haar blogverhalen

18
18 april 2013: Stokje overdragen Een jaar geleden heb ik de mooie titel Secretaresse van het Jaar mogen krijgen. Wat het begin was van een ontzettend leuk jaar met veel nieuwe ervaringen en inspirerende ontmoetingen. Ik heb een aantal radio-interviews gegeven, meegewerkt aan diverse artikelen, columns geschreven en presentaties gehouden, veelal als aftrap van een secretaressebijeenkomst binnen een organisatie, en stukjes geschreven voor mijn weblog. En natuurlijk de lunch op Paleis Noordeinde bij Prins Willem-Alexander en Prinses Maxima. Vandaag heb ik het stokje overgedragen aan de nieuwe Secretaresse van het Jaar. Ik heb erover nagedacht hoe ik die overdracht nu op een leuke en symbolische manier kan aankleden. Daarom heb ik een tovenaarsstokje meegebracht. Als secretaresse goochelen we namelijk, met gezond verstand, met de kennis van onze organisatie en maken we gebruik van de abracadabra die de nieuwste en mooiste technische snufjes ons bieden. Zo creëren we de magie van een goed geoliede omgeving voor onze manager of afdeling. Rondom de verkiezing en de titel Secretaresse van het Jaar hangt ook een bepaalde soort magie. Ik heb het beleefd als een echt sprookje. Een sprookje waarin ik nieuwe ervaringen heb opgedaan, en veel leuke en inspirerende mensen heb ontmoet. In mijn sprookje speelden ook een echte prins en prinses mee. Ik ben heel benieuwd naar de avonturen die Riet Schuppert als Secretaresse van het Jaar gaat beleven. Riet, van harte gefeliciteerd met het behalen van deze mooie titel. Ik wens je vanaf deze plaats heel veel magie en plezier het komende jaar. Met enige weemoed en melancholie neem ik afscheid van deze weblog. Ik heb op deze site een jaar lang met heel veel plezier mijn belevenissen als Secretaresse van het Jaar beschreven. Maar het is mooi zo. Net als een goed zakelijk rapport, had dit verhaal een voorwoord, een aanheft, een inhoud met meerdere hoofdstukken, en nu dus een afronding en een conclusie. Het was een fantastisch en onvergetelijk jaar!

Upload: vungoc

Post on 11-Jan-2017

225 views

Category:

Documents


0 download

TRANSCRIPT

Page 1: haar blogverhalen

18 april 2013: Stokje overdragen

Een jaar geleden heb ik de mooie titel Secretaresse van het

Jaar mogen krijgen. Wat het begin was van een ontzettend leuk

jaar met veel nieuwe ervaringen en inspirerende ontmoetingen.

Ik heb een aantal radio-interviews gegeven, meegewerkt aan

diverse artikelen, columns geschreven en presentaties

gehouden, veelal als aftrap van een secretaressebijeenkomst

binnen een organisatie, en stukjes geschreven voor mijn

weblog. En natuurlijk de lunch op Paleis Noordeinde bij Prins Willem-Alexander en Prinses

Maxima.

Vandaag heb ik het stokje overgedragen aan de nieuwe Secretaresse van het Jaar.

Ik heb erover nagedacht hoe ik die overdracht nu op een leuke en symbolische manier kan

aankleden. Daarom heb ik een tovenaarsstokje meegebracht.

Als secretaresse goochelen we namelijk, met gezond verstand, met de kennis van onze

organisatie en maken we gebruik van de abracadabra die de nieuwste en mooiste technische

snufjes ons bieden.

Zo creëren we de magie van een goed geoliede omgeving voor onze manager of afdeling.

Rondom de verkiezing en de titel Secretaresse van het Jaar hangt ook een bepaalde soort magie. Ik

heb het beleefd als een echt sprookje. Een sprookje waarin ik nieuwe ervaringen heb opgedaan, en

veel leuke en inspirerende mensen heb ontmoet. In mijn sprookje speelden ook een echte prins en

prinses mee.

Ik ben heel benieuwd naar de avonturen die Riet Schuppert als Secretaresse van het Jaar

gaat beleven.

Riet, van harte gefeliciteerd met het behalen van deze mooie titel.

Ik wens je vanaf deze plaats heel veel magie en plezier het komende jaar.

Met enige weemoed en melancholie neem ik afscheid van deze weblog.

Ik heb op deze site een jaar lang met heel veel plezier mijn belevenissen als Secretaresse van

het Jaar beschreven. Maar het is mooi zo. Net als een goed zakelijk rapport, had dit verhaal

een voorwoord, een aanheft, een inhoud met meerdere hoofdstukken, en nu dus een afronding

en een conclusie.

Het was een fantastisch en onvergetelijk jaar!

Page 2: haar blogverhalen

11 april 2013: Jury kiest finalisten

Vandaag is er weer een belangrijke stap gezet in de

verkiezing voor de Gelukkige Secretaresse van het Jaar

2013. Uit alle aanmeldingen via de website heeft de

selectiecommissie, een team zeer ervaren (interim)

professionals van Manpower en Experis, een shortlist

opgesteld van zes genomineerden. Deze zes dames

hebben vandaag in de Atoomclub te Utrecht een

presentatie gegeven aan de Vakjury.

Deze jury beslist welke drie deelnemers naar de finale gaan. Als SvhJ2012 mag ik deel

uitmaken van deze Vakjury. Heel leuk om nu aan de andere kant van de tafel te mogen zitten.

Zoals je al op de homepage van deze site (vanaf 15 april) kunt zien, zijn de drie finalisten:

Monique van Rossum, Karin Kuilman en Riet Schuppert.

