exostis 926

εξώστης T. 500+426 03.05.12

ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΕΝΤΥΠΟ

ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΚΕΨΗΣ

ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗΣ

3εξώστης. 3 Mαϊού - 9 Mαϊού 2012

Δεν είμαι δα και τόσο αφελής να πιστεύω πως η ζωή θ’ αλλάξει

την επομένη των εκλογών, ούτε ελπίζω σε ανάταξη της οικονο-

μίας, σε αναδόμηση της κοινωνίας και αναβάθμιση της παιδείας

— όπως τόσοι και τόσοι υπόσχονται.

Δεν αισιοδοξώ πως θα πάψουν να μασουλάνε με το στόμα

ανοιχτό τσίχλες και να μιλάνε στο κινητό μέσα στα λεωφορεία οι

Έλληνες που κατάγονται από Έλληνες και που οι παππούδες τους

πολέμησαν υπέρ πίστεως και πατρίδος (ή κάτι τέτοιο). Δε θα γί-

νουν ευγενέστεροι οι αχρείοι ούτε και πιο εργατικοί οι αδιόριστοι

της παραταϊσμένης απαισιοδοξίας.

Όχι, δεν υπάρχουν δουλειές, δεν υπάρχουν προοπτικές, δεν

υπάρχει ερωτισμός, δεν υπάρχουν όνειρα, μα υπάρχουν, ναι, μα-

ταιωμένα σχέδια και στριγκλιές για το πόσα (πόσα;) νησιά διαθέ-

τει η αποπροσανατολισμένη αυτή χώρα, νησιά που σου υπερτι-

μολογούν τη διαμονή και πληρώνεις το καλαμάρι όσο αξίζει ένα

εισιτήριο για τη Ρώμη. Υπάρχουν και κωμικά κομματικά σποτάκια

αυτές τις ανοιξιάτικες μέρες, μπερδεμένα με τις μυρωδιές της

αμυγδαλιάς που κρύβει καλά η πρασιά — όπως υπάρχουν και άν-

θρωποι που ζουν έξω στους δρόμους, με μοναδικό ταβάνι τους

την κάτω πλευρά κάποιας γέφυρας.

Μας ξεπέρασε ο φόβος και μας μίκρυνε, μας λιγόστεψε καθώς

περνούσε ο χειμώνας, και, τώρα που οι ζεστές νύχτες μάς θέλουν

ελεύθερους κι ωραίους, εμείς δεν έχουμε να δώσουμε τίποτα πα-

ραπάνω από το λιμάνι μας προκειμένου να τελεστούν οι προεκλο-

γικοί αγώνες.

(Κι έτσι όπως τους έβλεπα να συνωστίζονται στην προβλήτα με

τις σημαίες στο χέρι, σκέφτηκα στιγμιαία τι ωραία που θα ήταν

να επιβιβάζονταν στο πρώτο πλοίο της γραμμής. Αλλά δεν έχει

πια πλοίο της γραμμής.

Δεν έχει πια πλοίο).

Μαρία Φαρδέλλα

Editorial

Ιδρυτής: Τάσος Μιχαηλίδης • Αρχισυνταξία: Μαρία Φαρδέλλα • Συντονισμός κινηματογραφικής ύλης: Γιάννης Γκροσδάνης • Art director: Στέφανος Μιχαηλί-

δης • Assistant art director: Λία Τσιμπιλή • Διόρθωση κειμένων: Γιάννης Δημητρίου • Oικονομική διεύθυνση: Θανάσης Ψαρράς • Διεύθυνση Πωλήσεων: Χρή-

στος Κουλεμάνης • Δημόσιες σχέσεις: Γιώργος Γεωργιάδης • Υπεύθυνος διανομής: Αλέξης Γκάτσης • IT consultant: Χρήστος Τατιτζικίδης Σ’ αυτό το τεύχος

συνεργάστηκαν: Θούλη Μισιρλόγλου, Δέσποινα Γερασιμίδου, Μάρα Τσικάρα, Γιάννης Βασιλείου, Τάσος Μελεμενίδης, Κυριάκος Αθανασιάδης, Μάνος Λαμπράκης,

Γιώργος Φ. Φωτιάδης, Δέσποινα Πολυχρονίδου, Γιάννης Χατζηγώγας, Αρχιμήδης Γ. Παναγιωτίδης, Αλέξανδρος Σαλαμές, Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου, Rita Van

dengayged, Αντώνιος Γιαννόπουλος. • Ctp - Εκτύπωση – βιβλιοδεσία: Λιθογραφία Ι. Αντωνιάδης – Θ. Ψαρράς • Εκδοτική ομάδα: Εξώστης Ο.Ε. Τύπου 3, Τ.Κ.:

54625, Θεσσαλονίκη, Τηλ: 2310 – 566577, Fax: 2310 – 566575

www.exostispress.gr • e-mail: [email protected] • facebook: exostisfreepress • twitter: @exostis_press

Διαφημιστείτε εδώ: 2310 566 577

Ταυτότητα

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική ή μερική, η διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς

προηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη. Η άποψη των συνεργατών δεν είναι απαραίτητα και άποψη της Διεύθυνσης του περιοδικού.

ΠεριεχόμεναΣτήλες 04 Φιξ Καρέ 05 Mind the Art 11 Μεθυσμέ-

νο παραμύθι 12 ΑΗ | ΗΑ 13 Borderlife 17 Υπεραστι-

κό κορίτσι 17 Θεσσαλονίκη επιτόπου 18 Εξώστης

Θ 24 Fahrenheit 451 26 Ρετρό 28 Urbanities. 29

La tia Rita 30 Join The Dots.

Θέματα: 05 Συνέντεύξη: Γιάννης Ζουγανέλης 14 Η

μεγάλη οθόνη των εκλογών 25 Συνέντευξη Μά-

νος Κοντολέων 27 Συνέντευξη blogger Mikeius

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ:Ο Εξώστης προσφέρει 15 μονές προσκλήσεις (5 για κάθε ημέρα παραστάσεων Πέμ.-Σαβ.) για την παράσταση “I WILL SURVIVE” στο θέατρο Σοφούλη και 8 μονές προσκλήσεις για τις κινηματογραφικές αίθουσες Ολύμπιον και Ζάννα. Στείλτε mail γράφοντας: Σοφούλη, Ολύμπιον, Ζάννα, αντίστοιχα και ονοματεπώνυμο μέχρι την Παρασκευή στις 12μ.μ στο [email protected]. Οι νικητές θα ενημερωθούν με προσωπικό mail και θα ανακοινωθούν στο fb του Εξώστη.

Φωτό: Καρολίνα Τσιρογιάννη

εξώστης. 3 Mαϊού - 9 Mαϊού 2012


Mind The ArtΕπιμέλεια: Θούλη Μισιρλόγλου

Δημοτικό Θέατρο «Άνετον»«Θεατρικό Φεστιβάλ της Πόλης» «Οιδίποδας»θεατρική ομάδα «contACT ensemble»Ώρα: 21:00 γενική είσοδος: 10 ευρώ.

Διάλεξη του ιστορικού και θεωρητικού της τέχνης, καθηγητή Hans Belting στη Θεσσαλονίκη με τίτλο: «Τέχνη στον κόσμο και παγκόσμια τέχνη. Όψεις των μεταβαλλόμενων κόσμων της τέχνης»

Αμφιθέατρο Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (Εγνατία 154, εντός ΔΕΘ)

Ώρα: 11.30-14.00

Γλώσσα: Η διάλεξη θα γίνει στα Αγγλικά και θα υπάρχει ταυτόχρονη μετάφραση.Είσοδος: Ελεύθερη

Παρασκευή 4/5

Eightball ClubΠίνδου 1, Λαδάδικα

“One Drop Forward”Entrance: 4 euroDoors open: 22:00Beer: 3 euro

Η “ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ” στο BurlesqueΠ. Πατρών Γερμανού 28

ΕΜΕΙΣ ΟΙ “ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ” (Πολιτική Σάτιρα)

Ώρα 21.30Είσοδος: 10 ευρώ με ποτό

Πέμπτη 3/5

Πέμπτη 3/5


Παρασκευή 4/5Love Casual Living

Η Ελένη Βιτάλη ξεκινά το ταξίδι της καινούργιας της μουσικής παράστασης απο τη Θεσσαλονίκη. Η μεγάλη ερμηνεύτρια έχει στο πλάι της το Νίκο Ξύδη Εθνικής Αντιστάσεως 16, ΒυζάντιοΏρα προσέλευσης: 22.00, Τιμή εισόδου: 10 Ευρώ, Φοιτητικό/Κάρτα ανεργίας: 5 Ευρώ.Τηλ. Κρατήσεων: 2310 365425 | 2310 441601

LIVE @ ΜΥΛΟΣ CLUBΑνδρέου Γεωργίου 56, περιοχή Σφαγεία

FUZZTONESsupport: ROUNDLIGHTS & THE NEXT SATUR-DAYSΠροσελευση: 21:00Τηλ. κρατήσεων: 2310 510081Εισιτηριο θεάματος: 20E, Προπωληση: 15E


Θέατρο ΌραΤσιμισκή & Αντ. Καμάρα 3 – Έναντι ΧΑΝΘ

«ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΣΑΣ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ»Σε σκηνοθεσία Δαμιανού Κωνσταντινίδη.ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ: 21:30ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: Κανονικό 10E, Φοιτητικό και μαθητικό 8E, ατέλεια 5€, ομαδικό 8E τηλ: 2310-232799 και 6986803477

Παρ. 4, Σάβ. 5 & Κυρ. 6/5

Regency Casino Thessalonik

O ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ στο θέατρο ΒΕΡΓΙΝΑ! Εισιτήρια, στην τιμή των 15E, διατίθενται στο box office του Regency Casino Thessaloniki, ηλεκτρονικά στο www.i-ticket.gr , τηλεφωνικά (με τη χρήση πιστωτικής κάρτας) στο 210-6786000 και στα καταστήματα Public. Στην τιμή περιλαμβάνεται είσοδος στο Καζίνο, είσοδος στο Θέατρο Βεργίνα, καθώς και 1 ποτό κατά την διάρκεια της παράστασης.

H είσοδος επιτρέπεται σε άτομα άνω των 21 ετών.

Παρ. 4/5 & Σάβ. 5/5

Piccadilly S3VΣυγγρού 3, Περιοχή Βαλαωρίτου

Dj Booker Soul και Funky BreaksΏρα:21:00 Reservation number: 2310 510032

Τρίτη 8/5

p a r t i s a nΒαλαωρίτου 29

Μαθήματα Σύνθεσης - Χορογραφίας Διάρκεια σεμιναρίου: 6 δίωρα μαθήματαΕισηγητής: Δέσποινα Καπουλίτσα Καθηγήτρια χορού / Χορεύτρια

Έναρξη μαθημάτων: 5.00 - 7.00μ.μ.

Πληροφορίες & δηλώσεις συμμετοχής:2310 533 859 (ώρες γραμματείας 4:00-9:30 μ.μ.)E: [email protected]

Δευτέρα 7/5


Mind The Art

Τρίτη 8/5

Τετάρτη 9/5

ΑΚΤΟ26ης Οκτωβρίου 38-40 & Α. ΓεωργίουT: 2310 544 723 • Ώρα 19:30Διάλεξη του διεθνούς φήμης εικονογράφου Viktor Koen με θέμα “Τα Άπαντα” που καλύπτει την δουλειά και μεθοδολογία του μέχρι σήμερα.Η ομιλία γίνεται με αφορμή την έκθεση του όπου οι συνθέσεις του επιστρέφουν στην Θεσσαλονίκη μετά από περιπλανήσεις σε μουσεία και γκαλερί της Ευρώπης, της Αμερικής και της ΙαπωνίαςΈκθεση: Εγκαίνια Πέμπτη 10/5 - Ώρα 19:00 “Kalos&Klio Showroom” (Τσιμισκή 96, T: 2314 007167) Ο Viktor Koen γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους εικονογράφους. Τα τελευταία 20 χρόνια ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη, ενώ παράλληλα διδάσκει στο Parsons School of Design και στο School of Visual Arts


Principal Club TheaterΑνδρέα Γεωργίου 56 Τηλέφωνο: 2310-428088

Death In Vegas live

Rover BarΣαλαμίνος 6, Λαδάδικα10.00 μ.μ.

ΜΠΑΜΠΗΣ ΜΠΑΤΜΑΝΙΔΗΣ «Αυτοδύναμος» Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει να πονά…αχ!Μ…αρξυστικήΠΑ.νελλήνιαΤ.ραγουδιάρικηΜΑ.χητικήΝ.εολέρα

Τετάρτη 9/5

Συνεχίζεται μέχρι Σαβ. 5/5

Principal Club Theater Η Νατάσσα Μποφίλιου, ο Θέμης Καραμουρατίδης κι ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος, επιστρέφουν με τις “Μέρες του Φωτός”: ένα νέο, διπλό κύκλο τραγουδιών για το τέλος μιας εποχής και την αρχή μιας καινούργιας.

