Nën moton "Ndihmoni në mirësi dhe devotshmëri, e mos u

ndihmoni në mëkate dhe armiqësi" edhe këtë vit Shoqata

Kulturore DITURIA me dy degët e saj në Preshevë dhe Bujanoc

ka realizuar me sukses aktivitetin Turniri Humanitar Ramazani

2013 ku humanizmi dhe sporti ishin bashkuar në një vend. Gjatë

javës së dytë të Ramazanit ky aktivitet u shtri në të dy qytetet e

Luginës ku pjesëmarrja ishte në një nivel shumë të lartë nga të

rinjtë të cilët me vullnetin e tyre shtrinë dorën e solidaritetit për të qenë pjesë e sofrave të Bajramit me shumë familje të cilat kanë

nevojë për mbështetjen e shoqërisë. Në dy degët e DITURISË turniri u organizua me të rinjtë dhe i mbështjelli dy finalet e vogla ku në

Preshevë finalist ishin skuadrat MIRATOCA : ITA ku fitues i finales në

Preshevë doli skuadra MIRATOCA ndërsa në Bujanoc skuadrat finaliste ishin

PIPA : LESKAT ndërsa ajo që shënoi finalen ishte skuadra PIPA. SuperFinalja e

madhe e DITURISË u luajt nga dy finalistët e degëve MIRATOCA : PIPA ku

superfinalen e DITURISË e fitoi skuadra e përfaqësuar nga dega e Preshevës

MIRATOCA.

Edhe pse ishte një pagesë simbolike për pjesëmarrje në turnir por ato kishin një

peshë të madhe pasiqë të gjitha të ardhurat u dedikuan për familjet në nevojë

dhe fëmijët bonjakë me Pakon e Bajramit. Një falënderim i veçantë është për të gjithë sponzorët të cilët nuk ngurruan të përkrahin

këtë aktivitet.

Përpos aktiviteteve sportive gjatë këtij muaji DITURIA ka organizuar dhe një sërë aktivitetesh tjera si shtrimin e iftareve për shtresa të

ndryshme të shoqërisë, ligjërata edukuese nëpër qendrat e Diturisë si dhe botimin e buletinit Freskia e Ramazanit, botim i cili për të

dytin vit rradhazi botohet me materiale atraktive, motivuese e edukuese në shenjë të ngritjes së vetëdijes fetare e morale tek shoqëria

shqiptare myslimane në Luginë.

Në emër të stafit të Shoqatës Kulturore DITURIA ju urojm të gjithë besimtarëve Festën e Fitër Bajramit duke lutur Allahun e

Madhëruar që të na ketë pranuar agjërimin e muajit të bekuar të Ramazanit ndërsa të na e bëjë jetën tonë Ramazan ndërsa ndarjen

nga kjo botë ta bëjë për ne si ditën e freskët të Bajramit.

Tu rn i r i Humani ta r “Ramazan i 2013”

Pas çdo fillimi pason edhe përfundimi.

Përhershmëria i takon vetëm Atij që nuk ka fillim

dhe mbarim, e Ai është Allahu i Lartësuar. Cila do të

duhej të jetë motoja e fituar nga ky muaj i bekuar? Pa

dyshim: “Të jetojmë me Ramazan edhe pas

Ramazanit”!

Ramazani është muaji i ndryshimit, i leximit, i

ripërtrirjes shpirtërore. Besimtari gjatë këtij muaji iu

është nënshtruar një regjimi që e bënë të ndihet

ndryshe nga njëmbëdhjetë muajt e tjerë të vitit.

