exostis 937

εξώστηςT. 500+437 11.10.12ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΕΝΤΥΠΟ

ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΚΕΨΗΣ

ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗΣ

3εξώστης. 11 - 17 Οκτωβρίου 2012

COVERΤο εξώφυλλο επιμελήθηκε ο Γρηγόρης Κορπίδης

Παρέα μ’ έναν παλιό φίλο έφυγε το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Σεπτέμβρη. Έτσι όπως τον αποχαι-

ρέταγα, θυμήθηκα κάποια από εκείνα τα βράδια μου στην Αθήνα, όταν έψαχνα την αρχή της υπόλοιπης

ζωής που θα ακολουθούσα.

Μιλάμε βέβαια για την εποχή που η Αθήνα ήταν ακόμα το πρόσφορο έδαφος για κάθε Θεσσαλονικιό

που τελείωνε τις σπουδές του. Ήταν η εποχή που το Πέραμα είχε περάσει στις φλέβες μας μέσα από

τις μουσικές του, που τις έστελνε με μαγικά vibes σ’ όλη την υπόλοιπη Ελλάδα. Έκτοτε, το μέσα μας

γέμισε τοξίνες, προχωρήσαμε σε απεργίες και πιστέψαμε σε ημίμετρα που αναίτια θεοποιήσαμε - και

μετά χαθήκαμε.

Ώσπου μια μέρα, απ’ αυτές που τελευταία έχουν ευθαρσώς καταλάβει το χώρο μας, απ’ αυτές που σε

πιάνουν απ’ το λαιμό, αυτό το παιδί από το Πέραμα με παρότρυνε να πάρω μια βαθιά αναπνοή, σαν την

ανάσα που παίρνουν τα μωρά όταν γεννιούνται.

Αποχαιρετώντας τον μεταβατικό αυτό μήνα, κάτω από το φως της Κρίσης που τα ξεκαθαρίζει όλα, σ’ ένα

μπαλκόνι που κοιτάει κλεφτά τους δώδεκα Θεούς των μαθητικών μας βιβλίων, θυμήθηκα αυτό που καιρό

τώρα είχα ξεχάσει: πως οι φίλοι είναι αυτοί που επαναφέρουν στη μνήμη μας τα πιο απλά πράγματα:

Ας αναπνέουμε βαθιά. Ας αγαπάμε αληθινά. Κι ας παίζουμε για να μαθαίνουμε, όχι για να κερδίζουμε.

Μαρία Φαρδέλλα

Editorial

Ιδρυτής: Τάσος Μιχαηλίδης • Διεύθυνση περιοδικού: Σίμος Βασιλειάδης • Αρχισυνταξία: Μαρία Φαρδέλλα • Συντονισμός κινηματογραφικής ύλης: Γιάννης

Γκροσδάνης • Art director: Στέφανος Μιχαηλίδης • Assistant art director: Αντώνης Γιαννόπουλος, Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου • Διόρθωση κειμένων: Γιάννης

Δημητρίου • Oικονομική διεύθυνση: Θανάσης Ψαρράς • Διεύθυνση Πωλήσεων: Χρήστος Κουλεμάνης • Δημόσιες σχέσεις: Γιώργος Γεωργιάδης • Υπεύθυνος

διανομής: Αλέξης Γκάτσης • IT consultant: Χρήστος Τατιτζικίδης Σ’ αυτό το τεύχος συνεργάστηκαν: Αλεξάνδρα Μποζίνη, Λιάνα Γερασοπούλου, Γιάννης Βασιλείου,

Τάσος Μελεμενίδης, Παναγιώτης Κουντουράς, Κυριάκος Αθανασιάδης, Μάνος Λαμπράκης, Ιωάννη Moody Λαζάρου, Γιάννης Χατζηγώγας, Κωνσταντίνος Κωνσταντί-

νου, Rita Van Shanghay, Σπύρος Κουζέλης • Φωτογράφοι: Aγγελική Τροκάνα, Ιωάννα Χατζηανδρέου, Καρολίνα Τσιρογιάννη, Νίκος Ράκκας • Ctp - Εκτύπωση – βι-

βλιοδεσία: Λιθογραφία Ι. Αντωνιάδης – Θ. Ψαρράς • Εκδοτική ομάδα: Εξώστης Ο.Ε. Τύπου 3, Τ.Κ.: 54625, Θεσσαλονίκη, Τηλ: 2310 – 566577, Fax: 2310 – 566575

www.exostispress.gr • e-mail: [email protected] • facebook: exostisfreepress • twitter: @exostis_press

Διαφημιστείτε εδώ: 2310 566 577

Ταυτότητα

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική ή μερική, η διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς προ-ηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη. Η άποψη των συνεργατών δεν είναι απαραίτητα και άποψη της Διεύθυνσης του περιοδικού.

ΠεριεχόμεναΣτήλες 05 Lou’s Favs 16 Mind the Art 19 Εξώστης

Θ 24 ΑΗ|ΗΑ 25 Αθηναϊκές Πινακίδες 25 Θεσσαλο-

νίκη επιτόπου 26 Borderlife 27 Urbanities. 29 Rita

Van Shangay 30 The Zodiacs.

Θέματα: 06 Συνέντεύξη: Acrobuzz 08 Συνέντευ-

ξη: Αφροδίτη Παναγιωτάκου 10 Πρόγραμμα Στέ-

γης Τεχνών και Γραμμάτων

Φωτογραφία: Aγγελική Τροκάνα

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ:Ο Εξώστης προσφέρει 4 μονές προσκλήσεις για τις κινηματογραφικές αίθουσες Ολύμπιον και Ζάννα και 6 μονές προσκλήσεις για την παράσταση «ΠΡΩΤΗ ΥΛΗ» του Δημήτρη Παπαϊωάννου. Στείλτε mail γράφοντας: Ολύμπιον, Ζάννα, ΠΡΩΤΗ ΥΛΗ, αντίστοιχα και ονοματεπώνυμο μέχρι την Πα-ρασκευή στις 12μ.μ στο [email protected]. Οι νικητές θα ενημερωθούν με προσωπικό mail και θα ανακοινωθούν στο fb του Εξώστη.


Αστάρτη ΑθανασιάδουΖει στο Άμστερνταμ.Performer

Στην Ελλάδα, ο καφές είναι παράδοση, φιλίες του καφέ, κα-θημερινότητες του καφέ, λόγια του καφέ, πότε θα πάμε για καφέ. Μόδα είναι κυρίως ότι πουλάνε στα καταστήματα. Κατά προτίμηση στα ακριβά. Η πόλη είναι τερατώδης όχι ιδιαίτερα φιλική. Το αυτοκίνητο θεωρείται απαραίτητο και τα μέσα μαζικής μεταφοράς ένδειξη κατώτερης κοινωνικής τάξης. Οι μετανάστες πεινάνε, ζούνε σε άθλιες συνθήκες, πολύς κόσμος τους αντι-παθεί ή τους μισεί ή τους κατηγορεί. Ο έρωτας είναι εδώ, κάνει τα πράγματα πιο όμορφα, κυρίως όσο είσαι νέος. Η νύχτα σου απαγορεύει υποτίθεται την ύπαρξη ή διέλευση από ορισμένες περιοχές. Και το αυτοκίνητο είναι απαραίτητο όσο ποτέ. Τα free press θέλεις να τα διαβάσεις και τα ψάχνεις. Η τηλεόραση είναι πολύ συχνά ανοιχτή. Μικρή μερίδα ανθρώπων χρησιμοποιεί τα social media αξιόλογα. Η έννοια της καριέρας αλλάζει. Η πρω-ταρχική έννοια της καριέρας απομακρύνεται.

Στο Άμστερνταμ, ο καφές είναι κακής ποιότητας αλλά είμαστε όλοι χαρούμενοι γιατί είναι φτηνός. Ο κάθε κύκλος έχει τη δική του μόδα. Η πόλη είναι μικρή, τη διασχίζω με το ποδήλατο από άκρη σε άκρη σε κανα δυο ώρες. Όταν έχει ήλιο, ξαπλώνω στο πεζοδρόμιο ή στο γρασίδι και θεωρείται φυσιολογικό. Οι με-τανάστες είναι καλοδεχούμενοι γιατί εμπλουτίζουν τη διεθνή κουζίνα της πόλης, αρκεί να μην είναι μουσουλμάνοι. Ο έρωτας βρίσκεται δύσκολα. Οι άνθρωποι είναι πολύπλοκοι. Αν θέλεις μια μεγάλη νύχτα, πρέπει να ξέρεις που να πας. Τα free press είναι τριμηνιαία συνήθως. Η τηλεόραση είναι συνδρομητική. Η καριέρα είναι το φυσικό επακόλουθο των σπουδών.

Ανατολή ΤσακαλίδουΖει στην ΧάγηΑσκούμενη σε ερευνητικό ινστιτούτο, ειδικευόμενη στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο.

Καφές: Ο καφές στην Ελλάδα θυμίζει παρέα, απόλαυση, Ζεύξιδος, μια όμορφη μέρα του Σεπτέμβρη. Στην Ολλανδία και συγκεκριμένα στη Χάγη σημαίνει απλά ανάγκη.Μόδα: Η μόδα στην Ελλάδα είναι παντού. Από την παραλία της Θεσσαλονίκης μέχρι το καλοκαίρι στη Χαλκιδική και το free camping στην Ανάφη. Κι εκεί ακρι-βώς, σ’ αυτήν την υπερβολή έγκειται και το πρόβλημα. Η Ολλανδία αντίθετα έχει πάρει διαζύγιο από τη μόδα. Παρά την ακαλαισθησία του πράγματος ωστόσο υπάρχει κάτι το τόσο απελευθερωτικό σε όλο αυτό.Πόλη: για την Ελλάδα σημαίνει, ανοργανωσιά, μη προσβάσιμοι χώροι, και εν τέλει το μόνο που μένει είναι η αγάπη των κατοίκων γι αυτήν. Βλέπε Sfina, Why not, Παιδιά εν δράσει. Στην Χάγη αντίθετα το κράτος, η πολιτεία, ο δήμος προνόησαν να προσφέρουν μια πόλη καθαρή, καθώς πρέπει, λειτουργική, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι όχι απλά να την αγαπούν αλλά και να τη σέβονται. Μετανάστης: Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, τα στενά πάνω από την Κασσάνδρου, οι πάγκοι στη Ροτόντα VS η ιστορία του μετανάστη από την Ανγκόλα που από εννιά ετών βρίσκεται στην Ολλανδία και κινδυνεύει στα δεκαεννιά του να μην πάρει μόνιμη άδεια παραμονής.Έρωτας: Στην Ελλάδα όλα είναι έρωτας, οι άνθρωποι, τα ταξίδια, τα τραγούδια, οι γεύσεις. Πάντα ερωτευμένοι. Στην Ολλανδία έρωτας είναι αυτό που υπάρχει ανάμεσα στον C.( Ολλανδός ) και την Π.( Ελληνίδα).Νύχτα: Ελλάδα – εδώ αρχίζουν όλα / Ολλανδία – Η ώρα του ύπνουFree Press: Στην Ελλάδα κυκλοφορούν παντού, στον πρωινό καφέ, στις συ-ζητήσεις στις παρέες, στην κουλτούρα της πόλης. Στην Ολλανδία δεν θα βρεις πουθενά πλην των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς. Social Media: Φωτογραφίες στο facebook, Παστίτσιος, Life Style / Εξάρτηση, πολιτική, καθημερινότητα.Τηλεόραση: και στις δύο χώρες η τηλεόραση παρακμάζει.Καριέρα: Αυτό που λείπει από την Ελλάδα / Η Χάγη και γενικότερα η Ολλανδία είναι μια φούσκα που εύχεσαι να γίνεις κομμάτι της ακόμα κι αν την επόμενη στιγμή σκάσει.

Καφές, Μόδα, Πόλη, Μετανάστης, Έρωτας, Νύχτα, Free Press, Social Μedia, Τηλεόραση, Καριέρα. Λέξεις καθημερινές,

κοινότοπες, που όμως για κάθε λαό (αλήθεια; τι σημαίνει «λαός») έχουν τόσο διαφορετική σημασία και αξία.

Εφτά φίλοι μας που ζουν στο εξωτερικό μάς δίνουν ο καθένας τους τη δική του οπτική.

ΛονδίνοΆμστερνταμ

ή Βερολίνο

Από την Μαρία Φαρδέλλα

εξώστης. 11 - 17 Οκτωβρίου 20125

Γιώργος ΦουντέαςΖει στην ΣανγκάηΕργάζεται ως art & event manager

Καφές: Στα κινέζικα σουπερμάρκετ ο nescafe είναι αμπαλα-ρισμένος με αντικλεπτικό μηχανισμό και σκέφτομαι ότι το ίδιο θα έπρεπε να εφαρμόζουν στον ελληνικό freddo λόγω τιμής.Μόδα: made in China, μέιντ ιν Τσάινα, ‘δώσε μου Ελ Βι και πάρε μου την ψυχή’ αντηχεί το σύνθημα από Σαγκάη μέχρι Κολωνάκι με διαφορά τριχίλιαρου Πόλη: μυρωδιά υπονόμων και τηγανισμένου καβουριού, κορναρίσματα, κόβεις φέτα από μονοξείδιο του άνθρακα, βαστάτε ποδαράκια μου, ηλεκτροκίνητα μηχανάκια επιδι-ώκουν το πτώμα σου, αγαπώ Σαγκάη, ‘Αθήνα’ κάτι μου λέει αλλά δεν θυμάμαι.Μετανάστης: στην απλή υποψία τριχοφυΐας σε κάνουν μο-ντέλο στα όρια της απόλυτης λατρείας, αν είσαι μαύρος σε δέρνει χρυσαυγίτης, αν είσαι έξυπνος μεταναστεύεις. Έρωτας: ‘Είμαι εξέκιουτιβ στέλεχος σε εταιρία πι αρ και μένω σε ουρανοξύστη με θέα μέχρι το Πεκίνο, θα μπορού-σαμε να κάνουμε σεξ για 5 λεπτά γιατί είμαι τρελά ερωτευ-μένος με μένα.’ ‘Είμαι άνεργος και δεν έχω στύση γιατί δεν πρόλαβα να διοριστώ στο δημόσιο και μου φταίει ο Ισλανδός πρωθυπουργός αλλά θα χαμουρέψω κάποιο γκομενάκι στα μπουζούκια.’Νύχτα: τη νύχτα ο ουρανός είναι γαλακτερός από την αντανάκλαση είκοσι τριών εκατομμυρίων φωτών και πρέπει να βρω σύντομα συκώτι για μεταμόσχευση, η μπύρα κάνει ακόμα 7 ευρώ ή αυξήθηκε;Free Press: ποιος ήρθε? Για δες μήπως είναι ο Μάο! Μην λες βλακείες, κάτι χριστιανοί είναι με ελληνικές σημαίες.Social media: weibo vs facebook, vpn rulezΤηλεόραση: το ΚΚΚ δίνει σήμερα διακοπές σε όλους τους εργαζόμενους επειδή σας αγαπά, ο Κασιδιάρης δίνει σήμερα μια σφαλιάρα στην Κανέλλη του ΚΚΕ, μήπως την αγαπά;Καριέρα: κρεβάτι και καριέρα, κρεβάτι και δημόσιο

Ζυράννα ΣτόικουΖει στο Βερολίνοιδιότητα> εξ-ερευνήτρια.Βερολίνο:Τις νύχτες γλιστράμε στους δρόμους της πόλης ανακαλύπτοντας τα πιο περί-εργα μέρη. Κάποιες φορές στις άκρες των πεζοδρομίων βρίσκουμε πεταμένες τηλεοράσεις και στεκόμαστε για μια στιγμή να καθρεφτιστούμε στο σκοτάδι που εκπέμπουν οι οθόνες τους. Δεν είμαι από εδώ -δυναμώνω την ένταση- έρχομαι από το τέλος του κόσμου κι όμως σ’ αυτούς τους δρόμους το ξεχνάω. Στην άκρη της μεγάλης μπάρας, περιοδικά από όλο τον κόσμο απορροφούν το αλκοόλ που χύνε-ται πάνω τους. Σκίζουμε τις πιο υγρές σελίδες, τις κολλάμε σε μοδάτες βιτρίνες κι ύστερα σκάμε στα γέλια. Μια μέρα, μου λες, θα γεμίζουμε την πόλη με τις δικές μας σελίδες. Μέχρι τότε οι ιστορίες μας θα αιωρούνται σε μουχλιασμένα υπόγεια γεμάτα καπνό και στιγμιαίους έρωτες· κι ενώ η νύχτα θα τελειώνει κάποιες λέξεις θα καταφέρνουν να φτάσουν χιλιόμετρα μακριά, μέχρι τα ίνμποξ παλιών φίλων.Θεσσαλονίκη: Ματαιοδοξία.

Κώστας ΜπαρτσώκαςΖει στο Leeds της Αγγλίας.Στην Ελλάδα ήμουν freelance graphic designer.

Ήρθα στην Αγγλία για μια καλύτερη ευκαιρία. Προς το παρόν δουλεύω σπίτι και παράλληλα ψάχνω την καλύτερη ευκαιρία.Καφές: Ελλάδα – ξύπνημα μπροστά στο monitor, Αγγλία – ξύπνημα μπροστά στο monitorΜόδα: Ελλάδα – Το lifestyle της μπουζουκοχώρας, Αγγλία – Μια αγελάδα με λαμέ μίνι το Σαββατόβραδο.Πόλη: Ελλάδα – Χαμένες ευκαιρίες, Αγγλία – Πάρκα, Πάρκα, Πάρκα!Μετανάστης: Ελλάδα – Άνθρωπος, Αγγλία – ΆνθρωποςΈρωτας: Ελλάδα, Αγγλία – Ένα αγγελικό πλάσμα!Νύχτα: Ελλάδα – Φίλοι, Αγγλία – Φιλαράκια (σε επανάληψη) Free Press: Ελλάδα – Λίγα λόγια και καλά, Αγγλία – Πού θα μου πάει, θα το βρω!Social media: Ελλάδα – καιρός για αποτοξίνωση, Αγγλία – Φίλοι!Τηλεόραση: Ελλάδα, Αγγλία – Τοξικό μέσο, απαραίτητο για την τρομοκρατία και τη διαφώτιση του λαού!Καριέρα: Ελλάδα – Αγγλία. Αγγλία – θα δείξει!


