1

De BRULBOEI Is een uitgave van de Modelbouwvereniging ALBLASSERDAM.

2

2008 - 6

Mede Modelbouwers, Alweer het laatste nr. van dit jaar (waar blijft de tijd ?) over tijd gesproken, de tijd van het verzorgen van demo‟s ligt al weer even achter ons en eigenlijk zijn we al weer begonnen aan het bouw seizoen om het zo maar even te noemen. Zo heeft Paul al weer een stukje van zijn kunnen laten zien met de vorderingen aan zijn NORD NORGE, Ronald met de bouw van zijn sleper is ook al een heel eind op weg, Peter zit te springen om advies teneinde de verlichting in zijn HAPPY HUNTER te kunnen maken, Arie heeft al een paar schitterende delen van zijn metalen RT MAGIC laten zien, Maarten is al een heel eind met zijn zelf varend KRAANPONTON en ondergetekende met zijn kunststof Sleper. Er wordt dus weer volop gebouwd, dat beloofd wat voor het volgend seizoen, ben benieuwd naar al deze eindresultaten… In dit nummer maar liefst twee artikelen (zo hoog zit het “ons” !) met als onderwerp de AIRCO: hopelijk de laatste, want hij WERKT nu. Verder een verslag over de mosselavond en het Captains Dinner welke als overeenkomst hebben dat er tijdens beide avonden naar hartelust heerlijk gegeten kon worden. Ook vinden jullie de nodige tips en trucs waar je wellicht je voordeel mee kunt doen, heb je zelf nog een tip ? Geef hem door, daar hebben we immers allemaal iets aan…….. Ook de bladzijde met internet adressen voor gratis modelbouw tekeningen is de moeite van het doorspitten waard, beschikt U niet over internet en U heeft interesse, vraag het een van Uw medeleden of de redactie. Hans

3

Mede Modelbouwers, Alweer het laatste nr. van dit jaar (waar blijft de tijd ?) over tijd gesproken, de tijd van het verzorgen van demo‟s ligt al weer even achter ons en eigenlijk zijn we al weer begonnen aan het bouw seizoen om het zo maar even te noemen. Zo heeft Paul al weer een stukje van zijn kunnen laten zien met de vorderingen aan zijn NORD NORGE, Ronald met de bouw van zijn sleper is ook al een heel eind op weg, Peter zit te springen om advies teneinde de verlichting in zijn HAPPY HUNTER te kunnen maken, Arie heeft al een paar schitterende delen van zijn metalen RT MAGIC laten zien, Maarten is al een heel eind met zijn zelf varend KRAANPONTON en ondergetekende met zijn kunststof Sleper. Er wordt dus weer volop gebouwd, dat beloofd wat voor het volgend seizoen, ben benieuwd naar al deze eindresultaten… In dit nummer maar liefst twee artikelen (zo hoog zit het “ons” !) met als onderwerp de AIRCO: hopelijk de laatste, want hij WERKT nu. Verder een verslag over de mosselavond en het Captains Dinner welke als overeenkomst hebben dat er tijdens beide avonden naar hartelust heerlijk gegeten kon worden. Ook vinden jullie de nodige tips en trucs waar je wellicht je voordeel mee kunt doen, heb je zelf nog een tip ? Geef hem door, daar hebben we immers allemaal iets aan…….. Ook de bladzijde met internet adressen voor gratis modelbouw tekeningen is de moeite van het doorspitten waard, beschikt U niet over internet en U heeft interesse, vraag het een van Uw medeleden of de redactie. Hans

De Modelbouwvereniging “ ALBLASSERDAM “

wenst al haar adverteerders, lezers,

schrijvers, sponsors en

geïnteresseerden:

4

In Memoriam

Geheel onverwacht kregen wij het droeve bericht dat: Vrijdag 28 november geheel onverwacht op 50 jarige

leeftijd is overleden Ronald Houtenbrink De crematie heeft inmiddels plaats gevonden op Woensdag 3 December te Capelle a/d IJssel. Ronald was een modelbouwer in hart en nieren. Hij stond met veel plezier aan de bak- of waterkant tijdens demo‟s. We zullen zijn aanwezigheid missen. Steef.

