บทท่ี 3 การเลือกวิธีการจัดการรางกายและ การใหความหมาย

ภายในสังคมที่เราอาศัยอยูทุกวันนี้ คนจํานวนมากกําลังอยูในขั้นตอนของการจัดการดูแลรูปราง/รางกายของตนเองใหเปนไปตามรูปแบบที่ตนเองคิดวาใช หรือใหเปนไปตามคานิยมของสังคมที่เปนอยูในปจจุบัน ซ่ึงบางคนก็อาจเคยทําและเลิกลาไปและบางคนอาจใชวิธีการจัดการที่มากกวาหนึ่งแบบ การกระทําทั้งหมดของบุคคลผานขั้นตอนการคิดการไตรตรองทามกลางวิธีที่หลากหลายที่ถูกนําเสนอออกมาใหคนในสังคมไดรับรูและเลือกใช และกอนที่คนใดคนหนึ่งจะทําการจัดการรางกายดวยวิธีการใดๆ นั้น ที่มาและเหตุผลของการเลือกใชวิธีการแบบนั้นๆ ประกอบขึ้นดวยเหตุผลที่หลากหลายดวยเชนกัน ในการศึกษาครั้งนี้เปนการศึกษาที่ดูถึงกระบวนการจัดการรางกายของคนเพื่อใหมีรูปรางที่ผอมลงดวยเหตุผลของแตละบุคคล ซ่ึงความผอมหรือความอวนของแตละบุคคลก็ยอมมีความหมายหรือลักษณะที่แตกตางหรืออาจคลายคลึงกันได เพราะบุคคลยอมมีการรับรูและดําเนินวิถีชีวิตที่ตางกันแตในบางขณะอาจมีความคลายคลึงกัน ซ่ึงในการศึกษาคร้ังนี้จะทําการศึกษาในพื้นที่สังคมเมืองดวยเหตุผลที่กลาวมาแลวในสวนของวิธีการศึกษา ในหลายๆ คร้ังเรามักไดยินหลายคนแสดงความคิดเห็นสวนตัวถึงบุคคลที่เขาเหลานั้นเห็นวาไมไดมีรูปรางที่อวนแลวจัดการตนเองเขาสูกระบวนการลดความอวนวา “จะลดกันไปทําไม” หรือบางครั้งเรามักไดยินวา “เดี๋ยวนี้ความผอมกําลังฮิตเด็กสมัยนี้เลยผอมกันเยอะ” เหลานี้เปนความคิดเห็นที่เหมือนกับวาการกระทําเชนนั้นเปนสิ่งที่ไมนาจะทําหรือเปนการกระทําที่ดูเหมือนไมมีสาระนัก แตบางทีพวกเขาเหลานั้นอาจลืมไปวาความจําเปนในการกระทําหรือตองกระทําอะไรบางอยางของบุคคลลวนมีเหตุผลที่ผานระบวนการคิดและตัดสินใจของบุคคลแลวทั้งสิ้น ในบทนี้ผูศึกษาขอนําเสนอเรื่องราวแงมุมตางๆ ของผูใหขอมูลหลักทั้ง 7 คน ประกอบดวยเพศหญิง ชายและเกย ซ่ึงมีอายุระหวาง 20-39 ป มีความแตกตางกันในดานภูมิหลังมากบางนอยบาง แตส่ิงที่เหมือนกันคือทุกคนอยูในชวงของการจัดการรางกายตนเองใหผอมลง (ช่ือทั้งหมดที่ใช เปนชื่อสมมุติทั้งสิ้น)ทั้งหมดเพื่อที่จะไดทําความเขาใจในขอมูล เ ร่ืองราวของแตละคนที่ไดเขาสูกระบวนการจัดการรางกายของตนเองใหเขาสูความผอม โดยการนําเสนอใน 3 ประเด็นหลัก คือ การใหความหมายของ “ความผอม” ตามทัศนะของบุคคล, กระบวนการและวิธีการจัดการรางกายของบุคคลเพื่อใหเขาสูความผอมและ ผลของการจัดการรางกายตอสุขภาวะของบุคคล

70

3.1 ความหมายของ “ความผอม” ในสังคมที่เราอยูทุกวันนี้จะเปนที่รับทราบกันดีอยูแลววารางกายที่ผอมบาง เพรียว สูงโปรงกําลังเปนที่นิยมในกระแสสังคม แมจะมีขอคิดเห็นมาขัดแยงกระแสดังกลาวอยูบางและเหมือนจะมีมากขึ้นเรื่อยๆ วาความผอมบางที่กําลังเปนที่นิยมอยูในขณะนี้เปนสิ่งที่ไมดี และจะสรางวัฒนธรรมในการดูแลรางกายแบบผิดๆ ใหกับคนในสังคมได แตผูศึกษามีความคิดเห็นวาแมเราจะอยูในสังคมเมืองเชนเดียวกัน ทวาความคิดเห็น ตอความผอมหรือการใหความหมายกับความผอมยอมมีความแตกตางกันตามภูมิหลัง การรับรูและการตีความของปจเจกบุคคลแตละคน เกรซ กับ หุนท่ีตองเฟรมและหนาทองท่ีตองแบนสุดๆ เกรซ หญิงสาวนักศึกษาวัย 20 ป ที่มีดวงตาดุแตแฝงดวยความสดใส ใบหนาเล็กเรียว ผมยาวสีน้ําตาลทองเขากันดีกับสีผิวขาวออกเหลือง เธอเปนเจาของเรือนรางที่เพรียวบางอยางมาก (46 กิโลกรัม) กับความสูง 165 เซนติเมตร เจาของขาที่เรียวงามแมวาเธอจะมานั่งพูดคุยกับผูศึกษาดวยกางเกงวอรมขายาว แตก็เห็นไดชัดวาเรียวขาของเธอตองเปนที่ถูกใจเด็กสาวอีกหลายๆ คนในยุคสมัยนี้อยางแนนอน (รวมถึงผูศึกษาดวยเชนกัน) เกรซเปนผูหญิงที่มีมนุษยสัมพันธที่ดีมากคนหนึ่ง เราเพิ่งเคยพบกันเปนครั้งแรกแตเกรซมีสวนชวยใหผูศึกษาสะดวกใจในการพูดคุยกับเธอเปนอยางมาก ทําใหการสนทนาระหวางเราทั้งสองคนดําเนินไปอยางยาวนาน และมีมิตรภาพที่ดีเกิดขึ้นระหวางเรา ผูศึกษาเริ่มเลาถึงวัตถุประสงคของงานการศึกษาใหเกรซฟง เธอตอบรับดวยความเต็มใจและยินดี สาเหตุที่ทําใหผูศึกษาสนใจที่จะใหเกรซเปนผูใหขอมูลหลักเนื่องจากวาผูศึกษาไดรับขอมูลเบื้องตนมาวาเกรซสามารถลดน้ําหนักไดถึง 15 กิโลกรัมภายใน 2 เดือน จน “ผอมมาก ผอมแบบตัวเอง(หมายถึงผูศึกษา) นั่นแหละจะผอมกวาดวยซํ้า เกรซกินยาลดความอวนอยู ลดไปไดหลายโลเลยเปนสิบเลยนะ” นี่เปนเสียงบอกเลาตอๆ กันมาในแวดวงคนที่รูจักกับเกรซ

- ครอบครัวและการเรียน เกรซเติบโตขึ้นมาในครอบครัวที่อบอุนในอําเภอหนึ่งของเชียงใหมและมีสถานภาพทางเศรษฐกิจที่คอนขางจะมั่นคง เธอมีนองชายอีก 1 คนในวัยที่หางกันเพียง 2 ป จึงทําใหพี่นองคูนี้สนทิกันและทํากิจกรรมตางๆ ดวยกันเสมอในวัยเด็กโดยเฉพาะการไปออกกําลังกาย เชน วายน้ํา ซ่ึงเปนกีฬาที่นองชายของเธอชอบ เกรซกลาววาเธอและนองชายออกกําลังกายดวยกันเปนประจําแตไมใชในลักษณะของการเอาจริงเอาจัง แตเปนการสรางความสนุกสนานเสียมากกวา ทั้งสองไดรับการสนับสนุนในสิ่งตางๆ เปนอยางดีทั้งจากพอและแม แมจะทําหนาที่ดูแลอาหารการกินใหกับเกรซและนองซึ่งแมจะทําเองเปนสวนใหญ ในชวงเย็นหรือวันวางพอก็จะพาเธอและนองชายไปวายน้ํา

71

หรือออกกําลังกายประเภทอื่นๆ นอกจากนั้นยังทําหนาที่รับ-สงเกรซขณะที่เรียนหนังสืออยูในชั้นประถมศึกษาในตางอําเภอของเชียงใหม เนื่องจากเกรซเปนนักกีฬาวอลเลยบอลของโรงเรียน จึงมีการซอมหลังเลิกเรียนเปนประจําและเปนการซอมที่หนักพอสมควร หลายครั้งที่เกรซอยากเลิกแตก็ไมสามารถเลิกไดเพราะท้ังตัวของเธอเองและพอกับแม เห็นพองกันวาใหอดทนและถือวาเปนการชวยโรงเรียนของเธอดวย เกรซคิดวาในระดับชั้นมัธยมศึกษาเธอจะยายโรงเรียนเขาไปอยูในตัวเมืองเชียงใหม เหตุวาเธอไมอยากเปนนักกีฬาอีก แตเมื่อเขาสูช้ันมัธยมศึกษาจริงๆ เธอก็ยังคงไดรับการคัดเลือกใหเปนนักกีฬา เชียรรีดเดอรและทําการแสดงตางๆ ของโรงเรียนเชนเคย ซ่ึงสิ่งนี้ก็เปนส่ิงที่คนเคยดีสําหรับตัวเธอเองและครอบครัวกับบทบาทที่ไดรับ

“เกรซเปนนักกีฬาของโรงเรียนสมัยประถม ตองซอมทุกวัน พอเรียนเสร็จครูก็เรียกไปซอม หนักมากทุกเย็น เกรซก็ทนๆ เอาเพราะมัธยมจะไมเรียนที่นี่แลว พอแมก็ไมอยากใหซอมหนักแตก็อยากใหชวยโรงเรียนดวยก็เลยบอกใหอดทน อยูมัธยมก็ไดเปนอีก เกรซตองซอมทุกวันหลังเลิกเรียนไมตางกับตอนประถมเลย(หัวเราะ)”

แมวาจะมีกิจกรรมระหวางการเรียนหลากหลายมากขึ้นแตเกรซยังใหความสาํคญัและเนนไปที่การเปนนักกีฬามากกวากิจกรรมประเภทอื่น เกรซเลาตอวาการที่เธอเขามาเปนนักกีฬาก็เปนขอดีอยางหนึ่งคือทําใหเธอไมตองเขาเรียนทุกวิชาเหมือนกับเพื่อนคนอื่น ซ่ึงเธอเองก็ชอบเพราะเธอรูสึกเหนื่อยกับการแขงขัน เนื่องจากวาเธอตองเดินทางไปแขงขันอยูบอยครั้งและบางวันถาไปแขงแลวกลับมาโรงเรียนในชวงบาย คาบบายของวันนั้นเธอก็ไมตองเขาเรียน เกรซเลาวาแมเธอจะไมอยากเปนนักกีฬาตามที่ตั้งใจไวเพราะอยากเรียนอยางเดียวเหมือนกับนักเรียนคนอื่นๆ แตชวงเวลาที่เธอเรียนอยูในชั้นมัธยมศึกษาตอนตนตลอดระยะเวลา 3 ปเธอก็ยังคงเปนนักกีฬาโดยตลอด นั่นไมใชเพราะเธอไมชอบการเลนกีฬา แตเปนเพราะวาบางครั้งเธอรูสึกเหนื่อยกับการฝกซอมเทานั้นเอง และในชวงนี้เองการทํากิจกรรมและรูปรางของเกรซไดกลายเปนตนแบบใหกับเพื่อนขางบานของเธอโดยที่เกรซมารูตัวในภายหลังวา เพื่อนบานของเธอนั้นพยายามทําทุกอยางใหเหมือนกับที่เธอทําแมกระทั่งการแตงตัว“ไมรูเหมือนกันวาเคาจะทําตามอะไรกันนักหนา บานอยูใกลกันนะเห็นกันมาแตเด็กแตพอโตขึ้นไมคอยไดพูดกันเทาไหรหรอก” หลังจากเรียนจบมัธยมศึกษาตอนตนที่โรงเรียนแหงนี้แลว เธอไดยายไปเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายที่อื่น เนื่องจากเธออยากเปลี่ยนบรรยากาศในการเลน และอยากเลิกเลนกีฬาในฐานะตัวโรงเรียน ดังนั้นในโรงเรียนแหงใหมเกรซจึงไมไดเขารวมกิจกรรมใดๆ ของโรงเรียน เธอมีฐานะเปนเพียงนักเรียนคนหนึ่งเทานั้น เกรซดีใจที่ไดเรียนอยางเดียวและยังไดกลับบานเร็วขึ้น

72

ดวย ทั้งนี้เธอยอมรับวาการมาอยูในที่แหงใหมทําใหตองปรับตัวในหลายๆ ดานเนื่องจากเธอไมรูจักเพื่อนๆ มากอน และเธอก็กลาววาเธอนั้นเปนคนที่เอาเรื่องคนอยูเหมือนกัน ถาหากวาใครมาหาเรื่องเธอกอนเปนอันวาเธอตองเอาคืนแนนอน และแลวก็เกิดเรื่องขึ้นเปนเหตุใหเธอตองยายที่เรียนใหมหลังจากที่เรียน ณ ที่แหงนี้ไดเพียง 1 ป เนื่องจากเกรซมีปญหากับอาจารยทานหนึ่งในโรงเรียนดวยสาเหตุของความเขาใจผิดของอาจารยที่มีตอตัวเธอ ซ่ึงเธอก็ไดไขขอของใจกับอาจารยอีกลายๆ ทานแลวแตเมื่อมีอาจารยทานหนึ่งไมเขาใจเธอจึงขอลาออกจากโรงเรียนแหงนี้ เกรซใหเหตุผลที่ลาออกวาเพื่อความสบายใจของเธอเอง และพอกับแมก็ไมวาอะไรกับการตัดสินใจในครั้งนั้นของเธอเพราะทั้งสองมีความเชื่อมั่นในตัวเกรซ หลังจากออกจากโรงเรียนแลวเกรซจึงไปสมัครเรียนที่โรงเรียนแหงใหมซ่ึงเปนสายอาชีพ และ ณ ที่แหงนี้เองที่ทําใหเธอไดรูจักกับเพื่อนคนหนึ่งที่ทําใหเกิดสิ่งใหมๆ ขึ้นในชีวิตการเรียนของเธอที่นอกจากการเคยเปนนักเรียนพรอมกันกับนักกีฬา เชียรรีดเดอรและนักกิจกรรมตางๆ ของโรงเรียน นั่นคือการทํางานหารายไดพิเศษ ซ่ึงการเขาไปสูกิจกรรมนี้นั้นทําใหไมนานนักเธอก็ตองลาออกจากโรงเรียนแหงใหมแลวเขาสูการสมัครเปนนักเรียนของการศึกษานอกโรงเรียน(กศน.) เธอเรียนระบบ กศน. จนจบชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย และสอบเขาเรียนตอในระดับอุดมศึกษา ณ มหาวิทยาลัยแหงหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม ซ่ึงปจจุบัน(พ.ศ.2550) เธอเรียนอยูช้ันปที่ 2 แลว

- ชีวิตการทํางานระหวางเรียน ชีวิตการทํางานของเกรซเริ่มตนขึ้นเมื่อเธอยายโรงเรียนมาเรียนที่โรงเรียนสายอาชีพแหงหนึ่งในจังหวัดเชียงใหมหลังจากที่ลาออกจากโรงเรียนเดิม ที่นี่ทําใหเกรซไดพบเพื่อนคนหนึ่งที่เขามาชักชวนใหเธอไปทํางานหารายไดพิเศษ เพราะเห็นวาเกรซมีความพรอมทั้งหนาตาและรูปราง เธอจึงตัดสินใจไปทํางานกับเพื่อนหลังจากที่เธอและครอบครัวคิดแลววาไมใชส่ิงที่เสียหายอะไร มันเปนสิ่งแปลกใหมสําหรับเธอ การทํางานนี้ทําใหเธอตองออกมาอยูหอพักกับเพื่อนในตัวเมืองเชียงใหมแทนการอยูบาน เนื่องจากเปนการทํางานตอนกลางคืน โดยท่ีพอและแมจะมาเยี่ยมเธอในวันหยุดหรือไมเธอก็กลับไปบานในวันหยุดของเธอ เกรซทํางานในตําแหนง PG เครื่องดื่มแอลกอฮอลใหกับรานอาหารแหงหนึ่ง การทํางานที่เลิกดึกและตองเขาเรียนในตอนเชาทําใหเกรซไมสะดวกในการเขาเรียนเธอจึงลาออกและเขาสมัครเรียนที่ กศน. การทําเชนนี้ทําใหเธอมีเวลาในการทํางานอยางเต็มที่และการทํางานเปน PG นั้นเปนเหตุที่ทําใหเกรซมีความสนใจและใสใจในเรือนรางของตนเองมากขึ้น เนื่องจากเปนที่ยอมรับกันโดยทั่วไปในสังคมของเราวาการทํางานในลักษณะเชนนี้นั้นตองอาศัยคนที่มีรูปรางและหนาตาที่ดีเปนหลักสําคัญ การสรางมาตรฐานเชนนี้ขึ้นมาจนเปนที่ยอมรับโดยทั่วกันทําใหคนที่จะเขาไปอยูในแวดวงของอาชีพเหลานี้ตองมีความพรอมในเรื่องดังกลาวพอสมควร เพราะเชื่อกันวาหากไดคนที่มีรูปรางหนาตาดีเขามาทําหนาที่ตรง

73

นี้จะเปนการสนับสนุนและสรางภาพลักษณที่ดีใหเกิดขึ้นกับแบรนดของสินคาประเภทตางๆ อีกทั้งยังเปนการสรางความสนใจใหกับผูคนทั่วไปดวยเชนกัน ดังนั้นคนที่จะเขามาสูสายอาชีพนี้ไดความพรอมในสิ่งดังกลาวจึงถือวาสําคัญ ซ่ึงเกรซเองก็ไมไดรูสึกวาเปนสิ่งที่ยากลําบากอะไรเนื่องจากรูปรางของเธอนั้นดีอยูแลว ตารางการทํางานของเกรซจะอยูในชวงกลางคืนและพักผอนในเวลากลางวัน การทํางานทําใหเกรซทานอาหารไมเปนเวลา ในแตละวันเธอมีเวลาทานอาหารเพียง 1 มื้อตอวันคือกอนเวลาเร่ิมงานหรือหลังจากตื่นนอน เพราะเกรซใหความสําคัญกับการพักผอนมากกวา นอกจากอาหารหลัก 1 มื้อตอวันแลวเกรซจะทานอาหารวางอื่นๆ บาง หลังจากทํางานเปน PG ไดสักระยะ เธอมีโอกาสไดพบปะกับนักแสดงทานหนึ่งซึ่งไดชักชวนเธอใหไปทํางานเปนประชาสัมพันธ(PR) ใหกบับริษัทออรแกไนเซอร โดยเกรซทําหนาที่เปน PR ใหกับงานอีเวนตที่บริษัทจัดตามสถานที่ตางๆ โดยไดรับเงินเดือน 7,000 บาท งานนี้ก็เชนเดียวกันกับงาน PG ที่เกรซเคยทํานั่นคือ ตองอาศัยความงดงามของเรือนรางและหนาตาเพราะนี่คือกรอบของคุณสมบัติที่ถูกตั้งเอาไวเชนกัน โดยเหตุผลที่คลายคลึงกันนั่นคือความเปนหนาเปนตาของสินคาที่ตองการโปรโมตและหนาตาของบริษัท ซ่ึงงานนี้เปนงานที่เธอชื่นชอบเปนอยางมากและมีความสนุกสนานในการทํางานมากขึ้น แมวา 6 ช่ัวโมงของการทํางานแตละคร้ังเธอจะไมไดนั่งเลยก็ตาม เกรซทํางานใหกับบริษัทแหงนี้อยูนานพอสมควรและก็ตองลาออกเนื่องจากตองเขาเรียนตอในระดับอุดมศึกษาซึ่งตองใชเวลาในการเรียนภาคเชาเธอจึงตองใหความสําคัญกับสิ่งดังกลาวมากกวา เพราะนี่เปนการเรียนในระดับชั้นที่สูงขึ้นและตองอาศัยความพรอมในการเรียนมากขึ้นดวย ชีวิตการทํางานหารายไดพิเศษและประสบการณของเธอจึงหยุดลง เมื่อเวลาผานเลยมาสองป การเรียนเริ่มเขาที่เขาทางมากขึ้นเกรซจึงมีความคิดที่จะกลับไปทํางานอีกครั้ง เนื่องจากเพื่อนๆ พี่ที่เคยทํางานดวยกันโทรตามเธอใหไปทํางานมาโดยตลอด แตเกรซจําเปนตองปฏิเสธไปทุกครั้งดวยสาเหตุที่เธอรูตัววาอวนขึ้นกวาเดิมมาก จึงเริ่มจัดการกับรางกายของตนเองใหผอมลง ซ่ึงเกรซไมจําเปนตองเขาไปรับงานนี้ก็ไดหากเธอรูสึกวามันเปนสิ่งที่ยากเกินไปในการดูแลตัวเอง แตเกรซกลับไมคิดเชนนี้เพราะเธออยากกลับไปสูงานที่เธอชอบซึ่งโดยปกติเกรซชื่นชอบการไดพูดคุยอยูแลว และในอีกไมนานเกรซกลาววาเธอจะเริ่มตนกับชีวิตการทํางานอีกครั้ง การจะไดกลับไปสูแวดวงอาชีพนี้นั้นถือวาเปนสิ่งสําคัญสําหรับเกรซ เนื่องจากเธอเห็นวาการออกงานใหไดพบปะกับผูคนเยอะๆ นั้นเปนเวลาที่จะไดรูจักกับคนในแวดวงตางๆ และนี่จะเปนรากฐานที่ดีตอการที่จะทําใหเธอเปนที่ เพราะในอนาคตเกรซใฝฝนไววาถาหากเธอไมไดหันเขาสูการทํางานประชาสัมพันธแลวนั้นเธอจะเปดบริษัทออรกาไนซเปนของตัวเอง ซ่ึงสิ่งหลังนี้ดูเธอจะชอบมากกวาโดยใหเหตุผลวาจะไดเปนนายของตัวเอง

74

- ความคิดเห็นเรื่องรูปราง เมื่อทราบวาเกรซจําเปนที่จะตองรักษารูปรางใหคงที่และผอมเพรียวเพื่อที่จะไดกลับไปทํางานที่เธอชื่นชอบ และดูเหมือนกับวาเกรซนาจะมีการดูแลรักษารูปรางมาตั้งแตเด็กสมัยคร้ังยังเปนนักกีฬา แตเกรซกลาววาเธอนั้นเปนคนผอมมาตั้งแตเด็ก จะเคยอวนก็ตอนที่เปนเด็กเล็กๆ เทานั้น และยืนยันวาเธอไมมีทางอวนไดเลยเนื่องจากเธอเองเปนนักกีฬาของโรงเรียน อีกทั้งครอบครัวของเธอก็ไมมีใครอวน เกรซกลาววาครอบครัวของเธอนั้นถือไดวาเปนคนที่มีรูปรางคอนขางสูงทุกคนและในขณะนี้นองชายของเธอสูงถึง 180 เซนติเมตร

“เกรซผอมมาตั้งแตเด็กจําไดวาเกิดมาเคยอวนตอนเปนเด็กๆ เลยพอมา ป.5 ก็ไมอวนแลว ที่บานก็ไมมีคนอวนดวย เกรซจะไมมีทางอวนไดเลยเพราะเกรซเปนนักกีฬา ซอมหนักทุกวัน”

เกรซยืนยันหนักแนนวาเธอเองไมไดใหความใสใจกับรูปรางของตนเองมาตั้งแตเด็ก แตที่เธอผอมนั้นนอกจากการเปนนักกีฬาแลวยังเปนเพราะวาเธอชอบทํากิจกรรมและชอบเลนกีฬามากกวา นี่เปนสิ่งที่ทําใหเธอสนุกสนานและเธอก็ทํามันโดยไมไดสนใจวาสิ่งที่เธอทํานั้นจะทําใหรูปรางผอมหรือไม ความอวน-ผอมเปนสิ่งที่เธอไมไดใหความสําคัญหรือสนใจเทากับความสนุกที่เธอเรียกวา “มันสดี” อีกทั้งเธอยังเปนเด็กที่ทานเกง ทานอาหารครบทุกมื้อโดยสวนใหญเปนฝมือของแมเธอเอง เธอไมไดควบคุมอาหารแตเพิ่งมาสังเกตตัวเองเวลาที่โตขึ้นแลววาเปนคนที่ไมชอบทานจุกจิก ไมชอบอาหารมันมาแตไหนแตไร นี่จึงถือเปนขอดีอยางหนึ่งที่ชวยลดความเสี่ยงของการเพิ่มไขมันที่เธอเรียกวา “ไขมันไรสาระ” ที่จะมาพอกพูนตามรางกายของเธอโดยเฉพาะหนาทองและขาใหออกไปจากตัวเธอโดยที่ไมตองใชความอดทนในการควบคุมอาหารหรือหักหามใจในการทานอาหารประเภทดังกลาวเหมือนคนอื่นๆ แมวาเธอจะเปนนักกีฬาแตนี่ก็ไมไดทําใหเธอมีรูปรางที่ใหญโต เพราะเกรซกลาววาเธอไมใชคนที่มีโครงรางใหญและการเปนนักกีฬาตองอาศัยความคลองตัวในการเลนถาตัวใหญก็จะทําใหไมกระฉับกระเฉงและเทคตัวไมขึ้น และเธอเองก็ไมไดสนใจเรื่องพวกนี้เทาไรนัก

“ตอนนั้นเกรซก็ไมไดรูสึกหรอกนะวาตัวเองผอม หรือหุนดี เพราะบางทีอยูกับเพื่อนบางคนก็ตัวใหญกวา บางคนก็ตัวเล็กกวา เราไมคอยสนใจเรื่องนี้กันเทาไหรเอาแตเลนกันมากกวา ไมไดอยากผอม แตวาก็ไมอยากอวนเพราะมันเปนอุปสรรคตอการเลนกีฬาไมคลองตัวคะเหนื่อยงายดวย มีคนชมบางวารูปรางดีแตเราก็ไมไดคิดวามันนาสนใจอะไร คิดวาเราเปนนักกีฬาหุนก็คงเปนอยางนี้เอง เฟรมมีกลามเนื้อ แนน ”