Κατερίνα Κυριακού με την ευγενική υποστήριξη της Σωτηρίας ΚατιανούΖει στη Στοκχόλμη Βρίσκεται στην διαδικασία ανεύρεσης εργασίας στο δημοσιογραφικό τομέα και της μουσικής ανα-παραγωγής (rj/dj)

Καφές: Ελλάδα, φραπεδούμπα με τον ήλιο στα μούτρα θέα τα πέ-λαγα… Σουηδία, Γαλλικός, τυλιγμένη σε κουβέρτα για το κρύο το χειμώνα, σε θερμός και άραγμα στα πάρκα το καλοκαίρι.Μόδα: Στην Ελλάδα όπως και να το κάνουμε η Ξεσσαλονίκη είναι πολύ μπροστά πάντα. Στη Σουηδία φόρεσα ότι ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ βρή-κα και βγήκα, οι πιο απίθανοι συνδυασμοί περνάνε μπροστά από τα μάτια σου κι εσύ απλά αναρωτιέσαι «Τι γούστο»! Το ανδρικό ντύσιμο είναι όμως ΑΨΟΓΟ.Σόρρυ μίστερ κάγκουρα. :)Πόλη: Θεσσαλονίκη-beach, uber alles. Στοκχόλμη! Γιατί εδώ γίνονται τα πάντα. Κι εδώ τίποτα δεν σε σταματά από το να κάνεις τα πάντα και να φτάσεις εκεί που πάντα ονειρευόσουνα, χωρίς μεσάζοντες. Μετανάστης: Ελλάδα- Λαθρομετανάστης με τις πόρτες ανοιχτές και τα σκυλιά δεμένα. Περιπεράστε!! ΟΛΟΙ όμως? Σουηδία- Όλες οι φυλές και όλες οι ‘ράτσες’ ‘περνάνε’ αρκεί να ερ-γάζονται 8ωρο και μιλάνε Σουηδικά. Δίδεται και άσυλο. Έρωτας: Θεσσαλονίκη. Αυτός ο έρωτας δεν ξεπερνιέται ΠΟΤΕ. Στοκχόλμη. Τα μπλε σου μάτια, τα ξανθά σου μαλλιά... Νύχτα: Ελλάδα Τα κάνω όλα μετά τις 2. Σουηδία. Στις 2 είμαι στο 15ο όνειρο.Free Press: Ελλάδα Εξώστης. Να τιμάμε και το σπίτι μας. Σουηδία Η κλασσική ΜΕΤΡΟ στη στάση του λεωφορείου, εδώ ‘ΔΙΑ-ΒΑΖΕΤΑΙ’ και μάλιστα από όλους. Social media: Ελλάδα & Σουηδία ΦουΜΠου ΠΑΝΤΟΥ !Και Skype για να μιλάμε και να βλεπόμαστε ειδικά εμείς οι του εξωτερικού.Τηλεόραση: Ελλάδα Παίζει μόνο με HDMI καλώδιο ταινίες και ντο-κυμαντέρ. Σουηδία. Φουλ στην αμερικανιά, 10 χρόνια πίσω στην παρουσίαση αλλά σε σκηνοθεσία 20 χρόνια μπροστά. Στο διάλειμμα για διαφη-μίσεις καταλαβαίνεις πόσο μπροστά είναι η Ελλάδα.Καριέρα: Ελλάδα Για να κάνεις θα πρέπει να υπάρχει και θέση για εργασία/δουλειά. Σουηδία Μπορείς να κάνεις τα πάντα ΑΛΛΑ. Όπου ΑΛΛΑ σημαίνει ότι μπορείς να φτάσεις ΨΗΛΑ, αλλά ποτέ στην ΚΟΡΥ-ΦΗ, εάν δεν είσαι Σουηδός γέννημα-θρέμμα. Βέβαια στην Ελλάδα, συνεχίζεται ακόμα και σήμερα ο κανιβαλισμός και η ανθρωποφαγία. Από τα γεννοφάσκια της η Ελλάδα έμαθε πρωί-μεσημέρι-βράδυ να τρώει τα παιδιά της, από όπου κι αν προέρχονται. •

Φιλιώ Χασιώτη Ζει στο Δουβλίνο Mεταπτυχιακή φοιτήτρια Εφαρμοσμένης Γλωσσολογίας στο Trinity College, Dublin

Καφές: Θεσσαλονίκη: Μετά το μάθημα, το πιατάκι που μοιάζει με κοχύλι, τα στενά γύρω από την Αγία Σοφία, θάλασσα, μαζί.Δουβλίνο: αυτό που πίνω ενώ κάνω άλλα πράγματα, η αναζήτηση ενός coffee-shop που θα γίνει «μου.» Δεν το έχω ακόμη βρει.Μόδα: Δουβλίνο: σταυρωτά κοστούμια, μανικετόκουμπα. Γόβες στα πλα-κόστρωτα. Ελλάδα: χίπστερς. Πόλη: Θεσσαλονίκη μου. Ο ήλιος που λοξοκοιτάζει τα κτίρια το πρωί. Ζεύ-ξιδος, θάλασσα, σχολίτσα μου, βόλτες παντού, φίλοι μου. Όταν βρέχει. Όταν δε βρέχει. Δουβλίνο: μία πόλη μέσα στο campus κι άλλη μία εκτός. Όταν δε βρέχει: θα βρέξει – περίμενε λίγο.Μετανάστης: Δουβλίνο: Δε θεωρώ ότι είμαι μετανάστρια. Το βλέπω σα διακοπές από την Ελλάδα κι όχι σα φυγή. Ελλάδα: Συνώνυμο του φόβου – Ο φόβος προς τους μετανάστες και ο φόβος των μεταναστών προς τη χώρα, τους ανθρώπους της. Υπάρχουν ακόμη κάποιοι που δε φοβούνται και από τις δύο μεριές (χωρίς ερωτηματικό γιατί ελπίζω ότι έτσι είναι.)Έρωτας: An error occurred. Please try again later.Νύχτα: Βρήκα επιτέλους πού κοιμούνται τα περιστέρια της Αριστοτέλους. Τα κίτρινα φώτα στη Μητροπόλεως. Τα στενά γύρω από το Μπιτ Μπαζάρ. Η Βαλαωρίτου.Εδώ: Το κτίριο στο οποίο μένω μοιάζει στοιχειωμένο. Free Press: Δουβλίνο: Το “tn” (Trinity News), μια φοιτητική εφημερίδα που θα μπορούσε κάλλιστα να πωλείται. Και το Totally Dublin.Θεσσαλονίκη: ο Εξώστης, το Parallaxi, και η Lifo (όταν την έβρισκα).Social Media: Δουβλίνο: το απόλυτο must για γλωσσολογική έρευνα. Μία βάση δεδομένων. Σε κάθε περίπτωση: τρόπος επικοινωνίας και επαφής.Τηλεόραση: ανεξαρτήτως χώρας, οι Αμερικάνικες (και Βρετανικές) σειρές που παρακολουθώ. Καριέρα: Επίσης: unicorn. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δε θα προσπαθή-σουμε.

Tell me more!Στο [email protected] όσα θέλεις να μας πεις.

Γράφει o ΑντρέαςΊσως και να μην το δημοσιεύεσετε ποτέ…Την είδα που περνούσε από την Ζεύξιδος, με κοίταξε και χαμογέλασε, εμέ-να μου έπεσαν τα τσιγάρα που κρατούσα.Μέχρι να σκύψω να τα πάρω την έχασα. Αν διαβάζεις στείλε μήνυμα.Αν λάβετε το μήνυμα σας παρακαλώ στείλτε μου mail.____________________________________________________________

Γράφει η Ιωάννα ΜάστοραΔευτέρα, αεράκι φθινοπωρινό και το κλασσικό χάος του κέντρου.Κόσμος νευρικός έξω από τράπεζες σε αυτοσχέδιες ουρές.Μια βόλτα στην παραλία χτες και οι «καφενέδες» ασφυκτικά γεμάτοι.Φτώχεια,ανεργία.Λέξεις που ακόμα θεωρώ δεν αγγίζουν την πραγματι-κότητα.Ψευτογκλαμουριά ίσως.Συνεχίζεται η βόλτα μου, σε μια παραλία γεμάτη μπετά.Ας πάω σπίτι.Η νύχτα ούτως η άλλως είναι πιο όμορφη στη Θεσσαλονίκη!Στο ένα άκρο του κέντρου η ησυχία και στο άλλο η πολυχρωμία,το χαμό-γελο και η μουσική.Και όλα αυτά χωρίς να χρειάζεσαι δεκάρα στην τσέπη.Ας κάτσουμε στο δρόμο που εμείς πληρώσαμε.Ένα αγαθό που κανείς δεν θα στο στερήσει ποτέ.Και αν στο στερήσει ο τρόπος θα βρεθεί να ξαναγίνει δικό σου.Φαντασία θέλει!


The_Stranger @The_Stranger_gr -->Θα μας πει αύριο η Μέρκελ κανένα «stay hungry, stay foolish» και θα παραμιλάμε.

Τζεησον ΣτεηΘαν @Than_Alien --> Πω γιατι εβγαλαν τοσους καλους οι παλαμες σου;;Κανεις βάρη;;-Ναι Ναι βαρη

la_cookaracha @La_cookaracha --> Ειμαστε η πιο βαθια κριση στην ευρωπη. Κανονικα θα πρεπε να ειμαστε σνομπ και να μην απανταμε καν σε τηλεφωνηματα ξενων αρχηγων

meteoritis @meteoritis --> Να δωσουμε στη μερκελ κουνημενη κοκακολα

peppe @Ignatios_Dalton --> Οτι δηλαδή έχει πάει κάποιος κι έχει ρίξει πλουτώνιο σε μία κατσαρίδα κι αυτή συνέχισε να βολτάρει..

Ωραία_του_Πέραν @naxame_nalegame --> Μόλις πέρασε ένα αυτοκίνητο

με τέρμα Βαρθακούρη. Ο Βαρθακούρης θα ήταν.

Ο ντιμ, ο ογδόντας @dim80 --> Μάνα είναι το πλάσμα που από όλα τα πράγ-ματα που μπορείς να φτιάξεις με κιμά, διαλέγει να φτιάξει γιουβαρλάκια.

Fofi Delafraga @fdelafraga --> Αν θες να βγούμε για ποτό κλείσε μου το μάτι, αν όχι κάνε διπλό τόλουπ, τριπλό λουτς, διπλό άξελ και προσγειώσου στα δύο πόδια.

Μάριος ο Β’ @MaZouMi -->Τι κοιτάς πρώτα σε μία γυναίκα; -Κάτσε, έρχεται προς τα εμένα ή φεύγει;

Προσωπικος @prosopikos --> Απλα να τονισω οτι ειμαι απιστευτα σεξι οταν παιζω φυσαρμονικα.

ανιπσιός @anipsios --> Κάθε φορά που τελειώνει μια πρόταση ο

Βενιζέλος φαντάζομαι να πετάγεται η Βουγιουκλάκη και να λέει

«Απλούστατο».

Μάνος @cytopenic --> Για να σοκαριστεί+απογοητευτεί το κοινό της ΧΑ απ’αυτήν πρέπει να βγει βίντεο που τους δείχνει να διαβά-ζουν βιβλία

mpap @mpapgeorge --> εχω καιρο να μπω σε ΚΤΕΛ , το ενα , δυο , τρια ωπ το ριξα στο σορολοπ το τραγουδανε ακομα ;

Ο ντιμ, ο ογδόντας @dim80 -->Ο Επενδυτής δίνει δώρο την Αλίκη στο Ναυτικό. Σκέφτηκα χρηματιστές να παίζουν με τόπια και να κάνουν ποδήλατο με τεντωμένα πόδια.

angelos @modiangel --> “Λοιπόν διάλεξε! Ή εμένα ή το τουίτερ” -Μια πρώην μου

Τις πολλές όψεις του γαλλικού Μουσείου θα έχουμε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε μέσα από τις εκθέσεις που διοργανώνονται και φιλοξενού-νται στα μουσεία της «Κίνησης των 5 Μουσείων Θεσσαλονίκης» με το γενικό τίτλο «Έργα τέχνης από το Λούβρο στη Θεσσαλονίκη».Η διοργάνωση τελεί υπό την αιγίδα της Πρε-σβείας της Γαλλίας στην Ελλάδα και του Γαλ-λικού Ινστιτούτου Ελλάδος, πραγματοποιείται στο πλαίσιο της συνεργασίας του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού με το Μουσείο του Λούβρου, σε συνέχεια της εξαιρετικά επιτυχημένης έκθεσης που πραγματοποιήθηκε στο μουσείο της γαλλι-κής πρωτεύουσας για την Αρχαία Μακεδονία και το Βασίλειο του Μεγάλου Αλεξάνδρου με έργα από μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους της Μακεδονίας (Οκτώβριος 2011-Ιανουάριος 2012), και εντάσσεται στις δράσεις για τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και τα 47α ΔΗΜΗΤΡΙΑ που διοργανώνει ο Δήμος Θεσσαλονίκης. Πόσο πιο συνοπτικά να σας παρουσιάσουμε τις εκθέσεις; Ιδού παρουσιασμένες σύμφωνα με την ημέρα των εγκαινίων του καθενός, για να μην χάσετε τίποτα!

Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του ΑΠΘ www.teloglion.grΕγκαίνια: Παρασκευή 12 Οκτωβρίου, 12:00 «Η Ευρώπη και οι Ελληνικοί Μύθοι: 16ος-19ος αιώνας» Πρόκειται για τη συνομιλία των Ευρωπαίων καλλιτεχνών από την περίοδο της Αναγέννησης μέχρι και τον 19ο αιώνα με τους αρχαιοελληνι-κούς μύθους μέσα από 82 έργα. Στα έργα της έκθεσης παρουσιάζονται αρχαίοι ελληνικοί μύθοι όπως τους απέδωσαν από την Αναγέν-νηση και εξής σημαντικοί καλλιτέχνες, όπως ο Ραφαήλ, o Annibale Carracci, o Tiziano,o Rubens, o Rembrandt και ο Ingres, με βάση τις γραπτές κυρίως πηγές, αλλά και τα σπουδαία αρχαιο-ελληνικά γλυπτά που είχαν συγκεντρωθεί σε συλλογές της Αναγέννησης, στο Βατικανό, στη Φλωρεντία κ.α. Ωράριο λειτουργίας: Δευτέρα, Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 9:00-14:00, Τετάρτη 9:00-21:00, Σάβ-βατο-Κυριακή 10.00-18.00Εισιτήρια: 5ευρώ γενικής εισόδου. Ισχύουν ατέ-λειες.

Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκηςwww.amth.grΕγκαίνια: Παρασκευή 12 Οκτωβρίου, 20:00 «Από τον Πλάτωνα στον Βολταίρο και τον Κο-ραή: Η Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία και ο Δια-φωτισμός»Η έκθεση φιλοδοξεί να ενώσει με το νήμα της αφήγησης το ύψιστο δημιούργημα του αρχαίου ελληνικού πνεύματος, τη Φιλοσοφία, με ένα σπουδαίο πνευματικό και φιλοσοφικό ευρωπαϊκό κίνημα, τον Διαφωτισμό και την ελληνική εκδοχή του, τον Νεοελληνικό Διαφωτισμό και ακόμα πα-ραπέρα να προβάλει μηνύματα που συνδέονται με τη σύγχρονη εποχή.Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα 10:30 - 18:00, Τρίτη - Σάββατο 9:00 - 18:00, Κυριακή 9:00 - 16:00Εισιτήρια: 6ευρώ γενικής εισόδου, 8ευρώ ενιαίο εισιτήριο, περιλαμβάνει επίσκεψη στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, 4ευρώ μειωμένο ενιαίο, 3ευρώ μειωμένο. Ισχύουν ατέλειες.

Αν δεν έχετε πάει στο Παρίσι, και ειδικά στο Μουσείο του Λούβρου, δεν πειράζει –τουλάχιστον προσωρινά… Ένα μέρος του Λούβρου έρχεται εδώ κι εμείς θα κάνουμε ένα διαχρονικό ταξίδι!

ΤΟ ΛΟΥΒΡΟ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ5 μουσεία - 5 εκθέσεις12 Οκτωβρίου 2012 - 27 Ιανουαρίου 2013

Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών,

Αρχαιολογικό ΜουσείοΜακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού

Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης


Mind The ArtΓράφει η Θούλη Μισιρλόγλου

Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνηςwww.mmca.org.gr Εγκαίνια: Σάββατο 13 Οκτωβρίου, 13:30 Nan Goldin “Scopophilia”Η διάσημη φωτογράφος Nan Goldin, προσκεκλημένη από τον σημαντικό σκη-νοθέτη του θεάτρου Patrice Chéreau στο πλαίσιο συνεργασίας του Λούβρου με σύγχρονους δημιουργούς, σε διάστημα έξι μηνών φωτογράφησε λεπτομέρειες από πίνακες ζωγραφικής και γλυπτά του μουσείου, τα οποία επεξεργάστηκε θεματικά και δημιούργησε ένα diaporama, μια ενότητα συνομιλίας των έργων τέχνης με το προσωπικό φωτογραφικό της αρχείο. Το έργο-αποτέλεσμα αυτής της ανάθεσης θα φιλοξενηθεί στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.Ώρες λειτουργίας: Τετάρτη 10:00-22:00, Πέμπτη. 10:00-18:00, Παρασκευή 10:00-19:00, Σάββατο.10:00-18:00, Κυριακή 10:00-15:00 Εισιτήρια: 4ευρώ γενικής εισόδου, 2ευρώ μειωμένο και φοιτητικό. Ισχύουν ατέλειες

Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνηςwww.greekstatemuseum.com Εγκαίνια: Σάββατο 13 Οκτωβρίου, 20:00 «Το Μουσείο μέσα στο Μουσείο. Mimmo Jodice & Jean Christophe Ballot»Η έκθεση συνδυάζει έργα δυο αναγνωρισμένων σύγχρονων φωτογράφων, παραγγελιοδόχων του προγράμματος σύγχρονης τέχνης του Μουσείου του Λούβρου.Στη φωτογραφική σειρά Les Yeux du Louvre του Ιταλού φωτογράφου Mimmo Jodice, αποτυπώνονται πρόσωπα από ζωγραφικά αριστουργήματα της συλ-λογής του Λούβρου και αντιπαρατίθενται με φωτογραφικά πορτραίτα εργα-ζομένων στο Μουσείο. Παράλληλα, παρουσιάζεται στο κοινό το «πορτραίτο» του ίδιου του Μουσείου του Λούβρου, μέσα από φωτογραφίες των ενοτήτων του γάλλου φωτογράφου Jean Christophe Ballot, Le Louvre en Métamorphose, 1992-2002, Le Louvre Transfiguré, 1992-2002 και τη φωτογραφική σειρά για το περιοδικό Architecture Digets. Ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Κυριακή 10:00-18:00 Εισιτήρια: 3ευρώ γενικής εισόδου, 1,5ευρώ μειωμένο και σχολικό, 1ευρώ ομαδικό. Ισχύουν ατέλειες.

Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού www.mbp.grΕγκαίνια: Κυριακή 14 Οκτωβρίου, 12:00 «Η λειψανοθήκη του “Αληθούς Σταυρού”» Ένα σημαντικό έργο της βυζαντινής αργυροχοΐας του 12ου - 13ου αιώνα, η λειψανοθήκη του «Αληθούς Σταυρού», το οποίο έφτασε στη Γαλλία, στην πόλη Jaucourt, πιθανότατα ως λάφυρο μετά την Δ΄ Σταυροφορία του 1204, αποτελεί το κεντρικό έκθεμα της έκθεσης. Με εποπτικά μέσα αλλά και αυθεντικά έργα από Μουσεία και ιδιώτες, η έκθε-ση επικεντρώνεται στην πασίγνωστη κυρίως στην Δ. Ευρώπη «Ιστορία του Αληθούς Σταυρού» και την καλλιτεχνική της απόδοση στη θρησκευτική τέχνη της Δύσης και στη μεταβυζαντινή τέχνη της Ανατολής. Φιλοδοξεί επίσης να διηγηθεί στο κοινό την ενδιαφέρουσα πολυσήμαντη ιστορία και χρήση του Σταυρού ως συμβόλου από τα πανάρχαια χρόνια έως σήμερα.Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα-Κυριακή 9:00-16:00 Εισιτήρια: 4ευρώ ολόκληρο γενικής εισόδου, 2ευρώ μειωμένο. Ισχύουν ατέλειες.

Και μία ομιλία στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το Σάββατο 13 Οκτωβρίου, 12:00 (είσοδος ελεύθερη)! Το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης συνδιοργανώνουν ομιλία της Marie-Laure Bernadac, Διευθύντριας του Τμήματος Σύγχρονης Τέχνης στο Μουσείο του Λούβρου. Μην τη χάσετε!

Για επιμέρους πληροφορίες, επισκεφτείτε την ηλεκτρονική σελίδα κάθε μουσείου ξεχωριστά.


Mind The Art


Mind The Art

Συνεχίζεται10-13/10

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣτου Γιώργου ΧρονάΘέατρο Αυλαία Τετάρτη- Σάββατο: 21.00Κυριακή: 20.00Γενική είσοδος: 15 ευρώΦοιτ.- Ανέργων: 12 ευρώ

Κυριακή 14/10

«Μυστικά τραπεζαρίας»Θέατρο ΒεργίναΏρα έναρξης: 20.00Ώρα προσέλευσης: 19.00Είσοδος μόνο με προσκλήσειςΚάθε πρόσκληση συμπεριλαμβάνει δωρεάν είσοδο στο καζίνο και το θέαμα και 1 welcome ποτό ανά άτομο.

Τρίτη 16/10

ΟΞΥΓΟΝΟΟλύμπου 81στις 8 το βράδυ

Ο Arne Dahl θα μιλήσει με τον δημοσιογράφο Δημήτρη Καραθάνο για τα βιβλία του και την επιτυχία της σειράς με την ομάδα Άλφα.Θα απαντήσει στις ερωτήσεις του κοινούκαι θα υπογράψει αντίτυπα των βιβλίων του.

Μια μοναδική ευκαιρία να γνωρίσετε από κοντά έναν από τους καλύτερους στιλίστες του ευρωπαϊκού νουάρ!

Πρόγραμμα - ΒΑΦΟΠΟΥΛΕΙΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ

Παρασκευή 12, ώρα 19.00«Παιδαγωγική του θεάτρου» Παρουσίαση του βιβλίου του Σίμου Παπαδόπουλου, λέκτ. του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.