Nu is het aan hen om de komende dagen campagne te voeren. Via de website gaan zij zoveel

mogelijk online stemmen voor zich proberen te winnen. De score hiervan telt voor een deel mee

op de finaledag, volgende week donderdag, op Secretaressedag. Die dag geven ze weer een

presentatie, aan de vakjury én aan het publiek van het derde hoofdstuk van De Gelukkige

Secretaresse. Het publiek mag ook over deze presentaties meestemmen. Maar de stem van de

Vakjury is doorslaggevend. De drie finalisten worden bijgestaan door een presentatiecoach

vanuit Experis om tot een topprestatie komen.

Ik wens de drie finalisten heel veel succes en vooral heel veel plezier met hun voorbereidingen.

Ik kan me nog heel goed herinneren hoe leuk en hoe spannend ik het vorig jaar in deze periode

vond.

Page 3: haar blogverhalen

12 februari 2013: Deze Gelukkige Secretaresse zegt Alaaf !

Voor een geboren en getogen Brabantse is het een rare

gewaarwording om op carnavalsdinsdag niet in een

carnavalskostuum gekleed te gaan. Dus ga ik in mijn zakelijke outfit

naar het Microsoft kantoor op Schiphol. De eerste keer dat ik daar op

bezoek was, was op 19 april 2012, Secretaressedag. Je weet vast

nog wel: dé dag dat ik die mooie titel kreeg. Nu ga ik daar heen voor

het evenement De Gelukkige Secretaresse.

De Gelukkige Secretaresse is gelukkig in haar werk omdat ze vanuit eigen verantwoordelijkheid

haar keuzes bepaalt. Haar persoonlijke ontwikkeling geeft ze zelf vorm en zij vaart haar eigen

koers. Ze blijft op de hoogte van de ontwikkelingen in haar vakgebied en haalt actief kennis en

kunde. Dit is waar het haar om gaat: waarde toevoegen! Haar vak vindt ze het mooiste wat er is

en ze noemt zich daarom met trots: De Gelukkige Secretaresse!

De Gelukkige Secretaresse is een samenwerking van Manpower, Experis, Microsoft en

Schoevers en biedt een inspirerend ´verhaal´ in drie hoofdstukken.

Een verhaal waar tijdens drie verschillende evenementen je als deelnemer wordt uitgedaagd

om na te denken wat jou een Gelukkige Secretaresse maakt. Drie bijeenkomsten waarbij je

nieuwe vakgenoten leert kennen en je jezelf verdiept in de technologie die jouw werk

interessanter en makkelijker maakt. Met alle bevindingen, leerpunten en tips uit het netwerk die

je in deze drie hoofdstukken opdoet, maak je je eigen persoonlijke document. Een portfolio

waarin je kennis en inspiratie verzamelt en waarmee je jouw koers als duurzaam gelukkige

professional kunt uitstippelen.

Hoofdstuk 1 op 13 november 2012 was een succes. In dit hoofdstuk stond Het Nieuwe Werken

centraal. Thema’s als mentaliteit, cultuur, time-management en tools kwamen aan bod die de

Gelukkige Secretaresse helpen succesvol te zijn in de veranderde wereld van werk.

Het tweede hoofdstuk: De Gelukkige Secretaresse & Personal Branding vindt dus plaats op

carnavalsdinsdag 12 februari 2013. Hoe wil je jezelf profileren naar de buitenwereld, zoals op

social media. Er wordt dieper ingegaan op waar een goed LinkedIn profiel aan voldoet. Tijdens

deze middag besef ik me dat ik weer eens kritisch naar mijn eigen profiel moet gaan kijken. Ik

heb goede tips meegekregen die ik zeker in praktijk ga brengen.

En op 18 april 2013 wordt tijdens hoofdstuk 3 de Gelukkige Secretaresse van het Jaar 2013

bekend gemaakt. Volgens traditie zit de huidige Secretaresse van het Jaar in de jury. Ik mag nu

dus vanuit de andere kant de verkiezing en de organisatie erom heen meemaken. Wordt dus

vervolgd.

Page 4: haar blogverhalen

1 februari 2013: Sint-Norbertusinstituut te Antwerpen

Door de Belgische leerkracht Marijke D'hooghe ben ik gevraagd om een presentatie te geven

aan haar leerlingen van de studierichting Kantoor. Deze leerlingen van het 5e jaar volgen het

vak Seminarie. Dit is een voorbereiding op hun stage die ze later in het 6e en 7e jaar zullen

volgen. Ze gaan regelmatig op bezoek bij bedrijven en nodigen gastsprekers uit op school.

Mijn voorgangster Karin van Peursen is vorig jaar ook bij hen op school geweest en de

leerlingen waren erg enthousiast over haar lezing.

De leerlingen hebben vooraf van de leerkracht een opdracht gekregen ter voorbereiding op mijn

presentatie en ook de verdere organisatie hiervan wordt aan hun overgelaten (o.a. reservering

en klaarzetten van de zaal en het ontvangst regelen).

Na mijn presentatie vragen de leerlingen (kinderen kan ik ze niet echt meer noemen, ze zijn

rond de 16-17 jaar) me het hemd van het lijf. Met oprechte en goede vragen, ze zijn zeer

geïnteresseerd in het vak Secretaresse. Na afloop blijf ik nog een broodje met Marijke eten en

spreek ik ook enkele andere leerkrachten. Ook voor mij is deze dag een leuke ervaring.

21 maart 2013: Kracht2013

Helaas gaat het evenement Kracht2013 niet door.

Dit zou de eerste editie worden van wat een jaarlijks

terugkerend evenement zou moeten worden, georganiseerd

door Commited in samenwerking met Tout Event.

Als Secretaresse van het Jaar ondersteunde ik dit evenement

(van secretaresses voor secretaresses) van harte en zou ik zelf

ook aanwezig zijn om een presentatie te geven.

