ferit battal... - kültür ve sanat ferit battal (tevhit) 1956 doğumlu bayburt oruçbeyli köyü...

Ferit Battal

- şiirler -

Yayın Tarihi:

14.12.2008

Yayınlayan:

Antoloji.Com Kültür ve Sanat

Yayın Hakkı Notu: Bu e-kitapta yer alan şiirlerin tüm yayın hakları şairin kendisine ve / veya yasal temsilcilerineaittir. Şiirlerin kopyalanması gerçek veya elektronik ortamlarda yayınlanması, dağıtılması Türkiye Cumhuriyetiyasaları ve uluslararası yasalarla korunmaktadır ve telif hakları temsilcisinin önceden yazılı iznini gerektirir. Budoküman, şairin kendisi veya temsil hakkı verdiği kişinin isteği üzerine Antoloji.Com tarafından, şairin veyatemsilcisinin beyanları doğrultusunda yayınlanmıştır. Bu dokümanın yayınlanması kullanılması dağıtılmasıkopyalanması ile ilgili husularda ve şiir içerikleri ile ilgili anlaşmazlıklarda Antoloji.Com hiç bir şekilde sorumlu vetaraf değildir.

http://www.Antoloji.Com

www.Antoloji.Com - kültür ve sanat

Ferit Battal (Tevhit)1956 doğumlu bayburt oruçbeyli köyü nufusuna kayıtlıköyümde ikamet ediyor evliyim beş çocuk babası

OĞUL

Bu ömür çok kısa boşuna gezme

Gün gelir bu elden göçersin oğul

Arpayı buğdaya karıp da ezme

Ân gelir o taddan bezersin oğul

Pas vuran mahsûlün tohumu olmaz

Saltığa çıkarsan hiç kimse almaz

Yemliğe verince sana kâr kalmaz

Aç kalıp salını gezersin oğul

Saf olan daneyi yere eleme

Paslanmış bıçağı elle bileme

Yokluğun bildirme sakın âleme

Dertlenip kederli gezersin oğul

Hakk’ı hak bilenler hiç çekmez cefâ

Mağrûra bu dünyâ vermedi vefa

Bu Tevhît dünyâda sürmedi sefa



Kanâat etmezsen azarsın oğul



Aşık ol

Dilde dildare aşık olDile dildarın gizlidirMihmandar ol maşuki görHer şeyde mihman gizlidir

Aşık ol, candaki canaYandura seni hicranaBıraka halilü naraAteşi gülşan gizlidir

ağlar baba

Ferit Battal



Atamiramki

atamiramki

gündüz hayalimde gece rüyamdasevdayı kalbimden atamiramkibaşka bir sevgili yoktur dünyamdaben yarsız yanlız yatamiramki

ben yari canımdan çok sevdim vallahsevdası gönlümde nakışlı billahseveni sevene kavuştur ALLAHben yari kalbimden atamiramki

cananı sevmeyen kul naçar kalırezelden yar seven bir yara alırsevdayla yananlar yarini bulurben yarsız yanlız yatamiramki

Ferit Battal



Atma beni

ATMA BENİ

Ehsenü nara düşürdü bir bülbülün feryâdıBen güle yanıp tutuştum yâd ele atma beniBu gönlümden ayrılmıyor gonca gülün şerbetiBen güle yanıp tutuştum yâd ele atma beni

İşrakı yaktı özümü bırakma el tadınaNûr cemâle meftûn oldum attırma el yadınaBu sinem yanıp tutuştu bir güzelin adınaBen güle yanıp tutuştum yâd ele atma beni

Gül dalında bülbül olan bilir âh u zârınıYaratana meftûn olan yıkar gönül darınıGül bağına girmeyenler görmez gönül râhınıBen güle yanıp tutuştum yâd ele atma beni

Bir nutfeden yaratılan boyun eğer rabbineYâ rab bu kalbi düşürme zâlim nefsin elineHakk yoluna inananlar sâhip olur kendineBen güle yanıp tutuştum yâd ele atma beni

Nefsine sâhip olanlar beklemez kul methiniMevlâ’ya kalpten inanan yıktırır şöhretiniBir dost bağında pişirdim bu gönül şerbetiniBen güle yanıp tutuştum yâd ele atma beni

GELİN BİLE HAKK’A GİDEK

Gönül dolar zikrü sedaGelin bile Hakk’a gidekVakitler hep oldu hebâGelin bile Hakk’a gidek

Ecel yakalar ânidenAyrılırız bu fânidenRahmet beklenir ganidenGelin bile Hakk’a gidek

Mü’min ezânla uyanırNidâsı arşa dayanırSevenler nûra boyanırGelin bile Hakk’a gidek

Yorğanı çekme başınaZikr et vur nefsin döşünezehir atmasın aşınaGelin bile Hakk’a gidek



Her ömür seksene varmazYüze giden sefa görmezBu emlâka ukul ermezGelin bile Hakk’a gidek

Sevenler sevdâyla yârini bulurSızlayan yüreğe yaş dolar gelirYâr için yanan dil sözünü bilirYakıp aşk odunda düzelt sen beni

VUR BENİ

Aç duvağın güzel yüzün göreyimGöster yüzün cân özümden vur beniTut elimden kollarında öleyimAl eline gül yoluna ser beni

Aşk bâbında bağlı kaldım yaratanSensin benim bu gönlümü kanatanZâlim nefis çekilmiyor aradanZelîl etme dost eline ver beni

Yolum açık gönlüm kara cânânımBir gül görsem cemâline kanarımBeyhûd geçti benim bütün zamanımSar kementin sahralarda yor beni

Coşkun nehir akar gider Nil gibiDertliyim ben gönül yaşım sel gibiBir dost sevdim o da bana el gibi



Sal nehrine kollarında âr beni

OL YÜCE DAĞLAR

Çile âteşinde yanıp tutuştumGel sırrıma sırdaş ol yüce dağlarGarîpler yurdunda hicrânda piştimsen sırrıma sırdaş ol yüce dağlar

Dünyâda bulmadım bir dert hünkârıNe gün gördüm ne de gönül gülzârıBize açılmadı gönül pazârısen sırrıma sırdaş ol yüce dağlar

gül ekenin diken dolmaz koynunaYârdan başka bir yâr almaz yanınacevr ile cefayı sarmaz boynunasen sırrıma sırdaş ol yüce dağlar

Dertliyim dertlerim arşa dayandıYeşil kisbem bütün “al”a boyandıBenim bu hâllerim yâra ayandısen sırrıma sırdaş ol yüce dağlar

ÇOK GÖRDÜLER



Düştüm âlemin dilineYaralandım çok gördülerDerdimi açtım birinenârelendim çok gördüler

Hakk’a ayân âh u zârımYıkıldı dünyâda varımBir tek sevdâ kaldı kârımPârelendim çok gördüler

zikr edip buldum çareyiMürşitten aldım yarayıYeşerdi gönlün sarayıPârelendim çok gördüler

Dertli olan derdin yazarMahlûkâta ettim nazarSon düşüncem oldu mezâryâralandim çok gördüler

EDER Mİ

Aşinâ olmayan dillerHakk’a tam niyâz eder miGülle birleşen bülbüllerBaşka daldan söz eder mi?

Bağbâncılar bağı seçseBu nâs saf saf hakka gitseÇiçekler hep yaprak saçsaRabbim yazı güz eder mi?

Açılsa varlık kapısıYeşerse dağın tepesiGörse kulların hepisiDiller başka söz eder mi?

Biz eyledik vakti hebâGönül doldu bâd-ı sabâÖz yarayı ettik veba



Nûrlar kalbe iz eder mi?

Ferit Battal



Ayağını çok uzatma

ayağını çok uzatma üşür hasta olursunçok açarsan elini bir gün mağdur kalırsın

Ferit Battal



Bari

Asıl asıldır amma usûlsüz kemâl bulmazUsûlsüz bir asıldan insâna hayır gelmez

BARİ

Bu nefse uyarak oldum dîvâneSevdânı gönderip süz beni bariMuhabbet dilimde kalbim virânnurunla besleyip çöz beni bari

Rûhumun sevdâsı gönlümün nûruAğlarım bu elde ben zârı zârıPerişan hâlime güldürme bariEbedî, dünyâda süz beni bari

Beşer bir insânım kalbimi yıkmaAltını ellere, pul bana takmaN’olur bu kulunu mahşerde yakmaKıtmir et kapında üz beni bari

Tevhîd’im ecrini yükleme banaÖlmeden bu elde kul olum sanaDoldur ki sevdânı bu kalbim yanaSadece bu elde üz beni bari

yaradansevenin bakışı bir cana yetersevdadan ayırma yüce yaradabir yardan ayrılmak ölümden beteryar sevdası çeken yanar yaradan

mecnunun leylası gönlünde yatarseven sevdiğine canfeda edersevdasız bir ömür çok erken bitersevdadan ayırma yüce yaradan

bülbül naza çekse gül yaralanıryardan ayrı düşen kul yaralanıryar elinden tutan kol yaralanıryar sevdası çeken yanar yaradan

hayat böyle, nizam böyle kurulmuşmecnun önce bir cemala vurulmuşçoşkun sular aka aka durulmuşsevdadan ayırma yüce yaradan

Ferit Battal



Başım üstüne

BAŞIM ÜSTÜNE

Ne emîr eylersin başım üstüneHer şeyin yahşidir yâr benim içinBir sevdâ yükledin kırık keştîmeHer emrin yahşidir yâr benim için

Nara girmeyince işlenmez demirBazı sırrı esrâr eylenmez ta’abirÖlmeden bizlere zor gelir kabirHer emrin yahşidir yâr benim için

Kemlik dolan gözler hakikat görmezKudretin yücedir çok akıl ermezSeven sevdiğine hiç cefâ vermezHer emrin yahşidir yâr benim için

Sızlayan yüreği yakan köz olurDerler ki dertlinin ömrü az olurBir lafza anlatsa elde söz olurHer emrin yahşidir yâr benim için