Ώρα Έναρξης: 21:30Εισιτήρια:12 E στο bar 15 E σε τραπέζι (+ 7 E ελάχιστη κατανάλωση) Προπώληση: Metropolis Κρατήσεις: 2310.428088

Θέατρο Ράδιο ΣίτυΠαρασκευοπούλου 9Τηλ.: 2310-824970, 2310-819153

«ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΑ ΠΡΟΘΥΡΑ ΝΕΥΡΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ»Του Pedro AlmodovarΤιμές εισιτηρίων: 22E (κανονικό), 16E (φοιτητικό - λαϊκή)Πέμπτη, 21:15Παρασκευή, 21.15Σάββατο, 18.15 (λαϊκή) & 21:15

Θέατρο ΣοφούληΤραπεζούντος 5 & Σοφούλη Τηλέφωνο κρατήσεων: 2310 423925 “I will survive” Παίζουν: Γιώργος Παπαγεωργίου, Αντίνοος ΑλμπάνηςΕισιτήρια: 15 ευρώ και 12 ευρώ φοιτητικόΤραπεζούντος 5 & Σοφούλη

Συνεχίζεται 26/4 Συνεχίζεται

ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣΡΑΧΗΛ του Γρηγορίου Ξενόπουλουσε σκηνοθεσία Πέτρου ΖηβανούΑίθουσα Μάντεως Τειρεσία, (Γεωργίου Κωνσταντινίδη 15 & Μάντεως Τειρεσία - Περιοχή Δελφών με Παρασκευοπούλου)Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21:15Εισιτήρια: Kανονικό 15 ευρώ, Φοιτητικό – Εκπαιδευτικό 10 ευρώ(Με την επίδειξη κάρτας ανεργίας 7 Ευρώ)

Συνεχίζεται

Casa BiancaΒασ. Όλγας 180τηλ. 2310 427555.

Η έκθεση “Ζωγράφοι της Αγίας Πετρούπολης”

Ώρες λειτουργίας: Τρίτη έως Κυριακή, 10:00 έως 18:00. Δευτέρα Κλειστά. Επιμέλεια: Marina Jigarkh-anyan

ΓΡΑΦΙΣΤΙΚΗ ΣΤΟΝ ΕΥΚΛΕΙΔΗΕΚΘΕΣΗ ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ,ΤΜΗΜΑ ΓΡΑΦΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ, 8ο ΕΠΑΛ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣστον προθάλαμο της Αίθουσας Δημοτικού Συμβουλίου στο Νέο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης, έκθεση μαθητικών εργασιών της ειδικότητας Γραφικών Τεχνών του 8ου ΕΠΑ.Λ. ΘεσσαλονίκηςΗ διάρκειά της είναι από 24 Απριλίου έως και 17 Μαίου. Η έκθεση θα είναι επισκέψιμη:Δευτέρα 9:00-14:00 καιΤρίτη-Παρασκευή 9:00-14:00 και 18:00-21:00.

Συνεχίζεται


Mind The Art


Mind The Artτου Γιάννη Γκροσδάνη

Τον συνάντησα στο καμαρίνι του, στο θέατρο

Εγνατία λίγο πριν μια ακόμα παράσταση, που

στο τέλος καταχειροκροτήθηκε. Έχοντας τον

ρόλο κλείδι στο έργο Η σεξουαλική ζωή του κου και της κας Νικολαϊδη ως ο ψυχολόγος

ενός ζευγαριού που βιώνει το αδιέξοδο στην

σχέση του ο Γιάννης Ζουγανέλης βρίσκει χώρο

για να σχολιάσει και να συνομιλήσει με το κοινό.

Αυτό άλλωστε κάνει πάντοτε ανησυχώντας για

όσα βιώνουμε τα τελεύταια χρόνια. Έτσι λοιπόν

η κουβέντα μας ξεκίνησε καλλιτεχνικά αλλά

γρήγορα απλώθηκε και στην πολιτική και κοινω-

νική πραγματικότητα που βιώνουμε...

Γιάννης Ζουγανέλης

Καταρχάς μετά από δύο χρόνια πως σκέπτε-στε τον κο και την κα Νικολαϊδη;Για μένα είναι ένα εξαιρετικό έργο με απίστευτη

ευφύια. Η Δήμητρα Παπαδοπούλου έχει την

φοβερή οξυδέρκεια να αυτοανατρέπεται. Προ-

κύπτει μια παράσταση που σε κάνει να γελάς

με τα πιο σοβαρά πράματα που ζούμε στην

καθημερινότητα μας. Είναι πολύ σημαντικό πως

βιώνει ένα ζευγάρι αυτή την καθημερινότητα και

πως οδηγείται στον ψυχολόγο για να λύσει τα

προβλήματα του. Καταλαβαίνετε πως ο θεατής

που γελάει με όσα αναγνωρίζει από την δική

του ζωή ίσως καταφέρνει να ξορκίσει κάτι από

τις δυσκολίες του. Η διαδραστικότητα μεταξύ

κοινού και ηθοποιών είναι σημαντικό κομμάτι.

Και εδώ θέλω να καταθέσω πόσο εντύπωση

μου κάνει η αντίδραση του κόσμου σε αυτό το

διαδραστικό παιχνίδι και πόσο μαγικές είναι οι

απόψεις τους. Θα έλεγα πως σαν άνθρωπος δεν

πιστεύω στην ορθή λογική αλλά μερικές φορές

καταλαβαίνεις την ατμόσφαιρα που επικρατεί

ευρυτερα. Να σας δώσω ένα παράδειγμα. Όταν

ξεκινήσαμε τις παραστάσεις το ένα τρίτο των

θεατών ψήφιζε υπέρ του να κάνει το ζευγάρι

της παράστασης ένα παιδί. Σήμερα και μετά

από όσα ζούμε εδώ και δύο χρόνια ακόμα και

σε αυτή την υποθετική θεατρική ερώτηση οι

θεατές που είναι υπέρ του να κάνει το ζευγάρι

παιδί έχουν μειωθεί στο ελάχιστο! Καταλαβαίνε-

τε πως αυτός ο κόσμος κουβαλάει τα βιώματα

του όπως και οι ηθοποιοί.

Είστε μονίμως στην επικαιρότητα μέσα από το έργο σας τόσο σαν μουσικός όσο και σαν ηθοποιός. Πως το καταφέρνετε;Κατάφερα στη ζωή μου να είμαι αυτάρκης.

Αυτή την δυνατότητα μου την έδωσε ο κόσμος

μέσα από την δουλειά μου. Δεν μετράω τον

χρόνο μου επαγγελματικά γιατί δεν δουλεύω

αλλά εργάζομαι. Από την στιγμή που παράγω

έργο αισθάνομαι πολύ καλά. Έχω φυσικά και το

ελεύθερο χρόνο μου. Ασχολούμαι και με άλλα

πράματα. Είμαι σε μια ομάδα που ευαισθητο-

ποείται σε θέματα κοινωνικού ρατσισμού. Με

δυσαρεστεί πολύ αυτό το άδικο κράτος που

δεν ασχολείται με αυτούς τους αδύναμους

ανθρώπους.

Παράλληλα με το θέατρο κυκλοφορήσατε πρόσφατα ένα album, το “Με γειά το κούρεμα”

που έχει σχέση και με την επικαιρότητα.Είναι ένα cd που έχει διάθεση να μιλήσει στην

γλώσσα του κόσμου για όλα αυτά που ζούμε

εδώ και καιρό. Στους στίχους μιλάμε για το

περίφημο κούρεμα και όλα τα υπόλοιπα.

Εφόσον σας απασχολεί η πολιτική επικαιρό-τητα πως βλέπετε τις εκλογές; Έχετε αποφα-σίσει ποιόν θα στηρίξετε; Θα ψηφίσω το μη χείρον βέλτιστον δυστυχώς.

Δεν ταυτίζομαι με κανένα κόμμα αλλά μόνο με

πρόσωπα. Η εποχή μας όμως απαιτεί να δώ-

σουμε το παρόν σε αυτές τις εκλογές. Αλλά να

στηρίξουμε τους πιο κατάλληλους και αυτούς

που θεωρούμε σωστούς. Και επειδή δεν κρύβο-

μαι πίσω από νοήματα και λέξεις σου λέω ότι

στηρίζω τον Ψαριανό (Δημοκρατική Αριστερά).

Δεν πιστέυω όμως πλέον σε σχηματισμούς, κόμ-

ματα και σε όλο αυτό το φθαρμένο σύστημα.

Πιστεύετε ότι ο κόσμος έχει καταλάβει τι γί-νεται και πλέον θα ψηφίσει σωστά;Υπάρχει μια μορφή συνευθύνης σε ότι ζούμε

τώρα. Κι αυτό γιατί διαχρονικά εκλέξαμε αυτούς

τους κατάπτυστους ανθρώπους που μας έφτα-

Πρέπει να ταρακούνησουμε & να ταρακουνηθούμε από τους νέους


Mind The Art

σαν εδώ που είμαστε τώρα. Έχω την αίσθηση

πως ο κόσμος μέσα από αυτή την δοκιμασία

ωρίμασε και πλέον το κριτήριο του θα είναι

πιο σωστό από ότι παλιότερα. Και ευτυχώς η

αντίδραση του κόσμου οδήγησε ήδη σε κά-

ποιες μεγάλες νίκες. Είναι πολύ σημαντικό ότι

γλυτώσαμε σε αυτή την προεκλογική περίοδο

τις πλαστικές σημαίες, τις ντουντούκες και

τις μεγάλες συγκεντρώσεις του παρελθόντος.

Χρειάζεται να τρομοκρατήσουμε αυτό το κρά-

τος. Κι όταν εννοώ να το τρομοκρατήσουμε

εννοώ να το τρομάξουμε. Και όποιος στηρίξει

αυτό το φθαρμένο δικομματικό σύστημα είναι

πλέον συνυπεύθυνος. Πρέπει να μπουν οι νέοι

στην διαδικασία της ζωής για να αλλάξουν τα

πράματα.

Οι νέοι όμως έχουν μηδενίσει τα πάντα αντι-δρώντας απίστευτα.Με προβληματίζει που τα νέα παιδιά έχουν

μηδενίσει τα παντα. Αλλά νιώθω πως την ευ-

θύνη για αυτό τον μηδενισμό τον έχουμε εμείς.

Ανήκω στην “γενιά του Πολυτεχνείου”. Όμως

μεταπολιτευτικά αυτή η γενιά δημιουργήσε

μια λαιφσταλιά και μια ευμάρεια απίστευτη.

Φέραμε τους γιάπηδες και δεν εφαρμόσαμε

ποτέ το σύνθημα “Ψωμί - Παιδεία – Ελευθε-

ρία”. Αφήσαμε τα κουστούμια να μας φοράνε

χωρίς να τα φοράμε και θωρακιστήκαμε στις

λιμουζίνες και στα αμάξια. Και κάπου εκεί ο

απλός κόσμος μάσισε και άρχισε να λογαριάζει

πλεόν την τιμιότητα και την καλοσύνη με την

οικονομική επιφάνεια του άλλου. Αυτά τα παι-

διά τώρα πρέπει να τα ταρακουνήσουμε και να

ταρακουνηθούμε και εμείς μαζί τους. Έχω ένα

παιδί που είναι κοντά στα 28, κατέβηκε πέρυσι

στο Σύνταγμα με τους Αγανακτισμένους και

διεκδικεί ένα καλύτερο μέλλον με τον δικό του

τρόπο. Και εγώ θα είμαι μαζί του.

Μετά τον κο και την κα Νικολαίδη τι ακολου-θεί;Το καλοκαίρι θα είμαι στον θίασο του ΚΘΒΕ με

τους Ιππείς του Αριστοφάνη. Ο Σταματης Φα-

σουλής σκηνοθετεί, ο Πέτρος Φιλλιπίδης κάνει

τον Αλλαντοπώλη και εγώ θα είμαι ο Παφλαγό-

νας. Θεωρώ το έργο καθαρά μνημονιακό γιατί

αναφέρεται σε δύο τύπους που ανταγωνίζονται

ποιος θα είναι ο πιο δημαγωγός και ο χειρότε-

ρος πολιτικός που θα καταλάβει την εξουσία.

Μου κάνει εντύπωση που εκφράζεστε πολύ ανοιχτά στην συζήτηση μας για όλα.Έκανα πάντα αυτό που με ευχαριστούσε. Και

νιώθω πως είμαι σε μια πολύ καλή φάση επαγ-

γελματικά. Αισθάνομαι την αγάπη του κόσμου

και αυτό μου δημιουργεί μια επιπλέον ανάγκη να

εκφράσω και να εκφραστώ μέσα από την εποχή

μου. Νιώθω την υποχρέωση λοιπόν να πάρω

θέση για όσα ζούμε. Ήμουν από τους πρώτους

που έκανα στην τηλεόραση πολιτική σάτιρα.

Αυτή την σάτιρα πλέον δεν μπορώ να την κάνω

γιατί η τηλεόραση δεν την αντέχει αυτή την

κριτική αλλά περνάω με άλλους τρόπους τα

μηνύματα μου και επιπλεόν χαίρομαι γιατί έχω

την ευκαιρία να κάνω ότι με ευχαριστεί. •


Mind The Art


Μεθυσμένο ΠαραμύθιΓράφει η Μάρα Τσικάρα - E: [email protected]

«Πήγαινε έξω να παίξεις» «Βαριέμαι» «Πήγαινε τώρα που μπορείς».

Είμαι παιδί, έξω έχει χαρά Θεού και τώρα που μπορώ πρέπει να πάω έξω

να παίξω. Μέσα ετοιμάζονται σουτζουκάκια κι εγώ πεινούσα κι ενοχλούσα.

