DE UITWEG VAN

MIJN LEVEN

Deel 1

Door Merle-99 &Annique100

Zuchtend loopt Dannique haar kamer in, haar moeder was

weer eens aan het zeuren. Nou, Haar moeder… ze is haar

moeder niet eens! Dannique’s ouders zij opeens verdwenen

En vanaf die dag was Lies haar moeder.

Hèhè, eindelijk verlost van Lies!, maar dan wordt er op de

deur geklopt, en hoort Dannique Lies schreeuwen `Tijd om je

leeshuiswerk te maken´ `En mijn rust is weer voorbij´

mompelt Dannique

Zuchtend staat ze op. Ze haat haar moeder echt! Echt!

Sommige mensen zeggen wel dat je je moeder niet kan haten,

maar bij ons is het echt! Dan begint ze te lezen, `Wat een saai

boek´ Denkt ze. Het gaat over een jongen die vast komt te

zitten in de computer. Super saai dus, maar van Lies moet ze

het persee lezen,omdat haar cijfers op school niet zo goed

zijn! Nou met Lies in huis worden je cijfers nooit goed, je

moet de hele tijd klusjes doen en als je die niet goed doet dan

moet je er extra doen! Er bestaat niemand die dan nog goede

cijfers kan halen!

Terwijl Dannique aan het leren is, kijkt Lies TV. `Gelukkig

hoef ik nooit op die harde stoel te zitten´ Lacht Lies gemeen.

Toen ze Dannique ongeveer 3 jaar geleden op de site van

Weeshuis ´t Kindje zag, had ze echt geen zin in een kind in

huis, maar toen bracht haar vriendin Noor haar op het idee

dat ze Dannique ook als hulpje kon gebruiken, en ja een

hulpje kon ze wel gebruiken!

Dannique had eindelijk rust, en ze ging naar de wolken

kijken. Toen dacht ze aan haar ouders, die zomaar waren

verdwenen… Maar dat kan toch niet? `Dannique, zaai jij

even de tomaten` `Moet dat..` `JAH!` Dus stond ze op en ging

aan het werk.

Ze is al uren aan het werk… ondertussen dacht ze de hele

tijd aan haar ouders. Dannique zou haar ouders gaan

Zoeken, hoe? Dat wist ze nog niet.

`Het duurt me te lang, Dannique maakt haar eten maar zelf.`

En Lies gaat veder met allee haar eten maken.

Hijgend komt Dannique de kamer binnen rennen. Ze is

verbaast, omdat ze Lies in haar eentje ziet eten. `waa…rom

Heb je geen eten voor mij gemaakt´ vraagt Dannique hijgend.

Lies grinnikt`Nou´ `Je was te laat´ `Maar´ zegt Dannique

`Niks te maren! Naar je kamer´ schreeuwt Lies `Nu´

En dus loopt Dannique snikkend naar haar kamer. Wat een

rot moeder! Denkt Dannique. En nu stuurt Lies haar ook nog

zonder eten naar bed! Ze wil hier weg! Weg!

Als ze in haar kamer is denkt ze aan morgen, haar

verjaardag. Wat zal Lies nu weer bedacht hebben als

cadeau? Ze word uit haar gedachte opgeschrikt als ze een

sleutel in het slot hoort

`Nee´ ze rent naar de deur. `Nee Lies niet doen´, maar het is

al te laat Lies heeft haar opgesloten. Ze begint te huilen en

Trekt nog steeds aan de deurknop, maar het helpt niets…