deprem etkĠsĠndekĠ bĠr bĠnanin performansinin …bu tez çalımasında, tdy07 ve ts500’e...
TRANSCRIPT
ĠSTANBUL TEKNĠK ÜNĠVERSĠTESĠ FEN BĠLĠMLERĠ ENSTĠTÜSÜ
YÜKSEK LĠSANS TEZĠ
OCAK 2013
DEPREM ETKĠSĠNDEKĠ BĠR BĠNANIN PERFORMANSININ
DEPREM YÖNETMELĠĞĠ VE FEMA 440’a GÖRE
KARġILAġTIRMALI DEĞERLENDĠRĠLMESĠ
Hamid GOLBANDI
ĠnĢaat Mühendisliği Anabilim Dalı
Yapı Mühendisliği Programı
Anabilim Dalı : Herhangi Mühendislik, Bilim
Programı : Herhangi Program
OCAK 2013
ĠSTANBUL TEKNĠK ÜNĠVERSĠTESĠ FEN BĠLĠMLERĠ ENSTĠTÜSÜ
DEPREM ETKĠSĠNDEKĠ BĠR BĠNANIN PERFORMANSININ
DEPREM YÖNETMELĠĞĠ VE FEMA 440’a GÖRE
KARġILAġTIRMALI DEĞERLENDĠRĠLMESĠ
YÜKSEK LĠSANS TEZĠ
Hamid GOLBANDI
(501091167)
ĠnĢaat Mühendisliği Anabilim Dalı
Yapı Mühendisliği Programı
Anabilim Dalı : Herhangi Mühendislik, Bilim
Programı : Herhangi Program
Tez DanıĢmanı: Prof. Dr. Zekai CELEP
iii
Tez DanıĢmanı : Prof. Dr. Zekai Celep ..........................
İstanbul Teknik Üniversitesi
Jüri Üyeleri : Prof. Dr. Kadir Güler ............................
İstanbul Teknik Üniversitesi
Prof. Dr. Abdurrahman Güner ...........................
İstanbul Üniversitesi
İTÜ, Fen Bilimleri Enstitüsü’nün 501091167 numaralı Yüksek Lisans Öğrencisi
Hamid GOLBANDI, ilgili yönetmeliklerin belirlediği gerekli tüm şartları yerine
getirdikten sonra hazırladığı “DEPREM ETKISINDEKI BĠR BĠNANIN
PERFORMANSININ DEPREM YÖNETMELĠĞĠ VE FEMA 440’a GÖRE
KARġILAġTIRMALI DEĞERLENDĠRĠLMESĠ
Teslim Tarihi : 17 Aralık 2012
Savunma Tarihi : 31 Ocak 2013
iv
v
Aileme,
vi
vii
ÖNSÖZ
Bu tez çalışmasında, TDY07 ve TS500’e uygun olarak tasarlanmış iki farklı
binanın, TDY07 ve FEMA 440’da bahsedilen doğrusal olmayan statik itme analizi
yöntemlerine göre belirlenen performans noktalarındaki durumları, TDY07’ye
uygun olarak benzeştirilmiş üç adet suni deprem ivme kaydı kullanılarak
gerçekleştirilen Zaman Tanım Alanında Doğrusal Olmayan Analiz sonuçları ile
karşılaştırılmıştır.
Desteğini ve özverisini hiçbir zaman esirgemeyen, bilgi ve tecrübesi ile bana ışık
tutan değerli tez danışmanım Prof. Dr. Zekai CELEP’e, teşekkürü bir borç bilir, en
içten sevgi ve saygılarımı sunarım.
Lisansüstü eğitimimde bilgi, deneyim ve zamanını benimle paylaşan
bütün hocalarıma ayrıca teşekkür ederim.Yaşamım süresince desteklerini benden
hiçbir zaman esirgemeyen, sevgi ve ilgileri ile bana büyük destek olan aileme en
içten teşekkürlerimi sunarım. Tez çalışmam sırasında göstermiş olduğu sabır ve
hoşgörüden dolayı ayrıca sevgili anneme ve babama teşekkürü bir borç bilirim.
çalışmalarım boyunca bana her türlü kolaylığı sağlayan ve tecrübeleri ile
çalışmalarımda bana yardımcı olan mesai arkadaşlarım Y. Müh. Hamid Farrokh
Ghatte ve Y. Müh. Mustafa Akbaba’ya teşekkür ederim.
Her zaman fikirlerini ve tecrübelerini benimle paylaşan ve bir kardeş gibi zor
durumlarda beni yanlız bırakmayan çok değerli arkadaşlarım Y. Müh.Farrokh
Mahnamfar ve Y. Müh. Yasin Abdollahzademoradi’ ye teşekkür ederim.
Aralık 2012
Hamid GOLBANDI
(İnş. Müh)
viii
ix
ĠÇĠNDEKĠLER
Sayfa
ÖNSÖZ ...................................................................................................................... vii ĠÇĠNDEKĠLER ......................................................................................................... ix
KISALTMALAR .................................................................................................... xiii ÇĠZELGE LĠSTESĠ ................................................................................................. xv ġEKĠL LĠSTESĠ ...................................................................................................... xix
ÖZET ...................................................................................................................... xxiii SUMMARY ............................................................................................................ xxv 1. GĠRĠġ ...................................................................................................................... 1 1.1 Konu .................................................................................................................... 1
1.2 Tezin Amacı ........................................................................................................ 2
2. TDY07’YE GÖRE DOĞRUSAL ELASTĠK OLMAYAN ANALĠZ
…YÖNTEMLERĠ ĠLE PERFORMANS ANALĠZĠ ............................................... 5 2.1 Giriş ..................................................................................................................... 5 2.2 Talebin Belirlenmesi ........................................................................................... 7
2.2.1 Bina hedef performans veya performanslarının belirlenmesi ..................... 7 2.2.2 Hedef performans veya performanslara göre deprem etkisini
.........belirlenmesi ............................................................................................... 10 2.3 Kapasitenin Belirlenmesi ................................................................................... 12
2.3.1 Bina bilgi düzeyinin ve mevcut malzeme dayanımlarının belirlenmesi ... 12 2.3.2 Yapı elemanlarının plastik mafsal özelliklerinin belirlenmesi ................. 13 2.3.3 Bina matematik modelinin kapasite hesaplarının yapılabilmesi için
.........uygun hale getirilmesi ............................................................................... 17
2.3.4 Doğrusal elastik olmayan analiz metotları ile bina kapasitelerini
…….belirlenmesi…………....................... ........................................................ 19 2.3.4.1 Artımsal eşdeğer deprem yükü yöntemine göre bina kapasitesinin
………belirlenmesi ............................................................................................ 20
2.3.4.2 Zaman tanım alanında artımsal hesap yöntemine göre
………bina kapasitesinin belirlenmesi ............................................................. 23 2.4 Kapasite ve Talebin Karşılaştırılması ................................................................ 24
2.4.1 Artımsal eşdeğer deprem yükü yöntemine göre kapasite ve talebin
…….karşılaştırılması ......................................................................................... 25 2.4.2 Zaman tanım alanında artımsal hesap yöntemine göre kapasite ve talebin
…….karşılaştırılması ......................................................................................... 29 2.4.3 Betonarme elamanlarda toplam eğriliklerin bulunması ............................ 30
2.4.4 Betonarme yapı elemanlarının kesit hasar sınırlarının belirlenmesi ......... 30 2.4.5 Eleman hasar durumlarının belirlenmesi .................................................. 32
3. FEMA440’A GÖRE PERFORMANSA DAYALI TASARIM VE
…DEĞERLENDĠRME ........................................................................................... 35 3.1 Giriş .................................................................................................................... 35
x
3.2 FEMA Raporuna Göre Doğrusal Olmayan Statik Analiz Yöntemlerinin
........Temelleri ............................................................................................................ 37 3.2.1 Doğrusal olmayan analiz tipleri ................................................................ 38 3.2.1.1 Doğrusal olmayan dinamik analiz yöntemleri ........................................ 39 3.2.1.2 Eşdeğer çok serbestlik dereceli modeller ile basitleştirilmiş
………doğrusal olmayan dinamik analiz yöntemleri ..................................... 41 3.2.1.3 Eşdeğer tek serbestlik dereceli modeller ile basitleştirilmiş
………doğrusalolmayan dinamik analiz yöntemleri ......................................... 41 3.2.1.4 Doğrusal olmayan statik analiz yöntemleri ............................................ 41
3.3 FEMA Raporlarında Belirtilen Performans Seviyeleri ...................................... 43
3.3.1 Taşıyıcı eleman performans seviyeleri ...................................................... 44 3.3.2 Taşıyıcı olmayan eleman performans seviyeleri ....................................... 45
3.3.3 Bina hedef performans seviyeleri .............................................................. 47 3.3.4 Deprem hareketi ........................................................................................ 48
3.4 FEMA440 Eşdeğer Doğrusallaştırma Yöntemine Göre Doğrusal
........Olmayanİtme Analizinin Yapılışı ...................................................................... 50 3.4.1 Eşdeğer doğrusallaştırma yöntemine giriş ................................................ 50
3.4.2 Bina matematik modelinin hesaplara uygun hale getirilmesi ................... 50 3.4.3 Statik itme analizinde kullanılacak yatay yük dağılımının belirlenmesi ... 52 3.4.4 Histeretik davranış tipleri .......................................................................... 53 3.4.5 βeff efektif sönüm oranının hesaplanması .................................................. 54
3.4.6 Teff efektif periyodun hesaplanması ......................................................... 55
4. DOĞRUSAL OLMAYAN DAVRANIġININ ĠNCELENECEĞĠ TAġIYICI
…SĠSTEMLERĠN BOYUTLANDIRILMASI VE PLASTĠK MAFSAL
…ÖZELLĠKLERĠNĠN BELĠRLENMESĠ ............................................................. 57 4.1 Tasarımı Yapılacak Binaların Geometrileri ....................................................... 57 4.2 Malzeme Özellikleri ........................................................................................... 57 4.3 Deprem Karakteristikleri .................................................................................... 59
4.4 Boyutlandırmada Esas Alınan Yükler ................................................................ 59 4.5 Taşıyıcı Sistemlerin Boyutlandırılması .............................................................. 59
4.6 Plastik Mafsal Özelliklerinin Hesaplanması ...................................................... 63 4.6.1 Beton ve donatı çeliği için malzeme modelleri ......................................... 63 4.6.1.1 Sargısız beton malzeme modeli .............................................................. 64 4.6.1.2 Sargılı beton malzeme modeli ................................................................ 65
4.6.1.3 S420a donatı çeliği malzeme modeli ...................................................... 67
4.6.2 Olası plastik mafsal bölgeleri .................................................................... 69
4.6.3 Kolonların plastik mafsal özellikleri ......................................................... 70 4.6.4 Kirişlerin plastik mafsal özellikleri ........................................................... 71
5. ZAMAN TANIM ALANINDA DOĞRUSAL OLMAYAN ANALĠZLERDE
…KULLANILACAK 3 ADET DEPREM ĠVME KAYDININ SEÇĠLMESĠ .... 73 5.1 Deprem İvme kayıtlarının TDY07’ye Göre Benzeştirilebilmesi İçin
…….sağlanması Gereken Şartlar ............................................................................... 73 5.2 Rastgele Seçilen Deprem İvmesi Kayıtları......................................................... 74 5.3 Deprem İvme Kayıtlarının Benzeştirilmesi ........................................................ 75 5.4 TDY07’deki Şartların Sağlanıp Sağlanamadığının Kontrolü ............................ 76 5.5 tepe yerdeğiştirmesi sonuçlarının detaylı gösterimleri ....................................... 77
5.6 Kayıtlardan elde edilen spektrum-zaman sonuçlarının detaylı gösterimleri ...... 80
xi
6. TASARLANAN BĠNALAR ĠÇĠN TDY07 EġDEĞER DEPREM YÜKÜ
…YÖNTEMĠNE GÖRE ARTIMSAL ĠTME ANALĠZĠNĠN YAPILIġI VE
…SONUÇLARI ........................................................................................................ 83 6.1 Giriş .................................................................................................................... 83 6.2 Etkin Eğilme Rijitlik Oranlarının Belirlenmesi ................................................. 85
6.3 Eşdeğer Deprem Yükü Dağılımının Belirlenmesi ............................................. 87 6.4 Artımsal İtme Analizlerinin SAP2000’de Tanımlanması .................................. 91 6.5 Artımsal İtme Analizlerinin Sonucunda Tepe Yerdeğiştirmesi-Taban Kesme
........Kuvveti Eğrilerinin Elde Edilmesi ..................................................................... 91 6.6 Bina Performans Noktalarının Belirlenmesi ...................................................... 93
6.7 Tepe yerdeğiştirmesi-taban kesme kuvveti eğrisini, g katsayısının değişimi ile
........gösterimi ............................................................................................................. 99
7. FEMA440 EġDEĞER DOĞRUSALLAġTIRMA YÖNTEMĠNE GÖRE
…ARTIMSAL ĠTME ANALĠZĠNĠN YAPILIġI VE SONUÇLARI ................. 101 7.1 Giriş .................................................................................................................. 101 7.2 Bina Performans Noktalarının Belirlenmesi .................................................... 101
8. ĠNCELENEN BĠNALARDAN ELDE EDĠLEN SONUÇLAR ...................... 105 8.1 Giriş .................................................................................................................. 105 8.2 Global Bazda Elde Edilen Sonuçlar ................................................................. 106
8.2.1 Açıklama ................................................................................................. 106 8.2.2 Tepe yerdeğiştirmesi sonuçları ............................................................... 106
8.2.3 Taban kesme kuvveti sonuçları ............................................................... 109 8.3 Eleman Bazında Sonuçlar ................................................................................ 112
8.3.1 Katlara göre plastikleşen kiriş mesneti yüzdeleri ................................... 112 8.3.2 Katlara göre plastikleşen kolon mesneti oranları .................................... 114
9. TEZ ÇALIġMASI SONUCUNDA ELDE EDĠLEN GENEL SONUÇLAR . 119 KAYNAKLAR ....................................................................................................... 121
ÖZGEÇMĠġ ............................................................................................................ 129
xii
xiii
KISALTMALAR
ASCE : American Society of Civil Engineers
ASCE 41-06 : Seismic Rehabilitation of Existing Buildings
ATC : Applied Technology Council
ATC 40 : Seismic Evaluation and Retrofit of Concrete Buildings
ATC 55 : Evaluation and Improvement of Inelastic Seismic Analysis
Procedures
BHB : Belirgin Hasar Bölgesi
BSSC : Building Seismic Safety Council
CG : Can Güvenliği
EERCUCB : Earthquake Engineering Research Center of University of
California at Berkeley
FEMA : Federal Emergency Management Agency
FEMA 273,356 : NEHRP Guidelines for the Seismic Rehabilitation of Buildings
FEMA 440 : Improvement of Nonlinear Static Seismic Analysis Procedures
GB : Göçme Bölgesi
GÇ : Göçme Sınırı
GÖ : Göçmenin Önlenmesi
GV : Güvenlik Sınırı
HK : Hemen Kullanım
ĠDS : İvme Davranış Spektrumu
ĠHB : İleri Hasar Bölgesi
KYHKS : Kuvvetli Yer Hareketi Kısmının Süresi
MHB : Minimum Hasar Bölgesi
MĠDS : Modifiye Edilmiş İvme Davranış Spektrumu
MN : Minimum Hasar Sınırı
NEHRP : National Earthquake Hazards Reduction Program
PDM : Performansa Dayalı Mühendislik
SAP2000 : Integrated Software for Structural Analysis and Design
TDY07 : Deprem Bölgelerinde Yapılacak Binalar Hakkında
..Yönetmelik 2007
TS-500 : Betonarme Yapıların Tasarım ve Yapım Kuralları, 2002
XTRACT : Cross-sectional X Structural Analysis of Components
ZTADOA : Zaman Tanım Alanında Doğrusal Olmayan Analiz
xiv
xv
ÇĠZELGE LĠSTESĠ
Sayfa
Çizelge 2.1 : Bina sınıfları. .......................................................................................... 7 Çizelge 2.2 : Bina hedef performans düzeyleri. .......................................................... 9
Çizelge 2.3 : Deprem türleri ve elastik spektrum eğrisindeki değişim. ..................... 11 Çizelge 2.4 : Bilgi düzeyi katsayıları ......................................................................... 13 Çizelge 2.5 : Hareketli yük katılım katsayısı - n ....................................................... 18 Çizelge 2.6 : Hesap doğrultuları. ............................................................................... 19 Çizelge 2.7 : Eşdeğer deprem yükünün hesaplanması............................................... 21
Çizelge 2.8 : Eşdeğer deprem yükünün hesaplanması............................................... 21 Çizelge 3.1 : Bina hedef performans seviyeleri. ........................................................ 48 Çizelge 3.2 : Rijitlik azaltma katsayıları. .................................................................. 51
Çizelge 3.3 : βeff Efektif sönüm oranının hesaplanmasında kullanılan katsayılar. .... 55 Çizelge 3.4 : Teff Efektif periyodun hesaplanmasında kullanılan katsayılar ............ 55 Çizelge 4.1 : C30 Betonun mekanik özellikleri. ........................................................ 58
Çizelge 4.2 : S420a Donatı çeliğinin mekanik özellikleri. ........................................ 58
Çizelge 4.3 : Binaların geometrik özellikleri. ............................................................ 58 Çizelge 4.4 : Sabit ve hareketli yükler. ...................................................................... 59 Çizelge 4.5 : Kolon kesit tipleri. ................................................................................ 60
Çizelge 4.6 : DURUM 1’de kullanılan kolon tipleri. ................................................ 60 Çizelge 4.7 : DURUM 2’de kullanılan kolon tipleri. ................................................ 61
Çizelge 4.8 : DURUM 1 için perde kesitleri. ............................................................ 61 Çizelge 4.9 : DURUM 1’de kullanılan kiriş tipleri. .................................................. 62 Çizelge 4.10 : DURUM 2’de kullanılan kiriş tipleri. ................................................ 62 Çizelge 4.11 : Sargısız beton malzeme modeli için matematiksel denklemler. ........ 65
Çizelge 4.12 : Sargılı beton malzeme modeli için matematiksel denklemler............ 67 Çizelge 4.13 : S420a Donatı çeliği malzeme modeli için matematiksel denklemler. 68 Çizelge 5.1 : Seçtiğimiz deprem kayıtları.................................................................. 75
Çizelge 5.2 : Ham ve benzeştirilmiş deprem ivme kayıtları. ..................................... 75
Çizelge 5.3 : Birinci şartın kontrol edilmesi. ............................................................. 76 Çizelge 5.4 : İkinci şartın kontrol edilmesi. ............................................................... 77 Çizelge 6.1 : Binaların birinci titreşim modalarına ait etkin kütle oranları. .............. 84
Çizelge 6.2 : DURUM 1’deki kolonların etkin eğilme rijitlik oranları. .................... 86 Çizelge 6.3 : DURUM 2’deki kolonların etkin eğilme rijitlik oranları. .................... 87 Çizelge 6.4 : DURUM 1 için x ve y ekseni doğrultusundaki hakim mod şekli
......................genlikleri. ............................................................................................. 88 Çizelge 6.5 : DURUM 1 için x ve y ekseni doğrultusundaki hakim mod şekli
..................... genlikleri. ............................................................................................. 88 Çizelge 6.6 : DURUM 1 için x ekseni doğrultusundaki eşdeğer deprem yükü
......................dağılımı. ............................................................................................... 89 Çizelge 6.7 : DURUM 1 için y ekseni doğrultusundakieşdeğer deprem yükü
..................... dağılımı. ............................................................................................... 89
xvi
Çizelge 6.8 : DURUM 1 için x ekseni doğrultusundaki eşdeğer deprem yükü
......................dağılımı. ................................................................................................ 90 Çizelge 6.9 : DURUM 1 için y ekseni doğrultusundaki eşdeğer deprem yükü
......................dağılımı. ................................................................................................ 90 Çizelge 6.10 : DURUM 1 için x doğrultusunda performans noktası hesaplamasında
........................kullanılan terimler. ............................................................................ 94 Çizelge 6.11 : DURUM 1 için y doğrultusunda performans noktası hesaplamasında
........................kullanılan terimler ............................................................................. 94 Çizelge 6.12 : DURUM 2 için x doğrultusunda performans noktası hesaplamasında
................................kullanılan terimler ..................................................................... 95
Çizelge 6.13 : DURUM 2 için y doğrultusunda performans noktası hesaplamasında
........................kullanılan terimler ............................................................................. 95
Çizelge 6.14 : Tepe yerdeğiştirmesi istemi 𝑢𝑥 ’ni hesaplanması. ................... 97 Çizelge 8.1 : DURUM 1-X Yonunde tepe yerdeğiştirmesi sonuçlarının
......................karşılaştırılması. (m) ........................................................................... 106 Çizelge 8.2 : DURUM 1-Y Yonunde tepe yerdeğiştirmesi sonuçlarının
......................karşılaştırılması. (m) ........................................................................... 107 Çizelge 8.3 : DURUM 2-X Yonunde tepe yerdeğiştirmesi sonuçlarının
......................karşılaştırılması. (m) ........................................................................... 107 Çizelge 8.4 : DURUM 2-Y Yonunde tepe yerdeğiştirmesi sonuçlarının
......................karşılaştırılması.(m) ............................................................................ 108 Çizelge 8.5 : DURUM 1 X doğrultusunda taban kesme kuvveti sonuçlarının
......................karşılaştırılması. ................................................................................. 109
Çizelge 8.6 : DURUM 1 Y doğrultusunda taban kesme kuvveti sonuçlarının
......................karşılaştırılması. ................................................................................. 110 Çizelge 8.7 : DURUM 2 X doğrultusunda taban kesme kuvveti sonuçlarının
......................karşılaştırılması. ................................................................................. 110
Çizelge 8.8 : DURUM 2 Y doğrultusunda taban kesme kuvveti sonuçlarının
......................karşılaştırılması. ................................................................................. 111
Çizelge 8.9 : DURUM 1’de X doğrultusunda katlara göre plastikleşen kiriş
......................oranları. ............................................................................................... 112 Çizelge 8.10 : DURUM 1’de Y doğrultusunda katlara göre plastikleşen kiriş
........................oranları. ............................................................................................. 113 Çizelge 8.11 : DURUM 2’de X doğrultusunda katlara göre plastikleşen kiriş
........................oranları. ............................................................................................. 113
Çizelge 8.12 : DURUM 2’de Y doğrultusunda katlara göre plastikleşen kiriş
........................oranları. ............................................................................................. 114 Çizelge 8.13 : DURUM 1’de X doğrultusunda katlara göre plastikleşen kolon
........................oranları. ............................................................................................. 115 Çizelge 8.14 : DURUM 1’de X doğrultusunda katlara göre plastikleşen kolon
........................oranları. ............................................................................................. 115
Çizelge 8.15 : DURUM 2’de X doğrultusunda katlara göre plastikleşen kolon
........................oranları. ............................................................................................. 116 Çizelge 8.16 : DURUM 2’de Y doğrultusunda katlara göre plastikleşen kolon
........................oranları. ............................................................................................. 116 Çizelge A.1 : TİP 5 kolonunun 3Boyutlu etkileşim yüzeyinin oluşturulmasında
……………...kullanılan 2 boyutlu etkileşim eğrileri. .............................................. 124
Çizelge A.2 : TİP 4 kolonunun 3Boyutlu etkileşim yüzeyinin oluşturulmasında
……………...kullanılan 2 boyutlu etkileşim eğrileri. .............................................. 125
xvii
Çizelge A.3 : TİP 3 kolonunun 3Boyutlu etkileşim yüzeyinin oluşturulmasında
……………...kullanılan 2 boyutlu etkileşim eğrileri. ............................................. 126 Çizelge A.4 : TİP 2 kolonunun 3Boyutlu etkileşim yüzeyinin oluşturulmasında
……………...kullanılan 2 boyutlu etkileşim eğrileri. ............................................. 127 Çizelge A.5 : TİP 1 kolonunun 3Boyutlu etkileşim yüzeyinin oluşturulmasında
………………kullanılan 2 boyutlu etkileşim eğrileri. ............................................ 128
xviii
xix
ġEKĠL LĠSTESĠ
Sayfa
ġekil 3.1 : Balık kılçığı ve çok serbestlik dereceli konsol kolon modeli. .................. 38 ġekil 3.2 : Doğrusal olmayan dinamik analiz yönteminin akış diyagramı. ............... 39
ġekil 3.3 : Süneklik ve deprem etkisinin sonuçlar üzerindeki etkisi. ........................ 40 ġekil 3.4 : Doğrusal olmayan statik analiz yönteminin akış diyagramı. ................... 42 ġekil 3.5 : Doğrusal olmayan analiz yöntemleri matrisi. .......................................... 42 ġekil 3.6 : Taşıyıcı eleman performans seviyeleri. .................................................... 44 ġekil 3.7 : Taşıyıcı eleman performans seviyelerinin kapasite eğrisi üzerinde
..................gösterimi ................................................................................................... 44 ġekil 3.8 : Taşıyıcı olmayan eleman performans seviyeleri. ..................................... 46 ġekil 3.9 : Temel bina hedef performans seviyeleri. ................................................. 47
ġekil 3.10 : Histeretik davranış tipleri. ...................................................................... 53 ġekil 4.1 : Perdeli ve perdesiz durumlar için örnek kolon aplikasyon planı. ............ 61 ġekil 4.2 : Perdeli ve perdesiz durumlar için örnek kiriş aplikasyon planları. .......... 62
ġekil 4.3 : Bir kolon kesitinde kullanılan malzeme modelleri................................... 63
ġekil 4.4 : Sargısız beton modeli gerilme-birim şekildeğiştirme grafiği. .................. 64 ġekil 4.5 : Sargılı beton modeli gerilme-birim şekildeğiştirme ....grafiği. .................. 66 ġekil 4.6 : S420a Donatı çeliği malzeme modeli gerilme-birim şekildeğiştirme
.................grafiği. ....................................................................................................... 68 ġekil 4.7 : Olası plastik mafsal yerleri. ...................................................................... 69
ġekil 4.8 : Kesitlerinin 3 boyutlu etkileşim yüzeylerinin oluşturulması. .................. 71 ġekil 5.1 : Elastik spektral ivme spektrumu Sae(T). ................................................. 74 ġekil 5.2 : 3 adet depremin spektrumları ve Z2 elastik spektral ivme spektrumu. .... 76 ġekil 5.3 : DURUM1 Kobe için tepe yerdeğiştirmesi sonuçlarının detaylı
…………..gösterimi. .................................................................................................. 78 ġekil 5.4 : DURUM1 Northridge için tepe yerdeğiştirmesi sonuçlarının detaylı
…………..gösterimi. .................................................................................................. 78
ġekil 5.5 : DURUM1 Kocaeli için tepe yerdeğiştirmesi sonuçlarının detaylı
………….. gösterimi. ................................................................................................. 78 ġekil 5.6 : DURUM 2 Kobe için tepe yerdeğiştirmesi sonuçlarının detaylı
…………. gösterimi. .................................................................................................. 79
ġekil 5.7 : DURUM 2 Northridge için tepe yerdeğiştirmesi sonuçlarının detaylı
…………..gösterimi. .................................................................................................. 79 ġekil 5.8 : DURUM 2 Kocaeli için tepe yerdeğiştirmesi sonuçlarının detaylı
……….… gösterimi. .................................................................................................. 79 ġekil 5.9 : DURUM 1 Kobe için spektrum-zaman sonuçlarının detaylı gösterimi. .. 80
ġekil 5.10 : DURUM 1 Northridge için spektrum-zaman sonuçlarının detaylı
……………gösterimi. ................................................................................................ 80
ġekil 5.11 : DURUM 1 Kocaeli için spektrum-zaman sonuçlarının detaylı
……………gösterimi. ................................................................................................ 80 ġekil 5.12 : DURUM 2 Kobe için spektrum-zaman sonuçlarının detaylı .gösterimi. 81
xx
ġekil 5.13 : DURUM 2 Northridge için spektrum-zaman sonuçlarının detaylı
……………gösterimi. ................................................................................................ 81 ġekil 5.14 : DURUM 2 Kocaeli için spektrum-zaman sonuçlarının detaylı
……………gösterimi. ................................................................................................ 81 ġekil 6.1 : DURUM 1 x ekseni doğrultusu için itme eğrisi. ...................................... 91
ġekil 6.2 : DURUM 1 y ekseni doğrultusu için itme eğrisi. ...................................... 92 ġekil 6.3 : DURUM 2 x ekseni doğrultusu için itme eğrisi. ...................................... 92 ġekil 6.4 : DURUM 1 y ekseni doğrultusu için itme eğrisi. ...................................... 92 ġekil 6.5 : DURUM 1 için iki binanın x ekseni ve y ekseni doğrultusu için itme
…………..eğrileri. ..................................................................................................... 93
ġekil 6.6 : DURUM 2 için iki binanın x ekseni ve y ekseni doğrultusu için itme
…………..eğrileri. ..................................................................................................... 93
ġekil 6.7 : DURUM 1 x ekseni doğrultusu için kapasite ve talep eğrilerinin
…………..kesiştirilmesi. ............................................................................................ 96 ġekil 6.8 : DURUM 1 y ekseni doğrultusu için kapasite ve talep eğrilerinin
…………..kesiştirilmesi. ............................................................................................ 96 ġekil 6.9 : DURUM 2 x ekseni doğrultusu için kapasite ve talep eğrilerinin
…………..kesiştirilmesi. ............................................................................................ 96 ġekil 6.10 : DURUM 2 y ekseni doğrultusu için kapasite ve talep eğrilerinin
……………kesiştirilmesi. .......................................................................................... 97 ġekil 6.11 : DURUM 1 x doğrultusunda 43. Hesap adim ve y doğrultusunda
…...............42. Hesap adımı ....................................................................................... 98 ġekil 6.12 : DURUM 1 y doğrultusunda 40. Hesap adim ve y doğrultusunda 42.
……………Hesap adımı ............................................................................................ 98 ġekil 6.13 : DURUM 2de x doğrultusunda Kobe depremi ile
…………....karşılıştırılması ....................................................................................... 99 ġekil 6.14 : DURUM 2 de x doğrultusunda Northridge depremi ile
…………....karşılıştırılması ....................................................................................... 99
ġekil 6.15 : DURUM 2 de x doğrultusunda Kocaeli depremi ile
…………….karşılıştırılması ...................................................................................... 99
ġekil 7.1 : DURUM 1 için x ekseni doğrultusu için hesaplanan performans noktası
..................değerleri. ................................................................................................. 102 ġekil 7.2 : DURUM 1 için y ekseni doğrultusu için hesaplanan performans noktası
..................değerleri. ................................................................................................. 102
ġekil 7.3 : DURUM 1 için x ekseni doğrultusu için hesaplanan performans noktası
.................değerleri. .................................................................................................. 103
ġekil 7.4 : DURUM 1 için y ekseni doğrultusu için hesaplanan performans noktası
..................değerleri. ................................................................................................. 103 ġekil 7.5 : DURUM 1 x doğrultusunda 42. Hesap adim ve y doğrultusunda 42.