Het aantal aanmeldingen bleef echter te ver achter om het evenement

succesvol te laten zijn. Kwaliteit staat bij de organisatie voorop en

daarom vond zij het professioneler om op tijd te stoppen. Maar ze

hebben een goed raamwerk en programma neergezet en ik hoop dan

ook dat Kracht2014 het succes wordt dat het verdient.

Waarom wordt Kracht2013 georganiseerd?

“Ik geloof in de kracht van mijn vak, van mijn beroep als managementondersteuner. Maar in

deze tijden, waarin technologie en ‘Het Nieuwe Werken’ hoogtij vieren, wordt geroepen om een

andere functiebenaming, en wordt gesproken over de nieuwe inrichting van het takenpakket.

Wat ik wil meegeven aan de deelnemers aan Kracht2013 is dat het juist deze functiebenaming

is die ons de kracht en het doorzettingsvermogen geeft om steeds opnieuw om te gaan met

veranderingen, met nieuwe inzichten en nieuwe manieren van werken. Vanuit de wens om

anderen ook dat inzicht te geven is het idee ontstaan om Kracht2013 te organiseren.”

December 2012, Daniëlla van Maldegem

Page 5: haar blogverhalen

22 januari 2013: Winters sprookje op Kasteel Heeswijk

Mijn eerste bijeenkomst als nieuw lid van de Nederlandse

Vereniging Directiesecretaresse (NVD). Door mijn titel is mij een

jaar lidmaatschap aangeboden. Daar maak ik natuurlijk graag

gebruik van. Kennis delen en netwerken zijn immers de

kernpunten van de NVD.

Door de vele sneeuwval van afgelopen week ligt het kasteel er

zeer sprookjesachtige bij in een hele mooie omgeving. Het

kasteel is een voormalige waterburcht uit de 11e eeuw dat enigszins verscholen ligt in het

bosrijke Brabantse land tussen 's-Hertogenbosch en Eindhoven. Heerlijk dichtbij dus voor mij.

Dus deze keer ga ik niet met de trein, maar kan ik met de auto.

Het programma van deze avond staat in teken van de kracht van de vrouw. Claudia Zwart van

Totara vertelt over haar Global Women Leadership Project en de indrukwekkende interviews

die zij heeft gehouden met internationale vrouwelijke leiders in India, Suriname, Rusland en

Zuid-Afrika. Met dit project is zij nu verbonden aan de Verenigde Naties. De bezoeken hebben

een belangrijke bijdrage gegeven en op verzoek van deze vrouwen gaat Claudia nu een Global

Women Leadership Netwerk opstarten. Op deze avond interviewt zij Lydia van den Bogaard

over wat haar 'kracht en drijfveer' is om hoofdbestuurder te zijn van de NVD. Lydia heb ik leren

kennen als juryvoorzitter van de verkiezing Secretaresse van het Jaar.

We krijgen ook een rondleiding door het kasteel en zien de vele mooie ingerichte kamers en

horen van de gidsen leuke ‘inside’ verhalen. Verder worden we enorm in de watten gelegd met

een heerlijk walking diner. Niet dat wij naar het eten hoeven te lopen, het eten komt gewoon

naar je toe, waar je ook staat of zit.

Ik ontmoet op deze avond een aantal leuke en boeiende mensen. Maar ook kom ik iemand uit

mijn jeugd tegen, vanuit PSV Korfbal. Dus kunnen we samen herinneringen ophalen.

Kortom, ik heb enorm van deze avond genoten en kijk al uit naar de volgende inspirerende

bijeenkomst van de NVD in maart.

Page 6: haar blogverhalen

Werkstuk beroepenkeuze

In januari heeft Joy uit Naaldwijk mij geïnterviewd voor haar werkstuk

voor keuzebegeleiding.

Joy zit in havo 3 in Naaldwijk en wil later ook secretaresse worden.

Ze stelde goede vragen en ik vond het erg leuk om in heldere, jip-en-

janneketaal te omschrijven wat de functie van secretaresse inhoudt.

En wat het verschil is tussen een secretaresse, management assistente

en office manager.

Ik heb haar werkstuk mogen lezen, en ben onder de indruk van de bijna professionele wijze

waarop zij dit heeft aangepakt. Ze heeft er dan ook terecht een goed cijfer voor gekregen:

een 8,3.

Ik ben ervan overtuigd dat ik heb mogen meewerken aan het werkstuk van de

Secretaresse van het Jaar 2025.

Page 7: haar blogverhalen

11 december: De Dag van de samenwerking bij ProRail

Hoe anders kun je reizen naar een bijeenkomst van ProRail dan met

de trein?

En omdat ProRail het treinkaartje voor mij regelt, mag ik deze keer

eerste klas zitten. Met een zelf meegebracht kopje thee, croissantje

en een krantje ….hoe luxe kun je het hebben?

Deze ochtend mag ik de aftrap verzorgen van een bijeenkomst met bijna 40 management

assistentes van de bedrijfseenheid Projecten bij ProRail. De bijeenkomst vindt plaats bij

Mammoni Eten en Drinken in Utrecht.

ProRail Projecten organiseert 2 tot 3 maal per jaar dit soort bijeenkomsten voor de

management assistentes om met name afdeling overstijgende zaken met elkaar te bespreken

(zaken die de management assistentes raken in hun dagelijks werk of takenpakket). Dat kan

bijvoorbeeld de uitrol van nieuwe kantoorautomatisering, een nieuw functieprofiel of ProRail

brede ontwikkelingen zoals bijvoorbeeld Lean.

Daarnaast staat deze dag altijd in het teken van samenwerking en het delen van vakkennis.