Έξω έχει αλάνα, προεκλογικά φυλλάδια και πολύ ήλιο. Δεν έχει βλαβερές

ακτίνες, κάδους ανακύκλωσης και φασαρία. Η σιωπή είναι ο ήχος του

πολέμου… διάβασα κάπου. (τι σημαίνει αυτό μπαμπά;)

Σιγά σιγά μαζευόμαστε κι άλλοι εξόριστοι συνομήλικοι. «Τι θα φάτε σή-

μερα;», «ο Θείος μου μας έφερε μπανάνες», «και μένα είναι αστυνομικός»,

«και μένα γιατρός και θα σε βάλει πίσω στην κοιλιά της μαμάς σου αν δεν

το βουλώσεις μαλακισμένο». Ατράνταχτο επιχείρημα- σιωπή. «Πού είστε

στο Εμείς κι ο Κόσμος;» Πίσω. Πολύ πίσω… Τόσο που φτάσαμε σχεδόν

στο εξώφυλλο. Ζωγραφίσαμε γυαλιά και μουστάκια στην υδρόγειο και

της μαυρίσαμε τα δόντια… για να μάθει. Ένα αυτοκόλλητο πάντως σε μια

διπλανή κασετίνα, πλάι στις γόμες, τις μπίλιες και τα δαγκωμένα μολύβια

γράφει: «Πατέρα πρόσεχε ψήφισε ΠΑΣΟΚ» (τι σημαίνει αυτό μπαμπά;)

«Παίζουμε τσιγάρα-ποτά;». Αγαπημένος παιδικός προπομπός της εξάρτη-

σης. Γραπώνεις κάποιον με μια μάρκα από τσιγάρα, τον ελευθερώνεις με

ποτό. MILDE SORTE φυλακή, JIM BEAM φτου ξελευθερία… ΚΑΡΕΛΙΑ σε

τσάκωσα, ΤEΚΙΛΑ σε ξεκλείδωσα… ΑΣΣΟΣ και μένεις στον άσσο, BATIDA

DE COCO μα εγώ την καρδιά μου δεν τη δανείζω με τόκο…(τι σημαίνει

αυτό μπαμπά;)

«Παίζουμε κλέφτες κι αστυνόμους;». Πάντα υπήρχε μια Αργυρώ να μας

συντονίζει… υπήρχαν και φλούδες μανταρίνι και κάποιος που σου ‘ριχνε

στα μάτια να πονάς. Με σφαλιάρες και κλωτσιές ψηφίζουμε δημοκρατικά

τους αρχηγούς. Αυτοί επιλέγουν τα πιο γερά άλογα στην ομάδα τους,

όπως αντίστοιχα και τα κορίτσια τις πιο λεπτοπόδαρες για το λάστιχο.

Μένουν με το παράπονο οι χοντροί, οι κοντοί, οι γυαλαμπούκες, οι άσχη-

μοι, οι ξένοι. Μαζεύουμε πέτρες κι ετοιμάζουμε επίθεση. Θα γκρεμίσουμε

τζαμιά και θα χτίσουμε στη θέση τους ξωκλήσια. Θα ματώσουμε μύτες

και θα σπάσουμε καλάμια. Ζητάμε πόλεμο! Κι εμείς ειρήνη! Σε ποιον πα-

ραδίνεστε; «Στη νύχτα.»

Γυρίσαμε όλοι και κοιτάξαμε ποιος μίλησε. Ήταν κάποιος από άλλη χώρα,

άλλη εποχή, ίσως κι από άλλη μνήμη… ούτε τ’ όνομά του δεν θυμάμαι πια.

«Οι κλέφτες κι οι αστυνόμοι βγαίνουν κυρίως τη νύχτα, δεν μπορούμε να

τους παίξουμε τώρα που είναι μέρα»… είπε ο ξένος τότε που δεν υπήρ-

χαν βλαβερές ακτίνες, κάδοι ανακύκλωσης κι οι κλέφτες κι οι αστυνόμοι

έβγαιναν μόνο νύχτα. Ατράνταχτο επιχείρημα- σιωπή. «Τότε εσύ θα κάνεις

τη νύχτα!» είπε η Αργυρώ και τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους.

Αν επιλέγεις να ‘ναι νύχτα, την υποδύεσαι.

Κάπως έτσι γεννήθηκε το θέατρο του παραλόγου. (θα σου εξηγήσω αρ-

γότερα τι είναι αυτό μπαμπά)

Προς το παρόν… «έτοιμα τα σουτζουκάκιααα» ακούγεται μια φωνή που

φέρνει την εκεχειρία. Όχι όμως και την ανακωχή. •

Εμείς και ο κόσμοςΜια συνομιλία με τη ζωγραφική του Θοδωρή Λάλου

Προσοχή, μνημονιοθετικός! Όνομα: Κυριάκος. Επώνυμο: Αθανασιάδης. Όνομα πατρός: Χρήστος. Όνομα μητρός: Ευγενούλα. Ημερομηνία γεννήσεως: 6.11.63.

— Ο εικονιζόμενος, ακραιφνής φιλελεύθερος, υπέρμαχος των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, οπαδός τής μη-βίας, φανατικός των

μεταρρυθμίσεων και της κρατικής σμίκρυνσης, αλλά και συνομιλητής σοσιαλδημοκρατών, είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος* για το

πελατειακό μας κράτος, για τις ομάδες συμφερόντων, για τους προσοδοθήρες νεο-Βίκινγκς, για το δοξασμένο σταλινοσοβιετι-

κό μας ακροδεξιό σουλτανάτο, για το φαιοκόκκινο τηλεβασίλειό μας, για την τιμημένη μας δραχμή. Εξοντώστε τον on sight.

*Καλά, όχι και τόσο επικίνδυνος, εδώ που τα λέμε.


Borderlife Γράφει ο Μάνος Λαμπράκης


Η μεγάλη οθόνη των Εκλογών(και η σκοτεινή τους αίθουσα)

Ο «Εξώστης» αγαπά όλα τα κινηματογραφικά είδη - φυσικά, και τα πολιτικά φιλμ (ποιό δεν είναι, άλλωστε;). Απεχθάνεται όμως την πολιτική ως θέαμα, και ιδίως σαν βωβό σινεμά, σαν μπουρλέσκ, σαν ταινία τρόμου- ή επιπέδου «Δελφιναρίου». Ποια είναι όμως η γνώμη των πολιτικών γι’ αυτές τις Εκλογές αναφορικά -ακριβώς- με τον κινηματογράφο; Έχουν άραγε κάποιο άρωμα από σελουλόιντ; Θα μπορούσαν να έχουν; Και, εντέλει, με ποιά ταινία θα τις παρομοίαζαν, και γιατί; Ρωτήσαμε ορισμένους εκλεκτούς υποψηφίους, και να τι μας απάντησαν:

Από τον Κυριάκο Αθανασιάδη

Ελεάννα Ιωαννίδου Παρακολουθώ όσο μπορώ αυτές τις μέρες τις συγκεντρώσεις και τις ομιλίες των αρχη-

γών του δικομματισμού και το μυαλό μου γυρίζει 28 χρόνια πίσω, στο σωτήριο έτος 1984.

Στις οθόνες μας, οθόνες που βρίσκονται παντού, ο αδιαμφισβήτητος αρχηγός, πανταχού

παρών και επιβλητικός. Η επαναλαμβανόμενη σκηνή δείχνει το γυμναστήριο κατάμεστο να

αποθεώνει τον αρχηγό. Την άλλη μέρα αποκαλύπτονται φωτογραφίες με το γυμναστήριο

μισοάδειο, αναδεικνύοντας το ανυπέρβλητο ταλέντο του σκηνοθέτη και κάνοντας τον

Τάσο Μπιρσίμ, τον σκηνοθέτη που κάλυπτε τις συγκεντρώσεις του Ανδρέα Παπανδρέου,

να μοιάζει με ερασιτέχνη κινηματογραφιστή που ανακαλύπτει την πρώτη του κάμερα. Ο

λόγος του αρχηγού δονεί την ατμόσφαιρα, βαρυσήμαντες έννοιες στοχεύουν τους τηλε-

θεατές. Η οθόνη ξερνάει ανάπτυξη, αξιοπιστία, ασφάλεια, κι όλη την υπόλοιπη πραμάτεια

των καλών τηλεπωλητών. Τι κι αν οι ίδιοι άνθρωποι έπραξαν τις τελευταίες δεκαετίες τα

άκρως αντίθετα; Το αμπαλάζ έχει σημασία και κυρίως, όπως στο «1984» που λέγαμε, η

μαεστρία με την οποία παρουσιάζεται το προϊόν.

Για ανάπτυξη προτείνουν τεράστιες, περιβαλλοντοκτόνες επενδύσεις που θα απασχολούν

εργαζόμενους με αμοιβές κάτω από το όριο της φτώχειας, για την ασφάλεια μας προτεί-

νουν ακόμα και το να βάλουμε όλοι ένα όπλο στο σπίτι μας, για αξιοπιστία μιλάνε όσοι

αποδείχθηκαν αναξιόπιστοι παντού: στους πολίτες, και ειδικά στις επόμενες γενιές, στους

εταίρους, στο κοινωνικό συμβόλαιο που γνωρίσαμε ώς τώρα «πληρώνω-φόρους-για-να-

έχω-υγεία-παιδεία-μεταφορές». Η αξιοπιστία προς τους πιστωτές (αυτή η «αξιοπιστία» που

μας έφερε στο Μνημόνιο) και η προτεραιότητα της αποπληρωμής των τραπεζών, έναντι

οποιασδήποτε ανάγκης των πολιτών, είναι ακριβώς η απόδειξη της αναξιοπιστίας.

Είπαμε όμως: στην τηλεοπτική δημοκρατία του 1984, οι όροι μπορούν να αποκτούν νέο

νόημα, με βάση τις προσταγές της εξουσίας.

Λίγα χρόνια πριν, σε μιαν άλλη αγαπημένη μου ταινία, το «Δίκτυο», είχε δοθεί η απάντηση:

«Δε χρειάζεται να σας πω ότι τα πράγματα είναι άσχημα. Όλοι ξέρουν ότι είναι άσχημα.

Όλοι είναι άνεργοι ή φοβούνται ότι θα χάσουν τη δουλειά τους… Ξέρουμε ότι ο αέρας

και το φαγητό μας είναι μολυσμένα και καθόμαστε μπροστά στην τηλεόρασή μας, όπου

κάποιος εκφωνητής μάς ενημερώνει ότι σήμερα είχαμε 15 αυτοκτονίες κι 63 εγκλήματα,

σαν να είναι κάτι αναμενόμενο... Αλλά εσείς, άνθρωποι, κάθεστε εκεί έτοιμοι να πιστέψετε

ό,τι σας λένε…»

Η δικηγόρος Ελεάννα Ιωαννίδου είναι υποψήφια βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης με τους Οικολόγους-Πράσινους.


Λιάνα Κανέλλη Οι φετινές Εκλογές μού φέρνουν στο νου πολλές ταινίες — και κωμωδίες, και δράματα. Αλλά ας μείνω

σε μία μόνο, το «Meet the Fockers» του 2004 (ελληνικός τίτλος: «Τα πεθερικά της συμφοράς»):

Δυο σόγια που πρέπει να ενωθούν, μα δεν το καταφέρνουν. Μέχρι και οι γάτοι που κατουράνε στη

λεκάνη έχουν επιστρατευτεί. Πατρότητες παίζουν αριστερά και δεξιά, ένθεν-κακείθεν. Αγωνιώδη

πλην αναπάντητα ερωτήματα αιωρούνται: ποιος προήλθε από πού — και πού, άραγε, θα καταλήξει.

Πολιτικές, δημοσκοπικές, μεταφυσικές προεκτάσεις ζούμε πρωτοφανώς. Και, καθώς δεν υπάρχουν

λεφτά, πωλούνται άλλα πράγματα: κυβερνητική γιόγκα και σεξ για υπέργηρους. Το μόνο που δεν

έχουμε ακούσει μέχρι στιγμής είναι περί γενοσήμων τού Viagra.

Στο τέλος, βέβαια, ο γάμος θα συντελεστεί. Θα παίξουν και την κατάλληλη μουσική, η CIA θα συμ-

βιβαστεί, και τελικά την αλήθεια θα την πει και πάλι το μωρό: «Asshole».

Η δημοσιογράφος Λιάνα Κανέλλη είναι εκ νέου υποψήφια βουλευτής τού ΚΚΕ στην Α΄ Αθηνών.

Αντύπας ΚαρίπογλουΟι φετινές Εκλογές μού θυμίζουν το Bedazzled, ταινία τού 2000.

O Έλιοτ - Brendan Frazer είναι ένας κακομοίρης που όλα τού πάνε από το κακό στο χειρότερο (Έλλη-

νας ψηφοφόρος). Είναι ερωτευμένος με την Άλισον - Frances O’Connor (έξοδος από την Κρίση), αλλά

δεν μπορεί να βρει τρόπο να την κατακτήσει. Εκεί εμφανίζεται o διάβολος με τη μορφή τής Elizabeth

Hurley (πολιτικό σύστημα) και του δίνει 7 ευχές με αντάλλαγμα την ψυχή του (ψήφος).

Αρχίζει να εύχεται διάφορες ιδεατές καταστάσεις, αλλά κάθε μια από αυτές κρύβει σκοτεινά σημεία

και προβλήματα που κάνουν το όνειρο εφιάλτη. Ζητάει να γίνει πάμπλουτος και γίνεται Κολομβιανός

βαρόνος της κοκαΐνης με ένα στρατό να τον κυνηγάει. Ζητάει να γίνει σταρ του NBA και γίνεται

γίγαντας με μικροσκοπικό πουλί. Και ούτω καθεξής…

Αυτές είναι οι μαγικές συνταγές που υπόσχονται τα περισσότερα κόμματα για την έξοδο από την

Κρίση. Τι διαγραφές του χρέους ακούμε, τι πετρέλαια, τι περίεργες συμμαχίες που θα μας σώσουν

τζάμπα, τι λαϊκές εξουσίες (που αυτός που το λέει τη λέξη «λαός» την εννοεί όπως θέλει), τι λυμένα

χέρια που θα μας βγάλουν από το τέλμα, τι… τι… τι…

Στο τέλος ο Έλιοτ, αφού έχει εξαντλήσει τις 6 από τις 7 ευχές του σκεπτόμενος εγωκεντρικά, κι αφού

την έχει πατήσει και τις 6 φορές, εύχεται απλά να είναι η Άλισον ευτυχισμένη. Και εκεί ο διάβολος

τα παρατάει, γιατί όποιος κάνει μια ανιδιοτελή ευχή σώζει την ψυχή του. Και στο τέλος κερδίζει και

το κορίτσι.

