exostis 915

εξώστης T. 500+415 09.02.12

ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΕΝΤΥΠΟ

ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΚΕΨΗΣ

ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ:Ο Εξώστης προσφέρει 8 μονές προσκλήσεις για τις κινηματογραφικές αίθουσες Ολύμπιον και Ζάννα. Στείλτε mail γράφοντας: Ολύμπιον, Ζάννα, αντίστοιχα

και ονοματεπώνυμο μέχρι την Παρασκευή στις 12μ.μ στο [email protected]. Οι νικητές θα ενημερωθούν με προσωπικό mail και θα ανακοινωθούν

στο fb του Εξώστη.

COVERΤο εξώφυλλο επιμελήθηκε η Ρία Μηνούδη

3εξώστης. 9 - 15 Φεβρουαρίου 2012

Με τους άλλους, με τον εαυτό σου, μ’ εκείνους που μπορούν, μ’

εκείνους που έχουν και μ’ αυτούς που δεν δύνανται. Με όλους θα

είσαι εδώ — κάποιοι θα είναι εκεί, άλλοι θα έρθουν, μερικοί θα φύ-

γουν. Συνεχής, αδιάκοπη και εναλλασσόμενη διαδικασία.

Μέσα στις μοιραίες, τις υπό συνθήκην, τις κατ’ ανάγκην σχέσεις θα

πέσεις έξω, θα καταλάβεις, δε θα κατανοήσεις, δε θα συγχωρέ-

σεις, θα αγαπήσεις, θα παίξεις, θα αποχωρήσεις. Τις στιγμές που

οι ελάχιστοι και οι πιο μεγάλοι φόβοι σου εμφανίζονται μπροστά

σου ουρλιάζοντας πως είναι εδώ και σε βρίσκουν απροετοίμαστο,

να τους πεις: «Είμαι κι εγώ εδώ και θα σας αντιμετωπίσω».

Τα δευτερόλεπτα της αναμονής — τότε που νιώθεις πως η καρδιά

σου δε θα σου δώσει πολλά περιθώρια να σταθείς όρθιος — τότε

που δεν μπορείς να συγκρατήσεις το μυαλό σου — την ώρα που

Editorial

Ιδρυτής: Τάσος Μιχαηλίδης • Αρχισυνταξία: Μαρία Φαρδέλλα • Συντονισμός ύλης: Γιάννης Γκροσδάνης • Art director: Στέφανος Μιχαηλίδης • Διόρθωση κειμέ-

νων: Γιάννης Δημητρίου • Oικονομική διεύθυνση: Θανάσης Ψαρράς • Διεύθυνση Πωλήσεων: Χρήστος Κουλεμάνης • Σύμβουλοι marketing: Θοδωρής Ζουλίδης,

Γιώργος Φουντέας • Δημόσιες σχέσεις: Γιώργος Γεωργιάδης • Υπεύθυνος διανομής: Αλέξης Γκάτσης • IT consultant: Χρήστος Τατιτζικίδης Σ’ αυτό το τεύχος

συνεργάστηκαν: Μάριος Σπύρογλου, Αλεξάνδρα Μποζίνη, Μάρα Τσικάρα, Γιάννης Βασιλείου, Τάσος Μελεμενίδης, Κυριάκος Αθανασιάδης, Μάνος Λαμπράκης,

Γιώργος Φ. Φωτιάδης, Νικόλας Μπογιόπουλος, Ανδρέας Πάτσης, Νικόλας Ραχανιώτης, Δέσποινα Πολυχρονίδου, Γιάννης Χατζηγώγας, Αρχιμήδης Γ. Παναγιωτίδης,

Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου, Χρήστος Κουλεμάνης, Rita Van dengayged, Miroslava Ivanova. • Φωτογράφοι: E79, Ιωάννα Χατζηανδρέου, Μαρία Εκμεκτζή, Βίκτωρ

Μαλκίεβιτς, Καρολίνα Τσιρογιάννη • Assistant art director: Ρία Μηνούδη, Λία Τσιμπιλή • Ctp - Εκτύπωση – βιβλιοδεσία: Λιθογραφία Ι. Αντωνιάδης – Θ. Ψαρράς

• Εκδοτική ομάδα: Εξώστης Ο.Ε. Τύπου 3, Τ.Κ.: 54625, Θεσσαλονίκη, Τηλ: 2310 – 566577, Fax: 2310 – 566575

www.exostispress.gr • e-mail: [email protected] • facebook: exostisfreepress • twitter: @exostis_press

Διαφημιστείτε εδώ: 2310 566 577

Ταυτότητα

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική ή μερική, η διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς

προηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη. Η άποψη των συνεργατών δεν είναι απαραίτητα και άποψη της Διεύθυνσης του περιοδικού.

ΠεριεχόμεναΣτήλες 04 Εκκωφαντική ησυχία 05 Φιξ Καρέ 06

Mind the Art 12 Μεθυσμένο παραμύθι 13 Υπερα-

στικό κορίτσι 13 Θεσσαλονίκη επιτόπου 14 ΑΗ|ΗΑ

15 Borderlife 16 Εξώστης Θ 22 Fahrenheit 451 25

Ison 25 five in a row 26 Σαλάτα με καλώδια 27

Geek inside 28 Urbanities. 28 Χάνει μπαλ 29 La

tia Rita 30 E79

Θέματα: 23 Συνέντευξη: Χρήστος Οικονόμου

24 Συνέντευξη: 2L8

θα δικάζεσαι γιατί διεκδίκησες την ελευθερία σου — την ώρα που

με πείσμα θα μπαίνεις στο χειρουργείο να αποδείξεις πως εσύ

μπορείς — την ώρα που θα σε απομυθοποιώ — εκείνην ακριβώς

την ώρα ένα pdf υψηλής ανάλυσης θα αποστέλλεται στο mail του

τυπογράφου, και ο «Εξώστης» θα ξανατυπώνεται (ξανά και πάλι

και ξανά), μόνο και μόνο για το αντέτι, για το γαμώτο — για την

απουσία.

Μαρία Φαρδέλλα

φωτο: Ιωάννα Χατζηανδρέου


Εκκωφαντική ΗσυχίαΣκέψεις και σχέδια του Μάριου Ερμητικού Σπύρογλου


Φιξ καρέΕπιμέλεια: Γιάννης Γκροσδάνης

• Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη και αυτή αποτελεί τη βάση, τη ‘θήκη’ μου παρά τις παρατεταμένες απουσίες (Πτολεμαίδα, Αθήνα, Γαλλία). Σε όποια

πόλη και να βρεθώ νομίζω πως η παραλία είναι δυο- τρία στενά πιο κάτω. Έτσι προσανατολίζομαι.

• Έχω εκδώσει το αφήγημα ‘Ερωτικό Παραλήρημα’ (Λογείον, 2010), μεταφράσεις φιλοσοφικών έργων, ενώ εντός του 2012 βγαίνουν άλλα δυο βιβλία

– το ένα για την Ελεγεία του Έρωτα του Γκοντάρ.

• Από 16 ως 19 Φλεβάρη στο Βαφοπούλειο παίρνει σάρκα και οστά η Στάχτη του Καλοκαιριού και από αρχές Μάρτη ο Μόνο-λόγος στην Αθήνα,

δυο κείμενα μου που (λένε πως) είναι θεατρικά. Λέω να πάω να τα συναντήσω.

• Περιφερόμενος στην πόλη έχοντας μέσα μου ένα διδακτορικό που πάει να τελειώσει (ή να εκραγεί) συναντώ πολλούς που γράφουν και χαίρομαι. Μετά

συναντώ λιγότερους που διαβάζουν και θλίβομαι. Μήπως πάμε να νεκραναστήσουμε τη λογοτεχνική ‘Σχολή της Θεσσαλονίκης’ ερήμην της πόλης;

• Οργίζομαι με αυτούς που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση και τώρα φόρεσαν την ιατρική μπλούζα για να μας γιατρέψουν. Και μάλιστα με

τις ίδιες συνταγές που μας φέραν εδώ.

• Οργίζομαι εξίσου με τους μίζερους, ‘η κατάσταση όλο θα χειροτερεύει’, ‘δεν είναι καιρός για τέχνη, επιστήμη’ κλπ.

• Ο χειμώνας που τρέχει στην πόλη είναι ο πιο πλούσιος που έχω ζήσει σε λογοτεχνικά συμβάντα.

Η τέχνη και η αλληλεγγύη θα είναι η εκδίκησή μας.

• Επιφυλάσσομαι παντός δικαιώματος για ότι (κρυφ)ακούσατε :-) •

Δάνης Κουμασίδης


Mind The ArtΓράφει η Αλεξάνδρα Μποζίνη

Το βλέμμα μας στη σύγχρονη γερμανική αρχιτεκτονική στρέφει η έκθεση που πα-ρουσιάζει το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στο πλαίσιο των παράλληλων εκδηλώσεων της 1ης Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής Θεσσαλονίκης.Τα δέκα τέσσερα έργα των νέων γερμανών αρχιτεκτόνων, που υλοποιήθηκαν εκτός των

συνόρων της χώρας τους, δηλαδή, στις ΗΠΑ, στη Ρουμανία, στη Χιλή, στην Ολλανδία, στην

Ισπανία, στην Αγγλία, στο Καζακστάν, στην Αυστρία, στην Ελβετία και στην Κίνα, από το

2004 κυρίως και μετά, στους τομείς του αστικού σχεδιασμού, της αρχιτεκτονικής κτιρίων

και εσωτερικών χώρων και της αρχιτεκτονικής τοπίου, αποκαλύπτουν επίκαιρες τάσεις

και νέες κατευθύνσεις μιας αρχιτεκτονικής που γεννάται σε ξένα-νέα περιβάλλοντα και

κάτω από ιδιάζουσες συνθήκες.

Πιο αναλυτικά, στον τομέα του αστικού σχεδιασμού οι GRAFT Architekten ανακατα-

σκευάζουν ένα τμήμα της Νέας Ορλεάνης, το οποίο είχε καταστραφεί από τον τυφώνα

Κατρίνα, και δημιουργούν ένα συγκρότημα 150 κατοικιών για τη στέγαση των πληγέντων,

ενώ η ομάδα planwerk/plan&werk ασχολείται με τον αστικό ανασχεδιασμό και ανάπτυξη

μιας περιοχής της Τρανσυλβανίας στη Ρουμανία. Όσον αφορά τον τομέα του σχεδιασμού

κατοικιών, παρουσιάζονται τρεις μελέτες, με πρώτους τους FAR frohn&rojas να χρησιμο-

ποιούν μη συμβατικά υλικά, για να δημιουργήσουν μια κατοικία, η οποία μοιάζει με τέντα

στο Σαντιάγο της Χιλής. Οι Behet bondzio lin architekten σχεδιάζουν μια κατοικία με

ξεχωριστή χρήση στην Taichung, στην Ταϊβάν, και οι MIR χτίζουν μια ιδιαίτερη κατοικία

σε ένα μικρό οικόπεδο στο Άμστερνταμ. Μελέτες αρχιτεκτονικής εσωτερικών χώρων

παρουσιάζονται από τους plasma studio, οι οποίοι συνεργάζονται με διεθνούς φήμης

αρχιτέκτονες, για να μετασχηματίσουν το ξενοδοχείο Puerta Amιrica στη Μαδρίτη σε

ορόσημο της περιοχής, τους MUELLER KNEER ASSOCIATES που μετατρέπουν μια πρώην

αποθήκη βαμβακιού στο Μάντσεστερ της Αγγλίας, σε εστιατόριο-μπαρ, και τους Meuser Architekten που ανασχεδιάζουν ένα κτίριο, έτσι, ώστε να στεγάσει τρεις ευρωπαϊκές

πρεσβείες στην Αστάνα, πρωτεύουσα του Καζακστάν, με πολύ υψηλά πρότυπα ασφαλεί-

ας. Στην κατηγορία των πολιτιστικών και εκπαιδευτικών κτιρίων, οι GS_architekten and Perler und Scheurer Architekten συνεργάζονται για τη δημιουργία ένος πολύ σημαντι-

κού κτιρίου, που θα στεγάζει το Ferry Porsche συνεδριακό κέντρο, στο Zell am See της

Αυστρίας, οι Haberland Architekten επεκτείνουν ένα υπάρχον σχολικό συγκρότημα στην

ελβετική πόλη Winterthur, οι rheinflügel group μετατρέπουν ένα κοντέινερ σε μια κινητή

μονάδα έκθεσης έργων σύγχρονης τέχνης στο Kunsthaus Zug στην Ελβετία και οι KUEHN MALVEZZI συνενώνουν, επιτυχώς, το παλιό με το νέο στη Σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων

Lauder στη Βιέννη. Ένα βιομηχανικό κτίριο παρουσιάζεται από τους ian shaw architekten,

οι οποίοι μεταφέρουν την εταιρική ταυτότητα μιας επιχείρησης μηχανών, στα προάστια

του Πίτσμπουργκ, στις ΗΠΑ. Τέλος, παρουσιάζεται ένα σύγχρονο πάρκο-υπαίθριος

εκθεσιακός χώρος για το Μουσείο Πολιτισμού του Liangzhu, στο Hangzhou στην Κίνα,

από τους Levin Monsigny Landschaftsarchitekten, ως ένα σημαντικό δείγμα μιας μελέτης

αρχιτεκτονικής τοπίου. •

ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ. ΝΕΟΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ

1η Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής Θεσσαλονίκης - Αρχιτεκτονική & πόλη στη νοτιοανατολική Ευρώπη

εξώστης. 9 - 15 Φεβρουαρίου 20127

Mind The Art

Διάρκεια έκθεσης έως 26 Φεβρουαρίου.Η έκθεση θα παρουσιαστεί σε επιλεγμένους χώρους σε

όλο τον κόσμο για τα επόμενα πέντε χρόνια ακόμα.


Mind The Art

1.


Mind The Art

Mind The Art


ΘΕΑΤΡΟ από 10/02 - 16/02

ΑΚΤΙΣ ΑΕΛΙΟΥ (Τηλ. 2310 229.249): α) Κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή

στις 21:15 “Ότι πιο πολύ ποθείς” το νέο έργο του Δημ. Δημητρίαδη σε σκη-

νοθεσία: Νίκου Σακαλίδη. β) Κάθε Δεύτερα 22.00 “Το Πάρκο”, Σκηνοθετική

επιμέλεια: Νίκος Σακαλίδης, Αυτοσχεδιασμός-Σενάριο: Θ. Βελισσάρης.