5

Met deze bovenstaande tekst hing er een aantal weken geleden op het prikbord in „t Ruim een intekenlijst met als doel er achter te komen of er wel voldoende deelnemers zouden zijn om een dergelijke tijdrovende en veel planning vergende actie wederom te ondernemen, immers met twee deelnemers kun je beter gezellig uit eten gaan in plaats van het zelf allemaal te regelen………….. Al zeer snel was volkomen duidelijk dat het een kwestie werd van gewoon zelf regelen, met 24 deelnemers is dat dan ook een stuk aantrekkelijker en voor € 12.= p/p heeeeeeeel goed te doen….. Het betekend echter wel, dat er 27 Kilo mosselen voor de echte schelpdier liefhebbers, een halve koe, een half varken en een koppel kippen voor de zogenaamde v(is)egetarische mensen onder ons die geen vis of schelpdieren gevroten wensen te hebben, een mud aardappelen voor de salade en de frietjes en niet te vergeten de oogst van een complete bananenboom, een dozijn mango‟s, een klein veld uiterst kostbare aardbeien, een compleet advocaat(ten) kantoor, koekstaafjes (met chocolade vulling) en de daarbij behoren-de slagroom voor de toetjes, en bijna vergeten de soepgroenten om mee te koken, ergens vandaan moeten komen……… Gelukkig was Peter wederom bereid om de barre tocht naar het verre Zeeland te ondernemen om die eerder beschreven 27 kilo verse mosselen te gaan halen. Ondergetekende was deze keer de Sjaak, de Bok, de Klos, de Sukkel of gewoon aan de beurt om samen met Maarten de mosselen te ontbaarden, zoals dat zo mooi heet, het was voor mij de 1e keer en ik kreeg sterk de indruk dat slechts een klein aantal van de mosselen volwassen was want van enige baardgroei is me niets gebleken, als er van de 27 kilo ongeveer 1 kilo weggegooid wordt en dan nog het merendeel vanwege breuk is dat, naar ik mij heb laten wijs maken uiterst netjes op zo‟n partij…………..

6

Ook is het mij opgevallen dat een mossel van nature een Kneusje, Mietje, Watje oftewel een complete flapdrol is, als de mossel namelijk een goed uitgedeelde tik krijgt doet ie de klep dicht en vervolgens gaat die voorlopig een hele tijd niet meer open, je kunt dit volledig ongestraft doen want hij hapt echt niet terug…... Tot zover de mosselen, al moet ik er dan nog wel even eerlijk bij vermelden dat maarten de 1e 5 kilo al schoongemaakt had om deze vervolgens te kunnen bakken……………… Ook Rob heeft niet stilgezeten, beetje Google lamgelegd in zijn uiterst moeilijke zoektocht naar de juiste niet te kruimige, biologisch verantwoorde, frietvriendelijke aardappel om vervolgens de trekker te starten en al de aardappelakkers persoonlijk te inspecteren enkel en alleen om voor die ene avond de juiste aardappel te vinden………. LET OP: Bovenstaand was alleen nog maar de frieten……… Rob heeft dit nog eens dunnetjes overgedaan voor saladepiepers en als ik juist ben ingelicht kwam hij na een week terug met twee keer 5 kilo aardappelen………... Ik vind het knap en tegelijkertijd ook wel een beetje getuigen van een enorme eigenwijsheid om de C1000, AH, Bas, Dirk en hoe alle andere soortgelijke kornuiten dan ook mogen heten, hard voorbij te rijden in de ultieme zoektocht naar een nog betere pieper, terwijl ze hoogst waarschijnlijk bij een van deze juist dan, ook nog in de aanbie-ding waren. Ik bedoel dus eigenlijk te zeggen: Rob, uiterst fijn geregeld………….. Nu volgens mij zo ongeveer alle benodigde ingrediënten binnen ieders handbereik zouden moeten liggen is de eerste gedachte dat we van start kunnen, maar nee…………….. Er zijn nog een aantal zeker zo belangrijke zaken te regelen, zoals:

7

Het complete servies, tafellinnen, het nodige bestek, een complete pannenset, kortom een gemiddelde op trouwen staande deerne zou er een pracht van een, zeer zeker niet te onderschatten uitzet aan hebben………... Vervolgens moet er op een of andere manier onder die eerder vermeldde pannenset ook nog een beetje (veul) warmte worden gecreëerd teneinde die mosselen en het overige (niet meer) loslopende vee een beetje gaar zien te krijgen………… En met 6 pitten op butagas lukte dat dan ook perfect maar voordat we alle kol……...zooi in „t Ruim hadden waren we 4 auto‟s verder. Gelukkig stonden er al een paar gevulde flessen in „t Ruim…….. Kunnen we dan nu eindelijk aan tafel ? (ik hoor jullie denken) Het antwoord is neen, als ik namelijk vergeet om te vermelden dat Annemiek s‟morgens om 6 uur opstaat en om 9 uur thuiskomt met een gevuld met alle benodigdheden en dan direct de keuken in duikt en met 2, 3 of 4 keukenmachines tegelijk aan de gang gaat (voor zover ik dat dan kon zien) om de salade en alle toetjes te maken zou ik haar ernstig te kort doen, ik weet absoluut niet wat ze allemaal gedaan heeft ( ik was immers op zoek naar jonge en grote mossels met een baard) maar neem maar van mij aan dat het wederom zeer veel is geweest………… Inmiddels waren er 6 kleine en 1 hele grote tafel keurig opgedekt Met het allerfijnste tafellinnen dat zo snel voorhanden was, kortom een aantal rollen tafelpapier maar wel in 2 kleuren……… Al snel hierna zaten diegenen met de ergste honger dan ook al aan tafel om zich al dan niet onder het genot van een drankje tegoed te doen aan een heer-lijk stukje stokbrood met de be-kende huisgemaakte kruidenboter……

