city vibes #6

Ceci n ’ e s t pas Merkel .

#6

Απρίλιος 2012

Πολιτική | Πολιτισμός | Τέχνες

Συνέντευξη:

Αλέξης Τσίπρας Fuzzy NerdsΑφιέρωμα: Β-movies

2| city vibes | Μάρτιος 2012

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

4 Editorial 6 Τιτανικός του Νίκου Λακόπουλου8 Μανιφέστο του Γιάννη Στύλιου10 Συνέντευξη Αλέξης Τσίπρας14 Συνέντευξη - Fuzzy Nerds18 Αφιέρωμα b-movies 20 René Magritte: “La Trahison des Images”22 Νίκος Βασταρδής - της Όλγας Θάνου24 Π-οίηση της Γεωργίας Δρακάκη26 Σινεμά28 Music Vibes29 Βιβλίο30 Φωτογραφία

René Magritte: “La Trahison des Images”Το 1928-1929, ο Βέλγος René Magritte, ζωγράφισε έναν πίνακα με τίτλο: “La Trahison des Images” ( Η Προδοσία των Εικόνων). Ο πίνακας δείχνει μια πίπα. Κάτω από την πίπα, ο Magritte ζωγράφισε το κείμενο: “Ceci n’ est pas une pipe” (Αυτό δεν είναι μια πίπα).Φαίνεται οξύμωρο, όμως είναι αλήθεια. Ο πίνακας δεν είναι μια πίπα, είναι η εικόνα μιας πίπας. Όταν ο Magritte ρωτήθηκε γι’ αυτόν τον πίνακα, είπε: “Φυσικά και δεν είναι μια πίπα. Μπορείς να την γεμίσεις με καπνό;”Στο εξώφυλλο, αυτό που απεικονίζεται, δεν είναι η Μέρκελ αλλά ένας τοκογλύφος, κερδοσκόπος, επικυρίαρχος, φασίστας ναζιστής με μουστάκι τύπου χίτλερ που της μοιάζει.“Φυσικά και δεν είναι η Μέρκελ. Μπορείς να την να της ρίξεις μπουνιά στο πηγούνι;”

facebook.com/cityvibesmagazine

@CityVibesmag

http://city-vibes.grΠάνω από 80.000 επισκέψεις μέχρι στιγμής

1000 περίπου επισκέψεις την ημέρα

Το City Vibes είναι ένα δωρεάν μηνιαίο περιοδικό τέχνης και πολιτισμού. Διανέμεται σε: Θέατρα, σινεμά, καφετέριες, βιβλιοπωλεία, παν/μια, σταθμούς metro και άλλους χώρους στην Αθήνα και πανελλαδικά

μέσω internet και μέσω συνδρομητών.

Η ομάδα του City Vibes είναι η εξής:

Εκδότης – ΔιευθυντήςΓιάννης Χρ. Στύλιος

[email protected]

Σύμβουλος ΈκδοσηςΌλγα Θάνου

[email protected]

IllustrationsΧάρης Χρυσανθόπουλος

[email protected]

Νομικός ΣύμβουλοςΝάντια Κωνστάντου

Τσαμαδού 39 & ΚαλλιδρομίουΤηλ./φαξ 210 8833409

[email protected]

ΦωτογραφίαΔημήτρης Ζαρκάδας

[email protected]

Υπεύθυνος διανομήςΚώστας Παππάς

[email protected]

Web Design – Τεχνική ΥποστήριξηΧάρης Χρυσανθόπουλος

Γιάννης Στύλιος

Συντακτική ομάδα:Γεωργία Δρακάκη

Όλγα ΘάνουΜάρθα Κοσκινά

Νάντια ΚωνστάντουΝίκος Λακόπουλος

Λευτέρης Μιχ. Πανταζής Μιχάλης Ποτσίκας

Γιάννης ΣτύλιοςHappy Puppy

Εμμ. Μπενάκη 24, 10678, ΑθήναΜαυροκορδάτου 13, 10678, Αθήνα

Πληροφορίες | 2110122124Διαφήμιση | 2110122125

Fax | 2110122124http://city-vibes.gr

http://[email protected]

EDITORIAL

4 | city vibes | Απρίλιος 2012 Γιάννης Στύλιος

Ντροπή σας!

Σύμφωνα με στοιχεία που κατέθεσε πρόσφατα στη Βουλή το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη από το 2009 έως τις 10/12/2011 στη χώρα σημειώθηκαν 1.727 αυτοκτονίες. Η κυβέρνηση της φτώχιας και της εξαθλίωσης ευθύνεται, όχι μόνο για το ξεπούλημά της χώρας, αλλά και για την αφαίρεση χιλιάδων ζωών. Καθημερινά γινόμαστε μάρ-τυρες και ερχόμαστε αντιμέτωποι με την εξαθλίωση και την φτώχια που μας επιβάλλουν. Μια χώρα αστέγων, που ψάχνουν στα σκουπίδια για τροφή. Παιδιά χωρίς μέλλον. Ανεργία. Αυτοκτονίες. Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, στους προεκλογικούς λό-γους, ο κ. Βενιζέλος ζητά την ψήφο μας για την μεγάλη του επιτυχία με το PSI ενώ ο κ. Σαμαράς προσπαθεί να καρπωθεί ο ίδιος αυτή την μεγάλη επιτυχία. Ποιο PSI και κουραφέξαλα ρε; Έχετε καταλάβει τι εγκλήματα διαπρά-ξατε εις βάρος του ελληνικού λαού; Παραδώσατε τη χώρα εν μια νυκτί σε τοκογλύφους και είστε υπεύθυνοι για το θάνατο χιλιάδων συνανθρώπων μας. Παράλληλα, έχετε υπογράψει ένα μνημόνιο που οδηγεί με μαθηματική ακρί-βεια στη Βουλγαροποίηση της χώρας. Είναι Απλήρωτοι οι δικαιούχοι της πρόνοιας, απλήρωτοι οι εργαζόμενοι σε 9 στις 10 επιχειρήσεις. Λουκέτα καταστημάτων, εξώσεις, υποσιτισμός, μετανάστευση, κατάρρευση του συστήμα-τος υγείας, κατάρρευση της παιδείας, κατάρρευση του κοινωνικού ιστού και τρομοκρατία του λαού για να αρπά-ξετε και πάλι την εξουσία.Πανηγυρίζουν οι εκδορείς του Ελληνικού λαού για την μεγάλη τους επιτυχία! Πανηγυρίζουν οι ανθρωποφάγοι τη συγκυβέρνησης! Και ετοιμάζονται να μετατρέψουν την χώρα μας σε ένα απέραντο νεκροταφείο χαμένων ελπίδων… και όλα με τις ευλογίες της Μέρκελ και της Λαγκάρντ. Έχουμε βλέπετε, μετά το «ΟΧΙ» του 1940, το ηρωικό «ΝΑΙ» του 2012. Όλα όπως τα προβλέπει το σχέ-διο της Γερμανίας. Συγκυβέρνηση τώρα, συγκυβέρνηση και μετά τις εκλογές.Μόνο ο λαός μπορεί να σταματήσει αυτόν τον όλεθρο εξαφανίζοντας από τον πολιτικό χάρτη τα κόμματα που κατέστρεψαν το παρόν και το μέλλον του και υποθήκευ-σαν την Πατρίδα του! Μόνο ο λαός θα είναι υπεύθυνος και συνυπεύθυνος για τη μοίρα της χώρας μας μετά τις εκλογές.

Γνωστοί δημοσιογράφοι για τον αυτόχειρα του συντάγματος

*Να αυτοκτονήσει όσες φορές θέλει. Αλλά να το κάνει στο σπίτι του, δεν μπορεί να παίζει τόσο προκλητικά με την κοινωνική ειρήνη… Ι. Πρετεντέρης

* Η αυτοκτονία δείχνει πόσο είχαν καλομάθει μέχρι τώρα κάποιοι λαϊκιστές, βολεμένοι σε παχυλές συντάξεις και σε πελατειακά προνόμια των κλειστών επαγγελμάτων… Π. Μανδραδέλης

* Με την ενέργεια του προσέφερε στον ΣΥΡΙΖΑ και τους κουκουλοφόρους αυτό που ήθελαν για να προκαλέσουν κοινωνική αναστάτωση… Α. Παπαχελάς

* Σε αυτό το σημείο φτάνουν οι άνθρωποι όταν χειραγωγούνται από φαιοκόκκινους αγανακτη-σμένους. Ακόμα και το σημείωμα που άφησε, ξεχιλίζει από εμπάθεια… Τ. Μίχας

* Οι οπαδοί του Σαντάμ και του Καντάφι, αρχίζουν τώρα και τις επιθέσεις αυτοκτονίας… Χ. Χωμενίδης

Τιτανικός του Νίκου Λακόπουλου

6 | city vibes |Απρίλιος 2012

* Άδοξα τελείωσε η θητεία του Αδωνι στο Υπουργείο Ναυτιλίας. Περίμενε τόσο καιρό και δεν εμφανίστηκε ούτε ένας Πέρσης.

* Μετά την επιτυχή παρουσία των ελεύ-θερων σκοπευτών στην παρέλαση, η κυβέρνηση μελετά την εφαρμογή του μέ-τρου και στις εκλογές.

* Νέα στρατηγική του Γιώργου Νταλά-ρα να βοηθήσει τον λαό. Θα εμφανίζεται στις λαϊκές προσφέροντας σακκιά με πα-τάτες.

* Eίναι σαφές ότι σ΄αυτές τις εκλογές, όποιο κόμμα κι αν ψηφίσεις παίρνεις -τουλάχιστον- ένα δεύτερο δώρο.

* Πλαστήρα ζεις, εσύ μας οδηγείς. (Το νέο ΠΑΣΟΚ, όπως το περιέγραψε ο Ευ-άγγελος Βενιζέλος).

* O Eυάγγελος Βενιζέλος υπόσχεται στο ΠΑΣΟΚ να ξαναβρεί τα χαμένα μαλλιά του από την πρώτη συνεδρία, χωρίς να χάσει ο ίδιος κανένα κιλό.

*To κίνημα της πατάτας είναι ένα ουσι-αστικό κίνημα που ανατρέπει τις παρα-γωγικές σχέσεις. Δεν θα τελειώσει αν και ο τελευταίος παραγωγός δεν γίνει μεσά-ζοντας.

* Δεν είναι η πρώτη φορά που η Γερμα-νία απαιτεί καλύτερο και λειτουργικό σύ-στημα διοίκησης στην Ελλάδα. Το είχαν απαιτήσει από την κυβέρνηση Τσολάκο-

γλου τα στρατεύματα κατοχής. Τυχαίο; Δεν νομίζω.

* To διάβασα το Μνημόνιο 2. Περιμένω με αγωνία το επόμενο τεύχος.

* Μετά την φετεινή επιτυχή παρέλαση με facecontrol η κυβέρνηση εξετάζει το ενδεχόμενο να γίνεται η παρέλαση μέσω facebook.

