01

Deze week in Delta

TUDELTA.16LIFESTYLE: 09

Hans van Schagen: ‘Herijking is een drama’

Kleine ontwerpersMining at sea

Oras versus Bèta Life after Delft: Rocket man

DELTA. 16 19-05-2011 wEEKBLAD vAn DE TEcHnIScHE unIvERSITEIT DELFT 01

Deze week in Delta

InTERnATIOnAL: 07nIEuwS: 03 InTERvIEw: 10

ScIEncE:04

Loopbaanadviseur voor promovendiHet Career Centre heeft sinds deze week een part-time loopbaanadviseur voor promovendi. De uni-versiteit stelt voor deze groep binnenkort ook een psycholoog aan.

Is de wetenschap de juiste keuze voor mij? Blijf ik in Nederland of ga ik naar het buitenland? Hoe kom ik aan het werk in het bedrijfsleven? Promovendi weten nu vaak niet waar ze met derge-lijke vragen naar toe kunnen, terwijl internationale promovendi juist ver-wachten dat de universiteit ze deze service biedt.In die behoefte wordt nu voorzien via spreekuren van een loopbaanadviseur en een psycholoog bij student and career support. Met de oprichting van de graduate school wil de TU ervoor zorgen dat promovendi minder vaak uitvallen en binnen vier jaar promove-ren. De loopbaanadviseur en psycho-

loog worden aangesteld om daarbij te helpen. Promovendi hebben soms twijfels over hun werk als onderzoeker. “Ook heb-ben ze soms motivatie- of concentra-tieproblemen en willen ze met iemand sparren”, zegt Monique Draijer, loop-baanadviseur voor promovendi. Als studentendecaan bij student and career support zag Draijer al wekelijks promovendi met dergelijke vragen. “Wij konden ze wel helpen, maar zijn er als studentendecanen voor studen-ten.”Hetzelfde geldt voor de studentenpsy-chologen. “Die richten zich op proble-men van adolescenten”, zegt manager Career Centre Caroline Scheepmaker. “Maar promovendi zitten net in de periode daarna: ze gaan samenwonen en vragen zich bijvoorbeeld af hoe je de ambities van beide partners com-bineert.”Promovendi kunnen te maken krijgen met bijvoorbeeld stress, faalangst, depressies en onderlinge competitie. Ook eenzaamheid komt voor. “Soms laten internationale promovendi een

gezin achter”, zegt Draijer. “Dat is heel zwaar.” Bij de nog te werven psycholoog kun-nen promovendi terecht voor onder meer specifieke trainingen. Net als bij de loopbaanadviseur. Samen met promovendivereniging Promood kijkt Draijer waar behoefte aan is. Te den-ken valt aan sollicitatie- en netwerk-trainingen of het verbreden van vaar-digheden voor iemand die naar het bedrijfsleven wil overstappen.Bedrijven zien promovendi volgens Scheepmaker als mensen die maximaal twee jaar werkervaring hebben. “Wij kunnen hun waarde beter vertalen en kunnen helpen bij onderhandelen. Met cursussen kun je dat expliciet maken.” (CvU)

Pagina 12 en 13: De graduate school: niet betuttelen

Spreekuur loopbaanadviseur: dinsdag en donderdag 11.30 – 12.30 uur, Jaffalaan 9a.

www.careercentre.tudelft.nl

Miljoenen voor onderzoek

Ze noemen het zelf het meest studentikoze feest van Nederland, de N8W8 van Virgiel. Vorig weekend was het drie dagen feest op de ver-eniging, onder het thema ‘Discovery of the Lost World’. De meeste feestgangers hadden het goed begrepen en zich uitgedost in kostuums uit een vergeten fantasiewereld. (Sam Rentmeester/FMAX)

Beter bestuurbare robot-grijpers en multifunctio-nele waterkeringen; de TU Delft krijgt de leidende rol in twee nationale onder-zoeksprogramma’s gericht op deze twee thema’s.

TOMAS VAN DIJK

Iedereen die op de kermis wel eens geprobeerd heeft met een grijpertje iets in een doos te pakken weet het: je hebt het gevoel dat je onvoldoende macht over dat grijpertje hebt. “Je zou het liefst je eigen hand in die doos ste-ken”, zegt prof.dr. Frans van der Helm (3mE), die leider is van een van de door STW gefinancierde zogenaamde ‘Perspectiefprogramma-projecten’. De hoogleraar biomechatronica en robotica krijgt 4,75 miljoen euro van STW om haptische systemen te ont-wikkelen, die ‘je het gevoel geven dat het (kermis) grijpertje werkelijk je hand is’, zo zegt hij in een pers-bericht van de TU. “En eigenlijk wil-len we meer”, vervolgt hij. “We wil-len intelligente besturingssystemen

realiseren die ‘weten’ wat de operator wil, die helpen bij het uitvoeren van een robotische taak op afstand en die op een intuïtieve manier hun acties terugkoppelen naar de mens door mid-del van krachten.” Dergelijke robotgrijpers kunnen goed van pas komen bij minimaal invasieve chirurgische operaties of bij activitei-ten in de ruimte, de diepzee en kern-reactors.Behalve onderzoekers van Van der Helms eigen faculteit doen vanuit de TU wetenschappers van L&R mee aan dit project. Daarnaast is een waslijst aan instellingen betrokken, waaron-der de Technische Universiteit Eind-hoven, Universiteit Twente, Univer-siteit Utrecht en de Vrije Universiteit

Amsterdam, het FOM-Instituut voor Plasmafysica Rijnhuizen, en twaalf bedrijven op het gebied van mecha-tronica.Ook waterbouwkundige prof.dr.ir. Han Vrijling van de faculteit Civiele Tech-niek en Geowetenschappen heeft een STW Perspectief Programma subsidie gekregen. Hij krijgt 3,4 miljoen euro voor zijn onderzoeksprogramma ‘Inte-gral and sustainable design of multi-functional flood defences’. Vrijling wil multifunctionele waterkeringen ont-werpen, waterkeringen in of bij ste-delijke gebieden, die ook nog andere functies vervullen dan het keren van water, zoals wonen en recreatie. De Nederlandse Delta-commissie pleitte voor de bouw van dit soort keringen die, los van de veiligheidsfunctie, ook een duidelijke meerwaarde aan de ste-delijke omgeving bieden. Een dergelijke waterkering werd in 2009 ontworpen door Bouwkunde-afstudeerder Anna Dijk. Zij ontwierp een barrièregebouw voor waterweg het Spui. Deze constructie bevat res-taurants, een informatiecentrum, een botenverhuur, winkels en een exclu-sief badhuis met hotel. Voordat dit soort waterkeringen kunnen worden gebouwd, moeten allerlei veiligheids-aspecten worden onderzocht.Vrijling werkt samen met een team onderzoekers van de faculteiten Bouw-kunde, TBM en CiTG. Partners buiten de TU zijn Wageningen Universiteit en de Universiteit Twente.In totaal heeft STW het groene licht gegeven aan vijf nieuwe onderzoeks-programma’s en 22 miljoen euro beschikbaar gesteld. Behalve geld voor betere mens-robot-interactie en multifunctionele waterkeringen finan-ciert STW ook onderzoek naar micro-scopie, een nieuw type zonnecel en de reparatie van onze biologische klok. Vanuit het bedrijfsleven wordt nog eens zes miljoen euro bijgedragen.

‘Je zou het liefst je eigen hand in die doos steken’

nieuws/column DelTA. 16 19-05-2011

delta@tudelft.nl

@tudelta

www.delta.tudelft.nl

02

A4 Midden DelflandEen groep van elf vooraanstaande mannen uit verschillende geledin-gen heeft een brief gestuurd aan de Eerste en de Tweede Kamer tegen de A4 Midden-Delfland. Het doortrekken van het tracé van deze snelweg is vol-gens de ondertekenaars ‘een heilloze weg’. Tot de ondertekenaars behoort TU-transporthoogleraar Ingo Hansen, maar ook schrijver Maarten ’t Hart en emeritus hoogleraar economie Arnold Heertje staan ertussen. De groep denkt dat de A4 Midden-Delfland Rotterdam en Den Haag niet beter bereikbaar maakt. Uit berekeningen zou blijken dat ‘ook het verkeer op de

Beste afstudeerderZeven van de twaalf finalisten voor de titel Best Graduate van 2011, een prijs van verschillende grote werkge-vers die op 20 mei wordt uitgereikt, komen van de TU Delft. Dat zijn Karen van Bentum (civiele techniek), Albertien Greijdanus (industrieel ontwerpen), Geert Mulder (lucht-vaart- en ruimtevaarttechniek), Tim Vos (life science technology) en Amar Dawood, John Strien en Rien Kamman (alle drie werktuigbouwkunde). De winnaar krijgt tienduizend euro.

BètaonderwijsTien Nederlandse universiteiten, waaronder de TU Delft, gaan samen-werken om de kwaliteit van het aca-demisch bètaonderwijs te verhogen. De universiteiten gaan hun kennis en ervaringen delen, om curriculumont-wikkeling en professionalisering van docenten efficiënter aan te pakken. Er komen vijf disciplinaire netwerken, Innovatiecentra Academisch Bètaon-derwijs genaamd, op de vakgebieden biologie, informatica, natuurkunde, scheikunde en wiskunde.

A4 Midden-Delfland binnen de kortste keren vast komt te staan’. En dat ter-wijl de snelweg door luchtvervuiling en geluidsverstoring ‘ontoelaatbare schade aan mens en dier’ toebrengt. De elf hopen dat de minister de plannen voor de A4 schrapt en zo en passant een miljard euro bespaart, ‘in deze tijd van strenge bezuini-gingsdiscipline een niet onprettige bijkomstigheid’.

dELTA onLinE

volle bakStampvol was het in de feesttent die Studium Generale midden op de campus had neergezet voor de viering van het 65-jarig bestaan. Mijn trouwe fans konden met moeite nog een plekje bemachtigen. In de e-mail waarin ik werd gevraagd om een column voor te dragen, noemde men mij de ‘stercolumnist van Delta’. Aldus gevleid stemde ik toe, maar onder voorwaarde dat ik een promi-nente plek in het programma zou krijgen. Dus niet na Jan Pronk of een ander fossiel, en niet voor een malloot die quantummechanica misbruikt om het bewustzijn te verklaren. Na bestudering van het programma koos ik de beste plek: voorafgaand aan het optreden van Nico Dijkshoorn.Afgeladen was het, want Nico Dijkshoorn is immens populair. Ik twitter niet, maar fervente twitteraars vertelden me dat Nico Dijkshoorn op Twitter meer dan honderdduizend volgelingen heeft. Dat is meer dan Jezus bij leven had. Nico elke week te zien in De Wereld Draait Door, en het is algemeen bekend dat een optreden in DWDD de beste garantie is op een stormachtige carrière. Wie met zijn snuit in DWDD verschijnt, verkoopt plotsklaps tienmaal meer platen, boeken of andere snuisterijen. Nico Dijkshoorn is sinds 2008 de huisdichter van DWDD, en sindsdien gaat het hem goed. Volkomen terecht, want Nico is een uitzonderlijk humoristische droogkloot met scherpe observaties en een vaar-dige pen.De tent barstte uit zijn voegen omdat de fans van Nico Dijkshoorn ruim op tijd een plaatsje hadden bemachtigd. Nico zou om half zes drie kwartier voor-lezen uit eigen werk. Mijn gesproken column stond om tien over vijf op het programma. Een aantal van mijn trouwe fans had verheugd gezegd naar mijn

optreden te zullen komen. Ik realiseerde me dat er voor hen mogelijk geen doorkomen aan zou zijn. Daarom moest ik er hoogstpersoonlijk op toezien dat ze nog in de tent werden toegelaten. De een had voor die avond wanhopig een babysitter geregeld, een ander had een belangrijke afspraak afgezegd. Nico had natuurlijk de meeste mensen op de been gekregen, maar mijn schare fans had zich ook niet onberoerd gelaten.Om vrij uur liep ik de vrijwel lege tent in. Ik ontwaarde een handvol trouwe fans en wat medewerkers van Studium Generale. We besloten ‘nog even te wachten’ in de stille hoop op meer publiek. Om kwart over vijf kwam Nico Dijks-hoorn binnen. Hij leek niet ontdaan door de geringe opkomst. “Ik zou vandaag ook niet naar mij gaan luisteren”, zei hij gevat. Behalve gevat was het ook ontegenzeggelijk waar: het was een prachtige dag, en wie gaat er dan in een tent luisteren naar twee vijftigers die lollig proberen te wezen?De volgorde werd omgedraaid: Nico ging eerst, opnieuw in de hoop dat meer mensen zouden toestromen. Uiteindelijk raakte de zaal toch nog halfvol. Na het voorlezen van zijn laatste verhaal was Nico zo sportief om de aanwezigen te manen vooral te blijven zitten omdat er nog een optreden kwam. Het valt voor de duvel niet mee om grappig te wezen na drie kwartier Nico Dijkshoorn. Gelukkig verdwijnt dat probleem op Collegerama: http://tinyurl.com/3pjymjd

Dap Hartmann is astronoom. Hij werkt als onderzoeker bij de faculteit Techniek, Bestuur en Management.

hArTmAnn

‘wij verkopen geen prullaria’De winkel van de bota-nische tuin bestaat deze week vijf jaar. Vrijwilliger van het eerste uur Manuela Jansen vertelt hoe het is om daar te werken.

TOMAS VAN DIJK

“Vijf jaar geleden was dit een garage”, vertelt Manuela Jansen terwijl ze een kleine toer geeft door de winkel waar tevens de toegangskaartjes worden verkocht. Buiten en in de vitrines staan handgeblazen tuinvogels, viool-tjes in glas, tuinboeken, vogelhuisjes en alles wat natuurliefhebbers verder bekoort.

Het is hier wel erg klein. Wat zal het zijn, tien vierkante meter?“Ja, het is klein, maar doordat we geen prullaria verkopen maar alleen maar hoogwaardige spullen, maken we toch een goede omzet. Er is een stijgende lijn in de omzet, dat werd ons, ‘partners van de botanische tuin’, vorige week nog verteld tijdens de jubileumviering.”

Partners?“Ja, we heten officieel partners en geen vrijwilligers. Maar we doen vrij-willigerswerk. We zijn met zijn zesen-

dertigen. We werken allemaal onge-veer een dagdeel per week. Altijd in tweetallen. De een is beter met inpak-ken en de ander kan weer beter met de computer overweg.”

Wat doet het goed in de winkel?“De viooltjes in glas verkopen we veel aan buitenlanders. Die kunnen ze gemakkelijk meenemen. De glazen vogels zijn ook erg in trek. Die heb-ben we al vijf jaar. Kennelijk heb-ben ze die niet in het buitenland. En laatst nog verkocht ik nog twee van die fraaie gietijzeren kippen aan een hoogleraar van de TU. De opbrengst wordt deels gebruikt voor educatieve

programma’s voor schoolkinderen.”

Vijf jaar geleden moest je goed zoe-ken naar de ingang. Nu is er een grote entree met palmen op een talud, het winkeltje en een violenperkje. “Het is prachtig. De visuele uitstra-ling is een stuk beter. Vroeger was de ingang alleen maar met een klein onopvallend bordje aangegeven. Voordat ik hier kwam werken was ik zelfs nog nooit in de tuin geweest, en ik woon vlakbij.”

Hoe bent u hier terecht gekomen?“Via een advertentie. Ik deed negen jaar als vrijwilliger onder meer pr-werk

voor een hockeyclub. Maar ik wilde wat anders.”

Wat voor mensen werken hier?“Een kleurrijke compilatie aan men-sen. Je moet het leuk vinden om met mensen om te gaan. En verder delen we een grote liefde voor de natuur. Ik ben ook natuurliefhebber.”

Maar u was hier nog nooit geweest. “Ja, maar ik kom uit de Twentse bos-sen.” Plots kijkt mevrouw Jansen op. Twee twijfelende toeristen blijven hangen voor de ingang. “Kan ik u ergens mee helpen?” De toeristen mompelen wat en schuife-len verder. “Je moet de mensen goed opvangen”, vervolgt ze. “Kaartjes kopen ze bij ons in de winkel. Als je een praatje hebt gemaakt, is de kans groter dat mensen terugkomen in de winkel nadat ze zijn uitgewandeld. Ik houd ze altijd in de gaten.”

Leren jullie ook verkooptrucs?“We hebben daarvoor een cursus gehad met rollenspellen met acteurs. Je hebt bijvoorbeeld situaties waarbij mannen zeggen tegen hun vrouw ‘heb je dat wel echt nodig?’. Die man moet je dan even aan de praat houden zodat zijn vrouw kan rondkijken en dan vaak toch wat koopt, in de leukste shop van Delft.”

Vrijwilligster Manuela Jansen: ‘De viooltjes in glas verkopen we erg veel.’ (Foto: Tomas van Dijk)

Campus TVKijk mee naar een filmpje over zweef-vliegen met de Delftsche Studenten Aeroclub op www.delta.tudelft.nl/23189 en naar een rakettest van project Stratos II op www.delta.tudelft.nl/23179.

