Ewelina Sroczyńska, Radosław Piekarz

Kancelaria A&RT Rynkowska, Kosieradzki, Piekarz SKA

2

Ewelina Sroczyńska, prawnik Ewelina jest absolwentem Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Specjalizuje się w obsłudze firm z sektora IT, doradztwem w zakresie prawa własności intelektualnej oraz kwestiami związanymi z ochroną danych osobowych. Zajmuje się również korporacyjną obsługą spółek oraz transakcjami restrukturyzacyjnymi. Jest autorką artykułów i opracowań o tematyce prawno-podatkowej. 22 245 37 93 esroczynska@a-rt.pl

Radosław Piekarz, doradca podatkowy Absolwent Wydziału Nauk Ekonomicznych oraz Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego. Radek posiada 10-letnie doświadczenie w doradztwie podatkowym zdobyte podczas pracy w jednej z wiodących międzynarodowych firm consultingowych. Jego specjalizacją są ceny transferowe. Ponadto specjalizuje się w analizach porównawczych i statystycznych oraz podatku VAT. Autor artykułów naukowych z zakresu cen transferowych, VAT oraz cła. Współautor książki „Podatkowe aspekty działalności w specjalnych strefach ekonomicznych” (wyd. Unimex 2012) oraz „Ceny transferowe. Mechanizmy ustalania i zarządzanie ryzykiem” (wyd. Wolters Kluwer 2015). 22 245 37 93 rpiekarz@a-rt.pl

A&RT Rynkowska, Kosieradzki, Piekarz S.K.A.

ul. Bukowińska 24A/83

02-703 Warszawa

tel. 22 245 37 93

e-mail: biuro@a-rt.pl

3

Wstęp ...................................................................................................................................................... 4

Znak towarowy – definicja. ..................................................................................................................... 4

Przedmiot ochrony. ................................................................................................................................. 5

Zgłoszenie znaku towarowego w Urzędzie Patentowym ........................................................................ 6

Ogłoszenie przez Urząd Patentowy zgłoszenia znaku towarowego ........................................................ 8

Decyzja w sprawie udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy .................................................... 8

Korzyści z uzyskania prawa ochronnego na znak towarowy ................................................................. 10

Amortyzacja znaku towarowego. .......................................................................................................... 11

Urynkowienie wartości znaku towarowego (step-up). ......................................................................... 12

4

Na skutek rejestracji znaku towarowego w Urzędzie Patentowym, przedsiębiorca uzyskuje

prawo do wyłącznego używania prawa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dochodzi

wówczas do powstania nowego prawa majątkowego (prawa ochronnego), które wchodzi

w skład przedsiębiorstwa. Zgodnie bowiem z przepisami Kodeksu Cywilnego

przedsiębiorstwo to zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych

przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmujący m.in. patenty i inne

prawa własności przemysłowej, jakimi są właśnie prawa ochronne.

Uzyskanie prawa ochronnego na znak towarowy jest niezwykle korzystne dla

przedsiębiorcy. Uzyskuje on wyłączność na korzystanie ze znaku towarowego objętego

ochroną. Ochrona znaku towarowego ma więc szczególne znaczenie w obrocie

handlowym, jak również może odgrywać ważną rolę w procesie optymalizacji podatkowej

przedsiębiorstwa. Poniżej prezentujemy podstawowe informacje na temat znaków

towarowych i procedury uzyskiwania praw ochronnych. Sama procedura jakkolwiek długa

i mocno sformalizowana jest warta uwagi. Aby zapewnić sobie maksymalną ochronę w

relatywnie krótkim okresie czasu warto skorzystać z pomocy profesjonalnego

pełnomocnika.

Szczegółowe zasady rejestracji znaków towarowych regulują przepisy ustawy z dnia 30

czerwca 2000 r. prawo własności przemysłowej.

Znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób

graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego

przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa.

Ustawa określa przykładowy katalog znaków towarowych, wyliczając takie kategorie

znaków jak:

wyraz,

rysunek,

ornament,

kompozycja kolorystyczna,

forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania,

melodia lub inny sygnał dźwiękowy.

Znakiem towarowym może być więc każde oznaczenie, które po pierwsze posiada

zdolność odróżniania towarów, jak i po drugie nadaje się do przedstawienia w sposób

graficzny.

Prezentowany powyżej katalog znaków towarowych ma charakter otwarty. Znak

towarowy może zatem występować w formach nieokreślonych wprost w przepisach, o ile

spełnione są warunki określone powyżej.