* Είναι πολύ σκληρή η τιμωρία της Ελ-λάδας από την Μάργκαρετ για ένα μικρό παλιό στραβοπάτημα του Ανδρέα.* Θα ήταν πιο ειλικρινές σ΄αυτές τις εκλογές αντί για κόμματα να πάρουν μέ-ρος οι τράπεζες.

* Ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις. Μετά την αποτυχημενη συνάντηση με τον Νταλά-ρα, ο πρωθυπουργός θα συναντηθεί με τον Κότσιρα.

* Mπορεί να χρειάστηκαν χρόνια, αλλά το ΠΑΣΟΚ έκανε πράξη το σύνθημα του. ΛΑΟΣ ΠΑΣΟΚ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ.

* Όταν στην κυβέρνηση μετέχουν πάνω από δύο κόμματα, αυτό δεν ονομάζεται συγκυβέρνηση. Ονομάζεται παρτούζα,* Υπό τις συνθήκες αυτές, επαναφέρω την πρόταση για ανάδειξη πρωθυπουρ-γού μέσω ΑΣΕΠ.

Υ.Γ. Δεν κάνει παιδιά ο Βενιζέλος. Δεν κά-νει. Εδώ χρειάζεται κάποιος να μπορεί να πάρει τα λεφτά και να τρέξει.

......................................................................................

7 | city vibes | Φεβρουάριος 2012

Ο Γιώργος Παπανδρέου θα έμενε στην Ιστορία μόνο για την μετονομασία των υπουργείων με ονόματα όπως Υπουργείο ...Θαλασσίων Υποθέσεων, αν έχοντας καταστρέψει την Ελλάδα με ένα εκα-τομμύριο ανέργους και 300.000 κλειστές επιχειρήσεις δεν επιχειρούσε -από καθα-ρή βλακεία- να τινάξει όλη την Ευρώπη

και την Αμερική στον αέρα! Η πολιτική επέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων φαί-νεται να έσωσε την χώρα από τα χέρια ενος πυρομανούς «Σωτήρα», ο οποίος ήθελε να διατηρήσει την εξουσία ακόμα, αρνούμενος να παραιτηθεί. Το χειρότερο: Μάλλον δεν έχει καταλάβει τι έχει συμ-βεί.

Γιώργος Τζέφρυ Φον Παπανδρέου.

Και ήρθε η ώρα, οι δανειστές, τοκογλύφοι, κερδοσκόποι και επικυρίαρχοι (ΔΝΤ, ΕΚΤ και ΕΕ) να επιτρέψουν Εθνικές εκλογές στην υπόδουλη πατρίδα μας. Ο στόχος τους βέβαια είναι να μην αλλάξει τίποτα μετά τις εκλογές και να συνεχιστεί η καταπάτηση της χώρας μας με τη συνεργασία των κομμάτων που κυβερνούν και τώρα. Αναρωτιέμαι κάποιες φορές ποιοι είναι αυτοί που ζητάνε την ψήφο μας τόσα χρόνια και γιατί τελικά εμείς τους τη δίνουμε; Μετά από 38 χρόνια μεταπολίτευση, έχει καταργηθεί το κοινωνικό κράτος, το κράτος πρόνοιας, έχουν καταργηθεί όσα επί δεκαετίες κέρδισαν με αίμα και ιδρώτα οι εργαζόμενοι, έχει διαλυθεί ο κοινωνικός ιστός της πατρίδας μας, η ραχοκοκαλιά της κοινωνίας μας που είναι η μεσαία τάξη. Ο λαός μας ζει πλέον, στην απόλυτη εξαθλίωση και παραχωρήθηκαν ήδη τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στους τροϊκανούς. Ας κάνουμε μια αναδρομή. Για λόγους έκτασης θα αναφερθώ μόνο στα μεγαλύτερα σκάνδαλα και ανοσιουργήματα της σήψης και της διαφθοράς των κυβερνήσεων κατά την διάρκεια της μεταπολίτευσης:Σκάνδαλο Κοσκωτά. Τη δεκαετία του 1980 έως τις αρχές του 1990. Το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου. Το 1996, ο κ. Σημίτης και ο κ. Παπαντωνίου προέτρεπαν τον Ελληνικό λαό να επενδύσει άφοβα στο χρηματιστήριο. Επίσης προέτρεπαν και πολλές μικρές εταιρίες και όλα τα ταμεία της χώρας, να εισαχθούν ή εντατικοποιήσουν την συμμετοχή τους στο χρηματιστήριο. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, αμέσως μετά «το σκάσιμο της φούσκας», να χάσουν τα χρήματά τους όλοι οι οικογενειάρχες και μεροκαματιάρηδες. Η επανίδρυση του κράτους. Το 2004 ο Ελληνικός λαός εξέλεξε κυβέρνηση την Ν.Δ., που στις κυρίαρχες προεκλογικές εξαγγελίες της είχε το «σεμνά και ταπεινά», το «πόλεμος με τους νταβατζήδες», καθώς επίσης και την

«επανίδρυση του κράτους». Επιπλέον, είχε υποσχεθεί την κάθαρση στην πολιτική ζωή της χώρας, τιμωρώντας όσους πολιτικούς εμπλέκονταν στην απάτη του χρηματιστηρίου, όσο ψηλά κι αν βρίσκονταν. Μία κάθαρση που στην ουσία δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.Η απογραφή Αλογοσκούφη. Την εποχή Καραμανλή και Αλογοσκούφη, ο Ελληνικός λαός εγκλωβίσθηκε στη λογική της λογιστικής απογραφής και της πλασματικής εξόδου από την επιτήρηση των ομολόγων, στην οποία μέχρι σήμερα μας εγκαλεί η Ε.Ε.. Αυτή η απογραφή Αλογοσκούφη ξαφνικά καταγγέλλεται ως εγκληματική από τη σημερινή ΝΔ. Το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών. παρουσιάσθηκε ξαφνικά στις αρχές του 2006 όταν τρεις υπουργοί, σε κοινή συνέντευξη τύπου, αποκάλυψαν κύκλωμα υποκλοπών τηλεφωνικών συνδιαλέξεων. Αυτή ήταν μια υπόθεση που κρατήθηκε στο «σκοτάδι», ως επτασφράγιστο μυστικό, για περίπου έντεκα μήνες! Η εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, από την πλευρά της, «έκλεισε» νωρίς την υπόθεση, επιρρίπτοντας ευθύνες στην εταιρεία Vodafone ενώ απέφυγε να καταλογίσει ευθύνες σε πολιτικά πρόσωπα παρά τα πολλά, αναπάντητα ερωτήματα που δημιουργήθηκαν.Το σκάνδαλο της Siemens. Το σκάνδαλο αποκαλύφθηκε όταν έγινε γνωστό στη Γερμανία ότι η Siemens χρημάτιζε πολιτικούς σε διάφορες χώρες για να εξασφαλίσει συμβόλαια πολλών δις Ευρώ κατά την περίοδο 1999 και 2006. Στελέχη της Siemens έχουν ισχυριστεί ότι το ποσόν των 100 εκατομμυρίων μάρκων συνολικά είχε δοθεί σε Έλληνες πολιτικούς. Η υπόθεση ερευνάται από το 2008, τόσο από την Ελληνική δικαιοσύνη, όσο και από μια εξεταστική επιτροπή του Ελληνικού κοινοβουλίου, σε συνεργασία με τις γερμανικές δικαστικές αρχές του Μονάχου. Σήμερα, βρισκόμαστε προ του κλεισίματος της

8 | city vibes | Απρίλιος 2012

κόμματα των σκανδάλων ζητούν την ψήφο μας...Μανιφέστο του Γιάννη Στύλιου

κόμματα των σκανδάλων ζητούν την ψήφο μας...


υποθέσεως από την κυβέρνηση Παπαδήμου με την επιβολή «ποινής» περί των 150-200 εκατομμυρίων ευρώ, που δεν είναι απαραίτητο να αποδοθούν με μετρητά, αλλά μέσω υλικών ή παροχής υπηρεσίας.Το σκάνδαλο Βατοπεδίου. ξέσπασε το Φθινόπωρο του 2008 με επίκεντρο τη Μονή Βατοπεδίου και εξελίχθητε σε μέγα πολιτικό σκάνδαλο. Αποκαλύφθηκε πως το Ελληνικό δημόσιο έδωσε στη Μονή κτήρια του Ολυμπιακού χωριού ως μέρος ανταλλαγής με παρόχθιες περιοχές στη λίμνη Βιστωνίδα. Η όλη συναλλαγή απέβη εις βάρος των συμφερόντων του Ελληνικού δημοσίου, με αποτέλεσμα μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου να ξεσπάσει πολιτική θύελλα που οδήγησε στην πτώση της κυβέρνησης.Η υποτέλεια της Ελλάδας στους τοκογλύφους της ΕΕ και του ΔΝΤ. Ρητή δέσµευση των ηγεσιών ΝΔ και ΠΑΣΟΚ προς την τρόικα για πιστή, µετεκλογική εφαρµογή του νέου µνηµονίου. Περαιτέρω µείωση µισθών, απορρύθµιση εργασιακών σχέσεων και υπονόµευση των συλλογικών διαπραγµατεύσεων με µείωση του κόστους εργασίας ανά µονάδα προϊόντος κατά 15% το 2012-14. Αυτό σηµαίνει πολλαπλάσια µείωση των µισθών στην Ελλάδα, οι οποίοι

ρητά συγκρίνονται µε αυτούς των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης (Βουλγαρία, Ρουµανία κλπ). Συνέχιση της ακρίβειας, παρά τη µείωση µισθών, η οποία προκαλείται, µεταξύ άλλων, και από µνηµονιακές δεσµεύσεις για αύξηση των τιµών της ηλεκτρικής ενέργειας και των εισιτήριων στα µέσα µεταφοράς (κατά 25% τουλάχιστον).Νέα άγρια περικοπή δηµόσιων δαπανών (κυρίως συντάξεις και κοινωνικά επιδόµατα).• 3,3 δις ευρώ προαπαιτούµενες περικοπές, κυρίως στα φάρµακα, τις συντάξεις, τους µισθούς.• 11,5 δις ευρώ περικοπές αµέσως µετά τις εκλογές. 8 δις ευρώ από συντάξεις και κοινωνικά επιδόµατα και 3,5 δις από κλείσιµο/συγχωνεύσεις δηµόσιων φορέων (σχολεία, νοσοκοµεία, καταστήµατα ΙΚΑ κλπ), και µισθούς και απολύσεις εργαζοµένων στο δηµόσιο. Περαιτέρω αναδιανοµή από την εργασία στο κεφάλαιο µέσω της φορολογίας.Μετά από όλα τα παραπάνω, αντιλαμβανόμαστε πως ποτέ δεν έχουν αποδοθεί ποινικές ευθύνες στα εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα των προαναφερομένων σκανδάλων. Αποδίδονται κατά καιρούς άτυπες πολιτικές ευθύνες και είναι πλέον βεβαιωμένο πως «κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει».