Ηθικόν δίδαγμα: η έξοδος από την Κρίση θα ’ρθει με αλληλεγγύη, αυταπάρνηση και σκληρή δουλειά

από όλους μας. Αυτό πρεσβεύει η Δράση.

Ο δικηγόρος Αντύπας Καρίπογλου, Αντιπρόεδρος της Δράσης, είναι υποψήφιος βουλευτής στη Δράμα με τη Δράση - ΦιλελεύθερηΣυμμαχία.

Μάνος Ματσαγγάνης Δεν είμαι ακριβώς «πολιτικός» (υποψήφιος βέβαια ναι). Σε αυτές τις Εκλογές έχουμε από όλα: παρηκ-

μασμένους (και, ενίοτε, διεφθαρμένους) πολιτικούς που υπόσχονται να κάνουν όλα όσα είχαν την ευ-

καιρία να κάνουν –και δεν έκαναν– τα τελευταία 30 τουλάχιστον χρόνια, αριστεροδεξιούς δημαγωγούς

που εμπορεύονται ανώδυνες αλλά ανύπαρκτες «λύσεις», που αυτοί που μας κυβέρνησαν δεν ακολού-

θησαν επειδή είναι «προδότες», μαύρες συμμορίες που γυρίζουν τις γειτονιές πουλώντας προστασία

και χτυπώντας ανυπεράσπιστους ανθρώπους, εκμεταλλευόμενοι την απουσία του κράτους, έτοιμες

να μπουν στο κοινοβούλιο με την ψήφο του σοφού λαού μας. (Σε αυτή τη χώρα δεν πλήττουμε ποτέ…)

Δεν ξέρω με ποια ταινία μοιάζουν όλα αυτά. Ξέρω όμως ότι, αν δεν σοβαρευτούμε, η ταινία της ζωής

μας μετά τις Εκλογές θα έχει άσχημο τέλος. Φαίνεται ότι, ανεξάρτητα από κομματική τοποθέτηση,

το 75% της κοινής γνώμης θέλει παραμονή στο ευρώ (και στην Ευρώπη) «με κάθε κόστος», ενώ ένα

άλλο (εν μέρει το ίδιο) 75% δε θέλει τα μέτρα λιτότητας. Ο ρόλος των πολιτικών δυνάμεων του «συ-

νταγματικού τόξου» και της ευρωπαϊκής επιλογής, μέσα στο οποίο χωράνε από τον ΣΥΡΙΖΑ έως τη

ΝΔ (αρκεί φυσικά να το θέλουν και οι ίδιοι), είναι να συνεννοηθούν στα ελάχιστα για να γλιτώσουν τη

χώρα από τον κίνδυνο ακυβερνησίας (που είναι επίσης κίνδυνος χρεοκοπίας): εξυγίανση του κράτους

και των θεσμών με ευρύ πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, μείωση των ελλειμμάτων με δικαιότερη κατα-

νομή του κοινωνικού κόστους, δίχτυ ασφαλείας για την υπεράσπιση των ανέργων, των φτωχών, των

αδύναμων, αποκατάσταση της νομιμότητας παντού, αρχίζοντας από την ασυδοσία των ισχυρών. Θα

γίνουν πράγματι όλα αυτά; Ειλικρινά δεν ξέρω. Πάντως εμείς, στη Δημοκρατική Αριστερά, γι’ αυτά

αγωνιζόμαστε. (Η συνέχεια επί της οθόνης…)

Ο καθηγητής κοινωνικής πολιτικής και δημόσιας οικονομικής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών Μάνος Ματσαγγάνης είναι υποψήφιος βουλευτής της Δημοκρατικής Αριστεράς στην Α΄ Αθηνών.


Γρηγόρης Φαρμάκης Συναντώ κάθε μέρα όλο και περισσότερους

ανθρώπους που δηλώνουν με πάθος ότι

θα ψηφίσουν —για πρώτη τους φορά— ένα

από τα κόμματα της ακραίας αγανάκτησης.

Αριστερής ή Δεξιάς. Δεν έχει σημασία.

Όπως δεν έχει σημασία γι’ αυτούς και το τι

προτείνουν αυτά τα κόμματα. Σημασία έχει,

λένε, να τιμωρήσουν το πολιτικό σύστημα.

Όταν τους αντιτάξεις ότι έτσι τιμωρούν και

τον εαυτό τους, ότι έτσι θα τιμωρηθούμε

όλοι μαζί με αυτούς που θέλουμε να τι-

μωρήσουμε, σου απαντούν με έναν τρόπο

που είμαι σίγουρος ότι στο μυαλό τους

φαντάζει ελληνικός σαν του Ζορμπά: «Ε,

και; Καλύτερα να καταστραφούν όλα, παρά

αυτό που ζούμε».

Και μου θυμίζουν το αριστούργημα του Κο-

μπαγιάσι, το «Χαρακίρι», όπου ο ατιμασμέ-

νος και άνεργος πια σαμουράι επαιτεί και

απαιτεί. Δικαιωματικά. Οφείλουν —λέει— οι

ισχυροί να του εξοφλούν διά βίου το ένδοξο

παρελθόν του και όχι να τον εξαναγκάζουν

να βιοπορίζεται με ταπεινές δουλειές, ταπει-

νών ανθρώπων. Κι αν δε δεχτούν, προτιμά ν’

αυτοκτονήσει τελετουργικά, κάνοντας «σε-

πούκου». Αυτός θα πεθάνει με περηφάνεια·

αλλά οι ισχυροί, που του αρνήθηκαν αυτό

που αρμόζει —δικαιωματικά— στην τιμή του,

θα ατιμαστούν και θα τιμωρηθούν.

Ξέρει βέβαια ότι ούτε ένα σεπούκου της

προκοπής δεν μπορεί πια να κάνει. Έχει

από καιρό πουλήσει τα ακριβά σπαθιά του

σαμουράι και κυκλοφορεί με ψεύτικα από

μπαμπού. Μοιάζουν αληθινά. Αλλά δεν κό-

βουν — κι αν προσπαθήσει ν’ αυτοκτονήσει

μ’ αυτά, η περήφανη τελετή θα γίνει μία

επώδυνη ταπείνωση.

Ο επιχειρηματίας Γρηγόρης Φαρμάκης εί-ναι υποψήφιος βουλευτής στην Α΄ Αθηνών με τη Δημοκρατική Συμμαχία.

Θανάσης ΧειμωνάςΜε ποια ταινία θα μπορούσα να περιγράψω

τις φετινές Εκλογές… Μια εύκολη επιλογή

θα ήταν με μια ταινία καταστροφής όπως

το «2012» του Ρόλαντ Έμεριχ ή –ακόμη πιο

κοινότοπα- ο διαβόητος «Τιτανικός». Θα

μπορούσα να κάνω φιγούρα, δίνοντας πα-

ράλληλα και μια αισιόδοξη νότα, μιλώντας

για το θρυλικό «Θωρηκτό Ποτέμκιν» ή να

το ρίξω στο καλαμπούρι με φαρσοκωμω-

δίες τύπου «Τρελές σφαίρες ΙΙΙ» (κατά το

Ζάππειο Ι, ΙΙ, ΙΙΙ, Reloaded κ.ο.κ.).

Όχι όμως. Θα επιλέξω μια αμερικάνικη

ταινία τρόμου — σχετικά πρόσφατη. Πρό-

κειται για την «Ομίχλη», όχι τη θρυλική

του Κάρπεντερ αλλά μια παραγωγή του

2007, σκηνοθετημένη από τον Φρανκ Ντά-

ραμποντ («Το Πράσινο μίλι») και βασισμένη

σε διήγημα του Στίβεν Κινγκ.

ΠΡΟΣΟΧΗ: ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ SPOILER! ΑΝ ΘΕ-

ΛΕΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝ ΊΑ, ΜΗ ΔΙΑΒΑ-

ΣΕΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ!

Μια μικρή αμερικάνικη πόλη λοιπόν σκε-

πάζεται από μια πυκνή ομίχλη. Μέσα από

αυτή ξεπηδούν φριχτά τέρατα από κάποια

άλλη διάσταση τα οποία εξολοθρεύουν

τους κατοίκους. Στο τέλος της ταινίας,

οι πέντε πρωταγωνιστές (ένας πατέρας,

το ανήλικο παιδί του, μια κοπέλα και ένα

ηλικιωμένο ζευγάρι) εγκλωβίζονται μέσα

στο αυτοκίνητό τους. Έχουν ένα πιστόλι με

μόνο τέσσερις σφαίρες. Μετά από συμφω-

νία μεταξύ τους, ο πατέρας σκοτώνει τους

υπόλοιπους τέσσερις για να μην υποφέ-

ρουν και βγαίνει ηρωικά από το αυτοκίνη-

τό του, έτοιμος να καταβροχθιστεί από τα

φριχτά θηρία. Τότε, με μεγάλη έκπληξη,

βλέπει την ομίχλη σταδιακά να διαλύεται

και ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις να

αφανίζουν με χαρακτηριστική άνεση τα

τέρατα. Αν αυτός και οι άλλοι είχαν ελπί-

σει, αν είχαν περιμένει λίγο παραπάνω, θα

είχαν σωθεί…

Όμορφη αλληγορία, έτσι; Καλό θα είναι

στη δική μας βερσιόν να δώσουμε ένα

happy end.

Ο συγγραφέας Θανάσης Χειμωνάς είναι υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στην Α΄ Αθηνών.

Ρένος ΧαραλαμπίδηςΈχω την αίσθηση ότι η ταινία που είναι πιο

κοντά στην σημερινή πραγματικότητα είναι

η «Καζανμπλάνκα». Όχι ως μια αθάνατη

ιστορία αγάπης (γιατί εμείς στον τόπο

μας μάλλον από ιστορίες μίσους ξέρουμε

καλύτερα) αλλά σαν μια ταινία πολιτικής

διαπλοκής, κυνισμού, διαφθοράς αλλά και

κρυφού ψυχικού πολέμου.

Το καφέ του Μπόγκαρτ είναι ένας τόπος

συγκέντρωσης τυχοδιωκτών, επαναστα-

τών, προδοτών, πατριωτών, διανοουμένων,

άσχετων, τρελών — κάθε καρυδιάς καρύδι

συχνάζει εκεί. Κάπως έτσι είναι και η πο-

λιτική σκηνή σήμερα. Πάντα όλα σε μια

εκκρεμότητα και πάντα με συνθέσεις προ-

σωπικοτήτων που λογικά δε θα έπρεπε να

ανταμώσουν ποτέ. Στη συγκεκριμένη ταινία

και στο συγκεκριμένο καφέ όλοι περιμένουν

ένα διαβατήριο για να φύγουν για οπουδή-

ποτε. Μια απελπιστική κατάσταση αναμονής

που φτάνει μέχρι το μαρτύριο.

Δεν είμαστε λοιπόν και πολύ μακριά από

το κλίμα αυτών των Εκλογών, που μοιάζουν

με ένα θάλαμο αναμονής για τη φυγή προς

έναν απροσδιόριστο μελλοντικό προορισμό.

Όλοι περιμένουμε μιαν απόδραση σε ένα

αύριο, χωρίς κανείς να μπορεί να μας εξα-

σφαλίσει ένα σίγουρο διαβατήριο. Και το πιο

τραγικό είναι ότι το ίδιο παιχνίδι ξέρουμε

ότι θα παίζεται ξανά και ξανά. Μην ξεχνάμε

την απελπισμένη φωνή του Μπόγκαρτ προς

τον πιανίστα: «Play it again, Sam». Κάτι θα

ξέρει και αυτός…

Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Ρένος Χαρα-λαμπίδης είναι υποψήφιος βουλευτής στη Β΄ Αθηνών με τη Νέα Δημοκρατία.

Υπεραστικό κορίτσιΓράφει η Δέσποινα Πολυχρονίδου

Βελιγράδι- γρασίδια, πάρκο, καραμελωμένο μήλο. Δούναβης, κοκτέλα

με τέσσερα ευρώ και θέα στο ποτάμι. Ταβέρνα, τηγανητά φαγητά και

μπύρα. Σοβιέτ και ευρώπη, βαλκανική μουσική και lady gaga. Τεράστιες

πολυκατοικίες με μικροσκοπικά μπαλκόνια, γκρι προσόψεις και χρωμα-

τιστά λουλούδια στα παράθυρα. Λείπω, θα τα πούμε. •

.........


Εξώστης ΘήταΕπιμέλεια ύλης: Γιάννης Γκροσδάνης

Ρομαντική κομεντί, 2012, Ελλάδα, 98 λεπτά

(3.5/5)Κριτική: Γιάννης ΓκροσδάνηςΣκηνοθεσία: Χρήστος Δήμας

Παίζουν: Εύη Σαουλίδου, Άλκις Κούρκουλος,

Αντώνης Καφετζόπουλος, Γιάννης Μποσταντζόγλου,

Δημήτρης Πιατάς, Γιώργος Πυρπασόπουλος

Poker Face

***1/2

H Νίκη είναι η κινητή απόδειξη της γκαντεμιάς.

Όχι, δεν γεννήθηκε έτσι. Ήταν το παιδί θαύμα.

Είχε το “Χάρισμα”, ένα λούτρινο παπαγαλάκι και

γούρι της Νίκης, όταν ήταν μικρή.

Μέχρι τη μέρα που της το έκλεψε, ένας παιδι-

κός της φίλος. Όταν η εκδότρια του περιοδικού

που εργάζεται, της ζητήσει να πάρει συνέντευ-

ξη από έναν πρωταθλητή του πόκερ, η τύχη της

φαίνεται να αλλάζει...