ΑΜΑΛΙΑ (τηλ.2310 82 14 83): α) Παρασκευή & Σάββατο: 21.00, Κυριακή:

19.00. Εώς 29 Ιανουαρίου 2012 “Πανικός στα παρασκήνια” του Κεν Λού-

ντβιχ. Σκηνοθεσία: Στάθης Μαυρόπουλος. β) Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη ως τις

31 Ιανουαρίου, 21.00μμ “Ολεάννα” του Ντέιβιντ Μάμετ. Σκηνοθεσία: Γλυκε-

ρία Καλαϊτζή Παίζουν: Γιάννης Μόχλας, Νανά Παπαγαβριήλ.

AΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ (2310 262 051): Παρασκευή: 21:15 Σάββατο: 18.15 & 21.15

(από 19/01) «Το Μήλο» Κείμενο- Σκηνοθεσία: Γιώργος Βάλαρης.

ΑΥΛΑΙΑ (2310423925): Τετάρτη–Σάββατο 21.00μμ, Κυριακή 19:00μμ. (25/01-

12/02/2012) «Οι έμποροι των εθνών» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη σε

σκηνοθεσία Θοδωρή Αμπαζή.

ΘΕΑΤΡΟ ΕΞΩ ΑΠ’ ΤΑ ΤΕΙΧΗ (2310 210308 και 6974397744): Κάθε Παρασκευή,

Σάββατο και Κυριακή 21.15 “”1843” του Α. Σταϊκου σε σκηνοθεσία Δαμιανού

Κωνσταντινίδη. Παίζουν: Καίτη Σαμαρά, Βάλια Μωραϊτοπούλου, Χάρης Δελη-

νικόπουλος, Σάκης Κολότσιος.

ΘΕΑΤΡΟ ΡΟ (2310 261584): Κάθε Σάββατο 21:30 & Κυριακή 20:30 “Ο Φι-

λάργυρος” του Μολιέρου σε σκηνοθεσία και προσαρμογή της παράστασης

υπογράφει ο Γιώργος Ροντίδης. Παίζουν οι Γιάννης Τσότσος, Δημήτρης Παπα-

δόπουλος, Ντέπυ Ασληχανίδου, Νάνσυ Γκουντούλα, Έφη Σισμανίδου, Πανα-

γιώτης Κυριάκου.

ΚΘΒΕ α) ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ: Πέμπτη – Παρασκεύη 21.00, Σάββατο 18.00 &

21.00, Τεταρτη & Κυριακή 19.00 (εώς 08/04) «Μαντάμ Σουσού», Σκηνοθε-

σία: Γιώργος Αρμένης. Παίζουν: Φωτεινή Μπαξεβάνη, Κώστας Σαντάς, Θάλεια

Σκαρλάτου, Δημήτρης Σιακάρας, Στέργιος Τζαφέρης, κ.α. β) Ε.Μ.Σ. : Τετάρτη

& Κυριακή 19.00, Πέμπτη -Σάββατο 21.00 “Οι Άγαμοι Θύται... στο Δημό-

σιο” Σκηνοθεσία: Ι. Μιχαηλίδης. γ) ΓΑΙΑ LIVE: Κάθε Κυριακή και Τετάρτη, 22.00

“P.I.G.S Reloaded”, Σκηνοθετική επιμέλεια: Εύη Σαρμή - Χρήστος Παπαδημη-

τρίου. δ) ΜΟΝΗ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ: Τετάρτη & Κυριακή 19.00, Πέμπτη-Παρασκευή

21.00, Σάββατο 18.00 & 21.00 (εώς 19/02) “Το Τρομπόνι” του Μάριου Πο-

ντίκα. Σκηνοθεσία: Δημήτρης Σακατζής Παίζουν: Τ. Πεζίρκιανίδης, Γ. Μπαλα-

ούρα, Δ. Κολοβός.

OΡΑ (2310 232799 & 6986 803477): εώς 29/01 «Το Μόνον της Ζωής του

Ταξείδιον» του Γ. Βιζυηνού. Διασκευή και σκηνοθεσία Δήμου Αβδελιώδη.

ΣΟΦΟΥΛΗ (τηλ. 2310423925): α) Πέμπτη-Κυριακή 21.00 “Το Μαγαζάκι του

Τρόμου” Σκηνοθεσία: Άγγελος Κλωνάρης. β) Κάθε Τετάρτη 21.00 και Κυριακή

18.15 “Ποιος ανακάλυψε την Αμερική” της Χ. Σπηλιώτη Σκηνοθεσία: Παύλος

Δανελάτος. Παίζουν: Παυλίνα Χαρέλα, Νάντια Δαλκυριάδου.

ΤΑΞΙΔΙ ΟΝΕΙΡΟΥ(6972.702870): Παρασκευή & Σάββατο στις 21:30, Κυριακή

στις 19:00 “Σκουληκότρυπα” από την θεατρική ομάδα Cassettina Σκηνοθεσία:

Λίλα Σταμπούλογλου.

ΤΕΧΝΟΥΡΓΕΙΟ (6945114925): Κάθε Σαββατοκύριακο στις 21.00 (μέχρι 19 Φε-

βρουαρίου) “Η Εκδίκηση του Καταψύκτη”. Σκηνοθεσία: Βούλα Γεωργιάδου.

ΦΛΕΜΙΝΓΚ (2310 812000): Κάθε Σάββατο, 22.00μμ “MOUTZA COMEDY” σκη-

νοθεσία Γρηγόρη Μήττα, Παίζουν: Ε.Στέφα, Χ.Μαγκάκη, Γ.Βαβούρας.

FOXTROT: Κάθε Δευτέρα στις 21.30 “Αυτοσχεδιάζοντας στο Fox Trot” Σύλλη-

ψη- Σκηνοθεσία: Ευδόκιμος Τσολακίδης.

PARTIZAN (2310 543461): Παρασκευές του Φλεβάρη, 22:00 “Dirty Fairy and

the Tales” από το NόVAN theatre group. Σκηνοθεσία - Κείμενα: Λένα Πετρο-

πούλου. Είσοδος ελεύθερη

STUDIO ΝΕΜΕΣΗ (τηλ.2310-326230/853561): Σάββατο 21.00μμ Κυριακή

19.30μμ “Υπερ-Παραγωγή...Παράξενα Πλάσματα” Σκηνοθ.:Τζίμης Κούρτης.

STUDIO ΠΑΡΑΘΛΑΣΗ (2310-216567): Κάθε Παρασκεύη στις 21.00. (εώς

25/03/2012) «Κάθε Παρασκευή και ένα Έγκλημα» Σκηνοθεσία: Μόνα Κιτσο-

πούλου, Γιώργος Γκασνάκης.

ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΙΔΙΚΑΑΘΗΝΑΙΟΝ (2310 832 060): κάθε Κυριακή 12.00μμ και καθημερινές 10.00πμ για

σχολεία. “Δον Κιχώτης“ σε απόδοση Μαρίας Αλβανού, σκην: Π. Καραγιάννης.

ΑΜΑΛΙΑ (2310 821483): κάθε Κυριακή 11.30πμ και καθημερινές για σχολεία

(εώς 25/12/2011) “Το νερό της ζωής” των Αφων Γκριμ, Απόδοση και Σκην:

Ελένη Δημοπούλου.

ΑΝΕΤΟΝ (2310 8698 69): Από 6 εώς 30/11. Κάθε Κυριακή 11.30 π.μ. “Η Φοί-

βη και οι 4 πλανήτες” από τη θεατρική ομάδα Παραμυθούσα. Σκηνοθεσία: Λ.

Κλινίδης.

ΑΥΛΑΙΑ (2310423925): Κάθε Κυριακή στις 11:00 και καθημερινά για σχολεία

(εώς 25/03/2012) “Ένας δεινόσαυρος στο μπαλκόνι μου” του Σάκη Σερέφα.

Σκηνοθεσία: Σοφία Καρακάντζα. Παίζουν: Κώστας Γιωτόπουλος, Νάντια Δαλκυ-

ριάδου, Μαρία Κλεάρχου, Γιάννης Πόχλας, Χριστόφορος Χριστοφορίδης.

ΕΓΝΑΤΙΑ (2310 428007): εώς 22/04/2012 “Ρομπέν των Δασών” Σκηνοθεσία:

Κάρμεν Ρουγγέρη Κάθε Κυριακή στις 11.30 και για σχολεία, καθημερινά μετά

από τηλ. συνεννόηση.

ΚΘΒΕ α) ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ: Τρίτη - Παρασκευή: 10.30 πμ (για σχολεία), Κυριακή

11.00 πμ και 15.00μμ (για το κοινό) “Ντενεκεδούπολη” της Ευγενίας Φακίνου.

Σκηνοθεσία: Φωτεινή Μπαξεβάνη. Παίζουν: Ε. Αμπουμόγλι, Δ. Διακοσάββας, Χ.

Νταρακτσής, Ν. Ορτετζάτος, κ.α.

β) ΜΟΝΗ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ (Νεανική Σκηνή): Τρίτη - Παρασκευή 10.30 πμ (για

σχολεία), Κυριακή 11.00 πμ (για το κοινό) “Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα” σε

διασκεύη Λ.Λαζόπουλου και σκηνοθεσία Γ. Ρήγα. Παίζουν: Γ. Καραούλης, Μ.

Αβραμάκη, Ι. Αϊβάζογλου, Π. Ελευθεριάδης, Γ. Καραμφίλης, κ.α.

ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (2310 834996): Κάθε Κυριακή 11.30 πμ “Οδυσσεβάχ”, σκηνοθε-

σία: Κώστας Γάκης.

ΝΟΗΣΙΣ (2310206280 - 6977995228): Κάθε Κυριακή στις 11.30 πμ «Η Φοίβη

και οι 4 πλανήτες» της Φωτεινής Κατσάλη Γιβάνη. Σκηνοθέτης: Λεωνίδας Γλυ-

νίδης Παίζουν: Τ. Μπούμπαρη, Ι. Κοντέλλης, Χ. Παρσαλίδου, κ.α..

OΛΥΜΠΙΟΝ (τηλ.: 2310 22 22 99): Παραστάσεις κάθε Κυριακή στις 11:30 το

πρωί / Παραστάσεις για σχολεία τις καθημερινές «Παραμύθι χωρίς όνομα» της

Πηνελόπης Δέλτα από την Παιδική Σκηνή «Νέου Θεάτρου Θεσσαλονίκης»

ΣΟΦΟΥΛΗ (Τηλ. 2310 423925): Κάθε Κυριακή 11.30πμ “Η Χώρα των που-

λιών”, Σκην: Γιάννη Καλατζόπουλου. Κ. Γακίδης, Χ. Μαστρογιαννίδης, Κ. Μαυ-

ροφρύδου.

KRISTIBONI (2311 210305) : Μέχρι Κυριακή 12/02 12.00 «Ο ποντικός και η

θυγατέρα του» από το θέατρο «Σκιές Ονείρου». •

Η αξέχαστη κωμωδία του Δημ. Ψαθά «Μαντάμ Σουσού» ανεβαίνει από το Κρατικό Θέατρο Βο-

ρείου Ελλάδος στη σκηνή του Βασιλικού Θεάτρου. Το έργο έχει την σκηνοθετική υπογραφή του

Γιώργου Αρμένη. Πρόκειται για μια εξαιρετικά σπάνια θεατρική προσαρμογή που έγινε από τον

ίδιο τον συγγραφέα για τον θίασο της κυρίας Κατερίνας, (με τον Αιμίλιο Βεάκη στο ρόλο του

Παναγιωτάκη) το 1942, και έκτοτε δεν έχει ξαναπαρουσιαστεί. Η παράσταση κάνει πρεμιέρα την

Παρασκεύη 10 Φεβρουαρίου και θα διαρκέσει μέχρι την Κυριακή των Βαϊων. Η Φωτεινή Μπαξεβάνη

ενσαρκώνει την Μαντάμ Σουσού ενώ στο ρόλο του Παναγιωτάκη εμφανίζεται ο Κώστας Σαντάς.

Παίζουν ακόμη οι Βασίλης Ευταξόπουλος, Παντελής Καλπάκογλου, Ευσταθία Λιάλιου, Μαριάννα

Παπασάββα, Δημήτρης Σιακάρας, Θάλεια Σκαρλάτου, Στέργιος Τζαφέρης, κ.α.

«Η Μαντάμ Σουσού» στο Βασιλικό Θέατρο

infoΣκηνοθεσία-φωτισμοί: Γιώργος Αρμένης, Σκηνικά-κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ, Μουσική: Γιώργος

Χριστιανάκης, Χορογραφία: Αλεξάνδρα Τσοτανίδου, Βοηθός σκηνοθέτις: Αγγελική Κίτρινη, Οργά-

νωση παραγωγής: Ηλίας Κοτόπουλος Ημέρες Παραστάσεων: Τετάρτη & Κυριακή 19.00, Πέμπτη

& Παρασκευή 21.00, Σάββατο 18.00 & 21.00 Τιμές εισιτηρίων: 10 -20 ευρώ ενώ ισχύουν εργατικά

εισιτήρια και εισιτήρια ΟΓΑ. Τέλος τις ημέρες των Λαϊκών παραστάσεων ισχύει εισιτήριο 5 € για

άνεργους και μετανάστες. Τηλ. κρατήσεων: 2315 200200

Το βραβευμένο με το 1ο Κρατικό Βραβείο Βιβλίου Γνώσεων για παιδιά του 2009 έργο του Σάκη

Σερέφα, παρουσιάζει η Παιδική Σκηνή του Θεάτρου Αυλαία. Ένα έργο για την ιστορία της Θεσ-

σαλονίκης, σε μια χρονιά ορόσημο για την πορεία της στο χρόνο, αφού το 2012 η πόλη γιορτάζει

τα 100 χρόνια από την απελευθέρωσή της.

“Μέσα από αυτήν την περιπλάνηση”, σημειώνει ο συγγραφέας Σάκης Σερέφας, “το παιδί αντιλαμ-

βάνεται το πόσο παλιά, συνεχής και πολυφυλετική είναι η ιστορία της πόλης και πως αυτό που

κανείς το ζει ως παρόν, πρόκειται στο μέλλον να αποτελεί πολύτιμη μαρτυρία για τις επόμενες

γενιές. Πρόκειται για ένα θεατρικό έργο που λειτουργεί ως ένα παιγνιώδες ερέθισμα για να έρθει

το παιδί σε επαφή με την τοπική ιστορία της πόλης και μπορεί να αποτελέσει μια πολύτιμη βάση

για μετέπειτα δράσεις και εφαρμογές μέσα στην σχολική τάξη αλλά και οδηγό για οργανωμένες

περιηγήσεις των μαθητών στην πόλη με την μορφή πολιτιστικών εκδηλώσεων από τη μεριά του

σχολείου.”