..................Hesap adımı ............................................................................................ 104 ġekil 7.6 : DURUM 2 x doğrultusunda 40. Hesap adim ve y doğrultusunda 40.
..................Hesap adımı ............................................................................................ 104 ġekil 8.1 : Elde edilen sonuçların gösterilme yapısı. ............................................... 105
xxi
SEMBOL LĠSTESĠ
Ac : Kolon veya perdenin brüt kesit alanı
Ao : Etkin yer ivmesi katsayısı
Aw : Kesme donatısının alanı
A(T) : Spektral ivme katsayısı
ay1 : Birinci moda ait eşdeğer akma ivmesi
a1(i)
: (i). itme adımı sonunda elde edilen birinci moda ait modal ivme
CR1 : Birinci moda ait doğrusal olmayan spektral yerdeğiştirme
d1(i)
: (i)’inci itme adımı sonunda elde edilen birinci moda ait modal
...yerdeğiştirme
d1(p)
: Birinci moda ait modal yerdeğiştirme istemi
d maxe : Eşit yerdeğiştirme kuralı kullanılarak elastik sistem için elde edilen
..elastik yerdeğiştirme.
D maxep : Eşit yerdeğiştirme kuralına göre hesaplanan elastik sistemin..elastik
..yerdeğiştirmesi kullanılarak elde edilen elasto-plastik.yerdeğiştirme.
Ec : Betonun elastisite modülü
(EI)e : Çatlamış kesite ait eğilme rijitliği
(EI)o : Çatlamamış kesite ait eğilme rijitliği
fcm : Mevcut beton basınç dayanımı
fctm : Mevcut betonun çekme dayanımı
fsu : Donatının minimum kopma dayanımı
fyk : Donatının en küçük akma dayanımı
G : Sabit yükler
g : Yerçekimi ivmesi
I : Bina önem katsayısı
Ig : Atalet momenti
Lp : Plastik mafsal boyu
Mx1 : x deprem doğrultusunda doğrusal elastik davranış için tanımlanan birinci moda ait etkin kütle
mi : Binanın i’inci katının kütlesi
ND : Deprem hesabında esas alınan toplam kütlelerle uyumlu düşey.yükler ..altında kolon veya perdede oluşan eksenel kuvvet
n : Hareketli yük katılım katsayısı
Q : Hareketli yükler
R : Taşıyıcı sistem
Ra(T) : Deprem yükü azaltma katsayısı
S(T) : Spektrum katsayısı
Sa : Spektral ivme
Sae(T) : Elastik spektral ivme
Sd : Spektral yerdeğiştirme
Sdi1 : Birinci moda ait spektral yerdeğiştirme oranı
xxii
Sde1 :İtme analizinin ilk adımında birinci moda ait doğrusal
.elastik.spektral ..Yerdeğiştirme
T : Periyot
TA, TB : Spektrum karakteristik periyotları
Teff : Efektif periyot
Tsec : Sekant periyodu
u(i)
xN1 : Binanın tepesinde (N’inci katında) x deprem doğrultusunda (i)’inci
. .itme adımı sonunda elde edilen birinci moda ait yerdeğiştirme
V(i)
x1 : x deprem doğrultusunda (i)’inci itme adımı sonunda elde edilen
...birinci moda (hakim moda) ait taban kesme kuvveti
W : Binanın hareketli yük katılım katsayısı kullanılarak bulunan toplam
..ağırlığı
εcu : Kesitin en dış lifindeki beton basınç birim şekildeğiştirmesi
εs : Donatı çeliği birim şekildeğiştirmesi
εcg : Etriye içindeki bölgenin en dış lifindeki beton basınç birim
..şekildeğiştirmesi
Φp : Plastik dönme istemi
Φy : Eşdeğer akma eğriliği
Φt : Toplam eğrilik istemi
Φxin : Kat döşemelerinin rijit diyafram olarak çalıştığı binalarda, n’inci
..mod .. şeklinin i’inci katta x ekseni doğrultusundaki yatay bileşeni
ΦxN1 : Binanın tepesinde (N’inci katında) x deprem doğrultusunda birinci
.. moda ait mod şekli genliği
Φyin : Kat döşemelerinin rijit diyafram olarak çalıştığı binalarda, n’inci
..mod şeklinin i’inci katta y ekseni doğrultusundaki yatay bileşeni
Φθin : Kat döşemelerinin rijit diyafram olarak çalıştığı binalarda, n’inci
..mod şeklinin i’inci katta düşey eksen etrafındaki dönme bileşeni
βeff : Efektif sönüm oranı
Γx1 : x deprem doğrultusunda birinci moda ait modal katkı çarpanı
ηbi : Burulma düzensizliği katsayısı
ω : Açısal frekans
μ : Süneklik
xxiii
DEPREM ETKĠSĠNDEKI BĠR BĠNANIN PERFORMANSININ DEPREM
YÖNETMELĠĞĠ VE FEMA 440’a GÖRE KARġILAġTIRMALI
DEĞERLENDĠRĠLMESĠ
ÖZET
Yapı sistemleri bazı özel durumlar hariç, işletme yükleri altında genellikle doğrusal
davranış gösterirler. Buna karşılık dış etkiler (deprem vb.) işletme yük sınırını
aşarak yapının taşıma gücüne yaklaştıkça, gerilmeler doğrusal elastik sınırı
aşmakta ve yer değiştirmeler çok küçük kabul edilemeyecek değerler almaktadır.
Yapı sistemlerinin doğrusal elastik sınır ötesindeki davranışlarının hesaba katılması
oldukça zahmetli ve zaman alıcı hesapların yapılmasını gerekli kılmaktadır.
Son yirmi yıl içinde dünyada meydana gelen büyük depremlerden alınan dersler
sonucunda, yeni inşa edilecek binaların depreme dayanıklı tasarımı, mevcut
binalarda deprem etkisinde oluşması beklenen hasar mertebesinin belirlenmesi ve
deprem güvenliği yetersiz binalarda uygulanacak güçlendirme tekniklerinin neler
olması gerektiği ile ilgili konular yeniden gözden geçirilmiştir. Bu
çalışmaların sonucu olarak performansa dayalı tasarım ve değerlendirmeyi esas
alan bir çalışma alanı doğmuş ve hızla gelişmeye başlamıştır.
Birçok ülkede yapılan araştırmalar sonucunda, bina performans analizi ile ilgili
doğrusal ve doğrusal olmayan varsayımlara dayanan bazı yöntemler geliştirilmiştir.
Doğrusal olmayan varsayımlara dayanan yöntemler, elde edilen sonuçların detay
seviyesine ve doğruya daha yakın olmaları nedeniyle doğrusal varsayımlara
dayanan yöntemlerden daha gelişmiş yöntemlerdir. Bununla beraber doğrusal
olmayan analiz yöntemleri de kendi aralarında statik ve dinamik olmalarına göre
ikiye ayrılmaktadır. Bu zamana kadar elde edilen deneyimlerin sonuçları
değerlendirildiğinde, dinamik analiz yöntemlerinin statik analiz yöntemlerine göre
yapının deprem etkisi altındaki davranışını daha gerçekçi bir şekilde temsil ettiği
ortaya çıkmıştır.
Bu çalışmada TDY2007 ve TS500 yönetmeliklerine uygun olarak boyutlandırılmış
kat adedi ve taşıyıcı sistemlerinin özelliği bakımından farklı olan iki bina, iki farklı
doğrusal olmayan statik analiz yöntemine göre incelenmiş, daha sonra elde edilen
sonuçlar doğrusal olmayan dinamik analiz sonuçları ile karşılaştırılmıştır.
Analizlerde kullanılan doğrusal olmayan statik analiz yöntemleri, TDY2007’de
öngörülen Eşdeğer Deprem Yükü Yöntemi ile yapılan Artımsal İtme Analizi ve
FEMA 440 raporunda bahsedilen Eşdeğer Doğrusallaştırma yöntemleridir.
Doğrusal olmayan dinamik analiz yöntemi ise TDY2007’de ifade edilen Zaman
Tanım Alanında Doğrusal Olmayan Hesap Yöntemidir. Böylece bu çalışma
kapsamında seçilen iki adet uzay betonarme çerçeve için, yukarıda ifade edilen
yöntemler kullanılmak suretiyle analizler yapılmış ve elde edilen sonuçlar
birbirleriyle karşılaştırılmıştır.
xxiv
xxv
COMPARISON OF THE NONLINEAR ANALYSIS METHODS FOR THE
EXISTING REINFORCED CONCRETE BUILDINGS ACCORDING TO
TEC2007 AND FEMA 440
SUMMARY
Building structural members usually remain linear behavior limit under service
loads except some special cases. Contrary when the external effects, like
earthquake, reach working stress level of the building, stresses exceed linear elastic
behavior limit and displacements get larger so can not be ignored. Determination of
plastic behavior of structural systems need long time calculations.
During the past two decades, many large-scale earthquakes have occurred
consecutively around the world. These earthquakes resulted in hundreds of
thousands of casualties and significant economic damage. Based on the lessons
learned from the earthquakes, seismic codes need to be updated. In the upgrading
of the seismic codes, there are some topics as follows:
i) earthquake-resistant design of new reinforced concrete (RC) structures
ii) assessment and evaluation of existing RC structures
iii) developing new strengthening techniques for the existing RC structures with
insufficient earthquake resistance.
For this purpose, performance based design and seismic evaluation techniques of
existing RC structures become urgent thus they have been developed rapidly.
In this study, two types of RC building is designed in accordance with the
provisions of Turkish Earthquake Code 2007 (TEC2007) and requirements for
design and construction of RC structures. Then, this building is analyzed by
employing two nonlinear static analysis methods. These methods are pushover
analysis by using equivalent earthquake loading mentioned in TEC2007 and
equivalent linearization method proposed in FEMA440 report.
The nonlinear dynamic analysis method (called as nonlinear time history analysis)
can be employed in the advanced seismic evaluation of the existing buildings.
Thus, in this study the results for the selected building obtained by nonlinear static
analysis methods are compared with the results of nonlinear time history analysis.
Then all the results have been discussed.
In the present days, many linear or nonlinear analysis methods are available for the
performance based design and seismic evaluation of existing structures. Since
material and geometric nonlinearity are not considered in the linear analysis
methods, these methods are easy to employ in the seismic evaluation of the
structures but their results are not so reliable.
xxvi
There are two types of nonlinear analysis methods which are known as nonlinear
static and dynamic analysis. More realistic results can be obtained by employing
the nonlinear dynamic analysis as compared to linear analyses ones. On the other
hand, nonlinear dynamic analysis method is an advanced method since it can be
possible to monitor the real behavior of the structures during earthquakes.
The necessity of safe seismic design of structures is becoming a big concern for the
engineering community due to the increase in damage of buildings during recent
earthquakes. Most existing buildings do not comply with the current seismic codes;
therefore, it is necessary to assess their structural safety and to have clear answers
to questions that raise doubts about their structural safety. For most of these
buildings it is necessary to prevent structural failure, although the occurrence of
limited damages is usually accepted.
As a matter of fact, the nonlinear structural analysis has been a fundamental tool
for the past 30 years, but not one widely addressed in university courses and hence
not currently employed by structural engineers comfortably. On the other hand,
spreading of efficient and complete computer codes of structural analysis drives
them toward a passive attitude that usually opposes the full verification of the
design process.
While nonlinear analysis methods like static pushover are commonly accepted and
recommended as a reliable tool by international codes for seismic assessment of
buildings, accuracy of the estimate of seismic capacity strongly depends on input
parameters of such analysis. Some of the basic inputs, namely, (1) axial force–
bending moment yield interaction, (2) moment-curvature, and (3) moment-rotation
characteristics accounting for appropriate nonlinearity of constituent materials of
reinforced concrete elements, need to be readdressed for an accurate pushover
analysis.
Structural members of buildings usually remain within linear behavior limit under
service loads except some special cases. Contrarily when the external effects, such
as ın the case of earthquake, reach working stress level of the building, stresses
exceed linear elastic behavior limits displacements get larger and therefore, can
not be ignored. Determination of plastic behavior of structural systems need much
longer computer analysis time.
Nowadays capacity-based design in use in structural engineering takes into
consideration the nonlinear behavior of structural systems in various ways.
Accordingly major applications for capacity-based design concentrate on
improving structural ductility and prevention of probable storey mechanism by
designing columns stronger than the beams.
The structural system shall have the ability to provide flexural displacements
beyond inelastic limit defined by design structural behavior factor. Location of
probable flexural plastic hinges in the system must have sufficient ductility and
shear failure must be avoided.
Plastic deflections, required by the design structural behavior factor, must be
developed at high ductile members, beams and some columns with low axial force.
The first method is linear-elastic Equivalent Seismic Load Method. In this method,
the performance levels are determined without examining the demand of the
earthquake, by calculating force-capacity ratios based on the member section
xxvii
properties and then predefined limit values are compared with the member damage
levels. Sectional damage levels are obtained for distinct earthquake directions to
evaluate seismic performance of the entire structure.
The second method is Non-linear Incremental Equivalent Seismic Load Method.
The basis of this method is, with the assumption that dominant mode in the
direction of the subject earthquake under consideration is much more effective than
other modes, to conduct nonlinear pushover analysis up to earthquake demand limit
by increasing static equivalent earthquake forces proportional with the dominant
modal shape. Performance evaluation has been executed by obtaining top
displacement versus structural deformations, deflections, internal forces relations.
The third method is non-linear time history based performance evaluation. The
model is a dynamic model which uses real time earthquake acceleration records by
considering non-linear behavior of the structural system. The required maximum
displacement, plastic deformations and internal forces have been obtained by using
non-linear dynamic analysis.
The seismic performance of structures may be evaluated by means of either linear
or nonlinear methods. The overall structural behaviour as well as deformation and
displacement based performance evaluation of structural systems under earthquake
effects can be reliably assessed through the use of nonlinear methods. The
nonlinear methods generally involves incremental equivalent earthquake load and
incremental modal superposition methods based on pushover analysis and the
nonlinear dynamic time-history analysis.
In the second chapter, the nonlinear static and dynamic behaviour of structural
systems are explained briefly and nonlinear analysis methods are investigated. The
internal force-deformation relationships of reinforced concrete sections with
material
The structural analysis in earthquake engineering is a complex problem because the
seismic action is dynamic and usually leads the structure into the nonlinear range.
In principle, the nonlinear dynamic time-history analysis is the correct approach.
However due to the random and level of uncertain that characterize the seismic
action, it is not usual practice to perform this type of analysis for the
design/assessment of common structures. For this reason, in recent years, a
breakthrough of the nonlinear static procedures (NSPs) has been observed.
However, most of the methods were developed to regular structures and its
extension to irregular structures is not straightforward.
The basic principles of plastic hinge theory and the load incremensmethod based
on this theory are explained. In the following sections, dynamicbehaviour of
nonlinear systems, dynamic equilibrium equations and controllingparameters are
discussed. Newmark method is introduced for numerical integrationof dynamic
equilibrium equations. Also ductility concept and confinement effectwhich have
significant role in seismic behaviour of structural systems are presented.
Furthermore, selection and scaling procedures of real earthquake ground motion
records are explained briefly.
Developments in structural engineering, in computer technology and in the
materialscience help engineers to determine the earthquake motions
andtheeffectsofearthquake on the buildings in a more realistic and accurate way.
xxviii
These developments with the observation of the non-linear behavior of the structral
system in an earthqake enable determination of the more realistic deformations.
1
1. GĠRĠġ
1.1 Konu
Performansa dayalı tasarım ve değerlendirme, son yıllarda gelişme gösteren yeni
bir kavramdır. Bu kavram ilk olarak, Amerika Birleşik Devletleri’nin deprem
bölgelerinde meydana gelen büyük hasarlı depremler sonrasında mevcut yapıların
deprem güvenliklerinin daha gerçekçi olarak belirlenmesi ve yeterli güvenlikte
olmayan yapıların güçlendirmeleri çalışmaları sırasında ortaya konulmuş ve
geliştirilmiştir.
Bu gereksinimi karşılamaya yönelik olarak, Applied Technology Council (ATC)
tarafından Guidelines and Commentary for Seismic Rehabilitation of Buildings -
ATC 40 [1] ve Federal Emergency Management Agency (FEMA) tarafından
NEHRP Guidelines for the Seismic Rehabilitation of Buildings – FEMA 273 [2],
FEMA 356 [3] raporları yayınlanmıştır. Daha sonra, bu çalışmaların sonuçlarının
irdelenerek geliştirilmesi amacıyla ATC 55 [4] projesi yürütülmüş ve projenin
bulgularını içeren FEMA 440 [5] taslak raporu hazırlanmıştır.
Ülkemizde yaşanan 1999 Adapazarı-Kocaeli ve Düzce depremlerinin ardından,
1998 Türk Deprem Yönetmeliğine önemli yenilikler getirilmiştir. Bu yeniliklerin
bir kısmı 1998 yönetmeliğinin içerdiği bölümlerin yeniden düzenlenmesi olmakla
birlikte en önemli yenilik, şüphesiz yönetmeliğe “Mevcut Binaların
Değerlendirilmesi ve Güçlendirilmesi” bölümünün eklenmesi olmuştur. Deprem
yönetmeliğine mevcut binaların deprem güvenliklerinin belirlenmesi ve
güçlendirilmesi ile ilgili bir bölüm eklenmesi ve buna parallel olarak yönetmeliğin
diğer bölümlerinin de güncelleştirilmesi çalışmaları başlatılmış ve bu çalışmalar
tamamlanarak Deprem Bölgelerinde Yapılacak Binalar Hakkında Yönetmelik 2007
[6] yayınlanmıştır.
Böylece hem dünyada hem de ülkemizde performansa dayalı tasarım ve
değerlendirme konularının önü açılmıştır. Fakat konu ile ilgili olarak yayınlanan
2
yönetmelik, rapor, standart vb. dokümanlarda aynı yaklaşımlar olduğu gibi
farklılıkların ortaya çıktığı noktalarda bulunmaktadır. Bu nedenle farklı
yaklaşımların kabul eden üç farklı performansa dayalı değerlendirme yöntemi bu
çalışmada incelenmiş ve elde edilen sonuçlar artışılmıştır.
1.2 Tezin Amacı
Bu çalışmada TDY07’ye ve TS500 [7]’e uygun olarak projelendirilmiş iki tip
betonarme bina, üç farklı doğrusal olmayan analiz yöntemi kullanılarak
incelenmiştir. İncelenen binalar;
8 katlı perde + çerçeve sistem,
6 katlı çerçeve sistemdir.
Binaların doğrusal olmayan analizlerinde kullanılan yöntemler ise;
TDY07 Eşdeğer Deprem Yükü Yöntemi ile İtme Analizi,
FEMA440 Eşdeğer Doğrusallaştırma Yöntemi,
TDY07 Zaman Tanım Alanında Doğrusal Olmayan Hesap Yöntemi’dir.
TDY07 Eşdeğer Deprem Yükü Yöntemi ile İtme Analizi ve FEMA440 Eşdeğer
Doğrusallaştırma Yöntemi, iki farklı doğrusal olmayan statik itme analizi
yöntemidir. Bunun yanında TDY07 Zaman Tanım Alanında Doğrusal Olmayan
Hesap Yöntemi ise doğrusal olmayan dinamik analiz yöntemidir. Doğrusal
olmayan statik analiz yöntemleri ile elde edilen sonuçlar, doğrusal olmayan
dinamik analiz yöntemleri ile elde edilen sonuçlara göre gerçeğe daha uzaktır.
Fakat doğrusal olmayan statik itme analizi yöntemleri ise doğrusal olmayan
dinamik analiz yöntemlerine göre uygulaması daha kolay ve daha sık kullanılan
yöntemlerdir.
Böylece üç farklı bina tipi, iki farklı doğrusal olmayan analiz yaklaşımı
kullanılarak, üç farklı doğrusal olmayan hesap yöntemi ile incelenmiş ve sonuçlar
iki ana başlıkta verilmiştir. Bu ana başlıklar,
Bütün bına için elde edilen sonuçlar,
Eleman bazında elde edilen sonuçlardır,
Binaların TDY07 ve TS500’e gore projelendirilmesinde ETABS [8] ve SAP2000
3
yazılımı, doğrusal olmayan statik ve dinamik analizlerin gerçekleştirilmesinde ise
SAP2000 v14.1 [9] yazılımı kullanıldı. Kolon ve kirişlerinde yığılı plastic mafsal
kabulü yapıldı ve plastik mafsal özelliklerinin hesaplanmasında XTRACT [10]
yazılımı kullanıldı. Perdelerin doğusal olmayan davranışı ise SAP2000 v.14.1’in
“doğrusalolmayan özelliğe sahip perde eleman” modelleme özelliğinden
faydalanılarak oluşturuldu.
Doğrusal olmayan dinamik analizlerde kullanılmak üzere yedi adet deprem ivme
kaydı rastgele seçildi ve TDY07’deki şartlara uygun olarak suni ivme kayıtları
oluşturuldu. Bu suni ivme kayıtlarının oluşturulmasında SIGRAPH [11]
yazılımından faydalanıldı.
Bu çalışma 9 bölümden oluşmaktadır. Her bölüm içinde bahsedilen konu
içerikleri aşağıda kısaca açıklanmıştır;
1. bölüm; giriş bölümüdür. Bu bölümde incelenen binalar, kullanılan doğrusal
olmayan analiz yöntemleri, analizler sırasında kullanılan yazılımlar ve sonuçların
incelenmesi ile ilgili ön bilgiler verilmektedir. Böylece tez çalışmasının ana hatları
çizilmektedir.
2. bölüm; TDY07’ye göre doğrusal olmayan analiz yöntemleri ile performans
analizinin anlatıldığı bölümdür. Bu bölümde TDY07’de bahsedilen performansa
dayalı doğrusal olmayan statik ve dinamik değerlendirme yöntemleri
anlatılmaktadır.
3. bölüm; FEMA440’a göre performansa dayalı tasarım ve değerlendirmenin
anlatıldığı bölümdür. Bu bölümde FEMA raporlarında bahsedilen performansa
dayalı mühendislik kavramı anlatılmış daha sonrada Eşdeğer Doğrusallaştırma
yönteminden bahsedilmiştir.
4. bölüm; çalışmada incelenecek binaların karakteristik özelliklerinin anlatıldığı
bölümdür. Bu bölümde binaların geometrileri, malzeme özellikleri, deprem
karakteristikleri, kesit özellikleri, plastik mafsal özelliklerinden bahsedilmektedir.
5.bölüm, doğrusal olmayan dinamik analizlerde kullanılacak deprem ivmesi
kayıtlarının analizlere hazır hale getirilmesinin anlatıldığı bölümdür. Bu bölümde
rastgele seçilmiş yedi adet deprem ivme kaydından suni ivme kayıtlarının
4
türetilmesi ve bu suni ivme kayıtlarının TDY07’de bahsedilen şartlara
uygunluğunun kontrolünden bahsedilmektedir.
6.bölüm, her iki bina için TDY07 Eşdeğer Deprem Yükü Yöntemi ile İtme
Analizinin sayısal olarak uygulandığı bölümdür. Bu bölümde elde edilen sonuçlar,
8. bölümde karşılaştırma amacıyla kullanılmıştır.
7.bölüm, her iki bina için FEMA440 Eşdeğer Doğrusallaştırma Yönteminin sayısal
olarak uygulandığı bölümdür. Bu bölümde elde edilen sonuçlar, 8. bölümde
karşılaştırma amacıyla kullanılmıştır.
8.bölüm, incelenen binalardan elde edilen bütün sonuçların karşılaştırıldığı
bölümdür. Bu bölümde elde edilen sonuçlardan hareketle, 9. bölümde bahsedilen
genel sonuçlar elde edilmeye çalışılmıştır.
9.bölüm, tez çalışması sonucunda elde edilen genel sonuçlardan
bahsedilen bölümdür.
5
2. TDY07’YE GÖRE DOĞRUSAL ELASTĠK OLMAYAN ANALĠZ
YÖNTEMLERĠ ĠLE PERFORMANS ANALĠZĠ
2.1 GiriĢ
Deprem etkisi altında mevcut binaların yapısal performanslarının belirlenmesi ve
güçlendirme analizleri için kullanılacak doğrusal elastik olmayan hesap
yöntemlerinin amacı, verilen bir deprem etkisi için şekildeğiştirme istemleri ile iç
kuvvet istemlerinin hesaplanmasıdır. Daha sonra bu talep büyüklükleri,
şekildeğiştirme ve iç kuvvet kapasiteleri ile karşılaştırılarak, kesit ve bina
düzeyinde yapısal performans değerlendirmesi yapılır.
Binaların deprem performansının belirlenmesi işlemi beş ana adımdan
oluşmaktadır,
bunlar;
Talebin belirlenmesi,
Kapasitenin belirlenmesi,
Kapasite ve talebin karşılaştırılması,
Performans değerlendirmesi,
Sonuçtur
Şekil 2.1’de verilen akış diyagramında bu adımlar gösterilmiş ve her adımda
gerçekleştirilen alt adımlar yazılmıştır.
TDY07’ye göre doğrusal elastik olmayan analiz yöntemleri ile performans analizi
bu akış diyagramında sıralanan yapıda anlatılmıştır.
6
ġekil 2.1 : TDY07’ye göre doğrusal olmayan analiz yöntemleri ile bina performans değerlendirmesi akış diyagramı
7
2.2 Talebin Belirlenmesi
2.2.1 Bina hedef performans veya performanslarının belirlenmesi
TDY07’de binalar için 3 farklı performans düzeyi tanımlanmaktadır.
Bunlar sırası ile;
Hemen Kullanım (HK) Performans Düzeyi,
Can Güvenliği (CG) Performans Düzeyi,
Göçme Öncesi (GÖ) Performans Düzeyi,
Göçme Durumu’dur.
Yukarıda bahsedilen hedef performans sevilerinde sağlanması gereken
kriterler,
kapasite ve talebin karşılaştırılması başlığında detaylı olarak açıklanmaktadır.
TDY07’de binalar, kullanım amacı ve türüne göre 5 ana sınıfa ayrılmaktadır. Bu
bina sınıfları Çizelge 2.1’de verilmiştir. Görüldüğü gibi, 5. sınıf binalardan 1.
sınıf binalara gelindikçe, binaların önemi artmaktadır.
Çizelge 2.1 : Bina sınıfları.
8
Çizelge 2.2’de ise bina sınıflarına göre sağlanması gereken performans hedefleri
temsili kapasite eğrilerinin yardımı ile verilmektedir. Çizelge 2.2’den de anlaşıldığı
gibi üç tip deprem etkisi mevcuttur ve bu depremler sırası ile sık olabilecek ve
şiddeti daha düşük olan Kullanım Depremi, daha az sık olabilecek ve orta şiddetli
Tasarım Depremi ve meydana gelme olasılığı çok az olan ve çok şiddetli En
BüyükDepremdir.
Önem düzeyi en düşük olan 5.sınıf binalar dışındaki tüm binalarda birden çok
performans hedefi tanımlanmakta ve bina önem düzeyi yükseldikçe daha kuvvetli
deprem etkisine karşı binanın daha az hasar alması hedeflenmektedir.
Böylece incelenen bina türüne göre sağlanması gereken bina hedef
performans düzeyleri / düzeyi belirlenir.
9
Çizelge 2.2 : Bina hedef performans düzeyleri.
10
2.2.2 Hedef performans veya performanslara göre deprem etkisini
belirlenmesi
Binanın tipi ve türüne göre sağlaması gereken performans düzey / düzeylerinin
belirlenmesi ile birlikte bu performans düzeylerinin sağlanıp sağlanmadığının
araştırılacağı deprem etkisi de beraberinde belirlenmektedir. Örneğin insanların
kısa süreli ve yoğun olarak bulunduğu binalarda sağlanması istenilen iki adet
performans düzeyi vardır, bunlar Can Güvenliği (CG) ve Göçme Öncesi (GÖ)
performans düzeyleridir. Bu performans düzeylerinin sağlanıp sağlanmadığının
araştırılmasında ise farklı deprem etkileri söz konusudur ve sırası ile 50 yılda
aşılma olasılığı %10 olan Tasarım Depremi ve 50 yılda aşılma olasılığı %2 olan En
Büyük Depremdir.
Daha öncede bahsedildiği gibi performansa dayalı değerlendirme ve tasarımda göz
önüne alınmak üzere, farklı düzeyde üç deprem hareketi tanımlanmıştır. Bu deprem
hareketleri genel olarak, 50 yıllık bir süreç içindeki aşılma olasılıkları ile ve benzer
depremlerin oluşumu arasındaki zaman aralığı (dönüş periyodu) ile ifade edilirler.
1- Servis (kullanım) depremi : 50 yılda aşılma olasılığı % 50 olan yer hareketidir.
Kullanım depremi binanın ömrü boyunca maruz kalabileceği bir deprem olarak
kabul edilir. Yaklaşık dönüş periyodu 72 yıldır. Bu depremin etkisi, aşağıda
tanımlanan tasarım depreminin yarısı kadardır.
2- Tasarım depremi : 50 yılda aşılma olasılığı % 10 olan yer hareketidir. Tasarım
depremi binanın ömrü boyunca maruz kalma ihtimali düşük bir depremdir.
Yaklaşık dönüş periyodu 475 yıldır. Tasarım Depremi, bina önem katsayısı I=1
olan yeni konut binaları için göz önüne alınan deprem etkisine karşılık
gelmektedir.
3- En büyük deprem : 50 yılda aşılma olasılığı % 2, yaklaşık dönüş periyodu
2475 yıl olan bir depremdir.En büyük deprem binanın ömrü boyunca maruz
kalması çok düşük bir depremi temsil eder. Bu depremin etkisi tasarım
depreminin yaklaşık olarak 1.50 katıdır. [13]
Çizelge 2.3’de yukarıda bahsedilen deprem türlerine göre elastik spektrum
eğrisindeki değişim gösterilmiştir.
11
Çizelge 2.3 : Deprem türleri ve elastik spektrum eğrisindeki değişim.
Elastik spektrum eğrisinde 50 yılda farklı aşılma olasılığı yüzdelerine göre artım,
azalım veya değişik yapılmaması durumlarına karşı gelen yeni elastik spektrum
eğrileri veya eğrisi elde edilir.
İtme analizi ile performans değerlendirmesi yapılırken deprem etkisi, ivme
spektrumları ile tanımlanırken; ZTADOA ile performans değerlendirmesi
yapılırken deprem etkisi, benzeştirilmiş veya benzeştirilmemiş ivme kayıtları
kullanılarak tanımlanmaktadır. TDY07’ye göre en az üç adet deprem ivme kaydı
kullanılmalıdır. Hesapta üç yer hareketi kullanılması durumunda sonuçların
maksimumu, en az yedi yer hareketi kullanılması durumunda ise sonuçların
ortalaması esas alınır. Benzeştirilmiş veya benzeştirilmemiş ivme kayıtlarının,
TDY07’de bahsedilen şartları sağlaması gerekmektedir. Bu işlemin nasıl
yapıldığı 5. bölümde detaylı olarak anlatılmıştır.
