gül yaralı - zaman aşımı

30
Gül Yaralı Ben bu gönül sevdasından Mecnun oldum çöl yaralı Henüz meyve çağındaki Çiçeklenmiş dal yaralı Derdi anca bilir çeken Nedir beni böyle yakan İçime kanayıp akan Gözümdeki sel yaralı Şu garip gönlüm neylesin Derdimi bilen söylesin Mızrap tutan el neylesin Su sinemde tel yaralı Aşk narında yanmış özler İçime kanıyor gözler Şiire tutunmuş sözler Ağzımdaki dil yaralı Vurguniyim dünyam yıkık Gönül bağım viran dökük Tomurcukta boynu bükük Dalımdaki gül yaralı A Oral

Upload: ozanvurguni

Post on 28-Apr-2015

33 views

Category:

Documents


0 download

TRANSCRIPT

Page 1: Gül Yaralı  - Zaman Aşımı

Gül Yaralı

Ben bu gönül sevdasındanMecnun oldum çöl yaralıHenüz meyve çağındakiÇiçeklenmiş dal yaralı

Derdi anca bilir çekenNedir beni böyle yakanİçime kanayıp akan Gözümdeki sel yaralı

Şu garip gönlüm neylesinDerdimi bilen söylesinMızrap tutan el neylesinSu sinemde tel yaralı

Aşk narında yanmış özlerİçime kanıyor gözlerŞiire tutunmuş sözler Ağzımdaki dil yaralı

Vurguniyim dünyam yıkıkGönül bağım viran dökükTomurcukta boynu bükükDalımdaki gül yaralı

A Oral

Page 2: Gül Yaralı  - Zaman Aşımı

Alın Terim

Gece gündüz fabrikadaKan oluyor alın terimKapitalimim kasasınaKonuluyor alın terim

Şu koca dünya ya yetti Katilleri kral ettiCami kiliseler yaptıÇan oluyor alın terim

Haber olmaz şu basına Yenik korkunun sesineZulmün kara listesineKonuluyor alın terim

Vurguniyim harap diyeÜretici türap diyePatronlara şarap diyeSunuluyor alın terim

A Oral

Page 3: Gül Yaralı  - Zaman Aşımı

Birleşse Ellerimiz

Açlık gelen kötü sonduÜreten yara alıncaDudağımda şiir donduAteşimde kar olunca

Bulanık akar gayrı özDudağında tükendi sözBakışını yitirmiş gözGüneşten uzak kalınca

Patron yaldızlı bit gibiKişneyip durur at gibiGör nasıl titrer it gibi Üreten birlik olunca

Bir birleşse ellerimizZılgıt çeker dillerimizKızıllaşır güllerimizHalklar meydana dolunca

Vurguni de özlem kalırGönüller aşka yol bulurTüm dünyada bayram olur Aç ölen çocuk gülünce

A. Oral

Page 4: Gül Yaralı  - Zaman Aşımı

Gel Güneş Ol

Yıldızlar, ay ve tüm evren adına.Gel dünyama sevdan ile öldüğümSıra dağlar hazır diyalogunaGel güneş ol kızıl saçlı sevdiğim.

Bir avuç topraktır sende aklanırŞimşektir gülüşün dağda saklanırGelişine milyon umut eklenirGel güneş ol kızıl saçlı sevdiğim.

Karanlığa düşüp vurulmadan tenGüneşi toplarım gülüşlerindenKaranlığa esir düşmeden bu canGel güneş ol kızıl saçlı sevdiğim.

Rengin ile çiçek açar leylaklarSenin ile coşar içiten ırmaklarYıkılır şu çirkin pis sığınaklarGel güneş ol kızıl saçlı sevdiğim.

Yetiş bulut gök kubbeyi ağmadanKurtulmuyor alın terim yağmadanİnsan seçilmiyor güneş doğmadanGel güneş ol kızıl saçlı sevdiğim.

Adın bile beni aşk ile sarar Sular bile kendi yatağın arar, Sosyalist dünyada kılmışım kararGel güneş ol kızıl saçlı sevdiğim.

