Klincewicz, K. (red.) (2016). Zarządzanie, organizacje i organizowanie – przegląd perspektyw teoretycznych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego, http://timo.wz.uw.edu.pl/zoo
20Pojęcia i typy modeli biznesu
(Marcin Kardas)
20.1. Wstęp
Pojęcie „model biznesu” cieszy się od blisko dwóch dekad rosnącą popularnością wśród menedżerów, praktyków i teoretyków zarządzania. W 2001 roku co czwarta firma z listy Fortune 500 stosowała pojęcie modelu biznesu w sprawozdaniu rocznym (Shafer, Smith i Linder, 2005, s. 200). Według raportu The Economist Intelligence Unit z 2005 roku, na pytanie czy ważniejszym źródłem przewagi konkurencyjnej będą modele biznesu, czy nowe produkty i usługi, większość m enedż erów (54%) wskazała na modele biznesu (EIU, 2005, s. 2–9). W raporcie firmy IBM wskazano, że innowa-cje w modelach biznesu zapewniają korzyści finansowe i biznesowe poprzez redukcję kosztów i poprawę elastyczności w dostosowaniu do zmieniających się potrzeb rynku, a także stanowią sposób na unikanie lub oddalanie zagrożeń ze strony konkurentów (IBM, 2006, s. 5, 6). Jako przykłady firm, które odniosły sukces dzięki innowacyj-nym modelom biznesu wskazuje się Apple, Google czy Facebook. Modele biznesu cieszą się także rosnącym zainteresowaniem w literaturze dotyczącej zarządzania. Celem niniejszego rozdziału jest przybliżenie wybranych definicji modeli biznesu, ich komponentów i przykładowych typów. Przedstawione zostaną także głosy krytyki dotyczące koncepcji modeli biznesu oraz związanych z nimi wyzwań.
20.2. Pojęcie modelu biznesu
W literaturze prezentowanych jest wiele definicji pojęcia „model biznesu” (zamiennie używane są także pojęcia „model biznesowy” lub „model prowadzenia działalności”). Model biznesu można najogólniej określić jako „opowiadanie, które wyjaśnia, jak działa przedsiębiorstwo” (Magretta, 2002 , s. 88), „pomysł na zarabia-nie pieniędzy przez firmę” (Koźmiński, 2004, s. 123), „opis, jak działa tradycyjne przedsiębiorstwo” (Arend, 2013, s. 391) lub „reprezentację tego, jak biznes tworzy i dostarcza wartość zarówno klientom, jak i prz edsiębiorstwu” (Johnson, 2010, s. 22). Ch. Zott i R. Amit podkreślają, że zbyt ogólne zdefiniowanie modeli biznesu utrud-nia zrozumienie ich istoty, prowadzi do dwuznaczności, powielania i nakładania się
299Marcin Kardas – Pojęcia i typy modeli biznesu
koncepcji modeli biznesu na inne koncepcje zarządzania (Zott i Amit, 2013, s. 6). Model biznesu jest czymś więcej niż tylko dobrym i logicznym sposobem na robienie biznesu, gdyż musi przede wszystkim być ukierunkowany na potrzeby użytkowników, powinien być trudny do imitacji przez konkurentów i mocno oparty na realiach oraz uwarunkowaniach, w jakich działa przedsiębiorstwo (Teece, 2010, s. 192). W efekcie wielu autorów zajmujących się tematyką modeli biznesu proponuje bardziej szcze-gółowe i często rozbudowane definicje tego pojęcia.
M. Morris, M. Schindehutte i J. Allen poddali analizie 30 definicji modeli biz-nesu, wyodrębniając trzy ujęcia i rodzaje definicji modeli biznesu: finansowe, ope-racyjne i strategiczne. Każdy z trzech rodzajów wiąże się z innym obszarem decyzji podejmowanych w firmach. Definicje finansowe określają model biznesu jako model finansowy, wskazujący, w jaki sposób firma generuje zyski. W definicjach opera-cyjnych kładzie się nacisk na wewnętrzne procesy umożliwiające firmie tworzenie wartości, zaś decyzje dotyczą architektury i konfiguracji tych procesów. Definicje strategiczne wskazują na aspekty związane z pozycjonowaniem firmy, współpracą z innymi podmiotami oraz możliwościami jej rozwoju, które wiążą się z decyzjami dotyczącymi identyfikacji interesariuszy, tworzenia wartości, zróżnicowania, wizji, wartości, sieci i aliansów (Morris, Schindehutte i Allen, 2005, s. 727). Zdaniem auto-rów model biznesu powinien prowadzić do tworzenia zrównoważonej przewagi kon-kurencyjnej firmy na danym rynku oraz uwzględniać zmienne decyzyjne odnoszące się do każdego z trzech wymienionych aspektów tj. strategicznego, operacyjnego i finansowego (Morris, Schindehutte i Allen, 2005, s. 727).
Z kolei, Ch. Zott, R. Amit i L. Massa przeprowadzili analizę 103 publikacji dotyczących modeli biznesu i wskazali, że definicje modeli biznesu prezentują trzy główne perspektywy:• e-biznesu, systemów informacyjnych oraz zastosowania Internetu w organiza-
cjach – odnoszące się do przedsiębiorstw internetowych,• zarządzania innowacjami i technologiami – odnoszące się do przedsiębiorstw
technologicznych,• kwestii strategicznych związanych z tworzeniem wartości, przewagą konkuren-
cyjną oraz wynikami przedsiębiorstw – odnoszące się do ogółu przedsiębiorstw (Zott, Amit i Massa, 2011, s. 2).
Z perspektywy e-biznesu model biznesu jest określany „jako architektura pro-duktu, usług lub przepływu informacji, zawierająca opis różnych aktorów bizneso-wych i ich ról, opis potencjalnych korzyści dla różnych aktorów biznesowych oraz opis źródeł przychodów” (Timmers, 1998, s. 2) bądź „przyjęta przez firmę metoda powiększania i wykorzystywania zasobów w celu przedstawienia klientom oferty produktów i usług, której wartość przewyższa ofertę konkurencji i która jednocze-śnie zapewnia firmie dochodowość” (Afuah i Tucci, 2003, s. 20). Ch. Zott, R. Amit i L. Massa wskazują, że definicje pozostające w nurcie e-biznesu skupiają się na prowadzeniu biznesu w Internecie oraz odwołują się do pojęcia wartości, aspek-tów finansowych, funkcjonowania sieci oraz współpracy z innymi podmiotami (Zott, Amit i Massa, 2011, s. 10).
300 III. EKONOMICZNE INSPIRACJE W ZARZĄDZANIU
Spojrzenie na model biznesu z perspektywy zarządzania innowacjami przedstawili H. Chesbrough i R.S. Rosenbloom, według których model biznesu to heurystyczna logika łącząca potencjał technologiczny z realizacją wartości ekonomicznej. To narzę-dzie łączące rozwój technologii i wartość ekonomiczną. Jego ostatecznym celem jest, aby technologiczny rdzeń (jądro) innowacji zakorzeniony został w ekonomicznie ren-townym przedsięwzięciu. H. Chesbrough i R.S. Rosenbloom używają pojęcia „modelu biznesu” w odniesieniu do technologicznych firm odpryskowych (ang. spin-off), zaś odpowiedni model biznesu stanowi w ich rozumieniu dopełnienie technologii i zapew-nia sukces rynkowy jej komercjalizacji (Chesbrough i Rosenbloom, 2002, s. 529).
Trzecia perspektywa zainteresowania tematyką modeli biznesu odnosi się do ogółu przedsiębiorstw i dotyczy kwestii strategicznych, związanych z przewagą konku-rencyjną, łańcuchem wartości, a także tworzeniem wartości oraz wynikami przedsię-biorstw. Ch. Zott i R. Amit określili model biznesu jako system połączonych i współ-zależnych działalności (czynności), określający sposób prowadzenia działalności biznesowej we współpracy z klientami, partnerami i dostawcami (Zott, Amit, 2010, s. 216). System działalności (czynności), o którym mówią Ch. Zott i R. Amit wykra-cza poza granice firmy, zaś jego projektowanie wymaga rozważenia dwóch rodzajów parametrów: projektowych (jak zakres, struktura i zarządzanie) oraz tematycznych (nowość, zatrzymanie klienta, komplementarność i efektywność). Według Ch. Zotta i R. Amita model biznesu przypomina szablon określający, jak firma prowadzi biz-nes, w jaki sposób dostarcza wartość interesariuszom oraz łączy czynniki produkcji w produkty rynkowe (Zott i Amit, 2010, s. 219). Podobnie model biznesu zdefinio-wali A. Osterwalder i Y. Pigneur w znanym poradniku dla praktyków zarządzania, określając model biznesu jako „szkic strategii, która ma zostać wdrożona w ramach struktur, procesów i systemów organizacji” (Osterwalder i Pigneur, 2013, s. 19).
Wielu autorów, definiując model biznesu, wskazuje na jego komponenty lub wymiary strategiczne. S.M. Shafer, H.J. Smith i J.C. Linder, opierając się na analizie 12 definicji modeli biznesu, zidentyfikowali 42 słowa kluczowe pojawiające się w ww. definicjach, które uporządkowali w cztery grupy:• wybory strategiczne – klienci, propozycja wartości, umiejętności, przychody, kon-
kurenci, oferta, strategia, branding, zróżnicowanie, misja,• tworzenie wartości – zasoby i aktywa, procesy i działalności,• przejmowanie wartości – koszty, zyski, aspekty finansowe,• sieć wartości – dostawcy, informacje o klientach, relacje z klientami, przepływy
informacji, produktów i usług (Shafer, Smith i Linder, 2005, s. 200).
Na tej podstawie S.M. Shafer, H.J. Smith i J.C. Linder sugerują, że model biznesu to „reprezentacja podstawowej logiki firmy i wyborów strategicznych w zakresie tworzenia i przejmowania wartości w ramach sieci jej tworzenia” (Shafer, Smith i Linder, 2005, s. 202). Zdaniem autorów model biznesu odzwierciedla wybory strategiczne dotyczące prowadzenia biznesu, które muszą być spójne i pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym oraz powinny gwarantować stabilność finansową firmy i odpowiednie rela-cje z otoczeniem, np. dostawcami, dystrybutorami i innymi partnerami zapewniającymi firmie dostęp do zewnętrznych zasobów (Shafer, Smith i Linder, 2005, s. 202).
301Marcin Kardas – Pojęcia i typy modeli biznesu
Z kolei A.J. Slywotzky, D.J. Morisson i B. Andelman (2000, s. 26–28), wskazują na cztery kluczowe wymiary strategiczne wyznaczające model działalności firmy oraz kluczowe zagadnienia i pytania z nimi związane:• wybór klientów, których chce obsługiwać firma (na rzecz jakich klientów firma
może zwiększać rzeczywistą wartość, którzy klienci pozwolą osiągać zysk, kogo firma nie będzie obsługiwać),
• przechwytywanie wartości, czyli sposób, w jaki firma osiąga zysk (np. w jaki sposób przechwytuje część wartości tworzonej dla k lientów, jaki jest jej model zysku),
• zróżnicowanie – kontrola strategiczna, czyli sposób ochrony strumienia zysków (np. co powoduje, że oferta firmy jest wyjątkowa i wybrani klienci kupują jej pro-dukty lub usługi, jakie punkty kontroli strategicznej mogą stanowić przeciwwagę wobec siły klientów i konkurentów),
• zakres działania firmy (np. jakie wyroby, usługi rozwiązania firma chce sprze-dawać, które czynności lub funkcje wykonywać wewnątrz firmy, a które zlecać innym podmiotom).