İtme analizinde deprem etkisini temsil eden ve aynı zamanda Talep Eğrisi olarak da
tanımlanan spektral ivme (Sa) - spektral yerdeğiştirme (Sd) eğrisi yukarıda
bahsedilen katsayılar ile modifiye edilmiş elastik ivme spektrumundan
türetilmektedir. Şekil 2.2’de de gösterildiği gibi ivme spektrumları, spektral ivme
(Sa) – periyot (T) eksen takımlarında tanımlanmakta ve itme analizi ile performans
değerlendirmesinin yapılabilmesi için spektral ivme (Sa) - spektral yerdeğiştirme
(Sd) eksen takımlarına dönüştürülmesi gerekmektedir. Elde edilen bu eğri, itme
12
analizinde performans noktasının belirlenmesinde kullanılacak olan Talep
Eğrisidir. Eksen dönüşümünün yapılmasında Denk.(2.1)’den faydalanılır;
2
2
2 )2(
TS
SS d
da
(2.1)
ġekil 2.2 : Spektrum eğrisinde eksen dönüşümü.
Sonuç olarak deprem etkisinden dolayı oluşacak talep, itme analizinde, modifiye
edilmiş ve eksen dönüşünü uygulanmış elastik ivme spektrumları ile,
ZTADOA’lerde ise TDY07’ye uygun olarak seçilmiş veya benzeştirilmiş deprem
ivmeleri ile sağlanmış olunur.
2.3 Kapasitenin Belirlenmesi
2.3.1 Bina bilgi düzeyinin ve mevcut malzeme dayanımlarının belirlenmesi
Bina bilgi düzeyinin ve mevcut malzeme dayanımlarının belirlenmesinde iki ana
durum vardır;
Yeni projelendirilen binalar için, bina bilgi düzeyi, Kapsamlı Bilgi Düzeyi
olarak kabul edilir ve Bilgi Düzeyi Katsayısı 1 alınır. Bu durumda mevcut
malzeme dayanımı olarak bina tasarımında kullanılmış olunan karakteristik
malzeme dayanımları kullanılır.
Mevcut binalarda bilgi düzeyinin belirlenmesi için mevcut bina üzerinde
bazı deneysel ve röleve çalışmalarının yapılmasına, binanın taşıyıcı sistem
proje ve raporlarının elde edilmesine çalışılır. Bina üzerinde yürütülen bu
çalışmaların detay seviyesine göre bilgi düzeyi katsayısı ve mevcut
13
malzeme dayanımı belirlenir. Bahsi geçen bu çalışmaların hepsine birden,
binalardan bilgi toplanması prosedürü denilir. Binalardan bilgi toplanması
prosedürüne göre bina bilgi düzeyi ve mevcut malzeme dayanımları
belirlenir Çizelge 2.4’de, bina bilgi düzeylerine karşı gelen, bina bilgi
düzeyi katsayıları verilmiştir.
Çizelge 2.4 : Bilgi düzeyi katsayıları
Bilgi Düzeyi Bilgi Düzeyi Katsayısı
Sınırlı 0.75
Orta 0.9
Kapsamlı 1.00
Görüldüğü gibi binadan toplanan bilginin kapsamına göre bina elemanlarının
kapasite hesaplarında kullanılacak malzeme dayanımları, Sınırlı ve Orta Bilgi
Düzeyleri için cezalandırılmakta ve 1 den küçük bir çarpanla azaltılmaktadır. Eğer
mevcut bir binanın performans analiz yapılacak ve bina projeleri mevcut değil ise
bu durumda hiçbir zaman Kapsamlı Bilgi Düzeyi elde edilememektedir.
Binalardan bilgi toplanması prosedürüne göre belirlenen beton ve donatı çeliği
mevcut malzeme dayanımları, bilgi düzeyi katsayısı ile çarpılarak eleman
kapasitelerinin hesaplanmasında kullanılacak malzeme dayanımları belirlenmiş
olunur.
2.3.2 Yapı elemanlarının plastik mafsal özelliklerinin belirlenmesi
Malzeme dayanımları ve bina elemanlarının kesit özellikleri belirlendikten sonra
doğrusal olmayan analizin gerçekleştirilebilmesi için gerekli olan plastik mafsal
özelliklerinin hesaplanması gerekmektedir. Plastik mafsallar, taşıyıcı elemanın
doğrusal elastik sınırını aştıktan sonra göstereceği doğrusal olmayan davranışının
karakteristiklerini içerirler. Plastik mafsalların, kolon ve kirişlerin
mesnetlerinde veya mesnetlerine yakın bir bölgede, perdelerin ise kat tabanı
hizalarında olduğu kabul edilmektedir. Bu nedenle plastik mafsal özellikleri
hesaplanırken, olası plastik mafsal bölgelerindeki kesit özelliklerine dikkat
edilmelidir.
14
Kolon ve perdelerin doğrusal olmayan davranışlarının modellenebilmesi için 2 tip
özelliğin belirlenmesi gerekmektedir. Bunlar;
Normal kuvvet ve 2 eksen etrafında moment bileşenlerinden oluşan, 3
boyutlu etkileşim yüzeyi,
3 boyutlu etkileşim yüzeyinin üzerinde veya dışında,
kolon/perdenin moment-eğrilik ilişkisidir. Bu moment-eğrilik ilişkisi
kolon/perdenin maruz kaldığı eksenel yük düzeyine göre değişkendir.
Şekil 2.3’de bir kolonun, normal kuvvet ve 2 eksen etrafında moment
bileşenlerinden oluşan 3 boyutlu etkileşim yüzeyi gösterilmektedir. Bu 3 boyutlu
etkileşim yüzeyi üzerinde veya dışındaki normal kuvvet-moment çifti
durumlarında, kolon doğrusal elastik kapasitesini tamamlar ve plastikleşme
nedeniyle elastik ötesi davranışı, sünekliğine ve o anda maruz kaldığı eksenel yük
düzeyine uygun olan moment-
eğrilik ilişkisine bağlı olarak gösterir.
ġekil 2.3 : Kolonların/perdelerin 3 boyutlu etkileşim yüzeyi.
Şekil 2.4’de bir kolonun farklı eksenel basınç kuvveti değerleri altında x ekseni
etrafındaki moment-x ekseni etrafındaki eğrilik değişimleri verilmektedir.
Görüldüğü gibi kolona etkiyen eksenel basınç kuvveti arttıkça moment-eğrilik
eğrisinin altında kalan alan küçülmekte ve yutulan enerji, yani süneklik
azalmaktadır. Süneklik, kolonun göçme eğriliğinin akma eğriliğine oranı olarak da
tanımlanabilir ve eksenel basınç yükünün artması bu oranın küçülmesine neden
olur.
15
ġekil 2.4 : Eksenel yük düzeyinin moment-eğrilik ilişkisine olan etkisi.
Kirişlerin doğrusal olmayan davranışlarının modellenebilmesi için kiriş mesnet
kesitlerinde altta ve üstte çekme olması durumlarına göre moment-eğrilik ilişkisinin
belirlenmesi gerekmektedir. Kirişlerde eksenel yük oluşmadığı kabul edilirse,
kirişlerin moment-eğrilik ilişkisi, kolon ve perdelerdeki gibi değişken değildir ve
sabittir.
Kolon/perde ve kirişlerin büyük oranda enerji yutabilmeleri için sünek elemanlar
olmaları gerekmektedir. Betonarme elemanlarda süneklik, kullanılan malzemenin
cinsine, boyuna donatı düzeni ve miktarına, enine donatının sargılama etkisine,
eksenel basınç ve kayma gerilmelerinin düzeyine göre değişkenlik göstermektedir.
Sünekliğin oluşabilmesi için en önemli şartlardan birisi ise enine donatının
sargılama etkisidir. Enine donatı ile uygun şekilde sargılanan beton, sargılanmış
beton olarak tanımlanırken, sargı donatısının dışında kalan kabuk betonu ise
sargılanmamış beton olarak tanımlanır. Sargılanmış beton sargılanmamış betona
göre oldukça sünek ve dayanımlıdır. Aşağıda bahsedilen konulara dikkat edilerek
betonarme elemanlarda sargılama etkisi arttırılabilir;
Enine donatı aralığının azaltılması.
Kesite ek etriyeler ve çiroz yerleştirilmesi.
Boyuna donatının kesit çevresi boyunca düzgün dağılımı.
Enine donatı hacminin çekirdek betonu hacmine oranının artması.
Enine donatının akma dayanımının arttırılması.
16
Dikdörtgen etriye ve yardımcı çiroz yerine, mümkün olan durumlarda
dairesel (spiral) etriyelerin kullanılması.
Şekil 2.4’de, iki farklı sargılama donatısı düzeni için, sargılanmış-sargılanmamış
beton alanları ve örnek bir kolon-kiriş birleşim bölgesindeki sargı donatısı düzeni
gösterilmiştir.
ġekil 2.5 : Enine donatının sargılama etkisi.
Kolon, kiriş ve perde gibi betonarme kesitlerin plastik mafsal özelliklerinin
belirlenebilmesi için malzeme modelleri kullanılmaktadır. Bu malzeme modelleri,
TDY07 [6]’nin Bilgilendirme Eki 7B bölümünde açıklanmakta ve grafik
gösterimleri Şekil 2.6 ve Şekil 2.7’de verilmektedir. Beton malzeme modelleri için
hem sargılanmış hem de sargılanmamış durumlar için iki farklı yaklaşım kabul
edilmiştir. Sargılanmamış beton olarak tanımlanan betonu, sadece kabuk betonu
olarak kabul etmemek gerekmektedir, aynı zamanda TDY07’de belirtilen sargılama
donatısı şartlarına uygun olmayan betonarme kesitlerin, enine donatılarının içinde
kalan beton da sargılanmamış beton olarak düşünülmelidir.
TDY07 [6]’nin Bilgilendirme Eki 7B’de bahsedilen beton modelleri, Mander
beton modeli temel alınarak tanımlanmıştır. Donatı çeliği malzeme modelinde ise
pekleşme etkisi göz önünde bulundurulmaktadır.
17
ġekil 2.6 : Sargılanmış ve sargılanmamış beton için gerilme-şekildeğiştirme
………......ilişkisi.
ġekil 2.7 : Donatı çeliği için gerilme-şekildeğiştirme ilişkisi.
Bu tez çalışmasında incelenen her üç binadaki betonarme elemanların plastik
mafsal özellikleri EK A’de verilmiştir.
2.3.3 Bina matematik modelinin kapasite hesaplarının yapılabilmesi için
uygun hale getirilmesi
Daha önce belirlenen malzeme dayanımları ve plastik mafsal özellikleri
kullanılarak binanın matematik modeli, deprem etkileri ile düşey yüklerin ortak
etkileri altında yapı elemanlarında oluşacak iç kuvvet, yerdeğiştirme ve
şekildeğiştirmeleri hesaplamak için yeterli doğrulukta hazırlanır. Bunun yanında
bina elemanlarının eğilme rijitlikleri belirli oranda azaltılır. Bu rijitlik azaltımı
sonucunda belirlenen yeni rijitlik değerlerine, etkin eğilme rijitlikleri denilmekte ve
nasıl hesaplandığı aşağıda anlatılmaktadır.
18
Eğilme etkisindeki betonarme elemanların akma öncesi doğrusal davranışları için
çatlamış kesite ait eğilme rijitlikleri kullanılır. Daha kesin bir hesap yapılmadıkça,
çatlamış kesite ait eğilme rijitlikleri için aşağıda verilen değerler kullanılır;
a) Kirişlerde: 0.40 EIo
b) Kolon ve perdelerde, Nd / (Ac fcm) ≤ 0.10 olması durumunda: 0.40 EIo
Nd / (Ac fcm) ≥ 0.40 olması durumunda: 0.80 EIo
Eksenel basınç kuvveti Nd’nin ara değerleri için doğrusal enterpolasyon yapılabilir.
Nd, deprem hesabında esas alınan toplam kütlelerle uyumlu yüklerin göz önüne
alındığı ve çatlamamış kesitlere ait (EI)o eğilme rijitliklerinin kullanıldığı bir ön
düşey yük hesabı ile belirlenir. Yani, Bina W=G+nQ düşey yüklemesi altında
analiz edilir. Burada n, hareketli yük katılım katsayısıdır ve binanın kullanım
amacına göre Çizelge 2.5’de verilmiştir.
Çizelge 2.5 : Hareketli yük katılım katsayısı - n
Deprem hesabı için başlangıç durumunu oluşturan düşey yük hesabı ise, yukarıda
belirtildiği şekilde elde edilen etkin eğilme rijitliği (EI)e kullanılarak, deprem
hesabında esas alınan kütlelerle uyumlu yüklere göre yeniden yapılır. Bundan
sonraki hesaplarda aynı rijitlikler kullanılır.
Döşemelerin yatay düzlemde rijit diyafram olarak çalıştığı binalarda, her katta iki
yatay yerdeğiştirme ile düşey eksen etrafında dönme serbestlik dereceleri göz
önüne alınır. Kat serbestlik dereceleri her katın kütle merkezinde tanımlanır,
ayrıca ek dışmerkezlik uygulanmaz.
Kısa kolon olarak tanımlanan kolonlar, taşıyıcı sistem modelinde gerçek serbest
boyları ile tanımlanır.Betonarme sistemlerin eleman boyutlarının tanımında
birleşim bölgeleri sonsuz rijit uç bölgeleri olarak modellenir.Yukarıda
19
bahsedilenler yapıldıktan sonra bina matematiksel modeli, performans
değerlendirmesi çalışmalarında kullanılmaya uygun hale getirilmiş olur.
Performans değerlendirmesinin yapılabilmesi için deprem yükleri binaya her iki
doğrultuda ve her iki yönde ayrı ayrı etki ettirilir. Bu nedenle, performans
değerlendirmesinin yapılabilmesi için toplamda 4 doğrultuda analiz yapılması
gerekmektedir. Bu durum Çizelge 2.6’da gösterilmiştir.
Çizelge 2.6 : Hesap doğrultuları.
İtme analizinde, kapasite eğrisinin belirlenmesinde kullanılan yatay yük dağılımı
(eşdeğer deprem yükü dağılımı), her iki doğrultu için ayrı ayrı belirlenmeli,
ZTADOA’lerde kullanılacak ivme kayıtları ise her 4 doğrultuda ayrı ayrı binaya
etkitilmelidir.
2.3.4 Doğrusal elastik olmayan analiz metotları ile bina
kapasitelerini belirlenmesi
TDY07’de üç farklı doğrusal elastik olmayan hesap metodundan bahsedilmektedir.
Bu yöntemler şunlardır,
1. Artımsal eşdeğer deprem yükü yöntemi,
2. Artımsal mod birleştirme yöntemi ve
3. Zaman tanım alanında artımsal hesap yöntemidir.
İlk iki yöntem, TDY07’de doğrusal olmayan deprem performansının belirlenmesi
için temel alınan Artımsal İtme Analizi’nde kullanılan yöntemlerdir.Bu araştırmada
Artımsal Eşdeğer Deprem Yükü Yöntemi ve Zaman Tanım Alanında Artımsal
Hesap Yöntemi kullanılacağından sadece bu yöntemler açıklanacaktır.
20
2.3.4.1 Artımsal eĢdeğer deprem yükü yöntemine göre bina kapasitesinin
belirlenmesi
Artımsal Eşdeğer Deprem Yükü Yönteminin amacı, birinci (deprem doğrultusunda
hakim) titreşim mod şekli ile orantılı olacak şekilde, deprem istem sınırına kadar
monotonik olarak adım adım arttırılan eşdeğer deprem yüklerinin etkisi altında
doğrusal olmayan itme analizinin yapılmasıdır. Düşey yük analizini izleyen her bir
itme adımında taşıyıcı sistemde meydana gelen yerdeğiştirme, plastik
şekildeğiştirme ve iç kuvvet artımları ile bunlara ait birikimli (kümülatif) değerler
ve son adımda deprem istemine karşı gelen maksimum değerler hesaplanır.
Bu metodun kullanılabilmesi için aşağıdaki şartların sağlanması zorunludur,
Bodrum kat üzerindeki toplam kat sayısı 8’i geçmemelidir,
Ek dışmerkezlik göz önüne alınmaksızın hesaplanan burulma
düzensizliği katsayısı ηbi < 1.4 olmalıdır,
Ayrıca, göz önüne alınan deprem doğrultusunda, doğrusal elastik
davranış esas alınarak hesaplanan birinci (hakim) titreşim moduna ait
etkin kütlenin toplam bina kütlesine (rijit perdelerle çevrelenen
bodrum katlarının kütleleri hariç) oranının en az 0.70 olması
gerekmektedir.
Görüldüğü gibi bu yöntem birinci mod şeklinin etkin olduğu düşük katlı binalarda
ve burulma düzensizliğinin sınırlı olduğu durumda yeterli yaklaşım sağlamaktadır.
[13] İtme analizinin artımsal eşdeğer deprem yükü yöntemi ile yapılması
durumunda yatay deprem yükü dağılımının belirlenmesi gerekmektedir. Bu
dağılım, analizin başlangıç adımında doğrusal elastik davranış için hesaplanan
birinci (deprem doğrultusundaki hakim) doğal titreşim mod şekli genliği
ile ilgili kütlenin çarpımından elde edilen değerle orantılı olacak şekilde
tanımlanır. Çizelge 2.7 ve Çizelge 2.8’de eşdeğer deprem yükü dağılımının
belirlenmesinde kullanılan parametreler ve hesap adımları verilmiştir.
21
Çizelge 2.7 : Eşdeğer deprem yükünün hesaplanması
Çizelge 2.8 : Eşdeğer deprem yükünün hesaplanması
Eşdeğer deprem yükü dağılımı, binanın her kat hizasında ve kütle merkezine ek
dışmerkezlik uygulanmadan tanımlanır, bu yük itme analizi boyunca monotonik
olarak arttırılacak yük şablonudur. İtme analizi sonucunda eksenleri taban kesme
kuvveti - tepe yerdeğiştirmesi olan itme eğrisi elde edilir. Şekil 2.8 ve Şekil 2.9’da
itme analizinin adımları ve sonuçları temsili olarak gösterilmektedir.
ġekil 2.8 : Doğrusal olamayan statik itme analizi.
22
ġekil 2.9 : Statik itme eğrisi ve modal kapasite eğrisi.
Bu eğri binanın elastik ötesi davranışını ve dinamik elasto-plastik davranışta oluşan
kuvvet - yerdeğiştirme eğrisinin ana iskelet eğrisini temsil eder [13]. Örnek
bir iskelet eğrisi Şekil 2.10’da gösterilmektedir. İtme eğrisinde elastik davranıştan
ayrılarak elastik ötesi davranışa geçişin sağlandığı kıvrılma bölgesi
plastik mafsalların oluşmaya başladığına işaret eder ve bu noktadan sonra eğer bina
yeterli sünekliğe sahip ise yük artımındaki küçük artışlar binada büyük
yerdeğiştirme ve şekildeğiştirmelere neden olur.
ġekil 2.10 : İskelet eğrisi.
Kapasite ve talebin karşılaştırılması için aynı grafik üzerinde çizilmesi
gerekmektedir. Bu ortak grafiğin eksen takımları ise spektral yerdeğiştirme -
spektral ivme değerlerinden oluşur. İtme eğrisi ise eksenleri taban kesme kuvveti –
tepe yerdeğiştirmesi olan bir eğridir ve bu eksenlere dönüşüm uygularak, spektral
yerdeğiştirme - spektral ivme boyutuna getirilmeleri gerekmektedir.
Bu eksen dönüşümünün nasıl yapıldığı aşağıda anlatılmıştır;
23
(i)’inci itme adımında birinci (deprem doğrultusunda hakim) moda ait
modal ivme 𝑎 1(i) Denk.(2.2) ile elde edilir;
𝑎
(2.2)
(i)’inci itme adımında birinci (deprem doğrultusunda hakim) moda ait
modal yerdeğiştirme
’nin hesabı için ise, Denk(2.3)’den yararlanılır;
𝑢
(2.2)
2.3.4.2 Zaman tanım alanında artımsal hesap yöntemine göre bina
kapasitesinin belirlenmesi
Bu yöntemde taşıyıcı sistemdeki doğrusal olmayan davranış göz önüne
alınarak kabul edilen bir deprem hareketi altındaki taşıyıcı sistemin hareket
denklemi sayısal olarak çözülerek, sistemin bütün elastik ve plastik
şekildeğiştirmeleri ve kesit iç etkileri zamana bağlı olarak bulunur. Daha sonra
sistemde plastik mafsal dönmesi, beton ve donatının birim uzama / kısalma
değerleri belirlenir. Çözümü en kapsamlı olan yöntem bu yöntemdir. Seçilen
deprem kaydının TDY07’de belirtilen spektrum eğrisi ile uyuşması ve olabildiğince
çok sayıda deprem kaydı ile çözüm yapılması önerilir [13].
Zaman tanım alanında artımsal hesap yönteminin uygulanabilmesi için ilk önce kaç
adet ivme kaydının kullanılacağına karar verilir. TDY07’ye göre en az 3 adet
deprem ivme kaydı kullanılmalıdır. Hesapta üç yer hareketi kullanılması
durumunda sonuçların maksimumu, en az yedi yer hareketi kullanılması
durumunda ise sonuçların ortalaması esas alınır.
Deprem ivme kayıtlarının TDY07’ye göre benzeştirilmesi ve elde edilen
benzeştirilmiş deprem ivme kayıtlarının TDY07’deki şartları sağlayıp
sağlamadığının kontrol edilmesi 5. bölümde detaylı olarak anlatılmaktadır.
24
2.4 Kapasite ve Talebin KarĢılaĢtırılması
Bu kısımda deprem etkisini temsil eden talep ile, binanın doğrusal olmayan
davranışını temsil eden kapasite kavramları birbiri ile karşılaştırılacaktır. Sonuçta,
performans kriterleri ile karşılaştırma yapabilmek için yapı elemanlarının hasar
durumları belirlenecektir.
Artımsal eşdeğer deprem yükü yöntemi ile itme analizinde, bu karşılaştırmanın
yapılabilmesi için daha önce aynı eksen takımında tanımlanmış kapasite ve talep
eğrilerinden faydalanılır ve kapasite eğrisinin başlangıç teğeti uzatılarak talep eğrisi
ile kesişmesi sağlanır. Sonrasında bina başlangıç periyotuna bağlı olarak eşit
yerdeğiştirme kuralına göre bina yatay tepe yerdeğiştirmesi belirlenir. Bu tepe
yerdeğiştirmesi değerine performans noktası denilmektedir. Performans noktasında,
binanın kolon, kiriş ve perde elemanlarındaki plastik mafsal durumlarından
hareketle kesit ve eleman hasar durumları belirlenerek, bina performans
kriterlerinin sağlanıp sağlanmadığına bakılır.
ZTADOA’de ise, TDY07’deki şartlara uygun olduğu kanıtlanmış en az üç ivme
kaydı veya yedi ve daha fazla ivme kaydı kullanılarak doğrusal olmayan analiz
gerçekleştirilir. Üç ivme kaydı kullanılması durumunda plastik mafsallarda oluşan
etkilerin en büyüğü, yedi veya daha fazla ivme kaydı kullanılması durumunda
plastik mafsallarda oluşan etkilerin ortalaması alınarak kesit ve eleman hasar
durumları ZTADOA’de ise, TDY07’deki şartlara uygun olduğu kanıtlanmış en az
üç ivme kaydı veya yedi ve daha fazla ivme kaydı kullanılarak doğrusal olmayan
analiz gerçekleştirilir. Üç ivme kaydı kullanılması durumunda plastik mafsallarda
oluşan etkilerin en büyüğü, yedi veya daha fazla ivme kaydı kullanılması
durumunda plastik mafsallarda oluşan etkilerin ortalaması alınarak kesit ve
eleman hasar durumları belirlenir. Belirlenen eleman hasar durumlarından
hareketle bina performans kriterlerinin sağlanıp sağlanmadığına bakılır. Yukarıda
özet olarak bahsedilen iki analiz yönteminin detaylı anlatımı, takip eden konu
başlıklarında verilmiştir.
25
2.4.1 Artımsal eĢdeğer deprem yükü yöntemine göre kapasite ve talebin
karĢılaĢtırılması
Kapasite ve talep eğrilerinin belirlenmesi ve aynı eksen takımına getirilmesi ile bu
iki eğri birbiri ile ilişkilendirilebilir duruma gelir. Talep eğrisi elastik davranme
durumunda depremin talebini temsil etmektedir, kapasite eğrisi ise binanın elastik
olmayan davranışını temsil etmektedir. Yani iki eğrinin elastik olmak ve
olmamak gibi iki ayrı davranışı temsil ettiği anlaşılır. Bu nedenle kapasite
eğrisinin elastik kısmını temsil eden başlangıç teğeti ile talep eğrisi kesiştirilir.
Talep eğrisinin ve kapasite eğrisinin başlangıç teğetinin kesim noktası göz önüne
alınan depremin talebi ve sistemin ona verdiği yatay yerdeğiştirmeyi verir.
Ancak, her iki eğride elastik tabanlı olduğu için bulunan noktada sistemin elastik
davranışı ile, yani taşıyıcı sistemin hasarsız olarak depremi karşılaması ile ilgilidir.
Eşit yerdeğiştirme kuralı kullanılarak elastik sistem için elde edilen elastik
yerdeğiştirmeden
elasto-plastik olana geçilir. Buna gore periyodu büyük
yapılarda elastik ve elasto-plastik yerdeğiştirmelerin yaklaşık eşit olduğu kabul
edilirken, peryodu küçük yapılarda elasto-plastik yerdeğiştirme elastik
yerdeğiştirmenin bir katsayı ile büyütülmesi ile elde edilir [13]. Eşit yerdeğiştirme
kuralı ile elasto-palstik yerdeğiştirmenin bulunması, TDY07 [6]’de aşağıdaki gibi
açıklanmıştır;
Doğrusal elastik olmayan spektral yerdeğiştirme, Sdi1, itme analizinin ilk adımında,
doğrusal elastik davranış esas alınarak hesaplanan birinci (hakim) moda ait
başlangıç periyoduna karşı gelen doğrusal elastik spektral yerdeğiştirme Sde1’e
bağlı olarak Denk.(2.4) ile elde edilir:
(2.4)
Doğrusal elastik spektral yerdeğiştirme Sde1, itme analizinin ilk adımında birinci
moda ait elastik spektral ivme Sae1’de kullanılarak Denk. (2.5) ile hesaplanır;
(2.5)
26
Denk.(2.4)’de yer alan spektral yerdeğiştirme oranı CR1, başlangıç periyodu
değerine (
) bağlı olarak, (a) veya (b) çözüm yolları ile belirlenir.
a)
başlangıç periyodunun, ivme spektrumundaki karakteristik periyot
’ye eşit veya daha uzun olması durumunda (
veya
), doğrusal elastik olmayan spektral yerdeğiştirme ’de eşit alınır.
Buna göre Denk.(2.4)’deki spektral yerdeğiştirme oranı Denk.(2.6)’da
gösterildiği gibi 1 alınır.
(2.6)
ġekil 2.11 : Performans noktasının belirlenmesi
.
Şekil 2.10’de birinci (hakim) titreşim moduna ait ve koordinatları (d1, a1) olan
modal kapasite diyagramı ile koordinatları spektral yerdeğiştirme (Sd) - spektral
ivme (Sa) olan davranış spektrumu bir arada çizilmiştir.
b)
başlangıç periyodunun, ivme spektrumundaki karakteristik periyodu
’den daha kısa olması durumunda
veya
ise,
Denk.(2.4)’deki spektral yerdeğiştirme oranı CR1, ardışık yaklaşımla
aşağıdaki şekilde hesaplanacaktır;
b1) İtme analizi sonucunda elde edilen modal kapasite diyagramı, Şekil
2.12’de gösterildiği üzere, yaklaşık olarak iki doğrulu (bi-lineer) bir
27
diyagrama dönüştürülür. Bu diyagramın başlangıç doğrusunun eğimi, itme
analizinin ilk adımındaki (i=1) doğrunun eğimi olan birinci moda ait
özdeğere,
, eşit alınır (
).
b2) Ardışık yaklaşımın ilk adımında CR1 = 1 kabulü yapılarak, diğer deyişle
Denk.(2.6) kullanılarak eşdeğer akma noktasının koordinatları eşit alanlar
kuralı ile belirlenir. Şekil 2.12’de görülen 𝑎 esas alınarak CR1 Denk. (2.7)
ile hesaplanır;
ġekil 2.12 :
Performans noktasının belirlenmesi (
)
Bu bağıntıda Ry1 birinci moda ait dayanım azaltma katsayısını göstermektedir ve
Denk.(2.8) ile hesaplanmaktadır;
(2.8)
b3) Denk.(2.7)’den bulunan CR1 kullanılarak Denk.(2.4)’e göre hesaplanan
Sdi1 esas alınarak eşdeğer akma noktasının koordinatları, Şekil
2.13’degösterildiği üzere, eşit alanlar kuralı ile yeniden belirlenir ve bunlara
göreay1 , Ry1 ve CR1 tekrar hesaplanır. Ardışık iki adımda elde edilen
sonuçların kabul edilebilir ölçüde birbirlerine yaklaştıkları adımda ardışık
yaklaşıma son verilir.
28
ġekil 2.13 : Performans noktasının belirlenmesi.
Şekil 2.13’de birinci (hakim) titreşim moduna ait ve koordinatları (d1, a1) olan
modal kapasite diyagramı ile koordinatları spektral yerdeğiştirme (Sd) - spektral
ivme (Sa) olan davranış spektrumu birarada çizilmiştir.
Böylece hedef yerdeğiştirme istemi spektral yerdeğiştirme
cinsinden
bulunmuş olunur. Bu değerden hareketle x veya y doğrultusundaki tepe
yerdeğiştirme istemi 𝑢
, Denk.(2.9) ile ters dönüşüm uygulanarak uzunluk (örn.
m, cm, mm, vb.) cinsinden bulunur.
𝑢
(2.9)
Birinci (deprem doğrultusunda hakim) moda ait modal katkı Γx1 çarpanı,
Denk.(2.10)’ da gösterildiği gibi, x deprem doğrultusunda taşıyıcı sistemin
başlangıç adımındaki doğrusal elastik davranışı için tanımlanan Lx1 ve M1’den
yararlanılarak elde edilir. Lx1 ve M1 ise Denk.(2.11), Denk.(2.12) ve Denk.(2.13) ile
hesaplanır.
29
𝑢
yerdeğiştirmesine denk gelen diğer tüm talep büyüklükleri (yerdeğiştirme,
şekildeğiştirme ve iç kuvvet istemleri) bina performansının değerlendirilmesinde
kullanılacak olan taleplerdir. Örneğin 𝑢
değeri bir bina için 12.5cm bulunmuş
ise bina tepe noktası 12.5 cm itilir, bu tepe yerdeğiştirmesi değerinde binada oluşan
plastik şekildeğiştirmeler, plastik mafsallar yardımı ile belirlenir. Belirlenen plastik
şekildeğiştirmeler, elastik şekildeğiştirmelere eklenerek toplam şekildeğiştirme
istemleri hesaplanır. Toplam şekildeğiştirme taleplerinden hareketle, ilk önce
eleman kesitlerinin hasar düzeyi daha sonra elemanların hasar düzeyi bulunur.