Vurguni yoluna türap olmuşumSusuz yüreğime mızrap vurmuşumSöz olmuş şiirle dağlar sarmışımGel güneş ol kızıl saçlı sevdiğim.

Abdullah Oral

Page 5: Gül Yaralı  - Zaman Aşımı

Can Tenime Yasak

Aşkına gönül kapımı Açtım diye tutsak oldumDağlarıma haber salın Ben kendime yasak oldum.

Her gün bana gelişlerinBeni benden çalışlarınNerde sıcak gülüşlerinBen kendime yasak oldum.

Dört mevsimin hoş, anlamlıCenk eylersin bazen kanlıGönül yağmurlu, dumanlıBen kendime yasak oldum.

Umutlar dökülen yaprakHasret sana deniz, toprakUfuklardan göz kırparakBen kendime yasak oldum.

Vurguniyim bitmez derdimUmudu bileriz her günDoğduğum topraktan sürgünBen kendime yasak oldum.

A Oral

Page 6: Gül Yaralı  - Zaman Aşımı

Sen Gittin, Ben öldüm

Hani senin için yalnız ben vardımŞimdi bir başıma yine sensizimBu aşk ta tek doğru bu sözün oldu Sen gittin de yine yalnız ben oldum Sen gittin benden, ben, yaşarken öldüm…

Alıştım ben sensiz kara boranaSelamın söyledim seni soranaKul köle bu gönül canda durana Dediğin oldu yar yalnız ben oldum! Sen gittin benden, ben, yaşarken öldüm…

Sevgin hep yaşıyor yorgun yürekteBir atımlık can var kırık kürekteNe olur yaşasak senle birlikteDediğin oldu yar yalnız ben oldum!

Sevdamız yazılmaz yazıya çayaHep sorar dururdun bu muydu gayeSensizlik ölümüm olur mu diye Dediğin oldu yar yalnız ben oldum! Sen gittin benden, ben, yaşarken öldüm…

Geceye sığmıyor yürekte sızımİçime dökülüp duruyor gözümÖyle oldu gittin yine yalnızım Dediğin oldu yar yalnız ben oldum! Sen gittin benden, ben, yaşarken öldüm…

A Oral

Page 7: Gül Yaralı  - Zaman Aşımı

Karşı Kıyılar

Bu sabah Ankara treninden indim.Haydar Paşa önünde hırçın dalalarSol yanımda yaşama kanat çırpan kuşlar Dilimde tuz tadı genizlerimde bahar.. Şöyle bir merdiven tepesinden baktım şehre!Çığlık çığlığaydı martılar İskeleden kucakladım güne başlayan hayatı…. 

Dilimin bam telinden vurdu sözler Uykusuz bir ilkbahar sabahıYolcu vapurunun güvertesinde,Yalın ayak uğurladım yağmuru! 

Yüreğimden geçip gider iken Karadeniz hırçın suları / sarıldım düşlerimeTaş sektirdim boğazın yakamoz sularında.. Mavi sularda akıntıya kapıldı gözlerim!Şimdi;Aşkın gizlenen yanlarından sana sürünür yüreğim.. 

Kayıkların essiz tangosunda  Ritmini bulamaz iken karayel! Gönlümün rotasındasın gözlerinDalları arasında gezindim sensiz tutkularının.. 

Pul pul güneş ışığıyla sevişirken yakamoz Avuçlarımdan akar Marmara ya gözlerim Sahi aşk dalgasının yedinci rengi neydi? Mavi teni benek benek olmuştu suların…

Yüreğim dala bata sürüklenir sana gelen sularda!Balık kokusu sinmiş sevdamıza Şimdi kanat çırpar yokluğunda martılar!Ki yüreğim karşı kıyılarda aranır hala çığlık çığlığa…

Abdullah Oral

Page 8: Gül Yaralı  - Zaman Aşımı

Şiir Külleri

Sensizliği kokluyorum soluyor karanlığı yüreğimin Yağmur damlacıkları deliyor sessizliği Yüreğime yalnızlığım esiyor üşüyorum 

Sokaklara küs lambalar, gözlerin vuruyor aklıma Sevdanı çekiyorum içime duman olup yakıyorsunSensizliğim dökülüyor  dilimdeki şiir küllerinden… Hasretini dumanından akıyorsun içimeVarlığınla ısıtırken yokluğunda yakıyorsun Gözlerin ateş oluyor gözlerimde yansıyorsun…

Abdullah Oral

Page 9: Gül Yaralı  - Zaman Aşımı

Gül Ve Diken

Güneş'in küskünlüğü dudak büküpGezinirken rüzgârın sedasına! Ben alıştım sensizliğe avare  akşamlara..