«Ένας δεινόσαυρος στο μπαλκόνι μου» στο Θεάτρο Αυλαία

infoΚείμενο: Σάκης Σερέφας, Σκηνοθεσία: Σοφία Καρακάντζα, Χορογραφίες - Κίνηση: Δημήτρης

Κυανίδης, Κοστούμια: Καλλιόπη Παπαδάκη, Μουσική: Λόλα Τότσιου, Video – Animation: Μπάμπης

Αλεξιάδης, Φωτογραφίες: Γιάννης Ψαθάς Παίζουν: Κώστας Γιωτόπουλος, Νάντια Δαλκυριάδου,

Νίκος Ιωάννου, Μαρία Κλεάρχου, Χριστόφορος Χριστοφορίδης Ημέρες και Ώρες παραστάσεων:

Κάθε Κυριακή στις 11:30 και καθημερινά για σχολεία, Τιμή εισιτηρίου: 12 ευρώ γενική είσοδος τις

Κυριακές και 8 ευρώ για σχολεία Πληροφορίες – κρατήσεις: 2310237700


Mind The Art


Μεθυσμένο ΠαραμύθιΓράφει η Μάρα Τσικάρα - E: [email protected]

Το πατρικό σπίτι ξεκινά από τη γειτονιά ακόμα.

Εδώ ήταν παλιά μπακάλικο, καθαριστήριο, ψιλικατζίδικο, video club, αλάνα.

Οι πρώτες μου διαβάσεις, τα ξεπορτίσματα ντυμένα με λευκά καλτσάκια, οι

σόλο διαδρομές μέχρι το σχολείο. Το άγχος για τα κλάσματα, ο καινούριος

δάσκαλος, τα αρνητικά μιας τσόντας πεταμένα στον κάδο. Έτσι μάθαμε τον

έρωτα. Κι από τις βρισιές.

Χτυπάω θυροτηλέφωνο, εγώ είμαι, χαμογελάω στην κάμερα κι ανεβαίνω.

Το πατρικό σπίτι είναι γεμάτο με φωτογραφίες.

Ακινητοποιημένες χαμογελαστές στιγμές. Κορνίζες ξύλινες ασημένιες

ηλεκτρονικές. Εικόνες ασπρόμαυρες, κουτσοδόντες, σημαιοφόρες. Άλλες

που πάνε στρατό, ορκίζονται, παντρεύονται, μπουσουλάνε, διασκεδάζουν,

κοιμούνται, γαυγίζουν ή μετά από καιρό πεθαίνουν. Τι ωραία που ήταν τότε,

δείχνουν να φωνάζουν κι ας τραβήχτηκαν πριν λίγο. Το βράδυ κλείνουν την

τηλεόραση κι ανταλλάζουν τοπία και ημερομηνίες. Καμιά φορά δικαιολογού-

νται για τη μόδα της εποχής ή απολογούνται για την ξεγνοιασιά της. Κατά

τη διάρκεια της μέρας επιδεικνύουν το χάρτινο αρυτίδωτο παρόν τους,

εκπνέοντας άγνοια ή ειρωνεία. Δεν άλλαξες καθόλου, κοροϊδεύουν.

Το πατρικό σπίτι είναι γεμάτο με γλάστρες, τάπερ κι ανησυχία. Εγκυ-

κλοπαίδειες, επαίνους, μετάλλια, βραβεία και παιδικά βιβλία. Πόστερ με

μπασκετμπολίστες και καδράκια με καρό κοριτσάκια. Βινύλια με παράσημα

δραχμών κολλημένα ακόμη πάνω τους. Κασσέτες με φιλόδοξα εξώφυλλα:

εγώ όταν μεγαλώσω θα γίνω cd. Η κουζίνα παραμένει διαστημόπλοιο. Πα-

τάς τα μπεζ πλακάκια και περιμένεις να απογειωθείς. Χαμήλωσαν μόνο τα

ντουλάπια και ξεκλειδώθηκαν οι κρυψώνες.

Στο πατρικό σπίτι έχει πάντα καλύτερο φαγητό, πιο πολλή ζέστη, μεγαλύτε-

ρη πίεση το νερό. Τα ρούχα μοσχοβολάνε και σιδερώνονται από μόνα τους,

όπως μαγικά στρώνονται τα κρεβάτια, σερβίρονται τα τοστ, τα τσάγια, οι

σούπες με γιαούρτι και δυόσμο.

Στο πατρικό σπίτι επιστρέφεις για να ζητήσεις, να ανακοινώσεις, να σοκά-

ρεις, να μαλώσεις, να κλάψεις, να κρύψεις, να κλέψεις… την προδέρμ που

δικαιούσαι. Κουβαλάς άπλυτα και θυμούς. Απολαμβάνεις και κατηγορείς.

Υπερασπίζεσαι τη γενιά σου αποδίδοντας ευθύνες στις προηγούμενες. Και

τρέχει η σάλτσα από το σαγόνι. Κι οι πετσέτες στο πατρικό σπίτι δεν σ’

αφήνουν να λεκιαστείς. Προλαβαίνουν τη σταγόνα πριν το τραπεζομάντιλο.

Και τσιρίζεις άσε με ρε μάνα και δεν υπάρχει αναπτήρας σε αυτό το σπίτι κι

όσα θέλω καπνίζω παράτα με. Κι οι πόρτες ακόμη βροντάνε με δύναμη.

Και πάντα κάτι περισσεύει. Μια ενοχή που έμεινε ξεσκέπαστη και κρυώνει.

Ένα «να προσέχεις» που σε αποχαιρετά από το μπαλκόνι. Μια χορτάτη

ανακούφιση που επιτέλους φεύγεις και μια ψευδαίσθηση… ότι το πατρικό

σπίτι θα’ ναι πάντα εκεί να σε περιμένει να επιστρέφεις. •

Το πατρικό σπίτιΜια συνομιλία με τη ζωγραφική της Έλλης Γρίβα

Υπεραστικό κορίτσιΓράφει η Δέσποινα Πολυχρονίδου

Όταν περνάς το καλοκαίρι σου με άμμο ανάμεσα στα δάχτυλα των

ποδιών, αλμύρα στο πρόσωπο, και έρωτα, ο χειμώνας είναι πολύ

σκληρός.

Πρωινό ξύπνημα από τον ήλιο στην παραλία

ανοίγεις τα μάτια σου, μυρίζεις παντού λουλούδια

ακούς μόνο μουσικές και θρόισμα φύλλων, και το σύρσιμο των κυμάτων

στην παραλία.

Χέρια που δένονται

καρδιές που δένονται

άνθρωποι που δένονται

φόβοι που λύνονται

Και μετά χειμώνας και καρδιές με σταλαχτίτες, παγωμένες μύτες

και χέρια, παγωμένοι άνθρωποι, και πάγος στις άκρες των δαχτύλων

μας.

Και περιμένεις να ξυπνήσεις μια μέρα στην παραλία. Έτσι γλυκά όπως

ξυπνούν οι εραστές. •


AH HA

15%. [ 1 ] Δε μπορώ (και δε θα το πολυθέλω, ορισμένως) να

ξεφύγω από τον εαυτό μου: τις Τρίτες το απόγευμα, ξεκινώ-

ντας να γράφω τη στήλη υπό τους ήχους του ξέφρενου λαϊκού

πάρτι στο απέναντι ΚΑΠΗ (δέκα μέτρα σκάρτα μάς χωρίζουν

σε ευθεία γραμμή, κι είναι και τα παράθυρά μας ανοιχτά, οπότε

συμμετέχω κι εγώ, και συμμετέχει και το Τρίτο Πρόγραμμα, και

συμμετέχουμε όλοι εμείς, όλοι αυτοί που είμαι εγώ, εκόντες

κατά μίαν έννοια — άλλωστε την άλλη Τρίτη όλο και κάποιος

θα λείπει, τα αγγελτήρια με τα νούμερα-ρεκόρ συναγωνίζονται,

μέρα μπαίνει μέρα βγαίνει, στις κολόνες τής ΔΕΗ, ή μάλλον

τής ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ: 83, 84, 87, 91 ετών, άρα είναι απάνθρωπο και

δολερό να λείψεις μολαταύτα), κι ενώ όλη μέρα παρακολουθώ

επισταμένως και με ένταση ό,τι γίνεται σ’ αυτό που συνηθίσαμε

κάτι γενιές τώρα να περιγράφουμε σαν πολιτική, μα που έχει

τόση σχέση με την όντως πολιτική όσο και τα ψιθυρίσμα-

τα κάτω από ψαλιδισμένα μουστάκια που υποστηρίζουν τα

σπασμένα αιμοφόρα αγγεία μιας μύτης ήτις πολλά έγνω και

πίσω από διάφανα καλύμματα ροδαλών προσώπων και ρόδι-

νων χειλέων στο απελευθερωμένο (Δόξα Σοι, Κύριε) από τους

Οθωμανούς «Βυζάντιο» [καγχασμοί], και διαβάζοντας και ό,τι, και

από όποιον, γράφεται στο Νετ, ενδεχομένως για να κολυμπήσω

απλώς σ’ αυτή την πετρελαϊκή θάλασσα κοινοτοπιών ωρολο-

γίου, στενόχωρων ασημαντοτήτων, αφορήτων επαναλήψεων,

ποταπών αλληλοεπευφημιών, κι ενός λόγου ντεμέκ φιλελευθέ-

ρου μα κατάπτυστου στο σύνολό του (ξέρετε τι παναπεί «στο

σύνολό του»;) γεμάτον βρισιές και χυδαιότητα και όλεθρο και

ψέμα και απειλές και μπουμπουνητά και βλεννόρροια, δηλαδή

παλαιοναζιστικού 100% (ακόμη και το «ου φονεύσεις», αν του

προσθέσεις μια χυδαία προσφώνηση, «ου φονεύσεις, μωρή»,

«ου φονεύσεις, ρε», είναι παλαιοναζιστικό, φρικώδες και ένα

ΤΙΠΟΤΑ, και σημαίνει μόνον: «Σκότωνε ΤΩΡΑ, το ξεσταύρι σου!»,

γιατί, κανείς, κανείς δε γλιτώνει από το ύφος και τη γλώσσα —

το ύφος είναι ο πολιτισμός, και η γλώσσα είναι ο πολιτισμός,

όχι τα νοήματα, όχι τα σηκωμένα φρύδια, όχι οι αναγνώστες,

όχι οι επισκέπτες μουσείων — όχι), οπότε δεν τα ’χω καταφέρει

να δουλέψω ολημέρα, όπως κάθε Τρίτη δηλαδή, γεγονός που

επιβαρύνει επομένως εργασιακά με ένα ποσοστό της τάξεως

του 15% τις υπόλοιπες μέρες μου, δηλαδή κάνει εικοσιεφτάω-

ρα τα εικοσιτετράωρα, ή με ένα αντίστοιχης τάξεως κλάσμα

την τάση μου να αργώ στις προθεσμίες (πράγμα λογικότερο)

και να μην πιάνω τις προκαθορισθείσες deadline παραδόσεως

των εργασιών, και εξ αυτού να κινδυνεύω κατά ακριβώς 15%

περισσότερο (προφανώς) να μην εμπνέω εμπιστοσύνη στους

εργοδότες μου, ήτοι να μη μου δίνουν στο εξής άλλες επιμέ-

λειες-διορθώσεις πια, οπότε (και για να το δω υπό την έποψη

της μισογεμάτης υδρίας — καλύτερα: του μισογεμάτου κρατήρα)

έχω επίσης 15% περισσότερες πιθανότητες φτωχαίνοντας να

αδυνατίσω, διάολε, να χάσω (δόξα Σοι, Κύριε) αυτά τα επιπλέον

15 κιλά από τα συνολικά 100 που φέρω —δηλαδή ένα ακόμη 15%,

ένα ακόμη 15%—, να ξαναβρώ τον εαυτό μου: από τον οποίο δε

μπορώ (και δεν το πολυθέλω) να ξεφύγω, καθώς κάθε Τρίτη

απόγευμα, ξεκινώντας να γράφω τη στήλη, σκέφτομαι πάντα,

μονομανιακά, τα ίδια και τα ίδια: αυτή τη χώρα που (σαν κάθε

άλλη, θα πεις: λέγε, παπαγάλιζε) θα ενδυθεί αύριο το ρούχο

που της ύφανε το παρελθόν της: ένα παρελθόν φτωχό σε

επιτεύγματα, πλούσιο σε επιθετικούς πολέμους, σπουδαίο σε

γενοκτονικές τάσεις, θριαμβευτικά γεμάτο φρίκη και σακατεμό,

ύπουλα πλήρες κομματισμού, συντεχνιασμού, συνδικαλιστοκρα-

τίας και συριζοκουκουεδοσταλινισμού, ένα κολοκοτρωναίικο,

μεταξικό, ανδρεοπαπανδρεϊκό παρελθόν που υφαίνει της το αυ-

ριανό ρούχο. [ 2 ] Οπότε βρίσκομαι μπροστά στο εξής δίλημμα:

να ξαναπώ τα ίδια που λέω μια ζωή; ή κάτι άλλο; Η απάντηση

γέρνει προς το ένα τάσι συνήθως, μα πού και πού ξεφεύγει. Και

σήμερα θα ξεφύγει, καθώς επικαλέστηκα τον Κύριο δις, και εξ

αυτού είχα μια κάποια μικρούτσικη και βλάσφημη επιφάνεια,

μιαν αστραπούλα της διαίσθησης και ένα λιλιπούτειο όραμα για

μια δουλειά (δεν πήγαν και οι πολιτικοί αρχηγοί, ο Παπανδρέου

και οι δύο υπερακροδεξιότατοι, στο Δημητρίου Μαξίμου και δεν

έχω ειδήσεις για το πώς θα σου μιλήσουν αύριο ή μεθαύριο

—για να πουν, όταν διαβάσουν τι υπογράψανε, ότι παλέψανε

με τα στοιχεία της φύσης και με το Κακό το Φίδι, μωρέ— στη

νέα «Αυριανή» που γουστάρεις, στο MEGA: το κανάλι που σου

αξίζει να πνιγείς — και όπου ΘΑ πνιγείς) που θα εξασφαλίσει το

μέλλον μου (καθώς σε Δημοτικό, δηλαδή Κρατικό, Μέσο δε θα

δουλέψω που να με σκοτώσεις: μακριά το κράτος από ΚΑΘΕΤΙ,

όσο πιο μακριά — κι όσο πιο καθόλου, τόσο πιο καλό) και θα με τα-

ΐσει ώστε να ξαναβάλω το 15% της μάζας που θα χάσω μέχρι να

πιάσει, με το καλό, το μαγαζί στο θεοκρατικό σαμαροκράτος που

μου χτυπά καλπάζοντας την πόρτα: [ 3 ] Θ’ ανοίξω νεοχριστιανικό

γυμναστήριο καλλονής. Έχετε δει τον Κύριό μας και τους six-pack

κοιλιακούς του σε πλείστες όσες απεικονίσεις του, ναι; Το λοιπόν,

αυτό θα πουλήσω, και φυσικά με ρεκλάμες στο AntiNews: το Kirk’s

Holy Fucking Abs. Είναι απλό: οι κύριοι και οι κυρίες στο KHFA θα

αποκτούν το σφιχτό σκίνι σώμα του Θεανθρώπου που κοσμεί και

σκέπει όλο το ελληνικό Δημόσιο, τα ελληνικά δικαστήρια, τα ελ-

ληνικά σχολειά και τους ελληνικούς (μωρέ) στρατώνες μας, παίρ-

νοντας μέρος στο Εβδομαδιαίο Πρόγραμμα Παθών στο οποίο θα

τους υποβάλλω (η στολή στην περιπατητική μας Σχολή θα είναι

ένας απλούς χιτών): ακάνθινος στέφανος (δε βοηθά άμεσα, αλλ’

ως εφέ είναι απαραίτητος: ρωτήστε τον επόμενο Πρωθυπουργό),

μαστίγωση με κνούτο από ελληνικότατο λινάρι, μεταφορά σταυ-

ρού σε υψώματα ξανά και ξανά (ο σταυρός θα ’ναι ΙΚΕΑ), εικονική

σταύρωση και καθήλωση για όσες ώρες πληρώνεις, στέρηση

επί εικοσιτετραώρου τροφής και νερού (για τις μαύρες ζώνες)

και άλλα Γραφικά. [ 4 ] (Θε μου, σχώρα με. Δεν είμαι πιστός σου,

αλλά έχω τόσο πολλούς προσωπικούς και εθνικούς εχθρούς που

Σ’ εξευτελίζουν καθημερινά, παπάδες και δεξιάντζες πολιτικούς,

που ’χει σιχαθεί το μέσα μου. Κι ανήκω στην πονεμένη κατηγορία

αυτών που το 15% θα ’ναι πάντα το όριό τους: μετά, ξανοί-

γεται η Κόλαση — ο λαϊκισμός). — Κυριάκος Αθανασιάδης.

Η Ιώαννα Τσιριγκούλη σε στιγμή

ανάπαυλας από τα γυρίσματα

της ταινίας του Σύλλα Τζουμέρ-

κα “Χώρα Προέλευσης”.


Borderlife Γράφει ο Μάνος Λαμπράκης

1. Η απόλυτη ευτυχία για εσάς είναι...Ο Αμοιβαίος Έρωτας...

2. Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;Αναλόγως... Πότε η συνήθεια, πότε η καλή διά-

θεση, πότε η περιέργεια κι άλλοτε πάλι επειδή...

απλώς «έχω πιαστεί»...

3. Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι...Η ειλικρίνεια.

4. Το βασικό ελάττωμά σας είναι...Η ανυπομονησία για ειλικρίνεια ενώ γνωρίζω

καλά ότι πολλές φορές χρειάζεται «απόσταση»

για να φανερωθεί η Αλήθεια Γυμνή...

5. Σε ποιά λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επι-είκια;Σε όσα αναγνωρίζονται ως τέτοια, από αυτούς

που τα διέπραξαν, δείχνουν μεταμέλεια και

ζητούν συγχώρεση από το συνάνθρωπο. (Με

δεδομένο ότι το νταραβέρι με το Θεό είναι προ-

σωπική υπόθεση του καθενός, άκρως «μυστική»

και σημασία έχει η διαδραστικότητα μεταξύ των

ανθρώπων.)

6. Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζε-στε περισσότερο;Αποφεύγω την έννοια της «ταύτισης» γενικώς...

Είναι επικίνδυνη. Αυτό όμως που προσπαθώ,

είναι να «μπαίνω στη θέση του άλλου» για την

καλύτερη κατανόηση της ανθρώπινής μας φύ-

σης. Ουφ τι άχθος κι αυτό!

7. Ποιοί είναι οι ήρωές σας σήμερα; Θα ‘θελα να ‘ναι ο άντρας που με αγαπάει...

χα χα

8. Το αγαπημένο σας ταξίδι...Η Ερωτική Σχέση...

9. Ποιά αρετή προτιμάτε σε έναν άντρα;Την Εντιμότητα.

10. Ποιά αρετή προτιμάτε σε μια γυναίκα;Την Εντιμότητα.

11. Το αγαπημένο σας χρώμα...Το μπλε υποθέτω...

12. Το αγαπημένο σας λουλούδι...Αυτό που δεν έχει κοπεί...

13. Το αγαπημένο σας όνομα;Το όνομα του Εραστή μου.

14. Ποιά θεωρείτε μεγαλύτερη επιτυχία σας;Όποτε ΕΙΜΑΙ 100% ΠΑΡΟΥΣΑ σε στιγμές και με

ανθρώπους που έχω επιλέξει να με ενδιαφέρουν.

Ακούγεται εύκολο, αλλά δεν είναι πιστέψτε με.

Οι άνθρωποι, είναι περισσότερο απόντες από

παρόντες με πολλούς τρόπους.

15. Για ποιό πράγμα μετανοιώνετε περισσό-τερο;Όποτε... δεν καταφέρνω το παραπάνω...

16. Ο μεγαλύτερος φόβος σας;

Ο «γαμημένος» φόβος της απώλειας. Αισθημά-

των, συναισθημάτων, προσώπων...

17. Σε ποιά περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;Δεν μπορώ να πω ψέματα. Όμως πια, αν δεν μου

ζητηθεί, δεν θα πω την αλήθεια μου σε ανθρώ-

πους που ξέρω, ότι δεν έχουν καμία διάθεση να

την κατανοήσουν.

18. Τί απεχθάνεστε περισσότερο απ’ όλα; ΤΗΝ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ. Ειδικά όταν πάει να καμουφλα-

ριστεί σε τάχα μου ανώδυνο παιχνιδάκι.

19. Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;Υποθέτω χωρίς πόνο; ... ήσυχα; ... αν και δεν είμα-

στε σε θέση να γνωρίζουμε την ποιότητα και το

μέγεθος του σοκ που προκαλείται τη δεδομένη

στιγμή. Κι επειδή είμαι γυναίκα, δεν σας κρύβω,

ότι θα επιθυμούσα να πεθάνω στην Αγκαλιά του

Αγαπημένου Μου.

20. Ποιό είναι το αγαπημένο σας μόττο;ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ μην κάνεις αυτό που δεν θέλεις να

σου κάνουν. ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΟΥ.

21. Με ποιό φυσικό ταλέντο θα θέλατε να εί-στε προικισμένη;Με Γνήσιο Χαμόγελο τις ώρες της Υπομονής.

22. Σε ποιά πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό; Χα χα χα !!! ... Εσείς τί λέτε; ...............

Ή να καλέσουμε τους «ειδικούς»; ... •

Η ηθοποιός Ιωάννα Τσιριγκούλη απαντάει σε 22 ερωτήσεις από το ερωτηματολόγιο του Προύστ.


Εξώστης ΘήταΕπιμέλεια ύλης Γιάννης Γκροσδάνης

Τρόμου, 2012, Μ.Βρετανία/Καναδάς/Σουηδία, 95 λεπτά

(3/5)Κριτική: Τάσος ΜελεμενίδηςΣκηνοθεσία: Τζέιμς Γουότκινς

Παίζουν: Ντάνιελ Ράντκλιφ, Κίαραν Χιντς,

Τζάνετ Μακ Τιρ

Η Γυναίκα με τα Μαύρα (The Woman in Black)

***

Ένας νεαρός δικηγόρος, αφήνει πίσω στο Λον-

δίνο τον τρίχρονο γιο του για να επισκεφθεί το

χωριό Κράιθιν Γκίφορντ προσπαθώντας να τα-

κτοποιήσει τις κληρονομικές εκκρεμότητες του

Οίκου Ιλ Μαρς. Φτάνοντας αντιμετωπίζεται με

εμπάθεια από τους χωρικούς που αντιτίθενται

στην ιδέα να επισκεφθεί το απομονωμένο αρ-

χοντικό του Οίκου, καθώς η παρουσία εκεί μιας

μυστηριώδους γυναίκας ντυμένης στα μαύρα

προκαλεί τον τρόμο σε όλους.

Με το βαρύ όνομα της Hammer πίσω από την

παραγωγή, η Γυναίκα με τα Μαύρα δε θα μπο-

ρούσε να μην είναι μια ευθεία παραπομπή στον

πρωτογενή τρόμο που ανέπτυξε η εταιρία, χω-

ρίς να ψάχνει για καινοτομίες και σύγχρονες

προσεγγίσεις ιστοριών φαντασμάτων. Η βάση

της ιστορίας συναντιέται άλλωστε σε έναν από

τους κλασικότερους τρομακτικούς μύθους, αυ-

τόν του Κόμη Δράκουλα, όπου ένας ξένος (ο

Ράντκλιφ στην μετα-Χάρι Πότερ εποχή) κα-

ταφθάνει σε μια περιοχή χωρικών και η αστι-

κή αλαζονεία του απορρίπτει ασυζητητί όλες

τις δεισιδαιμονικές ιστορίες που ακούει γύρω

του. Κι εδώ ο ήρωας δεν είναι ακριβώς γενναί-

ος, αλλά αρκετά ξεροκέφαλος ώστε να εγκα-

τασταθεί σε ένα σπίτι που το άκουσμα του

προκαλεί τρόμο στους υπόλοιπους, ακόμη και

όταν στην πρώτη επίσκεψή του αντιλαμβάνεται

περίεργες κινήσεις. Ο μόνος μάλιστα που τον

στηρίζει είναι ο πλουσιότερος κάτοικος της

περιοχής (ο Κίαραν Χιντς, παρέα πάντα με το

αξιομνημόνευτο βλέμμα του), που αν και θύμα

του θρύλου, αρνείται να γίνει ένα με τους σκο-

ταδιστές χωρικούς.

Ούτε όμως ο ξένος δικηγόρος, ούτε ο ντόπιος

πλούσιος είναι οι πρωταγωνιστές του φιλμ. Το

ίδιο το σπίτι είναι αυτό που προηγείται, που

επιβάλλεται στον θεατή από τα πρώτα πλά-

να του Γουότκινς πρώτα έξω και μετά μέσα σ’

αυτό. Ο χαρακτήρας του Ραντκλιφ άλλωστε εί-

ναι μονοδιάστατος, νοιώθει αποκομμένος από

τον κόσμο, είναι θλιμμένος λόγω των προσω-

πικών του δαιμόνων, κάτι που μας παρέχεται

όμως ως πληροφορία από το ξεκίνημα, χωρίς

να αλλάζει στάση στην πορεία.

Το σπίτι κρύβει μέσα του μια ιστορία που στα-

διακά αποκαλύπτεται και έχει όλα τα χαρα-

κτηριστικά για να μεταδώσει στον θεατή την

αίσθηση του φόβου, πριν καν αρχίσουν οι από-

τομες σκηνές (που σε πολλές περιπτώσεις, τα

ηχητικά εφέ φροντίζουν να τις προδώσουν λίγα

δευτερόλεπτα πριν). Βρίσκεται σε απομονωμέ-

νο σημείο του χωριού, έχει οικογενειακούς τά-

φους γύρω του και κρύβει στο εσωτερικό του

αντικείμενα και χαρτιά που συνθέτουν όλο το

τραγικό παρελθόν της οικογένειας που έζησε σ’

αυτό – η καλλιτεχνική διεύθυνση φροντίζει πε-

τυχημένα όλα αυτά να περάσουν και σε μας.

Μετρώντας πάντως στο τέλος το δομικό υλικό

που χρησιμοποιεί το σενάριο με επίκεντρο το

σπίτι αντιλαμβάνεται μια περίσσεια. Και ολο-

νύχτια παραμονή εκεί, και άνοιγμα τάφων τη

νύχτα, και πολλά δωμάτια που ανοιγοκλείνουν

μόνα τους, και μια υπερφυσική αποκρουστική

φιγούρα και πολλά άλλα, όχι κλισέ, αλλά βασι-

κά συστατικά της μυθολογίας του τρόμου δί-

νουν την εντύπωση πως η Hammer (κυρίως για

σιγουριά) επιτίθεται στον κόσμο με όλα της τα

όπλα, στην προσπάθεια να μεταδώσει τρόμο.

Ο τρόμος πάντως με τον έναν ή τον άλλο τρό-

πο υπάρχει – ειδικότερα δε αν δει κάποιος το

φιλμ σε κινηματογραφική αίθουσα. Θεωρώντας

πως πρωταρχική δουλειά μιας ταινίας τρόμου

είναι αυτή, η Γυναίκα με τα Μαύρα την διεκ-

περαιώνει πετυχημένα, προσπαθώντας να μην

μπλέξει με αλληγορίες ή συνειρμούς, αλλά να

προσφέρει στο κοινό αυτό για το οποίο η εται-

ρία παραγωγής της κρατά επάξια ως σήμερα

μια θέση στην κινηματογραφική ιστορία. •


Εξώστης Θήτα

Διαφημιστής φτάνει σε κατάσταση νευρικού

κλονισμού, όταν η αδερφή του, που τον επισκέ-

πτεται για μια εβδομάδα με αφορμή την Ημέρα

των Ευχαριστιών, αποφασίζει να μείνει μαζί του

έως την Πρωτοχρονιά.