8

Na met elkaar op deze manier zo‟n halfuurtje te hebben doorgebracht of kennisgemaakt met elkaar en ondertussen een meter of…….. stokbrood te hebben verschranst, inclusief een kilo of wat kruidenboter, stonden al snel de eerste pannen kokende Mosselen op tafel gevolgd door de biefstukken, schnitzels, frieten en wat er nog meer uit alle eerder opgenoemde ingrediënten gehaald kon worden. En kon er dus daadwerkelijk aangevallen worden om de ons zelf opgelegde (zeer korte) periode van vasten weer snel te vergeten. Soms moet je ergens van te voren ruimte maken…………... En zeker weten dat we met elkaar ruimte hadden vrij gemaakt voor deze avond, na een uurtje of twee waren alle pannen leeg, de (al dan niet gebakken) mossels op geconsumeerd, de halve veestapel, gebraden, gegrild of gekookt tot op het laatste stukje verdwenen, zelfs het pluimvee was uitgescharreld……………… Wat wil eens mens nog meer na zo,n geweldige maaltijd ? (de rug neder vleien en de ogen sluiten ?) is zo maar een gedachte die dan bij me opkomt maaaaaaar……………… we vergeten nog even het dessert en dat was niet zomaar even iets, om te beginnen moesten we (indien mogelijk) een keuze maken tussen: Bananen, Mango, Aardbeien of Advocaat smaak, begin er maar eens aan als de P……… eigenlijk al voldoende is afgevuld, maar goed: keuze gemaakt, heerlijk opgesmikkeld en dan toch nog nieuwsgierig (de mens eigen) zijn naar die andere drie overgebleven smaken………………. Om dit verhaal af te ronden rest mij nog te vermelden dat we geza-menlijk de boel hebben gekuist en de ro………. ooi achter ons keurig in de daarvoor bestemde bakken hebben gedeponeerd. Tot slot: Maarten en Annemiek als aanstichters van deze avond(en) en een

ieder die jullie daarin bij heeft gestaan, Bedankt !!! Een nog steeds uitbuikende deelnemer (Is het jullie ook opgevallen dat er geen druppel drank aan te pas is gekomen ?)

9

A I R C O, deel 1

Goede, vriendelijke, beste, brave modelbouwvrienden! Oei, denkt iedereen gelijk, da‟s goed in de war, maar niets is minder waar. Dit stukje is alleen maar bedoeld om te voldoen aan het principe van de grondgedachte van jullie opnieuw, onvolprezen clubblad de Brulboei, namelijk om de leden op de hoogte te houden van alles wat er zoal in onze vereniging omgaat en plaats vindt. Zoals daar is de airco. Laten we het daar eens een keer over hebben. Zoals jullie weten is airco een afkorting van de En-gelse kreet “air conditioning”, hetgeen niets meer of minder wil zeggen dat het een “lucht- of klimaatregeling” is. Dit is vooral niet te verwarren met de veel gehoorde luxe voorzie-ning in automobielen, die “arko” heet. Daar wil het namelijk zeggen: Alle Ramen Kunnen Open” en met deze voorziening(en) is ons Ruim helaas niét uitgerust. Mede door de laatstgenoemde voorziening, of beter gezegd het ontbreken daarvan, kan het op die enkele dagen van het jaar dat het kwik op weet te lopen tot uiterst aangename tem-peraturen in ons hok bloedheet worden. Natuurlijk zet de eerste die dinsdagsavonds het club-gebouw betreedt onmiddellijk alle deur open én het klapraampje in de werkplaats, maar zulks heeft tot groot verdriet van de aanwe-zigen nauwelijks effect. Vanwege het positieve effect op de baromzet heeft het bestuur elke poging om ook maar iets aan klimaatbeheersing te doen voortdurend, en mét succes, weten te verijdelen. Pas toen één van de barmannen een elektrische ventilator met een fan-diameter van bijna één me-ter in de bar opstelde en de ongelofelijke bruutheid bezat om dat kr. . .ook werkelijk te starten, besloot het bestuur dat het welletjes was en er kwam, je houd het niet voor mogelijk, een airco. Affijn, dat ding werd onder de geiser gestald en heeft daar een zomer gewoon gestaan. Gewoon even kijken of de lucht