Eleman hasar düzeyleri, bina performans kriterleri ile karşılaştırılarak bina hedef
performansının sağlanıp sağlanamadığına karar verilir.
2.4.2 Zaman tanım alanında artımsal hesap yöntemine göre kapasite ve talebin
karĢılaĢtırılması
ZTADOA’de, TDY07’deki şartlara uygun olduğu kanıtlanmış en az üç ivme kaydı
veya yedi ve daha fazla ivme kaydı kullanılarak doğrusal olmayan analiz
gerçekleştirilir. Üç ivme kaydı kullanılması durumunda plastik mafsallarda oluşan
etkilerin en büyüğü, yedi veya daha fazla ivme kaydı kullanılması durumunda
plastik mafsallarda oluşan etkilerin ortalaması alınarak kesit ve eleman hasar
durumları belirlenir. Belirlenen eleman hasar durumlarından hareketle bina
performans kriterlerinin sağlanıp sağlanmadığına bakılır.
ZTADOA’de deprem etkisini temsil eden ivme kayıtları ve sağlanması gereken
performans kriterleri, talep kavramları olarak düşünülürse; binanın bu
ivme kayıtlarına göre analizi sonucunda elde edilen performans kriterlerine göre
30
durumu ise kapasite olarak düşünülmelidir. Dolayısı ile kapasite, talep ile
karşılaştırılmakta ve aralarında bir ilişki kurulmaktadır.
2.4.3 Betonarme elamanlarda toplam eğriliklerin bulunması
Artımsal Eşdeğer Deprem Yükü Yöntemi ile İtme Analizine göre binanın tepe
yerdeğiştirmesi istemine (performans noktasına) denk gelen durumda veya Zaman
Tanım Alanında Elastik Olmayan Analiz yapıldığında herhangi bir kesitte analiz
sonucunda bulunan en büyük plastik dönme istemine bağlı olarak plastik eğrilik
istemi Denk.(2.14) yardımıyla hesaplanır,
(2.14)
Lp plastik mafsal boyudur ve elemanın deprem doğrultusunda zorlanan kesit
boyutunun yarısı olarak kabul edilir. Amaca uygun olarak seçilen bir beton
modeli ile pekleşmeyi de gözönüne alan donatı çeliği modeli kullanılarak,
kesitteki eksenel kuvvet istemi altında yapılan analizden elde edilen iki doğrulu
moment-eğrilik ilişkisi ile tanımlanan ø𝑦 eşdeğer kesitteki ø𝑡 toplam eğrilik istemi
elde edilir,
𝑡= + 𝑦 (2.15)
Betonarme sistemlerde betonun basınç birim şekildeğiştirmesi istemi ile donatı
çeliğindeki birim şekildeğiştirme istemi, Denk.(2.15) ile tanımlanan toplam eğrilik
istemine göre moment-eğrilik analizi ile hesaplanır. Analiz sonucu bulunan beton
ve donatı çeliğine ait birim şekildeğiştirme istemeleri TDY07’de belirtilmiş kesit
hasar sınırlarını belirleyen birim şekildeğiştirme değerleri ile karşılaştırılır ve kesit
hasar durumu belirlenir.
2.4.4 Betonarme yapı elemanlarının kesit hasar sınırlarının belirlenmesi
Bilindiği gibi betonarme kesitleri hem beton hem de donatı çeliği oluşturmaktadır.
Bu nedenle betonarme yapı elemanlarının kesit birim şekildeğiştirme kapasiteleri
belirlenirken hem beton hem de donatının kapasiteleri ayrı ayrı belirlenmelidir.
Daha sonra bu kapasite değerleri, kesitte oluşacak hasarın sınırlarını belirleyen
göstergeler olarak kullanılacaktır.
31
TDY07’ de kesit hasar sınırları, Minimum Hasar Sınırı (MN), Güvenlik Sınırı
(GV) ve Kesit Göçme Sınırı (GÇ) olarak tanımlanmıştır. Bu hasar sınırlarının
arasında kalan bölgeler ise Minimum Hasar Bölgesi, Belirgin Hasar Bölgesi,
İleri hasar Bölgesi ve Göçme bölgesi olarak tanımlanmıştır. Bu hasar sınırları ve
bölgeleri Şekil 2.14’de gösterilmektedir.
ġekil 2.14 : Kesit hasar sınırları ve kesit hasar bölgeleri.
Hem beton hem de donatı çeliği için bu üç kesit hasar sınırını tanımlamayan birim
şekildeğiştirme büyüklükleri aşağıda gösterildiği gibi hesaplanır. Plastik
şekildeğiştirmelerin meydana geldiği betonarme sünek taşıyıcı sistem
elemanlarında, kesit hasar sınırlarına göre izin verilen şekildeğiştirme üst sınırları
(kapasiteleri) aşağıdaki gibidir;
a) Kesit Minimum Hasar Sınırı (MN) için kesitin en dış lifindeki beton basınç
birim şekildeğiştirmesi ile donatı çeliği birim şekildeğiştirmesi üst sınırları;
(ε cu)MN = 0.0035 ; (ε s)MN = 0.010 (2.16)
b) Kesit Güvenlik Sınırı (GV) için etriye içindeki bölgenin en dış lifindeki
beton basınç birim şekildeğiştirmesi ile donatı çeliği birim
şekildeğiştirmesi üst sınırları;
(εcg)GV = 0.0035 + 0.01 (ρs/ρsm) ≤ 0.0135; (εs)GV = 0.040 (2.17)
c) Kesit Göçme Sınırı (GÇ) için etriye içindeki bölgenin en dış lifindeki beton
basınç birim şekildeğiştirmesi ile donatı çeliği birim şekildeğiştirmesi
üst sınırları;
(εcg)GC = 0.004 + 0.014 (ρs/ρsm) ≤ 0.018; (εs)GC = 0.060 (2.18)
32
Gözönüne alınan enine donatıların TDY07’ye göre “özel deprem etriyeleri ve
çirozları” olarak düzenlenmiş olması zorunludur.
Görüldüğü gibi Kesit Minimum Hasar Sınırında (MN), en dış lifteki betonun
ezilmiş olması ve en büyük çekme veya basınca maruz kalan boyuna donatı
çubuğunda ise elastik bölge sınırından ileri giderek hemen hemen akma
platosunun sonuna gelinmesi, sınır durumlar olarak belirlenmiştir. Enine sargı
donatısı içinde kalan betondan ise bu hasar sınırında bahsedilmemiştir.
Kesit Güvenlik Sınırında (GV) ise kabuk betonunda dağılma olduğu kabul edilerek,
enine sargı donatısı içinde kalan beton değerlendirilmektedir. Ayrıca kesitte mevcut
bulunan ve TDY07’ye göre düzenleniş enine sargı donatısının hacimsel oranı ile
TDY07’ye göre kesitte bulunması gereken enine sargı donatısının hacimsel oranı
birbiri ile karşılaştırılmakta; eğer gereğinden az sargı donatısı bulunuyorsa
veya mevcut donatılar TDY07 şartlarına uymuyorsa kesit dayanımı
cezalandırılmaktadır. Fakat kesitte, TDY07’ye göre belirlenen miktardan fazla
enine sargı donatısı olsa bile yukarıda bahsedilen oran 1’den büyük
alınamamaktadır. Betonarme kesitteki en büyük çekme veya basınca maruz kalan
boyuna donatı çubuğunda ise akma platosundan sonraki kısım olan gerilme
pekleşmesi kısmına geçilmesine ve bunun sonunda donatıda kalıcı
deformasyonların oluşmasına izin verilmektedir.
Kesit Göçme Sınırında (GÇ) da, Kesit Güvenlik Sınırında (GV) olduğu gibi
mantık yürütülmüş fakat beton ve donatıdaki birim şekildeğiştirme değerleri daha
büyük alınmıştır. Herhangi bir kesitte sargılanmış betonun en büyük birim
şekildeğiştirme kapasitesinin 0.02 mertebesinde olduğunu kabul edersek, Kesit
Göçme Sınırındaki (GÇ) beton birim şekildeğiştirme sınır değeri olan 0.018
değerinin, 0.02 değerine göre küçük olmasından dolayı göçme sınırında bir miktar
kapasitenin hala var olduğunun kabul edildiği söylenebilir.
2.4.5 Eleman hasar durumlarının belirlenmesi
Doğrusal olmayan analiz sonucunda eleman kesitlerinde toplam eğrilik istemleri
elde edilir. Toplam eğrilik istemlerinden hareketle eleman kesitindeki beton ve
çelikteki birim şekildeğiştirme istemleri bulunup, yukarıda bahsedilen sınır değerler
ile karşılaştırılır ve elemanların kritik kesitlerindeki hasar durumları belirlenir. Bir
33
elemanda, x ve y doğrultularında her iki yönde depremin etkimesi durumları için
yapılan analizler (toplam 4 doğrultu için analiz yapılmaktadır) sonucunda oluşan en
elverişsiz hasar durumu bu elemanın incelenen deprem etkisi altındaki hasar
durumunu verir.
34
35
3. FEMA440’A GÖRE PERFORMANSA DAYALI TASARIM VE
DEĞERLENDĠRME
3.1 GiriĢ
FEMA440 [5] raporunun ana amacı FEMA356 [3] ve ATC-40 [1] raporları içinde
bahsi geçen Doğrusal Olmayan Statik Analiz (İtme Analizi) Prosedürlerinin
değerlendirilmesi, iyileştirilmesi ve daha sonra oluşturulacak raporlar için referans
olmasıdır.
Mühendisler uzun zamandan beri depremlerden dolayı oluşan kuvvetli yer
hareketlerinin sonucunda binaların doğrusal olmayan davranış gösterdiğini
bilmektedir. Bu doğrusal olmayan davranışın değerlendirilebilmesi için
şekildeğiştirmeye ve yerdeğiştirmeye bağlı performans kriterlerini esas alan yapısal
değerlendirme ve tasarım kavramı ortaya çıkmıştır. Bu konu son yıllarda Amerika
Birleşik Devletleri’nin deprem bölgelerindeki mevcut yapıların deprem
güvenliklerinin daha gerçekçi olarak belirlenmesi ve yeterli güvenlikte olmayan
yapıların güçlendirilmesi çalışmaları sırasında ortaya konulmuştur [14].
Amerika Birleşik Devletleri’nin California eyaletinde, 1989 Loma Prieta ve 1994
Northrigde depremlerinin neden olduğu büyük hasar, deprem etkileri altında yeterli
bir dayanımı öngören performans kriterlerine alternatif olarak, şekildeğiştirme ve
yerdeğiştirmeye bağlı daha gerçekçi performans kriterlerini esas alan yöntemlerin
geliştirilmesi gereksinimini ortaya çıkarmıştır [14].
Bu gereksinimi karşılamaya yönelik olarak, Applied Technology Council (ATC)
tarafından Guidelines and Commentary for Seismic Rehabilitation of Buildings -
ATC 40, Federal Emergency Management Agency (FEMA) tarafından NEHRP
Guidelines for the Seismic Rehabilitation of Buildings - FEMA 273, 274 raporları ve
American Society of Civil Engineers (ASCE) tarafından FEMA 356 ön standardı
hazırlanmıştır. Yürütülen araştırmaların sonuçlarının irdelenerek geliştirilmesi
36
amacıyla ATC 55 projesi başlatılmış ve projenin bulgularını içeren FEMA 440 raporu
yayınlanmıştır. Bu araştırma ve çalışmaların sonuçları ASCE tarafından hazırlanan
ASCE 41-06 standardında yer almıştır. Yukarıdaki organizasyonların yanında,
Building Seismic Safety Council (BSSC), ve Earthquake Engineering Research
Center of University of California at Berkeley (EERCUCB) tarafından yürütülen
diğer projeler de bu alandaki araştırmalara katkı sağlamaktadır [14].
Yukarıda adı geçen çalışmalar sonucunda doğrusal olmayan statik itme analizi
prosedürleri geliştirilerek, binaların depreme etkisine karşı olan davranışlarının
tahmin edilebilmesi kullanılmaya başlanmıştır.
ATC-40 ve FEMA356 raporlarının her ikisinde de binaların deprem isteminin
belirlenmesinde hemen hemen aynı yöntemler kullanılmaktadır. Her iki raporda da
binaların doğrusal olmayan davranışını temsil eden kuvvet-deformasyon eğrilerinin
yani itme eğrilerinin çizilmesinden bahsedilirken, belirli bir deprem etkisi altında
doğrusal olmayan yerdeğiştirme isteminin hesaplanma teknikleri bakımından
birbirlerinden ayrılmaktadırlar. FEMA356’da Katsayılar Yöntemi’nden
bahsedilmektedir. Bu yönteme göre doğrusal olmayan yerdeğiştirme istemi yani
performans noktasındaki tepe yerdeğiştirme istemi, elastik yerdeğiştirme
tahminlerinin bazı katsayılar ile modifiye edilmesi sonucu belirlenir. ATC-40’da ise
Kapasite Spektrumu Yöntemi’nden bahsedilmektedir. Bu yöntemde deprem etkisini
temsil eden istem eğrisi ile binanın doğrusal olmayan davranışını temsil eden
kapasite eğrisinin kesişim noktasının belirlenmesi aracılığı ile performans noktası
tahmin edilir. Bu yöntemlerin yaygınlaşması ile mühendisler yaptıkları hesaplar
sonucunda şunu fark etti; aynı bina için her iki yöntemden elde edilen performans
noktasındaki yerdeğiştirme istemleri çok büyük farklar göstermekteydi ve bunun
sebebinin ortaya çıkarılması istenmekteydi. Bunun üzerine 2000 yılında Applied
Technology Council (ATC), FEMA’ya bu farklılığın nedenlerinin ortaya çıkarılması
için bir çalışma başlatmasını teklif etti. Böylece ATC-55 projesi başlatıldı. ATC-55
projesinin sonuçlarına dayanarak FEMA440 raporu oluşturuldu. Böylece FEMA440
raporunda her iki yöntemin iyileştirilmesi çalışmalarının sonuçlarından bahsedilmiş
ve yöntemler son halleri ile ortaya konmuştur.
Bu tez çalışmasında FEMA440’ın 6. bölümünde bahsedilen Equivalent Linearization
(Eşdeğer Doğrusallaştırma) Yöntemi kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlar daha sonra
37
TDY07’ye göre gerçekleştirilen itme analizi ve ZTADOA sonuçları ile
karşılaştırmıştır.
3.2 FEMA Raporuna Göre Doğrusal Olmayan Statik Analiz Yöntemlerinin
Temelleri
Mühendisler doğrusal olmayan statik analiz yöntemlerini mevcut veya projelendirme
aşamasındaki binaların gelecekte maruz kalabilecekleri deprem etkilerine karşı
göstereceği davranışı tahmin etmek için kullanmaktadır. Bu durum Performansa
Dayalı Mühendislik (PDM) yaklaşımı ile oldukça önemli bir hal aldı. PDM’de
güvenlik ve göze alınan riske ilişkin kararlar performans ile tahmin edilmeye
çalışılır. Bu amaçla PDM’de performans kavramı,
Yapısal elemanlardan beklenen hasar oranına ve
Yapısal olmayan elemanlardan beklenen hasar oranına bağlıdır.
Yapısal hasar demek doğrusal olmayan davranışın var olması demektir. Geleneksel
tasarım ve analiz yöntemleri ise doğrusal elastik teknikleri kullanmakta; performans
kavramını dolaylı olarak analizlerin içine dahil etmektedir. Buna karşın doğrusal
olmayan statik analiz yöntemlerinin amacı ise direkt olarak doğrusal olmayan
davranış sonucunda ortaya çıkan deformasyonların tahmin edilmesidir. Doğrusal
olmayan analiz yöntemlerinin, yapı modelinin oluşturulması ve yapıya uygun
deprem etkilerinin etkitilmesi bakımından doğrusal analiz yöntemleri ile benzer
yönleri vardır. Doğrusal olmayan analiz sonucunda, binanın istenilen performans
kritelerini sağlayıp sağlamadığı konusunda bilgi edinilir. Bu performans kriterleri
şunlardan oluşur;
Global yerdeğiştirme (çatı veya bir başka referans noktasının
yerdeğiştirmesi),
Göreli kat ötelemeleri,
Kat kuvvetleri (kesme ve devrilme momenti)
Yapı elemanlarının deformasyonları ve eleman iç kuvvetleri (kolon, kiriş ve
perdeler)
38
Yukarıdaki sıralamanın bina tepe yerdeğiştirmesi seviyesinden kademe kademe
detaya inerek yapıyı oluşturan elemanların deformasyonuna ve iç kuvvetlerine kadar
gelmesi, oluşturulan hesap modelinin detay seviyesine bağlı olarak sağlıklı sonuçlar
vermektedir. Örneğin, bir bina modelinin basitleştirerek ve tek serbestlik dereceli
hale indirgeyerek yapılan doğrusal olmayan analiz sonucunda global yerdeğiştirme
seviyesinde fikir sahibi olunabilirken, bu modelin detaylandırılması, yeterli serbestlik
derecesinin göz önüne alınması ve yapıyı oluşturan elemanlar bazında doğrusal
olmayan davranışın tanımlanması ile 4 kademede de bilgi sahibi olunabilmesi
sağlanmaktadır.
3.2.1 Doğrusal olmayan analiz tipleri
Yukarıda da bahsedildiği gibi oluşturulan yapı modelinin detay seviyesine, deprem
etkilerinin temsil edilme şekline, göz önüne alınan serbestlik derecesine ve bunlara
bağlı olarak elde edilmek istenilen sonuçların detay mertebesine göre doğrusal
olmayan analiz tiplerinden herhangi biri seçilir. Analiz için kullanılan giriş verisinin
daha detaylı olması, bina elemanlarının doğrusal olmayan davranışının tanımlanmış
olması ve bunların yanında ise gerçek veya benzeştirilmiş deprem kayıtlarının
analizlerde kullanılması durumunda daha fazla doğruya yakın sonuçlar elde
edilebilmektedir.
İşlem hacminin azaltılması ve zamandan tasarruf edilmesi için birçok basitleştirilmiş
model kullanılabilir. Örneğin Şekil 3.1’de gösterilen balık kılçığı modeli veya çok
serbestlik dereceli konsol kolon modeli vb.
ġekil 3.1 : Balık kılçığı ve çok serbestlik dereceli konsol kolon modeli.
Bunun yanında deprem etkisinin tanımlanmasında ivme spektrumu eğrilerinin veya
Eşdeğer deprem yüklerinin kullanılması belirsizlikleri basitlikleri oranında
arttırmaktadır.
39
Analiz modelinin detayına ve deprem etkisinin temsil edilmesine göre doğrusal
olmayan analiz tipleri aşağıdaki gibidir farklılaştırılabilir;
Doğrusal olmayan dinamik analiz yöntemleri,
Eşdeğer çok serbestlik dereceli modeller ile basitleştirilmiş doğrusal
olmayan dinamik analiz yöntemleri,
Eşdeğer tek serbestlik dereceli modeller ile basitleştirilmiş doğrusal
olmayan dinamik analiz yöntemleri,
Doğrusal olmayan statik analiz yöntemleri.
Takip eden başlıklarda bu analiz yöntemlerinin açıklamaları yapılmıştır.
3.2.1.1 Doğrusal olmayan dinamik analiz yöntemleri
Deprem ivmesi kayıtları ile detaylı bina modelinin kullanıldığı analiz tipidir ve
belirsizlikler göreceli olarak daha azdır. Bu analiz tipi sonucunda her serbestlik
derecesi doğrultusunda binayı oluşturan elemanlarda meydana gelen doğrusal
olmayan davranış belirlenir. Bu elemanlardaki sonuçlardan yola çıkarak, göreli kat
ötelenmeleri, çatı deplasmanı, kat devrilme momenti ve kesme kuvveti gibi sonuçlara
varılabilir. Şekil 3.2’de doğrusal olmayan dinamik analiz şematik olarak
gösterilmiştir.
ġekil 3.2 : Doğrusal olmayan dinamik analiz yönteminin akış
diyagramı.
40
Detaylı modelin oluşturulmasında her bir elemanın veya bazı elemanların (doğrusal
olmayan davranışın ortaya çıkabileceği tahmin edilen elemanların) doğrusal olmayan
davranışları önceden belirlenmiş olmalıdır. Bu modellemenin yapılması için ya
deney sonuçlarına dayalı bir kuvvet-deformasyon davranışı kullanılır yada teorik
temellere dayanan analizler sonucunda elde edilen kuvvet-deformasyon davranışları
kullanılır. Bu tez çalışmasında plastik mafsal özelliklerinin tanımlanması teorik
temellere dayandırılmış ve XTRACT [10] yazılımından faydalanılmıştır.
Deprem ivme kayıtlarının değişkenliği ve karakteristik özellikleri nedeniyle doğrusal
olmayan dinamik analiz sonuçları değişim gösterir. Şekil 3.3’de 5 katlı, çaprazları
olan çelik bir bina için 30 adet ivme kaydı kullanılarak yapılan dinamik
analiz sonuçları verilmektedir. Analiz sonucunda, birinci moda denk gelen spektral
ivme değerleri ile göreli kat ötelenmelerinin oranının değişimi grafik üzerinde
gösterilmiştir. Şekil 3.3’den de anlaşılacağı gibi süneklik ve büyük deprem
etkisinde sonuçlardaki dağılım artmaktadır.
ġekil 3.3 : Süneklik ve deprem etkisinin sonuçlar üzerindeki etkisi.
Bu tez çalışmasında gerçekleştirilen ZTADOA’ler bu temellere dayanmaktadır.
Uygulama, TDY07 [6] şartlarını sağlayacak şekilde, ivme kayıtları kullanılarak ve
detaylı modellerden (her kolon, kiriş ve perde için plastik mafsal tanımlaması
yapılmıştır) faydalanılarak yapılmıştır.
41
3.2.1.2 EĢdeğer çok serbestlik dereceli modeller ile basitleĢtirilmiĢ doğrusal
olmayan dinamik analiz yöntemleri
Bu tip analizlerde, deprem etkisi ivme kayıtları kullanılarak oluşturulmaktadır.
Bunun yanında model detayının daha az olması nedeniyle eleman bazında doğrusal
olmayan davranış izlenememektedir. Bunun yerine doğrudan olarak kat ve global
bazda doğrusal olmayan davranış izlenebilmektedir. Eleman bazındaki doğrusal
olmayan davranış kat ve global bazda doğrusal olmayan davranış sonuçlarına göre
uygun şekilde tahmin edilmelidir. Bu tahmin aşamasının sonucunda, eleman
bazındaki doğrusal olmayan sonuçlar (örn. kolon, kiriş ve perdelerdeki plastik
dönmeler vb.) detaylı modelde elde edilen sonuçlara göre daha az gerçeğe yakın ve
belirsizdir.
3.2.1.3 EĢdeğer tek serbestlik dereceli modeller ile basitleĢtirilmiĢ
doğrusalolmayan dinamik analiz yöntemleri
Bu tip analizlerde de deprem etkisi ivme kayıtları kullanılarak oluşturulmaktadır.
Fakat model tek serbestlik dereceli olarak oluşturulduğundan sonuçlar da global
bazdadır. Bunun sonucunda kat ve eleman bazındaki doğrusal olmayan davranış
sonuçlarının elde edilmesi tahmine ve global bazdaki tek serbestlik dereceli sistemin
salınımına bağlıdır. Belirsizlik bakımından, Eşdeğer Çok Serbestlik Dereceli
Modeller ile Basitleştirilmiş Doğrusal Olmayan Dinamik Analiz Yöntemlerine göre
bir alt seviyededir.
3.2.1.4 Doğrusal olmayan statik analiz yöntemleri
Bu analiz tipinde çok serbestlik dereceli sistem tek serbestlik dereceli sisteme
indirgenir ve deprem etkisi, deprem ivme kayıtlarından türetilmiş davranış
spektrumları ile oluşturulur. Analiz sonucunda en büyük global yerdeğiştirme istemi
tahmin edilmiş olunur. Göreli kat ötelenmeleri ve yapı elemanlarının doğrusal
olmayan davranışları ise global istem parametrelerine yani itme eğrisine veya diğer
bir deyişle kapasite eğrisine bağlı olarak elde edilir. Bu analiz tipi, Eşdeğer Tek
Serbestlik Dereceli Modeller ile Basitleştirilmiş Doğrusal Olmayan Dinamik Analiz
Yöntemleri ile benzerdir fakat deprem etkisinin ivme davranış spektrumu ile temsil
edilmesinden dolayı belirsizlik daha fazladır. Şekil 3.4’de hesap adımları özetlenerek
gösterilmiştir.
42
ġekil 3.4 : Doğrusal olmayan statik analiz yönteminin akış diyagramı.
Şekil 3.5’de dört analiz tipinin model detaylarına ve deprem etkisinin temsil edilmesi
şekline göre birbirleri arasındaki ilişki gösterilmektedir. Burada unutulmaması
gereken ise yapı modelindeki elemanların doğrusal olmayan davranışlarının doğru
hesaplanması ve modele uygun şekilde yansıtılmasıdır. Bina modelinin detaylı olarak
hazırlanmasına rağmen, bu aşamada yapılacak hatalar sonucunda, analiz sonuçları
kabul edilebilir olmaktan uzaklaşacaktır.
ġekil 3.5 : Doğrusal olmayan analiz yöntemleri matrisi.
43
3.3 FEMA Raporlarında Belirtilen Performans Seviyeleri
ATC-40 [1], FEMA 273 [2], 356 [3] ve ASCE 41-06 [15] dokümanlarında
tanımlanan performans seviyeleri birbirinin aynıdır. Bu dokümanlarda bina
performansı taşıyıcı ve taşıyıcı olmayan elemanların performansının bir
kombinasyonudur. Taşıyıcı ve taşıyıcı olmayan elemanlar aşağıdaki elemanları ifade
etmektedir:
Betonarme kolon, kiriş ve perde elemanlar,
Çelik kolon, kiriş ve çaprazlar elemanlar,
Yığma binaların taşıyıcı duvarları,
Prefabrike elemanlar,
Temel elemanları,
Döşemeler vb. taşıyıcı olmayan elemanlar;
Dış cephe kaplamaları,
Cephe camları,
Bolme duvarlar,
Tavanlar,
Parapetler ve dekoratif süsler,
Güneşlikler, tenteler
Bacalar,
Merdivenler ve yangın çıkışları,
Kapılar vb.
Performans seviyeleri verilen bir yapı için, verilen bir deprem etkisi altında
öngörülen hasar miktarının sınır durumlarıdır. Bu sınır durumlar, binadaki taşıyıcı ve
taşıyıcı olmayan elemanlardaki hasarın miktarına, bu hasarın can güvenliği
bakımından bir tehlike oluşturup oluşturmamasına, deprem sonrasında binanın
kullanılıp kullanılmamasına ve hasarın neden olduğu ekonomik kayıplara bağlı
olarak belirlenir. Yapısal performans seviyesi, taşıyıcı ve taşıyıcı olmayan
elemanların performans seviyelerinin birleşiminden oluşmaktadır. Dolayısıyla her
44
yapısal performans seviyesi, taşıyıcı ve taşıyıcı olmayan elemanların performans
seviyelerinin bir kombinezonu olarak belirlenir [14].
3.3.1 TaĢıyıcı eleman performans seviyeleri
Taşıyıcı eleman performans seviyeleri temel olarak 4 seviyeden ve 2 adet de ara
performans seviyesinden oluşur. Ara performans seviyeleri, bir üst ve bir alt
performans seviyelerinin koşullarını belirli oranlarda sağlayan performans
seviyeleridir. Taşıyıcı elemanların performans seviyeleri gösterim olarak S-(1 ile 6
arasında bir sayı) olarak gösterilir. Bu gösterimde S, structural yani taşıyıcı
elemanlardan bahsedildiğini; yanındaki sayı ise performans seviyesinin düzeyini
belirtir. Bu sayı ne kadar büyük ise hasar düzeyi o kadar büyük demektir. Şekil
ġekil 3.6 : Taşıyıcı eleman performans seviyeleri.
Bu performans Seviyelerinin örnek bir kapasite eğrisi üzerinde gösterecek olursak;
ġekil 3.7 : Taşıyıcı eleman performans seviyelerinin kapasite eğrisi
üzerinde gösterimi.
45
S-2 Hasar Kontrolü Performans Seviyesi için geçerli olan koşullar S-1 ve S-3
Performans Seviyelerini tanımlayan kriterlerin enterpolasyonu ile; S-4 Sınırlı
Güvenlik Performans Seviyesi için geçerli olan koşullar ise S-3 ve S-5 Performans
Seviyelerini tanımlayan kriterlerin enterpolasyonu ile belirlenir.
S-1 Hemen Kullanım Performans Seviyesi: Deprem sonrasında binadaki yatay ve
düşey taşıyıcı elemanlar, deprem öncesindeki dayanım ve rijitliklerini büyük oranda
korumakta ve taşıyıcı sistem çok az hasar almaktadır.
S-2 Hasar Kontrolü Performans Seviyesi: Deprem sonrasında binada oluşan hasarın,
S-1 Hemen Kullanım ile S-3 Can Güvenliği Performans Seviyeleri arasında kalan
performans aralığıdır.
S-3 Can Güvenliği Performans Seviyesi: Taşıyıcı sistemde önemli hasar oluşabilir.
Buna karşılık, bölgesel veya toptan göçme söz konusu değildir. Deprem sırasında
yaralanmalar olabilir. Ancak, bu yaralanmalar yapısal hasarlar ile ilgili değildir veya
yapısal hasarlardan dolayı olma riski çok düşüktür.
S-4 Sınırlı Güvenlik Performans Seviyesi: Bu aralıkta taşıyıcı elemanların
performansları tamamen can güvenliği koşullarını sağlamayabilir, ancak göçmenin
önlenmesi performans seviyesinden daha yüksektir.
S-5 Göçmenin Önlenmesi Performans Seviyesi: Yapıyı bölgesel veya toptan göçme
sınırına getiren ağır hasar durumunu temsil eder. Taşıyıcı elemanlarda büyük hasar
oluşmuş, dayanım ve rijitliklerde önemli azalmalar meydana gelmiştir. Bununla
beraber, yapının taşıma kapasitesi düşey yükleri taşımaya devam etmek için
yeterlidir. Yapı stabilitesini korumakla birlikte, önemli oranda can güvenliği ve artçı
şokların etkisi ile yıkılma riski taşımaktadır. Bina güçlendirilmek veya onarılmak için
uygun durumda değildir [14].
3.3.2 TaĢıyıcı olmayan eleman performans seviyeleri
Taşıyıcı olmayan eleman performansları 5 seviyeden oluşmaktadır ve Şekil 2.8’de
gösterilmiştir. Taşıyıcı olmayan elemanların performans seviyeleri gösterim olarak
N-(A ile E arasında bir harf) olarak gösterilir. Bu gösterimde N, nonstructural yani
taşıyıcı olmayan elemanlardan bahsedildiğini; yanındaki harf ise performans
seviyesinin düzeyini belirtir.
46
ġekil 3.8 : Taşıyıcı olmayan eleman performans seviyeleri.