Ο Αλ Πατσίνο δεν υπήρξε ποτέ του αστείος. Τις

ελάχιστες φορές που προσπάθησε στο παρελ-

θόν να υποδυθεί ρόλο με κωμική χροιά, έπιασε

χαμηλή απόδοση. Στο Jack and Jill όμως βγάζει

αβίαστο γέλιο. Υποδύεται μια εγωκεντρική εκ-

δοχή του εαυτού του, παίζει με την εικόνα του

σοβαρού καλλιτέχνη, του αυστηρά προσηλωμέ-

νου ηθοποιού της Μεθόδου και το απολαμβά-

νει. Δοκιμάζει ακόμα και να ραπάρει. Θεωρείται

κορυφαια η σκηνή που προσπαθεί να περάσει

απαρατήρητος στις καρέκλες των επισήμων

του Staples Center (το γήπεδο των Λος ‘Αντζε-

λες Λέικερς), δίπλα στον Τζόνι Ντεπ, ο οποίος,

σημειωτέον, φορά μπλουζάκι Τζάστιν Μπίμπερ.

Αν υποκριθούμε ότι στον θεματικό πυρήνα του

Jack and Jill βρίσκεται η εικόνα του Αλ Πατσί-

νο και αγνοήσουμε τις σκηνές που δεν εμφανί-

ζεται, τότε έχουμε μια ενδιαφέρουσα μεταμο-

ντέρνα κωμωδία. Ο Πατσίνο όμως εμφανίζεται

μόνο στο 1/5 του φιλμ. Και δυστυχώς τα υπόλοι-

πα 4/5 είναι ανυπόφορα. Στηρίζονται σε ένα μο-

ναδικό κωμικό (;) εύρημα. Ότι η Τζιλ, η ευτραφής,

φωνακλού και άκρως εκνευριστική εβραιοπούλα

με την παθολογική αγάπη για τον αδερφό της,

είναι στην πραγματικότητα ο Άνταμ Σάντλερ

ντυμένος με φουστάνια. Ξεκαρδιστικό.

Τουλάχιστον οι δημιουργοί της ταινίας δείχνουν

ότι διαθέτουν αυτογνωσία.

Στο φινάλε βάζουν τον Αλ Πατσίνο να απειλεί

τον Τζακ (δηλ. τον Άνταμ Σάντλερ χωρίς φου-

στάνια) να κάψει όλες τις κόπιες του διαφη-

μιστικού, που γύρισαν. Φράση που προφανώς

αναφέρεται σε ολόκληρο το φιλμ. Οι πρακτικές

αυτές παραπέμπουν σε εποχές Ιεράς Εξέτασης.

Σε μια εκπολιτισμένη και ευνομούμενη κοινωνία,

όπως η σημερινή, είναι αδιανόητο να εξαναγκα-

στούν να προχωρήσουν σε μια τόσο δραστική

λύση. Ας κάψουν απλώς οποιαδήποτε σεκάνς

δεν ευλογεί ο σπουδαίος ηθοποιός με την πα-

ρουσία του. •

Κωμωδία, 2011, ΗΠΑ, 91 λεπτά

(1.5/5)Κριτική: Γιάννης Βασιλείου Σκηνοθεσία: Ντένις Ντάγκαν

Παίζουν: Άνταμ Σάντλερ, Αλ Πατσίνο, Κέιτι Χολμς

Jack and Jill

* 1/2

Η Στέφανι Παλμ (ηρωίδα 18 βιβλίων της Τζάνετ

Ιβάνοβιτς) μένοντας χωρίς δουλειά και χρήματα,

πιάνει δουλειά στον ξάδερφό της κυνηγώντας

φυγόδικους. Στην πρώτη της αποστολή κυνη-

γά έναν πρώην αστυνομικό, κατηγορούμενο για

φόνο, με τον οποίο έχει προσωπικές διαφορές

από το παρελθόν.

Η Χέιγκλ γίνεται μελαχρινή για τις ανάγκες της

παραγωγής αλλά και γιατί είναι ευκολότερο να

αλλάζεις μαλλιά από ρόλους, κρατώντας πάλι

το μοτίβο των ταινιών που πρωταγωνίστησε

από το Με την Πρώτη (2007) και έπειτα, έστω

και αν τα αποτελέσματα έχουν φθίνουσα πο-

ρεία. Η ηρωίδα που υποδύεται, αν και μεγάλω-

σε σε γειτονιά που απαιτεί από μια γυναίκα να

είναι περισσότερο “αντράκι”, δεν έχει επαφή με

τον κόσμο και τη δουλειά που μπλέκει και προ-

σπαθεί να ενσωματώσει στο χαρακτήρα της τα

στοιχεία της δουλειάς.

Αυτό πάντως γίνεται σχεδόν μαγικά αφού το

φιλμ έχει από την αρχή έναν άτσαλο ρυθμό

που εξαφανίζει τη διαδικασία μετατροπής της

Στέφανι σε ένα είδος ντετέκτιβ. Εξαφανισμένο

είναι και το χιούμορ που καλύπτει (τουλάχιστον

στα βιβλία) την όλη έρευνα, καθώς περιορίζε-

ται σε ελάχιστες καλές ατάκες και κατατροπώ-

νεται από την έλλειψη χημείας της Χέιγκλ με

τους συμπρωταγωνιστές της. Υπεύθυνη για το

γενικό αδιάφορο αποτέλεσμα είναι η Τζούλι Αν

Ρόμπινσον, που αν και κατέγραψε μια αξιοπρε-

πή πορεία πίσω από τηλεοπτικές σειρές, έκανε

ντεμπούτο στο σινεμά με το μνημειώδες Last

Song (2010), μια από τις χειρότερες ταινίες που

παίχτηκαν τα τελευταία χρόνια στις ελληνικές

αίθουσες. •

Αστυνομική Κωμωδία, 2012, ΗΠΑ, 91 λεπτά

(1.5/5)Κριτική: Τάσος Μελεμενίδης Σκηνοθεσία: Τζούλι Αν Ρόμπινσον

Παίζουν: Κάθριν Χέιγκλ, Τζον Λεγκουιζάμο,

Τζέισον Ο’ Μάρα

One for the Money

* 1/2

ΠΡΟΣΕΧΩΣ• Ηugo

• Shame

• Tinker Tailor Soldier Spy

• Shame

• The Vow


Εξώστης Θήτα

Tι είναι αυτό που μπορεί να κάνει μια ολόκληρη

βιομηχανία να επιστρέφει στις παλιές ιστορίες

ρετουσάροντας την εικόνα τους στην τεχνο-

λογία αιχμής της εποχής μας; Ο Πόλεμος των Άστρων στην εποχή του (1977-1983) είχε συγκλο-

νίσει τα πλήθη των κινηματογραφόφιλων σε όλη

την υδρογειο. Στο πέρασμα του χρόνου αυτές οι

ιστορίες του Λούκας έγιναν σημείο της μυθολο-

γίας της έβδομης τέχνης. Δύο δεκαετίες μετά ο

Τζορτζ Λούκας ξαναγυρίσε στην ιστορία αυτή για

να διηγηθεί το prequel (το πριν δηλαδή της κα-

νονικής ιστορίας). Το αποτέλεσμα δεν γοήτευσε,

παρά την αναμονή, τα εκατομμύρια των φανατι-

κών φίλων της σειράς. Πολλώ δε μάλλον που η

τότε πρόταση των Γουατσόφσκι, το Μάτριξ, σά-

ρωσε τα πάντα με την γεμάτη μυστικισμό, αστι-

κούς μύθους και ανάλογα εφέ ιστορία του. Παρ’

όλα αυτά δεν μπορείς να παραγνωρίσεις τη αξία

του Star Wars. Το αν θες όμως να ξαναζήσεις την

ιστορία του σε μια νέα τρίτη διάσταση είναι θέμα

προσωπικό. •

Παρουσίαση: Γιάννης ΓκροσδάνηςΣκηνοθεσία: Τζορτζ Λούκας

Παίζουν: Λίαμ Νίσον, Νάταλι Πόρτμαν,

Γιούαν Μακγκέγκορ, Περνίλα Όγκαστ

Star Wars Επεισόδιο 1:Η Αόρατη Απειλή 3D(Star Wars Episode I: The Phantom Menace)

Μια εναλλακτικήματιά στις ταινίεςτων φετινών

BAFTAΛίγο πριν τη μεγάλη γιορτή των Όσκαρ προη-

γούνται τα BAFTA. Τα βρετανικά κινηματογραφι-

κά βραβεία δεν έχουν να ζηλέψουν σχεδόν τίποτα

σε λάμψη από την αντίστοιχη αμερικάνικη τελετή.

Και μάλιστα έχουν και κάποιο στοιχείο πρωτο-

τυπίας σε ότι αφορά την παράδοση που θέλει

την παρουσίαση των υποψήφιων ταινιών με έναν

ξεχωριστό τρόπο.

Φέτος λοιπόν ανέλαβε δράση η γραφίστρια Έντα Ακαλτούν και το Studio Small που έδωσαν μια

ρετρό αίσθηση σε 5 υποψήφιες ταινίες, ανάμεσα

τους δεσπόζει το βρετανικό “Κι ο κλήρος έπε-σε στον Σμαίλι” και φυσικά το “Artist” και το

“Hugo” που θα κονταροχτυπηθούν για τα βρε-

τανικά Όσκαρ στην τελετή της Κυριακής 12/2. Τα

poster της Έντα, εκδίδονται από την Βρετανική

Κινηματογραφική Ακαδημία σε ειδικό κατάλογο

συλλεκτικής αξίας και με περιορισμένα αριθμη-

μένα αντίτυπα για τους εκλεκτούς προσκεκλη-

μένους που θα δώσουν το παρόν στην απονομή

των βραβείων. Οπότε ας απολαύσουμε οπτικά το

αποτέλεσμα και περισσότερα για τους νικητές

στο τεύχος της επόμενης Πέμπτης! •

Γ.Γ..


Αν κάποιος με ρωτούσε πώς μου φαίνεται το φετινό Φε-

στιβάλ Βερολίνου στα χαρτιά τουλάχιστον, μετά το πρώ-

το δελτίο τύπου που περιλάμβανε τολμηρές επιλογές όπως

τις νέες ταινίες του Μπριγιάντε Μεντόζα (Captive με την

Ιζαμπέλ Ιπέρ) του Μιγκέλ Γκόμεζ (Tabu) και του Έντουιν

(Postcards from the Zoo) σίγουρα θα δήλωνα ενθουσια-

σμένος. Μετά την ολοκλήρωση του φετινού line-up και τις

προσθήκες «βετεράνων» όπως οι αδερφοί Πάολο και Βιτόριο

Ταβιάνι (Caesar Must Die) ή οι «συνήθεις» Γερμανοί, Κρίστιαν

Πέτζολντ (Barbara) και Χανς Κρίστιαν Σμιτ (Home for the Weekend) θα έλεγα ότι πηγαίνω κρατώντας μικρό καλάθι.

Όπως και να έχει το Φεστιβάλ Βερολίνου που ξεκινά σήμερα

αν και εμφανώς αδυνατισμένο τα τελευταία χρόνια λόγω

των Καννών που αρπάζουν τα καλύτερα, καταφέρνει πάντα

να βγάλει μεγάλες ταινίες όπως πέρυσι το Ένας Χωρισμός

ή το Άλογο του Τορίνο του Μπέλα Ταρ όπως και κάποιες

εκπλήξεις από το πάντα ριζοσπαστικό Φόρουμ. Αυτό που

δεν θα λείψει πάντως στα σίγουρα από το Φεστιβάλ είναι

η λάμψη αφού η Μέριλ Στριπ, τιμώμενο πρόσωπο φέτος, θα

καταφτάσει στο Βερολίνο ακριβώς λίγο πριν τα Όσκαρ μαζί

με τον Τομ Χάνκς για το μάλλον απογοητευτικό Extremely Loud and Incredibly Close του Στίβεν Ντάλτρι, τον Κλάιβ

Όουεν που πρωταγωνιστεί στο Shadow Dancer του Τζέιμς

Μαρς μια ταινία για τα ιρλανδικό ζήτημα που πήρε εξαιρετι-

κές κριτικές στο φεστιβάλ του Σάντανς.

Από κοντά η Αντζελίνα Τζολί με το ντεμπούτο της In the Land of Milk and Honey με θέμα τα ανθρωπιστικά εγκλήμα-

τα στη Βοσνία, αλλά και ο πρώην σύζυγός της Μπίλι Μπομπ

Θόρντον που διαγωνίζεται με τη δεύτερη σκηνοθετική του

απόπειρα Jayne Mansfield’s Car και έχει τους Κέβιν Μπέι-

κον, Τζον Χερτ και Ρόμπερτ Ντιβάλ στο καστ. Αναμφισβήτη-

τα στις πιο αναμενόμενες ταινίες περιλαμβάνονται τα Με-τέωρα του δικού μας Σπύρου Σταθουλόπουλου. Ο νεαρός

σκηνοθέτης μετά το σκηνοθετικό του ντεμπούτο PVC-1 που

συμμετείχε στο Δεκαπενθήμερο του Φεστιβάλ των Καννών

πριν από τέσσερα χρόνια ετοιμάζεται να πατήσει το κόκκινο

χαλί του επίσημου διαγωνιστικού με μια ταινία που χρειά-

στηκε πάνω από δύο χρόνια για να ολοκληρωθεί και πέρασε

από πολλά κύματα. Αξίζει μάλιστα να σημειώσουμε ότι στην

παραγωγή και τις διεθνείς πωλήσεις της ταινίας βρίσκουμε

το πολύ εκλεκτικό Coproduction Office του Φιλίπ Μπομπέρ,

υπεύθυνου για τις ταινίες του Κάρλος Ρειγάδας, του Κρίστι

Πούιου και της Τζέσικα Χάουσνερ μεταξύ άλλων.

62οΦεστιβάλ

Βερολίνουσυγκρατημένες προσδοκίες

Στα φετινά συν το εξαιρετικό αφιέρωμα, προϊόν έρευνας αρκετών χρόνων, «The Red

Dream Factory» για πρώτα χρόνια του Σοβιετικού σινεμά με 44 ταινίες ανάμεσά τους

και κάποιες βωβές που θα παρουσιαστούν με ζωντανή μουσική. Περισσότερα στις

ανταποκρίσεις μας από το παγωμένο Βερολίνο. •

1. Η επίσημη αφίσα της φετινής Μπερλινάλε

2. Μετέωρα, η ελληνική συμμετοχή της φετινής

Μπερλινάλε

3. Εξαιρετικα δυνατά, απίστευτα κοντά λίγο πριν

τα Όσκαρ στο Βερολίνο

4. Η τιμώμενη της φετινής διοργάνωσης Μέριλ

Στρίπ σε έναν σπουδαίο ρόλο στην Σιδηρά Κυρία

1.

2.

3

4.