5

Na podstawie przywołanych wyżej przykładów można dokonać podziału znaków

towarowych na następujące kategorie:

słowne (mogą to być zarówno pojedyncze słowa, jak i całe wyrażenia. Znakami

słownymi mogą być również litery czy liczby),

graficzne (przykładowo mogą to być rozmaite rysunki, symbole, ornamenty jak

również zestawienia, kompozycje kolorystyczne),

przestrzenne: (trójwymiarowe, np. kształty samych towarów, jak i ich opakowań),

dźwiękowe: (melodia; znak dźwiękowy należy wyrazić pośrednio przez zapis

graficzny, pozwalający na jego odtworzenie).

kombinowane (łączące cechy znaków należących do różnych kategorii, wśród

których najpopularniejsze są znaki słowno-graficzne).

Warto wskazać, że w zakresie oznaczeń innych niż oznaczenia wizualne wypowiedział się

Trybunał Sprawiedliwości UE. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie C-283/01

Trybunał stwierdził, że „oznaczenie, które samo w sobie nie może być postrzegane

wizualnie, może stanowić znak towarowy, pod warunkiem że da się je przedstawić

w formie graficznej, w szczególności za pomocą figur, linii lub znaków pisarskich, i że

przedstawienie to jest jasne, precyzyjne, samo w sobie zupełne, łatwo dostępne,

zrozumiałe, trwałe i obiektywne.”

Na każdy znak towarowy może zostać udzielona ochrona. Przepisy przewidują jednak w

tym zakresie pewne ograniczenia. Zgodnie z ustawą prawo własności przemysłowej, nie

udziela się praw ochronnych na oznaczenia, które m.in.:

nie mogą być znakiem towarowym (czyli oznaczenia, które nie spełniają

podstawowych wymogów określonych w definicji znaku towarowego);

nie mają dostatecznych znamion odróżniających tj.:

o nie nadają się do odróżniania w obrocie towarów, dla których zostały

zgłoszone,

o składają się wyłącznie z elementów mogących służyć w obrocie do

wskazania w szczególności rodzaju towaru, jego pochodzenia, jakości,

ilości, wartości, przeznaczenia, sposobu wytwarzania, składu, funkcji lub

przydatności,

o weszły do języka potocznego lub są zwyczajowo używane w uczciwych i

utrwalonych praktykach handlowych (tzw. oznaczenia wolne).

naruszają prawa osobiste lub majątkowe osób trzecich;

są sprzeczne z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami;

ze swojej istoty mogą wprowadzać odbiorców w błąd, w szczególności co do

charakteru, właściwości lub pochodzenia geograficznego towaru;

zostały zgłoszone w złej wierze do Urzędu Patentowego w celu uzyskania ochrony;

zawierają nazwę lub skrót nazwy Rzeczypospolitej Polskiej bądź jej symbole

(godło, barwy lub hymn), nazwy lub herby polskich województw, miast lub

6

miejscowości, znaki sił zbrojnych, organizacji paramilitarnych lub sił

porządkowych, reprodukcje polskich orderów, odznaczeń lub odznak

honorowych, odznak lub oznak wojskowych bądź innych oficjalnych lub

powszechnie używanych odznaczeń i odznak, w szczególności administracji

rządowej czy samorządu terytorialnego albo organizacji społecznych działających

w ważnym interesie publicznym, gdy obszar działania tych organizacji obejmuje

cały kraj lub znaczną jego część, jeżeli zgłaszający nie wykaże się uprawnieniem,

w szczególności zezwoleniem właściwego organu Państwa albo zgodą organizacji,

na używanie oznaczenia w obrocie;

zawierają skróty nazw bądź symbole (herby, flagi, godła) obcych państw,

organizacji międzynarodowych, a także przyjęte w obcych państwach urzędowe

oznaczenia, stemple kontrolne i gwarancyjne, jeżeli zakaz taki wynika z umów

międzynarodowych, chyba że zgłaszający wykaże się zezwoleniem właściwego

organu, które uprawnia go do używania takich oznaczeń w obrocie;

zawierają urzędowo uznane oznaczenia przyjęte do stosowania w obrocie, w

szczególności znaki bezpieczeństwa, znaki jakości lub cechy legalizacji, w zakresie,

w jakim mogłoby to wprowadzić odbiorców w błąd co do charakteru takich

oznaczeń, o ile zgłaszający nie wykaże, że jest uprawniony do ich używania;

zawierają elementy będące symbolami, w szczególności o charakterze religijnym,

patriotycznym lub kulturowym, których używanie obrażałoby uczucia religijne,

patriotyczne lub tradycję narodową;

są identyczne do znaku towarowego zarejestrowanego lub zgłoszonego do

rejestracji.