Adhurimi i agjërimit në këtë muaj ka vendosur nën

kontroll dëshirat e pakufishme të njeriut të cilat

shpesh herë arrin ta tjetërsojnë njerëzoren brenda

njeriut. Ka raste kur ky tjetërsim ka shkuar aq larg, sa

që ndonjëherë, të bënë të ndihesh jo fort mirë pse i

takon sojit të njeriut. Tradita profetike na mëson se sa

e dobishme është puna që është e vazhdueshme edhe

nëse është e pakët. Ndryshimet e arritura gjatë muajit

të Ramazanit, janë pasuri që duhet ruajtur edhe pas

Ramazanit. Në këtë drejtim është normale të

dialogojmë me vetën secili prej nesh, çka pas

Ramazanit. Tani në përfundim të Ramazanit, do t'i

kthehemi natyrshmërisë tonë të rëndomtë për sa i

përket anës fizike, trupore, ndërsa kapitalin

shpirtëror – imanorë, të fituar gjatë këtij muaji duhet

ruajtur me kujdes dhe vazhduar me të njëjtin

intensitet siç ishim gjatë këtij muaji të bekuar. Të

jetosh me Ramazanin edhe pas Ramazanit, është

sinjali më i mirë se adhurimet dhe të mirat që kanë

rezultuar për besimtarin gjatë këtij muaji janë të

pranuara tek Allahu i Lartësuar. Me shpresë se kemi

arritur devotshmërinë te Krijuesi i Plotfuqishëm në

këtë muaj të bekuar, në përfundim të tij nuk na

mbetet tjetër pos të themi...mirupafshim Ramazan.

Editorial

Mirupafshim RamazanTë arrish

Shkruan: Selim Zeqiri

Falënderimi i takon Allahut, Zotit të botëve, paqja dhe

selami qofshin mbi të dërguarin besnik, Muhamedin të

birin e Abdullahut, i dërguari mëshirë për botët, mbi

familjen e tij, mbi shokët e tij dhe gjithë ata që e pasuan

deri në Ditën e Gjykimit.

Nuk ka dyshim se nuk ka mysliman që është i kënaqur me Allahun për Zot të tij, me Islamin për fe dhe Muhamedin a.s. të dërguar e që nuk shpreson arritjen e kënaqësisë së Allahut. Ai shpreson të ecë në rrugët të cilat e afrojnë kah Zoti i tij dhe që e largojnë prej hidhërimit dhe dënimit të Zotit. Allahu është i kënaqur me ne kur e adhurojmë Atë dhe kur nuk i bëjmë shirk Atij, i përmbahemi Kuranit dhe Sunetit, e nuk shmangemi nga ato, të mos dëshirojmë ndryshim në to, të mos pranojmë tjetër pos tyre. Thotë i Dërguari i Allahut s.a.v. “Me të vërtetë Allahu i do dhe i urren nga ju tre gjëra: kënaqet nga ju kur ju e adhuroni dhe nuk i bëni asgjë shirk, kur kapeni që të gjithë për litarin e Allahut e të mos përçaheni dhe urren nga ju: thashethemet, pyetjet e tepruara dhe keqpërdorimin e pasurisë.” Kështu është hadithi në sahihun e Muslimit, pa e cekur pikën e tretë me të cilën Allahu është i kënaqur, ndërsa në Musnedin e imam Ahmedit është shënuar kështu: “dhe kur i këshilloni ata që kanë në dorë çështjen e muslimanëve” I Dërguari i Allahut s.a.v. na ka sqaruar se robi arrinë kënaqësinë e Allahut me praktikimin e shumtë të veprave të mira, prej tyre agjërimi me nijet për ta arritur kënaqësinë e Allahut. Nga Ebu Hurejre, radijallahu anhu, transmetohet se i Dërguari a.s. ka thënë: “Era e gojës së agjëruesit është më e këndshme tek Allahu se sa era e parfumit.” Ndërsa Allahu xh.sh. e përshkruan kështu rolin që jep agjërimi në kënaqësinë e Zotit: “Robi im e la epshin, ushqimin e pijen duke dëshiruar kënaqësinë Time, agjërimi është për mua dhe Unë e shpërblej.”