Geen huurverhogingDe huurverhoging voor nieuwe huurders gaat voorlopig niet door. Een kamermeerderheid is tegen de aanpassing van het ‘woningwaarde-ringsstelsel’. De LSVb vreesde dat stu-denten met zelfstandige woonruimte hard zouden worden getroffen.

BeursNederlandse studenten die na een bachelorprogramma ook een master in het buitenland willen volgen, kun-nen gewoon een basisbeurs krijgen en een lening afsluiten bij DUO.

VrouwenVorig studiejaar haalden opnieuw meer vrouwen dan mannen een diploma in het hoger onderwijs. Aan de universiteiten liepen vrouwen verder uit dan in het hbo, waar hun voorsprong ongeveer even groot bleef.

Stufi-fraudeHet wordt riskanter om te frauderen met de basisbeurs. Er komen vierdui-zend controles per jaar en de boetes gaan omhoog. Sommige studenten zullen zelfs strafrechtelijk worden vervolgd.

WerknemerstatusStaatssecretaris Zijlstra verwacht dat ook in de toekomst de meeste pro-movendi een werknemerstatus zullen krijgen en onderwijs blijven geven. Hij is niet bang dat het onderwijs te lijden zal hebben van de invoering van een bursalenstelsel.

TaakstrafDe medewerker van de Universiteit Twente die vorig jaar ruim twee mil-joen euro naar zijn bankrekening liet overschrijven en daar spijt van kreeg, is tot een taakstraf van 240 uur ver-oordeeld.

Surfen tijdens tentamenHet internet op tijdens een tenta-men: aan een Deense universiteit mag het. Overleggen en informatie opzoeken heten daar geen fraude meer.

DijkgraafNatuurkundige Robbert Dijkgraaf blijft ook de komende vier jaar presi-dent van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen. Het wordt zijn laatste termijn als presi-dent van het genootschap voor top-wetenschappers.

www.icab.nl www.bestgraduates.nl

03nieuws DelTA. 16 19-05-2011

DoorgeslagenDe bekendste hoogleraar en boeg-beeld van de TU Delft, Wubbo Ockels, vertelt in een interview met NRC Handelsblad van zaterdag 14 mei openhartig over de sfeer op de TU. Die is volgens hem samen te vatten in drie woorden: jaloezie, trucjes en achterklap. Hij heeft naar eigen zeg-gen geen problemen met het college van bestuur en meestal ook niet met andere hoogleraren. “De stagnatie zit op het niveau daaronder en bij de ondersteunende diensten. Ik snap dat wel. Mensen net onder de top hebben jarenlang zitten ploeteren om zelf ooit hoogleraar te kunnen worden en

PE in ’t LangAan het door Proteus georganiseerde roei-evenement PE in ’t Lang namen zondag een paar honderd boten deel. Als voorafje werden zaterdag sprintwedstrijden geva-ren. De boten in het DamesLenteC4-veld hadden moeite met het netjes ‘oplijnen’ bij de start. De wind speelde de vrouwen die pas roeien sinds de Lente-introductie in april daarbij danig parten. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

ZomerfestivalEen paar honderd strandballen rollen donderdag 26 mei vanaf 13.00 uur van het dak van de TU Delft Library ter promotie van het Zomerfestival op 10 juni. Wie onderaan de juiste bal weet op te vangen, krijgt vrijkaar-ten. Er zijn er twintig te vergeven. Gewone kaarten kosten 10 euro in de voorverkoop en 15 euro aan de deur. Op het Zomerfestival op sport en cul-tuur zijn optredens van de Opposites en Balthazar. Maar er zijn ook een silent disco en een kinderprogramma.

dan komt er opeens een BN’er op hun stoel zitten. De bureaucratie moet op het geld, contracten en andere regeltjes letten en is dus per definitie gericht op beheren en beheersen. In de cultuur van een universiteit is dat volledig doorgeslagen: ondersteu-nende diensten zijn aandacht vra-gende en energie vretende diensten. Ik zal er nooit aan wennen.” Ockels was niet bereikbaar voor verder com-mentaar.

‘Lastig tegenstellingen te vinden in studentenraad’

Op 25 en 26 mei doen er weer twee partijen mee aan de verkiezingen voor de studentenraad. Lijst Bèta en Oras vinden beide dat er iets te kiezen moet zijn. Maar is dat ook zo?

SASKIA BONGER

Tien van de tien zetels heeft Oras dit studiejaar in de studentenraad, nadat de AAG-fractie had besloten zichzelf op te heffen. Veel te kiezen was er dus niet, want pas dit jaar lukte het een nieuwe partij om in het gat te springen. Niet alleen die nieuwe partij - Lijst Bèta - zelf was daar tevreden mee, ook Oras liet weten blij te zijn dat er weer concurrentie zou komen. Die rivaliteit uitte zich bij de aftrap van de campagne vorige week al in een spandoekenstrijd op de campus, maar de vraag is of Lijst Bèta echt iets nieuws te bieden heeft. Een discussie tussen de lijsttrekkers: Jeroen Röhner van Lijst Bèta en Hester van der Waa van Oras.

Wat is nu het grote verschil tussen Lijst Bèta en Oras? In de verkiezings-programma’s staan een boel overeen-komsten.HvdW: “Dat is niet zo raar, want we willen allebei het beste voor de TU-student. We houden elkaar scherp. Je kunt beide met initiatieven komen en

discussies kunnen verhelderend wer-ken.”JR: “Het is onvermijdelijk dat je overlap hebt. Het is lastig om echte tegenstellingen te vinden in de stu-dentenraad. Uiteindelijk wil je allebei dat mensen hier afstuderen en met een goed gevoel weggaan, maar we leggen duidelijk een andere nadruk. Wij richten ons totaal op onderwijs. Op dat gebied willen we innoveren. Het is mooi dat je nu de beschikbare computerwerkplekken op internet kunt vinden, maar dat moet niet de essentie zijn.”HvdW: “Dat is inderdaad een initiatief van Oras. Zo hoef je niet de hele TU af te zoeken naar een computer, en kun je goed studeren. Wij vinden onder-wijs natuurlijk ook belangrijk, net als onze andere twee peilers: ontplooiing en faciliteiten. We besteden een derde van onze tijd aan onderwijs.”JR: “En wij honderd procent.”

Oras heeft het heel vaak over ontplooi-ing. In het programma van Lijst Bèta staat dat woord niet één keer.JR: “In deze tijd van bezuinigingen op het hoger onderwijs moeten we ons richten op de kerntaak van de TU. Dat is het onderwijs.”HvdW: “Wij zijn aan het kijken of er mogelijkheden zijn voor studenten om toch uit te lopen met hun studie als ze zich willen ontplooien. Zoals dat je je een jaartje uitschrijft bij de TU als je een bestuursjaar doet.”JR: “Als dat kan, is het mooi meegeno-men. Wij zullen bij zulke voorstellen

zeker niet tegen stemmen. Maar we denken dat je je niet te veel moet laten afleiden door kleine dingetjes die om de kerntaak van de TU heen spelen. De studentenraad moet een duidelijk doel hebben, namelijk dat je in Delft een topopleiding kunt volgen die te halen is in de tijd die ervoor staat en die mogelijkheden biedt om met top-onderzoek in aanraking te komen.”HvdW: “Wij vinden: om een topingeni-eur te worden, is naast onderwijs ont-plooiing nodig.”JR: “Ik heb af en toe het idee dat Oras daarin doorschiet. Besturen is leuk, maar je moet ook studeren.”

Gaan we straks tijdens vergaderingen met het college van bestuur merken dat er weer twee partijen zitten? JR: “Wij hebben de intentie om meer vanaf het begin bij plannen betrokken te zijn. Niet aan het einde van een besluittraject.”HvdW: “Dat is al zo.”JR: “Wij willen dat vaker doen.”HvdW: “Maar dat is al altijd zo.”JR: “Oras heeft er bij de commissie-Brakels (die plannen moest maken om het langstuderen aan de TU aan te pakken, red.) voor gekozen er niet in te gaan zitten, uit angst zich verkeerd te profileren.”HvdW: “We hadden wel overleg met de mensen uit de commissie.”JR: “Je hebt overleg en je hebt actief meedoen.”HvdW: “Als je al vanaf het begin weet dat je het er niet mee eens bent, dan kun je beter proberen van buitenaf te

sturen. Anders komt je naam onder een document waar je niet achter staat.”JR: “Maar als je erbij zit, kun je invloed uitoefenen.”HvdW: “Daar zijn de overlegvergade-ringen met het college van bestuur voor en ondertussen denken we zelf over oplossingen.”JR: “Ik denk dat wij er dan net iets constructiever in staan dan jullie.”

Lijst Bèta vindt dat docenten moti-verender les moeten geven en dat ze daarvoor een cursus moeten volgen. Is Oras het daarmee eens?HvdW: “Er is al een basiskwalificatie onderwijs.”JR: “Wij zeggen: meer regels moti-veren niet, vrijheid motiveert wel. Maar je moet wel een bepaald kader hebben. De huidige basiskwalificatie geldt alleen voor nieuwe docenten en zij moeten die binnen drie jaar halen. Wij denken dat die termijn verkort kan worden. Als blijkt dat zittende docen-ten het niet goed doen, dan moeten zij daar net zo goed op worden aan-gesproken.”HvdW: “Daar zijn vakevaluaties een goed middel voor. Wij willen volgend jaar bereiken dat studenten halver-wege een collegeperiode een enquête kunnen invullen en dat docenten daarover in dialoog met studenten moeten.”JR: “Wij willen dat iets breder trekken. Al aan het begin van het vak moet dui-delijk zijn wat een vak inhoudt, wat je ervoor moet doen, met welk doel en op welke momenten. Dan kun je meteen

winst behalen in studietempo.”HvdW: “Dan kom je bij de opleidingen. Die moeten studeerbaar zijn.”JR: “En daar zijn niet meer regels voor nodig, maar motiverender onderwijs. En meer eigen inbreng. Ook bijvoor-beeld in de keuze voor een afstudeer-onderwerp. Hoogleraren hebben vaak een lijstje liggen waar je uit kunt kie-zen.”HvdW: “Die vrijheid is er wel.”JR: “Ik weet uit eigen ervaring dat dat niet overal zo is.”HvdW: “Dan krijg je weer regels voor docenten waar ze zich aan moeten houden.”JR: “Om bepaalde regels kun je niet heen.”

De TU vindt dat de gemiddelde studie-duur omlaag moet. Die is nu 7,2 jaar. Dat is toch ook veel te lang?HvdW: “Als studenten die tijd nut-tig hebben besteed, vinden wij het goed.”JR: “Als je kijkt naar wat de gemid-delde Delftse student naast zijn studie doet, dan vind ik het ook lang. Want veel studenten doen geen commissie of bestuur naast hun studie. Zij moe-ten meer gemotiveerd worden.”

WIE IS JEROEN ROHNER?Jeroen Röhner (22) studeert luchtvaart- en ruimtevaarttechniek en heeft daar een jaar sterrenkunde bij gedaan. Hij was actief bij zijn studievereniging, werkte bij marketing en communicatie, was student-assistent en organiseerde twee keer de open dagen voor L&R. Dit jaar begon hij met zijn master. Röhner doet aan hardlopen en speelt gitaar.

WIE IS HESTER VAN DER WAA?Vierdejaars student Hester van der Waa (22) deed eerst een jaar bouwkunde, voordat ze overstapte naar civiele techniek. Ze is lid van het Delftsch Studenten Corps. Ze heeft daar een paar Owee-commissies gedaan. Vorig jaar heeft ze de huisdrukkerij van het corps gerund. Sinds vorig jaar is die drukkerij een apart bedrijf geworden, dat ook het drukwerk van partijen buiten het corps doet. Sindsdien is het drukwerk verviervoudigd. Ze hockeyt, tennist en zeilt af en toe.

www.lijstbeta.nl

www.oras.nl

Jeroen Röhner van Lijst Bèta (links) en Hester van der Waa van Oras. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

www.zomerfestival.tudelft.nl

opinion pLEAsE

science DelTA. 16 19-05-2011

04

As the economy picks up and metal prices continue to rise, plans and pro-jects to extract precious ores from the deep sea are regaining strength. The Dutch offshore and shipping industries are in good starting position.

JOS WASSINK

There are treasures waiting at the bot-tom of the deep sea. Gold, silver, cop-per, and manganese are all to be found in exceptionally high concentrations in the sulphide deposits created by hydrothermal vents at about 1,400 to 3,700 meters below the ocean’s surf-ace.Subsea mining was first proposed in J.L. Mero’s 1960 publication, ‘Mineral Resources of the Sea’, which noted the sheer limitless supply of cobalt, nic-kel and other materials in deposits of manganese nodules at depths of 5,000 metres. But after some initial expedi-tions on the seafloor, global metal prices began falling due to the weak economy of the 1980s, and hence the prospect of nodule mining was abandoned. But recent increases in demand and prices of metals have put deep-sea mining back on the agenda.

This time however it’s targeted at the volcanic hydrothermal vents, or black smokers, where hot mineral-rich water springs from the ocean floor, creating towering deposits compiled from a zoo of metals and sulphur. Front runner in deep-sea mining of Seafloor Massive Sulphide (SMS) resources is currently Nautilus Mine-rals (UK) with a concession for mining gold and copper at a depth of 1,600 metres off the coast of Papua-New Guinea. First production is expected in early 2013. Like Canadian company Neptune Minerals, operating near New Zealand, Nautilus will also venture into phosphate mining. Dredging expert, Professor Cees van Rhee (from the faculties of Mechanical, Maritime and Materials Engineering, and Civil Engi-

neering and Geosciences), expects that phosphate mining, taking place nearer to shore and at a limited depth (400 metres), will be one of the first profitable maritime mining activities. Van Rhee: “The price of rock phosphate has peaked to USD $400 per tonne. It can be mined from the sea at approxi-mately $100 per tonne.” The dredging expert says it’s not so much a question of if deep-sea mining will be developed, but when: “It’s inevitable. Just like oil and gas exploration and production, which began on land, then went near-shore and eventually ever further and dee-per offshore. Mining shows the same tendency.”“It’s like dredging at great depths,” says Jan Frumau, managing direc-tor of Seatools, near Rotterdam. At a meeting of the Dutch Shipbuilders Society this Thursday, Frumau will deliver a lecture on deep-sea mining. He envisions a fleet of heavy-duty, remotely operated vehicles (ROV’s) operating on the ocean floor, nibbling off the SMS deposits. The electrically powered equipment needs to be extre-mely tough to operate reliably at 200 bars of hydrostatic pressure. Bringing equipment from the seafloor to the

surface and back for repair will take several hours.Last year professors Van Rhee and Rene Huijsmans (3mE), together with a number of maritime and dredging companies, presented a research pro-posal at technology fund, STW, called Seaflore, which aimed to develop systems and methods for deep-sea mining, especially targeted at rare-earth metals that are alarmingly beco-ming scarce. However, the proposal was rejected because STW felt there was no ‘pro-blem-owner’; that is, a Dutch industry prospecting into deep-sea mining and in need of new technology. True, the

professors say, but we do have, close to Rotterdam, a large concentration of leading companies in dredging, off-shore lifting and construction, such as Boskalis, Heerema, Fugro and IHC-Merwede, to name a few. IHC-Merwede is starting up a new business unit to support mining industries venturing into deep-sea mining. Despite STW’s rejection, a number of research projects have been set up at TU Delft. One PhD student will study the vertical hydraulic transport of mine tailings to the surface, while another will work on haptic feedback for underwater robots in Professor Frans van der Helm’s (3mE) STW-sup-ported programme, H-Haptic.Together with Wageningen Univer-sity’s research institute Imares, and a team of international researchers, Prof. van Rhee would also like to set up a research project exploring the environmental impact. Environmen-talists have expressed concern about the impact of mining activities on deep-sea aquatic life, yet very little is known about the deep sea ecology.

Frumau, on deep-sea mining, Thursday, 19 May at 17:00, Griendencollege, Sliedrecht

Garden offices more sustainableThe first garden office is planned to be raised in Amsterdam this summer. In stackable breeding areas, fruit, vegetables and herbs will be grown using LED light instead of daylight, the Parool newspaper reported last week.

