chimereschimeresthe neuron stimulating zine

τεύχος 006 [030405] – διανέμεται χωρίς αντίτιμοwww.chimeres.gr

μουρμούρες αναλήθειες γκρίνιες υπεκφυγές

υπεροψίες συνομωσίες προδοσίες ψέματα ματαιότητες

αλλαγές συμβιβασμοί εγωισμοί ναρκισσισμοί ασέλγειες

διαστρεβλώσεις παρεξηγήσεις βαττολογίες έλεγχοι

θρασυδειλίες επιβεβαιώσεις πιθανότητες δισταγμοί αβεβαιότητες

φανατισμοί διστακτικότητες ανασφάλειες υποθέσεις περιορισμοί

πάμε να φύγουμε, ποτέ δεν είναι αργά

identity ii

chimeres: the neuron stimulation zine [ideas; articles; viruses; senses; stupidity; madness;

painkillers; little green people; interviews; mad writers; madder readers; brainpollution; literature; science; music; movies; philosophy; irony; humor; disclosure;mind games; feedback; communication; creativity; contradiction; destruction;pleasure; self torture; math equations; quantum determinations; comics; prophecies;questioning answers; answering questions; experiments; psychoanalysis practice;non-lobotomized brains;]

discover it: web [www.chimeres.gr]

feel free to reproduce them; feel free to communicate; feel free to contribute:mail: [mail@chimeres.gr] web: [www.chimeres.gr/mail.php]

indexτο ημερολόγιο ενός τρελού – [comzeradd]όμορφη ζωή – [fun.da.mental]αδερφοφάδες – [baphomet]scene creamers – [ligansai]δεν φταίω εγώ – [cham.kor.]δαμάζοντας τα κύματα – [comzeradd]το κάθετο κρεβάτι – [ligansai]αμπάριζα – [stamen_feson]talkin’ ‘bout my generation – [scryscrapper]cine εξομολογήσεις – [samurai!fat]brasil – [samurai!fat]in the years of arronauxαστρολογικές προβλέψεις 1 – [retinotopic]αστρολογικές προβλέψεις 2 – [comzeradd]πελοποννησιακός πόλεμος – [baphomet]010402γγ – [stamen_feson]τι – [gimiris]lost bodies – [cham.kor.]αυτο;σχεδιασμός σε ντο μείζονα – [fun.da.mental]muslimgauze – [ligansai]η μαγκιά της γενιάς μου – [cham.kor.]ατομικό και κοινωνικό συμφέρον – [baphomet]οι όμορφες ειδήσεις, όμορφα καίγονται

iiiivvviiviiiixixx

xiiixvxvixixxxiiixxivxxvixxviiixxviiixxixxxxxxxiixxxiiixxxvxxxvii

«navigare necesse es. vivare no es necesse.»

[ σκέψεις εξωφύλλου: cham. kor. ]

so-called editorial iii

το ημερολόγιο ενός τρελού[comzeradd]

Το παρόν κείμενο γράφτηκε στις αρχές του χρόνου, λίγες μέρες μετά και στον απόηχοτου σεισμού στη σουμάτρα, εν είδη σχολιασμού της επικαιρότητας. Είναι κι αυτό μια αρρώστιαπου χρίζει ψυχοφαρμακευτικής αγωγής (ο σχολιασμός, όχι το κείμενο).

Το κίνητρο ήταν – και είναι – να καταδείξω πως πίσω απ' τα δακρύβρεχτα δελτίαειδήσεων βρίσκονται κάποια – επιτυχώς οφείλω να ομολογήσω – αποκρυπτόμενα γεγονότα.Κυρίως αυτό της αιτιοκρατίας. Όσο κι αν παρουσιάστηκαν τα κλισέ περί μαινόμενης φύσης,περί συμφοράς και άδικης μοίρας (αυτή η κλωθώ τι μας κάνει), αυτό που πρέπει να γίνεικατανοητό είναι πως ο θύτης δεν είναι ούτε ο εγκέλαδος ούτε το “φονικό” τσουνάμι. Τα αίτιαβρίσκονται αλλού.

Η unesco είχε προσφέρει δωρεάν προ ενός χρόνου συσκευές πρόβλεψης παλιρροϊκώνκυμάτων στη σρι λάνκα (ης εκ των πληγέντων), η οποία όμως αρνήθηκε. Η πρόβλεψη τωνπαλιρροϊκών κυμάτων θα είχε σώσει μέχρι και 100.000 ανθρώπινες ζωές (david adam,“gurdian”, 28/12/04). «τα γεγονότα είναι ξεροκέφαλα πράγματα». Η άρνηση λήψης τηςδωρεάν βοήθειας έγινε κάτω απ' την πίεση των πολυεθνικών ξενοδοχειακών και ταξιδιωτικώνεπιχειρήσεων που θεώρησαν πως η εγκατάσταση τέτοιων μηχανημάτων θα τρόμαζε τους“τουρίστες” (δηλαδή εμάς), γεγονός που θα έπληττε τα κέρδη τους και τους δείκτεςανάπτυξης των “ανεπτυγμένων” χωρών (δηλαδή εμάς).

Είπαμε: αιτιοκρατία. Οι πράξεις μας διέπονται από αίτια, όχι υπερβατολογικά, μηδέθεϊκά. Η δομή της κοινωνίας εντός της οποίας πράττουμε και σκεπτόμαστε, προβάλει πάνωστη συμπεριφορά μας και μετασχηματίζει την ιδιοσυγκρασία μας. Σε ένα παγκόσμιοπεριβάλλον ελεύθερης (όχι για όλους κατά τα φαινόμενα) αγοράς, το κέρδος (και δη η αέναηπροσπάθεια αύξησής του) κυριαρχεί. Αυτό λοιπόν είναι που αλλοτριώνει κάθε προσπάθειαεξιλέωσης και smsευρωβοήθειας. «Η αχαλίνωτη ελευθερία για τους λύκους σημαίνει θάνατοςγια τα πρόβατα» (isiah berlin).

Ας ξεκαθαρίσουμε – για να προχωρήσουμε – πως ο υπέρογκος αριθμός θυμάτων δενοφείλεται ούτε στην εκδικητική φύση (η οποία άλλωστε στερείται τέτοιων προθέσεων,ελλείψει συνείδησης), ούτε σε “μηνύματα” απ' το υπερπέραν (εκτός αν ο γείτονας σουφτιάχνει κιβωτό), αλλά αντιθέτως στο επίγειο, άπληστο τσουνάμι με το περίεργα αντιφατικόόνομα: άνθρωπος.

«Ποιο είναι το όφελος αν δημιουργείς πολλούς φτωχούς με την εκμετάλλευση καιανακουφίζεις έναν με την ελεημοσύνη; Αν δεν υπήρχε το πλήθος των εκμεταλλευτών, δε θαυπήρχε ούτε το πλήθος των εξαθλιωμένων» -- άγιος γρηγόριος νύσσης (4ος μ.χ. αιώνας).

science fiction iv

όμορφη ζωή[fun.da.mental]

Κοιμήσου ήσυχος.

Ο κόσμος θα’ ναι εκεί αύριο όταν ξυπνήσεις. Θα το καταλάβεις με το που θα βγεις στονδρόμο και θα πλημμυρίσουν τα αφτιά σου από ήχους της πόλης και τα μάτια σου θακατακλυστούν από πολυάριθμα πρόσωπα, όμορφα, άσχημα, παράξενα... Η διαδρομή θα ’ναι ηίδια όπως κάθε μέρα· θα πας στην ίδια δουλειά και θα συναντήσεις τα ίδια άτομα. Δεν τογνωρίζεις ακόμα, αλλά είσαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτό κοιμήσου ήσυχος.

Ο καφές σου, τα τσιγάρα, η εφημερίδα, το μετρό, ο ήλιος, τα σύννεφα, η βροχή, ο αέρας,το νέφος, η φασαρία, το τραγούδι, η τηλεόραση, οι φίλοι σου… όλα θα ’ναι στη θέση τους,δεν θα λείπει τίποτα απ’ αυτό το αρμονικό σύμπαν της καθημερινότητάς σου. Απλά θααπλώνεις το χέρι σου και θα παίρνεις πάντα αυτό που επιθυμείς κάθε φορά. Χωρίς εμπόδια.Αρχίζεις να το συνειδητοποιείς· είσαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτό κοιμήσου ήσυχος.

Τα όνειρα θα έρθουν πάλι απρόσκλητα, αλλά είσαι προετοιμασμένος. Ξέρεις πως με το πουθα ανοίξεις τα μάτια σου θα επανέλθεις στη μαγεία της ρουτίνας και της φυσικής ροής τωνπραγμάτων. Καμιά φορά θα τύχει να “ξεστρατίσεις”, να βγεις λίγο πιο έξω από τα όρια τηςπόλης σου. Καμιά φορά θα χρειαστεί να ταξιδέψεις για κάποιο λόγο κι ίσως βρεθείς σε κάποιοορεινό μέρος ή σε ένα παραθαλάσσιο θέρετρο. Ήδη νιώθεις κουρασμένος και μόνο που τοσκέφτεσαι. Όταν σου συμβαίνει αυτό, γίνεσαι αδύναμος, γεμίζεις άγχος και ανασφάλεια,ακόμη και φόβο. Είσαι πλέον σίγουρος· είσαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτό κοιμήσου ήσυχος·αύριο δεν θα χρειαστεί να ταξιδέψεις πουθενά.

Στις ειδήσεις θα δεις πάλι κάποιο απίστευτο φαινόμενο μαζικής καταστροφής σε κάποιομέρος πρωτάκουστο σε σένα, μια υπερδύναμη θα βομβαρδίζει κάποιο κράτος-τρομοκράτη,κάποιοι άνθρωποι θα σκοτωθούν πολεμώντας για κάποιους δικούς τους λόγους, αδιάφορουςσε σένα…διαφημίσεις… Καμιά φορά μπορεί να σκεφτείς ότι βαρέθηκες και θέλεις ν’ αλλάξειςτη ζωή σου. Αμέσως πάρε κάποιο ηρεμιστικό, πιες λίγο νερό και θα σου περάσει. Δεν είσαι δακαι τόσο χαζός να θες ν’ αφήσεις την ήρεμη θάλασσα που κολυμπάς και να ξανοιχτείς στακύματα του άγνωστου πελάγους. Εντάξει! Ηρέμησε! Δεν θα το πω σε κανέναν. Όλοιδικαιούμαστε ένα λάθος, μια λανθασμένη σκέψη, δεν είμαστε και τέλειοι! Γι’ αυτό... κοιμήσουήσυχος.

Η ρουτίνα είναι ένα καταπληκτικό δώρο που δεν πρέπει να το αρνηθείς. Η καθημερινότηταείναι αυτή που σε εμπνέει και ταυτόχρονα σε οδηγεί στην πορεία της ζωής σου ομαλά καιχωρίς κούραση. Το πρόσωπό σου φωτίζεται και ένα χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη σουκάνοντας αυτές τις σκέψεις. Ναι, νιώθεις τυχερός γι’ αυτό κοιμήσου ήσυχος.

Άλλη μια μέρα τέλειωσε – αύριο ξημερώνει νέα – και πάλι απ’ την αρχή.

bookmakers v

αδερφοφάδες – ν. καζαντζάκης[baphomet]

Ο νίκος καζαντζάκης υπήρξε πεζογράφος, ποιητής και δραματικός συγγραφέαςπαγκοσμίας φήμης. Γεννήθηκε στο ηράκλειο της κρήτης στις 18 φεβρουαρίου του 1883.Αποφοιτεί από τη νομική σχολή των αθηνών το 1906, για να συνεχίσει τις μεταπτυχιακές τουσπουδές στο παρίσι. Τα σκληρά και ηρωικά γεγονότα της κρητικής επανάστασης, τα οποίαέζησε σε μικρή ηλικία, έπαιζαν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του.

Μετά το τέλος των βαλκανικών πολέμων ταξιδεύει μαζί με τον άγγελο σικελιανό ανά τηνελλάδα, για ν’ αποκτήσει «συνείδηση της γης και της φυλής του». Τότε γνωρίζει και τονγεώργιο ζορμπά, τον μετέπειτα μυθιστορηματικό του ήρωα (αλέξη ζορμπά). Το 1921-22συγκλονισμένος από την μικρασιατική καταστροφή συγγράφει την «ασκητική», το λεγόμενοκαι «κατά καζαντζάκην ευαγγέλιο».

Πνεύμα ανήσυχο και ερευνητικό ταξιδεύει σε διάφορα μέρη του κόσμου απ’ όπουδημοσιεύει τις ταξιδιωτικές του εντυπώσεις σε βιβλία, όπως: «τι είδα στη ρωσία», «ισπανία»,«κίνα», «αγγλία» κ.α.. Τα βιβλία του αυτά δεν αποτελούν απλώς περιγραφές ξένων τόπωνκαι πολιτισμών. Η καλλιτεχνική και ζωντανή του γραφή διανθίζεται με διεισδυτικέςπαρατηρήσεις και φιλοσοφικές σκέψεις.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1940 ολοκληρώνει κάποια από τα πιο γνωστά του έργα,όπως: «ο χριστός ξανασταυρώνεται», «οι αδερφοφάδες», «ο καπετάν μιχάλης», «οτελευταίος πειρασμός», «ο φτωχούλης του θεού» και την «αναφορά στον γκρέκο». Όλα τουςμνημειώδη έργα, που μεταφράστηκαν σ’ όλο τον κόσμο, αν και στο εσωτερικό της χώραςπροκάλεσαν ποικίλες αντιδράσεις.

Χαρακτηριστικά αναφέρω πως η επίσημη εκκλησία τοποθετείται χωρίς δεύτερη σκέψηεχθρικά απέναντί του και καταδικάζει τον «τελευταίο πειρασμό». Το ίδιο κάνει και η παπικήεκκλησία που το καταγράφει στον “κατάλογο των απαγορευμένων βιβλίων”.

Στο έργο του «οι αδερφοφάδες» ο καζαντζάκης μας μεταφέρει χρονικά στα σκοτεινά καιδύσκολα χρόνια του εμφυλίου:

«Ο δεύτερος δρόμος, κι αυτός κλειστός. Κανένας αρχηγός, μήτε κόκκινος μήτε μαύρος,δεν έχει μέσα του αλάκερη την ελλάδα, όλοι τους την έχουν μοιρασμένη, την έκαμαν, οικακούργοι, δυο κομμάτια, σα να μην ήταν ζωντανή. Και το κάθε κομμάτι, λύσσιαξε και θέλεινα φάει το άλλο. Βασιλιάδες, πολιτικάντηδες, γαλονάδες, δεσποτάδες, κοτζαμπάσηδες,καπετάνιοι του βουνού, καπετάνιοι του κάμπου, όλοι, όλοι έχουν λυσσιάξει. Είναι λύκοιλιμασμένοι, πεινούν, κι είμαστε εμείς, ο λαός, το κρέας, μας βλέπουν σαν κρέας, και μαςτρώνε.»

Πεδίο σύγκρουσης είναι ένα μικρό χωριό ο κάστελος, όπου ο κεντρικός ήρωας ο παπα-γιάνναρος, προσπαθεί να κρατήσει τις ισορροπίες. Δεν είναι όμως ο τυπικός χαρακτήρας τουκληρικού, κάθε άλλο μάλιστα:

«Πόσον καιρό έμεινε στο άγιον όρος, σε ποια μοναστήρια ασκήτεψε, γιατί ξετίναξε μιαμέρα τον κουρνιαχτό από τα πόδια του κι έφυγε, ποτέ ο παπα-γιάνναρος δεν τοξεμυστηρεύτηκε σε κανένα... Μα πολλά βολεμένη του φάνηκε στη σκήτη ετούτη η ζωή, δενείναι ετούτο άγιον όρος, ξαφνικά ένιωσε πως η ευτυχία είναι παγίδα του σατανά, τρόμαξελαχτάρησε να ταλαιπωρηθεί, να πεινάσει, να πάρει τον ανήφορο, να σούρνεται με τα γόνατααπάνω στις πέτρες, να βρει το θεό αυτό θα πει άγιον όρος.»

Το χωριό πολιορκείται σκληρά. Από τη μια πλευρά βρίσκεται ο τακτικός στρατός πουσυχνά αποκαλείται οι «μαύροι» με κύριο εκπρόσωπό του, τον λοχαγό:

→

bookmakers vi

→«Ο λοχαγός ψακογέλασε:-Μην είσαι χαζός, ορέ μήτρο, είπε, δε βλέπεις τι γίνεται σε όλο τον κόσμο; Για μπας και

θαρρείς πως μονάχα εμείς έχουμε αντάρτες; Τι κάνουν το λοιπόν σε όλο τον κόσμο;Σηκώνεται ένα κεφάλι; Μπαμ! παρ’ το κάτω. Αυτό θα κάνουμε κι εμείς. Αυτό θα πει αγίαζώνη.