Prawo ochronne na znak towarowy jest udzielane w postępowaniu administracyjnym

prowadzonym przed Urzędem Patentowym po sprawdzeniu przez Urząd, czy zostały

spełnione ustawowe warunki wymagane dla uzyskania prawa. Należy jednak zaznaczyć,

że udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy nie stanowi warunku używania znaku

na rynku. Niemniej jednak, w ten sposób uprawniony uzyskuje większą pewność

wyłączności korzystania z danego oznaczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wszelkie kwestie formalne związane ze zgłoszeniem znaku towarowego szczegółowo

doprecyzowuje:

rozporządzenie w sprawie dokonywania i rozpatrywania zgłoszeń znaków

towarowych,

rozporządzenie w sprawie dokonywania zgłoszeń wynalazków, produktów

leczniczych i produktów ochrony roślin, wzorów użytkowych, wzorów

przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii

układów scalonych oraz prowadzenia korespondencji w postaci elektronicznej.

W zgłoszeniu znaku towarowego należy określić znak towarowy oraz wskazać towary, dla

których znak ten jest przeznaczony. Co istotne jedno zgłoszenie może dotyczyć tylko

7

jednego znaku. Od każdego zgłoszenia należy uiścić odpowiednią opłatę. Zgłoszenie znaku

towarowego powinno zawierać w szczególności:

podanie,

dowód pierwszeństwa, jeżeli zgłaszający ubiega się o przyznanie mu uprzedniego

pierwszeństwa,

oświadczenie zgłaszającego o podstawie do korzystania z uprzedniego

pierwszeństwa, jeżeli dowód pierwszeństwa nie opiewa na zgłaszającego,

dwa egzemplarze informatycznego nośnika danych zawierającego nagranie

dźwięku, w przypadku zgłoszenia znaku towarowego dźwiękowego,

regulamin znaku, jeżeli zgłaszający ubiega się o udzielenie prawa ochronnego na

wspólny znak towarowy, wspólny znak towarowy gwarancyjny albo o udzielenie

wspólnego prawa ochronnego,

pełnomocnictwo, jeżeli zgłaszający działa przez pełnomocnika.

Podanie powinno zawierać:

nazwisko i imię oraz adres zamieszkania albo nazwę i siedzibę zgłaszającego,

a także numer PESEL w przypadku osób fizycznych albo numer REGON w

przypadku osób prawnych i państwowych jednostek organizacyjnych

nieposiadających osobowości prawnej, o ile zgłaszający je posiada,

nazwisko i imię oraz adres pełnomocnika, jeżeli zgłaszający działa przez

pełnomocnika,

wniosek o udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy, wspólny znak

towarowy bądź wspólny znak towarowy gwarancyjny albo o udzielenie

wspólnego prawa ochronnego na znak towarowy,

określenie znaku towarowego (jego przedstawieniu lub wyrażeniu w podaniu

w sposób graficzny, w tym w formie fotografii lub odbitki, określeniu jego

rodzaju , a w razie potrzeby jego opisaniu),

wskazanie towarów, dla których znak towarowy jest przeznaczony,

podpis zgłaszającego lub pełnomocnika, jeżeli zgłaszający działa przez

pełnomocnika.

Podanie o udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy dostępne jest w

postaci formularza na stronie internetowej Urzędu Patentowego.

Formularz stanowiący podanie o udzielenie prawa ochronnego na znak

towarowy, po wypełnieniu i wydrukowaniu należy złożyć w Urzędzie

Patentowym lub przesłać pocztą albo faksem na adres Urzędu. Możliwe jest

również zgłoszenie znaku towarowego on-line, w formie elektronicznej za

pośrednictwem strony internetowej.

Zgłoszenie uważa się za dokonane w dniu, w którym wpłynęło do Urzędu

Patentowego.

8

Co istotne, wskazując w zgłoszeniu znaku towarowego towary, dla których znak jest

przeznaczony, zgłaszający powinien używać polskiej terminologii technicznej oraz

określeń jednoznacznych, a wykaz towarów przedstawić w formie uporządkowanej,

stosownie do przyjętej klasyfikacji.

