(Ta

izé)

Wijnrood, het mysterie van bevrijding,

avond die gekruid is met verraad,

half doorbroken kring,

Jouw verbond versplinterd

net als in de woestijnherinnering.

Samen zitten wij weer rond die tafel,

angstzweet en beproeving zijn ons deel,

durven wij het aan

om doorheen de duisternis

de weg van de graankorrel te gaan?

Volgen smaakt weer bitter en gevaarlijk,

niemand meer benijdt ons in dit uur,

nu zijn we ontdaan

van de gist, het zout en zal het vuur

stilaan laaien door het graan.

(Pete

r B

iesbro

uck

/ A

.L. W

ebber

“Th

e L

ast

Supper”

JC

S)

Wij bidden Jou: zie om naar al wie lijdt,

naar mensen ziek van angst en eenzaamheid.

Geef hen Jouw Naam, wees liefde in hun pijn;

bescherm Jouw kinderen, van groot tot klein.

Wij bidden Jou: wees bij wie weerloos strijdt

voor recht en vrede, totterdood bereid.

Woon in hun hart en leg op hen Jouw naam.

Laat hen niet aarzelen maar rechtop staan.

(? / „B

lijf m

ij nabij‟

)

Christus heeft voor ons geleden

als een beeld van ons bestaan,

dat wij zover zouden gaan,

in zijn voetstappen te treden.

Die wanneer Hij werd geslagen,

zelfs zijn mond niet open deed,

die niet dreigde als Hij leed

maar het zwijgend heeft verdragen.

(Barn

ard

Will

em

/ M

ehrt

ens

Frits

)

Daarna is hij begraven, in stilte, woordeloos.

Gebracht tot in de haven, de grond waarvoor hij koos,

temidden van de zaden, die wachten diep en stil,

op kiemkracht en op daden, op God die leven wil.

(ja

n v

an

op

berg

en

/ „O

ho

ofd

vo

l b

loe

d e

n w

on

den

)