Αλέξης Τσίπρας

Συνένευξη στο Γιάννη Στύλιο..................................................Θα ξεκινήσω με μια ερώτηση που πιστεύω ότι δεν έχει αποσαφηνισθεί ακόμη. Ξαφνικά, λίγο πριν τις προηγούμενες εκλογές, ακούσαμε τον κ. Καραμανλή να αναφέρει πάγωμα μισθών και συντάξεων και κανείς δεν καταλάβαινε το λόγο. Το 2009 που ξεκίνησε η οικονομική κρίση, η Ελ-λάδα ήταν μια από τις χώρες που είχε υψηλό πο-σοστό ανάπτυξης. Γεγονός, το οποίο, δεν δικαι-ολογεί το πάγωμα των δανείων. Τα χρέη άλλων χωρών υπολογίζονται σε τρισεκατομμύρια ευρώ ενώ παράλληλα δεν έχουν πρόβλημα δανεισμού. Τι οδήγησε τις αγορές λοιπόν στην παύση του δανεισμού προς τη χώρα μας; ‘Έχετε απόλυτο δίκιο. Η ελληνική οικονομία είχε πολύ σοβαρά προβλήματα, αλλά το μέγεθος του προβλήματος δεν δικαιολογεί την καταστροφή και την κοινωνική κόλαση την οποία βιώνουμε σήμε-ρα. Είχαμε μια στρεβλή ανάπτυξη. Με τον πλούτο και την υψηλή κερδοφορία να φοροδιαφεύγουν συστηματικά, την ανάπτυξη να βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στον δανεισμό, ένα αντιπαραγωγικό δημόσιο και ένα δίκτυο ενδιαμέσων να λεηλατεί συστηματικά το δημόσιο συμφέρον. Πάνω σε αυτό, ήρθε η κρίση του 2008 που άλλαξε την συμπεριφο-

ρά των αγορών. Εκεί, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ενήργησε εγκληματικά. Αναθεώρησε μόνη της το έλλειμμα, προκαλώντας την επίθεση των αγορών και κρίση δανεισμού και κατόπιν διευκόλυνε την τοκογλυφία για να οξύνει την κατάσταση και να οδηγηθούμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα πρόβλημα, που να δικαιολογεί σκληρά οικονομικά μέτρα. Και τελικά προκάλεσαν μια ανεξέλεγκτη κρίση.

Ποιος είναι ο ρόλος των οίκων αξιολόγησης; Αποτελούν μέρος του συστήματος ελέγχου της παγκόσμιας οικονομίας; ΟΙ οίκοι αξιολόγησης έχουν αποκτήσει τη δυνα-τότητα να εκβιάζουν οικονομίες, διαμορφώνοντας τους όρους δανεισμού. Το πρόβλημα ξεκινάει από την δομή του συστήματος. Τα κράτη δανείζονται από τις αγορές, και οι αγορές κερδοσκοπούν πάνω στον κρατικό δανεισμό. Όσο περισσότερο έχεις ανάγκη τα χρήματα, τόσο πιο ακριβά σε δανείζουν οι τοκογλύφοι. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ευρω-παϊκή Κεντρική τράπεζα δανείζει τις ιδιωτικές τρά-πεζες με 1%, και τα κράτη με 5%. Και έτσι υπάρχει έλεγχος στην πολιτική τους. Ό,τι κάνεις και ό,τι αποφασίζεις πρέπει να είναι υπό την έγκριση των αγορών. Αλλιώς θα φτωχύνεις.


Οι αρχηγοί των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση εκβίαζαν τους βουλευτές να ψηφί-σουν «ναι σε όλα» με την απειλή της διαγραφής. Ζούμε σε κράτος δικαίου και τέτοιες συμπερι-φορές είναι αδιανόητες. Πιστεύετε ότι κινδυ-νεύει η δημοκρατία; Η δημοκρατία δεν κινδυνεύει από τους εσωτερι-κούς εκβιασμούς που ασκούνται στο εσωτερικό ενός κόμματος. Η δημοκρατία κινδυνεύει όταν μια κυβέρνηση προσπαθεί να κρατηθεί στην εξουσία, την ώρα που τα κόμματα τα ποια την στηρίζουν, είναι μειοψηφία. Όταν η αστυνομία επιτίθεται σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που διαμαρ-τύρονται ειρηνικά. Όταν την 25η Μαρτίου δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις στο κέντρο της πόλης γιατί είναι αποκλεισμένο από δυνάμεις καταστο-λής ενώ η κρατική ασφάλεια ακροβολισμένη στις ταράτσες. Όταν τα κυρίαρχα ΜΜΕ προβάλλουν σταθερά την άποψη της εξουσίας χωρίς αντίλογο, όταν αποσιωπούν, συσκοτίζουν ή διαστρεβλώνουν γεγονότα. Επίσης η δημοκρατία κινδυνεύει, όταν η κυβέρνηση απολογείται σε κέντρα εξουσίας εκτός Ελλάδας και όχι στον ελληνικό λαό. Πρώτη φορά συμβαίνουν αυτά σε τόσο μεγάλη έκταση. Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να γίνουν άμεσα εκλογές, ώστε να προκύψει κυβέρνηση με συγκεκριμένη λαϊκή εντολή.

Τα μέτρα και οι πολιτικές του μνημονίου κατα-στρέφουν άμεσα τον τόπο και υποθηκεύουν τις επόμενες γενιές ή πρόκειται για κάτι προσωρι-νό που τελικά θα οδηγήσει στην έξοδο από την κρίση; Κατ’ αρχάς να διευκρινίσουμε ότι τα Μνημόνιο πέτυχαν. Ο στόχος όλων τους ήταν να εξαλείψουν τις κατακτήσεις των ευρωπαϊκών λαών μετά τον Β’ Παγκόσμιο, να αναδυθεί ένα νέο πολίτευμα το πολίτευμα των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Αυτή η στοχευμένη επίθεση κάλλιστα μπορεί να ανατραπεί αρκεί η κοινωνία να αποφασίσει ότι δεν ανέχεται να παραμείνει το πειραματόζωο αυτής της επιδίωξης. Διότι περί αυτού πρόκειται. Αυτό που δοκιμάζεται επάνω μας θα «εξαχθεί» και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Γι’ αυτό και είναι καθο-ριστικής σημασίας αν θα είναι νικηφόροι οι αγώ-

νες που θα δώσουμε, ενάντια στα μνημόνια. Τώρα, σχετικά με την αντιμετώπιση της οικονομι-κής κρίσης. Δεν υπάρχει περίπτωση να την αντι-μετωπίσεις με μέτρα που προκαλούν ύφεση. Γιατί τότε η κρίση θα γίνεται ολοένα και βαθύτερη. Για να βγει μια οικονομία από την κρίση πρέπει να στηριχτεί η πραγματική οικονομία και να τονωθεί η ζήτηση. Επομένως πρέπει να στηρίξει κανείς τη ρευστότητα στην αγορά και τα εισοδήματα. Όταν παίρνεις χρήματα κατ’ ευθείαν από τις τσέπες των ανθρώπων, δεν υπάρχει περίπτωση να ξεπεραστεί η κρίση. Αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα είναι λεηλασία και πλιάτσικο. Δεν υπάρχει η παραμικρή πρόθεση να αντιμετωπιστεί η κρίση. Ας μην έχουμε λοιπόν αυταπάτες ότι σε κανα χρόνο θα έχουν περάσει τα δύσκολα. Αν δεν τους σταματήσει ο κόσμος, δεν πρόκειται να σταματή-σουν πουθενά.

Ακούμε συνέχεια ότι πρέπει να γίνουν διαρθρω-τικές αλλαγές, αλλά, αντί αυτού γίνονται μόνο περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Οι διαρ-θρωτικές αλλαγές δεν προχωράνε λόγω ανικα-νότητας των κυβερνώντων ή υπάρχει κάποιο σχέδιο «εξόντωσης» της χώρας και επομένως κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους; Είναι εντελώς ασαφές τι εννοούμε «διαρθρωτικές αλλαγές». Αυτό που έχουμε δει ως τώρα είναι η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης έτσι ώστε πρακτικά κανείς από την νέα γενιά να μην θεμε-λιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Αυτό είναι διαρ-θρωτική αλλαγή. Η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων είναι επίσης διαρθρωτική αλλαγή, γιατί οδηγεί σε δραματικές μειώσεις μισθών. Η ιδι-ωτικοποίηση υπηρεσιών κοινής ωφέλειας, οι απο-λύσεις εκατόν πενήντα χιλιάδων ανθρώπων από το δημόσιο, το να ξεπουλάμε τον φυσικό και τον παραγωγικό πλούτο της χώρας, το να μετατραπεί η παιδεία σε εμπορεύσιμο αγαθό, όλα αυτά θεω-ρούνται διαρθρωτικές αλλαγές. Δεν θα οδηγήσουν σε ανάκαμψη της οικονομίας, γιατί αν ήταν έτσι, όλες οι τέως αποικίες θα είχαν σήμερα ισχυρότατη οικονομία.

Η λεγόμενη «ανάπτυξη» κρύβει πίσω της έναν

Είναι στο χέρι μας η έξοδος από την κρίση.


χρεοκοπημένο λαό με μισθούς Κίνας και οι ανα-πτυσσόμενοι τελικά θα είναι οι ξένοι επενδυτές ενώ οι Έλληνες τα φθηνά εργατικά χέρια; Η ανά-πτυξη δηλ. δεν θα έρθει για μας; Μην πάμε μακριά. Στην γειτονική Βουλγαρία που οι μισθοί είναι υποτιμητικοί για τους εργαζόμενους, δεν παρατηρείται καμιά ανάπτυξη από ξένους επεν-δυτές. Αλλά πέραν τούτου, εκείνο που έχει σημα-σία είναι να έχεις ανάπτυξη με διάχυτο κοινωνικό όφελος. Δηλαδή με αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας, με όφελος για το περιβάλλον και την τοπική κοινωνία, με αποδόσεις που φορολογούνται προς όφελος της οικονομίας. Όταν το σχέδιο είναι να μένουν αφο-ρολόγητοι οι επενδυτές, να πληρώνονται ελάχιστα οι ιθαγενείς και να καταργηθεί η χωροταξική και η περιβαλλοντική νομοθεσία, τι όφελος περιμένουμε από τις όποιες επενδύσεις;

Από το PSI ζημιώνονται τα Ελληνικά Ασφαλιστι-κά Ταμεία και οι μικροομολογιούχοι Έλληνες και ξένοι ενώ παράλληλα η χώρα δανείζεται άλλα 130 δις ευρώ. Οι συνέπειες του PSI και της νέας δα-νειακής σύμβασης είναι γνώστές: νέες μειώσεις συντάξεων και μισθών, απολύσεις στο δημόσιο τομέα κ.τ.λ. .Από το PSI θα έχει τελικά η χώρα κάποιο κέρδος; Ποια είναι η θέση σας σε αυτό το θέμα; Το PSI πανηγυρίστηκε ως μεγάλη επιτυχία. Και συνοδεύτηκε βέβαια από αδιανόητα μέτρα. Μέχρι εκείνη την ώρα, αιχμή αντιμετωπίσει ήδη την απο-τυχία του πρώτου Μνημονίου και του Μεσοπρόθε-σμου. Σήμερα κανένας πια δεν ισχυρίζεται ότι με το PSI, το χρέος της χώρας είναι πλέον βιώσιμο. Είναι θέμα χρόνου να το κηρύξουν αποτυχημένο και να πάνε σε νέο πρόγραμμα. Γιατί όσο προκαλούν ύφε-ση με τα μέτρα, τόσο θα υπάρχει απόκλιση από τους στόχους και τόσο θα χρειάζονται νέα ακόμα πιο σκληρά μέτρα. Είμαστε σε φαύλο κύκλο. Και αυ-τόν τον φαύλο κύκλο πρέπει να τον σπάσουμε μια και καλή.