75

การอาศัยอยูในสิ่งแวดลอมที่ไมไดใหความสําคัญหรือสนใจกับเรือนรางมากมายนักอาจเปนสิ่งหนึ่งที่ทําใหเธอไมสนใจในเรื่องนี้ เกรซกลาววาเธอเร่ิมมาใหความสําคัญและสนใจรูปรางเมื่อเธอไดเขามาทํางานเปน PG เพราะหากเธอตองการเรียนรูส่ิงใหมๆ เธอตองยอมรับในเงื่อนไขของสังคมหรือแวดลงอาชีพนี้วารูปรางและหนาตาเปนสิ่งสําคัญ และการมีรูปรางที่ดีดูจะเปนสิ่งที่สําคัญมากกวาหนาตาที่ดีเสียอีก เธอใหความสําคัญในการดูแลรางกายมากขึ้นเมื่อไดเขาไปทํางานเปน PR และการใหความสําคัญและความสนใจยิ่งเพิ่มมากขึ้นเมื่อเธอตองการกลับไปทํางานอีกครั้งหลังจากที่เธอประสบกับปญหาความอวน ที่เธอเองกลาววาเปนความอวนที่มาแบบที่ไมทันตั้งตัวมันคอยๆ มาเยือนเธอ กวาจะรูตัวก็ตอเมื่อรูสึกวาใสเสื้อผาชุดไหนๆ ก็รูสึกอึดอัดไปเสียหมด และเมื่อช่ังน้ําหนักดูก็พบวาหนักถึง 59 กิโลกรัม ความอวนของเธอเกิดจากการเปลี่ยนแปลงกิจวัตรประจําวันที่เคยทําสูการเขามาเปนนักศึกษา จากที่เคยพักผอนชวงกลางวันเปลี่ยนมาเปนกลางคืน กลางวันนอกจากเรียนก็ไมไดทําอะไร เพื่อนชวนไปเที่ยวไปกินอาหารที่ไหนเธอก็ไป กลางคืนก็ออกไปสังสรรคกับเพื่อนๆบาง จากการเปนนักกีฬา เปลี่ยนมาเปนการทํางานที่ตองเดินหรือยืนตลอดเวลาซึ่งเกรซคิดวาเปนการออกกําลังกายอยางหนึ่ง จากที่เคยทานอาหารวันละมื้อทุกอยางเปลี่ยนแปลงไป ทําใหระยะเวลาเพียงปเดียวเธออวนขึ้นเกือบสิบกิโลกรัมโดยที่เธอเองไมทันไดสังเกต

“ตอนที่ขึ้นแรกๆ ก็คิดวาดีแลวจะไดไมแหงไป ทําไปทํามาเสื้อผาที่มีมันคับไปหมดเลย อึดอัดมาก กางเกงยีนสนี่คับไปเลย พอช่ังน้ํานักดูตัวเลขมันขึ้นมาเปน 59 โล เกรซอึ้งมาก ทําอะไรไมถูกเลย เพราะมันเยอะเกินไปเกิดมาไมเคยอวนเลยนะไมเคยเปนแบบนี้เลยรับไมได ไมชิน รับตัวเองไมไดจริงๆ คะ”

เกรซกลาววาแมจะมีคนทักบางวาอวนขึ้น แตเธอเอาความรูสึกของตัวเองมากําหนดมากกวาวาอวนหรือไม ที่เธอรูสึกวาตัวเองอวนนอกจากน้ําหนักที่มากขึ้น มันคือความรูสึกอึดอัด และการเพิ่มขึ้นของขนาดและสัดสวนของรางกายในจุดที่เธอไมพึงประสงค การมีน้ําหนักเกินกวา 50 กิโลกรัมถูกนํามาเปนเกณฑกําหนดความอวนสําหรับเธอ และการที่ไมสามารถใสกางเกงตัวเกงไดถูกนํามาเปนสัญญาณบอกวาความอวนมาเยือนตองทําการลดน้ําหนักและตองไมเปนเชนนั้นอีก

“ถาน้ําหนักเกิน 50 ถาขึ้นเลข 5 เมื่อไหรเกรซจะตองลดทันทีจะไมปลอยใหเปนแบบนั้นอีกแลว มันอวนสุดๆแลว แกมบวม ขาใหญขึ้น ลงหนาทอง นาเกลียดมากๆ ไมตองรอใหคนทักดวยเกรซรูตัวเอง เกรซวาเราตองรูตัววาเราอวนหรือไมอวน”

76

ขณะนี้เกรซลดน้ําหนักลงมาที่ 46 กิโลกรัมซึ่งเปนที่พอใจของเธอ ครอบครัว อาจารย แฟนและเพื่อนๆ(เพื่อนๆ ของเกรซสวนใหญรูปรางก็ใกลเคียงกันกับเธอ) เพราะกอนหนานี้เธอลดน้ําหนักไปเหลือเพียง 43 กิโลกรัมซึ่งไดรับเสียงสะทอนกลับมาวาโทรมเกินไป เธอจึงเพิ่มน้ําหนักมาเทาปจจุบัน เสียงวิจารณตางๆ จึงลดลง และน้ําหนักเทานี้ดูจะเปนที่พอใจของเธอแลวเชนกัน เพราะเมื่อเธอนึกยอนกลับไปในชวงที่ผอมกวานี้ก็เห็นวาตัวเองโทรมจริงๆ เนื่องจากเวลาไปเรียนเธอจะไมแตงหนาเพียงแคกรีดอายไลนเนอรและปลอยผมยาว ส่ิงนี้ทําใหเกรซเห็นวามีสวนทําใหหนาเธอดูดุ ตาและใบหนาตอบ ดูโทรม และหากน้ําหนักที่มีอยูจะเพิ่มขึ้นอีก 3 กิโลก็เปนสิ่งที่เธอรับไดแตหากมากกวานี้ไมไดแนนอน นอกจากจะกําหนดน้ําหนักเพื่ออธิบายวาความผอมของเธอเปนอยางไรแลว สัดสวนที่ตางๆ ของรางกายยังเปนสิ่งสําคัญเชนกัน

“จะขึ้นกวานี้สัก 3 โลก็ไดนะแตถาเกินกวานี้มันจะขึ้นเลข 5 แลว เกรซไมไหวรับไมไดเด็ดขาด นอกจากหนักเทานี้แลวตองเฟรมดวยแขนขา หนาทองนี่สําคัญที่สุด หนาทอง-เอวนี่อยาใหเหน็วามันยื่น ปูดออกมา นูนออกมานี่ไมไดเลยจริงๆ มันทําใจรับลําบาก ตองเรียบ มีหนาทองยื่นแลวมันหนาเกลียดมาก”

นอกจากการหันมาใสใจในรูปรางของตัวเองเนื่องมาจากสังคมของการทํางานที่มีแตผูคนที่ผอมเพรียวแลว การที่เธอถูกรายลอมดวยเพื่อนฝูงที่มีรูปรางไมแตกตางจากเธอในตอนนี้มากนัก อีกทั้งการมีไลฟสไตลสวนหนึ่งที่ช่ืนชอบการสังสรรคในยามราตรี การแตงตัวดวยเส้ือผาที่โชวเรือนรางบางสวนซึ่งเปนปกติของการเที่ยวในลักษณะนี้ก็ปฏิเสธไมไดวาสิ่งแวดลอมที่อยูรอบตัวเกรซเหลานี้จะไมมีผลตอการหันมาใสใจในรูปรางตัวเองของเธอ แมวาการแตงตัวปกติธรรมดาเธอจะชื่นชอบกางเกงยีนสเสื้อยืดแตเมื่อเวลาไปเที่ยวมันก็เปนเวลาที่ตางกัน

- ความสําคัญของความผอมสําหรับเกรซ เกรซกลาววาความผอมสําหรับเธอเปนสิ่งที่สําคัญและจําเปนเพราะเธอกําลังจะกลับไปทํางาน การดูแลรูปรางและความเพรียวบางของรางกายจึงเปนสิ่งที่สําคัญมาก เนื่องจากเธอจะกลับไปทํางาน PR อีกครั้งตาคําชักชวนของเพื่อนเพราะเธอคิดรูปรางของเธอดีขึ้น กอนหนานี้เธอตองปฏิเสธเพราะอวน เธอใหความเห็นวาคนที่ทํางานอาชีพนี้ตองผอม เพรียว ปราศจากหนาทองดวยสาเหตุวาชุดที่สวมใสเนนรูปรางเปนพิเศษ และตัวเล็ก หากใสไมไดก็รับงานไมได หากชุดขาดตองรับผิดชอบซึ่งเธอเห็นวาไมใชส่ิงที่คุมคาเลย การทําหนาที่เสนอสินคาถาดูดีคนก็ใหความสนใจ

“แคหนาตาสวยไมพอหรอก หุนตองดีดวย ตองเหมือนกับคนอ่ืนๆ หนาตาไมจําเปนเทาไร จริงน ตอใหหนาผีมาก็แตงกลบ

77

ได ไมมีดั้งก็แรเงาเอาได แตถามีพุงแขมวจนสุดงานก็ไมได หุนไมดี ไมเพรียวจริงก็ใสชุดไมไดแลว แกยากกวาหนาตาอีก...คนผอมจะดีกวาคนหนาตาดี หนาตาแตงได แตหุนตองเฟรมไวกอน ผิวพรรณตองดี เพราะชุดเคาใหมาอยางนั้น หลายๆ ที่จึงคัดคนผอม บาง สูงโปรง หุนดีไงคะ”

ผูที่เปนตนแบบใหกับเกรซในเรื่องภาพลักษณของรูปราง คือ คุณอั้ม พัชราภา ไชยเชื้อ ดารานักแสดงที่กําลังอยูในความนิยม และเปนเจาของรางวัลผูหญิงที่เซ็กซี่ที่สุด 3 ปซอนจากนิตยสาร FHM ประเทศไทย รวมทั้งเปนเจาของรางวัลขวัญใจนักเรียนนักศึกษาจากนิตยสารฉบับหนึ่ง นอกจากนั้นยังมี คุณริตา ศรีริตา เจนเซน ดารานักแสดงและนางแบบของเมืองไทย เหตุผลของเกรซที่ช่ืนชอบทั้งสองคนมาก เกรซใหเหตุผลวาทั้งสองคน “Perfect” ตามความคิดเห็นของเกรซ เหมาะสมกับการเปนนางเอกเปนนางแบบ ในขณะเดียวกันเธอเปรียบเทียบกับนางเอกบางคนที่มีรูปรางอวบอวนวาไมเหมาะสมกับบาทนี้ อ้ัมสูง 168 แตรูสึกจะหนักเทาเกรซไดมั้ง เกรซไดแคหนักเทาเคาก็ดีแลว ริตาก็สวยหุนดี เวลาเดินแบบก็ดีเคาไมไดผอมเกินนะ เคาผอมแบบใสเสื้อผาแลวดูดี เกรซชอบทั้งสองคนเลย” ดูเหมือนวาความเพอเฟคของนักแสดงและนางแบบทั้งสองจะเปนตัวแบบของเกรซไดดีและเกรซก็พอใจที่มีสวนหนึ่งที่เทากับตัวแบบที่เธอชื่นชอบ และความคิดเห็นของเกรซทําใหผูศึกษาคิดวาคนที่จะเปนนางเอกหรือนางแบบไดตองผอมเทานั้น นางเอกที่อวนจะไมสมควรที่จะเขามาเปนนางเอกสําหรับเกรซได เพราะเธอเห็นวาไมเหมาะสม เนื่องจากความอวน-คนอวนไมใชภาพลักษณนางเอกที่ดีสําหรับเธอ พี่วี ความผอมที่จะมาถึงเมื่อลดน้ําหนักได 20 กิโล ผูศึกษารูจักกับวี(ตอไปขออนุญาตเรียกวาพี่วี) ผานการเลาเรื่องการทําวิทยานิพนธใหกับรุนนองคนหนึ่งฟง รุนนองคนนั้นถามผูศึกษากลับมาวาทําในเพศไหน เฉพาะผูหญิงหรือไม ผูศึกษาตอบวาเพศไหนก็ไดไมไดระบุ เพราะผูศึกษาเห็นวาไมวาจะเปนเพศใดก็สามารถจัดการรางกายของตนเองใหเขาสูความผอมไดทั้งนั้น เสียงบอกเลาจากรุนนองที่เลาถึงพี่วีกอนที่ผูศึกษาจะทําการสัมภาษณคือพี่วียังไมผอมลงมากนัก แตไดทําการลดน้ําหนักมาแลวหลายวิธี หลังจากนั้นไมนานผูศึกษาก็ไดรูจักกับ พี่วี ในฐานะของผูใหขอมูลหลักในการศึกษาเรื่องนี้ ผูศึกษาถูกใจในเหตุผลหลักของพี่วีที่ทําใหพี่วีเขาสูกระบวนการลดน้ําหนักอยางจริงจัง และอยากลดน้ําหนักลงถึง 20 กิโลกรัมซ่ึงจะถือไดวาพี่วีบรรลุเปาหมายในการทําใหตัวเองผอมตามการนิยามความผอมของเขาเอง

- อาชีพการงานกับน้ําหนักตัว

78

พี่วี อายุ 26 ป และนิยามตัวเองวาเปนเกย จบการศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพช้ันสูง(ปวส.) และขณะนี้กําลังศึกษาในระดับปริญญาตรีภาคพิเศษ ประกอบอาชีพเปนพนักงานธุรการ ของสถานราชการแหงหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม พี่วีเปนคนที่เรียกไดวาหนาตาดี ออกจะหลอแบบเกาหลีนิดๆ (แตผูศกึษาไมไดกลาวความรูสึกนี้ตอพี่วีโดยตรง เพราะไมแนใจวาคนที่เปนเกยจะรับไดหรือไมกับคําวาหลอ จึงไมกลาเสี่ยงเกรงวาบทสนทนาระหวางเราทั้งสองคนจะจบลงเสียกอน) และเปนคนที่มีมนุษยสัมพันธที่ดี ยิ้มแยมแจมใสเสมอเวลาที่พูดคุยกัน ดวยอาชีพธุรการที่พี่วีทําอยูนั้นนอกจากจะเปนงานที่เกี่ยวของกับเอกสารแลว ยังมีหนาที่ในการรับลูกคาที่จะเขามาพักในหองพักที่สถานที่ทํางานมีเปดไวใหบริการดวย ซ่ึงลูกคาจะมีทั้งคนไทยและชาวตางชาติ การตองพบปะกับผูคนมากหนาหลายตานี่เองที่เปนสิ่งที่ทําใหพี่วีกลาววาเขาตองการมีภาพลักษณที่ดีและความคลองตัวในการทํางาน จะเห็นวาความคิดของพี่วีทําใหเราไดนึกถึงวาแมวาคนๆ นั้นจะทํางานอยูในที่ทํางานตั้งแตเชาถึงเย็น เปนพนักงานธุรการแตการทํางานไมใชชวงเวลาทั้งหมดของชีวิตในแตละวัน เพราะในความเปนจริงชวงเวลาที่นอกเหนือจากการทํางานเขายังตองออกไปพบเจอกับผูคนมากมายและสิ่งแวดลอมที่ตางออกไปจากที่ทํางาน ยิ่งกวานั้นการตองทํางานในฐานะผูตอนรับแขกการสรางตัวเองใหดูดีจึงเปนสิ่งที่สําคัญ เพราะภาพลักษณที่ดีเปนประตูสําคัญอยางหนึ่งที่สังคมของเราใชตัดสินกันและกัน

“อยากหุนดี มีภาพลักษณที่ดี อยากใสเสื้อผาไดงายขึ้น ตอนนี้ใสอะไรมันก็อึดอัดไปหมด อยากมีความคลองตัวในการทํางาน เดิน ทํากิจกรรมตางๆ สูงขึ้น เวลาที่อวนมันทําอะไรลําบาก เวลาดูโทรทัศน ดูหนังสือ นิตยสารอะไรพวกเนี้ยะ ทําใหเห็นวาคนที่ผอมหรือมีรูปรางที่สมสวนมักจะทําอะไรไดคลองตัวอยูเสมอ ใสเสื้อผาอะไรก็ดูดี พี่ก็หวังวาถาผอมลงจะทําใหใสเสื้อผาไดงายขึ้นและดูดีไดเหมือนกัน ”

ส่ิงที่พี่วีกลาวจึงเปนการไขขอของใจของผูศึกษาที่วาพี่วีนั่งทํางานอยูหนาเคาเตอร ภาพลักษณของตัวเองสําคัญมากมายเพียงใด พี่วีจึงขยายความเรื่องภาพลักษณวาเปนสิ่งสําคัญกับบุคคล เพราะเราตองพบเจอผูคนมากมาย ภาพลักษณและบุคลิกภาพที่ดีจึงเปนสิ่งที่สําคัญ

ส่ิงหนึ่งในการชวยสรางภาพลักษณที่ดีใหกับพี่วีไดคือเสื้อผาที่สวมใส เพราะเขาเห็นจากส่ิงที่นําเสนอเชนที่เขาไดกลาวไปวาคนผอมทําอะไรไดคลองตัว สวมใสเสื้อผาอะไรก็ดูดี ความผอมและเสื้อผาตางๆ จึงเปนสิ่งที่เขามาเสริมภาพลักษณใหดีขึ้นไดสําหรับเขา สวนในเรื่องของเสื้อผานั้น พี่วี่กลาววาถาหากผอมลงกวานี้จะสามารถหาเสื้อผาใสไดงายขึ้น ไมจํากัดเหมือนในเวลานี้ ซ่ึงตอนนี้การหาเสื้อผาในแบบที่ชอบใสทําไดยาก และกลาวเพิ่มเติมวาการดูดีของแตละคนก็ไม

79

เหมือนกัน คําวาดูดีสําหรับตนเองนั้นคือความสมสวนของรูปราง กับการสวมใสเสื้อผาไดอยางดี มีความคลองตัว บุคลิกภาพที่ดี แฟชั่นดานเสื้อผาอาภรณจึงเปนสวนหนึ่งที่ทําใหพี่วียอมรับวาเปนสิ่งหนึ่งที่ทําใหเขาหันมาสนใจความอวน-ผอมของรางกายตนเอง

นอกจากนั้นการที่บรรดากลุมเพื่อนทั้งที่ทํางานและที่รูจักกันมักแซวและลอเลียนพี่วีอยูเสมอวาเขาอวน และคะยั้นคะยอใหเขาลดน้ําหนัก(ซ่ึงเทาที่ผูศึกษาสังเกตเพื่อนที่ทํางานของพี่วีพบวาไมคอยมีคนอวนสักเทาไร) และหมอที่พี่วีเขารับการตรวจสุขภาพดวยเปนประจํากลาววาใหเขาลดน้ําหนักลงเพื่อเปนการปองกันและรักษาสุขภาพของตนเองไมใหเจ็บปวยงายและลดความเสี่ยงในโรคอื่นๆ ที่อาจเกิดขึ้นไดจากความอวน แมวาสิ่งเหลานี้จะเปนสิ่งที่พี่วีกลาววาไมไดมีผลมากนักกับการตัดสินใจจัดการรางกายของตนเองใหผอมลง แตคําวาไมมีผลมากนักแสดงใหเห็นวาส่ิงเหลานี้ก็ยังคงเปนสิ่งหนึ่งที่ทําใหพี่วีไดทบทวนถึงรูปรางของเขาเอง

“คนรอบขาง ที่ทํางาน ที่บาน เพื่อน หมอ พูดเหมือนกันหมดวาเราอวน หมอนี่ส่ังเลยวาใหลดน้ําหนักลงบาง จะไดไมเจ็บปวยออดๆ แอดๆ เคาอยากใหเราลด ไมไดใหความสําคัญเทาไรนักวาคนอื่นเขาจะวาเรายังไง ก็ฟงบางแตไมเอามาเปนหลัก ไมสนใจเลยก็วาได เอาตัวเราเองวามากกวา สวนที่หมอแนะนําใหลดบางมันก็เปนเหตุผลที่มาเกี่ยวของดวย เพราะเวลาที่อวนจะปวยบอย นิดๆ หนอยๆ ก็ไมสบายแลว”

- ที่มาสําคัญของการลดน้ําหนักในปจจุบัน เหตุผลที่สําคัญที่สุดในการลดน้ําหนักของพี่วีคือ ความรัก ทั้งที่คนรักของพี่วีก็ไมไดวา

อะไรในเรื่องรูปรางของพี่วี แตพี่วีก็อยากลดน้ําหนักเพื่อคนรักของพี่วีเองเพราะแฟนของพี่วีเปนคนตัวเล็กและเขาก็ทําเพื่อความรักของตนเองโดยมีความตั้งใจและจริงจังอยางมาก

“ที่อยากลดนะเหรอ เอาจริงๆ เลยใชไหม(พี่วีกึ่งหัวเราะกึ่งยิ้มเล็กนอยแลวหันมาบอกกับผูศึกษา) เพราะความรักไง มีความรัก เลยเปนแรงจูงใจในการลดน้ําหนักอยางจริงจังในครั้งนี้ของพี่”

ความรักชางดูเปนสิ่งสําคัญสําหรับเขาอยางยิ่ง พี่วีถึงกับกลาววามีความรักจึงอยากจะดูดีในสายตาของคนรัก เหตุผลของพี่วีเปนสิ่งที่ชวยยืนยันถึงสิ่งที่ผูศึกษาไดเคยอานมาจากนิตยสาร(นิตยสารเปรียว, 2550: 207) หัวเร่ือง “คุณกําลังมีความรักรึเปลา” ซ่ึงคนที่หันมาใสใจกับตนเองนั้นเปนสัญญาณแสดงวาเปนคนที่กําลังตกหลุมรักหรือกําลังมีความรักอยู แมวาจะมีอีกหลายอาการหรืออีกหลายลักษณะแตหนึ่งในนั้นมีเร่ืองของการดูแลตัวเองรวมอยูดวย โดยในนิตยสารนั้นกลาววา การที่คนพยายามลดน้ําหนัก เขาฟตเนส ฟตหุนสวยเรียกความมั่นใจ ก็เพื่อไปพบหวานใจของ

80

ตัวเอง คําตอบของพี่วีทําใหผูศึกษาเขาใจถึงขอมูลที่เคยอานมา วามีความเปนไปไดจริงๆ ที่ความรักจะเปนแรงใจสําคัญอยางหนึ่งหรือสําคัญมากสําหรับบางคนตอการหันมาจัดการกับรางกายของตัวเอง - ความเห็นตอรางกายตนเอง

เมื่อพูดถึงความอวน พี่วีเลาวาในครอบครัวของตนเองไมมีใครอวนและเดิมทีเขาก็ไมใชคนอวน แตเพิ่งจะมาอวนเมื่อเร่ิมทํางาน เพราะไมมีเวลาไปออกกําลังกายเหมือนสมัยที่เรียนอยู พี่วีใหความเห็นวาสาเหตุที่ตนเองอวนขึ้นนอกจากจะไมคอยมีเวลาออกกําลังกายแลว ยังเกิดจากการที่เขามีนิสัยชอบทานขนม ทานของจุกจิกตลอดเวลาอีกดวย “กินทั้งวันเลย ชอบกินขนมจุกๆ จิกๆ มันก็ไมรูจักอิ่มเสียที นี่ เปนนิสัยที่ไมดีเพราะมันจะไมผอมเสียที”

เหตุผลที่ทําใหพี่วีคิดวาตนเองอวนก็เพราะวามีน้ําหนักเกินกวาที่เขากําหนดไว (ซ่ึงพี่วีไมขอเปดเผยวาตนเองหนักเทาไร) ความคิดที่วาตัวเขาอวนนั้นมีมานานมากแลว คือตั้งแตเร่ิมเขามาทํางานที่ทําอยูในปจจุบัน เขากลาววาตัวเขาเองไมเคยอวนนับตั้งแตวัยเด็กซึ่งจะเรียกวาเรียกวาผอมก็ได อีกทั้งครอบครัวของเขาก็ไมมีคนอวน เพราะฉะนั้นเขาจึงคิดวาความอวนไมนามาจากพันธุกรรม พี่วีจึงคิดวา เปนที่ตัวเขาเองมากกวา และไมใชเพราะเริ่มโตขึ้นจึงอวน เนื่องจากชวงที่เรียนปวช. ปวส. เขาก็ไมอวน แตเร่ิมอวนขึ้นเมื่อเขาทํางานและอวนขึ้นจนถึงปจจุบันและเขา คิดวาตัวเองเปนคนอวนตั้งแตนั้นมา ถานับระยะเวลาที่ผานดูโดยประมาณก็ 4-5 ปแลว ที่พี่วีมีความคิดและเห็นวาตนเองอวน และมีการคิดหาเหตุผลที่ทําใหตนเองอวนขึ้น และน้ําหนักที่เพิ่มมากขึ้นนั้นเปนสิ่งที่เกินความตองการของพี่วีมาก เขาเนนย้ําวาน้ําหนักตัวเองคอยๆ ขึ้นมาทีละนิดจนอวนเทาที่เห็นอยูในปจจุบันวาตอนนี้น้ําหนักของเขาจะลดลงไปบางแลวก็ตาม

ในตอนนี้พี่วีมีความพอใจรูปรางตัวเองในระดับหนึ่งเพราะน้ําหนักเริ่มลดลง แตไมใชความพอใจที่สุด เขาพอใจกับรูปรางของตนเองมากกวานี้ หากวาน้ําหนักของเขาลดลงจนถึงเกณฑที่เขาไดตั้งเอาไว หากเทียบกับชวงเวลาสี่ถึงหาปที่ผานมาเขามีความพอใจมาก แตหากยอนไปถึงชวงเวลาที่เขาเปนวัยรุน วัยเรียนนั้น รูปรางของเขาในตอนนี้ยังไมเปนที่พอใจอยางมาก ตามเหตุผลที่เขาไดกลาวไปแลววาเขาไมเคยอวนถึงขนาดนี้มากอน เขาเปนคนที่มีรูปรางดี เพราะในชวงวัยเรียนเขาเปนคนที่ชอบเลนกีฬาและมีความสามารถในการเลนกีฬาไดหลายประเภท อีกทั้งยังเคยเปนตัวแทนในการแขงขันในสนามตางๆ อีกดวย นิยามหรือความหมายของความผอมนั้นพี่วีกลาววา

“ผอมสําหรับพี่หมายถึงอะไรและเปนยังไง ก็ตองลดลงประมาณ 20 กิโลถึงจะเรียกวาผอม และเปนหุนที่พี่ตองการและคิดวาเหมาะสม เพราะสมัยกอนโนนก็หนักประมาณนั้น ถึงไดคิดวา

