De maand april zit er op en zo ook mijn verblijf in Suriname, Paramaribo …

De maand april weergegeven in emoties. Alle emoties die voortkomen in bovenstaande afbeelding

heb ik of andere in mijn naaste omgeving meegemaakt. Zelf heb ik gelachen en me gelukkig gevoeld,

maar ben ik ook kwaad en teleurgesteld geweest. De maand april was een maand van verschillende

emoties. Blijdschap voor de mooie momenten die ik nog heb mogen meemaken in Suriname en de

enorme vreugde die ik heb beleefd toen mijn vriendin op bezoek kwam. Ook het genieten van de

liefde die ik kreeg van mijn leerlingen in het weeshuis deed me stralen, maar het was helaas niet

altijd lachen en genieten. Er waren ook momenten dat het wat stiller was. Even een rustig moment.

Even de tijd nemen om ook de mindere fijne kanten van ons avontuur in Suriname onder ogen te

zien. Het deed me pijn om te zien hoe de kinderen in het weeshuis leefden. Ik ben vaak teleurgesteld

geweest door de politiek in Suriname en kwaad geweest op de vele buiten- en binnenlandse

bedrijven die de prachtige natuur in Suriname helemaal omzeep helpen.

Het was een geladen maand april. Een maand waar ik wist dat het de laatste was, maar waar ik er

ook naar uitkeek om terug te keren naar België. Ik ben dan ook met een dubbel gevoel vertrokken:

het idee dat ik dit nooit meer zal meemaken, maar tegelijk ook de drang om terug te keren naar mijn

land.

Ik kijk zowel met heimwee terug naar mijn avontuur maar ik weet me te troosten dat ik tenminste

kan vertellen dat ik drie maanden in een onbekend land heb gewoond en er de tijd van mijn leven

heb beleefd. Er zullen er niet veel zijn die dit kunnen vertellen want het was mijn unieke ervaring die

niemand anders zal kunnen beleven.

Nu terug in het toch wel koude België weet ik wel zeker dat ik ooit nog eens een bezoek zal brengen

aan Suriname. Ik ben er ergens toch wel verliefd op geworden.