Tebessümlü gölgelerine sığındım gözlerinin Ben dikenine tutkunum gülün, sen kokusuna..

Bir ceylan tedirginliğinde düştüm içine Karanlık ormanlarında kayboldum gözlerinin Yabani çiçeklerle bezenmiş yanaklarındaki gülüşlerİnsan girmemiş aşk değmemiş ormanların arasında.. 

Öyle bir düştü ki seni sende yaşamak Sana susadım sende yol alırken yüreğimGözlerinin tenhasında kaybettim zamanı!  Ben karasını okşarım gecenin, Sen ışığını sar yeter!Ki merhem olsun gül ve diken, Kanayan yüreğime… 

Abdullah Oral

Page 10: Gül Yaralı  - Zaman Aşımı

Yarına Dair Düşler

Güneş için savaşıyor olsam daBelki yağmur usulca okşayarak Öpecek morarmış bedenimi!Kanımı yağmurla birlikte emecek toprak!

Ama asla, Yorgunu ayaklarım tutsağı olmayacak Ezbere adımların..Hey umut o günden önce düşersem Sakın öksüz damlacıklar konmasın gözlerine!  

Biliyorum bu kavgadaİlk düşen ben olmasam da!Son düşende ben olmayacağım!Hala yarına dair düşlerim yaşıyor olacak…

Yıldızlar göz kırpar iken Yarınların balkonlarından Sessizce bir gecenin içinde Bende kayıp gideceğim..

Şimdi sıkı tut soluğunu üşümesin nefesin Ellerini ovuşturma ben sensiz gideceğimSeni Dünyaya gözlerini yeni açan Bebekler bırakıyorum! 

Bazen şans oyunlarında aradım seniAlanlarda kızl bir bayrağın gölgesinde!Bazen vurulup düşen kardeşimin çığlığındaSanayide yoksul çocukların Yanık yağ karası gözlerinde..

Sen Umutsun Elbet sokaklar sırtlanacak sevdamızı Ben adımlarımla yolunu açacağım kiSen milyonların yüreği olup koşacaksın….

Abdullah Oral

Page 11: Gül Yaralı  - Zaman Aşımı

Başak

Elbet Gün kuşatır geceyi Her düşen bir tohum olurBahar sevdasıdır yaşamınÇoğalır tohumlar Buğdayın başağında..

Alnımıza kızıl gün Gün olur düşer bir günBahar gelir dağlara Ülkemde biter sürgün

Oy beni beni Kara yel vurdu beni Şehirlerde Tutsağım Dağlara salın beni

A Oral

Page 12: Gül Yaralı  - Zaman Aşımı

Gelir Giderim

Beni senden öteleyip durma yarDerdime bin dert eklerim giderimBenden geçip şu dünyamı etme darBen ölümü bekler gelir giderim

Sır kalır mı? Güzelliğin çözümü,Anlatmaya yetiremem sözümü,Yakomazlar kamaştırır gözümü,Ben ölümü bekler gelir giderim

Yağmurlu bir akşam hüzün dolu yazSevda yollarında gönüller ayazHer yer kar altında her yanım beyazBen ölümü bekler gelir giderim

Güven olmaz gönül dağı kastınaBırak beni sen yürü git dostuna Dertleri yüklenip gelme üstümeBen ölümü bekler gelir giderim

İnişlerden çekilirken yokuşlar,Derinleşir, yorgunlaşır bakışlar,Gecenin karanlık cümbüşü başlar,Ben ölümü bekler gelir giderim

Yıkılmış dostluklar her yer serinlikİnsanı yutuyor içten derinlik Vurguni Aşk denen sensiz karanlıkBen ölümü bekler gelir giderim

Abdullah Oral

Page 13: Gül Yaralı  - Zaman Aşımı

Sevdiğim

Alıp beni benden götürdün canımSensizlikle öldüm bittim sevdiğimDağlar gelse yıkılmazdım üstüme Sen çekip giderek yıktın sevdiğim..