The use of so-called 'plant production units' is seen as a breakthrough in the horticultural world. Because there’s no longer a need for daylight, fruits and vegetables can grow wherever you need them: on a large scale in an old factory or an empty office building in the middle of town. Also in the IBM factory along the A4 highway, which has been tenantless for 11 years now. The first garden office of the Netherlands will be established here. If successful, garden offices could be the perfect solution for all empty offices in Amsterdam: in total 1.4 million square metres. Director of the TU Delft Botanical Garden, Bob Ursem (faculty of Applied Scien-ces; department of Biotechnology) sounds enthusiastic about this idea: “Great fun!” he says. “Since the location is not important anymore, offices are good places for gardens like this. Besides, I think this technology should be applied in every glass-enclosed structure where plants are cultivated, for it is far more sustainable than the average glasshouse.”So how sustainable is this concept really? According to Ursem, the regular lights used in glasshouses use 420 Watt, while LED grow-lights use 20 Watt: a reduction of factor 200. In addition, LED lights don’t get hot, meaning the plants sweat less, which cuts the amount of water in half. So, the technology saves energy as well as water. Furthermore, LEDs are also more ‘light efficient’, which perhaps requires a bit more explanation. Green plants normally use sunlight for their photosynthesis. This natural light consists of all colors, just as the artificial yellow light in an ordinary glasshouse does. However, a plant mainly uses only two colors to grow: blue light (with a wave length of 420 nanometre) and red light (within the spectrum of 640 to 680 nanometre). Red light is lower in energy than blue light, so both lights are used in a proportion of 5:1. This is why LED grow-lights shine purple. PlantLab, a company in Den Bosch, developed the technology that will be used in the IBM factory. It claims to be the first company in the world that has succeeded to grow – in addition to leaf crops - fruit-bearing plants without light. Ursem isn’t familiar with this company; however, in 2009, he won the World Economic Forum’s highest innovation prize for his LED technology for plants. He collabora-ted with Lemnis Lighting B.V., a Dutch company located in Barneveld, and made their LED light suitable for a horticultural application. So Ursem’s research seems to be the foundation for the garden office. The IBM factory might be the first garden office, but it’s not the first place in the Netherlands where LED lighting is being used to grow plants. Koppert Cress, Europe’s largest micro vegetable nursery in Monster, already uses LED in its greenhouse complex. In December 2010, the first cress was harvested using the LED technology from Lemnis Lighting. Ursem only foresees one drawback. “Horticulturists are not the only ones who will be interested in saving energy, water and light” he says. “Also growers of cannabis want these LED-based plant production units. Everything that you develop has a counterpart.” (DH)

Mining at sea

French ROV sampling black smokers. (Photo: Daniel Desbruyères)

Remote-controlled 75-tonnes clamshell for excavations down to 1,000 metres undersea. (Photo: Seatools)

This time it’s targeted at the volcanic hydrothermal vents, or black smokers

‘It’s like dredging at great depths’

05

shorT nEws sciEncE

science DelTA. 16 19-05-2011

pro

posi

Tio

n

Philips AwardClinical Graphics, the start-up com-pany of TU student Peter Krekel, was awarded the Philips Innovation Award last Tuesday. Clinical Graphics produces a software package called Articulis, which uses scanner images to predict the degree of movement after an operation. Krekel says his software supports orthopedic surge-ons by providing them with insight into the effects of their interventi-ons. The award comes with a prize of 20,000 Euros.

Chemical DayChemical factories, research institu-tions, polder boards and laboratories open their doors for the VNCI Che-mical Day on Saturday, 21 May. The Association for the Dutch Chemical Industry (VNCI) aims to show the general public what work in the che-mical sector entails. The last event, held in 2009, drew 40,000 visitors to 60 participating companies and institutions. Check the website for activities.

Best papersPhD student, Joost van der Neut MSc (faculty Civil Engineering and Geosciences), won the ‘Best Paper Award’ at the 2010 meeting of the Society of Exploration Geophysicists. Last year Van der Neut was awarded the SEG’s best student award. CEG student, Elmer Ruigrok, won the ‘Outstanding Student Paper Award’ of the American Geophysical Union for his contribution to the 2010 AGU-meeting on imaging low-frequent ambient vibrations in Egypt, using algorithms recently developed at the TU.

Technology DebateFukushima has shaken up the debate on nuclear energy worldwide. And yes, also in Delft and The Hague. On Thursday, 19 May, Elsevier’s Techno-logy Debate will be presented by TU alumnus and science editor, Simon Rozendaal, who will lead participants in discussions about ways of making nuclear energy safer. Professor Tim van der Hagen (Dean of Applied Sci-ences) and Greenpeace-activist Ike Teuling will also share their views.

Nuclear professorProfessor Rudy Konings will join the Reactor Institute Delft (RID) from the faculty Applied Sciences, for one day per week. He will also remain active as chief of the materials research unit of the Institute for Transuranium Elements in Karlsruhe, Germany. Prof. Konings will set up a research programme at RID that will aim to improve the chemistry of the nuclear fission cycle, developing more effi-cient nuclear fuel and safe storage of nuclear waste.

ThE grADuATE

’ People want trendy glasses’

Marieke Korthals (26) envisages a mobile opti-cian truck driving through India with a 3D printer that allows the opticians to make trendy glasses on the spot for poor people.

“My goal was to find a new application for 3D printers and to develop a busi-ness concept,” says Marieke Korthals, who will defend her MSc thesis on Fri-day, 20 May, at the faculty of Indus-trial Design. Korthals pursued her research under supervision of Enviu, a foundation that promotes innovative business ideas focused on developing countries. “Enviu first suggested that I look into the possibility of making mobile phones. The 3D print technology is evolving rapidly, however, almost equalling injection molding. But still, making a complete telephone? Maybe in 2020 or 2030 that will be possible. I wanted my idea to be applicable wit-hin a few years. So I decided to focus on glasses.”According to Korthals, about 135 mil-lion people worldwide need corrective glasses but cannot afford them, or – and this is especially the case in rural areas – are simply ignorant of the fact

that glasses would be helpful to them. After having gained more in-depth knowledge of 3D print technology and having interviewed opticians, Korthals concluded that this lack of glasses offered interesting business opportunities.But Korthals is not the first to attempt to tap into this so-called ‘bottom of the pyramid’, the largest and poorest socio-economic group, with cheap glasses. Several Dutch companies are making self-adjustable spectacles, based on a system that features lenses that slide across each other to alter their focus.“These glasses only cost about 2 euros,” Korthals says. “But the pro-blem is that they’re ugly and they are all the same. There’s no differentia-tion between glasses for men, women and children. People therefore do not accept them, especially not in India, where I’m focusing on, as status is very important there. People want trendy glasses.” An optician travelling with a 3D prin-ter should be able to make the frames, slightly larger, rounder or smaller, according to the person’s wishes. One bottleneck to overcome however is the manufacturing of the actual eyeglasses, which cannot be printed yet. Korthals thinks however that as technology advances, this should no longer be a problem by 2015. (TvD)

Marieke Korthals wearing glasses she designed and printed herself. (Photo: Tomas van Dijk)

Mending the broken piggy bank

PhD student, Lech A. Grzelak, can calculate the right price for complica-ted financial products like exotic options in no time.

TOMAS VAN DIJK

In order to hedge their risks, big insti-tutional investors like to use all kinds of options. In pricing these complica-ted financial products, also called exo-tic options, it is crucial to efficiently calibrate the financial models used to the latest market data. PhD student Lech A. Grzelak develops algorithms

that improve this calibration process. Obtaining good calibrations can take days, and in such a fluctuating market

one can’t afford to fall behind. “The price of an option derives from the amount of volatility, or uncertainty, in the underlying assets, such as a stock, a foreign exchange rate or interest rate,” Grzelak, whose research was funded by Rabobank, explains. “The mathematical models with which we

do the pricing, the stochastic diffe-rential equations, assume that there is a correlation between the different assets.” However, with options beco-ming more and more exotic, these standard models are too simplistic. Grzelak: “The economy is like a body where everything correlates. For ins-tance, when the financial sector is in crisis, stocks go down and investors escape from the market to reduce their losses. Central banks then decre-ase interest rates in order to increase cash flow: this may lead to an increase in stock values, since it becomes less attractive for investors to keep their money in bank accounts.” Grzelak developed what he calls ‘equity and foreign exchange hybrid models for pricing long-maturity financial derivatives’, which is also the title of his dissertation, which he will defend next week. With models that assume full correlation structure, usually it takes days to do the calculations. The trick, according to Grzelak, is to pro-ject the new, advanced hybrid models, on simpler ones without excessively jeopardizing the calculation speed. On the cover of his dissertation, Grze-lak put a picture of a broken piggy bank, held together by rope. “It’s symbolic,” he says. “The financial cri-sis was caused by greed and lack of regulations, not by failing models. But by improving the models, we, in academia, can however help tie the economy back together.”

‘The economy is like a body where everything correlates’

Grzelak: "Academia can help tie the economy back together." (Photo: Grzelak)

God created the heavens and earth; The Dutch created The Netherlands.

‘Electron Cryo-Tomography of Vitreous Cryo-Sections: Towards Imaging Biological Nanomachines in a Cellular Environment’, PhD-thesis by Jason Pierson.

(Illustration: Auke Herrema)

www.dagvandechemie.nl/activiteiten

Haagse Kluis, Plein 20, The Hague. Thurs-day 19 May from 17:00 (open 16:30) to 19:00.

inTernATionAl sTuDenTsDelTA. 16 19-05-2011 06

hTTp://mE

nEws bELow sEA lEvEL

‘never peace without justice’

This week’s roundup of what’s been making news in the Nether-lands begins with a poll showing that a majority of the Dutch people (51 percent) want Greece kicked out of the eurozone. Another 58 percent of Dutch people said their government should cease giving financial aid to Greece because the country would never pay back the debt. Dutch Finance Minister, Jan Kees de Jager, said Greece must work harder and 'take more steps' to resurrect its credit rating following the its recent debt crisis. De Jager also likened Greece to a Communist country, because so many companies are owned by the state. Meanwhile, on a side note, last week De Jager publicly announced that he was in fact gay and in a long-term relationship. Elsewhere, Dutch Deputy Foreign Minister Ben Knapen said Bulgaria should not be allowed to join the 25 European-country Schengen Zone, which allows for passport-free travel with the EU. European Commission President, José Manuel Barroso, was in Den Haag this week and said during a speech that 'Europe needs the Netherlands and its innovative spirit', before going on to praise the Netherlands for its historic culture of openness. Elsewhere, Dutch Education Minister Marja van Bijsterveldt was

in Amsterdam to award Dutch politician and MP Ahmed Marcouch with the Aanmoedigingsprijs voor homo-emancipatie (homosexual emancipation prize) in honor of Marcouch’s valiant efforts to create tolerance for homosexuality within the Dutch Muslim com-munity. 500 Dutch vacationers stuck on a stricken ship in the Baltic Sea for two days have been rescued. The cruise ship, which had 2000 passengers onboard, suffered engine failure shortly after departing from St. Petersburg. US rapper Snoop Dogg was in Amsterdam shooting a music video for his latest single ‘I Drink I Smoke’. Snoop said he was a big fan of Amsterdam’s liberal drug laws. Elsewhere, the 20-year old son of Dutch footballing great Ruud Gullit was arrested in the Italian town of Lecco for dealing marijuana. Ruud Gullit, the former European and World Footbal-ler of the Year in 1987, is currently in Chechnya coaching Terek Grozny, a team in Russia’s Premier League. Online technology magazine, Webwereld, has accused Dutch telecom company KPN of tapping its subscribers’ phones. KPN has admitted to using ‘Deep Packet Inspection’ (DPI) technology, which allows KPN to see everything a subscriber does online. KPN is the first mobile phone operator in the world to use DPI. Recently KPN announced

that it planned to increase mobile internet charges for people who used Skype, with commentators wondering how the company knew which of it clients used Skype. DPI meanwhile probably vio-lates Holland’s data protection laws. German police shut a stem cell clinic run by a Dutch pharmacolo-gist, Kees Kleinbloesem, after a Romanian baby died there after having stem cells injected into its brain, and a young boy for Azerbaijan also became critically ill after undergoing a similar procedure. The biggest fraud trial in Dutch history opened last week with the former head of the Bouwfonds, a major construc-tion company, on trial for money laundering, bribery and insider trading. And finally, a recent study by Ad Bergsma, a researcher at Erasmus University Rotterdam, found that 89 percent of the Dutch people said they 'often' or 'always' feel happy, which is both a good and bad thing, Bergsma says: “People who say they are completely happy have less successful careers and even die earlier.” (DM)

The news of Osama bin Laden being found in Pakistan raised embarras-sing questions for many in Pakistan. We asked some Pakistani students at TU Delft how they feel about at the issue.

ANKUR SHARMA

On May 2, 2011, the world’s most wan-ted terrorist Osama bin Laden was shot and killed by US Special Forces inside a private residential compound in Abbottabad, Pakistan. The aftermath has witnessed political debates, rhe-toric and many conspiracy theories. Faisal Nadeem, a PhD student from Pakistan at the EEMCS faculty, feels ‘bad’ about the whole incident: “The worst is that Osama was found in the one of the most peaceful cities, only a mile away from the military academy of Pakistan”. Even as Al-Qaeda confir-

med Osama’ s death on May 5, some, including first-year Pakistani Aeros-pace MSc student, Aisha Qadir, doub-ted the incident’s veracity. “I’ve my doubts regarding his actual existence in Pakistan,” Qadir says. “Whether it’s yet another ploy by the US to prove the vulnerability of Pakistan’s nuclear assets, or whether it was part of an underhand deal between Pakistan and the US to further the selfish needs of Pakistan’s ruling elite.”

Another Aerospace student from Paki-stan, Asma Qadir, feels Pakistanis have been “let down by their own civi-lian as well as military leadership”. It’s surely embarrassing, but Asma doubts if only Pakistan should feel embarras-sed. “This end or at least what appears to be an end for the time being isn’t

so much of an embarrassment, only because a lot more than what meets the unsuspecting eye has happened in the past 10 years since 9/11 for me to accept that the blame and accom-panying embarrassment should be reserved only for Pakistan.”

ReprisalsAmong multiple emotions, skepticism seems to be the current general mood in Pakistan. Aisha and Asma were in Pakistan when the incident happened. “Pakistani people know that everyo-ne’s lying. The military leadership’s just too ‘smart’ to give clear answers and political leadership too incompe-tent to even begin to comprehend the gravity of the situation”. Faisal Nadeem feels that the gene-ral population is feeling gutted once again: “But who cares? We have the most incompetent government. It was a total security failure.” Whatever the ‘truth’ may be, such incidents always effect people’s perceptions and atti-tudes. Faisal feels the general attitude of TU Delft students has been: “Ahh, Pakistan again!” He wants readers not to believe media reports and instead think rationally about Pakistan. “No Pakistani was involved in 9/11, but Pakistan is paying the biggest price,” he says. “During the past decade, Pakistan suffered severely from this war on terror. The large population wants peace.” Aisha Qadir feels perception in Netherlands has always been flexible and Osama’s death won’t alter much: “I don’t think the change would be anything drastic. There might be a few discussions because we’re in the lime-light once again, but I believe and hope it will all be in good spirits.” While Osama’s death may be an impor-tant milestone, the ‘war on terror’ continues. Al-Qaeda can retaliate and Asma believes Pakistan will be worst hit: “I fear for my country because Al-Qaeda’s reprisals are going to echo in Pakistan before and more than any other place in the world.” Osama might’ve been killed, but he’ll be ‘alive’ until terror lives on. “And terror will remain,” Asma belie-ves. “Osama bin Laden, like many other symbols of defiance, may become more terrifying in death than he was in life, because there can never be peace wit-hout justice.”

‘No Pakistani was involved in 9/11, but Pakistan is paying the biggest price’

Osama bin Laden graffiti on wall in Bucharest. (Image: no credit)

Name: Bennett CohenCountry: United StatesStudy: MSc Industrial Ecology

“As someone who moves from place to place, I appreciate the internet for con-necting me to my friends, colleagues and family that live all over the world. I joined an online social network quite early. I was one of the first few thousand Facebook users. For a long time, I’ve used social networking not only to keep in touch, but also to share and develop ideas with people scattered across the world. At the moment my fiancé and I are busy launching a social enterprise called Empower Generation (EG). EG will work with renewable energy technology companies and NGOs to support entrepreneurs with viable business plans to pro-vide renewable energy services in the developing world. An example could be a local entrepreneur purchasing solar photovoltaic panels and selling cell phone/ LED lantern charges to her off-grid community. We have relied on social media and online networking to develop the enter-prise from the beginning. This past fall, we started writing a blog to share our learning process and experiences while researching the Empower Generation concept in Asia. We have posts on energy use in the Himalaya, human trafficking in Cambodia, and social enterprises in Laos. Through the crowdsourcing website indiegogo, we’re currently raising funds for our pilot project in Nepal. So far we have raised $4000 from our supporters in several countries. We aim to create a network of funders, renewable energy technology producers, experts, entrepre-neurs and communities interested in sustainable development, local enterprise, gender equality and renewable energy technology. We call our growing social network the 'Empower Grid', and hope it will become a forum where all of the actors necessary to make a project successful can interact and communicate. It’s been amazing to see what happens once you start putting out content on the web. When we posted our amateur fundraising video last month, Captains of Enery—a Boston-based strategic marketing and video production agency speci-alizing in energy innovation—saw the video and offered to professionally repro-duce it pro bono. Through this second video and increased social networking, we’re hoping to expand our grid beyond friends and friends-of-friends to find more Empower Plants, Empower Convertors, and Empower Rangers to help us make local renewable energy projects happen. We’re Tweeting updates on Empower Generation, as well as related ideas, articles and information. Follow@empowergrid to stay tuned and watch the new video once its ready!”