J. Hedman i T. Kalling proponują następujące, powiązane ze sobą elementy modelu biznesu: klientów, konkurentów, ofertę, działalność i organizację, zasoby i dostawców (Hedman i Kalling, 2003, s. 52). Ch. Baden-Fuller wskazał następu-jące komponenty modelu biznesu: identyfikowanie klientów, angażowanie klien-tów, monetyzacja (kiedy i jak rosną zyski), łańcuch wartości i powiązania w ramach niego (Baden-Fuler i Mangematin, 2013, s. 420). Podobne podejście w definiowa-niu modeli biznesu zaproponowali M.W. Johnson i C. Christensen, według których model biznesu składa się z czterech powiązanych ze sobą elementów: propozycji wartości dla klientów, formuły zysków, kluczowych zasobów i kluczowych procesów (Johnson i Christensen, 2008, s. 3). Na trzy rodzaje komponentów modeli biznesu wskazali również B. Demil i X. Lecocq: zasoby i kompetencje, struktura organiza-cyjna obejmująca łańcuch wartości i sieć wartości (relacje z dostawcami, klientami, konkurentami), propozycja wartości dla klientów (Demil i Lecocq, 2010, s. 231). B. de Wit i R. Meyer mówią o systemie biznesowym (ang. business system), który jest kompozycją trzech elementów: zasobów (wkładu), działań (przetwarzania) oraz ofe-rowanych produktów i usług (produkt końcowy) służących wytwarzaniu wartości dla klientów (de Wit i Meyer, 2007, s. 112). Komponenty modeli biznesu w najbardziej usystematyzowany sposób przedstawili A. Osterwalder i Y. Pigneur (2013, s. 18), którzy wskazali na dziewięć elementów modeli bi znesu, tworzących cztery obszary działalności biznesowej. Zaprezentowano je w tabeli 22.
Model biznesu, zgodnie z propozycją O. Gassmanna, K. Frankenberger i M. Csik, można także zdefiniować za pomocą czterech pytań: kto jest klientem firmy (kto?), co firma sprzedaje (co?), jak wytwarza produkty i usługi (jak?), dlaczego jej dzia-łalność jest rentowna (dlaczego?). Powyższe pytania tworzą tzw. magiczny trójkąt modelu biznesu, w ramach którego mieszczą się trzy kluczowe komponenty modeli biznesu, tj. propozycja wartości, model przychodów i łańcuch wartości (Gassmann, Frankenberger i Csik, 2013, s. 2); por. rysunek 14.
302 III. EKONOMICZNE INSPIRACJE W ZARZĄDZANIU
Tabela 22. Elementy modelu biznesu wg Osterwaldera i Pigne ura
Obszary działalności biznesowej
Elementy modelu biznesu Opis elementu modelu biznesu
Oferta Propozycja wartości Opisuje zbiór produktów i usług generujących war-tość dla konkretnego segmentu klientów.
Klienci
Segmenty klientówWskazuje grupy ludzi i organizacje, do których przedsiębiorstwo stara się dotrzeć i które chce ob-sługiwać.
Kanały dystrybucjiWskazuje, w jaki sposób firma komunikuje się z po-szczególnymi segmentami swoich klientów i w jaki sposób przekazuje im swoją propozycję wartości.
Relacje z klientami Zawiera charakterystykę relacji łączących firmę z przedstawicielami konkretnego segmentu klientów,
Infrastruktura
Kluczowe zasoby Wskazuje najważniejsze zasoby, niezbędne do pra-widłowego funkcjonowania modelu biznesu.
Kluczowe działania Przedstawia najważniejsze działania, jakie firma musi podejmować, aby jej model sprawnie funkcjonował.
Kluczowi partnerzy Opisuje sieć dostawców i współpracowników, od których zależy sprawne funkcjonowanie firmy.
Sytuacja finansowaStrumienie przychodów Symbolizuje ilość środków generowanych przez
firmę w związku z obsługą każdego z segmentów.
Struktura kosztów Obejmuje wszystkie wydatki ponoszone w związku z korzystaniem z określonego modelu biznesu.
Źródło: Osterwalder i Pigneur (2013, s. 24–44).
Rysunek 14. „Trójkąt” modelu biznesu
CO?
JAK?DLACZEGO?
Propozycjawartości
Modelprzychodów
Łańcuchwartości
KTO?
Źródło: Gassmann, Frankenberger i Csik (2013, s. 2).
303Marcin Kardas – Pojęcia i typy modeli biznesu
Kwestią ściśle związaną z definicją modelu biznesu jest relacja pomiędzy mode-lem biznesu a strategią. Dla niektórych autorów są to pojęcia tożsame, ale dla więk-szości są to pojęcia, które się różnią. Według J. Magretty model biznesu wskazuje, jak dopasowane są względem siebie poszczególne jego elementy, ale nie dotyczy spo-sobów konkurowania, gdyż te są domeną strategii (Magretta, 2002, s. 91). D.J. Teece (2010) wskazuje, że model biznesu jest bardziej ogólny niż strategia, zaś wybór stra-tegii biznesu jest zadaniem realizowanym na większym poziomie szczegóło wości niż projektowanie modelu biznesu. Tworzenie modeli biznesu i strategii są jednak ze sobą ściśle powiązane, ponieważ segmentacja rynku, stworzenie propozycji wartości dla każdego segmentu, utworzenie mechanizmu jej dostarczania oraz mechanizmów jej zabezpieczenia przed konkurentami wymaga sprzężenia analizy strategii biznesu oraz projektowania modelu biznesu (Teece, 2010, s. 180). R. Casadesus-Masnell i J.E. Ricart (2010) proponują, aby rozważyć dwa poziomy wyborów podejmowanych przez menedżerów: poziom strategii i poziom taktyki. Na poziomie strategii dokony-wany jest wybór modelu biznesu, poprzez który przedsiębiorstwo chce konkurować, zaś na poziom ie taktycznym podejmuje się decyzje wynikające z przyjętego modelu (Casadesus-Masanell i Ricart, 2010, s. 196). W tym podejściu strategia wykracza znacznie poza wybór modelu biznesu, gdyż zawiera wiele wariantów na wypadek zmieniających się uwarunkowań w jakich funkcjonuje przedsiębiorstwo. Model biz-nesu jest natomiast odzwierciedleniem realizowanej strategii, a więc jednej z możli-wości (opcji) określonych w wielowariantowej strategii (Casadesus-Masanell i Ricart, 2010, s. 196).
Przegląd różnych definicji modeli biznesu wskazuje, że definicje modeli biznesu są bardzo podobne. Nie zmienia to jednak faktu, że brakuje jednej, ogólnie przyjętej definicji. W związku z powyższym rekomenduje się, aby każdą dyskusję nad mode-lami biznesu, zwłaszcza nad ich typami, zacząć od wyjaśnienia, jak zdefiniowany będzie w tej dyskusji model biznesu (Osterwalder i Pigneur, 2013, s. 19).
Osiągnięcie konsensusu definicyjnego na samym początku dyskusji wydaje się szczególnie ważne z perspektywy praktyki biznesowej, gdyż finansiści, inży-nierowie, prawnicy, specjaliści od zarządzania operacyjnego czy strategicznego, z racji ich wykształcenia oraz realizowanych zadań, prezentują zwykle różne podejścia do określania i rozumienia pojęcia modelu biznesu i opartej na nim strategii.
20.3. Typy (formy) modeli biznesu
Jedne z pierwszych prób identyfikacji typów modeli biznesu podjęto dla biznesu elektronicznego. R. Trimmers (1998, s. 4) wskazuje na następujące modele e-biznesu: sklep internetowy (ang. e-shop), elektroniczne zamówi enia (ang. e-procurement), e lektroniczne centra handlowe (ang. e-mall), organizator rynku (ang. third-party marketplace), wirtualna społeczność, dostawca usług w łańcuchu wartości, integra-tor łańcucha wartości, platformy współpracy, brokerzy informacji, usług związa-
304 III. EKONOMICZNE INSPIRACJE W ZARZĄDZANIU
nych z bezpieczeństwem i innych usług. Natomiast M. Rappa (2000) oraz A. Afuah i C.L. Tucci (2003, s. 87–89) wskazali 9 głównych kategorii modeli biznesu przedsię-biorstw działających w Internecie:• model brokera (ang. brokerage model), w którym firmy pełnią funkcję orga-
nizatorów wirtualnych rynków, na których dokonują się transakcje kupna i sprzedaży (brokerzy zwykle pobierają prowizje z tytułu dokonywanych tran-sakcji);
• model reklamowy (ang. advertising model), w którym firmy, dzięki zwiększaniu atrakcyjności swoich stron internetowych, zwiększają przychody z tytułu reklam na nich umieszczanych;
• model pośrednika informacyjnego (ang. infomediary model), w którym firmy gromadzą, przetwarzają i odpłatnie udostępniają informacje na temat klientów i ofert różnych producentów;
• model kupca (ang. merchant model), w którym firma sprzedaje swoje produkty lub usługi w Internecie (np. wyłącznie za pośrednictwem Internetu albo przy połączeniu tradycyjnych metod sprzedaży i Internetu);
• model bezpośredniego wytwórcy (ang. manufacturing model), w którym firma, wykorzystując Internet, dąży do bezpośredniego kontaktu z klientami (z wyłą-czeniem udziału pośredników handlowych);
• model sieci afiliowanej (ang. affiliate model), w którym firma pozyskuje afi-liowanych partnerów, którzy na swoich stronach internetowych umieszczają odnośniki do strony firmy, dzięki czemu firma może dotrzeć ze swoją ofertą do większej liczby klientów (afiliowani partnerzy uzyskują zwykle prowizję od dokonanych transakcji będących wynikiem przekierowań na stronę internetową firmy);
• model wirtualnej wspólnoty (ang. community model), który opiera się na lojalno-ści użytkowników współtworzących treści internetowe na zasadzie wolontariatu (przychody w tym modelu uzyskiwane są dzięki dodatkowej sprzedaży produktów lub reklam);
• model subskrypcji (ang. subscription model), w którym zapewniany jest okresowy dostęp (dzienny, miesięczny, roczny) do usług internetowych w zamian za wnie-sienie stosownej opłaty;
• model taryfowy (ang. utility model), w którym wielkość opłat jest uzależniona od poziomu faktycznego użytkowania usług internetowych.