Ponadto, zgłoszenie znaku przedstawionego lub wyrażonego w szczególnej formie

graficznej powinno zawierać dołączone fotografie lub odbitki przedstawiające lub

wyrażające ten znak. Z kolei zgłoszenie znaku dźwiękowego (o czym była już wcześniej

mowa) powinno zawierać dołączone nagranie dźwięku na informatycznym nośniku

danych.

O zgłoszeniu znaku towarowego Urząd Patentowy dokonuje ogłoszenia niezwłocznie po

upływie trzech miesięcy od daty dokonania zgłoszenia. Od dnia ogłoszenia osoby trzecie

mogą zapoznać się ze wskazanym w zgłoszeniu znakiem towarowym oraz wykazem

towarów, dla których znak jest przeznaczony, jak też zgłaszać do Urzędu Patentowego

uwagi, co do istnienia okoliczności uniemożliwiających udzielenie prawa ochronnego.

Urząd Patentowy dokonuje ogłoszenia o zgłoszeniu znaku towarowego w Biuletynie

Urzędu Patentowego, zamieszczając w nim następujące dane:

numer zgłoszenia znaku towarowego,

datę zgłoszenia znaku towarowego,

datę i kraj uprzedniego pierwszeństwa oraz numer zgłoszenia lub oznaczenie

wystawy,

nazwisko i imię lub nazwę zgłaszającego, jego miejsce zamieszkania lub siedzibę

oraz kod kraju,

kategorię znaku towarowego lub prawa ochronnego, jeżeli zgłoszenie dotyczy

wspólnego znaku towarowego, wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego

albo wspólnego prawa ochronnego,

określenie znaku towarowego,

wskazane przez zgłaszającego klasy towarowe.

Prawo ochronne na znak towarowy jest udzielane w formie decyzji. Przed wydaniem

decyzji, Urząd Patentowy wyznacza zgłaszającemu termin do zajęcia stanowiska co do

zebranych dowodów i materiałów mogących świadczyć o istnieniu przeszkód do uzyskania

prawa ochronnego. Jeżeli Urząd Patentowy stwierdzi, iż wnioskodawca nie spełnia

ustawowych warunków do uzyskania prawa ochronnego, wówczas wydaje decyzje o

odmowie jego udzielenia. Jeśli jakiekolwiek braki wymagane do uzyskania prawa

9

ochronnego na znak towarowy dotyczą tylko niektórych towarów, Urząd Patentowy w

pierwszej kolejności odmawia udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy dla tych

towarów i dopiero po uprawomocnieniu się decyzji w tej sprawie, Urząd Patentowy

udziela prawa ochronnego na znak towarowy dla towarów, dla których może być ono

udzielone. Udzielenie prawa ochronnego następuje pod warunkiem uiszczenia opłaty za

dziesięcioletni okres ochrony.

Fakt udzielenia prawa ochronnego potwierdzany jest wydaniem świadectwa ochronnego

na znak towarowy, przez uzyskanie którego uprawniony nabywa prawo wyłącznego

używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze

Rzeczypospolitej Polskiej.

Osoba upoważniona na piśmie przez Prezesa Urzędu Patentowego opatruje świadectwo

ochronne na znak towarowy pieczęcią, a następnie je podpisuje. Świadectwo ochronne

na znak towarowy zawiera m.in.:

potwierdzenie udzielenia prawa bądź wspólnego prawa ochronnego na znak

towarowy, na wspólny znak towarowy lub na wspólny znak towarowy

gwarancyjny,

wskazanie uprawnionego i numeru prawa,

określenie znaku towarowego,

określenie daty i numeru zgłoszenia,

oznaczenie uprzedniego pierwszeństwa,

datę wydania decyzji o udzieleniu prawa ochronnego,

wykaz towarów przyporządkowanych do odpowiednich klas towarowych,

numer i rocznik "Wiadomości Urzędu Patentowego", w którym zamieszczono

ogłoszenie o udzieleniu prawa ochronnego.

Urząd Patentowy prowadzi osobne rejestry dla wszystkich kategorii dóbr własności

przemysłowej. Wpis do rejestru znaków towarowych odbywa się po udzieleniu prawa

ochronnego na znak towarowy i dokonaniu opłaty za udzielenie prawa. Wpisu do rejestru

udzielonego prawa ochronnego na znak towarowy Urząd Patentowy dokonuje na

podstawie decyzji o udzieleniu tego prawa po stwierdzeniu, że podlega ona wykonaniu.