(Text/Photo: Bennett Cohen)

My favorites:twitter.com/#!/EmpowerGridcaptainsofindustry.comvimeo.com/empowergenerationbennettanyaasia.blogspot.comwww.indiegogo.com/empowergeneration

07inTernATionAl sTuDenTsDelTA. 16 19-05-2011

nEws in briEfCareer counsellorTU Delft has appointed a career counsellor for PhD candidates who need career advice. The counsellor, Monique Draijer, has a drop-in hour on Tuesdays and Thursdays at 11:30, at the Career Centre, Jaffalaan 9a. She can help explain what extra skills you need in trying to find a job and has information about immigration issues. She can also help when PhD candidates have doubts about careers in science. There will soon be a psychologist on call for PhD candidates.

ElectionsThe Student Council elections will be held on May 25 and 26. Unlike last year, when students could only vote for Oras, the only party running, this year there is a second party: Lijst Bèta. Both parties say they want to represent international students, which, for the most part, they will do by maintaining close relations with the Delft International Students’ Society. Oras also has an international student, Jonathan Mugerwa, on the list of candidates. He is listed as number 26 on the candidate list, so chances are he will not be joining the Student Council.

Flood defences TU Delft has been assigned the leading role in two new national research pro-grammes, which are being subsidised by STW to the tune of more than 8 million euros. Professor Frans van der Helm will be in charge of one of the programmes, looking at improved control for robotic grippers, such as during minimally inva-sive operations or when performing activities in space. Professor Han Vrijling, meanwhile, will lead a programme dealing with multifunctional flood defences. This concerns flood defences in or near urban areas, which fulfil functions other than keeping water at bay, such as housing, leisure and ecology.

New homeCosmos magazine has reported the French researchers believe they have found the first planet other than Earth capable of sustaining life. The planet is named Gliese 581d, and it’s 20 light years away. The researchers claim the “the climate of Gliese 581d is not only stable against collapse but warm enough to have oceans, clouds and rainfall.” Gliese 581d orbits the star Gliese 581 in what astronomers call the ‘Goldilocks zone’ – neither too hot, nor too cold – and consequently water likely exists there in liquid form. Gliese 581d is approxima-tely twice the size of Earth. And also may be 'tidally locked', meaning one side always faces its sun. The bad news is that it takes 300,000 years to travel 20 light years.

Shell demonstrationsIKV Pax Christi, a Dutch religious organisation, staged a protest at Shell’s recent annual stockholders meeting, calling for the Dutch oil giant to suspend its activities in Syria. “Shell wants to promote human rights. It cannot be neutral in Syria, and must temporarily suspend any links with the government,” said Egbert Wesselink, an IKV spokesperson. IKV Pax Christi says Shell cannot guarantee that it is not involved in human rights violations in the country, as Shell is a leading company in Syria’s oil business. Shell said it has no plans to suspend its activities in Syria. “We’re working according to our general policy and our code of conduct. So we’re working properly and we will continue to do so,” countered Shell spokesman, Wim van der Wiel.

Record PhDsDutch universities produced a record number of PhD last year, according to research conducted by NOS, a Dutch public broadcasting company. In 2010, 3707 people obtained a PhD, which marked a 5 percent increase over the previous year. Compared to 2000, last year’s record number of PhDs is 57 percent higher than it was 10 years ago. Of all Dutch universities, the Utrecht University produced the most PhDs in 2010: 468 doctorates.

CensoredThe Chinese authorities have censored the Chinese translation of a Dutch novel. The novel in question is titled, Komt een vrouw bij de dokter (Love Life), written by Dutch author Ray Kluun, who said that the majority of the changes had to do with sexual encounters in the novel, adding that he would have been ange-red if the changes had been political in nature. In one scene in the novel, a character says, “I’m going to watch porn”. The Chinese censors meanwhile translated that line as, “I’m going to comfort myself”.

Life after Delft: rocket manMark Uitendaal was the project leader of the Stratos I, the TU Delft rocket which broke the European altitude record for amateur rocketry in 2009. Two years later and he’s still launching roc-kets, this time as systems engineer, project manager and launch crew mem-ber at the Esrange rocket range.

OLGA MOTYSK

Mark Uitendaal (28) graduated from the Aerospace Engineering faculty in July 2009, with the Stratos I rocket as his MSc graduation project. He went on to work as a systems engineer and project manager for the ESA’s Rexus/Bexus (Rocket and Balloon Experi-ments for University Students) cam-paign, at the SSC (Swedish Space Cor-poration) in Kiruna, Sweden. He also co-founded a rocketry company called T-Minus Engineering, with several fellow Dare (Delft Aerospace Rocket Engineering) members.

For your graduation project, you set a new altitude record for European experimental rocketry. That’s pretty hard to beat. How are you managing to do it?“Indeed, that’s what I’m trying to do now: to top Stratos I. It was an awesome project, but when I’m 67, I don’t want to look back at it as the highlight of my career, therefore I have to constantly set new goals.”

And your first 'new goal' after the Stra-tos was the Stratos II. “I did help set up the Stratos II pro-ject, originally with the thought of staying on at the TU as a staff mem-ber. Back then there was an idea to set up a rocketry master and to have a single person responsible for all of the rocketry projects, to be a sort of inter-loper between TU Delft with its more theoretical approach, and Dare, which focuses mainly on practical aspects. In the end, though, the idea didn’t go through, so I applied for the position of systems engineer at Esrange, and luckily was hired.”

What do you do at Esrange now? “As the Rexus/Bexus systems engi-neer, I integrate the student payloads made all over Europe into the gon-dola (Bexus), or the service module (Rexus), to make sure everything fits correctly. As the project manager, my job is to do anything to get the project going: planning, reviewing, keeping the project groups on track and on schedule - everything to have a suc-cessful launch campaign in the end.”

You’re also a member of the launch crew? “Yes, and that’s the most awesome part about my job! During a rocket launch, you’re on the launch pad, guiding the payload scientist who of course wants to do all sorts of stuff with the payload while there’s like a metric ton of propellant beneath it, which you don’t want to ignite when you’re around! So basically it’s all about safety; you really have to visu-alize everything that can go wrong and prevent it from happening. The last time with the Rexus, I was in the

bunker and doing radio traffic and I actually got to push ‘the big red but-ton’! That was really nice. It gives an adrenalin rush, when you’re ramping up towards the launch.”

So would you want to be the launch officer in the future? “No. I wanted to be an engineer because I love being part of the crea-tive process, and as exciting as the job can be, a launch officer’s work doesn’t involve a whole lot of creativity. I’m quite happy where I am now.”

What’s the most difficult part about your work? “It’s difficult being away from my girlfriend and social life. My job does allow me to travel quite a bit and often I end up in Holland, and besides that I work a 67% contract: two months in Kiruna and one month free in the Netherlands, but it’s still doesn’t com-pare with the stability I would’ve had I been working in Holland.”

What about climate? “It’s really cold, but I must admit that I really like that - I’m that type of guy. Thanks to the cold, you can ski well into the spring months, and there’s a free ski slope just 10 minutes wal-king from my house. The polar nights, however, are more difficult to endure, but you do get used to them eventu-ally.”

Besides skiing, what do you do in your free time? “I have a mountain bike which I use in the summer. I’m also planning to get my paraglider up there, to fly a bit. I started paragliding about six years ago when I took a course in the Alps, and have been addicted ever since. Para-gliding compliments rocketry nicely: in rocketry you design something that flies but don’t experience the flight yourself, while in paragliding you don’t have the creative aspect of

design, but you experience flight.”You’ve recently started a new com-pany, can you tell us about it? “T-minus will be a rocketry company. Quite a lot of knowledge and experi-ence in rocket design, production, and operation was accumulated from Stra-tos I and similar projects. So currently in Dare we have the largest expertise in sounding rockets within Europe, but no means of using that expertise in Holland. I, for example, have to tra-vel 2000km North to be able to work with rockets, so why can’t I do the same here?”

What projects do you have in mind? “The first project will likely be meteo-rockets (boosted dart systesms), because we see a market for them. Besides that, sounding rockets, pro-pulsion systems, launcher systems, and a consultancy are all future pos-sibilities.”

What’s the most difficult part of star-ting a new company? “Because we’re all technologically-oriented people, things like financial matters, taxes, administration, etc., are the challenging parts. Also, as with everything in the space industry, everything takes a longer time than expected, so it takes a while for the contract negotiations to go through.”

What is your ultimate ambition in life? “I don’t really have that; I prefer to set small goals and achieve them one at a time. My next big goal is to launch a T-Minus meteo-rocket in Andoya (Norwegian rocket range) 2-3 years from now, and after that as long as I keep launching rockets and flying my paraglider, I’ll be happy with my life.”

Mark Uitendaal. (Photo: Sam Rentmeester/FMAX)

oras.nllijstbeta.nlstem.tudelft.nl

sTEphAn

lifesTyle DelTA. 16 19-05-2011

Tim

E o

uT

sporT

08

Vier maanden nadat een van haar leden verdronk, speelt Abracadabaret haar jaarlijkse show waarin ouderwets lachen, gieren en brullen centraal staan. Kan dat eigenlijk wel?

ERIK HUISMAN

Steven Puylaert (20, derdejaars civiel) en Joris Korbee (22, derdejaars bouw-kunde) kunnen de opmerking dat ‘het niet kan’ wel hebben. “Het kan niet in de zin dat het verschrikkelijk is”, zegt Korbee, net als Puylaert bestuurder en speler van Abracadabaret. Voor de ver-eniging, die vandaag en morgen het Floratheater bespeelt met ‘Morgen was het gisteren’, zal optreden sinds die fatale zaterdagavond van eind janu-ari altijd anders blijven. Toen kostte een ongeluk met een vlot tijdens een verenigingsweekeinde het leven aan Marc Diejie, 22 jaar en student werk-tuigbouwkunde. “Aan de andere kant”, vult Puylaert aan, “wilden we doorgaan. Dat zou Marc ook gewild hebben.”

Stilstaan hebben ze na die gitzwarte zaterdag in Capelle aan den IJssel veel gedaan. Meteen de dag erna met slachtofferhulp bij Sint Jansbrug, waarvan Abracadabaret een onderver-eniging is. De woensdag erop tijdens de wekelijkse oefenavond. “Gepraat over Marc. Ook gelachen. Om wat hij was, om wie Marc was”, aldus Korbee. Het werkte helend, net als de weken die volgden. “In die periode hebben

we veel gepraat over Marc, zijn humor, wat voor leuke jongen hij was. En we hebben rustiger dan normaal toege-werkt naar het optreden.” Het optreden zelf was ook een ver-werking. De inhoud bleef zoals die tij-dens het weekeinde was bedacht. “De show was al grotendeels klaar vóór het ongeluk op zaterdagavond”, aldus Korbee. “Bij zo’n weekeinde is er op zaterdagochtend een brainstorm en improviseren we. ‘s Avonds krijgen de spelers commentaar.” Marc had daar-aan bijgedragen met opmerkingen en

suggesties. “Tijdens het optreden her-inner je je dat”, merkte Puylaert. Het gebeurde heeft de spelers ver-sterkt. “We hebben wel gedacht om deze show voor Marc te maken, maar dat hebben we niet gedaan. Marc speelt natuurlijk nog in ieders hoofd, maar we hebben het goed verwerkt”, vinden ze. Het wordt dus ouderwets lachen, gie-ren, brullen, beloven Puylaert en Kor-bee. Abracadabaret heeft veel opge-stoken van de masterclass die ze won-nen en die werd gegeven door twee topregisseuses die werkten met Dolf Jansen en Brigitte Kaandorp. “Wij tre-den op met acht mensen, met subtiele en grove humor, triest en plat, actueel en tijdloos. Een achtbaan van stukjes waar je doorheen geslingerd wordt.” En als straks het slotapplaus klinkt, klapt er dan hoog boven het toneel een engel mee? “Marcs ouders komen kijken. Marc denk ik ook”, vermoedt Korbee. “En als hij niet kan”, valt Puy-laert in, “dan sturen we hem wel een dvd.”

Tips? Jimmy.tigges@hetnet.nl

‘Morgen was het gisteren’, 19 en 20 mei 20.00 uur, Floratheater, Verwersdijk 61, Delft.www.abracadabaret.nl

Operadagen Rotterdam, van vrijdag 20 mei tot en met zondag 29 mei op diverse locaties in Rotterdam. www.operadagenrotterdam.nlDag in de Branding, op zaterdag 28 mei vanaf 15.00 uur, op diverse locaties in Den Haag. www.dagindebranding.nl

Lachen na de dood

‘Een achtbaan van stukjes waar je doorheen geslingerd wordt’

Twee dagen lang duurde Spoenk, het Punch-grasvolleybaltoernooi voor drietallen. Van heinde en verre kwamen tientallen teams op het gezelligheidsfestijn in sportpark Bies-land af. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

Het was de week van de grootse roei-evenementen. De woensdag vóór het week-endje PE in ‘t Lang van Proteus stond in het teken van de Ringvaart Regatta, de jaarlijkse honderd kilometerrace rondom de Haarlemmermeer richting Delft. Een dubbelvier van Laga onder leiding van Doutse van Helden leverde een unieke prestatie door het traject voor de tweede keer op rij als snelste af te leggen. Dat gebeurde in 6.55.30 uur. Dit jaar was de finish bij het feestterrein aan het Jaag-pad in Rijswijk. De boten die een recordpoging deden konden doorroeien naar de gebruikelijke finish bij Laga. De organisatie trof het weliswaar met uitstekende weersomstandigheden, maar de deelnemers ondervonden op het laatste rechte stuk naar Delft teveel tegenwind om een record te kunnen varen. Wel verwel-komde de organisatie een record aantal deelnemende boten, 145 tegen 117 vorig jaar. Volgens bestuurslid Berend Huisman kan de vereniging een nog grotere toe-loop in de toekomst zeker aan. “Daarvoor hebben we inmiddels genoeg ervaring in de organisatie.”Kajakker Casper van Kalmthout probeerde de voorbije twee weken stand te hou-den op de woeste Canadese wateren, tijdens de White Water Grand Prix. De balie-medewerker van sport en cultuur eindigde in dit officieuze wereldkampioenschap na races op zes verschillende locaties als dertiende. Hij was daarmee achter twee Spanjaarden de derde Europeaan.Op het vasteland lopen de verschillende balsportcompetities op hun eind. De voetballers van vierdeklasser Ariston’80 hadden nog stiekeme hoop op recht-streekse promotie. Na de 2-0 winst op DVC verzamelde de ploeg zich rond de dug-out om via de regionale radio naar de laatste acht minuten te luisteren van concurrent Maasdijk. Dat verdedigde met succes een minimale 1-0-voorsprong tegen Haagse Hout. Ariston’80 bleef daardoor derde en mag voor de zoveelste keer proberen via de nacompetitie de derde klasse te bereiken. In hockeyland stijgt de spanning aan de top van de tweede klasse B tot ondraag-lijke hoogte. Kampioenskandidaat nummer één, lijstaanvoerder DSHC, behaalde zondag slechts één punt door thuis niet verder te komen dan 2-2 tegen midden-moter Ommoord. Het winnende Pollux naderde hierdoor tot op 1 punt, Waalwijk en Etten-Leur liggen op de loer. Er zijn nog twee speelronden. Heuglijk nieuws tot slot voor Punch volleybal. De heren hoeven hun reeds inge-zette play-offs niet af te maken. Door resultaten elders promoveert de nummer twee van de promotieklasse rechtstreeks naar de regiodivisie. (JT)

Oud en nieuwKlassiek versus modern, Den Haag versus Rotterdam. De Operadagen Rotterdam en de Haagse Dag in de Branding hebben verrassend veel overeenkomsten.