-Μα ως πότε, κυρ λοχαγέ; Δεν ξέρω τι κάνουν οι ρούσοι, οι κινέζοι, οι αραπάδες μα εμείςείμαστε λίγοι, θα χαθούμε…

-Κουβέντες δε θέλω! έκαμε ο λοχαγός νευριασμένος, αλίμονο ν’ αρχίσουμε τώρα κι εμείςνα ρωτούμε, μας πήρε ο διάβολος! Στρατιώτης θα πει: σκότωνε και μη ρωτάς, φεύγα!»

Αντίπαλος τους σ’ αυτήν τη λυσσαλέα μάχη που διεξάγεται κυριολεκτικά σώμα με σώμαείναι οι αντάρτες ή αλλιώς οι «κόκκινοι» όπως αναφέρονται. Αρχηγός τους ο καπετάν δράκοςπου μεταξύ των άλλων τυγχάνει και γιος του παπά:

«Άκου εδώ, δε μου αρέσουν καθόλου τα καμώματα του παπα-γιάνναρου, ορέ μήτρο. Δεντο βλέπεις; Σηκώνει κεφάλι, κρυφομιλάει με τους φαντάρους, κάπου κάπου μπαίνει και στοσπίτι του χτικιάρη του δασκάλου, του παλιομπολσεβίκου. Κάτι μαγειρεύει ο θεομπαίχτης, θατο δεις, με τον προδότη το γιο του απάνω στο βουνό, τον καπετάνιο.»

Οι κάτοικοι του μικρού αυτού χωριού απελπισμένοι έχουν στηρίξει όλες τις ελπίδες τουςστον θεό, αλλά μάταια…

«-Ο χριστός λοιπόν, για να ξέρετε, ήταν μέσα στην κοινωνία τότε αυτό που λέμεανώμαλο ρήμα.

-Πάει να πει; έκαμε ο πανάγος ο μπαρμπέρης, κάμε τα ψιλά, δάσκαλε.-Πάει να πει πως όλοι οι άνθρωποι γύρα του, οι γραμματείς, οι φαρισαίοι, ο άννας, ο

καϊάφας, ήταν ομαλά ρήματα, πάει να πει είχαν νόμους γραφτούς, από τον καιρό τωνπαππούδων τους, και τους νόμους αυτούς ακολουθούσαν. Ήξεραν θετικά ποιο ‘ναι καλό, ποιο‘ναι κακό, ποιο τίμιο, ποιο άτιμο, είχαν οδηγό αυτό που λέμε τις δέκα εντολές, όποιος τιςακολουθούσε ήταν μέλι και γάλα με την κοινωνία, όποιος τις πατούσε ήταν ρέμπελος,σήκωνε κεφάλι ενάντια στην κοινωνία, κι η κοινωνία θύμωνε, σάστιζε, έβλεπε να κουνιούνταιτα θεμέλια της, άρπαζε, λοιπόν, το ανώμαλο ρήμα και του ‘λεγε: “Δε θες να κλίνεσαι όπωςόλοι εμείς, κανονικά”, φαπ! το λοιπόν, πάρ’ τον κάτω!»

Το κρύο, η πείνα και η φτώχεια έχουν παρασύρει σαν κούτσουρο σε ορμητικά νερά τονκάστελο. Η συμπόνια και η καλοσύνη αποτελούν έννοιες άγνωστες, σ’ έναν τέτοιο κόσμο.Μοναδική σανίδα σωτηρίας φαίνεται να είναι η λύτρωση της κάθαρσης, η οποία τελικάεμφανίζεται σκληρή και μεγαλόπρεπη ζητώντας το δικό της μερίδιο στο αθώο αίμα πουχύνεται…

Στις 26 οκτωβρίου του 1957 ο ασκητής συγγραφέας εκπνέει και καταλήγει σ’ ένααπέριττο τάφο στο ηράκλειο απ’ όπου διαβάζουμε: «Δε φοβάμαι τίποτα. Δεν ελπίζω τίποτα.Είμαι ελεύθερος…»

ΥΓ. Μιλάει ο θεός:«Όποιος με ζητάει, με βρίσκειόποιος με βρίσκει, με γνωρίζειόποιος με γνωρίζει, με αγαπάειόποιος με αγαπάει, τον αγαπώόποιον αγαπώ, τον σκοτώνω.»

-- sidna ali (μουσουλμάνος μυστικός του 9ου αιώνα)

scene creamers

[ligansai]

Πιστέψτε το ή όχι, το ποντίκι έφαγε την γάτα, η γάτα έπιασε τον σκύλο και οκυνηγός πυροβολήθηκε.

Το καρότο χτύπησε τον λαγό στο κεφάλι, ο ελέφαντας τσάκισε το σαφάρι.Πιστέψτε το ή όχι, το σκουλήκι έφαγε το πουλί, ο cowboy τρυπήθηκε από τα

κέρατα του βουβαλιού, ο σκίουρος πνίγηκε από ένα καρύδι, το ποντίκι κατάπιετο φίδι, η πολική αρκούδα κρυολόγησε, ο φούρναρης ψήθηκε, ο δούλοςπουλήθηκε, στον κοσμηματοπώλη είπανε ότι το κέρατο του ρινόκερου είναιψεύτικο και το τυρί πολύ παλιό.

Ένα παλιό σπίτι ήρθε στην επιφάνεια μέσα από ένα παλιό σεισμό, η βροχήήταν στεγνή, ο ουρανός θολός.

Πιστέψτε το ή όχι για όνομα του θεού, τα σκουπίδια δώσανε στον ποντικόστομαχόπονο.

psychoanalysis viii

δεν φταίω εγώ[cham.kor.]

Έχω την εντύπωση ότι στερούμαστε από θάρρος και αποφασιστικότητα. Στερούμαστε απόπάρα πολλά πράγματα. Τόσα πολλά, ώστε είναι αρκετά, να παραμένουμε μονίμωςανικανοποίητοι, ώστε να βαπτίζουμε ως πρόβλημα αποφυγής δήθεν κορεσμού την διαρκήαναζήτηση για το δήθεν “καλό”, που δεν είναι τίποτα άλλο από σιχαμερή βουλιμία και έλλειψηπραγματικής ουσίας σε οτιδήποτε κάνουμε. Βολεμένοι σε μια μίζερη κατάσταση ο καθένας,όπου όλα είναι στραβά εκτός από εμάς, όπου όλο οι άλλοι φταίνε και αξίζουν τοναναθεματισμό μας, αγκαλιάζουμε το μαξιλάρι του απυρόβλητου το οποίο είναι δικό μαςδημιούργημα, έτοιμοι να συνεχίσουμε τον βαθύ μας ύπνο με την κρυφή «ελπίδα» ότι κάποιοςθα δουλέψει και για μας. Κοροϊδεύουμε συστηματικά τον ίδιο τον εαυτό μας. Δεν θέλουμε ναδούμε την αλήθεια, έχουμε μάθει να στερούμε από τον εαυτό μας ένα από τα πιο βασικάαγαθά.

Δεν αφήνουμε ελεύθερο τον εαυτό μας να εκφραστεί. Ακόμα και το ωραίο ντρεπόμαστε νατο δούμε στα μάτια, ντρεπόμαστε να το αγγίξουμε και να του μιλήσουμε.Αυτοδιαχωριζόμαστε, τοποθετούμε ταμπέλες. Γινόμαστε γελοίοι. Γινόμαστε και είμαστε αυτόπου κοροϊδεύουμε. Απίστευτο. Αυτοαναιρούμαστε με τις πράξεις μας. Οι λέξεις μας είναιδανεικές. Είναι κλεμμένες. Χωρίς βάρος. Χωρίς βάθος. Χάνουμε το νόημα. Γινόμαστεασήκωτοι χωρίς λόγο. Και για αυτό δεν ξέρουμε τι θα πει ευθύνη. Δεν έχουμε μάθει νααντιμετωπίζουμε, να «παλεύουμε», να αγωνιζόμαστε. Δεν έχουμε θάρρος, ούτεαποφασιστικότητα.

Στην υγεία μας.

Υ.Γ. αντί πρώτου πληθυντικού, ας βάλει ο καθένας ότι θέλει. Και δεύτερο και τρίτο.

rule-breaking ix

δαμάζοντας τα κύματα(εμπνευσμένο απ’ την ομώνυμη ταινία του lars von trier)[comzeradd]

Ο μύθος ξεκίνησε.Η δύναμη αναδύθηκεμέσα απ' τον εχθρό.

Ο ανάξιος μέσα μουξύπνησε για άλλη μια φορά.Με οδήγησε εκείπου δεν ήθελα να πάω.

Το δαιμόνιο όμωςδεν με εγκατέλειψε.Οι αντιξοότητες του κατεστημένουδεν λύγισαν τη θέληση.

Ο βούρκος δεν τελειώνει ποτέόσο είναι δικός τους.το χάος ξετυλίγεται ακατάληπτααρκεί να μην υπάρχει προσμονή.

Η αιτία είναι σκοπός.Τα ψεύτικα δόντια της ηθικήςπέφτουν στο πρώτο δάγκωμα.

Ο ανάξιος κοιμήθηκε τώρα.Οι καμπάνες χτυπούν τη μελωδία τους.Ο μύθος είναι πραγματικότητα.Η δύναμη μέσα μου.

Το κάθετο κρεβάτι[ligansai]

Ηλιθιότητα σημαίνει να είσαι τόσο ηλίθιος ώστε να μην μπορείς να διαβάσεις τους κανόνες.Η ηλιθιότητα δεν ξέρει ποτέ, πότε πρέπει να σταματήσει, σαν ένα σόλο κιθάρας που κυνηγάειμια νότα έως την τελευταία γωνία του κόσμου. Η ηλιθιότητα είναι μια ζούγκλα που χορεύειστην γωνία, ανενόχλητη από την δυσαρέσκεια των άλλων, παρατημένη για να κάνει αυτόακριβώς που της αρέσει. Η ηλιθιότητα μιλάει όταν κανείς δεν της δίνει τον λόγο, κάνειδιαχωρισμούς ανάμεσα σε ανθρώπους, μουσικά είδη και γαμημένα σπιτάκια σκύλων. Βοηθάειμια απλή κατανόηση της ηλιθιότητας? Σίγουρα όχι.

memories x

αμπάριζα[stamen_feson]

Όταν ήμουν παιδί νόμιζα ότι οι κολόνες της δεη είχαν φτιαχτεί για ένα μόνο πράγμα. Γιανα παίζω με τους φίλους μου το αγαπημένο μου παιχνίδι· την αμπάριζα. Ήμουν δεινός παίκτηςμέχρι τα 12 μου ώσπου και σταμάτησα να παίζω. (Μετά άρχισα να ασχολούμαι με τιςγκόμενες αλλά εκεί μόνο δεινός παίκτης δεν ήμουν). Θυμάμαι στη μία ομάδα ήμουν καμιάφορά εγώ αρχηγός αλλά στην άλλη αρχηγός ήταν πάντα ο σπύρος. Ο σπύρος ήταν οκαλύτερος παιδικός μου φίλος αλλά και ο πιο μισητός εχθρός στην αμπάριζα. Με τα χρόνιακατάλαβα και τις υπόλοιπες χρήσεις μιας κολόνας. Η πιο σημαντική χρήση της πάντως κατά τηγνώμη μου, είναι ότι υπενθυμίζει στους ανθρώπους ότι θα πεθάνουν. Απ' τις κολώνες τηςγειτονιάς μου (που κάποτε τις άγγιζα για να κάνω αμπάριζα) πέρασαν τα σημαντικότεραπρόσωπα της ζωής μου. Οι γιαγιάδες και οι παππούδες μου όταν ήμουν μικρός, καλοί φίλοιπου έφευγαν άξαφνα στα νιάτα μου, οι γονείς μου όταν ήμουν μεσήλικας, η γυναίκα μου πριναπό δύο χρόνια και τώρα στα 75 μου ο σπύρος.

Στην ίδια κολόνα που παίζαμε κάποτε αμπάριζα είδα σήμερα το κηδειόχαρτό του. Οσπύρος αδρανής, ετών 75. Είναι ορισμένα πράγματα που δεν αλλάζουν ποτέ. Έτσι και ηκολόνα αυτή για 65 χρόνια έμενε στη θέση της λες και περίμενε το σπύρο (και εμένα!?) γιανα ολοκληρωθεί ως ύπαρξη.

Μπήκα στο σπίτι μου σχεδόν κλαμένος. Σκεφτόμουν ότι τον είχα δει πριν από 5 μέρες. Δενμου φαινόταν καλά αλλά δεν έδωσα σημασία. Έτσι κι αλλιώς αυτός ο σκοτεινός τύπος ποτέδεν μου φαινόταν καλά.

Προσπάθησα να θυμηθώ για λίγο τη ζωή του απ' την αρχή. Στα νιάτα του ήθελε να γίνειμουσικός. Ήθελε να κάνει και πολλά λεφτά. Συχνά με ρώταγε “έχεις δει κάποιον πουπραγματικά θέλει να κάνει λεφτά και δεν μπορεί;” Δεν ήξερα τι να του απαντήσω αν καιπάντα στη ζωή μου νόμιζα ότι όλοι θα 'θελαν να 'ναι εκατομμυριούχοι. Τελικά καθώςπερνούσαν τα χρόνια κατάλαβα ότι η απάντηση ήταν απλή. “ναι, εσένα”, έπρεπε να τουαπαντήσω μιας και απ' όσο ξέρω ήταν μια ζωή αρκετά φτωχός. Σιγά-σιγά απομακρύνθηκε καιαπ΄ το όνειρο να γίνει μουσικός. Ούτε το πάλεψε πολύ, ούτε ταλέντο είχε και έτσι τοαποτέλεσμα αυτό ήταν μάλλον φυσιολογικό, θα μπορούσα να θεωρήσω.

Ο καιρός πέρναγε και κάτι έπρεπε να κάνει και αυτός για να ζήσει. Αποφάσισε να γίνειναυτικός. Διαλαλούσε ότι αυτή η δουλειά θα του φέρει πολλά χρήματα. Θα ταξιδέψει σ' όλοτον κόσμο και κάθε φορά που θα ξεμπαρκάρει θα ήταν σαν ωνάσης. Με όλα αυτά έλεγε πωςθα καταφέρει και τη μοναδική γυναίκα που αγάπησε, τη μίνα, να γίνει δικιά του. Ότανξεμπάρκαρε απ' το πρώτο του 6μηνο ταξίδι ήταν αγνώριστος, με λιγοστά λεφτά στη τσέπηκλείστηκε σπίτι. Χάθηκε απ' όλους και απ' όλα, δεν είχε κανένα ενδιαφέρον για τίποτα καιαπλά περίμενε πως και πως να ξαναταξιδέψει. Προσπάθησα να τον αφυπνίσω με διάφορατεχνάσματα (γνωρίζοντας του γκόμενες όλων των ειδών) αλλά δεν έγινε τίποτα. Κάπου εκείπρόωρα, γύρω στα 25 του, νομίζω ότι έσβησε το πάθος του για ζωή. Σαν να μην έφτανε αυτόη γυναίκα που αγαπούσε και που ποτέ δεν έγινε δική του – η μίνα – παντρεύτηκε και αυτότον έκανε να αδιαφορήσει ακόμα περισσότερο για τη ζωή. Ύστερα χαθήκαμε.

Παντρεύτηκα και ζούσα πάντα στο πατρικό μου. Είχα περίπου τριάντα χρόνια να δω τονσπύρο και αναρωτιόμουν τι να 'γινε και όλο φανταζόμουν διάφορα για αυτόν. Ότι πήγε στηναμερική, παντρεύτηκε μια πλούσια αμερικανίδα έκανε παιδιά και ζούσε εκεί πάμπλουτοςαδιαφορώντας για την πατρίδα, τη μίνα και τους φίλους του. Ώσπου ένα κυριακάτικοφθινόπωρο πρωινό χτύπησε το κουδούνι του σπιτιού μου και ήταν αυτός. Βρώμικος,κακομοίρης, φοβισμένος.

memories xi

Όπως ακριβώς δεν περίμενα να τον δω. Μου διηγήθηκε όλη του τη ζωή. Τα τελευταία 20χρόνια έμενε στη ν.αφρική, παντρεύτηκε μια πρώην πουτάνα από 'κει (ούτε κι ο ίδιος ξέρειγιατί) παιδιά δεν έκαναν, χώρισαν πριν λίγο καιρό και αποφάσισε τελικά να έρθει στο πατρικότου τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Μετά του είπα και 'γω τα δικά μου (το γάμο μου, ότιδεν μπορούσα να κάνω παιδιά με τη γυναίκα μου αλλά τουλάχιστον αγαπιόμαστε πολύ) καιύστερα με ρώτησε για τη μίνα. Του είπα ότι δεν ξέρω τίποτα για αυτήν αν και είχα τηνεντύπωση ότι μένει και αυτή ακόμα στο πατρικό της, 5-6 στενά πιο κάτω από μας μαζί με τονάντρα της. Κάθισε λίγη ώρα ακόμα μαζί μου και ύστερα έφυγε λέγοντας ότι τώρα πουξανανταμώσαμε θα περνάει συχνά απ' το σπίτι.