Po ashtu i Dërguari a.s. ka thënë: “A keni dëshirë t'ju

tregoj për veprat më të mira, më të pëlqyera tek Zoti juaj,

më të ngritura në gradat e juaja dhe më mirë për ju se sa

t'ju jepet ari e argjend dhe sa të takoni armikun tuaj e të

kënaqësinë e Zotitgoditni qafat e tyre e ata të godasin qafat e juaja.”Cila përlotura tha: “Syri loton, zemra mërzitet, e nuk themi

pos atë që e kënaq Zotin tonë, ne për ty o Ibrahim jemi të është ajo o i dërguar i Allahut? Tha: Përmendja e mërzitur.”Allahut. Muadh ibn Xhebel ka thënë: “Nuk ka vepruar njeriu vepër që më tepër e shpëton nga dënimi i Allahut I Dërguari a.s. na drejtoi kah ajo se kënaqësia e Allahut siç është përmendja e Allahut.”arrihet me fjalë të mira që e thotë një besimtarë vëllait të Prej veprave me të cilat arrihet kënaqësia e Allahut është tij besimtarë. Thotë Profeti a.s.: “Me të vërtetë robi flet me

edhe Lufta në rrugë të Allahut, ku nga i Dërguari a.s. një fjalë që e kënaq Zotin, të cilës nuk i ka kushtuar

përcjell fjalën nga Zoti i tij xh.sh., që ka thënë: “Çdo rob vëmendje, Allahu e ngrit atë në grada, dhe me të vërtetë

prej robërve të Mi që ka dalë luftëtarë në rrugë të Allahut robi flet me një fjalë që e hidhëron Allahun të cilës nuk i duke dëshiruar kënaqësinë Time i kam siguruar se do ta ka kushtuar vëmendje, zhytet me atë në xhehenem.” Më kthej, do ta kthej me shpërblimin dhe plaçkën e fituar, e primarët për fjalë të mira dhe sjellje të mirë janë ata që nëse marr do ta fali e do ta mëshiroj.” janë shkak që ti të jesh o njeri, pas Allahut të Madhëruar, ata janë prindërit e tu. Profeti a.s. thotë: “Kënaqësia e I Dërguari, a.s. thotë se kënaqësia e Allahut arrihet më Zotit është kur prindi të jetë i kënaqur dhe hidhërimi i vepra të zemrës, që shfaqen në gjuhë dhe gjymtyrë. Zotit është kur prindi të jetë i hidhëruar.”“Allahu kënaqet me robërit e tij, kur ai han ushqimin dhe e falënderon për atë dhe kur pinë pijen dhe e E lusim Allahun e Lartësuar që të jetë i kënaqur me ne, të falënderon për atë.” kemi përfundim të mirë dhe në këtë botë të jemi nga të Po ashtu Enesi radijallahu anhu ka thënë se i Dërguari sinqertët dhe të devotshmit. O Zoti ynë prano nga ne a.s. ka thënë: “Më ka lindur mua sonte një djalë e ka veprat e mira se Ti je Dëgjuesi dhe i Dijshmi dhe na prano emërtuar me emrin e babait tim Ibrahim.” Enesi thotë: E pendimin se ti je Falësi dhe Mëshiruesi.pashë në rastin e vdekjes së djalit i Dërguari a.s. me sy të

Mirupafshim Ramazan!Shkruan: Majlinda Hyseni

e ngopjes së dëshirave. Ky muaj sjell shumë dhe përvec që sjell njëzetekatër orë aktiv në ibadete! Po unë, edhe qaja këtë muaj shpesh, pikërisht për shkak të dobësisë time, e krahasoja gjithë ne edhe e përcjellim atë, sigurisht që një pjesë e këtyre atë botë të pasur besimi që gëzonte çdo zemër sahabi në atë mirësive mbetet pas dhe ne e trashëgojmë me ngritje të kohë bashkë me kushtet që kishe dhe neglizhencën e hutinë

imanit, pastrim mëkatesh dashtë Zoti dhe shpresë për të time me gjithë çfarë më servohet sot nga bota materiale.

mbajtë në të njejtën tempo vazhdën e aktiviteteve tona të Dhe unë njeriu, ndalem e kujtoj. Sepse pikërisht! Agjërimi mira. ndikon në bazat psiqike dhe fizike të njeriut dhe si i tillë