Nowe typy (formy) modeli biznesu mogą wiązać się nie tylko z wykorzystaniem Internetu, ale także z nowymi produktami, usługami lub sposobami prowadzenia działalności biznesowej (innowacji organizacyjnych), w szczególności opartymi na przeprojektowaniu łańcucha wartości przedsiębiorstwa. Wielu przedstawicieli literatury odwołuje się w tym zakresie do dorobku M.E. Portera, według którego łańcuch wartości to sekwencja kolejnych działań związanych z wytwarzaniem pro-duktów lub świadczeniem usług: od zasobów i kompetencji do finalnych produk-tów zaspokajających potrzeby klientów. Łańcuch wartości, niezależnie od charak-
305Marcin Kardas – Pojęcia i typy modeli biznesu
teru firmy, zawsze składa się z pięciu działań podstawowych (logistyka wewnętrzna, działania operacyjne, logistyka zewnętrzna, marketing i sprzedaż, serwis) i czte-rech działań pomocniczych (infrastruktura firmy, zarządzanie zasobami ludzkimi, rozwój technologii, zaopatrzenie). Analiza łańcucha wartości pozwala na wyod-rębnienie z całości działań firmy tych o najważniejszym znaczeniu, dzięki czemu możliwe jest zrozumienie reguł wpływających na kształtowanie się poziomu kosz-tów oraz wskazanie istniejących lub potencjalnych źródeł zróżnicowania oferty firmy (Porter, 2006, s. 61). M.E. Porter, obok łańcucha wartości danej firmy wyróżnia system wartości, na który poza łańcuchem wartości danej firmy składa się także łańcuch wartości dostawcy, dystrybutora i nabywcy (Porter, 2006, s. 62). K. Obłój wskazuje na trzy najbardziej typowe reguły konfigurowania łańcucha wartości: • model operatora, w którym firma koncentruje się na jednym, wybranym aspekcie łańcucha wartości,
• model integratora, w którym firma rozbudowuje łańcuch wartości w celu uzyska-nia kontroli nad całym procesem tworzenia i przechwytywania wartości,
• model dyrygenta, w którym firma dekoncentruje działalność poprzez np. out-sourcing i alianse z innymi podmiotami (Obłój, 2002, s. 135).
Z kolei Ch.B. Stabell i Ø.D Fjeldstad wskazują, że koncepcja łańcucha war-tości, proponowana przez M.E. Portera nie znajduje zastosowania we wszystkich branżach, stąd proponują dodatkowo wyodrębnić dwa inne sposoby organiza-cji działalności przedsiębiorstw, określane mianem warsztatu wartości (ang. value shop) oraz sieci wartości (ang. value network). Warsztat wartości odnosi się głów-nie do firm usługowych, które ukierunkowane są na rozwiązywanie specyficznych problemów klientów i wymagają dostosowania przez firmę całego procesu tworze-nia wartości do specyfiki danego problemu i klienta (działania podstawowe firmy to identyfikowanie problemów, znalezienie rozwiązań i wybór optymalnego roz-wiązania, realizacja, kontrola i ocena). Natomiast w ramach sieci wartości firma pośredniczy w tworzeniu wartości i umożliwia kontakt różnych klientów – dzia-łania podstawowe firmy to promocja sieci i zarządzanie kontaktami, świadczenie usług, operacje infrastrukturalne (Stabell i Fjeldstad, 1998, s. 420–430). W litera-turze wskazuje się, że nowe modele biznesu są wariacjami (kombinacjami) pod-stawowego łańcucha wartości, będącego fundamentem każdej działalności gospo-darczej (Magretta, 2002, s. 88). A.J. Slywotzky, D.J. Morrison i B. Andelman (2000) mówią o tzw. nowoczesnym łańcuchu wartości, który stanowi odwrócenie tradycyjnego łańcucha wartości i zaczyna się od klienta, a kończy na zasobach i kompetencjach. Jednocześnie proponują dziewięć modeli działalności przedsię-biorstw, które stanowią różne modele zysku: działalności firmy rozwiązującej pro-blemy klientów, piramidy produktów, zarządzania łańcuchem wartości, łącznicy, firmy wyprzedzającej konkurentów, mnożnika zysków, usamodzielnienia filii, glo-balnej sieci specjalistów, tworzenia standardu (Slywotzky, Morrison i Andelman, 2000, s. 35–36).
306 III. EKONOMICZNE INSPIRACJE W ZARZĄDZANIU
A. Osterwalder i Y. Pigneur (2013, s. 59) zaproponowali pięć ogólnych schema-tów modeli biznesu: • rozdzielenie obszarów działalności (ang. unbundling) – rozdział na odrębne, ale
komplementarne modele odnoszące się do zarządzania infrastrukturą, tworzenia innowacji produktowych i kształtowania relacji z klientami (np. operatorzy tele-fonii komórkowej),
• „długi ogon” (ang. long tail) – nowa lub dodatkowa propozycja wartości kie-rowana do dużej liczby niszowych segmentów klientów, które łącznie gene-rują znaczący zysk (np. w przypadku docierania do nich przez platformę handlu elektronicznego), choć obsługa tylko jednego z nich nie byłaby ren-towna,
• platformy wielostronne – zapewnienie obecnym klientom propozycji wartości „zapewniającej dostęp”,
• koncepcja „FREE” – klienci płacący dotują segment korzystający z darmowej oferty,
• otwarte modele biznesu – pozyskiwanie wyników prac badawczo-rozwojowych ze źródeł zewnętrznych.
Kolejną typologię 19 modeli biznesu zaproponował M.W Johnson (2010), a naj-bardziej rozbudowane zestawienie typów modeli przedstawili O. Gassmann, K. Fran-kenberger i M. Csik (2013), którzy po przebadaniu około 250 przedsiębiorstw wskazali 55 najczęściej powtarzających się wzorców. W tabeli 23 przedstawiono zestawienie typów modeli biznesu znanych z literatury, wykorzystując m.in. propozycje Johnsona (2010) (oznaczone w tabeli symbolem „J”), Gassmanna, Frankenberger i Csik (2013) („G-F-C”) oraz Linder i Cantrell (2000) („L-C”). Biorąc pod uwagę przewodni motyw związany z danym modelem biznesu, można je pogrupować w następujące kategorie modeli biznesu: cenowe, marketingowe, udogodnień, doświadczenia, pro-duktowe plus, łańcucha wartości, pośredników, zaufania, innowacyjne, instrumentów prawnych i finansowe.
Zaprezentowane katalogi typów modeli biznesu mają charakter otwarty. Wszystkie powstały na bazie obserwacji praktyki gospodarczej, która generuje nowe formy bądź rozwija i udoskonala te już znane i opisane. W przypadku wielu propozycji można wskazać, że wiążą się one z określonymi metodami sprzedaży czy t ypami umów handlowych, niemniej jednak za hasłami i krótkimi opisami kryją się bardziej złożone formy, obejmujące odpowiednią konfigura-cję wielu komponentów organizacji. Dlatego też tworzenie modeli biznesu nie jest prostym kopiowaniem znanych już rozwiązań, ale sztuką wymagającą inno-wacyjności, pomysłowości i kreatywności poprzez stawianie pytań, które mogą dotyczyć dodania nowego wymiaru biznesu, eliminacji lub modyfikacji (muta-cji) wymiaru już istniejącego. Tym samym opisywane w literaturze typy modeli biznesu należy traktować jako przykłady, które nie stanowią gotowej recepty na sukces, ale inspirację do samodzielnego projektowania rozwiązań biznesowych , a także inspirację dla teoretyków badających zasady tworzenia i wdrażania modeli biznesu.
307Marcin Kardas – Pojęcia i typy modeli biznesuTa
bela
23.
Typ
olog
ia m
odel
i biz
nesu
, opa
rta
na p
rzeg
lądz
ie li
tera
tu ry
War
iant
y m
odel
u bi
znes
uO
pis
Mod
ele
ceno
we
Klu
b na
byw
ców
(an
g. b
uyin
g cl
ub)
(L-C
)Pr
zyciąg
anie
nab
ywcó
w n
iski
mi c
enam
i i r
abat
ami i
lośc
iow
ymi.
Ofe
row
anie
pod
staw
owyc
h usłu
g.
Obn
iżan
ie k
oszt
ów, z
wła
szcz
a zw
iąza
nych
z l
ogis
tyką
.
Tani
e za
kupy
w je
dnym
mie
jscu
(an
g. o
ne-s
top
shop
, low
pric
es s
hopp
ing)
(L
-C)
Przy
ciąg
anie
nab
ywcó
w n
iski
mi c
enam
i i s
zero
kim
aso
rtym
ente
m t
owar
ów. U
sług
i dod
atko
we
na
min
imal
nym
poz
iom
ie,
ale
zape
wni
ane
szyb
ko,
aby
umoż
liwić
prz
epły
w g
otów
ki (
np.
tani
e si
eci
hand
low
e).
Supe
rmar
ket
(G-F
-C)
Firm
a sp
rzed
aje
wie
le p
rodu
któw
i a
kces
orió
w „
pod
jedn
ym d
ache
m”,
dzięk
i cz
emu
moż
e pr
zy-
ciąg
nąć
wię
kszą
licz
bę k
lient
ów. F
irm
a za
pew
nia
duży
aso
rtym
ent p
rodu
któw
(w
ykor
zyst
uje
efek
ty
zakr
esu)
i u
trzy
muj
e ni
skie
cen
y (n
p. t
anie
sie
ci h
andl
owe)
.
Sam
oobsłu
ga (
G-F
-C)
Część
tw
orzo
nej
war
tośc
i je
st t
rans
fero
wan
a do
klie
nta
w z
amia
n za
niż
sze
ceny
pro
dukt
ów l
ub
usłu
g: k
lienc
i sa
mod
ziel
nie
real
izują
określ
one
czyn
nośc
i zw
iąza
ne z t
wor
zeni
em w
artośc
i (n
p.
skła
dani
e m
ebli
prze
z kl
ient
ów I
KE
A).
Tani
ej o
d lid
era
(ang
. und
er th
e um
brel
la p
ric-
ing)
(L
-C)
Stos
owan
ie c
en p
oniż
ej c
en l
ider
a ry
nku
i dz
iałań
mar
ketin
gow
ych
prze
konu
jący
ch n
abyw
ców
o
ekw
iwal
entn
ości
ofe
rt w s
tosu
nku
do o
fert
y lid
era.
Szy
bkie
naś
lado
wan
ie i
nnow
acji
wpr
owa-
dzan
ych
prze
z lid
era.
Wol
ny d
ostę
p za
rek
lam
y (a
ng. f
ree
for
adve
r-tis
ing)
Ofe
row
anie
uży
tkow
niko
m k
ońco
wym
nie
odpł
atni
e pr
oduk
tów
i u
sług
w z
amia
n za
to,
że
zobo
-w
iąza
ni są
do o
gląd
ania
rek
lam
.
Free
miu
m (
J)Po
dsta
wow
a w
ersj
a do
stęp
na j
est
nieo
dpła
tnie
, zaś
wer
sje
rozb
udow
ane
wym
agają
wni
esie
nia
opła
t. O
fert
a ni
eodpła
tna
ma
na c
elu
przy
ciąg
nięc
ie j
ak n
ajw
ięks
zej
liczb
y kl
ient
ów,
zaś
ofer
ta
płat
na g
ener
uje
przy
chod
y.O
fero
wan
ie p
odst
awow
ej u
sług
i be
zpła
tnie
, zaś
wer
sji
rozs
zerz
onyc
h od
płat
nie
(np.
Lin
kedI
n).
Sprz
edaż
pr
oduk
tów
ko
mpl
emen
tarn
ych
(ang
. raz
or a
nd b
lade
) (G
-F-C
, J)
Pobi
eran
ie n
iski
ej c
eny
za p
rodu
kt p
oczą
tkow
y (m
aszy
nka
do g
olen
ia)
lub
udos
tępn
iani
e ni
eod-
płat
nie,
a ź
ródł
em z
yskó
w j
est
sprz
edaż
pro
dukt
u ko
mpl
emen
tarn
ego,
uzu
pełn
iają
cego
(ży
let-
ki)
– ni
ezbę
dneg
o do
kor
zyst
ania
z p
rodu
ktu
począt
kow
ego
i sp
rzed
awan
ego
po w
ysok
iej
ceni
e i
zape
wni
ając
ego
wys
oką
marżę
.