Έκτοτε αν και μέναμε στο ίδιο στενό τον έβλεπα σπάνια. Γεροντάκια και οι δύο δενβγαίναμε συχνά έξω απ 'τα σπίτια μας και σπάνια συναντιόμασταν στο δρόμο. Παρέα δενκάναμε από τότε που γύρισε· δεν ξέρω γιατί. Ούτε εγώ ήθελα, ούτε αυτός. Πριν από δύοχρόνια, όταν πέθανε η γυναίκα μου ήρθε κι έμεινε όλη τη νύχτα σπίτι μου. Ήξερε πόσο μόνοςθα νιώθω και ήρθε ξέροντας ότι θα μου κάνει καλό.

Μεσημέριασε. Μ' όλες αυτές τις σκέψεις, παράξενο ήταν, αλλά με πήρε ο ύπνος. Στοόνειρο μου μας είδα, εμένα και το σπύρο, παιδιά πάλι. Συζητάγαμε τι θα γίνουμε στο μέλλονόταν μεγαλώσουμε. Το μέλλον ήρθε και έγινε κιόλας παρελθόν. Φοβάμαι πολύ. Κατάντησαένας γερο-χέστης που δεν λυπάται για το χαμό των αγαπημένων του αλλά γιατί έρχεται ηώρα να τους συναντήσει.

Απόγευμα. Αν δεν με ξύπναγε το κουδούνι της πόρτας δεν θα 'χα το κουράγιο να βγω απ'το όνειρο και να αντικρίσω την πραγματικότητα. Πήγα ν' ανοίξω. Ποιος μπορεί να είναι;Αναρωτήθηκα, μιας και σπάνια χτυπάει πια αυτό το κουδούνι. Άνοιξα. Δεν ήταν κανείς. Ταπαλιόπαιδα της γειτονιάς κάνουν πλάκες σε ένα γέρο άρρωστο, σκέφτηκα. Ξαφνικά κοίταζατην κολόνα που κάποτε παίζαμε αμπάριζα. Θα ορκιζόμουν πως εκείνη την ώρα που κοίταξαάκουσα την παιδική φωνή του σπύρου να φωνάζει αμπάριζα. Έκλεισα φοβισμένος την πόρτακαι είπα και 'γω σχεδόν τρέμοντας “αμπάριζα”.

(*) αμπάριζα [ετυμ. πιθ.<αλβαν. ambareze, <ελλην. αμπάρα] 1. παιχνίδι που παίζεται από πολλά παιδιά σεομαλό και ανοικτό χώρο (συγκροτούν δύο ομάδες, καθεμιά με δικό της ορμητήριο και τρέχοντας προσπαθούννα αιχμαλωτίσουν τους αντίθετους παίκτες· λέγεται και σκλαβάκια) 2. ο τόπος που παίζεται αυτό το παιχνίδι.

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑΧΩΡΙΣ ΚΙΝΔΥΝΟ

ΕΙΝΑΙ Η DISNEYLAND

retro xiii

talkin’ ‘bout my generation[scryscraper]

post-war, baby boomers, generation x, generation y… Εσείς σε πια γενιά ανήκετε;

Άραγε οι ονομασίες που αποδίδονται στις εκάστοτε γενιές προέρχονται από την ανάγκητων εκπροσώπων της να αυτό-χαρακτηριστούν, να αφήσουν ένα όνομα αντιπροσωπευτικότης κουλτούρας τους, ή πρόκειται για μια στυγνή προσπάθεια ομαδοποίησης με δημογραφικάκριτήρια;

Η αλήθεια είναι πως οι περισσότεροι χαρακτηρισμοί προέρχονται από το χώρο τουmarketing. Η ομαδοποίηση των καταναλωτών βοηθά τους marketers να ερευνήσουνευκολότερα και να κατανοήσουν βαθύτερα ένα σύνολο ομοειδών ανθρώπων. Οι marketersερευνούν στοιχεία όπως η καταγωγή, η ηλικία, η μόρφωση, και η κουλτούρα της ομάδας –στόχου που τους ενδιαφέρει, προκειμένου να εμφανίσουν τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες πουπροσφέρουν πιο ελκυστικά. Όπως και να ‘χει πάντως, όροι όπως «generation x» ή «theboomers», έχουν γίνει αποδεκτοί και έχουν εισχωρήσει και στις δυτικές κοινωνικές επιστήμες!

post-war (μεταπολεμική): Η γενιά που διαδέχτηκε το ψυχρό πόλεμο και έζησε σε πρώτοβαθμό τις συνέπειές του. Η μεταπολεμική γενιά εκτείνεται χρονικά από το 1928 έως το 1945.Τα μέλη της βιώνουν μια συγκρατημένη οικονομική ανάπτυξη (μετά βέβαια απ’ το κράχ τουχρηματιστηρίου και τις αλυσιδωτές του αντιδράσεις παγκοσμίως), είναι προσανατολισμένα στιςπαραδοσιακές οικογενειακές αξίες, το συντηρητισμό και τον κομφορμισμό.

baby boomers (έξαρση γεννήσεων -ελεύθ. μετάφρ.): Γεννημένοι μεταξύ 1946 και 1964,οι baby boomers αποτέλεσαν ουσιαστικά το έναυσμα για την ανάπτυξη της δυτικήςοικονομίας: Η έξαρση των γεννήσεων και κατά συνέπεια η αύξηση του πληθυσμού είχε ωςαποτέλεσμα την συνεχώς αυξανόμενη ανάγκη για παραγωγή καταναλωτικών αγαθών. Οιmarketers της εποχής βρήκαν πρόσφορο έδαφος για προώθηση ολοένα και περισσότερωνπροϊόντων. Ενδεικτικά αναφέρεται πως οι ανήκοντες σ’ αυτή τη γενιά ξεπέρασαν τα 72 εκ.πολιτών στις η.π.α., διπλάσιοι σχεδόν της προηγούμενης γενιάς. Οι baby boomers έχουνσημαντικές μνήμες από γεγονότα που αποτέλεσαν σταθμό στην ιστορία του δυτικούπολιτισμού: Ο άνθρωπος στο φεγγάρι, πόλεμος στο βιετνάμ, φεμινισμός, εμπάργκοπετρελαίου, κλπ. Παράλληλα μ’ αυτά τα γεγονότα, αναπτύχθηκαν κινήματα που αντιτάχθηκανστη παράλογη φιλοσοφία του πολέμου και υποστήριξαν την ελευθερία, το δικαίωμα τουπολιτικού ασύλου, το φεμινισμό, τη σεξουαλική απελευθέρωση, τα πολιτικά δικαιώματα, τοκοινωνικό πειραματισμό, κοκ. Τα παραπάνω αιτήματα διατυπώθηκαν κυρίως από ανάλογαμουσικά κινήματα (rock) και μικρές υποκοινότητες (hippies). Παρ’ όλα αυτά οι baby boomersδεν κατόρθωσαν (λόγω της μεγάλης ανομοιογένειας προφανώς) να αναπτύξουν μιασυγκεκριμένη κουλτούρα ή φιλοσοφία ζωής.

generation x (γενιά χ): Ο όρος πρωτοεμφανίστηκε σε ένα βιβλίο κοινωνιολογίας του fusselτο 1964, ενώ αργότερα χρησιμοποιήθηκε κι από ένα punk rock συγκρότημα, ιδρυτικό μέλοςτου οποίου ήταν ο billy idol. Η απόδοση του όρου στη συγκεκριμένη γενιά όμως, οφείλεταικυρίως στο σύγχρονο καναδό συγγραφέα douglas coupland, το έργο του οποίου «generationx - tales from an accelerated culture (1991)» έφερε τους δημοσιογράφους και τουςmarketers σε σύγχυση, αφού δεν τοποθετούσε τους x-ers σε μια συγκεκριμένη χρονολογικήπερίοδο

→

retro xiv

→γέννησης, αλλά σε ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής. Για τους παραπάνω, generation x σήμαινετο σύνολο των νέων που γεννήθηκαν ανάμεσα στο 1964 και το 1978. Ο d. couplandσυμπεριέλαβε στη γενιά x γενικά όσους είχαν διαφορετική αντίληψη του κόσμου,ανεξαρτήτως ηλικίας.

Η γενιά x ίσως είναι η μόνη γενιά που έχει σχηματίσει μια ιδιαίτερη κουλτούρα. Οιεκπρόσωποί της είναι φορείς σημαντικής μόρφωσης, ενώ δεν προδίδουν νεο-εισαγμένες αξίες,όπως η συναισθηματική ασφάλεια, ατομική και συναισθηματική ανεξαρτησία, ανάγκηπραγματικής πληροφόρησης. Οι x-ers όπως άλλωστε και οι boomers έγιναν μάρτυρεςσημαντικών γεγονότων και κοινωνικών φαινομένων: η οδυνηρή εξάπλωση του aids, ηαλματώδης αύξηση των διαζυγίων, η παιδική εγκληματικότητα, η καταστροφή τουπεριβάλλοντος, αλλά και το ρίξιμο του τείχους του βερολίνου και η εισαγωγή της τεχνολογίαςστην απασχόληση. Τέλος, η γενιά x συνδέθηκε αυθόρμητα με τη μουσική grunge και τη pop ήpost-rock κουλτούρα.

generation y (γενιά y): Ο όρος δεν έχει ακόμη εδραιωθεί, γι’ αυτό συναντά συχνά κανείςκαι του όρους echo boomers (ως γόνοι της γενιάς των boomers), ή millenial generation(newmils στην αγγλία, γενιά τη χιλιετηρίδας). Η γενιά y είναι δραματικά μικρότερη από τιςπρογενέστερες, ιδίως στη νοτιοανατολική ευρώπη και την ιαπωνία. Τα μέλη της έχουνμεγαλώσει σε μικρές, μεσοαστικές οικογένειες, βιώνοντας έντονα τις κοινωνικές–εισοδηματικές διαφορές. Σε σχετικά νέες, στην κατηγορία των «αναπτυσσόμενων», χώρες,όπως η νότια κορέα ή η ελλάδα, η γενιά y δεν έχει βιώσει την εξάπλωση και την κατάρρευσητου κομμουνισμού ή της δικτατορίας. Οι newmils αποδοκιμάζουν και τις τελευταίεςπαραδοσιακές αξίες, αναζητούν την ατομική και εθνική ασφάλεια (ιδίως μετά ταεπανειλημμένα κρούσματα τρομοκρατίας ανά τον κόσμο), αποδέχονται την ύπαρξηδιαφορετικής κουλτούρας, τη τεχνολογία σε όλες τις πτυχές της ζωής τους, αλλά γίνονται καιφορείς νέων φοβιών. Τέλος, η γενιά της χιλιετηρίδας (1978-1993) έχει ως πρόσφατες μνήμεςτον πόλεμο στο ιράκ με όλες τις κοινωνικό-πολιτικές συνέπειες (επανεκλογή του bush), τηνευρωπαϊκή ολοκλήρωση, τις μεγάλες φυσικές καταστροφές, την προσπάθεια για πάταξη τηςτρομοκρατίας (πολλές φορές χρησιμοποιώντας προπαγανδιστικά μέσα) κι αν μη τι άλλο τηνεξάπλωση του διαδυκτίου και των τηλεπικοινωνιών (internet, κινητή τηλεφωνία). Πολλοίυποστηρίζουν πως η γενιά y δεν οριοθετείται ως το 1993, αλλά συνεχίζει να υφίσταται. Όπωςκαι να χει, η ιστορία (ή το marketing) θα δείξει…

Εσείς σε ποια γενιά ανήκετε; post-war, baby boomers, generation x, generation y… ήμήπως γενιά του πολυτεχνείου και παιδιά του sms;

cinemascope xv

cine εξομολογήσεις(προσωπικές, πολύ προσωπικές)[samurai!fat]

Εξομολόγηση, ένα από τα εφτά μυστήρια της χριστιανικής εκκλησίας, κατά το οποίο οπιστός εξομολογείται τις αμαρτίες του στον πνευματικό για να λάβει άφεση.

Μην φοβάστε! Μιλάμε για cine εξομολογήσεις και μόνο για cine αφού οι προσωπικές είναιχίμαιρες στις μέρες με τα σκάνδαλα στην εκκλησία, με τις κάμερες παρακολούθησης, με τοηλεκτρονικό φακέλωμα, με το ευρωσύνταγμα... δες το brazil!

Αφορμή στάθηκαν κάποιοι χαρακτηρισμοί φίλων μου – Α! τι έργο είναι αυτό? Σαν αυτά ταμαλακισμένα που βλέπετε? Η κουλτουριάρικο σινεφίλ? – και πως αντιμετωπίζει η μάζα τηνέβδομη τέχνη. Και αναφέρομαι στην έβδομη τέχνη και όχι απλά σε ταινίες. Γιατί όλοι πρέπεινα καταλάβουμε ότι οι ταινίες είναι τέχνη και όχι κάποιο lifestyle trash κεντρικό δελτίοειδήσεων επειδή προβάλλονται στο ίδιο γυαλί. Γιατί ο οιοσδήποτε δεν ασκεί κριτική για έναπίνακα ζωγραφικής? Για μια κλασική μουσική σύνθεση? Επειδή δεν γνωρίζει. Δεν έχει τηνκατάλληλη καλλιτεχνική παιδεία και γνώση. Αυτό είναι το καταστροφικό κομβικό σημείο γιατον κινηματογράφο. Είναι η πιο προσιτή τέχνη – μαζί με την μουσική – η πιο εμπορική καιέχει αντίπαλο την “κακή” τηλεόραση. Και ο κινηματογράφος θέλει παιδεία και γνώση. Δεναρκεί μια καλή τηλεόραση, ένα home cinema – νέα μόδα, αναγκαία, γιατί έτσι μόνοκαταλαβαίνεις την ταινία! – και 1.5 ευρώ για το δισκάκι. Για αυτό πρέπει να είμαστε πάνταπροσεχτικοί σε μια κριτική μας, να μην αφορίζουμε τα πάντα με άνεση – μην την δεις,μαλακία είναι… τίποτα το ιδιαίτερο… Πρόσφατο θύμα των αφορισμών έπεσε και το milliondollar baby του, όσο γερνάω φτιάχνω και καλύτερες ταινίες, clint eastwood. Απορώ πωςκάποιοι θάβουν αυτή την ταινία και ειδικότερα μετά την μεγάλη επιτυχία στα όσκαρ. Να μηντην θεωρήσει κάποιος αριστούργημα το καταλαβαίνω, αλλά να σε προτρέπει να μην πας νατην δεις είναι κάπως υπερβολικό και… άσε να μην πω. Αφορμή στάθηκαν και οι κατηγορίεςαπό ένα φίλο μου, που αφού τον υποχρέωσα να δούμε την αιώνια λιακάδα ενός καθαρούμυαλού, επειδή του είχα πει ότι το έργο είναι κοινωνικό και όχι “τσιου”!! Τώρα έμαθα πωςεκτός από κοινωνικά υπάρχουν και “τσιου” έργα. Πάλι καλά που του άρεσε.

Και εγώ θυμάμαι τον εαυτό μου πριν κάποια χρόνια που έβλεπα ταινίες, έτσι απλά τις“έβλεπα”, την επόμενη μέρα τις ξεχνούσα και η κριτική μου ήταν εύκολη και αβίαστη. Είχαθάψει ταινιάρες… Το καλύτερο που μου έτυχε στην φοιτητική μου ζωή – εκτός βέβαια από τηνδημιουργία δυνατών φιλίων – ήταν η γνωριμία μου με παιδιά που αγαπούσαν τονκινηματογράφο και μου κόλλησαν το μικρόβιο. Ας είναι καλά ο φίλος μου ο θράσος,συλλέκτης ταινιών vhs και μεγάλος fan του argento που με έκανε να βλέπω διαφορετικά τιςταινίες. Να αναφέρω ότι παίζει στις ταινίες του δημιουργού φωκίωνα μπόγρη, συνεχιστή τωνcult ταινιών της δεκαετίας του ’80 οι οποίες έχουν πολλούς οπαδούς. Μπράβο φωκίωνα!