Εξώστης ΘήταΓράφει ο Λευτέρης Αδαμίδης


Εξώστης ΘήταΓράφει ο Τάσος Μελεμενίδης

Το πρώτο ημερολογιακά σημαντικό ευρωπαϊκό

φεστιβάλ της χρονιάς, έριξε την αυλαία του

αφήνοντας πίσω του ένα αμφιλεγόμενο διαγω-

νιστικό αλλά και πολλά ενδιαφέροντα παράλλη-

λα προγράμματα που κέρδισαν τις προτιμήσεις

του κοινού. Σε μια χρονιά που το budget ήταν

ελαφρώς μειωμένο, το ίδιο συνέβη και με τον

τελικό αριθμό των θεατών που παρακολούθη-

σαν τις προβολές, κάτι που πάντως σύμφωνα

με τον διευθυντή του φεστιβάλ Rutger Wolfson

ήταν αναμενόμενο και δεν είναι ανησυχητικό.

Όπως και στα περισσότερα φεστιβάλ, το καμάρι

είναι το διαγωνιστικό τμήμα με ταινίες και συ-

ντελεστές που αν διακριθούν θα μείνουν συνδε-

δεμένοι με το Ρότερνταμ. Είναι λογικό να προ-

μοτάρεται από το φεστιβάλ περισσότερο από

τα υπόλοιπα τμήματα, ακόμη και αν κάποιες

χρονιές οι συμμετοχές του δεν είναι αναμενό-

μενα καλές.

Οι 3 νικητές που πήραν τους φετινούς τίγρεις,

θα τους έχουν ως έναυσμα για καλή πορεία στο

υπόλοιπο φεστιβαλικό κύκλωμα της χρονιάς

(και φυσικά ως όπλο στις αγορές) αλλά πλην

του σέρβικου Clip μοιάζει δύσκολο να μαζέψουν

πολλές διακρίσεις. Το Clip εξαιρείται, όχι γιατί

ήταν το καλύτερο φιλμ που παίχτηκε αλλά για-

τί φαίνεται να έχει εξασφαλισμένο buzz όπου

και αν παιχτεί φέτος λόγω του θέματος και της

προσέγγισης του από την 29χρονη Maja Milos,

που παρουσιάζει τη ζωή ενός 16χρονου κορι-

τσιού που ενδιαφέρεται σχεδόν αποκλειστικά

για το σεξ αλλά και τις βιντεοσκοπήσεις όλων

των πράξεων της (ερωτικών και μη) με το κινη-

τό της. Γύρω της περιστρέφεται μια ολόκληρη

γενιά που σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο, κάτι που

περνάει άμεσα η ταινία παρουσιάζοντας ογκώ-

δες ερωτικό υλικό.

Πέραν του Clip, το βραβείο μοιράστηκαν το κι-

νεζικό Egg and Stone με θέμα την απροθυμία

μιας κοπέλας να ζήσει στο νέο επαρχιακό πε-

ριβάλλον συγγενών μετά τη φυγή των γονιών

της και το συγκινητικό Thursday till Sunday με

θέμα το ταξίδι μιας τετραμελούς οικογένειας

στη Χιλή μέσα από τη ματιά της νεαρής κόρης.

Κατά τ’ άλλα, το Spectrum, ένα μεγάλο πανόρα-

μα όπου παρουσιάζονται οι καλύτερες δουλειές

της χρονιάς που πέρασε, τράβηξε τα περισσό-

τερα βλέμματα και περιείχε την ταινία που κέρ-

δισε το βραβείο κοινού, το Καναδέζικο Monsieur Lazhar που είναι και υποψήφιο για ξενόγλωσσο

Όσκαρ. Σε αυτό το τμήμα προβλήθηκαν μεταξύ

άλλων οι Άλπεις και ο Άδικος Κόσμος. Το ελ-

ληνικό σινεμά πάντως εκπροσωπήθηκε και στο

διαγωνιστικό (με το L του Μπάμπη Μακρίδη),

ενώ η Αθηνά Τσαγκάρη κέρδισε στο πρόγραμμα

συμπαραγωγών Cinemart, 10.000 € για τις ανά-

γκες ενός φιλμ επιστημονικής φαντασίας που

σχεδιάζει, το Duncharon. •

Μια ματιά στο Φεστιβάλ του Ρότερνταμ 2012

To σέρβικο Clip

σκανδάλισε & τράβηξε

την προσοχή του κοινού

Το L του Μπάμπη Μακρίδη

κέρδισε τις εντυπώσεις

Egg and Stone, ένας απο τους

νικητές του φετινού Φεστιβάλ

STARlightEXPRESS

Γ.Γκροσδάνης

Τ.Μελεμενίδης

Γ.Βασιλείου

Α.Καπράνος(Τα Νέα/movieworld)

Ν.Σάκκας (Cinemanews)

Π.Τράγος(Movieworld)

Η.Δημόπουλος(invincible defeat)

Λ.Αδαμίδης(ΣΙΝΕΜΑ)

Η Γυναίκα με τα μαύρα *** *** *** *** ***Τζακ και Τζιλ * *1/2

One for the money * 0 *Star Wars 3D *1/2 ** **

J Edgar ***1/2 ****1/2 **** ** ***1/2 *** **** ***Το Κορίτσι με το

τατουάζ ****1/2 **** ***** *** **** ***1/2 ***** ***Οι Απόγονοι ****1/2 **** ****1/2 **** ***1/2 ***1/2 **** ***1/2

Κάποτε στην Ανατολία ***1/2 ***** **** *****Ο Θεός της Σφαγής *** *** *** *** **** *** ***1/2

Άδικος Κόσμος *** * *** ***1/2 *** ***Μαπετς **** *** *** **** ***


CINE AΤΖΕΝΤΑ - Από Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου έως Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

Σφαγείο Νούμερο Πέντε

Μτφρ. Φίλιππος Χρυσόπουλος

«Κέδρος», Αθήνα 2008

228 σελ.

Φωλιά της γάτας

Μτφρ. Φίλιππος Χρυσόπουλος

«Κέδρος», Αθήνα 2007

269 σελ.

Μητέρα Νύχτα

Μτφρ. Βασίλης Καμάρης

«Γνώση», Αθήνα 1984

Κυανοπώγων

Μτφρ. Χρύσα Τσαλικίδου

«Επιλογή/Θύραθεν», Αθήνα 2010

293 σελ.

Ένας άνθρωπος χωρίς πατρίδα

Μτφρ. Θανάσης Γιαννακόπουλος

«Πατάκης», Αθήνα 2006

206 σελ.


Είναι μιας μορφής αυτοθαυμασμός να περιφέρεσαι εδώ κι εκεί και να παριστάνεις τον άνθρωπο που

νοιάζεται για τους άλλους. Δεν το κάνω και τόσο συχνά. Απλώς γνωρίζω πως υπάρχουν πολλοί άνθρω-

ποι που βρίσκονται σε πολύ άθλια θέση και δεν μπορούν να ξεφύγουν. Και συνεπώς χάνω εύκολα την

υπομονή μου μ’ όλους αυτούς που πιστεύουν πως είναι εύκολο για τους ανθρώπους που βρίσκονται

σε πολύ άθλια θέση να ξεφύγουν απ’ αυτήν. Πιστεύω πως υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που χρειάζονται

μεγάλη βοήθεια. Ανησυχώ για τους ηλίθιους, τους ανόητους. Κάποιος πρέπει ν’ αναλάβει να τους φρο-

ντίζει, γιατί δε θα τη βγάλουν καθαρή. Κάποια εποχή είχα αναλάβει να οργανώσω μία μη κυβερνητική

οργάνωση ονόματι «Life Engineering». Εάν δεν είχες την παραμικρή ιδέα τι να κάνεις παραπέρα στη ζωή

σου κι ερχόσουνα σ’ εμάς, θα σου λέγαμε ε μ ε ί ς. Η μοναδική μας απαίτηση θα ήταν πως θα όφειλες

να κάνεις αυτό που εμείς θα σου λέγαμε. Θα έπρεπε να υποσχεθείς πως θα έπραττες αποκλειστικά

ό,τι θα σου λέγαμε κι έπειτα θα αναλαμβάναμε να σου προσφέρουμε την καλύτερη κατά το δυνατόν

απάντηση στο ερώτημά σου. Όπως αποδείχτηκε όμως, ποτέ κανείς δεν τήρησε την υπόσχεσή του, κι

εμείς απ’ τη μεριά μας δεν είχαμε τον τρόπο να τον εξαναγκάσουμε. Ούτε γινόταν άλλωστε να καλέ-

σουμε δύο πληρωμένους δολοφόνους απ’ το Ντιτρόιτ.

Αυτά και άλλα πολλά λέει σε μία συνέντευξή του το 1973 στο αμερικανικό «Playboy» ο συγγραφέας

Κερτ Βόνεγκατ (1922-2007), την οποία αναδημοσιεύει ολόκληρη και αναθεωρημένη σε μία συλλογή

άρθρων, ομιλιών και μικρών διηγημάτων που εξέδωσε το 1975 με γενικό τίτλο Wampeters, Foma &

Granfalloons (πιθανός ελληνικός τίτλος «Μπλεξίματα, Φούμαρα & Συλλογικότητες») και η οποία δεν

κυκλοφόρησε ποτέ στην Ελλάδα. Στον Πρόλογο του ίδιου βιβλίου γράφει μεταξύ άλλων:

Αυτό άλλωστε είναι που βρίσκω εξαιρετικά ενθαρρυντικό σχετικά με το γράψιμο: επιτρέπει σε μέτρι-

ους ανθρώπους που είναι υπομονετικοί και εργατικοί να αναθεωρήσουν τη βλακεία τους, να επιμε-

ληθούν τους ίδιους τους εαυτούς τους και να τους μετατρέψουν σε κάτι που μοιάζει με εξυπνάδα.

Επιτρέπει επίσης σε τρελούς να φαντάζουν υγιέστεροι κι από τους υγιείς. •

«Έτσι πάει» τελικά…Fahrenheit 451Γράφει ο Γιώργος Φ. Φωτιάδης


Rock ‘n’ Roll CircusΣυνέντευξη των 2L8 στον Αρχιμήδη Γ. Παναγιωτίδη • E: [email protected]

Ο νέος σας δίσκος ονομάζεται “New Battles Without Honor And Humanity”. Να φανταστώ ότι το κόνσεπτ του δίσκου έχει να κάνει μ’ όλα αυτά που βιώνουμε το τελευταίο διάστη-μα στην καθημερινότητά μας;Απ’ το προηγούμενο άλμπουμ μας ακόμα

υπήρχε έστω και συγκαλυμμένα έντονος κοι-

νωνικός και πολιτικός προβληματισμός. Τώρα

πια δεν έχει μείνει τίποτα άλλο στις ζωές

μας, οπότε αναγκαστικά τραγουδάμε γι’ αυτά.

Πολύ θα θέλαμε να μη χρειαζόταν να μιλάμε

γι’ αυτά αλλά πρέπει να δηλώσουμε παρών

στο σήμερα.

Μίλησε μου λοιπόν για τη νέα σας αυτή δισκογραφική δουλειά. Απ’ ότι άκουσα ξε-φεύγουμε πλέον απ’ τη «θεατρικότητα» του προηγούμενου άλμπουμ “He and She, Angry Enough…” κι ο ήχος εμπλουτίζεται με δυνα-τές κιθάρες κι όχι μόνο.Πράγματι, αυτή τη φορά η βάση είναι κιθα-

ριστική. Και ναι, η παραμόρφωση επέστρεψε

για τα καλά. Στο “He & She…”, είχαμε δουλέψει

πάρα πολύ με έγχορδα, τα τσέλα παίζανε

πολύ σημαντικό ρόλο, κρατούσαν βασικές

μελωδικές γραμμές. Νομίζω πως η «μάχη»

επιβάλλει και τη μορφή του νέου υλικού. Δεν

είναι καιρός για ρομάντζο.

Εντύπωση μου έκανε το ότι το “New Battles…” χρηματοδοτήθηκε απ’ το ίδιο το κοινό, κάτι που- τουλάχιστον για τα ελληνικά δεδομένα- είναι πρωτόγνωρο….Νιώθουμε πάρα πολύ τυχεροί! Πήραμε αυτό το

ρίσκο την άνοιξη που μας πέρασε στήνοντας

το πρότζεκτ στην σελίδα Pledge Music και

ζητώντας τη βοήθεια των φίλων μας για να

κυκλοφορήσουμε το τρίτο μας άλμπουμ. Κι η

ανταπόκριση ήταν εκπληκτική. Απ’ τις πρώτες

μέρες φτάνανε σ’ εμάς ενθουσιώδη μηνύματα

και βλέπαμε την προπώληση να μεγαλώνει

και κάθε μέρα να πλησιάζουμε πιο κοντά στο

στόχο που είχαμε θέσει. Και ναι, τα καταφέ-

ραμε κι έτσι αντί για εταιρία έχουμε όλα τα

δικαιώματα πάνω στη μουσική μας και στον

τρόπο που τη θέλουμε να τη μοιραζόμαστε

με το κοινό. Ευχαριστούμε!

Πολυτελής συσκευασία με βιβλίο 48 σελίδων, διπλό cd. Να φανταστώ ότι η κυκλοφορία θα ήταν επίπονη…Η παραγωγή ήταν τεράστια. Δυστυχώς, έχο-

ντας κι αυτήν την ιδιότητα, όλος αυτός ο

όγκος δουλειάς έπεσε πάνω μου. Οι ηχο-

γραφήσεις κι η όλη διαδικασία παραγωγής

κράτησε ένα χρόνο, με τους τελευταίους

τέσσερις- πέντε μήνες ν’ ασχολούμαι σχεδόν

αποκλειστικά μ’ αυτό, δουλεύοντας δώδεκα

με δεκαπέντε ώρες την ημέρα. Οπότε ναι,

πόνεσε... Και φυσικά κούρασα αρκετά (πολύ)

και τη γραφίστρια που ανέλαβε τη δημιουργία

του βιβλίου, την Κ.Κ.Κ., καθώς δεν ήμουν απο-

λύτως σίγουρος για το τι έκανα ακριβώς κι οι

αλλαγές- διορθώσεις ήταν κάτι το σύνηθες...