Αν αποτύχουν οι στόχοι του μνημονίου κινδυνεύει η χώρα με έξοδο από την ευρωζώνη; Αυτό έχει λήξει. Η ίδια η Άγγελα Μέρκελ είπε ότι δεν αντέχει ούτε στην σκέψη εντός τέτοιου ενδε-χόμενου. Γιατί η έξοδος μιας οποιασδήποτε χώρας από την ευρωζώνη μπορεί να προκαλέσει αλυσιδω-τές αντιδράσεις που να οδηγήσουν την ευρύτερη ισορροπία του συστήματος εκτός ελέγχου. Άρα το πρόβλημα δεν είναι εκεί. Εκτός αυτού, οι στόχοι του Μνημονίου θα οδηγηθούν ούτως η άλλως σε αποτυ-χία, αυτό το ξέρουμε όλοι. Αυτό που ενδιαφέρει την τρόικα είναι να διασφαλιστούν έστω και στο ελάχι-

στο οι δανειστές από την ολοκληρωτική χρεωκοπία στην οποία μας οδηγούν. Επομένως πρέπει να απο-φασίσουμε αν θα δουλέψουμε για να σώσουμε τους δανειστές μας ή την ελληνική κοινωνία.

Ας περάσουμε στο θέμα των εκλογών. Σε περί-πτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά τις εκλογές, αναλά-βει την εξουσία, θα αποσύρει το νέο μνημόνιο; Ποιοι είναι οι βασικοί σας πολιτικοί στόχοι; Κατ΄ αρχάς όπως ενημέρωσα με επιστολή μου προς τους αρχηγούς κρατών της ευρωζώνης, τον πρό-εδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μόλις ο ελληνικός λαός αποκαταστήσει το δικαίωμά του να εκφράζει δημο-κρατικά τη βούλησή του και ανακτήσει τον έλεγχο των δημοκρατικών του θεσμών, δεν θα αποδεχθεί οποιαδήποτε απώλεια κυριαρχίας, εξωτερική πα-ρέμβαση στα εσωτερικά θέματα της χώρας ή μαζική πώληση δημοσίων επιχειρήσεων, γης και άλλων πε-ριουσιακών στοιχείων, που η παρούσα κυβέρνηση ετοιμάζεται να αποδεχθεί. Εμείς θα προχωρήσουμε στην αποσύνδεση της χώρας από τα Μνημόνια. Η καταγγελία του Μνημονίου και της δανειακής σύμ-βασης θα είναι δηλαδή η βασική μας επιλογή. Το επόμενο είναι ένα μορατόριουμ πληρωμών, δηλαδή αναστολή για ένα διάστημα τριετίας. Το μέτρο αυτό, μαζί με μέτρα όπως η φορολόγηση της υψηλής κερ-δοφορίας και του συσσωρευμένου πλούτου, και η επιβολή δημόσιου ελέγχου στο τραπεζικό σύστημα μπορεί να μας δώσει τη δυνατότητα επανεκκίνησης, ώστε να αντιμετωπίσουμε την κρίση. Χρειάζεται όμως ένα αναπτυξιακό σχέδιο που θα αφορά την πραγματική οικονομία, τις μικρές επιχειρήσεις και τους ίδιους τους ανθρώπους και τις ανάγκες τους. Αυτή σε γενικές γραμμές είναι η προγραμματική μας πρόταση.

Θα γίνουν περικοπές σε μισθούς ή και απολύσεις στο δημόσιο τομέα; Οι περικοπές στους μισθούς και στις συντάξεις θα επανέλθουν στα αρχικά τους επίπεδα;Η δική μας θέση είναι ότι για να επανεκκινήσει η οικονομία πρέπει να στηριχτούν οι μισθοί και οι συντάξεις. Αν ο κόσμος δεν έχει μια κάπως στα-θερή οικονομική βάση, η οικονομία δεν μπορεί να κινηθεί. Όσο για το δημόσιο είναι βέβαιο ότι χρει-άζεται παραγωγική ανασυγκρότηση. Αυτή όμως δεν μπορεί να γίνει πετώντας κόσμο στον δρόμο, όπως κάνει κατ’ εντολήν της τρόικας η σημερινή κυβέρ-νηση, δημιουργώντας μία κοινωνική κόλαση. Το δημόσιο μπορεί να παίξει πολύ σοβαρό ρόλο στην ανάπτυξη, όπως γίνεται παντού στην Ευρώπη και


........................................................................................................................................................................................

στις αναπτυγμένες χώρες. Το να το διαλύσουμε για να έρθουν οι κρατικοδίαιτοι κερδοσκόποι να καλύψουν το κενό, είναι οπισθοδρόμηση. Αλλά η ανασυγκρότησή του πρέπει να γίνει με σχέδιο. Όχι οδηγώντας ανθρώπους στην απελπισία.

Το έκτακτο ειδικό τέλος ακινήτων δεν είναι ει-δικό τέλος, αλλά επιβολή νέου φόρου, κάτι που είναι αντίθετο σε πλειάδα συνταγματικών διατά-ξεων (αντίθετη στα άρθρα 1, 2, 4, 5, 20, 26, 48, 78 και 101 του Συντάγματος) και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) που προστατεύει την ιδιοκτησία. Η κυβέρνηση, λοιπόν, δεν λειτουργεί σύμφωνα με το σύνταγμα και παρανομεί; Θα αποσύρετε αυτό το μέτρο; Δεν είναι η μοναδική φορά που η κυβέρνηση πα-ρανομεί και πολιτεύεται μα αντισυνταγματικό τρό-πο. Το μέτρο αυτό είναι μια από τις τόσες κινήσεις απελπισίας, που γίνονται τα τελευταία δύο χρόνια για να μαζευτεί το έλλειμμα. Το έλλειμμα είναι ανεξέλεγκτο γιατί η οικονομία είναι σε ύφεση. Επο-μένως δεν μπορείς να το αντιμετωπίσεις εισπράτ-τοντας ολοένα και περισσότερα χαράτσια. Πρώτα από όλα γιατί ο κόσμος δεν έχει πια να πληρώσει. Και δεύτερον γιατί τα χρήματα αυτά, αποσύρονται από την οικονομία και το κράτος δεν έχει πια έσοδα από φόρους. Τα χαράτσια λοιπόν πρέπει να αποσυρ-θούν. Η επιβολή έμμεσων οριζόντιων φόρων σε μια οικονομία που βρίσκεται σε κρίση, είναι εγκληματι-κή πράξη. Και φοβάμαι ότι γίνεται συνειδητά.

Έγκριτοι συνταγματολόγοι χαρακτηρίζουν το νέο μέτρο άκρως αντισυνταγματικό και καλούν τη δικαιοσύνη να σταθεί στο ύψος της και να υποχρεώσει την πολιτική εξουσία να το αποσύ-ρει. Γιατί ο εισαγγελέας του Αρειού πάγου δεν παρεμβαίνει; Δέχεται πιέσεις από κάποιους;Το χαράτσι κρίθηκε από το συμβούλιο επικρατείας, το οποίο έκανε δεκτό τον έκτακτο χαρακτήρα του. Πάντως η εμπειρία των τελευταίων χρόνων δείχνει ότι παρά την διακηρυγμένη ανεξαρτησία της, η δι-καιοσύνη δέχεται σοβαρές πιέσεις από το πολιτικό σύστημα. Η περίπτωση των οικονομικών εισαγγε-λέων, που στοχοποιήθηκαν από τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Παπαϊωάννου, είναι χαρακτηριστική. Ευτυ-χώς υπάρχουν ακόμα δικαστικοί λειτουργοί που παίρνουν σοβαρά τον ρόλο τους. Και αυτό είναι μια μεγάλη βοήθεια απέναντι στη γενικευμένη αυθαιρε-σία, με την οποία λεηλατείται σήμερα η ελληνική κοινωνία.

Καταργήθηκε το ακαδημαϊκό άσυλο αλλά η βου-λευτική ασυλία συνεχίσει. Όλα τα χρόνια της με-

ταπολίτευσης έχουν σκιαστεί από σκάνδαλα ενα-ντίον του ελληνικού λαού. Κανένας, όμως, από το ευθύνοντες, με αποκορύφωμα τα τελευταία γεγο-νότα που οδήγησαν τη χώρα στη σημερινή κατά-σταση, δεν έχει τιμωρηθεί ποτέ. Θα καταργηθεί η βουλευτική ασυλία ή θα συνεχίσει το πάρτι στο απυρόβλητο; Και φυσικά δεν εννοώ την ασυλία των ιδεών αλλά των ποινικών αδικημάτων. Ποια είναι η θέση σας; Η βουλευτική ασυλία θεσμοθετήθηκε για να προ-στατεύει τους Βουλευτές από πολιτικές πιέσεις. Αν κάποιος που θίγεται από μια κοινοβουλευτική ερώτηση μπορεί να κάνει αγωγή ή μήνυση στον βουλευτή για συκοφαντία, ή για ηθική βλάβη, τότε μπορεί θεωρητικά να επηρεάσει και την άσκηση του κοινοβουλευτικού έργου. Αλλά στην πορεία η βουλευτική ασυλία εκφυλίστηκε αφάνταστα, όπως και μια σειρά από άλλες προβλέψεις που υποτίθεται ότι κατοχυρώνουν τους βουλευτές. Η κατάσταση όπως είναι σήμερα προσβάλλει βαθύτατα τους πο-λίτες, και δυσφημεί την ίδια την δημοκρατία, Πρέ-πει επομένως να τεθούν σε νέα βάση όλα αυτά τα ζητήματα. Όμως η διαφάνεια δεν σχετίζεται μόνο με την ασυλία. Σχετίζεται με έναν απαράδεκτο νόμο που κατοχυρώνει τους υπουργούς και του οποίου εμπνευστής είναι ο κ. Βενιζέλος. Και σχετίζεται επί-σης με την συστηματική προσπάθεια των κομμάτων που κυβέρνησαν να συγκαλύπτουν τα πεπραγμένα τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περί-πτωση της Siemens. Είναι αναμφισβήτητο ότι στην πολιτική ζωή πρέπει να υπάρξει επιτέλους θεσμική θωράκιση της διαφάνειας, αλλά τα δύο πρώην με-γάλα κόμματα έχουν πολύ λερωμένη τη φωλιά τους για να προχωρήσουν σε κάτι τέτοιο. Πιστεύετε ότι υπάρχει έξοδος από το τούνελ; Θα μπορέσει η χώρα να σταθεί επιτέλους στα πόδια της; Μπορείτε να εγγυηθείτε κάτι τέτοιο; Είναι στο χέρι μας. Έξοδος από την κρίση σημαίνει ανατροπή των Μνημονίων. Και η ανατροπή των Μνημονίων εξαρτάται από το πόσο συνειδητά θα το απαιτήσει και θα το παλέψει ο κόσμος, η κοινω-νία. Δεν πρόκειται για δύο ή τρία χρόνια λιτότητας, πρόκειται για τις ζωές μας, την αξιοπρέπειά μας, το μέλλον μας και το μέλλον των επόμενων γενεών. Όσο πιο αποφασισμένη δείξει η κοινωνία να αντι-σταθεί, τόσο περισσότερο θα μας φοβηθούν. Γιατί το πράγμα πια έχει ξεφύγει από τα ελληνικά σύνορα και εξαπλώνεται σε ολόκληρη την Ευρώπη. Χρειά-ζεται λοιπόν πείσμα, αισιοδοξία και καθαρό μυαλό, Μόνο έτσι θα βγούμε από την σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα, αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη.