Υπάρχει όμως και η τάξη των “αρρωστημένων” σινεφιλ που κολλούν σε ένακινηματογραφικό είδος και αφορίζουν όλα τα άλλα. Βλέπουν μόνο κλασικά γιατί πια δενβγαίνουν καλές ταινίες. Άλλοι βλέπουν μόνο θρίλερ, ταινίες τρόμου, cult και b-movies και όλατα άλλα απλώς υπάρχουν. Άλλοι είναι άρρωστοι με ένα σκηνοθέτη και ότι και να δημιουργήσειτο θεωρούν αριστούργημα. Από τους καλύτερους σύγχρονους σκηνοθέτες ο tarantino αλλάόχι και ταινιάρα το kill bill vol.2? Για το πρώτο μέρος όμως τι να πεις? Πράγματι φοβερό. Καιεμένα μου αρέσει υπερβολικά ο argento αλλά δεν μπορώ να πω ταινιάρες το τραύμα, τις 4μύγες σε γκρι βελούδο, τον χαρτοπαίκτη. Για μένα argento είναι το suspiria, tenebrae,profondo rosso, terror at the opera. Και οι αδελφοί κοέν είναι το κάτι άλλο αλλά δεν μπορείςνα μην τους χρεώσεις την αποτυχία τους στο πρόσφατο ladykillers. Ύστερα υπάρχουν και αυ-

→

cinemascope xvi

→τοί που έχουν αρκετές γνώσεις και εμπειρία και παρακολουθούν μια ταινία τεχνικά. Δεν είχεκαλή σκηνοθεσία εκεί, το μοντάζ ήταν χάλια, η φωτογραφία ήταν χαλιά… Δεν λέω, καλό είναινα βλέπεις μια ταινία τεχνικά αρκεί όμως να μην σου γίνεται εμμονή. Η υπερβολή πολλέςφορές σε οδηγεί να μην αισθανθείς την ταινία και να μην πάρεις ότι σου δώσει. Γιατί πιστεύωότι μια καλή ταινία την αισθάνεσαι και μετά έρχεται η επεξεργασία στον εγκέφαλό σου. Πόσεςφορές έχουμε δει μια ταινία που θεωρείται αριστούργημα και μόλις τελειώσει η προβολή τηςαναρωτιόμαστε αν μας άρεσε η όχι? Αλλά μετά από μια, δυο ώρες ή και μέρες ακόμα μαςέρχεται ξαφνικά στο μυαλό μας, κάτι μας άφησε και τότε συνειδητοποιούμε ότι πράγματι ήταναριστούργημα… και η επανάληψή της είναι τότε που μας απογειώνει. Ως γλυκεία προσωπικήανάμνηση έχω το 400 blows του τρυφώ. Ειδικά το τέλος της είναι μια εικόνα που μου έχειμείνει και με κάνει να αισθάνομαι πάντα κάτι περίεργο.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι βλέπουμε και ταινίες για διασκέδαση αφού όλες οι στιγμέςδεν είναι ίδιες. Απλώς δεν πρέπει να μένουνε μόνο σε αυτές που είναι για εύκοληκατανάλωση και να χάνουμε την ουσία του κινηματογράφου που είναι η ψυχαγωγία, ηπνευματική και κοινωνική ωρίμανση.

Τελειώνοντας θα ήθελα να αναφερθώ στην ταινία dreamers του μπερτολούτσι πουαποτυπώνεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο η αγάπη για το σινεμά μέσα από μια παρέατριών σινεφιλ. Ειδικά το πρώτο πεντάλεπτο στον μονόλογο του michael pitt πουχαρακτηριστικά σε ένα σημείο αναφέρει: «Ίσως η οθόνη ήταν ένα παραπέτασμα που μαςέκρυβε από τον κόσμο». Ακόμη θα ήθελα να παραθέσω αυτούσιο και χωρίς μετάφραση ένακομμάτι από μια κριτική ενός ισπανού χρήστη του διαδικτύου για την ταινία, το χαμένομυστικό του σολομώντα, μια ταινία φτιαγμένη από τον μαθητή saura στον δάσκαλο bunuel.

«I've seen many bad reviews for this film, I even read one that said "this is a film only forsaura or bunuel's fans", but I'm not sure about that. I am a fan of both but more than thatI'm a fan of films, of the art of motion picture and every single variation it might have, and Itell you movies like this one once again remind me what it is that I love about films somuch... the ability to get away and live experiences I would never do in the real world.»

Τέλος τέλος τέλος... να μην ξεχάσω να αφιερώσω το άρθρο στον fundamental που μεπροέτρεψε να γράψω κάτι πιο προσωπικό, που είναι η κινηματογραφική παρέα μου στηναθήνα και μήπως έτσι τον καλοπιάσω και ξεθυμώσει γιατί στην προσπάθειά μας να γράψουμεαπό κοινού ένα άρθρο, παρέα με τον chamkor, τον αποκάλεσα υβρίδιο κάποιων γνωστώνπροσωπικοτήτων (και κάτι άλλα…) και ψιλοτσαντίστηκε. Και αφήστε που έχει ιστορία με τηνεπιθετικότητα...

⇓brasil (1985)[samurai!fat]

Brazil, όταν η πένα του orwell συνάντησε την τρέλα και το χιούμορ των monty pythons.Μιλάμε για το αριστουργηματικό έργο του terry gilliam, του μοναδικού αμερικανούεκπροσώπου της παρέας. Η αναρχική μαύρη σάτιρα ενός δημιουργού που δεν σκηνοθέτησεαπλά μια ταινία αλλά υλοποίησε ένα όραμά του. Η ρετρό-φουτουριστική ταινία φαντασίας μετον περίεργο και ανεξήγητο τίτλο – αρχικά – είναι η συνέχεια ταινιών όπως το metropolis καιτο 1984. Αρχική ονομασία της ταινίας ήταν 1984½ που πολλοί συμπέραναν ότι ήταν οφυσικός τίτλος αφού οι επιρροές από το βιβλίο 1984 του orwell ήταν εμφανείς. Ο σκηνοθέτης

cinemascope xvii

δή εκείνη την εποχή γυριζόταν. Το ½ προέρχεται επειδή κυκλοφόρησε πρώτο το 1984.Πολλοί υποστηρίζουν ότι το ½ αποτελεί φόρο τιμής στον φελίνι που έχει επηρεάσει όλες

τις νέες γενιές σκηνοθετών και δημιουργών. Εξάλλου το brazil έχει μέσα τoυ την μαγεία τωνταινιών του φελίνι με τους αυθεντικούς ονειρικούς κόσμους.

Ο sam lowry είναι ένας καταπιασμένος τεχνοκράτης σε ένα φουτουριστικό κόσμο ο οποίοςελέγχεται πλήρως από το κράτος. Στα όνειρά του πραγματοποιεί φανταστικές πτήσεις καιξεφεύγει από τον κόσμο της τεχνολογίας και της γραφειοκρατίας. Εκεί συναντά πάντα τηνγυναίκα των ονείρων του. Στον πραγματικό του κόσμο και ως υπάλληλος, υπηρέτης τουυπουργείου πληροφοριών ανακαλύπτει ένα γραφειοκρατικό λάθος και προσπαθεί νααποτρέψει την σύλληψη ενός αθώου ανθρώπου. Εκεί συναντά την γυναίκα που κυνηγά σταόνειρά του. Στην προσπάθειά του να διορθώσει το λάθος και να μάθει περισσότερα για τηνγυναίκα το κράτος γίνεται εχθρός του. Οι ζωές του sam και της jill είναι πλέον σε κίνδυνο...

Ο terry gilliam δεν προσπάθησε να σκηνοθετήσει απλά μια φαινομενικά “σοβαρή” ταινίαπου θα καταγγέλλει το κράτος ως ένα γιγαντιαίο γραφειοκρατικό τέρας. Ήθελε η ταινία τουνα είναι πλούσια σε κωμικά στοιχεία, όχι κωμωδία όμως, το σενάριο να είναι απλό, για ναπεράσει στον θεατή με έναν άλλο τρόπο και ίσως πιο ισχυρό συνειδησιακά όλα τα μηνύματαπου επεδίωκε. Γραφειοκρατία, κράτος ελέγχου, έντονη βιομηχανοποίηση, παρενέργειες τηςτεχνολογίας, καταστροφή του περιβάλλοντος, έλλειψη καλαισθησίας και στέρηση όλων τωνατομικών δικαιωμάτων για λόγους ασφάλειας λόγω της τρομοκρατίας που γεννά το ίδιο τοαυταρχικό σύστημα. Χρησιμοποιεί γραφικούς, κωμικούς χαρακτήρες και δείχνει πως οάνθρωπος έχει αλλοιωθεί. Η ταινία του προσφέρει μεγάλες δόσεις python-ικού μαύρουχιούμορ, σε προβληματίζει, σε κάνει να σκεφτείς και στο τέλος σε κυριεύει η θλίψη και οφόβος για το μέλλον της ανθρωπότητας.

Καλή προβολή.

Διάφορα στοιχεία για την ταινία αλλά καλό είναι να την έχετε δει πρώτα.

• Ευχάριστη έκπληξη αποτελεί η απολαυστική ερμηνεία του de niro στον ρόλο τουτρομοκράτη. Ο de niro αρχικά ήθελε τον ρόλο του jack ο οποίος είχε δοθεί. Ήθελε νασυμμετέχει στην ταινία και για αυτό δέχθηκε τον ρόλο.

• Ο sam στα όνειρά του παλεύει με ένα γιγαντιαίο samurai ο οποίος συμβολίζει τοσύστημα. Όταν ο samurai σκοτωθεί ο sam του βγάζει την μάσκα και βλέπει τον εαυτότου. Είδε τις δυο φύσεις του. Η μια του ανθρώπου που θέλει να πολεμήσει, να εναντιωθείστο σύστημα και να το νικήσει και η άλλη του ανθρώπου που έχει ενταχθεί σε αυτό και τουπηρετεί. Ο terry gilliam αναφέρει πως εσκεμμένα επέλεξε έναν samurai ως αντίπαλοτου sam αφού αν παίξεις με τις συλλαβές το samurai ακούγεται ως sam or i.

• Για το τέλος ο gilliam έδωσε μεγάλες μάχες αφού τα στούντιο ήθελαν ένα happy end.Στην ευρωπαϊκή έκδοση πάντως – στο τέλος του gilliam – δεν ξεκαθαρίζεται αν ο ήρωαςέχει τρελαθεί η λοβοτομηθεί. Το τέλος αν και καταθλιπτικό σου αφήνει μια νότα χαράς,συμπόνιας για τον ήρωα που με το ήσυχο γέλιο του σε αφήνει να σκεφτείς ότι επιτέλουςβρίσκεται στον κόσμο που εκείνος ονειρευόταν.

Για τον τίτλο της ταινίας ο σκηνοθέτης είχε δηλώσει: «port talbot – το οποίο είχεεπισκεφτεί – is a steel town, where everything is covered with gray iron ore dust. Even thebeach is completely littered with dust, its just black. The sun was setting, and it was quitebeautiful. The contrast was extraordinary. I had this image of a guy sitting there on thisdingy beach with a portable radio, tuning in these strange latin escapist songs like 'brazil'.The music transported him somehow and made his world less gray.»

in the years of

ARRONAUX

sir ivorian : Ο ιππότης της emerian ζει σύμφωνα με τον προσωπικό του κώδικα τιμής. Θαρραλέος, δίνειπάντα κουράγιο στους συμπολεμιστές του κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Όσοι έκαναν το λάθος να τονπροκαλέσουν σε μάχη δεν ζουν πια…melchiot: Ο μάγος από τους πύργους της γνώσης, που με τα spells του αλλά και το κοφτερό του μυαλόμας βοήθησε πολλές φορές τόσο σε εμπόλεμες όσο και σε ειρηνικές καταστάσεις.sylvana: Αντιπροσωπευτικό μέλος της φυλής των elf, προσθέτει στην ομάδα την ομόνοια και τη λογική στιςδύσκολες περιπτώσεις. Η εξοικείωσή της με τη φύση μας βοήθησε να εντοπίζουμε ίχνη αλλά και νααποφεύγουμε τυχόν παγίδες στο δρόμο μας.toni li : Ο σαμουράι με τις ψυχικές δυνάμεις είναι ο πιο αινιγματικός χαρακτήρας της συντροφιάς μας.Πολύτιμος στη μάχη όπου με τις απρόβλεπτες εμπνεύσεις του, εντυπωσίαζε εχθρούς και φίλους.stronghold: Ερχόμενος από την euloth, γόνος στρατιωτικής οικογένειας, τίμησε ως τολμηρός πολεμιστής

την καταγωγή του. Ίσως ο μόνος που κατάλαβε νωρίς ότι το συλλογικό όφελος της ομάδας θα πρέπει ναείναι πάνω από τις προσωπικές μας φιλοδοξίες.

διασχίζοντας τους βαλτότοπους (συνέχεια)

Έχοντας παρατηρήσει κατά τη διάρκεια της πορείας μας πως η όραση μου στο σκοτάδι ήτανπολύ καλύτερη από αυτήν του estonral αποφάσισα να πηγαίνω εγώ μπροστά. Προχωρούσαμελοιπόν εφαπτόμενοι προς κάποιον τοίχο, ώστε να έχουμε με τον τρόπο αυτό, ένα είδοςπροσανατολισμού. Μετά από λίγο και καθώς προχωράμε στο απόλυτο σκοτάδι, ακούγεται έναςήχος αλυσίδας από πίσω μου. Καταλαβαίνοντας πως ο πιο ψηλός από εμένα σύντροφος μουκάπου είχε συγκρουστεί, γυρνάω προς τα πίσω προσπαθώντας να διακρίνω αν έχει χτυπήσει.Η ψυχολογία της ομάδας που όλο αυτό το διάστημα βρισκόταν σε χαμηλό επίπεδο, έφτασε πιαστο ναδίρ της.

- Πάμε να φύγουμε απ’ εδώ. Δεν αντέχω άλλο να περπατάω στα τυφλά.

Μην έχοντας πια άλλη επιλογή αναλαμβάνω την ευθύνη να ανάψω τον δαυλό βάζονταςέτσι σε κίνδυνο τις ζωές μας, αλλά με σκοπό να ανυψώσω το ηθικό μας. Το φως πλούσιοαπλώθηκε προς όλες τις κατευθύνσεις αποκαλύπτοντας μας τον χώρο στον οποίοβρισκόμασταν. Το δωμάτιο ήταν αρκετά μεγάλο και χωρίς να έχει καθόλου έπιπλα κατέληγεσε μια μικρή σκάλα. Βρισκόμενη αντιδιαμετρικά εκείνης απ’ όπου είχαμε κατέβει, η σκάλαοδηγούσε προφανώς σ’ έναν ημιώροφο. Εκείνο όμως που έκανε το αίμα στις φλέβες μας ναπαγώσει ήταν το ταβάνι του δωματίου.

Διακοσμημένο μ’ ένα βαλσαμωμένο μαύρο πλάσμα το οποίο έμοιαζε κατά κάποιο τρόπο μεγορίλα τεραστίων διαστάσεων, ο οποίος συγκρατιόταν με αλυσίδες, σε μία εκ των οποίων είχεσυγκρουστεί ο estonral. Πραγματικά δεν θα ήθελα να ξέρω ποιος αντιμετώπισε καιαιχμαλώτισε ένα τέτοιο ον. Προσπαθώντας να αποστρέψουμε το βλέμμα μας από το τρομερόαυτό θέαμα και με τον δαυλό πάντα αναμμένο, κατευθυνθήκαμε με γοργό βήμα προς τησκάλα.

Το θέαμα που αντικρίσαμε ήταν φανταστικό. Μέχρι εκεί που έφτανε το βλέμμα μαςυπήρχαν βιβλία. Οι τοίχοι καλύπτονταν από αμέτρητα ράφια, την αρμονία των οποίωνδιέκοπταν μόνο οι δαυλοί που τοποθετημένοι ανά τακτά διαστήματα θα διευκόλυναν το έργοτου κάθε αναγνώστη και μελετητή. Αφού ανάψαμε κάποιους από τους δαυλούς αρχίσαμε νααναζητούμε αυτά για τα οποία είχαμε θέσει σε κίνδυνο τις ζωές μας. Αν και υπήρχε μιασχετικά καλή ταξινόμηση των τίτλων, αυτό που δυσκόλευε το έργο μας, είναι το γεγονός πωςη πλειονότητα των βιβλίων ήταν σε γλώσσες, άγνωστες σε μας.

Μετά από αρκετή ώρα, φανήκαμε τυχεροί καθώς βρήκαμε δύο βιβλία, τα οποία πραγματικάθα μπορούσαν να μας φανούν χρήσιμα. Σ’ ένα από αυτά, πρόλαβα να διαβάσω τηνενδιαφέρουσα πληροφορία πως τα troll όταν έρθουν σε επαφή με φωτιά ή οξύ, δεν μπορούννα αναζωογονήσουν τα συγκεκριμένα σημεία του σώματος τους. Καθώς είχαμε βρει αυτό πουθέλαμε και ετοιμαζόμασταν να φύγουμε αισθανθήκαμε ένα παγωμένο ρεύμα αέρα ναεισέρχεται στο χώρο ενώ οι δαυλοί που βρίσκονταν κοντά στη σκάλα άρχισαν να σβήνουν.

