BACTERIAS. REINO MONERACada litro de auga de mar contén ao redor de mil millóns de bacterias. Un solo fértil contén ata 1 000 millóns de bacterias por gramo. No tubo dixestivo humano pódense atopar máis bacterias que o total de seres humanos que habitaron a Terra. CurtisDe todas as células do corpo, só unha de cada dez pertence ao organismo humano: as outras nove son microbios.No corpo humano hai aproximadamente 2 quilos de microorganismos. Revista: Redes para la ciencia

Un terzo do peso seco das feces está constituído por microorganismos. As persoas eliminan cada día nas súas feces entre cen mil millóns e cen billóns de bacterias. Ingraham

Membrana plasmática

ADN. Cromosoma bacteriano

Parede celular

Ribosomas

BACTERIA TÍPICA: BACILO

As bacterias son células procariotas (sen núcleo)

MORFOLOXÍA BACTERIANA

Vibrio cholerae. CÓLERA Treponema pallidum. SÍFILIS

VIBRIÓN ESPIRILO

Streptococcus pneumoniae. NEUMONÍA

COCO

Mycobacterium tuberculosis. TUBERCULOSE

BACILO

Escherichia coli, unha especie que forma parte da flora normal do tubo dixestivo.

BACTERIAS. Bacilo E. Coli

MICROBIOTA NORMAL

LOCALIZACIÓN DA BIOTA NORMAL:• Pel• Conxuntiva (membrana mucosa que recubre o ollo e a superficie interna do pálpebra)• Cavidade nasal e nasofarinxe• Boca. Poboada con máis de 80 especies diferentes de microorganismos. • Tracto intestinal inferior (intestino groso). Un terzo do peso seco das feces está constituído por microorganismos. As persoas eliminan cada día nas súas feces entre cen mil millóns e cen billóns de bacterias. • Vaxina• Parte máis externa da uretra

BENEFICIOS DA BIOTA NORMAL. Antagonismo microbiano. Produce bacteriocinas que impiden o crecemento de microorganismos patóxenos. Compite polos receptores das células epiteliais. Modifica o pH do ambiente. Mata ou inhibe o crecemento de patóxenos. A biota intestinal inactiva toxinas producidas por algunhas especies de bacterias patóxenas. Estimula o sistema inmune. A biota intestinal sintetiza vitaminas (B12 e K)

MORFOLOXÍA VÍRICA

CICLO VITAL DUN VIRUS BACTERIÓFAGO

REPRODUCIÓN DO VIRUS DA GRIPE

ESTRUTURA DUN PROTOZOO

Os protozoos son células eucariotas (con núcleo)

ESTRUTURA DUN FUNGO

Os fungos posúen células eucariotas (con núcleo)

INFECCIÓNS FÚNXICAS

Tiña das uñas (Onicomicose)Pe de atleta Pitiriase

Candidiase oral (Muguet)

Candidiase vaxinal.Algunhas causas: •Cambios hormonais, por embarazo ou polo uso de anticonceptivos orais.•Utilización de antibióticos de amplo espectro.

DELICADO EQUILIBRIO

Candida albicans é un fermento habitual do fluxo vaxinal humano. Desenvólvese lentamente debido ao pH que xera a flora bacteriana normal (Lactobacillus acidicii) – que é de entre 3,5 e 4,5-, e lle é desfavorable. Cando esta bacteria diminúe, por exemplo, por un longo tratamento con antibióticos, o fermento pode proliferar causando unha infección como a vaxinite.

Candidiase vaxinal

Algunhas causas: • Cambios hormonais, por embarazo ou polo uso de anticonceptivos orais.• Utilización de antibióticos de amplo espectro.

Síntomas:• Prurito vaxinal.• Fluxo vaxinal espeso.

PRIÓNS. ENFERMIDADE DE CREUTZFELDT-JACOB

Os prións multiplícanse convertendo proteínas normais, situadas na membrana interna das neuronas, en moléculas infectivas, modificando unicamente a súa estrutura.

As persoas poden contraer a enfermidade ao consumir alimentos infectados polo prión.

PrPcProteína normal (Proteína do prión)

PrPscProteína infecciosa (Prión)

PRIÓNS. ENFERMIDADE DE CREUTZFELDT-JACOB

http://www.elpais.com/especiales/2001/vacas/fechesp.htm#top

A malaria ou paludismo é unha doenza infecciosa transmitida por un mosquito infectado cun protozoo do xénero Plasmodium

O MAIOR ASASINO DA HISTORIA

MALARIA OU PALUDISMO

PESTE NEGRA OU PESTE BUBÓNICA. ENFERMIDADE BACTERIANA

Causada pola bacteria Yersinia pestis. Propágase polas pulgas das ratas.Asolou Europa no s. XIV (punto máximo entre 1347 e 1352), acabando con cerca da metade da poboación europea.VARIANTE. PESTE PULMONAR. Ocorre cando a bacteria infecta os pulmóns. Pode propagarse de persoa a persoa a través do aire. Tamén se pode producir se a bacteria da peste negra infecta os pulmóns.