Yağmurlar yağardın gönül dağımaFilizkıran vurdu aşkın bağınaSonunda düşürdün kendi ağınaBeni ateşlerde yaktın sevdiğim

Gönül nehir olup sana akarkenNe geçti eline bendi yıkarkenSevgi dağlarına güneş dökerkenBeni karanlığa çektin sevdiğim

Yıldızlarda küsmüş düşmez gözlereGölge düştü şu efkârlı sözlere Derman arar iken yorgun dizlere Karabasan oldun çöktün sevdiğim

Aşk yarası çaput ile sarılmaz Kuru dalda aşkın gülü derilmezVurguni bu yola aşksız varılmazSen beni kendimden söktün sevdiğim.

Abdullah Oral

Page 14: Gül Yaralı  - Zaman Aşımı

Ruhi Su ya

Aşkın pazarına düşürdüm gönlüSevda alıp satan dükkân kalmadı!Aşk için tükettim bu koca ömrüGayrı bu sevdayı çeken kalmadı

Gönül mağlup oldu aşk a yenildiSöz söze eklendi şiir denildiAşık ile Ozan nerde yanıldıGeleceğe türkü, yakan kalmadı… 

Mızrapla savaştı sazının perdesi Kötülük bitirdi dostu kardeşiHainler satarken dostu sırdaşıSevgi tohumunu eken kalmadı

Sen gittin sevenler yasın tutuyorTürkülerin hala hasret tütüyorBir yanım deryada sessiz yatıyorBaşını kaldırıp, bakan kalmadı!

Hasan dağı kolum kırıktır incirDadaloğlu ile yüreğim sancırPir Sultan nesimi uzuyor zincirBu yangından sağlam çıkan kalmadı

Zor günde bellidir düşman dostundaBulutlar eğleşir şimdi üstünde, Ruhi su, Vurguni gönül postundaSensiz sığınacak mekan kalmadı…..

Abdullah Oral

Page 15: Gül Yaralı  - Zaman Aşımı

Yazmak İsterim

Düşlerimde O gün gelir varıncaÇıplak ayaklarla gezmek isterimİnsanlık canı can ile sarıncaDağlara umudu yazmak isterim... 

Serin esen rüzgâr ve ıtırlarda, Hürriyet yazılır her satırlarda, Umudun şiiri hep hatırlardaPolen olup yurtta tozmak isterim... 

Gönül kapını aç gerçeğe göre, Gelenekle başlar emirdir töre, Garibe, şaşkına kızma boş yere,Namertlere mezar kazmak isterim..

Bak bıçak kemiğe geldi dayandıİçindeki asi çocuk uyandı Her şey ortalıkta ayan beyandı,Zorbalara mezar kazmak isterim... 

Sevdam ağır basar duyup görmezsinSen benim yaylama gelip girmezsinEmekçisin hakka yüzün sürmezsinIrkçılığı senle ezmek isterim

Umut olan sensin, ümit veren sen, Dağları yıkarsın bir gün dirensenDeğil mi? üretip hakkı yenen senSende karanlığa sızmak isterim

Vurguniyim boşa değildir sitemEksilmez gözünden sabahları nem, Her gün kapitaliste eylediler yemBu kötü gidişi bozmak isterim..