Ik blijf na mijn presentatie nog even ‘hangen’ zodat ik ook iets over de onderwerpen Sharepoint

en Lean binnen ProRail meekrijg.

Een ander onderdeel van het programma is P2P, wat binnen Prorail betekent: van Purchase to

Pay. Een nieuwe manier van werken binnen ProRail om op digitale wijze de hele financiële

afhandeling van inkopen tot factuur te managen. Waardoor de management assistentes een

nieuwe uitvoerende taak hebben gekregen. Middels het spel ‘Van winkelwagen tot factuur’

krijgen de secretaresses meer inzicht in de gedachte achter P2P en hoe zij dit kunnen/moeten

gebruiken in hun dagelijks werk.

Omdat ik de afgelopen maanden al ‘zo vaak’ in Utrecht ben geweest, maar steeds alleen in snel

tempo door Hoog Catharijne ben gelopen tussen de trein, volgende trein of trainingslocatie,

neem ik deze keer een vrije middag om wat langer in Utrecht te blijven: lekker lunchen met een

goede vriend in het andere Mammoni Koken en Eten en daarna nog even een stadswandeling

door de binnenstad. Om na afloop met flink vermoeide voeten weer heerlijk eerste klas naar

huis te reizen.

Page 8: haar blogverhalen

Donaties aan Alpe d’HuZes

Voor mijn bijdrage aan de diverse bijeenkomsten waarover ik op

deze weblog verhaal uitbreng, vraag ik in principe geen financiële

vergoeding. Wel vraag ik aan de organiserende bedrijven om een

donatie te doen aan Stichting Alpe d'HuZes.

Alpe d'HuZes is een actie waarbij deelnemers, alleen of in een team, geld bijeen brengen

waarmee zij een bijdrage leveren aan de strijd voor de overwinning op kanker. Onder het motto

"Opgeven is geen optie" wordt op één dag de legendarische Alpe d'Huez tot 6 keer aan toe

beklommen. Een bijna onmogelijke opgave. Toch lukte het al heel veel deelnemers, zelfs een

aantal (ex-)kankerpatiënten. Sinds de start in 2006 is jaar op jaar een nieuw recordbedrag aan

sponsoring opgehaald.

Ikzelf ben geen deelnemer aan deze mooie, sportieve prestatie, maar ik draag deze organisatie

een warm hart toe. Je kunt tenslotte tegenwoordig bijna stellen dat iedereen op de een of

andere manier wel in aanraking komt met deze vreselijke ziekte. En veel onderzoek leidt

hopelijk tot een goede en succesvolle behandeling hiervan.

Omdat een oud-Philips-collega van mij, Stephan Wouters, voor zijn herstel van deze ziekte hard

aan het trainen is om op 5 of 6 juni 2013 deze mooie Franse berg te bedwingen, steun ik hem

en zijn team van Eyeon.

Mijn titel zet ik dus niet alleen in als ambassadrice voor het secretaressevak, maar ook kan ik

hierdoor een klein steentje bijdragen aan deze inzamelingsactie.

Misschien is het me gelukt om met dit verhaal op mijn weblog jou aan te sporen om ook een

donatie te doen aan deze organisatie? Daarvoor alvast mijn hartelijke dank.

Voor meer informatie: ga naar de website www.opgevenisgeenoptie.nl

Voor een algemene donatie: Stichting Alpe d'HuZes te Culemborg, rekening 37.31.46.116, of

sponsor Stephan Wouters en zijn team van Eyeon (team 1).

Page 9: haar blogverhalen

Dinsdag 27 november: Kick-off Teambuilding secretariaat Ministerie van Financiën Sinds september van dit jaar reis ik wat af met het openbaar vervoer, en dan met name met de

trein. Het in- en uitchecken of het aanmaken van een e-ticket is inmiddels routine voor mij.

Voorheen reisde ik zelden met openbaar vervoer. Ik heb namelijk het geluk dat ik op slechts

7 fietsminuten van mijn werk woon, en privé kan ik alles met de auto doen.

Als ik nu op pad ga om als Secretaresse van het Jaar een bijeenkomst bij te wonen, probeer ik

zoveel mogelijk met de trein te gaan. Heerlijk ontspannen, ik neem altijd een kopje thee mee,

kan ik in de trein nog even mijn presentatie doornemen en op de terugweg gewoon genieten

van het uitzicht of een goed boek.

Ook op deze dinsdag in november ben ik weer met de

trein afgereisd, deze keer naar Den Haag. Ik ben

uitgenodigd om een presentatie te geven op de kick-off

van een professionaliseringstraject van het

secretariaat binnen de Auditdienst Rijk (ADR). Deze

dienst maakt onderdeel uit van het Ministerie van

Financiën. Sinds 1 mei 2012 zijn de auditdiensten van de

verschillende departementen samengevoegd tot één

organisatie, de ADR. Als in 2013 ook de auditdiensten van Justitie en Veiligheid en van

Defensie hieraan worden toegevoegd, is de fusie voltooid. De ADR organiseert samen met de

Rijksacademie verschillende bijeenkomsten in het kader van deze fusie. Het

professionaliseringstraject voor de secretaresses is hier een onderdeel van. Waarbij deze

middag dus de kick-off vormt van het programma dat onder begeleiding van een externe

trainer/coach, Nathalie Scholtes, is opgesteld.

In mijn presentatie geef ik aan dat ik het als een belangrijke taak van de secretaresse zie om

voor verbinding te zorgen. Dat speelt bijvoorbeeld als mensen op verschillende locaties werken

of als verschillende afdelingen met elkaar moeten samenwerken. En dat je als secretaresse

mee moet gaan in de veranderingen die er binnen een organisatie spelen. Of dat nu op het

gebied is van ICT, facilitair (denk ook aan het kantoorgebouw zelf) of in de organisatiestructuur

en de wijze van leidinggeven. Dit is voor de secretaresses bij de ADR door de fusie zeker ook

het geval.