Στο χώρο άρχισαν να κινούνται σκιές προς διάφορες κατευθύνσεις,σκιές που όμως, αν είναι δυνατόν δεν είχαν υλική διάσταση! Και τότε τονείδαμε να έρχεται από τη σκάλα αργά και μεγαλόπρεπα. Δεν περπατούσεστο πάτωμα αλλά αιωρούνταν στο κενό. Πρέπει να ήταν γύρω στα δύομέτρα αλλά ο αέρας, πηγή του οποίου ήταν ο ίδιος ανέμιζε τον μανδύατου με τέτοιο τρόπο, που φαινόταν πολύ μεγαλύτερος. Οι σκιές πουείχαν γίνει τώρα περισσότερες, άρχισαν να περιστρέφονται τριγύρω του,ενώ ήχοι απόκοσμοι που έσκιζαν τον αέρα, έδειχναν ότι επικοινωνούσανσε μια δική τους γλώσσα. Το πρόσωπό του καλυμμένο με την κουκούλατου μανδύα, άφηνε ακάλυπτα δυο πύρινα μάτια που μας κοιτούσαν

ανέκφραστα.

- Αισθάνομαι ήδη καλύτερα. Αυτό που έχει σημασία τώρα είναι να φύγω όσο το δυνατόνγρηγορότερα. Όσο μένω εδώ βρίσκομαι σε κίνδυνο, αλλά πολύ περισσότερο αυτό μου μεενδιαφέρει είναι πως εξαιτίας μου απειλείται η ζωή σου και αυτό είναι κάτι που δεν μπορώ νατο επιτρέψω στον εαυτό μου.

- Μην ανησυχείς για μένα. Κανένας δεν θα τολμούσε να πειράξει τον γιο του okmiren στοίδιο του το σπίτι.

- Δεν ξέρω τι σχέσεις έχει ο πατέρας σου με τη μορφή που αντιμετωπίσαμε το βράδυ, αλλάσίγουρα καταλαβαίνεις και εσύ πως όσο παραμένω εδώ, θέτω τις ζωές μας σε κίνδυνο.

- Φαντάζομαι πως έχεις δίκιο. Προς τα πού σκέφτεσαι να πας;- Θα προσπαθήσω να κατέβω νότια. Εκεί θα είμαι ένας άγνωστος μεταξύ αγνώστων και

κανένας δεν θα ξέρει τίποτα για μένα.- Δεν μπορώ να σε αφήσω να φύγεις για ένα τόσο δύσκολο ταξίδι, χωρίς την παραμικρή

βοήθεια. Έλα μαζί μου.Με οδήγησε στον χώρο όπου βρισκόταν το troll. Προχωρώντας πιο βαθιά, το δωμάτιο έκανε

μια απότομη στροφή όπου υπήρχαν δεκάδες κλουβιά σε διάφορα μεγέθη μέσα στα οποίαυπήρχαν ζώα διαφόρων ειδών.

- Αν σου έλεγα να διαλέξεις ένα ζώο το οποίο θα το έχεις για πάντα μαζί σου, εκτόςεξαιρετικού απρόοπτου, ποιο θα ήταν αυτό;

- Δεν καταλαβαίνω τι προσπαθείς να κάνεις. Ποτέ μου δεν είχα ιδιαίτερη σχέση με κάποιοζώο, ωστόσο αν έπρεπε οπωσδήποτε να διαλέξω κάποιο, αυτό θα ήταν το γεράκι.

- Πολύ καλή επιλογή. Λοιπόν άκουσε με τώρα πολύ προσεκτικά.Θα σου δώσω τώρα κάποια σπάνια υλικά και ένα ειδικό βιβλίο γιατην περίπτωση μας, ώστε να μετατρέψεις το γεράκι από απλό ζώοσε familiar σου. Το familiar είναι μαγικά συνδεδεμένο με τονκάτοχό του. Κατά κάποιο τρόπο είναι πρακτικά μία κοινή ύπαρξη.Όποιο spell μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου, εξίσου εύκολαγίνεται και σ’ αυτό. Το familiar δεν είναι παρά ένα κανονικό ζώο τοοποίο έχει αποκτήσει νέες δυνάμεις και ιδιότητες από τη στιγμή πουο ιδιοκτήτης του, το κάνει summon. Το γεράκι κατόπιν θαμοιράζεται τα συναισθήματά σου και θα εξελίσσεται μαζί σου. Στοπρώτο ασφαλές καταφύγιο που θα βρεις, διάβασε προσεκτικά το βιβλίο και ακολούθησε βήμαπρος βήμα τις οδηγίες του.

Η συζήτηση κράτησε μέχρι το βράδυ. Μάζεψα τις προμήθειες μου και ότι άλλο θα μπορούσενα μου φανεί χρήσιμο για ένα ταξίδι προς το άγνωστο.

- Πριν φύγεις θα ήθελα να σου κάνω ένα δώρο. Μπορεί να μην σου φανεί χρήσιμο άμεσα,αλλά αυτά τα χειρουργικά εργαλεία, θα σε βοηθήσουν σε όποια χειρουργική επέμβασηπραγματοποιήσεις.

- Μα αυτά είναι τα εργαλεία του Δασκάλου. Αποκλείεται, δεν μπορώ να δεχτώ ένα τέτοιοδώρο.

- Ο πατέρας μου μπορεί εύκολα να τα αντικαταστήσει, μην ανησυχείς.Λοιπόν εδώ φαντάζομαι, έφτασε η ώρα του αποχαιρετισμού μας. Ελπίζωπως μέσα από το γεράκι θα θυμάσαι και εμένα arronaux.

- Δεν χρειάζομαι κανένα γεράκι για να σε θυμάμαι φίλε μου. Πάντα

θα έχεις μια θέση στην καρδιά μου και στις αναμνήσεις μου. Ελπίζωκάποτε να ξανασυναντηθούμε κάτω από ευνοϊκότερες συνθήκες.

Έτσι χωριστήκαμε με τον estonral και από εκείνη τη στιγμή ξεκινάειτο ταξίδι μου. Κατευθύνθηκα νότια, πάντα προς τα νότια…

- Τρελοί!!! Κανένας δεν εισέρχεται στην οικία μου χωρίς να γίνει αντιληπτός. Πόσο μάλλον,όταν προσπαθεί να με κλέψει.

Λέγοντας αυτά και χωρίς να μας πλησιάσει καθόλου, τα βιβλία έφυγαν από τα χέρια μουκαι κατευθύνθηκαν προς εκείνον. Προσπάθησα να κινηθώ προς το μέρος του αλλά μάταια.Ήταν σαν να μας χώριζε ένα αόρατο τείχος. Οι σκιές γελούσαν μ’ ένα τσιριχτό που έσκιζε τοναέρα.

- Δεν είμαστε κλέφτες, απλώς θέλαμε να βρούμε κάποιες πληροφορίες.

Βρήκα το θάρρος να πω.

- Σιωπή! Δεν με ενδιαφέρουν τα ανούσια πειράματα σας με τα troll. Όσο για τιςπληροφορίες που θέλατε, όλοι κάτι ζητάμε απ’ αυτήν τη ζωή. Το θέμα είναι με τι είμαστεδιαθέσιμοι να το πληρώσουμε. Το σίγουρο είναι πως εσένα θα σου στοιχίσει ακριβά αυτή σουη περιέργεια. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου ο φίλος σου, ανθρώπους μπορώ να βρω όσους θέλωκαι όποτε θέλω. Και σίγουρα αν ήθελα άνθρωπο, δεν θα διακινδύνευα να ασχοληθώ με τονσυγκεκριμένο. Αλλά η ψυχή ενός elf που έχει έναν τόσο μεγάλο κύκλο ζωής, δεν είναι κάτιπου βρίσκει εύκολα κάποιος στις μέρες μας, χωρίς να υποκινήσει υποψίες και χωρίς νααντιμετωπίσει κινδύνους. Πόσο μάλλον σε μια περιοχή σαν τη δική μου, όπου έχουμε τόσαχρόνια να δούμε κάποιο elf που ακόμα και η ίδια η λέξη έχει ξεχαστεί…

Λέγοντας αυτά τα λόγια ένα πορτοκαλί διαμάντι βγήκε από το μανδύα του και άρχισε ναέρχεται προς το μέρος μου. Ενώ ήθελα να μετακινηθώ για να το αποφύγω, ανακάλυψα μετρόμο πως κάτι τέτοιο ήταν μάταιο. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να το παρακολουθώσαν υπνωτισμένος να με πλησιάζει. Όταν το διαμάντι ήρθε σ’ επαφή με το σώμα μου, ήτανσαν να με είχε ακουμπήσει πυρωμένο σίδηρο. Άναρθρες κραυγές έβγαιναν από το στόμα μου,ως αντίδραση στον αβάσταχτο πόνο που ένιωθα. Καθώς αισθανόμουν τη ζωή να φεύγει απόμέσα μου και χιλιάδες εικόνες να περνούν από το μυαλό μου, τότε έλαβε χώρα κάτι τομοιραίο. Λίγο πριν αφαιρεθεί η τελευταία ικμάδα ζωής από μέσα μου, λίγο πριν η τελευταίααναπνοή βγει από τους πνεύμονές μου, τότε συνέβη.

Μια κραυγή βγήκε από τα σπλάχνα μου, κραυγή που μόνο στους πιο ενδόμυχους εφιάλτεςμου είχα ξανακούσει, και μια ενέργεια δημιουργήθηκε στο χέρι μου τόσο μεγάλη που και εγώο ίδιος την φοβήθηκα. Χωρίς να έχω συναίσθηση των πράξεων μου, είδα την ενέργεια νακατευθύνεται ενάντια στον κυβερνήτη. Η αρχική του άγνοια μετατράπηκε σε φόβο πουκαθρεφτιζόταν στα έκπληκτα μάτια του. Χάνοντας την αυτοσυγκέντρωσή του, τα spell τουκατάρρευσαν και το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι ήταν τον estonral να με μεταφέρειμισολιπόθυμο έξω από αυτό το οίκημα, που η λέξη σπίτι μόνο κατά ευφημισμό μπορεί να τοχαρακτηρίσει.

Ξύπνησα στο σπίτι του okmiren, όταν πια είχε αρχίσει να ξημερώνει. Στο χέρι μουκρατούσα ακόμα σφιχτά το διαμάντι. Το έβαλα κάτω από τον μανδύα μου, σκεπτόμενος πωςκάποια στιγμή θα πρέπει να το μελετήσω διεξοδικά. Δίπλα στο κρεβάτι μου, καθισμένος σε μιακαρέκλα λαγοκοιμόταν ο estonral. Στην αγκαλιά του κρατούσε το παράξενο ζωάκι του. Μόλιςκατάλαβε ότι είχα βρει τις αισθήσεις μου, σηκώθηκε από την καρέκλα του και με πλησίασε.

- Ευτυχώς συνήλθες. Φοβόμουν μήπως η περίπτωση σου χειροτερέψει. Όλο το βράδυβρισκόσουν σε κατάσταση υπερέντασης. Ο ύπνος σου ήταν ανήσυχος και συνεχώςμονολογούσες ακαταλαβίστικα πράγματα.

zodiac xxiv

αστρολογικές προβλέψεις (μέρος 2ο)[comzeradd]

Οι αστερισμοί του ζωδιακού κύκλου έχουν τις ρίζες τους στις αρχαίες θρησκείες. Όλοι οιαστερισμοί είναι δημιουργήματα του ανθρώπου. Στην ουσία πρόκειται για ένωση των άστρωνμε νοητές γραμμές, που δημιουργούν ένα σχήμα, με σκοπό τον ευκολότερο εντοπισμό τουςστις αστρονομικές παρατηρήσεις. Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις πως αρχαίοι πολιτισμοί τουςχρησιμοποιούσαν για τη μέτρηση του χρόνου. Αποτελούν χρήσιμο εργαλείο για τουςαστρονόμους στον “χωρισμό” του ουρανού.

Χρησιμοποιούνται και απ' την αστρολογία, αλλά (όπως φαίνεται και απ' τον παρακάτωπίνακα) κατά λανθασμένο τρόπο, καθώς αγνοούνται: η ύπαρξη του 13ου αστερισμού(ομφιούχος), η άνιση διάρκεια των αστερισμών (πχ. ο σκορπιός διαρκεί μόνο 7 ημέρες κι όχι30) και η μετατόπισή τους στην διάρκεια τόσων χρόνων (πχ. στον αστερισμό των ιχθύωνμπαίνουμε στις 12 μαρτίου κι όχι στις 22 φλεβάρη) εξαιτίας της “ταλάντωσης” του άξονα τηςγης καθώς αυτή περιστρέφεται γύρω απ' τον εαυτό της.

αστερισμός ημερομηνία διάρκεια (ημέρες)τοξότης 18 δεκεμβρίου - 18 ιανουαρίου 32αιγόκερως 19 ιανουαρίου - 15 φλεβάρη 28υδροχόος 16 φλεβάρη - 11 μαρτίου 24ιχθύες 12 μαρτίου - 18 απριλίου 38κριός 19 απριλίου – 13 μαΐου 25ταύρος 14 μαΐου - 19 ιουνίου 37δίδυμοι 20 ιουνίου - 20 ιουλίου 31καρκίνος 21 ιουλίου - 9 αυγούστου 20λέων 10 αυγούστου – 15 σεπτεμβρίου 37παρθένος 16 σεπτεμβρίου- 30 οκτωβρίου 45ζυγός 31 οκτωβρίου - 22 νοεμβρίου 23σκορπιός 23 νοεμβρίου - 29 νοεμβρίου 7ομφιούχος 30 νοεμβρίου - 17 δεκεμβρίου 18

Οι ημερομηνίες μεταβάλλονται κατά μία μέρα (+/-) από χρόνο σε χρόνο. πηγή: διεθνής αστρονομικήένωση(όταν λέμε πως βρισκόμαστε σε κάποιο αστερισμό εννοούμε πως στη δεδομένη χρονική στιγμή ο συγκεκριμένος αστερισμός βρίσκεται πίσω απ' τον ήλιο, όπως τον βλέπουμε απ' τη γη)

zodiac xxiii

αστρολογικές προβλέψεις (μέρος 1ο)[retinotopic]

Ο ζωροάστρης ρώτησε τον ορμούζντ, τον μεγάλο δημιουργό:- Ποιος είναι ο πρώτος άνθρωπος με τον οποίο συνομίλησες;Ο ορμούζντ απάντησε:- Είναι ο ωραίος γίμα, αυτός που ήταν επικεφαλής των γενναίων.

Παλιοί ιερείς της αιγύπτου παραδέχονταν την διαίρεση της ανθρωπότητας σε 4 διαδοχικέςφυλές, όπως φαίνεται στις τοιχογραφίες του τάφου του σέτι του 1ου στις θήβες. Τις φυλέςαυτές τις παριστάνουν με 4 μορφές διαφορετικών τύπων και χρωμάτων: η ερυθρά φυλή έχειτο όνομα ροτ, η κίτρινη φυλή με το όνομα αμού, η μαύρη φυλή με το όνομα χαλαζιού και ηλευκή φυλή με το όνομα ταμαχού.

Ο ράμα πρωτοεμφανίστηκε ως ένας ιερέας δρυίδης των σκύθων. Το ιερό βιβλίο τωνπερσών, η ζέντ-αβέστα, κάνει λόγο γι' αυτόν τον αρχαίο νομοθέτη με το όνομα γίμα, ενώστην ινδική εποποιία ραμαγιάνα εμφανίζεται με το όνομα ράμα. Στις αιγυπτιακές παραδόσεις,η εποχή του ράμα περιγράφεται με τη βασιλεία του όσιρι, του άρχοντα του φωτός. Οι σκύθες,απόγονοι των υπερβορείων, ύψωναν παντού για τους προγόνους τους τεράστια μνημεία καιτο έμβλημα που προτιμούσαν ήταν ο ταύρος, που τον αποκαλούσαν θωρ, σήμα της βάναυσηςδύναμης και βίας. Ο ράμα αντέταξε στον ταύρο τον κριό, τον θαρραλέο και ειρηνικό αρχηγότου ποιμνίου και το διάλεξε για σήμα συγκέντρωσης όλων των οπαδών του.

Ο ντέβα-ναχούσα του εξήγησε το νόημα των αστερισμών και τον έβαζε να διαβάζει ταπεπρωμένα της ανθρωπότητας μέσα από τα αστραφτερά ζωδιακά σημεία. Η ταμαχού, η λευκήφυλή, έπρεπε να εισχωρήσει στις ινδίες, κύριο κέντρο των μαύρων, των νικητών της κόκκινηςκαι της κίτρινης φυλής. Με την ισχύ του και τη μεγαλοφυΐα του ο ράμα έγινε ο κύριος τωνΙνδιών και ο πνευματικός άρχοντας του κόσμου.

