Int Dr Semih KÜÇÜKCANKURTARANAnkara Üniversitesi Tıp Fakültesi

Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Bilim Dalı

LİTERATÜR SUNUMUTemmuz 2014

Sunum Planı

• Giriş• Materyal ve Metod• Bulgular• Tartışma

GİRİŞ

Epidemiyoloji

Akromegali, hipofiz bezinde büyüme hormonu salgılayan adenomun neden olduğu nadir görülen bir hastalıktır. • İnsidansı milyonda 3 veya 4 olarak bilinir.• Prevalansı ise milyonda 40 ile 70 arasında

seyreder.

Morbidite ve Mortalite

• Akromegali, büyüme hormon aşırı sekresyonunun oluşturduğu metabolik etkiler ve hipofiz adenomunun oluşturduğu direkt kitle etkisi ile morbidite ve mortalitede artış ile seyreder.

• Akromegalik hastalarda kardiyovasküler hastalıklar, solunum hastalıkları ve kansere bağlı olarak mortalitenin 2-4 kat kadar arttığı bilinmektedir.

Mortalitenin Önlenmesi

Büyüme hormon düzeylerinin tedavi ile 2.5 μg/L’den düşük ve IGF-1 değerlerinin de normal değerlere indirilmesi sonucunda akromegalide artmış mortalite oranlarının, normal populasyonun mortalite oranlarına kadar azaldığı gösterilmiştir.

Komorbid Durumlar

• Kardiyovasküler Hastalıklar• Maligniteler• Tip 2 Diyabet• Hipertansiyon• Uyku Apnesi• Artropatiler• Maligniteler

Tedavi

• Cerrahi• Radyoterapi• Medikal– Somatostatin Analogları (octreotid, lanreotid)– GH Reseptör Antagonisti (pegvisomant)– Kombine Tedavi

MATERYAL VE METOT

• ACROSTUDY Alman Kohortu• 147 diyabetik ve 367 diyabetik olmayan toplam 514

hastadan, 121 diyabetik ve 288 diyabetik olmayan hastanın tedavileri incelenmiştir.

• 359 hasta tek başına pegvisomant tedavisi, 155 hasta da pegvisomant ve somatostatin analogları ile tedavi görmüştür.

• Hastalar ilk 2 yıl 6 ayda bir, sonraki yıllarda yılda 1 kez kontrol edilmiştir. Bu kontrollerde akromegali durumları ve HbA1c düzeyleri incelenmiştir.

• HbA1c düzeyi %6,9’dan yüksek olan ve anti diyabetik tedavi gören hastalar diyabetik kabul edilmiştir.

BULGULAR

TARTIŞMA

• ACROSTUDY Alman Kohortu’ndaki diyabetik hastaların (n=85) ortalama HbA1c değerleri pegvisomant tedavisi verilmesi ile düşmüştür (%7,0±1,0).

• HbA1c değeri %6,6±1,0 olan hastalarda metabolik durumdaki gelişme daha az belirgindir.

• Pegvisomant tedavisinden sonra hiçbir hastada intensif antidiyabetik tedavi gereksinimi olmamıştır.

• Pegvisomant monoterapi şeklinde uygulandığında HbA1c düzeyleri üzerinde olumlu etki göstermektedir. Somatostatin analogları ile uygulanan kombine tedavinin HbA1c düzeyleri üzerine olumlu bir etkisi olmamıştır.

• Araştırma sonuçları somatostatin analoglarının karbonhidrat metabolizması üzerine olumsuz etkilerini gösteren araştırmalarla uyumludur.

• Diyabetik akromegalili hastalar yüksek dozda pegvisomant aldıklarında yeterli düzeyde tedavi görebilmektedirler.

• Kandaki insülin düzeyleri pegvisomant tedavisinin başarısını belirlemektedir (ekzojen insülin alan hastalar en yüksek doz pegvisomant aldılar).

• Araştırma bulguları karaciğerdeki GH reseptör ekspresyonunu intraportal insülin düzeylerinin belirlediğini düşündüren son çalışmaları desteklemektedir.

Adem’in Yaratılışı, Michelangelo