Opera is allang niet meer een ellenlange, klassieke vertoning van Carmen of Madame Butterfly, waar je ouders je vroeger mee naartoe sleepten. Of tenminste, niet altijd. Het leent vaak genoeg van moderne muziek; laat grenzen vervagen. Net zoals moderne muziek zich gerust laat inspireren door opera. Mix beide met film, elektronica en perfor-mance – en ze hangen opmerkelijk dicht tegen elkaar aan.Onder het thema ‘Het verloren paradijs’ (een ver-wijzing naar de zondeval) kun je tijdens de Ope-radagen voorstellingen zien in theater- en con-certzalen, huiskamers en in de open lucht – en van klassiek tot modern. In het Gemaal op Zuid zingt de Chinese Xiao He terwijl hij zichzelf bege-leidt op een akoestische gitaar, en de boel mixt met samples en loops. “Voordat ik het podium op ga weet ik nooit precies wat ik ga doen, muziek maken is net zoiets natuurlijks als eten, slapen

of naar het toilet gaan.” Al liggen de Chinese en westerse muziek mijlenver uit elkaar, volgens de performer, en kun je ze maar beter niet proberen te combineren. Dag in de Branding draait offici-eel om eigentijdse muziek, maar laat zich flink inspireren door het verleden. Deze editie staat in het teken van filmmuziek. Door de hele stad zijn voorstellingen te zien, maar eentje mag je niet missen: in het Paard van Troje treedt Lilian Hak op met een elfkoppige band. Voor haar programma ‘Old Powder New Guns’ heeft ze stapels samples geknipt uit oude filmklassiekers en in Bangkok tot nieuw materiaal gecomponeerd. Bijzonder, al is het maar omdat jij nu eens degene bent die je ouders mee kan slepen voor een educatief thea-terbezoek. (JH)

Een spelletje Mario of Tetris spelen met de grootste gamecontrollers ter wereld. Dit maakten studenten elektrotechniek afgelopen dins-dag mogelijk op de Markt. De controllers zijn exacte kopieën van het Nintendo Entertainment System uit 1985 maar dan dertig keer zo groot. Ze werden gebouwd voor het 21ste lustrum van studievereniging ETV (Electrotechnische Vereeniging). Het viel nog niet mee om ze werkend te krijgen. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

09lifesTyleDelTA. 16 19-05-2011

appssp

orT

gEk

www.wetenschapsknooppuntdelft.nl

MyFontLeuk *****Handig *****Bediening *****Prijs € 0,79 Platform iPhone, iPod

Touch, iPad

TriplingoLeuk *****Handig *****Bediening *****Prijs € 3,99 - €7,99Platform iPhone, iPod

Touch, iPad

Kleine ontwerpersDigitale vakantieromantiekNog een paar weken tot je aan een Spaans strand ligt met een vers gescoorde blondine aan je zijde. Béétje jammer alleen dat jullie elkaar niet kunnen verstaan. En daarna ook nog eens via digitale, kille post moeten communice-ren. Of niet…?

Er is een reden dat de pocketgidsjes Spaans en Frans zó in je kontzak pas-sen: ze zijn op iedereen toepasbaar in de meest algemene situaties. Maar ja, jij bent bijzonder, en je spiksplinter-nieuwe vakantieliefde al helemaal. En ‘geen dank, graag gedaan’ is nou niet echt dé leus die je uitkraamt terwijl je met een sigaretje ligt bij te komen. Alleen, welke leus dan wel? Digitale vertaalgids TripLingo past zijn inhoud aan op jouw behoefte. Vul je naam, geslacht en andere trivia in, en de app bedenkt wat op jou van toepassing is. Je kunt hem gewoon gebruiken als woordenboek, maar ook als gids in specifieke situaties. Leuk: met de Slang Slider kun je de toon aanpassen.

Formeel kun je wel schrappen, maar ga je dan voor casual, slang of crazy? Je kunt TripLingo’s downloaden in het Frans, Duits en Spaans, en er staan meer edities op de planning.Maar ja, dan heb je eindelijk die waan-zinnige vakantieliefde, moet het een-maal thuis verder via e-mail en sms. Romantisch, maar bij lange na niet zo romantisch als in opa’s tijd, toen je je liefde nog gewoon een met de hand geschreven brief stuurde. Maar nu is er MyFont. Daarin voer je een-malig je handschrift in, en vervolgens kun je handgeschreven e-mails sturen. Té leuk om te laten liggen. Piepklein minpuntje is wel dat je elke letter afzonderlijk invoert, en de app ze niet automatisch met elkaar verbindt zoals je in een echt handgeschreven brief zou doen. Dat resulteert in een wat hanenpoterige versie van je eigen handschrift. Een Stylus lijkt daar de oplossing voor – daarmee schrijf je een stuk netter op een touchscreen dan met je blote vingertop. En een optie voor handgeschreven sms zou natuurlijk helemaal leuk zijn, maar een paard van € 0,79 mag je niet in de bek kijken. Als je díe optie echt nodig hebt om je vakantieliefde vast te hou-den, had je in Lloret misschien iets harder je best moeten doen. (JH)

Ontwerpen leren veel designers niet eerder dan op de universiteit. Het Wetenschapsknooppunt Delft wil kinderen van de basisschool al met het ontwerpproces vertrouwd maken. De kinderen van groep 7 van de Cornelis Musiusschool in Delft presenteerden afgelopen maandag hun zelfbedach-te spellen.

SASKIA BONGER

Onrustig schuiven de kinderen van groep 7 van de Cornelis Musiusschool in Delft op hun stoelen, die voor de gelegenheid in rijen zijn neergezet. Drie meisjes zitten dicht tegen elkaar aan. De middelste is duidelijk op van de zenuwen. “Ik moet kotsen”, fluis-tert ze tegen haar vriendinnen als het haar beurt is om met haar groepje haar spel te presenteren.Het is dan al de derde presentatie die maandagmiddag 16 mei wordt gege-ven van spellen die het leren van de tafeltjes in de groepen 4 en 5 moe-ten vergemakkelijken. De klasgenoten luisteren aandachtig. Maar de belang-rijkste toehoorder is Petri Duysters, projectontwikkelaar spelletjes van Heutink, dat aan scholen en kinderop-vang allerlei creatieve onderwijsmate-rialen levert. Het bedrijf gaat één van de vier ontwerpen van de kinderen van groep 7 echt in productie nemen. Om ervoor te zorgen dat er bruikbare ideeën kwamen bovendrijven, zijn de kinderen begeleid door een studente industrieel ontwerpen van de TU en door Joke Visschedijk van ontwerp-

bureau Meeple. Onder hun toeziend oog doorliepen de kinderen als echte ontwerpers een ontwerpproces. Dat begon met het opstellen van een lijst met wensen en eisen, zoals dat je het spel zonder de hulp van de juf of de meester moet kunnen spelen en dat je het gemakkelijk moet kunnen opruimen. Daarna gingen de kinderen brainstormen in het Science Centre. De volgende stap was kiezen en ideeën uitwerken. Dit alles leverde vier spellen op: Beweegspel, Tafeltwister, Horden-loop en Snoepspel. Op het whiteboard laten de groepjes één voor één zien hoe hun spellen werken. Af en toe hakkelen de kinderen wat, of krijgt er één de slappe lach, maar de meesten beheersen zich en weten zo hun waar enthousiast te ‘pitchen’. Het Beweegspel blijkt een ‘spring-huppel-hinkrace’ van het ene matje met een som erop naar het volgende. Tafeltwister blijkt geïnspireerd op het aloude Twister.Hordenloop en Snoepspel worden niet op de grond, maar aan tafel gespeeld.

Hordenloop lijkt een beetje op Gan-zenbord. Kinderen gooien met een dobbelsteen en mogen dan hun pion verzetten. Op ieder vakje staat een som. Indien goed beantwoord mag de speler verder. Als extraatje kun-nen de spelers spullen kopen die het spel vergemakkelijk, zoals supersnelle schoenen. Het Snoepspel bestaat uit een taart, waarop de spelers snoepjes moeten verzamelen. Spelers moeten snel som-men maken. Wie de som goed heeft, krijgt een snoepje. Duysters is na iedere presentatie vol lof over de ideeën van de kinderen. Maar een winnaar kan ze nog niet aanwijzen. Dat doet ze met haar col-lega’s in het Twentse Rijssen. “Bent u voor Twente?”, vraagt een jongetje. Daarna wil hij precies weten wanneer het winnende spel klaar is. “Dat zal rond Sinterklaas zijn”, denkt Duysters. In de klas breekt meteen rumoer uit. De kinderen vinden dat duidelijk nog veel te ver weg.Vlak voor de deadline kwam het nieuws dat Hordenloop door Heutink op de markt gebracht zal worden, maar onder een andere naam. De komende weken gaan de kinderen nog wat aan-passingen doen, een prototype van het bordspel bouwen en testen.

Leerlingen presenteren hun zelfbedachte spel om het leren van de tafels te vergemakke-lijken. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

Het Wetenschapsknooppunt Delft bestaat uit medewerkers, onderzoe-kers en studenten van de TU Delft, leerkrachten uit het basisonderwijs en docenten en studenten van de Pabo. Het project met de kinderen uit groep 7 wordt helemaal vastgelegd, ook de stappen die nog volgen als de kinde-ren weten welk spel geproduceerd zal worden. De kinderen gaan dan nog met de hele klas een prototype maken en het spel uittesten. Volgend jaar wordt het project uitgebreid tot meer scholen in de regio.

Anna van Gils (roeien, fietsen)Roeien doet Anna van Gils (civiele techniek, derdejaars) sinds haar veertiende, met dank aan haar oudere zus. “Die studeerde in Den Haag en was daar lid van een roeivereniging. Ze zei: Anna, dat is leuk, moet jij ook gaan doen.” Een jaar daarvoor was ze gaan tennissen. “Dat kon ik gewoon niet. Ik en een bal gaan niet goed samen. Als ik iets doe wil ik het goed doen, dat zit in mijn aard. Na één sei-zoen ben ik gestopt. Dan maar iets anders, dacht ik. Dat werd dus roeien.” Met een vriendin in een dubbeltwee won de Enschedese regionale wedstrijden. Hoogte-punt was de slotwedstrijd van de studenten-roeibond op de Bosbaan in Amstelveen. “We eindigden in het middenveld. Daar waren we wel blij mee, we hadden maar zes weken met een coach kunnen trainen.” In Delft werd ze lid van Proteus. Ze faalde. “Ik deed aan wedstrijdroeien, in een eerste-jaars damesacht. Die functioneerde totaal niet. Daarom begon ik in het tweede jaar in de skiff, een eenpersoonsboot. In maart 2010 startte ik op de Winterwedstrijden. Dat was wel leuk, maar bij Proteus waardeerden ze het niet zo dat ik ging skiffen. Dat was

niet volgens het geijkte pad. Na de Winter-wedstrijden ben ik gestopt, ik had het gehad met Proteus. Ik ben toen veel gaan fietsen. Dit jaar heb ik het roeien weer opgepakt. Nu doe ik in een dubbelvier aan clubroeien, een treetje lager dan wedstrijdroeien. De eerste race, tijdens de Head in maart, ging over

acht kilometer. We wonnen. Dat was mis-schien wel een keerpunt. Het gaf het gevoel: ik kan toch wel iets.” Het mislukte damesachtavontuur had haar passie gedoofd. “Nu het weer leuk is zou dat gevoel terug kunnen komen. Ik roei nu bij elke training met een ander idee in mijn hoofd. De nadruk ligt op de lol. Daarnaast is het ook nog eens leuk als het hard gaat. Ik zit op slag, ben technisch de beste van de vier. Ik doe het voor, de drie sterke mensen achter mij zorgen voor de kracht. Voor een wedstrijd gaan we op woensdag ‘ploeghap-pen’, met elkaar eten, dan bespreken we het

parkoers. We zijn vriendinnen geworden.”Nu het weer langer licht is kan ze vaker ’s avonds gaan fietsen. “Meestal rijd ik een rondje van dertig, veertig kilometer. Soms doe ik mee aan een toertocht. Op het sport-centrum ga ik wel eens spinnen.”De harde knip noopt haar om haar bachelor tijdig af te ronden. “Maar ik kan niet zonder sport, daar krijg ik energie van. Als ik een week niet sport schijn ik er niet gezelliger op te worden. Ik zou er graag veel meer tijd in stoppen. Het is lastig om een goede afwe-ging te maken tussen sport en studie.” (JT)

‘Ik en een bal gaan niet goed samen’

Anna van Gils: “Als ik iets doe wil ik het goed doen, dat zit in mijn aard.” (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

10inTerview DelTA. 16 19-05-2011

11inTerview DelTA. 16 19-05-2011

ERIK HUISMAN

Valt er in deze zorgelijke tijden van bezuinigingen op onderwijs, krappere budgetten bij bedrijven en instellingen en bij ons de her-ijking nog wel wat te genieten of misschien zelfs te lachen? “Ja hoor, er valt nog wel wat te genieten. De herijking is geluk-kig niet het enige wat speelt. We zijn als vakbonden ook nog met andere dingen bezig. Zo ben ik blij dat het huidige sociaal plan, dat al gold vóór de herijking, de komende drie jaar blijft bestaan. Dat betekent onder andere dat voor boventalligen de oude kanton-rechtersformule blijft gelden.”

Daar bent u heel zeker van?“Het is door het college van bestuur tegen de ondernemingsraad en in het Lokaal Overleg, het overleg tussen cvb en vakbonden, ook tegen ons gezegd. Daar ga ik dus van uit.”

Zijn er lonkende perspectieven?“We zijn bezig met verlenging van gratis adsl en telefonie bij de medewerkers thuis. Het is onderdeel van geoormerkte gelden in de cao voor arbeidsvoorwaarden en het ziet er naar uit dat die voor-ziening er blijft. Daarnaast staan we op het punt een package deal te sluiten over een aantal slepende zaken, zoals meer mobiliteit, reiskosten en kinderopvang. Met mobiliteit bedoel ik het gemak-kelijker van functie veranderen binnen of zo nodig buiten de TU Delft.”

Maar ja, die herijking. Hebben we iets om ons aan vast te houden in deze barre tijden?“Waar we als bonden blij mee zijn, is dat het college van bestuur zegt gedwongen ontslagen als gevolg van de herijking zo veel mogelijk te willen voorkomen. Het is ook in het belang van het cvb om ontslagen te voorkomen, want de universiteit is eigen risico-drager. Dat betekent dat bij ontslag de TU medewerkers lang moet doorbetalen. Iemand van 52 ontslaan kan betekenen dat de TU hem moet doorbetalen tot aan zijn 65e. Dat is duur.”

Klinkt goed, maar er klinkt twijfel door.“Ja, want het cvb heeft een methode gevonden om de cao te ont-duiken. Er worden nu al medewerkers benaderd waar de organisatie in de ogen van de bonden vanaf wil. Het gaat dan om vertrekpre-mies en outplacementtrajecten die worden aangeboden. Dat horen we. We hebben ook nog nooit zo veel mensen over de vloer gehad. Soms hebben we hier twee of drie gesprekken per dag.”

Wat zit daar dan achter?“Het cvb wil zo op korte termijn uitgaven doen – via vertrekpre-mies en outplacement – en daarmee langetermijnverplichtingen voorkomen.”

Zo loos je wel de rotte appels en dat zou goed kunnen zijn voor de kwaliteit van het uitgedunde personeelsbestand.“Om dat te regelen heeft het cvb de R&O-regeling (resultaat- en ontwikkelingscyclus, red.). Voor de boventalligen bij de herijking gaat het om rechtvaardig personeelsbeleid. Een reorganisatie moet objectief zijn. Die mag nooit op willekeur berusten. Die objectivi-teit staat op spel. Ik onderschrijf dan ook wat er in Delta 12 stond over druk en intimidatie die er zou zijn vanuit de organisatie.”

Intimidatie?“Dat is wat te hard uitgedrukt. Maar de praktijk van mensen bena-deren, druk uitoefenen om toch maar weg te gaan, werkt beschadi-gend. Als je weet dat je leidinggevende je liever kwijt is…” Waar doet het in de TU door de herijking het meest pijn?“De pijn zit door de hele TU heen, zowel bij de wetenschappers, onderwijsgevenden als bij het personeel.”

Wat kunnen jullie als bonden?“Wij zijn geen deel van de medezeggenschap, dat is een zaak van de ondernemingsraad en de onderdeelscommissies. Die overleggen met het cvb. Wij bewaken de uitvoering van de landelijke cao-afspraken en de rechtspositie van de medewerkers van de TU. In goed overleg met Karel Luyben, de portefeuillehouder personeel en organisatie in het cvb, proberen we in het Lokaal Overleg tot oplossingen te komen. Daarnaast doen we veel aan individuele belangenbehartiging voor onze leden.”

Gezien het voorgaande lijkt dat een tamelijk zware klus.“Er is een open dialoog. Luyben is moeilijk van zijn standpunt te krijgen, maar hij is altijd bereid te luisteren naar argumenten. En hij is, net als ik, erg oplossingsgericht. Dat geeft openingen.”

Van Schagen merkt op dat het al met al een nogal zuur verhaal dreigt te worden, terwijl daar ook weer niet alle reden toe is. “De bonden zijn niet alleen maar negatief of in het defensief. We

hebben de afgelopen jaren best goede resultaten behaald.”

Welke goede resultaten?“We beschikken nog steeds over een sociaal plan met goede waar-borgen voor boventalligen. Het IKA (Individueel Keuzemodel Arbeidsvoorwaarden – red.) staat ook nog steeds. Via het IKA is het bijvoorbeeld mogelijk de reiskosten terug te krijgen. En de 220 euro van de TU voor elke medewerker hebben we uit onderhandeld uit niet-bestede arbeidsvoorwaardengelden. Dat is een vijfjaren-afspraak. Na dit jaar geldt die nog twee jaar.”