Στα τελευταία χρόνια της ζωής του ασχολήθηκε με τον καθορισμό του ημερολογίου τωναρίων. Καθορίζοντας τα 12 σημεία του ζωδιακού ο ράμα του απέδωσε τριπλό νόημα. Τοπρώτο αναφέρονταν στις επιδράσεις του ήλιου κατά τη διάρκεια του χρόνου. Το δεύτερομνημόνευε κατά κάποιο τρόπο τη δική του ιστορία. Το τρίτο υπόδειχνε τα απόκρυφα μέσα πουείχε χρησιμοποιήσει για να πετύχει το σκοπό του. Να γιατί όταν διαβάστηκαν με αντίστροφητάξη έγιναν αργότερα τα μυστικά εμβλήματα της βαθμιαίας μύησης. Τα 2 κέρατα της παπικήςτιάρας προέρχονται από εκεί.

Το aldebaran είναι το πιο λαμπρό αστέρι και το πιο κοντινό σε μας του αστερισμού τουταύρου. Είναι ένας ερυθρός γίγαντας τύπου Κ5 ΙΙΙ φασματικής κλάσης. Απέχει 72 έτη φωτόςκαι είναι 50 φορές μεγαλύτερος από τον ήλιο μας. Ένας φίλος μου 80 kgr όταν βρίσκεται σεαπόσταση ένα μέτρο από εμένα εξασκεί βαρυτική έλξη G=6400*K, όπου Κ μια σταθερά. Ηέλξη που μου εξασκεί το aldebaran είναι G=(80*10^32)/[(6,8*10^17)^2]=0,00173*K,δηλαδή περίπου 1000000 φορές μικρότερη.

Ο κριός, που φεύγει με το κεφάλι γυρισμένο προς τα πίσω, δείχνει τον ράμα πουεγκαταλείπει την πατρίδα του. Ο ταύρος, που αντιδράει στη πορεία του αλλά γονατίζει, είναιοι κέλτες που σημειώνονται με το ίδιο το σύμβολό τους. Οι δίδυμοι εκφράζουν τη συμμαχίατου ράμα με τους τουρανίτες. Ο καρκίνος εκφράζει τους διαλογισμούς και τις ενδοσκοπήσειςτου. Ο λέων τις μάχες κατά των εχθρών του. Η φτερωτή παρθένος, τη νίκη. Ο ζυγός, τηνισότητα ανάμεσα σε νικητές και νικημένους. Ο σκορπιός, την επανάσταση και την προδοσία. Οτοξότης, την εκδίκηση που παίρνει ο ράμα. Ο αιγόκερος, ο υδροχόος και οι ιχθύεςαναφέρονται στο ηθικό τμήμα της ιστορίας του.Διέταξε τους δικούς του να κρύψουν το θάνατό του και να συνεχίσουν το έργο του.

το ημερολόγιο ενός ινδιάνου:

μέρα 1η:Είναι νύχτα. Χάσαμε την κόρη του αρχηγού. Την έψαχνε όλο το χωριό. Τελικά την βρήκαμε

μέσα στο δάσος. Για τιμωρία, την γάμησε όλο το χωριό!μέρα 2η: Είναι νύχτα. Χάσαμε την κόρη του μάγου. Την έψαχνε όλο το χωριό. Τελικά την βρήκαμεμέσα σε μια σπηλιά. Για τιμωρία, την γάμησε όλο το χωριό!μέρα 3η:Είναι νύχτα. Χάθηκα!!!! Φοβάμαι!!!!!

γευσηγνωσία

Μπαίνει κάποιος σε έναν φούρνο και ζητάει τυρόπιτα.Του λέει ο φούρναρης:- Πάρε ζαμπονοτυρόπιτα και θα με θυμηθείς.- Ρε φίλε, θέλω σκέτη τυρόπιτα, επιμένει αυτός...- Πάρε ζαμπονοτυρόπιτα σου λέω και θα με θυμηθείς, συνεχίζει ο φούρναρης.- Καλά, φέρε μια ζαμπονοτυρόπιτα...Παίρνει την ζαμπονοτυρόπιτα και με το που τη δαγκώνει κοιτάει τον φούρναρη στα μάτια καιτου λέει:- Ρε Κώστα, εσύ είσαι;

κι όμως έχει συμβεί

«Ήμουν σ' ένα club στα χανιά και μιλούσα όλο το βράδυ με μια κοπέλα. Δεν είχε αναπτήρακαι της είχα δώσει το δικό μου. Όταν έπρεπε να φύγω, μου είπε:"Πότε θα συναντηθούμε να σου τον δώσω πίσω;"κι εγώ της απάντησα:"Δεν πειράζει, κράτησέ τον"!Τραγική ατάκα, ε; Έμεινα 3 μέρες παραπάνω στα χανιά για να τη βρω, αλλά δεν την ξαναείδαποτέ.»τάκης, 27 ετών

history xxvi

πελοποννησιακός πόλεμος(431-404π.χ.)[baphomet]

Μετά την περίοδο της μεγάλης ακμής των ελληνικών πόλεων και ιδιαίτερα των αθηνών,που οφειλόταν στο υψηλό φρόνημα από τις νίκες εναντίον των περσών, στην οικονομικήπρόοδο αλλά και στην επικράτηση των δημοκρατιών, οι έλληνες παρασύρθηκαν απόεσωτερικές διαμάχες και από εμφύλιους πολέμους. Ο πιο καταστρεπτικός απ’ αυτούς υπήρξε οπελοποννησιακός, που διεξήχθη κυρίως μεταξύ αθήνας και σπάρτης, για την ηγεμονία τηςελλάδας. Οι εμφύλιοι πόλεμοι εξασθένισαν τις ελληνικές πόλεις και απέδειξαν ότι οατομικισμός τους ήταν τόσο έντονος, όσο είναι σήμερα ο ατομικισμός των σύγχρονωνκρατών.

Η τάση των πόλεων της αθηναϊκής συμμαχίας για ανεξαρτησία είχε τον αντίκτυπό της καιστην εσωτερική τους κατάσταση. Πολλές προτίμησαν να επανέλθουν στο παλιό σύστημααυτοκυβέρνησης. Την πολιτική αυτή ακολουθούσαν οι αριστοκρατικοί σε κάθε πόλη. Αντίθεταη τάξη των εμπόρων και των βιοτεχνών προτιμούσε συμμαχία με τους αθηναίους, έστω κι ανβρισκόταν υπό την πολιτική τους εξάρτηση.

Η σπάρτη, επειδή φοβόταν την αύξηση της δύναμης του αθηναϊκού κράτους, τηνοικονομική του πρόοδο και την επέκταση της ηγεμονίας του, υποστήριζε με κάθε τρόπο τασυντηρητικά κόμματα στις πόλεις που ήταν σύμμαχοι των αθηναίων και τα βοηθούσε νααντιδρούν στις δημοκρατικές κυβερνήσεις τους. Έτσι, τα δυο ισχυρότερα κράτη της αρχαίαςελλάδας, έχοντας αντίθετα πολιτικά συστήματα κι αποβλέποντας κάθε μια στο συμφέρον της,βάδιζαν προς πόλεμο.

Στο πελοποννησιακό συνέδριο, που συνήλθε στη σπάρτη με εισήγηση των κορινθίων,επικράτησαν οι φιλοπόλεμοι. Οι σπαρτιάτες έστειλαν τότε πρεσβεία στην αθήνα με προτάσειςπου φανέρωναν ότι ο πόλεμος ήταν προ των πυλών. Η πρεσβεία λοιπόν απαίτησε:

i. Να εξοριστούν οι αλκμαιωνίδες (ο περικλής)ii. Να ανακληθεί ο εμπορικός και οικονομικός αποκλεισμός (embargo) από τους μεγαρείςiii. Να παραχωρηθεί αυτονομία στην ηττημένη αίγινα καιiv. Να διαλυθεί η αθηναϊκή συμμαχία.

Όπως ήταν επόμενο οι προτάσεις απορρίφθηκαν. Οι λακεδαιμόνιοι πρέσβεις διώχτηκαν. Οαρχηγός τους αποχωρώντας είπε την ακόλουθη προφητική φράση: «Είναι ημέρα αρχήςμεγάλων κακών για την ελλάδα».

Ο πόλεμος κηρύχθηκε επίσημα το 431π.Χ. με τους αθηναίους να έχουν καλύτερηοικονομία και μεγάλο τους όπλο τον ναυτικό τους στόλο, ενώ στρατιωτικά οι σπαρτιάτες είχανυπεροχή στην ξηρά. Οι συμπάθειες των ελλήνων αρχικά ήταν με το μέρος περισσότερο τωνσπαρτιατών, διότι παρουσιάζονταν σαν πρόμαχοι της ελευθερίας...

history xxvii

Η πολύχρονη συνέχιση του πολέμου οδηγούσε τους έλληνες σε κατάπτωση ηθική κιασυνήθιστες εκδηλώσεις βίας. Οι εχθροπραξίες όμως δεν περιορίστηκαν μόνο στον ελλαδικόχώρο. Οι κάτοικοι της έγεστας της σικελίας ζήτησαν τη βοήθεια των αθηναίων εναντίον τωνσελινουντίων, τους οποίους υποστήριζαν οι συρακούσιοι, σύμμαχοι της σπάρτης. Η εκστρατείαστη σικελία υπήρξε η αρχή του τέλους για την αθήνα που τις στοίχισε ακριβά τόσο από άποψηανθρώπινου δυναμικού, όσο και από την πλευρά της οικονομικής τους συντήρησης.

Ολέθριες κι ανεπανόρθωτες ήταν οι ζημιές από το μακροχρόνιο και πεισματικό εμφύλιοπόλεμο. Πόλεις ολόκληρες είχαν εξαφανιστεί και οι πληθυσμοί τους είχαν εξοντωθεί. Ηύπαιθρος είχε δενδροτομηθεί κι εγκαταλειφτεί. Από τις μάχες, τις επιδημίες, τις εκτελέσεις καιτις στερήσεις αμέτρητες χιλιάδες άνθρωποι είχαν χαθεί. Τα έργα της προκοπής και της ειρήνηςείχαν ξεχαστεί. Η υλική φθορά όμως, όσο κι αν ήταν τεράστια, ωχριούσε μπροστά στην ηθική.Οι δυο αντίπαλοι λησμόνησαν τον πολιτισμό τους αλλά και το μέτρο που τους χαρακτήριζε.Συναγωνίστηκαν σε πράξεις σκληρότητας και απαρνήθηκαν με τον τρόπο αυτό, τους κοινούςαγώνες εναντίον των περσών, τα ίδια ήθη, την κοινή τους καταγωγή, καθώς και τα ιερά τους.Την ηθική αυτή παρακμή που επέφερε ο πελοποννησιακός πόλεμος, αναλύει ο θουκυδίδης μεπαραστατικότητα.

Όσο συνεχιζόταν ο πόλεμος, τόσο μεγάλωνε ο φανατισμός και επινοούνταν νέοι τρόποιεξόντωσης των πολιτικών αντιπάλων. Άλλαξαν και τη συνηθισμένη σημασία των λέξεων, λέειο θουκυδίδης, αποδίδοντάς τους όχι την πραγματική τους έννοια, αλλά εκείνη που τουςφαινόταν κατά περίπτωση κατάλληλη. Όσο μεγαλύτερη δυστυχία εύρισκε στη διάρκεια τουπολέμου τον πληθυσμό μιας πόλης, τόσο μεγαλύτερη γινόταν η ηθική του εξαχρείωση. Ακόμηκαι οι συγγενικοί δεσμοί θεωρήθηκαν χαλαρότεροι από τους κομματικούς.

Αλλά και η κομματική τοποθέτηση γινόταν σύμφωνα με τα προσωπικά συμφέροντα ή γιατην απόκτηση της εξουσίας. Έτσι πολλοί με λόγια μόνο φρόντιζαν για τα κοινά, ενώ στηνπραγματικότητα τα θεωρούσαν σαν έπαθλα προορισμένα για τους νικητές των κομματικώνσυγκρούσεων. Σ’ αυτές επικρατούσαν οι λιγότεροι αναπτυγμένοι πνευματικά, διότι καθώςσυναισθάνονταν την κατωτερότητά τους, ενεργούσαν βίαια ή παρασκηνιακά. Αντίθετα οικαλύτεροι εξολοθρεύονταν, γιατί δεν προφυλάγονταν και δεν ήθελαν να μεταχειριστούνανέντιμα μέσα.

Αυτά περιγράφει ολοζώντανα για τα πολιτικά ήθη της εποχής ο θουκυδίδης και είναι άξιααπορίας επειδή η κατάσταση αυτή της ηθικής παρακμής ακολούθησε περίοδο ακμής τουπολιτισμού και της δημιουργίας. Αλλά δυστυχώς πρόκειται για μια ακόμη επιβεβαίωση τηςεκβαρβάρωσης, στην οποία οδηγεί τους ανθρώπους ο πόλεμος. Παράλληλα όμως είναιτρομακτικό με τι ομοιότητα επαναλαμβάνεται η ιστορία και πως ο άνθρωπος δεν διδάσκεταιαπό τα λάθη του, παρά τα επαναλαμβάνει με χαρακτηριστική ευκολία…

poetry xxviii

01/04/02 γ.γ.[stamen_feson]

Ώρες ώρες τα βάζω με τη τύχη μουπου μπορούν σα φωτιά να με καίνε τα λόγια σουπου με πνίγουν πριν φύγουν οι στίχοι μουκαι δακρύζω όταν μου ‘ρχεται η εικόνα σου

Είναι οι στίχοι που γκρεμίζουν τα τείχηπου είπες πως έκτισακαι είναι γεμάτοι από πάθος για κάτιπου ποτέ δεν απέκτησα

Στίχοι βγαλμένοι για ώρες στημένοιστο πεδίο βολής της πνοής σουψάχνουν γαλήνη μα δε τους αφήνειστιγμή σε ησυχία η μορφή σου

τι[gimiris]

Μελλοντικός νεκρόςσμιλεύοντας το βράχοτο σκοτεινό προετοιμάζωΒία εναντίον βίαςτα θραύσματα ονομάζουν ΣυνεχίζωΥμνώντας τον θρήνοαργά τη νύχταμεθυσμένοι εργάτεςστους δρόμους ουρλιάζουνΦοβισμένοι εργάτεςστα θραύσματατα όνειρά τους θάβουντι κρύβει ο βράχος

extra xxix

lost bodies(ένα μικρό αφιέρωμα)[cham.kor.]

Οι άνευ χαρακτηρισμού και ταμπέλας λΟsΤ μπODis

Αρχικά, θέλω να εκφράσω την τεράστια δυσκολία μου να συντάξω τις σειρές πουακολουθούν διότι η επιχειρούμενη σκιαγράφηση μου για τους λΟsΤ μπODis, με κάνει νανιώθω άβολα. Είναι σαν να μου ζητούν να μιλήσω για μένα, τόσο πολύ δύσκολο μου φαίνεται.Διότι οι λΟsΤ μπODis με εκφράζουν απίστευτα πολύ.

Οι θρυλικοί λΟsΤ μπODis

Ένας από τους πιο αντιπροσωπευτικούς χαρακτηρισμούς για τους λΟsΤ μπODis και μουαρέσει πολύ να τον χρησιμοποιώ. Οι λΟsΤ μπODis είναι πλέον ένας θρύλος για τον ελληνικόunderground χώρο της μουσικής και όχι μόνο. Θα μπορούσε κάθε live τους να χαρακτηριστείως ένα κράμα από μουσικοθεατρικούς σχηματισμούς, πειραματισμούς και εντυπωσιασμούς. Τακομμάτια τους έχουν έντονο πολιτικό (πολιτικοποιημένο) στίχο, σαρκαστικό, αυτοσαρκαστικό,ειρωνικό, υψηλότατου επιπέδου χιούμορ, επαναστατικό, σουρεαλιστικό, λεπτό, ευγενικό μακαι αιχμηρό, έξω από τα δόντια, χωρίς υπεκφυγές και μισόλογα στίχο. Αντίστοιχη πολυχρωμίαθα συναντήσει κανείς και στους ήχους που χρησιμοποιούν.

Θα μπορούσα να γράψω και άλλα επίθετα, αντιπροσωπευτικά των κομματιών των λΟsΤμπODis. Μα είναι ανώφελο μπροστά στην επιτόπια για τον καθένα γνωριμία με τον “κόσμο”τους, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο “κόσμος” που απορρίπτει και εθελοτυφλεί ησυντριπτική πλειοψηφία από όλους μας. Ο κόσμος των «γενετικά καθαρών».