Page 10: haar blogverhalen

4 december: Niet één maar 12 chocoladeletters

Een van de prijzen die ik heb mogen ontvangen bij de verkiezing SvhJ was een cheque van

Schoevers.

Na de zomer ben ik om de 2 weken op dinsdag naar Utrecht gereisd, met de trein weer, voor de

Leergang Professional Performance voor de managementondersteuner. Onder de bezielende

leiding van Annette van Gent ben ik met 10 medecursisten aan de slag gegaan met

onderwerpen als communicatiemodellen, gesprekstechnieken, prioriteiten stellen, assertiviteit,

creativiteit, kernkwaliteiten en samenwerken. Met daaroverheen als totaalsausje ‘Professional’.

Theorie en praktijk wisselden elkaar goed af. Vanuit de groep zelf zijn er veel voorbeelden naar

voren gekomen, waarmee we als groep naar keken hoe zo’n situatie aangepakt kan worden en

elkaar daarin adviezen gaven.

En op de laatste cursusdag, 4 december, hebben we als groep een klein bedankje aan onze

docente gegeven. Een van de onderwerpen in de cursus was out of the box denken.

Nou dat hebben we als groep mooi losgelaten op deze attentie. In eerste instantie dachten we:

Sinterklaas, 4 december, attentie: dat kan niets anders worden dan de mooie chocoladeletter A.

Maar met wat creativiteit (out of the box denken) hebben we dit toch een stapje verder kunnen

doorvoeren. Het woord Professional bestaat uit 12 letters en we waren met 11 cursisten.

Iedereen heeft één chocoladeletter uit dit woord gekocht, behalve één persoon, die mocht er

2 kopen (de dubbele S natuurlijk). Op deze manier kon ieder zelf het budget bepalen, had

iedereen een actiepunt én lagen er op de tafel uitgestald alle smaken, soorten en groottes door

elkaar. Een van de cursisten bleek ook nog eens een kei in het dichten te zijn, met als resultaat

een mooi gedicht van 12 regels, uiteraard beginnend met de bewuste (chocolade)letters. Het

gedicht is door een ander weer op papier geprint met mooi versiersels.

Alles bij elkaar een mooi staaltje Samenwerken. Verpakt in een jute pakjeszak werd dit alles

rond drie uur door de receptioniste van de locatie bij de deur gezet, mét harde bonzen. De rest

spreekt voor zich.

Ik heb de cursus ervaren als heel interessant, professioneel opgezet en uitgevoerd, en heb hele

leuke en lieve meiden leren kennen. Ieder met haar eigen achtergrond, werk- en

levenservaring, karakteristieken én kernkwaliteiten.

Page 11: haar blogverhalen

16 november: KPN webseminar

Op de 50-jarige trouwdag van mijn ouders verzorg ik in de

ochtend het webseminar Het Nieuwe Werken. Deze wordt

georganiseerd door KPN Event & Conferencing samen met

Management Support.

Tijdens deze webseminar leg ik uit wat Het Nieuwe Werken is

en wat voor impact het heeft voor de managementondersteuner.

Op luchtige wijze en met metaforen naar de wintersport loop ik

door de veranderingen van het secretaressevak. De deelnemers

kunnen op afstand meedoen aan het seminar. Het enige dat zij

nodig hebben, is een (mobiele) telefoon en een pc met

internetverbinding.

Voor mij is dit de eerste keer dat ik op deze digitale manier een presentatie geef. Het is wel

vreemd dat ik mijn ‘publiek’ niet kan zien. Een beetje alsof ik een hele lange voicemail inspreek.

Maar door tijdens de presentatie zogenaamde Poll-vragen te stellen, houd ik de deelnemers

actief betrokken en kan ik inspringen op hun reacties. Na afloop is er ruimte voor

vragen/opmerkingen.

Ik heb er trouwens voor gekozen om tijdens deze webseminar geen webcam te gebruiken.

Zodat ik gewoon met de krullers in mijn haar achter de computer kan zitten en mensen niet zien

als ik te veel op mijn spiekbriefje kijk.

En daarna ga ik natuurlijk met mijn ouders, broers en zus vieren dat het vandaag een hele

speciale dag is. Met mijn haar mooi in de krullen, want die heb ik de hele ochtend in kunnen

hebben. Zondag vieren we het ‘gouden feest’ in het groot met de hele familie (alle neven en

nichten zijn uitgenodigd) en goede vrienden, waarmee mijn ouders zelfs al meer dan 50 jaar

bevriend zijn. Dubbel goud dus.

Page 12: haar blogverhalen

14 november: Landelijke docentendag Secretariële beroepen

Ontspannen met de trein naar Amersfoort gereisd om de

aftrap te verzorgen van de Landelijke docentendag

Secretariële beroepen, georganiseerd door Stichting

Praktijkleren.

Stichting Praktijkleren ondersteunt roc’s bij binnen- en buitenschools praktijkleren. Zij

ontwikkelen in samenwerking met de roc’s examenproducten, praktijkwijzers voor de

beroepspraktijkvorming en bedrijfssimulaties. Daarnaast heeft Stichting Praktijkleren een

adviserende functie; zo adviseren zij scholen over leerplannen of bij het opzetten van een

onderwijsleerbedrijf. Verder verzorgen zij trainingen voor docenten en assessoren.