Houdt het IKA stand?“Nee. Er komt een nieuwe wet en dan worden die gelden onderge-bracht in een vast percentage van het individuele loon dat gebruikt mag worden voor die zaken. Dan geldt: hoe hoger het loon, hoe meer mogelijkheden tot aftrek.”

U kijkt niet blij.“Eigenlijk vind ik dat jammer in de betekenis van onrechtvaardig. Voor iedereen zijn bijvoorbeeld de reiskosten gelijk, maar iemand met een lager inkomen is eerder door zijn aftrekmogelijkheden heen.”

Wordt daar met die reiskosten uit de package deal dan niet wat aan gedaan?“Nee, daarbij gaat het om reiskosten als je voor de werkgever op

pad gaat. Nu moet je toestemming krijgen van een hoog niveau in de organisatie, zoals de decaan. Het geven van toestemming gaat nu over naar de budgethouder, vaak de chef.”

Wat houdt die deal verder eigenlijk in?“Hoofdpunt is voor ons de kinderopvang. Er komt een onderzoek naar een crèche op de campus. Er was geld voor kinderopvang van-uit de arbeidsvoorwaarden, geld waarvan wij als bonden mochten bepalen waarvoor we dat wilden gebruiken. Vervolgens kwam er landelijke wetgeving die bepaalde dat de werkgever verplicht gel-den moest vrijmaken voor kinderopvang. Het cvb wilde daarop het door ons bestemde geld uit de arbeidsvoorwaarden, ongeveer 400 duizend euro, daarvoor gebruiken. Maar dat was natuurlijk niet de bedoeling. Het was geld dat wij mochten bestemmen. Na overleg met het cvb is het vrijgemaakt voor een nieuw doel en dat is een eigen crèche op de campus.”

Een ander aspect is mobiliteit.“Ja, het toerusten van het personeel op veranderingen. Daar onder-handelen we nog over met het cvb. Wij worden meer betrokken bij het mobiel houden van het personeel. Bij goed mobiliteitsbeleid voorkom je in de toekomst reorganisaties als deze. Je hebt dan de carrièrekansen van je personeel al verhoogd zodat ze makkelijk mee kunnen als er veranderingen komen in de organisatie of het werk.”

Tot nu toe ging dat niet goed?“De TU was er te weinig actief in. In onze visie is een reorganisatie altijd achterstallig onderhoud. Er zijn al zeker acht jaar pogingen gedaan door de TU om de mobiliteit te verbeteren, maar steeds bleek er te weinig draagvlak of was de uitvoering lastig. Ik denk dat het de werknemers nu wel duidelijk is dat mobiliteit essentieel is. Er is nu draagvlak bij medewerker én organisatie.”

Daarmee zijn we terug bij de herijking.“Die vraagt veel aandacht. Zij omvat 69 onderdelen in een tijds-bestek van drie jaar. Dat is moeilijk te volgen voor ons en de medezeggenschap. En voor het cvb is het lastig om haar goed uit te voeren. Het cvb wil wel, maar het gevaar is dat de management-laag eronder, de decanen, in zijn snelheid de afspraken vergeet. En dat dus de medezeggenschap wordt gepasseerd. Bij het cvb is het woord ‘sorry’ al meerdere malen gevallen in het overleg met de or.”

Wat doe je als bonden?“We zijn scherp als rechtspositionele zaken in de knel komen. Als bonden overleggen we met de or hoe die daar een stop op kunnen zetten.”

’DE cAO wORDT OnTDOKEn’De herijking, bedoeld om de TU financieel gezond te maken en te richten op de toekomst, raakt aardig op stoom. Dat is één kant van de medaille, want het begint hier en daar pijn te doen. Hans van Schagen, voorzitter van het samenwerkingsverband van de vier vakbonden bij de TU, lijdt mee. “Het leidt tot willekeur. Het is een drama.”

WIE IS HANS VAN SCHAGEN?

Hans van Schagen (1950, Schiedam) is getrouwd en heeft twee kinderen en vijf kleinkinderen. Zijn hobby’s zijn gitaarspelen en kamperen. Hij zit in de laatste fase van zijn werkzame leven aan de TU Delft. In de 38 jaar dat hij de TU dient, is hij naar eigen zeggen een expert geworden in reorganisaties en mobiliteit. Hij was eerst twintig jaar instrument-/horlogemaker in de werkplaats van elektrotechniek. Bij een reorganisatie begin jaren negentig greep hij de kans om totaal ander werk te gaan doen. Eerst kwam hij terecht bij de onderwijsadministra-tie van elektrotechniek. Ten tijde van de OOD-reorgani-satie in 2004 was hij hoofd onderwijsadministratie bij de faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen. Hij stapte over naar het shared service center van de dienst Onderwijs en Studentenzaken, waarna hij geleidelijk vol-ledig in de medezeggenschap en het vakbondswerk ging. “De mooiste taak in het leven is mensen helpen.”

(Foto’s: Sam Rentmeester/FMAX)

12reporTAge DelTA. 16 19-05-2011

De graduate school: niet betuttelenDe graduate school komt er aan. Betere begeleiding en scholing moeten ervoor zorgen dat promovendi minder vaak uitvallen en binnen vier jaar promoveren. Onder professoren heerst grote scepsis over de inperking van hun autonomie. “Dat mag ik toch zelf wel uitmaken.”

SASKIA BONGER/CONNIE VAN UFFELEN/JOS WASSINK

Wordt het geen administratief mon-ster? Is er wel sprake van maatwerk? Zijn er op faculteiten niet al goede afspraken over begeleiding van pro-movendi? Blijft de promotor wel eind-verantwoordelijk? De komst van de graduate school houdt de gemoederen onder hoogleraren danig bezig.Wie even teruggaat naar de aanleiding voor de komst van de graduate school, stuit onherroepelijk op cijfers. Een op de vier promovendi haakt af en velen doen langer over hun promotie dan de beoogde vier jaar. Een simpel rekensommetje leert dat uitval de TU veel geld kost. In septem-ber 2010 stonden 2077 promovendi aan de universiteit geregistreerd. Als een op de vier afhaakt, ofwel 519 promovendi, loopt de TU 519 maal 93 duizend euro aan promotiebonus mis. Ofwel: ruim 48 miljoen euro.Van de totale instroom aan promo-vendi tussen 2001 en 2006 promo-veerde gemiddeld vijftien procent in vier jaar. Gemiddeld veertig procent promoveerde in vijf jaar of minder.

KnelpuntenIn een enquête uit 2005 van de Delftse promovendivereniging Promood, noemden promovendi als belangrijk-ste redenen voor hun vertraging: een tekortschietende begeleiding en een onduidelijke projectomschrijving.

De meerderheid bleek nul tot vijf uur begeleiding per maand te krijgen. In individuele gevallen leidt een gebrek aan goede supervisie tot vertraging, doordat het contact tussen promoven-dus en begeleider te wensen overlaat of de laatste volgens de promovendus te weinig expertise bezit. De problemen doen zich vooral voor in de laatste fase van hun onderzoek en bij niet-Europese promovendi, zo bleek uit de enquête. Bovendien heb-ben promovendi moeite met het tijdig beginnen met publiceren, of zijn ze al

elders aan het werk voordat het proef-schrift klaar is.Deze knelpunten vormen voor de TU echter niet de enige aanleiding voor een graduate school. Er is ook onvol-doende betrouwbare management-informatie beschikbaar over promo-vendi. Bovendien – zo vindt de uni-versiteit - kan de positionering van de TU als promotieplek beter, zowel richting masterstudenten als richting bedrijfsleven.In november 2010 keurde het college van bestuur het plan voor een pilot-fase in 2011 goed. Er komt een TU Delft graduate school die bestaat uit acht facultaire graduate schools (één

per faculteit) met elk hun eigen gra-duate programma’s en vakinhoudelijke doctorale onderwijs. Promovendi krijgen binnen hun facul-taire graduate school een mentor, ze vormen een netwerk met andere pro-movendi en krijgen een vermelding op hun diploma dat ze de graduate school hebben gevolgd. De begeleiders van

promovendi krijgen onder meer hulp bij werving en selectie.De graduate schools worden elk onder-steund door een facultaire graduate office. Een medewerker daarvan houdt informatie bij over het promotietra-ject van individuele promovendi en registreert de PhD-agreement en het go/no-go-moment. Het office onder-steunt tevens voortgangsgesprekken, geeft voorlichting over opleidingspro-gramma’s, maakt een website over de facultaire graduate school en houdt exitgesprekken met alle promovendi.Daarnaast is er een overkoepelend universitair graduate office. Dit ver-zorgt de centrale intake van promo-vendi (per 1 september), houdt bij hoe ver promovendi zijn, coördineert

de algemene trainingen die voor elke faculteit hetzelfde zijn en geeft vorm aan een website en voorlichting over de graduate school.Verder voorziet het universitair gradu-ate office in een parttime loopbaan-adviseur voor promovendi (Monique Draijer, per 15 mei) en een nog te werven psycholoog speciaal voor deze groep.Prof.dr.ir. Lucas van Vliet, hoogleraar beeldanalyse en lid van het manage-mentteam bij de faculteit Technische Natuurwetenschappen, denkt dat de graduate school een prima aanvulling zou kunnen zijn, maar is er nog niet gerust op dat het geen ‘administratief monster’ wordt. “Iedere arbeidsplaats die je vrijmaakt voor een graduate office of voor het vullen van een promovendi volgsys-teem gaat ergens van af”, zegt Van Vliet. “Wat gaan we straks niet meer doen?”Met de graduate school wil de TU het promotieproces juist transparanter maken, beter structureren en beter ondersteunen, meent projectmanager Stella van der Meulen. “Promotiefor-mulieren bijvoorbeeld worden ervaren als administratieve rompslomp. We kijken nu met de afdeling protocollaire

zaken of we die deels kunnen integre-ren bij de intake van de promovendus. Daar wordt een extra medewerker voor aangetrokken die dit werk uit handen van de faculteiten neemt. Voor het doctoraal onderwijs zal er wel extra werk voor faculteiten bijkomen.”De directeur onderwijs of onderzoek zal waarschijnlijk één dag per week de rol van directeur van de facultaire graduate school vervullen. “Wat die directeur dan minder gaat doen, moet elke faculteit zelf afwegen”, zegt Van der Meulen.Van Vliet zet ook vraagtekens bij de hulp voor werving en selectie. “Men-sen komen af op reputatie. Daarin blijkt je netwerk centraal te staan. Dat gaat het graduate office niet van ons overnemen.” Dat is volgens Van der Meulen ook niet de bedoeling. “Wij willen alleen weg van het traject dat promoveren een één-op-één relatie is tussen een hoog-leraar en een promovendus. Betrek een universitair docent of hoofddocent bij het aannemen van promovendi.” Vol-gens Van Vliet gebeurt dat allang bij zijn faculteit. De graduate school kan een training aanbieden om met andere ogen te kij-ken naar werving, meent de project-manager. ”Als je wat kritischer werft, voorkom je later problemen.” Van Vliet: “Wij zijn kritisch in het selectie-proces waardoor vacatures soms ook lang open staan.”

StudiepuntenHoogleraar materiaalkunde prof.dr. Barend Thijsse werd eind vorig jaar gevraagd mee te denken over de invul-ling van de studiepunten binnen de graduate school.Die invulling ziet er op het eerste gezicht overzichtelijk uit: vijftien studiepunten voor cursussen op het gebied van algemene vaardigheden als presenteren, solliciteren en het opzet-ten van een onderzoek. Daarnaast vijftien punten voor vak-inhoudelijke scholing in de vorm van colleges en workshops die betrekking hebben op het onderzoek.Tot slot zijn er praktische vaardighe-den te verwerven zoals het begeleiden van een afstudeerder, het geven van

De problemen doen zich vooral voor in de laatste fase van hun onderzoek

‘Oude wijn in nieuwe zakken’

De ‘promotiefabriek’ bij 3mE.

(Illustratie: Auke Herrema)

13reporTAge DelTA. 16 19-05-2011

een presentatie op een conferentie of het werven van fondsen voor onder-zoek. Ook vijftien punten. Feitelijk gebeurt dit ‘on the job’.“Het gaat wel om nieuwe vaardighe-den”, benadrukt Thijsse. Dat moet voorkomen dat promovendi pun-ten kunnen verdienen als goedkope arbeidskrachten voor algemene klus-sen.Lucas van Vliet spreekt van ‘oude wijn in nieuwe zakken’. “Twintig jaar gele-den hebben wij voor de promovendi van twee onderzoeksgroepen van ver-schillende faculteiten al vakken opge-zet die zijn overgenomen en uitgebreid

door de landelijke onderzoeksschool ASCI (Advanced School for Computing and Imaging, red).”Cursusaanbod voor vaardigheden als presenteren en communiceren is er volgens Van Vliet ook al: bij de stich-ting voor Fundamenteel Onderzoek der Materie en bij de faculteit Techniek, Bestuur en Management (TBM).Dat klopt, zegt Van der Meulen. “Maar de helft van de promovendi aan de TU is niet bij een onderzoeksschool aangesloten. Ik hoor ook dat niet alle vakken vergelijkbaar zijn. De TU wil naar een uniform kwaliteitsniveau.” Het is de bedoeling dat de directeur van de facultaire graduate school bij een onderzoeksschool als ASCI aan tafel gaat zitten en bekijkt welke vakken worden gegeven en of die voldoende kwaliteit hebben. “Zo ja: prima”, zegt Van der Meulen. “Een groot deel van de vakinhoudelijke vijftien punten zal bij onderzoeksscholen gevolgd wor-den. De generieke vijftien punten bij de graduate school, bijvoorbeeld bij

TBM, de afdeling human resources, het onderwijskundig centrum Focus van de TU of extern.”Zoals vaker schuilt het venijn in de uitwerking. Wie bepaalt bijvoorbeeld welke cursussen een promovendus moet volgen, en wat het eindniveau moet zijn? Ook bij vakinhoudelijke colleges staat de beoordeling niet vast. Moet de promovendus er tenta-men in doen of gaat het alleen om wat hij er van opsteekt?Daarover zijn nog gesprekken gaande met faculteiten, maar het idee is dat promovendi tentamens moeten doen. Het College voor Promoties bepaalt op voorstel van de facultaire graduate school het vakinhoudelijke niveau en op voorstel van de universitaire gra-duate school het generieke niveau.“In de praktijk is dat maximaal een half jaar training”, zegt Van der Meulen. “Het betreft een keuzemenu waarbij de promotor en liefst ook de dagelijks begeleider met de promo-vendus kijken wat hij aan cursussen kan doen. Het kunnen bijvoorbeeld vier algemene cursussen zijn en drie vakinhoudelijke.”Wat de universiteit wil verplichten is de bestaande introductietraining van drie dagen over wat promoveren aan de TU Delft inhoudt en wat je van de promotor en de organisatie kunt ver-wachten. Daarnaast wil de TU een verplichte loopbaanoriëntatie via een workshop of training.Thijsse vraagt zich af wie voor al die scholing gaat betalen. De onderzoeks-leider zal aan betrokken financiers de rekening moeten presenteren. Een bedrijf kan dan gemakkelijk zeggen geen zin te hebben om te betalen voor iets wat de promovendus náást het onderzoek doet. Volgens Van der Meulen moet een afde-ling of een onderzoeksleider zorgen voor een onderwijsbudget van 7.500

euro voor elke promovendus. “Dat ver-andert dus niet. Het volgen van bin-nenlandse en buitenlandse conferen-ties zit daar bij inbegrepen.”

PositiefPromovendi zijn volgens Promood vooral positief over de graduate school. “Al zijn sommige mensen ook bang voor verplichte vakken en bureaucratie”, zegt Theo van Ruijven van Promood, zelf promovendus bij TBM.Gaan de eisen die de graduate school stelt, bijvoorbeeld ook voor bestaande promovendi gelden? Welnu: eisen gel-den vanaf september voor nieuwe pro-movendi, maar vakken die in het derde of vierde jaar gevolgd worden, kunnen bestaande promovendi ook doen.Promood is betrokken bij de voorbe-reiding van de graduate school. De vereniging wil ervoor zorgen dat de totale belasting van promovendi niet verhoogt. Ook waakt zij voor bureau-cratisering. Want wie wordt er straks verantwoordelijk voor het aanleveren van informatie voor het promovendi volgsysteem?

