DEMOKRATIJA I CIVILNO DRUŠTVO

UVOD

DEMOKRATIJA JE MNOGO STARIJA OD CIVILNOG DRUŠTVA (KAO IDEJA A I PRAKSA), IZMEĐU ATENSKE DEMOKRATIJE I CIVILNOG DRUŠTVA JE PERIOD OD OKO DVA MILENIJUMA.

PO DEJVIDU HELDU (KNJIGA: „MODELI DEMOKRATIJE“) NASTALI SU I POSTOJE TRI SLIJEDEĆA OSNOVNA MODELA DEMOKRATIJE (KLASIČNA):

A. MODEL DIREKTNE ILI PARCITIPATIVNE DEMOKRATIJE (ANTIČKA, ATENSKA)

B. MODEL PREDSTAVNIČKE ILI REPREZENTATIVNE (LIBERALNE) DEMOKRATIJE (KAPITAL.DR.)

C. MODEL NARODNE (JEDNOPARTIJSKE) DEMOKRATIJE (BIVŠA SOCIJALISTIČKA DR.)

NAVEDENI OSNOVNI I OPŠTI MODELI DEMOKRATIJE IMAJU SVOJE CRTE SA PREDNOSTIMA I NEDOSTACIMA – NPR. BENŽAMEN KONSTAN ISTIČE POZITIVNUSLOBODU KAO PREDNOST ANTIČKE DEMOKRATIJE, A DŽEJMS MEDISON (TVORAC AMERIČKE USTAVNOSTI) IZRAZITO KRITIKUJE KONCEPT NEPOSREDNE DEMOKRATIJE (ANTIČKI) DOK DŽEREMI BENTAM TEORIJSKI PODRŽAVA REPREZENTATIVNU DEMOKRATIJU I DRŽAVU KAO REFERENTNI OKVIR ZA CIVILNO DRUŠTVO I TAKMIČENJE INDIVIDUALNIH INTERESA, A DŽEJMS MIL ĆE ISTAĆI DA JE REPREZENTATIVNA DEMOKRATIJA U MOGUĆNOSTI DA PRONAĐE RJEŠENJE ZA SVE PREOBLEME.