Odw
róco
na s
prze
daż
prod
uktó
w k
ompl
emen
-ta
rnyc
h (a
ng. r
ever
se r
azor
and
bla
de)
(J)
Ofe
row
anie
pro
dukt
ów o n
iski
ej m
arży
w n
iski
ej c
enie
, aby
zw
ięks
zyć
sprz
edaż
pro
dukt
ów o w
y-so
kiej
marży
(np
. iTu
nes
i iP
hone
).
308 III. EKONOMICZNE INSPIRACJE W ZARZĄDZANIU
War
iant
y m
odel
u bi
znes
uO
pis
Auk
cja
(ang
. auc
tion)
(G
-F-C
)Sp
rzed
aż p
rodu
któw
lub
usł
ug p
o na
jwyż
ej z
aofe
row
anej
cen
ie,
dzię
ki c
zem
u fir
ma
sprz
edaj
e pr
oduk
ty p
o na
jwyż
szej
akc
epto
wal
nej
dla
klie
ntów
cen
ie, z
aś c
i os
tatn
i m
ają
wpł
yw n
a ce
nę.
Odw
róco
na a
ukcj
a (a
ng. r
ever
se a
uctio
n) (
J)U
stal
enie
wys
okie
j ce
ny n
a pr
oduk
t lu
b usłu
gę, a n
astę
pnie
um
ożliw
ieni
e do
staw
com
/ofe
rent
om
zbija
nia
ceny
.
Jedn
olita
sta
wka
(an
g. f
lat
rate
) (G
-F-C
)Po
bier
ana
jest
jedn
a opła
ta z
a pr
oduk
t lub
usł
ugę
bez
wzg
lędu
na
to, i
le ra
zy k
lient
z n
ich
korz
ysta
. K
lient
uzy
skuj
e m
ożliw
ość
nieo
gran
iczo
nego
dos
tępu
, zaś
fir
ma
stał
e pr
zych
ody.
Subs
kryp
cja
(ang
. sub
scrip
tion)
(G
-F-C
, J)
Klie
nt p
onos
i st
ałą
opła
tę m
iesięc
zną
lub
rocz
ną z
a pr
oduk
t lu
b usłu
gę.
Firm
a uz
ysku
je s
tałe
pr
zych
ody,
zaś
klie
nt p
onos
i mni
ejsz
e ko
szty
z t
ytuł
u ko
rzys
tani
a z
prod
uktó
w i
usłu
g (n
p. g
azet
y w I
nter
neci
e).
Płać
za
korz
ysta
nie
(ang
. pay
per
use
) (G
-F-C
, J)
Kor
zyst
anie
z p
rodu
ktu
lub
usłu
gi je
st m
ierz
one,
zaś
klie
nt pła
ci z
a fa
ktyc
zne
korz
ysta
nie
z ni
ch.
Firm
a m
oże
przy
ciąg
ać d
odat
kow
ych
klie
ntów
, któ
rzy
mogą
korz
ystać
z do
datk
owej
ela
styc
znoś
ci
usłu
g i
pobi
erać
wyż
sze
ceny
.Po
bier
anie
opł
at o
d kl
ient
ów z
a ko
rzys
tani
e z
usłu
gi w z
ależ
nośc
i od
poz
iom
u te
go k
orzy
stan
ia
(np.
tel
efon
y na
kar
tę).
Płać
ile
chc
esz
(ang
. pay
wha
t yo
u w
ant)
(G
-F-C
)K
lient
pła
ci d
owol
ną c
enę
(cza
sam
i sug
erow
ana
jest
naj
niżs
za c
ena)
lub
uzys
kuje
pro
dukt
nie
od-
płat
nie.
Dzięk
i te
mu
firm
a m
oże
przy
ciąg
nąć
wię
kszą
lic
zbę
klie
ntów
.
Rob
in H
ood
(G-F
-C)
Te s
ame
prod
ukty
lub
usł
ugi
są s
prze
daw
ane
po w
ysok
iej
ceni
e za
moż
nym
klie
ntom
i n
iski
ej
ceni
e m
ało
zam
ożny
m k
lient
om.
Firm
a w
ykor
zyst
uje
efek
ty s
kali
ze s
prze
daży
mni
ej z
amoż
nym
kl
ient
om o
raz
pozy
tyw
ny w
pływ
na
jej
wiz
erun
ek.
Ukr
yte
przy
chod
y (a
ng. h
idde
n re
venu
e)
(G-F
-C)
Prod
ukty
lub
usłu
gi są
dostęp
ne n
ieod
płat
nie
– uż
ytko
wni
cy n
ie są
głów
nym
źró
dłem
prz
ycho
dów
(r
ozer
wan
ie re
lacj
i uży
tkow
nicy
–prz
ycho
dy).
Przy
chod
y ge
neru
ją in
ne p
odm
ioty
, np.
rekl
amod
awcy
pr
zez
popr
zez
rekl
amy.
Tele
fon
kom
órko
wy
(ang
. cel
l pho
ne)
(J)
Sprz
edaż
usł
ug w r
amac
h ko
mpl
ekso
wej
ofe
rty
obej
mując
ej s
zero
ki z
akre
s usłu
g i c
en w z
ależ
nośc
i od
poz
iom
u ko
rzys
tani
a z
tych
usł
ug (
np. s
prze
daż
usłu
g te
lefo
nicz
nych
).
Mod
ele
mar
ketin
gowe
Stan
dary
zacj
a (a
ng. s
tand
arisa
tion)
(J)
Stan
dary
zacj
a w
cześ
niej
spe
rson
aliz
owan
ych
usłu
g i
ofer
owan
ie i
ch p
o ni
skim
kos
zcie
.
Cd.
tabe
li 23
309Marcin Kardas – Pojęcia i typy modeli biznesuL
ojal
ność
kl
ient
ów
(ang
. cu
stom
er
loya
lty)
(G-F
-C)
Zap
ewni
enie
loja
lnoś
ci k
lient
ów p
oprz
ez d
osta
rcze
nie
war
tośc
i wyk
racz
ając
ej p
oza
aktu
alni
e of
ero-
wan
e pr
oduk
ty i
usłu
gi, n
p. p
oprz
ez p
rogr
amy
mot
ywac
yjne
. Zw
iąza
nie
klie
ntów
z f
irmą
następ
uje
prze
z pr
zeds
taw
iani
e im
spe
cjal
nej o
fert
y or
az s
twor
zeni
e em
ocjo
naln
ej w
ięzi
z k
lient
ami.
Zam
knię
cie
klie
ntów
(an
g. c
usto
mer
loc
k-in
) (G
-F-C
)K
lienc
i są
utrz
ymyw
ani w św
ieci
e pr
oduk
tów
i usłu
g fir
my
dzię
ki w
ysok
im k
oszt
om z
mia
ny –
wyd
atko
m
niez
będn
ym d
o po
nies
ieni
a w p
rzyp
adku
rezy
gnac
ji z
ofer
ty fi
rmy
i zak
upu
alte
rnat
ywne
go ro
zwią
zani
a.
Mar
ka k
ompo
nent
u (a
ng. i
ngre
dien
t bra
ndin
g)
(G-F
-C)
Obe
jmuj
e w
ybór
ele
men
tów
, ko
mpo
nent
ów i m
arki
od
spec
yfic
zneg
o do
staw
cy,
któr
e w
chod
zą
w s
kład
inn
ego
prod
uktu
i k
tóre
nas
tępn
ie są
doda
tkow
o re
klam
owan
e z
prod
ukta
mi
będą
cym
i je
go k
ompo
nent
ami
(np.
Int
el I
nsid
e).
Skle
p w s
klep
ie (
ang.
sho
p-in
-sho
p) (
G-F
-C)
Zam
iast
twor
zeni
a no
wyc
h od
działó
w (
skle
pów
) w
ybie
rani
są
part
nerz
y, k
tóry
ch o
ddzi
ały
(skl
epy)
m
ogą
korz
ystać
z do
datk
owej
ofe
rty
tej f
irm
y, w t
en s
posó
b, ż
e je
j fir
mow
e pu
nkty
spr
zedaży
są
twor
zone
w j
uż i
stni
ejąc
ych
oddz
iała
ch (
skle
pach
) pa
rtne
ra.
Afil
iacj
a (a
ng. a
ffilia
tion)
(G
-F-C
)W
spar
cie
sprz
edaż
y dz
ięki
wyk
orzy
stan
iu p
ortf
ela
klie
ntów
inny
ch fi
rm. F
irm
a uz
ysku
je d
ostę
p do
w
ięks
zej b
azy
klie
ntów
, zaś
afil
iow
ani p
artn
erzy
uzy
skują
prow
izję
ze
sprz
edaż
y (n
p. p
ay-p
er-s
ale)
lu
b zo
rgan
izow
anyc
h po
kazó
w.
Klu
b sy
mpa
tii (
ang.
affi
nity
clu
b) (
J)O
fero
wan
ie p
rodu
któw
lub
usłu
g os
obom
, któ
re n
ależą
do in
nych
org
aniz
acji
part
ners
kich
. Org
a-ni
zacj
e te
uzy
skują
prow
izje
z ty
tułu
dok
onyw
anyc
h tr
ansa
kcji
(np.
ban
ki w
ydając
e ka
rty
kred
ytow
e z
logo
inn
ych
firm
lub
org
aniz
acji
non
prof
it).
Mar
ki r
odza
jow
e (a
ng. w
hite
labe
l) (G
-F-C
)Fi
rmy
stos
ując
e „b
iałą
ety
kietę”
, wyt
war
zają
pro
dukt
y lu
b usłu
gi, k
tóre
spr
zeda
wan
e są
pod
mar
-ką
inn
ych
firm
(te
n sa
m p
rodu
kt j
est
sprz
edaw
any
na r
óżny
ch r
ynka
ch p
od r
óżny
mi
mar
kam
i).
Mak
e m
ore
of it
(G
-F-C
)K
now
-how
i ak
tyw
a są
wyk
orzy
styw
ane
nie
tylk
o do
ofe
row
ania
wła
snyc
h pr
oduk
tów
i usłu
g, a
le
takż
e of
erow
ane
inny
m f
irm
om,
dzię
ki c
zem
u kn
ow-h
ow i a
ktyw
a m
ogą
gene
row
ać d
odat
kow
e pr
zych
ody
obok
prz
ycho
dów
z p
odst
awow
ej d
ział
alnośc
i fir
my
(np.
Por
sche
).
Mod
ele
udog
odni
eńW
ygod
ne z
akup
y w j
edny
m m
iejs
cu
(ang
. one
-sto
p co
nven
ient
sho
ppin
g) (
L-C
)Z
apew
nien
ie s
zero
kieg
o as
orty
men
tu i s
zero
kiej
dos
tępn
ości
pro
dukt
ów i u
sług
dla
nab
ywcó
w
goto
wyc
h pł
acić
wyż
szą
cenę
za
wyg
odę.
Fir
ma
kont
rolu
je k
oszt
y, z
apew
nia
szyb
kie
dost
awy
i zw
ięks
za m
arżę
dzięk
i zw
ięks
zeni
u sw
ojeg
o ud
ział
u w w
ydat
kach
klie
ntów
.