10

daar ook koeler van wordt. Eigenlijk waren we wat teleurge-steld toen bleek dat op deze manier geen enkel voordeel viel te behalen en, slim als we zijn, men besloot het appa-raat op te hangen, hoog aan de muur, pal naast de ingang tot het clubhuis. Dat ophangen heeft trouwens wat voeten in de aarde gehad. Uit welingelichte bron, waarschijnlijk ook uit eigen ervaring, is vernomen dat het geval liederlijk zwaar is, terwijl er eerst ook nog enige gaten in de dubbel-steens muur dienden te worden aangebracht. Maar goed, jullie voelen de bui al aankomen: ook dat is op een zater-dag door een aantal clubgenoten, soms luid zingend, voor elkaar gekregen. Heel de club in een hoera-stemming, want de volgende zomer naderde en we hadden nu een echte airco. Helaas

11

bleek het ons kennelijk achtervolgende pechduiveltje ons weer in het snotje te hebben gekregen, want toen puntje bij paaltje kwam, bleek dat onze airco “niet gevuld” was. Nu is dat natuurlijk geen enkel probleem voor een club van onze klasse, met een bar die tot ver in de omtrek haar weerga niet kent en die barjongens zijn echt de be-roerdste niet. Helaas bleek al ras dat onze airco onze drank niet lustte en daarvoor aangewezen was op een professional, net of wij dat niet zijn, maar dan wel op een heel ander gebied. Goed, het professionele vullen van het apparaat vond inderdaad plaats vóór de daarop vol-gende zomer. Nu stond niets de lang verwachte koeling van onze verenigingsruimte meer in de weg, tot bleek dat er ergens

12

toch een komma vergeten was en er geen aansluitkabel aanwezig bleek te zijn. Nu is dat normaal gesproken een fluitje van een cent, maar ook daar speelde dat kleine manneke met dat puntstaartje een vervelende rol en duurde het “even” voordat ook deze laatste (dachten wij heel optimistisch) hindernis genomen was. Eindelijk, eindelijk, eindelijk was de airco echt klaar en op een goede dinsdagavond, het was tegen de dertig gra-den in ‟t Ruim, werd de airco ingeschakeld. Iedereen juichen en schreeuwen van vreugde om de koele luchtstroom die het apparaat verliet. Helaas duurde de vreugde maar even, want na een paar minuten ging plotseling alles uit. De airco, maar ook het licht.

13

Pikkedonker. Omdat we toen nog mochten roken had iedereen een aansteker bij zich, zodat het al gauw weer gezellig was, maar het bleef warm. De meer elektrotechnisch afgerichte leden hadden al snel door dat “er een stop uit” was gegaan, gewoon, niet omdat ie iets tegen onze airco had, maar vanwege de overbelasting. We begrepen allemaal best dat we nu weer een poosje moesten volstaan met het kijken naar onze mooie airco, maar dat we er helaas voorlopig niet op konden rekenen dat het ding spoedig ergens de kracht vandaan zou kun-nen halen om voor ons koele lucht te gaan produceren. Gelukkig ziet het er, na een krachtdadig solo-optreden van een kordaat lid, naar uit dat op korte termijn dit euvel afdoende verholpen wordt. Ondanks alle missers hierboven en al heeft het jaren geduurd (maar daar is de prijs dan ook naar) zijn we er vast van overtuigd, dat nu op korte termijn, deze zomer nog, eindelijk de zo fel begeerde koele lucht ons aller clublokaal in zal stromen. Ger

14

Een avondje verlicht varen

Beste club collega's daar gaan we weer. Een avondje verlicht

varen bij de molens het was alweer een jaar geleden. Ja de tijd

gaat hard, een jaar is zo voorbij .We hadden de dinsdag ervoor

aan iedereen gevraagd wie zin had om vrijdagavond te komen

varen aan de Kinderdijk en ik moet zeggen er was genoeg op-

komst dus dat zat wel goed, maar ja het weer liet te wensen

over. We dachten we zien het wel, het werd eindelijk Vrijdag-

avond, de meeste van ons moesten nog werken. Dus ik neem

aan, net als ik om 18.00 thuis even snel eten en de boot en

accu's inladen en op weg naar Kinderdijk. Het was in middels

al wat nat geworden dus het zag er voor ons allemaal niet zo

rooskleurig uit. Na 20 minuten gearriveerd op de plaats van be-

stemming. Alex Schwagerman en Paul Burghoorn stonden al

op ons te wachten; we keken maar eens omhoog en zeiden te-

gen elkaar: zou het wat worden vanavond? We werden er niet

vrolijk van.

Maar we hadden wel een Demo bij de Molens in de avond dus

maar hopen dat het weer toch nog een beetje mee zou vallen.