........................................................................................................................................................................................

Fuzzy Nerds

Η μπάντα ξεκίνησε το 1994 με τον Ανδρέα και τον Πέτρο Βυζούκη (κιθάρες, φωνητικά) και με τον Κώ-στα Δημητρίου στα τύμπανα (στο πρώτο αρχικό line-up). Η πρώτη ηχογράφηση τους περιείχε 17 από τα τραγούδια τους, η οποία, ωστόσο, δεν ολοκληρώθη-κε ποτέ. Με το θάνατο του Ανδρέα, τον Σεπτέμβριο του ‘95, σταμάτησε κάθε δραστηριότητα του συγκρο-τήματος. Ένα χρόνο αργότερα η μπάντα δημιουργή-θηκε για άλλη μια φορά. Έκανε αρκετές εμφανίσεις σε πολλές διαφορετικές περιοχές της Ελλάδας, και δίπλα σε μπάντες όπως οι Bokomolech, Closer, Λεύ-κη Συμφωνία κλπ. και ηχογράφησε δύο άλμπουμ με περιορισμένη έκδοση (“bloody fat” ‘98/“a thought about princes” 2000). Από το 1998 και μετά, μπήκαν στην μπάντα η Μα-ρία Χολέβα στο μπάσο / φωνητικά, ο Αλέξης Στα-

ματιάδης στην κιθάρα και ο Διογένης Χαντζόπου-λος στα τύμπανα. Από το Σεπτέμβριο του 2003, οι Fuzzy Nerds, εμφανιζόταν ζωντανά σε χώρους της Αθήνας, ως επί το πλείστον, ενώ επίσης, εμφανί-στκαν ως special guests δίπλα στους Blackfield στο Ρόδον (Νοέμβριος του 2004), καθώς και δίπλα στους iLiKeTRAiNS στο Gagarin 205 (Ιανουαρί-ος 2008). Οι Fuzzy Nerds είναι η πρώτη μπάντα που κυκλοφόρησε το νέο της άλμπουμ, και σε μια εντελώς νέα μορφή, που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στη μουσική βιομηχανία και αναπτύχθηκε από TMC Publishing και την Adobe Systems. Το Fuzzy Nerds Digital Album. Η εφαρμογή διανέμεται ΔΩ-ΡΕΑΝ και περιλαμβάνει: το τελευταίο album Mirror Phase(2009) και «Happy fuzzy thinkin» (2007).Δωρεάν Λήψη http://www.heedia.com/fuzzography

Συνέντευξη στο Γιάννη Στύλιο


Πώς ξεκίνησε η μπάντα σας;Η μπάντα ξεκίνησε τον Ιούλιο του 1994, όταν και αποφασίσαμε να αλλάξουμε ηχητική ρότα δίνο-ντας μεγαλύτερη έμφαση στις κιθάρες... ουσιαστι-κά μετονομάσαμε την έως τότε μπάντα μας, τους Soundness, που είχαμε συστήσει από το 1991, σε Fuzzy Nerds, αφήνοντας πίσω τα keyboards... και εγένετο από κουιντέτο σε κουαρτέτο με σαφή κι-θαριστικό και πιο garage punk ήχο...

Από πού εμπνευστήκατε το όνομα «Fuzzy Nerds»;Το “fuzzy” προήλθε από το πολύ αγαπημένο και ομώνυμο hit single των Grant Lee Buffalo... όσο για το “nerds” από το “Revenge of the Nerds”, μιά b-movie των 80’s, που για κάποιο μεταφυσικό

μάλλον λόγο θεωρήσαμε αρκετά σαρκαστικό και ταιριαστό τίτλο για εμάς... πλέον μετά από τόσα χρόνια έχουμε γίνει ένα με αυτούς τους δύο όρους και με ό,τι αυτοί δηλώνουν, είτε σε πραγματικό, είτε σε ιδεατό επίπεδο...

Ποιες είναι οι μουσικές σας επιρροές;Μπάντες όπως Sonic Youth, Cure, Placebo, Sigur Ros, Mogwai, Radiohead, Jesus & Mary Chain, Smashing Pumpkins, ή οι Nirvana παλαιότερα, αλλά και καλλιτέχνες-μορφές όπως η Pj Harvey, ο John Lennon, ο Frank Black, ή η Bjork, αποτε-λούν μάλλον σημεία αναφοράς ως ένα βαθμό, είτε μουσικά, είτε γενικότερα...

Μιλήστε μας για τη μουσική που παίζετε. Τι


είναι για σας η indie music;Ο όρος indie έχει μάλλον ξεπεραστεί πια, υπό την έννοια ότι μπορεί να χαρακτηρίσει οτιδήπο-τε δεν ανήκει σε major ή αυστηρά mainstream κλίμακα, παρά το ό,τι βεβαίως εξακολουθούμε να τον χρησιμοποιούμε... θα έλεγα πάντως ότι συνεχίζει εν πολλοίς να διατηρεί τη βασική του έννοια, αυτή δηλαδή της ανεξαρτησίας κινήσε-ων και επιλογών, αφού όλα περνούν πρώτα από τη δική σου έγκριση αυστηρά και έπειτα από οποιουδήποτε άλλου, κάτι που δεν ισχύει σχεδόν πουθενά αλλού... τώρα, εμείς ως Fuzzy Nerds προτιμούμε, τους όρους post alternative και pop noise... ο πρώτος αφορά το επόμενο βήμα αυτού που χαρακτηρίστηκε ως κατεξοχήν εναλλακτικός ήχος στα 90’s, με περισσότερα στοιχεία πειραμα-τισμού, και ο δεύτερος είναι απλώς αυθαίρετος, όπως στην ουσία και όλοι οι όροι κατηγοριοποί-ησης της μουσικής... ίσως τελικά το pop noise να μας περιγράφει καλύτερα... η μουσική μας είναι pop, με έμφαση πρώτα στη μελωδία, αλλά όχι η

pop που περιμένει να ακούσει η μαμά σου...

Πρόσφατα παίξατε μαζί με τους Puressence. Πώς ήταν η συνεργασία σας;Οι Puressence είναι μιά πολύ καλή μπάντα με πολλά χρόνια παρουσίας, μεγάλη καριέρα, με-γάλα τραγούδια και μοναδική φωνή... ήταν χαρά μας που παίξαμε μαζί τους... να φανταστείς ότι όταν είχαμε πρωτοακούσει κομμάτια σταθμούς, όπως το I suppose ή το India, αν κάποιος τότε μας έλεγε ότι θα παίζαμε μαζί τους και θα πίναμε μπύρες backstage θα τον περνάγαμε ή για ψώνιο ή απλώς για ηλίθιο... πολύ συμπαθητικά παιδιά και μουσικοί με ψυχή... με αυτό δηλαδή που ή θα έχεις, ή δεν θα έχεις και δεν θα αποκτήσεις ποτέ...

Σας έχει συμβεί κάποιο αστείο περιστατικό κατά τη διάρκεια ενός live;Πολλά... από το να μην δουλεύει ένας ενισχυτής ακριβώς επειδή ο νόμος του Μέρφυ διατυπώθηκε


έχοντας τη φωτογραφία σου στο πλάι, μέχρι και το να σου ζητάνε μεθυσμένοι τύποι που έχουν “κατενθουσιαστεί” με τη μουσική σου, να παί-ξεις “Βασιλάρα” (βλέπε Παπακωνσταντίνου)...

Ακούσατε κάποια δισκογραφική δουλειά πρόσφατα που σας άρεσε;Την καινούργια δουλειά των Bokomolech... respect...

Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης με τον οποίο θα θέλατε να συνεργαστείτε;Πολλοί και ετερόκλητοι... η μουσική δεν έχει όρια, ούτε ταμπέλες... έχει ψυχή πρώτα και χη-μεία έπειτα...Ετοιμάζετε κάποια δισκογραφική δουλειά;Μόλις κυκλοφορήσαμε ένα mini album με covers, το “Covering the fuzz...”, που διανέμε-ται μαζί με όλη τη δισκογραφία μας αποκλειστι-κά από το www.heedia.com/fuzzography

Αυτόν τον καιρό ηχογραφούμε το καινούργιο μας album, το “Killer 13”, που αναμένεται να κυκλοφορήσει μέσα στο καλοκαίρι...

Πού μπορούμε να σας ακούσουμε αυτό το διάστημα;Αυτόν τον καιρό λόγω studio, και μέχρι να τε-λειώσει το νέο album, θα υπάρξουν 2-3 live το πολύ, αλλά ακόμα δεν μπορούμε να ανακοινώ-σουμε κάτι... μετά την κυκλοφορία του album, θα έχουμε πολλά περισσότερα να πούμε...