ΔισκογραφίαΑπ’ τα αλώνια στα σαλόνια! Από τις χέρι με χέρι κασέτες μέχρι την πολυεθνική virgin τουδήθεν (…) γ. πετρίδη. Αναλυτικά:

1997 lazydog rec «ζωή» 1 2000 virgin «γενετικά καθαροί» 2 2002 lazy dog - res indegra «υποτροπή» 3 (ρωτήστε να μάθετε) «πάσα αρχή παυσάτω» 4 (ρωτήστε να μάθετε) «μαύρο σιτάρι» 5

Αυτά προς το παρών. Εν αναμονή του μεγάλου αφιερώματος στους λΟsΤ μπODis, ψάξτεκαι ζητήστε είτε από τις “χίμαιρες”, είτε από αλλού να ακούσετε.

experiment xxx

αυτο;σχεδιασμός σε ντο μείζονα[fun.da.mental]

Ένας σπουδαίος μουσικός παραγωγός αποφασίζει να κάνει τον καλύτερο τζαζ-ροκ δίσκοόλων των εποχών. Για να επιτύχει τον σκοπό αυτό, θέλει να μαζέψει τους πιο γνωστούς καιδεξιοτέχνες μουσικούς, τους καλύτερους στο είδος τους και να τους ηχογραφήσει. Πράγματι,κινεί γη και ουρανό και διαλέγει την ελίτ των οργανοπαικτών και τους κλείνει όλους σ’ έναστούντιο. Φανταστείτε τον καλύτερο ηλεκτρικό κιθαρίστα, τον καλύτερο πιανίστα, τον no1τρομπετίστα, τον no1 ντράμερ κ.ο.κ. Είναι λοιπόν η αφρόκρεμα των μουσικών παγκοσμίουεπιπέδου σ’ ένα στούντιο και ο ηχολήπτης πατά το record. Ο παραγωγός παρατηρεί καιθαυμάζει: ο κιθαρίστας παίζει πάνω κάτω σαν δαιμονισμένος, ο μπασίστας τα “χώνει”κανονικά, ο ντράμερ χτυπιέται με μανία, ο πιανίστας παίζει τα σόλα του, το βιολί, τοσαξόφωνο, το κλαρινέτο... όλων των ειδών τα όργανα ακούγονται σε απίστευτουςαυτοσχεδιασμούς δημιουργώντας μια μουσική πανδαισία. Μέσα σ’ αυτόν τον καταιγισμό ήχωνκαι μελωδιών, ο τύπος που παίζει τρομπόνι είναι καθισμένος σε μια καρέκλα και παίζειχαλαρά... μια νότα (ντοοο). Δεν δίνει σημασία ο παραγωγός και συνεχίζει να παρατηρεί: ηκιθάρα βγάζει φωτιές, οι μπαγκέτες σπάνε… αλλά το τρομπόνι παίζει ντοοο... Αφούσυνεχίστηκε αυτό για αρκετή ώρα, αγανακτισμένος μπαίνει στην αίθουσα ηχογραφήσεως καιλέει στον τρομπονίστα:- Καλά, ρε συ, όλοι εδώ τα’ χουν δώσει όλα, παίζουν τ’ άντερά τους κι εσύ τόση ώρα παίζειςμία μόνο νότα! Τι γίνεται με σένα;(κι απαντάει ψύχραιμα ο τρομπονίστας)- Κοίτα να δεις φίλε μου, αυτοί την “ψάχνουν” ακόμα, εγώ την έχω βρεί!

---

Πώς να αρχίσω... “η αρχή είναι το ήμισυ του παντός”, η καλή μέρα απ’ το πρωί φαίνεταικι άλλα τέτοια... - τι να γράψω... ας γράψω κάτι για την θρησκεία... (όχι), για την πολιτική...(μπα), θα γράψω κάτι προσωπικό το οποίο θα το περιγράφω με αφηρημένες έννοιες, έτσιώστε να μην το καταλάβει κανείς! - πίεση χρόνου - σκέψου, σκέψου!... κάνε θετικές σκέψεις- ναι! αυτό είναι! όχι, όχι… εδώ το’ χα... αυτό το «κάτι»... ίσως θα ’πρεπε να με βοηθήσεικάποιος! ο πολιτισμός και το ποδόσφαιρο... η τέχνη του clubbing... άλλο τεχνοτροπία κι άλλοτεχνογνωσία... ο ουμανισμός μέσα από μουσικολογική ανάλυση... το σεξ των εσκιμώων, τοσεξ στην άγρια δύση, το σεξ των ρασοφόρων, το ράσομον του κουροσάβα (!)... - λέξειςκλειδιά: ευλογία, διείσδυση, χρυσός, άνθη, τρέλα, η φύση προνόησε, αρμονία, ήθος - ο τύποςστο ψυχιατρείο... ο πλούσιος καλλιτέχνης... το ανέκδοτο με τους μουσικούς... ένα καρτούνπου πέθανε! Μαλακίες... δεν βγαίνει τίποτα - η αρχή του τέλους, το τέλος του κόσμου, ογουλιέλμος τέλλος και το μήλο, ο μπάροους και το ποτήρι… μπαμ! (αστοχία)... άνθρωπος στοφεγγάρι, άνθρωπος στη θάλασσα! - επικοινωνία, αγάπη - μίσος, επιθετικότητα (κλασικά!),μαύρο χιούμορ, τέρας μορφώσεως, τέρας ψυχραιμίας, τέρας γενικώς, η τέχνη αμείβει (!), όλακαλά - όλα σκατά... φυλακισμένη φαντασία, πολιτισμός της τρέλας, φανερός αντι-ήρωας,ένταση, πάθος, κίνηση... ανία, πλήξη, δόλος, διαστροφή… όλα μέσα! - το καλύτερομυθιστόρημα ever!... best seller! 80 επανεκδόσεις... 180 επανεκδόσεις... είμαι πλούσιος!λοιπόν, βρήκα τι θα γράψω... θα γράψω AYTO!

info box

Αν θέλουμε να μετρήσουμε τη θέση ενός σωματιδίου με μεγάλη ακρίβεια,

καταλήγουμε αναπόφευκτα να προκαλέσουμε στο σύστημα μια μεγάλη διαταραχήκαι, κατά συνέπεια, να εισάγουμε μια μεγάλη απροσδιοριστία στην ορμή τουσωματιδίου.

Γιατί γίνεται αυτό; Λοιπόν, για να προσδιορίσουμε με μεγάλη ακρίβεια τη θέση,πρέπει αναγκαστικά να χρησιμοποιήσουμε φως με πολύ μικρό μήκος κύματος, αφούτο μήκος κύματος καθορίζει το ελάχιστο διάστημα μέσα στο οποίο μπορούμε ναεντοπίσουμε το σωματίδιο. Φως με πολύ μικρό μήκος κύματος έχει πολύ μεγάλησυχνότητα. Η ενέργεια ενός φωτονίου εξαρτάται απ’ τη συχνότητά του, σύμφωνα μετη σχέση που επινόησε ο max planck. Η σχέση αυτή είναι πολύ απλή: λέει ότι ηενέργεια του φωτονίου είναι ανάλογη με τη συχνότητά του:

E = h • v(E → ενέργεια φωτονίου, v → συχνότητα φωτονίου, h → σταθερά planck)

Άρα φως με πολύ μεγάλη συχνότητα (v), σημαίνει φωτόνια με πολύ μεγάληενέργεια που προκαλούν διαταραχή στο κβαντικό σύστημα, δηλαδή μεγάληαπροσδιοριστία στη μέτρηση της ορμής.

Αντίστροφα, αν θέλουμε να μετρήσουμε την ορμή με μεγάλη ακρίβεια, πρέπει ναπροκαλέσουμε στο σύστημα μια πολύ μικρή διαταραχή, άρα πρέπει ναχρησιμοποιήσουμε φως με μικρή συχνότητα. Μικρή συχνότητα όμως σημαίνειμεγάλο μήκος κύματος και συνεπώς μεγάλη απροσδιοριστία στη μέτρηση της θέσης!Φαύλος κύκλος!

(Δx) • (Δj) ≈ h(Δx → απροσδιοριστία θέσης, Δj → απροσδιοριστία ορμής, h → σταθερά planck)

la batiste irony xxxii

muslimgauze[ligansai]

Για σχεδόν 2 δεκαετίες, οι muslimgauze είχαν δημιουργήσει ένα δικό τους ξεχωριστόμίγμα μουσικής με επιρροές από την μ.ανατολή, την ιαπωνία και ευρωπαικής ηλεκτρονικήςμουσικής. Ένα ομολογουμένως πολύ ενδιαφέρον άκουσμα. Επηρεασμένοι βαθιά από τηνκουλτούρα, την μουσική και τα ήθη και έθιμα της μ.ανατολής, οι muslimgauze προκαλούσανόχι μόνο μουσικά και αισθητικά αλλά και σε πολλές περιπτώσεις πολιτικά.

Το ξεκίνημα τους έγινε στο manchester της μ.βρετανίας στις αρχές της δεκαετίας του ’80,ονομαζόμενοι τότε e.g oblique graph και παίζοντας έναν μετά-βιομηχανικό ήχο, επηρεασμένοιαπό τα πρώιμα ηλεκτρονικά και το industrial noise της δεκαετίας του ’70.

Εξελίχθηκαν αμέσως σε muslimgauze όταν το 1982 έγινε η εισβολή των ισραηλινών στολίβανο, σαν μια απάντηση στην τότε πολιτική της κυβέρνησης του ισραήλ. Πριν από αυτό τοσημείο ενδιαφερόντουσαν μόνο για την μουσική αλλά αυτό το γεγονός άλλαξε τον τρόπο πουοι muslimgauze σαν ομάδα βλέπανε τα γεγονότα στην μ. ανατολή.

Με κάθε κυκλοφορία τους από το πρώτο τους άλμπουμ το «kabul» το 1983 οιmuslimgauze ασχολιόντουσαν με την πολιτική, τους ηγέτες αλλά και με τα γεγονότα σε ιράν,ινδία, αφγανιστάν και λιβυή, με τους παλαιστινίους και την p.l.o.

Τα μέλη του συγκροτήματος ήταν πάντααινιγματικές φιγούρες στο κοινό και δρούσανμουσικά και πολιτικά υπογείως – μεταφορικάκαι κυριολεκτικά – γράφοντας μανιφέστα,διαμαρτυρίες και άλλοτε κάνοντας σαμποτάζστην αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών.

Η κινούσα δύναμη πίσω από το γκρούπήταν πάντα ο bryn jones. Όντας προηγουμένωςgraphic designer, ακολούθησε μια καριέραστην μουσική θέλοντας να σπάσει τα όρια τηςμουσικής και των ειδών της.

Επηρεασμένος από την γερμανική σκηνήτων ‘70s και την ιαπωνική παραδοσιακήμουσική, ο jones είχε δώσει μια προσωπική“πινελιά” στους muslimgauze που τους έκανενα ξεχωρίζουν από οτιδήποτε άλλο έβγαινε απότην μ.βρετανία και την ευρώπη γενικότερα.

Οι muslimgauze κυκλοφόρησαν αρκετάάλμπουμ από το 1983 έως το 1999, ίδρυσαντην δικιά τους δισκογραφική εταιρεία («limited»), υπέγραψαν συμβόλαιο στην – θρυλική –«extreme» όπου και κυκλοφόρησαν ένα από τα καλύτερα άλμπουμ τους, το «intifaxa», το1990 και ακολούθησαν και άλλες 3 κυκλοφορίες εξίσου καλές και γενικά ήταν πολύδραστήριοι και αναμφισβήτητα πιονέροι στην μουσική εξέλιξη της δεκαετίας του ’90.

Όμως η πορεία τους έληξε τραγικά με τον ξαφνικό θάνατο του bryn jones από μια σπάνιααρρώστια του αίματος, παγώνοντας έτσι για πάντα το καλλιτεχνικό τους όχημα.

Το όραμα των muslimgauze ήταν μεγαλόπνοο, δεν ικανοποιούνταν μόνο με το να κάνουνγνωστό τον αγώνα των αράβων και της μουσουλμανικής κοινότητας. Θέλανε να αλλάξουντον τρόπο με τον οποίο οι λαοί επικοινωνούσαν μεταξύ τους.

Θέλανε μια παγκόσμια επικοινωνία.Την μουσική.

spleen-venting xxxiii

η μαγκιά της γενιάς μου,η μαλακία στον εγκέφαλο της φυλής μου...[cham.kor.]

Μια εποχή στην κόλαση. Μια γενιά να σιγοψήνεται και κανείς να μην βγάζει “κιχ”. Μιαφυλή εκφυλισμένη. Που η λέξη “χωρίς” διακρίνει κάθε μας εκδήλωση. Από πού να αρχίσω καιπου να σταματήσω. Είμαι εκ των προτέρων σίγουρος ότι θα καλύψω με τα βίας το 30% τουθέματος που θα διαπραγματευτώ.

Ενήλικοι άντρες, νέοι, που θέλουμε να λέμε ότι “μεγαλώσαμε”, ότι ενηλικιωθήκαμε, ότιωριμάσαμε, ότι δεν είμαστε παιδιά… μαλακιζόμαστε και με τα δύο χέρια… μας φτάνει ο χρόνοςνα τραβήξουμε και μαλακία σε κουλούς… Γεμάτοι από ενδιαφέροντα και ανησυχίες… πόσα dvdαντέγραψες σήμερα? Πόσες φορές μπήκες στο internet, πόσες βγήκες? Μήπως είσαι ακόμαμέσα και δεν το έχεις καταλάβει? Ποιο είναι το πιο γρήγορο και καλό αυτοκίνητο? Πόσαάλογα? Πόσα μουλάρια, κυλίνδρους, βαλβίδες, τιμόνια, πετάλια, καθίσματα? Με ποιόν παίζεισήμερα η ομαδάρα μας? Ποιον παίχτη αγόρασε ο πρόεδρος μας? Πόσες ταινίες είδες? Ποιες?Ποιοι ηθοποιοί παίζουν? Στην 5η σκηνή εκεί που ο β’ κομπάρσος ξύρισε τα αρχίδια τουπεθαμένου πρωταγωνιστή, κατάλαβες το νόημα? κατάλαβες τι ήθελε να πει ο ποιητής? Πάμεγια καφέ? Πάμε να κοροϊδέψουμε τον κόσμο εμείς οι τέλειοι? Πάμε να χαζέψουμε κανέναγκομενάκι? Θέλω να μου πεις, το είδες το μαύρο στριγκάκι της τύπισσας καθώς έσκυβε ναπιάσει το ευρώ που της έπεσε? Έχει μεγάλα ωραία βυζιά? Αν σου καθόταν πόσες φορές θατην πηδούσες? Τι θα κάνουμε σήμερα? Γκόμενα δεν έχουμε. Αν είχαμε θα αράζαμε σπίτι,πίτσα, ταινιούλα, σεξ και ύπνο. Βαρεμάρα δηλαδή. Τώρα που δεν έχουμε τι κάνουμε? Ποιομαγαζί μαζεύει τον περισσότερο κόσμο και τις περισσότερες γυναίκες? Πάμε σε κανέναμπουρδέλο? Σε κανένα στριπτιτζάδικο? Σε κανένα κλαμπ? Μην σε νοιάζει, θα σε φτιάξωσήμερα. Θα σε κάνω άρχοντα. Με πολύ κόπο και μαγκιά, βρήκα να καπνίσουμε και λίγοχόρτο, έτσι να γίνουμε πιο μάγκες από ότι είμαστε. Είμαστε και οι πρώτοι. Δεν δουλεύουμεπουθενά, εννοείται, για όλα φταίει το σύστημα, οι αλβανοί και οι αμερικάνοι. Και ανδουλεύουμε, μετά είμαστε ζόμπι, τα θέλουμε όλα στο χέρι. γιατί δουλεύουμε, και είμαστε κάτικαι κουραζόμαστε. Μα ρε συ, πάντα όλα στο χέρι τα περιμέναμε, όλα έτοιμα, όλα οι άλλοι γιαεμάς. Εμείς καβάτζα, αραλίκι, στ’ αρχίδια μας όλα. Ότι κάτσει, δεν γουστάρουμε νακαταναλώσουμε ούτε γραμμάριο από τις υπερπολύτιμες θερμίδες μας. Είμαστε η γενιά τουβολέματος, της καθυστέρησης, της ακύρωσης, της αναβολής και του ω ρε πούστη μου,ουάου, βαριέμαι, είναι όλοι μαλάκες, ψώνια, φλώροι εκτός από εμάς.