81

ตองลดลงอีกประมาณ 20 โลไง หุนคงจะดีขึ้น หุนดี ก็คือมีรูปรางที่ดี สมสวน ไมผอมไปแตไมอวน แตละคนจะอวนหรือผอมก็ตางกัน หนักเทากันแตถารูปรางคนละแบบคนหนึ่งอาจจะดูดีแตคนหนึ่งอาจจะดูอวน มันขึ้นอยูกับโครงรางของคนดวย อยางพี่เปนคนโครงใหญ จะดูอวนงาย เพราะฉะนั้นตองระวังการกิน อยางที่บอกกินนิดหนอยก็อวน”

พี่วีเสริมตอวาไมจําเปนตองผอมขนาดเพรียวบางเพราะนั่นเปนผอมเกินไปสําหรับเขา และไมใชส่ิงที่ทําใหเขาดูดีเลย จากการที่ผูศึกษาเห็นวาพี่วีตองลดน้ําหนักเปนจํานวนมากจึงถามพี่วีไปวารูสึกเหนื่อยหรือไมกับการจัดการรางกายของตนเองใหผอมลง พี่วีกลาววาไมเหนื่อยและไมเครียดเพราะวาในครั้งนี้จะคอยๆ ทําการลดน้ําหนักลงและจะลดดวยตัวเอง

พี่วีแสดงความเห็นตอบุคคลที่จําเปนตองมีภาพลักษณที่ดี รูปรางที่ดีและสมสวน โดยเขากลาววาดารานักแสดงจําเปนตองมีภาพลักษณที่ดี รูปรางที่ดี เพราะคนเหลานี้ขายรูปรางหนาตา สิ่งเหลานั้นจึงมีความจําเปนตอพวกเขา พี่วีไมมีใครเปนตนแบบในรูปรางเพราะเห็นวาดารานักแสดงตองมีรูปรางที่ดีเปนพื้นฐานอยูแลว แตพี่วีจะเปนคนกําหนดตัวเองวาควรจะเปนอยางไร มีรูปรางแบบไหนถึงจะไดช่ือวามีรูปรางที่ดี พี่วีกลาวเสริมวาดาราที่เราเห็นอยูในโทรทัศนคนที่เราเห็นวาหุนดีอยางนั้นก็เรียกวาผอม ผูศึกษาจึงถามพี่วีวา คุณพอล ภัทรพล นั้นเรียกวามีรูปรางที่ดี สมสวนหรือไม(ที่ผูศึกษาเลือกคุณพอลมาเปนคนที่ใหพี่วีแสดงความคิดเห็น เนื่องจากวาในชวงนั้น(ตนป พ.ศ. 2550) คุณพอลกําลังมีผลงานออกสูสาธารณชนอยูและไดรับการโหวตจากรายการบันเทิงรายการหนึ่งใหเปนพระเอกยอดนิยมอยูหลายสัปดาหติดตอกัน) เขากลาววา คุณพอล ถือไดวาเปนคนที่มีรูปรางที่ดี สมสวนและมีภาพลักษณที่ดี เนื่องจากไมผอมจนเกินไปแตมีรูปรางที่กระชับเหมาะสมกับโครงรางตัวเอง อาเอ กับความผอมที่ขอลดพุง อาเอ ชายวัยกลางคนที่มีอายุเขาใกลเลขสี่ ซ่ึงมาเปดเผยอายุจริงเมื่อผูศึกษาและอาเอพบกันเพื่อสัมภาษณประเด็นในการศึกษาและถามไถสารทุกขสุขดิบกันจนใกลจะไดขอมูลครบถวนแลว อาเอ บอกวา “บอกอายุละกันนะวันนี้ 39 แลวปนี้” อาเอทํางานเปนพนักงานของบริษัทแหงหนึ่งซึ่งตั้งอยูในเมืองของจังหวัดที่ไมไกลจากกรุงเทพมากนัก มีรายไดประมาณ 15,000 ตอเดือน อาเออาศัยอยูกับครอบครัวที่ประกอบดวยภรรยาและลูกชายคนเดียวในวัยกําลังซน (อายุ 5 ป) ผูศึกษามีโอกาสพบกับอาเอโดยความตั้งใจที่จะไปนั่งอยูหนาสปอรตคลับ และคิดวาเผื่อโชคดีไดเจอ

82

คนมาออกกําลังกายที่นี่ ผูศึกษานั่งอยูที่นั่นประมาณ 3 ช่ัวโมง เจอผูคนเขาออกมากมายแตดูเหมือนวาคนเหลานั้นกําลังรีบไปอาจดวยมีภารกิจอยางอื่นที่ตองทําตอ แลวความโชคดีก็มาเยือนผูศึกษาเมื่ออาเอ พรอมดวยภรรยากําลังเดินออกมาจากดานใน และหันมาพบผูศึกษาพอดี ผูศึกษาจึงเขาไปทําความรูจักและแนะนําตัว เพื่อไมใหเปนการเสียโอกาสที่ดีไป เมื่อผูศึกษาแนะนําตัวและทําการขออนุญาตเรียบรอยแลว บทสนทนาในวันนั้นก็จบลงเพียงเทานั้นเนื่องจากอาเอและภรรยาตองไปรับลูกชายที่โรงเรียน

- ครอบครัว อาเอ เปนหัวหนาครอบครัวที่ประกอบดวยสมาชิกอีกสองคน คือภรรยาและลูกชายในวัยกําลังซน ชีวิตครอบครัวของเขาเริ่มตนเมื่อกวา 7 ปที่ผานมา ซ่ึงหนาที่หลักในการดูแลสมาชิกในครอบครัวตกเปนของภรรยาของเขา สวนอาเอจะทําหนาที่ในการหาเลี้ยงครอบครัว ดูแลวเปนครอบครัวที่นารักและอบอุนดี นอกจากครอบครัวนี้แลว อาเอก็เปนสมาชิกของครอบครัวใหญที่ตนเองเปนลูกชายคนเดียวของที่บาน มีพี่สาวในวัยที่หางกันเกือบ 5 ปอีกหนึ่งคน เขาเลาวาเติบโตมาในครอบครัวที่อบอุน เพราะมีกันอยูแคสองคนพี่นองจึงทําใหทั้งสองคนสนิทสนมกัน อาเอเลาวาครอบครัวของเขาเปนคนที่มีรูปรางใหญเหมือนคนโบราณ จะมีแตแมของเขาที่ตัวไมใหญนัก ดวยเหตุนี้จึงทําใหเขาคิดวาการมีรูปรางหรือโครงรางที่ใหญอยูแลว เวลาที่น้ําหนักขึ้นจะดูออกไดงายกวาคนที่มีรูปรางเล็ก และเขาเองเปนคนที่ทานงายหรือจะเรียกวาทานเกงก็ได แตในชวงที่เปนวัยรุนเขาคิดวามีกิจกรรมใหทํามากมาย ทั้งการเลนกีฬา การเที่ยวเลนกับเพื่อนๆ ซ่ึงไมใชส่ิงที่อยูนิ่ง อีกทั้งระบบการเผาผลาญพลังงานยอมดีกวาตอนนี้ นั่นจึงเปนสิ่งที่ทําใหเขาคิดวาตัวเองไมอวน

“ครอบครัวอาเปนคนรูปรางใหญกันหมดนะ โครงรางจะใหญ สูงเหมือนคนโบราณ ทีนี้เวลาอยางพวกเราถาอวนขึ้นเนี่ยจะดูอวนงายกวาคนที่เคาโครงราง รูปรางเล็ก แตอาเปนลูกชายคนเดียวไง มีพี่สาวอีกคนเคาก็สูงถาเทียบกับผูหญิงทั่วไปแลวอายุขนาดนั้นแลว(พี่สาวอาเอสูง 166 เซนติเมตร อายุ 44 ) แตเคาไมอวนมากนะ ไมอวนเลยก็วาได สมกับอายุกับวัยเคานั่นแหละ อาวาเปนที่เรานะแหละ ถาเปนวัยรุนมันทําโนนทํานี่เยอะ แกตัวมาก็ไมคอยทําอะไร นอกจากงานมารูตัวอีกทีลดดีกวา (หัวเราะ)”

จะเห็นวาในกรณีของอาเอก็ไมตางจากพี่วีที่พวกเขาคิดวาความอวนมาจากตัวพวกเขาเอง แมในกรณีของอาเอคนในครอบครัวจะมีโครงรางกายที่ใหญก็ตาม ในปจจุบันอาเอไมไดอาศัยอยูกับพอแมและพี่สาว หากวาไดแยกออกมาอยูกับครอบครัวของตัวเองแตอาเอยังคงไปมาหาสูครอบครัวเขาเสมอ

83

- ความรูสึกตอรางกายตัวเอง ในการพบกันครั้งที่สองอาเอมาพรอมกับภรรยา อาเอสวมชุดลําลองธรรมดา ผูศึกษาสังเกตไดวาอาเอมีรูปรางที่สูงใหญพอสมควร ขอมูลเบื้องตนที่ไดรับคือ อาเอเปนเจาของความสูง 178 เซนติเมตร น้ําหนัก 80 กิโลกรัม เขากลาววามาออกกําลังกายเพื่อลดหุนโดยเฉพาะบริเวณที่เขาเรียกวา “มาลดพุง” และกลาวเพิ่มเติมวาโดยปกติความสูงเทานี้ตองหนักประมาณ 78 กิโลกรัม(ความรูเร่ืองการนําสวนสูงลบรอย 100 จะเทากับน้ําหนักที่แตละคนควรจะมีในเพศชาย เปนความรูที่ไมเคยหายไป) ซ่ึงน้ําหนักในตอนนี้เกินมาสองกิโลกรัมดวยกัน กอนหนาที่ผูศึกษาจะมาพบกับอาเอและเลือกเขามาเปนผูใหขอมูลหลักนั้น เขาหนักถึง 83 กิโลกรัม การลดน้ําหนักลงไดดูเหมือนจะเปนสิ่งที่นายินดีและตองใชความพยายามอยางมากสําหรับเขา “โอย กวาจะลดมาไดเทานี้ใชเวลาเปนเดือนๆ นะ เพราะอายุก็ไมใชวัยรุนแลวมันลดยาก นี่กะวาจะลดลงอีก 5 กิโล ก็พอแลว ไมรูจะไดรึเปลาเนี่ย” (ภรรยาของอาเอซึ่งนั่งอยูขางๆ หัวเราะพรอมกับแซววา อาวาสงสัยจะตองใชลูกฮึดเยอะๆ แลวละ)

“ที่ลดเพราะรูแลววาน้ําหนักเกินมาตรฐานมาแลวหลายโล กางเกงเสื้อนี่คับเหมือนกันนะ เวลาอวนนี่จะรูเลย กางเกงยีนส กางเกงทํางานแนน พวกกัน(หมายถึงเพื่อน) ก็วา เฮย ไมไหวแลวมั้ง พุงออก แฟนก็วา(หันหนาไปทางภรรยา) เคากลัวเราจะไมสบาย กลัวเปนโนนเปนนี่ อามีพี่นองกันเคาเปนเบาหวานดวยไง แฟนก็กลัวเราอวนแลวเราจะเปนรึเปลา”

ดวยความที่คิดวาตัวเองมีน้ําหนักเกิน รูสึกอึดอัดเวลาสวมใสเสื้อผาที่มีอยู อีกทั้งการโดนเพื่อนฝูงและภรรยาทักอยูบอยครั้ง ทําใหอาเอตัดสินใจเขาสูการจัดการรางกายตนเองใหผอมลง นอกจากนั้นเขายังไดรับคําแนะนําจากแพทยวาควรจะลดน้ําหนักลงเพื่อเปนการปองกันการเกิดโรคตางๆ แมวาในขณะนี้จะยังไมเกิดความเจ็บปวยใดๆ ขึ้นก็ตาม ส่ิงนี้จึงเปนอีกสิ่งหนึ่งที่ทําใหอาเอเห็นวาตัวเขาเองอวนและควรลดน้ําหนัก

“หมอวายังไมเปนแตใหลดน้ําหนักลงหนอย หมอแนะนําใหออกกําลังกายวันละครึ่งชั่วโมงก็ยังดี เพราะมีไขมันเกินมาแตไมเยอะ หมอวากันไวกอนดีกวา อาก็คิดวาไหนๆ แลวก็ลดเสียเลยก็ได เราไมใชตัวคนเดียวแลวไง ลูกอีก เมียอีก ใชมั้ย เลยชวนกันมาออกกําลังกาย”

ความตั้งใจของอาเอที่มีตอรางกายของเขาคือการลดน้ําหนักลงเหลือ 75 กิโลกรัม เพราะไมไดตองการมีรางกายที่ผอมบางจนเกินไปและเขายังคิดวารางกายที่ผอมบางนั้นเปนแฟชั่นที่ปลอย

84

ใหวัยรุนไดทําตามกันไป แตสําหรับเขาตองการผอมลงเพื่อความภูมิฐานกับวัยและการงานที่ทําในระดับที่เปนหัวหนาคน การปลอยปละละเลยใหมีสวนเกิน(พุง) เหมือนกับเปนการไมดูแลตัวเอง

“เอาใหมันดูดีขึ้นก็พอ ภูมิฐานสมวัยหนอยไมใชไปไหนมาไหนพุงยื่นออกๆ มันดูไมดี เหมือนเราไมดูแลตัวเอง เวลามีพุงแลวมันดูนาเกลียดนะ มันเสียภาพนะ(ภาพลักษณ) ดูไมดี ปญหาใหญนะเนี่ย หากางเกงนุงยาก ถาเราจะซื้อใหมเราก็ตองซื้ออยูเร่ือยๆ ไมมีประโยชนเพราะแสดงวาเราอวนขึ้นเรื่อยๆ อีกอยางเดี๋ยวนี้เคารณรงคใหคนไทยลดพุงไมใชเหรอ”

ดูเหมือนวาภาพลักษณของความภูมิฐานสมวัย สมตําแหนงการงานสําหรับอาเอจะผูกติดอยูกับรางกายที่ไรพุง(แบบที่เราพบเห็นกันทั่วไปตามการนําเสนอตางๆ ที่มักจะนําเสนอแตคนที่มีรูปรางดีมักคูกับการงานที่ดี ฐานะที่ดีและสิ่งดีๆ อีกมากมาย) เขาจึงใหความสําคัญกับการลดลงพุงอยางยิ่งและพุงนี่เองที่กลายมาเปนปญหาใหญของการสรางตัวตนเพื่อที่จะบอกวาเราเปนใครรวมไปถึงการจะมีภาพลักษณที่ดีของทั้งอาเอและคงจะมีอีกหลายคนในสังคมของเรา ทั้งนี้ยังรวมไปถึงการสรางความนาเชื่อถือในตัวบุคคลดวยเชนกันที่อาเอคิดวารูปรางนั้นมีผลตอส่ิงดังกลาว ทั้งที่การทํางานที่เขาทําอยูนั้นไมจําเปนตองอาศัยรูปรางหนาตาเชนที่เกรซทํา แตเขาก็ใหความสําคัญตอการตองดูดีในสายตาคนอื่นเชนเดียวกับพี่วีและเกรซ แตเพียงเพราะความตองการสรางความนาเชื่อถือ ตองการใหผูอ่ืนรูวาเขาดูแลตัวเอง และมีภาพลักษณที่ดีภูมิฐานสมวัยเขาจึงใหความสําคัญกับการลดน้ําหนักและจัดการกับรางกายตัวเอง

“ภาพลักษณก็สําคัญนะ ทํางานขนาดนี้แลว อายุขนาดนี้อยางที่อาบอกมันนาจะดูภูมิฐาน ไมใชดูนาเกลียด มันจะขาดความนาเชื่อถือ พุงพลุยเลยดูไมดี อายเคาเหมือนกันนะ”

ในปจจุบันอาเอมีความพอใจในรูปรางของเขาแมวาจะไมใชความพอใจที่สุดก็ตามและหากทําไดเชนที่ตั้งใจไว(75 กิโลกรัม) นั่นคงเปนความพอใจที่สุดสําหรับเขา นอกจากนี้ผูศึกษาคิดวาดวยความที่เขาเคยเปนคนที่หุนดีมากอนในสายตาของคนรอบขางทั้งเพื่อนฝูง ภรรยาและคนอืน่ๆ ที่ตางชื่นชมในรูปรางของเขา จนเขาเก็บมาเปนความภูมิใจสวนตัว ซ่ึงนี่อาจเปนอีกสาเหตุหนึ่ง

“ที่ผานมาเคยภูมิใจกับหุนตัวเองมากเลยนะ อยางที่อาเคาบอก(ภรรยา) สมัยกอนนี่ใครก็ชมนะ หุนดีๆ เราก็เก็บมาเปนความภูมิใจสวนตัว แอบปลื้มไง(หัวเราะ) แหม แตตอนนี้ไมไหวมันเกินไป...”

85

- ความสําคัญของความผอม เนื่องมาจากความรูสึกอึดอัดในรางกายของตนเองจึงกลาววามันคือความอวน โดยที่เขาอธิบายลักษณะของความอวนวา

“ความอวนสําหรับอา มันเปนรูปรางของคนที่เต็มไปดวยไขมัน ไมมีกลามเนื้อ ที่พูดแบบนี้เพราะเคยเปนมากอนเลยพูดได อาผานชวงความอวนที่สุดมาแลว (83 กิโลกรัม) เปนความรูสึกที่อึดอัดมาก อึดอัดกับตัวเอง และคนอื่นก็อึดอัดแทน เปนกังวลแทนเราดวยเหมือนกัน มันไมใชส่ิงที่ดีสําหรับเราในหลายเรื่อง ไมใชเฉพาะกับปญหาตางๆ ที่อาวามา แตมันสําคัญกับสุขภาพความเปนอยูของเรานี่สําคัญ”

ในดานลักษณะของความผอมสําหรับอาเอนั้น ไมใชความผอมที่แบบบาง หากแตเปนความผอมที่ปราศจากหนาทองและดูเหมาะสมกับรูปราง-ความสูงของเขาเอง ไมใชการมีรูปรางผอมบางแบบที่เด็กๆ นิยมและเขาเห็นวาแมแตเด็กผูชายในปจจุบันก็มีรูปรางที่ผอมบางกันมากขึ้น

เอาแคมันเหมาะกับความสูงของเรา ที่สําคัญไมนาจะมีพุง ขอลดพุงหนอย ผอมแบบแข็งแรงหนอย ขอใหกลามเนื้อทองฟต ไมมีพุงก็โอเคแลว เพราะพุงมันก็คือไขมันที่กองไปพอกไวรอบเอวเราจนมันยื่นมันปองนั่นแหละ ไมอยากมีตรงนี้ ขอเปลี่ยนเปนกลามเนื้อแทนจะดีกวา”

นี่คือความผอมของอาเอที่มีความมุงมั่นและพยายามที่จะลดพุงเจาปญหาที่เกี่ยวของกับภาพลักษณและการแตงกายของอาเอใหหมดไป เมื่อความอวนและความผอมเปนไปในลักษณะที่เขาไดกลาวมา การผอมลงเปนสิ่งสําคัญและจําเปนสําหรับเขาไมใชเพียงเพื่อการสรางความนาเชื่อถือ ภูมิฐาน ภาพลักษณที่ดี ทั้งนี้ยังรวมไปถึงการดูแลรักษาสุขภาพตนเองเพื่อตัวเขาและคนในครอบครัวของเขาดวยเชนกัน

“จําเปนนะ ยิ่งมารูวาสุขภาพเริ่มไมดีแลว ยิ่งจําเปนที่จะตองลดใหผอมกวานี้ ไปหาหมอมาจึงรูวามันจําเปนที่จะตองทําอะไรสักอยางใหเราดีขึ้น แตผอมไมมาเกินไป เดี๋ยวนี้ไมวาวัยไหนผอมไวไมนาเกลียด ไมเสี่ยงดวย อยาใหอวนเลยปญหามันเยอะ ไมอยากใหเคา(ภรรยา) เปนหวงเปนกังวล เคามีหนาที่การงานตองทํา ดูแลอาและนอง(ลูกชาย) นั่นก็เพียงพอสําหรับเราแลว ถาจะใหเคาตองมาเปนหวงเราดวยสุขภาพของเราเองอีกทั้งที่เราเปน

86

เจาของตัวเราเอง ก็ไมสมควรที่จะทําใหคนที่รักเราและเรารักตองเกิดความรูสึกแบบนี้”

ในประเด็นสุขภาพผูที่เห็นดวยและสนับสนุนอาเอซึ่งแนนอนวาคือภรรยาของเขาเอง ผูศึกษามีโอกาสไดพูดคุยกับภรรยาของอาเอจึงไดทราบวาเธอเปนหวงใยในตัวสามีมาก จึงคอยสนับสนุนสามีใหหันมาใสใจกับสุขภาพมากขึ้น เธอกลาวาในอดีตสามีไมใชคนอวน หุนดีและกระชับ แตเมื่อมีการขยายหนาที่การงานเวลาในการดูแลรางกายจึงลดลง อีกทั้งความเครียดจากการทํางานสงผลใหบางครั้งสามีทานมากขึ้น จึงอวนขึ้น

“อากลัววาจะเสี่ยงเปนเบาหวานเคามีพี่นองเปนอยู ก็ใจไมดี ดีที่ไปตรวจมายังไมเปน เราก็ตองคอยระวัง ลดไดก็ลดซะดีกวาเปนโรคนั้นโรคนี้มันก็สายไป อาก็เลยชวนเคาลด ก็มาเปนเพื่อนกัน”

เหลานี้คือเร่ืองราวของความรูสึกนึกคิดตอรางกายและการใหความสําคัญตอความผอมของชายวัยกลางคนคนหนึ่งที่มีความพยายามยิ่งในการลดน้ําหนักลงเพื่อส่ิงตางๆ มากมาย พี่ชัย ผูท่ีชื่นชอบแฟชั่นและอยากผอมแบบมีซิกแพ็ค พี่ชัย เปนอีกผูหนึ่งที่ผูศึกษาไดทําความรูจักจากการที่ไปพูดคุยกับอาเอที่สปอรตคลับ โดยที่อาเอและพี่ชัยเองก็มารูจักกันจากการมาออกกําลังกายที่นี่เชนกัน ซ่ึงอาเอเปนผูที่แนะนําใหผูศึกษาไดรูจักกับพี่ชัย พี่ชัย อายุ 32 ป เปนเจาของรานอาหารหนุม(กิจการของครอบครัว) พี่ชัยสูง 180 เซนติเมตร และหนัก 75 กิโลกรัม พี่ชัยจบการศึกษาระดับปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยเอกชนแหงหนึ่งในกรุงเทพมหานคร ในครั้งแรกที่ผูศึกษาพบพี่ชัย ก็เกิดความแปลกใจวาผูชายคนนีม้าออกกําลังกายทําไมถึงไดใชเวลานานขนาดนี้ เพราะระหวางที่ผูศึกษารอพบอาเอ พี่ชัยไดเดินทางมาออกกําลังกายกอนหนาอาเอแลว จนไดมาทําความรูจักกัน ผูศึกษาเกิดความสนใจในตัวพี่ชัย เนื่องจากอาเอบอกกับผูศึกษาวา พี่ชัยนอกจากมาออกกําลังกายแลวพี่ชัยเนนการเลนกลาม โดยเฉพาะกลามแขนและทองเปนพิเศษ ทั้งที่กอนหนานี้พี่ชัยบอกกับการอาเอวาเขาหนักกวานี้ 10 กิโล แตความสนใจในตัวพี่ชัยมีมากกวานั้นเมื่อพี่ชัยบอกวา “ไมปล้ืมความอวนเขาใจมั้ยวาเพราะอะไร เพราะ สาวเคาไมสนเรา” ผูศึกษาจึงถามพี่ชัยวา รูไดอยางไรวาผูหญิงจะไมสนใจ เพราะมีผูหญิงหลายคนที่มีแฟนตัวอวน และผูหญิงหลายคนก็ชอบผูชายอวบอวน แตพี่ชัยรีบแยงโดยทันที ดวยสีหนาทาทางที่ไมเห็นดวยอยางมาก และเชื่อมั่นในความคิดเห็นของตนเองเปนอยางมากวา ส่ิงที่ผูศึกษาบอกไปนั้นไมมีทางเปนไปไดในชีวิตจริง คําพูดที่พี่ชัยรีบแยงออกมาเลยคือ “ไมจริงหรอก เคาอาจชอบแตเคา

87

จริงจังรึเปลาละ ทายที่สุดแลวก็ไมหรอก” ผูศึกษาไดมีโอกาสถามพี่ชัยหลังจากที่เราทั้งสองคนรูจักและพูดคุยกันในเรื่องการศึกษาของผูศึกษามาไดในระยะหนึ่งแลว จึงถามพี่ชัยวาที่พี่ชัยมาลดน้ําหนักมาเลนกลามที่นี่เพราะเคืองที่สาวเคาไมสนจริงหรือ พี่ชัยตอบกลับมาดวยใบหนาที่ยิ้มแตคําพูดของพี่ชัยฟงดูจริงจังอยางมาก “จริงอะดิ พี่ไมหลอกเราหรอกนะ”