Υπάρχει κάποια σελίδα στο Internet, όπου μπορούμε να μαθαίνουμε τα νέα σας;Υπάρχει το νέο Official Fuzzy Site, όπου μπο-ρείς να βρεις τα πάντα σχετικά με τους Nerds, κυριολεκτικά τα πάντα...www.thefuzzynerds.com


Αν και υπάρχουν πολλές και διαφορετικές απόψεις για το τί είναι μια B-Movie, υπάρχει μόνο ένας τεχνικός ορισμός του όρου. Ο κανονικός τεχνικός ορισμός είναι πως μια B-Movie ήταν η δεύτερη ταινία σε μια διπλή προβολή. Ήταν μια ταινία χαμηλού προϋπολογισμού η οποία ανήκε στην κατηγορία τρόμου, αγωνίας, επιστημονικής φαντασίας, western, gangster, αν και υπήρχαν και άλλες κατηγορίες στις οποίες μπορούσε να ανήκει μια B-Movie. Αυτός ο ορισμός, αργότερα, άνοιξε τον δρόμο σε έναν ευρύτερο ορισμό των B-Movies, ο οποίος περιλάμβανε οποιαδήποτε ταινία χαμηλού προϋπολογισμού. Αν λοιπόν έχετε δει κάποια ταινία επιστημονικής φαντασίας,

B - movies

χαμηλού προϋπολογισμού, της δεκαετίας του ‘50, ή κάποια ταινία με πρωταγωνιστή ένα αστείο τέρας, τότε έχετε δει μια B-Movie. Οι B-Movies έχουν μια αισθητική εντελώς ξεχωριστή, και συχνά παρουσιάζουν κάποιους από τους πιο αστείους διαλόγους που θα δείτε ποτέ σε ταινία.Αν και πολλοί πιστεύουν πως ο μόνος τρόπος για να κάνεις μια καλή ταινία, είναι να επενδύσεις πολλά χρήματα σε αυτή, οι B-Movies απέδειξαν πως μπορείς να κάνεις αστείες και ευχάριστες ταινίες χωρίς πολλά χρήματα, και χωρίς φανταχτερά effects. Αυτή ακριβώς η φιλοσοφία ήταν που κατέστησε τις B-Movies τόσο ξεχωριστές. Οι σκηνοθέτες

των B-Movies κατάφεραν με μικροποσά, να δημιουργήσουν κάποιες από τις καλύτερες ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου.O Ed Wood, είναι ένας Αμερικανός σεναριογράφος, σκηνοθέτης, παραγωγός, ηθοποιός, συγγραφέας και εκδότης, οι ταινίες του οποίου έχουν πολλούς φανατικούς θαυμαστές. Ταινίες όπως, “Glen or Glen-da?(1953)”, “Bride of the Monster”(1955), “Plan 9 From Outer Space”(1956), “Night of the Ghouls”(1958), αποτελούν μοναδικές δημιουργίες. Η προσπάθεια του Ed Wood να εδραιωθεί στο Hollywood τη δεκαετία του ‘50, αποτέλεσε το θέμα της ταινίας του γνωστού σκηνοθέτη Tim Burton με τίτλο “Ed Wood”(1994), έχοντας τον Johnny Depp στον πρωταγωνιστικό ρόλο.O Aμερικανός σκηνοθέτης, παραγωγός, σεναριογράφος και ηθοποιός William Cas-tle, ήταν γνωστός για τα τεχνάσματα που χρησιμοποιούσε, έχοντας ως στόχο την προώθηση των B-Movies που σκηνοθετούσε, στο κοινό. Στην ταινία “Μacabre”(1958), ένα συμβόλαιο ασφάλειας ζωής αξίας 1000$, δίνονταν σε κάθε θεατή, σε περίπτωση που αυτός τρόμαζε ή πέθαινε!.. “House on Haunted Hill”(1959), “13 Ghosts”(1960), “Homicidal”(1961), είναι μερικές από τις ταινίες του William Castle, και αποτελούν αντιπροσωπευτικά παραδείγματα του είδους.Μεγάλη είναι και η συνεισφορά των Ιταλών. Προσπαθώντας να ανταγωνιστούν τις υπερπαραγωγές του Hollywood δημιούργησαν δύο ολότελα ξεχωριστές κατηγορίες B-Movies, τις Italian-made Ιστορικές ή Βιβλικές ταινίες, και τα “Spaghetti Western”. Οι ταινίες “Hercules”(1958), και “Hercules Unchained”(1959), καθιέρωσαν τον γνωστό bodybuilder της εποχής Steve Reeves, ο οποίος είχε και τον πρωταγωνιστικό

ρόλο, ως το τέλειο παράδειγμα του μυθικού ήρωα Ηρακλή. Ο πασίγνωστος πια Clint Eastwood, απέκτησε αναγνωρισημότητα παίζοντας ως ο “Man With No Name” στην τριλογία του Ιταλού σκηνοθέτη Sergio Leone “Dollars”: “A Fistful of Dollars”(1964), “For a Few Dollars More”(1965), “The Good, the Bad and the Ugly”(1966).Οι B-Movies αποτελούν ένα μεγάλο κομμάτι στην ιστορία του κινηματογράφου, και θα ήταν αδύνατο να συνοψιστούν σε ένα άρθρο. Για πολλούς, είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσες και διασκεδαστικές από τις υπερπαραγωγές του Hol-lywood. Για εμάς, είναι κάτι πολύ παραπάνω από έναν τεχνικό ορισμό σε κάποιο λεξικό..

René Magritte γράφει το Happy Puppy

“La Trahison des Images”

Ο René Magritte γεννήθηκε στις 21 Νοεμ-βρίου του 1898, στην πόλη Λεσσίν του Βελ-γίου. Ήταν ένας σουρεαλιστής καλλιτέχνης, που έγινε γνωστός για τις πνευματώδεις απεικονίσεις που ζωγράφισε, οι οποίες διε-γείρουν τη σκέψη των θεατών. Τα έργα του, προκαλούν την αίσθηση της αντίληψης του παρατηρητή. Φοίτησε στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών στις Βρυξέλλες (1916-1918), αν και θεωρούσε τα μαθήματα κοινότοπα και βαρετά. Οι πίνακες που ζωγράφισε από το 1918 έως το 1924 είναι κυρίως γυμνά, με επιρροές από τον κυβισμό και τον φουτου-ρισμό. Σημαντικό σημείο στην εξέλιξη του Magritte αποτέλεσε η εξοικείωσή του με

τον Giorgio de Chirico και το καλλιτεχνικό ρεύμα του ντανταϊσμού. Το 1925, συνεργά-στηκε στα περιοδικά Aesophage και Marie με μια ομάδα ντανταϊστών, αποτελούμενη από τους Mesens, Arp, Schwitters, Tzara, Ray και Picabia. Το 1926, φιλοτέχνησε τον πρώτο του σουρεαλιστικό πίνακα με τίτλο “Le jockey perdu” (Ο αναβάτης που χάθηκε), τον οποίο και συμπεριέλαβε στην πρώτη του έκθεση το 1927 στις Βρυξέλλες. Η επίθεση που δέχτηκε από τους κριτικούς ήταν μαζική. Απογοητευμένος με την αποτυχία, μετα-κόμισε στο Παρίσι όπου έγινε φίλος με τον André Breton, και μέλος της ομάδας των σουρεαλιστών. Εκεί διαμόρφωσε το ιδίωμα Magritte της εννοιολογικής ζωγραφικής,


που παρέμεινε σχεδόν αμετάβλητο μέχρι το τέλος της ζωής του. Στα έργα του συχνά παραθέτει συνηθι-σμένα αντικείμενα, ή κάποιο ασυνήθιστο πλαίσιο, δίνοντας νέες ερμηνείες σε γνωστά αντικείμενα. Το 1928-1929, ζωγράφισε τον πίνακα με τίτλο: “La Trahison des Images” (Η Προδοσία των Εικόνων). Ο πίνακας δεί-χνει μια πίπα. Κάτω από την πίπα, ο Magritte ζωγράφισε το κείμενο: “Ceci n’ est pas une pipe” (Αυτό δεν είναι μια πίπα). Φαίνεται οξύμωρο, όμως είναι αλήθεια. Ο πίνακας δεν είναι μια πίπα, είναι η εικόνα μιας πίπας. Όταν ο Magritte ρωτήθηκε γι’ αυτόν τον πί-νακα, είπε: “Φυσικά και δεν είναι μια πίπα. Μπορείς να την γεμίσεις με καπνό;”… Ο René Magritte περιέγραψε τα έργα του λέγοντας:

Η ζωγραφική μου είναι ορατές εικόνες που δεν κρύβουν κάτι — προκαλούν μυστήριο και, πράγματι, όταν κάποιος βλέπει έναν από τους πίνακές μου, θέτει στον εαυτό του αυ-τήν την απλή ερώτηση: «Tι σημαίνει αυτό;» Οι πίνακές μου δεν σημαίνουν κάτι, επειδή και το μυστήριο δεν σημαίνει κάτι — είναι απλά άγνωστο.


Ο θάνατος είναι μόνο η αρχή της δεύτερης πράξης

Ένας ηθοποιός, με επιβλητική παρουσία στο Θέατρο, τον Κινηματογράφο, την Τη-λεόραση. Δάσκαλος μιας ολόκληρης γενιάς ηθοποιών. Η προσφορά του Νίκου Βασταρ-δή στην Τέχνη, συντελεί στη διαμόρφωση της ιστορίας του Νέου Ελληνικού Θεάτρου.Γεννήθηκε το 1924 στον Πειραιά και σπού-δασε στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης, του Κάρολου Κουν. Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 1942, στην «Αγριό-παπια» του Ερρίκου Ίψεν. Το 1945-1946 συνεργάστηκε με το Θέατρο του Λαού και τους Ενωμένους Καλλιτέ-χνες, παίζοντας στον «Ιούλιο Καίσαρα» του Σαίξπηρ, στον «Μακρινό δρόμο» του Αρ-μπούζωφ και στο έργο του Μπ. Σω «Πάνω στα βράχια». Tο 1947 συμμετείχε στον θί-ασο του Γιώργου Παππά και το 1948 στο θίασο Βασίλη Λογοθετίδη.Το 1953 συγκρότησε δικό του θίασο οπε-ρέτας, ενώ το 1955 και το 1956 ερμήνευσε τον Βοναπάρτη στο έργο του Τσβάιχ «Του φτωχού τ’ αρνί» με τον θίασο Τζ. Καρού-σου-Μαίρης Λεκκού. Από το 1958 έως το

1962 συνεργάστηκε με το Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο του Μάνου Κατράκη.Το 1965, μαζί με τον Μάνο Κατράκη και την Έλσα Βεργή, περιόδευσε στην Ευρώπη, παρουσιάζοντας αρχαίες τραγωδίες. Την περίοδο 1965 - 1966 έγινε συνθιασάρχης με τον Κώστα Ρηγόπουλο και την Κάκια Αναλυτή. Το 1973 περιόδευσε με προσωπικό θίασο σε επαρχιακές πόλεις και αμέσως μετά έπαιξε, σε συνεργασία με τη Νόρα Βαλσάμη, στο έργο του Μαρκ Ζιλμπέρ Σωβαζόν «Ξενοδο-χείο η ευτυχία». Ένα χρόνο αργότερα, ως συνθιασάρχης με την Ελένη Ερήμου, ανέ-βασε στο Θέατρο «Γκλόρια» το έργο του Άλκη Παππά «Σου χαρίζω τη γυναίκα μου».Το 1982 ίδρυσε το Θέατρο «Θεμέλιο», όπου σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε σε πολλά έργα, όπως: «Τα διαστημικά χρυσάν-θεμα» του Ζίντελ, «Κλειστές πόρτες» του Σαρτρ, «Μάκβεθ» του Σαίξπηρ, «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη. Στη μεγάλη οθόνη εμφανίστηκε σε δεκά-δες ταινίες, με πιο χαρακτηριστικές τις:

Νίκος Βασταρδής της Όλγας Θάνου


«Χωρίς συνείδηση», «Ιπποκράτης και Δη-μοκρατία», «Παύλος Μελάς». Η στροφή του Νίκου Βασταρδή στη μικρή οθόνη την δεκαετία του 1970 υπήρξε άκρως επιτυ-χημένη, αφού σημείωσε μεγάλη επιτυχία συμμετέχοντας σε τηλεοπτικές διασκευές θεατρικών έργων και σειρές όπως οι: «Εν τούτω νίκα», «Ανακριτικό γραφείο» και «Πορφύρα και αίμα».Δίδαξε για πολλά χρόνια υποκριτική στη Σχολή Γ. Θεοδοσιάδη και το 1992 ίδρυσε δική του Δραματική Σχολή που λειτουργεί στα πλαίσια του Θεάτρου «Θεμέλιο». Ήταν

μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (Σ.Ε.Η.) με ημερομηνία εγγραφής 1-3-1943, της Εταιρείας Σκηνοθετών και της Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων. Η διαρκής και ακούραστη πορεία του Νί-κου Βασταρδή στο χώρο της Τέχνης μαρ-τυρά την αγάπη του και την αφοσίωσή του σε αυτή. Η απουσία του, αποτελεί μεγάλη απώλεια για τον πολιτισμό μας. Σε ηλικία 87 ετών ο Έλληνας ηθοποιός, σκηνοθέτης και θεατρικός συγγραφέας έφυγε από κοντά μας, κληροδοτώντας μας το πολύτιμο καλ-λιτεχνικό του έργο.