Παρασκευή 12, ώρα 20.30Συναυλία της Μαριάνας Μποζαπαλίδου και του Θοδωρή Βουτσικάκη

Σάββατο 13, ώρα 20.00Εγκαίνια έκθεσης έργων των: Θάλειας Φλωρά - Καραβία, Κενάν Μεσαρέ, Γιώργου Ροϊλού, Γιώργου Στρατηγού, Λυκούργου

Κογιεβίνα, με σκηνές των Βαλκανικών πολέμων και πορτρέτα προσωπικοτήτων Σάββατο 13, ώρα 20.30«Η μάχη του Σαρανταπόρου και της Πόρτας και η σημασία της στην περαιτέρω εξέλιξη του αγώνα» Προβολή βίντεο: Σέρβια – Φυσικό και ιστορικό περιβάλλον και εικόνες από το Λαογραφικό Μουσείο. Παραδοσιακά τραγούδια από τη χορωδία του Μ.Ο.Σ. Παραδοσιακοί χοροί από το χορευτικό Τμήμα του Μ.Ο.Σ. Έκθεση βιβλίων, αφισών και καρτών από τις εκδόσεις του Ομίλου.

Κυριακή 14, ώρα 9.00«Αντιμετώπιση της κρίσης ως φαινομένου που έχει επανειλημμένα συμβεί στην Ιστορία της Ανθρωπότητας και είναι ΟΔΥΝΗ - ΚΑΘΑΡΣΗ - ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ»

Κυριακή 14, ώρα 19.00Αναβιώσεις Παραδοσιακού Γάμου Ρουμλουκιού περιοχή Γιδά (Αλεξάνδρεια)

Δευτέρα 15, ώρα 18.30«Κάποιες Αρχές Κοινωνικής Αναγέννησης»

Δευτέρα 15, ώρα 20.30Αφιέρωμα στην ποίηση της Μελίτας Τόκα Καραχάλιου

Τρίτη 16, ώρα 19.00«Η θέση και ο ρόλος της Γυναίκας στην Καστοριά του χθες και του σήμερα» Ομιλήτρια: Σόνια Ευθυμιάδου - Παπασταύρου, εκπαιδευτικός «Βυζαντινή Καστοριά - Ζωγραφική ναών και εικόνων». «Η Καστοριά» εγκαίνια έκθεσης ζωγραφικής με έργα μελών του Σωματείου Καστοριανών Γυναικών Θεσσαλονίκης «ΤΟ ΚΕΛΕΤΡΟΝ». Διάρκεια έκθεσης: 16 – 17/9/12

Τετάρτη 17, ώρα 20.30Εγκαίνια έκθεσης ζωγραφικής με κάρβουνο του Σάββα Πουρσανίδη.(Αποθήκη 9, Λιμάνι)

Πέμπτη 18, ώρα 20.30Εκδήλωση τιμής στη μνήμη του αείμνηστου παιδαγωγού και γλωσσολόγου, Χρίστου Τσολάκη. «Εζήτησα να ξυπνήσω ψυχές» Προβολή ντοκιμαντέρ από τη σειρά «Ο Αιώνας της Θεσσαλονίκης» της ΕΡΤ3 του Θωμά Σιώμου, σε σκηνοθεσία Κώστα Κουμαρίδη.

Σάββατο 13/10

Φεστιβάλ Τέχνης “Πολύχρωμη Βραδιά” bar COOΒασιλέως Ηρακλείου 4ώρα 20:00

Η ΜΚΟ United Societies of Balkans διοργανώνει το φεστιβάλ τέχνης, “Πολύχρωμη Βραδιά”, με θέμα το κοινωνικό φύλο και τον σεξουαλικό προσανατολισμό.

Παρασκευή 12/10

DISCOTECAINTERNACIONALA Music Journey Through The Five ContinentsCoctail Bar Ωρα: 22:00Πολυτεχνείου 17α στοάΈνα διαφορετικό μουσικό ταξίδι σε ρυθμούς και μελωδίες του κόσμου μέσα στο πέρασμα του χώρου και του χρόνου. Μουσικές της Αφρικής, της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής, της Ευρώπης που μπορούν να δημιουργήσουν ξεχωριστά αισθήματα και διαθέσεις.

Μια πρωτότυπη και διαφορετική παράσταση ετοιμάζεται αυτές τις μέρες στο Λιμάνι Θεσσαλονίκης. Το ‘’Project Οδύσσειες: Θεσσαλονίκη’’ ΙΙ, Μνή-μη/Νήματα έχει σαν σκοπό να παρασύρει τον θεατή σε μια περιπετειώδη διαδρομή με αφετηρία το λιμάνι. Το project εμπνέεται από τα θέματα και τα μοτίβα της Οδύσσειας του Ομήρου τα οποία χρησιμοποιεί ως σύμβολα, σχήμα-τα και αλληγορίες. H σκηνοθέτις της παράστασης, Αθηνά Δράγκα, μίλησε στον Εξώστη για την προετοιμασία και την κεντρική ιδέα της παράστασης λίγο πριν την επίσημη παρουσίαση της στο κοινό.

Τι ακριβώς είναι το “Project Οδύσσειες”;Ονομάζεται project γιατί έχει ένα τέτοιο χαρακτήρα. Είναι ουσιαστικά μια performance που θα μπορούσε να αναφέρεται σε οποιαδήποτε πόλη αλλά έχουμε στην συγκεκριμένη περίπτωση σαν βασικό πυρήνα την Θεσσαλονίκη. Είναι η 2η εκδοχή της συγκεκριμένης παράστασης αναδεικνύοντας έννοιες όπως το ταξίδι, την περιπέτεια, την ανταλλαγή, την ελπίδα. Είχαμε παρουσι-άσει την πρώτη εκδοχή πριν μερικά χρόνια σχεδιάζοντας την παράσταση σε διάφορες τοποθεσίες μέσα στην πόλη και στο λιμάνι. Τώρα αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε μια νέα οπτική εμφανώς περιορισμένη σε χώρο αλλά επιλέγο-ντας συμβολικά το Λιμάνι.

Τι ακριβώς εξυπηρετεί η Οδύσσεια μέσα στο project;Γίνονται αναφορές στην Οδύσσεια της πόλης. Αποκτά πρόσωπο και παρουσι-άζεται η ιστορία της. Όλα αυτά όμως γίνονται με αφαιρετικό τρόπο. Δεν μας ενδιαφέρει μια καθαρή ιστορική καταγραφή. Μας ενδιαφέρει η έννοια της μνή-μης και αυτή η πόλη κουβάλαει μέσα της πολλές μνήμες.

Σας απασχολεί η έννοια του Νόστου; Είναι μια πρωταρχική ιδέα στο πρωτότυπο ομηρικό κείμενο.Δεν εστιάζουμε τόσο στο νόστο όσο στην ιδέα της απώλειας. Ο Οδύσσεας ξεκινάει με πολλούς συντρόφους αλλά κατέληξε μόνος του, χωρίς όνομα και χωρίς εγώ. Ο επαναπροσδιορισμός του εαυτού μας σίγουρα γίνεται μέσα από μια τέτοια διαδικασία, στην οποία η απωλεια παίζει καθοριστικό ρόλο.

Ο θεατής πως συμμετέχει στην παράσταση; Η παράσταση έχει σχεδιαστεί με συγκεκριμένες προοπτικές. Είναι περιπατητι-κή. Οι θεατές δεν κάθονται σε ένα συγκεκριμένο σήμειο. Υπάρχει ένα εικαστικό κομμάτι που δημιουργείται από τα νήματα της ιστορίας. Και βέβαια υπάρχει το κινησιολογικό – θεατρικό μέρος που σκοπό έχει να παρασύρει τους θεατές στην ιστορία. Παιζουμε επίσης πάρα πολύ με τον ήχο. Το ακουστικό κομμάτι θέλουμε να γίνει εργαλείο που θα απασχολήσει τον θεατή για το πως υποδεχτεί την παράσταση. •

Info: Αποθήκη 7, Λιμάνι Θεσσαλονίκης (απέναντι από τον Επιβατικό Σταθμό του Ο.Λ.Θ) 11-21/10, Ώρα έναρξης 21.00 μ.μ Γενική είσοδος: 10ευρώ & 5 ευ-ρώ(ευπαθείς ομάδες) Τηλ.επικοινωνίας/κρατήσεων: 6936 90 10 69

Project Οδύσσειες Θεσσαλονίκη: Ένα ταξίδι στις μνήμες της πόλης του Γιάννη Γκροσδάνη


Mind The Art

Mind The Art

ΘΕΑΤΡΟ από 12/10 – 19/10ΑΘΗΝΑΙΟΝ (2310 83 20 60): “Όλυμπος2012 Εν Κρίσει μια… αλλόκοτη Πε-

ριπέτεια” του Χ. Αντωνιάδη. Από την ομάδα Angels of Town. Σκηνοθεσία:

Χριστόφορος Αντωνιάδης. Κάθε Πα-Σα-Κυ 21.15. Από 12/10. Είσόδος:

10ε, 5ε (ατέλειες), ειδικές τιμές για ομαδικές κρατήσεις άνω των 5 ατό-

μων, είσοδος ελεύθερη σε ανέργους με επίδειξη της κάρτας ανεργίας.

ΑΚΤΙΣ ΑΕΛΙΟΥ (2310 229249): “Μια φορά στο Μεξικό” Σκην.: Νίκος Σακα-

λίδης. Παίζει ο Θωμάς Βελισσάρης. Κάθε Δευτέρα στις 21.15μμ Είσοδος:

Κανονικό-15ε, Φοιτητικό-10ε, Κάρτα Ανεργίας-5ε

ΑΥΛΑΙΑ (2310 23 77 00): α) “H Γυναίκα της Πάτρας” του Γιώργου Χρονά.

Σκην: Λ. Κιτσοπούλου. Παίζει: Ελένη Κοκκίδου. Τε - Κυ, ώρα 21.00 10/10 –

21/10. Είσοδος: 15 (κανονικό) & 12ε (φοιτ.)

ΘΕΑΤΡΟ 90 ΜΟΙΡΩΝ (2315001960): “ Χωρίς Ανάσα” του Ι. Μυλωνά. Σκηνο-

θεσία: Ι. Μυλωνάς. Από 05/10 – 29/12. Κάθε Πα-Σα, 21.00. Είσοδος: 10ε

με δωρεάν κρασί

ΘΕΑΤΡΟ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΙΧΗ (2310 21 03 08 & 6974 39 77 44): “Έντγκαρ

Άλλαν Πόε” Σκηνοθεσία – μουσική επιμέλεια: Καίτη Σαμαρά. 19-26/10,

21.00. Γεν. Είσοδος: 8ε

ΕΓΝΑΤΙΑ (2310 22 51 72): “Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου” Σκην: Π. Ζού-

λιας, Παίζει η Νένα Μεντή. Από 11 εως 28/10. Τε & Κυ: 19.00 Πέ - Σά:

21.15. Είσοδος: 16ε, 13ε (φοιτητικό-μαθητικό-ανέργων)

ΚΟΙΤΩΝΕΣ – ΣΤΡ. ΚΟΔΡΑ (6945 260308 για Vodafone, 6985 858932 για

Cosmote): “Σφαγείο” του Ι. Χαντσόρ από την εταιρεία θεάτρου «μικρός

βορράς». Διασκευή-σκηνοθεσία Τάσου Ράτζου. 12-15 & 19-22 & 26-29

Οκτωβρίου, στις 21.00 Εϊσοδος με Φιλική συνεισφορά

ΜΠΕΝΣΟΥΣΑΝ ΧΑΝ (6982 03 11 99): “Φόβος” του Edgar Allan Poe από το

Θέατρο του Άλλοτε. Σκηνοθεσία: Β. Δουμανίδου. Απο 18/10, Πέ- Πα στις

22.00μ.μ. και Σά στις 00.00μ.μ. Γενική είσοδος: 15 ευρώ. Η παράσταση

είναι Ακατάλληλη για ανήλικους.

ΟΡΑ (2310 23 27 99) : α) “Άγρια Μοναξιά” βασισμένο στο έργο του Μάρτιν

Μακ Ντόνα “Τhe Lonesome West” από την καλλιτεχνική ομάδα Perros, σε

σκηνοθεσία του Σπύρου Αθηναίου Πέμπτη – Κυριακή, 21:00 (εώς 14/10).

Είσοδος: 12ε & 10ε μειωμένο β) “Insenso” του Δημήτρη Δημητριάδη.

Από την ομάδα Angelus Novus σε σκηνοθεσία Δαμιανού Κωνσταντινίδη.

Από 15/10

ΣΟΦΟΥΛΗ (2310 42 39 25) : “Σεμινάριο Βλακείας” του Σάκη Σερέφα. Σκη-

νοθεσία: Θοδωρής Γκόγκος. 13&14/10 στις 21:00. Γεν. Είσοδος: 10ε

ΚΘΒΕ (2315 20 02 00): ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ : «Έλα απόψε στου… Μελά» Σκη-

νοθεσία: Γιάννης Καλατζόπουλος Τετάρτη, Κυριακή στις 19.00 Πέμπτη,

Παρασκευή στις 21.00, Σάββατο 18.00 & 21.00 Γενική είσοδος: 10ε Ομα-

δικά εισιτήρια: 8ε, Άνεργοι, ΑΜΕΑ: 5ε

ΣΧΗΜΑ ΕΚΤΟΣ ΑΞΟΝΑ (2310 82 34 44): “Πορείες Τρωάδων” (με αφορμή

την τραγωδία του Ευριπίδη). Σκηνοθεσία: Αναστασία Θεοφανίδου, Αλέ-

ξανδρος Ζαφειριάδης. Σάββατο-Δευτέρα, 21.00. Είσοδος με ελεύθερη συ-

νεισφορά των θεατών

ContACT (2314 010 237): “Biri Bili” από το kontakt^ ensemble. Σκηνοθεσία:

Σμαρώ Πλατιώτη. 18-21/10, 21.00. Είσοδος: 7 €, 5 €(ανέργων & ομαδικό

7 ατόμων)

club DHARMA (6971997255 & 6977282020): «Τράβα μαλλί… ανεβαίνου-

με!». Σκην. Γρ. Παπαδόπουλος. Κάθε Δευτέρα, 20.30 μμ. Είσοδος 5ε

ULTIMO PIACERE (2313 01 25 86): «15 ολόκληρα…λεπτά» Σκηνοθετική επι-

μέλεια: Γιώργος Σουλεϊμάν. 19/10-09/11. Είσοδος ελεύθερη

VIS MOTRIX (2310 22 81 61): “Διαδικασίες Διακανονισμού Διαφορών” του

Δ. Δημητριάδη. Σκηνοθεσία: Αθανασιος Τόμμυ Σκλάβος Παίζουν: Κλειώ-

Δανάη Οθωναίου, Ευγενία Σαμαρά, Τίνα Λεωνορά, Αθανασιος Τόμμυ

Σκλάβος. Από 19/10. Κάθε Πα-Σα-Κυ, 21.15μμ.

47α ΔΗΜΗΤΡΙΑ: ΑΚΤΙΣ ΑΕΛΙΟΥ: “Σταθμοί”. Μία συμπαραγωγή του

Θεάτρου Τέχνης «Ακτίς Αελίου» και του Γυναικείου Φωνητικού Συνόλου

«Πλειάδες». 12-14/10, 21:15 Είσοδος: 15ε, 10ε, 5ε

ΑΝΕΤΟΝ (2310 86 98 69): “ΡΑΧΗΛ;!” από το Κέντρο Θεατρικής Έρευνας

Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο του κύκλου «100 χρόνια εβραϊκής παρουσίας

στη Θεσσαλονίκη» 11 έως 14/10, 21:00 Είσοδος:15ε, 10ε (μειωμένο)

ΓΕΝΙ ΤΖΑΜΙ : «Dance me to the end of Greece-2#... ξένοι περιηγητές στη

Θεσσαλονίκη» Από 12 έως 14/10,

21:00. Είσοδος: Ελεύθερη

ΕΓΝΑΤΙΑ (2310 22 51 72): «Οι άθλοι του Ηρακλή» Κείμενο - σκηνοθεσία:

Κάρμεν Ρουγγέρη. Γενική είσοδος 10ε Οικογενειακό 4 ατόμων: 35ε, Ειδι-

κές τιμές για ανέργους – πολύτεκνους. Κάθε Κυριακή στις 11:30 & 15:00

ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ (2310 89 59 38-9): «Hora» από την Batsheva Dance

Company. Χορογραφία: Ohad Naharin 29/9, 21.00. Είσοδος: 25ε, 20ε,

15ε & 10ε (μαθητικά - φοιτητικά)

ΕΜΣ : α) Έλληνες Χορογράφοι: «Το στρώμα» της Μαρίας Γοργία, «Κοίτα

με» της Πέρσας Σταματοπούλου, «Η Χρυσή Εποχή» του Δημήτρη Τσιαπ-

κίνη, 12/10, 21:00 Είσοδος: 10ε, 5ε (φοιτητικό)

β) «Journey Home» από την ομάδα χορού Les SlovaKs Dance Collective.

14/10, 21:00. Είσοδος: 15, 5 ευρώ.

ΛΙΜΑΝΙ (2310 23 69 90) : α) Αποθήκη 15 : “Πρώτη Ύλη”. Δημιουργία-Σκην:

Δ. Παπαιωάννου Με τους TadeuLiesenfeld και Δημήτρη Παπαϊωάννου 11

– 14/10 & 17 – 20/10, 21.00. Είσοδος: 20ε, 10ε (φοιτητικό) β) Αποθήκη 7:

«PROJECT ΟΔΥΣΣΕΙΕΣ: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ» ΙΙ (μνήμη/νήματα) από την Ομά-

δα παραστατικών τεχνών «Α4Μ». Σκηνοθεσία: Αθηνά Δράγκου. 11-21/10,

21.00 Είσοδος: 12ε, 10ε (μειωμένο)

ΠΑΙΔΙΚΑ: ΑΘΗΝΑΙΟΝ (2310 832060): “Ο Γύρος του Κόσμου σε 80

Ημέρες” από την παιδική σκηνή του Γ. Χριστόπουλου. Σκην: Κ. Γάκης.

5&12/10, 20.00, 6&13/10, 17.30 & 19.30, 7&14/10,11.30 & 17.30

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ (2310 26 20 51): “Ο Εγωιστής Γίγαντας” του Ο. Ουαϊλντ.

Από την Παιδική Σκηνή Θεσ/νικης. Διασκευή- σκηνοθεσία: Λένα Γεργιάδου.

Από 14/10 και κάθε Κυριακή, 11:30

ΒΑΣΙΛΙΚΟ (2315 200000): “Πήτερ Παν” Σκην. Γ. Καλαντζόπουλος. Κάθε

Κυριακή 11.00&15.00

ΒΑΦΟΠΟΥΛΕΙΟ (2310 424132-3): «Ο Ποιητιτής και το μυστικό της Εντρο-

πίας» Κάθε Κυριακή, 12.00. Από 10/10-25/11. Είσοδος: 5ευρώ

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ KRISTIBONI (2311 210305): «Ο Φασουλής και η μάγισσα Μπα-

χλεβίτσα». Κάθε Κυριακή, 12.00μμ. Είσοδος με ελεύθερη συνεισφορά

ΘΕΑΤΡΟ ΤΑΞΙΔΙ ΟΝΕΙΡΟΥ (6972 70 28 70): “Μαγική απειλή στο Τρουφοχώ-

ρι” των Αλ. Ροβέρτου και Μ. Μυλωνά. Κάθε Κυριακή, 11.30πμ. Είσοδος:

Κανονικό, 8ε & Παιδικό, Ανέργων, Ατέλειες: 5ε

ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (2310 83 49 96): «Πινόκιο» από την Παιδική σκηνή «Δελφινά-

κι» Κάθε Κυριακή στις 11:30 το πρωί και 16:15

ΟΛΥΜΠΙΟΝ - ΝΕΟ ΘΕΑΤΡΟ (2310 22 22 99): «Το Όνειρο του Σκιάχτρου» του

Ευγένιου Τριβιζά Κυριακή 14 & 21 Οκτωβρίου στις 11.30 το πρωί. Γενική εί-

σοδος 10ε, Οικογενειακό (4 άτομα) 30ε, Ομαδικό (άνω των 10 ατόμων) 7ε.

ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΕΡΜΟΥ (6945 260308): “Η Μυλωνού” από το θεατρικό σχήμα

Μικρός Βορράς. Σκην: Τ. Ράτζος. Κάθε Κυριακή, 10.30&11.30 π.μ. Είσο-

δος: 6ε •


OΟ Μπράιαν Μιλς καλεί την πρώην γυναίκα του και την κόρη του για λίγες μέρες χαλάρωσης στην Κωνσταντινούπολη, χωρίς να γνωρίζει ότι εκεί τον περιμένουν και οι συγγενείς των παλαιότερων θυ-μάτων του, έτοιμοι για εκδίκηση. Μπορείς εύκολα να βγάλεις τη χολή σου για μια ταινία σαν το Taken, μιλώντας για τις υπερφυσι-κές ικανότητες του πρωταγωνιστή ή για τον μεγά-λο αριθμό πτωμάτων που κείτονται στο πέρασμά του. Ακόμη περισσότερο όταν ο ήρωας είναι Αμε-ρικανός, η δράση λαμβάνει χώρα στην Ευρώπη και γίνεται ξεκάθαρο από την αρχή το ποιος είναι ο “καλός” και ποιος ο “κακός” της υπόθεσης. Συν την όλη ιδέα της αυτοδικίας, όρεξη να ‘χεις και βγαίνει αρκετό βρίσιμο. Όλα αυτά αν δε μπορείς να αναγνωρίσεις κάτι που αρκετά σπάνια πλέον συμβαίνει στο σύγχρο-νο σινεμά, την επίδραση που έχει σε ένα project ένας και μόνο ηθοποιός, τόσο καταλυτική ώστε να το οδηγεί από την ανοησία στη στιβαρότητα. Ο Λίαμ Νίσον είναι όλο το φιλμ, όπως ακριβώς και στο πρώτο, μετατρέποντας μια ιστορία χωρίς κα-μιά πολυπλοκότητα σε ένα ηρωικό κρεσέντο, με όπλο τη χροιά της φωνής του, τα βλέμματα και

τους διαλόγους που υποδηλώνουν την αποστρο-φή του στις πράξεις που κάνει. Ο Μιλς του Νίσον (και μόνο του Νίσον) είναι ο φύλακας-άγγελος παρά ο εκδικητής. Ακριβώς σε αυτό εστιάζει και ο Ολιβιέ Μεγκατόν μετατρέποντας τις περιπέτειες του σε ένα παιχνίδι με πίστες, όπως έμοιαζε το πρώτο Taken με τη δράση να τελειώνει σε ένα επίπεδο πριν ξεκινήσει αλλού, σε μια διαρκή και πιο συμπαγή αναζήτηση που καταλήγει στην εικό-να ενός εξαθλιωμένου ήρωα που ψάχνει να δώσει ένα τέλος στις περιπέτειες του. Αυτή η κατάληξη δουλεύει άψογα με το πρόσωπο του Νίσον. Πιθανότατα με οποιοδήποτε άλλον θα κατέληγε στην αυτοπαρωδία αφού πετάει εύκολα στην άκρη τους τρόπους με τους οποίους επιβιώ-νει ο ήρωας κατά τη διάρκεια της απαγωγής του. Άλλωστε η δημοφιλία του πρώτου Taken, που έφερε και το δεύτερο, στηρίχθηκε στις εκφρά-σεις του πρωταγωνιστή και όχι στις σκηνές βίας, παρότι οι δεύτερες καταλαμβάνουν και εδώ τον μεγαλύτερο φιλμικό χρόνο, δείχνοντας ότι από μόνες τους δε θα μπορούσαν ποτέ να δώσουν κύρος στο φιλμ. Αντί όποιου συστατικού που θα έκανε αυτή τη δουλειά (πλοκή, ερμηνεία, εφέ ή οτιδήποτε άλλο), βάλτε το πρόσωπο του Νίσον. •

Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ Βιογραφική/Δραματική, 2012, Ελλάδα/Αγγλία/Γαλλία/Ρωσία/Ισπανία/Γερμανία, 101 λεπτά

(1/5)Κριτική: Ιωάννης Moody ΛαζάρουΣκηνοθεσία: Γιάννης Σμαραγδής

Παίζουν: Σεμπάστιαν Κοχ, Χουάν Ντιέγκο Μπότο,

Κατρίν Ντενέβ, Τζον Κλιζ

*

H ιστορία του Ιωάννη Βαρβάκη ο οποίος από πειρατής του Αιγαίου εξελίχθηκε σε πάμπλουτο εξαγωγέα χαβιαριού στη Ρωσία, καταλήγοντας στο πλευρό των επαναστατημένων Ελλήνων του ’21. Η νέα φιλόδοξη ταινία του Γιάννη Σμαραγδή, με την πολύκροτη προώθησή της ως μια επική ιστορία εθνικού μεγαλείου, είναι τόσο προβλη-ματικά κατασκευασμένη όσο και λαϊκίστικα κα-θησυχαστική. Παρέχοντας στη μοίρα εξέχουσα θέση σε ένα αμιγώς θεοκρατικό σύμπαν και ωραιοποιώντας με ηθικοπλαστική διάθεση το ελληνικό στοιχείο, ο Σμαραγδής επιχειρεί να μας υπενθυμίσει πως ο επίμονα ονειροπόλος νικά, όταν τολμήσει, όσα εμπόδια κι αν βρεθούν στην πορεία (παραμελώντας, βέβαια, επιδεικτι-κά την ιστορική σπουδαιότητα του συλλογικού έναντι του ατομικού). Κι αυτό το πράττει επιδει-κνύοντας σεναριακή αυθαιρεσία (τσακίζοντας τον ικανό πρωταγωνιστή του με τις συνεχείς αδι-καιολόγητες μεταστροφές του χαρακτήρα του) και υφέρποντα φρονηματικό πατριωτισμό. «Για να απαλύνει η ψυχή μας και να νιώσουμε υπερή-φανοι», όπως δήλωσε άλλωστε και ο ίδιος.Κατασκευαστικά μιλώντας, η ταινία πάσχει ση-μαντικά. Από την εξόφθαλμη αποτυχημένη σύν-δεση των σκηνών και την προβληματική διαχεί-ριση της πλοκής (με ενδεικτικό παράδειγμα τις δύο λογοτεχνίζουσες αφηγήσεις που μένουν εύρημα ανεκμετάλλευτο ως αντιπαραβολή μύ-θου και πραγματικότητας) έως τις χίλιες δυο διαφορετικές εκφορές της αγγλικής γλώσσας (π.χ. η Ντενέβ ως Ρωσίδα Αυτοκράτειρα προ-φέρει τα Αγγλικά, ως Γαλλίδα ), την προχει-ρότητα στη διεύθυνση των ηθοποιών και την συμπερασματική ανάδειξη μιας τεχνητότητας σε σύγχυση.•

Εξώστης ΘήταΕπιμέλεια ύλης: Γιάννης Γκροσδάνης

Η Αρπαγή 2(Taken 2) Περιπέτεια, 2012, ΗΠΑ/Γαλλία, 91 λεπτά

(3/5)Κριτική: Τάσος ΜελεμενίδηςΣκηνοθεσία: Ολιβιέ Μεγκατόν

Παίζουν: Λίαμ Νίσον, Φάμκε Γιάνσεν, Μάγκι Γκρέις

***


Τρόμου, 2012, ΗΠΑ, 104 λεπτά

(2.5/5)Κριτική: Γιάννης ΒασιλείουΣκηνοθεσία: Ντέιβιντ Μπρίκνερ, Τι Γουέστ,

Τζο Σουάνμπεργκ κ.α.

Παίζουν: Τζο Σουάνμπεργκ, Άννα Φιέρμαν,

Έλεν Ρότζερς


Η Αγελάδα που ΈπεσεΑπό Τον Ουρανό(Un Cuento Chino)

Δραμεντί, 2011, Αργεντινή/ Ισπανία, 93 λεπτά

(3.5/5)Κριτική: Ιωάννης Moody ΛαζάρουΣκηνοθεσία: Σεμπαστιάν Μπορενζτάιν

Παίζουν: Ρικάρντο Ντάριν, Χουάνγκ Σενγκ Χουάνγκ,

Μούριελ Σάντα Άνα

***1/2

O Ρομπέρτο, ένας μεσήλικάς, μοναχικός, ιδιό-τροπος εργένης διατηρεί μαγαζί με σιδηρικά και είναι μανιακός συλλέκτης άρθρων που αναφέρο-νται σε ασυνήθιστες ιστορίες. Μια μέρα θα βρε-θεί στο δρόμο του ο Κινέζος Τζουν που ψάχνει να βρει ένα θείο του στην Αργεντινή χωρίς να κατα-λαβαίνει γρυ Ισπανικά.

Σε αυτό το γλυκόπικρο, υπέροχα ανθρώπινο και διακριτικά κωμικό, δράμα (κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του σπουδαίου Νταρίν που γνωρίσαμε στις 9 βασίλισσες και την Αύρα του αδικοχαμένου Μπιελίνσκι) συναντάμε τη δυσκολία επικοινωνίας δύο ανθρώπων που έτυχε να μείνουν μαζί χωρίς να γνωρίζονται ούτε να μιλούν την ίδια γλώσσα. Επί της ουσίας όμως βυθιζόμαστε στον απωθημέ-νο πόνο του Ρομπέρτο που έμεινε ολότελα μόνος και αναγκάστηκε να συμβιβαστεί με αυτό. Η συ-μπτωματική γνωριμία του με τον Τζουν -πέρα από το αυτοδύναμο όφελος για τον απελπισμένο και φιλότιμο Κινέζο - αποτελεί για το Ρομπέρτο αφορ-μή ενδοσκόπησης, αλλά και επανεκτίμησης της σχέσης του με τους άλλους.Χάρη στην ευαισθησία και την ιδιοσυγκρασιακή ει-κονοπλασία της, η «Αγελάδα» αποτελεί μιας πρώ-της τάξεως ευκαιρία για μια art house επαφή με τα σιωπηρά ανθρώπινα που βρίσκοντα δίπλα μας, μα η φασαρία της πόλης καταβροχθίζει. •

Δύο υποψήφιοι μάχονται μέχρι τελικής πτώσης για τη θέση του γερουσιαστή της Βόρειας Καρολίνα.

Ο Γουίλ Φέρελ είναι μια εξαιρετική περίπτωση κωμικού. Προικισμένος με αστεία φυσιογνωμία και ασύγκριτες αυτοσχεδιαστικές ικανότητες που κορυφώνονται σε ξεκαρδιστικά, οργίλα straight-faced ξεσπάσματα random λογοπαραγωγής, όπως κάθε χαρισματικός κωμικός, o Φέρελ απο-γειώνεται όταν ο σκηνοθέτης του τον αφήνει ελεύ-θερο να δράσει. Φυσικά πολλοί κριτικοί εκεί έξω, οι οποίοι αναρωτιούνται γιατί δεν παίζει σε κάθε ταινία του έτσι «ωραία» και «συγκρατημένα» όπως στο Πιο Παράξενο Κι Από Παράξενο (2006), θα ισχυριστούν το αντίθετο. Είναι οι ίδιοι που, όταν τους ρωτάς ποια ταινία του Βέγγου αγαπούν πε-ρισσότερο, θα σου απαντήσουν το Βλέμμα του Οδυσσέα. Ας είναι. Στους Υποψηφίους ο Τζέι Ρόουτς αφήνει τον Φέρρελ ελεύθερο να αυτοσχεδιάσει. Κι αυτό οδηγεί σε σκηνές που παρέχουν γέλιο στα όρια του λιποθυμικού σοκ. Επιπροσθέτως του δίνει τη δυνατότητα να τοποθετήσει την κωμική του περ-σόνα, που ειρωνεύεται καυστικά το αμερικανικό πρότυπο, στην κορυφαία θέση του αμερικάνικου συστήματος αξιών, εκείνη του πολιτικού προσώ-που. Συγκυρία που δίνει την αφορμή για (αφελή πλην ξέφρενη) διακωμώδηση των μηχανισμών ανάδειξης της πολιτικής ηγεσίας καθώς και των στερεοτυπικών προφίλ των πολιτικάντηδων των δύο μεγάλων αμερικανικών παρατάξεων, τόσο από τον Φέρελ, όσο κι από τον Γαλιφιανάκης, ο οποίος εδώ για πρώτη φορά εντάσσει στην δική του περσόνα στοιχεία ανθρώπινης ύπαρξης, καθι-στώντας την πιο συμπαθητική. Σοβαρή υποψηφι-ότητα για κωμωδία της χρονιάς – κι ας κατεβάζει ρυθμούς στο τελευταίο εικοσάλεπτο.•

V/H/S **1/2

Παρέα νεαρών βάνδαλων αναλαμβάνει να διαρ-ρήξει σπίτι και να εντοπίσει βιντεοκασέτα αγνώ-στων λοιπών στοιχείων για λογαριασμό κάποιου. Εκεί βρίσκουν σειρά από βιντεοκασέτες με φρικι-αστικό υλικό.

Πρόκειται για ανθολογία τρόμου που περιλαμ-βάνει πέντε found footage φιλμάκια από πέντε ανερχόμενους σκηνοθέτες του ανεξάρτητου κι-νηματογράφου. Με ευφάνταστες αιτιολογίες για την υιοθέτηση του συγκεκριμένου format (του found footage), με γενναίες ποσότητες γραφικής βίας και θηλυκά καθημερινής «ακτινοβολίας», οπλισμένα απαραιτήτως με ζουμερά στήθια, το V/H/S είναι πιο «βρώμικο» από τη μέση αντίστοιχη στουντιακή παραγωγή. Φυσικά όπως κάθε ανά-λογο πολυσυλλεκτικό εγχείρημα, έχει καλές και λιγότερο καλές στιγμές. Ξεχωρίζει το φιλμ του Ti West με το ζευγάρι που κάνει διακοπές, λόγω της χαρακτηριστικά αποκρουστικής του κορύφωσης, που έρχεται εκεί που δεν το περιμένεις, κι εκεί-νο του Joe Swanberg με το Skype, που είναι και το πιο υποβλητικό. Αν απουσίαζε η ενότητα που προσπαθεί να ενώσει τα πέντε φιλμ σε μια ενιαία αφήγηση, δε θα έλειπε σε κανέναν.•

Εξώστης Θήτα

Οι Υποψήφιοι (The Campaign)

Κωμωδία, 2012, ΗΠΑ, 85 λεπτά

(3/5)Κριτική: Γιάννης ΒασιλείουΣκηνοθεσία: Τζέι Ρόουτς

Πρωταγωνιστούν: Γουίλ Φέρελ, Ζακ Γαλιφιανάκης,

Νταν Ακρόιντ, Τζον Λίθγκοου

***


Στην Ρώμη με Αγάπη (To Rome with Love)

Κωμωδία, 2012, ΗΠΑ/Ιταλία/Ισπανία, 112 λεπτά

(3.5/5)Κριτική: Τάσος ΜελεμενίδηςΣκηνοθεσία: Γούντι Άλεν

Παίζουν: Άλεκ Μπόλντγουιν, Έλεν Πέιτς,

Πενέλοπε Κρουζ, Ρομπέρτο Μπενίνι

***1/2

Tέσσερις διαφορετικές ιστορίες με επίκεντρο την Αιώνια Πόλη.

Αφήνοντας στην άκρη τους ονειροπόλους που νοιώθουν ξένοι στην εποχή τους (Μεσάνυχτα στο Παρίσι, 2011) ο Άλεν εμπλουτίζει τη συλλογή κι-νηματογράφησης πόλεων, εστιάζοντας πάνω στη φύση της διασημότητας. Στην πόλη άλλωστε που ο Φελίνι γέννησε τους paparazzi, ο Άλεν μιλά για το πώς είναι να νοιώθεις διάσημος, να συναντάς άλλους διάσημους ή ακόμη και πώς να φοβάσαι αν είσαι διάσημος. Παράλληλα αν και ο ίδιος κρατά έναν μικρό ρόλο για τον εαυτό του, συμμετέχει επί της ου-σίας περισσότερο με τον χαρακτήρα του Μπόλ-ντγουιν, που με την αφοπλιστική κυνικότητα του προσγειώνει τη νεανική εκδοχή του. Είναι ο Άλεν που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια, ψυχρός πα-ρατηρητής της αιτιοκρατίας, άριστος παίκτης της υπαινικτικής κριτικής που βρίσκεται καλά κρυμμέ-νη πίσω από τις αστείες ιστορίες του. Αυτές που στο Παρίσι ήταν περισσότερο αστείες απ’ ότι εδώ, κάτι που μοιάζει με λεπτομέρεια όμως μπροστά στο προκείμενο. Την διαρκή προσπάθεια δηλαδή μιας απόμακρης αλλά ευφυούς προσωπικότητας να μοιραστεί τις υπαρξιακές της ανησυχίες με ένα ευρύ κοινό, σταθερά κάθε χρόνο, παρότι κοντεύει τα 80.. •

Στην Ρώμη με Αγάπη (Silent House)

Τρόμου/Θρίλερ, 2012, ΗΠΑ/Γαλλία, 86 λεπτά

(3/5)Κριτική: Παναγιώτης ΚουντουράςΣκηνοθεσία: Κρίς Κέντις, Λάουρα Λάου

Πρωταγωνιστούν: Ελίζαμπεθ Όλσεν,

Έρικ Σέφερ Στίβενς, Τζούλια Τέιλορ Ρός

***

H νεαρή Σάρα, επιστρέφει με τον πατέρα και το θείο της στο παραλίμνιο εξοχικό τους. Στόχος να το επισκευάσουν και να το πουλήσουν. Καθώς ερ-γάζονται μέσα στη νύχτα, η Σάρα αντιλαμβάνεται περίεργα φαινόμενα και ο αληθινός τρόμος ξεκι-νάει.

Ως πρόσφατο ριμέικ ουρουγουανικής παραγωγής, το Σιωπηλό Σπίτι δημιουργεί τις καλύτερες πρώ-τες εντυπώσεις. Εγκλωβίζει το θεατή στα κλειστο-φοβικά όρια του εξoχικού, δομεί το σασπένς και προσφέρει ένα σενάριο ασταμάτητης έντασης. Η κινηματογραφική λογική του μονοπλάνου χαρίζει δυναμική αίσθηση αφηγηματικής συνέχειας, μιας και οι δεκάλεπτες σεκάνς ενωνονται και δημιουρ-γουν τη ψευδαισθηση ενος ενιαιου πλάνου χάρη στο μοντάζ. Ο φακός γίνεται κοινωνός μίας καλο-στημένης σκηνοθετικής χορογραφίας.Χιτσκοκικές αναφορές είναι διάχυτες στο φίλμ την ώρα που οι δημιουργοί κινούν μελετημένα την κάμερά τους, επιτρέποντας συγκεκριμένη οπτική πρόσβαση στον φόβο.

Σαν θεατές γινόμαστε μέτοχοι στον εφιάλτη της Ελίζαμπεθ Όλσεν, η οποία ακροβατεί σε ένα ευρύ φάσμα συναισθηματικών εναλλαγών. Οι ερμηνευ-τικές της αρετές κερδίζουν την προσοχή, όμως δεν επαρκούν στο δύσκολο παιχνίδι της ταύτισης. Τα σεναριακά twists δομούνται πάνω στη σφαίρα της σκιαγράφισης της ηρωίδας, της μνήμης και της ψυχοσύνθεσης του ατόμου. Εκεί συναντάμε μία άνευρη τρίτη πράξη όπου η ανατροπή κατεβά-ζει τον αφηγηματικό πήχη κατακόρυφα. Οι Κέντις και Λάου ξεπερνούν ριζικά τον προκάτοχο του, Άγριο Ωκεανό (2003), μα το ατμοσφαιρικό Σιωπη-λό Σπίτι δε συγκρίνεται με ένα αληθινό μονοπλάνο τύπου PVC1. •

ΠΡΟΣΕΧΩΣ • Αγάπη• Monsieur Lazhar• Αστερίξ και Οβελίξ στη Βρετανία

Συνεχίζονται...

Άννυ / (Annie)

Μιούζικαλ/δράμα, 1982, ΗΠΑ, 126 λεπτά

(3.5/5)Κριτική: Γιάννης ΓκροσδάνηςΣκηνοθεσία: Τζον Χιούστον

Παίζουν: Αϊλιν Κουίν, Άλμπερτ Φίνει, Κάρολ Μπέρνετ, Τιμ Κάρεϊ

Ατάκα: Tomorrow, Tomorrow, I love ya Tomorrow... You’re only a day away!

