Ceza  gerekli mi ? Çevreyle uyum sağlayabilmem her istediğimi

yapamayacağımı öğrenmem içinsınır ve kurallara  gereksinim duyarım. Çoğu zaman

yaptıklarımın doğruluğunu  kestirmek  benim için güçtür. Bazen de   kolay bulduğum ilk yola  saparım.

Bunlara, zamanında, yerinde ve ölçülü tepkiler vermezseniz, toplumsallaşma ve ruhsal gelişim

sürecini aksatır ;  bencil ve sorumsuz biri olmama yol açarsınız.

Bu   nedenle bazen ceza gerekebilir. Ama  ... Yanlışımla oransız, keyfi ve tutarsız;

baskı, şiddet ve aşağılama içeren bir cezanın sorunu ağırlaştırmaktan başka bir işe

yaramayacağını biliyor musunuz?

Hoşgörüde sınırlı olun...

Yaptıklarım her zaman doğru, yerinde ve sizin

koyduğunuz kurallara uygun olmuyor.

Çoğu zaman ya unutuyor,ya dikkat etmiyor,

ya da  bir tepkimi göstermek için kural dışına

çıkıyorum.

 Böyle durumlarda her yaptığım yanlışı

Görmeniz eleştirmeniz, her adım atışımda

sizden onay beklememe ya da kısa süre

sonra  uyarılarınızı anlamsız bulmama yol

açıyor.

Yanlışlarımı  görmemeniz 

“O daha çocuk”

mantığı ile boş vermeniz, bir öyle, bir

böyle davranmanız, beni kural tanımaz

ve sorumsuz yapıyor.

Katı bir disiplin kadar, denetimsiz ve

sınırsız bir hoşgörünün de, sağlıklı bir

kişilik gelişimini

engellediğini biliyor musunuz?

Ödül isterim ama nasıl ? Herkes gibi ben de  övgü ve ödül beklerim. Bazen bu beklentinin ya hiç görmüyor, ya farketmeden olumsuz bir tutumu ödüllendiriyor ya da  ödülle rüşveti birbirine karıştırıyorsunuzSizin için önemsiz olabilir ama, benim için önemlibir başarı sağladığımda ödül vermeniz çok işeyarar. Sakın sırf beni başınızdan savsaklamak veİstediklerinizi yaptırmak için ödül vermeyin ölçüyükaçırmayın...Yeri,  zamanı ve dozu iyi seçilmiş güzel birsözcüğünüzün,destekleyen tebessümünüzün,Başımı okşamanızın ve benimle oynamanızın birer ödül olduğunu biliyor musunuz?

 

yerli yersiz takılmayın... Bana zaman zaman ,yersiz ve anlamsız

şakalar yapmayı seviyorsunuz.• Yaşımla, zihnimle ve ruhsal  gelişimimle

uyumlu olmayan şakalarınızı bazen gerçekle karıştırabileceğimi unutmayın.

• Ayrıca başkalarının önünde yapılan ve gülüşmelere yol açan şakalarınız beni kaygılandırabilir. Ölçüsüz şakalarınızın,zamansız olgunlaşma, kendim hakkında  olumsuz kanılar edinmem ve içe dönük olmamla ilişkisi bulunduğunu biliyor musunuz

nedenleri bilmeliyim...

Çoğu zaman bir neden göstermeden  sadece istiyorsunuz.  

• “ Ben babayım, anneyim,  ”  ya da, “ ben  öğretmenim, benim dediğim olacak ! “

demek,  olumlu bir değer  taşımıyor.

• Her şeye inanmanın, istenen her şeyi düşünmeden yapmanın, özgür ve demokrat bir yurttaş olmamı engelleyeceğini  biliyor musunuz?

beklentileriniz beni  aşmasın.... Benden çoğu zaman birçok beceriyi hemen

kazanmamı bekliyorsunuz. Bu sabırsızlığınız beni telaşlandırıyorOysa davranışın gelişmesi sıralı bir olgunlaşma sürecidir.

• Bunun için bana zihinsel,duygusal ve bedensel gelişim özelliklerimle uyumlu,İlgi ve yeteneklerimi ortaya çıkartacak bir ortam yaratarak destek vermeniz yeterli... Beklentilerinizin yaşıma ve yeteneklerime ve ilgilerime uygun olup olmadığını hiç düşünüyor musunuz ?

         bağımsızlığımı destekleyin...

•  Bebekken sesinizi, teninizi, kokunuzu verdiniz.

Onlar benim en temel besin kaynaklarımdı.

Giderek onlara daha az gereksinim duyarsam, bu sizden uzaklaştığım kaygısını yaratmasın...

• Dizinizin dibinde, elinizin altında bir yetişkin olamam. Size “ bağlı” olmayı sürdürebilirim, ama “ bağımlı”  kalamam...

• Size  bağımlı kalmadan, daha mutlu  ve  başarılı olabileceğimi biliyor musunuz?

       hangimiz haklı...• Bu soru  birçok  sorunda  açık ya da üstü üstü

kapalı biçimde öne çıkıyor. Ve bu  durumlarda çoğu kez hep siz ağır basıyorsunuz. 

• Sadece  yetişkin olduğunuz, benim  üzerimde emeklerinizin ,yetişmem için özverilerinizin  bulunması,her zaman  sizin haklı olduğunuzun  gerekçesi  olamaz. Çünkü böyle bir durum kızgınlık  duymama  ve tepkisel davranışlara  yol açar.