Nat
ychm
iast
owa
korz
yść
(ang
. in
stan
t gr
atifi
-ca
tion)
(L
-C)
Udo
stęp
nian
ie d
rogi
ch p
rodu
któw
i u
sług
nab
ywco
m, k
tórz
y ni
e m
ogą
zapł
acić
nat
ychm
iast
i f
i-na
nsują
je k
redy
tem
rat
alny
m.
Kom
plek
sow
a of
erta
(ang
. com
preh
ensiv
e of
fe-
ring)
(L
-C)
Twor
zeni
e i
ofer
owan
ie p
akie
tu p
rodu
któw
lub
usł
ug a
kcep
tow
anej
jak
ości
, tw
orzą
cych
jed
en
paki
et (
popr
zez
inte
grac
ję c
en i d
osta
w),
dzię
ki c
zem
u m
ożliw
e je
st k
onku
row
anie
z o
fert
ami
inny
ch f
irm
. Moż
e ob
ejm
ować
m.in
. spr
zedaż
prod
uktó
w d
odat
kow
ych
(ang
. cro
ss-s
ellin
g).
310 III. EKONOMICZNE INSPIRACJE W ZARZĄDZANIU
War
iant
y m
odel
u bi
znes
uO
pis
Dos
taw
ca r
ozw
iazań
(ang
. so
lutio
n pr
ovid
er)
(G-F
-C)
Dos
taw
ca u
sług
zap
ewni
a pełną
(kom
plek
sową)
ofe
rtę
prod
uktó
w i u
sług
w d
anej
dom
enie
po-
prze
z je
den
punk
t ko
ntak
tow
y. F
irm
a za
pew
nia
blis
ki k
onta
kt z k
lient
ami,
dzię
ki c
zem
u do
brze
zn
a ic
h po
trze
by i m
oże
dost
osow
ać d
o ni
ch s
woją
ofer
tę.
Mod
ele
dośw
iadc
zeni
a
Doś
wia
dcze
nie
w s
prze
daży
(an
g. e
xper
ienc
e se
lling
) (L
-C)
Ofe
row
anie
nie
zróż
nico
wan
ych
prod
uktó
w z
a pośr
edni
ctw
em s
ieci
prz
edst
awic
ieli
hand
low
ych
i pr
zy p
iram
idal
nej
stru
ktur
ze d
ział
alnośc
i.
Doś
wia
dcze
nie
mie
jsca
spr
zedaży
(an
g. e
xpe-
rienc
e de
stin
atio
n) (
L-C
)Fi
rma
proj
ektu
je o
tocz
enie
uki
erun
kow
ane
na p
rzyc
iąga
nie
klie
ntów
got
owyc
h za
płac
ić w
ysok
ie
ceny
. Pr
iory
tete
m j
est
wys
oki
pozi
om o
bsłu
gi k
lient
a, w
ysok
a ja
kość
pro
dukt
ów i u
sług
ora
z w
ykw
alifi
kow
ana
kadr
a, z
aś k
oszt
y od
gryw
ają
drug
orzę
dną
rolę
.
Mar
ki k
ulto
we
(ang
. coo
l bra
nds)
(L
-C)
Wyż
sze
ceny
za
konk
uren
cyjn
e pr
oduk
ty d
zięk
i za
rząd
zani
u si
lną
mar
ką. O
utso
urci
ng p
rodu
kcji
przy
jedn
ocze
snej
kon
trol
i pro
jekt
owan
ia, j
akoś
ci i
„kul
tow
ego”
cha
rakt
eru
prod
uktó
w lu
b usłu
g.
Sprz
edaż
doś
wia
dczeń
(G-F
-C)
War
tość
pro
dukt
ów lu
b usłu
g je
st z
wię
kszo
na p
rzez
pow
iąza
nie
z dośw
iadc
zeni
ami k
lient
ów. D
o-św
iadc
zeni
a te
są
uwzg
lędn
iane
w s
yste
mie
pro
moc
ji cz
y sp
rzed
aży
prze
z od
pow
iedn
i w
yglą
d sk
lepó
w (
np. H
arle
y D
avid
son)
.
Gw
aran
tow
ana
dostęp
ność
(G
-F-C
)Fi
rma
gwar
antu
je c
iągłą
dostęp
ność
pro
dukt
u lu
b usłu
gi, w e
fekc
ie c
zego
nie
ma
okre
sów
prz
esto
ju
(uży
tkow
nik
nie
pono
si k
oszt
ów z t
ego
tytułu
). Fi
rma
wyk
orzy
stuj
e dośw
iadc
zeni
e i
efek
ty s
kali.
Mod
ele
prod
ukto
we „
plus
”
Ofe
rta
pods
taw
owa
(ang
. no
frills
) (G
-F-C
)Tw
orze
nie
war
tośc
i sk
upia
się
na
pods
taw
owyc
h el
emen
tach
pro
dukt
u lu
b usłu
gi, k
tóre
są
mak
-sy
mal
nie
pros
te. D
zięk
i te
mu
firm
a do
cier
a do
sze
rsze
j gr
upy
odbi
orcó
w.
Tani
e i
solid
ne p
rodu
kty
(ang
. lo
w-p
rice
reli-
able
com
mod
ity)
(L-C
)O
fero
wan
ie s
tand
aryz
owan
ego
prod
uktu
o k
orzy
stne
j ce
nie
i pr
zy z
apew
nien
iu s
olid
nej
obsł
ugi.
Solid
ne d
ział
ania
(an
g. r
elia
ble
com
mod
ity
oper
atio
ns)
(L-C
)O
fero
wan
ie u
sług
o w
ysta
ndar
yzow
anej
, prz
ewid
ywal
nej
jakośc
i po
nie
co w
yższ
ej c
enie
ora
z ko
-rz
ysta
nie
z ef
ektó
w s
kali.
Solid
ne t
owar
y m
arko
we
(ang
. br
ande
d re
li-ab
le c
omm
odity
) (L
-C)
Ofe
row
anie
efe
ktyw
nie
wyt
war
zany
ch i
szer
oko
dyst
rybu
owan
ych
prod
uktó
w p
od r
ozpo
znaw
alną
m
arką
po
niez
nacz
nie
wyż
szej
cen
ie. F
irm
a w
ykor
zyst
uje
efek
ty s
kali.
Tow
ary
mas
owe
indy
wid
ualiz
owan
e (a
ng. m
as-
s-cu
stom
ized
com
mod
ity)
(L-C
)Pr
oduk
ty k
onfig
urow
ane
prze
z kl
ient
a of
erow
ane
po n
iski
ch c
enac
h i z k
rótk
im c
zase
m d
osta
wy.
Cd.
tabe
li 23
311Marcin Kardas – Pojęcia i typy modeli biznesuTo
war
y m
asow
e z
elem
ente
m k
asto
miz
acji
(ang
. mas
s cu
stom
isatio
n) (
L-C
, G-F
-C)
Mod
el o
pier
a się
na p
ołąc
zeni
u pr
oduk
cji m
asow
ej z m
ożliw
ości
ami z
aspo
koje
nia
indy
wid
ualn
ych
potr
zeb
klie
ntów
i d
osto
sow
ania
do
nich
ofe
rty
prod
ukto
wej
.
Tow
ary
wzb
ogac
one
o usłu
gi (
ang.
ser
vice
-w
rapp
ed c
omm
odity
) (L
-C)
Ofe
row
anie
nie
zróż
nico
wan
ych
prod
uktó
w p
o ni
eco
wyż
szej
cen
ie p
od w
arun
kiem
prz
ycią
gnię
cia
najb
ardz
iej
atra
kcyj
nych
klie
ntów
. Fir
ma
kont
rolu
je k
oszt
y i
dąży
do
osią
gnię
cia
korz
yści
ska
li.
Sprz
edaż
pro
dukt
ów d
odat
kow
ych
(ang
. cro
ss
selli
ng)
(G-F
-C)
Uzu
pełn
ieni
e of
erty
o p
rodu
kty
lub
usłu
gi n
iezw
iąza
ne z d
anym
sek
tore
m, d
zięk
i cze
mu
moż
liwe
jest
gen
erow
anie
dod
atko
wyc
h pr
zych
odów
na
bazi
e is
tnie
jące
j in
fras
truk
tury
, za
sobó
w i k
om-
pete
ncji.
Sprz
edaż
pak
ieto
wa
(ang
. bun
dlin
g) (
J)O
fero
wan
ie p
owią
zany
ch z
e so
bą p
rodu
któw
(np
. App
le iP
od/iT
unes
ora
z po
siłk
i w r
esta
urac
jach
si
ecio
wyc
h).
Roz
szer
zeni
a of
erty
(an
g. a
dd-o
n) (
G-F
-C)
Ofe
rta
pods
taw
owa
jest
kon
kure
ncyj
na c
enow
o, a
le j
est
wie
le d
odat
kow
ych
elem
entó
w w
pływ
a-ją
cych
na
jej
podn
iesi
enie
. Klie
nci
mogą
korz
ystać
z różn
ych
ofer
t i
dost
osow
ywać
je
do s
woi
ch
potr
zeb,
ale
za
wyż
szą
cenę
.
Low
tou
ch (
J)O
fero
wan
ie p
rodu
któw
w n
iski
ch c
enac
h or
az p
rzy
niżs
zym
poz
iom
ie d
la u
sług
„z
górn
ej p
ółki
” (n
p. t
anie
lin
ie l
otni
cze)
.
Sprz
edaż
usł
ug z
amia
st p
rodu
któw
(an
g. p
ro-
duct
to
serv
ice)
(J)
Zam
iast
spr
zedaży
pro
dukt
u fir
ma
konc
entr
uje
się
na s
prze
daży
usł
ug, k
tóry
ch r
ealiz
ację
um
oż-
liwia
pro
dukt
(np
. IB
M).
Z
kosz
a do
go
tów
ki
(ang
. tra
sh
to
cash
) (G
-F-C
)Uży
wan
e pr
oduk
ty są
grom
adzo
ne i s
prze
daw
ane
w i
nnyc
h częś
ciac
h św
iata
lub
prz
erab
iane
na
now
e pr
oduk
ty. Z
yski
są
osią
gane
dzięk
i te
mu,
że
ceny
zak
upów
są
nisk
ie l
ub t
owar
y na
byw
ane
są n
ieod
płat
nie.
Mod
ele łańc
ucha
Mak
sym
aliz
acja
kan
ałów
(an
g. c
hann
el m
axi-
miz
atio
n) (
J)Z
awar
tość
(ang
. con
tent
) dos
tarc
zana
jest
pop
rzez
mak
sym
alni
e dużą
licz
bę k
anał
ów w c
elu
mak
sy-
mal
izac
ji pr
zych
odów
z r
ekla
my
i sub
skry
pcji.
Moż
liwa
jest
inte
grac
ja w
erty
kaln
a w c
elu
obniże
nia
kosz
tów
i m
aksy
mal
izac
ji pr
zych
odów
alb
o ko
ncen
trac
ja n
a ok
reśl
onym
seg
men
cie
naby
wcó
w.