Op deze ochtend heb ik na mijn bijdrage een presentatie bijgewoond over Google+. Om te

snuffelen wat deze nieuwe ontwikkeling op het gebied van social media nu is en kan toevoegen

aan, of anders is dan, de al bekendere Twitter, Facebook en LinkedIn. Deze presentatie wordt

gegeven door Inge van Erkel, waarmee ik na afloop een zeer prettig en interessant gesprek

heb. Weer leuke contacten opgedaan die ik in de toekomst zeker nog eens ga ontmoeten.

9 november: Management Support Event

Samen met mijn zus, die net als ik ook secretaresse is, met de

trein naar Utrecht gereisd voor een dagje uit, waar je ook nog iets

van opsteekt.

O.a. wonen we een mini-lezing bij van Roos Woltering over

rolmodellen. In de september-editie van Management Support Magazine heeft zij hierover een

artikel geschreven, waarvoor ze mij ook heeft geïnterviewd. Door de titel SvhJ ben ik inmiddels

ook een rolmodel mogen worden voor secretaresses. Iemand noemde mij al een BS’er: een

Bekende Secretaresse.

In de goody-bag die iedereen bij binnenkomst krijgt, zit ook de kersverse november-editie van

Management Support Magazine, met daarin een artikel van Marjo van Lijssel over Duurzame

relaties op het werk. Waarbij het dan uiteraard gaat om de zakelijke relatie tussen werkgever en

werknemer. Ook voor dit artikel ben ik door de schrijfster geïnterviewd.

Vanuit Management Support is er een boekje verschenen: Managementassistent & Manager.

Voor dit boek van Gunilla Blijsie heb ik het voorwoord mogen schrijven. Dit boek schetst op een

veelzijdige manier de rol die we hebben en de manier waarop we kunnen omgaan met lastige

situaties. Als SvhJ is het mijn persoonlijke missie om vakgenoten te stimuleren zich te

professionaliseren in hun vak. Daarom raad dit boek van harte aan.

Je kunt dit boek bestellen via www.managementsupport.nl/shop.

Page 13: haar blogverhalen

7 september

In de zomermaanden ben ik benaderd door Roos Woltering om mee te werken aan een artikel

in Management Support over rolmodellen. In de septemberversie kun je deze lezen.

En natuurlijk ook hier op mijn weblog.

Je kunt op 8 en 9 november tijdens het Management Support Event ’12 een gratis

miniworkshop van Roos volgen. Ik ga deze zeker volgen. Misschien ontmoeten we elkaar wel in

de Jaarbeurs Utrecht.

13 september: Secretaressedag ZieSoTU Delft Op deze dag komen de secretaresses van TU Delft bij

elkaar voor de jaarlijkse bijeenkomst van hun

secretaressenetwerk ZieSo (opkomst ongeveer de helft

van de ca. 350 secretaresses). Een dag per jaar staan

zij centraal stil bij thema’s die actueel zijn in het

secretaressevak en zijn er allerlei standjes van

leveranciers. Kortom, veel leuks om te bekijken,

proeven, voelen, ervaren.

Dit jaar voor het eerst heeft ook TU Delft een verkiezing SvhJ.

Na een korte presentatie over wie ik ben en hoe ik mijn titel Manpower SvhJ beleef, mag ik

samen met jurylid Onno de Wit de winnares de mooie award overhandigen: Anita van Haren.

De jury heeft haar gekozen omdat uit haar nominatie blijkt dat ze een super all rounder is, die in

een zeer korte tijd dingen kan bouwen en met bijzonder gemak veel diverse taken op zich kan

nemen. “En dat alles altijd met de grootst mogelijke vriendelijkheid en vrolijkheid, en met een

bewonderenswaardige efficiëntie en organisatietalent.”

De jury heeft zich, ook om te laten zien dat de TU Delft kan putten uit een rijke variatie van

management ondersteuning, dan ook niet beperkt tot 1 winnares. Naast de voor de jury

duidelijke winnares zijn er twee runners-up: Ank Voets en Mieke Hubert. Zij verdienen ook te

worden genoemd en deze top 3 samen maakt ook de diversiteit mooi zichtbaar.

Wat betreft de jury en het bestuur van Zieso is deze verkiezing voor herhaling vatbaar is. Het is

goed om, naast wat er gebeurt voor wetenschappers en docenten, ook op deze manier de

management ondersteuners van de TU Delft een hart onder de riem te steken.

Page 14: haar blogverhalen

6 september 2012: Lunch op Paleis Noordeinde

Begin juli ontving ik een koninklijke brief: een uitnodiging

voor de Uitblinkerslunch. Dat is een lunch op het

koninklijke Paleis Noordeinde met ZKH Prins Willem-

Alexander en HKH Prinses Máxima, waarbij zij een aantal

Nederlanders uitnodigen die de afgelopen maanden een

prijs of een onderscheiding hebben gekregen voor hun

werk of hobby op welk terrein dan ook (sport, kunst,

journalistiek, wetenschap).

Dit is natuurlijk een zeer bijzondere en unieke gebeurtenis

om te mogen meemaken. En dan niet alleen de leuke ontmoeting met de prins en prinses zelf,

maar de hele entourage op het paleis. En de ontmoeting met de andere gasten. Ieder met zijn

eigen ervaring op heel verschillende gebieden. Maar dus als gemene deler dat we een mooie

prijs hebben mogen krijgen als blijk van waardering voor ons werk. Met deze koninklijke lunch

als toegift.

Van te voren ben ik best zenuwachtig: wat zal ik aantrekken, wat kan ik vragen, oh jee, als ik

maar niet naar de toilet hoef. Maar dat blijkt helemaal nergens voor nodig. Het is een hele

ontspannen en gezellige bijeenkomst, met een goed verzorgde lunch, allemaal zeer goed

georganiseerd door de mensen rondom het prinselijke paar. Alleen al de bediening en hoe zij

te werk gaan, is een genot om naar te kijken. Hoewel zij hun best doen om juist zo onzichtbaar

mogelijk de gasten te bedienen.