• Eğer  haklarımı  ve  sınırlarımı  birlikte  tanımlar, bunlara  karşılıklı  anlayışla birlikte  uyarsak, çatışma  yerine  sorun çözme alışkanlığını kolaylıkla kazanabileceğimi biliyor musunuz?

koyduğunuz kurallar...

• Katı kurallar koyuyor ve  bunlara uymamı istiyorsunuz.  Yaptığım yanlışlarda  “ haddimi bildirmek gereğine” inanıyor ve düşüncelerimi rahatlıkla açıklamama  izin vermiyorsunuz. Bir çok durumda  düzene ve denetime verdiğiniz önem benim için bir yük halini alsa da kalıplara ve geleneğe dayanan bir ev düzeni kurmaya çalışıyorsunuz. Bu tutumlarınızı sürdürdüğünüz takdirde  mutsuz olmaya eğilimli ,içe dönük, sizlere ve başkalarına  güvenmede zorluklar yaşayacak bir insan  olacağım,

Bu durumda öz saygımın arkadaşlarıma göre daha  alt düzeyde gerçekleşeceğini biliyor musunuz?

kitap ve kütüphane... • Kitap  ve Kütüphane  bir  yaşam biçimi  ,

çağdaşlığa, akla, bilince,  üretici olmaya,geleceğe açılan bir kapıdır.

• Bunun için “okumak kafanın bileyi taşıdır” sözünü  önemsiyor, “okumayan okur yazarlar” olmak istemiyorum. Bana okumak, okuduklarımı yazılı ve sözlü anlatmak  , tartışmak için fırsat ve olanak vermelisiniz.Raporlar yazmalı, özgün eserler üretebilmeliyim.

• Bunun  en iyi yollarından biri de yetişkinleri kitap okurken görmemdir. Lütfen siz “ Okumak çok önemli “ deyip de hiçbir şey okumayanlardan olmayın. “ Bilgi sahibi olmadan, fikir sahibi olunamayacağı”nı  biliyor musunuz ?

     güç kimde...• Bu sorunun yanıtı, sağlıklı ve dengeli bir

ilişkinin kurulması bakımından büyük değer taşır. Ben doğduktan hemen sonra , sizi ve  çevremi anlamaya ve sınırlarımı belirlemeye çalışırım. Daha sonra  sürüp giden bu yoklamalar sizin ya da  benim sözümün geçtiği basit bir güç oyununa döner.

 Oysa  olması gereken bu değildir. Sınırlarımı doğru belirlememin; gücümü, hak ve sorumluluklarım içinde  dengeli ve ölçülü   kullanmamın sizden öğrendiğim değerler ölçüsünde mümkün olduğunu biliyor musunuz ?

yanlış yapın• Sizi yine de  seviyorum .Bazen yanlış yapmamak

için aşırı özen gösteriyor, titizleniyorsunuz.  Oysa bu yanlış yapmanızı engelleyemiyor. Üstelik 

geriliminiz beni de tedirgin ediyor. “ Kusursuz insan olmadığı “ nı  söyleyen sizsiniz. Bu

sizin için de geçerli.Önemli olan benimle ilişkinizde yanlış yapmamanız değil, yaptığınız yanlışı fark etmenizdir. Ben yapınca ‘kabahat’ olan  ,  siz yapınca  görmezden gelinmemeli. Açıkça yanlış  yaptığınızı kabul etmeniz  , bunu tekrarlamaktan kaçınmanız, benim sağlıklı değer ölçüleri oluşturmama  ,olumlu davranışlar geliştirmeme yardım eder. Yanlışlarınıza rağmen sizi çok  sevdiğimi dürüst ve açık davranınca yanlışlarınızı

hoş göreceğimi biliyor musunuz?

benim modelim sizsiniz... 

• Benim modelim sizsiniz. Yarın nelerden yakınacak yapmamı istemeyecekseniz, bugün onları  siz de yapmayın. Yemek seçmemden ve  beslenme alışkanlığım gibi birçok  huyumdan bugün yakınıyorsanız, bana bunları sizin  kazandırdığınızı, çünkü benim her gün özdeşleştiğim bir model olduğunuzu biliyor musunuz ? 

        ben sevilmek istiyorum... En önemli gereksinimlerim,  varlığımın 

farkında olunduğunu, bundan mutluluk duyulduğunu bilmek,  güven içinde olduğumu sevildiğimi duyumsamaktır.

Bunun için  bana yumuşak biçimde dokunmayı, benimle sevecen ve anlayışlı bir dilde konuşmayı özellikle beni dinlemeyi unutmamanız gerektiğini  biliyor musunuz ?

bilgisayar okur yazarı olmam gerekiyor..

Çağımızın ve geleceğin bu aracını,  yaşantımda kullanmak zorundayım; ama bu aracı , amaç yapmadan...Adeta  büyülenmiş bir çevreden,insanlardan , kitaplardan, kısacası yaşamdan kopmadan... Bana, bilgisayardan bir iş üretirken, bir  çalışma yaparken yararlanmayı öğretmeniz gerekiyor. Bilgisayarlarla projeler yapmalı, bilgiye ve bilginin kaynaklarına kolayca ulaşmalıyım. O zaman bilgisayarlara hükmedeceğime  daha büyük sıçramalar yapacağımı biliyor musunuz?