W razie nieuiszczenia opłaty w wyznaczonym terminie Urząd Patentowy

stwierdza wygaśnięcie decyzji o udzieleniu prawa ochronnego.

Ustawodawca na podstawie przepisów ustawy prawo własności

przemysłowej wprowadza domniemanie prawdziwości i znajomości danych

wpisanych do rejestru, co związane jest z zasadą jawności rejestru. Z tego też

względu nikt nie może zasłaniać się nieznajomością danych wpisanych do

rejestru.

10

Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku

towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej

Polskiej. Czas trwania prawa ochronnego na znak towarowy wynosi 10 lat od daty

zgłoszenia znaku towarowego w Urzędzie Patentowym.

Prawo ochronne na znak towarowy może zostać, na wniosek uprawnionego, przedłużone

dla wszystkich lub części towarów, na kolejne dziesięcioletnie okresy, z tym

zastrzeżeniem, że wniosek powinien być złożony przed końcem upływającego okresu

ochrony, jednak nie wcześniej niż na rok przed jego upływem. Wraz z wnioskiem należy

wnieść należną opłatę za ochronę.

Urząd Patentowy wydaje decyzję o odmowie przedłużenia prawa ochronnego na znak

towarowy, jeżeli wniosek wpłynął po terminie, albo nie zostały wniesione należne opłaty.

Główną korzyścią uprawnionego ze znaku towarowego jest prawo używania tego znaku

towarowego. Używanie znaku towarowego polega w szczególności na:

umieszczaniu tego znaku na towarach objętych prawem ochronnym lub ich

opakowaniach, oferowaniu i wprowadzaniu tych towarów do obrotu, ich imporcie

lub eksporcie oraz składowaniu w celu oferowania i wprowadzania do obrotu, a

także oferowaniu lub świadczeniu usług pod tym znakiem. Umieszczenie oznacza

każdą czynność połączenia znaku z towarem zarówno w sposób bezpośredni (np.

naszycie, wydrukowanie znaku na opakowaniu) jak i pośredni.

Warto wspomnieć, że wniosek o przedłużenie ochrony, może także zostać

złożony w ciągu sześciu miesięcy po upływie okresu ochrony, po uiszczeniu

dodatkowej opłaty. Termin ten nie podlega przywróceniu.

Prawo ochronne na znak towarowy obejmuje swoim zakresem terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej.

Prawo ochronne na znak towarowy przyznawane jest na 10 lat, od dnia

dokonania zgłoszenia.

Prawo ochronne na znak towarowy może być wielokrotnie (bez limitów)

przedłużane po złożeniu wniosku o przedłużenie ochrony oraz wniesieniu

stosownej opłaty.

11

umieszczaniu znaku na dokumentach związanych z wprowadzaniem towarów do

obrotu lub związanych ze świadczeniem usług;

posługiwaniu się nim w celu reklamy (realizowane jest poprzez używanie znaku

towarowego we wszelkiego rodzaju środkach masowego przekazu, jak radio,

telewizja, prasa, czy internet).

Analizując pojęcie używania znaku towarowego, należy zaznaczyć, że uprawniony z prawa

ochronnego na znak towarowy ma nie tylko prawo używania znaku, lecz także taki

obowiązek, gdyż ustawodawca uzależnia utrzymanie prawa ochronnego na znak

towarowy od tego, czy znak jest rzeczywiście używany dla towarów (usług) objętych

rejestracją.

Znak towarowy może odgrywać istotną rolę w procesie optymalizacji podatkowej

przedsiębiorstwa.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej również

jako „u.p.d.o.p.”) przewiduje, iż wartości niematerialne i prawne mogą być

amortyzowane. Ustawodawca szczegółowo wskazuje jakie prawa są zaliczane do tej

kategorii składników majątkowych. Wśród nich wymienia prawa określone w ustawie o

prawie własności przemysłowej.

W pierwszej kolejności należy dokonać rozróżnienia pomiędzy znakami towarowymi, na

które zostały udzielone prawa ochronne, a znakami towarowymi niezarejestrowanymi w

Urzędzie Patentowym. Ustawodawca bowiem wyraźnie wskazuje, iż amortyzacji podlega

jedynie prawo ochronne na znak towarowy (po spełnieniu określonych przesłanek), a nie

sam znak towarowy.

Amortyzacja zarejestrowanego znaku towarowego

Aby prawa ochronne na znaki towarowe mogły być uznane za wartości niematerialne i

prawne i jako takie mogły podlegać amortyzacji muszą zostać spełnione określone

warunki.

