1.Zij zit als een vogel, broedend op water,onder haar de chaos van de eerste dag;zij zucht en zij zingt, moeder van de schepping,wachtend op het Woord totdat zij baren mag.2. Zij zweeft boven zee, zweeft boven de bergen,zoekend naar een plaats onder de hemelboog;zij rust in de schoot, wachtend op het wonderdat zich daar ontvouwt, verborgen voor ons oog.3. Zij danst in het vuur, schouwspel zonder weerga,maakt de tongen los, taal en getuigenis,bekeert, inspireert al wie naar haar luistert;niets brengt haar tot zwijgen, vurig als zij is.4. Want zij is de Geest, een met God in wezen,gift van de Verlosser aan zijn aardse bruid;de sleutel is zij, toegang tot de Schriften,vogel uit de hemel, witte vredesduif.

(Bel

l Jo

hn

(ve

rt.

Rib

ber

s Jo

ke)/

Gra

ha

m M

aule

)

Kome over ons Uw Geest, Uw kracht tot vrede.Geef het kwaad geen macht, over ons.

(

(Tai

zé)

A a n b i d t e n d a n k t u w V a d e r, G o d d i e l e e f t v a n e e u w i g h e i d ;

A a n h e m b e h o o r t h e t k o n i n g s c h a p e n a l l e h e e r l i j k h e i d .

V e r k o n d i g t h e m e n l o o f t z i j n n a a m ,

b e z i n g t z i j n w o n d e r m a c h t ;

d a n z a l o p a a r d e v r e d e z i j n

v o o r w i e z i j n h u l p v e r w a c h t .

A a n b i d t e n d a n k t u w V a d e r, G o d d i e l e e f t v a n e e u w i g h e i d ;

A a n h e m b e h o o r t h e t k o n i n g s c h a p e n a l l e h e e r l i j k h e i d .

V e r k o n d i g t h e m e n l o o f t z i j n n a a m ,

b e z i n g t z i j n w o n d e r m a c h t ;

d a n z a l o p a a r d e v r e d e z i j n

v o o r w i e z i j n h u l p v e r w a c h t .

A a n b i d t e n d a n k t d e K o n i n g s z o o n ,

d i e i n d e w e r e l d k w a m ,

e n a l d e z o n d e n v a n z i j n v o l k

g e h o o r z a a m o p z i c h n a m .

N u n o d i g t H i j z i j n b r o e d e r s u i t

o p ' t g r o t e k o n i n g s f e e s t

E n w a a r H i j l e e f t a a n V a d e r s h a n d ,

d a a r h e e r s t e e n g o e d e G e e s t .

A a n b i d t e n d a n k t d e K o n i n g s z o o n ,

d i e i n d e w e r e l d k w a m ,

e n a l d e z o n d e n v a n z i j n v o l k

g e h o o r z a a m o p z i c h n a m .

N u n o d i g t H i j z i j n b r o e d e r s u i t

o p ' t g r o t e k o n i n g s f e e s t

E n w a a r H i j l e e f t a a n V a d e r s h a n d ,

d a a r h e e r s t e e n g o e d e G e e s t .

Oos

terh

uis

/ 16de

eeu

w

Houd in je stad, je huis, en in heel jouw eigenheid,een plaats van welkom open voor wie er honger lijdt.Wees voor alwie moet vluchten een waarlijk toevluchtsoord.Door hem de deur te wijzen, verzaak je aan Gods woord.

Deel mee van wat je hebt en doe wel. Zie toch niet om.Vermoed in alwie aanklopt, God zelf die zegt: ‘Ik kom’Keer nooit terug naar chaos, die tijd van steen voor brood,van huis en hart gesloten – dat wordt pas echt jouw dood

(van

Opb

erge

n Ja

n /

‘Gij

zijt

in g

lans

ver

sche

nen’

)

[Voorganger]

Ik geloof in de God van het Verbond,

wiens naam is: 'Ik ben er voor jou'.