AĞLAR GEZER

Yârdan ayrı düşen bülbülLeylâ gibi ağlar gezerAşk bâbında biten bir gülAl yeşili bağlar gezer

Bülbül sözü gülden açarVarıp bir dergâha çökerSeherde gül bağın seçerYüreğini dağlar gezer

Sevdâ nedir seven bilirGül elinden destûr alırKırık keştî gölde kalırSel suyunda çağlar gezer

Coşkun sular dertli çağlarYüksek olur karlı dağlarSevdâ çeken yara bağlarYâr yâr diye ağlar gezer

Hakk’ın iksirin içmeyen



Varlık kapısın geçmeyenİlim meclisin seçmeyenEl gönlünü yağlar gezer

Mevlâ yoluna dalmayanBir dosttan berât almayanHücceti kavî kılmayanElin kolun bağlar gezer

GÖRMEYE GELDİM

Kalbimin gülşânı gönlümün nûruYâr senin cemâlin görmeye geldimDerdimin dermânı gönlümün yâriBen senin ahvâlin sormaya geldim

Yâr sevdân gönlümü yakıp kül ettiMâh cemâlin esîr etti kul ettiBülbül gibi öten dilim lâl ettiBen senin ahvâlin sormaya geldim

seni gördüm yara aldım özümdenÇıkan yaş tükendi aktı gözümdenDertli ses çıkıyor kırık sazımdanBen senin ehvalin sormaya geldim

Bu garîp gönlümü düşürdün zâreDertliyim bu derdim oldu bin pâreYolunda Mecnûndum oldum bi çâreBen senin ahvâlin sormaya geldim

Nûrundan yarattı hazreti Mevlâ’mEn son Resûl bildi bu cümle âlemNe kadar meth etsem yetmiyor kelâmBen senin yolunda ölmeye geldim



HAKK’A DOĞRU

Açan gülleri soldurmaYürü kurbân Hakk’a doğruZâlim nefsini güldürmeYürü kurbân Hakk’a doğru

Zikirsiz kalpler yorğundurBu cân cânâna vurğunduraçmayan güller sorğundurYürü kurbân Hakk’a doğru

vakti biten Hakk’a giderBülbül gülle sohbet ederYeter bunca gaflet yeterYürü kurbân Hakk’a doğru

Aldanma dünyâ zenbineHer ân düzen ver kendineSalavât getir Nebî’neYürü kurbân Hakk’a doğru

Anla nefsinin fendiniMağrûr bilmez kul derdiniDilinden kesme virdiniYürü kurbân Hakk’a doğru

ATTI BENİ

Felekten bir sille yedimEl râhına attı beniDost bağına varam dedimZâlim nefsim tuttu beni

Yollarım taşraya vardıDert bilmeyen halim sorduBu çileler beni yorduMağrûr İblis yaktı beni

Elimi açtım Mevlâ’ya



Gönlümü verdim esmâyaDaldım bir derin deryâyaYâr sevdâsı yaktı beni

gözüme aldım cürmümüTefekkür ettim ömrümüKıbleye döndüm yönümüÜstadlarım tuttu beni

MERHAMET

Her yanını çöl ettiler yurdumunNardan gömlek giyenlere merhametBütün ânı zehir oldu merdiminKuru ekmek yiyenlere merhamet

Hicrân izi eksilmiyor yüzlerdenKatre katre yaş akıyor gözlerdenYoksul düştük fer çekildi dizlerdenBen aç kaldım diyenlere merhamet

Gerçek sevdâ kaldı sade dillerdePul sâhibi taşınıyor sağ eldeBülbül şimdi dem dökmüyor bir güldeBen âşıkım diyenlere merhamet

Bütün cânlı ayrılacak buradanHer cânlıyı hoş yarattı yaradanAsıl hesâp sorulacak sonradanEvsiz kaldım diyenlere merhamet

Ferit Battal



Bayburt destanı

ŞiirinizBAYBURT DESTÂNI

Gönlümde sevdâsı derin şehriminEsrârı hikmetle dolusun BayburtKaynağı kevserdir Çorûh nehrininMilletin medâri ilisin BayburtCennetin misâli kolusun Bayburt

Dağına yaylana menend bulunmazGüldeki şebnemin her yerde olmazLalesiz durulur sensiz durulmazBülbülün demevi gülüsün BayburtŞâirin sevdâsı dilisin Bayburt

Hak için cân verdi halkın cümlesiSendeki gazîler mertlik belgesiYaradan yaratmış kudret beldesiYiğitler otağı yolusun BayburtFakîrin yatağı unusun Bayburt

Şühedâ kanıyla yundu toprağınKoptaki şehîdin kanı bayrağınUğrasa nâ-mertler solmaz yaprağınŞehîtler diyarı elisin BayburtTârihin sancağı şanısın Bayburt

Bülbüller sevdâlı gülüne ağlarSamyeli esse de buzulmaz bağlarSana sâhip olur güzelim dağlarVelîler mekânı hanısın BayburtTevhît’in damarı kanısın Bayburt

Ferit Battal



Ben deme

alim isen ben demeboşa kendin yorarsındoğruyu sınırlayıphakka kilit vurursun

Ferit Battal



Benem

BENEM

Gül dalında sevdâ çeken ebedî kârı bilirŞeydâ bülbül otağında dayalı kalan benemResule ümmet olanlar sevdâyı yolda bulurZalîm nefsin tuzağında sızlayıp yanan benem

Seven bülbül güle konar sevdâyı yolda bulurGül dalında bülbül olan dâimâ gülde kalırGül râhına girmeyenler kuşburnuyu gül sanırMüritlerin hu çağında gaflete dalan benem

Vuslat bağına girenler el râhından vaz geçerGül bağında bülbül olan sohbeti gülden açarDost deyüp dosta yananlar ölmeden sine göçerÜstadların ocağında sararıp solan benem

Ser verip sırrım bilene eylemedim ben niyâzHakk yoluna baş koyanı zelîl eder mi FeyyâzAffetmezse yaradanım kul nedir ki ede nazMüritlerin hû çağında nefsi şîr salan benem

Hak Teâlâ diler ise güldürür şol yüzümüCân içinde cânân olan ancak bilir özümüDur desem de dinlemiyor zalîm nefsim sözümüBu sinsi la’net elinden taşraya varan benem

Ferit Battal



Benim

BENİM

Yeni açan gül yaprağımİlkbaharda soldu benimVaracağım son yatağımKara toprak oldu benim

Daldım hayâl rüzgârınaGüvendim dünyâ varınaDadandım eller hârınaPembe gülüm soldu benim

Beyhûd gezdim yaylalardaMecnûn oldum sahralardaÇok tırmandım kayalardaEller bâğım yoldu benim

Ümît bıraktım yarınaKaldım kış ile boranaDüşmedim bülbül zârınazalim nefsim vurdu benim

İlim ile amelden asıl kemâl oluşurİlimsiz olan nesil cehâlette yarışır

Ferit Battal



Bırakma

BIRAKMA

Yakıp virân etme gönül köşkümüBeni nar eyleyip çöle bırakmaOkyanusa salsım kırık keştîmiBeni yar eyleyip sele bırakma

Yüküm yüklü kervan vardı pazâraDertli kullar her gün gider mezâraAvcı vurdu yara aldım kazaraBeni kör eyleyip ele bırakma

Dertlilere dertsiz kular bakmıyorYaylalardan soğuk sular akmıyorAğlasam da gözüm yaşı çıkmıyorBeni kör eyleyip dile bırakma

DEĞİL Kİ

Aşsız kaldım işsiz kaldım yurdumdaBu çileler benim yazım değil kiBaşsız kaldım sessiz kaldım yurdumdaBu türküler benim ezgim değil ki

Daldık kirli akan suyun selineDüştüm kara bulutların elineEş bullirlar nikahlı bir gelineBu zorcular benim izcim değil ki

Seçtirdiler çakıl dolu taşrayıMekân tuttuk ıssız olan sahrayıUnuttuk biz bizim olan yaylayıBu his sade benim sezgim değil ki

Kimse bilmez içten yanan derdimiTuş ettiler yiğidimi, merdimiYıkıyorlar bu güzelim yurdumuBu kincilker benim sözcüm değil ki



AHIM YAKAR

Ben bir yaralı ceylanımAlma benim âhım yakarDertli akan bir seylanımAlma benim âhım yakar

Hû çektikçe han yıkarımIlğın görme sert akarımBoynuna zinir takarımAlma benim âhım yakar

Cânlıyam canbaz değilemKemâlsız ğammaz değilemSen gibi yanğaz değilemAlma benim âhım yakar

Mecnûn’um Mevlâ elindenNeşteri aldım gülümdenÇok çile çektim yelindenAlma benim âhım yakar

Sanma Tevhîd’i sen bî-cânHakk rehberim yüce Kur’ânSâhibim var cânda cânânAlma benim âhım yakar

GEL YANIMA GÜLDÜR BENİ SEVDİĞİM

Mâh yüzüne gönül verdim ezeldenGel yanıma güldür beni sevdiğimKalbi yanan vazgeçer mi güzeldenGel yanıma güldür beni sevdiğim

Ben ezelde sana gönül bağladımGece gündüz hayâlinle ağladımŞu kalbimi hasretinle dağladımGel yanıma güldür beni sevdiğim

Dallarında bülbül öter gül solmaz



Cândan seven sevdâlıda dert kalmazSevmediğim gülden bana yâr olmazGel yanıma güldür beni sevdiğim

Cân verenler gazel gibi solmaz mıBu cân bir cânâna meftûn olmaz mıHakk’a gönül veren sefa bulmaz mıGel yanıma güldür beni sevdiğim

ALLAH ALLAH DE SEN

Bu dünyâda kalmaz malınZikr et Allah Allah de senVerme yele bütün ânınZikr et Allah Allah de sen

Âşık ol ki bu dünyâdaRezîl etmesin uhrâdayarın divanı kübrâdaZikr et Allah Allah de sen

ğaflet ile durma çağlaBu gözlerin ıslat ağlaGönlünü sen Hakk’a bağlaZikr et Allah Allah de sen