Η ποίηση μέσα σε κάθε άνθρωπο απλώνεται δι-αφορετικά. Φανερώνει κάτι άλλο. Κι οι ποιητές πλανώνται πως αυτοί την αισθάνονται μονάχα, ξεχνώντας πως ποίηση δεν είναι του λόγου η τέ-χνη, αλλά της καρδιάς.Η δική μου ποίηση είναι ο έρωτας τον Απρίλη. Μια καφέ κιθάρα σε ένα πλακόστρωτο και μι-κρούλικα παιδάκια να τρέχουν χορεύοντας. Μπα-λόνια αδέσποτα στα σύμπαντα. Ο τσακωμός δυο φίλων σε ένα λεωφορείο. Η ποίησή μου είναι όλα όσα διαδραματίζονται στις εσώτερες θεατρικές σκηνές μου. Το όνειρο που είδα χτες βράδυ, ένα φευγαλέο βλέμμα με μια άγνωστη στο δρόμο, η ψιχάλα μιας βροχής στο τζάμι ενός αυτοκινήτου. Πράγματα που γίναν και περάσανε και κανείς δεν τα κατέγραψε γιατί κανένα δεν ενδιαφέρουν. Στα τετράδια τα αόρατά μου θέση έχουν περίοπτη κι είναι τόσο πολλά που ξεχνώ να τα γράψω. Θέλω- και όλο ξεχνώ- να γράψω για ένα σκύ-λο που κοιμάται γαλήνια στις σκάλες των Mac Donalds, για το πρώτο ξημέρωμα του Οκτώβρη που πιέζει το καλοκαίρι να φύγει από τα σώματα και τα σύννεφα, για τα νεράντζια που σαπίζουν αέναα στα κρύα τσιμέντα, μην καταφέρνοντας να βρουν τον αληθινό προορισμό τους. Υπάρχουν σκιές σε σοκάκια, λακκάκια σε μάγουλα, ένα περιστέρι που κουτσαίνει, ένα χαρτάκι με κινητό

πάνω γραμμένο που το παίρνει για πάντα η νύχτα κοντά της με συνεργό τον άνεμο. Όλοι νοιάζονται για τους ανθρώπους και τι λένε οι άνθρωποι και τι νιώθουν και πώς ντύνονται. Μα βαριέμαι, βαριέμαι ώρες ώρες τους ανθρώπους. Ο πόνος των πραγμάτων κάποτε είναι οξύτερος. Και το λιωμένο νεράντζι ζητά απεγνωσμένα να χωρέσει σε ένα ποίημα. Κι εγώ ζω για τη στιγμή της δημιουργίας, όταν βράδυ, μες στου ύπνου τη σιγή, εγώ ξύπνια χτίζω ποιηματάκι ποιηματάκι τις αλήθειες και τους πόνους. Σπάνια μέρα να γράψω κάτι. Τη μέρα ανακαλύπτω την ποίηση στο φως. Τη νύχτα την ανασυνθέτω φωτεινότερη. Και μ’ αρέσει και το γράψιμο με τη βροχή. Η φύση κάνει φασαρία για να μας εμπνεύσει. Εμείς πρέπει να αφήσουμε τις ψυχές και τα σαρκία μας απροφύ-λαχτα κάτω από τη φούρια της.Εσύ γράφεις ποίηση μετά από ώρες σκέψης και προσπάθειας. Αν υποθέταμε ότι μου ζητούσες συμβουλές για μια σωστή μέθοδο γραψίματος, θα σε απογοήτευα, ίσως με την απάντησή μου ότι μέθοδος δεν υπάρχει. Σου λέω ,αντί αυτού, να γράψεις ένα ποίημα επειδή το χρώμα του φεγγαριού σου θύμισε το χρώμα του δέρματος αυτής που αγαπάς. Επειδή, το καινούργιο σου φουστάνι εμπνέει τον ήλιο να το φωτίσει περισσότερο από όλα τα άλλα. Γράψε

Π-οίηση της Γεωργίας Δρακάκη

Η δική μου ποίηση


Δείτε την έκθεση στο: http://city-vibes.gr

ΕΤΣΙ. Για τον άνθρωπο, για το τίποτα, για τα πάντα. Γράψε μικρά ή και αχανή ποιήματα. Μη φοβάσαι τη λέξη αγάπη μέσα σε αυτά, επειδή την κάνανε να μοιάζει με κλισέ, μη φοβάσαι κα-μιά λέξη. Κάποτε, έκραζαν τους ποιητές για τη νεοελληνική, τώρα μη φοβάσαι να τ’ ακούσεις από αυτούς που ξινίζουν με μια βρισιά μες στους στίχους σου. Γράψε ποίημα κάθε μέρα, όχι επί χάρτου κατ’ ανάγκη. Το ποίημα είναι η ποιητική σκέψη και η ποιητική ζωή. Ξέρω ποιητές που δε γράψαν ούτε ένα στίχο. Και στιχοπλόκους δεκάδες, που αρνούμαι να ονομάσω ποιητές. Το έργο του αληθινού ποιητή είναι να ζει. Και εσύ προτού αποφασίσεις να σε τιτλοφορήσεις ποιητή, πρέπει να ζήσεις.Πρέπει να διαβάσεις άλλους ποιητές, να κοιτάξεις ζωγραφιές, να περ-πατήσεις στο δρόμο και στη φύση, να μιλήσεις και να διαφωνήσεις με τους συνανθρώπους σου, να έχεις απορίες. Όλος αυτός ο ζωμός της ζωής θα αναδεύεται μέσα σου, μέχρι που ,πηχτός και νόστιμος, σα θρεπτική σούπα, θα κατακάτσει σε ένα φύλλο του τετραδίου σου, γεμάτος βιταμίνες για όσους τον διαβάσουν. Η ποίηση είναι τροφή: δίνει θερ-μίδες στην ψυχή, μόνο που σε αντίθεση με τις θερμίδες της σάρκας, η ποίηση την αδυνατίζει την ψυχή, την εξαϋλώνει, την κάνει πιο ευαί-σθητη, πιο απαλή. Η ποίηση, επίσης, δίνει τους χυμούς της αμφίδρομα: και σε αυτόν που τη δη-μιουργεί και σε αυτόν που την προσλαμβάνει.

Και, συχνά, κινείται στο σύμπαν κυκλικά. Γιατί σχεδόν πάντοτε ένας ποιητής γεννιέται μέσα μας όταν διαβάσουμε το ποίημα κάποιου άλλου. Κι όνειρο κάθε ποιητή είναι να εμπνεύσει, είναι από τα ποίηματά του να φυτρώσουν κι άλλα, καλύτερα.Κανείς όμως δεν μπορεί να σε καθοδηγήσει για το πώς θα γράψεις, κανείς δεν μπορεί να μας καθοδηγήσει για να γράψουμε. Η ποίηση δεν καθοδηγείται, σπέρνεται μέσα μας από τα όνει-ρα και τα βιώματά μας και αναπάντεχα κάποια στιγμή ξεσπά σαν καταιγίδα στους ουρανούς της έμπνευσής μας. Κι οι στάλες είναι τα- ακόμα;- άσημα ποιηματάκια μας. Αυτά που στα κρυφά καμαρώνουμε, αυτά που διαβάζουμε στις βρα-διές ποίησης με άγχος στους φίλους μας, αυτά που σκεφτόμαστε να διαβάζονται από ξένα μάτια και καμαρώνουμε σα να’ ταν παιδιά μας. Λες και δεν ξέρουμε ότι τα ποιήματα ανήκουν μονάχα στην Ποίηση: ότι αυτή τα γεννά και ,κάποτε, τα φονεύει. Εμείς είμαστε οι μαίες των ποιημάτων που ήδη υπάρχουν σα νεογνά στην κοιλιά της Μάνας τους. Εμείς τα ξεγεννάμε, πο-νάμε μαζί τους κι έπειτα, σαν καλοί νονοί, τους δίνουμε όνομα και συνδέουμε το πνεύμα μας για πάντα μαζί τους. Τα αγαπάμε. Και ονειρευόμα-στε να τα αγαπήσουν και οι άλλοι.

Επικοινωνία: [email protected]το blog μου: leksilewsi.blogspot.com.


Οι ταινίες με θρησκευτικό περιεχόμενο μας κατακλύζουν κάθε χρόνο, αυτές τις μέρες, καθώς τα κανάλια της τηλεόρασης τις προ-βάλλουν με ιδιαίτερο ζήλο. Οι περισσότερες ταινίες αυτού του είδους, γνώρισαν μεγάλη επιτυχία μιας και η θεματολογία τους ήταν αρκετή για να εξασφαλίσει πληθώρα θεα-τών.Ωστόσο, οι ηθοποιοί που υποδύθηκαν τον Ιησού δεν εισέπραξαν το μερίδιο τους από την επιτυχία της εκάστοτε ταινίας. Μάλιστα, πολλοί έφτασαν να μιλούν για μια κατάρα που κατατρέχει τους κινηματογραφικούς Θεανθρώπους. Ας δούμε μερικά χαρακτηρι-στικά παραδείγματα.

Ο Βασιλεύς των Βασιλέων, του Nicholas Ray (1961).

Για τον ρόλο του Ιησού επιλέχθηκε ο Jeffrey Hunter. Αν και ήταν ήδη γνωστός, η καριέρα του, μετά την προβολή της ταινίας πήρε τη

κατιούσα. Σε ηλικία 42 ετών είχε τραγικό θάνατο. Μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο, έπεσε και τραυματίστηκε από ένα αιχμηρό αντικείμενο. Την επόμενη μέρα, πέθανε από εγκεφαλική αιμορραγία.