- การเติบโต พี่ชัยเปนคนไทยเชื้อสายจีนและเปนลูกชายคนแรกของครอบครัว เขามีนองชายซ่ึงอายุหางกันพอสมควรอีก 1 คน พี่ชัยเปนเด็กตางจังหวัดคนหนึ่งที่เมื่อเรียนจบชั้นมัธยมปลายแลวก็เขามาศึกษาตอในกรุงเทพ เขาเปนคนที่มีเพื่อนเยอะและสนิทสนมกันมาจนถึงปจจุบัน เพื่อนจึงเปนบุคคลสําคัญหนึ่งที่คอยอยูเคียงขาง ใหคําแนะนําเขาเสมอมา พี่ชัยกลาวถึงตัวเองในสมัยเด็กวาเขาเปนคนตัวใหญแตก็ไมถึงกับอวนหากจะดูสูงใหญมาแตเด็ก เขาจึงเคยชินกับรูปรางใหญของตัวเอง เมื่อเขาโตขึ้นเขาเรียนในระดับมัธยมศึกษาเขาก็ไดเปนนักกีฬาบาสเกตบอลและฟุตบอลใหกับคณะสีในการแขงขันกีฬาสีของโรงเรียน เร่ิมตั้งแตมัธยมศึกษาปที่ 3-5 หลังจากนั้นเมื่อเขาเรียนที่มหาวิทยาลัยเขาก็ไมไดสัมผัสกับการเลนกีฬาแบบหมูคณะเชนที่เคยผานมาอีกเลย แมวาในการแขงขันที่เขาเคยทํามาจะเปนเพียงการแขงในโรงเรียนซึ่งจัดขึ้นปละ 1 คร้ัง แตวันอื่นๆ ที่เขาอยูที่โรงเรียนเขาก็มักเลนกีฬาดังกลาวกับกลุมเพื่อนของเขาเปนประจําเกือบทุกวันเวนเพียงวันเสารและอาทิตย กับชวงเวลาเหลานั้นเปนสิ่งที่ทําใหเขาคิดวาการเลนกับเพื่อนๆ แบบนั้นทําใหเขาสูงเร็ว โตเร็วกวาเพื่อนๆ ดวยการมีโครงรางที่ใหญอยูแลว แตไมใชคนอวนเนื่องจากเขาเลนกีฬาทุกวัน ชวงเวลาที่พี่ชัยเรียนในมหาวิทยาลัย เขาเลาวาวิถีชีวิตของเขาดําเนินไปอยางเรียบงายเมื่อถึงเวลาเรียนก็ไปเรียน วันหยุดออกไปสังสรรคกับเพื่อนบางหรือไมก็กลับบาน การเลนกีฬาของเขามีเพียงไปโยนโบวล่ิง ในชวงนี้พี่ชัยกลาววารูปรางของเขาไมสูงขึ้นแตน้ําหนักเพิ่มขึ้นโดยที่เขาคาดวาในชวงดังกลาวเขานาจะหนักประมาณ 78 กิโลกรัม และหลังจากที่เขาเรียนจบก็เขาทํางานที่บริษัทเอกชนแหงหนึ่งซึ่งทําอยูที่บริษัทแหงนี้อยู 5 ป กอนที่จะตัดสินใจลาออกเพื่อกลับไปชวยกิจการที่บาน พี่ชัยกลาววาชวงที่เขาทํางานนั้นเขาคิดวาน้ําหนักไมนาจะเพิ่มขึ้นเพราะเหนื่อยกับการทํางานวันหนึ่งๆ เขาทานขาวเพียงสองมื้อคือมื้อกลางวันและเย็น ในบางวันมื้อเย็นอาจเปนเพียงแคอาหารเล็กๆ นอยและเขานอนเพื่อเตรียมตัวไปทํางานในวันถัดไป แตรูปรางที่อวนขึ้นนัน้พีชั่ยคิดวานาจะมาจากการที่เขาเขามาชวยงานที่บาน เพราะเวลาทํางานไมตองกําหนดชัดเจน ความเครียดลดลงและการพบปะ สังสรรคกับเพื่อนฝูงเชนที่เขาไดกลาวมาแลวเปนสาเหตุสําคัญของความอวนสําหรับพี่ชัย ซ่ึงเขาเองไมรูสึกอะไรมากนะ แมเพื่อนๆ จะลอเขาบางแตไมไดจริงจังอะไร กระทั่งเขาถูกปฏิเสธจากผูหญิงคนนั้น จึงเริ่มคิดเรื่องความอวน

88

นอกจากเปนหนุมอารมณดี ชอบพบปะพูดคุยและสังสรรคกับเพื่อนฝูงอยูเปนประจําแลว เขายังกลาววาเขาเปนคนหนึ่งที่ช่ืนชอบในแฟชั่นตางๆ ทั้งเสื้อผา หนาผม โดยเฉพาะเรื่องของเสื้อผาคนยอมรับวาเปนคนหนึ่งที่ติดตามกระแสแฟชั่นอยูบอยๆ อีกทั้งยังเปนคนชอบแตงตัว ยิ่งเมื่อไดเขามาศึกษาในกรุงเทพฯ ซึ่งเปนแหลงรวมของแฟชั่นตางๆ ดวยแลวมันก็ไมยากที่จะทําใหเขาไขวควาส่ิงเหลานี้มาเติมแตงใหกับตัวเอง การรับรูถึงเทรนดตางๆ นั้นเขาดูจากสื่อตางๆ ทั้งนิตยสารรายการแฟชั่นที่มีอยูมากมาย แตเขายอมรับวาการดูรายการพวกนี้ในตอนนั้นเขายังไมไดใหความสนใจมากมายนักกับการตองมีหุนหรือรูปรางเชนเดียวกับบรรดานายแบบทั้งหลาย

“พวกรายการแฟชั่น แม็กกาซีนอะไรเนี่ย ชอบนะนาสนใจดี แตพี่คิดวาในชีวิตจริงของเราไมตองทําขนาดนั้นก็ไดมั้ง ก็เพิ่งมารูนี่แหละวาควรจะทําซะตั้งนานแลว”

- ที่มาของการลดน้ําหนัก สาเหตุที่พี่ชัยตัดพอกับตัวเองวานาจะสนใจในรูปรางของนานแบบทั้งหลายมาตั้งนานแลว ก็เปนสาเหตุเดียวกันกับความตองการลดน้ําหนักของเขา นั่นคือความผิดหวังในความรักจากหญิงสาวคนหนึ่งที่รูจักพูดคุยกันมานานสักระยะหนึ่ง เขาจึงคิดที่จะขอคบหากับผูหญิงคนนั้นในฐานะคนรักโดยใหเพื่อนของเขาเปนผูสงสาร ทวาคําตอบที่ไดรับทําใหเขาตองพบกับความผิดหวังเนื่องจากถูกปฏิเสธดวยเหตุผลวาเขาดูตัวใหญเกินไปสําหรับเธอคงไมเหมาะสมกัน(ขณะที่พี่ชัยเลาใหผูศึกษาฟงถึงเรื่องนี้ทาทางของเขายังคงเศราอยูบางแมวาเหตุการณนี้จะผานมาปกวาแลว)

“ที่พี่ลดน้ําหนักเอาจริงๆ เลยใชมั้ย เพราะเคืองสาว ไปชอบผูหญิงคนหนึ่งเคยรูจักกันมากอนแลวละ กะวาจะจีบเลยใหเพื่อนเปนพอส่ือให เพื่อนพี่ก็เลยถามไปวา ถามันจะมาจีบเปนแฟนละวาไง เทานั้นแหละคําตอบที่ไมอยากไดยินก็ไดยินจนได เคาบอกเพื่อนพี่วา คงไมดีกวา เราไมชอบคนตัวใหญ ไมเหมาะกับเราหรอก”

ส่ิงที่พี่ชัยเลาทําใหผูศึกษาเห็นวาเรื่องของรูปราง/ รางกาย/ หุน ชางมีความสําคัญตอชีวิตของคนในหลายๆ เร่ือง แมแตการเลือกคนมาเปนคนรักหรือแฟน ก็ตองอาศัยรูปรางเขามาเปนตัวพิจารณาดวยเชนกัน ผูศึกษาไมทราบวากรณีเชนนี้เกิดขึ้นมากนอยเทาไร แตตอนนี้เร่ืองราวของ พี่ชัยทําใหผูศึกษามีความสนใจเปนอยางมาก “ลดน้ําหนักเพราะอยากผอม ถาผอมอาจจะดูดีกวานี้ในสายตาของคนอื่น หุนดี รูปรางดีมีชัยไปกวาครึ่ง ถาหนาตาดีอีกไปโลดเลยนอง(หัวเราะ) ผอมแลวอาจมีสาวมาชอบหรือวาเวลาที่เราไปชอบเคา เคาอาจจะยินดีตอบรับเราดวยก็ได ใครจะรูจริงมั้ย” พี่ชัยอธิบายเหตุผลของตัวเขาเองตอในประเด็นที่มาของการลดน้ําหนักในครั้งนี้ เขาคิดวารูปรางมี

89

ความสําคัญมากเพราะเทาที่ผานมาแมจะเปนแคคร้ังเดียวแตมันสรางประสบการณที่ยากจะลมืใหกบัตัวเขา และเปนเหตุการณที่ทําใหเขากลับมาคิดทบทวนกับตัวเองวา รูปรางนี่แหละที่คนอื่นใชมองกันและกัน ซ่ึงพี่ชัยกลาววา “มันเหมือนกับสิ่งที่เปนหนาเปนตาของเรา” ดังนั้นหากมีโอกาสในการปรับเปลี่ยนตัวเองได ก็เปนสิ่งที่เขาควรจะทํา ไมใชเพื่อกลับไปหาคนที่เขาเคยชอบ แตเพื่อโอกาสของปจจุบันและวันขางหนาที่จะมาถึง เมื่อคิดเห็นเชนนั้นเขาจึงบอกกับคนรอบขางและเพื่อนๆ ของเขาวาจะหันมาดูแลและลดน้ําหนักอยางจริงจัง โดยคิดวาจะจัดการรางกายใหไดเหมือนกับนายแบบในรายการแฟชั่นซึ่งเขาคิดวา “คงจะเทหดี” เขาจึงเปดดูรายการเกี่ยวกับแฟช่ันทุกวัน อานนิตยสารทั้งที่เขาหามาเองและเพื่อนของเขาแนะนํา เพื่อดูวารางกายของนายแบบเหลานั้นเปนอยางไร “ดูซิวาพวกนั้นมันหุนเฟรมตรงไหน” ถึงเปนที่ช่ืนชอบของผูหญิงหรือแมแตผูชายดวยกัน เขากลาววาแมจะดูเปนเรื่องไรสาระที่ลดน้ําหนักเพราะผูหญิงแตหากใครไมเจอเชนเขาคงนึกไมออก การเลือกดูรายการแฟชั่นของพี่ชัยนอกจากจะไดดูในเรื่องของรูปรางของนายแบบวาสัดสวนเปนอยางไร ดูวานายแบบเหลานั้นฟตรางกายตรงสวนไหนกันบางซึ่งพี่ชัยเรียกสิ่งนี้วา “เลนหุนกันตรงไหน” เมื่อเขาดูแลวก็จะนําไปทําตาม นอกจากความอยากที่จะเลียนแบบรูปรางของนายแบบแลว การที่พี่ชัยเลือกดูรายการแฟชั่นเนื่องจากจะไดดูรูปแบบการแตงกายของนายแบบเหลานั้นและนํามาประยุกตใชกับตัวเขาเองซึ่งสิ่งหลังนี้เปนสิ่งที่พลาดไมไดสําหรับผูชายชางแตงตัวเชนเขา นอกจากการหันมาลดน้ําหนักเพราะผิดหวังในความรักแมวาสิ่งนี้จะเปนตนเหตุของความสนใจในการเขามาจัดการรางกายของเขา แตเมื่อระยะเวลาแหงความเศรานั้นผานไป ความคิดของเขานั้นก็ใหความสําคัญเพื่อส่ิงอื่นดวยเชนกัน และดูเหมือนวาสิ่งนี้จะเปนสิ่งที่เขาตองการและเปนตัวเขาเองมากกวา

“เพราะรูสึกผิดหวัง แตในใจมันก็คิดวาลดก็ดีเพราะก็อยากดูดีเหมือนกัน ดูดีก็คือดูไมอวน ใสเสื้อผาไดดี เสื้อแฟชั่นไดบาง เพราะแตกอนใสกางเกงขายาว กางเกงผาบาง กางเกงยีนสบาง แตตอนนี้เสื้อผาหลากหลายมากขึ้น ลดอายุได(หัวเราะ)”

ความดูดีของพี่ชัยดูจะเปนภาพที่ถอดออกมาจากโลกของแฟชั่นซึ่งมีอิทธิพลเขาและตอคนในสังคมจํานวนไมนอยเลยทีเดยีว

- ความเห็นและความพึงพอใจในรางกาย การที่ผานการดูแลรางกายมาเปนระยะเวลาปกวา ทําใหในตอนนี้พี่ชัยกลาววามีความพึงพอใจในรูปรางของตนเองเปนอยางมากและจะรักษาระดับของน้ําหนักใหอยูเทานี้ตลอดไป ถาเปรียบเทียบกับรูปรางที่ผานมาพี่ชัยกลาววา เปนที่แนนอนวาตองพอใจกับรูปรางในปจจุบัน

90

มากกวา แตถาเทียบกับชวงที่เขาเปนวัยรุนแลวความพอใจในรูปรางมีเทากันเพียงแตตอนนี้เขาพอใจกับกลามเนื้อที่แนนขึ้น เฟรมมากขึ้น มีซิกแพ็ค ตามที่เขาคาดหวังไว และอนาคตเขาก็หวังวารูปรางของเขาจะคงอยูเชนนี้เทาที่เขาจะสามารถรักษามันไวได

“ตอนนี้ที่ผอมลงเทาที่พี่ตั้งใจเอาไวแลว ลดมาประมาณ 10 โลได ใชเวลานานเปนปนะ เพราะมันไมใชลดอยางเดียวแตมันเปนการเสริมใหเกิดกลามเนื้อดวย พอลดลงไดเทานี้ก็ชอบมาก เกิดความหลงตัวเองวา เราก็เทหเหมือนกันนี่หวา”

เมื่อยอนถามพี่ชัยถึงความคิดเห็นของตนเองและคนรอบขางตอรูปรางของเขาในอดีต เขาเลาวาไมคอยมีใครบอกเขาวาตัวใหญ(ซ่ึงพี่ชัยใชคําวา “ตัวใหญ” แทนคําวาอวน เพราะเขารูสึกวา “อวน” ฟงแลวแสลงใจ) อาจจะเคยมีโดนแซวบางแตไมจริงจังอะไรเนื่องจากเขาคิดวาการอยูทามกลางเพื่อนที่ตัวเล็กกวามันก็ทําใหเขาดูตัวใหญกวาคนอื่นได นอกจากนั้นสมัยที่เขาเรียนมหาวิทยาลัยแฟนเกาของเขาก็ไมเคยพูดถึงเรื่องนี้กับเขาเลย ซ่ึงเขาใหเหตุผลคงเปนเพราะเขาไมไดตัวใหญเหมือนชวงปกวาที่ผานมา เขาเพิ่งมาเริ่มอวนตอนที่กลับมาทํางานที่บาน มีโอกาสไดสังสรรคกับเพื่อนฝูงที่รานของเขาเองบอยครั้ง ทั้งดื่มทั้งกิน อีกทั้งการทํางานไมไดบีบบังคับมากนักทําใหเขาอวนทวนขึ้น และไดมาสังเกตตัวเองอยางจริงจังเมื่อเหตุการณที่เคยกลาวมาเกิดขึ้น และเขาไดอธิบายความผอมของเขาดังนี้

“ผอม ก็เปนรูปรางที่ไมบวม ไมอวน ไมเหลว เฟรมและแนน ผอมแบบพี่ก็อาจจะไมเหมือนกับของคนอื่น ผอมแบบพี่ตองมีสไตลหนอย เทหหนอย ไมผอมแหง ผอมบางอยางนั้นก็ไมเอา อยางที่พี่ดู ผูชายจะดูดีตองผอมแบบมีกลามทองหนอยๆ กลามแขนดวยนิดๆ แตไมตองถึงกับเปนกลามแบบนักกลามนะอยางนั้นไมไหว ชอบแบบนี้มากกวา”

“ชอบความผอมมากกวาอวน ผอมมันชวยเราดูดีขึ้น สงาขึ้น ใสเสื้อผาอะไรไดมากขึ้น จริงอยูคนอวนก็ทําใหตัวเองดูดีไดแตถามวาจริงๆ แลวเขาอยากเปนอยางนั้นหรือเปลาพี่วาคงไมนะ” พี่ชัยกลาวถึงความชื่นชอบในความผอมของตนเอง ผูศึกษาจึงถามวามีใครทักบางหรือไมกับรูปรางที่เปลี่ยนแปลงไป พี่ชัยกลาววา “มีทักเยอะทุกคนจะถามวาไปทําอะไรมาดูดีขึ้น หุนดีขึ้น รูสึกวาทุกคนจะชอบกับรูปรางใหมของเรา พี่ก็รูสึกดีที่ทุกคนทักอยางนั้น” ผูศึกษาถามความคิดเห็นของพี่ชัยตอกระแสที่คนในปจจุบันนิยมในความผอม พี่ชัยกลาววามันก็เปนความนิยมที่ดีถามองในแงที่ดีคือ ทําใหคนดูแลตัวเองกันเยอะขึ้น แตในแงไมดีคือรูสึก

91

เปนหวงมากกวากับการลดน้ําหนักของวัยรุนทั้งหลายเพราะบางคนก็อดอาหารบางอะไรบาง กินยาบางซึ่งถามันมากไปเชนนี้เปนสิ่งไมดี “สําหรับพี่ความผอมมันนาชื่นชมเพราะเรารูวาผอมแคไหนที่จะเปนเรา และทําอยางปลอดภัยดวย” ความผอมของพี่ชัยเปนสิ่งที่แสดงถึงความดูดี ของพี่ชัย เปนความผอมที่อิงรูปแบบรางกายอยูกับนายแบบแฟชั่นที่พี่ชัยดูและนํามาปรับกับตัวของเขาเอง และความผอมที่พี่ชัยมีอยูในขณะนี้ก็เปนสิ่งที่สรางความพึงพอใจใหกับเขาเปนอยางมากดวยเชนกัน พี่เปล กับน้ําหนักท่ีจํากัดอยูท่ี 49 กิโลกรัมเทานั้น พี่เปล สาวโสดวัยทํางานอายุ 32 ปกับบุคลิกภาพที่คลองแคลว นาเชื่อถือ และเปนผูที่เรียกตัวเองวายังไมใชคนตกเทรนดเพราะเธอเปนสาวแฟชั่นนิสตาตัวยง พี่เปลทํางานอยูบริษัทเอกชนแหงหนึ่งมีหนาที่ติดตอประสานงาน ทั้งจากภายนอกและภายในบริษัท ผูเปลจึงตองพบปะผูคนมากมายในชีวิตประจําวันของการทํางาน ผูศึกษารูจักกับพี่เปลโดยเพื่อนของผูศึกษาเปนผูแนะนําใหรูจัก พี่เปลมีความยินดีที่จะเปนผูใหขอมูลหลักแกผูศึกษาตั้งแตคร้ังแรกที่เราไดพูดคุยกัน พี่เปลเปนสาวออฟฟศที่แตงชุดทํางานไดทันสมัยมาก และถือไดวาเปนผูที่มีรูปรางที่ดีคนหนึ่งเลยทีเดียว พี่เปลสูง 165 เซนติเมตร น้ําหนัก 49 กิโลกรัม จบการศึกษาระดับปริญญาตรี มีรายไดโดยประมาณ 13,000-14,000 บาท แลวแตเงื่อนไขของการทํางานในเดือนนั้นๆ

- ในวัยเด็ก พี่เปลเปนเด็กที่เติบโตขึ้นมาในครอบครัวขยายที่มีบานของญาติพี่นองอยูในบริเวณเดียวกัน เปนเด็กที่ไดรับการเอาใจใสจากครอบครัวเปนอยางดีซ่ึงนี่คงเปนเรื่องธรรมดาของครอบครัวขนาดใหญแบบสมัยกอน พี่เปลยอนถึงเหตุการณสมัยยังเปนเด็กใหฟงวา เธอเปนเด็กที่อาจจะเรียกไดวาเหมือนโลโกของผลิตภัณฑตราเด็กสมบูรณ เพราะเธอรูสึกวาตัวเองเปนเด็กที่จ้ําม่ํา ตุยนุย และคนอีกหลายๆ คนที่รูจักเธอจะพูดถึงเธอในแงของความเปนเด็กนารักนาชัง ซ่ึงเปนผลมาจากรูปรางของเธอในสมัยนั้นนั่นเอง พี่เปลกลาวเพิ่มเติมวาในชวงเวลาที่เธอเปนเด็กนั้น เธอไมไดมีความรูสึกตอคําชื่นชมดังกลาวมากนักเพราะความที่เธอเองยังเปนเด็ก ผูศึกษาจึงถามกับพี่เปลไปวาเมื่อคร้ังที่เธอเปนเด็ก มีแตคนชื่นชมวานารักแลวเธอเองไดมีสวนเขารวมกิจกรรมตางๆ บางหรือไม เพราะผูศึกษาเห็นวาเด็กบางคนที่มักไดรับคํากลาวชมเชนพี่เปลก็มักจะไดเขารวมกิจกรรมตางๆ ทั้งของโรงเรียนและสถานที่อ่ืนๆ พี่เปลใหคําตอบกลับมาวาเธอไมใชคนรักกิจกรรมประเภทการแสดงตางๆ และเธอก็ไมเคยเขารวมในกิจกรรมที่ตองแสดงเปนตัวเอกของเรื่องหรือกิจกรรมที่เธอเขารวมเพราะตอนเปนเด็กรูสึกวามันนาอายที่จะตองทํากิจกรรมตางๆ แลวมีคนมาจอง สําหรับเธอถาเขา

92

รวมกิจกรรมจะกิจกรรมที่ตัวเธอไมใชตัวเดน หรืออยูแนวหนา หากจําเปนจริงๆ ก็อยาใหเดนมากนัก แมเธอเคยเลาใหเธอฟงวามีคนมาชวนทํากิจกรรมตางๆ เชนการประกวดที่เด็กๆ มักทํากันแมจะเปนเวทีเล็กๆ เธอก็ไมกลาถามีคนมาชวนเธอจะวิ่งหาแมเสมอ พี่เปลเลาถึงการเปลี่ยนแปลงของรูปรางของเธอตั้งแตคร้ังเรียนระดับประถมวารางกายเธออวนทวนสมบูรณซ่ึงเธอเรียกตัวเองวา “เปนตราเด็กสมบูรณ” กระทั่งเรียนอยูช้ันประถมปลายก็ยังคงอวบอยูบาง แตเมื่อเขาเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนตนจึงเริ่มผอมลงซึ่งเธอคิดวาอาจมาจากวัยที่ความสูงเพิ่มขึ้นมากกวาน้ําหนักจึงทําใหเธอดูผอมลง และเมื่ออยูช้ันมัธยมศึกษาตอนปลายเธอคิดวารูปรางของเธอยิ่งผอมลง ในขณะนั้นเธอหนักประมาณ 46 กิโลกรัม และมีสวนสูงเทากับปจจบุนัเมือ่เลาถึงตอนนี้เธอพูดขึ้นวา “เสียดายเนอะ(กึ่งยิ้มกึ่งหัวเราะกับผูศึกษา) ผูศึกษาจึงถามไปวาเพราะอะไรถึงพูดวาเสียดาย เธอจึงกลาววา “ถาสูงกวานี้เธอคงจะหุนดีกวานี้ไปแลว” เปนที่นาสงัเกตไดวาในชวงเวลาที่ผานมาพี่เปลคิดวารูปรางของเธอผอมลงเรื่อยๆ กลับกันกับวัยที่เพิ่มมากขึ้นซึ่งพี่เปลก็ไดวิเคราะหสาเหตุของความผอมของเธอในชวงเวลานั้นดังที่เธอไดกลาวไปแลว ความชื่นชอบในดานแฟชั่นการแตงกายของพี่เปลเธอสังเกตวาตั้งแตเด็กแมวาเธอจะขี้อายแตเธอก็ชอบใสชุดที่สวยงาม แตมันก็ไมไดเปนความชื่นชอบที่มากมายอะไรนัก เธอเริ่มจะมาสนใจอยางแทจริงก็ตอเมื่อเรียนอยูช้ันปเกือบสุดทายในรั้วมหาวิทยาลัย ซ่ึงเธอกลาววาสังคมในมหาวิทยาลัยนอกจากจะแขงขันกันเรื่องเรียนอยางมากแลว ส่ิงหนึ่งที่ไมแพกันแมจะไมไดเปนสนามที่ประชันกันซึ่งหนา แตเวทีนี้ก็เปนเวทีที่ตางคนตางมาอวดกันผานรูปรางการแตงกายแมวาจะเปนชุดนักศึกษาก็ตาม เธอกลาวติดตลกวาหากเธอและคนรุนราวคราวเดียวกับเธอมาเรียนในสมัยนี้คงมีการแขงขันเรื่องรูปรางการแตงชุดนักศึกษาที่ตองเล็กและพอดีจนถึงรัดรางกายแบบที่นักศึกษาสมัยนี้เปนกันอยางแนนอน นั่นเปนเพียงแฟชั่นเล็กๆ สําหรับเธอเทานั้น เพราะเมื่อกาวออกจากรั้วมหาวิทยาลัยสูโลกของการทํางานเธอจึงไมพลาดในการตกแตงรางกายตัวเองใหทันสมัยอยูเสมอแมวาจะเปนงานออฟฟตก็ตาม แลวยิ่งเธอตองมาทํางานในฝายประสานงานแลวนั้น ยิ่งเปนการกระตุนใหเธอตองสรางความเปนสมัยนิยมและภาพลักษณที่สวยงามใหกับตัวเองยิ่งขึ้น นี่เปนความสุขใจอยางหนึ่งของเธอกับสิ่งที่เกี่ยวของกับเสื้อผาและรางกาย พี่เปลกลาววาไมเพียงแตเธอเทานั้นที่เปนเชนนี้เพื่อนๆ ของเธอรวมไปถึงเพื่อนรวมงานก็ไมตางกันกับเธอ

- เหตุการณความอวนที่เกิดขึ้น ผูศึกษารับฟงเรื่องราวของพี่เปลเร่ือยมาในสองครั้งที่เราไดพูดคุยกัน ในครั้งที่สองนี่เองที่ผูศึกษาไดรับทราบถึงการเปลี่ยนแปลงไปมาในรูปรางของพี่เปลวาเธอเคยผานชวงเวลาของการเปน “คนอวน” ตามที่เธอนิยามตนเองถึงสามครั้งดวยกัน นั่นเปนเหตุผลที่พี่เปลบอกกับผูศึกษาวาเธออยู

93

ในกระบวนการของการลดความอวนมาเปนสิบป ซ่ึงสิ่งนี้ก็เปนจุดหนึ่งที่ผูศึกษาใหความสนใจในตัวของพี่เปลและไดเลือกพี่เปลมาเปนผูใหขอมูลหลักของการศึกษาในครั้งนี้