Maar het weer liet ons dit jaar aardig in de steek, de weerpro-

feten voorspelden in de avond regen en jawel hoor deze keer

hadden ze gelijk, het kwam er met bakken tegelijk uit.

We hebben nog even staan overleggen wat we zouden doen.

Inmiddels was de rest ook gearriveerd en hebben toen maar be-

sloten om toch maar te gaan varen want we waren nu toch aan-

wezig en je kan de mensen die komen kijken ook niet in de

steek laten. Dus de boten in het water en varen met die handel.

Ik had inmiddels mijn visparaplu uit de auto gehaald, plus een

paar stoelen; als het zou gaan spetteren zou je nog een beetje

15

droog zitten. Het eerste uurtje ging het goed maar daarna was

het niet meer normaal, we waren op een gegeven moment alle-

maal zeiknat en zijn maar gestopt met varen, ons avondje varen

was letterlijk in het water gevallen. We hebben de boten weer

uit het water gehaald en in de auto gezet en zijn met zijn allen

wat gaan drinken bij Hans in het Winkeltje, daar was het in

ieder geval droog.

We zijn na een uurtje huiswaarts gekeerd.

De namen van de vaarders

Alex Schwagerman

Wilco van Oord

Tjerk Hovestadt

Paul Burghoorn

Wessel Riezebos

Paul de Lange

Gert -Jan Schoenmaker (gast-vaarder)

Maarten Kikkert

En de mensen die ik vergeten ben

Hans nog bedankt voor het bakje koffie dat je aan de waterkant

kwam brengen.

En we moeten onze vaste toeschouwer natuurlijk ook niet ver-

geten, die bij elke Demo komt kijken of het nu slecht weer of

mooi weer is: Karel je bent altijd aanwezig . Tof.

Arie Vink kwam ook nog even kijken met aanhang en dat is

ook wel plezierig .

Dit was het verhaal “verlicht varen” bij Kinderdijk,

Het viel letterlijk in het water .

Maarten

16

17

De tekening van dit bekende type schip kreeg ik ongeveer een jaar geleden in handen, ik was hier al wat langer naar op zoek en met name deze tekening was/is perfect. Hij is namelijk al volledig uitgewerkt als modelbouwtekening dus, alle spanten, dekuitslagen, dekhuis, mast, enz. enz. . enz... staan er duidelijk apart op…………makkelijker kan eigenlijk niet In de loop van het jaar kreeg het idee om dit model volledig in/uit kunststof van 2 mm dikte te gaan maken steeds meer vorm en na het uitvoerig bestuderen van de diverse tekeningen en het kopië-ren ervan ben ik een week of drie geleden begonnen. Het wordt een model in de schaal 1 : 33 en wordt dan zo‟n 69 x 24 cm lang/breed. Na het plakken van alle tekeningen op de platen kunststof heb ik deze gedeeltelijk gezaagd (erg langzaam met de lintzaag) en ge-sneden en hierna de overgebleven bramen weg gevijld. Het langspant is drie x gesneden en aan elkaar gelijmd, om aan de benodigde breedte van 6 mm te komen en tegelijkertijd wat stijfheid te creëren omdat het materiaal op zich te flexibel is.

18

Zoals op bovenstaande foto is te zien staat het zogenaamde spantenraam in elkaar en ben ik begonnen om tussen de spanten versterkingen aan te brengen. De spanten zijn verlijmd in uitsparingen gemaakt in het dek, dit om ervoor te zorgen dat het geheel sterker wordt. Op dit, ik noem het maar even “hulpdek”, komt het uiteindelijke dek met daarop een afneembaar deels houten dek met daaronder een afneembaar luik om bij de schroefassen en roeren te kunnen komen. Al met al valt de totale sterkte/stijfheid van het geheel tot nu toe niet tegen al moet ik er wel eerlijk bij zeggen dat de versterking tussen de spanten een absolute must is om de spanten goed zuiver te kunnen richten/verlijmen, doe je dit niet dan heb je heel snel torsie in de romp en ziet het eruit als een grote wokkel. Op het uiteindelijke dek zijn de opstaande randen voor het dekhuis al verlijmd om te voorkomen dat er tijdens de vaart water binnenkomt.

19

Nu het spantenraam langzaam aan klaar en versterkt is wordt de volgende stap het maken/tekenen van de huiduitslagen en aangezien het een knikspant romp betreft heb ik er 6 nodig voor bak en stuurboord dus drie aan elke kant. Op de foto is te zien dat de ruwbouw van het dekhuis er ook al opstaat, dit was nog een hele klus aangezien het geheel bestaat uit 19 delen en er maar liefst 20 ramen in zitten. Na het nodige vijlen, schuren en verlijmen is het me uiteindelijk gelukt en ben ik tevreden met het resultaat tot zover…………. echter door de vele ramen en gekozen schaal ben ik voor mezelf verplicht om er dan ook een interieur in te maken, de foto onder toont duidelijk dat hier nog een grote uitdaging in zit….. Gelukkig beschik ik over veel foto‟s, maar toch……………..