İlmin ile mağrûr olmağafil olup dehre dalmaSeytânı dost enîs kılmaZikr et Allah Allah de sen

Zay eyleme bütün ânıFikr eyle oku Kur’ân’ıUnutma sen yaratanıZikr et Allah Allah de sen

Oku öğren Hakk kelâmıTefekkür et bu nizâmıKorur yaratan azânıZikr et Allah Allah de sen



BEN HEP SENİ DÜŞÜNÜRÜM

nazireYağmurların yağdığındaBen hep seni düşünürümGüneş nûrla doğduğundaBen hep seni düşünürüm

Gece ile gündüzlerdeGökyüzünde yıldızlarlaHakk’a eğilen yüzlerdeBen hep seni düşünürüm

Çiçek açan topraklardaYeşeren tüm yapraklardaHakk’a varan dergâhlardaBen hep seni düşünürüm

Hakk’ı zikr eden dillerdeGülde öten bülbüllerdeSana yücelen ellerdeBen hep seni düşünürüm

YEM EYLEME

Tek kanatlı bir kuşum benKör baykuşa yem eylemehak yolunda pişmişem benAhretimi dar eyleme

Bedenimle bu cân seninBir yaram bin oldu benimÇok ağrı çekiyor tenimMezârımı dar eyleme



Borcum sade sana, CelâlKolum kırık ayak topalYardım eyle bana CemâlBu kalbimi kör eyleme

Çektiğim tüm çile biterBir gün gelir rûhum giderBana Zülcelâl’im yeterŞu hâlimi zor eyleme

DER Mİ Kİ BEN DOST ARADIM

Yorğun düşen şu bedeninDer mi ki ben dost aradımkıvrım kıvrım olan bu teninDer mi ki ben dost aradım

N’oldu sefîl seni malınKime gitti âh u zârınKabul verdiğin gül hârınDer mi ki ben dost aradım

Gerdin gözüne bir perdeSağ bedenin şükrü nerdeO kap karanlık dar yerdeDer mi ki ben dost aradım

Günahın çok sevabın azSonbaharı zannettin yazHakk’ı aramayan bu gözDer mi ki ben dost aradım

Ferit Battal



Bir gül sanmıştım

bir gül sanmıştımgöz yaşlarımı döküp boşuna yandım anabir gül sanmıştım onu oda dikenmiş meyerbu gencecik ömrümü feda eyledim onabir gül sanmıştım onu oda dikenmiş meyer

yare kavuşmak için ağartım saçlarımıbizi sevecek yerde terk etti dostlarımıartık sevdamız bitti sildim göz yaşlarımıbir gül sanmıştım onu oda dikenmiş meyer

yardan uzak kalan yar artırır göz yaşınıgönlümde ev yapmıştım yıktı temel taşınıben ona can verirken bana çattı kaşınıbir gül sanmıştım onu oda dikenmiş meyer

Ferit Battal



Bulunmalı

akıl,ilim, tefekkür kapada bulunmalıonları bulan beyin amelde yorulmalı

Ferit Battal



Cahil ane iş yapma

cahil ane iş yapmayatırımın hoş olmazyapacağin bir iştesana bir akce kalmaz

Ferit Battal



Cahil cahil düşünme

Cahil cahil düşünme cahalet bir uykudurrabbim aklı lütf etti aramak bir duyğudur

Ferit Battal



Dediler

Duyur dedilerBülbül avazını duyur dedilerzamanın sevdası kor geldi banagülleri dikenden ayır dedilerdalları eğmesi zor geldi bana

ahkamı bilmeden Hakka erilmezbağbancı olmadan bağa girilmezzemheri ayında güller derilmezkula yol göstermek ar geldi bana

semada sim siyah bulut uçiyoryıldız ürker bir birinden kaçiyorşimdiki nas eğri yolu seçiyorbu nefsin sevdası nar geldi bana

Ferit Battal



Derman Olurmu

derman olurmuDertli olur bir sevdaya düşenlerGönül sevdasına derman olurmu..?Yar aşkıyla yana yana pişenlerbir yarin aşkına ferman olurmu..?

yüce dağın karlı olur tepesicandan seven yarı yakar efesigüle sevda verir bülbül nefesiGönül sevdasına derman olurmu..?

bir kara sevdanın yoktur çaresiyara kavuşanın artar naresiyar sevenin derin olur yarasıbir yarin aşkına ferman olurmu..?

Ferit Battal



Felek

Felektabipsiz bırakıp beni dünyadabu elde soldurma gülümü felekRABBİM hesap sorar yarın uhradaahrette susturma dilimi felek

avcı vurdu yara aldım durmadımmerhem verdi içyaramı sarmadımçok kapılar açtı varıp girmedimel bağında kırdım kolumu felek

sahipsiz bir kıtmir gidermi avakurnaz tilki beni getirdi tavabelirsiz yollarda hoş olmaz havayad ele kaptırdım elimi felek

Ferit Battal



Geçermi

geçermigülün sevdasından bülbül geçermigüller reyhasını bağa salıncasevdalı sırrını ela açarmıoyardan bir seda selam alınca

sevenler yar ile gül pazar eyleraşk ehli derdini yarine söyleryardan ayrı düşen bir gönül neylersevdiği o dilber ele varınca

bülbül gülden gül bülbülden bezermicandan seven başka yarla gezermibir yarseven başka dilden yazarmısevdiyi yar ona bir can verince

Ferit Battal



Gel derdime derman olsen

gel derdime derman olsen

gitme bülbül ne olursungel derdime derman olsengidersen gülden olursungel derdime derman olsen

seven bülbül yorulurmubağda sensiz durulurmugüle reyha sorulurmugel derdime derman olsen

baykuş yurd eder bağımıgözsüz çeker toprağımıeller yolar yaprağımıgel derdime merhem olsen

eli ğam etmeye deymezgül dikene boyun eymezgarip kulu kimse sevmezgel derdime derman olsen

Ferit Battal



Gelsin dergaha

Gelsin dergahasevdalar deryadır gönüller umansahrada kalanlar varsın dergahacan veren Mevladır can alan sultanesmaya dalanlar varsın dergaha

keştiye bineneler bulur limanıanadır kovanın baş tercümanıbülbüller kurarlar gülde fiğanınefsini duyanlar varsın dergaha

mürşidin sevdiği bir kul yol alırsofiler dergahta mevlayı bulurkendini bilmeyen kul naçar kalırmevlaya yananlar varsın dergaha

kaynağı bol olan bir nehir çağlarmevlayı zikr eden yaş döker ağlaraklı olan insan esmaya dalaraşk ile yananlar varsın dergaha

Ferit Battal



Gidirem

gidiremyaprağım sarardı dallarım yorğunşu fani dünyaya geldim gidirembu gönlüm kocaldı gül benzim solğunsadece nefsimi bildim gidirem

dar kabirdir iki cihan arasıölüm denen emrin varmı çaresidertli bir faninin sızlar yarasıyaşlılık beratın aldım gidirem

çark ebed mühürlü devir döniyorpadişahlar bile taht tan iniyorvakti gelen kulun nuru söniyorben hayal uğruna daldım gidirem

dünya demi güzel gelir ahmağagün gelince her renk düşer yaprağaecel gelir kulu sokar toprağaben kendi kefenim aldım gidirem 5-11-2008

Ferit Battal



Gönlüm yok dünyanın boş servetinde

gönlümyokgönlüm yok dünyanın boş servetindebiz kuru ekmeyi yiyenlerdenizölünce bütün mal kalır peşimdebiz yırtık elbise giyenlerdeniz

çileyi çekince düşmedim ğamaelbisem bin pare çorabım yamaöküzün peşinde çok bindim gemebiz hamdü senayı bilenlerdeniz

fakirlik gömleği bağrımı yaktızalimin sillesi canımız sıktımağrurun sözleri gönlümü yıktıbiz mazlüm gömleyi yuyanlardanız

mevladan ğayriye güvendi nemrutağalar parayı ettiler mabutölünce ardında kaldı tek taburbiz Allah yoluna uyanlardanız

Ferit Battal



Gönül

GÖNÜL

Bülbül gibi yaralanmaEhsen ehsen uç sen gönülBir gül görüp pârelenmeEhsen ehsen uç sen gönül

Gülü hârdan ayırırlarKuşlar dalda hay olurlarKullar nefse pay olurlarEhsen ehsen uç sen gönül

Bülbül güllerde hay olurDala bir gün vurğun gelirCân veren Hakk cânın alırEhsen ehsen uç sen gönül

Derdi olan yara kanarBir yâr seven yürek yanarBülbül gülde dostu anarEhsen ehsen uç sen gönül

Bülbül gülün öz yârıdırDiken dalda gül hârıdırGonca güller sevdâlıdırEhsen ehsen uç sen gönül

ZENBİM İLE GELDİM SANAnazireAf eyle beni Rahmân’ımZenbim ile geldim sanaİhsân eyle yâ Hallak’ımZenbim ile geldim sana

Sensin Rahim, sensin HalîlBana merhamet yâ CelîlGünahım çok etme zelîlZenbim ile geldim sana

Ben mahlûkun sensin HâlıkEmrinle dolanır mahlûkAhrette verdirme darlıkZenbim ile geldim sana



Sen eylersin beni bülbülSeni zikr eylesin bu dilYolunda âcizdir bu kulZenbim ile geldim sana

Etme bu cânı sen bî-cânElim açtım sana cânânSana fedâ olsun bu cânZenbim ile geldim sana

SEYYÂHIM BEN

ğarîpler misâli ğurbet ellerdeEbedi özleyen bir seyyâhım benYârdan ayrı düşen gezer dillerdeYarası sızlayan bir seyyâhım ben

Geze geze el hanında yoruldumVarıp bir dergâha orda kuruldumUyanıp uykudan Hakk’a kul oldumYarası sızlayan bir seyyâhım ben

Bazen bahar oldum bazen kış oldumBazen baykuş gibi uçan kuş oldumBazı nefse uyup ona tuş oldumEbedi özleyen bir seyyâhım ben