คร้ังแรก พี่เปลเร่ิมเลาเรื่องราวความอวนที่เกิดขึ้นกับเธอ ซ่ึงจะบอกวาเปนครั้งแรกก็คงไมใชนัก เพราะเธอก็เคยบอกวาเธอเคยเปนเด็กที่มีรูปรางอวนมากอน ทวาในครั้งนี้เปนความอวนที่เธอหันมาใหความสนใจ ไมใชการมีความรูสึกเฉยเชนครั้งยังเปนเด็ก ความอวนในครั้งนี้เกิดขึ้นกับเธอเมื่อเขาไปเปนนักศึกษาชั้นปที่ 1 ที่ใชชีวิตอยูหอพักในรั้วมหาวิทยาลัย และดวยการทํากิจกรรมตางๆ มากมายทั้งการเรียน การซอมเชียรและการรับนอง โดยเฉพาะกิจกรรมอยางหลังที่ทําใหเธอเห็นวาเปนตัวการที่นําพาความอวนมาสูเธอ เนื่องจากการถูกปลอยกลับหอพักในชวงค่ําทําใหเกิดความเหนื่อยลาประกอบกับการพักอยูหอในทําใหไมสะดวกตอการออกไปหาอาหารรับประทาน อาหารชั้นเลิศของเธอและรูมเมทยามเหนื่อยลาคือมามาตม 4 ซองทานกัน 2 คน ชีวิตของเธอเปนอยางนี้อยูเกือบป ซ่ึงเธอเองก็ไมไดสังเกตวาตัวเองอวนขึ้นหรือไมอยางไร ตอเมื่อไดพบกับเพื่อนที่เคยเรียนมัธยมศึกษาดวยกันมาเจอเธอตอนปดเทอมทักเธอวาไปทําอะไรมาถึงอวนขึ้นเยอะ ในครั้งแรกเธอไมเอะใจอะไร แตเมื่อมีคนทักมากขึ้นทําใหเธอเกิดความกังวลและไมมั่นใจกับรูปรางของตัวเองนัก เธอไดถามแมของเธอวาเธออวนหรือไมซ่ึงไดรับคําตอบวาไมอวนและยังเห็นดีดวยวารูปรางตอนนั้นของเธอเปนสิ่งที่ดีแลว เพราะเมื่อกอนเธอผอมไป ซ่ึงเธอไมคิดเชนนั้นและคิดวาเธอตองดูอวนมากเพราะมีคนทักเธอมากพอสมควร เธอจึงตัดสินใจลดน้ําหนักในชวงปดภาคเรียนฤดูรอนแลวเธอก็ทําสําเร็จ หลังจากนั้นมาเธอไมเคยอวนอีกเลยสําหรับชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย และการโดนทักวาอวนในวัยนี้นั้นก็ไมใชส่ิงที่นายินดีเชนวัยเด็กของเธอ เพราะน้ําเสียงที่ทักนั้นออกไปในทางอื่นที่ไมใชการชื่นชม ดูเหมือนวาวัยเขามามีสวนกําหนดตอรูปรางของคนวาถาวัยเด็กแลวอวนทวนดูเปนสิ่งที่นารัก แตหากโตขั้นยังคงอวนทวนอยูจะไมใชส่ิงที่นารักสวยงามนัก

“หมดชวงมหาลัยพี่ก็ไมเคยอวนอีกเลยนะ เข็ด เรียนนี่มีแตคนแขงกัน แขงเรียนไมพอยังแขงกันสวยอีก สมัยนั้นยังดีไมมีเสื้อเล็กๆ ไมงั้นคงแขงกันอีก พี่ยอมรับวาถึงจะไมไดตองแขงอะไรมากมายแตเรามาอยูในที่แบบนี้ก็อยากดูดีบางเหมือนกัน”

พี่เปลเลาประสบการณที่ประสบกับความอวนของตัวเธอใหฟง ผูศึกษาสังเกตเห็นทาทางของเธอดูเหมือนวาเธอจะรูสึกดีที่ไดผานชวงเวลาแหงการอยูปหนึ่งจนถึงปส่ีที่ผานมาโดยเธอสามารถจัดการกับความอวนที่เกิดขึ้นไดเปนอยางดีตามความคิดของเธอ กอนที่พี่เปลจะเริ่มเลาถึงความอวนที่เธอตองประสบในครั้งที่สองผูศึกษาถามเธอวา ที่เธอพูดมาตัวเองอวนนอกจากมีคนอื่นมาทักแลว เธอดูจากอะไรถึงนิยามวาตัวเองอวน พี่เปลกลาววาไดไปชั่งน้ําหนักดูวาอวนขึ้นเยอะหรือไม ปรากฏวาเธอหนักขึ้นมา 6 กิโลกรัม ซ่ึงเมื่อเทียบกับความสูงของเธอแลวน้ําหนักเทานั้นดู

94

ไมเยอะแตเธอกลาววา น้ําหนักที่เพิ่มขึ้นนั้นทําใหเธอเสียความมั่นใจเธอจึงลดน้ําหนักลง 5 กิโลกรัม (จากน้ําหนัก 52 เหลือ 47 กิโลกรัมซึ่งมากกวาตอนที่เธอเรียนอยูช้ันมัธยมปลาย 1 กิโลกรัม) ผูศึกษาจึงถามวาทําไมจึงไมลดใหเหลือเทาเดิมที่เคยเปน เธอกลาววาตอนที่ลดก็อยากกลับไปหนักเทาเดิมแตดวยหลายๆ เสียงในครอบครัวบอกกับเธอวาอยากใหอวนกวาเดิมเธอจึงหยุดที่ 47 กิโลกรัม แมวาคนในครอบครัวอยากจะขอใหเธอหนักมากกวานี้ก็ตาม แตเธอขอใชความคิดของตัวเองในการตัดสินใจ

คร้ังที่สอง คร้ังที่สองที่พี่เปลบอกวาตัวเองอวน เปนตอนที่เธอเริ่มทํางานที่แรก ในตําแหนงพนักงานธุรการ ซ่ึงเปนงานที่คอนขางหนักและยุงอยูกับเอกสารตางๆ ตลอดทําใหเธอเครียด ยิ่งมากเทาไรความเครียดยิ่งเพิ่มขึ้น เมื่อเครียดเธอจึงหาทางออกดวยการกินเสมอ ประกอบกับเธอเปนคนไมชอบออกกําลังกายสักเทาไรนอกจากนั้นยังไมสามารถจัดสรรเวลามาทําสิ่งนี้ไดดวยเนื่องจากตารางชีวิตประจําวันอยูกับการเดินทางและทํางาน เมื่อเวลาผานไปไดประมาณ 6 เดือนเธอกลาววาไมตองรอใหใครมาเลยวาอวนเพราะเธอเริ่มสังเกตเห็นวาความอวนไดมาเยือนเธออีกครั้งเพราะรูสึกวาอึดอัด เสื้อผาเริ่มใสไมสบาย เธอคิดวาน้ําหนักคงไมขึ้นมากนัก แตตราชั่งบอกตัวเลขบนหนาปดวา 51 กิโลกรัม เธอเริ่ม เครียดและคิดวาตองทําอะไรสักอยางจึงตัดสินใจลดน้ําหนักอีกครั้ง “อยากหนักเทาเดิมที่ 47 แลวก็ทําได ใชเวลาประมาณ 4 เดือนไดมั้งก็โอเคขึ้นแลวละ พี่วาคนเรามันตองรูตัวเราเองนาจะดีกวา ถามีคนมาทักมันยิ่งเครียดกวานี้นะ” พี่เปลเลาเหตกุารณคร้ังที่สองใหฟง ผูศึกษามีความคิดเห็นวาในครั้งนี้พี่เปลดูไมเครียดกับความอวนเทาครั้งที่ผาน จึงถามเธอวาทําไมจึงดูไมเครียดเทาครั้งที่ผานมา พี่เปลกลาววาอาจเปนเพราะครั้งนี้เธอรูตัวเอง ไมมีคนมาทัก ไมตองคอยระวังวาเมื่อไรเราจะผอมเทาเดิม แตจะสามารถลดเองอยางสบายๆ โดยใชผลิตภัณฑเพื่อการลดน้ําหนักเขามาชวย

คร้ังที่สาม ในครั้งที่สามพี่เปลเลาวาเหตุการณคร้ังที่สามนั้นเพิ่งผานมาได 2 ปกวา ในคร้ังนี้เหตุผลที่ทําใหพี่เปลอวนขึ้นมาจากการไมประสบความสําเร็จในความรักกับเพื่อนชายที่พี่เปลคบหามากวา 2 ป แมวาในครั้งนี้ตนตอมาจากเรื่องของความรักแตพี่เปลใหการวิเคราะหเพิ่มเติมวาเพราะสาเหตุจากความเครียดในเรื่องดังกลาว ทําใหเธอไมสนใจดูแลตัวเอง เมื่อรูสึกเศราและเครียดก็จะหาทางออกโดยการกิน ซ้ือของจากซุปเปอรมารเก็ตใสไวในตูเย็นจนแนน ทุกคนที่บานก็เปนหวงเรื่องความรูสึกของเธอ กลัวเธอจะคิดมาก ซ่ึงเธอยอมรับวาเครียดมากแตไมคิดสั้น เพียงแคเสียและ เสียดายเวลาที่ผานมา เธอเปนเชนนี้อยูประมาณ 3-4 เดือน “คร้ังนี้น้ําหนักขึ้นเยอะมากๆจากที่เคย 47-48 เปน 54 คิดดูซิ แลวพี่ยิ่งเซ็นตซิทีฟกับเรื่องแบบนี้อยูดวย” ในครั้งที่สามนี้พี่เปลกลาววาเธอหาทางออกในการลดความอวนที่ผิดไป ทําใหเกิดผลขางเคียงเกิดขึ้น เมื่อเปนเชนนั้นแลว พี่เปลจึงหาวิธีใหมเพื่อจัดการกับปญหาที่เกิดขึ้น

95

ผูศึกษาถามกับพี่เปลวาความเครียดสงผลใหพี่เปลอวนไดอยางไร เธอตอบกลับมาวามีผลทําใหเธอกินเยอะขึ้น เพราะเมื่อเครียดแลวเธอไมรูจะหาทางออกอะไรใหกับตัวเอง เธออยากใชความคิดพิจารณาสิ่งที่เกิดขึ้นมากกวา เธอจึงมักหาอะไรมานั่งทานคนเดียว แลวก็ทานไปเรื่อยๆ พฤติกรรมเหลานี้สงผลใหเธออวนขึ้น และพี่เปลยังกลาวอีกวา “พี่เขาใจเลยวาที่เคาพูดกันวาเครียดก็กินนั้นจะหายเครียดเรื่องนั้นแลวกลับมาเครียดเรื่องอวนแทนนั้นเปนยังไง”

- ความหมายของความอวน-ผอม หลังจากฟงเรื่องราวของพี่เปลมาแลว ผูศึกษาจึงถามกับพี่เปลวา ความอวนและความผอมของเธอนั้นเปนอยางไร เธอกลาววาอวนสําหรับเธอในขณะนี้คือการไมหนักมากไปกวา 49 กิโลกรัมซึ่งเปนที่พอใจที่สุด จะนอยกวานี้ไดเล็กนอย ซ่ึงเปนลักษณะความอวนที่ตางไปจากชวงวัยสาวเพราะหากในชวงนั้นเธอหนักเทานี้จะถือวาอวน

“สมัยกอนตองหนัก 46-48 อยาง 48 นี่ยังคิดอยูวาอวนหนอยๆ แตตอนนี้พี่วาพี่โตขึ้น น้ําหนักแคนี้ ดวยความสูงเทานี้ก็ถือวาดีแลว อวนกวานี้ไมเอา กลัวพุงออก ขาใหญ เพราะอวนที่ไรลงพุงทุกที สวน ผอมก็อยางรูปรางแหงๆ แบนมากๆ เลยนะ แตผอมก็มีหลายแบบอยางตัวพี่ก็คิดวาพี่ผอม แตเปนผอมแบบพอดี ดูไมนาเกลียด”

สรุปไดวาความอวนของเธอตองหนักไมเกินไปกวาที่เธอกําหนดไว และอวนยังหมายถึงการมีพุงและตนขาที่ใหญอีกดวย ผูศึกษาบอกกับพี่เปลวาน้ําหนักที่พี่เปลบอกวาอวน เวลาคํานวณ BMI แลวยังถือวาผอม พี่เปลกลาววา หากคิดน้ําหนักตามคานั้น เธอคงรับไมไดกับรูปรางของตัวเอง เพราะเธอคิดวารูปรางของตัวเองในชวงเวลาที่หนัก 54 กิโลกรัมนั้น เปนรูปรางที่ไมเหมาะสมกับตัวเธอเลย “ถาหนักแบบชวงนั้นอีกพี่แยแน มันรับไมไดอะ ขาใหญมากเลยนะ ชวงลางตั้งแตเอวลงมานี่ใหญขึ้น อวนเลยอะ อยาเลย” พี่เปลกลาววาเธอหันมาใสใจเรื่องรูปรางตั้งแตมีเพื่อนทักวาอวน สมัยที่เธอเรียนอยูปหนึ่ง เพราะเธอคิดวาแมตอนเด็กเธอจะเคยอวนมากกอนแตเสียงที่ทักเธอนั้นเปนเสียงที่ออกจะชื่นชมเธอมากกวาเสียงที่ดูประหลาดใจและออกไปในแนวลบ จึงคิดวาตั้งแตตอนนั้นมาเธอจะออนไหวกับเร่ืองของรูปรางมาก ตลอดระยะเวลาที่ผานมากวาสิบปพี่เปลมีความคิดวาตัวเธออยูในขั้นตอนของการลดน้ําหนักมาตลอด แมในชวงที่น้ําหนักคงที่เธอก็ตองรักษาระดับน้ําหนักนั้นเอาไวเชนกัน ความคิดเห็นของพี่เปลตอเร่ืองความนิยมความผอมของสังคมในปจจุบัน เธอคิดวาเปนส่ิงที่ดีที่หลายๆ คนในสังคมหันมาสนใจใสใจตอรูปรางของตัวเอง เพราะความอวนไมใชส่ิงที่พึงปรารถนาของใคร ความอวนมีแตจะนําพาโรคภัยตางๆ มาสูคนเรา แตความนิยมความผอมนั้น เธอ

96

อยากใหเปนความนิยมชื่นชอบที่ถูกตองมากกวา นั่นหมายถึงวาเธออยากใหคนที่ลดน้ําหนักใสใจกับวิธีการที่พวกเขาใชดวย “พี่อยากใหคนที่ลดเขาใสใจหนอยวาตัวเขาเองทําอยางไร เพราะพี่เคยลองวิธีที่ผิดมาแลว มันไมใชส่ิงที่ดีเลยนะ” น้ํากับความพอใจในรูปรางที่เปล่ียนไป

น้ําหญิงสาวในวัย 23 ป เพิ่งสําเร็จการศึกษาในระดับปริญญาตรี น้ําเปนหญิงสาวที่มีผิวขาวเหลือง หนาตานารัก สดใส รูปรางเพรียวบางดูสูงโปรง เนื่องจากน้ํามีความสูงโดยประมาณ 171 เซนติเมตร ในขณะที่มีน้ําหนัก 48-49 กิโลกรัม วันที่ผูศึกษาพูดคุยกับน้ําในครั้งแรกนั้นน้ํามาพรอมกับเพื่อนของเธอที่มีรูปรางหนาตาไมตางจากเธอมากนัก มีเพียงความสูงที่น้ําดูจะสูงกวาเพื่อนของเธออยูพอประมาณ น้ําสวมกางเกงผาสีครีมขาเดฟ ใสเสื้อยืดคอวี สีขาวขนาดพอดีตัว ติดกิ๊บดานขางและปลอยผมยาวประมาณบา สวมรองเทาสนเตี้ยแบบรัดขอ น้ําเกิดมาในครอบครัวที่เรียกไดวามีแตความพรอมครอบครัวหนึ่งทั้งฐานะทางเศรษฐกิจและสังคม คุณพอและคุณแมของน้ําประกอบอาชีพธุรกิจสวนตัว และน้ํายังมีนองชายอีก 1 คน เธอกลาวถึงครอบครัวของตนเองวาเปนครอบครัวที่อบอุน เต็มไปดวยความสุข น้ําคิดวาพอแมของเธอรักเธอและนองมากซึ่งเปนสิ่งที่ทําใหเธอรูสึกดีที่โตมาดวยการดูแลอยางใกลชิด ตั้งแตการกิน การเรียน การเที่ยว แตในบางครั้งก็ยังคงมีกรอบความคิดของพอแมลอมรอบที่จะใหตัวน้ําและนองตองปฏิบัติ เชน เร่ืองเรียน เหมือนวาเราจะตองเรียนอยางไร เรียนพิเศษอะไร แตเธอก็รูสึกดีเพราะเธอคิดวายังดีกวาที่พอแมจะไมใสใจหรือไมมีเวลาใหเลย

- กิจกรรมที่เกี่ยวของกับรูปราง น้ําเริ่มเลาถึงชีวิตของตนเองในวัยเด็กวาตนเองเปนเด็กหญิงตัวกลมๆ หนากลมแกมยุย มี

แตคนชมวาเธอนารัก กลาแสดงออกและดวยความนารักแกมยุยของน้ําสงผลใหน้ํามักไดรับมอบหมายใหแสดงในงานแสดงตางๆของโรงเรียนอยูเสมอตั้งแตช้ันอนุบาล จนถึงในระดับประถมศึกษาน้ําก็ยังคงเขารวมกิจกรรมของโรงเรียนเรื่อยมา น้ําแสดงความคิดเห็นวาตอนเด็กๆ คงจะเปนเพราะเธอชางกินจึงทําใหเธอมีรูปรางตุยนุย ตัวกลม แกมยุย ประกอบกับคุณแมของน้ําก็ไมเคยขัดลูกๆ เวลาที่ลูกกินอาหารอะไรและเปนบุคคลที่คอยดูแลเรื่องอาหารการกินของสมาชิกในครอบครัว ทั้งน้ําและนองเลยเปนเด็กที่กินเกงทั้งคู ทั้งนี้น้ํากลาววาคุณแมของเธอไมเคยวาหากถาน้ําและนองกินอาหารที่แมเห็นวามีประโยชน แตถาน้ําและนองกินขนมขบเคี้ยวหรือลูกอมบอยๆ แมก็จะวาน้ําและนองของเธอ ทั้งนี้เปนเพราะคุณแมของน้ําบอกกับเธอวาน้ําและนองยังเด็กรางกายจะตองเติบโตเพราะฉะนั้นอยาอดอาหารและอยากินของที่ไมมีประโยชน

97

ในความคิดของน้ําเธอคิดวาตอนเด็กๆ นั้นถึงแมเธอจะตัวกลมแตก็อาจจะเปนเพราะเธอเปนคนที่โครงรางใหญอยูแลวก็เลยทําใหตัวเธอดูกลม หนามีแกม ในขณะที่ยังอยูช้ันประถมศึกษาน้ําไมไดรูสึกวาตนเองตัวอวน เพราะนองของน้ําซึ่งอายุหางกัน 2 ปก็มีรูปรางไมแตกตางกับน้ํามากนัก และเพื่อนๆ ของน้ําก็รูปรางเหมือนกันกับเธอมีบางคนซึ่งตัวใหญกวาก็มี จนกระทั่งน้ําเขามาเรียนในระดับมัธยมศึกษาตอนตนกิจกรรมที่น้ํารวมกับทางโรงเรียนนั้นเริ่มมีการเปลี่ยนแปลงไป น้ํายังคงไดรับเลือกใหแสดงกิจกรรมที่ตองอาศัยความสวยงาม เชน ดรัมเมเยอร เชียรลีดเดอร ละครเวที เปนตน แตส่ิงหนึ่งที่น้ําไมคาดวาตนเองจะไดเขารวมกิจกรรมนั่นคือ กีฬาบาสเกตบอล ส่ิงนี้เปนสิ่งที่น้ําชอบแตมันก็สรางความประหลาดใจใหกับเธอมากพอควร อีกทั้งเหตุการณนี้ยังเปนครั้งแรกที่มีคนทําใหน้ําไดรับรูถึงรูปรางของตนเองในแบบที่น้ําไมเคยคิดกับรูปรางของตนเองมากอน

“มันแปลกใจคะ เพราะวาเราเคยทําแตส่ิงที่สวยๆ งามๆ แตนี่ตองมาเปนนักกีฬาของสีตอนนั้นน้ําสูงประมาณ 166 เองนะคะ พี่ เคาบอกวาน้ําตัวใหญดีสูงดี น้ําไดฟงนะรูสึกเอะใจเปนอยางแรกเลยวาเราเนี่ยนะตัวใหญ เวลาไปเปนดรัม คนก็ชมวาสวยดีสูงดี ไมเห็นมีใครวาน้ําตัวใหญเลย ไปถามแม แมก็บอกวาไมใหญ แตก็ดีใจเหมือนกันเพราะวาบาสเปนกีฬาที่น้ําชอบดูชอบเลน”

คร้ังนั้นเปนเหตุการณที่น้ําอยู ช้ันมัธยมศึกษาตอนตน แตเมื่อเขามาเรียนในระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย น้ําไดหันมาเปนนักกีฬาบาสเกตบอลอยางเต็มตัวมากกวาการเขารวมกิจกรรมการแสดงตางๆ อยางที่น้ําเคยทํามาตั้งแตเด็กจนถึงชวงมัธยมตน น้ํากลาวถึงเหตุการณชวงนี้วาตนเองไดรับการคัดเลือกใหเปนนักกีฬาบาสเกตบอลของทั้งคณะสีและของโรงเรียน และเหตุผลในการรับเลนคือความชอบและคิดวาตนเองสามารถเลนกีฬาประเภทนี้ไดดี และเมื่อเขามาเปนนักกีฬาเวลาสวนใหญหลังเลิกเรียนจะตองทุมเทใหกับการซอม น้ําจึงตองปฏิเสธการรับแสดงกิจกรรมตางๆที่น้ําเรียกวากิจกรรมสวยงามเนื่องจากไมมีเวลาไปซอมใหกับกิจกรรมเหลานั้น และน้ําก็คิดวาตนเองไมนาจะเหมาะสมกับกิจกรรมประเภทนั้นแลว เนื่องจากเมื่อเขามาเปนนักกีฬาตองดูแลตัวเองมากขึ้น ตองกินอาหารบํารุงตางๆ ตองออกกําลังกายอยางหนัก น้ําจึงคิดวาตนเองตัวใหญขึ้นกวาเมื่อตอนเธอเปนเด็กอยูมาก ประกอบกับการชวงที่น้ําอยูมัธยมปลายน้ําเปนนักกีฬา ความสูงและน้ําหนักของน้ําเพิ่มมากขึ้น เมื่อถามถึงความคิดที่วาใครเปนคนบอกวาเธอตัวใหญ น้ํากลาววาเพื่อนของเธอที่เปนนักกีฬาดวยกันเปนคนบอกและน้ําก็มีความคิดเชนเดียวกับเพื่อนของตนเอง น้ําจึงคิดวาตนเองไมเหมาะสมที่จะเปนดรัมเมเยอรอีกตอไป และเมื่อหันมาเปนนักกีฬาน้ําก็เปนที่ช่ืนชอบของรุนนองๆ ในโรงเรียนเนื่องจากความนารักของหนาตา รูปรางที่ดูดีสมกับเปนนักกีฬา (ซ่ึงเมื่อน้ําเลาถึงเหตุการณนี้ผูศึกษาสังเกตไดวาน้ํารูสึกดีกับสิ่งที่ตนเองเลา) เธอกลาววาในชวงนั้นเธอ

98

สูงใกลเคียงกับปจจุบันทวาน้ําหนักนั้นตางกันมากถึงสิบกวากิโลกรัม เนื่องจากตองดูแลรางกายโดยมีครอบครัวสนับสนุนเนื่องจากทุกคนชื่นชอบกีฬา นองชายของเธอเองก็เปนนักกีฬาบาสเกตบอลเชนกัน

“ชวงนั้นเลยมีสามกิจกรรมหลักคือเรียน เลนกีฬา และก็กินคะตัวใหญมาก คงเปนดรัมไมไหว(หัวเราะ) เวลาที่น้ําลงแขงก็มีนองๆที่โรงเรียนมาเชียรมีคนกรี๊ดดวยนะ เคาบอกวาน้ําเทหมากเลย น้ําก็ชอบซิ มีของขวัญมาใหดวย มันก็เหมือนโรงเรียนอ่ืนๆ นั่นแหละที่มีดาวของทีมโรงเรียน”

- ความเปลี่ยนแปลงของรางกายจากกิจกรรม น้ําภูมิใจกับรูปรางและกิจกรรมที่น้ําไดทําในชวงมัธยมศึกษาตอนปลาย ที่คิดวาตัวเอง

ตัวใหญนั่นก็เปนเพราะเธอตองเลนกีฬา น้ําจึงกลาวถึงรูปรางของตนเองวาแมเธอจะตัวใหญแตก็ไมอวน เนื่องจากเปนนักกีฬาถาอวนจะแขงขันลําบากขาดความคลองตัว เธอเปนนักกีฬาบาสเกตบอลเร่ือยมาจนกระทั่งจบการศึกษาในระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย ก็หยุดการเลนเนื่องจากตองเขาเรียนในระดับอุดมศึกษา เมื่อเขาสูร้ัวมหาวิทยาลัยน้ําไดรับการคัดเลือกใหเปนเชียรลีดเดอรของคณะ ในคร้ังแรกเธอปฏิเสธรุนพี่ที่มาคัดตัวไปแตตอมาน้ําก็ตองยอมรับบทบาทนั้นเนื่องจากความเกรงใจและความสนิทสนมกับรุนพี่ที่น้ํารูจักและที่สําคัญนี่จะเปนกิจกรรมแรกสําหรับการใชชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยของน้ําเองดวย การยอมรับบทบาทครั้งใหมทําใหน้ําตองทําการเปลี่ยนแปลงตนเองอยางมากในเรื่องของรูปราง และมีความรูสึกขัดแยงในตัวเองจากที่น้ําเคยภูมิใจในรูปรางนักกีฬาก็ตองเผชิญกับการตองลดน้ําหนักเพื่อใหไดรูปรางที่ผอมเพรียวกวาที่เปนอยู น้ํากลาววาขณะอยูช้ันปที่ 1 เธอหนักประมาณ 56 กิโลกรัมซึ่งถาเทียบกับสูงก็ไมถือวาอวน แตส่ิงที่ทําใหเกิดไมมั่นใจในรูปรางก็คือรุนพี่ที่มาคัดตัว พวกเขาบอกกับเธอวาเปนลีดเดอรตองสวยงาม รูปรางดีเพราะไมใชแคเตนเทานั้นแตยังตองแขงขันความสวยงามและความพรอมเพรียงกับคณะอื่นๆ อีกดวย

“เจบอกวา เธอเคยเห็นลีดที่ไหนตัวใหญเปนตึกบางละ ลดหนอยจะไดเพรียวๆ สวยดีออก น้ําขัดใจตัวเองเหมือนกันเพราะตอนนั้นน้ําวาไมเห็นจะอวนเลย แตเคาบอกใหลดก็ลดเดี๋ยวไมงั้นกลายเปนวาน้ําตัวใหญที่สุด อายเคาคะ”

น้ํากลาวตอวาแมจะไมตองลดน้ําหนักเธอก็คิดวาน้ําหนักก็ตองลดลงอยางแนนอน เพราะการซอมเชียรลีดเดอรเปนสิ่งที่หนักมากสําหรับธอ(เร่ิมซอมตั้งแตเวลา 17.30 น.ถึงเที่ยงคืน) เธอใชเวลากับการซอมเชนนี้ตั้งแตอาทิตยที่สามของการเขาเรียนในชั้นปที่ 1 จนกระทั่งการแขงขันกีฬาภายในมหาวิทยาลัยส้ินสุดลง ซ่ึงรวมเปนระยะเวลาประมาณ 5 เดือน