Ky muaj që më programon mua kohën, më bën kaq të ndryshon edhe atmosfera në brendinë e mendjen time. Ky sistemuar në brendi e në pamje të jashtme ikën shpejt, edhe muaj, mua njeriut, më ndihmon jashtëzakonisht të kontrolloj përkundrejt faktit që njerëzit shpesh dyshojnë në qëndresën a veten time, luftën me nefsin tim! I them unë 'Mirupafshim' dobësinë e tyre për të përfituar nga të mirat e tij. Kur i them këtij muaji, dhe e di që unë mundesha edhe më shumë. Mund lamtumirë këtij muaji, unë në vete ndjejë një boshllëk, se sa ta përfundoja tri herë leximin e Kur'anit në vend të një leximi shumë u kënaqa këtë muaj, vetëm freskia e shpirtit tim e thotë të vetëm, e mund të bëja çmos për të falur më shumë nafile, këtë gjë. E këtë freski, unë e përdora për t'i shuajtur etjet sa por unë bëja më pak nga çmundja. Dhe për çudi, unë të gjitha herë që fyti im thahej në këto ditë të ngrohta verore. As që e këto i kisha kaq të qarta në teorinë time, e në anën tjetër përmendja faktin se sa isha uritur, kisha këtë freski që më jepte praktika mua po më jepte kaq shumë freski shpirtërore. mjaftueshëm motiv për të besuar edhe më shumë në Krijuesin Freskinë e Ramazanit, të cilës unë sapo adaptohesha i thoja dhe gjërat ndërlidheshin, sepse ishte një rrjet i sistemuar ai që 'Mirupafshim' e me të i rralloja veset e mira dhe sexhdet e unë pata fatin të përfitoj duke qenë pjesë e Umetit te gjata. Po, unë edhe i ruaja ato..Muhamedit a.s. Mua, çdo Ramazan më lë përshtypje të Duke u ndarë nga Ramazani, çdo herë e më shumë po veçantë, prandaj edhe kur i them ''Mirupafshim'' gjithë kujtoj bindesha, çdo eksperiencë që po përjetoja gjatë muajit te sa muaj të tillë përplotë me ndryshime përjetova sepse unë po shenjtë po më jepte përgjigje të pyetjeve që u patën tharë në ndryshoja e rrethanat po ndryshonin, e Ramazanin, e gjeta raftet e mia, e unë njeriu, kaq divers në këtë çështje, herë i gjithëmonë si një lule që çel çdo vitë plotë jetë. dhënë pas dunjasë nuk mundesha të shkëputem nga

Ramazani mua më gjente edhe të pa përgatitur, e unë brofja përditshmëritë e mia edhe gjatë Ramazanit, herë i moshuar që në këmbë që të bëja pak lëvizje…shumë pak, krahasuar me derdhja kaq shumë lotë për falje dhe mëshirë për gjithë të shpërblimet e premtuara në këto kohë të shenjta që na vijnë kaluarën time, herë i penduar që vazhdon prapë në mëkate, një herë në vit! Mua, njeriut, ndonjëherë ndoshta edhe më herë ai që punët e mira nuk më ngopnin kurrë syrin prandaj humbte durimi, por në iftar lutesha, se për lutjet ka përgëzim mbushesha me dëshirën për t'a kënaqur gjithëmonë veç gjithnjë me shpresën të përzier me frikë se a do të më pranohet Krijuesin tim - i them çdo vit mirupafshim ramazanit, por, a ky adhurim i quajtur agjërim, që nuk ka të bëjë fare me askë përmirsohem unë? A qajë unë pse ai ikën kaq shpejtë dhe a tjetër pos me Atë që ma urdhëroi. E unë shpesh shkoja edhe kam frikë se do të jetë i fundit fare që më iku pa u gjunjëzuar nëpër mbrëmje, unë i riu dhe e reja, ani pse ky muaj ishte kaq i para Zotit tim?! Ai ikën dhe unë njeriu deklaroj në heshtje se shenjtë dhe askush nuk më garantonte nëse do të jem gjallë çdo fillim i dëlirë fundin e ka afër, e çdo fund ikën me vitin tjetër apo edhe një minutë më pas asaj që çova kot. Unë, dëshirën për fillime të tilla të pastra e plot me nur. E unë në këtë muaj edhe flija gjumë, sepse kupton…unë lodhesha njeriu, musliman, nga një Umeti i zgjedhur, gjithë jam kaq shumë. Gjithë natën rrija zgjuar sa të vinte syfyri dhe të mirënjohës që më vie Ramazani, e kur ai ikën me të ikën edhe lutem mos më pyet se si e çoja kohën se unë s'mund të jem një pjesë e imja!