Bubones. Inflamación dos gánglios linfáticos

CÓLERA. ENFERMIDADE BACTERIANA. Vibrio cholerae

TUBERCULOSE PULMONAR. Bacilo de Koch

• Producida pola bacteria Mycobacterium tuberculosis, coñecida como bacilo de Koch.• Transmítese dunha persoa a outra a través do aire, por medio da tose ou o esbirro.• A proba da tuberculina ou test de Mantoux consiste en inxectar os antíxenos para comprobar se a persoa está infectada.

As causas máis comúns de meninxite son as infeccións virais que xeralmente melloran sen tratamento. Con todo, as infeccións meninxíticas bacterianas son extremadamente graves e poden producir a morte ou dano cerebral ata con tratamento.

MENINXITE

MENINXES

As meninxes son as membranas que envolven o encéfalo e a medula espiñal.

TÉTANO. ENFERMIDADE BACTERIANA. Clostridium tetani

Espasmos musculares dun home con tétanos

• As esporas das bacterias viven no chan e en metais oxidados, polo que se poden contraer a través das feridas.• A bacteria produce unha exotoxina que entra nas fibras nerviosas e chega ata o SNC producindo contraccións musculares violentas (risa sardónica: Sorriso espasmódico debido á contracción involuntaria dos músculos da cara).

SÍFILIS. ENFERMIDADE BACTERIANA. Treponema pallidum

SÍFILIS PRIMARIAChancro. Lesión indolora

SÍFILIS SECUNDARIA SÍFILIS TERCIARIAGoma sifilítica

ETAPA PRIMARIA SECUNDARIA LATENTE TERCIARIA

TEMPO DESDE O CONTAXIO

2 – 3 semanas 8 – 11 semanas Despois da secundaria

De 5 a 40 anos

SÍNTOMAS CLÍNICOS

Chancro no lugar da inoculación

Erupción cutánea, cansancio, febre, inflamación dos nódulos linfáticos.

Ningún Síntomas neurolóxicos, complicacións cardiovasculares, gomas ou granulomas brandos.

CONTAXIO Sí Sí Só durante os 4 primeiros anos

Non

GONORREA. ENFERMIDADE BACTERIANA. Neisseria gonorrhoeae

Tipos de gonorrea segundo as zonas que participen no contacto sexual:Gonorrea xenitalGonorrea farínxeaGonorrea anal

GONORREA XENITAL. Cadro clínico:HOMES. De 2 a 7 días tras o contaxio:Dor ao ouriñar.Secreción purulenta ocasional pola uretra (gota matutina).Complicacións:Inflamación dos condutos seminais Esterilidade e ulceración.

MULLERES:Fluxo vaxinal anormal non sempre detectable (asintomática).Complicacións:Enfermedade inflamatoria pélvica (dor abdominal agudo, febre, disuria (molestias urinarias))Inflamación das trompas de Falopio Esterilidade e ulceración.

HOMES E MULLERES:En ocasións prodúcese unha infección xeneralizada, ao diseminarse o gonococo polo torrente circulatorio, que pode ser mortal.

HEPATITE: Inflamación do fígado

HEPATITE ATransmisión:Transmítese por vía oral, a partir da inxesta de auga ou comida contaminada que estivo en contacto con excrecións fecais portadoras do virus.

Síntomas: Ictericia (coloración amarillenta da pel e das mucosas debido a un aumento da bilirrubina), coluria (presenza de bilirrubina na urina).

A enfermidade cura completamente despois de varias semanas sen deixar secuelas.

HEPATITE B Transmisión:Enfermidade das 4 “eses”: Transmítese pola saliva, sangue, seme (transmisión sexual) e secrecións.

Síntomas:• Pode curarse espontaneamente.• Pode facerse crónica sen producir síntomas (asintomática).• Pode facerse crónica e rematar nunha cirrose (dano irreversible do fígado) e cancro de fígado.

Existe vacina desde 2002.

HEPATITE CTransmisión:Por vía sanguínea (transfusións sanguíneas sen analizar previas a 1992) e moi raramente por vía sexual.