N-A Kullanıma Devam Performans Seviyesi: Taşıyıcı olmayan elemanlar ile tesisatta
ve diğer ekipmanda hasar oluşmaz veya ihmal edilebilecek kadar az hasar meydana
gelir. Bu hasar, yapının ve ekipmanın kullanımını engellemez.
N-B Hemen Kullanım Performans Seviyesi: Taşıyıcı olmayan elemanlarda, ekipman
ve tesisatta hasar oluşabilir. Bazı eleman ve ekipmanın onarılması ve/veya
değiştirilmesi gerekebilir. Kullanım bakımından ortaya çıkabilecek kısıtlamalar kısa
zamanda giderilerek yapı kullanılmaya devam eder.
N-B Hemen Kullanım Performans Seviyesi: Taşıyıcı olmayan elemanlarda, ekipman
ve tesisatta hasar oluşabilir. Bazı eleman ve ekipmanın onarılması ve/veya
değiştirilmesi gerekebilir. Kullanım bakımından ortaya çıkabilecek kısıtlamalar kısa
zamanda giderilerek yapı kullanılmaya devam eder.
N-C Can Güvenliği Performans Seviyesi: Taşıyıcı olmayan elemanlarda, ekipman ve
tesisatta hasar oluşabilir. Ancak, binanın içinde veya dışındaki ağır elemanlarda,
yaralanmalara neden olabilecek makine devrilmesi, kopmalar, düşmeler söz konusu
değildir. Tesisat ve ekipmanda onarım gereksinimi doğar.
N-D Azaltılmış Hasar Performans Seviyesi: Taşıyıcı olmayan elemanlarda, ekipman
ve tesisatta ciddi hasar meydana gelebilir. Ancak, dış cephe kaplamalarının
dökülmesi, asma tavanların düşmesi gibi insanların gruplar halinde yaralanmalarına
neden olabilecek hasar oluşmaz.
47
N-E Performansın Dikkate Alınmadığı Seviye: Bazı hallerde, yapının davranışını ve
kullanımını etkilemeyen bazı ikincil elemanlar için performansın dikkate alınmasına
gerek olmayabilir [14].
3.3.3 Bina hedef performans seviyeleri
Bina hedef performans seviyeleri, taşıyıcı ve taşıyıcı olmayan elemanların
performans seviyelerinin birleşiminden oluşmaktadır. Binanın kullanım amacına,
deprem sonrasında göstermesi istenilen yapısal davranış ve işletme şartlarına bağlı
olarak uygun taşıyıcı ve taşıyıcı olmayan performans seviyeleri kombine edilir. Bina
hedef performans seviyelerinin gösterimi (1 ile 5 arasında bir sayı - A ile E arasında
bir harf) olarak yapılır. Bu gösterimdeki sayı kısmı, taşıyıcı elemanların performans
seviyesi gösterimindeki sayı kısmını; harf kısmı ise taşıyıcı olmayan elemanların
performans seviyesi gösterimindeki harf kısmını temsil eder.
Şekil 3.9’da bu kombinasyonlardan en çok kullanılan ve kullanımları tavsiye edilen
temel bina hedef performans seviyeleri gösterilmiştir. Çizelge 3.1’de ise olası
performans kombinasyonları gösterilmiştir.
ġekil 3.9 : Temel bina hedef performans seviyeleri.
1-A Kullanıma Devam Yapısal Performans Seviyesi (S1 + NA): Binada hasar yoktur
veya kolaylıkla onarılabilecek düzeyde sınırlı hasar mevcuttur. Yapı sistemi deprem
öncesi dayanım, rijitlik ve sünekliğini aynen korumaktadır. Bina kullanıma devam
edilebilecek durumdadır.
1-B Hemen Kullanım Performans Seviyesi (S1 + NB): Oldukça az yapısal hasar
vardır. Yapı orijinal dayanım ve rijitliğini önemli ölçüde korumaktadır. Yapısal
48
olmayan elemanlar güvenlidir ve genellikle çalışabilir durumdadır. Deprem sırasında
yaralanma riski oldukça düşüktür.
3-C Can Güvenliği Performans Seviyesi (S3 + NC): Yapısal ve yapısal olmayan
elemanlarda belirli ölçülerde hasar mevcuttur. Yapı deprem öncesi dayanım ve
rijitliğinin bir bölümünü kaybetmiş durumdadır. Ancak yapısal ve yapısal olmayan
elemanların can güvenliğini tehdit etmesi söz konusu değildir. Yapı onarılmaya
muhtaçtır ve onarılmadan kullanılması uygun değildir.
5-E Göçmenin Önlenmesi-Yapısal Stabilitenin Korunması Performans Seviyesi (S5
+ NE): Yapı taşıyıcı sistemi ancak düşey yükler altında stabilitesini korumaktadır.
Binanın artçı depremlere karşı dayanımı kalmamıştır ve kullanılmaması gerekir.
Onarılması da çok kere pratik veya ekonomik bakımdan uygun değildir [14].
Çizelge 3.1 : Bina hedef performans seviyeleri.
3.3.4 Deprem hareketi
Performansa dayalı değerlendirme ve tasarımda göz önüne alınmak üzere, farklı
düzeylerde deprem hareketleri tanımlanmıştır. Bu deprem hareketleri genel olarak,
50 yıllık bir süreç içindeki aşılma olasılıkları ve benzer depremlerin oluşumu
arasındaki zaman aralığı (dönüş periyodu) ile ifade edilirler.
ATC 40 [1] projesinde üç farklı seviyede deprem hareketi tanımlanmıştır. Diğer bir
deyişle, üç ayrı sismik risk seviyesi göz önüne alınmaktadır. Benzer tanımlar FEMA
49
273 [2] ve 356 [3] dokümanlarında da yapılmıştır. Aşağıda, ATC 40’da tanımlanan
deprem hareketleri verilerek FEMA 273, 356 depremleri ile karşılaştırılmıştır.
1. Servis (kullanım) Depremi (SE): 50 yılda aşılma olasılığı % 50 olan yer
hareketidir. Yaklaşık dönüş periyodu 72 yıldır. Bu depremin etkisi, aşağıda
tanımlanan Tasarım Depreminin yarısı kadardır.
2. Tasarım depremi (DE): 50 yılda aşılma olasılığı % 10 olan yer hareketidir.
Yaklaşık dönüş periyodu 475 yıldır. 1998 ve 2007 Türk Deprem
Yönetmeliklerinde de esas alınan bu deprem FEMA 273’te Temel Güvenlik
Depremi-1 (BSE-1) olarak isimlendirilir.
3. En Büyük Deprem (ME): ATC 40’a göre, belirli bir bölgede jeolojik
veriler çerçevesinde meydana gelebilecek en büyük deprem hareketidir. 50
yılda aşılma olasılığı % 5 , dönüş periyodu yaklaşık 1000 yıldır. Bu
depremin etkisi tasarım depreminin 1.25-1.50 katı dolaylarındadır. Ayrıca
FEMA 273’te, Temel Güvenlik Depremi-2 (BSE-2) olarak isimlendirilen ve
50 yılda aşılma olasılığı % 2, dönüş periyodu yaklaşık 2475 yıl olan bir
deprem daha tanımlanmıştır. Bu depremin ATC 40’daki En Büyük Depreme
karşı geldiği, ancak etkisinin daha büyük olduğu söylenebilir.
Bir yapıda, belirli bir deprem hareketi altında tek bir performans hedefi
öngörülebileceği gibi, birden fazla yer hareketi altında çok seviyeli performans
hedefleri de esas alınabilir.
Yukarıda bahsedilen deprem etkileri altında yapılan hesaplar sonucunda elde edilen
veriler kullanılarak taşıyıcı ve taşıyıcı olmayan elemanlardaki hasar düzeyleri
belirlenir. Elemanın hangi hasar aralığında ve buna bağlı olarak hangi performans
seviyesinde olduğuna karar verilmesinde, kullanılan değerlendirme metoduna
(doğrusal veya doğrusal olmayan) ve yapı tipine (betonarme, çelik, yığma, ahşap ve
hafif metal binalar) bağlı olarak FEMA 356 raporunda belirtilen hasar sınırları
kullanılır. Buradan hareketle bina performans seviyesinin/seviyelerinin, hedef bina
performans seviyesi/seviyelerini sağlayıp sağlamadığına karar verilerek güçlendirme
ve onarım işlerinin gerekliliği ve seviyesi ortaya konulur. Bu çalışmada bahsi geçen
betonarme binalar ve elemanlar için performans değerlendirmesi yapılmayacağından
konu ile ilgili detaylara daha fazla girilmemiştir.
50
3.4 FEMA440 EĢdeğer DoğrusallaĢtırma Yöntemine Göre Doğrusal
OlmayanĠtme Analizinin YapılıĢı
3.4.1 EĢdeğer doğrusallaĢtırma yöntemine giriĢ
FEMA 440’ın 6.Bölümünde Equivalent Linearization yani Eşdeğer
LineerleştirmeYöntemi anlatılmaktadır, bu metot aslında ATC-40 raporunda bahsi
geçen Kapasite- Spektrumu Yöntemi’nin geliştirilmiş ve modifiye edilmiş halidir. Bu
çalışmada, TDY07’ye göre performans noktası hesaplanmasının yanı sıra FEMA 440
[5]’da bahsedilen Eşdeğer Lineerleştirme Yöntemi kullanılarak performans noktası
hesaplanmış ve her iki sonuç ZTADOA sonuçları ile karşılaştırılmıştır. Aşağıda
Eşdeğer Lineerleştirme Yöntemi’nin detaylarından bahsedilmiştir.
Eşdeğer Doğrusallaştırma Yöntemi bir doğrusal olmayan statik hesap yöntemi, yani
diğer bir değişle bir itme analizi yöntemidir. Bu nedenle temel mantık olarak çok
serbestlik dereceli bir yapının doğrusal olmayan davranışını, tek serbestlik dereceli
bir sistemin doğrusal olmayan davranışı ile modeller ve model üzerinde bir
performans noktası tahmin eder. Performans noktasında elde edilmek istenen, tek
serbestlik dereceli sistemden yola çıkarak çok serbestlik dereceli sistemin
yapabileceği en büyük tepe yerdeğiştirmesinin elde edilmesidir. Bu hesapların
gerçekleştirilmesi için Eşdeğer Lineerleştirme Yöntemi’nin Efektif Parametreleri
olarak adlandırılan, Teff Efektif Periyot ve βeff Efektif Sönüm Oranı
parametrelerinin bazı değişkenlere bağlı olarak hesaplanması gerekmektedir. Her iki
parametrede (μ) sünekliğe bağlıdır. Burada süneklik kavramı, itme eğrisindeki
maksimum yerdeğiştirmenin, akma anına denk gelen yerdeğiştirmeye oranıdır.
Süneklik oranının 10-12 seviyesinden büyük olması durumunda Eşdeğer
Lineerleştirme Yöntemi ile performans analizi yönteminden sağlıklı sonuçların elde
edilemeyeceği FEMA tarafından belirtilmektedir.
3.4.2 Bina matematik modelinin hesaplara uygun hale getirilmesi
Eşdeğer Doğrusallaştırma Yöntemi kullanılarak performans analizinin yapılmasından
önce yapı modeli analiz kriterlerine uygun hale getirilmelidir. Bunun için yapı
modelindeki kolon, kiriş ve perde gibi taşıyıcı elemanların rijitlikleri belirli oranlarda
azaltılır. Bu azaltılmış rijitlikler, FEMA 356’ da Efektif Rijitlik Değerleri olarak
tanımlanmakta ve binanın betonarme, çelik veya yığma olmasına bağlı olarak ilgili
51
tablolardan alınmaktadır. Kavram olarak, TDY07’de bahsi geçen Etkin Eğilme
Rijitliği ile benzerlikleri vardır. Betonarme binalar için bu rijitlik azaltmasının nasıl
yapıldığı Çizelge 3.2’de gösterilmiştir.
Çizelge 3.2 : Rijitlik azaltma katsayıları.
TDY07 ve FEMA 356’da bahsedilen Eğilme Rijitliği azaltımları birbirine yakın
sonuçlar verebilmektedir.
Kolonların Efektif Rijitlik Değerlerinin belirlenmesi için ilk önce bütün yapı
elemanlarının başlangıç rijitliklerinin kullanıldığı bir ön düşey yük analiz
yapılmalıdır. Bu düşey yüklere Tasarım Düşey Yükleri denilmekte ve Denk.(3.1) ile
belirlenmektedir.
(3.1)
: Tasarım düşey yükü.
: Ölü yükler.
: Efektif hareketli yük. Azaltılmamış hareketli yüklerin 0.25 katsayısı ile
............. çarpılmasıyla elde edilir.
: Efektif kar yükü.
Tasarım Düşey Yüklerinden dolayı kolonda oluşan eksenel kuvvet değeri 0.5Agfc ile
0.3Agfc arasında kalıyorsa, tabloda verilen değerlere enterpolasyon uygulanarak ara
değerler hesaplanır. Bu tez çalışmasında, FEMA 356’ya uygun olarak performans
noktası hesaplanırken, TDY07’ye göre belirlenen etkin eğilme rijitlikleri yapı
elemanlarının rijitliklerinin azaltılmasında kullanılmıştır.
52
3.4.3 Statik itme analizinde kullanılacak yatay yük dağılımının belirlenmesi
FEMA 356 [3]’da her doğrultu için en az iki tip yatay yük dağılımının kullanılması
önerilmekte, fakat zorunlu tutmamaktadır. Bu iki tip yatay yük dağılımının
belirlenmesinde ise aşağıda bahsedilecek iki grubun içinden herhangi bir yöntemin
seçilmesi tavsiye etmektedir. Bu grupların birincisinden ilk yatay yük dağılımı,
ikincisinden ise ikinci yük dağılımı belirlenir.
1. Grup: Modal dağılıma dayalı seçim;
Her kat hizasında Denk.(3.2)’ye göre hesaplanan Cvx katsayısı ile orantılı
olarak yatay yük dağılımı yapılabilir. Bu metodun kullanılabilmesi için hesap
yapılan doğrultudaki hakim modun etkin modal kütle oranının, bina toplam
kütlesinin en az %75’i olması gereklidir.
∑
(3.2)
𝑣𝑥 : Düşey Dağılım Faktörü
𝑘 : Katsayı;
T ≥ 2.5𝑠 ise 𝑘 = 2 ; ≤ 0.5𝑠𝑛 ise 𝑘 = 1 ; T
hakim mod peryodunun ara değerleri için doğrusal
enterpolasyon yapılır.
𝑤𝑖 : i. katın ağırlığı
𝑤𝑥 : x. katın ağırlığı
ℎ𝑖 : i. katın zeminden yüksekliği - ft cinsinden
ℎ𝑥 : x. katın zeminden yüksekliği - ft cinsinden
Göz önüne alınan hesap doğrultusundaki hakim mod şeklinin genlikleri ile
orantılı olarak yatay yük dağılımı yapılabilir. Bu metodun kullanılabilmesi
için hesap yapılan doğrultudaki hakim modun etkin modal kütle oranının,
bina toplam kütlesinin en az %75’i olması gereklidir.
Binanın bulunduğu zemin tipine uygun olarak seçilmiş ivme spektrumu
eğrileri kullanılarak spektral analiz yapılır. Analiz sırasında göz önüne alınan
modların toplam etkin modal kütle oranlarının en az bina toplam kütlesinin
53
%90’ına eşit veya büyük olması gereklidir. Bu nedenle yeterli mod sayısı
sağlanmalıdır. Spektral analiz sonucunda elde edilen kat kesme kuvvetlerinin
oranına göre yatay yük dağılımı belirlenebilir.
2. Grup: Diğer seçim tipleri;
Her kattaki toplam kütleye orantılı olarak yatay yük dağılımı
belirlenebilir.
Değişken yatay yük dağılımı kullanılabilir. Bu dağılımda,
başlangıçta kabul edilen yatay yük dağılımı, binadaki akma etkisi
sonucunda ortaya çıkan rijitlik değişimleri göz önüne alınarak uygun
biçimde değiştirilir.
1.Grubun ikinci seçeneğinde hakim modun etkin modal kütle oranının, bina toplam
kütlesinin en az %75’i olması şartı ile hakim mod genlikleri ile orantılı olarak yatay
yük dağılımının yapılabileceğinden bahsedilmektedir. TDY07’de ise hakim modun
etkin modal kütle oranının, bina toplam kütlesinin en az %70’i olması şartı ile hakim
mod genlikleri ile kat kütlelerinin çarpımlarının her kattaki değerlerinin oranları
kullanılarak yatay yük dağılımın yapılması istenmektedir. Kat kütlelerinin hemen
hemen her katta aynı olduğu kabul edilirse, her iki yaklaşım da yakın yatay yük
dağılımları verecektir. Bu nedenle bu tez çalışmasında, FEMA 356’ya uygun olarak
performans noktası hesaplanırken, TDY07’ye uygun olarak hesaplanan yatay yük
dağılımı ile itme analizi yapılmıştır.
3.4.4 Histeretik davranıĢ tipleri
FEMA440 [5]’da üç tip histeretik davranış tipi belirtilmektedir. Bu davranış
tiplerinin karakteristik özellikleri Şekil 3.10’da gösterildiği gibidir ve (α) elastik ötesi
davranışın rijitlik oranı olarak tanımlanan değer ile ilişkilidir.
BLHM (α=%0) RAHM (α=%0) DAHM (α=%-5)
ġekil 3.10 : Histeretik davranış tipleri.
54
BLHM : Bilineer Histeretik Model.
RAHM: Rijitlik Azalmalı Histeretik Model.
DAHM: Dayanım Azalmalı Histeretik Model.
Hesaplamalara başlamadan önce davranışı incelenecek binanın tipine en uygun olan
histeretik davranış tipi seçilmelidir. Bu çalışmada bahsi geçen binalar için RAHM
tipi davranış seçilmiştir. Daha sonra seçilen bu davranış tipine ve) (elastik ötesi
davranışın rijitlik oranına göre Teff Efektif Periyot ve βeff Efektif Sönüm Oranı
parametreleri hesaplanmıştır. Aşağıda Teff efektif Periyot ve βeff efektif sönüm oranı
parametrelerinin nasıl hesaplandığı ve bu parametrelere bağlı olarak performans
noktası hesabının nasıl yapıldığı anlatılmıştır.
3.4.5 βeff efektif sönüm oranının hesaplanması
𝛽𝑒𝑓𝑓 , süneklik değerinin üç farklı aralığı için Denk.(3.3), Denk.(3.4) ve Denk.(3.5)
kullanılarak hesaplanır.
Denk.(3.3), Denk.(3.4) ve Denk.(3.5)’de geçen değişkenlerin açıklamaları;
𝜇 : Süneklik oranı.
𝛽 : Başlangıç talep spektrumu eğrisinin sönüm oranı (Betonarme binalarda
%5).
: Kapasite eğrisinin Sa-Sd eksen takımında çizilmiş halinin başlangıç teğeti, diğer
değişle başlangıç periyodu.
55
A, B, C, D, E, F Katsayıları : Seçilen histeretik model ve (α) elastik ötesi davranışın
rijitlik oranına bağlı olarak Çizelge 3.3’den alınan katsayılar.
Çizelge 3.3 : βeff Efektif sönüm oranının hesaplanmasında kullanılan katsayılar.
3.4.6 Teff efektif periyodun hesaplanması
Denklemler içinde geçen G, H, I, J, K ve L katsayıları, seçilen Histeretik Model ve
(α) elastikötesi davranışın rijitlik oranına bağlı olarak Çizelge 3.4’den
alınan katsayılardır.
Çizelge 3.4 : Teff Efektif periyodun hesaplanmasında kullanılan katsayılar.
56
Bu çalışmada bahsi geçen her iki bina için histeretik model olarak RAHM seçilmiştir.
Fakat çerçeve tipi binalarda (DURUM 2 ve DURUM 3) α=%0, perde+çerçeve tipi
binalarda α=%5 alınmıştır. Bu kabullere bağlı olarak Çizelge 3.3 ve Çizelge 3.4’den
alınan A, B, C, D, E, F, G, H, I, J, K ve L katsayıları koyu renkte gösterilmiştir.
57
4. DOĞRUSAL OLMAYAN DAVRANIġININ ĠNCELENECEĞĠ TAġIYICI
SĠSTEMLERĠN BOYUTLANDIRILMASI VE PLASTĠK MAFSAL
ÖZELLĠKLERĠNĠN BELĠRLENMESĠ
4.1 Tasarımı Yapılacak Binaların Geometrileri
Bu çalışmada iki adet betonarme konut türü bina üzerinde çalışılmıştır. Çizelge
4.3’de bina tipleri için kat adetleri, taşıyıcı sistem tipleri, kat planları ve düşey
kesitler verilmiştir.
Her iki binada da x doğrultusunda 6 tane eksen ve y doğrultusunda 4 tane eksen
bulunmaktadır. eksen açıklıkları x ve y doğrultuda 5 ve 4 m’dir. Binalar, hem x
hem de y eksenlerine göre planda simetriktir. Kat yükseklikleri her tip bina için
aynıdır ve bütün katlar için 3 m’dir. Her iki katta bir kolon boyutları bina
yüksekliği boyunca 5’er cm azaltılarak küçültülmüştür. Katlar arası geçişler
sırasında kolonların ağırlık merkezlerinden geçen düşey eksenleri çakıştırılmıştır,
yani kolonlarda eksenel eksantriste bulunmamaktadır. Kirişler ise her katta aynı
boyuttadır ve kiriş boyutları 0.25m × 0.45 m olarak seçilmiştir. Kiriş-kolon
birleşimlerinde eksantriste bulunmamaktadır, yani kirişlerin ağırlık merkezinden
geçen eksen ile kolonların ağırlık merkezinden geçen eksen çakıştırılmıştır.
4.2 Malzeme Özellikleri
Taşıyıcı sistemlerin tasarlanmasında kullanılan malzeme özellikleri tüm bina
tiplerinde aynıdır ve beton için C25, donatı çeliği için S420a’dır. TS500 [7]’e göre bu
malzemelerin mekanik özellikleri Çizelge 4.1 ve Çizelge 4.2’de verilmiştir.
58
Çizelge 4.1 : C30 Betonun mekanik özellikleri.
Beton Sınıfı
C25
Silindir Basınç
Dayanımı fck (MPa)
25
Eşdeğer Küp
Dayanımı (MPa)
30
Eksenel Çekme
dayanımı fctk (MPa)
1.8
Elastisite modülü Ec28
(MPa)
30000
Çizelge 4.2 : S420a Donatı çeliğinin mekanik özellikleri.
Çelik
Sınıfı
Minimum akma
gerilmesi fyk
(Mpa)
Minimum kopma
dayanımı fsu (MPa)
Ø ≤ 32
Minimum kopma
uzaması εsu (%)
32 < Ø ≤ 50
Minimum
kopma uzaması
εssu (%)
S420a 420 500 12 10
Çizelge 4.3 : Binaların geometrik özellikleri.
DURUM 1
DURUM 2
8 Katlı
Perde + Çerçeve
Sistem
6 katlı
Çerçeve Sistem
59
4.3 Deprem Karakteristikleri
TDY07 ve TS500’e göre boyutlandırılan DURUM 1, DURUM 2 taşıyıcı sistem
modellerinde esas alınan deprem karakteristikleri aşağıda verilmiştir.
Bina önem katsayısı : I = 1.4
Hareketli yük katılım katsayısı : n = 0.30
Etkin yer ivmesi katsayısı : A0 = 0.40
Taşıyıcı sistem davranış katsayısı : R = 7
Yerel zemin sınıfı : Z2
Spektrum karakteristik periyotları : TA = 0.15 s , TB = 0.40 s
4.4 Boyutlandırmada Esas Alınan Yükler
Tüm taşıyıcı sistem modellerinin boyutlandırılmasında Çizelge 4.4’de verilen
düşey yükler kullanılmıştır. Bu yüklere ilave olarak, elemanların kendi
ağırlıklarından gelen zati yükler analiz sırasında göz önüne alınmıştır. Donatılı
betonarme betonun birim hacim ağırlığı 25 kN/m3 kabul edilmiştir.
Çizelge 4.4 : Sabit ve hareketli yükler.
Normal kat ve çatı döşemeleri G = 2.5 kN/m2 kaplama yükü.
Q = 2.5 kN/m2
Normal kat kirişleri G = 7 kN/m duvar yükü.
Çatı katı kirişleri G = 0 duvar yükü, yoktur.
4.5 TaĢıyıcı Sistemlerin Boyutlandırılması
Taşıyıcı sistemler, yukarıda verilen özelliklere göre ETAPS ve SAP2000 programı
ile boyutlandırılmıştır. Bu boyutlandırma, TDY07 ve TS500’e uygun olarak
yapılmıştır. Sonuç olarak taşıyıcı sistem elemanlarının kesit özellikleri ve çizimleri
elde edilmiştir. Analizler sonucunda 5 tip farklı kolon kesiti elde edilmiştir, bu 5 tip
kolon kesiti bütün binalarda kullanılan ortak kesitlerdir. Çizelge 4.5’de, 2 tip bina
için bulunan, 5 tip kolonun kesit özellikleri verilmektedir.
60
Çizelge 4.5 : Kolon kesit tipleri.
TİP NO
Kolon Kesitleri B-H
(m) Düşey
Donatı Yatay
Donatı
TİP
1
0.45
16Φ20
Φ 10/20/10
TİP
2
0.50
16Φ20
Φ 10/20/10
TİP
3
0.55
16Φ20
Φ 10/20/10
TİP
4
0.60
16Φ24
Φ 10/20/10
TİP
5
0.65
16Φ24
Φ 10/20/10
Bu 5 tip kolon kesitinin, binaların hangi kolonlarında kullanıldığı DURUM 1ve
DURUM 2 Çizelge 4.6, Çizelge 4.7 ’de verilmiştir.
Çizelge 4.6 : DURUM 1’de kullanılan kolon tipleri.
DURUM 1 Taşıyıcı Sisteminde Kullanılan Kolon Tipleri
TİP 1 Kat 7,8 TİP 2 Kat 5,6 TİP 3 Kat 3,4 TİP 4 Kat 1,2
61
Çizelge 4.7 : DURUM 2’de kullanılan kolon tipleri.
DURUM 1 Taşıyıcı Sisteminde KullanılanKolon Tipleri
TİP 3 Kat 1,2 TİP 4 Kat 3,4 TİP 5 Kat 5,6
DURUM 1 taşıyıcı sisteminde tasarım sonucunda bulunan perde kesitleri Çizelge
4.8’da verilmiştir.
Çizelge 4.8 : DURUM 1 için perde kesitleri.
Perde Tip No Düşey Donatı Perdenin Bulunduğu katlar
TİP 1 20Φ26 Tüm katlar
Yukarıda gösterilen kolon ve perdelerin, kat planlarındaki yerlerinin daha iyi
anlaşılabilmesi için Şekil 4.1’deki örnek kolon/perde aplikasyon planlarından
yararlanılabilir.
ġekil 4.1 : Perdeli ve perdesiz durumlar için örnek kolon
…………..…….aplikasyon planı.
Her bina tipi için analiz sonucu bulunan kiriş boyutları aynıdır ve 0.25m ×
0.45m’dir. Fakat kiriş kesitlerindeki donatı düzenleri ve miktarları bina tipine göre
değişmektedir. DURUM 1 veDURUM 2 için sırası ile Çizelge 4.9, Çizelge 4.10 de
kiriş kesit özellikleri verilmiştir.
62
Çizelge 4.9 : DURUM 1’de kullanılan kiriş tipleri.
Tip No Donatısı Kesit Tipinin Kullanıldığı
Kirişler TİP 1 3Φ18 ilk 6 kat TİP 2 3Φ14 kat7,kat8
Çizelge 4.10 : DURUM 2’de kullanılan kiriş tipleri.
Tip No Donatısı Kesit Tipinin Kullanıldığı
Kirişler TİP 1 3Φ18 ilk 4 kat TİP 2 3Φ14 Kat5,kat6
Yukarıda bahsedilen kirişlerin, kat planlarındaki yerlerinin daha iyi anlaşılabilmesi
için Şekil 4.2’de verilen örnek kiriş aplikasyon planlarından yararlanılabilir.
ġekil 4.2 : Perdeli ve perdesiz durumlar için örnek kiriş aplikasyon
planları.
63
4.6 Plastik Mafsal Özelliklerinin Hesaplanması
4.6.1 Beton ve donatı çeliği için malzeme modelleri
Bu tez çalışmasında, performansa dayalı değerlendirmede kullanılan analiz
metotlarının (statik itme analizi ve ZTADOA), doğrusal olmayan analiz metotları
olmasından dolayı; tasarlanan taşıyıcı sistemlerdeki kolon, kiriş ve perdelerin
plastik mafsal özelliklerinin hesaplanması gerekmektedir. Kolon ve kirişlerin
plastik mafsal özelliklerinin hesaplanmasında XTRACT [10] yazılımından
yararlanılmıştır. Bu yazılımda, analizlerde kullanılmak üzere beton için sargısız ve
sargılı beton malzeme modelleri ve donatı çeliği malzeme modeli
tanımlanabilmektedir. Beton malzeme modellerinin tanımlanmasında Mander
Modeli kullanılmakta, donatı çeliği malzeme modelleri ise pekleşme etkisini
içermektedir.
Kesit analizlerinde kullanılan malzeme modellerinin örnek bir kolon kesitindeki
yerleri Şekil 4.3’de gösterilmiştir. Şekil 4.3’den de görüldüğü gibi enine sargı
donatısı içinde kalan beton, sargılanmış beton olarak tanımlanmakta ve enine
donatının dışında kalan sargılanmamış betona göre oldukça sünek ve dayanımlıdır.
Sargılı beton malzeme modeli betonarme elemanın kesit özelliklerine (sargılama,
düşey donatı aralıkları, etriye açıklıkları, vb.) göre değişkenlik gösterirken, sargısız
beton malzeme modeli kesit özelliklerine bağlı değildir. Çünkü bu malzeme modeli
etriyelerin dışında kalan kabuk betonunda kullanılmaktadır. Donatı çeliği malzeme
modeli ise hem enine hem de boyuna donatılarda kullanılmaktadır. Donatı çeliği
malzeme modelinde, çekme ve basınç altında aynı davranışın gösterildiği kabul
edilirken, beton malzeme modellerinde betonun çekme gerilmesi almadığı
varsayılmıştır.
ġekil 4.3 : Bir kolon kesitinde kullanılan malzeme modelleri.
64
Yukarıda bahsi geçen malzeme modellerinin karakteristik özellikleri ise devam
edenkonu başlıklarında anlatılmaktadır.
4.6.1.1 Sargısız beton malzeme modeli
Şekil 4.4’de gösterilen sargısız beton malzeme modeli her iki binadaki bütün
betonarme kesitlerin (kolon, kiriş, perde) kabuk betonları için ve DURUM 1’deki
perdelerin gövde bölgesindeki beton için kullanılmaktadır.
ġekil 4.4 : Sargısız beton modeli gerilme-birim şekildeğiştirme
grafiği.