GÖNÜL

Yeşermezse dağın bütün yamacıBir gül ile bahar açar mı gönülBu nâs baş üstüne örtmezse tacıBulutlar bu elden göçer mi gönül

Nimeti zehredip verdiler bizeKaynağı bozdular bulandı gözeHakikat sadece kaldı bir sözeKalpteki acılar geçer mi gönül

Terazi denk değil şimdi bu eldeZâlim nefis saldı bizi bu derdeMeyve oluşur mu ilimsiz serdeCehâlet gerçeği seçer mi gönül

Kul olan aklını boşuna yormazGözleri kör olan hakikat görmezDelîlsiz bir dâva gerçeğe varmazİnanan zulümü seçer mi gönül

MEVLÂ’M

İçerim dert dolu benimDerdime dert katma Mevlâ’mNehir oldu göz pınarımÖnüme set atma Mevlâ’m



Âşıkım ben cânda cânaYâr aradım yana yanaArzuhâlim yazdım sanaKapından ret etme Mevlâ’m

Ağlarım ben yollarındaMecnûn oldum çöllerindeCân vereyim kollarındaGönlümü yâd etme Mevlâ’m

ğarîbi kapında kul etDalında dikenli gül etİstersen narında kül etBeni ele satma Mevlâ’m

ALANA SIĞIN

Behey gönül ne gezersin dîvâneSeni hâlden hâle salana sığınevini tanıyıp dön sen yuvaneKâinatı yıkıp kalana sığın

Yâr sana bırakmaz bunca mülkünüSerip serp eyledin saçın zülfünüAğrı dağı çekmez senin yükünüCân verip de cânı alana sığın

Zaman bazen yahşi bazen yamandırYaman günü yahşi eden Mevlâ’mdırhak yolunun dört bir yanı çimendirHer şeyi noksansız bilene sığın

Yollar diken dolsa ümîdi kesmeYâd elin bağında durup eyleşmeBak gönül gözüyle yad ele düşmeMü’minin gönlünde kalana sığın

Ferit Battal



Gözükür

bu alemde neler varki alime sultan görünüraklın almadığı gerçek cahile uman gözükür

Ferit Battal



Gülünü

Gülünü

bu gönül bağımın ğonca gülünüherkeze yol edip el deydirmesenderinden zikr eden kalbim dilininefse pay verdirip baş eğdirmesen

nefsini bilmeyen kul kalır naçarkulne çeker ise eneden çekerenel HAK diyenler canından geçersüphan nı bilmeden ak giydirmesen

nası mahlukattan mevlam ayırdıçift secde etmeyen edna sayıldıledünnü sırrına eren bayıldıruh kabul etmeden bel eydirmesen

halğ eden mahluka göstermez zorlukyaradan Halığdir bizse bir mahlukhakka inanana çektirmez darlıkkıtmırın etmeden kul dedirmesen

Ferit Battal

-

Nicedir

Aşık bad-e içer hak kudretindenmudmain bir kalbin yolu derindirmuhannet kardeşin bal şerbetindenmert olan düşmanın suyu şirindir

hazan vurdu yaprakları sararttımadde ilah oldu kalbi karartımazlumu hor görme rabbim yarattıhaktan gelen herşey ona merhemdir

bir yüreğe ateş düşse kor olurhaktan kaçan kulun gözü kör olurmağrur nefsin dilenmesi zor olurahrete inanmaz gönlü serindir

kula zarar gelmez kulun merdindenğam çekenler anlar gönül derdindenbir gül hüzün duymaz bülbül vird indenhakka teslim olsak mevlam kerimdir

GİDİREM



dostlarım hep beni zengin bilirlerBorçlandım batağa daldım gidirkomşular halime bakıp gülirlerDert ile kederi aldım gidirem

Saçlarım ağardı bir pir misaliYorulan bedenin kamaz mecaliDertlinin derdinden anlar emsaliSadece bir kefen çaldım gidirem

ummana saldılar ariram limanbir esen rüzgardan beklirem gümanBu dünya cevrinden bıktım el amanGönlümü boşluğa saldım gidirem

yaralanir

atmış perçemini kaşın üstüne

mah cemalin gören kul yaralanır

ilk görüşte ben vuruldum cismine

ismini zikr eden dil yaralanır

aşk şarabı içtim oyar elinden

kavli yemin ettim geçmem gülümden

ona name yazdım bülbül dilinden

güle aşık olan kul yaralanır

gercek seven yari saklar gönülde

yardan ayrı düşen yanar bu elde

bu nasın sevdası sadece dile

yardan ayrı düşen gül yaralanir

KARDAŞ



Bülbül sevdâlıdır bir gonca güleBir cân çift kanatla göçüyor kardaşBir ömür yüz bin yıl yaşasa bileAzrail elinden geçiyor kardaş

Bir yanda gözyaşı bir yana neş’eAcılar yüklendi hep zayıf döşeTeselli kaynağı oldu bir köşeSeven sevdiğinden kaçıyor kardaş

Gerçek sevdâ artık gidiyor eldenBu nâs sorhoş olmuş ne gelir eldenGözler sakınmıyor narlanmış mildenKullar rezaleti seçiyor kardaş

Bülbül dem dökmüyor şimdi gülündeTüm kalpler perişan nefsin elindeMadde ilah oldu kulun dilindeBu ömür çok kısa geçiyor kardaş

sevdayıAşka düşen kulun kalbi nicedirKalem yazmaz gönül yazar sevdayıYâr yüzünü gören gözler yücedirKalem yazmaz gönül yazar sevdayı

Mecnun Leyla’sının döner peşindeSeven yâr sevdiğin görür düşündeSevda çeken yanar aşk ateşindeKalem yazmaz gönül yazar sevdayı

Seven zar eylemez el yarasınaBülbül boyun eğer gül yarasınaMevla’m düşürmesin dil yarasınaKalem yazmaz gönül yazar sevdayı

Gül dalında gonca güller oluşurGonca gülle bülbül harda buluşurCandan seven bir kul yâra kavuşKalem yazmaz gönül yazar sevdayı

Ferit Battal

-

çalıyor

kardaş bu vatanın hali perişan



her gelen bu elden bir şey çalıyormilletin derdini yoktur görüşenher gelen bu elden bir şey çırpıyor

münkirin güleri açtı solmadıvekile amire güven kalmadıbu vatanı milet beleş bulmadıher gelen bu elden birşey çalıyor

kapler pislik dolu nurla boyanmırzulüm yurdu sardı milet uyanmirALLAH nidaları arşa dayanmirher gelen bu elden birşey çırpiyor

rezil vezir oldu hüküm elindemağrur boy gösterir silah belindemazlum başın eydi zalim önündeher gelen bu elden birşey çalıyor

Ferit Battal

Ferit Battal



Hakkı tesbih etmezse

Tesbih etmezse

Ne saklarsın bu canıHak yoluna gitmezseNe beslersin bu tenihakkı tesbih etmezse

şükr eden sabra ererboş sözler kalbi yorarsaber eden sefa süreryad sözüne gitmezse

hakka şems,siz varılmazbir cehl,le yol sorulmazhak hak diyen yorulmaznefse kolun vermezse

boşa yorma bu hanıbu dünya boştur fanimevlam yüceldir şanıkullar ene demezse

Ferit Battal



Haram Oldo

HARÂM OLDU

Nedir bu cevr ü cefâmızHarâm oldu bu el bizeKesildi güzel sedâmızHarâm oldu bu el bize

Sevgiyi aldılar özdenAyırdılar bizi bizdenKanlı yaş akıyor gözdenHarâm oldu bu el bize

Güç mecâl çekildi dizdenFuhuş eksilmiyor sözdenKaçıyorlar nûrlu yüzdenHarâm oldu bu el bize

Gönülleri zulmet sardıŞehevât kalpleri yorduFelaket semâya vardıHarâm oldu bu el bize

Kalp sıvandı zifir ileKelâm doldu küfür ileDost ettiler Mıgır ileHarâm oldu bu el bize

Ferit Battal



Hayalimde

atamiramki

gündüz hayalimden gece rüyamdaben yarimi kalpten atamiramkibaşka bir sevgili yoktur dünyamdaben yarin aşkından yatamiramki

seveni sevene kavuştur ALLAHben yarimi candan çok sevdim vallahsevdası gönlümde nakışlı billaho yarin elinden kaçamiram ki

sevdayla yananlar yarini bulurezelden yar seven bir yara alırcananı sevmeyen kul naçar kalırben yarin aşkından geçemiramki

Ferit Battal



Kalsın

hayalim sizle karsın unutmayın ismimieyer soran olursa benim gençlik resmimiüstümde iki taş var hatırlayın mazimiresmimi yırtıp atın çok okuyun yasini

Ferit Battal



Karanlık bir evim var

karanlık bir evimvar

karanlık bir evimvar her tarafı karanlıkaman Allahı aman bu dar yerden el amanbu karanlık evimin yapılışı bir anlıkaman Allahı aman bu dar yerden el aman

bana yapılan evin her tarafı kapalıevimin penceresi toprak ile sıvalıçamuru ham topraktan son örtüsü dualıaman Allahı aman bu dar yerden el aman

üstümde iki taş var yazdırmışlar ismimigeri dönsem sevmezler şu çürümüş cismimihayalım sizle kalsın sık okuyun yasiniaman Allahı aman bu dar yerden el aman

Ferit Battal



Kardaş

ğardaş

kardaş kardaşa ser verürolmaz olsun böyle kardaşkardaşa kalpte yer verürolmaz olsun böyle ğardaş

beni mahkemeye attıbeş paralık pula sattıkendisi yan gelip yattıolmaz olsun böyle ğardaş

yüreğime hançer saldıbu ğurbette beni yorduiç yaramı kurtlar sardıolmaz olsun böyle kardeş

gönlü paraya doymasınparasız kalıp ölmesinevlattan yüzü gülmesinolmaz olsun böyle kardaş

bana ğardaşım demesinmezar taşıma gelmesinbu elde gönlü gülmesinolmaz olsun böyle ğardaş

hakım helal olsun ammaahirette gülsün amaseven kalbim düştü ğamaolmaz olsun böyle ğardaş