Sa herë që fillon Muaji i Shenjtë i

Ramazanit, sjell me vete dëshirën për të

qenë aktiv, të zhveshur nga njollat e

përditshmërisë dhe të zbërthyer nga rutinat

Një vakt në mëngjes me një mik ose koleg punë është mënyra më e këndshme për të filluar ditën dhe ju lejon të

mbani kontaktet tuaja, pavarësisht nga agjenda e ngjeshur. Njihuni si personi që shkon larg. Si personi që

punon më shumë se të tjerët. Si personi që merr përsipër detyra shtesë dhe i kryen ato me sukses. Bëhuni

person i cili shqetësohet për të tjerët dhe që i bën anëtarët e familjes të ndihen të veçantë. Bëhuni të dalluar nga

të tjerët, duke shkrirë përsosmërinë njerëzore dhe atë profesionale. Bëhuni një yll që shkëlqen fort, të cilin e

admirojnë gjithë të tjerët. Mësoni të punoni në kolektiv me përkushtim dhe sinqeritet. Krijoni miqësi të reja.

Do të habiteni vërtet se ku përfundojnë njerëzit gjatë viteve, e se si gjestet e vogla të mirësjelljes do ju

ndihmojnë më vonë në jetë. Me këdo që takoni në rrugën tuaj, silluni sikur të jetë personi më i rëndësishëm në

botën tuaj. Me siguri keni për të korrur sukses.

Bëni zakon takimet kur hani mëngjes

Trupi ynë është i formuar nga rreth 100.000 miliard qeliza. Secila

prej tyre përbëhet nga lloje të ndryshme molekulash. Gjatë jetës

ndodh një rishkëmbim i pareshtur i strukturave të organizmit, i cili

varet nga shumëzimi i qelizave. Çdo ind përbëhet nga qeliza që

ripërtërihen pareshtur falë ushqimit me proteina, karbohidrate

(sheqerna), yndyrna, vitamina dhe kripëra minerale. Natyrisht,

organizmi duhet edhe të menjanojë lëngjet dhe elementet e ngurta.

Ekuilibri midis asaj që hyn dhe asaj që del përbën metabolizmin e

trupit të njeriut, që është më i shpejtë në fëmijëri dhe rini, fazë në të cilën kemi nevojë për shumë energji për të

ndërtuar organizmin tonë. Dora-dorës, metabolizmi ngadalësohet dhe me pleqërinë qelizat humbasin aftësinë

për t`u ripërtërirë. Numri i mitozave (ndarjeve qelizore) të një fëmije është shumë më i lartë se ai i një të

moshuari. Psh. Një plagë kërkon 10 herë më shumë kohë për t`u shëruar nga një 60 vjeçar sesa te një fëmijë 2

vjeçar. E njëjta gjë ndodh edhe me thyerjet e gjymtyrëve që ngjiten gjithmonë e më ngadalë, ngase tek një i

moshuar kockat humbasin vazhdimisht kalciumin sepse kripërat minerale i bëjnë ato më të forta.

Një trup që ripërtërihet

Hana e Ramazanit shkoj, sot po fillon Hana e shevvalit. Si lum vëllaznit t`onë, edhe ata vjet bashkë me na i luteshin Zotit, po

ata muminë qi vepruan sipas urdhnit të Zotit dhe agjënuan simvjet? Simvjet disa prej syresh ndodhen ndënë toket e far e fisi

Hanën e madhënueshme dhe sot po falin bajramin këtu në këtë i tyne plot helm! Pra vërtetë Ramazani prapë vjen, por prej nesh

falishtet të Zotit me një zemër të gëzume dyke mbajtun shpresë vallë cilin ka me e gjet e cilin s`ka me e gjet?!