***1/2

Aμερική, δεκαετία του ‘30, εποχή της Μεγάλης Ύφεσης. Σε ένα ορφανοτροφείο της Νέας Υόρκης η μικρή Άννυ κάνει όνειρα για το μέλλον της και ελ-πίζει να ξαναβρει τους γονείς της. Τα όνειρα αυτά διακόπτονται συχνά πυκνά από την μίζερη ζωή του ορφανοτροφείου και την τυρρανική, αλκοολι-κή Μις Χάνιγκαν, την διευθύντρια του ιδρύματος. Από ένα παιχνίδι της τύχης η Άννυ θα βρεθεί φι-λοξενούμενη στην έπαυλη του εκατομμυριούχου Όλιβερ Γουόρμπακς, ο οποίος θα προσπαθήσει να βοηθήσει το κοριτσάκι να ξαναβρει τους γονείς του. Η έρευνα αυτή αποκαλύπτει απρόσμενα απο-τελέσματα...

Κινηματογράφος Αγγέλικα, οδός Αγίου Δημητρί-ου, χειμώνας του ‘82. Κόψαμε τα εισητήρια και πε-ριμέναμε να ξεκινήσει η προβολή. Θυμαμαι πόσο εκστασιάστηκα από το μέγεθος της οθόνης. Βλέ-πεις στο σπίτι μας είχαμε μια μικρή τηλεόραση. Η προβολή ξεκίνησε και ένα κοκκινομάλλικο κορι-τσάκι με φακίδες βγαίνει στο πανί. Τραγουδάει και χορεύει με απίστευτα θετική ενέργεια. Tomorrow, tomorrow...

Βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό μιουζικαλ, που παίζεται ακόμη με επιτυχία στις μεγάλες σκηνές του Μπροντγουεϊ και του Γουέστ Εντ η Άννυ ήταν θέμα χρόνου να δρασκελίσει και την μεγάλη οθό-νη. Αν και η επιλογή του Τζον Χιούστον στο τιμόνι της σκηνοθεσίας θεωρείται από μερίδα θεατών και κριτικών ακόμη και σήμερα ως αμφιλεγόμενη ωστόσο ο σπουδαίος αυτός σκηνοθέτης εξασφα-

λίζει μια απολαυστική μεταφορά στην Αμερική του ‘30 με υπέροχες ερμηνείες. Κλειδί της ταινίας η γλυκύτατη παιδούλα τότε Αϊλιν Κουϊν, που φυσικά πήρε το βάπτισμα πυρός για να ασχοληθεί έκτοτε με την υποκριτική χωρίς ενθουσιώδη αποτελέσμα-τα. Για τους φίλους της ταινίας cult φιγούρα είναι φυσικά η Κάρολ Μπερνέτ ως ημιλυπόθυμη από το αλκόολ Μις Χάνιγκαν αλλά και ο “Κόκορας” Τομ Κάρι.

Το πιο σημαντικό όμως είναι πως ο Χιούστον χω-ρίς να χαλάει τη μαγεία του μιούζικαλ (τα τραγού-δια του έργου είναι στο συνόλο τους υπέροχα με το Tomorrow, όπως το ερμηνεύει η Άννυ για χάρη του τότε Προέδρου Ρούσβελτ να έχει απο-κτήσει την χροιά του κλασικού) ισορροπεί μεταξύ κωμωδίας και δράματος και διατηρεί εκείνον τον ρεαλισμό, που σέβεται το ιστορικό υπόβαθρο του σεναρίου, πόσο μάλλον όταν υπάρχουν αναφο-ρές – έστω και επιδερμικά- ακόμα και στο πολιτικό επίπεδο της εποχής με την περίφημη μάχη καπι-ταλισμού – κομμουνισμού για το ποιος προσφέρει τελικά τις ζητούμενες λύσεις σε αυτό το υφεσιακό περιβάλλον. Σημασία έχει πως αν έχεις δει αυτή την ταινία ως παιδί τότε σίγουρα σε βάζει για τα καλά στη μαγεία του σινεμά. Καθόλου τυχαία από τότε συχνά πυκνά όταν βρίσκομαι σε κινηματο-γραφική αίθουσα θυμάμαι εκείνο το απόγευμα στο Αγγέλικα, θαυμάζοντας την φακιδομύτα Άννυ και την γοητεία της μεγάλης οθόνης για πρώτη φορά. Πέρασαν 30 χρόνια απο τότε...•

Ο Μπερτολούτσι τιμάται στα ευρω-Όσκαρ

Ο σκηνοθέτης Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, σκηνοθέτης του Τελευταίου Τανγκό στο Παρίσι και του Τελευταίου Αυτοκράτορα θα είναι το τι-μώμενο πρόσωπο στα φετινά Ευρωπαϊκά Κινη-ματογραφικά Βραβεία. Ο 72χρόνος σκηνοθέ-της θα λάβει το τιμητικό βρβαείο για το σύνολο της προσφοράς του στον κινηματογράφο στην ειδική τελετή που θα λάβει χώρα το Δεκέμβριο του 2012 στη Μάλτα. Να σημειωθεί πως τον Μαϊο που μας πέρασε ο Μπερτολούτσι έλαβε τιμητκό Χρυσό Φοίνικα στο πρόσφατο Φεστι-βάλ Καννών. Ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι ξεκίνησε την κινηματογραφική του διαδρομή δίπλα στον Πιέρ Πάολο Παζολίνι και καθιερώ-θηκε σκηνοθετωντας δράματα όπως ο Κον-φορμίστας, το Τελευταίο Τανγκό στο Παρίσι, 1900, Κλεμένη Ομορφιά, Ο Τελευταίος Αυτο-κράτορας. Αυτή η τελευταία ταινία του χάρισε και έναν σπουδαίο οσκαρικό θρίαμβο το 1988 κερδίζοντας 9 χρυσά αγαλματάκια συνολικά. Το 1996 ο Μπερτολούτσι είχε επισκεφτεί την Θεσσαλονίκη ως ειδικός προσκεκλημένος του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Εξώστης Θήτα - Special Screening

Κινηματογραφικά σεμινάρια στο Θέατρο 90 Μοιρών με την υπογραφή του Αχιλλέα ΨαλτόπουλουΣτα πλαίσια των επιμορφωτικών προγραμμά-των που επιχειρεί φέτος το Θέατρο 90 Μοιρών και παράλληλα με την Κινηματογραφική Λέσχη Solaris, θα λειτουργήσουν και κινηματογραφι-κά σεμινάρια, με κύριο εισηγητή τον σκηνοθέ-τη, ηθοποιό και κριτικό Αχιλλέα Ψαλτόπουλο.

Ο πρώτος κύκλος έχει τον τίτλο Από τον Κλα-σικισμό στον Μοντερνισμό και θα διεξαχθεί τις Κυριακές 14, 21 & 28 Οκτωβρίου, 5.30-8.30 μ.μ. Κάθε εισήγηση θα συνοδεύεται από οπτικά παραδείγματα, για την πληρέστερη κατανόη-ση των λεχθέντων. Τιμή συμμετοχής, κατ’ άτο-μο, 40 Ευρώ και για τις τρεις εισηγήσεις, ή 20 Ευρώ ανά εισήγηση. Πληροφορίες στο τηλ. 2315 00 19 60.



ΘEΡΙΝΟΙ ΕΛΛΗΝΙΣ (τηλ. 2310 29 23 04) Οι γυναίκες του τελευταίου ορόφου (20.30 / Οι άθικτοι (22.30)ΝΑΤΑΛΙ (2310 829457) Δεσμώτης του ιλίγγου (20.15 - 22.30) XΕIMEΡΙΝΟΙ ΒΑΚΟΥΡΑ (τηλ. 2310 23 36 65): Αιθουσα 1: / O Θεός αγαπάει το χαβιάρι (19.00 - 21.00 - 22.45) Αιθουσα 2: Το κορίτσι με τα πορ-τοκάλια (19.00 - 20.45 - 22.30) ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (τηλ. 2310 83 49 96): Brave(μεταγλ.) (17.20) / O Θεός αγαπάει το χαβιάρι (19.00 - 21.00 - 23.00) ΜΑΚΕΔΟ-

ΝΙΚΟΝ (τηλ. 2310 26 17 27) Η αγελάδα που έπεσε από τον ουρανό (19.00 - 21.00 - 22:45) ΟΛΥΜΠΙΟΝ

– Π.ΖΑΝΝΑΣ (τηλ. 2310 37 84 04): O θεός αγαπάει το χαβιάρι (18:45 - 21:00 – 23:00) / Cinedoc: How to start a revolution (Κυριακή 14/10 17:45) / Σμύρνη, η καταστροφή μιας κοσμοπολίτικης πόλης. (18:30 - 20:15 - 22:00) ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ - Αί-θουσα ΤΑΚΗΣ ΚΑΝΕΛΟΠΟΥΛΟΣ (τηλ. 2310 50 83 98): Σμύρνη, η καταστροφή μιας κοσμοπολίτικης πόλης (Πε - Κυ 21:00 – 22:30)/ Cinedoc: How to start a revolution (Τετάρτη 17/10 19:00 & 20:00) ΦΑΡΓΚΑΝΗ (τηλ. 2310 96 00 63): Για όλα φταίει το όνομά σου (Πε-Σα & Δε-Τε 18:45 - 20.45 – 22.30, Κυ 20.45 – 22.30)

ΠΟΛΥΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΙ

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ Τηλέφωνο πληροφοριών και κρα-τήσεων: 801 11 600000 / 210-6786000 από σταθε-ρό με αστική χρέωση, 2310 290290 www.odeon.gr Αίθουσα 1: ΒΑRBIE: Η ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΚΑΙ Η ΠΟΠ ΣΤΑΡ (ΜΕΤΑΓΛ.) ΠΕΜ έως TET: 18.10, ΣΑΒ, ΚΥΡ: και 16.20 / Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.00, 22.10 Αίθουσα 2: ΜΑΔΑΓΑΣΚΑΡΗ 3: ΟΙ ΦΥΓΑΔΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ (METAΓΛ.) ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.00, ΣΑΒ, ΚΥΡ: και 16.00 / ΣΤΗ ΡΩΜΗ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.10, 22.30 Αίθουσα 3: Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ ΠΕΜ έως TET: 18.20, 20.30, 22.40, ΣΑΒ, ΚΥΡ: και 16.10 Αίθουσα 4: BRAVE (METAΓΛ.) ΣΑΒ, ΚΥΡ: 17.30 /ΟΙ ΥΠΟ-ΨΗΦΙΟΙ ΠΕΜ έως TET: 18.30, 20.20, 22.20 Αίθου-σα 5: Η ΑΡΠΑΓΗ 2 ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.20, 21.20, 23.20, ΣΑΒ, ΚΥΡ: και 17.20 Αίθουσα 6: STEP UP 4 REVOLUTION ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.20, ΣΑΒ, ΚΥΡ: και

18.10 / LOOPER ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΙ ΜΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 22.30 Αίθουσα 7: Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.50, 21.00, 23.10 Αί-θουσα 8: VHS ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.30, 23.00

VILLAGE 11 CINEMAS MEDITERRANEAN COSMOS Τηλέφωνο Πληροφοριών: 2310 499999 & Τηλ. Πω-λήσεις: 1 48 48 www.villagecinemas.gr Αίθουσα 1: ΜΑΔΑΓΑΣΚΑΡΗ 3: ΟΙ ΦΥΓΑΔΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ (ΜΕΤΑΓ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ : 16.40-18.40 μεταγλ., ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 12.40-14.40-16.40-18.40 μεταγλ. / ΣΙΩΠΗΛΟ ΣΠΙΤΙ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.50-22.40-00.50 Αίθουσα 2: LOOPER ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 23.40 / STEP UP REVOLUTION ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 17.10-19.10, ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 13.00-15.10-17.10-19.10 / ΣΤΗ ΡΩΜΗ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΠΕΜ έως ΤΕΤ : 21.20 Αίθουσα 3: PARANORMAN: ΜΙΑ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (ΜΕΤΑΓΛ) ΣΑΒ έως ΚΥΡ : 11.50-13.50-15.50-17.50 μεταγλ. / VHS ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 17.30-19.50-22.10-00.40, ΣΑΒ έως ΚΥΡ : 19.50-22.10-00.40 Αίθουσα 4: BRAVE (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 16.10-18.10 μεταγλ., ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 12.10-14.10-16.10-18.10 μεταγλ. / Η ΑΡΠΑΓΗ 2 ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.30-22.30-00.40 Αίθουσα 5: BARBIE: Η ΠΡΙ-ΓΚΙΠΙΣΣΑ ΚΑΙ Η ΠΟΠ ΣΤΑΡ (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 16.40-18.20 μεταγλ., ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 11.40-13.20-15.00-16.40-18.20 μεταγλ. / ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.00-22.00-00.00 Αίθουσα 6: BRAVE 3D (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 17.30 μεταγλ. (3D), ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 11.30-13.30-15.30-17.30 μεταγλ. (3D) / Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.30-21.40-23.50 Αίθουσα 7: Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΠΑ-ΓΕΤΩΝΩΝ: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΗΠΕΙΡΩΝ (ΜΕΤΑΓ) ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 12.30-14.30 μεταγλ. / Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ ΠΕΜ έως ΤΕΤ : 16.30-18.50-21.00-23.10Αίθουσα 8: ΜΑΔΑΓΑΣΚΑΡΗ 3: ΟΙ ΦΥΓΑ-ΔΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ (ΜΕΤΑΓ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 16.00-18.00 μεταγλ., ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 12.00-14.00-16.00-18.00 μεταγλ. / Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑ-ΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.10-22.20-00.30Αίθουσα 9 - COMFORT: Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 21.00-23.10,

ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 18.50-21.00-23.10 Αίθουσα 10 - COMFORT: Η ΑΡΠΑΓΗ 2 ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.30-22.30-00.40

STER CINEMAS MAKEDONIA Τηλέφωνο κρατήσεων από σταθερό: 801 801 7837. Τηλέφωνο κρατήσεων από κινητό: 210 8092690. Αίθουσα 1: BARBIE (ΜΕΤΑΓ/ΜΕΝΟ) Σαβ - Κυρ: 14:10, 16:10, 18:10, 20:10, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:10, 18:10, 20:10 / Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ Πεμ - Τετ: 22:30 Αίθουσα 2: Η ΑΡΠΑΓΗ 2 Σαβ: 13:00, 15:20, 17:40, 20:00, 22:15, 00:30, Κυρ: 13:00, 15:20, 17:40, 20:00, 22:15, Παρ: 17:40, 20:00, 22:15, 00:30, Πεμ & Δευ - Τετ: 17:40, 20:00, 22:15 Αίθουσα 3: Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ Σαβ - Κυρ: 15:30, 18:30, 21:30, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 18:30, 21:30 Αίθου-σα 4: Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΠΑΓΕΤΩΝΩΝ 4: Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΗΠΕΙΡΩΝ (ΜΕΤΑΓ/ΜΕΝΟ) Σαβ - Κυρ: 14:20, 16:20, 18:20, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:20, 18:20 / Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ Πεμ - Τετ: 20:00, 23:00 Αίθουσα 5: RESIDENT EVIL: H ΤΙΜΩΡΙΑ Σαβ - Κυρ: 13:30, 16:00, 20:45, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:00, 20:45 / KILLER JOE Πεμ - Τετ: 18:40 , 22:45 Αίθουσα 6: ΜΑΔΑΓΑΣΚΑΡΗ 3: ΟΙ ΦΥΓΑΔΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ (MET/NO) Σαβ - Κυρ:13:45, 15:45, 17:45, 19:45, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:45, 19:45 / ΑΝΤΙ-ΜΕΤΩΠΟΙ ΜΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ Παρ - Σαβ: 21:40, 00:10, Πεμ & Κυρ - Τετ: 21:40 Αίθουσα 7: BRAVE (ΜΕΤΑΓ/ΜΕΝΟ) Σαβ - Κυρ: 13:20, 15:20, 17:20, 19:20, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:20, 19:20 / ΣΤΗ ΡΩΜΗ ΜΕ ΑΓΑ-ΠΗ Πεμ - Τετ: 21:20, 23:40 Αίθουσα 8: OI ΥΠΟΨΗ-ΦΙΟΙ Σαβ - Κυρ: 13:50, 15:50, 17:50, 19:50, 21:50, 23:50, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:50, 19:50, 21:50, 23:50 Αίθουσα 9: Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ Σαβ: 14:30, 17:00, 19:30, 22:00, 00:30, Παρ: 17:00, 19:30, 22:00, 00:30, Κυρ: 14:30, 17:00, 19:30, 22:00, Πεμ & Δευ - Τετ: 17:00, 19:30, 22:00 Αίθουσα 10: Η ΑΡΠΑΓΗ 2 Σαβ - Κυρ: 14:10, 16:30, 18:50, 21:10, 23:20, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:30, 18:50, 21:10, 23:20 Αίθουσα 11: BARBIE (ΜΕΤΑΓ/ΜΕΝΟ) Σαβ - Κυρ: 13:10, 15:10, 17:10, 19:10, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:10, 19:10 / Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ Πεμ - Τετ: 21:00, 00:00 •

CINE AΤΖΕΝΤΑΑπό Πέμπτη 1 1 Οκτωβρίου έως Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

STARlightEXPRESS

Γ.Γκροσδάνης

Τ.Μελεμενίδης

Γ.Βασιλείου

Π. Κουντουράς Ι. Moody Λαζάρου

Α.Καπράνος(Τα Νέα/movieworld)

Π.Τράγος(Movieworld)

Η.Δημόπουλος(invincible defeat)

Λ.Αδαμίδης(ΣΙΝΕΜΑ)

Η Αρπαγή 2 *** ***1/2 *** * ***Ο Θεός αγαπάει το

Χαβιάρι * * * *

Οι Υποψήφιοι **1/2 *** **1/2 **1/2 * ***1/2 **1/2

V/H/S **1/2

Η Αγελάδα που έπεσε από τον ουρανό *** ***1/2 *** *** **1/2

Το κορίτσι με τα πορτοκάλια *** *1/2

Σιωπηλό Σπίτι *1/2 *** **Killer Joe *** *** ***1/2 ***1/2 **** ***1/2 ***

Από τη Ρώμη με αγάπη *** ***1/2 **1/2 *** **** ***1/2 *** ***1/2

Looper ***1/2 ***1/2 ***1/2 **1/2 *** **1/2 ***

Μεθυσμένο ΠαραμύθιΓράφει η Μάρα Τσικάρα - E: [email protected]

Μια συνομιλία με τη ζωγραφική του Marc Chagall

έλα Λόλα, να ένα μήλο

Υπεραστικό κορίτσιΓράφει η Δέσποινα Πολυχρονίδου

Έλα να ανταλλάξουμε κορμί και μοναξιά.Να σου δώσω απόγνωση, να μην είσαι ζώο,να μου δώσεις δύναμη, να μην είμαι ράκος.Να σου δώσω συντριβή, να μην είσαι μούτρο,να μου δώσεις χόβολη, να μην ξεπαγιάσω.Κι ύστερα να πέσω με κατάνυξη στα πόδια σου,για να μάθεις πια να μην κλωτσάς. (ΜΕ ΚΑΤΑΝΥΞΗ- Ντίνος Χριστιανόπουλος)

Πεινάω. Έλα σπίτι μου θα μαγειρέψω.Έχω κρασί και κοτόπουλο στην κατάψυξη. Έχω σκόρδο κρεμμύδι 2 ντομάτες μισό αγγούρι μαϊντανό κι 1 μήλο. Έχω φαντασία. Λαίμαργη. Και 1,5 ευρώ για παγωτό. Και μισό βάζο κάστανο γλυκό. Έχω σπόρια. Και σαν το κοριτσάκι με τα σπίρτα, ξεφλουδίζω ανάβω κι ονειρεύομαι. Έχω σπίτι με χρώματα και σκύλο και αντικουνουπικό. Έχω βασιλικό και δυόσμο και ξεραμένο δεντρο-λίβανο. Και μελωδούς του αέρα και τρίτο πρόγραμμα στο ραδιόφωνο. Έλα.Έχω πάνω μου ιστορίες και μέσα μου ταττού. Έχω ρυτίδες απορίας σκέψης γέλιου και φρέσκιες άσπρες τρίχες. Έχω. Σφουγγαρίσει. Έλα.Η σκόνη δεν έφυγε. Έχω. Ρούχα στο πάτωμα, αράχνες στα όνειρα, άπλυτα στο νεροχύτη, ζόρια στο ταβάνι. Έχω τασάκια γεμάτα. Κάθε γόπα προδί-δει μια στιγμή. Οι περισσότερες θα ‘θελαν να ‘χαν κόψει το κάπνισμα. Μια βαριόταν, άλλες ήταν αγχωμένες. Όλες πάντως θα ήθελαν να έχουν μόλις κάνει έρωτα, και το τσιγάρο μετά… απλά να θόλωνε λίγο ακόμη τα τζάμια. Έλα τι φοβάσαι;Έχω κουρτίνες και σκιές. Σεντόνι, στόρια, μπαλκόνι μισό μέτρο, 3 πόντους θέα στη θάλασσα και φεγγάρι γείτονα. Έλα.Είμαι κουρασμένη. Δεν θα μιλάω πολύ. Δεν θα σ’ αγγίζω καν. Θα καθόμαστε σιωπηλά κι απέναντι. Θα ζηλεύω το πιρούνι, το ποτήρι, το σκυλί. Θα ζυγίζεις, θα μυρίζεις, θα θέλεις να μείνεις για πάντα ή να μην ερχόσουνα ποτέ. Θα θέλω να φύγεις. Να βάλω δυνατά τη μουσική που σ’ εκνευρίζει και να χο-ρεύω. Όπερα. Σιχτίρ και κίνηση. Άρια κι οργασμός. Έλα.