Geloofsbelevenis

[Allen]

Ik geloof in de God van Jezus,als een Vader met ons op weg,naast ons in goede momenten,

ons dragend als het moeilijk wordt.

[Vg]

Ik geloof in Jezus,die van zichzelf kon zeggen:

'Ik ben de Weg'.

[Al.]

Hij is onze reisgezel, een vriend onderweg,de betrouwbare gids die zijn leven geeft

opdat niemand onderweg zou bezwijken.

[Vg]

Ik geloof in de Geest,de stille, ongeziene kracht

op onze levensweg..Hij houdt Gods licht in ons

brandend.

[Al]

Ik geloof in de gemeenschap samen op weg,van mensen

die blijven geloven in breken en delen.

Ik geloof dat wij samen op weg zijnnaar leven ten volle in eeuwigheid.

Amen

Laat onze woorden stijgen voor uw aangezicht als wierook.Zie in ons het verlangen een mens te zijn van U.Kom, adem ons open, Kom, adem ons open, adem ons open

(Prin

s S

ieds

/ Lö

wen

thal

Tom

)

Die naar menselijke gewoonte met een eigen naam genoemd werd toen Hij in een ver verleden werd geboren ver van hier,(al.) Die genoemd werd: Jesjoe, Jezus zoon van David en Bastebazoon van Ruth en zoon van Boaz, zoon van Juda en van Tamar,zoon van Adam, zoon van mensen, die ook zoon van God genoemd wordt,heiland, visioen van vrede, licht der wereld, weg ten leven,

levend brood en ware wijnstok, die, geliefd en onbegrepen,werd bewaard in taal en teken als een eeuwenoud geheim,als een wachtwoord doorgegeven, als een vreemd vertrouwd verhaal,die een naam in mijn geheugen, die de stem van mijn geweten,

die mijn waarheid is geworden: Hem gedenk ik hier en noem ikals een dode die niet dood is, als een levende geliefdedie gekozen heeft te leven voor de armsten van de armen,helpman reisgenoot en broeder van de allerminste mensen.

die ten dage dat Hij rondging door de dorpen van zijn landstreekmensen aantrok en bezielde hen verzoende met elkaardie niet steil en ongenaakbaar niet hooghartig als een heersermaar in knechtsgestalte leefde die zijn leven voor zijn vrienden(vz.) prijsgaf, door een vriend verraden, die getergd tot op het kruis, voor zijn vijand heeft gebeden die van God en mens verlaten is gestorven als een slaaf. (...) [consecratie](al.) die gestrooid is in de akker, als het kleinste van de zaden,die daar wacht een lange winter in de stilte van de dooddie als graan geoogst zal worden, die als brood gedeeld wil wordenom in mensen, mens te worden die verborgen in zijn God

onze vrede is geworden, onze ziel tot rust gekomendie ons groet vanuit zijn verte die ons aankijkt van dichtbijals een kind, een vriend, een ander, Hem gedenk ik hier en noem ik en beveel Hem bij je aan als een levende geliefde(vz.) als de mens die naast je is.

(Hu

ub

Oost

erh

uis

/ B

ern

ard

Hu

ijbers

)

(Israëlisch volkslied)

Sjaloom chaverim, sjaloom chaverim, sjaloom, sjaloom, lehitraoth, lehitraoth, sjaloom, sjaloom.

1Nu gaan de schriften langzaam dichtmaar in ons hart schijnt nog het licht,Gods Woord dat met ons mee zal gaanin wat ons hier is voorgedaan.2Straks is er weer het dag’lijks brood,is de bekoring levensgroot,geef dat Jouw Geest dan bij ons blijftJouw woord in onze daden schrijft.3De warmte van dit samenzijn,gaat mee als troost en als refreindat niet meer loslaat, vurig brandttot diep in onze binnenkant.

(Pet

er

Bie

sbro

uck

)