Dob
ry w
ujek
(an
g. c
at-d
addy
sel
ling)
(J)
Firm
a of
eruj
e sz
erok
i w
ybór
pro
dukt
ów i a
kces
orió
w w r
amac
h da
nej
kate
gori
i po
kor
zyst
nych
ce
nach
. Fir
ma
zarząd
za re
lacj
ami z d
osta
wca
mi w c
elu
obniże
nia
kosz
tów
ora
z za
pew
nia
dora
dztw
o w z
akre
sie
efek
tyw
nego
uży
tkow
ania
pro
dukt
ów.
Sprz
edaż
pr
oduk
tów
w
ysok
iej
jakośc
i (a
ng. q
ualit
y se
lling
) (J
)Fi
rma
ofer
uje
wys
okie
j jak
ości
i/lu
b un
ikat
owe
prod
ukty
, zap
ewni
a w
ysoką
jakość
usł
ug p
rzy-
i po
-sp
rzed
ażow
ych.
Zar
ządz
anie
rel
acja
mi z d
osta
wca
mi i lo
gist
yką
ma
na c
elu
zape
wni
enie
wys
okie
j ja
kośc
i usłu
g.
312 III. EKONOMICZNE INSPIRACJE W ZARZĄDZANIU
War
iant
y m
odel
u bi
znes
uO
pis
Pośr
edni
k do
dają
cy w
artość
(an
g. v
alue
-add
ed
rese
ller)
(J)
Pośr
edni
ctw
o w s
prze
daży
nie
zróż
nico
wan
ych
prod
uktó
w, a
le z w
artośc
iow
ymi u
sług
ami p
ospr
ze-
dażo
wym
i (d
orad
ztw
o, u
sług
i se
rwis
owe)
okr
eślo
nem
u se
gmen
tow
i na
byw
ców
. Fi
rma
zape
wni
a ef
ekty
wną
log
isty
kę i e
fekt
ywny
sys
tem
dos
taw
.
Bez
gran
iczn
y lu
ksus
(a
ng.
ultim
ate
luxu
ry)
(G-F
-C)
Stra
tegi
a fir
my
zakł
ada
konc
entr
ację
na
najb
ardz
iej
zam
ożny
ch k
lient
ach
popr
zez
sprz
edaż
luk
-su
sow
ych
prod
uktó
w, p
o ba
rdzo
wys
okie
j ce
nie.
Inte
grat
or (
G-F
-C)
Inte
grat
or k
ontr
oluj
e w
szys
tkie
ele
men
ty p
roce
su tw
orze
nia
war
tośc
i, w ty
m z
asob
y i u
mie
jętn
ości
. D
zięk
i tem
u os
iąga
ne są
efek
ty z
akre
su i
skal
i ora
z zm
niej
szan
e je
st u
zależn
ieni
e od
dos
taw
ców
.
Lay
er p
laye
r (G
-F-C
)Fi
rma
dost
arcz
ając
a je
den
z el
emen
tów
twor
zeni
a w
artośc
i w r
amac
h różn
ych łańc
uchó
w w
artośc
i (r
óżny
ch s
ekto
rów
i ry
nków
). Fi
rma
korz
ysta
z e
fekt
ów s
kali
i spe
cjal
izac
ji or
az z
apew
nia
wys
oką
jakość
pro
cesó
w d
zięk
i dośw
iadc
zeni
u.
Sprz
edaż
bez
pośr
edni
a (a
ng.
dire
ct s
ellin
g)
(G-F
-C)
Prod
ukty
ofe
row
ane
są b
ezpośr
edni
o kl
ient
om p
rzez
pro
duce
nta
(z w
yłąc
zeni
em p
ośre
dnik
ów),
co z
mni
ejsz
a ko
szty
ora
z po
praw
ia r
elac
je z k
lient
ami.
Disi
nter
med
iatio
n (J
)U
sunięc
ie p
ośre
dnik
ów z ł
ańcu
cha
dost
aw –
spr
zedaż
bezp
ośre
dnio
do
klie
nta
(np.
Del
l).
Han
del
elek
tron
iczn
y (a
ng.
e-co
mm
erce
) (G
-F-C
)Tr
adyc
yjne
pro
dukt
y lu
b usłu
gi są
ofer
owan
e za
poś
redn
ictw
em I
nter
netu
.
Proj
ekto
wan
ie p
rzez
uży
tkow
nika
Klie
nt j
est
wyt
wór
cą i p
roje
ktan
tem
za
pośr
edni
ctw
em o
dpow
iedn
ich
plat
form
int
erne
tow
ych.
K
lienc
i re
aliz
ują
swoj
e po
mysły
bez
kon
iecz
nośc
i in
wes
tycj
i w k
oszt
owną
inf
rast
rukt
urę.
Cyf
ryza
cja
(ang
. dig
itisa
tion)
(G
-F-C
)O
fero
wan
ie d
ostę
pnyc
h pr
oduk
tów
i usłu
g w fo
rmie
cyf
row
ej, d
zięk
i cze
mu
moż
liwa
jest
łatw
iejs
za
i sz
ybsz
a dy
stry
bucj
a.
Ork
iest
rato
r (G
-F-C
)Fi
rma
skup
ia s
ię n
a kl
uczo
wyc
h ko
mpe
tenc
jach
w r
amac
h łańc
ucha
war
tośc
i, zaś
pozo
stał
e el
e-m
enty
łańc
ucha
są
real
izow
ane
prze
z in
ne p
odm
ioty
, któ
rych
dzi
ałal
ność
jest
koo
rdyn
owan
a pr
zez
firmę.
Od
podaży
do
popy
tu (
ang.
from
pus
h to
pul
l) (G
-F-C
)St
rate
gia
firm
y op
arta
jes
t na
dec
entr
aliz
acji,
pop
raw
ie e
last
yczn
ości
i l
epsz
ym d
osto
sow
aniu
do
potr
zeb
klie
ntów
. Obe
jmuj
e każd
y z
elem
entó
w ł
ańcu
cha
war
tośc
i.
Mod
ele
pośr
edni
ków
Agr
egat
or r
ynku
(an
g. m
arke
t ag
greg
atio
n)
(L-C
)D
osta
rcza
nie
treś
ci (
ang.
con
tent
) w c
elu
przy
ciąg
nięc
ia p
ublic
znoś
ci,
zaś źr
ódłe
m p
rzyc
hodó
w
i zy
sków
są
wpł
ywy
z re
klam
.
Cd.
tabe
li 23
313Marcin Kardas – Pojęcia i typy modeli biznesuW
ielo
stro
nny
agre
gato
r ry
nku
(ang
. m
ulti-
party
mar
ket
aggr
egat
ion)
Dos
tarc
zani
e tr
eści
i u
sług
w c
elu
przy
ciąg
nięc
ia u
wag
i pu
blic
znoś
ci, c
o m
a pr
zyciąg
nąć
now
ych
klie
ntów
.
Twór
ca r
ynku
otw
arte
go (
ang.
ope
n m
arke
t-m
akin
g)Fi
rma
twor
zy r
ynek
otw
arty
dla
wsz
ystk
ich
zain
tere
sow
anyc
h i p
obie
ra p
row
izje
za
zaw
iera
ne n
a ni
m t
rans
akcj
e.
Twór
ca e
kskl
uzyw
nego
ryn
ku (
ang.
exc
lusiv
e m
arke
t-mak
ing)
Firm
a tw
orzy
ryn
ek d
la o
kreś
lone
j, w
yspe
cjal
izow
anej
gru
py n
abyw
ców
i p
obie
ra p
row
izje
od
tran
sakc
ji or
az z
a do
datk
owe
usłu
gi.
Usł
ugi
tran
sakc
yjne
(an
g. t
rans
actio
n se
rvic
e an
d ex
chan
ge in
term
edia
tion)
(L
-C)
Firm
a do
star
cza
usłu
gi k
oord
ynac
ji tr
ansa
kcji
naty
chm
iast
owyc
h w c
zasi
e rz
eczy
wis
tym
wsz
yst-
kim
ucz
estn
ikom
ryn
ku z
a po
mocą
spec
jalis
tycz
nego
opr
ogra
mow
ania
. C
ena
zależy
od
war
tośc
i tr
ansa
kcji
i św
iadc
zony
ch u
sług
.
Ryn
ek d
wus
tron
ny (
ang.
tw
o-si
ded
mar
ket)
(G
-F-C
)R
ynek
dw
ustr
onny
um
ożliw
ia in
tera
kcje
mię
dzy
wie
lom
a za
leżn
ymi g
rupa
mi k
lient
ów (
bizn
esow
ych
i pry
wat
nych
). W
artość
pla
tform
y zw
ięks
za s
ię w
raz
z lic
zbą
grup
lub
ich
czło
nków
i uż
ytko
wni
ków
.
Wsp
ólno
ty uży
tkow
nikó
w (
J)Fi
rma
ofer
uje
plat
formę
kont
akto
wą,
któ
ra u
moż
liwia
kom
unik
ację
indy
wid
ualn
ych
użyt
kow
nikó
w.
Gen
erow
anie
prz
ycho
dów
pop
rzez
opł
aty
czło
nkow
skie
i r
ekla
my.
Mod
ele
zauf
ania
Zau
fani
e op
erac
yjne
(an
g. t
rust
ed o
pera
tion)
(L
-C)
Firm
a of
eruj
e na
byw
com
rea
lizac
ję d
ział
ań w
ymag
ając
ych
zauf
ania
, w p
rzyp
adku
któ
rych
błą
d ro
dzi
nega
tyw
ne k
onse
kwen
cje
dla
firm
y. F
irm
a po
bier
a ce
ny n
a w
yższ
ym p
ozio
mie
.
Zau
fane
roz
wią
zani
e (a
ng.
trust
ed s
olut
ion)
(L
-C)
Dos
tarc
zani
e ko
mpl
ekso
wyc
h usłu
g w d
zied
zina
ch w
ymag
ając
ych
zauf
ania
i of
erow
anyc
h po
wyż
-sz
ych
cena
ch.
Zau
fany
dor
adca
(an
g. t
rust
ed a
dviso
r) (
L-C
)O
fero
wan
ie u
sług
dor
adcz
ych
i in
form
acyj
nych
o w
ysok
im p
ozio
mie
zau
fani
a.
Zau
fany
lid
er p
rodu
ktow
y (a
ng. t
rust
ed p
rod-
uct
lead
ersh
ip)
(L-C
)Fi
rma
ofer
uje
prod
ukty
, któ
re w
ymag
ają
aktu
aliz
acji
oraz
gen
eruj
e pr
zych
ody
i zys
ki z
e sp
rzed
aży
aktu
aliz
acji,
usł
ug d
odat
kow
ych,
wsp
arci
a te
chni
czne
go. F
irm
a dąży
do
kreo
wan
ia dłu
gote
rmin
o-w
ych
rela
cji
z kl
ient
ami.
Przy
jęty
sta
ndar
d (a
ng.
de f
acto
sta
ndar
d)
(L-C
)K
reow
anie
i do
star
czan
ie t
echn
olog
ii, k
tóra
sta
je s
ię s
tand
arde
m w b
ranż
y i j
est
szer
oko
licen
cjo-
now
ana.
Prz
ycho
dy i z
yski
poc
hodzą
ze s
prze
daży
pro
dukt
ów i o
płat
lic
ency
jnyc
h.
Zau
fany
lid
er w z
akre
sie
usłu
g (a
ng.
trust
ed
serv
ice
lead
ersh
ip)
(L-C
)D
osta
rcza
nie
usłu
g o
dosk
onał
ej j
akoś
ci u
sług
dzięk
i za
trud
nien
iu u
tale
ntow
anyc
h sp
ecja
listó
w.