Όχι δεν χρειάζεται να φέρεις κάτι. Ούτε καν τα χέρια σου. Λουλούδια έχω. Τα κρατάω χρόνια τώρα. Ανθίζουν και μαραίνονται κι ανθίζουν και μαραίνο-νται ξεραίνονται και μπαίνουν μέσα σε άλμπουμ ,σε πίνακες, σε βιβλία, σε κουτιά από πουκάμισα. Εύθραυστα κι όμως πάνω στο μίσχο τους ισορροπώ, σαν πάνω σε κόκκινη κλωστή, σαν πάνω σε παύλα ανάμεσα σε δυο χρονο-λογίες: ενθάδε κείται μια γαζία, μια μανόλια, μια γαρδένια, γιασεμί. Ένα ροζ αγνώστων λοιπών στοιχείων.Έλα τώρα γιατί σε λίγο θα κλειδώσω. Και τα μαλλιά μου δεν φτάνουν ως τον δρόμο. Και σε λίγο θα γίνει κάτι και θα ξεχαστώ. Δεν θέλω να ξεχαστώ. Θέλω να θυμάμαι. Πως έχω φαντασία. Λαίμαργη. Κι αν πεινάς, μπορώ ακόμη να μαγειρεύω. Κι ας μην χορτάσουμε ποτέ. Αλλά έλα.•

Ζήτω τα λάθη! Στις 13 Οκτωβρίου γιορτάζουμε την αποτυχία. Η Failure Day ξεκίνησε από τη Φινλανδία όμως θα έπρεπε να γιορτάζεται παντού, ειδικά στην Ελλάδα. Από λάθη άλλο τίποτα. Είναι όπως λένε εξαιρετική μέρα για να πεις την ιστορία σου, να κοιτάξεις κατάματα την αποτυχία σου, να της χαμογελάσεις, και να την στείλεις στον αγύριστο.Γιατί κανείς δεν γλιτώνει από τις αποτυχίες. Έρχονται και σε ρίχνουν κάτω. Πρέπει να αλλάξουμε την κουλτούρα της αποτυχίας λένε. Το πώς την αντιλαμβανόμαστε και πώς τη χειριζόμαστε. Οι καλύτερες ιδέες ξεπήδη-σαν μέσα από προβλήματα, τα λάθη προσφέρουν γνώσεις. Γιατί όσο δεν αναγνωρίζεις τα λάθη σου, δεν βρίσκεις τη λύση, και τότε χάνεις τελεί-ως το παιχνίδι. Και μάλιστα όπως πρεσβεύουν και όλοι οι επιτυχημένοι, όποιος πιστεύει πως δεν θα αποτύχει ποτέ, είναι αυτός που αποτυγχάνει χειρότερα από όλους. Βγες έξω λοιπόν το Σάββατο, πάρε μια βαθιά ανάσα, πες «ζήτω τα λάθη μου», πιες ένα ποτήρι κρασί, αποχαιρέτα την αποτυχία σου και ορκίσου πως την επόμενη φορά θα πιεις για να γιορτάσεις την επιτυχία σου. Και μη ξεχνάς αυτό που έχει πει ο Woody: Αν δεν αποτυγχάνεις ποτέ, δεν έχεις κάνει τίποτα πρωτοπόρο. •


...η άνοιξη έρχεται,το χορτάρι μεγαλώνει...κι αυτό γίνεται οπωσδήποτε κάθε χρονιά, θα γίνει και στα 2013. Θα σπάσουν τα νερά κάπου εκεί στα Φώτα, το χιόνι θα ζεστάνει σαν κουβέρτα τους σπόρους μέσα στη γη και το χορτάρι θα ξεφυτρώσει και πάλι, πράσινο μέσα από το χώμα ...Όχι δεν την κάναμε λαχείο, δεν υποκύψαμε στο κλίμα των καιρών, δεν χάσαμε την παραδοσιακή αισιοδοξία μας, έχει απόλυτο δίκιο ο Καουρισμάκι... όταν πλέον δεν υπάρχει ελπίδα, τότε δεν υπάρχει και λόγος να είμαστε απαισιόδοξοι...Ομάδα από έμπειρους ρεπόρτερ της στήλης και του ΕΞΩΣΤΗ –επάγγελμα ρεπόρτερ- ψάχνουν πυρετωδώς να βρουν κατάλληλα κομμάτια, τσιτάτα κι αποσπάσματα από την παγκόσμια ιστορία και εμπειρία για την πρωτοφανή κατάσταση βασανιστηρίων που ζούμε σ’ αυτό τον υπέροχο κόσμο σ’ αυτή την ευλογημένη γωνιά της γης, τα τελευταία πέντε χρόνια...και αυτό του Καουρισμάκι είναι πραγ-ματικά εξαίρετο...και μας επιτρέπει να μην αναφερθούμε πάλι σε Λαο Τσέ, γιαπωνέζικα χάι κου και τον δικό μας Ηράκλειτο που έζησε στις ακτές του σημερινού Μπόντρουμ, στην Έφεσο...Καθώς γράφεται Κυριακή βράδυ αυτό το σημείωμα και θα βγει στον αέρα της πόλης την Πέμπτη, ρισκάρει και κάνει μιαν ευχή...Να φωτί-σει ο οποιοσδήποτε θεός του Ολύμπου ή διαφόρων μονοθεϊστικών απόψεων, την κυρία Μέρκελ και να σκεφτεί λογικά, γερμανικά και πανευρωπαϊκά...με ευρύ πνεύμα και ευρεία οπτική, όπως η ετυμο-λογία της λέξης Ευρώπη...ΟΥΜ ΓΚΟΤΤΕΣ ΒΙΛΛΕΝ...Να καταλάβει επιτέλους το σημείο όπου βρίσκεται η χώρα μας και ότι λίγος - πολύ λίγος- χρόνος απομένει πια για μια ενιαία και συν-θετική ευρωπαϊκή λύση, μια σύνθεση βορρά και νότου, από την Ευ-ρώπη της οποίας σήμερα ηγείται και να δώσει πολιτικά την ανάσα που όλη η χώρα έχει ανάγκη. Να ακούσει προσεκτικά αυτά που και ο Χέλμουτ Σμιτ και ο Ζαν Λύκ Γκοντάρ και ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ έχουν τονίσει και να συμβάλλει με όλες τις δυνάμεις της στο σταμάτημα της διάλυσης, της παρακ-μής και των μακρόσυρτων βασανιστηρίων της χώρας μας ...Είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι έρχεται εσπευσμένα και αξίζει η κυρία Μέρκελ μιας αξιοπρεπούς και ευγενικής υποδοχής - κάθε έκτροπο και ασέβεια είναι απαράδεκτα...Ας θυμηθεί τι έκαναν οι νικητές του πολέμου για να σταθεί η Γερμα-νία στα 1950 στα πόδια της ξανά, στο κέντρο της Ευρώπης...Κυρίως όμως ας αναλογιστεί, ότι αν παρ’ ελπίδα καταρρεύσουμε από σύμπτωση, απόγνωση ή τυχαίο γεγονός σ’ αυτό το γωνιακό οικόπεδο στο σύνορο της Ευρώπης ...τότε θα είναι 50 φορές πιο δύσκολη η ανόρθωση...αλλά και θα έχουμε γίνει ανίκητοι ξανά......η άνοιξη έρχεται, το χορτάρι μεγαλώνει ξανά...θα επιζήσουμε μάλ-λον... αλλά γιατί αυτό να γίνει ...στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη...και όχι στα ρόδινα ακρογιάλια... •

Επιμέλεια στήλης: Κυριάκος Αθανασιάδης

«Και τι δουλειά κάνεις;» «Δημοσιογράφος». «Καλά τομάρια πουλημένα είστε του λόγου σας». Αληθινή ιστορία. Όταν εγώ ονειρευόμουν τον Χάντερ Τόμσον και τον Ντάστιν Χόφ-μαν με απαράδεκτη φράντζα να σκαλίζει το Γουότεργκεϊτ, κάποιος εκεί πάνω κακάριζε. «Οι δημοσιογράφοι είστε πουλημένα τομάρια», μου ανακοίνωσε ο ταξιτζής εκείνο το πρωί ενώ ακούγαμε –αυτός από συνήθεια, εγώ αναγκα-στικά– ένα τομάρι που γκαρίζει τη μασκαρεμένη οργή του, οργή με πορεία αντιστρόφως ανάλογη με τα οικονομικά της χώρας: τα λεφτά φεύγουν, οι τσιρίδες έρχονται. Ναι, σαν το ουίσκι, το ’πιασες. «Τα ΜΜΕ είναι μαγαζιά», μου ανακοίνωσε παλιός συνάδελφος που έχει όσο κυνισμό χρειάζεται μέσα του για να κάνει τη δουλεία αυτή αξιοπρε-πώς εδώ και τριάντα χρόνια Μαγαζιά λοιπόν που λειτουργούν με τους κανόνες της καπιταλι-στικής αγοράς. Και για το λόγο αυτό πρέπει να πουλήσουν. Η ιδέα ότι δημι-ουργούν τις τάσεις είναι μερικώς σωστή. Στην πραγματικότητα, διακρίνουν αυτό που μπορούν να μεγεθύνουν, να πουλήσουν, να αγοράσουν. Αυτό που αργοπεθαίνει θάβεται, για να τελειώσει τη ζωή του με συνοπτικές διαδικασί-ες. Είτε είναι μουσικό κίνημα, είτε είναι μόδα, είτε είναι ο πολιτικός ορθολο-γισμός. «Ο ορθολογισμός πέθανε, ζήτω ο ορθολογισμός», μου ανακοίνωσε ένας άλλος φίλος ακούγοντας άναυδος τη συνέντευξη Τύπου ενός πολιτικού αρχηγού. Κραυγές και υπόνοιες, σκάνδαλα, λίστες και φόβος. Φόβος, ο με-γαλύτερος εχθρός μου. Όλα τα αντέχω, μα όχι να φοβάμαι – γιατί μετά με φοβίζει κι ο εαυτός μου, και κάνει έναν κύκλο άρρωστο αυτό το πράγμα. «Ο φόβος οδηγεί στο μίσος και το μίσος οδηγεί στη σκοτεινή πλευ-ρά», ανακοινώνει ο Γιόντα στον νεαρό Άνακιν Σκαϊγουόκερ στον «Πόλεμο των Άστρων». Σιγά τα νέα, μάστορα. Εδώ δεν έχει άστρα, έχει παγίδα, έχει ένα λάκκο κι εμένα μέσα στις λάσπες, τυχερή στην ατυχία μου να με λέει πουλημένο τομάρι ο ταξιτζής που με πάει στη δουλειά, για να κάτσω μετά μπουχτισμένη στο γραφείο ν’ ακούσω καθετί ανορθολογικό, και να πω κι εγώ από πάνω. Γιατί, αλήθεια, κύριε οδηγέ, ποια νομίζεις ότι είναι η υποχρέωση του δημοσιογράφου σήμερα; Να μη σου πω ψέματα και βλακείες, κύριε οδη-γέ μου. Κι ας τις θες πολύ, τι να σε κάνω; Πόσο είναι; 6,90; Έλα, πάρε 10, δώσ’ μου 3 κι είμαστε εντάξει. Καλημέρα.

Η δημοσιογράφος Τζίνα Μοσχολιού εργάζεται στον Αθήνα 984, όπου παρουσιάζει την εκπομπή «Άκου τι έγινε» από Δευτέρα ώς Παρασκευή,

1-2 το μεσημέρι, ενώ συνεργάζεται και με το Amagi Radio.

Κάθε εβδομάδα, ένας φίλος από την Αθήνα (διανο-ούμενος, πολιτικός, δημοσιογράφος, επιχειρηματί-ας, καλλιτέχνης…) γράφει ένα άρθρο για τον «Εξώ-στη»: αιχμηρό, πρωτότυπο, «λοξό». Σήμερα, η Τζίνα Μοσχολιού


AH HA

Δάχτυλα. [ 1 ] Είναι τώρα ενάμισης μήνας που δεν έχω καθόλου διαθέσιμο χρόνο για ανάγνωση βιβλίων, ξεφύλλισμα εφημερίδων, ταβέρνα, γήπεδο και ύπνο: είμαι μονίμως καρφωμένος σε μια καρέ-κλα, με τα μάτια στην οθόνη και τ’ αφτιά μου σκεπασμένα με μεγά-λα ακουστικά, πράξεις, και οι δύο, που επίσης μ’ έχουν αποκλείσει από σχεδόν οτιδήποτε γίνεται. (Δεν έμαθα, φέρ’ ειπείν, τι ποσοστό κοτζαμπάσηδων είναι εναντίον της γερμανικής-ευρωπαϊκής πολι-τικής: 99%; ή παραπάνω;) Πράγμα ενδιαφέρον, πότε-πότε (αυτή η αγρανάπαυση, εννοώ), αν διαρκεί λίγο. Από την άλλη, γνωρίζω αυτό το διάστημα της αναγκαστικής ακινησίας όλο και περισσότε-ρους φίλους και πιθανούς συνεργάτες. Και διαρκώς, επομένως, και με το στανιό, σκέφτομαι πόσο μονίμως κρίνουμε κάποιον από τις διαφορές του μ’ αυτόν που μας θυμίζει. (Το ίδιο βέβαια κάνουμε και με την Τέχνη, κι ας είναι αυτά —άνθρωποι και Τέχνη— όπως ο επι-σκέπτης του Μεγάλου Ενυδρείου και ο Μεγάλος Λευκός πίσω από το τζάμι, αντίστοιχα). Είμαστε πάντα μετεικάσματα των άλλων (και όλα κρίνονται στη ζωή μας από το ποιους άλλους θυμίζουμε στους ανθρώπους που μας ενδιαφέρουν), αναλογίες ταπεινών, σχεδόν πάντα διόλου αρχετυπικών, ψευδοπροτύπων. Κάποιες συγγένειες όμως έχουν και αίμα. [ 2 ] Ένας από τους καινούργιους πιθανούς συνεργάτες μου έχασε πάνω σε μια δουλειά σχετική μ’ αυτό που είναι να κάνουμε ένα του δάχτυλο - θα του το κολλήσουν. (Ελπίζω). Έχω τουλάχιστον δύο ιστορίες με κομμένα δάχτυλα που συνέδεσα μ’ αυτόν. [ 3 ] Η μία είναι από το στρατό. Απεχθάνομαι, από νέος, τις ιστορίες από το στρατό, και δεν ακούω (δεν έχω ακούσει) ποτέ

καμιά τους. Παρά ταύτα: Είμαστε σε ένα βουνό, είναι χειμώνας, πρέπει να ζεσταθούμε και να τραφούμε όπως βρει ο καθείς - κι όλ’ αυτά στο πλαίσιο ενός προγράμματος χωρίς καμία σύγχρονη λογική, φυσικά. Δε μπορούμε όμως να ζεσταθούμε, ούτε να τρα-φούμε. Κάποιοι κλέβουν τα λιγοστά πράγματα του μαγειρείου, κάποιοι άλλοι τούς χτυπούν άσχημα, είναι και κάποιοι καταδρο-μείς από άλλη μονάδα που μας κλέβουν τα σκεπάσματα και κάτι προμήθειες, οπότε καθόμαστε όλη μέρα άπραγοι. Χιονίζει. Πιο κει είναι ένα αλσύλλιο, περιποιημένο παραδόξως. Άντεξε τρεις μέρες. Καταπέσαμε επάνω του με τσεκούρια και κόψαμε όλα τα δέντρα, που όμως ήταν νέα, φρέσκα, όλο χυμούς, και δεν καίγονταν καλά. Είχαμε φτιάξει μια ψευτοφωτιά, που πιο πολύ μάς παρηγορούσε ο λευκός καπνός που έβγαζε και το τσιτσίρισμα, το τσίριγμα, των ξύλων, παρά η ζέστη της. Δεν έβγαζε ζέστη. Καθόμασταν γύρω-γύρω πάνω σε κομμάτια των κορμών, που τα ’χαμε σμιλέψει σαν σκαμπό. Οι μισοί κρατάγαμε τσεκούρια και δε μιλάγαμε, όλο κα-πνίζαμε. Εγώ είχα το συνήθειο να παίζω με το δικό μου τσεκούρι: το κάρφωνα στον κορμό-σκαμπό δίπλα μου, έστρεφα τον καρπό μου, το ξέμπηγα, το ξανασήκωνα, το ξανακάρφωνα. Κάποια στιγμή ήρθε ο Δ.Μ. από την τετράωρη σκοπιά, μέρες αξύριστος, κι έκατσε δίπλα μου με χλαίνες και τα συναφή, πιάνοντας τον διπλανό μου κορμό για να βοηθηθεί να κάτσει, και του ’κοψα το δάχτυλο. Πολύ καθαρό κόψιμο. Κάποιος με κρεμασμένο στόμα και παγωμένα δά-κρυα στα μάγουλα πήρε τις δύο αποκομμένες φάλαγγες και τις πέταξε στη φωτιά, ο γιατρός που φωνάξαμε λιποθύμησε, ο Δ.Μ.