ndaj Zotit për dhurimin e fajevet të veta!Vëllazën! Ata qi agjënojnë edhe fallen e i bijen në vent gjith

Si mjer ata qi a nga përtesa a nga mosbesimi nuk agjënuan fare urdhnat e Zotit, ç`dam i gjen? Edhe ata qi punojnë ç`u do qefi

edhe sot nuk po duken fare në këtë shtëpin e shenjtë të Zotit ç`fitojnë? Padyshim ata që ndodhen nd`urdhnit të Zotit janë të

për me iu lut ati mëshirëplotit për ndjesën e mëkateve të tyne! gëzushim e të qetë, ata që s`digjojnë urdhnin e Zotit janë të

brengosun e të turpërushim, dhe gjithnjë i shtyp ndërgjegja e Vëllazën! E dini fort bukur se faj-falës gjithmonë asht vet.Perëndija e jo koha e vendi.

Vëllazën! Kush dëshiron (rizan) kënaqësin e Zotit le të qëndrojë Zoti asht nji i vërtetë. Veç Zotit i falet e jo tjetrit. Zoti ndenë urdhnit të tij!kurdoherë asht faj-falës e jo vetëm në Ramazan. Pra duhet t`i

falemi e t`i lutemi sa të jemi gjallë, e duhet të ndruhemi nga të Pra të most hemi se shkoj Ramazani edhe të bijem pas qefeve,

këqijat e të kemi frikë Zotin kurdohere qi të ketë mëshirën por kurdoherë Zotit t`i falemi e të ndodhemi ndenë frikën e Tij

përmbi na, e të na mbrojë nga rreziqet e nga të këqijat. edhe të zbukurojmë shpirtin me moralet e bukura të Hazreti

Pejgamberit.Vërtetë, Ramazani vjen edhe ikën për mot, po cilin e le s`e gjen

e cilin s`e le e gjen. Përndryshe, në qoftë se ndahemi nga rruga e Zotit, në qoftë se

bijem pas punëve të këqija, atëherë e pësojmë si kanë pësuem Vjet këtu bashkë me na, ndodheshin edhe shum shokë nga kombet e tjerë.

Hafiz Ali Korça

H U T B E E B A J R AM I T

Se Zoti një komb qi harbonet, kap ligësitë e shuan dhe në vent

të tij bije nji komb tjetër edhe kësisoj ngelim në zgjedhe edhe në

pak koh, raca e tyne humbet fare emni u ngrihet nga toka.

vdekun nji njeri i dashun a janë të s`murë në shtrat, Bajrami asht

nji ditë helmi e jo ditë gëzimi. Le të tregojm nji hiqaje të shkurtën

. përmbi naltësin e shpirtit të hazreti Pejgamberit, alejhi selam.

Na shqiptarët musliman, si në punë feje ashtu edhe në punë Nji ditë prej shtëpis po shkonte në xhami për të falur namazin,

morali kemi patun një nam të math. Po mjerisht se qe prej rrugës kur sheh disa djem të vegjël nderuar me rroba të hishme e

luftes së Ballkanit e këtej nga çdo pikëpamje po shkojmë të bukura, kërcenin, luanin e qeshnin. Në mes tyre sheh nji djalë

poshtë: Por sot si besa fetare, si besa kombëtare ashte ligështu e të mitur e të zhveshur, të rreskosur po rri me nj`an i

asht smur aqe fort san a vjen turp të themi se jemi bijt e atyne të brengosur,nuk përzihet me shokët e vet. Mëshirë-madhi

parëve! Muhamed Mustafaj (Alejhi salatu ve selam) i tha këtij çunit: “O

bir! Ti, përse nuk përzihesh me shokët? Përse nuk luan e nuk Sot n`Amerike bijt edhe bijat e miliarderavet me një gaz të qesh edhe ti si ata? Çuni nuk e njofti Pejgbamberin alejhi selam e math edhe me gjith shpirt i bëhen misionere edhe shtrihen me një pshertimë të mallëngjyeme iu përgjegj: O burr! Unë i nëpër shkretëtinat e Afrikës e të Hindit edhe të Çinit për me e ngrati s`kam babë, në filan luftën m`u vra, nëna ime u martue, përhap protistanizmin. Gjith ashtu edhe ma të pasunit njerku im më hodhi jashtë shtëpisë, s`kam ç`ha, s`kam ç`pi, t`Evropës me qindra mijë njerës me shpirt ndër dhëmbë s`kam ç`vesh e s`kam ku rri, kam ngelur si guri në lumë.vuajnë dhe heqin të mëdha rezike dyk` e trapitun nëpër botë,