Ferit Battal



Kibir

nefsile kibirlenme varlık seni yok edereyer hep ene dersen amelin boşa gider

Ferit Battal



Kor oturdu özüme

kor oturdu özümekor oturdu özüme,yakan el düşman eliher yanım yara dolu,yar yara bildiğincemil çektiler gözüme, bu gönlüm yara seliher yanım hicran dolu, ar ara bildiğince

alıştık biz bir kere, bu çileli yollarataş gibi yuvarlayıp,yana atan selleredertten derde salarak, yada satan ellereçileyle olduk kardaş, vur vura bildiğince

dağların doruğunun, belli olurmu yazıgönül dertle doluysa, ğama düşürmez sızıdert üstüne dert dolu, dertler pişirdi bizitaş doldurdum kalbime, kır kıra bildiğince

Ferit Battal



Kurban et beni

KURBÂN ET BENİ

Sızlayan yüreğe nem dolar gelirYakıp aşk odunda püryân et beniYâr için yanan dil özünü bilirBir dostun bağında mihmân et beni

Sevdâyı bilmeyen kul nâçâr kalırSevenler Leylâ’da yârini bulurAşka düşen cândan gözyaşı gelirMuhammed yolunda kurbân et beni

Bülbül olan anlar gülün dilindenBağbâncı ayrılmaz bağın gülündenBen bıktım usandım bu nefs elindenAyır boş sevdâdan üryan et beni

Güller açan bağın ince dalıyamGül râhında erken açan çalıyamZengin bir tüccârın çulsuz malıyamÜveysî bağında bî-cân et beni

Dilenciyem yeter ekmek parasıDerbederdir bu gönlümün yarasıMerhemsiz bir derdin yoktur çâresiAyır bu gafletten insân et beni

ÖLDÜR BENİ

Sen Hâlık’sın bense mahlûkAğlatma yâr güldür beniEmrindedir bütün varlıkÎmân ile öldür beni

Sen Bâki’sin ben yolcuyamBu ğurbette yabancıyam



Kapında bir dilenciyemSevdân ile doldur beni

Mahşerinde etme zelîlBize Kur’ân yeter delîlSen Hâlık’sın yâ rab CelîlTarîkinde soldur beni

Zaman külli âhir zamanMa’lum sana her şey cânânBu nefs elinden elamânÎmân ile kaldır beni

Kalplere doldu menfaatZirveye çıktı sefâhatUlü-l emre yok itaatAldanmadan aldır beni

VARDIR

Dış yüzeye aldanıp görmeyin hakîrMevlâ’yı zikreden dîvâne vardırGarîbin özünü görmeyin fakîrMazlûma yurt olan virâne vardır

Her olur olmazı dilden atmayınBilmediğiz söze bir söz katmayınEllerin bağında yalnız yatmayınBilmediğiz yerde buzhâne vardır

Ârif olan yaban bağına yatmazBu güzel bedeni boşuna yormazKendi kötülüğün ellerde görmezİlmin mekânında demhâne vardır

Şeydâ olan gönül reyhayı seçerHiçbir kuş gördün mü kanatsız uçarDertliler derdini tabibe açarGönül lokmanında nemhâne vardır



BİZLERE YETERHicrânî’ye nazire

Ne bir adâlet kaldı ne de gönüllerde sevgiBu el sevenin olsun ahret bizlere yeterNe bir muhabbet kaldı ne de büyüğe sayğıBu el sevenin olsun ahret bizlere yeter

Kalpler Mevlâ’ya değil şehvet için yanıyorMaddeler ilâh oldu elden ele dönüyorbon boş olan dünyayı bu nâs ebed sanıyorBu el sevenin olsun ahret bizlere yeter

Hamd ü senâ ederiz Hakk’tan gelse bir dilimEdep hayâ yok oldu gönüller doldu zulümhırsız malı paylaştı ğarîbe kaldı ölümBu el sevenin olsun ahret bizlere yeter

GİTTİ

Yüklendi göçüyor gönül kervanımDostla görüşmemiz güç olup gittiSüsleyip gözettim bağ u bağbânıBenlik kapısında hiç olup gitti

Gönül mektebinden dersimi aldımNakşî dergâhında ben beni bildimDost küheylân bindi ben yaya kaldımHerhâl bizim dâva güç olup gitti

Ben dilerdim murâdıma ereyimÜveysî bağında güller dereyimMânevî sevdâyı kalpte göreyimğarîbin dâvası hiç olup gitti



DİYE

Ağlayıp yanmalı Hakk’ın yolundaŞâhımın sevgisi taht kursun diyeİsmini duyurdu yüce kurandaKulların yoluna nûr versin diye

Ol râha varanlar buldular lezzetLâ-mekân şehrinde yolunu gözetDurmadan dâima hedefin düzeltUlu dergâhında yer versin diye

İnsânlar nefs ile olmalı hâşirMuhammed ümmeti sancağı taşırBağdaki zilleti kalbinden aşırResûl’ün yolunda cân versin diye

Uzlete girenler çıksın meydâneYansın yüreğimiz dönsün püryâneZerreler bölünmüş bini bir yaneEldeki maddeler döl versin diye

Yapılan işlerin hepsi bahaneAllah’ım günahı açmaz üryaneŞerliler ayrılır nara küfraneLâ-mekân gülleri kor görsün diye

Rızâyı alanlar oturur tahtainanan kuların hepsi bir saftaİsrafîl sûrunu çalar bir kaftaMahşerde tüm kullar sır versin diye

Leylâ’yı tanıyan dalar esmâyaO günde bu kullar döner Mevlâ’yaDarlanan insânlar bakar semâyaUlu rabbim bize nûr versin diye

Gedâ Tevhît sende nefsine uymaÖz yâri bırakıp şeytânı duymaZelîlleri alıp sırtına vurmaEller bu yüzünü hoş görsün diye

Ferit Battal



Kurban olduğum

Al usûlü önüne asıl onla çözülürUsûlü bilmeyen kul az bir işte büzülür

KURBÂN OLDUĞUM

İstiğfar eyledim geçmiş günlereGel affet sen beni kurbân olduğumTevbe ettim daha atma çöllereGel affet sen beni kurbân olduğum

Ne bir yaz baharım ne de bir kışımGündüzler hayâlim geceler düşümMahşere bırakma sen benim işimGel affet sen beni kurbân olduğum

Ne bir akıllıyam ne de dîvâneBedenim yoruldu oldum virâneBu gönlüm istiyor senden bir nâmeGel affet sen beni kurbân olduğum

Ne bir nehir oldum ne de bir dereHerkeste bir dert var bende bin yaraBenim bu gönlüme sendedir çâreGel affet sen beni kurbân olduğum

İnsânı insân yapan ilim ile ameldirKulu rezîl eyleyen kemâletsiz bir dildi

Ferit Battal



Laf peşinde

laf peşindeNice kullar gördük, hep laf peşindekendin ala görir, dilden habersizbazi insanlar var,yetmiş yaşındaedep erkan bilmir,yoldan habersiz

hakkı hak bilmiyor, baştacı olandış yüze aldandık, iç dolu yılandiller güzel söylir,kalpleri yalanfakirin yediği nan,dan habersiz

kimi kular varki, yan gelip yatirnice cahiller var,palavra atirbazı namussuzlar, vatanı satirtoprağa verilen,candan habersiz

zaman ahır zaman,bozuldu nesilşimdi rabet görmir, temiz bir asiledep erkan heya, bitti velhasılmevlayı zikr eden dilden habersiz

Ferit Battal



Nefayda

NE FAYDA

Karûn gibi yığsan dünyâ malınıCümle âlem senin olsa ne faydaKalbine doldursan nefsin yeliniBu elde padişâh olsan ne fayda

Genç yüzler buruştu güzellik solduPîr-i fânilerde ağrılar kaldıBinlerce yaşayan mezâra dolduMahşere dek burda kalsan ne fayda

Mal üstüne malı yığmak istedinEmek verip bu boş hanı süsledinŞu gurbette sade teni besledinŞu mülkü bir lokma etsen ne fayda

Celb ettiğin bu mal kabre gelir miDoldursan mezâra mezâr alır mıBoş çalışan kulda mecâl kalır mıDünyâyı enine yutsan ne fayda

Yaz gelince güller yeşerir solmazAllah’a inanan bir kalp yorulmazBir gün olur bu mülk bize de kalmazBu gurbeti saray yapsan ne fayda

Ferit Battal



Oğul

OĞUL

Bu ömür çok kısa boşuna gezmeGün gelir bu elden göçersin oğulArpayı buğdayı karıp da ezmeÂn gelir o tattan bezersin oğul

Pas vuran mahsûlün tohumu olmazSaltığa çıkarsan hiç kimse almazYemliğe verirsen sana kâr kalmazAç kalıp salını gezersin oğul

Yokluğun bildirme sakın âlemeSaf olan daneyi yere elemePaslanmış bıçağı elle bilemeDertlenip kederli gezersin oğul

Seveni sevene yar etmez ellerBülbülün nazını sevenler dinlerbu ömür çok kısa azaldı günlerdilerim hamt ile gezersin oğul

Mağrûra bu dünyâ vermedi vefaHakk’ı hak bilenler hiç çekmez cefâBu Tevhît dünyâda sürmedi sefaKanâat etmezsen azarsın oğul

Ferit Battal



Oldum

OLDUM

Evvel inci kelâm dökerdim dildenŞimdi kalem ile yazamaz oldumbir reyha beklerdim esen bir yeldenŞimdi zâlim nefsi çözemez oldum

Tefekkürle kâinata bakardımHû dedikçe şu kalbimi yakardımKalbime set çeken nefsi yıkardımŞimdi hakikatı sezemez oldum

Gözlerim beklerdi her ân keremiGönlüme doldurdum derdi veremiMecâz oku derin açtı yaramıŞimdi bu sahrada gezemez oldum

bülbülün sedası artırır demiKaptansız deryâda yüzmiyor gemigönlümde sevdanın kalmadı nemiŞimdi bir derede yüzemez oldum