προσπαθούσε ν’ ανάψει τσιγάρο, τον έβαλαν σ’ ένα τζιπ και τον πήγαν στην πιο κοντινή πόλη - δε θυμάμαι ποια. Ψάξαμε μέσα στη φωτιά για το δάχτυλο, αλλά δεν το βρήκαμε. Ή, κι αν το βρήκαμε, είπαμε πως είχε αχρηστευτεί. Τι άλλο να λέγαμε; [ 4 ] Ο Κ.Γ. ήταν ο συγγραφέας της τάξης. (Ούτε ιστορίες από σχολεία ακούω ποτέ μου, έλεος). Κάπου εκεί στην Α΄ Λυκείου είχε γράψει μια νουβέλα, αστυνομική, μυστηρίου, στην οποία όλοι οι άντρες ήρωες λέγο-νταν Γιάννης. Ο δολοφόνος αποκαλυπτόταν μεν στο τέλος, αλλά και πάλι έμενες με την απορία: ποιος διάολο Γιάννης απ’ όλους; Αγαπούσε τους Στόουνς, είχε ωραία μακριά μαλλιά, ήταν όλο ερω-τευμένος, δεν τον ένοιαζε το σχολείο, έπαιρνε πολλές αποβολές. Βρεθήκαμε μετά από καμιά εικοσαριά χρόνια, και ήρθε σπίτι την πρώτη (και τελευταία) μέρα με μια κοπέλα πανέμορφη - σκέτος άγγελος. Ξανθιά, με χείλια στο χρώμα της σπασμένης αρτηρίας, με μια χούφτα φακίδες: άγγελος. Από τις Σέρρες, θυμάμαι. Τέλος πάντων. Μαζί του έφερε και δυο μπουκάλια ουίσκι, φτηνά, κι ένα σακ βουαγιάζ. Και καλά το ουίσκι (έπινε από πολύ μικρός, πολύ), αλλά το σακ βουαγιάζ; Ήταν κι εκατό κιλά. Μου λέει, «Είναι τα χει-ρόγραφά μου, τα κείμενά μου, τα βιβλία μου». Καθόμουν και τον κοίταγα με απορία (προφανώς), αλλά εκείνος επέμενε. «Ναι, ναι», έλεγε, «κι αν μου συμβεί κάτι; κι αν γίνει κανένας σεισμός;» Μετά ήπιε αρκετό και από τα δύο μπουκάλια, και επέμενε όλο πως, σε περίπτωση σεισμού ή άλλης μείζονος καταστροφής, θα έπαιρνε το σακ βουαγιάζ πρώτο μαζί του βγαίνοντας από τα χαλάσματα, και όχι εκείνο το αγγελικό κορίτσι. Το οποίο κορίτσι μάλιστα συμ-

φωνούσε, τον αγαπούσε ή τον υποληπτόταν πολύ, ή τέλος πάντων πίστευε πως έκανε μια άσκηση κρίσης εκείνες τις στιγμές. Ή πως έπαιζε έναν ρόλο. (Σάμπως η αγάπη τι είναι; Δύο καλώς συγκερα-σμένοι ρόλοι. Ενίοτε: ένας). Κάποια στιγμή μετά το φαγητό, πήγα ν’ ανοίξω το πτυσσόμενο τραπέζι που είχα τότε με τη γυάλινη επι-φάνεια και τα λεπτά μεταλλικά πόδια (ψήλωνε και χαμήλωνε με τη βοήθεια μιας μακριάς και μιας κοντής μεταλλικής βέργας: έξυ-πνο), ξεκόλλησα από τις βεντούζες του το πολύ βαρύ γι’ αυτόν τζάμι και το σήκωσα στον αέρα, οπότε εκείνος έπρεπε να κάνει την απλή δουλειά, ν’ αλλάξει βέργα, μα σκόνταψε κι έπεσε πάνω στο νικελωμένο τραπέζι, κι εκείνο έκλεισε από τα κιλά του και τα χιαστί πόδια γίναν μια ίσια γραμμή και του ψαλίδισαν τον αντίχειρα, που βρέθηκε μακριά, στην πέρα άκρη του δωματίου (άντε να το βρεις), και σύριζα απ’ την παλάμη τού Κ.Γ. εκτοξευ-όταν αίμα, πολύ αίμα, με παλμό. Πήγαμε στον Ερυθρό Σταυρό με τα πόδια (τα ταξί δε σε παίρνουν), κι όσην ώρα τού ράβανε το δάχτυλο είχε κάπου εκεί δίπλα το σακ βουαγιάζ του, κι εγώ ήμουν έξω μ’ εκείνο το κορίτσι που θα προτιμούσε να ήταν στη θέση του, με κομμένο το δικό της δάχτυλο. Ή στη θέση τού σακ βουαγιάζ: να ήταν μια ιστορία. [ 5 ] Δε μας πειράζει να είμαστε ιστορίες, δε μας πειράζει να είμαστε αφηγήσεις στο μυαλό του άλλου. [ 6 ] (Γιατί τα λέω τώρα όλα αυτά. Απάντηση δεν υπάρ-χει. Κι αν σου πω πως το διασκέδασες, και πως χάρηκες γιατί εσένα δε σου λείπει κανένα δάχτυλο, δε θα ’ναι αλήθεια: μπορεί να συμβεί από στιγμή σε στιγμή). - Κυριάκος Αθανασιάδης.


# «Εγενήθην εις τον αιώνα και τον τόπο

της υποκρισίας ήτις εστίν ο υπέρτατος

βαθμός της ανθρώπινης διαφθοράς. Διό-

τι η μίμησις της αρετής είναι εσχάτη πα-

νουργία της κακίας.» Βύρων Βασιλειάδης – 1874 (χειρόγραφη σημείωση από την τελευταία σελί-δα του ιταλοελληνικού λεξικού του Κ. ΒΑΡΒΑΤΗ, 1861)

Σχεδόν 150 χρόνια μας χωρίζουν από αυτή την σπαρακτική σημείωση στο βιβλίο που μόλις αγόρασα από υπαίθριο πωλητή στο κέντρο της Αθήνας έναντι αξίας 5 ευρώ. Είναι η πρώτη φορά που αργώ να παραδώσω κείμενο στην αρχισυνταξία. Αλλά άξιζε τον κόπο... Νομίζω, τέτοια ανακάλυψηΗ Ελλάδα αλλά και η Ευρώπη της τερατογένεσης είναι μπροστά στα μάτια μας. Οι ψευδοφαντασιώσεις - απόρροιες μιας στροφής του ευρωπαϊκού τύπου, ανακόλουθη των επιθέσεων της προηγούμενης τριετίας, τελειώ-νουν κι αυτές. Λίστες πάνε κι έρχονται, από γραφείο σε γραφείο, οι νεκροθάφτες έχουν πιάσει δουλειά, ενώ τηλεοπτικοί αστέρες με ισχυρή μεταπολεμική τσαντί-λα, από ένα άλλον «περαστικό» HIGH πλανήτη, ακόμα αναρωτιούνται σε αυτή τη χώρα της Αφθονίας, τί παράγουμε...

# Προσωπικά παράγω «χυδαία γλώσσα του πεζοδρομίου», έτσι με κατηγό-ρησε λοβοτομημένος και περιθωριακός δημόσιος υπάλληλος (αρχαιολό-γος) ιστολογίου, του οποίου το όνομα περιμένω να αποκαλύψει στα εγκό-σμια ο αρμόδιος εισαγγελέας... Η συγκεκριμένη ανάρτηση που με περνάει γενεές 14, γίνεται (όπως εξάλλου κι όλες του συγκεκριμένου ιστολογίου) από IP που ανήκει στο παραμεθόριο Υπουργείο Πολιτισμού. Ο συγκεκριμέ-νος δηλαδή δημόσιος υπάλληλος είναι πληρωμένος από κι εμένα δημόσιός

μου συκοφάντης...

# Έλληνας σε Έλληνα βγάζει μάτι. Την εβδομάδα που μας πέρασε πληρο-φορήθηκα ότι κάθε ευρωπαίος άνεργος πολίτης ο οποίος εγγράφεται στον γερμανικό ΟΑΕΔ με διεύθυνση κατοικίας στη Γερμανία, εισπράττει από την πρώτη κιόλας μέρα 900 ευρώ μηνιαίο επίδομα ανεργίας για ένα ημερολο-γιακό ολόκληρο έτος... Έτσι ζουν εκατοντάδες Έλληνες καλλιτέχνες εις τα Βερολίνα κομίζοντες πικροδάφνες μικροπολιτικατζίδικες...

# Πιο θλιβερή αναποτελεσματικότητα από το να ιντριγκάρεις το θρησκευ-τικό μένος πειραγμένων Χριστιανών (που δεν κατανοούν απολύτως ότι όταν αγαπάς εν Χριστώ τον πλησίον, τον αγαπάς ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ) προσπα-θώντας να αλώσεις με αναρτήσεις στο διαδίκτυο, κι έτσι να διαφημίσεις την θεατρική σου παράσταση με βλάσφημα (εντελώς ακίνδυνα, που εξαρ-γυρώνονται ωστόσο μόνο από μικρό κοπάδι gay μεταλλαγμένων θεατών) αλλά προβλεπόμενα δρώμενα και λέξεις, δεν υπάρχει... Ναυτία...

# Η ΑΓΑΠΗ του Χάνεκε έχει σφηνωθεί στη φριχτή μου καρδιά στο διηνε-κές... δεν θα με συμφιλιώσει με το θάνατο ποτέ, αλλά πάντα θα με μετα-κι-νεί η σκέψη ότι ο φόνος από αγάπη λυτρώνει... Τέτοιες αγάπες (χωρίς φό-νους) ευτυχώς έχω συναντήσει πολλές φορές γύρω μου... Αυτή την ΑΓΑΠΗ θέλω να επανεγκαταστήσω μια μέρα στην καρδιά μου...

# ΑΡΧΕΤΥΠΟ Πνευματικό Έργο μοναδικής (100 μεταπτυχιακά διπλώματα κι άλλα τόσα διδακτορικά δεν το πλησιάζουν σε διαύγεια και ΗΘΟΣ) συγ-γραφικής ψυχογραφικής ακρίβειας και εκτέλεσης, από την τρικυμισμένη ψυχή του ROBERT WALSER “Γιάκομπ φον Γκούντεν».

# Το κείμενο γράφεται απόγευμα Δευτέρας. Αύριο Τρίτη έρχεται στην Αθήνα η καγκελάριος της ΣΥΝΘΛΙΨΗΣ, Μέρκελ. Ότι θα έχει απομείνει από αυτή την 6ωρη γερμανική αθηναϊκή λαίλαπα δεν θα είναι τίποτ’ άλλο από ένα θανατερό άκεφο κουιντέτο... •

Borderlife Γράφει ο Μάνος Λαμπράκης

εξώστης. 27 Σεπτεμβρίου - 3 Οκτωβρίου 20122121


Αναλογική ΛογικήΣυνέντευξη στον Αλέξανδρο Μελή

Οι Balkan Beat Box πρωτοεμφανίστηκαν στην

underground μουσική σκηνή της Νέας Υόρκης το 2005. Το 1o τους album

παρουσίαζε έναν διεθνοποιημένο ηλεκτρονικό ήχο με μεσογειακές επιρροές.

Με ιδρυτικά μέλη του συγκροτήματος τους ισραηλινής κα-ταγωγής Ori Kaplan (ex-Gogol Bordello) και Tamir Muskat (ex-Firewater), η μπάντα στήριξε την διευρυνόμενη φήμη της στα εκρηκτικά live shows, ενώ σύντομα την παρέα συμπλή-ρωσε ο Tomer Yosef. Εμπνευσμένο από τις ταραχές σε όλον

τον κόσμο – από την Αραβική Άνοιξη ως το κίνημα “Occupy Wall St.” στην Αμερική, και τις εκδηλώσεις διαμαρτυ-

ρίας στο Ισραήλ, οι Βalkan Beat Box έρχονται στο Principal Club Theatre στις 17 Οκτωβρί-

ου να μας παρουσιάσουνε το νέο τους δίσκο “Give”.


Δύσκολα κάποιος μπορεί να σας κατατάξει σε ένα μόνο μουσικό είδος. Πώς θα περι-γράφατε τον ήχο των ΒΒΒ σε έναν επισκέ-πτη από άλλο πλανήτη; Ως ένα αστικομετα-ναστευτικό Sound System!

Κάνατε τα πρώτα σας μουσικά βήματα στην Νέα Υόρκη, στην πόλη που ποτέ δεν κοιμά-ται. Πόσο καθοριστικό ήταν αυτό στην μετέ-πειτα εξέλιξή σας ως καλλιτέχνες; Πράγματι το γεγονός αυτό ήταν πολύ καθοριστικό. Η Νέα Υόρκη ήταν το μέρος που εξελιχθήκαμε. Πήγαμε εκεί όταν ήμασταν ακόμα παιδιά και μετά ξεκίνησαν όλα τα άλλα. Είχαμε τη δυνα-τότητα να εστιάσουμε και να δούμε από μια άλλη προοπτική τη Νέα Υόρκη, η οποία είναι ένα χωνευτήρι. Τόσες διαφορετικές κουλτού-ρες σε πλήρη εγρήγορση, αυτόνομες αλλά και ανακατεμένες μαζί σε ένα πραγματικά ζωντα-νό μωσαϊκό. Περάσαμε από όλες τις φάσεις, παίξαμε σε μπάντες που έπαιζαν Salsa, Hip Hop, Punk... Και φυσικά κάναμε περιοδείες. Γυρίσαμε κυριολεκτικά όλες τις ΗΠΑ. Αυτή η εμπειρία σε αλλάζει και ταυτόχρονα σε κάνει να γνωρίσεις τον εαυτό σου. Η μουσική μας δεν θα ήταν η ίδια αν δεν είχαμε ξεκινήσει από τη Νέα Υόρκη.

Πολλές φορές εμφανίζεστε αρκετά πολιτικο-ποιημένοι στα κομμάτια σας; Μπορεί η μου-σική να μπει στη συνείδηση του κόσμου, να τους αλλάξει μυαλά; Μεγαλώσαμε με τα μη-νύματα που άφησαν ο John Lennon και ο Bob Marley. Δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε τον κόσμο χωρίς αυτούς... Πιστεύουμε πραγ-ματικά στο μήνυμα που μπορεί να περάσει η

μουσική μας. Μας βγαίνει φυσικά αλλά θέλου-με να εκφράζεται με έναν τέτοιο τρόπο ώστε να σε κάνει να χορέψεις. Οπότε ναι. Η τέχνη και η πολιτική στάση μπορούν πράγματι να ενωθούν, αρκεί να είναι ειλικρινείς.

Η Θεσσαλονίκη πολλές φορές αποκαλείται ως η πρωτεύουσα των Βαλκανίων. Τι δε-σμούς έχετε με τη μουσική των Βαλκανίων; Πιστεύετε ότι ο συγκεκριμένος ήχος έχει μέλλον ή μόνο ένα λαμπρό παρελθόν; Με-ρικοί από το συγκρότημα έχουμε καταγωγή από τα Βαλκάνια αλλά δεν είμαστε μια μπάντα που μπορεί να προσδιοριστεί γεωγραφικά. Αγαπάμε πολύ το Βαλκανικό ήχο. Όσον αφο-ρά την ερώτησή σου - το μέλλον είναι τώρα - πάρα πολλοί παραγωγοί ακολουθήσανε τόσο τα δικά μας βήματά όσο και του Shantel και διάφορων άλλων και πράγματι πολλοί ασχο-λήθηκαν και σχετίστηκαν με αυτόν τον ήχο. Κάποιοι το κάνανε καλά ενώ κάποιοι άλλον τον καταχράστηκαν αφού δεν ξέφυγαν από τα κλισέ του είδους με μουσικά software (όπως το Logic και το Ableton). Σε αυτό το σημείο πάντως όλες οι πόρτες είναι ανοιχτές. Ζούμε σε ένα παγκοσμιοποιημένο κόσμο όπου η μου-σική αναμιγνύεται συνεχώς. Το βασικό είναι να φτιάχνεις καλή μουσική και φυσικά να δη-μιουργήσεις το δικό σου ήχο και τη δική σου αισθητική.

Ο τελευταίος σας δίσκος τιτλοφορείται “Give” και ο ήχος σας είναι σαφώς διαφορο-ποιημένος σε σχέση με τις παλιότερές σας κυκλοφορίες. Τι ερεθίσματα είχατε κατά την περίοδο της ηχογράφησής του; Έπνεε ένας

αέρας αλλαγής. Κοινωνικές αλλαγές, πολι-τικές αλλαγές. Γίναμε πατεράδες και πλέον τσαντιζόμαστε περισσότερο για τα πράγμα-τα που μας απασχολούν. Ειδικά αν σκεφτείς τι έχουν τα παιδιά μας να αντιμετωπίσουνε στο μέλλον. Ειλικρινά, ποτέ δεν ξέρουμε τι θα συμβεί όταν μπαίνουμε στο στούντιο. Μας αρέσει τα πράγματα να γίνονται αυθόρμητα.

Πόσο πραγματικά επηρεάζει τη μουσική σας το γεγονός ότι η πλειοψηφία των μελών του συγκροτήματος κατοικούν σε διαφορετι-κές γεωγραφικές περιοχές και πώς θα πε-ριγράφατε τη δημιουργική διαδικασία που ακολουθείτε ώστε να καλύψετε με αυτό το “κενό”; Εύκολη! Παίρνουμε το αεροπλάνο και βρίσκουμε ο ένας τον άλλο. Όταν συναντιόμα-στε περνάμε πραγματικά ποιοτικό χρόνο μαζί. Επίσης μιλάμε και κάνουμε πρόβες όταν είμα-στε καθ’ οδών σε κάποιο τουρ.

Το ελληνικό κοινό σας έχει μια ιδιαίτερη συ-μπάθεια. Τι εμπειρίες είχατε στο παρελθόν από τις επισκέψεις σας στην Ελλάδα; Τι να περιμένει ο κόσμος που θα έρθει να σας δει στο Principal στις 17 Οκτωβρίου; Ένα σούπερ-καλό show! Αγαπάμε την Ελλάδα και είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι που θα επιστρέ-ψουμε! Νιώθουμε ότι ο κόσμος εκεί κατανοεί τη μουσική μας... Ανυπομονούμε!

Τι σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε: Κα-πιταλισμός Γουρούνια | Punks Μανιφέστο | Ευρωπαϊκή Ένωση Ταραγμένος γίγαντας | Μέση Ανατολή Επώδυνη αγάπη | Αλληλεγγύη ..τώρα | Ευδαιμονία ...σε όλους •


Ο Τσάρλι Νιούμαν (για την ακρίβεια το επίθετο είναι «Νόιμαν» στο πρωτότυπο, ωστόσο αγγλο-ποιήθηκε από τον έλληνα μεταφραστή) είναι ένας ιδιοφυής μηχανολόγος που εργάζεται στα ερευνητικά εργαστήρια μίας μεγάλης εταιρίας με την επωνυμία «Καλύτερο Μέλλον». Είναι ένα κοινωνικά αυτιστικό άτομο που θεωρεί τις κοινω-νικές συμβάσεις και τις διαπροσωπικές σχέσεις περίπλοκες και αδιέξοδες, γι’ αυτό τον λόγο έχει καταλήξει να αποκλείει κάθε άλλο πρόσωπο από τη ζωή του με γνώμονα τη λογική. Δεν έχει πα-ρέες ούτε φίλους κι έχουν περάσει δέκα χρόνια από την τελευταία φορά που φίλησε γυναίκα. Ώσπου κάποια μέρα χάνει το κινητό του. Και τότε αρχίζουν όλα. Στη μανιώδη αναζήτηση του κινητού του –που δεν είναι απλώς μία φορητή τηλεφωνική συσκευή, όλοι ξέρουμε πως είναι πλέον τα πάντα– χάνει το πόδι του μέσα στον εργασιακό του χώρο. Αμέσως συνειδητοποιεί πως αυτό που για τους άλλους θα ήταν ένα τραγικό εργατικό ατύχημα, για τον ίδιο είναι μία μοναδική ευκαιρία για εξέλιξη και αυτοβελτίωση. Για αναβάθμιση.Με τον «Άνθρωπο–μηχανή», το τέταρτο κατά σει-ρά βιβλίο του –που είναι και το πρώτο που μετα-φράζεται και κυκλοφορεί στην Ελλάδα– ο συγ-γραφέας Μαξ Μπάρυ ασκεί για ακόμη μία φορά καυστική κριτική στη δράση και τη λειτουργία των μεγάλων πολυεθνικών εταιριών με τις πολ-λαπλές και ετερογενείς δραστηριότητες, καθώς τις σκιαγραφεί ως θεοκρατικούς μηχανισμούς με κλειστή ιεραρχία και σκοτεινά απώτερα κίνητρα. Βρίσκει μάλιστα την ευκαιρία να μιλήσει ακόμη και για τις μεγάλες ασφαλιστικές εταιρίες και για τον τρόπο με τον οποίο αυτές αποτιμούν την αξία του ανθρώπου: ότι δηλαδή η απώλεια ενός μέλους του ανθρώπινου σώματος κοστίζει περισσότερο από την απώλεια της ανθρώπινης ζωής. Ίσως να μην έχει και τόσο μεγάλη σημασία εάν το συγκεκριμένο βιβλίο εμφανίστηκε στην

πρώτη, ανεπεξέργαστη μορφή του ως διαδικτυ-ακό μυθιστόρημα δημοσιευόμενο σε συνέχειες, όπου ο συγγραφέας είχε την δυνατότητα να συνομιλεί και να συμβουλεύεται τους διαδικτυ-ακούς τους «φίλους» για την εξέλιξη της πλοκής, ακόμη και για τη μακέτα που θα έπρεπε να είχε το εξώφυλλο της έντυπης έκδοσής του. Ίσως τελικά να μην έχει και τόσο μεγάλη σημασία εάν είναι αλήθεια κατά πόσον ο πολύς Ντάρεν Αρο-νόφσκι σκοπεύει πράγματι να μεταφέρει στη με-γάλη οθόνη το βιβλίο αυτό, εφόσον η εταιρία του έχει αγοράσει τα κινηματογραφικά δικαιώματα ήδη από το 2010. Αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι ότι μέσα από μία ιστορία τρόμου, επιστημονικής φαντασίας και πάνω απ’ όλα μια ιστορία αγάπης, ο Μαξ Μπάρυ αφηγείται με ευθύ πολιτικό σαρκασμό και κοινωνική ειρωνεία την πλήρη κι ολοκληρωτική εξάρτησή μας από την τεχνολογία. Και για να το αντιληφθεί κανείς αυτό δεν χρειάζεται να διαθέτει smartphone ή tablet pc. Αρκούν απλά και μόνο γυαλιά οράσεως…Ο ήρωας του Μαξ Μπάρυ μπορεί μεν να ανήκει στη μεγάλη κληρονομιά της λογοτεχνίας του ρο-μαντισμού όπως αυτή ξεκίνησε με τον Βίκτωρα Φρανκεστάιν της Μαίρης Σέλλεϋ, μετεξελίχθηκε όμως με ιστορίες όπως ο «Άνθρωπος που στοίχι-σε πολλά», ο «Robocop» και ο «Iron Man». Με σα-φείς αναφορές στο «Blade Runner» αλλά και το εν πολλοίς άγνωστο «Exegesis» του Φίλιπ Ντικ, ο «Άνθρωπος–μηχανή» είναι όλα αυτά και τίποτα μαζί· είναι ένας επιστήμονας που ενεργεί με εντελώς εγωιστικά κίνητρα, δίχως καμία διάθεση να προσφέρει ή να μοιραστεί με τους άλλους τα αποτελέσματα των εργαστηριακών ερευνών του. Δεν είναι θύμα κρυφών πειραμάτων που αποσκοπούν στην πρόοδο της ανθρωπότητας, καθώς ούτε μια στιγμή δε λειτουργεί ως νέος Προμηθέας. Ακρωτηριάζεται κάθε τόσο εσκεμ-μένα, με σκοπό μονάχα ο ίδιος να βελτιωθεί: να αποκτήσει Καλύτερα

Πόδια, Καλύτερα Χέρια, Καλύτερο Δέρμα, Κα-λύτερα Μάτια. Μονάχα που ούτε μια στιγμή δεν παύει να είναι υπάλληλος κι έτσι καταλήγει βιο-μηχανικό πρωτότυπο και πνευματική ιδιοκτησία της «Καλύτερο Μέλλον».Και είναι αυτή η αναζήτηση του καλύτερου μέλλοντος που θα νοηματοδοτήσει ξανά ακόμη και το ίδιο του το όνομα: ένας Νέος Άνθρωπος.