Malzeme modelinin özellikleri;
Çekme Mukavemeti = 0 kPa
28 Günlük karakteristik Basınç Mukavemeti = 25E+3 kPa
Ezilme Birim Şekildeğiştirmesi = 0.005
Taşıma Gücü Birim Şekildeğiştirmesi = 0.004
Elastik Sınır Birim Şekildeğiştirmesi = 0.001
Elastisite Modülü = 2.37E+7 kPa
Sekant Modülü = 1813 kPa
Sargısız beton malzeme modelinin tanımlanmasında kullanılan
matematiksel denklemler Çizelge 4.11’de verilmiştir.
65
Çizelge 4.11 : Sargısız beton malzeme modeli için matematiksel denklemler.
𝜀 Beton birim şekildeğiştirmesi
𝑓𝑐 Beton gerilmesi
𝐸𝑐 Elastisite modülü
𝐸𝑠𝑒𝑐 Sekant modülü
𝜀𝑡 Çekme birim şekildeğiştirme kapasitesi
𝜀𝑐𝑢 Maksimum beton birim şekildeğiştirmesi
𝜀𝑐𝑐 =0.002 ; En büyük gerilmedeki birim şekildeğiştirme
𝜀𝑠 Dağılma birim şekildeğiştirmesi
𝑓𝑐 28 Günlük basınç mukavemeti
𝑓𝑐𝑢 𝜀𝑐𝑢’daki gerilme
𝑓𝑐 Dağılma sonrası dayanım
4.6.1.2 Sargılı beton malzeme modeli
5 Tip kolon mevcuttur ve her kolonun kesit ve sargılama özelliklerine göre bu
malzeme modeli değişkenlik göstermektedir.
66
ġekil 4.5 : Sargılı beton modeli gerilme-birim şekildeğiştirme
....grafiği.
Malzeme modelinin özellikleri;
Çekme mukavemeti = 0 kPa
28 Günlük basınç mukavemeti = 25.5E+3 kPa
Sargılı beton mukavemeti = 29E+3 kPa
Ezilme birim şekildeğiştirmesi = 20E-3
Elastisite modülü = 2.37E+7 kPa
Sekant modülü = 1142 kPa
Sargılı beton malzeme modelinin tanımlanmasında kullanılan matematiksel
denklemler Çizelge 4.12’de verilmiştir.
67
Çizelge 4.12 : Sargılı beton malzeme modeli için matematiksel denklemler.
𝜀 Beton birim şekildeğiştirmesi
𝑓𝑐 Beton gerilmesi
𝐸𝑐 Elastisite modülü
𝐸𝑠𝑒𝑐 Sekant modülü
𝜀𝑡 Çekme birim şekildeğiştirme kapasitesi
𝜀𝑐𝑢 Maksimum beton birim şekildeğiştirmesi
𝜀𝑐𝑐 En büyük gerilmedeki birim şekildeğiştirme
𝑓𝑐′ 28 Günlük basınç mukavemeti
𝑓𝑐𝑐′ Sargılı beton mukavemeti
4.6.1.3 S420a donatı çeliği malzeme modeli
Bütün betonarme elemanlarda aşağıda bahsedilen çelik malzeme modeli
kullanılmıştır.
68
ġekil 4.6 : S420a Donatı çeliği malzeme modeli gerilme-birim
............................şekildeğiştirme grafiği.
Malzeme modelinin özellikleri;
Karakteristik akma gerilmesi = 420E+3 kPa
Kopma gerilmesi = 550E+3 kPa
Akma birim şekildeğiştirmesi = 0.0021
Gerilme pekleşmesi başlangıcı birim şekildeğiştirmesi = 0.008
Kopma birim şekildeğiştirmesi = 0.10
Elastisite modülü = 200000MPa
Çekme ve basınç için aynı özellikler geçerlidir.
S420a Donatı çeliği malzeme modelinin tanımlanmasında kullanılan
matematiksel denklemler Çizelge 4.13’da verilmiştir.
Çizelge 4.13 : S420a Donatı çeliği malzeme modeli için matematiksel denklemler.
69
𝜀 Çelik birim şekildeğiştirmesi
𝑓𝑠 Çelik gerilmesi
𝑓𝑦 Akma gerilmesi
𝑓𝑢 Kopma gerilmesi
𝜀𝑦 Akma birim şekildeğiştirmesi
𝜀𝑠ℎ Gerilme pekleşmesi birim şekildeğiştirmesi
𝜀𝑠𝑢 Kopma birim şekildeğiştirmesi
4.6.2 Olası plastik mafsal bölgeleri
Yukarıda anlatılan malzeme modelleri TDY07 [6] EK-7B’de bahsi geçen malzeme
modellerine benzerdir. Betonarme elemanların plastik mafsal özelliklerinin
belirlenmesi yukarıda bahsedilen beton ve çelik malzeme modelleri kullanılarak
yapılmıştır. Şekil 4.7’de gösterildiği gibi, kirişlerin sağ ve sol mesnetlerinde,
kolonların alt ve üst mesnetlerinde ve 1.kat perdelerinin orta bölgesinde oluşması
beklenen plastik mafsalların karakteristik mekanik özellikleri belirlenmiştir.
ġekil 4.7 : Olası plastik mafsal yerleri.
Kolon ve kirişlerin mesnet bölgelerindeki kesit özellikleri kullanılarak XTRACT
yazılımında kesit analizleri gerçekleştirilmiştir. Analizler sonucunda, kolonlar için
3 boyutlu etkileşim yüzeyleri ve 2 farklı eksenel basınç yükü altındaki moment-
eğrilik ilişkileri, kirişler içinse altta ve üstte çekme olması durumlarına göre
70
moment-eğrilik ilişkileri elde edilmiştir. Kirişlerin moment-eğrilik ilişkileri
hesaplanırken kesitte eksenel yük etkisinin olmadığı kabul edilmiştir.
Kolon kesitlerindeki donatı ve beton dağılımının simetrik olmasından dolayı,
kirişlerdeki gibi kesitin farklı yüzlerindeki çekme durumlarına göre moment-eğrilik
analizi yapmaya gerek kalmamıştır.
Perdelerde ise kolonlarda olduğu gibi plastik mafsal tanımlaması yapılmayarak,
SAP2000 v14.1 [9]’in doğrusal olmayan shell eleman tanımlama özelliğinden
yayılı plastisite gözönüne alınmıştır . DURUM 1 taşıyıcı sistemindeki perde
elemanların, SAP2000 v14.1’in doğrusal olmayan shell eleman tanımlama özelliği
kullanılarak oluşturulması EK E’de ayrıntılı olarak anlatılmıştır. Aşağıda sırası ile
kolon ve kirişlerin olası plastik mafsal özelliklerinin nasıl belirlendiği ve SAP2000
içinde plastik mafsal tanımlamasında izlenen yol anlatılmaktadır.
4.6.3 Kolonların plastik mafsal özellikleri
SAP2000 [9]’de kolonlarda plastik mafsal tanımlayabilmek için PM2M3 tipi
mafsallar kullanılmaktadır. PM2M3 tipi plastik mafsalların tanımlanabilmesi içinse
3 boyutlu etkileşim yüzeyinin ve kolonun doğrusal olmayan davranışını temsil eden
moment-eğrilik ilişkisinin tanımlanması gerekmektedir. Kolonun moment-eğrilik
ilişkisi, sabit normal kuvvet etkisi altında hesap edilir ve 2 veya 3 farklı normal
kuvvet düzeyi için moment–eğrilik tanımlamasının yapılması yeterlidir. Bu
çalışmada, her bir kolon için ikişer adet normal kuvvet değeri seçilmiş ve bu
kuvvetlere göre moment-eğrilik ilişkileri hesaplanmıştır. Bu iki normal kuvvet, her
bir kolonun eksenel yük taşıma (basınç) kapasitesinin %15’i ve %45’i olarak
belirlenmiştir. Elde edilen kuvvetlere sırası ile P1 ve P2 adı verilmiştir.
SAP2000’de kolonların 3 boyutlu etkileşim yüzeylerinin oluşturulabilmesi için 2
boyutlu etkileşim yüzeylerinin birleştirilmesi gerekmektedir. Kolonların kare
olmasından faydalanılarak, 2 boyutlu etkileşim yüzeyi analizleri x ekseni ile saat
ibresinin tersi yönde 0 / 22.5 / 45 / 67.5 / 90 derecelik açı yapan eksenler etrafında
moment olması durumları için yapılmış ve oluşturulan 90 derecelik (çeyrek) 3
boyutlu yüzeyin bir kez x bir kez de y eksenine göre simetriği alınarak tüm 3
boyutlu yüzey elde edilmiştir. Bu açıklamanın daha iyi anlaşılabilmesi için Şekil
4.8’den yararlanılabilir. Yukarıda anlatılanlara göre XTRACT’de kesit analizleri
71
gerçekleştirilmiş ve kolonların plastik mafsal özellikleri SAP2000 içinde
tanımlanmıştır.
ġekil 4.8 : Kesitlerinin 3 boyutlu etkileşim yüzeylerinin
..........................oluşturulması.
4.6.4 KiriĢlerin plastik mafsal özellikleri
SAP2000 [9] içinde kirişler için plastik mafsal tanımlaması M3 plastik mafsal tipi
kullanılarak yapılmaktadır. Kirişlerde M3 momenti, eğilme momentine karşı
gelmektedir. SAP2000 içindeki bu mafsal tipinin çalışma mantığı şöyledir,
Kirişin pozitif ve negatif momentler için akma momentleri ve akma
eğrilikleri (veya dönmeleri) tanımlanır,
Bu sınır akma momenti değerlerine ulaşılmış veya geçilmiş olunması
durumları için kirişin M3 momenti ile eğriliği (veya dönmesi) arasındaki
ilişki tanımlanır. Bu moment-eğrilik ilişkisine bağlı olarak kiriş de plastik
şekildeğiştirmeler oluşur.
72
73
5. ZAMAN TANIM ALANINDA DOĞRUSAL OLMAYAN ANALĠZLERDE
KULLANILACAK 3 ADET DEPREM ĠVME KAYDININ SEÇĠLMESĠ
5.1 Deprem Ġvme kayıtlarının TDY07’ye Göre BenzeĢtirilebilmesi
Ġçin sağlanması Gereken ġartlar
Bu çalışmada doğrusal olmayan dinamik analizlerde kullanılmak üzere rastgele 3
adet deprem ivme kaydı seçilmiş ve bu ivme kayıtları TDY07 [6]’ye göre
benzeştirilmiştir. Bu benzeştirme işleminin gerçekleştirilebilmesi için TDY07’de
bahsedilen üç şartı sağlayan en az 3 ivme kaydı gerekmektedir. Bu şartlar;
a. Kuvvetli yer hareketi kısmının süresi, binanın birinci doğal titreşim
periyodunun 5 katından ve 15 saniyeden daha kısa olmayacaktır.
b. (Benzeştirilen deprem yer hareketinin sıfır periyoda karşı gelen spektral
ivme değerlerinin ortalaması Ao gI’den daha küçük olmayacaktır.
c. Benzeştirilen her bir ivme kaydına göre %5 sönüm oranı için yeniden
bulunacak spektral ivme değerlerinin ortalaması, göz önüne alınan deprem
doğrultusundaki birinci (hakim) periyot T1’e göre 0.2T1 ile 2T1 arasındaki
periyotlar için, Sae(T) elastic spectral ivmelerinin %90’ından daha az
olmayacaktır.
İncelenen binaların deprem parametreleri aşağıda verilmiştir. Bu şartlar altında
hesaplanan Sae(T) elastik spektral ivme grafiği Şekil 5.1’de verilmiştir,
Bina Önem Katsayısı : I = 1
Hareketli Yük Katılım Katsayısı : n = 0.30
Etkin Yer İvmesi Katsayısı : A0 = 0.40
Taşıyıcı Sistem Davranış Katsayısı : R = 7
Yerel Zemin Sınıfı : Z2
Spektrum Karakteristik Periyotları : TA = 0.15 s , TB = 0.40 s
74
(5.1)
𝑔 (5.2)
Spektrum Katsayısı S(T), yerel zemin koşullarına ve bina doğal periyodu T’ye
bağlı olarak Denk.(5.3), Denk.(5.4) ve Denk.(5.5) ile hesaplanır;
(5.3)
(5.4)
(5.4)
Yukarıda bahsedilen parametreler göz önünde bulundurularak Elastik Spektral
İvme Spektrumu Sae(T), Denk.(5.1) ve Denk(5.2) kullanılarak hesaplanmış ve
Şekil 5.1’de verilmiştir. Rastgele seçilen ivme kayıtlarının benzeştirilmesi bu
Elastik Spektral İvme Spektrumu eğrisine göre yapılacaktır.
ġekil 5.1 : Elastik spektral ivme spektrumu Sae(T).
5.2 Rastgele Seçilen Deprem Ġvmesi Kayıtları
Bu tez çalışmasında kullanılan ve rastgele seçilmiş 3 adet deprem ivme kaydının
adları aşağıda verilmektedir;
75
Çizelge 5.1 : Seçtiğimiz deprem kayıtları
1 Kobe Depremi (17 Ocak 1995)
2 Northridge Depremi (17 Ocak 1994)
3 Kocaeli Depremi (17 Ağustos 1999)
5.3 Deprem Ġvme Kayıtlarının BenzeĢtirilmesi
Deprem kayıtlarının benzeştirilmesi işlemi SIGRAPH [11] yazılımı ile yapılmıştır.
SIGRAPH yazılımında deprem ivme kayıtlarının benzeştirilmesi yapılırken şu
adımlar izlenmektedir,
Ham ivme kayıtları uygun birimlerde SIGRAPH içine aktarılır.
Hedef spektrum eğrisi SIGRAPH içinde tanımlanır. Bu çalışmadaki hedef
spektrum eğrisi, Şekil 5.1’de gösterilen ve Z2 için belirlenmiş elastik
spektral ivme spektrumu eğrisidir.
Ham ivme kaydına, benzeştirilmek istenen deprem spektrumu hedef
gösterilerek bu spektruma uygun yeni bir ivme kaydı üretilir. Sonuçta ham
ivme kaydını referans alan ve spektrumu hedef spektrumuna benzer olan
yapay ivme kaydı türetilmiş olur. Deprem ivme kayıtlarının ham halleri
ve benzeştirilmiş halleri Çizelge 5.1’de verilmiştir.
Çizelge 5.2 : Ham ve benzeştirilmiş deprem ivme kayıtları.
76
Benzeştirilmiş ivme kayıtlarına ve Z2 tipi zemin sınıfına ait ivme spektrumu
eğrileri Şekil 5.2’de gösterilmektedir. Z2 tipi zemin sınıfına ait ivme spektrumu
eğrisi kırmızı renkli eğri ile gösterilmiştir. Şekil 5.2’den de anlaşıldığı gibi
benzeştirme sonucunda türetilen yeni ivme kayıtlarının ivme spektrumu eğrileri, Z2
zemin sınıfına ait ivme spektrumu eğrisi ile büyük uyum içindedir.
ġekil 5.2 : 3 adet depremin spektrumları ve Z2 elastik spektral ivme spektrumu.
5.4 TDY07’deki ġartların Sağlanıp Sağlanamadığının Kontrolü
Daha öncede bahsedildiği gibi benzeştirilmiş ivme kayıtlarının ve spektrum
eğrilerinin sağlaması gereken üç şart vardır. Aşağıda sırası ile bu şartlar irdelenmiş
ve sonuçta benzeştirilen yeni ivme kayıtlarının ZTADOA’lerde kullanılabilir
olduğu kanıtlanmıştır.
Birinci şart; kuvvetli yer hareketi kısmının süresi, binanın birinci doğal
titreşim periyodunun 5 katından ve 15 saniyeden daha kısa olmayacaktır.
Çizelge 5.2’ de, benzeştirilmiş ivme kayıtlarının kuvvetli yer hareketi
kısımlarının süresinin birinci şartları sağladığı gösterilmiştir.
Çizelge 5.3 : Birinci şartın kontrol edilmesi.
No Deprem Adı KYHKS
1 Kobe 17
2 Northridge 17
3 Kocaeli 17
Çizelge 5.2’de geçen 1.şart, kuvvetli yer hareketi kısmı süresinin 15 s’ye eşit veya
büyük olmasını; 2.şart ise kuvvetli yer hareketi kısmı süresinin hakim mod
periyodunun 5 katına eşit veya büyük olmasını temsil etmektedir.
77
İkinci Şart; üretilen deprem yer hareketinin sıfır periyoda karşı gelen
spektral ivme değerlerinin ortalaması AogI’den daha küçük
olmayacaktır.Şekil 5.3’de, benzeştirilmiş 3 adet deprem ivme kaydının
spektrumlarının ortalaması ve elastik ivme spektrumu gösterilmektedir.
Çizelge 5.3’de ise benzeştirilmiş ivme kayıtlarının %5 sönüm oranına
göre çizilmiş spektrum eğrisinde, T=0 periyoduna denk gelen spektral
ivme değeri ve ortalamaları verilmiştir. Şekil 5.2’de, daire ile işaretlenmiş
nokta, Çizelge 5.3’ün Ortalama (g) sütununda bulunan 0.4008g’lik
değeri göstermektedir.
Çizelge 5.4 : İkinci şartın kontrol edilmesi.
İvme No PARAMETRE (g)
Ortalama (g)
Kobe 0.4525
Northridge 0.4499 0.4008 =~ Ao g = 0.40 g
Kocaeli 0.3016
Üçüncü şart; yapay olarak üretilen her bir ivme kaydına göre %5 sönüm
oranı için yeniden bulunacak spektral ivme değerlerinin ortalaması, göz
önüne alınan deprem doğrultusundaki birinci (hakim) periyot T1’e göre
0.2T1 ile 2T1 arasındaki periyotlar için, Sae(T) elastik spektral ivmelerinin
%90’ından daha az olmayacaktır.
5.5 Tepe YerdeğiĢtirmesi Sonuçlarının Detaylı Gösterimleri
Şekil 5.3, Şekil 5.4 ve Şekil 5.5de X doğrultusunda (sol) ve Y
doğrultusunda(sağ)da DURUM 1 için tepe yerdeğiştirmesi sonuçlarının detaylı
gösterimleri verilmiştir. Bu şekillerde sırası ile her ivme kaydına göre yapılan
ZTADOA’ler sonucunda elde edilen tepe yerdeğiştirmesi-zaman grafikleri
gösterilmiştir.
78
ġekil 5.3 : DURUM1 Kobe için tepe yerdeğiştirmesi sonuçlarının
………………detaylı gösterimi.
ġekil 5.4 : DURUM1 Northridge için tepe yerdeğiştirmesi sonuçlarının
……...detaylı gösterimi.
ġekil 5.5 : DURUM1 Kocaeli için tepe yerdeğiştirmesi sonuçlarının
…………..detaylı gösterimi.
Şekil 5.6, Şekil 5.7 ve Şekil 5.8de X doğrultusunda(sol)ve Y doğrultusunda(sağ)de
DURUM 2 için tepe yerdeğiştirmesi sonuçlarının detaylı gösterimleri verilmiştir.
Bu şekillerde sırası ile her ivme kaydına gore yapılan ZTADOA’ler sonucunda elde
edilen tepe yerdeğiştirmesi-zaman grafikleri gösterilmiştir.
79
ġekil 5.6 : DURUM 2 Kobe için tepe yerdeğiştirmesi sonuçlarının
…………….detaylı gösterimi.
ġekil 5.7 : DURUM 2 Northridge için tepe yerdeğiştirmesi sonuçlarının
……..detaylı gösterimi.
ġekil 5.8 : DURUM 2 Kocaeli için tepe yerdeğiştirmesi sonuçlarının
…………detaylı gösterimi.
80
5.6 Kayıtlardan Elde Edilen Spektrum-Zaman Sonuçlarının Detaylı
Gösterimleri
Şekil 5.9, Şekil 5.10 ve Şekil 5.11de X doğrultusunda (sol) ve Y doğrultusunda
(sağ)da DURUM 1 için spektrum sonuçlarının detaylı gösterimleri verilmiştir. Bu
şekillerde sırası ile her ivme kaydına göre yapılan ZTADOA’ler sonucunda elde
edilen spektrum-zaman grafikleri gösterilmiştir.
ġekil 5.9 : DURUM 1 Kobe için spektrum-zaman sonuçlarının detaylı
gösterimi.
ġekil 5.10 : DURUM 1 Northridge için spektrum-zaman sonuçlarının
……………detaylı gösterimi.
ġekil 5.11 : DURUM 1 Kocaeli için spektrum-zaman sonuçlarının detaylı
gösterimi.
81
Şekil 5.12, Şekil 5.13 ve Şekil 5.14de X doğrultusunda (sol) ve Y doğrultusunda
(sağ)da DURUM 2 için spektrum sonuçlarının detaylı gösterimleri verilmiştir. Bu
şekillerde sırası ile her ivme kaydına göre yapılan ZTADOA’ler sonucunda elde
edilen spektrum-zaman grafikleri gösterilmiştir.
ġekil 5.12 : DURUM 2 Kobe için spektrum-zaman sonuçlarının detaylı
…gösterimi.
ġekil 5.13 : DURUM 2 Northridge için spektrum-zaman sonuçlarının
……………detaylı gösterimi.
ġekil 5.14 : DURUM 2 Kocaeli için spektrum-zaman sonuçlarının detaylı
gösterimi.
82
83
6. TASARLANAN BĠNALAR ĠÇĠN TDY07 EġDEĞER DEPREM YÜKÜ
YÖNTEMĠNE GÖRE ARTIMSAL ĠTME ANALĠZĠNĠN YAPILIġI VE
SONUÇLARI
6.1 GiriĢ
İtme analizinin TDY07 [6]’deki tanımı; birinci (deprem doğrultusunda hakim)
titreşim mod şekli ile orantılı olacak şekilde, deprem istem sınırına kadar
monotonik olarak adım adım arttırılan eşdeğer deprem yüklerinin etkisi altında
doğrusal olmayan itme analizinin yapılmasıdır. Düşey yük analizini izleyen itme
analizinin her bir itme adımında taşıyıcı sistemde meydana gelen yerdeğiştirme,
plastik şekildeğiştirme ve iç kuvvet artımları ile bunlara ait birikimli (kümülatif)
değerler ve son adımda deprem istemine karşı gelen maksimum değerler hesaplanır.
İtme analizinin yapılması için ilk önce analizde kademeli olarak arttırılacak olan
yatay yük dağılımının, yani eşdeğer deprem yüklerinin belirlenmesi gerekmektedir.
Yukarıdan da anlaşılacağı gibi bu yük dağılımının belirlenmesinde binanın hesap
yapılacak doğrultudaki hakim mod şekli genliklerinden ve kat kütlelerinden
faydalanılmaktadır. İtme analizi sırasında oluşan plastik kesitlerden dolayı binanın
hakim mod şeklinde değişmeler oluşur fakat analizin basitleştirilmesi bakımından
bu etki ihmal edilir ve TDY07’de de bahsedildiği gibi artımsal itme analizi
sırasında, eşdeğer deprem yükü dağılımının, taşıyıcı sistemdeki plastik kesit
oluşumlarından bağımsız biçimde sabit kaldığı varsayımı yapılır. Bu durumda yük
dağılımı, analizin başlangıç adımında doğrusal elastik davranış için hesaplanan
birinci (deprem doğrultusundaki hakim) doğal titreşim mod şekli genliği
ile ilgili kütlenin çarpımından elde edilen değerle orantılı olacak şekilde
tanımlanır. Kat döşemeleri rijit diyafram olarak idealleştirilen binalarda, birinci
(hakim) doğal titreşim mod şeklinin genlikleri olarak her katın kütle merkezindeki
birbirine dik iki yatay öteleme ile kütle merkezinden geçen düşey eksen etrafındaki
dönme göz önüne alınır.
84
TDY07 [6]’ye göre itme analizin de Artımsal Eşdeğer Deprem Yükü Yöntemi’nin
kullanılabilmesi için sağlanması gereken 3 şart vardır. Bunlar;
Binanın kat sayısının bodrum hariç 8’den fazla olmaması; Bu çalışmada 2
ayrı tip betonarme bina incelenmiştir. Bu binalar sırası ile 8 ve 6 katlıdır.
Herhangi bir katta ek dışmerkezlik göz önüne alınmaksızın doğrusal elastik
davranışa göre hesaplanan burulma düzensizliği katsayısının ηbi < 1.4
koşulunu sağlaması;
Bu çalışmada incelenen binalar hem rijitlik hem de kütle bakımından planda
simetriktir. Bundan dolayı burulma etkisi oluşmamaktadır.
Göz önüne alınan deprem doğrultusunda, doğrusal elastik davranış
esas alınarak hesaplanan birinci (hakim) titreşim moduna ait etkin kütlenin
toplam bina kütlesine (rijit perdelerle çevrelenen bodrum katlarının kütleleri
hariç) oranının en az 0.70 olması zorunludur.
Çizelge 6.1’de, 2 tip binanın birinci (hakim) titreşim modalarına ait etkin
kütlenin toplam bina kütlesine oranları verilmiştir. Çizelge 6.1’deki etkin
kütle oranları, etkin eğilme rijitlik oranları ile yapı elemanlarının rijitlikleri
azaltıldıktan sonra elde edilen büyüklüklerdir.
Çizelge 6.1 : Binaların birinci titreşim modalarına ait etkin kütle oranları.
Bina Tipi Mod No Periyot (sn) Etkin Kütle
Oranları
UX UY RZ
DURUM 1 1 0.856 0.677 0 0
DURUM 2 1 0.903 0.789 0 0
Yukarıdan da anlaşılacağı gibi TDY07’e göre Artımsal Eşdeğer Deprem Yükü
Yöntemi kullanılarak itme analizinin uygulanabilmesi için sağlanması gereken
bütün şartlar bu çalışmada bahsi geçen binalar için sağlanamamaktadır. Bu tez
çalışmasında yukarıda bahsedilen şartların sağlandığı varsayımı yapılarak, artımsal
itme analizleri TDY07’ye uygun şekilde yapılmıştır.
85
6.2 Etkin Eğilme Rijitlik Oranlarının Belirlenmesi
Artımsal itme analizlerinin yapılabilmesi için öncelikle kolon, kiriş ve perdeler için
TDY07’de bahsedilen etkin eğilme rijitlik oranlarının belirlenmesi gerekmektedir.
Böylece eğilme etkisindeki betonarme elemanların eğilme rijitlikleri çatlamış
kesite ait eğilme rijitliklerine dönüştürülmüş olunur. TDY07’ye göre etkin eğilme
rijitlik oranları aşağıdaki gibi hesaplanır;
a) Kirişlerde: (EI)e = 0.40 (EI)o
b) Kolon ve perdelerde,
ND/(Ac fcm) ≤ 0.10 olması durumunda: (EI)e = 0.40 (EI)o
ND / (Ac fcm) ≥ 0.40 olması durumunda: (EI)e = 0.80 (EI)o
Eksenel basınç kuvveti ND’nin ara değerleri için doğrusal enterpolasyon yapılabilir.
ND, deprem hesabında esas alınan toplam kütlelerle uyumlu yüklerin göz önüne
alındığı ve çatlamamış kesitlere ait (EI)o eğilme rijitliklerinin kullanıldığı bir ön
düşey yük hesabı ile belirlenir. Deprem hesabı için başlangıç durumunu oluşturan
düşey yük hesabı ise, yukarıda belirtildiği şekilde elde edilen etkin eğilme rijitliği
(EI)e kullanılarak, deprem hesabında esas alınan kütlelerle uyumlu yüklere göre
yeniden yapılır. Deprem hesabında da aynı rijitlikler kullanılır.
Her iki bina modelinde yapılan düşey yük analizleri sonucunda kolonlar için
Çizelge 6.2, Çizelge 6.3 ve Çizelge 6.4’de verilen etkin eğilme rijitlik oranları elde
edilmiştir. DURUM 1’deki perdelerin etkin eğilme rijitlik oranlarının tüm katlarda
normal kuvvet değeri duşuk olduğu için 0.40 değeri aldığı belirlenmiştir. Kirişlerin
eğilme rijitlikleri ise 0.40 katsayısı ile çarpılarak azaltılmıştır.
Çizelge 6.2, Çizelge 6.3’de binaların planda simetrik olmalarından faydalanılarak
sadece gerekli kolonların etkin eğilme rijitlik oranları verilmiştir. Ayrıca bu
durumu açıklayan dipnotlar çizelge altlarında verilmiştir.
86
Çizelge 6.2 : DURUM 1’deki kolonların etkin eğilme rijitlik oranları.
Kat No Kolon Adı ND (kN) B- H
(m) Ac (m2) ND/(Acfcm) Et.Eğ.Ri
j. S101 8490 0.55 0.3025 0.133 0.443
1. Kat S105 1190
0.55 0.3025 0.187 0.515
S106
S110 1453
1361 0.55
0.55 0.3025
0.3025 0.228
0.214 0.570
0.551 S201 733 0.55 0.3025 0.115 0.419
2. Kat S205 1029 0.55 0.3025 0.162 0.482
S206
S210 1260
1183 0.55
0.55 0.3025
0.3025 0.198
0.186 0.530
0.514 S301 617 0.50 0.2500 0.117 0.422
3. Kat S305 868 0.50 0.2500 0.165 0485
S306
S310 1008
1005 0.50
0.50 0.2500
0.2500
0.203
0.191 0.536
0.520
S401 503 0.50 0.2500 0.098 0.400
4. Kat S405 712 0.50 0.2500 0.135 0.446
S406
S410 882
831 0.50
0.50 0.2500
0.2500 0.168
0.158 0.490
0.477 S501 394 0.45 0.2025 0.092 0.400
5. Kat S505 559 0.45 0.2025 0.131 0.441
S506
S510 701
662 0.45
0.45 0.2025 0.164
0.155 0.485
0.473 S601 287 0.45 0.1225 0.096 0.400
6. Kat S605 410 0.45 0.1225 0.096 0.400
S606
S610 525
496 0.45
0.45 0.2025
0.2025 0.123
0.116 0.430
0.421 S701 180 0.45 0.2025 0.042 0.400
7. Kat S705 261 0.45 0.2025 0.061 0.400
S706
S710 349
331 0.45
0.45 0.2025
0.2025 0.082
0.770 0.400
0.400 S801 72 0.45 0.2025 0.016 0.400
8. Kat S805 112 0.45 0.2025 0.026 0.400
S806
S810 175
165 0.45
0.45 0.2025
0.2025 0.024
0.038 0.400
0.400 Köşe kolonlarda Sx01=Sx04,Sx21 ve Sx24
Dış aksların orta kolonlarında Sx05=Sx08,Sx17 ve Sx20
İç kolonlarda Sx06=Sx07 ve Sx18=Sx11
İç kolonlarda Sx10=Sx11 ve Sx14=Sx15
87
Çizelge 6.3 : DURUM 2’deki kolonların etkin eğilme rijitlik oranları.
Kat No Kolon
Adı ND (kN) B- H
(m) Ac (m2) ND/(Acfcm) Et.Eğ.Rij.