Síntomas:• Pode curarse espontaneamente (20% infectados)• Pode facerse crónica (80% casos). As persoas poden estar infectadas pola hepatite C e non manifestar síntomas e en moitos casos descoñecer que son portadoras do virus. Tras 25-30 anos pode rematar en cirrose e cancro de fígado.

Non existe vacina pero si tratamento.

SIDA. ENFERMIDADE producida polo VIH

• A pandemia xurdiu en Kinshasa (Congo) en 1920. • O virus de inmunodeficiencia de simios pasou aos humanos probablemente ao manipular sangue de chimpancés salvaxes infectados.• Os primeiros casos de SIDA que rexistrou a medicina déronse en EEUU en 1981, dous anos máis tarde descubriuse o axente causal, o virus de inmunodeficiencia humana (VIH).• Número total de portadores do VIH en España: 130 000 – 160 000 (un terzo non o sabe).• 4 000 novas infeccións cada ano. • É unha enfermidade que NON ten cura, pero si tratamento. • Como actúa o virus? O virus debilita as defensas do organismo porque ataca aos linfocitos T CD4, células encargadas de protexer o corpo das enfermidades. • Un individuo é seropositivo se presenta no seu sangue anticorpos fronte ao virus.• Diferenza entre VIH e SIDA:Unha persoa é portadora do VIH cando está infectada pero non presenta síntomas da enfermidade. Unha persoa ten a SIDA cando as súas defensas están tan diminuídas que aparecen as enfermidades oportunistas. A SIDA é a etapa avanzada da infección polo VIH.

FASES Y SÍNTOMAS DEL SIDATras la fase de incubación inicial se presenta una fase de infección aguda que comporta síntomas parecidos a los gripales. A los 2 meses de la infección por el VIH se pueden detectar en el suero sanguíneo los anticuerpos producidos frente al virus, se dice entonces que el individuo es seropositivo. Dichos anticuerpos aunque no son suficientes para destruir al virus, sí que lo mantienen a raya transitoriamente y reducen la fase aguda de infección inicial. A partir de aquí se inicia la fase asintomática, que puede durar hasta 10 años y en la que los síntomas graves de la enfermedad no aparecen. Durante esta fase y cada vez que se divide el linfocito, se transmite una copia de ADN vírico a cada una de las células hijas.Finalmente llegará un momento en el que el sistema inmune se haya tan debilitado que serán generalizadas las infecciones microbianas, manifestándose el SIDA (fase sintomática). Así pues, el SIDA constituye sólo la manifestación final de la infección por el VIH.

SIDA. ENFERMIDADE VÍRICA

VIRUS ÉBOLA

PRIMEIRA LIÑA DE DEFENSA. DEFENSAS SUPERFICIAIS INESPECÍFICAS

A liberación duns compostos denominados mediadores da inflamación provoca 2 efectos:

1. A vasodilatación e aumento da permeabilidade dos capilares.1.1. VASODILATACIÓN:• Rubor. Consecuencia da dilatación dos capilares.• Calor. Debido ao aumento de fluxo sanguíneo.

1.2. AUMENTO DA PERMEABILIDADE• Tumefacción = Edema. O aumento da permeabilidade dos capilares facilita a saída de plasma e fagocitos á zona lesionada. Isto causa inchazón na zona.• Dor. Debido a estimulación das terminacións nerviosas a causa da tumefacción e á acción dos mediadores da dor.

2. A activación e quimiotaxis (desprazamento) dos fagocitos.Fagocitos: neutrófilos, eosinófilos e macrófagos.Proceso de diapédese. Os fagocitos saen dos capilares e ingresan nos tecidos.Formación de pus. O pus é una mestura de leucocitos mortos, microorganismos e células tisulares.Posibilidade de febre.

SEGUNDA LIÑA DE DEFENSA. DEFENSAS INTERNAS INESPECÍFICAS. RESPOSTA INFLAMATORIA

SEGUNDA LIÑA DE DEFENSA. DEFENSAS INTERNAS INESPECÍFICAS. RESPOSTA INFLAMATORIA

TERCEIRA LIÑA DE DEFENSA. DEFENSAS INTERNAS ESPECÍFICAS. SISTEM A INMUNITARIO

a) Que diferenzas existen entre as dúas respostas?b) Por que se di que o sistema inmunitario ten memoria?c) Que vantaxes nos dá esta capacidade? SM. CMC 1ºbach

A MEMORIA DO SISTEMA INMUNITARIO

TERCEIRA LIÑA DE DEFENSA. DEFENSAS INTERNAS ESPECÍFICAS. SISTEM A INMUNITARIO

LINFOCITO B

ALEXANDER FLEMING. Descubrimento da penicilina

Premio Nobel de medicina en 1945