99

การใชชีวิตชวงนี้ของน้ําจะอยูกับกลุมรุนพี่และกลุมเพื่อนที่ไดรับการคัดตัวเชนเดียวกับเธอ แตครอบครัวของน้ําก็เปนอีกกลุมหนึ่งที่ในระยะแรกไมเห็นดวยกับการที่น้ําจะตองลดน้ําหนักลง น้ํากลาววาแมของเธอเปนหวงมากเพราะกลัวจะลําบากเนื่องจากไมเคยทํามากอน กลัวจะหิว แตในระยะหลังก็ไมมีใครวาอะไร เมื่อถามถึงเหตุผลตรงนี้ น้ําตอบกลับมาวาคุณแมเธอเห็นวาน้ํามีความสุขดีกับการไดอยูกับเพื่อนๆ และรุนพี่ที่ดูแล เพราะเมื่อเวลาที่น้ําซอมในบางวันคุณแมของน้ํามาคอยเปนกําลังใจใหดวย และในระยะหลังๆ ที่ลดน้ําหนักมาไดแลวแมก็ช่ืนชมในรูปรางใหมที่เพรียวลง(น้ํากลาววา เธอจะตัวเล็กตัวใหญแมของเธอก็เห็นดีดวยทั้งนั้น ถาเธอพอใจในแบบไหนแมก็ยินดีกับเธอดวย) และตัวของน้ําเองก็ชอบดวยเชนกัน ในระยะเวลา 5 เดือนที่ผานไปนั้นน้ําลดน้ําหนักได 3-4 กิโลกรัม ซ่ึงเธอกลาวดวยสีหนาที่ยิ้มแยมวารูปรางของตนเองดีขึ้นกวาตอนที่เปนนักกีฬาเพราะไมดูใหญมาก ดูเพรียวขึ้น ในสวนของพอ ชวงแรกที่พอของเธอรูวาจะทํากิจกรรมนี้ก็ไมวาอะไร แตเมื่อรูวาจะตองลดน้ําหนักและควบคุมอาหาร พอของเธอดูจะไมคอยพอใจเทาไรนัก และถามเธอวาทําไมจะตองลดเพราะเธอก็ไมไดอวนอะไร เนื่องจากพอของน้ําเห็นวาการลดน้ําหนักอาจทําใหรางกายออนเพลีย ไมมีสมาธิในการเรียน ซ่ึงเธอไดอธิบายเหตุผลวาเพราะเปนกิจกรรมที่เธอชอบและอยากทํา ซ่ึงพอเธอก็รับฟงมากขึ้นหากยังคงเปนหวงเธออยูบาง เชนในเรื่องอาหารเพราะเธอไมเคยอด มีแตไดรับการบํารุงมาโดยตลอด เมื่อถึงคราวตองลดน้ําหนักคุณพอของเธอจึงคอยเปนหวง

ตลอดระยะเวลา 4 ปน้ํามีกิจกรรมที่จะตองทําเรื่อยๆ เพียงแตในการทํากิจกรรมในชวงนี้จะแตกตางจากการทํากิจกรรมในชวงที่เรียนในระดับมัธยมศึกษาเพราะเธอไมไดทํากิจกรรมใหกับมหาวิทยาลัย แตเปนการทํากิจกรรมที่รุนพี่ของน้ําชักชวนไป เชน การเขารวมประกวดในเวทีตางๆ การเปนพริตตี้แมในบางเวทีน้ําก็ไมไดรับรางวัล น้ําก็ยินดีที่จะทําดวยเหตุผลวากิจกรรมเหลานั้นเปนประสบการณใหกับเธอ อีกทั้งครอบครัวก็ไมไดขัดของเนื่องจากน้ํายังคงรักษาระดับผลการเรียนไวได ในการทํากิจกรรมเหลานี้น้ํากลาววารูปรางเปนสิ่งสําคัญพอกับหนาตา จึงจําเปนที่จะตองรักษารูปรางไวใหดี น้ําหนักของเธอจะตองลดลงมาอีก น้ําไดรับคําแนะนําจากพี่ที่ชักชวนเขาประกวดใหดูแลเรื่องอาหารการกิน การออกกําลังกาย เพื่อทําใหรูปรางดูดี

น้ําเลาวาเธอใชชีวิตอยางนี้มาเรื่อยๆ จนกระทั่งในปจจุบันน้ําหนัก 48-49 กิโลกรัมซึ่งเปนน้ําหนักที่เธอพอใจมากที่สุด และจะพยายามควบคุมน้ําหนักใหคงที่ในระดับนี้เพราะไมอยากตัวใหญไปกวานี้ แมวาตอนนี้จะเรียนจบและไมตองไปประกวดหรือทํากิจกรรมตางๆ แลวก็ตาม น้ําก็ไมอยากอวนไปกวานี้และเลาวาเธอลดน้ําหนักมาเรื่อยๆ ตั้งแตเขามหาวิทยาลัยเพื่อทํากิจกรรมและตองลดลงอีกเมื่อประกวดหรือเปนพริตตี้ จึงชินกับการควบคุมอาหารและการลดน้ําหนัก ในชวงนั้นเธอคิดวามันเปนสิ่งที่จําเปนเพราะไมอยางนั้นจะดูไมดีในสายตากรรมการหรือคนดูได น้ําคิดวา

100

รูปรางที่ดีเปนสิ่งจําเปนตั้งแตเธอเปนเชียรลีดเดอร ทั้งที่กอนหนานี้น้ําไมเห็นความจําเปนของสิ่งนี้เทาไรนัก ปจจุบันเธอไมตองลดน้ําหนักเพียงแคควบคุมน้ําหนักเทานั้น

จากเรื่องราวของน้ําจะเห็นไดวาเธอมีการเปลี่ยนแปลงดานรูปรางตามสังคมแวดลอมที่เธออยูในขณะนั้นๆ ไมนับในวัยเด็กที่ไมมีการเนนเรื่องของรางกาย แตเมื่อเธอกาวเขาสูสังคมของการเปนนักกีฬาเธอไดพัฒนาดานรางกายของตนเองอยางเต็มที่และไมมีความรูสึกแปลกแยกจากลุมเพื่อนและสถานภาพของตนเอง เพราะเธอเชื่อวาการมีรูปรางสูงใหญเปนเรื่องปกติของนักกีฬา แตเมื่อเขาสูสังคมมหาวิทยาลัยและโดยเฉพาะสังคมของกลุมที่มีความโดดเดนในรั้วมหาวิทยาลัยอยางเชียรรีดเดอรการมีรูปรางสูงใหญเชนที่เคยเปน ทําใหน้ําตองเปลี่ยนแปลงรางกายตัวเองใหเขาสูความสูงเพรียวแทน แมในชวงแรกเธอจะรูสึกขัดใจอยูบาง แตเมื่อใชชีวิตอยูในสิ่งแวดลอมดังกลาวมานานก็เธอยอมรับในสิ่งดังกลาววาสวยงามและจําเปนมาจนถึงปจจุบัน

- ความพึงพอใจในรางกาย ในปจจุบันน้ํากลาววารูปรางของเธอผอมแตไมมากจนนาเกลียดเกินไป เธอพอใจกับ

รูปรางนี้เพราะมันทําใหเธอมีความมั่นใจมากขึ้น ซ่ึงเมื่อกอนเธอก็ไมคิดวาตนเองจะตองมีน้ําหนักเทานี้ แตเมื่อมีความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นก็ทําใหเธอคิดวารูปรางขนาดนี้เปนสิ่งที่ดีกับเธอ ไมจําเปนตองอวนหรือผอมไปกวานี้

“เราไมเปนนักกีฬาอีกแลวนี่นา ถึงตองบํารุง เพื่อตัวใหญแข็งแรง เลิกเปนนักกีฬามานานแลวหุนแคนี้ดีแลวคะ อวนกวานี้เดี๋ยวโดนมองวาตัวใหญ น้ําสูงดวอวนกวานี้จะกลายเปนตัวหนาไป บึกมากไมเชื่อถามเพื่อนน้ําซิ” (ผูศึกษาจึงหันไปถามเพื่อนของน้ําก็ไดรับคําตอบวา จริงคะ ตอนน้ําเปนนักกีฬามันเทหมากตัวใหญเดนกวาเพื่อนอยาใหมันเปนแบบนั้นอีกเลย แคนี้แหละดีแลวหุนมันดีกวาเดิมเยอะ มันก็เลยดูดีเพราะหนาตามันก็ดีอยูแลว ตัวใหญกวานี้เดี๋ยวมันเปนพี่ยักษ)

สําหรับความอวน น้ํากลาวเปรียบเทียบกับตัวเองวาอยางถาหนักกวา 50 กิโลกรัม เร่ิมเรียกวาอวน แมวาในชวงเขามหาวิทยาลัยในตอนแรกการมีน้ําหนักเทาที่เธอกลาวเอเองคิดวาวาไมอวนซึ่งน้ํากลาววาเพราะความคิดเปลี่ยนไป ชวงนั้นเธอไมเห็นถึงความจําเปนที่จะตองมีรูปรางผอมเพรียวกวาที่เปนอยู เพราะเธอภูมิใจกับรูปรางตนเองในชวงนั้น แตเมื่อเขามาเปนเชียรลีดเดอรก็เร่ิมไมมั่นใจทั้งจากการบอกของรุนพี่และรูปรางของเพื่อนรวมทีมที่ตัวผอมเล็กกวา น้ําจึงเห็นวารูปรางที่เล็กกวาเปนสิ่งจําเปน อีกทั้งการเขาประกวดหรือเปนพริตตี้รูปรางตองดีเพราะคนอื่นก็รูปรางดี ถาเธอรูปรางใหญกวาคนอื่นก็ประกวดไมไดเนื่องจากจะทําใหภาพลักษณของเธอสูคนอื่นไมได และปจจุบันถึงแมวาจะไมไดทํากิจกรรมแลว ที่เธอไมอยากอวนกวานี้อาจเพราะความเคยชินในรูปรางแลวที่เปนอยูแลวจนกลายเปนความชอบสวนตัวข้ึนมา

101

“น้ําคงชอบรูปรางหรือหุนตอนนี้เพราะชินจนน้ําชอบและอยางที่บอกน้ําไมตองเปนนักกีฬาแลว อีกอยางพี่ลองดูนะไมเห็นมีใครเคาอยากอวนกันเลย คนที่สูงประมาณน้ําเคาก็ไมอวน คนที่ตัวเตี้ยกวายังไมอยากอวนเลย พี่ก็ผอมตัวเล็กดีอยางนี้เห็นมั้ยแลวอยางน้ําจะอวนกวานี้ก็ตัวใหญตาย นางงามแตกอนเคาก็เอาแตคนอวบๆ เดี๋ยวนี้ยังมีแตคนผอมประกวดเลยพี่ไดดูมั้ยคะ”

น้ําเลาวาครอบครัวของเธอไมมีใครวาอยางไรกับรูปรางของเธอในตอนนี้คงเพราะเห็นจนชินเหมือนที่เธอชิน และแมจะผอมลงน้ําก็ยังคงแข็งแรงอยู นาจะเปนสาเหตุที่ไมมีใครวา ในสวนเพื่อนๆ น้ํากลาววาทุกคนรวมถึงเจชมวาเธอสวยเหมือนที่เพื่อนซึ่งมากับน้ําในวันนี้กลาวชมเธอ

น้ํากลาวถึงความนิยมความผอมของคนในสังคมวาถาจะมองวาเปนสิ่งที่ดีก็มี นั่นคือเปนการทําใหคนตื่นตัวระวังตัวเองไมใหอวน เพราะความอวนนําไปสูการเปนโรคหลายๆ โรคได แตถามองในแงลบคือจะทําใหคนยึดติดกับรูปรางวาตองผอมทั้งที่บางคนที่ผอมอาจมีสุขภาพที่แยกวาคนที่อวนก็เปนได เมื่อนิยมความผอมกันมากๆ อาจทําใหหลายๆ คนใชวิธีการที่ผิดเชนหันไปใชยาลดน้ําหนักซึ่งผลที่ไดจะแยกวาสิ่งที่อยากไดรับ น้ํากลาวเพิ่มเติมวาสําหรับบางคนการมีรูปรางที่ดีเปนสิ่งที่จําเปน เชน ดารานักแสดง และอาชีพอ่ืนๆ เธอยกตัวเองเปนตัวอยางถึงความจําเปนที่จะตองมีรูปรางที่ดี เพราะกิจกรรมที่เธอทําหลายๆ อยางจําเปนตองอาศัยส่ิงนี้ และในอีกไมนานน้ําก็จะไปเขาคอรสเรียนการประชาสัมพันธแลวเธอจะเขาไปสมัครเปนประชาสัมพันธของโรงแรม ซ่ึงน้ําเห็นวาอาชีพนี้รูปรางหนาตาที่ดีก็เปนสิ่งที่สําคัญดวยเชนกัน พี่มายด เจาของน้ําหนัก 46.6 กิโลกรัม

พี่มายด อายุ 28 ป มีภูมิลําเนาเดิมอยูที่จังหวัดแพร แตปจจุบันไดยายมาอยูที่เชียงใหมเพื่อประกอบอาชีพเปนพนักงานของหนวยงานภาครัฐ พี่มายดเปนผูหญิงที่หนาตาดีถึงขั้นจัดวาสวย วันที่ผูศึกษานัดพูดคุยกับพี่มายด เธอแตงหนาออนๆ อยูในชุดทํางานที่เปนกางเกงยีนสสีเขม กับเสื้อโปโลขนาดเล็กพอดีตัว สวมรองเทาสนเตี้ย พี่มายดกลาวถึงขอมูลสวนตัววาเธอสูง 156 เซนติเมตร หนัก 46.6 กิโลกรัม เปนลูกคนเดียวของครอบครัว เรียนจบการศึกษาระดับชั้นปริญญาตรีทางดานอาหารและโภชนาการจากมหาวิทยาลัยแหงหนึ่งในภาคเหนือ

- รูปรางในวัยเด็ก พี่มายดกลาวถึงตนเองในสมัยเปนเด็กชั้นประถมศึกษาวา เปนคนที่มีรูปรางอวบมาตั้งแต

เด็ก เปนนักกิจกรรมของโรงเรียนทั้งดานกีฬา(เปนนักวิ่ง) และเลนดุริยางค (อิเล็กโทน)ใหกับ

102

โรงเรียนดวย เนื่องจากอาจารยเห็นวามีพรสวรรคและนิ้วมือก็ยาวซ่ึงเอื้อตอการเลนดนตรีชนิดนี้ มายดทํากิจกรรมเหลานี้ตั้งแตช้ันประถมศึกษาปที่ 4-6 พี่มายดกลาววาตอนที่เปนเด็กในขณะนั้นไมรูสึกอะไรกับรางกายของตัวเองวาจะอวบหรืออวน ไมเคยสนใจใดๆทั้งสิ้น “พี่ไมไดสนใจเลยนะวาพี่จะอวบจะอวนพี่เฉยๆกับรูปรางของตนเองนะ” เมื่อเร่ิมเขาเรียนในระดับมัธยมศึกษาตอนตนพี่มายดกลาววารูปรางของตนเองอวบมากขึ้นกวาเดิม โดยหนักประมาณ 30 กวากิโลกรัม มีรูปรางสัดสวนที่ชัดเจนมากขึ้น เพื่อนๆเริ่มทักวารูปรางของพี่มายดอวบมากแตพี่มายดก็ไมคิดที่จะลดน้ําหนัก ซ่ึงในตอนนี้พี่มายดก็ยังคงเปนนักกีฬาวิ่งของโรงเรียนอยูและไดหยุดทํากิจกรรมเมื่ออยูช้ันมัธยมศึกษาปที่ 3 เนื่องจากประสบอุบัติเหตุทางรถจักรยานยนตจึงทําใหขาหัก

ตอมาพี่มายดไดเขาเรียนในระดับ ปวช. ทางดานอาหารและโภชนาการ ซ่ึงเปนสาขาวิชาที่พี่มายดชอบ จากการที่พี่มายดเปนคนที่หนาตาดีจึงไดรับคัดเลือกใหเปนผูถือปายเวลามีกิจกรรมของสถานศึกษา นอกจากนั้นก็เปนตัวแทนแขงขันดานทักษะเกี่ยวกับอาหาร ในชวงนี้พี่มายดก็ยังไมไดใหความสนใจเกี่ยวกับรูปรางของตนเองวาจะอวนหรือผอม “รูปรางจะเปนอยางไรพี่ก็ไมไดใสใจ ไมไดคิดวามันจะตองอวน แตพี่ก็มีแฟนตอนเรียนอยู ปวช. เคาก็ไมไดวาอะไร เพื่อนก็ไมวาอะไรจะมีแซวบางวาอวบ เพื่อนจะชอบเพราะเวลาที่พี่อวบหุนจะแบบวาอกเปนอก สะโพกเปนสะโพกเลยนะ แตพี่ก็ไมไดคิดอะไรกับเรื่องพวกนี้” พี่มายดเลาเรื่องราวของตนเองดวยสีหนาทาทางปกติ แตจะมีสีหนาที่เขินอายเล็กนอยเมื่อกลาวถึงรูปรางและสัดสวนของตนเอง และเลาตอวา เมื่อเขาเรียนในระดับ ปวส. แฟนพี่มายดที่ไมใชคนที่คบตอนเรียน ปวช. บอกกับพี่มายดวาเธออวนไป แตพี่มายดก็ไมสนใจเพราะคิดวาตัวเองไมไดอวน หลังจากนั้นเมื่อเขาเรียนในระดับปริญญาตรี พี่มายดกลาวถึงตัวเองวาตอนนั้นเธอชอบกินขนมจุกจิก ติดขนมปอกกี้รสช็อคโกเเลตมาก ตองกินทุกวัน เมื่อชอบกินจุกจิก ชอบขนมหวาน น้ําหนักก็เพิ่มมากขึ้นกวาเดิม แตก็ยังไมไดสนใจวาหุนตัวเองจะเปนอยางไร ซ่ึงในขณะนั้นพี่มายดหนักประมาณ 52 กิโลกรัม ก็ยังไมเปนกังวลกับรูปรางของตนเอง

- ความสนใจในรูปราง จากคนที่ไมเคยสนใจวาใครจะคิดเห็นกับรูปรางของตนเองอยางไรแมแตตัวเองก็ไมใสใจ

ในเรื่องนี้ เธอจึงใชชีวิตการเปนนักเรียน นักศึกษาเรื่อยมาพรอมกับการทํากิจกรรมตางๆ ที่ไดรับมอบหมาย จนกระทั่งถึงชวงปดภาคเรียนในปแรกของการเรียนปริญญาตรี พี่มายดกลับไปอยูบาน ไดพบกบัอาของตัวเอง อาของพี่มายดมียาลดความอวนจากโรงพยาบาลแหงหนึ่งในกรุงเทพฯ จึงเอามาคุยใหพี่มายดฟง ในขณะนั้นพี่มายดมีความสนใจในยาตัวนี้เพราะวาอยากลองกินดู เนื่องจากอา บอกวากินแลวผอม พี่มายดจึงตัดสินใจขอทดลองกินยาลดความอวนจํานวน 1 ชุด ผลปรากฏวาพี่มายดผอมลงอยางรวดเร็วในระยะเวลาเพียง 2 อาทิตย ในชวงที่กินยานั้นพี่มายดกลาววาตนเองจะ

103

ขยันมาก ทํางานบานตางๆนานา ทั้งที่ปกติไมเคยทํา แตเมื่อกินยาพี่มายดทํางานบานตั้งแตเชาถึงเย็น ไมรูสึกหิวขาวจะกินขาวไดนอยมาก ทั้งวันพี่มายดจะกินแตน้ําเปนสวนใหญ และรูสึกตื่นตัวอยูตลอดเวลา พี่มายดกินยาเรื่อยๆ จนครบสองอาทิตยน้ําหนักจาก 52 กิโลกรัมลดลงเหลือเพียง 44 กิโลกรัม ซ่ึงเปนชวงเวลาที่มหาวิทยาลัยเปดเรียนพอดี พี่มายดจึงกลับมาเรียน เมื่อมาเจอกับเพื่อน เพื่อนๆของเธอทักวาผอมแลวสวยขึ้น ซ่ึงเธอเองก็คิดอยางนั้นเชนกัน พี่มายดกลาววาตอนนั้นรอบเอวของพี่มายดแค 24 นิ้วเทานั้นเพราะน้ําหนักลดลงเยอะมาก พี่มายดกลาววาทั้งๆที่ไมเคยคิดจะลดน้ําหนักเลย แตพอไดมาคุยกับอาจึงลดน้ําหนักดวยการกินยา และมันก็ทําใหเธอติดใจในความผอมตั้งแตนั้นเปนตนมา เนื่องจากพี่มายดคิดวาเมื่อผอมแลวสวย ก็ตองผอมและไมอยากกลับไปอวนอีก เพราะกลัวไมสวยเหมือนเดิม พี่มายดกลาววานอกจากแฟนที่บอกกับเธอวาเธออวนซึ่งก็เปนสวนหนึ่งที่ทําใหเธอตัดสินใจลดน้ําหนัก ส่ิงที่ทําใหพี่มายดสนใจ ติดใจและอยากผอมเปนอยางมากคือ ความสวยงามที่เกิดขึ้นกับตนเอง

แตความผอมก็อยูกับพี่มายดไดไมนานนักเพราะเกิดอาการโยโยเอฟเฟค หลังจากที่พี่มายดหยุดกินยาลดความอวน พี่มายดกลาววาน้ําหนักของตนเองเพิ่มขึ้นถึง 10 กิโลกรัม ที่หยุดกินเนื่องจากเห็นวาผอมแลวและจากการกินยาลดความอวนในครั้งแรกนี้พี่มายดก็ไมไดกินยาหยุดที่มีไวใหสําหรับผูที่กินยาลดความอวนจนถึงระดับน้ําหนักที่พอใจแลวก็ตองกินยาหยุดตอจากยาลดความอวนเพื่อรักษาระดับน้ําหนักนั้นไว สําหรับพี่มายดซ่ึงไมไดกินยาหยุด เธอคิดวาพอหยุดกินยาลดความอวนมันก็ทําใหเธอกินเยอะขึ้น กินตลอดเวลาตั้งแตเชาถึงประมาณ3-4 ทุมพี่มายดก็สามารถทานไดตลอดทั้งวัน เพราะมีอาการหิวตลอดเวลา พี่มายดมีความรูสึกวาในตอนนั้นเหมือนกับวาตนเองไมสามารถที่จะควบคุมการกินของตนเองได ทุกเชาที่ตื่นนอนพี่มายดจะตองกินไอศกรีมเพราะรูสึกวาอยากกินของหวานๆ และพฤติกรรมการกินของพี่มายดนอกจากกินเยอะขึ้นแลว พี่มายดยังกลับไปติดนิสัยการกินขนมจุกจิกเหมือนเดิมในปริมาณที่เพิ่มขึ้น จนกระทั่งน้ําหนักของพี่มายดขึ้นถึง 55 กิโลกรัม พี่มายดเร่ิมรูสึกอึดอัดและมารูตัวอีกครั้งวาตนเองอวนมากก็เพราะวาไมสามารถใสกางเกงไซสเดิมของตนเองไดอีกตอไปและบางตัวที่พยายามใสก็ใสไมไดจนซิปแตก (ในขณะที่พี่มายดเลาถึงเหตุการณนี้ ผูศึกษาสังเกตเห็นวาพี่มายดรูสึกไมพอใจและรับไมไดกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับตนเองในครั้งอดีต) เมื่อรูสึกวาตนเองอวนมากเกินไปแลว พี่มายดกลาววาไมสามารถรับกับสภาพของตัวเองในตอนนั้นได จึงตัดสินใจลดน้ําหนักอีกครั้ง แตเปลี่ยนวิธีการลดจากการกินยาลดน้ําหนัก มาเปนการเปลี่ยนแปลงอาหารการกิน ที่ตองลดน้ําหนักในครั้งนี้พี่มายดกลาววาเพราะรูสึกวาตนเองไมสวยเหมือนตอนที่ผอม และก็ใสเสื้อผาที่เคยใสไดก็ใสไมได จากเดิมใสเบอรเอสเอส ก็ตองเปลี่ยนมาเปนเบอรแอล ซ่ึงเปนสิ่งที่พี่มายดกลาววาไมสามารถรับเหตุการณที่เกิดขึ้นได

- ลักษณะของความอวน-ผอม

104

พี่มายดกลาววาสําหรับตนเองถาน้ําหนักเกิน 47 กิโลกรัมขึ้นไปถือวาอวนจะตองลดเพราะถาอวนจะไมสวย ใสเสื้อผาไมไดและตองไมมีหนาทอง ส่ิงที่เธอใชเปนเกณฑในการบอกกับตัวเองวาอวนขึ้นหรือไมนอกจากการชั่งน้ําหนักแลว พี่มายดจะสังเกตจากเสื้อผาของตนเอง ถาชวงไหนที่ใสเสื้อผาที่มีอยูไมได คับ รูสึกอึดอัด นั่นคือสัญญาณเตือนวาเริ่มอวนแลว เสื้อผาของเธอตองเปนเบอรเล็กเทานั้น ถาเสื้อผาที่มีอยูเปนตัวใหญก็จะไปเอาเขาใหเหลือขนาดพอดีตัว พี่มายดใชวิธีการนี้เปนเครื่องบังคับตัวเองอยางหนึ่งเพราะเธอไมอยากกลับไปอวนอีก แตถาใหผอมกวาปจจุบันก็ไมอยากผอมขนาดนั้นเพราะจะทําใหเธอโทรมและดูไมสวย เนื่องจากเธอเคยหนักนอยกวาปจจุบันประมาณ 1-2 กิโลกรัม ซ่ึงพี่มายดสังเกตวาเธอดูไมสดชื่นและโทรมไปทําใหคิดวาสภาพรางกายตอนนั้นดูไมดีและไมสวย เธอจึงเพิ่มน้ําหนักจนหนักเทากับปจจุบัน เธอยอมรับวาในปจจุบันบางครั้งก็ยังใชวิธีการลวงคอใหอาเจียนอยู(เธอนําวิธีการนี้มาใชเพื่อเปนการลงโทษตัวเองที่กินเยอะ การกระทําดังกลาวมันทําใหเธอรูสึกโลงและคิดวาอาหารที่กินเขาไปจะไมถูกดูดซึมเขารางกาย) เนื่องจากหามไมไดเวลาที่กินเยอะเพราะจะรูสึกผิดมาก การลวงคอจึงเปนวิธีการลงโทษตัวเอง จนเมื่อไมนานมานี้พี่มายดไปหาหมอเนื่องจากเจ็บคอ กินอะไรเขาไปก็เจ็บ หมอบอกวาอาจเปนเพราะคออักเสบจึงใหยามากิน แตพี่มายดกลาววาเธอรูดีวาเธอเปนอะไรถึงเจ็บคอแตเธอไมไดบอกหมอวาเธอลวงคอใหอาเจียนจนเกิดการเจ็บคอ “พี่รูอยูแลวละวาพี่เจ็บคอเพราะอะไร มันเจ็บแบบแสบคอดวยนะ แตไมรูจะบอกหมอยังไงก็เลยใหหมอตรวจ หมอเคาก็บอกพี่วา พี่คออักเสบ พี่ก็ฟงแลวก็ไปรับยามากิน” พี่มายดเลาตอวาอาการเจ็บคอจะเกิดขึ้นพรอมๆ กับการมีกล่ินเกิดขึ้นในลําคอซึ่งทําใหพี่มายดกินอาหารไดยากแตอาการเหลานี้ก็ไมไดเกิดขึ้นบอยครั้งนักในระยะหลังที่ผานมา พี่มายดกลาววาเธอรูสึกดีและมีความสุขกับรูปรางในปจจุบันของเธอ เพราะมันทําใหเธอดูดีในสายตาของตัวเองและผูอ่ืน แลวยังทําใหเธอใสเสื้อผาตางๆ ไดงายขึ้น ดูสวยงาม พอดีกับสัดสวนของตัวเอง พี่มายดกลาววาสิ่งที่สําคัญคือตองดูแลตัวเองแบบจริงจัง ตองปฏิบัติใหเกิดความเคยชินจนมันกลายเปนกิจวัตรประจําวันเพราะเมื่อรูสึกวากิจกรรมเหลานั้นเปนสวนหนึ่งของแตละวันแลวจะรูสึกวามันไมยากและจะไมเกิดความขี้เกียจที่จะทํา (เมื่อพี่มายดพูดถึงรูปรางของตนเองในปจจุบัน พี่มายดจะพูดดวยน้ําเสียงที่สดใสและดูเต็มใจที่จะเลาถึงเรื่องรูปรางที่สวยงามของเธอเอง)