S101 640 0.65 0.4225 0.084 0.400
1. Kat S105 906 0.65 0.4225 0.119 0.425
S106
S110
1121
1043 0.65
0.65 0.4225
0.4225 0.148
0.137 0.463
0.449
S201 525 0.65 0.4225 0.069 0.400
2. Kat S205 742 0.65 0.4225 0.098 0.400
S206
S210 926
865 0.65
0.65 0.4225
0.4225 0.122
0.114 0.429
0.418
S301 407 0.60 0.3600 0.064 0.400
3. Kat S305 582 0.60 0.3600 0.910 0.400
S306
S310 734
685 0.60
0.60 0.3600
0.3600 0.115
0.107 0.419
0.409
S401 296
0.60 0.3600 0.046 0.400
4. Kat S405 427 0.60 0.3600 0.067 0.400
S406
S410 547
513 0.60
0.60 0.3600
0.3600 0.086
0.080 0.400
0.400
S501 182 0.55 0.3025 0.034 0.400
5. Kat S505 268 0.55 0.3025 0.051 0.400
S506
S510 342
338 0.55
0.55 0.3025
0.3025 0.065
0.064 0.400
0.400
S601 75 0.55 0.3025 0.033 0.400
6. Kat S605 115 0.55 0.3025 0.049 0.400
S606
S610 182
117 0.55
0.55 0.3025
0.3025 0.072
0.054 0.400
0.400 Köşe kolonlarda Sx01=Sx04,Sx21 ve Sx24
Dış aksların orta kolonlarında Sx05=Sx08,Sx17 ve Sx20
İç kolonlarda Sx06=Sx07 ve Sx18=Sx11
İç kolonlarda Sx10=Sx11 ve Sx14=Sx15
6.3 EĢdeğer Deprem Yükü Dağılımının Belirlenmesi
Eşdeğer deprem yükü dağılımı, analizin başlangıç adımında doğrusal elastik
davranış için hesaplanan birinci (deprem doğrultusundaki hakim) doğal titreşim
mod şekli genliği ile ilgili kütlenin çarpımından elde edilen değerle orantılı olacak
şekilde tanımlanır.
Binalar rijitlik ve kütle bakımından planda simetrik olmalarından dolayı, x ve y
doğrultularındaki hakim modların özellikleri benzerdir. Daha iyi bir sonuç için x ve
y doğrultusunda iki yönde artımsal itme analizinin yapılmiştir.
Kolon, kiriş ve perdelerde yukarıdaki çizelgelerde gösterilen etkin eğilme rijitlikleri
bina hesap modellerine uygulanmış ve azaltılmış rijitliklerin göz önüne
88
alındığı modal analiz gerçekleştirilmiştir. Bu şartlar altında elde edilen binaların x
doğrultusundaki hakim mod şekilleri sırası ile çizelge 6.4 ve çizelge 6.5’de
gösterilmiştir.
Çizelge 6.4 : DURUM 1 için x ve y ekseni doğrultusundaki hakim mod şekli
.............................genlikleri.
Kat No X doğrultusu Y doğrultusu
1.Kat
0.0015 0.0016
2.Kat
0.0053 0.0056
3.Kat
0.0105 0.0111
4.Kat
0.0166 0.0175
5.Kat
0.0232 0.0245
6.Kat
0.0298 0.0315
7.Kat
0.0363 0.0384
8.Kat
0.0425 0.0450
Çizelge 6.5 : DURUM 1 için x ve y ekseni doğrultusundaki hakim mod şekli
..............................genlikleri.
Kat No X doğrultusu Y doğrultusu
1.Kat
0.0026 0.0028
2.Kat
0.0074 0.0080
3.Kat
0.0128 0.0139
4.Kat
0.0175 0.0190
5.Kat
0.0214 0.0232
6.Kat
0.0237 0.0258
89
Binaların hakim mod şekillerine ve kat ağırlıklarına (dolayısıyla kütlelerine) bağlı
olarak artımsal itme analizinde kullanılacak eşdeğer deprem yükü dağılımları sırası
ile çizelge 6.6, Çizelge 6.7 ve Çizelge 6.8 ve çizelge 6.9’de verilmiştir.
Çizelge 6.6 : DURUM 1 için x ekseni doğrultusundaki eşdeğer deprem yükü
..............................dağılımı.
Kat No Kat Ağırlığı
(kN)
1.Mod Şekli
Genlikleri (m)
2 x 3 Eşdeğer Deprem Yükü
Dağılımı
1. Kat 3964 0.002 6.112 0.045
2. Kat 3964 0.005 21.001 0.156
3. Kat 3710 0.011 39.025 0.290
4. Kat 3710 0.017 61.686 0.459
5. Kat 3710 0.023 85.968 0.640
6. Kat 3710 0.030 110.506 0.822
7. Kat 3710 0.036 134.499 1.000
8. Kat 3164 0.042 134.419 1.000
Çizelge 6.7 : DURUM 1 için y ekseni doğrultusundakieşdeğer deprem yükü
..............................dağılımı.
Kat No Kat Ağırlığı
(kN)
1.Mod Şekli
Genlikleri
(m)
2 x 3 Eşdeğer Deprem Yükü
Dağılımı
1. Kat 3964 0.002 6.426 0.048
2. Kat 3964 0.006 22.111 0.164
3. Kat 3710 0.011 41.140 0.306
4. Kat 3710 0.018 65.107 0.484
5. Kat 3710 0.024 90.832 0.676
6. Kat 3710 0.032 116.880 0.870
7. Kat 3710 0.038 142.412 1.000
8. Kat 3164 0.045 142.465 1.000
0 0.2 0.4 0.6 0.8 1 1.2
1
2
3
4
5
6
7
8
Series1
90
Çizelge 6.8 : DURUM 1 için x ekseni doğrultusundaki eşdeğer deprem yükü
.............................dağılımı.
Kat No Kat Ağırlığı
(kN)
1.Mod Şekli
Genlikleri (m)
2 x 3 Eşdeğer Deprem Yükü
Dağılımı
1. Kat 3645 0.003 9.382 0.115 2. Kat 3645 0.007 27.009 0.331 3. Kat 3544 0.013 45.317 0.555 4. Kat 3544 0.017 61.995 0.759 5. Kat 3450 0.021 73.758 0.903 6. Kat 3450 0.024 81.710 1.000
Çizelge 6.9 : DURUM 1 için y ekseni doğrultusundaki eşdeğer deprem yükü
.............................dağılımı.
Kat No Kat Ağırlığı
(kN)
1.Mod Şekli
Genlikleri (m)
2 x 3 Eşdeğer Deprem Yükü
Dağılımı
1. Kat 3645 0.003 10.126 0.114 2. Kat 3645 0.008 29.211 0.329 3. Kat 3544 0.014 49.095 0.552 4. Kat 3544 0.019 67.262 0.757 5. Kat 3450 0.023 80.126 0.901 6. Kat 3450 0.026 88.889 1.000
0 0.2 0.4 0.6 0.8 1 1.2
1
2
3
4
5
6
7
8
Series1
0 0.2 0.4 0.6 0.8 1 1.2
1
2
3
4
5
6
Series1
91
Eşdeğer deprem yükü dağılımları kat hizalarında ve kat kütle merkezlerine ek dış
merkezlik uygulanmadan bina hesap modellerinde tanımlanmıştır.
6.4 Artımsal Ġtme Analizlerinin SAP2000’de Tanımlanması
Binaların artımsal itme analizleri SAP2000 [9] yazılımı kullanılarak
gerçekleştirilmiştir. Bu nedenle yukarıda hesaplanan eşdeğer deprem yükü
dağılımlarının SAP2000 içinde tanımlanarak itme analizi durumlarının
oluşturulması gerekmektedir.
6.5 Artımsal Ġtme Analizlerinin Sonucunda Tepe YerdeğiĢtirmesi-Taban
Kesme Kuvveti Eğrilerinin Elde Edilmesi
Gerçekleştirilen analizler sonucunda 2 tip binanın, itme eğrisi veya kapasite eğrisi
olarak da adlandırılan tepe yerdeğiştirmesi-taban kesme kuvveti eğrileri elde
edilmiştir. DURUM 1 ve DURUM 2 için elde edilen bu eğriler sırası ile Şekil 6.1,
Şekil 6.2 ve Şekil 6.3 ve Şekil 6.4’da gösterilmiştir.
ġekil 6.1 : DURUM 1 x ekseni doğrultusu için itme eğrisi.
0 0.2 0.4 0.6 0.8 1 1.2
1
2
3
4
5
6
Series1
0
2000
4000
6000
8000
10000
12000
-0.05 0 0.05 0.1 0.15 0.2 0.25 0.3 0.35 0.4 0.45
Tab
an K
esm
e K
uvv
eti (
kN)
Tepe Yerdeğiştirmesi (m)
92
ġekil 6.2 : DURUM 1 y ekseni doğrultusu için itme eğrisi.
ġekil 6.3 : DURUM 2 x ekseni doğrultusu için itme eğrisi.
ġekil 6.4 : DURUM 1 y ekseni doğrultusu için itme eğrisi.
0
2000
4000
6000
8000
10000
12000
14000
-0.1 0 0.1 0.2 0.3 0.4 0.5
Tab
an K
esm
e K
uvv
eti (
kN
Tepe Yerdeğiştirmesi (m)
0
2000
4000
6000
8000
10000
12000
14000
0 0.1 0.2 0.3 0.4 0.5 0.6
Tab
an K
esm
e K
uvv
eti (
kN)
Tepe Yerdeğiştirmesi (m)
0
2000
4000
6000
8000
10000
12000
14000
0 0.1 0.2 0.3 0.4 0.5 0.6
Tab
an K
esm
e K
uvv
eti (
kN)
Tepe Yerdeğiştirmesi (m)
93
Şekil 6.5’de ise DURUM 1 deki 2 bina için elde edilen itme eğrileri aynı
grafik üzerinde gösterilmiştir. Şekil 6.6’de ise DURUM 2 deki 2 bina için elde
edilen itme eğrileri aynı grafik üzerinde gösterilmiştir.
ġekil 6.5 : DURUM 1 için iki binanın x ekseni ve y ekseni doğrultusu için
itme eğrileri.
ġekil 6.6 : DURUM 2 için iki binanın x ekseni ve y ekseni doğrultusu için
itme eğrileri.
6.6 Bina Performans Noktalarının Belirlenmesi
Tepe yerdeğiştirmesi-taban kesme kuvveti eğrilerinden (itme eğrisi, kapasite eğrisi)
hareketle binaların performans noktaları belirlenecektir. TDY07’ye göre bina
performans noktasının belirlenmesi 2.bölümde ayrıntılı olarak anlatılmıştır.
çizelge 6.10, çizelge 6.11 ve çizelge 6.12 ve çizelge 6.13’da sırası ile DURUM 1,
DURUM 2 için eksenleri taban kesme kuvveti-tepe yerdeğiştirmesi olan itme
eğrilerinin, spektral ivme (Sa) - spektral yerdeğiştirm (Sd) eksen takımına
dönüştürülmesinde ve bina performans noktasının hesaplanmasında kullanılan
terimler hesaplanmıştır.
0
2000
4000
6000
8000
10000
12000
14000
-0.05 0 0.05 0.1 0.15 0.2 0.25 0.3 0.35 0.4 0.45 0.5
Tab
an K
esm
e K
uvv
eti (
kN
Tepe Yerdeğiştirmesi (m)
0
2000
4000
6000
8000
10000
12000
14000
0 0.1 0.2 0.3 0.4 0.5 0.6
Tab
an K
esm
e K
uvv
eti (
kN)
Tepe Yerdeğiştirmesi (m)
94
Çizelge 6.10 : DURUM 1 için x doğrultusunda performans noktası hesaplamasında
................................kullanılan terimler.
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
KAT NO
Küm Kat Ağ(kN)
Kat Küt. (kNs2/m)
1.Mod Şek. Gen. (m)
1.Mod Şek. Gen. (oran)
3 * 4^2 M1 Top. (6) (kNs2/m)
Mx1 (10^2)/7 (kNs2m)
Lxi1 3 * 4 (kNs2)
LX1 Top. -9 (kNs2)
Γx1 (9/7 (1/m))
1.kat
3964 404.077 0.003 0.072 0.004
1.241 2.kat
3964 404.077 0.004 0.106 0.008
1.817
3.kat
3710 378.186 0.009 0.207 0.029
3.319 4.kat
3710 378.186 0.014 0.341 0.079 1.040 2181.86 5.480 47.628 45.811
5.kat
3710 378.186 0.018 0.432 0.127
6.943 6.kat
3710 378.186 0.021 0.498 0.169
7.995
7.kat
3710 378.186 0.028 0.653 0.291
10.487 8.kat
3164 322.528 0.032 0.755 0.332
10.346
Çizelge 6.11 : DURUM 1 için y doğrultusunda performans noktası hesaplamasında
................................kullanılan terimler
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
KAT NO
Küm Kat Ağ(kN)
Kat Küt. (kNs2/m)
1.Mod Şek. Gen. (m)
1.Mod Şek. Gen. (oran)
3 * 4^2 M1 Top. (6) (kNs2/m)
Mx1 (10^2)/7 (kNs2m)
Lxi1 3 * 4 (kNs2)
LX1 Top. -9 (kNs2)
Γx1 (9/7 (1/m))
1.kat
3964 404.077 0.002 0.038 0.001
0.655 2.kat
3964 404.077 0.005 0.108 0.008
1.850 3.kat
3710 378.186 0.009 0.214 0.031
3.437 4.kat
3710 378.186 0.015 0.342 0.080 1.073 2147.32 5.502 48.010 44.727
5.kat
3710 378.186 0.018 0.435 0.129
6.990 6.kat
3710 378.186 0.024 0.553 0.209
8.889 7.kat
3710 378.186 0.027 0.645 0.284
10.357 8.kat
3164 322.528 0.032 0.711 0.331
10.330
95
Çizelge 6.12 : DURUM 2 için x doğrultusunda performans noktası hesaplamasında
................................kullanılan terimler
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
KAT NO
Küm Kat Ağ(kN)
Kat Küt. (kNs2/m)
1.Mod Şek. Gen. (m)
1.Mod Şek. Gen. (oran)
3 * 4^2 M1 Top. (6) (kNs2/m)
Mx1 (10^2)/7 (kNs2m)
Lxi1 3 * 4 (kNs2)
LX1 Top. -9 (kNs2)
Γx1 (9/7 (1/m))
1.kat
3645 371.560 0.005 0.193 0.008
1.700 2.kat
3645 371.560 0.009 0.397 0.033
3.496 3.kat
3544 361.264 0.015 0.624 0.079
5.342 4.kat
3544 361.264 0.021 0.907 0.167 0.954 1657.94 7.765 39.777 41.681
5.kat
3450 351.682 0.026 1.114 0.245
9.277 6.kat
3450 351.682 0.035 1.464 0.423
12.198
Çizelge 6.13 : DURUM 2 için y doğrultusunda performans noktası hesaplamasında
................................kullanılan terimler
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
KAT NO
Küm Kat Ağ(kN)
Kat Küt. (kNs2/m)
1.Mod Şek. Gen. (m)
1.Mod Şek. Gen. (oran)
3 * 4^2 M1 Top. (6) (kNs2/m)
Mx1 (10^2)/7 (kNs2m)
Lxi1 3 * 4 (kNs2)
LX1 Top. -9 (kNs2)
Γx1 (9/7 (1/m))
1.kat
3645 371.560 0.003 0.108 0.003
1.032 2.kat
3645 371.560 0.008 0.311 0.024
2.978 3.kat
3544 361.264 0.014 0.538 0.069
5.005 4.kat
3544 361.264 0.020 0.775 0.144 1.034 1532.63 7.218 39.800 38.508
5.kat
3450 351.682 0.031 1.213 0.343
10.990 6.kat
3450 351.682 0.036 1.388 0.450
12.578
Deprem etkisini temsil eden ve talep eğrisi olarak adlandırılan, eksenleri spektral
ivme (Sa) – periyot (s) olan elastik ivme spektrumu eğrisine de 2. bölümde
bahsedildiği gibi eksen dönüşümü uygulanarak, spektral ivme (Sa) - spektral
yerdeğiştirme (Sd) eksen takımlarında çizilmesi sağlanmıştır.
96
Her bina için kapasite ve talep eğrileri ile aynı grafik üzerinde çizilerek, TDY07
[6]’deki bina performans noktası belirleme işlemi uygulanmıştır. Şekil 6.7, Şekil
6.8, Şekil 6.9 ve Şekil 6.10’da sırası ile her iki binanın performans
noktalarındaki tepe yerdeğiştirme istemlerinin bulunabilmesi için gerekli olan
itme analizinin ilk adımında birinci moda ait doğrusal elastik spektral
yerdeğiştirme Sde1 belirlenmiştir.
ġekil 6.7 : DURUM 1 x ekseni doğrultusu için kapasite ve talep eğrilerinin
kesiştirilmesi.
ġekil 6.8 : DURUM 1 y ekseni doğrultusu için kapasite ve talep eğrilerinin
kesiştirilmesi.
ġekil 6.9 : DURUM 2 x ekseni doğrultusu için kapasite ve talep eğrilerinin
kesiştirilmesi.
0
2
4
6
8
10
12
0 0.1 0.2 0.3 0.4 0.5
S a (
m/s
n2
)
Sd (m)
0
2
4
6
8
10
12
0 0.1 0.2 0.3 0.4 0.5
S a (m
/sn
2)
Sd (m)
0
2
4
6
8
10
12
0 0.1 0.2 0.3 0.4 0.5
S a (
m/s
n2
)
Sd (m)
Series1
Series2
97
ġekil 6.10 : DURUM 2 y ekseni doğrultusu için kapasite ve talep eğrilerinin
kesiştirilmesi.
Görüldüğü gibi kapasite eğrisinin başlangıç teğeti ile talep eğrisinin kesişim
noktaları iki durum içinde talep eğrisinin azalan koluna denk gelmektedir.
TDY07’ye göre Sa- Sd eksen takımında, kapasite eğrisinin başlangıç teğeti ile talep
eğrisinin kesişim noktası talep eğrisinin azalan koluna denk geldiğinde, doğrusal
elastik olmayan spektral yerdeğiştirme Sdi1, eşit yerdeğiştirme kuralı uyarınca doğal
periyodu T1(1) olan eşlenik doğrusal elastik sisteme ait lineer elastik spektral
yerdeğiştirme Sde1’e eşit alınır. Buna göre Denk.(6.1)’deki spektral yerdeğiştirme
oranı CR1=1 alınır.
(6.1)
, birinci moda ait modal yerdeğiştirme istemlerine, Denk.(6.2) aracılığı ile ters
dönüşüm uygulanır ve ; x deprem doğrultusundaki tepe yerdeğiştirmesi istemi,
𝑢
elde edilir.
𝑢
(6.2)
Çizelge 6.14’de, her iki bina için x ve y deprem doğrultusundaki tepe
yerdeğiştirmesi istemi
’ni hesaplanışı gösterilmiştir
Çizelge 6.14 : Tepe yerdeğiştirmesi istemi 𝑢
’ni hesaplanması.
Parametreler DURUM 1x DURUM 1y DURUM 2x DURUM 2y 1 1.000 1.000 1.000 1.000
𝑖1 - (m) 0.129 0.131 0.121 0.121 d1(P) 0.129 0.131 0.121 0.121
𝛤𝑥1 - (1/m) 45.811 44.727 41.681 38.508 𝑥 1 - (m) 0.032 0.032 0.035 0.036
𝒖𝒙𝑵𝟏 0.189 0.188 0.174 0.167
0
2
4
6
8
10
12
0 0.1 0.2 0.3 0.4 0.5
S a (m
/sn
2)
Sd (m)
98
𝑢
tepe yerdeğiştirmesi istemi büyüklüklerine binaların performans noktası
denir. Bu noktaya karşı gelen diğer tüm istemler (yerdeğiştirme,
şekildeğiştirme ve iç kuvvet istemleri) itme analizinde performans noktasına denk
gelen hesap adımındaki değerlerdir. Binaların performans değerlendirmesi bu tepe
yerdeğiştirmesine göre yapılır.
Bina tiplerine göre performans noktalarındaki plastik mafsal dağılımları şekil 6.11
ve şekil 6.12’de gösterilmiştir:
ġekil 6.11 : DURUM 1 x doğrultusunda 43. Hesap adim ve y doğrultusunda
…...42. Hesap adımı
ġekil 6.12 : DURUM 1 y doğrultusunda 40. Hesap adim ve y doğrultusunda
42. Hesap adımı
99
6.7 Tepe yerdeğiĢtirmesi-taban kesme kuvveti eğrisini, g katsayısının değiĢimi
ile gösterimi
İtme analizinden elde edilen tepe yerdeğiştirmesi-taban kesme kuvveti eğrisini
ZTADOA dan g, 0.9g, 0.8g ve 0.6g den elde edilen sonuçları ile karşılaştırılması
şekil 6.13, şekil 6.14 ve şekil 6.15’de DURUM 2 için gösterimiştir.
ġekil 6.13 : DURUM 2de x doğrultusunda Kobe depremi ile
…………………..karşılıştırılması.
ġekil 6.14 : DURUM 2 de x doğrultusunda Northridge depremi ile
…………………..karşılıştırılması
ġekil 6.15 : DURUM 2 de x doğrultusunda Kocaeli depremi ile
…………………..karşılıştırılması
0
2000
4000
6000
8000
10000
12000
14000
0.00E+00 1.00E-01 2.00E-01 3.00E-01 4.00E-01 5.00E-01 6.00E-01
Series1
kobe 1g
kobe 0.9g
kobe 0.8g
kobe 0.6g
0
2000
4000
6000
8000
10000
12000
14000
0.00E+00 1.00E-01 2.00E-01 3.00E-01 4.00E-01 5.00E-01 6.00E-01
Series1
Northridge1g
Northridge 0.9g
Northridge 0.8g
Northridge 0.6g
0
5000
10000
15000
0.00E+00 1.00E-01 2.00E-01 3.00E-01 4.00E-01 5.00E-01 6.00E-01
Series1
kocaeli 1g
kocaeli 0.9g
kocaeli 0.8g
kocaeli 0.6g
100
101
7. FEMA440 EġDEĞER DOĞRUSALLAġTIRMA YÖNTEMĠNE GÖRE
ARTIMSAL ĠTME ANALĠZĠNĠN YAPILIġI VE SONUÇLARI
7.1 GiriĢ
Bu tez çalışmasında FEMA440 [5] Eşdeğer Doğrusallaştırma Yöntemi’ne göre
artımsal itme analizinin yapılışında, her iki bina için TDY07’ye göre belirlenmiş
etkin eğilme rijitlikleri ve yatay yük dağılımları kullanılmıştır. Bu nedenle,
FEMA440 Eşdeğer Doğrusallaştırma Yöntemi’ne göre performans noktası
hesaplamalarında kullanılacak itme eğrileri, TDY07’ye uygun olarak
gerçekleştirilen itme analizlerinin sonucunda elde edilen itme eğrileri ile aynıdır ve
Şekil 6.5 ve Şekil 6.6 ’de gösterilmiştir.
7.2 Bina Performans Noktalarının Belirlenmesi
SAP2000 [9]’in FEMA440 Eşdeğer Doğrusallaştırma Yöntemi’ne göre otomatik
olarak performans noktası hesaplama özelliğinden faydalanılarak her iki binanın
performans noktaları belirlenmiştir. Bu işlemin gerçekleştirilebilmesi için Şekil
6.5 ve Şekil 6.6 ’de gösterilen, TDY07 Eşdeğer Deprem Yükü Yöntemine Göre
Artımsal İtme Analizi’nin sonucunda elde edilen itme eğrileri (kapasite eğrileri) ile
TDY07’ye göre belirlenen Sae(T) elastik spektral ivme spektrumu (talep eğrisi)
eğrileri kullanılmıştır.
FEMA440’daki tanımı ile, TDY07’ye göre hesaplanan itme eğrileri kapasite
eğrisini, TDY07’ye göre belirlenen elastik spektral ivme spektrumu eğrisi 𝛽
için oluşturulmuş İDS’yi temsil etmektedir.
SAP2000’de FEMA440 Eşdeğer Doğrusallaştırma Yöntemi’ne göre otomatik
olarak performans noktası hesaplanması yapilir. Bu şartlar altında hesaplanan
performans noktası değerleri Çizelge 7.1 ve Çizelge 7.2 ve Çizelge 7.3 ve Çizelge
7.4’de verilmiştir.
102
ġekil 7.1 : DURUM 1 için x ekseni doğrultusu için hesaplanan performans
noktası değerleri.
ġekil 7.2 : DURUM 1 için y ekseni doğrultusu için hesaplanan performans
noktası değerleri.
103
ġekil 7.3 : DURUM 1 için x ekseni doğrultusu için hesaplanan performans
noktası değerleri.
ġekil 7.4 : DURUM 1 için y ekseni doğrultusu için hesaplanan performans
noktası değerleri.
104
Bina tiplerine göre performans noktalarındaki plastik mafsal dağılımları:
ġekil 7.5 : DURUM 1 x doğrultusunda 42. Hesap adim ve y doğrultusunda
42. Hesap adımı
ġekil 7.6 : DURUM 2 x doğrultusunda 40. Hesap adim ve y doğrultusunda
40. Hesap adımı
105
8. ĠNCELENEN BĠNALARDAN ELDE EDĠLEN SONUÇLAR
8.1 GiriĢ
Bu tez çalışmasında incelenen binalardan elde edilen sonuçlar iki ana başlık altında
verilecektir. Bu ana başlıklar, sonuçların detay seviyelerine bağlı olarak Şekil
8.1’de gösterildiği gibidir.
ġekil 8.1 : Elde edilen sonuçların gösterilme yapısı.
Şekil 8.1’den de anlaşıldığı gibi sonuçlar genelden yerele doğru girmekte ve detay
seviyesi artmaktadır. ZTADOA sonuçları, deprem etkisinin ivme kayıtları
kullanılarak göz önüne alınması ve bina modelindeki serbestlik derecesinin fazla
olması bakımından her iki seviyede de doğruya daha yakın sonuçları temsil
etmektedir.
İtme analizi sonuçları ise deprem etkisinin ivme spektrumu kullanılarak göz önüne
alınması ve performans noktasının tahmin edilmesinde tek serbestlik dereceli
sistem davranışının kabul edilmesinden dolayı doğruya daha uzak olan sonuçları
temsil etmekte ve 1. seviyede (Global Bazda Sonuçlar) elde edilen sonuçlara bağlı
olarak 2.. seviyedeki daha detaylı sonuçlar doğruya daha uzak olarak
tahmin edilmektedir.
Böylece ZTADOA sonucunda elde edilen detay seviyesi yüksek ve doğruya daha
yakın sonuçlar ile uygulanması daha basit olan itme analizleri sonucunda elde
edilen detay seviyesi düşük ve doğruya daha uzak sonuçlar karşılaştırılmıştır.
106
Her iki detay seviyesinde de değerlendirme ve karşılaştırmanın nasıl yapıldığı
açıklandıktan sonra, elde edilen sonuçlar çizelge ve grafikler ile ortaya koyularak.
sonuçlar maddeler halinde ifade edilmiştir.
8.2 Global Bazda Elde Edilen Sonuçlar
8.2.1 Açıklama
Global bazda elde edilen sonuçların değerlendirilmesi ve karşılaştırılmasında dört
kritere dikkat edilmiştir. Bunlar sırası ile;
Her bina için TDY07 ve FEMA440 sonuçlarının karşılaştırılması,
Her bina için FEMA440 ve TDY07 sonuçlarının ZTADOA sonuçları
ile karşılaştırılması,
Perdeli ve perdesiz binaların karşılaştırılması,
Bina yüksekliğine göre karşılaştırmadır.
8.2.2 Tepe yerdeğiĢtirmesi sonuçları
Çizelge 8.1, Çizelge 8.2, Çizelge 8.3 ve Çizelge 8.4’de her iki bina için elde edilen
tepe yerdeğiştirmesi sonuçları verilmiştir. Bu çizelgelerde, ZTADOA sonucunda
elde edilen sonuçlar ile TDY07 ve FEMA440’a göre hesaplanan performans
noktalarında elde edilen sonuçlar karşılaştırılmıştır ve aralarındaki fark % olarak
gösterilmiştir.
Çizelge 8.1 : DURUM 1-X Yonunde tepe yerdeğiştirmesi sonuçlarının
karşılaştırılması (m).
ZTADOA TDY FEMA
perf 0.189 perf 0.231
Depremler - + En Büyük fark fark% fark fark%
1 Kobe -0.146 0.126 0.146 0.043 22.565 0.085 36.644
2Northridge -0.136 0.148 0.148 0.041 21.693 0.083 35.931
3Kocaeli -0.114 0.130 0.130 0.059 31.217 0.101 43.723
ZTADOA ort. 0.141
Perf. TDY 0.189 0.048 25.158
Nok. FEMA 0.231 0.090 38.766
fark fark%
107
Çizelge 8.2 : DURUM 1-Y Yonunde tepe yerdeğiştirmesi sonuçlarının
karşılaştırılması (m).
ZTADOA TDY FEMA
perf 0.187 perf 0.241
Depremler - + En Büyük fark fark% fark fark%
1 Kobe -0.142 0.129 0.142 0.045 24.064 0.099 41.079
2Northridge -0.144 0.133 0.144 0.043 22.995 0.097 40.249
3Kocaeli -0.115 0.130 0.130 0.057 30.481 0.111 46.058
ZTADOA ort. 0.139
Perf. TDY 0.187 0.048 25.847
Nok. FEMA 0.241 0.102 42.462
fark fark%
Çizelge 8.3 : DURUM 2-X Yonunde tepe yerdeğiştirmesi sonuçlarının
karşılaştırılması (m).
ZTADOA TDY FEMA
perf 0.174 perf 0.216
Depremler - + En Büyük fark fark% fark fark%
1 Kobe -0.100 0.104 0.104 0.070 40.230 0.112 51.852
2Northridge -0.114 0.092 0.114 0.060 34.483 0.102 47.222
3Kocaeli -0.083 0.088 0.088 0.086 49.425 0.128 59.259
ZTADOA ort. 0.102
Perf. TDY 0.174 0.072 41.379
Nok. FEMA 0.216 0.114 52.778
fark fark%
108
Çizelge 8.4 : DURUM 2-Y Yonunde tepe yerdeğiştirmesi sonuçlarının
karşılaştırılması (m).
ZTADOA TDY FEMA
perf 0.167 perf 0.223
Depremler - + En Büyük fark fark% fark fark%
1 Kobe -0.105 0.106 0.106 0.061 36.707 0.117 52.601
2Northridge -0.115 0.094 0.115 0.052 31.138 0.108 48.430
3Kocaeli -0.084 0.089 0.089 0.078 46.707 0.134 60.090
ZTADOA ort. 0.103
Perf. TDY 0.167 0.064 38.184
Nok. FEMA 0.223 0.120 53.707
fark fark%
Tepe yerdeğiştirmeleri ile ilgili elde edilen sonuçlar aşağıda sıralanmıştır. Her iki
binada da, hem FEMA 440’a hem de TDY07’ye göre hesaplanan performans
noktasındaki tepe yerdeğiştirmesi değerleri, ZTADOA sonucunda elde edilen
ortalama tepe yerdeğiştirmesi değerlerinden büyüktür. Her iki itme analizi metodu
da ZTADOA’e göre güvenli tarafta kalan sonuçlar vermektedir.