Abdullah Oral

Page 16: Gül Yaralı  - Zaman Aşımı

Seni Ararım

Karanlık bir gece sular akarken, Gönül yıldız olur seni sararımAyın şavkı ile gölgen yansırkenÇakıl taşlarında seni ararım… 

Dalgalar sularda mehtabı bulmuş, Aşkın ile yanmak kaderim olmuşGayrı gölgen bile bende kaybolmuş, Çakıl taşlarında seni ararım… 

Gönül sahilinde dalgalar yürürSular çakıllarla sevişip dururİçimdeki ateş dilime vururÇakıl taşlarında seni ararım

Gönlüm Karadeniz çırpınır sanaHasretin içirdin değdirdin canaKarıştırdın beni kıyında kumaÇakıl taşlarında seni ararım

Öylece düşündüm seni ve beni, Bazen hayalimde sıcak bu seni, Ne hale koydun yar bak gör bu teniÇakıl taşlarında seni ararım

Vurguniyim gönül aşkını demlerSavrulur adını yazdığım kumlar  Sensiz gayrı yıkık gönlümde damlarÇakıl taşlarında seni ararım

Abdullah Oral

Page 17: Gül Yaralı  - Zaman Aşımı

Son Perde

Hasretin şiiri dilde, name oluncaKendimce okudum sana, besteledim yarKırlardan topladım şiir, çiçekleriniUzat kollarını haydi, al koynuna sar

Yakındır çözülür karlar, estiğinde yelGönül yaylasına gidek, yar elini verDağlarımda mor sümbüller, açınca çık gelBen gül olayım yar beni, gel dalımdan der

Bir esinti kopar İçten, tatlı bir meltem Nasıl yakar bilsen gel de, beni öyle görSensiz bana gayrı ağır, geliyor gölgemSon perde, en son fasıl, sensizlik çok zor…

Sensiz avaredir şimdi, yayla dağlarım, Vurguni sığmam iç!e, dört tarafım darYoksun savrulup duruyor gönül bağlarımSensiz Nisan sulu selpken, her gün yağan kar…

Abdullah Oral

Page 18: Gül Yaralı  - Zaman Aşımı

Su Çürüdü Tuz koktu

Bu yüreği sana bırakıyorum, ey zaman Ağır geliyor bana, ondaki sevdanla yaşamakEllerimden zamana dökülen şiir haracı Neye dokunsa, kirleniyor gayrı sokaklar..Ölüm üşüdü, su çürüdü, tuz koktu!...

Geçmişten bu güne, ihanet emziriyor, günler Masum bakışlar ile yüzleşir iken ihanetin yüzü  Zaman aşımına dökülür dilimdeki ezgili şiirlerDüşleri kırık kandırılmış, halklar Gayrı gezgin, mülteciydi kendi ülkelerinde.

Uykunun deliksiz karanlığında  Yaşamak gibi bir şey Cami avlularındaki terk edilmişlik Ölçüleri çiğnenmiş hayatta  gebe yarınlar Ki ölüm üşüdü, su çürüdü, tuz koktu

Haydi mavzer kurşunuyla dilini bileyen çığlıkKaz,derinlemesine yüreğinin duvarlarını İçinde sonsuzluğun ufkunu bulacaksın.. Son kazmayı özüne vur ki!Kendi özünde kendini yeniden yaratacaksın

Ellerindeki bahar kokusu Kirpiklerindeki hüzün gamzesini,Siler diye düşlemiştim  Yarına yüklenen acıları!..Ki yasak koydular ellerime, aşındı zamanKorku kumaşından dokunan Yüzlerin mutluluğu üşüdü. Su çürüdü, tuz koktu 

Page 19: Gül Yaralı  - Zaman Aşımı

Artık yasak: Uzaklara saplanıp kalan gözlerin patikasında Düşler ile yarına yürümek!..

Haydi mezarcı kaz, derinlemesine zamanıKendi içine doğru vur kazmayıKendi dağlarını yarat kazdıklarından Kendi özünde doğal cennetini bulacaksın.Baksana ölüm üşüdü su çürüdü tuz koktu!..

Koyaklardan akıp giderken,Kıyılarında gelincikler sevişen su Gölgesinde zamansız uçurumlar büyüten çınar Haydi vur dallarını bir birineKi iğnelensin yüreği nasırlaşmış insancıklar.

Kızıl ırmak yataklarından karşı ufuk çizgisine Dökülüp gelen nehir haydi ne duruyorsun öyleZaman tarihe sığmıyor,_________Ölüm üşüdü su çürüdü tuz koktu!...