20

Zoals hierboven is te zien vergt ook de aankleding van het geheel met een grote beting (tevens kraanvoet), kraan, lier enz. enz. enz nog de nodige uurtjes heerlijk tijdverdrijf………………….. Ik twijfel nog over het werkend maken van de boegschroef, deze wordt wel erg klein………….. Ook de vraag of ik het A frame demontabel ga plaatsen of helemaal niet daar ben ik nog niet uit, op de volgende pagina nog een tweetal detail- foto‟s om een idee te krijgen hoe het een en ander er uit ziet en wat mij dus voorlopig nog wel even van de straat houdt. Tot zover een 1e verslag, wordt vervolgd, Hans

21

22

23

CAPTAINS DINNER 2008

Jaarlijks dankt het gemeentebestuur “symbolisch” alle vrijwilligers van Alblasserdam voor hun inzet in dat jaar. Zij doen dat door van elke vereniging, club, groep, enz., kortom alles wat daar op lijkt, een paar afgevaardigden uit te nodigen voor een diner. Het bijzondere daaraan is dat het gemeentebestuur daarmee iets terug wil doen voor de vrijwilligers en daarom de bediening verzorgt, zo-wel voor de drankjes als de hap. Vandaar de naam Cap-tains Diner. Nu zijn er een aantal opvallende opmerkelijkheden aan deze bijeenkomst. Ten eerste is het naar mijn bescheiden mening al bijzonder dat wij als Modelbouwvereniging uit-genodigd worden omdat we vrijwilliger zijn, als je tenmin-ste het feit buiten beschouwing laat dat wij door middel van ons vrijvaren en onze demo‟s de bevolking afleiding, vermaak en vertier bieden. Het zij zo. Minder bijzonder is het misschien dat het bestuur te laat gereageerd heeft, zodat we niet uitgenodigd waren. Oor-zaak daarvan lag in het volgende bijzondere feit, dat het diner gegeven werd in ons gloednieuwe Cultureel Cen-trum “Landvast”, dat kennelijk een stuk kleiner is dan de Wipmolen, in elk geval voor wat de grote zaal betreft. Een volle zaal betekende hier 25 tafels met elk 6 à 8 per-sonen en wij zaten aan tafel 25! Al om zeven uur (‟s avonds) zat de zaal bomvol en had bijna iedereen al een drankje (“koffie”) voor zich staan.

24

De inleidende toespraak werd gehouden door wethouder Ad Cardon, omdat de burgemeester wederom zeer druk-ke bezigheden buitens huis had. Naast het eten en drin-ken was het hoogtepunt van de avond een soort verkie-zing van “de vrijwilliger van het jaar 2008”. Onze tafel werd bevrouwd/bemand door de Postzegelvereniging, een Buurtbelangengroep en de Historische Vereniging West Alblasserwaard, die alleen al vanwege de lange naam wat meer personen op de uitnodiging had staan. Het was ook die pet welke ik die avond droeg. Zat trou-wens best lekker.

25

Het diner bestond uit een lang buffet met ongelofelijk veel ongelofelijk lekkere dingen en het rook ook zo. Het water stond ons in de mond. Nu is het de gewoonte dat als eerste tafel één naar het buffet gaat, dan twee, enzo-voort. Gelukkig konden we na enig aandringen de wethouder ervan overtuigen dat zulks eigenlijk niet eerlijk was, om-dat dan diegenen die het dichts bij het buffet zaten ook altijd het eerste mochten gaan eten. En ja hoor, met luide stem kondigde hij aan dat we de zaak nu eens om gin-gen keren en dat, daar komt ie!, tafel 25 het eerst mocht. Wij rennen. Maar alles is goed gekomen; er was meer dan genoeg en na de derde of vierde tocht begin je dan toch een bodempje te voelen. Ondertussen liepen er nog twee clown door de zaal met allerlei gekkigheid, die nu en dan voor wat opschudding zorgden. De verkiezing was wel een serieuze aangelegenheid. Door een jury was een voorselectie gemaakt, zodat we uit slechts drie genomineerden een keuze hoefden ma-ken. Er diende kortweg gezegd met behulp van groene stembriefjes een keuze gemaakt te worden tussen het Rode Kruis, Jeugdvissen en Veilig Verkeer. De betreffen-de voorzitters mochten vooraf in een korte speech van maximaal 2 minuten hun zaak toelichten. Deze strijd werd moeiteloos gewonnen door het Rode Kruis, waarbij de eerste plaats werd beloond met een cheque.