KALMADI

Dertli bir âşığım yâr ardı sıraGel dedim yanıma o yâr gelmediSevdâ çeken gönlüm döndü bozkıraAl dedim Azrâil cânım almadı

Ağlattın tükettin gözüm yaşınıBağrıma bastırdı hicrân taşınıZehir etti bana bu genç yaşımıDaha ğam çekecek gözüm kalmadı

Virâneye döner bülbülsüz bağlarğarîbin âhından yıkılır dağlarDertlinin derdinden dertsiz ne anlarAğlayan göz yaşım bir gün gülmedi



İlim ile amelden asıl kemâl oluşurİlimsiz olan nesil cehâlette yarışır

İnsânı insân yapan ilim ile ameldirKulu rezîl eyleyen kemâletsiz bir dildir

Asıl asıldır amma ilimsiz kemâl bulmazİlimsiz bir asıldan insâna hayır gelmez

YÂR SENİN İÇİN

Seherde bülbüller gül için ağlarBenim âh u zârım yâr senin içinYârdan ayrı düşen karalar bağlarGözümden akan yaş yâr senin için

Bülbülün güllerde artar naresiSeven kulun derin olur yarasıGönül yarasının yoktur çâresiBenim âh u zârım yâr senin için

Dertliler derdinden olur bin pâreGöz yaşım tükendi kaldım bîçâreBenim bu gönlüme sendedir çâreGönlümden akan yaş yâr senin için

Allah Allah deyû döndü MevlâneMecnûn Laylâ’sını etti dîvâneNe yaman eriştik âhir zamaneBenim âh u zârım yâr senin için



ESTİ RÜZGARI

Sarardı laleler bozuldu bağlarYine gam yelinin esti rüzgarıDerdinden göz yaşı döküyor dağlarYine ğam yelinin esti rüzgarı

Bölük bölük oldu güllerin bağıEller vurdu sinemize bu dağıKuzey yeli esti yıktı ocağıYine ğam yelinin esti rüzgarı

Hicrân oku derin açtı yarayıBu nâs ilâh etti kalpte parayıKullar karıştırdı ak ve karayıYine ğam yelinin esti rüzgar

Ferit Battal

Ferit Battal



Olurmu

OLUR MU

Kur’ân’la kul amel etseEmekler hiç zây olur muÂlim olan sürü gütseKoyun kurda pay olur mu

Aklı olan gözün açarVarıp bir gül bağın seçerNefsin hevâsından kaçarKurda kuşa pay olur mu

İnanan Hakk’ı zikr ederYaratılanı fikr ederDönüp hâline şükr ederEl elinde yay olur mu

Elini açan Mevlâ’yaDalar bir derin deryâyaAtmaz kendini belayazalim nefse pay olurmu

GEL EFENDİM GEL DERGÂHA

Gönül yolu Hakk’a giderGel efendim gel dergâhaGaflette çok kaldık yeterGel efendim gel dergâha

Bülbül olan yada kanmazArifler uykuya dalmazKudret şem’aları solmazGel efendim gel dergâha

İlimsiz Hakk’a erilmezAmelsiz dosta varılmazCoşmayan sular durulmazGel efendim gel dergâha

Bulanık göllerde yüzmeKüfre dalıp cândan bezmeSağ daki meleği üzmeGel efendim gel dergâha



Boşa yorma bu cisminiBilmek istersen nefsiniZikret Allah’ın isminiGel efendim gel dergâha

VARILMAZ

ğam ile tasayla Hakk’a varılmazAt ğamı tasayı Mevlâ’ya sığınDîvâne kullara hesâp sorulmazAt ğamı tasayı Mevlâ’ya sığın

Mihnet kemendini boynuna sarmaDünyâyı celp edip rûhunu yormaDert bilmeyen kula derdini sormaAt ğamı tasayı Mevlâ’ya sığın

Allah’ın ismini bağla dilineFikrini terk etme İblis yelineVerme şu gönlünü nefsin elineAt ğamı tasayı Mevlâ’ya sığın

Bir gedâsın yorgun düştün bu handaSevenler buluşur sırrı mekândaAzrâil cânını alur bir ândaAt ğamı tasayı Mevlâ’ya sığın

NEYLEREMBen dost bağına girmişemŞöhreti şânı neyleremDostun yoluna ermişem



Tendeki cânı neylerem

Gül bağında bülbül öterBülbül derdi derde katarBenim dostum bana yeterBaşka bir karı neylerem

Püryân oldu bütün yaramİçin için ben ağlaramHakk yolunda âh u zâramDildeki balı neylerem

Allah’a gönül bağladımHakk’ın yolunda ağladımAşkla gönlümü dağladımBaşka bir narı neylerem

Şerîat, tarîkat yoldurYâ rabbim yolunda öldürKalbimi sevdanla doldurBaşka bir kârı neylerem

BENİ

Bir sevdâ attın gönlümeCân evimden vurdun beniEyvâh dedim tüm ömrümeNûr yoluna serdin beni

Gâh ağladım gâhi güldümGâhi bir menzile erdimBu gönlümü sana verdimDost gölünde yordun beni

ğamı atıp zevki aldımAşk odunda yanıp kaldımHakk yolunda sefa buldumAk kefene sardın beni

İsmini aldım özümebir sevda doldu gönlümeBir perde çektim yüzümecan evimden vurdun beni



Tevhît’i isminle yaktınBoynuma bir kement taktınBenliği kalbimden yıktınDost bağına verdin beni

IRĞANIR MI

Emretmezse rabbim bir seher yeliZemheri ayında dal ırğanır mıHakk’a uzanmazsa kulların eliBedende çorlanan dil ırğanır mı

Zikr etmek yakışır murgi dillereReyha rehber olur güzel kullaraBülbül aşinâdır bir gonca güleTende cân olmazsa el ırğanır mı

Kovanı şenleten zağbal petektirUnu ayırt eden ince elektirArıyı mest eden türlü çiçektirŞâh emir vermezse bal ırğanır mı

Kudretini bütün bire bağladıYaradana nice canlar ağladıBu gedâ Tevhid’i nefsi dağladıKalpte bal olmazsa kul ırganır mı

İSLÂM GELİYORYıllarca bekleyip bir yol gözledimKalplere nur veren İslâm geliyorHürriyet nerede onu özledimMazlûmu hür gören İslâm geliyor

Nûrcu tohum ekti bütün dünyâyaBaşaklar yeşerdi şükür Mevlâ’yaAz kaldı inşallah nûru parlayaHer kulu hür gören İslâm geliyor



Hakk emri parlatır kulun kalbiniKurtarır toplumun bütün ferdiniFakîrin sildirir gönül derdiniHarâmı hor gören İslâm geliyor

Tomurcuk açıyor güller oluştuYıldızlar semâda şevke kavuştuMelekût âlemi arşta buluştuCahili hor gören İslâm geliyor

Saracak işrakı cümle bölgeyiSade kavmi değil bütün ülkeyiBu nesil boğacak kara gölgeyiKullara yön veren İslâm geliyor

Ümmete şefaât eyler MuhammetNûrları gönüle etsin sirâyetMevlâ’m tüm kullara versin hidâyetRûhlara cân veren İslâm geliyor

Yaratan yarattı yoktur kul farkıHer türlü insâna gösterir saygıHiçbir kul bu dînden etmesin kaygıCânlıya kan veren İslâm geliyor

Ferit Battal



Sırdaş ol sen

SIRDAŞ OL SEN

Alev aldı yanıyorumGel gönlüme sırdaş ol senHer ne görsem kanıyorumGel sırrıma sırdaş ol sen

Ben ararım derde çâreBir derdim oldu bin pâreHerhâl benim yazı karaGel gönlüme sırdaş ol sen

Kâh coşarım seller gibiKâh açarım güller gibiYorğun düştüm yollar gibiGel sırrıma sırdaş ol sen

yalvarırım ben mihmaneAğlarım ben yana yanaMerhem gelmedi bu cânaGel gönlüme sırdaş ol sen

GÜZEL YÜZLÜM GELSENE

Beklerim ben gözüm kaldı düzlerdeNazlı yârim güzel gözlüm gelseneBoran düştü, yol kar dolu düzlerdeNazlı yârim güzel gözlüm gelsene

Özüm serdim geleceğin yollaraGözüm yaşı akıp döndü sellereHep kahr ettim sensiz geçen günlereNazlı yârim güzel gözlüm gelsene

Sen gelmezsen yapayalnız ne’derimAlıp başım diyar diyar giderimterk eylersen bu cana kast ederimNazlı yârim güzel gözlüm gelsene

Bülbüller güllerde ölür vazgeçmezSeven sevdâsından geriye dönmezyanan bir yüreğe su serpsen sönmezNazlı yârim güzel gözlüm gelsene



AĞLAMA YÂR AĞLAMA

Ağlama yâr ağlamaPûşun kara bağlamaBen sevdâdan kül oldumSen gönlünü dağlama

Derdim oldu bin paraYüreğim doldu yareMerhem vermedi çârePûşun kara bağlamaSen gönlünü dağlama

Aşk beni nar eylediGözümü kör eylediGönlümü dar eylediPûşun kara bağlamaSen kalbini dağlama

Sanki döndüm Leyla’yaBoran düştü yaylayaFerman kaldı Mevlâ’yaPûşun kara bağlamaSen gönlünü dağlama

Seven kalpte iz olurYanan yürek köz olurGüller açar yaz olurPûşun kara bağlamaSen gönlünü dağlama

DÖNDÜN

Fikr ile bakmadın mahlûk-u câneKör olası nefsim taşa mı döndünEmrini yazdırdı yüce Kur’ân’e



Mecâzî âlemde başa mı döndün

İbretle bakarak sözü tutmadınNasihate uyup narı atmadınDostun bahçesinde karar etmedinKanatları kırık kışa mı döndün