Abdullah Oral

Page 20: Gül Yaralı  - Zaman Aşımı

İnsanı Oku

Evrende gerçeği görmek dilersenKendi özündeki o canı oku!Eğer hakka doğru varmak istersenAç gönül gözünü insanı oku!

İnsana varmadan hakka varılmazİnsan haktır onsuz yara sarılmazGönül gözü çıplak gözle görülmezAç gönül gözünü insanı oku

Varsın yansın hakkın narında tenimİnsandır kitabım Kabem evrenimDiyorsak ki gayrı, Enel Hak benimAç gönül gözünü insanı oku!

İnsanlığa barış dilersen her günDoğduğun toprakta kalırsın sürgünElbet gerçekleşir, eşitlik bir gün Aç gönül gözünü insanı oku!

Seni senden başka kim sorar ki kimAyrışsın içinde öfke ile kinHakka doğru yolun giderse bir günAç gönül gözünü insanı oku!

Varlık dünyasında tutuşunca tenKromozom içinde saklı durur genGerçek sırra vakıf olmak istersenAç gönül gözünü insanı oku!

Eşitlik yolunda sen koş kulvarı Doğruluk bilimin, en büyük varı İyilik, paylaşım, hakkın şiarı  Aç gönül gözünü insanı oku!

Page 21: Gül Yaralı  - Zaman Aşımı

Kırık kum saati dökülüyor kumİyiliğe göz aç kötülüğe yumBen beni insanda okuyup buldumAç gönül gözünü insanı oku!

Yaralıdır yürek kanıyor dündenArındır kendini kederden kindenVarıp Hünkârımın dost defterindenAç gönül gözünü insanı oku!

Vurguni aşk için hakka yol oldukSemaha durduk da, yandık kül oldukAteşin içinde döndük yel oldukAç gönül gözünü insanı oku!...

A Oral

Page 22: Gül Yaralı  - Zaman Aşımı

Zaman aşımıydı Yollarda kaldı

Gayrı bu gün bayram günü olmasınO eski bayramlar dillerde kaldıÇocukların gözü yolda kalmasınAğacın sızısı dallarda kaldı

Kuş yüreği sığmaz altın kafeseZulüm var alınan her bir nefeseKurbanlar veririz pis bir nefiseUmut çöl kaçkını yellerde kaldı

Zemheride bindik dağdan kayağaÇözüldü de buzlar düştük koyağaTabiat uyanmış, kalkmış ayağaEmeğim nasırlı ellerde kaldı

Güneş doğmaz oldu gayrı kentlere, Halklar takılıyor şimdi bentlere, Çoluk çocuk muhtaç olduk sentlereAnnelerin gözü sellerde kaldı

Aslan yatağında tilki yatıyorHemi beni hemi yurdu satıyorİnsanı insana vurup çatıyorKorlanmış ateşim küllerde kaldı

Hırsızlar bozuyor arif fendiniYıkıp kırıyorlar dostluk bendiniAradım bulamaz oldum kendimiZaman aşımıydı yollarda kaldı

İçimde ağlayan bir çocuk sezdimYangın yeriydi çok yürekler gezdimBen hakkı insanda okuyup yazdımSevdam tomurcuk al güllerde kaldı

Şafağa aşıktım güne başlarkenYandım ocaklarda çelik işlerkenTürkü tadında bir yaşam düşlerkenSevdalar bükülmüş bellerde kaldı

Ozan Vurguni ikilik dağını yıktımYürekte kandiller çıralar yaktımDavut Sulariyle çağladım aktımDillenmiş şiirler tellerde kaldı

Page 23: Gül Yaralı  - Zaman Aşımı

Gönül Çırası

İnsanlık içinde hakkı buluncaÖzde ikiliği yener giderim.Arif sofrasından lokma alıncaKendimi kendimde sınar giderim.

Yağmur dövülürmü sırca havandaTomurcuklanır gül aşkın tavındaSeher bülbülleri ulu divandaSulari adını anar giderim.

Yoluna eyledim gönlümü harmanDüştüm ocağına derdime dermanBu aşk mahkumuna yokmuki fermanBir ömür durmadan kanar giderim.