Pozy
skiw
anie
fun
dusz
y dz
ięki
wys
okie
j ja
kośc
i i
tale
ntom
pra
cow
nikó
w.
Mod
ele
inno
wacy
jne
Uni
kato
we
prod
ukty
(an
g. in
com
para
ble
prod
-uc
ts)
(L-C
)Fi
rma
pono
si w
ysok
ie n
akła
dy n
a ba
dani
a i r
ozw
ój o
raz
rozw
ija n
owe
tech
nolo
gie
w c
elu
ofer
o-w
ania
uni
kato
wyc
h pr
oduk
tów
na
wie
lu r
ynka
ch i p
obie
ra z
a ni
e w
ysok
ie c
eny.
314 III. EKONOMICZNE INSPIRACJE W ZARZĄDZANIU
War
iant
y m
odel
u bi
znes
uO
pis
Uni
kato
we
usłu
gi (
ang.
inc
ompa
rabl
e se
rvic
e)
(L-C
)Id
enty
fikow
anie
moż
liwoś
ci i o
fero
wan
ie u
nika
tow
ych
usłu
g na
poc
zątk
owym
eta
pie
cykl
u ży
cia
oraz
wyc
ofan
ie s
ię z i
ch o
fero
wan
ia, g
dy c
eny
spad
ają.
Now
e ry
nki (
ang.
bre
akth
roug
h m
arke
ts) (
L-C
)In
wes
tow
anie
na
now
o ot
wie
rają
cych
się
ryn
kach
w c
elu
twor
zeni
a m
onop
olis
tycz
nej
pozy
cji.
Utr
zym
ywan
ie p
ozyc
ji na
ryn
kach
dzięk
i in
tens
ywne
j dy
stry
bucj
i or
az o
dpow
iedn
iej
polit
yce
ce-
now
ej i e
fekt
ywnośc
i op
erac
yjne
j.
Odw
róco
na i
nnow
acja
(G
-F-C
)Pr
oduk
ty o
prac
owan
e dl
a ry
nków
roz
wija
jący
ch s
ię są
sprz
edaw
ane
na r
ynka
ch p
ańst
w u
prze
my-
słow
iony
ch (
zwyk
le k
olej
ność
jes
t od
wro
tna)
.
Ope
n so
urce
(G
-F-C
)M
odel
opi
era
się
na o
góln
odos
tępn
ym k
odzi
e źr
ódło
wym
, zaś
gene
row
anie
prz
ycho
dów
wiąże
się
ze ś
wia
dcze
niem
kom
plem
enta
rnyc
h usłu
g, w t
ym k
onsu
lting
owyc
h, d
orad
czyc
h, s
erw
isow
ych.
Odw
róco
na i
nżyn
ieri
a (G
-F-C
)K
opio
wan
ie p
rodu
któw
kon
kure
ntów
, dz
ięki
cze
mu
nie
ma
potr
zeby
pro
wad
zeni
a ko
szto
wny
ch
prac
bad
awcz
ych
i is
tnie
je m
ożliw
ość
sprz
edaż
y pr
oduk
tów
po
ceni
e m
niej
szej
niż
ory
gina
lne
prod
ukty
.
Otw
arty
mod
el b
izne
su (
G-F
-C)
Głó
wny
m ź
ródł
em t
wor
zeni
a w
artośc
i jes
t w
spół
prac
a z
part
nera
mi e
kosy
stem
u: f
irm
y po
szuk
ują
now
ych
spos
obów
wsp
ółpr
acy
z do
staw
cam
i, kl
ient
ami c
zy p
rodu
cent
ami d
óbr
kom
plem
enta
rnyc
h w c
elu
zwię
ksze
nia
zakr
esu
swoj
ej d
ział
alnośc
i.
Cro
wds
ourc
ing
(G-F
-C)
Roz
wią
zyw
anie
pro
blem
u je
st d
okon
ywan
e pr
zez
anon
imową
grupę
(głó
wni
e po
prze
z In
tern
et),
któr
ej u
czes
tnic
y m
ogą
otrz
ymać
mał
e w
ynag
rodz
enie
lub
nagr
odę,
jeśl
i ich
roz
wią
zani
e zo
stan
ie
wyb
rane
. Pow
ierz
enie
sze
roki
ej g
rupi
e uż
ytko
wni
ków
moż
liwoś
ci n
ieod
płat
nego
dod
awan
ia tr
eści
, ab
y in
ni m
ogli
mieć
do n
ich
nieo
dpła
tny
dostęp
(np
. Wik
iped
ia).
Wyk
orzy
stan
ie d
anyc
h kl
ient
ów (
ang.
leve
rage
cu
stom
er d
ata)
(G
-F-C
)N
owa
war
tość
jes
t tw
orzo
na p
oprz
ez g
rom
adze
nie
dany
ch o k
lient
ach
i w
ykor
zyst
ywan
ie i
ch d
o wła
snyc
h po
trze
b (n
p. p
opra
wy
efek
tyw
nośc
i dzi
ałal
nośc
i rek
lam
owej
) lu
b of
erow
anie
inny
m p
od-
mio
tom
.
Aik
ido
(G-F
-C)
Aik
ido
to ja
pońs
ka s
ztuk
a w
alki
, w k
tóre
j siłę
ata
kują
cego
wyk
orzy
stuj
e się
prze
ciw
ko n
iem
u. M
o-de
l opa
rty
na ty
m w
zorc
u of
eruj
e coś
zupełn
ie p
rzec
iwne
go w
obec
ofe
rty
konk
uren
tów
(pr
zyciąg
a kl
ient
ów p
refe
rują
cych
ide
e lu
b ko
ncep
cje
będą
ce w o
pozy
cji
do d
omin
ując
ych)
.
Mod
ele
inst
rum
entó
w pr
awny
ch
Bar
ter
(G-F
-C)
Wym
iana
pro
dukt
ów i
usłu
g z
klie
ntam
i bez
pła
tnoś
ci, a
le w z
amia
n za
jakąś w
artość
prz
ekaz
ywaną
drug
iej
stro
nie;
każ
da z
e st
ron
wyc
enia
ją
indy
wid
ualn
ie.
Cd.
tabe
li 23
315Marcin Kardas – Pojęcia i typy modeli biznesuWła
sność
ułam
kow
a (a
ng.
fract
iona
l ow
ner-
ship
) (G
-F-C
, J)
Wsp
ółwła
sność
drog
ich
akty
wów
prz
ez w
iele
pod
mio
tów
: kl
ienc
i są
wsp
ółwłaśc
icie
lam
i, al
e ni
e m
uszą
sam
odzi
elni
e do
star
czać
cał
ego
kapi
tału
(np
. tim
e-sh
arin
g m
iesz
kań)
.
Fran
czyz
a (G
-F-C
)Fr
ancz
yzod
awca
udz
iela
lice
ncji
na k
orzy
stan
ie z n
azw
y i o
fero
wan
ie u
sług
loka
lnym
pod
mio
tom
(k
orzy
sta
on z m
arki
, kno
w-h
ow i i
nneg
o w
spar
cia)
.
Lic
encj
a (G
-F-C
)W
ynal
azki
są
chro
nion
e pa
tent
ami,
a późn
iej f
irm
a ud
ziel
a lic
encj
i inn
ym f
irm
om c
hcąc
ym z n
ich
korz
ystać.
Fir
ma
konc
entr
uje
się
na p
row
adze
niu
prac
bad
awcz
o-ro
zwoj
owyc
h (z
arab
ia n
a tr
ans-
ferz
e w
iedz
y, a n
ie w
ytw
arza
niu
goto
wyc
h pr
oduk
tów
lub
usł
ug d
la k
lient
ów).
Wyn
ajęc
ie z
amia
st z
akup
u (a
ng.
rent
ins
tead
of
buy
) (G
-F-C
)K
lient
nie
kup
uje
prod
uktu
, al
e w
ynaj
muj
e go
, dz
ięki
cze
mu
moż
e uz
yskać
mni
ejsz
ym k
oszt
em
dostęp
do
prod
uktu
(ko
szt
ten
zwią
zany
jes
t z
czas
em w
ynaj
mow
ania
pro
dukt
u).
Lea
sing
(J)
Ofe
row
anie
pro
dukt
ów o w
ysok
ich
kosz
tach
i m
arża
ch w r
amac
h um
ów l
easi
ngow
ych
(np.
ko-
piar
ki X
erox
).
Mod
ele
finan
sowe
Uje
mny
cyk
l op
erac
yjny
(an
g. n
egat
ive
oper
a-tio
nal c
ycle
) (J
)G
ener
owan
ie w
ysok
ich
zysk
ów p
oprz
ez u
trzy
myw
anie
mał
ych
zapa
sów
i pła
tnoś
ci z
a pr
oduk
t pr
zed
jego
dos
tarc
zeni
em k
lient
om (
np. A
maz
on).
Mas
zynk
a do
rob
ieni
a go
tów
ki (
ang.
cas
h m
asch
ine)
(G
-F-C
)K
lienc
i do
konu
ją pła
tnoś
ci z g
óry,
prz
ed p
onie
sien
iem
wyd
atkó
w p
rzez
fir
mę
dost
arcz
ającą
pro-
dukt
y, d
zięk
i cz
emu
firm
a ta
pop
raw
ia s
woją
płyn
ność
fin
anso
wą.
Cro
wdf
undi
ng (
G-F
-C)
Prod
ukt
lub
star
t-up
fin
anso
wan
y pr
zez
grupę
inw
esto
rów
(gł
ówni
e po
prze
z In
tern
et)
chcą
cych
w
espr
zeć
daną
ideę.
Jes
t on
a re
aliz
owan
a po
osiąg
nięc
iu m
asy
kryt
yczn
ej o
raz
zape
wni
eniu
od-
pow
iedn
ich
korz
yści
inw
esto
rom
.
Dzi
elen
ie s
ię p
rzyc
hoda
mi
(ang
. rev
enue
sha
-rin
g) (
G-F
-C)
Dzi
elen
ie s
ię p
rzyc
hoda
mi
z in
tere
sari
usza
mi,
w t
ym p
rodu
cent
ami
dóbr
kom
plem
enta
rnyc
h lu
b ry
wal
i.
Dłu
gi o
gon
(ang
. lon
g ta
il) (
G-F
-C)
Wię
kszość
prz
ycho
dów
gen
erow
ana
jest
prz
ez s
zero
ki a
sort
ymen
t ni
szow
ych
prod
uktó
w,
a ni
e pr
zez
najp
opul
arni
ejsz
e i
mas
owe
sprz
edaw
ane
prod
ukty
.
Uki
erun
kow
anie
na
dół
pira
mid
y za
robk
owej
(a
ng. t
arge
t th
e po
or)
(G-F
-C)
Ofe
rta
kier
owan
a je
st d
o m
niej
zam
ożny
ch k
lient
ów p
o ce
nie,
któ
rą są
w s
tani
e za
płac
ić z
a pr
oduk
ty l
ub u
sług
i. Fi
rma
gene
ruje
mał
e zy
ski
z każd
ego
sprz
edan
ego
prod
uktu
lub
usł
ugi,
ale
korz
ysta
z d
użej
lic
zby
tran
sakc
ji.