Nu wordt dat op faculteiten verschil-lend ingevuld. “Het plan is om dat in het facultaire graduate office te laten doen via het faculteitssecretariaat, of het secretariaat van de afdeling human resources, of de facultaire informatie coördinator”, zegt Van der Meulen. “Die leveren nu ten dele ook al informatie. We willen het strakker regelen, met meer structuur.”Promood is blij met de graduate school. “Het is een manier om promo-

tietrajecten te uniformeren”, zegt Van Ruijven. “Het gaat erom de bad practi-ces eruit te halen.” Bovendien kan de graduate school de positie van promovendi versterken, omdat duidelijk wordt welke rechten promovendi hebben en wat er van pro-motors wordt verwacht. Dat kan het gemakkelijker maken voor een promo-vendus om op de promotor af te stap-pen als er iets mis is. Nu durven promovendi dat vaak niet goed. Helemaal niet degenen die afkomstig zijn uit niet-Europese lan-den. “Want die verstandhouding is kwetsbaar”, zegt Van Ruijven. ”De promotor is wel degene die jou moet beoordelen.” Van Ruijven denkt dat de eisen niet erg afwijken van de huidige praktijk, als die tenminste goed is. “Want dan geef je al les, dan ga je al naar con-ferenties en mag je al een summer school volgen.” Volgens hem zullen faculteiten straks minimumeisen stellen en is er daar-naast ruimte voor vakken die op de persoon zijn toegesneden. Al met al zal er niet heel veel veranderen als het promotietraject al goed is. “Er veran-dert vooral wat in administratieve zin: alles wordt beter geregistreerd.”

ScepsisOnder professoren daarentegen is grote scepsis over de aantasting van de autonomie, zo peilt Barend Thijsse de stemming bij collega’s. “Dat mag ik toch zelf wel uitmaken”, hoort hij dan.Inperking van de autonomie is naar hun gevoel stelselmatig geworden. Veel hoogleraren voelen zich volgens Thijsse al geen onderzoekers meer, maar managers die deel uitmaken van de TU als groter geheel. “Dat je niet meer kunt beslissen over geld dat je zelf hebt binnen gehaald, het gevoel

dat je voor een baas werkt” - dat is voor professoren moeilijk te verkrop-pen. En dan komt de graduate school hen nog vertellen hoe ze met hun pro-movendi moeten omgaan? “Vandaar dat velen van hen de graduate school met argusogen gadeslaan”, verklaart Thijsse.

Van der Meulen zegt dat ook een pro-fessor zich moet verantwoorden over hoe hij zijn werk doet. “Dat is een heel hard gelag blijkbaar, maar dat je met enige regelmaat verantwoording aflegt is heel normaal.”Lucas van Vliet wijst er op dat een promotor te allen tijde de eindver-antwoordelijkheid hoort te behouden. “Wees niet te betuttelend. Aan het eind van de rit moet je onafhankelijk opererende onderzoekers afleveren. Dat is ook een kwestie van loslaten. Niet te strak aan het handje houden.”Van der Meulen is het daar mee eens. “We willen niet betuttelen maar ondersteunen. Als een promotor op een goede manier met een promoven-dus omgaat, zal hij helemaal niet zo veel van de graduate school merken. Als je als promotor maar één keer per jaar met je promovendus spreekt, ja dan gaan wij betuttelen, want één keer is te weinig.”

Promovendi zijn volgens Promood vooral positief over de graduate school

De TU wil naar een uniform kwaliteitsniveau

Onder professoren is grote scepsis over de aantasting van de autonomie

Een promotor hoort te allen tijde de eindverantwoordelijkheid te behouden. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

www.graduateschool.tudelft.nl

14meDeDelingen DelTA. 16 19-05-2011

> Jaargang 43

Delta is het informatie- en opinie-blad van de TU Delft, verzorgd door een journalistiek onafhankelijke redactie.

> RedactieFrank Nuijens, (hoofdredacteur), Katja Wijnands, Dorine van Gorp, (eindredactie), Saskia Bonger, Tomas van Dijk, Erik Huisman, Con-nie van Uffelen, Jos Wassink (ver-slaggeving).

> MedewerkersWillemijn Dicke, Patrick van der Duin, Robbert Fokkink, Jorinde Hanse, Dap Hartmann, Auke Her-rema, Floortje d'Hont, David McMul-lin, Jeroen Peters, Merel Segers, Ionica Smeets, Jimmy Tigges, Step-han Timmers, Ellen Touw, Robert Visscher.

> Foto‘sSam Rentmeester/ Hans Stakelbeek (FMAX).(info@fmax.nl)

> Vormgeving & Lay-OutLiesbeth van Dam

> MededelingenMartin Kers (m.kers@tudelft.nl)

> Redactieraaddr. B.B. Scholtens (voorzitter), G.K. Berghuijs, MSc, prof.dr. M.J. van den Hoven, mr. J.J.M. Kok, R.H.G. Meijer, T. Niks, ir. M. Persson, C.J.M. Pieters, prof. dr. B.J. Thijsse, dr.ir. C.A.J.R. Vermeeren

> Redactie-adressenUniversiteitsbibliotheekKamer 0.18-0.28Prometheusplein 12628 ZC DelftPostbus 139 2600 AC DelftTel. 015-278 4848E-mail: delta@tudelft.nlwww.delta.tudelft.nl

> ISSN 0169-698x

> DrukWegener Nieuwsdruk Twente, Enschede

> Oplage 12.000

> AdvertentiesH&J uitgeversPostbus 1012900 AC Capelle aan den IJsselTel. 010-451 55 10Fax 010-451 53 80E-mail:delta@henjuitgevers.nlwww.linkmagazine.nl

> AbonnementEen abonnement kost 37,50en kan elk moment ingaan.

> HOPDelta werkt samen met het Hoger Onderwijs Persbureau Hein Cuppen, Bas Belleman, Marijke de VriesTel. 071-523 6151Fax 071-523 2138E-mail hop@xs4all.nl

> Copyright DeltaAuteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur artikelen, schema‘s of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen en/of openbaar te maken, in eniger-lei vorm of wijze.

TUDELTA.16

Officieel

BekendmakingHet College van Bestuur van de Technische Universiteit Delft heeft in zijn vergadering van 5 april 2011 de volgende regeling vastgesteld:

Regeling melding onregelma-tigheden Technische Univer-siteit Delft (klokkenluiders-regeling)Deze regeling is wenselijk is in het kader van goed bestuur en een integere organisatie. Daar-binnen past het vaststellen van gedragscodes, met als sluitstuk een melding- of klachtenrege-ling als de onderhavigeDe regeling maakt het mogelijk dat eventuele onregelmatig-heden of misstanden veilig binnen de organisatie aan de orde kunnen worden gesteld en door de organisatie kunnen worden opgelost. Het melden van onregelmatigheden door werknemers wordt aangeduid als ‘klokkenluiden’. Voorzien is in een rechtsbescherming van de klokkenluider.

De regeling treedt in werking met ingang van de eerste dag na de datum van uitgifte van deze Delta, waarin kennis-geving wordt gedaan van de regeling.

Deze regeling ligt tot twee maanden na heden ter inzage bij de afdelingen P&O van de beheerseenheden.De regeling wordt geplaatst op de website van de TU Delft.

D.J. van den BergVoorzitter

Algemeen

Schrijfwedstrijd‘Religie: weg van het mid-den?’ Gaat het in de religie om een leven in balans, het bewandelen van ‘de weg van het midden’ of moeten we juist het radicale pad kiezen? Dat is het onderwerp van de VolZin-opinieprijs 2011. De schrijfwedstrijd staat open voor alle leeftijden. Schrijf een persoonlijk getoonzet essay of betoog van maximaal 1700 woorden. Inzending kan tot 1 juli, via e-mail aan: redac-tie@volzin.nu, in Word, o.v.v ‘opinie-prijs’ en personalia. Inzenders dingen mee naar een eerste, tweede en derde prijs van 1000, 500 en 300 euro en publicatie in VolZin.

Studenten

Interactief kunstprojectKadmium zoekt vier TU-studenten die samen met vier

kunstacademie studenten samenwerken aan interactieve installaties met een 3-weekse expositie. De studenten worden begeleid door interactie-goeroe Mathijs Stegink en concept-bewaker Joubin Zargarbashi. De workshops vinden plaats op maandag en vrijdag tussen 15.00–17.00 uur van 30 mei t/m 19 juni. Naast de work-shops kunnen de studenten in hun eigen tijd in Kadmium werken aan het project. De expositie staat van 20 juni t/m 10 juli in Kadmium. Deelname-kosten voor het gehele project bedragen 25 euro. Inschrijven kan via kim@kadmium.nl.

London Banking TourDe Financiele Studievereniging Amsterdam zal in september wederom naar London gaan om een aantal grote banken te bezoeken met 24 ambiti-euze studenten. Je kunt je nu inschrijven op www.london-bankingtour.nl.

Endeavour AwardsDe Endeavour Awards biedt studentende mogelijkheid om te studeren, onderzoek te doen en zich professioneel te ontwikkelen in Australië. De inschrijving sluit op 30 juni. Zie www.study-in-australia.org/netherlands/scholarships/

voor meer informatie.

Student and Career SupportStudent and Career Support is een onderdeel van de dienst Onderwijs en Studentenzaken. Het omvat de diensten van de studentendecanen, de studen-tenpsychologen, en het Career Centre met studiekeuzeadvi-seurs en loopbaanadviseurs en het informatiecentrum. Het informatiecentrum in de hal op de begane grond is geopend op werkdagen van 9.00–17.00 uur. Er is documentatie beschikbaar over onder andere WO- en HBO-opleidingen, arbeidsmarkt, stu-die- en beroepskeuze, buiten-landse studies, en promoveren. Ook is er een vacaturewand. Bij de balie of telefonisch kun je afspraken maken met een van de medewerkers. Voor de studentenpsychologen geldt dat het eerste contact loopt via het inloopspreekuur dagelijks van 11.30-12.30 uur. De studentendecanen houden een inloopspreekuur op dins-dag van 11.30-12.30 uur, de loopbaanadviseurs en de stu-diekeuzeadviseur houden een inloopspreekuur op dinsdag en donderdag van 11.30-12.30 uur.

Bezoekadres: Jaffalaan 9a (ingang Mekelweg); tel. 015-

2788004. E-mail: studentand-careersupport@tudelft.nl; careercentre@tudelft.nl; stu-diekeuzevragen@tudelft.nl. Website: www.studentandca-reersupport.tudelft.nl; http://careercentre.tudelft.nl.

Online huurprijs checkIs jouw huurprijs redelijk? Check www.huurcommissie.nl voor meer informatie en om helderheid te krijgen over huren en geschillen tussen huurder en verhuurder.

International OfficeHet International Office, Jaf-falaan 9a, is op werkdagen geopend van 9.00-17.00 uur. Je kunt ook vragen stellen via internationaloffice@tudelft.nl of telefonisch (015-2788012) een afspraak maken.

Studium GeneraleHet bureau Studium Generale, Jaffalaan 5, is van maandag t/m donderdag geopend van 9.00–17.00 uur. Je kunt ook vragen stellen via studiumge-nerale@tudelft.nl of telefo-nisch een afspraak maken via 015-2783258.

Donderdag 19 mei

IndesemIndesem (International Design Seminar) is een tweejaarlijks terugkerend en door studenten georganiseerd evenement op faculteit Bouwkunde, die elke keer een andere thema binnen de architectuur en de maat-schappij behandeld. In de vol-gende editie, die plaatsvindt van 13-20 mei op Bouwkunde, staat de vraag van de architect tegenover de sociale netwerken en de netwerkmaatschappij centraal. Voor meer informa-tive zie www.indesem.nl.

Vrijdag 20 mei

Wetenschapsagenda• 10.00 uur – Doing the right

task: Context-aware Notifica-tion for Mobile Police Teams. Promotie van drs. J.W. Streef-kerk. Promotor: prof.dr. M.A. Neerincx.

• 12.30 uur – Unmanned Air-craft Systems. Promotie van ir. J. Tadema. Promotor: prof.dr.ir. L.P. Ligthart.

• 15.00 uur – Intreerede prof. J. Dik, faculteit Werktuig-bouwkunde, Maritieke Tech-niek en Technische Materiaal-wetenschappen.

DSMG Krashna Musika20.15 uur – Vanavond speelt Delftse studentenmuziekgezel-schap Krashna Musika haar Praagse lenteconcert ‘Music and chemistry’ in de Prinse-kerk, Schepenstraat 69, Rotter-dam. Kaarten zijn voor 12 euro, studenten 9 euro, verkrijgbaar via http://tournee.krashna.nl.

Zaterdag 21 mei

DSMG Krashna Musika20.15 uur – Vanavond speelt Delftse studentenmuziekgezel-schap Krashna Musika haar Praagse lenteconcert ‘Music and chemistry’ in het Audito-rium van de TU Delft, Mekelweg 5, Delft. Kaarten zijn voor 12 euro, studenten 9 euro, ver-krijgbaar via http://tournee.

krashna.nl.

Zondag 22 mei

International Student Church11.30 hrs - Celebrating the resurrection. Students of all denominations are invited to our ecumenical service every Sunday at Raamstraat 78, fol-lowed by tea/coffee. The ser-vices are led by the chaplains Reverend W. Stroh and Father Avin, and are supported by stu-dent leaders. More information on www.iscnetherlands.nl.

Maandag 23 mei

Studium Generale20.15 uur - ‘Maan, Mars, Melkweg en Mannetjes’ door Piet Smolders. Dit jaar is het precies 50 jaar geleden dat de eerste mens de ruimte in ging. Eens zullen we de Rode Vlakten van Mars betreden en verre sterren te bereiken. Het omge-keerde wordt ook beweerd: dat we mogelijk al bezoek hebben gehad en nog steeds krijgen uit de Ruimte. Het Prinsenhof, ingang Oude Delft 183B, Delft – toegang gratis.

Dinsdag 24 mei

Landelijk Congres der BestuurskundeOp 24 en 25 mei vindt de elfde editie van het Landelijk Con-gres der Bestuurskunde plaats in Lijm en Cultuur, Rotter-damseweg 270, Delft. Dit con-gres wordt georganiseerd door acht studenten van de faculteit Techniek, Bestuur en Manage-ment van de TU Delft. Zie www.lcb.nl voor meer informatie.

ETV SymposiumOp 24 mei organiseert de Elektrotechnische Vereeniging een dagsymposium in college-zaal Ampere van de faculteit Elektrotechniek, Wiskunde en Informatica over innovaties rond veiligheid in de transport-sector: ‘Safety in Transport: Smart Systems Saving Lives’.

Zie www.etv.tudelft.nl voor meer informatie.

Wetenschapsagenda• 10.00 uur – Quantum pump-

ing and adiabatic transport in nanostructures. Promotie van drs. G.M.M. Wakker. Promotor: prof.dr.ir. G.E.W. Bauer.

• 12.30 uur - Equity and Foreign Exchange Hybrid Models for Pricing Long-maturity Financial Deriva-tives. Promotie van ir. L.A. Grzelak. Promotor: prof.dr.ir. C.W. Oosterlee.

Woensdag 25 mei

Vereniging voor Technische Physica16.00 uur – Professor Alain Aspect van het Institut d’Optique te Plaiseau zal van-daag een Kroniglezing houden getiteld ‘From Einstein’s intui-tion to quantum bits: A new quantum age?’ De lezing vindt plaats in collegezaal B van de faculteit Civiele Techniek en Geowetenschappen van de TU Delft. www.vvtp.tudelft.nl

Studium Generale8.15 pm – ‘Software creations’ by Denis Roio aka Jaromil. This lecture will focus on lessons learned by the free and open source movement when chal-lenging design tasks, as well as artistic expression. DOK, Vesteplein 100, Delft – free entrance.

Donderdag 26 mei

Kivi Niria Students Delft18.30-21.30 hrs - Civil engi-neer Anton Frima, graduate at Delft University of Technology, talks about his experiences as a field logistician for Doctors without Borders. Anton worked for a total of 16 months in the organisation’s projects in Somalia and Pakistan where he was in charge of the tech-nical, financial and logistical aspects related to a wide range of medical services. Currently,

Anton works at the organisati-on’s head office in Amsterdam. Participation in this activity is free of charge. Registration is mandatory via www.kns-delft.nl.

Maandag 30 mei

Kivi Niria18.00-20.30 uur – Vanavond zal het debat Politiek en Tech-niek plaatsvinden in het Kivi Niria gebouw, Prinsessegracht 23, Den Haag. De toekomst van het techniekonderwijs en het rapport Veerman staan cen-traal. Oo Karel Luyben, rector magnificus van de TU Delft, zal een bijdrage leveren aan het debat. Aanmelden kan via boukebosgraaf

Agenda

Delta

Inleveren kopij Bijdragen van faculteiten, diensten en overigen voor de rubriek 'Agenda' in Delta ontvangt de redactie graag per e-mail: delta@tudelft.nl. Bijdragen dienen zo beknopt mogelijk te zijn. De redactie behoudt zich het recht voor om in te korten. Aanleveren vóór vrijdag 14.00 uur.

Alle promoties, intree- en afscheidsredes genoemd in deze agenda vinden, tenzij anders vermeld, plaats in de Aula van de TU, Mekel-weg 5, Delft.

Delta

Inleveren kopij Bijdragen van faculteiten, diensten en overigen voor de rubriek 'Agenda' in Delta ontvangt de redactie graag per e-mail: delta@tudelft.nl. Bijdragen dienen zo beknopt mogelijk te zijn. De redactie behoudt zich het recht voor om in te korten. Aanleveren vóór vrijdag 14.00 uur.