Sende bu hâl ile zarar eylersinDurmadan sözünde yalan söylersinHakk’ın divânında hâlin neylerdinYoksa İblis gibi keşe mi döndün

Kuruyan damarda kalmadı kanınNizâm-ı âlemde n’olacak hâlinYaşın kırkı geçti nedir gümanınKör olası kalbim keşe mi döndün

Yolundan ayırma yüce yaratanBu garîp gönlümü koru beladanRûhen destûr aldım Ağlar Baba’danMürşit kapısında keşe mi döndün

ONLARA CÂN VEREN VARDIR

Kıymayın cânım cânlaraCânlara bir cân veren varYazık etmeyin kanlaraCânlara bir cân veren var

Biz gibi kullar nâçârdırDost cezâsından kaçandır



Merhametle el açandırCânlara bir cân veren var

Demeyin ki ahkâm böyleHakk’ın rızâsını söyleZerreye merhamet eyleCânlara bir cân veren var

KARA YAZMA

Kara yazma sen yazımıBağışlamak şânındandırEğri çizdirme yönümüTüm doğruluk şânındandır

Çemberimi dar eylemeBu kalbimi kör eylemeAmelimi zor eylemeAffeylemek şânındandır

Ben âciz kulum nâçârımSetr eyle nefsimi yârimBen âciz kulum nâçârımBağışlamak şânındandır



KARDAŞLARIM

Sefâhat yaylasında geziyor bazı kullarBu kadar nimet yeter diyen yok kardaşlarımRezâlet denizinde yüzüyor bazı kullarBu kadar zulmet yeter diyen yok kardaşlarım

Çilede pişen fakîr hep ediyor intizârKoskocaman bu dünyâ hep mazlûma oldu darBu ne biçim adâlet, ne biçim bir iktidârBu kadar külfet yeter diyen yok kardaşlarım

Vicdânlar cebe doldu cüzdanlar hep meydândaGarîp düşüp inleyen mazlûm yandı her yandaÂh u feryât edenler dolaşıyor bir yandaBu kadar uzlet yeter diyen yok kardaşlarım

Mikroplar girdi kalbe pıhtı yaşıyor kanlarZâlimlerin elinde çile çekiyor cânlarŞu dünyâ bâki değil ma’bud edildi mallarBu kadar nimet yeter diyen yok kardaşlarım

Ferit Battal



Sorular

SORULAR

Îmân deryâsına aşk ile dalsamGönlüme set oldu gizli sorularTefekkür bağından bir meyve alsamGönlüme set oldu gizli sorular

Güllerin râhında az mutlu olsamNesnede zerrede yâri arasamVuslata erişip bir nebze gülsemGönlüme set oldu gizli sorular

Lütf eyle sen koru nefsin elindenYalvarmak isterim sana gönüldenEsirge gözümü narlanmış mildenGönlüme set oldu gizli sorular

Aşk ile pervâne olmamız gerekNûr u ateşinde yanmamız gerekKul olmaksa amaç başka ne gerekGönlüme set oldu gizli sorular

Hakk’ı ifâdeye çalışır heceSen Hâlık’sın sırrı hikmeti yüceKudretine ispat gündüz ve geceGönlüme set oldu gizli sorular

Ferit Battal



Sözüne kurban olduğu

kurban olduğumAkıtma gözümden yaşıyüzüne kurborban olduğumbağrıma bastırma taşısözüne kurban olduğum

sen benim ilk baharımsıngece ile nehharımsınnurlar saçan seherimsinözüne kurbar olduğum

yar seven yardan kaçarmıkanatsız bülbül uçarmısensiz bu ömür geçermiközüne kurban olduğum

benden ğayri cana bakmabeni terk eyleyip yakmadünyayı başıma yıkmanazına kurban olduğum

Ferit Battal



Sürmelim

SÜRMELİM

Ben seveni biliremAy gözleri sürmelimSevene can verüremAy gözleri sürmelim

Vardım sevdâ yaşınaNeler geldi başımaYandım kara kaşınAy gözleri sürmelim

Çekme elini bendenÖlürem geçmem senden Kan akıyor sinemdenAy gözleri sürmelim

Seven başka yâr seçmezSevmeyen bade içmezYanan kalp yârdan geçmezAy gözleri sürmelim

Yüküm ağır yorğunumYaprak gibi solğunumBen câna vurğunumAy gözleri sürmelim

Hayat çok erken bitti Gelen cân burda gittiSevdâ bu câna yettiAy gözleri sürmelim

Ferit Battal



Tüküreyim ben yüzüne

tüküreyim ben yüzüne

sınırları bozanlarınel bayrağı asanlarınbu vatanı satanlarıntüküreyim ben yüzüne

düşmanlarla dost gezeninkulara kulluk edeninvatanı soyup gidenintüküreyim ben yüzüne

namussuzla bir olanınbir pula mahkum kalanınşer batağına dalanıntüküreyim ben yüzüne

boz ayıyla dost olunmazisrafcıya mal verilmezmünkire hesap sorulmaztüküreyim ben yüzüne

her kulun sözüne kanmabu anki nasa aldanmabeşer bir sevdaya dalmatüküreyim ben yüzüne

Ferit Battal



Umman eyler

Umman eyler

Ben bu asrın sevdasına, inanmıramki kardaşSevda dediyimiz duyğu, bir canı kurban eylerBen firavun mevlasına, inanmiramki kardaşMevla dediyimiz ilah, bir nehri umman eyler

Bu ne biçim bir sevdadır, sade cemal peşindeşehvet ile olmuş tek baş, yari arir düşündeNefİs ile kardaş olmuş kullar elli yaşındaBir sevdaya düşen insan,cananı sultan eyler

Candan seven yari ile,oturur sırdaş olurBaşka bir güzeli görse,onunla kardaş olurSevdiğine taş deyilde,sunduğu bir yaş olurBir sevdaya düşen insan,cananı sultan eyler

Ferit Battal



Yar benim için

YÂR BENİM İÇİN

Derbederim zâlim nefsin elindenBir nâme yazdı mı yâr benim içinBir merhem beklerim yârin dilindenBir çâre buldumu yâr benim için

Türlü çiçeklerin bâdesin içtimSeyyâh gezdim bir güzele el açtımBir gül sevdim goncasında gül açtımBir bâde saldı mı yâr benim için

Derde düşen dermân arar uğraşırZâr eylesem sesim arşa ulaşırBal arısı her çiçekte dolaşırBir çâre buldumu yâr benim için

Bülbül gibi öten dilim lâl olduGeze geze dağlar bana yol olduCân verdiğim dilber şimdi el olduBir bâde saldı mı yâr benim için

DEYÛ

Ben ağlarım zârı zârıİncinmesin diller deyûDemle buldu ol dildârıİncinmesin kullar deyû

Gönlümü verdim Rahmân’aBağlandım yüce sultanaElem gelmedi bu cânaİncinmesin güller deyû

Aşkın pazârına vardımSevenler râhına daldımğamı atıp zevki aldımİncinmesin yollar deyu



Seherde bir gül bekledimBaşka bir arzu çekmedimBu derdime dert ekledimİncinmesin eller deyû

GARÎBİN

Özünü bilmeden cismine bakmaGiydiği elbise nardur ğarîbinDiline sâhip ol kalbini yıkmaGönlünü yapması zordur ğarîbin

Mazlûmlar ateşten bir gömlek giyerMahcûplar başını önüne eğerMağrûrlar mazlûma vermiyor değerDünyâda mekânı dardır ğarîbin

Sefilin niyâzı incitir şâhıZâlimi soldurur mazlûmun âhıMeleğe benzermiş güzelin mâhıÖlünce sâhibi yârdın ğarîbin

Güldeki reyhaya bülbül naz ederSevdânın yolları bir râha giderMazlûmun çilesi kendine yeterBağrında sızısı vardır garîbin

SEN KORU

Vatanımın üstünde kara bulut dönüyorAmân Allah’ım amân sen koru milletimiGönüllerdeki sevgi bir mum gibi sönüyorAmân Allah’ım amân sen koru devletimi

Yüzlerde tebessüm yok sanki bu nâs derbederBir muhabbet yeriydi gönüller doldu keder



Yeter arkadaş yeter millet cok çekti yeterAmân Allah’ım amân sen koru devletimi

Maddeler ilâh oldu bazı fertler gözündeDerin bir üzüntü var insânların yüzündeBir izdırap hissi var milletimin özündeAmân Allah’ım amân sen koru devletimi

Mukaddes değerlere pek önem verilmiyorDört bir yanda tuzak var hiç biri görülmüyorBu gidişin önüne bir engel gerilmiyorAmân Allah’ım amân sen koru devletimi

Mübahlar harâm oldu harâmlar sanki mübahGündüzler gece oldu gecelerse bir sabahBu güzel milletimin kalpleri doldu vebaAmân Allah’ım amân sen koru devletimi

her çiçeği güldür sanmaDünyâ havâsına kanmaHer insâna sen aldanmaBir gün gelir el olursun

ÖLÜR ESÎR OLMAYIZBİZLER BAŞKA MİLLETİZ

Kükreyen aslan gibi dünyâda gezen bizdikÖlür esîr olmayız bizler başka milletizAsya’ya, Avrupa’ya târihi yazan bizdikÖlür esîr olmayız bizler başka milletiz

Yurdumun her bir yanı bizim için bir cândır.Millet için en önde cândan önce vatandırBu toprağın her yanı şehîtten akan kandırÖlür esîr olmayız bizler başka milletiz

Uyuma uyanık ol bu vatan gider eldenAllah bizi korusun sinsice esen yeldenMillet çok yara aldı bulanık akan seldenÖlür esîr olmayız bizler başka milletiz

Yiğidimin meydânda bulamazdım dengini



Şehît kanıyla aldık al bayrağın renginiAç ve sefil perişan kazandık yurt cenginiÖlür esîr olmayız bizler başka milletiz

Cân ve kanla dikildi bayrağım semâlaraŞu ev şehît evidir yazdık tüm hânelerebu toprak bir yâr borçlu dul kalan analaraÖlür esîr olmayız bizler başka milletiz