En het paleis is echt een heel mooi gebouw, niet alleen imponerend van buiten, maar ook

binnen zeer mooi ingericht.

En geweldig toch, als de mannen in de mooie uniformen speciaal voor jou salueren als je over

de rode loper de trap op loopt.

Page 15: haar blogverhalen

Augustus 2012: Zomermaanden op kantoor

Dit jaar heb ik ‘vroeg’ vakantie. Dit betekent voor mij

eind juni een week in Oostenrijk en een week in

Italië. En daarna nog een week heerlijk thuis.

Dit betekent dus ook dat ik op kantoor ben als de

meeste mensen op vakantie zijn. Ik vind dit altijd een

heerlijke periode om te werken.

Deze periode geeft vaak de rust en ruimte om zaken af te werken die de laatste maanden zijn

blijven liggen, zoals opruimwerk en het bijwerken van lijsten/archief/digitale gegevens. Maar ook

nieuwe dingen opzetten, nieuwe werkmethodes bedenken, beschrijven en verder uitzetten

binnen je afdeling of de organisatie. Zaken waarover je wel al door het jaar heen hebt

nagedacht of al aan bent begonnen, maar die je door de dagelijkse hectiek nog niet hebt

kunnen afronden. Ik heb in al die jaren dat ik werk als secretaresse, maar één zomerperiode

meegemaakt waarin ik me stierlijk heb zitten vervelen op kantoor.

De periode vóór de zomer, lees bouwvak/schoolvakantie, lijkt het altijd of het leven ophoudt ná

de vakantie. Ditzelfde fenomeen speelt zich trouwens ook altijd af rond de kerstperiode. Alle

afspraken moeten echt voor de vakantie plaatsvinden en veel zaken moeten voor de vakantie

afgerond worden. Kost wat kost. Dit verlangt dus altijd het nodige kunst- en vliegwerk, voor

zowel de secretaresse als de managers. Een soort eindsprint naar de finish: de vakantie.

Dit wordt volgens mij vooral ingegeven door het prettige gevoel om na de vakantie weer fris

met een schone lei te kunnen beginnen. Zoals je vroeger had aan het begin van het nieuwe

schooljaar: een stapel nieuwe, lege schriften en de schoolboeken allemaal nog strak in het

kaftpapier. Als je heel praktisch bent aangelegd, per vak een eigen kleur of motiefje. Nog

nergens scheuren of ‘oortjes’ aan de bladzijden. Alles heel overzichtelijk, netjes en schoon.

En dat is nu de kunst, met name weggelegd voor de secretaresse: om ervoor te zorgen dat ook

na een paar weken en maanden, die schriften en gekafte boeken er nog net zo netjes, schoon

en overzichtelijk zijn als in het begin. Waardoor jezelf of je collega snel de juiste gegevens kan

vinden die (zo goed als) direct representabel zijn.

Wat voor mij trouwens ook een bijkomend voordeel geldt van het werken in de zomermaanden:

Als het buiten niet al te mooi weer is, ofwel als het veel regent of koud is, zoals we in het begin

van deze zomer maar ook vorig jaar helaas hebben meegemaakt, zit ik binnen op kantoor

droog en warm. Zonder verlangend naar buiten te hoeven kijken, en wensend dat ik op een

terrasje zat.

Maar voor een Scandinavisch type als ik, die wel van de zon houdt, zolang ze maar koel in de

schaduw kan zitten met factor 50: als buiten de mussen van het dak vallen, voel ik me overdag

prima op kantoor met airco. ’s Morgens op de fiets naar het werk is het wel heerlijk genieten van

de ochtendzon, het is dan nog niet zo heet en benauwend. En later op de avond, als de zon

achter de huizen zakt, dan zit ik alsnog lekker op mijn eigen terras te genieten van mijn tuin.

Wel jammer dat ik niet tot diep in de nacht buiten kan blijven zitten, zoals op vakantie, want mijn

wekker gaat toch weer af om zeven uur.

Page 16: haar blogverhalen

Juni 2012

Ik heb zelf met Loes mogen invullen op welke momenten ik de gewonnen

vier bloemboeketten wil ontvangen. Ik heb gekozen voor mijn verjaardag

(in juni), onze trouwdag (in september), de verjaardag van mijn man (hij

wordt 50 in november) en de eerste vrijdag van januari, als de kerstboom

weg is en het huis kaal lijkt. Mijn verjaardagsboeket staat nu dus heerlijk te

geuren in de kamer.

Omdat Miss Saigon nog maar tot 8 juli draait, heb ik mijn gewonnen arrangement voor begin

juni gepland. Samen met mijn man en mijn zus (we hebben gewoon voor haar een arrangement

erbij geboekt) eerst gedineerd in het restaurant van het Beatrix Theater. Daarna naar de

voorstelling. Het is de laatste voorstelling van hoofdrolspeler Ton Sieben dus na afloop van de

show neemt Stanley Burleson het woord en bedankt Ton voor de fijne samenwerking en wenst

hem veel succes. Ton zal de laatste maand opgevolgd worden door Jamai Loman, die ook nog

even op het podium komt met een bloemetje. Bijzonder om dat te zien.

Na afloop volgt een backstage tour, waar we ook Stanley

Burleson en een van de castleden ontmoeten. Omdat ik in

de pauze geen tijd heb gehad voor een sanitaire stop,

moet ik na de show zo ontzettend plassen, dat ik dus de

eerste minuten (van de vijf) met Stanley dus gewoon mis.

Maar ja, als je moet……. Maar gelukkig blijft er nog genoeg

tijd over voor een kort ontspannen praatje én een foto!