Minimaatjes

Aankondigingen

Announcements

Voor advertenties bel met:

H & J UitgeversPostbus 1012900 ACCapelle aan den IJssel

T (010) 451 55 10F (010) 451 53 80E delta@henjuitgevers.nlH & J Uitgevers

Postbus 1012900 ACCapelle aan den IJsel

T (010) 451 55 10F (010) 451 53 80E delta@henjuitgevers.nl

Voor advertenties bel met:

Neem contact op met Hennie de Ruyter of met Mireille van Ginkel voor nadere informatie

H&J Uitgevers_2x70_zw-w 14-05-2004 14:02 Pagina 1

Neem contact op met Hennie de Ruyter of Mireille van Ginkel voor nadere informatie.

Students

International Student ChaplaincyLooking for a home away from home, trying to make new friends, interested in intercul-tural and interfaith activities, needing some inner peace, searching for more than aca-demic challenges? Check the website of the International Student Chaplaincy, www.iscnetherlands.nl, to learn about their wide range offer.

Student and Career SupportThe student psychologists and the central student and careers counselors are located at Jaffalaan 9A. There is some English career information and a vacancy wall in the infor-mation centre. Office hours: Monday-Friday from 9.00-17.00 hrs. You can direct your inqui-ries or make an appointment at

the Front Office or by phone: 015-2788004. For an initial appointment with one of the student psychologists you should first come to one of the open office hours: every day from 11.30-12.30 hrs. The open office hours of the Stu-dent counselors are on Tues-days from 11.30-12.30 hrs and the Career counselors are on Tuesdays and Thursdays from 11.30-12.30 hrs. More informa-tion on www.studentandcareer-support.tudelft.nl or http://careercentre.tudelft.nl.

International OfficeThe International Office, Jaf-falaan 9a/visitor’s entrance at Mekelweg, office opening times Monday to Friday 9.00–17.00 hrs. Appointments and enqui-ries can be made by email: internationaloffice@tudelft.nl or by phone: 015-2788012.

AC-HOP de vakbond voor Universiteitspersoneel. Voor informatie kijk dan op www.AC-HOP.nl.

Stichting Delftse Natuur-wacht zoekt vrijwilligers voor het begeleiden van activiteiten met kinderen van 8-14 jaar. www.natuurwacht.nl, 015-2783086 of j.f.m.molenbroek@tudelft.nl.

Spelregels minimaatjes.Minimaatjes zijn niet toegan-kelijk voor het bedrijfsleven. Voor commerciële aanbie-dingen en advertenties: H&J Uitgevers (adres in colofon). Minimaatjes zijn maximaal 200 tekens lang. Inleveren vóór vrijdag 14.00 uur via e-mail-adres delta@tudelft.nl.

15meDeDelingen/opinie

Peter Buwalda schreef met het indrukwekkende ‘Bonita Avenue’ een van de beste romans van de afgelopen jaren. Zijn debuutroman speelt zich grotendeels af rond de fictieve Twentse Tubantia University. Met veel aan-dacht voor de fascineren-de rector magnificus Siem Sigerius en een fotograaf van de universiteitskrant.

ROBERT VISSCHER

Als een typische rector magnificus van een universiteit ziet wiskundige Siem Sigerius er niet uit. Het is een bonkige man met ‘bloemkooloren’ – dat zijn oren die je moet verdie-nen. Ze lijken namelijk op bloemko-len doordat er zo vaak een judopak langs is geschuurd. Met dat schitte-rende beeld begint de debuutroman ‘Bonita Avenue’ van Peter Buwalda. Hij schreef verhalen en essays voor onder meer Vrij Nederland en Hol-

lands Maandblad en was redacteur bij verschillende uitgeverijen.Rector Sigerius is het meest spraak-makend personage van de roman. Buwalda omschrijft hem als ‘natio-nale troetelwetenschapper’. Sigerius schuift aan bij talkshows en legt op een heldere manier enthousiast uit hoe interessant de bètawetenschap-pen zijn. Een soort Robbert Dijkgraaf met zwarte band dus. Sigerius ver-werft faam dankzij zijn doorbraak in de zogenaamde knot theorie, die

gebruikt kan worden voor ‘de ontrafe-ling van de structuur van plasticpoly-meren, voor DNA-onderzoek, voor de snaartheorie, ook wel: de theorie van het al’. Hij wordt na een verblijf aan Berkeley, waar de familie aan Bonita Avenue woonde, hoogleraar wiskunde aan Tubantia University - ‘de Twentse campusuniversiteit’.De roman begint als Sigerius’ doch-ter Joni voor het eerst vriendje Aaron Bever mee naar huis neemt. Aaron is fotograaf van de universiteits-

krant Tubantia Weekly. Hij had even daarvoor Sigerius, die op een strop-das na naakt was, op de foto gezet. De afbeelding haalde de landelijke kranten en werd zelfs in Duitsland en Griekenland gedrukt. Aaron veraf-good vanaf dag één de wetenschap-per met de bloemkooloren en doet er alles aan bij hem in een goed blaadje te komen.Teveel van het ingenieuze plot uit-leggen, zou het leesplezier van deze schitterende roman verstieren. Het volstaat om te vermelden dat Tuban-tia University, duidelijk geïnspireerd op de Universiteit Twente, de vuur-werkramp in Enschede en de opkomst van nieuwe media een grote rol spelen in het boek. Morele afwegingen van de personages zijn bij alle gebeur-tenissen steeds essentieel. Buwalda slaagt er in om op zeer overtuigende manier de verschillende onderwerpen en verhaallijnen met elkaar te verwe-ven, die op verschillende momenten en plekken plaats vinden. Hij doseert precies goed. Iets dat maar heel wei-nig debutanten lukt, maar Buwalda slaagt met vlag en wimpel.Het vuistdikke boek telt bijna 550 pagina’s. Teveel voor de meeste debu-tanten. Niet voor Buwalda. Hij komt er niet alleen mee weg, maar levert

een puike prestatie met dit boek vol fascinerende ontwikkelingen, mooie zinnen en rake typeringen.

DelTA. 16 19-05-2011

ROTTERDAM SCHOOL OF MANAGEMENTERASMUS UNIVERSITY

Complement your bachelor in anydiscipline with a Master at RotterdamSchool of Management, Erasmus University

PUBLIC AND PRIVATE SECTOREMPLOYERS VALUE A COMBINATION

OF DISCIPLINARY KNOWLEDGE ANDPRACTICAL BUSINESS SKILLS

Our foundation year programme, combined withone of our MSc programmes will allow you to:

Complement bachelor knowledge with an advanceddegree in management

Cover key management issues in international business

Develop your managerial skills

Open doors to improved career opportunities

Study alongside students from a variety ofdisciplinary and international backgrounds

for a highly relevant MSc degree from oneof Europe's top ten business schools.

WWW.RSM.NL/GM

GENERALMANAGEMENTPROGRAMMETHE BRIDGE TO A BUSINESS CAREER

Grens van de mens verkend

Troetelwetenschapper met zwarte band

Peter Buwalda, ‘Bonita Avenue’, De Bezige Bij, 543p. 19,90 euro

Peter-Paul Verbeek, ‘De grens van de mens’, Lemniscaat, pp. 144, 19,95 euro.

Bloemkooloren – dat zijn oren die je moet verdienen

Hoogleraar Peter-Paul Verbeek schreef een inzichtelijk boek hoe de techno-logie onze ideeën over het mens zijn beïnvloedt.

CHRISTIAN JONGENEEL

Zijn meest intrigerende voorbeeld geeft prof.dr. Peter-Paul Verbeek, hoogleraar aan de Universiteit Twente met een tweede aanstelling in Delft, meteen weg in de inlei-ding van zijn boek ‘De grens van de mens’. Het gaat over een man met zware symptomen van Parkinson. Om die de baas te worden krijgt hij een hersenimplantaat. Het werkt goed.Er is echter een bijwerking, die zich op de wat langere termijn manifesteert: zijn gedrag verandert. Hij knoopt een relatie aan met een getrouwde vrouw, koopt dure auto’s en doet allerlei andere dingen die een mens onderneemt als zijn remmingen wegvallen. Zijn naaste omgeving herkent hem niet meer, maar zelf ziet hij het probleem niet. Tot het implantaat om medische redenen uitgezet moet worden. Dan schaamt zich voor wat hij allemaal gedaan heeft. Hij kiest ervoor het apparaat weer aan te laten zetten, maar zich op te laten nemen in een inrichting, die hem van misdragingen weerhoudt.Allerlei andere voorbeelden passeren de revue, terwijl

Verbeek de vervagende grens tussen mens en technolo-gie aan een filosofische analyse onderwerpt. Op de uiter-sten zitten twee scholen van denkers. De ene groep, de bioconservatieven, vindt dat de mens paal en perk moet stellen aan de toepassing van technologie die ingrijpt in de menselijke natuur (wat dat ook precies moge zijn). De andere groep, de transhumanisten, vindt juist dat het een plicht is om de mens te verbeteren met technologi-sche middelen.Beide groepen blijven echter in een te beperkt wereld-beeld hangen, betoogt Verbeek. Ze houden vast aan de klassieke scheiding tussen subject en object. Techniek en mens zijn separate zaken en de technologie grijpt in op de mens. Het verschil zit erin dat de bioconservatie-ven die ingreep wantrouwen, terwijl de transhumanisten er een blind vertrouwen in hebben. Allebei hebben ze echter een onnodige obsessie voor technologie.In werkelijkheid, stelt Verbeek, zijn mens en technologie zo met elkaar verweven dat je hun ontwikkeling niet los

van elkaar kunt zien. Of technische ingrepen goed of slecht zijn voor de mens, is de verkeerde ethische vraag. Het gaat erom wat de mens van zijn met de technologie verweven bestaan wil maken. In feite zegt Verbeek: men-sen moeten zich eerst en vooral afvragen wat voor leven zij willen leiden en pas daarna kijken welke rol technolo-gie daarin kan spelen.Het is een heldere conclusie van een helder betoog, al zit er wel een beetje een golfbeweging in het boek. Het begint praktisch, duikt dan de diepte van het filosofische debat in (met de nodige name dropping), om vervolgens weer terug te keren naar de praktijk. Dat maakt het boek echter niet minder leesbaar.

Hij knoopt een relatie aan met een getrouwde vrouw en koopt dure auto’s

Word ook buddy !www.buddynetwerk.nl of bel 070-3649500

Buddy Netwerk zet zich in voor mensen met een ernstige, chronische en/of levens-bedreigende ziekte, zoals kanker, MS of Hart-en Vaatziekten. De impact van de ziekte op iemands sociale en emotionele leven is groot, soms te groot.Word nu buddy en vergroot de wereld van een ander en ook die van jezelf. Simpelweg door er eens per week een paar uur voor de ander te zijn.

Eindelijk echt tijd gevonden

16lifesTyle DelTA. 16 19-05-2011

dE huisjongsTE

MErEL sEgErsTE

kEn

TAfE

LTA

LEn

TEn

kriEp

Print failureIk ben niet dom. Althans, dat zou je zeggen. Ik studeer namelijk aan de TU Delft, zelfs al een tijdje en redelijk succesvol. Maar toch zijn er dingen die mijn pet te boven gaan.Het is een prachtige woensdagmid-dag. Buiten schijnt de zon. En waar zit ik? Binnen, achter mijn laptop. Mijn missie: drie A4tjes printen. Drie A4tjes klinkt onschuldig, maar dat is het zeker niet. Ik neem namelijk een cruciale beslissing: deze keer print ik vanaf mijn laptop. Dit kon ik vroeger ook, ik had toen zelfs drie prachtprinters tot mijn beschikking. Maar op een boze dag veranderde ik mijn NetID en hiermee verdween mijn printmacht ook. Gelukkig heb ik de TU Delft printhandleiding, hiermee moet ik het klusje snel kunnen kla-ren...Wie leest de eerste paar regels van een handleiding? Ik vroeger niet, maar na urenlang geklooi in Fire-fox heb ik mijn les geleerd. Ik lees: ‘Belangrijk, gebruik bij deze handlei-ding alléén Internet Explorer’. Voor types als ik mag deze informatie rood en vetgedrukt worden. Vandaag een beter begin, ik open Explorer en ga

naar webprint. Het is tijd voor de grote gok, waar zit ik? Mijn gebouw heet blijkbaar ‘Gebouw 22, Lorent-zweg 1, technische natuurkunde’. Dit is natuurlijk geen logische manier om een gebouw aan te geven. Ik log in en klik op ‘wachtwoord onthouden’, een essentiële stap volgens de hand-leiding, en maak verbinding met de uitverkoren printer: A201. Jammer genoeg blijkt mijn wachtwoord niet te onthouden, ik typ het vervolgens tien keer in (mijn goed beveiligde twintig tekens lange wachtwoord met hoofdletters, tekens én cijfers). De vicieuze cirkel begint, ‘connect, typ wachtwoord tien keer, installatie mislukt – connect, typ wachtwoord tien keer, installatie mislukt – con-nect, …’ Lieve mensen die snappen hoe je een printer installeert. Doe de wereld een plezier, stap af op diep zuchtende en hulpeloos uitziende personen achter laptops en doe je geweldige ding. Voor mij is het nu te laat, ik loop naar een TU-computer en print mijn drie A4tjes. De zon schijnt al lang niet meer.

Opklimmen is een peulenschilVakantie in aantocht en mooi weer; hoog tijd om je tuin of balkon te pimpen met wat klimplanten. Maar wat een hels karwei om ze op te bin-den! Niet met de kam-bandjes van IO-student Marieke Maas.

Nou dacht jij misschien dat je moe werd van het lospeuteren van de vastgeniete plasticjes die je klimplantjes aan hun tij-delijke bamboestokjes binden. Dat alleen jij vervolgens een punthoofd krijgt van het priegelen met nieuw opbinddraad om ze vast te maken aan de pergola of schutting. Maar in de gemiddelde klimplantkwekerij is het pas echt afzien. Daar werkt het personeel met loeizware nietapparaten om de zes tot zeven plasticjes per plantje vast te zetten – keer zo’n 200 duizend plantjes. “Dat lukt het eerste uur van de dag, maar in de ove-rige zeven is dat werk niet op te brengen”, ontdekte Marieke Maas (21) voor haar IO-bachelor-eindproject. Medewerkers in die kwekerijen krijgen last van hun gewrichten

en worden er in de loop van de dag niet productiever op. Tja, dát levert weer min-der geld op. En dat terwijl die kwekerijen al zoveel kosten maken, alleen al door het afval dat ze produceren. “Over groenafval hoeven ze geen belasting te betalen”, weet de student. “Maar over restafval wel.” En dat is met al die opbindplasticjes en niet-

jes een indrukwekkende berg. Het was niet helemaal toevallig dat Natural Plastics, voor wie Maas haar eindopdracht ontwierp, al in de groenhoek zat. “Het bedrijf heeft een speciale duurzame kunststof ontworpen, die honderd procent biologisch afbreekbaar is. Alleen: het heeft nog geen producten. Toen ik ontdekte dat klimplantkwekerijen

veel kunststof gebruiken, had ik mijn doel-groep snel gevonden.” Door de opbindband-jes biologisch afbreekbaar te maken, loste ze het dure afvalprobleem van kwekerijen op, maar ook nog eens het ergonomische probleem van de medewerkers. Maas: “Mijn zogenaamde kam-bandjes zitten al vast aan de opbindstokjes. Die hoeven de kwekers alleen maar om het plantje heen te trek-ken, en vervolgens krullen de bandjes van-zelf weer terug om het stokje. Eigenlijk net zo’n systeem als de ringbandjes waarmee je je verslagen op de TU inbindt.” Ze sloeg meteen een derde vlieg in die klap: “Consu-menten kunnen de bandjes in hun eigen tuin hergebruiken om de planten op te binden, op dezelfde gebruiksvriendelijke manier. Na verloop van tijd vergaan de bandjes gewoon, en zitten de planten stevig vast.”Het bedrijf stond nog net niet te juichen. Haar begeleiders waren iets gematigder en gaven haar een zeven. “Dat waren nog negens in de ideeënfase, maar ik ben niet zo goed in verslagen schrijven”, lacht ze. “Jammer dan: ze hebben wel mooi míjn pro-duct uitgekozen om door te ontwikkelen. Daar ben ik zo trots op!” (JH)

Biologisch afbreekbaar en met één handbeweging eindeloos te hergebruiken. Kwekerijen mogen blij zijn met de kam-bandjes van IO’er Marieke Maas. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

Henk van Oosten (61) werkt al een jaar of twintig bij de groenvoorziening van de TU Delft. Hij werkt meestal in de buurt van het sport-centrum. Vandaag houdt hij zich bezig met papier en blik ruimen, hockeyvelden schoonvegen en klimplanten opbinden. Op het moment werkt hij halve dagen, omdat hij net een nieuwe heup heeft. Vanaf eind mei kan hij weer vol aan de bak. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

fronT officE