Gönül çırasını aldım elineTakıldım giderim sülfün telineKapıldım bir garip sevda selineYüreğim girdapta döner giderim.

Temmuzda buz tutar damın saçağıAnadolum saklar vermez kaçağıBoynumda biliyor cellat bıçağıHer gelen kendini dener giderim.

Denizin içinde yaktıkça közüUludere yanar insanın özüUtanır kendinden kanar gökyüzüİnsanlığa zulmü kınar giderim.

Emekçinin bitmez kederi yasıSevgisiz silinmez gönlünde pasıKimseler duymuyor yürekte sesiSızılar içime siner giderim.

Gönüllere ektik sevgi gülünüMecnunla dolaştık sahra çölünüTaşıdım yürekte şiir seliniİçimden dökülür pınar giderim.

Uykular bölündü, amansız gece, Dilimde sevdaya dokundu hece. Vurguni neyleyim bu büyük güceAşkın narı özde yanar giderim.

Page 24: Gül Yaralı  - Zaman Aşımı

Kimse duymaz seni Kendinden başka

Hayat denilen bu yolu bilmezsenBeş para etmiyor sonradan keşkeİkilik kemliği özden silmezsenKimse duymaz seni kendinden başka

Dünya fani diye edersin figan,Ne kadar yaşasan olacak yalanKendi iç dünyanı eylersin talanKimse duymaz seni kendinden başka

Gün geçtikçe aşka yorulduğundaYanarsın gönlünün derildiğindeGerçek diye düşe sarıldığındaKimse duymaz seni kendinden başka

Hayat yamaçları aşılmaz yağlıYürekler yanıyor olmuşsun dağlı,Ellerin koynuna dizlerden bağlı,Kimse duymaz seni kendinden başka

Esir alır seni gerici dinciHüzüne çekersin bütün sevinci,Hurafeler yine yıkar bilinci,Kimse duymaz seni kendinden başka

Başına dikilir imamın piçiSana derler fani hayat geçici,Bağırırsın ya bunlar hep kan içiciKimse duymaz seni kendinden başka

Soğuk gecelerde üşür saydamlık Güneşin doğmadan gelmez aydınlıkHer yer batak olur her yer zindanlık,Kimse duymaz seni kendinden başka

Yokluk yaşarken hayaldir varlıkDeğişmez tek şey var içinde darlık,Ağmalar çoğalmış yaşar sağırlıkKimse duymaz seni kendinden başka

Vurguni uyardım halkımı kaç kezHer şey değişir ya insan değişmezİnsan ölüm ile böyle sevişmezKimse duymaz seni kendinden başka..

Page 25: Gül Yaralı  - Zaman Aşımı

Abdullah Oral

Kanatır Yarayı / Zaman Aşımı!. Yuvasız kuşlarız gurbet illerdeHer gelen vuruyor döker yaşımı!Geldik göçer olduk biz bu çöllerdeKanatır yarayı / zaman aşımı! Bilinmez bu yolun sonu neredeHala kanım akar kızıl deredeKoymazdım ahtı mı, ben bu yere de!Kanatır yarayı / zaman aşımı! Gam yağmuru yağar gönül dağımaSıhhiyede utanç düştü bağımaNasıl anlatırım bunu çağımaKanatır yarayı / zaman aşımı! Kin nefret ile hiç, işimiz yokturYara sargı tutmaz sızımız çokturBoyun eğmeyiz biz alnımız aktırKanatır yarayı / zaman aşımı! İnsanı kalleşçe yakmak hoş değilSol yanım kanıyor kara taş değilKanımız Yobaza puşt a aş değil Kanatır yarayı / zaman aşımı! Hiç kimseye kötüye iyi diyemezOzanlar yanarda can a kıyamazPir sultan; başım dik kimse eğemezKanatır yarayı / zaman aşımı!. Semah dönüp hakka gidip gelinmezİçimde kan gölü dıştan bilinmezOzan Vurguni bu, Utanç silinmezKanatır yarayı / zaman aşımı!.... Abdullah Oral

Page 26: Gül Yaralı  - Zaman Aşımı