Jak bowiem wynika z u.p.d.o.p. wartościami niematerialnymi i prawnymi są określone

prawa majątkowe, które:

zostały nabyte,

nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia ich do używania,

przewidywany okres ich używania będzie dłuższy niż rok,

są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez

niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na

podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub leasingu.

12

Co istotne, aby przeprowadzenie amortyzacji było możliwe, wszystkie wymienione

powyżej warunki muszą zostać spełnione łącznie. Okres amortyzacji może być dowolnie

wybrany przez podatnika, nie może trwać jednak dłużej niż 60 miesięcy.

Amortyzacja niezarejestrowanego znaku towarowego.

W niektórych sytuacjach możliwe jest jednak amortyzowanie niezarejestrowanego znaku

towarowego. Ustawodawca do kategorii wartości niematerialnych i prawnych

podlegających amortyzacji zalicza również autorskie lub pokrewne prawa majątkowe.

Niezarejestrowany znak towarowy, który jednocześnie może stanowić utwór w

rozumieniu prawa autorskiego i spełnia warunki, o których mowa powyżej również będzie

mógł podlegać amortyzacji.

Przedmiotem prawa autorskiego może być bowiem każdy przejaw działalności twórczej o

indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości,

przeznaczenia i sposobu wyrażenia. W szczególności przedmiotami prawa autorskiego

mogą być utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi oraz znakami

graficznymi.

Okres amortyzacji i w tym wypadku może być dowolnie wybrany przez podatnika, nie

może trwać jednak dłużej niż 60 miesięcy.

Jak wynika z powyższego, nawet jeśli znak towarowy nie został zarejestrowany nadal

może być amortyzowany ale wówczas jako prawo autorskie.

Zazwyczaj znak towarowy danego przedsiębiorstwa jest wytwarzany wewnętrznie.

Oznacza to, że nie podlega on amortyzacji. Istnieje jednak możliwość, by taki znak

towarowy urynkowić w procesie zwanym „step-up”.

Transakcja taka daje wymierne korzyści podatkowe dla firm, które zdecydowały się ją

przeprowadzić. Transakcja bowiem generuje dodatkowy koszt podatkowy w postaci

odpisów amortyzacyjnych, co przekłada się na redukcję podatku dochodowego.

Transakcja przebiega zgodnie ze schematem przedstawionym poniżej.

Spółka X posiada znak towarowy Y wytworzony w przedsiębiorstwie. Znak ten nie

podlega amortyzacji. Wartość księgowa znaku towarowego (WP) jest równa zero.

Jednocześnie wartość rynkowa (WR) znaku została ustalona na kwotę

1 000 000,00 zł.

Spółka X wnosi aportem po cenie rynkowej znak towarowy Y do spółki SPV1. W

zamian otrzymuje udziały o łącznej wartości 5 000,00 zł. Nadwyżka ponad wartość

nominalną udziałów w wysokości 995 000,00 zł zostaje przeznaczona na kapitał

13

zapasowy SPV1. Spółka X zapłaci więc podatek dochodowy tylko od wartości

nominalnej udziałów tj. od kwoty 5 000,00 zł. SPV1 będzie mogła amortyzować

znak towarowy również jedynie w wysokości 5 000,00 zł.

W dalszej kolejności SPV1 buduje zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP)

wokół znaku towarowego Y. W tym celu wynajmuje lokal na potrzeby

prowadzonej działalności, zawiera umowy z pracownikami itp.

SPV 1 wnosi następnie zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP) aportem do

podmiotu trzeciego SPV2. Transakcja ta jest neutralna podatkowo (SPV1 nie ma

obowiązku zapłaty podatku).

Jednocześnie SPV2 zgodnie z zasadą kontynuacji może ustalić wartość

początkową znaku towarowego w wysokości 1 000 000,00 zł, a co za tym idzie

może rozpocząć amortyzowanie znaku towarowego w wysokości 1 000 000,00 zł.

Opisana wyżej transakcja pozwala nam więc na urynkowienie posiadanego znaku

towarowego, bez konieczności ponoszenia wysokich kosztów.

•Spółka dokonuje aportu znaku do spółki SPV1

•Spółka X otrzymuje w zamian za to udziąły w SPV 1

Spółka X

•Buduje zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP) wokół znaku

•Wnosi ZCP do SPV 2

SPV 1 •SPV 2 rozpoznaje pełną wartość znaku jako wartość początkową podlegającą amortyzacji

SPV 2

14