Her iki binada da, FEMA 440’a göre hesaplanan performans noktasındaki
tepe yerdeğiştirmesi değerleri, ZTADOA sonucunda elde edilen ortalama
tepe yerdeğiştirmesi değerlerinden büyüktür ve aralarında büyük sapma
vardır.
DURUM 1 X doğrultusu için %38büyük,
DURUM 1 Y doğrultusu için %42büyük,
DURUM 2 X doğrultusu için %52büyük,
DURUM 2 Y doğrultusu için %53büyük,
109
Çerçeveli binalarda FEMA 440’a göre hesaplanan performans noktasındaki
tepe yerdeğiştirmesi, TDY07’ye göre hesaplanan performans noktasındaki
tepe yerdeğiştirmesinden büyük iken perdeli binada TDY07’ye göre
hesaplanan performans noktasındaki tepe yerdeğiştirmesi, FEMA 440’a
göre hesaplanan performans noktasındaki tepe yerdeğiştirmesinden daha
küçüktür fakat aralarındaki fark çok değildir.
8.2.3 Taban kesme kuvveti sonuçları
Çizelge 8.5, Çizelge 8.6 ve Çizelge 8.7 ve Çizelge 8.8’da her iki bina için elde
edilen taban kesme kuvveti sonuçları verilmiştir. Bu çizelgelerde, ZTADOA
sonucunda elde edilen sonuçlar ile TDY07 ve FEMA440’a göre hesaplanan
performans noktalarında elde edilen sonuçlar karşılaştırılmıştır ve aralarındaki fark
% olarak gösterilmiştir.
Çizelge 8.5 : DURUM 1 X doğrultusunda taban kesme kuvveti sonuçlarının
karşılaştırılması.
ZTADOA TDY FEMA
perf 7623 perf 8213
Depremler - + En Büyük fark fark% fark fark%
1 Kobe -7228 8041 8041 -418 -5.5 172 7.3
2Northridge -7860 7925 7925 -302 -4.0 288 3.5
3Kocaeli -9032 7135 9032 -1409 -18.5 -819 -10.0
ZTADOA ort. 8332.7
Perf. TDY 7623 -709.7 -9.3
Nok. FEMA 8213 -119.7 -1.5
fark fark%
110
Çizelge 8.6 : DURUM 1 Y doğrultusunda taban kesme kuvveti sonuçlarının
karşılaştırılması.
ZTADOA TDY FEMA
perf 7728 perf 8749
Depremler - + En Büyük fark fark% fark fark%
1 Kobe -7158 7925 7925 -197 -2.5 824 9.4
2Northridge -8386 8516 8516 -788 -10.2 233 2.7
3Kocaeli -9026 7061 9026 -1298 -16.8 -277 -3.2
ZTADOA ort. 8489
Perf. TDY 7728 -761 -9.8
Nok. FEMA 8749 260 3.0
fark fark%
Çizelge 8.7 : DURUM 2 X doğrultusunda taban kesme kuvveti sonuçlarının
karşılaştırılması.
ZTADOA TDY FEMA
perf 7159 perf 7970
Depremler - + En Büyük fark fark% fark fark%
1 Kobe -5219 5963 5963 1196 16.7 2007 25.2
2Northridge -6465 7539 7539 -380 -5.3 431 5.4
3Kocaeli -5259 5743 5743 1416 19.8 2227 27.9
ZTADOA ort. 6415
Perf. TDY 7159 744 10.4
Nok. FEMA 7970 1555 19.5
fark fark%
111
Çizelge 8.8 : DURUM 2 Y doğrultusunda taban kesme kuvveti sonuçlarının
karşılaştırılması.
ZTADOA TDY FEMA
perf 6915 perf 8065
Depremler - + En Büyük fark fark% fark fark%
1 Kobe -5263 5919 5919 996 14.4 2146 26.6
2Northridge -6293 7521 7521 -606 -8.8 544 6.7
3Kocaeli -5187 5639 5639 1276 18.5 2426 30
ZTADOA ort. 6359.7
Perf. TDY 6915 555.33 8.0
Nok. FEMA 8065 1705.33 21.1
fark fark%
DURUM 1 için, FEMA 440 ve TDY07’ye göre hesaplanan performans
noktasındaki taban kesme kuvveti değerleri, ZTADOA sonucunda elde
edilen ortalama taban kesme kuvveti değerlerinden küçüktür ve aralarında
az sapma vardır.
DURUM 1; TDY07 için %9 ve FEMA 440 için %3küçüktür,
DURUM 2 için, FEMA 440 ve TDY07’ye göre hesaplanan
performans noktasındaki taban kesme kuvveti değerleri, ZTADOA
sonucunda elde edilen ortalama taban kesme kuvveti değerlerinden
büyüktür ve aralarında büyük sapma vardır.
• DURUM 2; TDY07 için %10ve FEMA 440 için %21küçüktür.
112
8.3 Eleman Bazında Sonuçlar
8.3.1 Katlara göre plastikleĢen kiriĢ mesneti yüzdeleri
Bu kısımda, her kattaki akma dayanımını geçen ve plastikleşen mesnet kesitlerinin
kattaki toplam kiriş mesnetlerinin sayısına oranları incelenmektedir. Böylece her
binada, üç tip analiz sonucunda elde edilen oranlar birbiri ile karşılaştırılmış ve
plastik mafsalların bina katlarındaki dağılımına bakılmıştır.
Çizelge 8.9, Çizelge 8.10 ve Çizelge 8.11 ve Çizelge 8.12’de geçen kısaltmalar;
TKM Adedi; toplam kiriş mesneti adedi,
TPKM Adedi; toplam plastikleşen kiriş mesneti adedi,
PKM oranı; plastikleşen kiriş mesneti oranıdır.
Çizelge 8.9 : DURUM 1’de X doğrultusunda katlara göre plastikleşen kiriş
oranları.
ZTADOA TDY FEMA
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9
Kat No
TKM Adedi
TPKM Adedi
PKM oranı %
TKM Adedi
TPKM Adedi
PKM oranı %
TKM Adedi
TPKM Adedi
PKM oranı %
1.Kat 36 16 44 36 30 83 36 34 94
2.Kat 36 35 97 36 34 94 36 36 100
3.Kat 36 36 100 36 36 100 36 36 100
4.Kat 36 36 100 36 36 100 36 36 100
5.Kat 36 34 94 36 36 100 36 36 100
6.Kat 36 28 77 36 34 94 36 36 100
7.Kat 36 22 61 36 34 94 36 34 94
8.Kat 36 8 22 36 8 22 36 16 44
113
Çizelge 8.10 : DURUM 1’de Y doğrultusunda katlara göre plastikleşen kiriş
oranları.
ZTADOA TDY FEMA
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9
Kat No
TKM Adedi
TPKM Adedi
PKM oranı %
TKM Adedi
TPKM Adedi
PKM oranı %
TKM Adedi
TPKM Adedi
PKM oranı %
1.Kat 32 16 50 32 30 93 32 30 93
2.Kat 32 31 96 32 30 93 32 32 100
3.Kat 32 32 100 32 32 100 32 32 100
4.Kat 32 32 100 32 32 100 32 32 100
5.Kat 32 31 96 32 32 100 32 32 100
6.Kat 32 28 87 32 30 93 32 30 93
7.Kat 32 24 75 32 30 93 32 30 93
8.Kat 32 10 31 32 10 31 32 10 31
Çizelge 8.11 : DURUM 2’de X doğrultusunda katlara göre plastikleşen kiriş
ç.oranları.
ZTADOA TDY FEMA
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9
Kat No
TKM Adedi
TPKM Adedi
PKM oranı %
TKM Adedi
TPKM Adedi
PKM oranı %
TKM Adedi
TPKM Adedi
PKM oranı %
1.Kat 40 40 100 40 40 100 40 40 100
2.Kat 40 40 100 40 40 100 40 40 100
3.Kat 40 40 100 40 40 100 40 40 100
4.Kat 40 40 100 40 40 100 40 40 100
5.Kat 40 11 27 40 34 85 40 40 100
6.Kat 40 4 10 40 4 10 40 4 10
114
Çizelge 8.12 : DURUM 2’de Y doğrultusunda katlara göre plastikleşen kiriş
..oranları.
ZTADOA TDY FEMA
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9
Kat No
TKM Adedi
TPKM Adedi
PKM oranı %
TKM Adedi
TPKM Adedi
PKM oranı %
TKM Adedi
TPKM Adedi
PKM oranı %
1.Kat 36 36 100 36 36 100 36 36 100
2.Kat 36 36 100 36 36 100 36 36 100
3.Kat 36 36 100 36 36 100 36 36 100
4.Kat 36 36 100 36 36 100 36 36 100
5.Kat 36 13 36 36 30 83 36 36 100
6.Kat 36 4 11 36 4 11 36 4 11
Hem FEMA 440’a hem de TDY07’ye göre hesaplanan performans
noktalarında, katlara göre plastikleşen kiriş mesneti oranları her iki binada
da birbirine çok yakındır.
Her iki binada da FEMA 440 ve TDY07’ye göre hesaplanan
performans noktalarındaki katlara göre plastikleşen kiriş mesneti yüzdeleri,
ZTADOA sonucunda hesaplanan katlara göre plastikleşen kiriş mesneti
oranları oldukça fazladır.
DURUM 1 binada da itme analizleri, ZTADOA’lere göre ilk
katların kiriş mesnetlerindeki plastikleşme oranlarını oldukça büyük
tahmin etmektedir.
Çerçeveli binalarda, perdeli binalara göre kirişlerin plastikleşme yüzdeleri
ZTADOA sonuçlarına göre daha fazladır ve bunun sonucunda kirişlerde
daha fazla hasar oluşmaktadır.
8.3.2 Katlara göre plastikleĢen kolon mesneti oranları
Bu kısımda, her kattaki akma dayanımını geçen ve plastikleşen kolon mesnet
kesitlerinin kattaki toplam kolon mesnetlerinin sayısına oranları incelenmektedir.
Böylece her binada, üç tip analiz sonucunda elde edilen oranlar birbiri ile
karşılaştırılmış ve plastik mafsalların bina katlarındaki dağılımına bakılmıştır. Elde
edilen sonuçlar çizelge ve grafikler halinde aşağıda verilmiştir.
115
Çizelge 8.13, Çizelge 8.14 ve Çizelge 8.15 ve Çizelge 8.16’de geçen kısaltmalar;
TKoM Adedi; toplam kolon mesneti adedi,
TPKoM Adedi; toplam plastikleşen kolon mesneti adedi,
PkoM oranı; plastikleşen kolon mesneti oranıdır.
Çizelge 8.13 : DURUM 1’de X doğrultusunda katlara göre plastikleşen kolon
...oranları.
ZTADOA TDY FEMA
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9
Kat No
TKM Adedi
TPKM Adedi
PKM oranı %
TKM Adedi
TPKM Adedi
PKM oranı %
TKM Adedi
TPKM Adedi
PKM oranı %
1.Kat 32 0 0 32 0 0 32 0 0
2.Kat 32 0 0 32 0 0 32 0 0
3.Kat 32 0 0 32 0 0 32 0 0
4.Kat 32 0 0 32 0 0 32 0 0
5.Kat 32 0 0 32 0 0 32 0 0
6.Kat 32 0 0 32 0 0 32 0 0
7.Kat 32 0 0 32 0 0 32 0 0
8.Kat 32 0 0 32 0 0 32 6 18
Çizelge 8.14 : DURUM 1’de X doğrultusunda katlara göre plastikleşen kolon
..oranları.
ZTADOA TDY FEMA
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9
Kat No
TKM Adedi
TPKM Adedi
PKM oranı %
TKM Adedi
TPKM Adedi
PKM oranı %
TKM Adedi
TPKM Adedi
PKM oranı %
1.Kat 32 0 0 32 0 0 32 2 6
2.Kat 32 0 0 32 0 0 32 0 0
3.Kat 32 0 0 32 0 0 32 0 0
4.Kat 32 0 0 32 0 0 32 0 0
5.Kat 32 0 0 32 0 0 32 0 0
6.Kat 32 0 0 32 0 0 32 0 0
7.Kat 32 0 0 32 0 0 32 0 0
8.Kat 32 0 0 32 0 0 32 6 18
116
Çizelge 8.15 : DURUM 2’de X doğrultusunda katlara göre plastikleşen kolon
..oranları.
ZTADOA TDY FEMA
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9
Kat No
TKM Adedi
TPKM Adedi
PKM oranı %
TKM Adedi
TPKM Adedi
PKM oranı %
TKM Adedi
TPKM Adedi
PKM oranı %
1.Kat 48 0 0 48 8 16 48 24 50
2.Kat 48 0 0 48 0 0 48 0 0
3.Kat 48 0 0 48 0 0 48 0 0
4.Kat 48 0 0 48 0 0 48 2 4
5.Kat 48 0 0 48 0 0 48 0 0
6.Kat 48 0 0 48 0 0 48 0 0
Çizelge 8.16 : DURUM 2’de Y doğrultusunda katlara göre plastikleşen kolon
..oranları.
ZTADOA TDY FEMA
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9
Kat No
TKM Adedi
TPKM Adedi
PKM oranı %
TKM Adedi
TPKM Adedi
PKM oranı %
TKM Adedi
TPKM Adedi
PKM oranı %
1.Kat 48 0 0 48 12 25 48 24 50
2.Kat 48 0 0 48 0 0 48 0 0
3.Kat 48 0 0 48 0 0 48 2 4
4.Kat 48 0 0 48 0 0 48 6 12
5.Kat 48 0 0 48 0 0 48 0 0
6.Kat 48 0 0 48 0 0 48 0 0
117
Hem FEMA 440’a hem de TDY07’ye göre hesaplanan performans
noktalarında, katlara göre plastikleşen kolon mesneti yüzdeleri her İKİ
binada da birbirine çok yakındır.
6 katlı çerçeve binanın son 5 katında itme analizi sonuçları ile ZTADOA
sonuçları uyum içindedir fakat 1. katta itme sonuçları ZTADOA
analizlerinin sonuçlarından oldukça büyüktür.
118
119
9. TEZ ÇALIġMASI SONUCUNDA ELDE EDĠLEN GENEL SONUÇLAR
Bu tez çalışmasında incelenen iki bina için ve uygulanan analiz yöntemlerinden
elde edilen sonuçlara bağlı olarak bazı genel sonuçlara varılmıştır. Elde edilen
genel sonuçlar aşağıda sıralanmıştır;
Taşıyıcı system modelleri tepe yerdeğiştirmeleri açısından
değerlendirdiğinde, 8 katlı perde ve çerçeveden ile 6 katlı çerçeveden
oluşan yapı modellerinde TDY07’a göre bulunan tepe yatay yerdeğiştirmesi
FEMA 440’a göre ZTADOA’ne daha yakın sonuçlar vermektedir.
8 katlı bina modelinde taban kesme kuvveltleri ZTADOA ve FEMA 440
Yöntemi ile bulunan değerler birbirine yakın olup TDY07’ne göre büyük
kalmaktadır.
6 katlı bina modelinde taban kesme kuvetleri TDY07 ve FEMA 440
Yöntemi ile bulunan değerler birbirine yakın olup ZTADOA’ne göre büyük
kalmaktadır.
Hem FEMA 440 hem de TDY07’ye göre gerçekleştirilen doğrusal olmayan
statik itme analizleri sonucunda elde edilen, katlara göre plastikleşen kiriş
mesneti yüzdeleri birbirine yakın olmakla beraber, ZTADOA’ler sonucunda
elde edilen sonuçlara göre her iki yöntemde oldukça büyük sonuçlar
vermektedir. Bu çalışmada incelenen binalardan elde edilen sonuçlara
göre, doğrusal olmayan statik itme analizlerinde kirişlerde daha fazla hasar
oluştuğu tahmin edilmekte ve kirişler için güvenli tarafta sonuçlar elde
edilmektedir.
Hem FEMA 440 hem de TDY07’ye göre gerçekleştirilen doğrusal olmayan
static itme analizleri sonucunda elde edilen, katlara göre plastikleşen kolon
mesneti yüzdeleri birbirine yakın olmaktadır. Bununla beraber, her iki
doğrusal olmayan statik analizi yöntemi de alt katlarda, ZTADOA’ler
sonucunda elde edilen sonuçlara göre oldukça büyük sonuçlar vermektedir.
120
Bu çalışmada incelenen binalardan elde edilen sonuçlara göre, doğrusal
olmayan statik itme analizlerinde alt kat kolonlarında daha fazla hasar
oluştuğu tahmin edilmekte ve alt kat kolonları için güvenli tarafta sonuçlar
elde edilmektedir.
Binalar X ve Y eksenlerine göre simetrik ve bu doğrultularda birbirine çok
benzer oldukları için tüm sonuçlar her iki doğrultuda ve her iki binada
birbirine çok yakındır.
121
KAYNAKLAR
[1] ATC-40, 1996. Seismic Evaluation and Retrofit of Concrete Buildings,
Applied Technology Council, California.
[2] FEMA-273, 1997. NEHRP Guidelines for the Seismic Rehabilitation of
Buildings, Federal Emergency Management Agency, Washington.
[3] FEMA-356, 2000. Prestandard and Commentary for the Seismic
Rehabilitation of Buildins, Federal Emergency Management Agency, Washington.
[4] ATC-55, 2004. Evaluation and Improvement of Inelastic Seismic
Analysis Procedures, Applied Technology Council, California.
[5] FEMA-440, 2005. Improvement of Nonlinear Static Seismic Analysis
Procedures, Federal Emergency Management Agency, Washington.
[6] Deprem Bölgelerinde Yapılacak Binalar Hakkında Yönetmelik, 2007.
Bayındırlık ve İskan Bakanlığı, Ankara.
[7] TS-500, 2000. Betonarme Yapıların Tasarım ve Yapım Kuralları, Türk
Standartları Enstitüsü, Ankara.
[8] ETABS v9, Structural Ananlysis Program, Berkeley, California.
[9] SAP2000 Advanced 14.1.0, 2009. Structural Ananlysis Program,
Computers and Structures Inc., Berkeley, California.
[10] XTRACT, 2004. Cross Section Analysis Program of Structural Engineers,
Imbsen Software Systems.
[11] Oasys Sigraph, 2006, A program for generation, manipulation and graphical
display of tabular x-y data, Oasys Ltd.
[12] Çakırterzi, S., 2010. 2007 Deprem Yönetmeliği ve FEMA 440 Raporuna
Göre Hesaplanan Performans Noktası Yaklaşımlarının Karşılaştırılması, Yüksek
Lisans Tezi, İ.T.Ü. Deprem Mühendisliği Yüksek Lisans Programı, İstanbul.
122
[13] Celep, Z., 2007. Betonarme Taşıyıcı Sistemlerde Doğrusal Olmayan Davranış
ve Çözümleme,Beta Yayıncılık, İstanbul.
[14] Özer, E., Yapı Sistemlerinin Doğrusal Olmayan Analizi, 2007. İstanbul
Teknik Üniversitesi, Ders Notu, İstanbul.
[15] ASCE 41-06, Seismic Rehabilitation of Existing Buildings, 2007. American
Society of Civil Engineers
[16] Karabulut, A., 2010. TDY2007 Yönetmelığı ve FEMA 440 Raporunda
Tanımlanan Doğrusal Olmayan Analiz Yöntemlerinin Mevcut Betonarme Binalar
İçin Karşılaştırılması, Yüksek Lisans Tezi, İ.T.Ü. Deprem Mühendisliği Yüksek
Lisans Programı, İstanbul.
[17] Bhatt, c. Bento, R., An Extention of the CSM-FEMA440 to Plan Irregular
Buildings
[18] Oyguc, R.A . Boduroglu, H., Seismic Capacity Assessment Of Existing
Irregular Reinforced Concrete (RC)Buildings By An A daptive Three –
Dimentional Pushover Procedure.
[19] Kara, n. Celep, Z., Nonlinear Seismic Response of Structural Systems
Having Vertical Irregularities Due to Discontinuities in Columns.
[20] Masi, A. Manfredi, V. Digrisolo, A., Seismic Assessment of RC Existing
Irregular Buildings.
[21] Sousa, R. Eroğlu, T. Pinho, R.,Using Nonlinear Static Procedures for the
Seismic Assessment of Irregular RC Buildings.
[22] CSI Computers and Structures Inc., 2010. Watch and Learn Videos,
http://www.csiberkeley.com/Watch&Learn/Nonlinear_Shear_Wall_ V14S.wmv
123
EKLER
EK A: Kolonların plastik mafsal özellikleri.
124
EK A
5 tip kolonun 3 boyutlu etkileşim yüzeylerinin oluşturulmasında kullanılan 2
boyutlu etkileşim eğrileri Çizelge A.1, Çizelge A.2, Çizelge A.3, Çizelge A.4,
Çizelge A.5, Çizelge A.6 ve Çizelge A.7’de 0-90 derece aralığı için verilmiştir.
Kolonların kare olmalarından dolayı 90-360 derecelik kısım, 0-90 derecelik
kısımın x ve y eksenlerinde simetrisi alınarak oluşturulmuştur. Bu çizelgelerde,
eksenel yükün basınç olması durumunda işaret (+), çekme olması durumunda işaret
(–) kabul edilmiştir.
Çizelge A.1 : TİP 5 kolonunun 3Boyutlu etkileşim yüzeyinin oluşturulmasında
kullanılan 2 boyutlu etkileşim eğrileri.
0 22.5 45 67.5 90
P Mxx Myy P Mxx Myy P Mxx Myy P Mxx Myy P Mxx Myy
14490 0 0 14490 0 0 14490 0 0 14490 0 0 14490 0 0
14200 34 0 14270 18 9 14280 13 13 14270 9 18 14200 0 34
12440 370 0 12820 260 109 12900 186 186 12820 109 260 12440 0 370
9147 975 0 9896 727 295 10080 516 516 9897 295 727 9147 0 975
6534 1253 0 6760 1063 370 6858 745 745 6760 370 1063 6534 0 1253
4658 1375 0 4467 1146 405 4282 808 808 4467 405 1146 4658 0 1375
3609 1339 0 2865 1111 407 2504 775 775 2863 407 1111 3609 0 1339
2847 1285 0 1782 1013 393 1349 708 708 1783 393 1012 2847 0 1285
2296 1225 0 1003 901 384 546 638 638 1003 384 901 2296 0 1225
1852 1173 0 391 802 370 -37 574 574 391 370 802 1852 0 1173
1504 1121 0 -72 713 361 -464 518 517 -73 361 713 1504 0 1121
1044 1031 0 -665 586 319 -1048 424 424 -667 319 586 1044 0 1031
-530 670 0 -1866 301 183 -2056 223 223 -1866 183 301 -530 0 670
-2055 268 0 -2640 101 72 -2715 77 77 -2640 72 101 -2055 0 268
-2723 84 0 -2957 22 19 -2977 17 17 -2957 19 22 -2723 0 84
-3040 0 0 -3040 0 0 -3040 0 0 -3040 0 0 -3040 0 0
-5000
0
5000
10000
15000
20000
-500 0 500 1000 1500-5000
0
5000
10000
15000
20000
-500 0 500 1000 1500
125
Çizelge A.2 : TİP 4 kolonunun 3Boyutlu etkileşim yüzeyinin oluşturulmasında
kullanılan 2 boyutlu etkileşim eğrileri.
0 22.5 45 67.5 90
12730 0 0 12730 0 0 12730 0 0 12730 0 0 12730 0 0
12490 25 0 12550 12 7 12560 9 9 12550 7 12 12490 0 25
10920 304 0 11260 214 89 11340 153 153 11260 89 214 10920 0 304
8016 794 0 8677 594 240 8836 422 422 8677 240 594 8016 0 794
5691 1028 0 5906 869 303 5992 609 609 5907 303 869 5691 0 1028
3988 1138 0 3845 944 336 3686 666 666 3844 336 944 3988 0 1138
3036 1116 0 2382 925 340 2075 645 645 2381 340 925 3036 0 1116
2351 1075 0 1398 848 327 1020 593 593 1398 327 848 2351 0 1075
1859 1027 0 693 757 321 281 536 536 693 321 757 1859 0 1027
1458 985 0 134 676 308 -259 483 483 134 308 676 1458 0 985
1145 943 0 -290 601 302 -651 436 436 -290 302 601 1145 0 943
787 879 0 -767 510 273 -1127 368 368 -766 273 510 787 0 879
-622 586 0 -1881 270 163 -2069 200 200 -1882 163 270 -622 0 586
-2037 249 0 -2635 93 66 -2708 71 71 -2635 66 93 -2037 0 249
-2723 76 0 -2957 20 18 -2977 15 15 -2957 18 20 -2723 0 76
-3040 0 0 -3040 0 0 -3040 0 0 -3040 0 0 -3040 0 0
-3040 0 0 -3040 0 0 -3040 0 0 -3040 0 0 -3040 0 0
-4000
-2000
0
2000
4000
6000
8000
10000
12000
14000
-500 0 500 1000 1500
-4000
-2000
0
2000
4000
6000
8000
10000
12000
14000
-500 0 500 1000 1500
126
Çizelge A.3 : TİP 3 kolonunun 3Boyutlu etkileşim yüzeyinin oluşturulmasında
kullanılan 2 boyutlu etkileşim eğrileri.
0 22.5 45 67.5 90
P Mxx Myy P Mxx Myy P Mxx Myy P Mxx Myy P Mxx Myy
10250 0 0 10250 0 0 10250 0 0 10250 0 0 10250 0 0
10070 15 0 10120 7 4 10120 5 5 10120 4 7 10070 0 15
8848 211 0 9115 147 62 9176 106 106 9115 62 147 8848 0 211
6504 573 0 7044 427 174 7175 303 303 7044 174 427 6504 0 573
4663 736 0 4819 627 217 4892 439 439 4819 217 627 4662 0 736
3343 804 0 3199 672 237 3062 474 474 3199 237 672 3343 0 804
2579 786 0 2051 652 239 1795 455 455 2051 239 652 2579 0 786
2036 755 0 1276 593 230 972 415 415 1275 230 593 2036 0 755
1644 719 0 720 526 226 399 373 373 720 225 526 1644 0 719
1329 687 0 283 467 217 -19 334 334 284 217 467 1329 0 687
1059 652 0 -46 413 211 -322 300 300 -46 211 413 1059 0 652
834 616 0 -372 357 193 -652 258 257 -373 193 356 834 0 616
-243 415 0 -1238 186 115 -1380 138 138 -1238 115 186 -243 0 415
-1358 171 0 -1822 61 43 -1874 46 46 -1822 43 61 -1358 0 171
-1891 48 0 -2054 12 11 -2067 10 10 -2054 11 12 -1891 0 48
-2111 0 0 -2111 0 0 -2111 0 0 -2111 0 0 -2111 0 0
-4.00E+03
-2.00E+03
0.00E+00
2.00E+03
4.00E+03
6.00E+03
8.00E+03
1.00E+04
1.20E+04
-500 0 500 1000
-4000
-2000
0
2000
4000
6000
8000
10000
12000
-500 0 500 1000
127
Çizelge A.4 : TİP 2 kolonunun 3Boyutlu etkileşim yüzeyinin oluşturulmasında
kullanılan 2 boyutlu etkileşim eğrileri.
0 22.5 45 67.5 90
P Mxx Myy P Mxx Myy P Mxx Myy P Mxx Myy P Mxx Myy
8774 0 0 8774 0 0 8774 0 0 8774 0 0 8774 0 0
8642 9 0 8681 4 2 8687 3 3 8681 2 4 8642 0 9
7577 165 0 7812 116 48 7866 83 83 7812 48 116 7577 0 165
5564 446 0 6028 334 135 6137 237 237 6028 135 334 5564 0 446
3960 577 0 4103 490 170 4168 343 343 4104 170 490 3960 0 577
2785 638 0 2676 530 188 2564 374 373 2677 188 530 2785 0 638
2096 630 0 1640 520 191 1430 363 363 1640 191 520 2096 0 630
1616 607 0 945 476 184 688 333 333 943 184 476 1616 0 607
1272 580 0 448 424 180 164 300 300 448 180 424 1272 0 580
966 551 0 54 376 173 -212 270 270 54 173 377 966 0 551
717 520 0 -250 333 168 -495 242 242 -249 168 333 717 0 520
535 495 0 -486 296 158 -726 216 216 -487 158 296 535 0 495
-332 351 0 -
1250 163 100 -
1392 121 121 -
1251 100 163 -332 0 351
-1341 156 0
-1815 55 40
-1870 42 42
-1815 40 55
-1341 0 156
-1891 42 0
-2054 11 10
-2067 8 8
-2054 10 11
-1891 0 42
-2111 0 0
-2111 0 0
-2111 0 0
-2111 0 0
-2111 0 0
-4000
-2000
0
2000
4000
6000
8000
10000
-200 300 800
-4000
-2000
0
2000
4000
6000
8000
10000
-200 0 200 400 600 800
128
Çizelge A.5 : TİP 1 kolonunun 3Boyutlu etkileşim yüzeyinin oluşturulmasında
kullanılan 2 boyutlu etkileşim eğrileri.
0 22.5 45 67.5 90
P Mxx Myy P Mxx Myy P Mxx Myy P Mxx Myy P Mxx Myy
7445 0 0 7445 0 0 7445 0 0 7445 0 0 7445 0 0
7354 5 0 7386 2 1 7390 1 1 7386 1 2 7354 0 5
6431 126 0 6635 89 37 6683 64 64 6635 37 89 6431 0 126
4717 340 0 5110 255 103 5199 180 180 5110 103 255 4717 0 340
3329 443 0 3459 374 131 3515 263 263 3458 131 374 3329 0 443
2289 496 0 2206 409 146 2112 288 288 2206 146 409 2289 0 496
1663 496 0 1267 406 150 1096 284 284 1268 150 406 1663 0 496
1236 480 0 638 375 144 426 262 262 638 144 375 1236 0 480
911 455 0 193 334 141 -48 238 238 193 142 334 911 0 455
613 430 0 -167 297 135 -398 213 212 -167 135 297 613 0 430
403 407 0 -442 262 131 -660 190 190 -443 131 261 403 0 407
221 384 0 -660 233 123 -873 170 170 -660 123 233 221 0 384
-426 291 0 -
1263 141 85 -
1401 104 104 -
1264 85 141 -426 0 291
-1323 141 0
-1807 50 36
-1862 38 38
-1807 36 50
-1323 0 141
-1891 37 0
-2054 10 8
-2067 7 7
-2054 8 10
-1891 0 37
-2111 0 0
-2111 0 0
-2111 0 0
-2111 0 0
-2111 0 0
-4000
-2000
0
2000
4000
6000
8000
-200 0 200 400 600
-4000
-2000
0
2000
4000
6000
8000
-200 0 200 400 600
129
ÖZGEÇMĠġ
Ad Soyad: Hamid Golbandi
Doğum Yeri ve Tarihi: Urmia 1981
Adres:No33, Daire 17, Çuluk sokak, Gülbağ Mahallesi, Şişli
E-Posta: [email protected]
Lisans: İnşaat Mühendisi(Urmia Azad Üniversitesi, İRAN)