เมื่อถามถึงความคิดเห็นของคนรอบขาง พี่มายดกลาววาพอของเธอจะคอยทักอยูเสมอวาพี่มายดผอมเกินไป สวนแมจะไมวาอะไรไมวาจะเปนชวงที่อวนหรือผอม สวนเพื่อนๆ ของพี่มายดนั้นโดยสวนใหญจะชอบรูปรางของเธอในปจจุบัน เพื่อนๆ จะชมพี่มายดอยูเสมอวา พี่มายดสวย หุนดี เคาโครงหนาชัดเจน จนเพื่อนบางคนถามพี่มายดวาไปเสริมจมูกมาหรือ เพราะจมูกโดงขึ้น ซ่ึงพี่

105

มายดกลาววาที่จมูกโดงขึ้นเพราะพี่มายดผอมลงจนเห็นสันจมูกชัดเจนขึ้น เพื่อนหลายๆ คนชอบที่พี่มายดเปนอยางนี้ ในขณะที่เพื่อนผูชายสวนใหญจะมีความคิดเห็นวาพี่มายดผอมไป น้าํหนกันาจะใหมากกวานี้ เพราะจะทําใหพี่มายดดูมีอก มีเอว มีสะโพกมากขึ้น เมื่อผูศึกษาถามความคิดเห็นของพี่มายดวาตัวเธอรูสึกอยางไรกับความคิดเห็นของเพื่อนผูชาย พี่มายดกลาววา “ ผูชายก็ชอบดูผูหญิงมีอก มีเอว แตผูชายไมไดมาเปนเราจะไดรูวาเวลาที่อวนนั้นจะรูสึกอึดอัดมากขนาดไหน ผูชายก็ไดแตดูแตเคาไมไดมาเปนตัวเราไง ” จากเรื่องราวของพี่มายดเราจะสังเกตไดวาหากพี่มายดจะทําการลดน้ําหนักในสมัยที่เธอเรียนอยูมหาวิทยาลัยก็ไมนาจะเปนไรนักเพราะเทาที่ทราบกันดีวามหาวิทยาลัยก็เปนอีกสังคมหนึ่งที่เต็มไปดวยการรองรับคานิยมและแฟชั่นตางๆ เชนที่พี่เปลเคยกลาวไว แตในปจจุบันพี่มายดยังคงมีการจัดการรางกายตนเองอยางเครงครัดอยูเสมอ มีการระมัดระวังในการกินอาหารตางๆ เธอสามารถคํานวณพลังงานของอาหารที่ทานเขาไปในแตละมื้อไดในทันที เพื่อนรวมงานของเธอกลาววาเธอเปนคนที่มีระเบียบวินัยมากจนเรียกไดวาเครงครัดมากตอการดูแลรางกาย ซ่ึงจากหนาที่การงานของเธอแลวนั้นไมจําเปนตองมีรูปรางสวยงามก็สามารถปฏิบัติหนาที่ไดตามปกติ ทวาความผอมสําหรับเธอมันเปนกลายตัวแทนของความสวยความงาม อีกทั้งเธอยังไดรับคําชมจากผูอ่ืนอยูเสมอวาสวย ซ่ึงความสวยสําหรับพี่มายดมีความผอมเปนองคประกอบหนึ่งในนั้น นอกจากการดูแลดานรูปรางแลว เธอยังดูแลผิวพรรณใหชุมชื่นและเสื้อผาพรอมกันไปดวย ความผอมของเธอจึงสัมพันธกับความสวยงามซึ่งเมื่อความผอมนํามาซ่ึงความสวยงามใหกับตัวเองแลวนั่นจึงเปนเหตุผลใหพี่มายดติดใจกับความผอมบางของรางกายตั้งแตรูวาความผอมทําใหเธอสวยขึ้น จากขอมูลที่ไดรับจากกรณีศึกษาทั้ง 7 คน ทําใหเราไดทราบวาความผอมของแตละคนนั้นไมไดมีลักษณะเดียวกันเสียทั้งหมด และความผอมสําหรับบางคนไมไดตองการความผอมบางมากมายนัก แตเปนความผอมที่ลดลงจากเดิม เปนความกระชับในสัดสวนของรางกาย เราจะเห็นวาความหมายของความผอมนั้นมีชวงความหมายหลายระดับไมไดเปนหนึ่งเดียวหรือจบลงที่ความผอมที่เพรียวบางเสมอไป 3.2 กระบวนการหรือวิธีการในการจัดการรางกายใหเขาสูความผอม กระบวนการหรือวิธีการในการลดน้ําหนักเพื่อใหรางกายเขาสูความผอมตามนิยามความหมายของแตละบุคคลนั้น อาจมีหลายขั้นตอนหลายวิธีตามการเสาะหาหรือความพยายามของแตละบุคคลและตามความชื่นชอบของบุคคลดวย ซ่ึงบางวิธีการอาจเปนอันตรายตอสุขภาพของ

106

พวกเขาเหลานี้ได ส่ิงที่นาสนใจคือแลวเปนเพราะเหตุใดพวกเขาจึงใชวิธีการเหลานั้น หรืออะไรเปนสิ่งที่ทําใหเขาตัดสินใจเขาไปใชวิธีการดังกลาว เกรซ กับน้ําหนักท่ีหายไป 13 กิโลภายใน 2 เดือน เกรซเริ่มมีการดูแลตัวเองหรือควบคุมน้ําหนักครั้งแรกในชวงที่เธอทํางานเปน PG ดวยเหตุผลที่ทําไปเพื่องาน และภาพลักษณที่ดูดีที่สุดสําหรับตัวเอง เพียงแตวาในชวงนี้เกรซไมตองดูแลตัวเองอยางเขมงวดมากนักเพราะกิจวัตรประจําวันของเธอไมไดสงผลใหตัวเกรซอวนขึ้น เพียงแคคอยดูแลไมใหมีหนาทอง ไมใหหนาเธอดูมีแกมเทานั้น การดูแลตัวเองในชวงนี้ของเกรซจึงเปนเพียงแคออกกําลังกายบางถามีเวลา กีฬาที่เธอชอบยังคงเปนวายน้ําเชนเดิม ไมทานของจุกจิกหรือของมันของทอดซึ่งเปนสิ่งที่เกรซทําไดโดยงาย เพราะเกรซไมชอบของเหลานี้เปนทุนเดิมอยูแลวนั่นเอง เกรซใหขอมูลวาครั้งแรกที่ลดหรือควบคุมน้ําหนักวาเกิดขึ้นในชวงที่เธอไปอยูบานแฟนของเพื่อน ขณะนั้นเธอทํางานเปนพริตตี้ PR ไดสักระยะหนึ่งแลว ที่บานแฟนของเพื่อนมีกระสอบทราย เกรซกับเพื่อนก็เลยลองเลนดู เนื่องจากชวงนั้นเธอกับเพื่อนอวนขึ้นเล็กนอย จึงเลนเตะกระสอบทรายทุกวัน วันละเกือบครึ่งชั่วโมง ทําใหน้ําหนักลดไปเกือบ2 กิโลกรัม ขากระชับขึ้น เพื่อนแนะนําเธอวาถาจะใหไดผลและเหงื่อออกมากขึ้นใหใสชุดวอรมเลน เพราะเพื่อนเธอลองแลวไดผล เกรซจึง แนะนําวาหากใครอยากลดน้ําหนักใหลองเลนกระสอบทรายซึ่งไดผลแนนอน หนาทองกระฉับโดยเฉพาะสวนขาที่เธอรับประกัน ในครั้งนี้ผูศึกษาสังเกตดูวาเกรซจะมีความรูสึกไมเดือดรอนมากนักกับน้ําหนักที่เพิ่มขึ้น เกรซดูสบายๆ กับวิธีการที่ตัวเองใชในการลด อาจเปนเพราะวาเกรซยังทํางานไดอยูและเธอยังมีความรูสึกที่ดีตอรางกายของตนเอง หรืออาจเปนเพราะวาน้ําหนักของเธอยังไมถึงเลข 5 เชนที่เธอนิยามถึงเรื่องของความผอมเอาไวก็ได ซ่ึงเธอกลาววาเปนเพราะไมไดอวนจนสังเกตไดในทันที ไมมีหนาทอง เพียงแตเธออยากลองดูวาจะลดไดหรือไมจากน้ําหนักที่ขึ้นประมาณ 1-2 กิโลกรัม ผูศึกษาจึงถามใหเกิดความเขาใจกับตัวเองมากขึ้นเรื่องการทํางานที่เกรซยังทําไดอยู ส่ิงนี้เปนสาเหตุหนึ่งหรือไมที่ทําใหเกรซรูสึกสบายๆ ซ่ึงก็เปนเชนนั้นเธอยังทํางานไดสะดวก ยังรูสึกดีอยูกับรูปรางตัวเอง ใสชุดไดซ่ึงแปลวาไมอวนมากนัก ซ่ึงน้ําหนักในขณะนั้นก็ไมเรียกวาอวนสําหรับเธอเนื่องจาก หนักไมถึง 50 กิโลกรัม คําตอบของเกรซทําใหผูศึกษามีความมั่นใจขึ้นวาเรื่องของรูปรางนั้น มีผลสําคัญตอการทํางานบางอยางในสังคมที่ตองอาศัยความสวยงามของเรือนราง/รางกายของพนักงาน ไมวาจะเปนเหตุผลเพื่อภาพลักษณที่ดีของบริษัท เพื่อดึงดูดใจผูพบเห็นหรือจะเปนเหตุผลใดๆ ก็ตาม ผูคนใน

107

สังคมยังคงเห็นวาสิ่งนี้เปนสวนสําคัญและยังมองวาภาพลักษณที่ปรากฏภายนอกยังเปนสิ่งสําคัญที่ไมอาจจะละเลยไปได เกรซไมเคยผานวิธีการลดน้ําหนักที่สงผลอันตรายตอสุขภาวะของตนเองมากอนเพราะจากการที่เราไดพูดคุยกัน เกรซใชวิธีการลดน้ําหนักหรือผานกระบวนการลดน้ําหนักมาเพียงแค 2 คร้ังเทานั้นซึ่งขอมูลที่ไดพูดคุยกันที่ผานมาเปนเพียงขอมูลในครั้งแรกของเกรซ และผลที่ไดรับก็เปนที่พึงพอใจของเธอ ผูศึกษาจึงไมเห็นชองทางในการลดน้ําหนักครั้งลาสุดของเกรซ วาเหตุใดเกรซจึงเลือกวิธีดังกลาว เพราะเกรซเองก็รูถึงผลกระทบที่สามารถจะเกิดขึ้นไดหลังจากการใชวิธีการ/กระบวนการที่ไดเลือกและตัดสินใจดวยตัวของเธอเอง

“ในครั้งนี้ที่ตัดสินใจใชยาลดน้ําหนักก็เพราะวาอยากลองดูและคิดวามันจะไดผลเร็วที่สุดแลว เราสามารถบอกกับหมอไดวาเราตองการลดกี่กิโลแลวเคาจะจัดยามาใหเรากิน ยามีหลายระดับมีทั้งขั้นแรง ขั้นกลางและขั้นออน ตอนแรกที่เกรซกินจะเปนยาขั้นกลางกอนแลวมาอาทิตยหลังๆ ถึงจะกินยาขั้นออน ไดผลเร็วจริงๆ เพราะแค 2 เดือนกวาเกรซก็ลดไปได 13 โล”

การลดลงของน้ําหนักในสัปดาหแรกที่เธอทานยา ลดลงเหลือ 55 กิโลกรัมซึ่งเธอไดรับยาในขั้นออน เมื่อน้ําหนักเหลือ 55 กิโลกรัมเริ่มลดลงยากดวยความที่อยากใหน้ําหนักลดลงโคยเร็วและยาที่คลินิกหมด เธอจึงไดรับปรับมาใชยาขั้นกลาง หลังจากนั้นลดลงเหลือ 50กิโลกรัมซึ่งจากนี้ไปจะลดงายมากขึ้น หากนอยกวา 50 ยิ่งเร็วขึ้น เนื่องจากเกรซลดลงเหลือ 47 แลวไปที่ 44 และนอยที่สุดคือ 43 กิโลกรัม ซ่ึงน้ําหนักลดลงมาเรื่อยๆ เดิมทีเธอตองการที่ 43 กิโลกรัม แตวาทนเสียงคัดคานจากเพื่อน อาจารย พอแมและแฟนไมไหว ไมมีใครเห็นดวยกับเธอ เพราะหนาเธอจะตอบ และผอมกวานี้มาก เกรซจึงทานอาหารมากขึ้น เมื่อไดหนัก 46กิโลกรัม ทุกคนจึงเริ่มพอใจ เพราะการที่วิธีนี้สามารถชวยใหเกรซลดน้ําหนักลงไดอยางรวดเร็วเปนไปตามที่เธอรับรูขอมูลมาในเบื้องตน และเพราะเกรซตองการใหน้ําหนักลดลงจํานวนหลายกิโล จึงไมนาแปลกใจที่เกรซตัดสินใจเลือกใชวิธีการที่เธอรูมา และในขณะนี้เธอไมตองใชยาหยุดเนื่องจากเกรซทานยาขั้นออนมีเพียงครั้งที่ปรับยาไปขั้นกลางครั้งเดียวจึงไมจําเปนตองใชยาหยุด เกรซไปบอกที่คลินิกวาจะหยุดใชยาซึ่งไดรับยาขั้นออนมาแทนจึงไมตองใชยาหยุด ถาทานยาขั้นแรงกวานี้ก็คงตองใช ประกอบกับน้ําหนักของเกรซถือวาลดงายจึงไดทานยาขั้นออน เวลาในการทานยาคือ กอนมื้อเชาและกอนนอน เธอเลาวาชวง 1 ช่ัวโมงที่กินยาจะรูสึกหิวบาง และ หมอเคาหามทานของมัน ของหวาน แตเกรซก็ไมทานอยูแลว โดยที่ราคายาถาเปนยาชุดออนเกรซจายสัปดาหละ 200บาท ถาเปนชุดกลาง 220 บาท คายาวาเปนคาใชจายที่มากพอสมควรสําหรับนักศึกษา ซ่ึงเกรซไมไดทํางาน

108

ตั้งแตเร่ิมมาเรียนมหาวิทยาลัยแลว เธอไดแบงเงินจากเงินรายเดือนที่ไดรับจากพอแมเดือนละ 6-7 พันบาทในการจายคายา ผูศึกษาถามเกรซวาที่เขาไปใชบริการของคลินิกไดพบหมอหรือไม เพราะผูศึกษาเคยรูมาวาบางคนที่เขาไปใชบริการก็ไมเคยไดพบแพทยเลย และใครเปนคนแนะนําเกรซใหไปใชบริการที่นี่ เกรซใหคําตอบวากอนที่เธอจะไดยามารับประทานนั้นเธอไดพบแพทยกอนทุกคร้ังแพทยจะเปนคนใหยาและตรวจดูวาน้ําหนักของเกรซวาลดลงไปกี่กิโลแลว สวนบุคคลที่แนะนําเกรซใหมาใชบริการกับคลินิกแหงนี้ก็คือตัวเกรซเอง ซ่ึงมาจากเหตุการณที่เกรซไปหาเพื่อนของเธอที่รานหนังสือแหงหนึ่งซึ่งอยูใกลกับคลิกนิกแหงนี้และเปนคลิกนิกที่เกรซรูมาวาใหบริการรักษาเกี่ยวกับผิวหนังแตเมื่อมาเห็นวามีการใหบริการลดความอวน เกรซจึงเขาไปปรึกษาและเขาไปเปนผูใชบริการของคลินิกแหงนี้ ซ่ึงเกรซรูสึกพึงพอใจอยางมากกับผลที่เธอไดรับจากการเขาไปใชบริการ เธอพอใจกับรูปรางในขณะนี้ เนื่องจากเธอจะไดกลับไปทํางานอีกครั้ง สามารถใสชุดที่ถูกจัดเตรียมไวทั้งเสื้อรัดรูป เอวลอย กระโปรงสั้นได ซ่ึงเธอกลาววาปกติเธอไมใชคนแตงตัวมากนัก จะใสเสื้อยืด กางเกงยีนส รองเทาผาใบแตที่ตองลดน้ําหนักเพราะอยากทํางานอีกทั้งการไมชินกับความอวนของตัวเอง

ถากลับไปทํางานมันก็เปนใบเบิกทางใหตัวเองไปสูงานที่ใหญกวา จากพริตตี้ก็เปนPR แม PR บางทีไดเงินนอยกวาพริตตี้นะแตก็ไมเปนไรยอมไดนอยแตใหคนรูจักเยอะ ขอแคมีคนรูจักเราก็พอเดี๋ยวงานกจ็ะเขามาเอง”

นอกจากนั้นเธอไดแสดงความเห็นตอสถาบันลดน้ําหนักที่เปดใหบริการเพิ่มมากขึ้นในเมืองไทยและไดขยายตลาดเขาสูเมืองเชียงใหมวาเธอไมอยากลองใชบริการเพราะคิดวาคงมีการแตงภาพใหดูดี หรือไมอาจจะไดผลในระยะที่เขารับบริการ เธอกลาววา “เมื่อตอนปดเทอมที่ผานมาเนี่ย(มีนาคม-เมษายน 2550) เกรซเห็นนองอรที่รานอาหาร เกรซไปกินขาวกับแฟน เกรซจําไมไดเลยนะ เคาอวนอะ ไมเหมือนเวลาที่โฆษณาเลย เกรซคิดวาถาใชบริการสถาบันพวกนี้ก็ตองใชบริการอยางตอเนื่องนาจะหมด(เงิน) เยอะ” นอกจากการใชยาแลวเกรซเลือกการวิ่งบาง ใชวิธีการทานขาวมื้อเดียวในเวลาประมาณเที่ยงหรือบาย( แลวรอตอนเย็นออกไปกินเบียรกับเพื่อนกับแฟนบาง) ชวงที่มีเงาะออกมาแรกๆเปนชวงที่เกรซทานยาลดน้ําหนักเธอจึงไมทานขาวและเปลี่ยนไปทานเงาะแทนทุกวัน วันละ 1 กิโลกรัม เธอกลาวติดตลกวาเงาะราคาไมกี่บาททานไดทั้งวัน จึงเก็บเงินไปดื่มเบียรดีกวา และอีกวิธีของ เกรซคือเธอชอบกางเกงตัวหนึ่ง(ไซสเอ็ม )ของเธอมากหากอวนแลวจะใสไมไดเธอจะไมซ้ือใหม แตจะเอาแขวนไวแลวบอกตัวเองวาจะกลับมาใสใหมใหได ซ่ึงตอนนี้เธอก็ใสไดแลว(ผูเขียนแทรกวาฮัลล เบอรรี ก็ใชวิธีนี้เชนกันโดยเอากางเกงที่ใสไดตั้งแตสมัยยังสาวมาเปนตัววัดวาอวนไปหรือ

109

ยังถาใสไมไดแปลวาอวนไปแลว ตองลดน้ําหนัก เกรซหัวเราะชอบใจเปนการใหญ) เกรซกลาวเพิ่มเติมวาที่ไมทานขาวเพราะไมรูสึกอยากและอาจจะเปนเพราะยาดวยแตยาก็ไมไดทําใหเธอรูสึกไมอยากขนาดนั้น และในขณะนี้เกรซก็ลดยาลงไมไดทานทุกวันโดยจะ ทานกลางวันและเย็นแทน หรือทานบางไมทานบางเพราะรูสึกวาเวลาที่ไมไดทานก็ไมอวนขึ้น “เกรซจะคอยหยุดไปเอง สักพกัก็จะไมไปหาหมอแลวเกรซคิดวาควบคุมตัวเองได” เห็นไดวาการจัดการกับรางกายของบุคคลแมวาบางครั้งจะอยูในชวงของวิธีการหนึ่งแตบุคคลก็หาวิธีการอื่นเขามารวมกันกับกระบวนการในการลดน้ําหนักของตนเอง เกรซมีการจัดการกับรางกายที่ไมไดพึ่งยาลดน้ําหนักทั้งหมดในชวงหลังและเมื่อเธอรูสึกวาน้ําหนักของเธอเปนที่พอใจเธอก็เร่ิมใชวิธีการและการตัดสินใจของตัวเองมาเปนหลักมากกวาที่จะทําตามแพทยผูที่ใหบริการการลดน้ําหนักกับเธอ สารพัดวิธีการที่เคยทํามาของพี่วี สําหรับการจัดการรางกายของพี่วีนั้น เปรียบเสมือนคนที่ผานสมรภูมิรบมาแลวหลายแหง เปรียบเสมือนกูรูของการลดน้ําหนัก (เพียงแตพี่วียังไมถึงขนาดกับตองลวงคอเหมือนกับผูที่ตองการผอมจนเกิดอาการผิดปกติในการกิน) พี่วีกลาววาตนเองลองมาแลวหลายวิธี อานพบวิธีการลดน้ําหนักในนิตยสาร ในอินเตอรเน็ต ใครบอกใหลองพี่วีก็ลองทําแลวทั้งหมด แตการเขาสูขั้นตอนการจัดการรางกายที่ผานมาพี่วีคิดวาตนเองยังไมเกิดผลสําเร็จใหเปนที่พึงพอใจกับตัวพี่วีได เนื่องจากตลอดระยะเวลา 4-5 ปที่ผานมา พี่วียังไมสามารถลดน้ําหนักไดตามที่เขาไดตั้งเอาไว และสาเหตุที่ลองทํามาหลายวิธีก็เพราะอยากหาวิธีการที่ไดผลกับเขาตัวเองจริงๆ ผูศึกษาจึงขอใหพี่วีชวยเลาประสบการณที่ผานมาวาพี่วีใชวิธีการใดบางในการจัดการกับรางกายของตนเอง เขาเลาวาgร่ิมแรกใชวิธีการปกติธรรมดาที่คนสวนใหญเใชกัน คือ ออกกําลังกายกับเพื่อนที่ทํางาน เลนแบต ปงปองบางซึ่งที่ทํางานมีอุปกรณให จึงชวนเพื่อนไปเลนในชวงเย็น ประมาณช่ัวโมง ทําเชนนี้อยูนานพอสมควร แตดวยความที่ทําไมไดทุกเย็น เพราะงานมันไมแนนอน และในชวงหลังพี่วีตองไปเรียนตอนเย็นจึงตองหยุด เขากลาววาวิธีนี้ชวยไดไมมากนักหรือเรียกวาแทบจะไมลดเนื่องจากขาดความตอเนื่อง เมื่อตองไปเรียนเขาจึงหาวิธีใหมเปนการควบคุมอาหาร(ซ่ึงเปนกระบวนการที่สอง) โดยเฉพาะมื้อเย็น ซ่ึงอานมาจากในหนังสือคูมือการลดน้ําหนักที่บอกวามื้อเย็นเปนมื้อที่รางกายเราไมคอยไดนําพลังงานที่เรากินเขาไปใชงาน ฉะนั้นจึงควรทานอาหารเบาๆ ไมหนักมาก พี่วีจึงเลือกทานสลัดผักบาง สลัดรวมบาง ในมื้ออ่ืนพยายามทานนอยลง เอาแคพออ่ิม ซ่ึงเขาคิดวาวิธีนี้ไมไดผลเทาไหร เพราะยังลดการทานจุกจิกไมได เขาเห็นวาเวลาที่ทานไมเต็มที่จะทํา

110

ใหหิวงายจึงตองหาอะไรมาทาน แตหากชวงไหนเกิดความพยายามมากขึ้นก็จะสามารถลดน้ําหนักได 2-3 กิโลกรัม สาเหตุที่พี่วีและเพื่อนรวมงานวิเคราะหถึงผลลัพธที่ยังไมเปนที่พอใจคือ ความไมตอเนื่องในกระบวนการลดน้ําหนัก เพราะพี่วีและเพื่อนเชื่อวาการลดน้ําหนักตองอาศัยความตอเนื่องของวิธีการและความตั้งใจจริงถึงจะไดผลลัพธที่นาพอใจแกผูที่ตองการลดน้ําหนักคนนั้นๆ ในบางชวงพี่วีก็ไมทําอะไรเลย เพราะรูสึกเหนื่อยเหมือนกันที่ทําอยางไรก็ไมไดผล จึงหยุดไปบางและเมื่อเกิดแรงสูเมื่อไร พี่วีก็จะกลับมาเขาสูกระบวนการจัดการรางกายอีก การเลือกใชวิธีการที่เลามาขางตนนั่นเปนเพราะเขาอานมาจากในหนังสือ อานมาจากนิตยสาร จึงคิดวาเปนวิธีการที่นาเชื่อถือและนาจะใชกับตนเองไดผลจึงลองทําตาม นิตยสารที่เขาชอบอานคือ สลิมมิ่ง ซ่ึงเขาเห็นวาในนั้นมีวิธีการตางๆ ใหเลือกมากมาย มีสูตรอาหารที่แนะนําวาควรทานอะไร อยางไร อาหารที่เราทานมีพลังงานเทาไร ควรทานตอนไหน ออกกําลังกายอยางไรถึงจะไดผล เขาจึงหาสลิมมิ่งมาอาน และเคยลองโทรไปที่นิตยสารเพื่อปรึกษาวาควรทําอยางไรบาง ปรึกษาเรื่องรูปราง ซ่ึงไดรับขอมูลที่ดีเชนกัน เขากลาววานิตยสารตางๆ ที่ดูมีสวนชวยไดเยอะวาเขาควรปฏิบัติตัวอะไรบาง เวลาจะลดน้ําหนัก พี่วีกลาววาเพื่อนที่ทํางานเปนคนแนะนําใหอานนิตยสารนี้โดยบอกวาเปนวิธีการที่ปลอดภัย ไมเชนนั้นคงไมกลานําขอมูลมาลง และที่พี่วีชองนิตยสารดังกลาวเพราะเปนนิตยสารที่ใหขอมูลรอบดาน ความสวยงาม แฟชั่น การออกกําลังและอีกมากมาย เปนมากกวาเรื่องของลดน้ําหนัก ในขณะที่คนสวนใหญก็มุงไปที่ประเด็นนั้นเปนหลัก แตเมื่อนํามาทําแลวไมไดผลเขาเห็นวาไมนาจะมาจากการไดรับขอมูลที่ผิดแตคงมาจากการกระทําของเขามากกวา ทั้งนี้พี่วียังแสดงความคิดเห็นวาเมนูอาหารที่นําเสนอในนิตยสารนั้น บางครั้งก็หาทานไดยากเพราะการตระเตรียม วิธีการปรุงตางๆ ตองใชเวลา และตัวเขาเองไมไดมีเวลาที่จะเตรียมตัวขนาดนั้นได ซ่ึงพี่ไมไดเลิกลมความตั้งใจไปในตอนหลังเขาก็กลับมาลดใหม โดยใหเหตุผลวา