26

Zoals gewoonlijk hield het oplopen van de stemming ge-lijke tred met het verstrijken van de tijd, zodat het steeds gezelliger werd. Ook nu werd het diner afgerond met het binnenrijden van de beroemde ijscokar met luifel, waarna velen zich het hoorntje met ijs goed lieten smaken. Voor de liefhebbers bestond de slotronde uit een kopje koffie. Al met al een heel prettige avond, waarbij gemeente en het bestuur daarvan (College van B.& W., Raad en Jeugdraad) zich van hun beste kant hebben laten zien. Als aandenken kreeg iedereen bij de uitgang het unieke “Alblasserdams Vrijwilligers Kwartet”. Ger

27

Airco, deel 2

Het gaat deze keer niet over de schepen die we bouwen maar over heel

iets anders.

Jullie hebben toch wel eens wat over een Airco gehoord en weten ook

wel hoe zoiets er uit ziet. Wij ook, intussen zo'n twee en half jaar geleden

kregen wij van de heer Kuis zo'n ding. Hij zei dat is wel wat voor jullie

op de club want als het hartje zomer is en 30 graden buiten dan is het bin-

nen 35 graden en dan is het niet om te harden. Nou dat leek ons wel wat .

Op een goede avond met een paar man afgesproken om de Airco op te

hangen en te plaatsen. Na een uurtje of wat hing hij aan de muur, maar

dan ben je er nog niet, want dat ding moet ook nog gevuld en afgeperst

worden en tja, dat konden we zelf niet. Dan moest er maar iemand bij ko-

men om dat te doen. Een van onze leden, Gerard Kok, ging dit op korte

termijn regelen en dat was ook zo.

Er werd een afspraak met een erkend bedrijf gemaakt om de Airco te vul-

len, af te persen en aan te sluiten.

Na een uurtje draaide de Airco en we dachten dat is ook weer voor me-

kaar, maar helaas het was niet zoals we gedacht hadden: we deden de

stekker in het stopcontact en na 5 minuten was alles donker. De stoppen

vlogen ons om de oren, dus dat was niet goed daar kwamen we al snel

achter.

Wat bleek nu, de stop waar de Airco op aangesloten was, was te licht, de

Airco was 20 Ampère en de stoppen kast was 16 Ampère dus dat was iets

te licht.

Maar wat nu, er moest een elektricien bij komen maar waar halen we die

vandaan zeiden we tegen elkaar. Wel zei ik; sla de Gouden Gids maar

open, er staan er genoeg in. Weet je wel wat dat kost?, zeiden ze. Ik wel,

jullie ook.

Dus we lieten op een gegeven moment een installateur komen om een

offerte te maken, nou dat werd me er een, we dachten dat we met zijn al-

len van de stoel af vielen om het maar netjes te zeggen, dat was veel te

duur vonden wij. Dat werd dus niets, maar wat dan, er moest toch een

oplossing komen. Er werd natuurlijk hoe verder het jaar verstreek gespe-

culeerd onder elkaar, want de Airco moest toch eens gaan werken, liefst

nog dit jaar, want het had al veel te lang geduurd vond ik.

Maar als de nood het hoogst is, is redding nabij zegt men wel eens en op

28

een dinsdagavond, ongeveer drie weken geleden, kwam Alex Schwager-

man op de club na enige afwezigheid en vroeg hoe het zo al was. Ik (de

barman) zei: naar omstandigheden goed, alleen zou het prettig zijn als de

Airco ook eens ging draaien. Hij was stom verbaasd en zei: draait dat

ding nog steeds niet? en ik zei: nee! Nou, zei hij, we hebben bij ons op

school een elektricien, misschien ziet hij het wel zitten om hem aan te

sluiten. Om een lang verhaal kort te maken, we hebben een afspraak met

de beste man gemaakt en die heeft hem uit eindelijk aangesloten voor een

normale prijs, die voor ons acceptabel was.

Wat is dát een genot; het is nu voor iedereen heerlijk koel op de club.

Dit moest toch even van mijn hart, want het had veel te lang geduurd en

achter af was dat niet nodig geweest, maar als je alles van te voren weet

dan waren we nu allemaal Miljonairs geweest.

De barman.

29

Schildertip

Om verf beter smeerbaar te maken , zodat deze met de kwast

streeploos is aan te brengen ,

kan je de verf verdunnen .

Dit gaat echter vaak ten koste van de kleur en dekkracht .

Een andere methode is om de verf te verwarmen

( is ook goedkoper )

Het verfpotje leg je dan kort van te voren een tijdje in heet

water .