«Όταν το μόνο που έχεις είναι ένα σφυρί, τότε όλα τριγύρω σου μοιάζουν με καρφιά»

«Γεια! Τι γίνεσαι;» Η Λόλα σταμάτησε μπρος στο κρεβάτι μου. «Συνέθλιψες και το άλλο πόδι σου». «Ναι». «Επί τούτου». «Ναι». «Γιατί;» «Επειδή…» Δεν ήξερα πώς να της το εξηγήσω. Φαινόταν προφανές. Αφού είχε δει το πρωτότυπο μοντέλο. «Θέλεις να πεθάνεις;» «Όχι!» «Μισείς τον εαυτό σου;» «Όχι. Βασικά…» Το συλλογίστηκα. Υπήρχαν μέλη για τα οποία δεν είχα και την καλύτερη γνώμη. Αλλά δεν τα μισούσα. Απλά πίστευα πως σήκωναν βελτίωση. «Όχι». «Σου αρέσει ο πόνος;» «Τι; Όχι βέβαια». «Τότε δεν βγάζει νόημα το όλο πράγμα». «Όταν κάποιος κάνει μια διορθωτική επέμβαση με λέιζερ για τη μυωπία του, κανείς δεν έχει την εντύπωση ότι προσπαθεί να βλάψει τον εαυτό του. Απλά ανέχονται τον βραχυπρόθεσμο πόνο για να βελτιώσουν το σώμα τους. Εσύ κάνεις φυσιοθεραπεία. Κάνεις τους ανθρώπους να ιδροκοπούν και να ζορίζονται και να κάνουν οδυνηρές ασκήσεις. Έχεις –έχεις τρυπημένα αυτιά. Δη-λαδή τρύπησες τους λοβούς των αυτιών σου επειδή μισείς τον εαυτό σου; Το πας γι’ αυτοκτονία λάου-λάου; Ο πόνος δεν είναι ο στόχος. Ο πόνος είναι μια παρενέργεια του ανθρώπινου σώματος, που είναι ελαττωματικό ώστε ο μόνος τρόπος να επιφέρεις ουσιαστικές βελτιώσεις είναι να αφαιρέσεις ό,τι υπάρχει και ν’ αρχίσεις από την αρχή. Ήθελα απλά μια αναβάθμιση. Δεν δα είναι και τόσο αλλόκοτο. Τόσος κόσμος που πάει στα γυμναστήρια το ίδιο πράγμα θέλει. Η μόνη διαφορά είναι ότι εγώ έχω πρόσβαση σε καλύτερη τεχνολογικά μέσα». Συνειδητοποίησα ότι το είχα παρατραβήξει. Η Λόλα άρχισε να κινείται. «Περίμενε», είπα. «Άφησέ με να το διατυπώσω λίγο διαφορετικά». Μα εκείνη έγερνε προς το μέρος μου. Πριν καταλάβω τι συνέβαινε, με φίλησε.

Fahrenheit 451Γράφει ο Γιώργος Φ. Φωτιάδης

Μαξ ΜπάρυΟ άνθρωπος – μηχανή μτφ. Αύγουστος ΚορτώΕκδόσεις «Καστανιώτη», Αθήνα 2012σελ. 313


Κάθε εβδομάδα, συζητάμε με τους υπεύθυνους ενός από τα βι-βλιοπωλεία της πόλης. Σήμερα, το

Η Άγνωστη ΚαντάθΑιμιλιανού Γρεβενών 6 (Πλατεία Ναυαρίνου) | 2310-227.010 | [email protected]

BookshopsΓράφει ο Κυριάκος Αθανασιάδης


Η ιστορία. Η «Άγνωστη Καντάθ» ιδρύθηκε το 1994 και στεγάστηκε αρχικά σ’ έναν πολύ μικρό χώρο ανάμεσα στη Ροτόντα και την Καμάρα, στο ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης. Ήταν μια πρώτη απόπειρα να δοθεί βήμα στο –παραγνω-ρισμένο απ’ την «επίσημη» λογοτεχνία– είδος της Επιστημονικής Φαντασίας, του Φανταστικού και του Τρόμου. Ο κόσμος ανταποκρίθηκε, οι πε-λάτες έγιναν φίλοι και η «Καντάθ» μεταφέρθηκε το 2001 σ’ ένα μεγαλύτερο κατάστημα σε μια πάροδο της Δημητρίου Γούναρη, στο γνωστό Ναυαρίνο. Το αντικείμενό της δεν άλλαξε, απλώς διευρύνθηκε, οι τίτλοι πλήθυναν, καινούργια είδη έκαναν την εμφάνισή τους, οι φιλίες διατηρήθη-καν και προστέθηκαν νέες.

Η φιλοσοφία. Πρόθεσή μας είναι να γίνει ευρύτερα γνωστή η καλή Φανταστική Λογοτε-χνία και να συσπειρωθούν γύρω της όσοι ήδη μοιράζονται ένα ενδιαφέρον γι’ αυτήν.

Μικρό ή μεγάλο βιβλιοπωλείο; Σαφώς μικρό – τα μεγάλα βιβλιοπωλεία δίνουν περισσό-τερο την εντύπωση πολυκαταστημάτων, όπου το ενδιαφέρον περιορίζεται στην αγορά-πώληση. Στα μικρά βιβλιοπωλεία, όπου κατ’ ανάγκην γί-νεται επιλογή από τα βιβλία που κυκλοφορούν, έχεις την αίσθηση των κοινών ενδιαφερόντων, του μοιράσματος, της συνενοχής.

Η Κρίση: Προβλήματα, αλλαγές και επιπτώσεις στην αγορά βιβλίου. Πά-ντοτε τα πρώτα θύματα των κρίσεων ήταν τα αγαθά που, κατά παράδοση, κάνουν τη ζωή μας καλύτερη. Το βιβλίο δεν είναι είδος πρώτης ανάγκης, επομένως πλήττεται τρομερά από την οικονομική κρίση. Οι πελάτες των βιβλιοπωλείων στερούνται ακόμα κι αυτή τη χαρά της ανάγνω-σης λόγω της ανεργίας και της μείωσης των εσόδων τους από ένα κράτος που δολοφονεί τη φαντασία και κάνει μπακάλικους λογαριασμούς για συμφέροντα άλλων. Τα μικρά βιβλιοπωλεία κλείνουν το ένα μετά το άλλο, ο πλουραλισμός των ιδεών αργοπεθαίνει.

Το μέλλον του βιβλίου, το μέλλον των βιβλιοπωλείων. Για τους πραγματικούς βιβλι-όφιλους το βιβλίο δεν αντικαθίσταται ούτε από τα audio-books, ούτε από τα e-books, ούτε ένας υπολογιστής μπορεί να πάρει τη θέση, το χρώ-μα, τη μυρωδιά, τη ζεστασιά μιας βιβλιοθήκης. Επομένως για το μέλλον του βιβλίου είμαστε αισιόδοξοι, για το μέλλον όμως των –μικρών ιδιαίτερα– βιβλιοπωλείων δυστυχώς όχι.

Το απόλυτο long-seller. Η μεταφρασμένη στα ελληνικά σειρά «Riftwar» του R. Feist («Ο Πόλεμος του Ρήγματος», εκδόσεις «Η Άγνω-στη Καντάθ»).

Το best-seller των τελευταίων 12 μη-νών. Τα βιβλία της σειράς «Game of Thrones» του G.R.R. Martin, εκδόσεις «Anubis». Η τηλεο-πτική διασκευή του πρώτου και του δεύτερου εκτίναξαν στα ύψη τις πωλήσεις μιας σειράς που έτσι κι αλλιώς ήταν από τις πιο δημοφιλείς των τελευταίων ετών.

Προτάσεις από τις νέες κυκλοφορίες. Η ανθολογία «Σκιές πάνω από το Ίννσμουθ», εκδόσεις «Jemma Press». Εμπνεόμενοι από την κλασική ιστορία του H.P. Lovecraft, μερικοί από τους σημαντικότερους σύγχρονους συγγρα-φείς του φανταστικού (N. Gaiman, B. Lumley, R. Campbell, K. Newman κ.ά.) δίνουν τη δική τους εκδοχή για το στοιχειωμένο ψαροχώρι της Νέας Αγγλίας. Το πρώτο βιβλίο της τριλογίας «Kingkiller Chronicle» του Patrick Ruthfuss, «Το όνομα του ανέμου», εκδόσεις «Anubis». Σύγχρονη ηρωική φαντασία που απέσπασε διθυ-ραμβικά σχόλια από κοινό και κριτικούς. Η επα-νέκδοση του εμβληματικού «Φαρενάιτ 451» του R. Bradbury. Το βιβλίο που σημάδεψε την ιστορία της Επιστημονικής Φαντασίας κυκλοφορεί με το αυθεντικό εξώφυλλο της πρώτης αμερικάνικης έκδοσης (εκδόσεις «Άγρα»). •

ΟΞΥΓΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ Ολύμπου 812310-260085

Στο ΟΞΥΓΟΝΟ γίνονται πολλά αυτό το φθινόπωρο: σεμινάρια και ερ-γαστήρια για ενηλίκους με άξο-να το βιβλίο και την ανάγνωση, τη γλώσσα, την εκπαίδευση και τον πολιτισμό, λέσχες ανάγνωσης, πα-ρουσιάσεις βιβλίων και πρωτότυπα εκπαιδευτικά προγράμματα για τους μικρούς βιβλιόφιλους, προ-βολές ταινιών, αφιερώματα σε βι-βλία και αγαπημένους συγγραφείς. Ενημερώσου στο www.oxygono-metaixmio.gr και έλα και εσύ για μερικές ανάσες πολιτισμού!

Άγνωστη ΚαντάθΑιμ. Γρεβενών 6 και Δημ. ΓούναρηΤ.Κ 546 21 Τηλ: 2310 227010, 229060Fax: 2310 229060 [email protected]

Στην Άγνωστη Καντάθ, το βιβλιο-πωλείο του Φανταστικού στη Θεσ-σαλονίκη, βρίσκει κανείς, πέρα από τα βιβλία των εκδόσεών μας, μια τεράστια συλλογή από βιβλία Science Fiction, Fantasy, Horror ελληνικά, αγγλικά και αμερικάνι-κα, Graphic Novels, Fantasy Art Albums, Puzzles, χρηστικά και δια-κοσμητικά αντικείμενα που θα γο-ητεύσουν τους λάτρεις του είδους.

ΡετρόAκούει και γράφει στις 45 στροφές ο Αρχιμήδης Γ. Παναγιωτίδης

Ε: [email protected]

Περπατώντας στην Άνω Πόλη. Ακόμα έχει ζέστη. Καφετέριες με φοιτητές που βλέπουν ποδόσφαιρο, γιαγιάδες που πλένουν μπαλκόνια, μηχανάκια που μαρσάρουν, βενζινάδικα με υπαλλήλους που καπνίζουν αριμανίως...Η Θεσσαλονίκη προσπαθεί ν’ αφουγκραστεί τους ήχους του μέλλοντός της, με το ένα μάτι πάντα στραμμένο προς το βαλκάνιο παρελθόν της. Hell this is Gangsterville bring your money to the shore, Yeah Gangsterville …The television is always thinking about real people- especially when it’s hungry…

Πιτσιρικάδες φωνάζουν τ’ όνομά μου βλέποντάς με στο δρόμο. Σαββα-τόβραδο και κυκλοφορούν με τις όμορφες αγκαλιά. Μεγάλωσαν. Κάνουν χαβαλέ, βγάζοντας κοροϊδευτικά τη γλώσσα σε καθετί συντηρητικό. Έτσι δεν ήταν πάντοτε; Let me rock it out on shouting street, Just like Eddie Cochran…Όλοι συζητάνε για λίστες. Λίστες φυγόδικων, λίστες με φάρμακα, λίστες με ψώνια, λίστες με απλήρωτα γραμμάτια, απλήρωτους λογαριασμούς, λίστες με δανεικούς παίκτες, λίστες- εντέλει- μ’ ανεκπλήρωτα όνειρα. Wait for all the lights, All the lights in town to go out,Avoid looking in the mirror, Turn the car and go south- Follow the Pole Star…Βάζεις τον γερο-Τζο στο πικάπ να λέει τα δικά του, ενώ ετοιμάζεσαι για να βγεις έξω. Βουρτσίζεις τα δόντια σου μηχανικά. Φτύνεις στο νεροχύτη. Ντύνεσαι. Αρωματίζεσαι. Σηκώνεις τη βελόνα, κλειδώνεις το σπίτι. Τα στιχάκια απ’ το Sleepwalk καρφώνονται στο μυαλό σου: Matchbooks of lonely places I’ll never find / Clocks on wall spaces, some peace of mind / I’ll never find What good would it be/If you could change every river That ran through your life and mine? •

Στήλη ρομαντική, εκκεντρική, φορώντας βελούδινα φορέ-ματα, συνδυασμένα με δερμάτινο περφέκτο και κρατώντας στο χέρι «Sante» άφιλτρο, βουτάει στη δισκοθήκη της και θυμάται βινύλια και στιγμές αλλοτινών εποχών…

Joe Strummer“Earthquake Weather”(1989, Epic)


εξώστης. 17 - 23 Mαϊού 201229

εξώστης. 31 Mαϊού - 6 Ιουνίου 2012

Είμαι χαρούμενη. Την εβδομάδα που πέρασε μας έδωσαν κιόλας διακοπές, όχι όπως εκεί στην Σι Λα Ντα που με το που αρχίζει ο Σεπτέμβρης μας κό-βουν τη χαρά κατακαλόκαιρο και σκοτωνόμαστε στη δουλειά. Γιορτάσαμε όλοι οι εργάτες την επέτειο του ΚΚΚ, ορκιστήκαμε ότι θα δουλέψουμε με διπλάσιο πάθος την ερχόμενη εβδομάδα, μας είπαν ότι έτσι κι αλλιώς θα δουλέψουμε διπλάσιο ωράριο οπότε κάνει καλό να το λέμε πάθος, κομμούνα και αφηρημένη ποίηση πάνε μαζί, όπως ο Μειμαράκης με το Βουλγαράκη και τον Πολύδωρα. Πήρα το μπόγο μου και πήγα με τα πόδια στο τρένο, το μετρό είναι κλει-στό για συμπαράσταση στους σι λα ντα μπάτσους, 6 μέρες τις έφαγα να φτάσω, το έκανα μέσω Πεκίνου επειδή στο κέντρο απαγορεύονται οι συναθροίσεις για να τονωθεί ο τουρισμός της επαρχίας. Με χίλια βάσανα έφτασα Χάντζοου που είναι το πάρανταις επί γης, το είχε δηλώσει κάποτε σε μια επίσκεψη του ένας τροϊκανός, ο Μάρκος Πόλο, Γερμαναράς που είχε μετοχές στη Φολκσβαγκεν και έσκουζε ‘ντας ιστ άιν παραντάκι, παραντάκι Χανς, κομ κομ’. Αυτός μάλλον πούλαγε παραμύθι για να κάνει μπίζνες με τους κοντούς, το μόνο που είδα ήταν κάτι μαύρα καλαμπόκια, μια μαύρη λίμνη, ένα μαύρο νέφος και ένα μαύρο καψερό σμήνος κοντών να χαζεύουν ένα σιντριβάνι με δέος παράστασης Ηρωδείου σε φεστιβαλική βίρτσουαλ πραγματικότητα Λούκου. Που να ήξεραν και αυτοί πως περνούσαμε εμείς όταν ερχόταν η Μέρκελ στο Σι Λα Ντα, πόσο μου λείπει η ιντεράκτιβ δια-σκέδαση, μαύρη από το ξύλο και καπνιστή! Σίγουρα μαζί μου συμφωνούν και τα καβούρια, διότι και γι’ αυτά μόνο παράδεισος δεν είναι το μέρος, τα πουλούσαν κάτω από μια πινακίδα ‘σπάισι κραμπς ιν πάνικ μπάιινκ’ και δεν είναι λίγο να σε μασουλάνε τηγανιτό ενάμισι δις κοντοί. Μια ταύτιση με τα βρώμικα σε αγανακτισμένο μουντ Συντάγματος την ένιωσα, την αλήθεια θα την πω. Άσε που καθόμουν στο σιντριβάνι σαν τη χαζή και περίμενα τις σπάις γκέρλς ιν πάνικ, τι να ξέρω η δόλια μετανάστρια όταν βλέπω να χειροκροτούν το νερό, περίμενα ανκόρ με βυζάκια έξω. Στο μεταξύ πείνασα και στην προσπάθεια μου να τσιμπήσω μια δαγκάνα μου έχωσαν μια σφαλιάρα και με έβαλαν να φωτογραφίζομαι 3 ώρες με τα μούλικα των κοντών, επειδή λέει είμαι τριχωτή με κόκκινο μάγουλο και δεν έχουν ξαναδεί τρίχα σε κόκκινο φόντο. Ακούς πόσο άσχημα μου μιλάνε? Και όλα αυτά επειδή, Ματούλα μου, δεν είσαι εδώ να με σουλουπώσεις λιγουλάκι στο πιγούνι και στο μπραζίλιαν και έχω τα μούλικα αντί για τον Μπάμπη να κάνουν κούνια εκεί χάμω. Μην ξεχάσω να σου πω ότι έκανα σεξ με έναν Γάλλο μετανάστη, αλλά ήταν άρρωστος ο καημένος. Είχε αυτή την καταραμένη ασθένεια του πεκινουά, ξέρεις, που όλα είναι μικρά και δεν μεγαλώνουν με τίποτα, ούτε με ευχέ-λαιο του Πειραιώς παμμακάριστου.Άντρας της εβδομάδας: ο ανώνυμος γνωστός άγνωστος εποχιακός μπάτσος.•

Αγαπητή Ματούλα,

La Tia Rita Van ShangayΓράφει η θεία Ρίτα

exostis 937

Documents