Kon
trak
tow
anie
opa
rte
na w
ynik
ach
(ang
. per
-fo
rman
ce-b
ased
con
tract
ing)
(G
-F-C
)C
ena
prod
uktu
nie
jes
t op
arta
na
fizyc
znej
war
tośc
i, al
e w
ynik
ach,
jak
ie d
osta
rcza
ją o
part
e na
pr
oduk
cie
usłu
gi, w ś
cisł
ym p
owią
zani
u z
proc
esem
tw
orze
nia
war
tośc
i dl
a kl
ient
ów.
Źró
dło:
opr
acow
anie
wła
sne
na p
odst
awie
: Joh
nson
(20
10)
(J),
Gas
sman
n, F
rank
enbe
rger
i C
sik
(201
3) (
G-F
-C)
oraz
Lin
der
i Can
trel
l (20
00)
(L-C
).
316 III. EKONOMICZNE INSPIRACJE W ZARZĄDZANIU
20.4. Modele biznesu – kierunki dyskusji i badań
Prezentowane w literaturze pojęcia i typy modeli biznesu pozwalają na lepsze rozumienie, obrazowanie, komunikowanie i analizowanie logiki biznesowej lub o sią-gania przewagi konkurencyjnej. Podejście to pomaga także doskonalić projektowa-nie, planowanie i wdrażanie zmian oraz poszukiwanie nowych rozwiązań i innowacji (Osterwalder, Pigneur i Tucci, 2005, s. 14–16). Mimo tych zalet, w literaturze pre-zentowane są także głosy krytyczne wobec modeli biznesu.
Po pierwsze, krytyka modeli biznesu wiąże się z działalnością przedsiębiorstw internetowych w końcu lat 90. minionego wieku, które za pomocą nowych, innowa-cyjnych modeli biznesu starały się pozyskiwać środki inwestorów na finansowanie ich działalności (Shafer, Smith i Linder, 2005, s. 200). Model biznesu stał się popu-larnym słowem (ang. buzzword), które miało odzwierciedlać koncepcję prowadze-nia biznesu, ale dla wielu przedsiębiorstw internetowych stało się głównie hasłem reklamowym, w ślad za którym nie szły dobrze przemyślane rozwiązania biznesowe oparte na rzetelnych projekcjach finansowych. Fala upadłości i spadków wartości przedsiębiorstw internetowych po 2001 roku podważyła nie tylko wiarygodność tego typu przedsiębiorstw, ale również zaufanie do wielu typów modeli biznesu i przy-czyniła się do krytyki ze strony wielu przedstawicieli nauki i praktyki biznesowej ( DaSilva i Trkman, 2014, s. 381). Krytyczną opinię na temat modeli biznesu przed-stawił M.E. Porter, który w publikacji z 2001 roku pt. Strategia i Internet wskazał, że pojęcie „model biznesu” odnosi się do luźnej koncepcji, jak przedsiębiorstwa prowadzą biznes i generują przychody. Zdaniem M.E. Portera pojęcie to jest w naj-lepszym przypadku niejasne, zaś „podejście związane z modelem biznesu do zarzą-dzania staje się zaproszeniem do błędnego myślenia oraz łudzenia się” (Porter, 2001, s. 73). Wydaje się jednak, że ta krytyka adresowana była nie tyle do samej koncepcji modeli biznesu, ile do przedsiębiorstw internetowych, ich menedżerów i inwestorów, którzy motywowani chęcią szybkich zysków często pomijali rzetelne analizy strate-giczne i finansowe.
Po drugie, krytyka modeli biznesu wiąże się z dyskusją, jaką toczą przedstawi-ciele dyscypliny zarządzania, wskazujący luki i słabości tej koncepcji. D.J.H. Klang, M. Wallnofer i M. Hacklin uważają, że luki związane z koncepcją modeli biznesu wynikają z niewielkiej liczby badań dotycz ących związków pomiędzy modelami biz-nesu oraz innymi obszarami zarządzania (z wyłączeniem zarządzania strategicznego i przedsiębiorczości), np. marketingu, zarządzania zasobami ludzkimi, finansów, a także dostosowania komponentów modeli biznesu do uwarunkowań sektorowych oraz spójności i wzajemnego dopasowania poszczególnych komponentów modeli biznesu (Klang, Wallnofer i Hackiln, 2010, s. 15). Z kolei R. Arend wskazał, że słabością koncepcji modeli biznesu jest przenikanie się idei modelu biznesu z istnie-jącymi koncepcjami, teoriami i poziomami analizy, a także jej ograniczona oryginal-ność w stosunku do innych poziomów analizy, brak spójnej definicji modelu biznesu oraz ugruntowania w danych empirycznych (Arned, 2013, s. 393).
Odpowiadając na zarzut niedostatecznych podstaw empirycznych, Ch. Zott i R. Amit (2013) nawiązują do genezy i rozwoju podejścia zasobowego w zarządza-
317Marcin Kardas – Pojęcia i typy modeli biznesu
niu, które pojawiło się jako teoria, a dopiero później na podstawie tej teorii przepro-wadzono badania empiryczne. Sytuacja przedstawia się analogicznie w odniesieniu do koncepcji modeli biznesu, w ramach której w ostatnich latach prowadzono wiele interesujących prac teoretycznych, ale w stosunku do której widać potrzebę dalszych, intensywnych prac empirycznych (Zott i Amit, 2013, s. 2–8).
20.5. Podsumowanie
Rozdział dotyczył zagadnień związanych z pojęciem i typologiami modeli biz-nesu. Przedstawiono najważniejsze definicje, komponenty oraz typy (formy) modeli biznesu, a także główne zasady związane z tworzeniem tych modeli. Omówiono rów-nież prezentowane w literaturze głosy krytyki dotyczące modeli biznesu i główne wyzwania badawcze. Problemy opisywane w rozdziale są powiązane z zagadnieniami, które zostały zaprezentowane w innych rozdziałach książki, dotyczących m.in. szkół planistycznej i zasobowej w zarządzaniu strategicznym, wkładu firm doradczych w rozwój teorii zarządzania, marketingu oraz zarządzania innowacjami. Omawiana tematyka jest doskonałym przykładem ścisłego powiązania praktyki i teorii zarzą-dzania. Cieszy się rosnącym zainteresowaniem ze strony menedżerów oraz osób podejmujących działalność gospodarczą, w tym twórców komercjalizujących wyniki działalności badawczo-rozwojowej. Można oczekiwać dalszego wzrostu jej znaczenia w literaturze z obszaru zarządzania, gdyż wiele poruszanych w tym zakresie zagad-nień nadal wymaga intensywnych badań empirycznych.
Literatura
Afuah, A., Tucci, Ch.L. (2003). Biznes internetowy – strategie i modele. Kraków: Oficyna Eko-nomiczna.
Arend, R. (2013). The business model: Present and future – beyond a skeumorph. Strategic Organisation, 11(4), 390–402.
Baden-Fuller, Ch., Mangematin V. (2013). Business models: A challenging agenda. Strategic Organisation, 11(4), 418–427.
Casadesus-Masanell, R., Ricart, J.E. (2010). From strategy to business models and onto tac-tics. Long Range Planning, 43, 195–215.
Chesbrough, H., Rosenbloom, R.S. (2002). The role of the business model in capturing value from innovation: evidence from XEROX Corporation’s technology spin-off companies. Industrial and Corporate Change, 11(3), 529–555.
DaSilva, C.M., Trkman, P. (2014). Business model: What is it and what it is not? Long Range Planning, 47, 227–246.
de Wit, B., Meyer, R. (2007). Synteza strategii. Warszawa: PWE.Demil, B., Lecocq, X. (2010). Business model evolution: In search of dynamic consistency.
Long Range Planning, 43, 227–246.The Economist Intelligence Unit (2005). Business 2010. Embracing the challenge of change.
A report from the Economist Intelligence Unit sponsored by SAP. Pozyskano z: http://graphics.eiu.com/files/ad_pdfs/Business%202010_Global_FINAL.pdf (30.10.2015).
318 III. EKONOMICZNE INSPIRACJE W ZARZĄDZANIU
Gassmann, O., Frankenberger, K., Csik, M. (2013). The St. Gallen business model navigator. Pozyskano z: http://www.im.ethz.ch/education/HS13/MIS13/Business_Model_Navigator.pdf (30.10.2015).
Hedman, J., Kalling T. (2003). The business model concept: theoretical underpinnings and empirical illustrations. European Journal of Information Systems, 12, 49–59.
IBM Global Technology Services (2006). Business model innovation – the new route to com-petitive advantage. Pozyskano z: http://www-935.ibm.com/services/uk/cio/flexible/enflex_wp_business_model_innovation.pdf (30.10.2015).
Johnson, M.W. (2010). Seizing the white space: Business model innovation for growth and renewal. Boston: Harvard Business School Publishing.
Johnson, M.W., Christensen, C. (2008). Reinventing your business model. Harvard Business Review, 86(12), 51–59.
Klang, D.J.H., Wallnofer, M., Hacklin, M. (2010). The anatomy of the business model: A syn-tactical review and research agenda. W: Opening up innovation: Strategy, organization and technology (s. 2–32). London: Imperial College Business School.
Koźmiński, A.K. (2004). Zarządzanie w warunkach niepewności. Podręcznik dla zaawansowa-nych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Linder, J., Cantrell, S. (2000). Changing business models: Surveying the landscape. Institute for Strategic Change working paper, Accenture.
Magretta, J. (2002). Why business models matter? Harvard Business Review, 80(5), 86–92.Morris, M., Schindehutte, M., Allen, J. (2005). The entrepreneur’s business model: toward
a unified perspective. Journal of Business Research, 58, 726–735.Obłój, K. (2002). Tworzywo skutecznych strategii. Warszawa: PWE.Osterwalder, A., Pigneur, Y., Tucci, Ch. (2005). Clarifying business models: origins, presents
and future of the concept. Communications of AIS, 15, 1–25.Osterwalder, A., Pigneur, Y. (2013). Tworzenie modeli biznesowych. Podręcznik wizjonera.
Gliwice: Wydawnictwo Helion.Porter M.E. (2001). Strategy and the Internet. Harvard Business Review, 79(3), 62–77.Porter, M.E. (2006). Przewaga konkurencyjna. Osiąganie i utrzymywanie lepszych wyników.
Gliwice: Wydawnictwo Helion.Rappa, M. Business models on the Web. Pozyskano z: http://digitalenterprise.org/models/
models.html (30.10.2015).Shafer, S.M., Linder, J.C., Smith, H.J. (2005). The power of research models. Business Hori-
zons, 48, 199–207.Slywotzky, A.J., Morisson, D.J., Andelman, B. (2000). Strefa zysku. Warszawa: PWE.Stabell, C.B., Fjeldstad Ø.D. (2005). Configuring value for competitive advantage: on chains,
on shops, and networks. Strategic Management Journal, 19, 413–437.Teece, D.J. (2010). Business model, business strategy and innovation. Long Range Planning,
43, 172–194.Timmers, R. (1998). Business models for electronic markets. Electronic Markets, 8(2), 3–8.Zott, Ch., Amit R. (2010). Business model design: An activity system perspective. Long Range
Planning, 43, 216–226.Zott, Ch., Amit R. (2013). The business model: A theoretically anchored robust construct for
strategic analysis. Strategic Organisation, 1–20.Zott, Ch., Amit, R., Massa, L. (2011). The business model: Recent developments and future
research. Journal of Management, 1–24.