Για να παίξεις πόκερ πρέπει να έχεις διαίσθηση,

να ξέρεις να φτιάχνεις καλές μπλόφες, να απο-

λαμβάνεις το παιχνίδι, να είσαι σίγουρος αλλά

και να μετράς τη στρατηγική σου βήμα βήμα

και τέλος να διαβάζεις μαθηματικά την τακτική

και τα χαρτιά των αντιπάλων σου. Κάτι τέτοιο

ισχύει και στον έρωτα ή έστω στο φλερτάκι.

Έχει σημασία να παρασύρεις τον αντίπαλο στο

δικό σου παιχνίδι χωρίς να του δώσεις περιθώ-

ρια αντίδρασης. Η Νίκη, η ηρωίδα της ταινίας,

δεν το γνωριζει αυτό. Ξέρει ότι από την στιγμή

που έχασε το Χάρισμα, ένα παιδικό παιχνίδι που

της χάρισε η μαμά της λίγο πριν φύγει, η τύχη

δεν ήταν ποτέ με το μέρος της.

Τι είναι όμως η τύχη? Είναι απλα ένα παιχνί-

δι συμπτώσεων που λειτουργούν ευνοϊκά υπέρ

σου? Όχι τόσο πολύ. Ίσως θα ήταν να καλύτερα

να ορίσουμε την τύχη ως μια σειρά γεγονότων

τα οποία πιθανόν να μην έχεις προβλέψει αλλά

οφείλεις να τα επηρεάσεις με τις επιλογές σου

για να κερδίσεις ότι περισσότερο μπορείς. Ο

Αριστοτέλης στην Ρητορική του δίνει το περί-

γραμμα της τύχης με πολύ απλό τρόπο: Άνευ

αιτίου ουδέν εστιν. Αυτό είναι κάτι που ο Αδιά-

βροχος, ο μοιραίος άντρας στη ζωή της Νίκης,

το έχει εμπεδώσει καλά. Για αυτό και προσο-

μοιάζει την στρατηγική του πόκερ στην ίδια τη

ζωή. Συναντώντας τη Νίκη έχει μια διαίσθηση

και έτσι αναπτύσσει την στρατηγική του. Η Νίκη

δεν θα αργήσει να καταλάβει μέσα από αυτή

τη γνωριμία της αυτό ακριβώς το γνωμικό του

Αριστοτέλη. Μπορεί το πλαστικό ειδώλιο της

Τύχης, το Χάρισμα, να πιστεύει ότι της χαρίζει

τα κέρδη αλλά τελικά είναι οι ίδιες οι επιλογές

της που προκαλούν τα αίτια να σταθούν στο

πλευρό της.

Ο Χρήστος Δήμας είναι ένας σκηνοθέτης με την

οξυδέρκεια ενός παίκτη πόκερ. Έχει το χιούμορ

να διαβάσει με άψογο τρόπο και απόλυτα κι-

νηματογραφικά ένα γλυκό, αστείο και χαριτω-

μένο σενάριο, που υπογράφει η Άσπα Καλλιά-

νη. Ξέρεις τους χρόνους, διαβάζει την τακτική,

μετράει τα φύλλα και δημιουργεί με μαεστρία

ένα απολαυστικό κινηματογραφικό παιχνίδι,

που χρωστάει πολλά σε αυτήν ακριβώς την

οξυδέρκεια του σκηνοθέτη της, χάρισμα σπάνιο

στην ελληνική πραγματικότητα. Το πόκερ εδώ

βέβαια είναι μια αφορμή. Μιλάμε στην ούσια

για μια ωραία ρομαντική κωμωδία στην οποία

περιγράφεται με πολύ χιούμορ το συνηθισμένο

σχήμα “έρως μετ’ εμποδίων”. Οι ηθοποιοί του

συνεισφέρουν τα μέγιστα στην ατμόσφαιρα και

στην ελαφρότητα της ιστορίας. Αυτό πιστοπο-

είται όχι τόσο με τον Γκούφυ που βγάζει μέσα

της η Εύη Σαουλίδου ή με τον Γκαστόνε που

υποδύεται ο Άλκις Κούρκουλος. Άλλωστε η ρο-

μαντική χημεία που προσπαθούν να βγάλουν

χάνει κάτι από την αληθινή μαγεία της στιγμής

με την εκδήλωση μιας ανεξήγητης αμηχανίας.

Πολύ περισσότερο το καταλαβαίνεις μέσα από

το παίξιμο του Δημήτρη Πιατά, του Γιάννη Μπο-

σταντζόγλου, του Γιώργου Πυρπασόπουλου και

του Αντώνη Καφετζόπουλου που δίνουν νεύρο

και απογειώνουν το κωμικό μέρος της ταινίας.

Σε αυτό βοηθάει τα μέγιστα και η υπέροχη

μουσική του Κώστα Χρηστίδη. Για τους λάτρεις

της κινηματογραφικής μουσικής ίσως θυμάστε

το δραματικό τέμπο της βραβευμένης του σύν-

θεσης στον Έντουάρτ της Αγγελικής Αντωνίου.

Στο Poker Face o Χρηστίδης φανερώνει την

παιχνιδιάρικη κωμική και ρομαντική διάθεση του

με ένα γλυκό σκορ που συμβάλει αρκετά στην

ατμόσφαιρα της ταινίας. •



Εξώστης Θήτα

Δυο αδέρφια που εμφανίζονται λίγο πριν το

τέλος της σχολικής χρονιάς σε αμερικανικό λύ-

κειο, είναι στην πραγματικότητα μυστικοί αστυ-

νομικοί που εξερευνούν τη διάδοση ενός νέου

είδους ναρκωτικού στους κύκλους του σχολεί-

ου. Παίζοντας ρόλους εντελώς διαφορετικούς

από αυτούς που πραγματικά ήταν στο λύκειο,

βρίσκουν την ευκαιρία να επανορθώσουν, πα-

ράλληλα με την αποστολή, για τα λάθη του πα-

ρελθόντος τους.

Με τους πρωταγωνιστές να βάζουν στο χεράκι

τους και στην παραγωγή, δείχνοντας πως μάλ-

λον πραγματοποιούν το εφηβικό τους όνειρο,

το καινούριο 21 Jump Street κρατάει κυρίως

τη βασική ιδέα της παλιάς τηλεοπτικής σειράς,

γεμίζοντάς την με στοιχεία των διαχρονικών

teenage κωμωδιών. Όπου στοιχεία βάλτε την

βωμολοχία όπως την έκανε mainstream ο Τζαντ

Άπατοου και την αιώνια αντίθεση δημοφιλών

παιδιών και μη, με τα πρώτα να σχολιάζουν τη

σημερινή απολιτική δήθεν έγνοια για τα παγκό-

σμια προβλήματα, πολλών αντίστοιχων νέων.

Όσο για το αστυνομικό κομμάτι του φιλμ (που

υπολείπεται κατά πολύ σε χρόνο), πατάει και

αυτό στις βασικές αρχές του buddy movie, με

την αρχική αμηχανία που την διαδέχεται η προ-

σπάθεια, ο ενθουσιασμός και η προδοσία που

πάντα προηγείται της τελικής έκρηξης συναι-

σθημάτων.

Παίζοντας λοιπόν στα σίγουρα ταμπλό δύο ει-

δών που συχνά-πυκνά φέρνουν τους οπαδούς

τους στις αίθουσες, το σκηνοθετικό δίδυμο του

Βρέχει Κεφτέδες (2009) δεν δείχνει να ενδια-

φέρεται για κάτι παραπάνω πέρα από τις ισορ-

ροπίες. Ισορροπίες ανάμεσα στο χρόνο των

ηθοποιών, την κωμωδία και τη δράση, τον σα-

ματά και την ηρεμία, με μια διάθεση να ικανο-

ποιηθούν οι πάντες, ακόμη και οι παλιοί fan της

σειράς με cameo εκπλήξεις, που ναι μεν βοηθά

στην καλή κίνηση του φιλμ στο box-office, αλλά

για διαχρονικότητα ανάλογη του αυθεντικού

ούτε συζήτηση. •

Κωμωδία/Περιπέτεια, 2012, Η.Π.Α., 109 λεπτά

(2.5/5)Κριτική: Τάσος Μελεμενίδης Σκηνοθεσία: Φιλ Λορντ, Κρίστοφερ Μίλερ

Παίζουν: Τζόνα Χιλ, Τσάνινγκ Τέιτουμ,

Μπρι Λάρσον, Ντέιβ Φράνκο

21 Jump Street

**1/2

Ντοκιμαντέρ, 2012, Ελλάδα, 91 λεπτά

(2.5/5)Κριτική: Γιάννης ΓκροσδάνηςΣκηνοθεσία: Στέλιος Κούλογλου

Ολιγαρχία

**1/2

Ένας ακήρυχτος πόλεμος, που πρέπει να πα-

ραμείνει μυστικός, έχει ξεσπάσει σε ολόκληρο

τον πλανήτη. Διεξάγεται από μια χούφτα τρα-

πεζιτών και πολιτικών που κυβερνούν τον κόσμο

περιφρονώντας τη δημοκρατία. Τα τελευταία

χρόνια, το επίκεντρο των συγκρούσεων έχει με-

ταφερθεί στην Ευρώπη, με την Ελλάδα να παί-

ζει το ρόλο του πεδίου δοκιμών. Στην Ευρωπαϊ-

κή Ένωση, μια οχταμελής ομάδα -που θυμίζει τα

δεσποτικά πολίτμπιρο της Σοβιετικής Ένωσης-

ρίχνει εκλεγμένους πρωθυπουργούς και διορίζει

νέους της αρεσκείας της. Την ονομάζουν ομάδα

της Φρανκφούρτης γιατί δημιουργήθηκε στην

Όπερα της πόλης, σε μια εκδήλωση αφιερωμένη

σε ένα από τα μέλη της ομάδας...

Μετά την Εξομολόγηση του οικονομικού δολο-

φόνου ο Στέλιος Κούλογλου επιστρέφει για να

περιγράψει μια συγγενική με την πρoηγούμενη

ταινία του ιστορία που παρουσιάζει το δικό του

ανάγλυφο για τα αίτια της κρίσης στην Ευρω-

ζώνη και στην Ελλάδα. Η Ολιγαρχία αποτελεί

μάλλον την πληρέστερη και πιο τεκμηριωμέ-

νη δουλειά του Κούλογλου. Κι αυτό γιατί δεν

στέκεται τόσο στην αγανάκτηση των ημερών

αλλά προσφέρει ένα ενδιαφέρον ιστορικό πε-

ρίγραμμα των τελευταίων 40 ετών, μια εποχή

θριάμβου για τη θεωρία της ρύθμισης και της

ευέλικτης συσσώρευσης. O θρίαμβος οδηγεί

στην αλαζονεία και τελικά στην κρίση και στο

μπατάρισμα αυτού του ασύδοτου μετανεωτερι-

κού καπιταλισμού.

Άλλοτε με αρκετό σαρκασμό, κλείνοντας το

μάτι στον Μαίκλ Μουρ, και άλλοτε με αναδρο-

μές στο δημοσιογραφικό του αρχείο η Ολι-

γαρχία παίζει με την ένταση και το θυμικό του

θεατή. Παρ’ όλα αυτά εξετάζει με προσοχή τα

αίτια και τους θύτες της κρίσης. Δεν λείπουν

βεβαια οι αναγνωριστικές ευκολίες και κάποιος

διδακτισμός αλλά αυτό είναι το μικρότερο κακό

από την στιγμή που όπως ήδη είπαμε κλείνει

το μάτι στο ύφος του Μαίκλ Μουρ. Εκείνο που

απογοητεύει είναι η κατάληξη σε ένα μοντέλο

συνωμοσιολογίας που ίσως τρέφει τα κοινωνι-

κά δίκτυα με υλικό για ανεύθυνα ποσταρίσματα

αλλά απαγορεύει σε έναν δημοσιογράφο και

ερευνητή να τεκμηριώσει με λογική την ιστορι-

κή του αφήγηση και έρευνα. Παρ΄όλα αυτά ανα-

γνωρίζω την χρησιμότητας της Ολιγαρχίας για

τους λόγους που ήδη αναφέραμε. •

20

Εξώστης Θήτα

Σε μια πόλη που αποσυντίθεται, τρεις νέες γυ-

ναίκες ψάχνουν διέξοδο. Η Ιρίνα ετοιμάζεται να

φύγει στον Καναδά για να ξεφύγει από την ‘’οι-

κογένεια’’ της που την εκδίδει. Η Αννα παντρεύ-

εται για να διώξει το φάντασμα της διαλυμένης

της οικογένειας, ενώ η Βέρα, στο ξεκίνημα της

καινούργιας της ζωής, έρχεται αντιμέτωπη με

την κρυμμένη πραγματικότητα τής δικής της οι-

κογένειας. Μέσα σε τρεις μέρες οι πορείες τους

διασταυρώνονται απροσδόκητα και τις οδηγούν

προς μια βίαιη ενηλικίωση. Μέχρι που μπορούν

να φτάσουν για την ευτυχία;

Με προφανή την ειρωνεία στον τίτλο της ταινί-

ας του ο Δημήτρης Αθανίτης βυθίζεται για ακό-

μη μια φορά στην Αθήνα και τις ιστορίες της.

Προσωπικά έχω μια αδυναμία στις δύο πρώτες

ιστορίες του, το Αντίο Βερολίνο και το Καμιά

συμπάθεια για τον διάβολο, τις οποίες θεωρώ

κινηματογραφικά ιστορίες με πολύ ζωντάνια και

νεύρο. Το σινεμά του Αθανίτη είναι έτσι κι αλ-

λιώς ανθρωποκεντρικό. Πολύ περισσότερο είναι

αισθητικά κινηματογραφικό.