SÂHİBİ VAR

Çakıl dikenler sardı vatanın her yanınıSakın korkma arkadaş bu mülkün sâhibi varZehirli hançer yardı milletimin kanınıSakın korkma arkadaş bu mülkün sâhibi var

Kara bulutlar gibi çöktüler tepemizeŞu vatanı korumak farz oldu hepimizeBu günü biz borçluyuz cân veren ceddimizeSakın korkma arkadaş bu mülkün sâhibi var

Sakın ölü sanmayın şehîtler yanımızdaMillî şuûr yatıyor kırmızı kanımızdaSırt sırta vermeliyiz en zayıf ânımızdaSakın korkma arkadaş bu mülkün sâhibi var

Ezânların sesleri semada yükselecekZehir yiyen insânlar nûr ile beslenecekBiz güçlüyüz diyenler, gün gelir uslanacakSakın korkma arkadaş bu mülkün sâhibi var

Uyan milletim uyan kullar neler ediyorİlimile bakışan kul uzaya gidiyorSen böyle millet miydin eller tenkit ediyorSakın korkma arkadaş bu mülkün sâhibi var



UZAK KOYMA

Ben gönülden yaralandımUzak koyma dost elindenYüzün gördüm pârelendimUzak koyma dost elinden

Dost dost diye yandı özümDinmiyor yürekte sızımYaşla doldu iki gözümUzak koyma dost elinden

Takdir olan başa gelirVakti gelen bir gün ölürSevdâ nedir çeken bilirUzak koyma dost elinden

Dertli gönlüm çok yorğundurCânda cânâna vurğundurBir ğazel gibi solğundurUzak koyma dost elinden

Ferit Battal



Yar sein için

YÂR SENİN İÇİN

Sen beni düşürdün âh ile zâraGözümden akan yaş yâr senin içinSeven sevdiğini bırakmaz daraGönlümden akan yaş yâr senin için

Aslı’yı yaktıran sözde Kerem’dirBeni Mecnûn eden gönül yaramdırSenden gelen her şey bana merhemdirGözümden akan yaş yâr senin için

Pınara dönüştü göz yaşım, demimKırıldı yelkenim yüzmüyor gemimŞu kalbim yaralı gülmüyor ben’imGönlümde akan yaş yâr senin için

Sevdânla düşürdün âh ile zâraGönlümü bıraktın ateşten naraBülbüller güllerde kavuşur kâraGözümden akan yaş yâr senin için

Ferit Battal



Yarabbim

YÂ RABBİM

Saçlarım ağardı bembeyaz olduLütfunla rizâna erdir yâ rabbimBütün hayâllerim mazide kaldıLütfünla rizâna erdir yâ rabbim

Bu benzim sararıp gazele döndüDişlerim döküldü bir kaçı kaldıBu ân ihtiyarlık ruhumu sardıLütfünla rizâna erdir yâ rabbim

Çokça güvenmiştim bu âciz teneElvedâ diyorlar rûhlar bedeneYüzümü çevirme başka bir yöneLütfünla rizâna erdir yâ rabbim

Gençlikte var olan kuvvetim gittiGüvendiğim yıllar çok erken bittiBana bu cefalar genç yaşta yettiLütfünla rizâna erdir yâ rabbim

DOLDU SOFİ DOLDUR

Ağyâr bahçesinde ben beni gördümDoldur sofi doldur bir bâde doldurKerem’im Aslı’yı bulmaya geldimDoldur şu kâseyi kalbimi güldür

Sonbaharda lale, sümbül göçüyorİlk baharda taze güller açıyorYaz aylarım bazen soğuk geçiyorDoldur sofi doldur bir bâde doldur



Aşkımın yolunda oldum bir MecnûnBir cânım cânâna oldum bir meftûnGüzelin sevdâsı gönlümde meskûnDoldur sofi doldur bir bâde doldur

ARA KENDİNDE KENDİNDE

Ne ararsın be hey gönülAra kendinde kendindeRabbim alıyor cânlarıSıra kendinde kendinde

Vaktini sen boşa vermeBağda dikenleri dermeElde kötülüğü görmeTara kendinde kendinde

Cân veren Hakk cânın alırİhtiyarlık sere gelirKara toprak yerin olurYara kendinde kendinde

Kul olmaktır kulun derdiBizi dünyâya gönderdiNefis bizlere yön verdiKara kendinde kendinde

Miskin Tevhît sen neylersinDertliye dâva söylersinNefsine hizmet eylersinSar’a kendinde kendinde

BAYBURT DESTÂNI

Gönlümde sevdâsı derin şehriminEsrârı hikmetle dolusun BayburtKaynağı kevserdir Çorûh nehrininMilletin medâri ilisin BayburtCennetin misâli kolusun Bayburt

Dağına yaylana menend bulunmazGüldeki şebnemin her yerde olmaz



Lalesiz durulur sensiz durulmazBülbülün demevi gülüsün BayburtŞâirin sevdâsı dilisin Bayburt

Yaradan yarattı kudret beldesiSendeki gazîler mertlik belgesiHak için cân verdi halkın cümlesiYiğitler otağı yolusun BayburtFakîrin yatağı unusun Bayburt

Şühedâ kanıyla yundu toprağınUğrasa nâ-mertler solmaz yaprağınKoptaki şehîdin kanı bayrağınŞehîtler diyarı elisin BayburtTârihin sancağı şanısın Bayburt

Bülbüller sevdâlı gülüne ağlarSamyeli esse de buzulmaz bağlarSana sâhip olur güzelim dağlarVelîler mekânı hanısın BayburtTevhît’in damarı kanısın Bayburt

GELDİKDünyâda hiçbir cân kalıcı değilCümlemiz ahrete dönmeye geldikTüm kalpler Mevlâ’ya vermeli meyilbu elde bu nefsi yormaya geldik

Bir nutfe sebeptir bir cânlı içinYaradan her câna verdi bir biçimBilinmez zamanı ebedî göçünMuhammed ümmeti olmaya geldik

Nefse pay vermeden, vardan geçmeliDikenli bahçede gülü seçmeliBir Yunus misâli aşka göcmeliEbedî hayatı görmeye geldik

Kâmiller nefs ile yan gelip yatmazİnanan Rızâ’yı dünyâya satmazÂlimler câhili kenara atmazÖlmeden ölümü bilmeye geldik

Mü’minin Allah’tır sonsuz ilâhıKul olan bu elde, almaz kul âhıBu gurbet her cânın geçici râhıBu elde imtihan olmaya geldik



Pazârcı malını açar meydândaRabbimin kudreti bütün her yandaAzrâil bu cânı alır bir ândaMevlâ’nın lütfunu bilmeye geldik

OLSA NE FAYDA

Gözler hırsla dolu gönüller zulûmEvimiz gülistân olsa ne faydaKulların aklına gelmiyor ölümKöyümüz gülistân olsa ne fayda

Kulların kalbinden merhamet gittiŞu ân ki zenginde kanâat bittiMazlûmun çilesi kendine yettiŞehrimiz gülistân olsa ne fayda

Zirveye ulaştı yurdumda açlıkBir yanda rezâlet bir yanda yoklukFakîrin cebinde kalmadı harçlıkBeldemiz gülistân olsa ne fayda

Bu ânda bu elin kalmadı tadıYiyenler bu elde yedi ha yediAllah’tan korkanlar âhiret dediBu dünyâ gülistân olsa ne fayda

UTANSIN

Başın eğik gezme bacımSaçın açan kul utansınKaldır kafan eğme bacımBaşın açan el utansın

Toprağını devletin sayBayrağını milletin saySancağını iffetin say



Sözün kesen dil utansın

Derin yüzseler ağlamaHicrânla kalbin dağlamaÖlmeden kara bağlamaNefse uyan kel utansın

Hakk’ı zikr et özünde kalÂlimlerin kapısın çalOku Kur’ân yoluna dalTaşra olan yol utansın

BERABER GİDEK

Sevdâdır dertlerin lutfu ihsânıBuldunsa izini beraber gidekMahlûku hoş görmek dînin erkânıBildinse izini beraber gidek

bir kulun çektiği kendi hatasımümine hışm etmez yüce Mevlâ’sıSadâkat muhabbet kalbin mayasıBuldunsa izini beraber gidek

Tevâzu’ feth eder gönül tahtınıBir tek rabbim bilir kulun bahtınıEzelden verilen rûhun ahtınıBildinse izini beraber gidek

Sen nasıl gönülsün hâlin bilinmezKalma dalalette cürmün silinmezBekçisi olmayan bağa girilmezBuldunsa izini beraber gidek

Ferit Battal



Yaradan

yaradanSevenin bakışı bir cana yeterSevdadan ayırma yüce yaradanBir yardan ayrılmak ölümden beterYardan ayrı düşen yanar yaradan

Bülbül naza çekse gül yaralanırYardan ayrı düşen kul yaralanırYar elinden tutan kol yaralanırYar sevdası çeken yanar yaradan

Yar sevip ayrılmak ölümden beterSevdasız bir ömür çok erken biterSevenin leylası gönlünde yatarSevdadan ayırma yüce yaradan

Sevenler hep bir cemala vurulmuşHayat böyle, nizam böyle kurulmuşCoşkun sular aka aka durulmuşSevdadan ayırma yüce yaradan

Ferit Battal



Yaralar beni

Yaralar beniBir sevdadan, ahu zara düşenlerYakıp büryan etti, yaralar beniCandan sevip,bir köşede pişenlerYıkıp viran etti, yaralar beni

Öten bülbül,açan güle naz eylerYar sevdası, bir gönülde iz eylerSevda türküsünü,dertli saz söylerBir güzel yolunda,vuralar beni

Kuluna hışm etmez, kulun mevlasıBir kara sevdanın, yoktur çaresiYardan ayrılanın,artar yarasıBir gül yaprağıyla,saralar beni

Ferit Battal


ferit battal... - kültür ve sanat ferit battal (tevhit) 1956 doğumlu bayburt oruçbeyli köyü...

Documents