Εν τέλει, τι περιμένεις απ’ το δίσκο; Πιστεύ-εις ότι τέτοιες κυκλοφορίες μπορούν να αγ-γίξουν μια ευρύτερη μάζα ακροατών ή δε σε πειράζει να παραμείνουν σ’ ένα στενότερο κύκλο μουσικόφιλων;

Θα ήταν άδικο να παραπονεθώ για την αντα-

πόκριση του κόσμου. Γεμίζουμε πλέον συναυ-

λιακούς χώρους μ’ ανθρώπους που έρχονται

και τραγουδάνε τους στίχους των κομματιών

μας. Ο δίσκος πάει πολύ καλά, ακόμα και σε

αυτούς τους καιρούς. Από κει και πέρα είναι

το τεράστιο θέμα της επικοινωνίας στη χώρα

και του κέντρου που αποφασίζει τι θα γίνει

μεγάλο και τι όχι. Καταλαβαίνεις ότι ειδικά

με την κίνηση του Pledge είμαστε τελείως

εκτός συστήματος. Οπότε δεν έχουμε να πε-

ριμένουμε τίποτα άλλο παρά ανθρώπους σαν

εσένα που αγαπάνε τη μουσική κι αξιοκρατικά

παρουσιάζουν τη δουλειά μας, επειδή τους

αγγίζει. Κι εγώ πιστεύω ότι είναι πολλοί σαν

εσένα, οπότε όλα θα πάνε καλά…

Θα ξεκινήσει κάποια σειρά εμφανίσεων στην Ελλάδα για την προώθηση του δίσκου; Οι πρώτοι σταθμοί του New Battles Tour ήταν

η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη κι η Δράμα. Πρέπει

να ομολογήσω ότι δεν περιμέναμε τόσο εν-

θουσιώδη ανταπόκριση! Απ’ την υποδοχή μέ-

χρι το φινάλε όπου τα πράγματα ξεφεύγουν!

Συνεχίζουμε με εμφανίσεις στην επαρχία και

κατά πάσα πιθανότητα επανάληψη στην Θεσ-

σαλονίκη για να κλείσουμε την περιοδεία.

Κ., ο επίλογος σε σένα…Γλυκιά ζωή, φίλοι μου!

Σ’ ευχαριστώ για το χρόνο που διέθεσες…Κι εγώ επίσης. Σε περιμένουμε στο επόμενο

live! •

http://www.2L8.gr/

http://2l8toolate.bandcamp.com/

Εδώ κι αρκετούς μήνες προσπαθώ μέσα απ’ αυτήν τη στήλη να δώσω «βήμα» σε νέα συγκροτήματα και νέες δουλειές που δύσκο-λα βρίσκουν ανταπόκριση σ’ άλλα έντυπα. Αποδεικνύεται ότι εκεί έξω υπάρχει πληθώρα καλλιτεχνών που πασχίζουν σε καθημερινή βάση να θίξουν μέσω της μουσικής τους όλα τα «κακώς κείμε-να», καθώς και καλλιτέχνες που η μουσική τους είναι ικανή να σε παρασύρει σε μαγικές ατραπούς. Μια από τις καλύτερες νέες κυκλοφορίες είναι και το άλμπουμ “New Battles Without Honor And Humanity” των 2L8. Ο «ε» μίλησε με τον Κ., ιθύνοντα νου πίσω απ’ τη μουσική αυτή κολεκτίβα…2L8

Το 2012 συνεχίζεται όπως το 2011.. Με ταξίδια ολ αράουντ δι κλόκ.. Αυτή τη φορά με μια βιογραφία του Basquiat, να με κρατά παρέα στην 12ωρη πτήση μου επανέλαβα μια επίσκεψη προς την Κούβα μιας και μια αδυναμία της την έχω η αλήθεια είναι..

Με το που πατάς πόδι στην Αβάνα το νιώθεις . Η ατμόσφαιρα της μο-

ναδική με την μουσική να πηγάζει από παντού, μέσα από τα χαμόσπιτα,

τις γρίλιες, τα μπαρ, τις εκκλησιές. Τα ρούχα τους παλιομοδίτικα και

κιτς, μερικές φορές ολόλευκα ντύνουν τα σκουρόχρωμα τους κορμιά, η

έλλειψη βασικών αγαθών και της γνώσης του τι γίνεται έξω από αυτό

το νησί σκεπάζεται μονίμως με χαμόγελο. Και για εμάς τους «δυτικούς»

με αυτό το χαμόγελο και με ένα χορό μας στέλνουν αδιάβαστους.

Περήφανος λαός οι Κουβανοί. Τόσο που μαζόχες μπορείς να τους

πεις. Η χώρα στην φορμόλη εδώ και 54 χρόνια. Ο μισθός 10 δολάρια

το μήνα.. Παντού αστυνομία, φόβος σε μερικές στιγμές. Η μήπως όχι;

Αναλφαβητισμός στο 0.3 % και κλινική μέχρι και στο τελευταίο χωριό..

κανείς άστεγος ή να ψάχνει στα σκουπίδια... και αυτό το χαμόγελο.

Τελικά λέω η αλήθεια είναι κάπου στην μέση. Οι κουβέντες ολονύχτιες

με τις απόψεις να απέχουν από την μια άκρη στην άλλη.. Με ρωτούν

για την Ελλάδα. Και να θες να πεις Κάτι βλέποντας το πως είναι τα

πράγματα εκεί το παίρνεις αλλιώς.

Έλληνες δεν είδα πάρα μόνο 3 χοντρομπαλάδες αβοήθητους. Για σε-

ξοτουρισμό πήγαν και έτρωγαν σαν αρκούδια, κορόιδευαν τον άκακο

σερβιτόρο για τα φτωχά του αγγλικά και έβαζαν βαθμολογία στα κου-

βανάκια που περνούσαν λες και ήταν Sirina mate 2012. Live your myth

in Greece σκέφτομαι. Ο Έλλην εκεί που τον παίρνει Λόρδος Παντελής

γίνεται. Αλλού όμως σκύβει και ξεχνάει να σηκωθεί.. Αφού λοιπόν τους

στολίζω με περιποιημένα γάλλο-ελληνικά παίρνοντας την απάντηση

«συγνώμη ρε φίλε δεν ξέραμε ότι ακουγόμασταν και ότι είστε Έλλη-

νες» βρέθηκα στην ταράτσα του Ambos Mundos να κοιτάω την πόλη

σκεπτόμενος την αθάνατη ελληνική λεβεντιά... Μέχρι που βρήκαμε την

παρέα μας και ήρθα στα ίσα μου..

Ας είναι μου λένε και μου γεμίζουν το ποτήρι κι άλλο με ρούμι. Σε

λίγο θα ξεχνάγαμε το πως μας λένε και το που γεννηθήκαμε.. Viva la

revolucion μέχρι την επόμενη φορά... •

Tα άπαντα της Κούβας....

The Ison Tomorrowords…. A homemade column of all things cool! (And sometimes not so cool…)


Five in a rowO dj Somethink (defeRenz) προτείνει

1. Seefeel - spangle (autechre remix)

2. Edge of Motion - Memories of the Future

3. Spacetime continuum - Q11

4. Ege bam yasi - i acid you.

5. Suicide - subway comedia

Σαλάτα με καλώδιαΓράφει ο Ανδρέας Πάτσης aka Kabelsalat - E: [email protected]


Οκ. Ας αφήσουμε γι’ αυτή την εβδομάδα τις μουσικές προτιμήσεις του

καθενός. Μπορεί να σ’ αρέσει η glitchcore, μπορεί να σ’ αρέσει κι ο Γιώρ-

γος Μάγκας, λίγη σημασία έχει. Ανατομικά τουλάχιστον, όλοι μας έχουμε

το ίδιο ζευγάρι αυτιών, αυτό δε σημαίνει όμως ότι έχουμε μάθει όλοι να

τα χρησιμοποιούμε με τον ίδιο τρόπο. Ξοδεύουμε το 60% του χρόνου μας

ακούγοντας αλλά συγκρατούμε μόνο το 25% αυτών που ακούμε. Από τη

φύση τους τα αυτιά, αλλά κι εμείς υποσυνείδητα, έχουμε αναπτύξει διαφό-

ρων ειδών φίλτρα, τα οποία απομονώνουν τους σημαντικούς ήχους από τους

ασήμαντους. Κλείσε τα μάτια σου. Οι ηχητικές πληροφορίες σου δίνουν

αμέσως να καταλάβεις πόσο μεγάλος είναι ο χώρος στον οποίο βρίσκεσαι.

Θεωρούμε την ακοή αυτονόητη, αλλά στο σύγχρονο κόσμο η αλήθεια είναι

ανησυχητική: έχουμε αρχίσει να την χάνουμε (ναι, την ακοή).

Γραπτός λόγος, ηχογραφήσεις, βίντεο. Όλα αυτά έχουν εξαλείψει την

ανάγκη για προσεκτική ακρόαση. Το περιβάλλον του 21ου αιώνα είναι εξαι-

ρετικά θορυβώδες και μέσα σ’ όλη αυτή την κακοφωνία είναι δύσκολο και

κουραστικό να ακούμε. Στην προσπάθεια μας να βρούμε καταφύγιο ησυχίας

χρησιμοποιούμε ολοένα και περισσότερο ακουστικά, με αποτέλεσμα τα

κοινά ηχητικά τοπία που κάποτε μοιραζόμασταν να έχουν εξαφανιστεί. Ο κα-

θένας μας ζει μέσα στην προσωπική του φούσκα. Κανείς δεν ακούει κανέναν.

Έχουμε γίνει ανυπόμονοι και αναίσθητοι. Δε διαβάζουμε ποίηση, προτιμούμε

τα σλόγκαν και τις κοφτές ατάκες που μεταδίδουν στη στιγμή μεν, μόνο

τη βασική πληροφορία δε. Ο κάθε πικραμένος ουρλιάζει για να έχει λίγη

από την προσοχή μας κι έτσι οι ήσυχοι άνθρωποι και οι εσωστρεφείς απλά

περνούν απαρατήρητοι. Ένας κόσμος στον οποίο κανείς δεν ακούει τον άλλο

είναι τρομακτικός. Μακάρι να καταλάβουμε σύντομα ότι συνειδητή ακρόαση

σημαίνει αυτομάτως περισσότερη κατανόηση.

Στην προσπάθεια μας αυτή, μπορούμε να κάνουμε μερικές απλές και καθη-

μερινές ασκήσεις που θα αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο ακούμε.

- Η ησυχία. 3 λεπτά απόλυτης ησυχίας την ημέρα είναι ικανά για να γίνει

ένα reset στα αυτιά σου. Απόλυτα αναγκαίο αν θέλεις να ακούς τους πιο

λεπτομερείς ήχους.

- Ο μείκτης. Πόσα διαφορετικά κανάλια ήχου μπορείς να ακούσεις? Από

πού ακούγονται? Ήχοι στο προσκήνιο, ήχοι απαλοί, στο background. Πόσα

πουλάκια μπορείς να ακούσεις να κελαηδούν? Είναι κοντά στο συντριβάνι

ή μήπως ο σκύλος που γαυγίζει είναι πιο κοντά? Σούπερ τρόπος για να

βελτιώσεις την ποιότητα ακρόασης.

- Καθημερινοί ήχοι. Πρόσεξέ τους επιτέλους. Το ψυγείο, η ξυριστική μηχανή,

το ασανσέρ. Είναι γύρω μας όλη τη μέρα κι όμως τους αγνοούμε. Έχουν

εξαιρετικό ενδιαφέρον.

- Στάσεις ακρόασης. Το πιο σημαντικό και αυτό που μπορεί να κάνει τη

μεγαλύτερη διαφορά. Προσπάθησε να αλλάζεις τη στάση ακρόασης και

εντόπιζε τις διαφορές. Ακούμε κριτικά, με κατανόηση, ενεργητικά, παθητικά,

απομονώνουμε ήχους. Υπάρχουν πολλές στάσεις ακρόασης.

Διασκέδασε τις εναλλαγές.

Ο ήχος είναι το πάθος μου, είναι το επάγγελμα μου, ζω για να ακούω. Δε

μπορώ να περιμένω να έχει την ίδια σημασία για σένα, αλλά πιστεύω ότι ο

καθένας θα έπρεπε να ακούει συνειδητά για να ζει απόλυτα συνδεδεμένος και

σε πλήρη αρμονία με το περιβάλλον και τους συνανθρώπους γύρω του. •

Geek insideΓράφει ο Νικόλας Μπογιόπουλος


Αν τα έχεις έκανες καλές επιλογές. Αν πάλι

θες να αγοράσεις κάτι καινούριο τώρα, χωρίς

να περιμένεις για νέα μοντέλα και χωρίς το

άγχος πως αυτό που παίρνεις θα παλιώσει

γρήγορα, αυτά είναι τα προϊόντα που πήγαν την

τεχνολογία μπροστά την χρονιά που τελείωσε.

iPhone 4SΜε μια φράση: Το απόλυτο τηλέφωνο. Παρά το ότι έκανε την εμφάνιση

του τέσσερις μήνες πιο αργά από ότι το περιμέναμε και παρά το ότι δεν

είχε να προσφέρει τίποτα καινούριο από άποψη σχεδιασμού, το iPhone

4S συνεχίζει να πουλάει σαν τρελό, ξεπερνώντας οτιδήποτε άλλο υπάρχει

στα καταστήματα. Ο επεξεργαστής του είναι υπέροχος και η νέα του

κάμερα αξεπέραστη, αλλά είναι η Siri που κλέβει την παράσταση και

γίνεται το νέο φαινόμενο της ποπ κουλτούρας.

Motorola Droid RazrΘυμάστε το original Razr; Αν έχεις γεννηθεί πριν ξεκινήσει η νέα χιλιετία

η απάντηση θα είναι σίγουρα καταφατική καθώς το είχαν… όλοι! Πριν

λίγους μήνες η Motorola το επανέφερε με νέο φυσικά design, ενώ τρέχει

σε λειτουργικό Android.

Android Ice Cream SandwichΜέχρι τη νέα έκδοση του Android (4.0 Ice Cream Sandwich) το λειτουργικό

της Google έπασχε από πολλά προβλήματα, μεγαλύτερο των οποίων ήταν

το fragmentation. Με τη νέα έκδοση το πρόβλημα δεν λύνεται μεν αλλά

τα πράγματα δείχνουν να πηγαίνουν προς το καλύτερο. Το θέμα είναι να

βρεις το κατάλληλο τηλέφωνο για σένα που να μπορεί να το τρέξει.

iPad 2Πιο λεπτό, πιο γρήγορο, με δυο κάμερες η δεύτερη έκδοση του iPad συνέ-

χισε αυτό που είχε αρχίσει ο προκάτοχος του: να κυβερνά την αγορά των

tablets. Με μερίδιο αγοράς που αγγίζει το 80% εξαφάνισε κάθε ανταγω-

νιστή από τον χάρτη. Αν και το iPad 3 αναμένεται να κάνει την εμφάνιση

του κάποια στιγμή την άνοιξη, αν αποφασίσεις να μην κρατηθείς και να

πάρεις το συγκεκριμένο μοντέλο, αποκλείεται να βγεις χαμένος.