Στις Τρείς Μέρες Ευτυχίας η μπλε φωτογραφία

ζωγραφίζει την διάχυτη κατάθλιψη στα πρόσω-

πα των ηρωίδων του. Το πεπρωμένο είναι μια

έννοια από την οποία δεν ξεφεύγεις εύκολα και

αυτό το ξέρει καλά ο Αθανίτης σε κάθε ιστορία

του. Οι γυναίκες αυτές προσπαθούν, σε αυτό το

χρονικό διάστημα που περιγράφεται, να ξεπερά-

σουν αμαρτίες, εμπόδια και λάθη μιας ολόκλη-

ρης ζωής. Ταυτόχρονα έρχονται αντιμετωπες με

την αυτογνωσία και συγκρούονται με τον ίδιο

τους τον εαυτό και τα όνειρα τους.

Παρά την μελαγχολική ατμόσφαιρα, που υπο-

δειγματικά χτίζει ο Αθανίτης, την προφανή

ψυχολογικά αλλά όμορφα φιλτραρισμένη μπλε

κινηματογράφιση και την προσοχή με την οποία

κοιτάει η κάμερα αυτές τις τρείς νεαρές γυναί-

κες οι γκονταρικοί - εικαστικά και λεκτικά - βερ-

μπαλισμοί περί ευτυχίας και η ελλειπτική αφήγη-

ση του σκηνοθέτη δεν αφήνουν περιθώρια στον

θεατή να συνδεθεί άμεσα με τις ηρωίδες της

ταινίας. Πολύ περισσότερο γιατί λείπει το πά-

θος που ενισχύει την γενική κατήφεια μιας προ-

σωπικής κρίσης. Η αδυναμία των τριών νεαρών

πρωταγωνιστριών να υποστηρίξουν δραματικά

το φορτίο των ηρωίδων τους ενισχύει ακόμη

περισσότερο αυτό το γεγονός. Οι αμηχανίες και

οι σιωπές δεν λειτουργούν λυτρωτικά και όταν

η κορύφωση και η σύγκρουση με το πεπρωμένο

θα έρθει, η συνάντηση και η ανταλλαγή εικόνων

με τον θεατή θα είναι ένα καθυστερημένο ρα-

ντεβού με ανάμεικτα συναισθήματα. •

Δράμα, 2011, Ελλάδα, 90 λεπτά

(2/5)Κριτική: Γιάννης Γκροσδάνης Σκηνοθεσία: Δημήτρης Αθανίτης

Παίζουν: Νικολίτσα Ντρίζη, Ερρίκος Λίτσης,

Αλεξάνδρα Αιδίνη, Κώστας Ξυκομηνός,

Κατερίνα Φωτιάδη, Λουκία Πιστιόλα

Τρείς μέρες ευτυχίας

**

Ένα από τα πιο σπουδαία ελληνόφωνα κινηματο-

γραφικά Φεστιβάλ της διασποράς είναι αυτό που

θα γίνει στο Λος Άντζελες σε λίγες εβδομάδες (31

Μαίου – 3 Ιουνίου). Το φεστιβάλ ελληνικού κινημα-

τογράφου του Λος Αντζελες έχει σαν στόχο την

παρουσίαση και ανάδειξη σπουδάιων ελληνικών

ταινιών της τρέχουσας κινηματογραφικής σεζόν

στην καρδιά της κινηματογραφικής βιομηχανίας.

Το πρόγραμμα ανοίγει με την επίσημη πρεμιέρα

της ταινίας του Νίκα Αγιασβίλι «A Green Story»

και θα κλείσει στις 3 Ιουνίου με την προβολή του

βραβευμένου στο πρόσφατο Φεστιβάλ Ντοκιμνα-

τέρ Θεσσαλονίκης «Σαγιόμι» του Νίκου Νταγιαντά.

Ανάμεσα στις προβολές δεσπόζει και ένα αφιέρω-

μα στον Θόδωρο Αγγελόπουλο που περιλαμβάνει

μια συζήτηση για έργο του αλλά και προβολή της

ταινίας του «Το Βλέμμα του Οδυσσέα».

ΠΡΟΣΕΧΩΣ

• Ghost Rider: Tο Πνεύμα της Εκδίκησης

• Η Τιμωρός

• Το Κοράκι

Το Φεστιβάλ προβάλει ελληνικές ταινίες μικρού

και μεγάλου μήκους και ανάμεσα στις φετινές

συμμετοχές ξεχωρίζουν τα μεγάλου μήκους:

«Tungsten» του Γιώργου Γεωργόπουλου, «Τρεις

Μέρες Ευτυχίας» του Δημήτρη Αθανίτη, «Αδικος

Κόσμος» του Φίλιππου Τσίτου, «Wasted Youth» του

Αργύρη Παπαδημητρόπουλου αλλά και ο «Σούπερ

Δημήτριο» του Γιώργου Παπαϊωάνου, οι «Ιππείς

της Πύλου» του Νίκου Καλογερόπουλου, η «Πρώτη

Υλη» του Χρήστου Καρακέπελη. Επίσης στο πρό-

γραμμα των ταινιών μικρού μήκους θα προβλη-

θούν: το «Casus Belli» του Γιώργου Ζώη, το «Just a

Perfect Day» του Εύρη Παπανικόλα, το «Πίστομα»

του Γιώργου Φουρτούνη, το «ο Μπαμπάς μου, ο

Λένιν κι ο Φρέντυ», της Ρηνιώς Δραγασάκη, κ.α. •

Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου στο Λος Άντζελες



Εξώστης Θήτα Tου Γιάννη Γκροσδάνη

Βαλέδες & ρηγάδες στον ελληνικό κινηματογράφο

“Θέλεις να παίξουμε;” αναρωτιέται στη διάρκεια του Poker Face, της νέας

ταινίας του Χρήστου Δήμα, το Χάρισμα, το λούτρινο κουκλάκι που απο-

τελεί μήλον της έριδος ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές της ταινίας.

Κάπως έτσι στήνεται η τέλεια παρτίδα που θα τους φέρει πιο κοντά ξε-

περνώντας μπλόφες και τακτικές στο πράσινο τραπέζι της τσόχας που

στήνεται για την αναμέτεηση τους. Στον ελληνικό κινηματογράφο αυτό το

τραπέζι έχει στηθεί αρκετές φορές αλλά το αποτέλεσμα δεν ήταν πάντα

το ίδιο ανάλαφρο. Ας θυμηθούμε μερικές παρτίδες σκληρού πόκερ ή δια-

σκεδαστικού κουμ καν που παίχτηκαν για τις ανάγκες του σελιλοϊντ.

Τα χαρτιά ανακατεύτηκαν και μοιράστηκαν αρκετές φορές στο Δόλωμα με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Αλέκο Αλεξανδράκη. Η σπείρα βέβαια

έπαιζε με σημαδεμένη τράπουλα αλλά στον κόσμο της τράπουλας πρέπει

να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά. Άλλωστε στο Ποντικάκι τα κόλπα που

μαθαίνει ο Μίμης Φωτόπουλος στους υποψήφιους χαρτοκλέφτες είναι

πολλά. Αρκετά είναι και τα ποσά που μπορεί να χάσει ο παθιασμένος χαρ-

τοπαίχτης αν δεν βάζει το απαραίτητο χαλινάρι στο μυαλό του. Έτσι την

πάτησαν στον Ηλία του 16ου ο Γιώργος Γαβρηιλίδης και η γυναίκα του.

Δημοφιλές χαρτοπάγνιο της δεκαετίας του ‘60 ήταν το κουμ καν. Η Χαρ-τορίχτρα Ρένα Βλαχοπούλου το αγάπησε πολύ και αφιέρωσε πολύτιμο

χρόνο και λεφτά απο το οικογενειακό ταμείο. Άλλες φορές το κουμ καν

αποτέλεσε απλά μια ευχάριστη ψυχαγωγία για τις κυρίες της αστικής

κοινωνίας, όπως συνέβη στο Υπάρχει και Φιλότιμο. Άλλες φορές αποκτά

δραματική ένταση όπως η παρτίδα του Μάνου Κατράκη στο Δάκρυα για την Ηλέκτρα ή το παιχνίδι των μαθητών Βαγγέλη Βουλγαρίδη και Κώστα

Βουτσά στο Νόμο 4000. Ας αναφέρουμε και μια παρτίδα σε έγχρωμο

φιλμ. Στον Αιώνιο Φοιτητή ο Αιμίλιος Χειλάκης τζογάρει και προσπαθεί να

ετοιμάσει με μια μαθηματική απάτη μια τεράστια κομπίνα με τη βοήθεια

της Μαρίας Σολωμού.

Φυσικά οι ταινίες για την χαρτοπαιξία είναι αμέτρητες. Θυμηθείτε μόνο το

Κεντρί, το Ζάρια Πόκερ και κάτι άλλο, τον Κρουπιέρη, τα Καλά Παιδιά, το

Ocean’s 11. Η κινηματογραφική παρτίδα είναι ατελείωτη! •

Ο εξώστης Θήτα έχει φωνή και παρουσιάζει τις νέες ται-νίες κάθε εβδομάδα από την συχνότητα του 105.5!

Συντονιστείτε στον ροκ ρυθμό του πιο σινεφίλ σταθμού της Θεσσαλονίκης!

Εξώστης Θήτα - Special Screening

STARlightEXPRESS

Γ.Γκροσδάνης

Τ.Μελεμενίδης

Γ.Βασιλείου

Α.Καπράνος(Τα Νέα/movieworld)

Ν.Σάκκας (Cinemanews)

Π.Τράγος(Movieworld)

Η.Δημόπουλος(invincible defeat)

Λ.Αδαμίδης(ΣΙΝΕΜΑ)

21 Jump Street **1/2 *** **

Τρεις μέρες ευτυχία ** * **

Ολιγαρχία *** ***Poker Face ***1/2 **

Εκδικητές *** *** ***1/2 *** ***1/2

Η Αίσθηση του Έρωτα

**** *

Οίκος Άνοχης *** *** ****

Το Μικρό Σπίτι στο Δάσος

****1/2 **** **** ***1/2 *** ****

Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου

*** ***1/2 *** ** ***

Οι Άθικτοι ***1/2 *** *** *** ***

Στο Madeo μια μάνα προσπαθεί να αποδείξει την

αθωότητα του υιού της, που κατηγορείται για τη δο-

λοφονία νεαρής μαθήτριας. Η μάνα – ενσαρκωμένη

έξοχα από την Χιε- Για Κιμ- έχει γνώριμα χαρακτηρι-

στικά που εντοπίζονται σε κάθε μάνα, ανεξαρτήτως

εθνικότητας. Είναι υπερπροστατευτική και έτοιμη να

κάνει σαματά για χάρη του παιδιού της, το οποίο

στα μάτια της είναι το καλύτερο παιδί του κόσμου.

Για να βγάλει τα προς το ζην μοιράζει στη γειτονιά

μαντζούνια που θεραπεύουν πάσα νόσο και πάσα μα-

λακία. Όταν ο υιός της βρεθει στο εδώλιο του κατη-

γορουμένου, εκείνη θα κάνει τα αδύνατα δυνατά για

να αποδείξει την αθωότητα του. Θα παραβεί νόμους

τυπικούς και ηθικούς, θα κάνει ότι χρειαστεί προκει-

μένου να ελευθερωθεί το βλαστάρι της.

Το πρώτο μέρος της (μέχρι στιγμής) τελευταίας

ταινίας του Γιούν-Χο Μπονγκ (γύρισε επίσης τα Μνή-μες Εγκλήματος και Ο Επισκέπτης) είναι χιτσκοκικών

προδιαγραφών. Πατά πάνω στο μοτίβο του ήρωα που

κατηγορείται άδικα για κάτι που δεν έχει διαπράξει

και στήνει το σασπένς πάνω στην προσπάθειά του

να αποδείξει την αθωότητά του. Η μόνη παραλλαγή

είναι ότι τη σταυροφορία του ήρωα, από τη στιγ-

μή που είναι δικαιοπρακτικά ανίκανος, αναλαμβάνει

ένας άλλος χαρακτήρας, η μητέρα του. Αρχικά ως

κίνητρά της φαντάζουν μόνο τα μητρικά ένστικτα και

η ανάγκη αποκατάστασης της δικαιοσύνης.

Κάπου στη μέση όμως το Madeo παίρνει μια δια-

φορετική, άκρως ενδιαφέρουσα στροφή. Στα κίνητρα

του κεντρικού χαρακτήρα προστίθεται η ανάγκη εξι-

λέωσης και το φιλμ παίρνει διαστάσεις τραγωδίας,

γίνεται μια ιστορία ενοχής, η μπαλάντα μιας απεγνω-

σμένης προσπάθειας κατευνασμού των Ερινύων που

καταλήγει σε ένα -με τον τρόπο του- σπαρακτικό

φινάλε. Πρόκειται για ακόμα μια σπουδαία ταινία από

έναν σκηνοθέτη, που σε κάθε νέα του κινηματογρα-

φική εξόρμηση αποδεικνύει πως έχει έρθει για να

μείνει.

Το φιλμ προβλήθηκε το 2009 στα πλαίσια του Φε-

στιβάλ Θεσσαλονίκης -μαζί με το Λίβανο, ότι καλύτε-

ρο παίχτηκε εκείνη την χρονιά στις Αποθήκες- κι από

τότε χάθηκαν τα ίχνη του για την ελληνική αγορά.