De verf vloeit dan ook beter en geeft een nagenoeg streeploos

resultaat .

Ook het te schilderen voorwerp kan je voorverwarmen met bij

voorbeeld een haarföhn ,

ook dit helpt bij het uit vloeien van de verf .

Maar het beste resultaat krijg je als je het schilderen of

spuiten door iemand laat doen die er nog

meer verstand van heeft dan je zelf.

Ook is het dan gemakkelijker om iemand anders

de schuld te geven als het mislukt is………………………..

30

Soort accu eigenschappen Hoe te laden Let op!

Loodaccu:

Blok met ge-

leivulling

(Pb) Neem

nooit een

open accu

met vuldop-

pen i.v.m.

veiligheid.

Celspanning ~2V,

vol is ~ 2,12V per

cel.

Kan niet tegen

overladen, dit geeft

direct capaciteitsver-

lies.

Ontladen onder

normale belasting

niet onder de 1,6 à

1,7 V per cel

Bedrijfstempera-

tuur voor ideale wer-

king tussen de 20 en

50 °C.

De loodaccu heeft

bij een ontlading van

1/20 deel van zijn

capaciteit zo’n 25

cyclussen nodig om

zijn maximale pres-

taties te leveren.

Levensduur zo’n

2 á 300 cyclussen.

Zelfontlading is

0,1% per dag.

Laden met

constante ge-

lijkspanning

2,3 V per cel.

Het liefst bij

een temp. tus-

sen de 10 en

de 50 °C dan

laad men de

accu 100%

vol.

(Bij auto-

opladers

neemt men

vaak 2,4V per

cel, omdat

deze vaak in

een koudere

periode opge-

laden worden)

altijd zo snel

mogelijk de

accu vol laden

en houden,

nooit overla-

den dit geeft

capaciteitsver-

lies.

Bij niet gebrui-

ken, vol weg-

leggen en min-

stens om de 6

maanden herla-

den.

31

32

Beste leden, We zitten al weer naar het einde van het jaar 2008 te kijken; het was een jaar met leuke dingen maar ook met vervelende as-pecten, zoals het moeten verhogen van de jaarlijkse contributie. We zijn nog steeds een club die een stootje kan hebben, maar om dit ook zo te houden moeten we dit wel doorvoeren, het is wel te verstaan € 0.16 cent per week! Dat lijkt mij toch niet teveel... Deze verhoging komt ook mede doordat er wat minder demo's zijn het komende jaar. Op de ledenvergadering komen we hier nog op terug. Dus naar de ledenvergadering komen zou ik zeggen..deze is op

17-02-2009.. Verder wordt er gevraagd hoe het zit met het kleine gereedschap (fijn gereedschap). Daarvan is inderdaad weer wat uit de hobby ruimte verdwenen. Nu is dit iets wat “gelukkig” bij anderen clubs ook voorkomt, dus een vervelend bijverschijnsel van klein gereedschap. Blijkbaar verdwijnt het “zomaar”. Wij hebben daar een simpele oplossing voor bedacht: degene die zijn “fijne werk” in de hobbyruimte wil uitvoeren, gelieve zelf zijn fijn gereedschap mee te brengen. Ons groot (elektrische) gereedschap staat natuurlijk te allen tijde voor de leden ter beschikking .

33

Ook zijn er nog steeds mensen die denken dat alles voor niks gaat. Helaas is dat niet zo! Mede door deze mensen maken wij ook extra kosten (bellen, een briefje sturen), misschien waren ze toch nog vergeten de contributie te betalen. Het mocht niet baten en zijn wij genoodzaakt om deze niet beta-lende leden te royeren. Het gaat om de volgende personen: Samuel de Ruiter en Gerard van Gurp. Als er verder vragen zijn stel ze gerust aan één van de bestuursle-den; er is altijd wel iemand van ons aanwezig. Met de komende feestdagen voor de deur een hele fijne decem-bermaand toegewenst en de beste wensen voor het nieuwe jaar 2009 . Ik hoop dat dit jaar aan jullie verwachtingen heeft voldaan.. en dat dit een vervolg mag hebben in het komende jaar.. Verder wens ik een ieder veel plezier toe in het Ruim… Met vriendelijke groet, Wim van der Sluys, voorzitter.

34

De ALV staat gepland op 17 - 02 - 2009 noteer deze datum alvast in je agenda……………...

http://www.etikettenworld.nl/warnschilder.html Hier vind je alle standaard stickers die er zijn op het gebied van: Verbod, gebod, waarschuwing, brandbeveiliging enz. enz. enz….. Als je deze afbeeldingen van stickers dan print op transparant zogenaamd decalpapier dan krijg je het mooiste resultaat……... http://shop.modelbrouwers.nl/catalog/clear-inkjet-decal-paper- p-403.html