Ενήλικες γυναίκες, νέες που θέλουμε να λέμε ότι “μεγαλώσαμε”, ότι ενηλικιωθήκαμε, ότιωριμάσαμε, ότι δεν είμαστε παιδιά… μαλακιζόμαστε με τους δονητές, τα δάκτυλα, τιςμπανάνες, τα αγγούρια του μανάβη. Γεμάτες από ενδιαφέροντα και ανησυχίες… Χρυσή μου, τιψώνισες σήμερα? Α, αγάπη μου καταπληκτική φούστα, μα τι μπότες είναι αυτές, μιλάμε είναιτέλειο το μπλουζάκι σου, το έχει σε άλλο χρώμα να το πάρω και εγώ? Το κραγιόν είναιαδιάβροχο? Μήπως βγαίνει καθώς θα κάνω στοματικό έρωτα στον δικό μου? Τι? Έπιασες καιάλλον γκόμενο? Είναι καλός? Την έχει λίγο μικρότερη από τον νόμιμο μου, μα δεν πειράζει,μου κάνει φανταστικό πρωκτικό έρωτα, ναι τα κάναμε όλα, ήθελε κι άλλο, όλο σηκωμένη τηνέχει και δεν ξέρω τι να κάνω. Δεν θέλω να με περάσει για πουτάνα. Δεν είμαι καλά, έχωμελαγχολία, πονοκέφαλο, έχω αναπάντητα ερωτήματα, θέλω να το παίζω κουλτουριάρα μακαι τσαχπίνα μα δεν μπορώ, είναι γουρούνια οι άνδρες, δεν μας καταλαβαίνουν εμάς τιςγυναίκες. Θέλω να είμαι τέλεια σε όλα. Θέλω λεφτά, σεξ, ταξίδια, κατανόηση, δυο γκόμενους

→

spleen-venting xxxiv

->και βραδιές με κλαψιάρικα ποιοτικά έντεχνα τραγούδια, ή και λίγο μπιτ, δεν θα με χαλούσε.Είμαστε και οι πρώτες. Δεν δουλεύουμε πουθενά, εννοείται, για όλα φταίνε οι άνδρες, τοποδόσφαιρο και οι ελαστικές καπότες. Και αν δουλεύουμε, μετά είμαστε ζόμπι, τα θέλουμεόλα στο χέρι. γιατί δουλεύουμε, και είμαστε κάτι και κουραζόμαστε. Μα ρε συ, πάντα όλα στοχέρι τα περιμέναμε, όλα έτοιμα, όλα οι άλλοι για εμάς. Εμείς καβάτζα, αραλίκι, στο αιδοίο μαςόλα. Ότι κάτσει, δεν γουστάρουμε να καταναλώσουμε ούτε γραμμάριο από τις υπερπολύτιμεςθερμίδες μας. Είμαστε η γενιά του βολέματος, της καθυστέρησης, της ακύρωσης, τηςαναβολής και του ω ρε πούστη μου, ουάου, βαριέμαι, είναι όλες, ψώνια, πουτάνες εκτός απόεμάς.

Και η ζωή συνεχίζεται...

politics xxxv

ατομικό και κοινωνικό συμφέρον[baphomet]

Η θεματολογία του άρθρου που ακολουθεί, δεν αποτελεί προϊόν ώριμης σκέψης, (ότι καικαλά τα προηγούμενα ήταν…) αλλά θέμα συζήτησης που είχα με δύο καλούς φίλους (άμαέχεις τέτοιους φίλους τι να τους κάνεις τους εχθρούς). Τα αποσπάσματα που ακολουθούν δενείναι παρά «δάνεια» που χρησιμοποιώ στη συγκεκριμένη περίπτωση ως ερεθίσματα για τησυνέχιση (σιγά να μην ασχοληθεί κανένας) του “έντυπου” πια διαλόγου, πάνω στοσυγκεκριμένο ζήτημα.

Συμφέρον είναι: Οτιδήποτε ωφελεί τον άνθρωπο ή τον βοηθά στην απόκτηση αυτών πουεπιθυμεί.

Το συμφέρον διακρίνεται σε ατομικό και κοινωνικό. Παρά τη φαινομενική διαφορά τους,στην ουσία το κοινωνικό συμφέρον ταυτίζεται με το ατομικό, ενώ το ατομικό δεν ταυτίζεταιπάντοτε με το κοινωνικό. Ουσιαστικά στη χώρα εκείνη που ευημερούν τα ανθρώπινα σύνολα,ευημερούν και τα άτομα. Με τον τρόπο αυτό το ατομικό συμφέρον είναι ασφαλισμένο μέσαστις διασυνδέσεις με τα συμφέροντα των άλλων πολιτών, που όλα μαζί κάνουν το κοινόσυμφέρον της πολιτείας.

Δε συμβαίνει όμως το ίδιο με το ατομικό συμφέρον. Στην περίπτωση αυτή το άτομοαποβλέπει μόνο στην εξυπηρέτηση των ατομικών του συμφερόντων, χωρίς να ενδιαφέρεταιγια το κοινό καλό. Επομένως αποκλείεται να επιβιώσει μια πολιτεία, αν ως σύνολο δεν παρέχειστο άτομο τις προϋποθέσεις εκείνες που θα διασφαλίσουν τα αγαθά του. Αυτό, όμως, θαεπιτευχθεί, αν και το ίδιο το άτομο συναισθανθεί τις υποχρεώσεις του προς το κοινωνικόσύνολο, στο οποίο ανήκει.

Με το πνεύμα αυτό ο νεοπλατωνιστής φιλόσοφος ιεροκλής (1ος αι. π.Χ.) έγραψε: «Δενπρέπει να ξεχωρίζουμε το ατομικό συμφέρον από το συμφέρον της κοινότητας, αλλά να τουπολογίζουμε σαν ένα και το αυτό».

«Οι ανόητοι βλέπουντους άλλους,όπως βλέπουν τουςεαυτούς τους.»

[skia]

reportage xxxvii

οι όμορφες ειδήσεις όμορφα καίγονται[επιμέλεια: comzeradd]

«Η ενημέρωση είναι η βάση της δημοκρατίας», ισχυρίζονται μερικοί (μην κοιτάς εμένα).Μήπως όμως είναι ελλιπής στις μέρες μας; Δεν αναφέρομαι στην αναζήτηση τηςπληροφόρησης σε ατομικό επίπεδο (αν κι έχει κι αυτό το ενδιαφέρον του), αλλά στηνπροσφορά της πληροφορίας απ' τα κυρίαρχα “κανάλια” εισροής της: τα μέσα μαζικήςπληροφόρησης, με μία λέξη media.

Εδώ και οκτώ χρόνια μια επιστημονική ομάδα του πανεπιστημίου της σόνομα (σανφρανσίσκο) εντοπίζει περίπου 1000 ειδήσεις που δημοσιεύονται σε εναλλακτικά μέσα και ταοποία κόπηκαν, υποβαθμίστηκαν ή λογοκρίθηκαν απ' τα μεγάλα εθνικά δίκτυα των ηνωμένωνπολιτειών.

Η πανεπιστημιακή επιτροπή αξιολόγησης των άρθρων (στη οποία κατά καιρούς έχουνσυμμετάσχει γνωστοί ακαδημαϊκοί και δημοσιογράφοι, όπως ο noam chomsky και η susanfaludi), διαλέγει στο τέλος του χρόνου τα 25 πιο αντιπροσωπευτικά, τα οποία και εκδίδονταισε μορφή βιβλίου με τίτλο: «censored: the news that didn’t make the news».

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει κι ο επικεφαλής του project και καθηγητήςκοινωνιολογίας, peter phillips, ο σκοπός του «project censored» είναι να καταδείξει τοσημαντικό ρόλο που παίζει η ανεξάρτητη δημοσιογραφία σε μια κοινωνία.

Απ' αυτό το τεύχος, και περιστασιακά στα μελλοντικά, θα παρατίθεται μια είδηση που δεντα “κατάφερε” στο αγώνα της πληροφόρησης, ενώ θα ακολουθούν (κατά την τακτική και τωνπροηγούμενων τευχών) μικρές ειδήσεις από ελληνικά και ξένα κανάλια πληροφόρησης πουπέρασαν απαρατήρητες.

εξάγοντας λογοκρισία στο ιράκδημοσιογράφος: alex gourevitchέντυπο: the american prospect (vol14, issue9, october 1, 2003)

Αμέσως μετά την εισβολή και κατοχή των αμερικανικών δυνάμεων στο ιράκ, ο υπεύθυνοςτων δυνάμεων κατοχής paul bremer, είπε στους δημοσιογράφους ότι τώρα πλέον δεν θαπεριορίζονται απ' την κυβέρνηση και πως είναι ελεύθεροι «να κριτικάρουν οποιονδήποτε καιοτιδήποτε θέλουν». Αλλά στην πραγματικότητα δεν τους είπε την αλήθεια. Όλα άλλαξαν πάραπολύ γρήγορα όταν ο bremer ήταν ένα απ' τα πρόσωπα που δέχθηκαν κριτική. Ότανεμφανίστηκαν οι πρώτες αρνητικές κριτικές για τις πολιτικές του επιλογές στο ιρακινόειδησιογραφικό δίκτυο (imn), ο bremer έθεσε έλεγχο στο περιεχόμενό του. Το imnδημιουργήθηκε απ 'τους αμερικανούς τον απρίλιο του 2003 με στόχο να αποτελέσει έναδημόσιο μέσο πληροφόρησης και επικοινωνίας των αρχών με τους ιρακινούς. Ο bremerεξέδωσε μια λίστα 9 σημείων με τις “απαγορευμένες δραστηριότητες” που περιελάμβαναν:πρόκληση σε βία, υποστήριξη στην οργάνωση baath και δημοσιοποίηση υλικού που προωθείθέσεις εχθρικές προς τις δυνάμεις κατοχής. Άσκησε ακόμα μεγαλύτερη πίεση, κλείνοντας έναμεγάλο αριθμό ιρακινών εφημερίδων, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών.

Το πεντάγωνο έκανε απ' την αρχή γνωστές τις προθέσεις του δηλώνοντας πως έχει στόχοτη δημιουργία μιας ελεύθερης ιρακινής κοινωνίας. Όμως, αντί να διαλέξει έναδημοσιογραφικό οργανισμό για τη διοίκηση του imn, διάλεξε μια εταιρία αμυντικώνσυστημάτων (saic). Η διοίκηση της saic έδωσε περισσότερη προσοχή στον έλεγχο τηςπληροφορίας παρά στη διασπορά της. Οι δημοσιογράφοι που προσλήφθηκαν για τηστελέχωση του σταθμού δεν άργησαν να καταλάβουν το διπλό ρόλο τους. Οι δυνάμεις τα

reportage xxxviii

→ρεπορτάζ στο δρόμο με τους περαστικούς, γιατί μερικοί απ' αυτούς ήταν πολύ κριτικοίαπέναντι στην παρουσία των αμερικανών στη χώρα τους, καθώς επίσης τους απαγόρευσανκαι την ανάγνωση αποσπασμάτων απ' το κοράνι. Το κανάλι υποχρεώθηκε ακόμα να μεταδίδειένα πολύωρο πρόγραμμα με τις πρόσφατες αποφάσεις που έπαιρναν οι δυνάμεις κατοχής,παρά της αντιρρήσεις κάποιων δημοσιογράφων του σταθμού.

Επιπροσθέτως έκλεισαν τον μοναδικό τηλεοπτικό σταθμό της mosul γιατί μετέδωσε κάποιαπρογράμματα απ' το δίκτυο al-jazeera. Το συγκεκριμένο κανάλι είχε χάσει τις κάμερές τουμετά από ένα πλιάτσικο κι έτσι κατέφυγε σε μια μίξη προβολών από αραβικά ειδησιογραφικάκανάλια και απ' τον nbc προκειμένου να συνεχίσει να εκπέμπει. Ο διοικητής μιας μεραρχίαςέδωσε την εντολή να κλείσει ο σταθμός. Σε μια επίδειξη γενναιότητας η υπεύθυνη δημοσίωνσχέσεων του αμερικανικού στρατού, ταγματάρχης charmaine means, δήλωσε πως διαφωνείμε την απόφαση γιατί αυτό θα σήμαινε πως ο σταθμός θα 'πρεπε να μεταδίδει μόνο υλικό πουέχει εγκρίνει ο αμερικανικός στρατός. Αρνήθηκε επανειλημμένως να ακολουθήσει τις διαταγέςτων ανωτέρων της, για κλείσιμο του σταθμού, με αποτέλεσμα να την απαλλάξουν απ' τακαθήκοντα της. Ο σταθμός τελικά καταλήφθηκε απ' τις δυνάμεις κατοχής.

---

αγοράζοντας επιχειρήσεις χωρίς εργάτες, χωρίς δικαιώματα – Αντιμέτωποι με το σκληρόπρόσωπο της ανεργίας, αλλά και των νόμων, που είναι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα τωνεπιχειρηματιών, βρίσκονται οι περίπου 500 εργαζόμενοι του ομίλου intersonic (θυγατρική τηςomp europe), που κινδυνεύουν όχι μόνο να χάσουν τη δουλειά τους, αλλά και να μην πάρουνούτε δραχμή από την αποζημίωση, τις ασφαλιστικές εισφορές και τους μισθούς που τουςχρωστά η επιχείρηση. Εφ' όσον το εφετείο εγκρίνει την αίτηση που υπέβαλε πρόσφατα μία εκτων 8 πιστωτριών τραπεζών, για υπαγωγή των δύο εταιρειών στο άρθρο 46 του νόμου1892/1990 περί ειδικής εκκαθάρισης, τότε οι εργαζόμενοι κινδυνεύουν να χάσουν τα πάντα,αφού ο νόμος προβλέπει αφ' ενός ότι οι συμβάσεις εργασίας λύονται αυτοδικαίως, χωρίς νααπαιτείται καταγγελία των συμβάσεων εργασίας, ενώ ταυτόχρονα απαγορεύεται και η λήψηοιουδήποτε ασφαλιστικού μέτρου ή η κήρυξη πτώχευσης, κινήσεις που θα μπορούσαν ναλειτουργήσουν προς όφελος των εργαζομένων. Αντιθέτως, το άρθρο λειτουργεί υπέρ τωνπιστωτριών τραπεζών (που αναλαμβάνουν και τον ρόλο του εκκαθαριστή), αφού ολόκληρο τοπροϊόν της εκκαθάρισης καταλήγει στα ταμεία τους. Και αν η intersonic δεν “πιάσει” καιπολλά, λόγω των συσσωρευμένων προβλημάτων της, είναι σίγουρο ότι η omp europe θαπροσελκύσει πολλά βλέμματα. Πόσο μάλλον όταν ο νέος ιδιοκτήτης θα έχει τη δυνατότητα νααγοράσει, κατόπιν διαγωνισμού, ένα υπερσύγχρονο εργοστάσιο, «κενό» εργαζομένων...

πηγή: εφημερίδα “ελευθεροτυπία”

ανθρωπιστικό εμπόριο – Αναφορές των ευρωπαϊκών στρατιωτικών υπηρεσιών δείχνουν τημετάλλαξη της αμερικάνικης ανθρωπιστικής αποστολής στο ιράκ σε ένα επικερδές εμπόριο γιατις αμερικάνικες αγορές λόγω της πρακτικής γιατρών να εξάγουν ανθρώπινα όργανα απόνεκρούς και τραυματισμένους που πρόκειται να καταλήξουν και τα πωλούν σε ιατρικά κέντραστην αμερική. Μια μυστική ομάδα αμερικανών γιατρών ακολουθεί τους στρατιώτες κατά τηδιάρκεια των επιθέσεων τους κατά ενόπλων ιρακινών ώστε να εξασφαλίζουν άμεσες ιατρικέςεπεμβάσεις για την εξαγωγή μερικών οργάνων και τη μεταφορά τους στην αμερική γιαπώληση. Οι αναφορές επιβεβαιώνουν την ανεύρεση δεκάδων σακατεμένων ήακρωτηριασμένων πτωμάτων. Μερικά βρέθηκαν και χωρίς κεφάλι.

πηγή: εφημερίδες "saudi daily", "iranian daily", "syrian daily”

identity xxxix

chimeres: the neuron stimulation zine [ ]

discover it:[ ] βιβλιοπωλείο πρωτοπορία (γραβιά 3-5, αθήνα)[ ] βιβλιοπωλείο solaris (μποτάση 6, εξάρχεια)[ ] βιβλιοπωλείο λεμόνι (ηρακλειδών 22, θησείο)[ ] μικρό-cafe (αιμ. βεάκη 36, περιστέρι)[ ] intro (κ. βάρναλη 30, περιστέρι)[ ] και με την κλασική μέθοδο χέρι με χέρι

contribute, send your own chimeres:διαρκής πρό(σ)κληση για αποστολή άρθρων, επί παντός επιστητού, στο περιοδικό γιαδημοσίευση σε μελλοντικά τεύχη.[ ] mail@chimeres.gr[ ] www.chimeres.gr/form.php

copyleft:η αναδημοσίευση τμήματος ή ολόκληρου άρθρου απ’ το περιοδικό, όχι απλώς επιτρέπεται,αλλά επιδιώκεται.

«είναι απαραίτητο να ταξιδέψεις. δεν είναι απαραίτητο να ζήσεις.»