vetëm e vetëm për me e përhap fen e vet. Resulullahut alejhi selam iu mbushën sytë me lot dhe i tha: O bir!

A të do qefi të kesh bab Muhamed Mustafan, e të keshë nanë Këta me gjith kët intelegjence, ndriçim mendje, duan si e qysh Hatixhe Qybranë, e te keshë motër Fatime Zehranë e të keshë me forcum fenë, po na, me gjith këtë injorancë, masha-Allah vllazën Hasanin dhe Hysenin? Çuni me nji gaz të math tha: Po si kemim turp të themi se jemi musliman! Medet sa turp… nuk dashkam të jem ma i lumtuni i gjithë fëmis. Resulullahu e

kapi çunin për dore u fut në shtëpie, urdhëroj e lanë, e pastruan, Ata me gjith atë dituri naltë, prishin milionash për me e përhap e veshnë, e ngjeshnë edhe e ngopën. Kur dualën nga xhamia e fenë, na, me gjith kët padi të zezë për me u refy intelektyel, Pejgamberi e pa çunin të gëzuar qi brethte me shokët. Shokët kur kupetim-felle, i kemi deklarum luftë xhamive nuk duam të e pyetën q ti më parë rrinje i brengosur dhe qanje, tashti përse futemi as fare; bre sa keq…!qesh e breth, kaqe fort? Çuni iu përgjigj: Më parë isha pa babë, pa

Në bëfshim një barabitje, një perngjarim me ata, si punë nanë, pa motër e vëlla e tashi kam babë Muhamed Mustafanë,

diturije si punë fedashësije, na, padyshim mbetemi në moçalet! kam nanë Hatixhe Qybranë, kam motër Fatime Zehranë, kam

Na dalim aq faqezinj sa nuk na lan as deti i Adrijatikut…! vllazër Hasanin e Hysejnin e si mos të gëzohem unë? Ahere

djemt` e tjerë thanë: Qeshke edhe baballarët t`onë t`ishin vrarë Vëllazën! Në çdo pikëpamje na, jemi fort posht e fort nëpër luftat e sot edhe ne të kishim babë Muhamed Mustafan politikisht. Pa fe, pa vetija të mira nuk jetohet. alejhi selam.

Në dëshërojmë që t`a mbajmë këtë shtet duhet të mbajmë Ja vllazën, a ndigjuat? Kështu duhet të punojm, edhe na, si rrugën e Muhamed Mustafajt, duhet të ndjekim mirë vetijat e punonte Resulullahu alejhi selam. Sot, në këtë ditën e gëzimit tij, se përndryshe ky shtet do të renohet edhe na, (mos e lipset të kujtojmë jetimët e ngratë, grat` e veja që u janë vrarë dhashtë Zoti) kena me mbet ma keq, ma zi…! burrat në luftë, të mejtojme të varfërit sa mundim t`i veshim e t`i

ushqejm. Me ç`do mënyrë t`a tregojmë, t`a bëjmë ispat që me të Vëllazën! Dita e Bajramit asht nji ditë gëzimi pë rata njerës qi vërtetë jemi ymmeti i Muhamedit alejhi selam së këjo dynja asht ndodhen në vatanin e vetë e janë shëndoshë e mirë, s`kan shkallë shkallë, ç`të mbjellim do të korrim, njeriu sit ë bajë gjen. ndonji gjëmë, s`kan ndonji vdekje në shtëpin e vet.Ç`të bajmë ja kemi ba vehtes.

Po pë rata njerës qi kanë mbetur në dorë të dushmanit, a u ka