MacBook AirΗ δεύτερη γενιά των MacBook Air διόρθωσε όλα τα «θέματα» της πρώ-

της, μεταξύ των οποίων αυτό της τιμής. Η επιτυχία ήταν τέτοια που το

κλασσικό MacBook πέρασε στην ιστορία και αντικαταστάθηκε από το Air.

Επιπλέον όπως πέρυσι όλοι οι ανταγωνιστές της Apple ετοίμαζαν tablets,

τώρα ετοιμάζουν Ultrabooks, την κατηγορία που το MacBook Air δημιούρ-

γησε και στην οποία είναι κυρίαρχος. Στη νέα του έκδοση βλέπουμε και

την επιστροφή του φωτιζόμενου πληκτρολογίου που αν γράφεις είναι ότι

καλύερο μπορείς να έχεις τη νύχτα, και που στην προγηούμενη έκδοση η

Apple δεν είχε καταφέρει να χωρέσει στο τόσο λεπτό σώμα του. •

Τα καλύτερα προϊόντα του 2011


Χάνει-μπαλΓράφει ο Χρήστος Κουλεμάνης - E: [email protected]

Urbanities.Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου

• Δικαιωματικά αλλά και ουσιαστικά στον Πάμπλο Γκαρσία. Μεγάλος παί-

κτης είναι αυτός που δεν κρύβεται μετά από μεγάλες ήττες. Πήρε όλη την

ευθύνη για την ήττα από τον Ολυμπιακό πάνω του κι ας μην είναι αυτός το

πρόβλημα. Παρόλα αυτά, ο ίδιος έχει σίγουρα γνώση της πραγματικότη-

τας, για τους υπόλοιπους αμφιβάλλω. Γιατί με κάποιους που μίλησαν πως

με νίκη ο Π.Α.Ο.Κ. γίνεται διεκδικητής, γελάει ο κόσμος. Όπου φτωχός κι η

μοίρα του, λέω εγώ.

• Στο ντεμαράζ που έχει ξεκινήσει ο Άρης. Βέβαια το μόνο σίγουρο είναι

ότι δεν μπορεί να το πιστέψει κανείς. Οπαδοί τρίβουν τα μάτια τους και

αυτοχαστουκίζονται μη μπορώντας να πιστέψουν όσα βλέπουν. Κεραυνοί

πέφτουν και σβήνουν τα φώτα του γηπέδου. Ακόμη και οι ίδιοι οι ποδο-

σφαιριστές ξεκίνησαν αποχή τάχα γιατί είναι απλήρωτοι ενώ στην πραγ-

ματικότητα προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο για να καταλάβουν τι τους

συμβαίνει.

• Στους παίκτες που ξεκίνησαν από την αρχή της χρονιάς στο ρόστερ

του Ηρακλή. Μ΄ αυτά και μ΄ αυτά, τα παλικάρια άρχισαν να παίζουν μπάλα

κατά το Νοέμβρη. Ένα-δύο ματσάκια, λίγο οι γιορτές και τώρα μετά τη

συγχώνευση πάλι, υπάρχει διακοπή στη νέα κατηγορία . Έτσι παίζω κι εγώ

μπάλα ρε μάγκες.

• Στους οπαδούς του Ολυμπιακού που μετά το τέλος του αγώνα έτρεξαν

στα αποδυτήρια για να πάρουν αυτόγραφα από τους νικητές και η αστυ-

νομία σε άλλη μια λανθασμένη εκτίμηση της κατάστασης πίστεψε ότι είναι

Παοκτσήδες και τώρα ο Δικέφαλος κινδυνεύει με τιμωρία. Άλλωστε αυτόν

που ήθελαν να κυνηγήσουν οι οπαδοί του Π.Α.Ο.Κ. τον έδιωξαν, δηλαδή θέ-

λετε να μας πείτε ότι αυτοί ήταν, αλλά δεν ξέρουν γιατί πήγαν, ήμαρτον!

• Στην αρχισυντάκτρια του Εξώστη που πριν από 20-25 μέρες έγραψε

μελαγχολικά στο editorial, για τις αλκυονίδες μέρες που έρχονται κι από

τότε μόνο χιόνι, χιόνι, χιόνι… •

H πόλη νυστάζει, μερικές φορές χασμουριέται

στο μούτρο μας, ανησυχεί για εμάς και πίνει ένα

ποτηράκι παραπάνω. Είναι στιγμές που αυτή η

πόλη δείχνει να σκάει σαν μάνα, να τρώει τα

νύχια της με αγωνία για το παιδί της που δεν

τρώει το δείπνο του. Στο δρόμο τις προάλλες

κάποιος είπε οτι η Θεσσαλονίκη ροχαλίζει και

εμείς απλά έχουμε χάσει την ακοή μας. Φιγού-

ρες βγαλμένες από film noir περιφέρονται στην

πόλη τούτη με μάτια πεινασμένα και σκοτεινά,

διψασμένα και κουρασμένα. Σαλεύει όμως κάτι

στη γωνιά, δίπλα στο τζάκι κάθεται για ζεστα-

σιά και περιμένει την παρέα του. Τα νιάτα της

πόλης πίνουν φραπέδες και σπάνε μάρμαρα με

τα skateboards και ο δήμαρχος τοποθετεί τον

πρώτο ευρωπαικό κάδο κάπου στην Όλγας με

Μαρτίου – από εκείνους με καπάκι. Το πρωί σαν

περπάτουσα με τον καφέ στο χέρι σκέφτηκα

πως η πόλη χρειάζεται ανανέωση, καινούρια και

παλιά έχουν γίνει ένα. Αντιλαμβανόμαστε τα

αρνητικά πολύ εύκολα και χάνουμε ή ριχνουμε

πόρτα στην ομορφιά. Δεν τολμάμε, κάνουμε

πίσω, δεν ερωτευόμαστε, φοβόμαστε, υψώνουμε

τον εγωισμό και επιλέγουμε τη δική μας παρέα

που θυσιάσαμε στο βωμό του «περνάω και μόνη

μου καλά...». Τις προάλλες κάποιος δήλωσε «έχω

ανάγκη την αγάπη σου...» και εσύ το μόνο που

είπες ήταν: «όταν λες αγάπη, τι εννοείς;»

Το σαββατοκύριακο βρέθηκα στα γυρίσματα

μιας ταινίας, θέμα: οι εναλλαγές της εξουσίας

και το στοιχειωμένο παιχνίδι μιας κόρης και της

μάνας. Ενδιαφέρον σενάριο, παιδιά που είχαν

στο βλέμμα τους τον ήλιο, φωτογράφοι, σκη-

νογράφοι και ενδυματολόγοι όλων των λογιών.

Κάποιοι κουβαλούσαν, κάποιοι έστηναν χώρους

και άλλοι έλεγαν πως το Oscar πρέπει να το

πάρει ο τάδε. Κοιτούσα γύρω μου όλους αυτούς

να τρέχουν με μανία πάνω-κάτω, να στολίζουν

χώρους, να μετράνε με την κάμερα, να υψώνουν

τον γερανό και να κάνουν σημάδια με ταινία στο

πάτωμα. Τριγύρω μου ένα δείγμα του δυναμικού

της πόλης, ένα μικρό ποσοστό αυτού του μι-

κρόκοσμου που λέμε Θεσσαλονίκη, μία δύναμη

που διοικεί, έχει blogs, ντύνεται ανάλογα με

τις εποχές και όχι βάσει της παθογένειας που

ορίζει την οικογένεια τους και έχει κοινωνικό

status που αραιά και που εμφανίζει και στο

facebook. Κάποια κορίτσια γελάνε δυνατά με

τα ανέκδοτα της Δάφνης (στον ήχο), ο Γιώργος

(φωτογράφος) καταναλώνει τον χρόνο του με

μεθοδικότητα και απαθανατίζει τις σκιές που

παίζουν με τους καπνούς στο χέρι της Σάρας

(κομπάρσος, wannabe star της μεγάλης οθόνης),

η Δέσποινα (σκηνοθέτης) τρέχει πίσω από τον

Γιώργο (σεναριογράφος) ενώ όλοι γνωρίζουμε

πως εκείνη κάνει κουμάντο. Ο Σταύρος (κομ-

μωτής) και η Δήμητρα (μακιγιάζ) δημιουργούν

στα κεφάλια των κοριτσιών και σκαρφαλώνουν

σε καρέκλες και τραπέζια για να τις περιποιη-

θούν – βλέπω σε κάποια φάση την «Έρικα» να

κάνει πρόβα και σκέφτομαι πως τελικά κανουμε

πρόβα καθημερινά για κάτι μεγαλύτερο, για κάτι

φαντασμαγορικό. Τελικά η αυλαία πέφτει και

εμείς μένουμε με το σενάριο στο χέρι. •

Τill next weekΑγάπησε κάτι καινούριο κάθε μέρα.

ΤΙΜΗ + ΔΟΞΑ


La Tia RitaΓράφει η Rita Van DenGayged

Πώς τα πάτε στην αυτοκρατορία; Τί κάνει ο Γιόντα; Εδώ όλα καλά, η Πίπα

θα δώσει συνέντευξη για μισό μύριο, έχει μεγάλο στόμα και επηρεάζει τον

Βουλγαράκη στο μπινελίκι που λέει τον Καμίνη μαλάκα στο τουίτερ που

λέει πίπες για τους άστεγους που πρέπει να φύγουν από το γήπεδο γιατί

το έχει νοικιάσει για 400 ευρώ για αγώνα μπάσκετ, άρα η Πίπα σκίζεται

για πάρτη του. Με βρίσκεις στο μαγείρεμα, ετοιμάζω κάτι λιτό για τον

Γιώργο τον Καρατζαφέρη, πάχυνε λίγο στο ποπουδάκι του και δεν μπορεί

να καθίσει σε τραπέζι με τους μουσαφίρηδες, καρέκλα δυσκολεύομαι να

βρω, έχει εξαθλιωθεί και δεν θα συμβάλλω σε αυτόν το μαγειρικό ξεπε-

σμό, το είπε άλλωστε και η Ανγκέλα ότι δεν θα υπάρξει κρέας στο πιάτο

αν οι συνταγές της τρόικα δεν εφαρμοσθούν, η χύτρα μας πιέζει και δεν

καταλάβαινε το όφελος των καθυστερήσεων, όλοι είμαστε πεινασμένοι

τρεις μέρες τώρα, ο Βαγγέλης σε λίγο θα μου μείνει στα χέρια. Παρόλο

που δεν φάγαμε ακόμα, η βραδιά δεν θα πάει στράφι, θα πουλήσω στον

επίτροπο –έχω κάνει και αποτρίχωση- τον πίνακα του Σεζάν για μισό μύ-

ριο, μαζί με τα μπερντέ της Πίπας αμέσως αμέσως ένα μύριο. Η Μαρίνα

δεν ήθελε το Σεζάν, έχει πέσει σε κατάθλιψη και δεν θέλει να βλέπει

πίνακες, γράφτηκε στους Ανώνυμους. Άσε φιλενάδα τζεντάι, δεν υπάρχει

σεβασμός στο προτεκτοράτο μας. Στο Πασόκ λένε ότι είναι και γαμημένοι

και γδαρμένοι, είναι τόσο αχάριστοι, ο Ρέππας είπε την Τρέμη συνηγο-

ριακή μνημονιακή ασύμφωνη απολυμένη κατήγορο, άκου βρισιά λέμε, ο

Αντώνης απείλησε ότι διαπραγματεύεται με τον Τόμσεν, λίγο χρόνο δεν

έχει αφήσει στο αγόρι μου να το χαρώ, προικισμένο και με 240.000 ευρώ

το χρόνο. Μόνο ο Παπουτσής με νιώθει που εγκαινίασε φράχτη για να

μην μου την κοπανάνε τα τεκνά, σε αφήνω, πάω να σαπίσω στο ξύλο τις

δύο σαραντάρες που μου έφαγαν το 17χρονο στις Σέρρες.

Άντρας της εβδομάδας: αυτός ο κοντός από τους τρεις τροϊκανούς. Αν

τους δεις μαζί σου θυμίζουν χοντροπάπαρα πρησμένα και στη μέση ο

Φιφικλάους. •

Αγαπητή πριγκίπισσα Λία,

H αρχιτεκτονική της πόλης μοιάζει με σερβίτσιο του φαγητού. Μικρά & μεγάλα πιάτα, πιάτα της σούπας, κούπες, πιατέλες, ποτήρια….

Η Σόφια σε φωτογραφία από ψηλά μοιάζει με τραπέζι γεμάτο βρώμικα πιάτα. Το αρχιτεκτονικό σερβίτσιο της βουλγάρικης πρωτεύουσας είναι

παλιό και δεν έχει μεγάλη αξία. Δεν είναι υψηλής ποιότητας κινέζικης πορσελάνης η τσέχικου κρυστάλλου. Πολλά κτίρια έχουν κτιστεί για ένα

σκοπό και χρησιμοποιούνται για δεύτερο. Όπως πολλές φορές πίνουμε καφέ σε ποτήρια του τσαγιού. Πολλά από τα σπασμένα κομμάτια του

σερβίτσιου έχουν αντικατασταθεί από καινούργια. Έτσι σταδιακά βλέπεις στο αρχιτεκτονικό τραπέζι της Σόφιας να στρώνονται και μοντέρνα,

ψηλά γυάλινα κτίρια. Όπως και άλλα με παράξενα σχήματα και όμορφες προσόψεις.

Η πραγματική ανακαίνιση της Σόφιας όμως αναμένεται ΠΡΟΣΕΧΩΣ . Οι κάτοικοι της Σόφιας περιμένουν με ανυπομονησία κάποιον να έρθει να

τους στρώσει και να τους στολίσει το τραπέζι, γιατί είναι πια πεινασμένοι. Και ξέρετε τι λένε ; Ο άνθρωπος πρώτα χορταίνει με το μάτι…

{ }

ROAD E79Φώτογραφία: Ε79 photography • Λέξεις: Miroslava Ivanova

exostis 915

Documents