Διανομή στις κινηματογραφικές αίθουσες δεν βρήκε,

ενώ σε dvd ακόμα δεν βγήκε και ούτε προβλέπεται

να βγει στο άμεσο μέλλον. Κι ύστερα λένε πως φταί-

ει ο πειρατής. •

Μυστηρίου, 2009, Νότια Κορέα, 128 λεπτά

Κριτική: Γιάννης Βασιλείου Σκηνοθεσία: Γιουν-Χο Μπονγκ

Πρωταγωνιστούν: Χιε-Για Κιμ, Μπιν Γουόν,

Γκου Τζιν

MADEO (MOTHER)


CINE AΤΖΕΝΤΑΑπό Πέμπτη 3 Μαϊου έως Τετάρτη 9 Μαΐου 2012XΕIMEΡΙΝΟΙ ΒΑΚΟΥΡΑ (τηλ. 2310-233665): Αιθουσα 1: Elles (18.30 - 20.30 - 22.30) Αιθου-σα 2: Εξωτικό Ξενοδοχείο Μάριγκολντ (18.30 - 20.45) / Οίκος ανοχής (22:45) ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (τηλ. 2310 83 49 96): Λόραξ (Μεταγλ. στα Ελ-ληνικά) (18.45 )/ Cafe de flore (20.30) ΜΑΚΕ-ΔΟΝΙΚΟΝ (τηλ. 2310 26 17 27) Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο (19.00 – 21.00 – 23.00) ΟΛΥΜΠΙΟΝ – Π.ΖΑΝΝΑΣ (τηλ. 2310 37 84 04): Οι Άθικτοι (18.30 – 20.45) / Η Αίσθηση του Έρωτα (23.00) / Τρείς μέρες ευτυχίας (18.00 – 19.40)/ Ολιγαρ-χία (21.20 – 23.00). Σημ: Ο κινηματογράφος θα είναι κλειστός την Κυριακή 6/5 λόγω εκλο-γών ΦΑΡΓΚΑΝΗ (τηλ. 2310 96 00 63): To μικρό σπίτι στο δάσος (20.30 – 22.30, Μόνο για Δευ-τέρα 7/5 22:45), Δευτέρα 7/5: Κινηματογραφική Λέσχη Θεσσαλονίκης: Ερωτική αναπαράστα-ση (21.00)

ΠΟΛΥΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΙ Odeon Πλατεία Τηλέφωνο πληροφοριών και κρατήσεων: 801 11 600000, από σταθερό με αστική χρέωση: 2310 290290 Αίθουσα 1: ΛΟ-ΡΑΞ (3D)(ΜΕΤΑΓΛ.) ΣΑΒ, KYΡ: 16.00 / ΟΙ ΕΚΔΙ-ΚΗΤΕΣ (3D) ΠΕΜ έως TET: 18.00 / TITANIKOΣ (3D) ΠΕΜ έως TET: 21.00 Αίθουσα 2: ΛΟΡΑΞ (ΜΕΤΑΓΛ.) ΣΑΒ, ΚΥΡ: 17.30 / Ο ΖΩΟΛΟΓΙΚΟΣ ΜΑΣ ΚΗΠΟΣ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.30 / ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 22.10 Αίθουσα 3: ΠΕΙΡΑΤΕΣ! (3D)(ΜΕΤΑΓΛ.) ΣΑΒ, ΚΥΡ: 17.00 / ΟΙ ΕΚΔΙΚΗΤΕΣ (3D) ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.00, 22.00 Αίθουσα 4: ΠΕΙΡΑ-ΤΕΣ! (ΜΕΤΑΓΛ.) ΣΑΒ, ΚΥΡ: 15.50 / POKER FACE ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 17.50, 20.10, 22.20 Αίθουσα 5: POKER FACE ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.00, 21.10, 23.20, ΣΑΒ, ΚΥΡ: και 16.50 Αίθουσα 6: ΚΑΘΡΕΦΤΗ, ΚΑΘΡΕΦΤΑΚΙ ΜΟΥ ΠΕΜ έως TET: 18.15, 20.30, ΣΑΒ, ΚΥΡ: 16.00, 18.15, 20.30 / TO ΜΙΚΡΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 22.50 Αίθουσα 7: 21 JUMP STREET ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.30, 20.50, 23.10, ΣΑΒ, ΚΥΡ: 16.10, 18.30, 20.50, 23.10 Αίθουσα 8: ΟΙ ΕΚΔΙΚΗΤΕΣ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.00, 23.00, ΣΑΒ, ΚΥΡ: 17.00, 20.00, 23.00

VILLAGE 11 CINEMAS MEDITERRANEAN COSMOS Τηλέφωνο Πληροφοριών: 2310 499999 & Τηλ. Πωλήσεις: 1 48 48 Αίθουσα 1: ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΚΑ-ΘΡΕΦΤΑΚΙ ΜΟΥ ΠΕΜ έωςΤΕΤ: 19.40-21.50-00.00 / Ο ΖΩΟΛΟΓΙΚΟΣ ΜΑΣ ΚΗΠΟΣ ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 12.00-14.30-17.00, ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 17.00 Αίθουσα 2: POKER FACE ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 15.30-17.40-20.00-22.00-00.10, ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 13.20-15.30-17.40-20.00-22.00-00.10 Αίθουσα 3: 21 JUMP STREET ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ : 17.50-20.00-22.10, ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 20.00-22.10 / ΠΕΙΡΑΤΕΣ! (ΜΕΤΑΓΛ) ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 11.30-13.50-15.50-17.50 μεταγλ. / ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ ΠΕΜ έωςΤΕΤ: 00.30 Αίθουσα 4: ΟΙ ΕΚΔΙΚΗΤΕΣ ΠΕΜ έως

ΤΡΙ: 20.30-23.30 / ΟΙ ΕΚΔΙΚΗΤΕΣ 3D ΤΕΤ: 20.30-23.30 (3D) / ΠΕΙΡΑΤΕΣ! 3D (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ : 16.30-18.30 μεταγλ. (3D), ΣΑΒ έως ΚΥΡ : 12.30-14.40-16.30-18.30 μεταγλ. (3D) Αίθουσα 5: POKER FACE ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.00-21.00-23.00 / ΛΟΡΑΞ 3D (ΜΕ-ΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 15.00-17.10 με-ταγλ. (3D), ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 11.20-13.10-15.00-17.10 μεταγλ. (3D) Αίθουσα 6: ΟΙ ΕΚΔΙΚΗΤΕΣ ΤΕΤ: 15.40-18.40-21.30-00.20 / ΟΙ ΕΚΔΙΚΗΤΕΣ 3D ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ: 15.40-18.40-21.30-00.20 (3D), ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 12.50-15.40-18.40-21.30-00.20 (3D) Αίθουσα 7: ΟΙ ΕΚΔΙΚΗΤΕΣ ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 16.40-19.20-22.30, ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 13.40-16.40-19.20-22.30 Αίθουσα 8: ΛΟΡΑΞ (ΜΕ-ΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 18.00 μεταγλ., ΣΑΒ έως ΚΥΡ: 12.10-14.00-16.10-18.00 μεταγλ. / ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.50-22.20-00.50 Αίθουσα 9 - COMFORT: ΟΙ ΕΚΔΙΚΗΤΕΣ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.20-22.30 Αίθουσα 10 - COMFORT: POKER FACE ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.00-21.00-23.00.

STER CINEMAS MAKEDONIA Τηλέφωνο κρα-τήσεων από σταθερό: 801 801 7837. Τηλέφωνο κρατήσεων από κινητό: 210 8092690. Αίθουσα 1: ΑΘΙΚΤΟΙ Σαβ - Κυρ: 13:50, 16:20, 18:50, 21:20, 23:50, Πεμ - Παρ & Δευ & Τετ: 16:20, 18:50, 21:20, 23:50 Αίθουσα 2: ΑΘΙΚΤΟΙ Τρ: 16:20, 18:50, 21:20, 23:50 / ΛΟΡΑΞ (MET/NO) Σαβ - Κυρ: 13:20, 15:15, 17:00, 18:45, Πεμ - Παρ & Δευ & Τετ: 17:00, 18:45 / THE AVENGERS Πεμ - Δευ & Τετ: 20:30, 23:30 Αίθουσα 3: ΠΕΙΡΑΤΕΣ! (MET/NO) Σαβ - Κυρ: 12:10, 14:00, 15:50, 17:40, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:40 / ΟΙ ΕΚΔΙΚΗΤΕΣ Πεμ - Τετ: 19:30, 22:30 Αίθουσα 4: ΝΑΥΜΑΧΙΑ Σαβ - Κυρ: 13:15, 16:15, 19:20, 22:20, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:15, 19:20, 22:20 Αίθουσα 5: ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΚΑΘΡΕΦΤΑΚΙ ΜΟΥ Σαβ - Κυρ: 12:10, 14:20, 16:30, 18:40, 20:50, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:30, 18:40, 20:50 / Ο ΖΩΟΛΟΓΙΚΟΣ ΜΑΣ ΚΗΠΟΣ Πεμ - Τετ: 23:00 Αίθουσα 6: 21 JUMPSTREET Σαβ: 14:15, 16:45, 19:15, 21:45, 00:10, Κυρ: 14:15, 16:45, 19:15, 21:45, Παρ: 16:45, 19:15, 21:45, 00:10, Πεμ & Δευ - Τετ: 16:45, 19:15, 21:45 Αίθουσα 7: POKER FACE Σαβ - Κυρ: 13:10, 15:10, 17:10, 21:10, 23:15, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:10, 21:10, 23:15 Αίθουσα 8: STREETDANCE 2 Σαβ - Κυρ: 12:20, 14:20, 16:20, 18:20, 20:20, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:20, 18:20, 20:20 / ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ Παρ - Σαβ: 22:10, 00:20, Πεμ & Κυρ - Τετ: 22:10 Αίθου-σα 9: ΟΙ ΕΚΔΙΚΗΤΕΣ Σαβ - Κυρ: 12:00, 15:00, 18:00, 21:00, 00:00, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 18:00, 21:00, 00:00 Αίθουσα 10: ΟΙ ΕΚΔΙΚΗΤΕΣ Σαβ - Κυρ: 13:00, 16:00, 19:00, 22:00, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:00, 19:00, 22:00 Αίθουσα 11: ΟΙ ΕΚΔΙΚΗΤΕΣ 3D Σαβ : 12:30, 15:30, 18:30, 21:30, 00:30, Κυρ: 12:30,15:30, 18:30, 21:30, Παρ: 18:30, 21:30, 00:30, Πεμ & Δευ - Τετ: 18:30, 21:30 •


ΝτιμπέιτΟ Σνεντέρ σκέφτεται για αρκετή ώρα. Τον ξέρει καλά τον Ντυμενίλ.

«Κάτι άλλο; –Ναι. Σήμερα το πρωί, πηγαίνοντας να ρίξω μια ματιά στο

πλατό, συναντήθηκα με τον Πατού. –Και λοιπόν; Μίλα. –Μου πρότεινε μια

συμφωνία, με τον πιο άμεσο τρόπο που μπορείς να φανταστείς. Η θέση του

προέδρου της Παγκόσμιας Τράπεζας θα είναι ελεύθερη σ’ έναν μήνα από

τώρα. Αν δεν θίξεις απόψε το θέμα των πυρηνικών, κι αν βέβαια ο Γκερέν

εκλεγεί την Κυριακή, θα υποστηρίξει την υποψηφιότητά σου. Και μπορεί

να σου εγγυηθεί τη θέση». Ο Σνεντέρ γυρίζει αλλού το κεφάλι για να μην

μπορέσει ο Ντυμενίλ να διαβάσει στο πρόσωπό του πόσο έκπληκτος αλλά

και πόσο πληγωμένος νιώθει. Η αντίδρασή του είναι πολύ έντονη: «Κι εσύ

τον άκουσες; Δεν του είπες να πάει να γαμηθεί; –Όχι, δεν του είπα τίποτα.

–Νομίζω πως μια τέτοια πρόταση αποδεικνύει το πόσο πολύ έχει πλέξει ο

Γκερέν με τον όμιλο Πικό-Ρομπέρ. –Ναι, κατά μία έννοια. Αλλά την Παγκόσμια

Τράπεζα, Εζέν, πρέπει να τη σκεφτείς. Μια θέση απ’ την οποία θα μπορείς να

έχεις πραγματική επιρροή στις εξελίξεις. Να επεμβαίνεις στις στρατηγικές

ανάπτυξης σε παγκόσμια κλίμακα. Ίσως με μεγαλύτερη βαρύτητα απ’ ό,τι

αν ήσουν Πρόεδρος της Γαλλίας. Και κάτι τελευταίο αλλά όχι αμελητέο, μια

θέση σημαντική θα σου επιτρέψει να προετοιμάσεις τη νικητήρια επιστροφή

σου στην προεδρία της Γαλλίας. –Με άλλα λόγια, δεν πιστεύεις πως έχω και

μεγάλες πιθανότητες την Κυριακή. –Όσο το πιστεύεις κι εσύ, Εζέν».

…Πέντε λεπτά. Προβάρουν τον ήχο, τσεκάρουν τη θέση που θα βρίσκονται

οι κάμερες. Προσοχή…Τριάντα δευτερόλεπτα…Ξεκινάμε! Λογύδριο των πα-

ρουσιαστών. Ο Σνεντέρ δεν είναι συγκεντρωμένος. Πέφτει η πρώτη ερώτηση:

«Αν εκλεγείτε την επόμενη Κυριακή, τι τύπος προέδρου θα είστε;» Ο Γκερέν

βιάζεται να απαντήσει: «Η πολιτική , έτσι όπως έχει γίνει, έχει κουράσει τον

γαλλικό λαό. Θέλω να τους κάνω να ανακτήσουν το ενδιαφέρον τους γι’ αυ-

τήν. Θα είμαι ένας πρόεδρος διαφορετικός. Ένας πρόεδρος που δεν αρκείται

στα λόγια, αλλά που τα κάνει πράξεις. Ένας αποτελεσματικός πρόεδρος

που θέλει να τον κρίνουν με βάση τα αποτελέσματα του». Ο Σνεντέρ ποτέ

δεν ήξερε, ούτε θέλησε να μιλά για τον εαυτό του. Ψάχνει να βρει από ποια

γωνιά θα επιτεθεί: «Θέτω υποψηφιότητα με βάση ένα πρόγραμμα το οποίο

δεν το διαμόρφωσα μόνος. Θα προσπαθήσω να το εφαρμόσω, μαζί με όλους

όσους το στηρίζουν. Θα επικεντρωθώ στους δύο βασικούς άξονες που είναι

η μείωση του δημοσίου χρέους και ο αγώνας ενάντια στη φτώχεια, για μια

κοινωνία ισότητας».