Daarna een overnachting in het NH hotel. Kortom een

ontspannen en heerlijk weekendje.

Eind juni is er een lunch gepland met Karin van Peursen, de SvhJ 2011. Ik heb natuurlijk al veel

over haar gelezen en gehoord, en nu kan ik haar dus eindelijk ontmoeten. Zij was immers

tijdens de uitreiking van SvhJ er niet fysiek bij, want ze zat in Singapore voor de World of

Executive PA Conference 2012. Ik ben heel benieuwd naar haar ervaringen als SvhJ.

Ook Haiko van der Pol, directeur Marketing & Communicatie Manpower, en Marijke van Rij,

communicatieadviseur Manpower, zijn bij deze lunch aanwezig. Beiden heb ik natuurlijk al

ontmoet op 19 april tijdens de verkiezing.

Page 17: haar blogverhalen

Eind April/Mei 2012

Op zaterdag 21 april loop ik met mijn vriendin Cindy de Bloesemtocht van

het Rode Kruis. Staat al lang gepland, en komt nu heel goed uit. Na eerst

een uur volop enthousiast vertellen over de afgelopen week, wordt het

langzaam aan stiller, en genieten we in stilte van de mooie omgeving. Na

afloop laten we nog onze benen heerlijk masseren.

En dan is het toch weer een gewone werkweek. De afgelopen weken tijdens de verkiezing

waren behoorlijk hectisch geweest, en er zijn toch wel wat zaken blijven liggen. Daarnaast ga ik

natuurlijk alle mensen bedanken dat ze op mij gestemd hebben en mij gesteund hebben tijdens

mijn ‘campagne’ en voorbereidingen voor de presentatie. Dit doe ik o.a. via LinkedIn en in

persoonlijke e-mails, zoals ik ook tijdens de campagne gedaan heb. Ik heb thuis nog nooit

zoveel achter de computer gezeten als de afgelopen weken, vaak tot in de late avonduren.

Op donderdag, een week ná secretaressedag, trakteer ik iedereen op het werk, om hen

nogmaals te bedanken voor hun stem én steun. Uiteraard zorg ik ook voor gebak op onze

vestigingen in Meppel, Utrecht en Oosterbeek.

Zoals ik die dag ook vertel aan verschillende mensen, ben ik inmiddels weer van mijn roze wolk

zachtjes neergedaald en sta ik (bijna) weer met beide voeten op de aarde.

Eind april/begin mei ga ik heerlijk een week op skivakantie. Het is de afsluitingsweek in Val

Thorens (F). Voor ons de eerste keer dat we deze ‘Dutchweek’ meemaken, waarin de

Hollanders het hoogste skidorp van Europa lijken over te nemen, en er veel Nederlandse

feesten worden georganiseerd. In deze skivakantie kan ik mezelf weer helemaal opladen.

Hoewel het in Nederland al lente zou moeten zijn….(niet dus), valt er in Val Thorens bijna elke

dag nog nieuwe verse sneeuw. Toch schijnt ook regelmatig de zon. Het is kortom een heerlijke

week. Met heerlijk skiën, heerlijke terrasjes, veel muziek (dj Afrojack is er ook op vrijdag) en

lekker eten in goed gezelschap. Op de terugweg nog wel een aantal uren oponthoud, omdat de

bus getroffen wordt door de bliksem; maar gelukkig geen grote schade en geen persoonlijke

ongelukken.

Oh, ja, omdat niet iedereen het heeft meegekregen: tijdens mijn presentatie aan de jury heb ik

het secretaressevak vergeleken met skiën. Middels een aantal metaforen gebruikt die je hierop

kunt toepassen: van beginner met skilessen, de overgang van theorie naar praktijk, via de

nieuwste technieken naar Het Nieuwe Werken naar de après ski.

Mei is altijd een heerlijk maand, met veel vrije dagen. Dit jaar is mei voor ons (mijn man John en

ik) wel een echte vakantiemaand. Na de skivakantie volgt het Hemelvaartsweekend, waarin we

met goede vrienden naar Praag gaan. En tijdens het Pinksterweekend gaan we naar een

camping, waar mijn schoonouders en wat ooms en tantes staan. Beide weekenden hebben we

super mooi weer, dus ook hier geldt weer: in goed gezelschap, heerlijk weer, heerlijke terrasjes,

lekker eten. Hoezo een Bourgondische inslag?

En tussendoor ook nog steeds gewoon werken bij Coresta.

En een cursus uitzoek bij Schoevers, om de gewonnen cadeaucheque te

verzilveren: ik kies voor de zesdaagse opleiding Professional

performance voor de managementondersteuner.

Page 18: haar blogverhalen

Vrijdag 20 april 2012

The day after: Vroeg de wekker gezet, want ik kom bij

Giel Beelen in de uitzending. Begint bijna routine te worden, zo’n

radio-interview, het is mijn zevende inmiddels.

Maar ik blijf het moeilijk vinden: aan de ene kant wil ik zoveel

mogelijk mezelf blijven, maar aan de andere kant, het moet

natuurlijk wel leuke radio zijn. Nou ja, ik doe maar wat me

ingeeft.

Op het werk word ik verrast met grote affiches met mijn foto erop. En de tekst hoe trots ze op

mij zijn. Overal hangen ze, niemand kan eromheen dat ik gewonnen heb. Ik kom dan ook niet

aan werken toe die dag. Veel telefoontjes, e-mailtjes en natuurlijk kusjes. En bloemen. Ook uit

onverwachte hoek. En natuurlijk heel vaak vertellen hoe het allemaal verlopen is gistermiddag.

Ook ontvang ik nog een saunabon van Thermae Son. Dat wordt genieten!