Ο Χριστός ξανασταυρώνεται, του Βασίλη Γεωργιάδη (1975).

Σε αυτή την ελληνική σειρά πρωταγωνίστη-σε ο Αλέξης Γκόλφης, ο οποίος μετά την ολοκλήρωση της δεν κατάφερε να εργαστεί ξανά. Ο θάνατος τον βρήκε τον Αύγουστο του 2007 στην πλατεία Κολιάτσου, όπου ζούσε, καθώς ήταν άστεγος. Ο άτυχος ηθο-ποιός, παρέμεινε για δύο μήνες στο νεκροτο-μείο, καθώς δεν βρέθηκε κανείς να αναγνω-ρίσει το πτώμα.

Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ, του Franco Zeffirelli (1977).

Η κατάρα των ρόλων του Ιησού

Σινεμά


........................................................................................................................................................................................

Τα Πάθη του Χριστού, του Mel Gibson (2004).

Μια επιτυχημένη ταινία, αν και κατηγορήθηκε για υπερβολική βία. Στα γυρίσματα, ο πρωτα-γωνιστής Jim Caviezel εκτός του ότι έβγαλε τον ώμο του στο σταυρό και υπέφερε από υπο-θερμία και πνευμονία, χτυπήθηκε δύο φορές από κεραυνό!

........................................................................................................................................................................................

O Robert Powell συνδέθηκε όσο κανένας με την εικόνα του Ιησού, και είναι ευρέως απο-δεκτό πως ενσάρκωσε εκπληκτικά τον Θεάν-θρωπο. Όμως, οι περισσότεροι σκηνοθέτες διστάζουν να δώσουν στον “άνθρωπο που υποδύθηκε τον Ιησού”, ρόλους “γήινους”, ρόλους “ανθρώπινης αδυναμίας”.

Ο τελευταίος πειρασμός, του Martin Scorsese (1988).

Η ταινία αυτή χαρακτηρίστηκε αιρετική, και όπου προβλήθηκε ξεσήκωσε τεράστιες αντιδράσεις. Συγκεκριμένα, στη χώρα μας, οι κινηματογράφοι που επιχείρησαν να την προβάλλουν πυρπολήθηκαν, και οι θεατές κακοποιήθηκαν από αγανακτισμένους πι-στούς… Ο πρωταγωνιστής Willem Dafoe, κατά την διάρκεια των γυρισμάτων, αντιμε-τώπισε πρόβλημα όρασης στο ένα του μάτι, λόγω αλλεργίας.

O Χάρης Γιούλης σπούδασε μουσική, αρχι-κά σε ωδείο, και έπαιζε κιθάρα στο συγκρό-τημα «Gold Fingers». Για τέσσερα χρόνια με τους “Gold Fingers» υπήρξε πλούσια καλλι-τεχνική δράση κάνοντας εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα, και σε ηλικία 22 ετών φεύγει για το Παρίσι για σπουδές πάνω στην τζαζ μουσική – ενορχήστρωση. Εκεί γνώρισε τον Βαγγέλη Παπαθανασι-ου που έπαιξε καθοριστικό ρόλο τα επόμενα χρόνια στη μουσική του πορεία. Συνεργά-στηκε με τον Αργύρη Κουλουρη « Aphrodite Childs» και έλαβε μέρος στο φεστιβάλ μου-σικής στης Κάνες. Εκεί συναναστράφηκε με σπουδαίους μουσικούς όπως τον Χρήστο Περτσινίδη, Χασούρο Δημήτρη, και τον Παύλο Παυλίδη (Ξύλινα Σπαθιά). Επίσης κατά την διάρκεια της διαμονής στο Παρίσι έπαιζε με το σχήμα BRD potes σε διάφορα clubs.

Γυρνώντας στην Ελλάδα έκανε την πρώτη δισκογραφική του δουλειά σαν τραγουδοποι-ός με Τίτλο «Σκόρπιες Εικόνες» («Κίνηση») Στη συνέχεια συνεργάστηκε με πολλούς καλλιτέχνες όπως: Γιάννης Σπανός, Βαγγέ-λης Γερμανός, Γιώτα Νέγκα, Τάκη Βούη, Γιώργο Τζώρτζη, Νατάσα Γερασιμίδου, Πέγγυ Ζήνα. Επίσης υπήρξε συνιδρυτής του συγκροτήματος «Πλάγιος Ήχος».Στο φεστι-βάλ έντεχνου τραγουδιού στην Λευκιμη της Κέρκυρας ένα από τα τραγούδια βραβεύτηκε ως ένα από τα καλύτερα. Παράλληλα σπούδασε Βυζαντινή μουσική και φωνητική στην Ελλάδα στη σχολή Μη-τροπόλεως Μεσογαίας και Λαυρεωτικής του Ανδρέα Βουτσινά όπου και αποφοίτησε Αυτό το διάστημα εμφανίζεται σε μουσι-κές σκηνές παρουσιάζοντας την τελευταία δισκογραφική του δουλειά με τίτλο «Ο φα-ροφύλακας» σε στίχους Αγγέλου Παπαγε-ωργίου και μουσική δική του. Σύγχρονα ακουστικά ηχοχρώματα σε μοτίβα που αγκαλιάζουν την παράδοση μέσα από τη σημερινή οπτική, συνθέτουν το υλικό του δίσκου του Χάρη Γιούλη. Σύγχρονα έντεχνα λαϊκά τραγούδια, που τα χαρακτηρίζει η ανησυχία, άλλοτε μέσα από μια ευαίσθητη κι άλλοτε μέσα από την πλά-για κριτική ματιά για τη ζωή, τον έρωτα και τον περίγυρο τους, πάντοτε όμως με σπάνια αμεσότητα. Συντελεστές: Κώστας Τσέκας: μπουζούκι, μπα-γλαμάς, σόλο ακουστική και κλασσική κιθάρα, 2) Ρωμαίο Δημητρίου: ακορντεόν, 3) Βαγγέλης Μπου-λουχτσής: ηλεκτρικό μπάσο, 4) Τεό Λαζάρου: κο-ντραμπάσο, 5) Χρήστος Λιάτσος: τύμπανα, 6) Αρσέ-νης Νάσσης: τύμπανα, 7) Χάρης Γιούλης: τραγούδι, κιθάρες, φωνητικά

Χάρης Γιούλης - ένας σύγχρονος τραγουδοποιός

Music Vibes


«Ένα Ξωτικό στον Κήπο της Ουτοπίας»

Βιβλίο

Το «Ένα Ξωτικό στον Κήπο της Ου-τοπίας» είναι ένα πολύ ασυνήθιστο βιβλίο γραμμένο από δυο συγγραφείς που ανήκουν σε διαφορετικές γενιές. Ακροβατώντας ανάμεσα στο παρελ-θόν, το παρόν και το μέλλον, ανα-πλάθοντας μύθους, ανασκαλεύοντας μνήμες, πατέρας και κόρη ανταλλά-σουν ελπίδες, φόβους, σκέψεις και πόθους που δεν χάνονται στην λήθη, αλλά περνάνε από γενιά σε γενιά. Οι

αφηγήσεις μετεξελίσσονται σε στί-χους, συνδιαλέγονται και διανοίγουν τα δικά τους άγνωστα μονοπάτια, που άλλοτε χωρίζονται, άλλοτε δια-τρέχουν παράλληλα τους φοβερούς τούτους καιρούς, όπου όμως «κάθε στιγμή του χρόνου αποτελεί την στε-νή πύλη μέσα απ’ την οποία μπορεί να διέλθει ο Μεσσίας», και άλλοτε διασταυρώνονται. Ο προορισμός όμως παραμένει κοινός: η Ουτοπία.

Η Συγγραφέας, Στέλλα Καραμπα-κάκη, κάνει δώρο το βιβλίο «Ένα Ξωτικό στον Κήπο της Ουτοπίας» σε τρείς αναγνώστες μας. Για να κερ-δίσετε το βιβλίο μπείτε στη σελίδα μας στο facebook (facebook.com/cityvibesmagazine) και γράψτε ενα σχόλιο, ότι θέλετε, στη φωτογραφία του εξωφύλλου. Στους τρείς πρώτους, θα σταλεί ταχυδρόμικώς το βιβλίο, σε διευθυνση που θα μας υποδεί-ξουν, μετά το πέρας του διαγωνισμού. e-mail: [email protected]


«ΚΕΡΑΜΕΙΚO ΟΝΕΙΡO» Ομαδική έκθεση φωτογραφίας

Φωτογραφία

«Έξι φωτογράφοι, έξι ιστορίες. Ένα θέμα: Κεραμεικός.Αναζητώντας την ταυτότητα της ιδιαίτερης αυτής γειτονιάς της Αθήνας..Αποθανατίζοντας στο φωτογραφικό χαρτί πρόσωπα , κτήρια, αντικείμενα, στιγμές... Κάθε θεματική και μια ιδιαίτερη προσωπική ματιά.Δημιουργώντας έτσι έξι διαφορετικές ιστο-ρίες, έξι διαφορετικά «κεραμικά» όνειρα.Μια έκθεση-φωτογραφική περιπλάνηση στους δρόμους του Κεραμεικού και των αν-θρώπων του»

Τα ονόματα των συμμετεχόντων είναι: ΡΕΝΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥΠΑΥΛΟΣ ΖΑΜΕΝΟΠΟΥΛΟΣΜΑΓΔΑ ΚΑΠΠΑΜΑΡΙΑ ΜΑΝΩΛΟΠΟΥΛΟΥΓΙΩΤΑ ΡΩΦΑΛΙΚΟΥΓΙΩΡΓΟΣ ΤΡΑΝΤΑΣ

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:Εγκαίνια: Τετάρτη 21 Απριλίου στις 9μμΔιάρκεια έκθεσης: 21 Απριλίου – 8 Μαΐου 2012Ωράριο λειτουργίας: καθημερινά 2 - 10μμΕίσοδος: ΕΛΕΥΘΕΡΗΤηλ. πληροφοριών: 2114000863 (Δευτέρα – Παρασκευή 11πμ - 5μμ )Booze Cooperativa, Κολοκοτρώνη 57, Αθήνα (γκαλερί Αγ. Ειρήνης)


Κυρά ΦροσύνηΤο πλοίο που δεν φεύγει ποτέ...Όπως τα πλοία που δεν πάνε ποτέ πουθενά διότι βρίσκονται μέσα στη θάλασσα και αυτοί που ταξιδεύουν είναι οι άνθρωποι... Η Κυρά Φροσύνη αποτελεί το σταθερό σημείο αναφοράς στα ακόρντα των αντιθέσεων και συμφωνία πολλαπλών στο ταξίδι της Παμβώτιδας. Σκυλοσόφου 6, Ιωάννινα. τηλ. 2651073984

city vibes #6

Documents