Ποιόν θα πείσεις μ’ αυτά που λες; Καθόλου καλό δεν ακούστηκε. Δεν είσαι ο

άνθρωπος που οι περιστάσεις απαιτούν. Ο Ντυμενίλ και ο Πανού στέκονται

όρθιοι, δίπλα δίπλα., πίσω από τον πάγκο του κοντρόλ. Ο Πατού ψιθυρίζει:

«Έχασε ο δικός σου». Ο Ντυμενίλ ανασηκώνει τους ώμους του.

Όλα αυτά διαδραματίζονται στο πολιτικό θρίλερ Εντιμότατη Εταιρεία της

Ντομινίκ Μανοτί και του D.O.A., όπου –κατά το δεκαπενθήμερο μεταξύ πρώ-

του και δεύτερου γύρου προεδρικών εκλογών στη Γαλλία– μία σειρά από

σοβαρά γεγονότα αποκαλύπτουν την διαφθορά των δύο υποψηφίων για το

ύπατο αξίωμα της Πέμπτης Δημοκρατίας και την διαπλοκή τους με ισχυ-

ρά επιχειρηματικά συμφέροντα. Με αφορμή τη δολοφονία ενός μυστικού

αστυνομικού, ξετυλίγεται το κουβάρι των σκοτεινών σχέσεων που διέπουν

το πολιτικό σύστημα και το οικονομικό κατεστημένο.

Κι όλα αυτά υποτίθεται πως συμβαίνουν στην σύγχρονη εποχή και μάλιστα,

όπως έχουν ήδη παρατηρήσει και αρκετοί άλλοι, ο Γκερέν είναι ο υποψή-

φιος της Δεξιάς, το άλτερ έγκο του Νικολά Σαρκοζί, και ο Σνεντέρ είναι ο

υποψήφιος των Σοσιαλιστών, ο αντίστοιχος του Στρος Καν. Ευτυχώς όμως,

στην πραγματικότητα, υποψήφιος πρόεδρος των Σοσιαλιστών για τις προ-

Εντιμότατη εταιρείαΝτομινίκ Μανοτί & DOA

Mτφ. Γιάννης Στρίγκος

Εκδόσεις «Πόλις», Αθήνα 2012

εδρικές εκλογές στη Γαλλία είναι ο Φρανσουά Ολάντ, που κατά τα

φαινόμενα κουβαλάει τις ελπίδες όχι μόνο των συμπατριωτών του

αλλά και πολλών άλλων ευρωπαίων.

Από την άλλη βέβαια, τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, ο ένας εκ

των δύο συγγραφέων του βιβλίου είναι ο D.O.A. –δηλαδή τα αρχικά

του τίτλου Dead on arrival. Πρόκειται για το κλασικό φιλμ νουάρ

του 1950, γνωστό στα ελληνικά ως Κυνηγώντας τον δολοφόνο μου,

σε σκηνοθεσία Ρούντολφ Ματέ. Στην ιστορία αυτής της ταινίας, ο

ήρωας παρουσιάζεται στην αστυνομία και αναφέρει μια ανθρωπο-

κτονία· τη δική του. Συγκεκριμένα, δηλώνει πως κατά τη διάρκεια

ενός ξέφρενου πάρτι τον δηλητηρίασαν με ένα τοξικό υγρό για το

οποίο δεν υπάρχει αντίδοτο και πως η μεγαλύτερη διάρκεια ζωής

που του δίνουν οι γιατροί είναι μία εβδομάδα.

Δηλαδή όσο χρόνο χρειάζεται κανείς για να αποφασίσει τι θα ψηφί-

σει στις επερχόμενες εκλογές. •


Fahrenheit 451Γράφει ο Γιώργος Φ. Φωτιάδης


ΡετρόAκούει και γράφει στις 45 στροφές ο Αρχιμήδης Γ. Παναγιωτίδης

Ε: [email protected]

Τα πράγματα είναι απλά. Είσαι ότι ψηφίζεις. Έτσι είναι. Δηλαδή, δεν

μπορείς να διαβάζεις μπιτ λογοτεχνία, «καταραμένους» ποιητές (Poetes

maudits), να βλέπεις ανεξάρτητες ταινίες αμερικάνικου κινηματογράφου

η ν’ ακούς τον Jeffrey Lee Pierce να σκίζει τα σωθικά του στο Preaching

the Blues κι ύστερα να λες ότι θα ψηφίσεις Χρυσή Αυγή ή Καμμένο ή

ακόμα και τ’ αντίστοιχα ακροαριστερά κόμματα. Έχεις πρόβλημα. Τα ‘χεις

χαμένα. Όλα αυτά που πρεσβεύεις σβήνονται με μιας. Μονοκονδυλιά που

λέγαν κι οι παλιότεροι. Blues, is low down shaking chill. Blues, is low down

shaking chill- you ain’t never had them, I don’t believe you will…

Το έχω γράψει πολλές φορές. Το ξαναλέω άλλη μία. Είναι θέμα παιδείας

κι αισθητικής. Τίποτα άλλο. Ή τα έχεις αυτά τα δύο ή όχι. Κι αν δεν τα

έχεις, όσο μεγαλώνεις, τόσο πιο δύσκολο είναι να τ’ αποκτήσεις κάποτε.

Κι εσύ που τα έχεις, βαθιά μέσα σου ξέρεις ότι είναι πολύ δύσκολο να συ-

νυπάρξεις με τον περίγυρο που έχει άγνοια. Κι εκεί είναι που τρελαίνεσαι

και πιάνεις τον εαυτό σου να περιφέρεται σα φάντασμα…Now, you’re a

ghost on the highway, your gesture is meaningless, you’re lost to the living

men- trailing souls to the end.

Ώρες- ώρες, λέω δεν είναι δυνατόν. Δεν μπορεί όλοι να είναι τόσο ηλίθιοι.

Δεν μπορεί να έχουμε χάσει τη λογική μας. Δεν μπορεί όλοι να μιλάνε

ταυτοχρόνως, χωρίς νόημα και ταυτόχρονα να προσπαθούνε να σε πα-

ρασύρουνε στη λογική του παραλόγου. Κι εκείνα τα κακόμοιρα αγοράκια

και κοριτσάκια που κατεβαίνουν για πρώτη φορά στο στίβο της πολιτικής

(sic) κι επιζητούν την ψήφο σου. Κακέκτυπα αλλοτινών εποχών, με ξύλινη

γλώσσα και ρούχα μικρομέγαλου ζόμπι…Ρε, χόρεψες ποτέ ιδρωμένη, ναι,

σ’ εσένα μιλάω κούκλα, στους ρυθμούς του Sex Beat; Ή σου φαίνονται

αλαμπουρνέζικα αυτά που λέω; They’re stupid like I told ya, very stupid like

ya saw, very stupid as the simple thought of ever thinking at all. Αnd all their

mind, all their souls all their bodies all we know, all the things that should a

made us whole, all the colourless security was all that someone could go

and move, move…Sex beat, drop!

Σε τρεις μέρες εκλογές. Δεν ξέρω τι θα ψηφίσω αλλά σίγουρα ξέρω τι

ΔΕΝ θα ψηφίσω. Γιατί ξέρω ποιος είμαι και τι πρεσβεύω. Έτσι απλά. Εσύ

ξέρεις τι πρεσβεύεις;

All your dreams lay dead in the desert…- Jeffrey Lee Pierce •

Στήλη ρομαντική, εκκεντρική, φορώντας βελούδινα φορέ-ματα, συνδυασμένα με δερμάτινο περφέκτο και κρατώντας στο χέρι «Sante» άφιλτρο, βουτάει στη δισκοθήκη της και θυμάται βινύλια και στιγμές αλλοτινών εποχών…

The Gun ClubFire of Love(Ruby Records, 1981)


Λόγια ΔρόμικαΓράφει ο Αλέξανδρος Σαλαμές - Ε: [email protected]

Urbanities.Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου


La Tia RitaΓράφει η Rita Van DenGayged

O ψόφος της Κυριακής

Κοντή γιορτή, συμπολίτες. Αυτό θα ήταν ένα σατυρικό κείμενο για τις επικεί-

μενες εκλογές. Το δίχως άλλο, με αστειότητες και τσαχπινιές. Σκεφτόμουν να

σας πω, καυλαντίζοντας πάντα, με αυτή την αστείρευτη ριτοσύνη μου, ποιόν

θα ψήφιζα. Ότι θα ψήφιζα Δράση, για να ψηφίζατε Δράση με το στανιό και με

τάμα δικό μου να σας κάτσω με άπειρη Δράση.

Αλλά δεν θα ψηφίσω.

Ούτε καν θα σας κάτσω.

Να εξηγούμαι καρντάσια. Δίχως να μου φταίει η Δράση και ο Στεφανούκος

μου βεβαίως βεβαίως, εύχομαι να σκίσει και να κάνει αντάρα, δεν θα ψηφίσω,

διότι λέιτλι δεν νιώθω πολίτης. Δεν θέλω να είμαι πολίτης, θα είμαι απλά μια

γυναίκα.

Και συ θα είσαι πελάτης, εν γένει.

Που θα μπορούσα να είμαι οροθετική εϊτζικιά πουτάνα εκτός από πουτάνα

σκέτο, που είμαι με παλλαϊκή δημοσκόπηση.

Κατά τα λοιπά, εκπορνεύομαι στην Ελλάδα. Σε αυτό τον τόπο η μανούλα

μας, δημοσιοϋπαλληλικά γαλουχημένη σοσιαλίστρια, πρεσβεύει ότι ο άντρας

γαμεί και η γυναίκα σκίζεται, κρυφά από κατηχητικά σύνδρομα. Αναμφίβολα,

αλλιώς δεν έχει φαν ατ ολ. Και ο γαμίκος μπαμπάκας μας, οπαδός ομάδας και

της λαϊκής δεξιάς αναγιγνώσκει θεοκρατικά Συντάγματα και μεταλαμπαδεύει

πατριδογνωσία με τη νύφη ανέγγιχτη παρθένα όπως προστάζουν μπροστά-

ρικα κοινωνικά δικαιώματα του συνδικαλισμού και του συναθροίζεσθαι μετά

Χριστού και παπαδαριού, για δικαίωμα στην προσωπικότητα και αξιοπρέπεια,

ουδέν έτερο από το μέτωπο των αγώνων. Το πουέμπλο μας απλά αποδέχεται

γυναίκες άλλοτε ως πολιτειακά νόμιμες νύφες και, κατά ναζιστική περίπτωση,

ως ζώο που ονομάζεται τρύπα. Ο Αντώνης πάλι, κυνηγά τις κουκούλες που

μπαίνουν στο πάνω κεφάλι, αντί να επιβάλλει το δίσκουφο στο καυλί του κάθε

μαλάκα μπήχτη.

Είμαι φυλακή. Ας πούμε ότι κέρασα έιτζ τους επτακόσιους γαμιάδες μου, πρω-

τοσέλιδο ελληνικού δημοσιογραφικού πολιτισμού το χριστιανορθόδοξο έτος

2012. Τους 382 με πίπα και τους λοιπούς με ντομινατρίξ πισωκολλητό. Έκανα τα

πάντα για να βγει η μούρη μου στο ‘Ελλάδα έχεις ταλέντο’, τα κατάφερα να

πουν τα σεξουαλικώς πεινασμένα φασιστοειδή ‘Ρωσίδα πόρνη αλλοδαπή, πήγε χαράμι το παιδί ’. Βρήκα πεζοδρόμιο και φαναρόσπιτο κενό νόμου, απολιτικό,

α-πολιτειακό και απεργία στη βιομηχανία λάτεξ, προφυλακτικά γιόκ μπερντέ, ρε

φάκερ γκρικ. Με ξέρουν όλοι πια, είμαι ασθενής με πρόσωπο και παιδούλα. Οι

Έλληνες γαμούν καλά δίχως κουστούμι, γιατί τους γαμάνε καλά κουστουμάτοι,

και δεν πεθαίνουν ποτέ, είναι του Λεωνίδα τέκνα, ετεροφυλόφιλα ομοφοβικά

παιδάκια, κοίτα να δεις που κόλλησα κάτι τη γυναίκα μου, πεθαίνει η σκύλα, νο

γουόριζ, θα πάρω νύφη αλλοδαπή Μ.Κ.Ο [μετά κρατικού ολοκαυτώματος].

Την Κυριακή δεν θα ψηφίσω γιατί η κοινωνία σας είναι πεθαμένη στα αχαμνά

της, από καιρό και από ασθένεια βαριά που την λένε υποκρισία και είναι χειρό-

τερη από όσα κουβαλά του ιού σας το αίμα. Του υιού σας τέλος πάντων.

Το τέλος, προ πάντων.

Άντρας της εβδομάδας: αυτός που γαμεί με προφυλακτικό. Πήγαινε με τσάρκα

την Κυριακή και θα σε ψοφήσω πάνω στην κάλπη, γιού νόου χάου.

ΥΓ: Στεφανούκο, οι απανταχού πουτάνες σε αγαπάμε γι’ αυτό το ‘Πολίτης όχι πελάτης’. •

exostis 926

Documents