“ก็อยากผอมนะ ไมอยากอวน คงไมมีใครอยากอวนไปตลอดถาหากเขาหาวิธีการที่จะลดไดทุกคนก็คงจะลด ผอมก็จะดูดี บุคลิกทาทางดี รูปลักษณก็ดี คลองตัว เสื้อผาใสแลวก็ดูดี อยางที่บอกนะแหละ”

ผูศึกษาสังเกตวาพี่วีจะเขาใจในการลดความอวนของตนเองและคิดแทนกับคนที่อวนดวยวา ความอวนไมใชส่ิงที่พึงปรารถนาสําหรับคนอวน ถาคนที่อวนสามารถจัดการกับรางกายของตนเองใหผอมไดทุกคนที่อวนคงจะทําเชนเดียวกันกับพี่วี ในครั้งนี้พี่วีใชวิธีการเตนแอโรบิกเพราะวาสามารถทําที่ไหนก็ได ถามีเวลาวางชวงเย็นก็จะไปเขาโรงยิมที่มีคนนําเตนให ซ่ึงมีคาใชจายเล็กนอยเปนคาเขา คาเชาเบาะ พี่วีเตนประมาณวันละ 1 ช่ัวโมงแลวตอดวยชวงผอนคลาย

111

วิธีนี้เพื่อนของเขาแนะนํามา ถาวันไหนที่เราไมวางก็กลับไปเตนที่บาน พี่วีใชวิธีนี้คูกับการจํากัดอาหารในมื้อเย็นและเห็นวาเทาที่ทํามาจะเปนวิธีที่ไดผลกวาวิธีที่ทําในชวงแรกๆ โดยวิธีนี้เขาทํามานานเปนป ควบคูกับการลองทําอยางอื่นดวย “ไปสปาบาง ไปอบซาวนาหนา ทําหมดนั่นแหละ ใครเคาชวนเราก็ไป หรืออานเจออะไรใหมๆ ก็ไปทําตามเคาดูเผ่ือวามันจะเปนตัวชวยเราอีกทางหนึ่ง” จากนั้นพี่วีไดเลาถึงวิธีการครั้งลาสุดกอนจะถึงวิธีการที่พี่วีใชอยูในปจจุบันวา พี่วีมีไดโอกาสใชผลิตภัณฑตัวหนึ่งที่นําเขามาจากประเทศสหรัฐอเมริกา ซ่ึงไมใชผลิตภัณฑยาแตเปนอาหารสกัดจากผักและผลไมตางๆ ชวยในเรื่องของการขจัดสารพิษและของเสียในลําไส ในรูปของการขับถายทําใหระบบตางๆ ในรางกายทํางานดีขึ้นและสงผลใหมีรูปรางสัดสวนที่ดีขึ้นดวย พี่วีรูจักผลิตภัณฑตัวนี้ได เนื่องจากพี่เขยเปนผูแนะนําใหพี่วีลองใชดูก็ ที่เขาตัดสินใจลองเพราะเห็นวานาเชื่อถือดี นําเขาจากอเมริกา ไมใชยาคงไมมีอันตรายนาจะใชไดไมนาจะเสียหายอะไร อีกทั้งพี่เขยของพี่วียังเปนตัวแทนจําหนายผลิตภัณฑตัวนี้ดวยจึงอยากใหพี่วีลองใชกอนเพราะพี่เขยก็อยากใหพี่วีเปนพรีเซนเตอรสินคาใหกับตัวเองดวยเชนกันเมื่อเห็นวาพี่วีทานแลว

“ถามันมีวิธีการใดที่ทําใหเราผอมไดเราก็นาจะลองทําไมใชเหรอ พี่ลองมาหมดแลวหลายวิธีทั้งที่เปนผลิตภัณฑของหมอและไมใชของหมอ เพราะฉะนั้นถ าจะลองอันนี้ อีกก็คงไม เปนไร ผลิตภัณฑตัวนี้กินงายเปนเหมือนยาแคปซูล 3 เดือนติดตอกันแลวจะไมเกิดโยโยเอฟเฟกตแตตองกินทุกวันนะ นี่ก็ใกลครบแลวพี่คิดวาคงไมมีปญหาอะไรถาดีก็จะกินตอไปเรื่อยๆ”

ภายใตการตัดสินใจวาจะเลือกใชวิธีการแบบใดของพี่วีนั้น จะเปนการตัดสินใจที่มาจากการไดรับขอมูลจากสื่อบาง จากคนใกลชิดบาง แลวสุดทายพี่วีก็จะเลือกปฏิบัติภายใตเหตุผลของการ “ลองทําดู” และหากเมื่อใดที่วิธีการไหนไมสามารถสรางความมั่นใจใหกับตัวพี่วีได วิธีการนั้นก็จะถูกตัดออกไปแลวเมื่อเวลาผานไปสักระยะหนึ่งวิธีการใหมก็จะเขามาแทนที่หรือไมก็จะเปนวิธีการที่ใชการผสมผสานรวมกัน และในวิธีการที่พี่วีใชเปนกระบวนการในการจัดการรางกายในปจจุบันก็เปนวิธีการที่ใชการผสมผสานระหวางวิธีการตางๆ ดวยเชนกัน ในปจจุบันนอกจากจะใชผลิตภัณฑ พี่วีจะเนนการควบคุมอาหารแตคร้ังนี้อยางจริงจังมากกวาครั้งอื่นๆ พรอมกับการออกกําลังกายในชวงเย็น ซ่ึงจะพยายามทําใหไดทุกวัน เชน เลนแบดมินตันกับแฟน เพื่อนหรือเลนดวยกันทั้งหมดประมาณ 1-2 ช่ัวโมง สวนการทานอาหารนั้นวันปกติพี่วีจะทานอาหารมังสวิรัติ ลดขนมของจุบจิบทั้งหลาย และถาเปนวันที่ตรงกับวันเกิดหรือวันพระก็จะทานอาหารเจ ซ่ึงเขาใชวิธีการนี้มาไดตั้งแตชวงตนป(พ.ศ. 2550) ที่นําวิธีการนี้มาใชเพราะวาเปนวิธีการที่เขาคิดแลววาปลอดภัย เมื่อกอนเขาไมจริงจังจึงไมไดผล ซ่ึงถาจริงจังกับมัน

112

มากขึ้น ควบคุมตัวเองไดดีขึ้นก็จะไดผลดี ในตอนนี้เขาไมอยากลดแบบเรงรีบอีกแลว ไมเครียดกับมันมากนัก จึงหวังวานาจะดีตรงที่อาจจะทําใหไมอวนงายอีกเพราะรางกายก็จะคอยปรับตัวแบบคอยเปนคอยไป พี่วีกลาวถึงความรูสึกถึงวิธีการที่ใชในการลดน้ําหนักที่มีอยูในปจจุบันวาวิธีการลดน้ําหนักทําไดหลายอยางแลวแตเราจะเลือก สะดวกแบบไหนก็ทําแบบนั้น ยาลดน้ําหนักอาจจําเปนสําหรับคนที่หมอเห็นวาตองใช แตสําหรับเขาหมอไมไดแนะนําและเขาเห็นวาไมจําเปน สวนสถาบันที่ดังๆ ทั้งหลายก็อาจจะไดผลดีแตไมแนใจวาจะอยูไดนานตลอดไปหรือไม เพราะเขาเคยไปสปาและซาวนาก็ไดผลอยูระยะหนึ่งและก็ขึ้นอีกถาเราไมดูแลตัวเอง ขณะนี้มีที่บริการลดน้ําหนักมากขึ้นในเชียงใหมก็เชนกันเขาคาดวาคนคงตองการใชมากขึ้นหรือไมก็เปดใหเปนทางเลือกของคน และใหความเห็นวาในปจจุบันนี้คนอยากผอมกันเยอะ จึงจําเปนที่ตองหาวิธีการตางๆ ที่เหมาะกับตัวเองหรือวิธีการที่คนอื่นใชแลวไดมาลองกับตัวเองดู เพื่อชวยใหรูปรางผอมลงอยางที่ตั้งใจกันเอาไว ซ่ึงก็ไมตางจากพี่วีที่ลองมาหลายวิธี แตทายที่สุดแลวการจะคนพบวิธีการใดที่เหมาะสมกับตัวเราหรือไมนั้นขึ้นอยูกับประสบการณและการเรียนรูจากวิธีการตางๆ ดวยเชนกัน รวมถึงความตั้งใจในการลดน้ําหนักก็เปนสิ่งสําคัญที่จะทําใหลดไดผลหรือไมไดผลตามที่ตองการ อาเอ สมาชิกใหมของสปอรตลับ แมวาอาเอจะเพิ่งเขาสูกระบวนการจัดการรางกายเพื่อใหเขาสูความผอมมานานเกือบครึ่งปแลว (ประมาณ 5-6 เดือน) และน้ําหนักลดลงไป 3 กิโลกรัม สําหรับบางคนตัวเลขนี้อาจเปนตัวเลขที่นอยเกินไปกับระยะเวลาที่ผานมา แตสําหรับอาเอแลวตัวเลขที่กลาวถึงเปนกําลังใจที่ดีใหกับปฏิบัติการลดน้ําหนักที่จะตอเนื่องตอไป ระยะเวลา 2 เดือนแรกของการลดน้ําหนัก อาเอ อาศัยวิธีการเดินรอบหมูบาน ลดอาหารที่มีปริมาณไขมันสูงตางๆ ลดปริมาณอาหารในมื้อเย็นลงและทานแตพออ่ิม ซ่ึงวิธีการดังกลาวอาเอคิดวามันก็นาจะใชไดผลแตคงจะเหมาะสมสําหรับคนที่ตองการรักษาระดับของน้ําหนักมากกวาคนที่ตองการลดน้ําหนัก ประกอบกับที่บานของอาเอไมมีอุปกรณในการออกกําลังกาย อาเอจึงเขาไปขอใชบริการสปอรตคลับ

“ที่มาใชบริการที่นี่เพราะคิดวานาจะมีอุปกรณออกกําลังกายใหเราใชเยอะ ก็มาใชบริการกันเองไมไดมีใครแนะนํา เคาเปดมาไดนานแลวเหมือนกันนะ คิดวานาจะดีเหมือนกัน อาเลยลองมาดู

113

แลวก็ติดใจเพราะน้ําหนักลดลง ที่นี่ชวยไดเยอะ ลดลงมา 3 โล ก็ที่นี่แหละ”

การลดน้ําหนักของอาเอเขากลาววาไมไดมีใครแนะนําวาตองใชวิธีการไหนแตอาศัยจากการอานหนังสือ ดูทีวีและเห็นวาการออกกําลังกายเปนวิธีการที่ปลอดภัยสําหรับการลดน้ําหนัก แตจะทําอยางไรที่จะสามารถลดน้ําหนักไดโดยเปนขั้นเปนตอน สปอรตคลับเปนที่แรกที่เขานึกถึง หากไมนับการออกกําลังกายเองที่บาน ที่สปอรตคลับจะมีคนคอยแนะนําการใชอุปกรณแตละประเภทวา ใชอยางไร ชวยลดสวนไหน และสามารถทําอยางเฉพาะเจาะจงได อีกทั้งสามารถควบคุมตารางการออกกําลังกายของตัวเองวาอุปกรณนี้ใชเวลาเทาไหร ตอดวยประเภทไหนซึ่งสะดวกและเหมาะกับเขา

“ตองเปนการควบคุม เพราะอาเคยลองทําเองมาแลว อยางที่บอกวามันไมไดผลตามที่ตั้งใจ แตถามาที่สปอรตคลับเวลาเจาหนาที่มาแนะน เราจะรูรายละเอียดวาจะทําอยางไร เวลาเทาไร เราควบคุมได ตองควบคุมตัวเอง ไมมีเวลาเออละเหยดวยเวลาที่กําหนด อีกอยางมาใชบริการเพราะลดเฉพาะสวน ฟตเฉพาะสวนได อายุมากขึ้นจะใหซิตอัพอยูที่บานก็ไมไหว ใชอุปกรณชวยมันนาจะดีกวา ถาคิดจะลด การควบคุมตนเองเปนสิ่งที่สําคญั”

ผูศึกษาสังเกตวาอาเอมีการควบคุมตนเองอยางจริงจัง เพราะครั้งที่ผูศึกษานัดพบกับอาเอที่รานกาแฟเล็กๆ นั้น อาเอสั่งกาแฟแตเปลี่ยนจากการใสครีมเทียมมาใชนมสดแทน และอาเอไมทานขนมที่ส่ังมา ซ่ึงเทาที่ผูศึกษาทราบจากภรรยาของอาเอมานั้น ถาเปนชวงเวลากอนที่อาเอจะตัดสินใจมาลดน้ําหนักนั้น อาเอจะใสครีมเทียม 2 ชอน และทานคูกับขนมปงหรือครัวซอง แตขณะนี้อาเอหลีกเลี่ยงที่จะทานทั้งสองสิ่งที่กลาวมา ซ่ึงภรรยาของอาเอกลาววา อาเอปฏิบัติเชนนี้มาตั้งแตเร่ิมการลดน้ําหนักได 2 เดือน เพราะชวงแรกๆ ที่ลดอาเอจะคอยๆ ลดปริมาณ ทั้งสองสิ่งมาเร่ือยๆ จนเปลี่ยนมาเปนการใสนมสดแทนครีมเทียมและไมทานขนมปง เขาใชเครื่องปนจักรยาน ลูวิ่ง และเครื่องชวยซิตอัพ โดย วิ่งบนลูประมาณ คร่ึงชั่วโมง ปนจักรยานครึ่งชั่วโงและซิตอัพตอ โดยซิตอัพจะทําทุกครั้งแตวิ่งกับปนจักรยานจะสลับวันกันเพื่อไมใหกลามเนื้อลาจนเกินไป เปนการเซฟตัวเองเนื่องจากอาเอเห็นวาสิ่งที่เขาทําทั้งหมดเปนการออกกําลังกายแบบหนักทั้งสิ้น เขาจะไมทําการออกกําลังกายอยางหนักหนวงจนเกินไป เพราะเห็นวาไมไดอะไรมากนักดวยอายุของเขา จึงทําแบบเต็มที่เทาที่ทําได

114

แตที่พูดไปเมื่อกี้วา ตองควบคุมนั่นคือความจริงจังที่จะตองทํา ไมเหลาะแหละ ถาอยากผอมก็ตองอดทน ตองควบคุมตนเองใหเปนนิสัยแลวส่ิงที่เราหวังไวจะตามมาดวย”

นอกจากการควบปริมาณอาหารที่ทานและลดหรืองดอาหารมัน อาเอไมไดใชวิธีการอื่นเขามาชวยตอนนี้ เพราะคิดวาการออกกําลังกายและการควบคุมอาหารดังที่กลาวไปนาจะเพียงพอและเปนวิธีที่เหมาะสมกับเขามากที่สุดแลว จึงคิดวายังไมจําเปนตองใชวิธีการอื่นๆ เพราะตลอดระยะเวลา 3-4 เดือนที่ผานมาวิธีการที่ใชอยูก็ไดผลเปนที่พึงพอใจดีอยูแลว หากวายังไมสามารถลดไดเทาที่ตั้งไวอาเอกลาววาคงตองเขาไปปรึกษาแพทยวาควรจะทําอยางไรตอไป อาเออธิบายถึงการรับรูวาวิธีใดที่ดีและเหมาะสมสําหรับตัวเขาวาดูจากทําใหลดน้ําหนักไดจริงหรือไม สบายตัวขึ้น หนาทองลดลง ที่เยากลาววาเหมาะสมเพราะทําใหเขาไมรูสึกวายากลําบากจนเกินไป เมื่อรูสึกดีกับมันก็จะทําใหไมขี้เกียจหรือเบื่อที่จะทํา และไมใชวาเห็นวาออกกําลังกายแลวจะทานมากได ควรทานแตพออ่ิมเพราะทานมากก็ตองเผาผลาญมากซึ่ง ระบบการเผาผลาญก็จะลดลงตามอายุที่มากขึ้น จึงใชการออกกําลังกายเขามาชวย ถาหลังจากนี้น้ําหนักอยูตัว คงที่แลว เขาจะไปที่สปอรตคลับสัปดาหละ1-2 คร้ังสวนวันที่เหลือจะออกกําลังวิ่งเหยาะๆ เดินเร็วอยูที่บานและควบคุมอาหารเชนเดิม ทุกวันนี้เขามาที่สปอรตคลับ 4 วัน โดยสวนใหญจะเปนหลังเลิกงาน 3 วันและ วันหยุดอีก 1 วัน ซ่ึงจะพาลูกชายมาดวย นอกจากนั้นไดแสดงความคิดเห็นตอกระแสความนิยมความผอมที่มีอยูในปจจุบันวาจะผอมไปก็ตองรูวาผอมไปเพื่ออะไร อยากมีสุขภาพที่ดีขึ้นหรืออยากทําตามคนอื่น ถาอยากมีสุขภาพที่ดีขึ้นหรือการทําตามคนอื่นที่ผอม แลวลดน้ําหนักโดยวิธีการที่ถูกตองเหมาะสมก็ทําได แตไมอยากใหหมกมุนมากนักเพราะจะเสียทั้งสุขภาพกายและสุขภาพจิตที่ตองมานั่งเครียด กลัววาจะไมเหมือนคนอื่นซึ่งนี่ไมใชส่ิงที่ดี และปจจุบันนี้ไมไดมีแตเด็กผูหญิงเทานั้นที่อยากผอม เด็กผูชายก็มีแตอาจไมมากเทา เขาเห็นวาเพราะเด็กเห็นตัวแบบดาราบาง ใครตอใครบางก็อยากทําตาม และสิ่งนี้นาเปนหวงถาทําไปแลวสุขภาพไมดี เขาแสดงความคิดเห็นตอกระบวนการหรือวิธีการที่มีการนําเสนออยูในสังคมปจจุบันวาทําใหคนมีทางเลือกมากขึ้น แตบางอยาง ของบางตัวก็ไมรูวาจะไดผลจริงเชนที่โฆษณาหรือไมซ่ึง พิสูจนไดยาก แตถาเห็นวานาจะใชไดหรืออยากลองทําได เชนผลิตภัณฑอาหารเสริมสกัดมาจากเม็ดทานตะวันเพื่อนผูหญิงของเขาก็ใชกัน และชวนใหอาเอลองแตเขายังไมไดลอง เพราะวิธีของเขาก็ดีอยูแลว

“ถาวิธีของเราชักไมไดผลขึ้นมาก็อาจจะสนใจ ส่ิงเหลานี้ที่ชวยในการลดน้ําหนักไดงายขึ้น วันกอนดูโฆษณา ชายังชวยลดได

115

เลย เปนยาถายของฟตเนจําไดเลย เพราะเห็นบอยเหมือนกัน ฟตเนรานขายยาก็มีนะ สมัยนี้เราเขาถึงสิ่งพวกนี้ไดงายขึ้น”

สังเกตไดวาอาเอจะมีการตัดสินใจใชวิธีการที่ตนเองมั่นใจไวกอนและยังไมรับวิธีการอ่ืนๆ เขามา หากวาวิธีที่ตัวเองคิดยังใชไดผลอยู พี่ชัยกับการออกกําลังกายเพิ่มซิกแพค พี่ชัยเร่ิมตนเลาถึงกระบวนการในการจัดการรางกายของเขาวาตลอดชวงชีวิตของเขานั้นไมเคยตองเกิดอาการเปนกังวลกับรูปราง/รางกายของตนเองเลย ดวยความคิดที่วาตนเองเปนผูชายคงไมตองมานั่งใสใจกับสิ่งที่เขาเรียกวา “รายละเอียด” เล็กๆ นอยๆ และดวยความที่พี่ชัยคิดวา การที่ผูชายมาใสใจดูแลรายละเอียดเชนนั้นออกจะเปนการเจาสําอางไปหนอย เขาจึงไมไดใหความสนใจกับเรื่องเชนนี้มาตั้งแตตน และดวยความที่ไมมีคนทัก คนแสดงความคิดเห็นที่กระทบตอจิตใจของเขาอยางแรงตามความรูสึกนึกคิดของเขาแลวนั้น ยิ่งไมมีเหตุผลใดๆ ที่เขาจะมาตองใหความใสใจหรือสนใจในรูปรางของตนเอง “ตอนแรกพี่คิดวาดูแลวไมนาจะเปนเรื่องที่ผูชายตองมานั่งใสใจกับเรื่องพวกนี้ พี่วามันออกจะเจาสําอางไปหนอยกับรายละเอียดพวกนี้” แมวาเขาจะมีความสนใจในเรื่องของการแตงกายและเสื้อผาอยูบางแลว หากแตเขาคิดวาคงไมเหมาะกับรูปรางของเขาสักเทาไรนัก เขาจึงยึดถือการแตงกายแบบชุดลําลองดวยกางเกงยีนส เสื้อโปโล กางเกงผา เสื้อเชิ้ต เปนประจํา พี่ชัยคิดวาเขาเปนคนที่สนใจเรื่องแฟชั่นอยูบางตั้งแตเขาเรียนมหาวิทยาลัย เขาก็สามารถใสเสื้อผาแฟชั่นตามความนิยมได แตในชวงเวลาดังกลาวเสื้อผาผูชายก็เปนเสื้อผาตัวใหญที่เหมาะสมกับรูปรางแตในปจจุบันพี่ชัยคิดวา แฟชั่นเสื้อผา การแตงกายของผูชาย เปนเสื้อผาที่เร่ิมเล็กลง รัดรูปมากขึ้น เนนรูปรางของผูใสมากขึ้น ซ่ึงสิ่งที่เปนแฟชั่นเหลานี้ พี่ชัยยินดีมากที่เขาสามารถนํามาใสในชีวิตจริงของเขาไดในปจจุบัน ซ่ึงเปนผลประโยชนที่ไดรับมาจากการเขาสูกระบวนการลดน้ําหนักของตัวเขาเองในชวงเวลาที่ผานมา การลดน้ําหนักที่เกิดขึ้นกับพี่ชัยคร้ังนี้นั้น เปนประสบการณในการลดน้ําหนักครั้งแรกของเขา และกอนที่เขาจะตัดสินใจเขามาสูกระบวนการจัดการรางกายดวยวิธีการออกกําลังกายที่สปอรตคลับนั้น เขาไดมีการรับรูถึงรูปแบบของรางกายที่เขาตองการอยากจะเปนกอน โดยดูตนแบบจากรายการแฟชั่นตางๆ ซ่ึงมุงดูที่รูปรางของผูชายที่เดินแบบพรอมไปกับการดูแฟชั่นการแตงกาย พี่ชัยจึงแนใจวาตัวเขาตองการที่จะลดน้ําหนักลงโดยการกระชับกลามเนื้อชวงทองใหเกิดซิกแพคและกระชับกลามแขนใหเฟรมขึ้น โดยที่มาของขอมูลที่พี่ชัยไดรับมาจากเพื่อนของพี่ชัยเปนผูแนะนําใหดูและศึกษาขอมูลจากนิตยสารของผูชาย ซ่ึงพี่ชัยกลาววานิตยสารผูชายท่ีคนทั่วไปมัก

116

คิดวามีแตเนื้อหาที่สอไปในเรื่องของเซ็กสนั้น ที่จริงแลวภายในนั้นยังมีเนื้อหาที่แนะนําเรื่องของรูปรางใหกับผูชายดวย “ ดูหนังสือที่คนลดน้ําหนักเคาลดแลวประสบความสําเร็จจะไดเกิดกําลังใจ มันก็ดีนะอานแลวเราก็อยากลองบางคิดวาเคาลดไดเราก็นาจะลดไดเหมือนกัน” หลังจากที่พี่ชัยรับรูส่ิงตางๆ เหลานั้นแลวจึงตัดสินใจลดน้ําหนักโดยการออกกําลังกายและเสริมสรางกลามเนื้อใหกระชับ พี่ชัยเขาสูกระบวนการจัดการรางกายของตนเองโดยมีคูมือเปนหนังสือตางๆ และมีผูแนะนําการใชเครื่องมือในสปอรตคลับเปนผูแนะนําการออกกําลังกายอีกทางหนึ่งใหกับเขา พี่ชัยเร่ิมตนการออกกําลังกายโดยการวิ่งบนลูวิ่งเปนอันดับแรก และเริ่มใชเครื่องปนจักรยานเปนสิ่งตอมา เมื่อพี่ชัยออกกําลังกายดวยเครื่องออกกําลังกายทั้งสองนั้นไดประมาณ 2 เดือนก็เร่ิมใชเครื่องเลนอยางอื่นตามมา เชน เครื่องออกกําลังกายที่ชวยกระชับสวนอกและเครื่องซิตอัพรวมถึงเครื่องชวยออกกําลังบริเวณดานขางลําตัวและแผนหลัง โดยรวมทั้งหมดของการเขาสูกระบวนการในการลดน้ําหนักของพี่ชัยใชเวลาตั้งแตการเริ่มตนจนถึงปจจุบันเปนเวลาประมาณ 1 ป

“กวาจะไดอยางนี้ไมใชเร่ืองงายๆ นะ เหนื่อยมากแตตองอดทน อยากหลอตองทนจริงปะ ตองอดทนเพราะคงไมมีอะไรที่เราจะไดมาอยางงายดายถามันมีคุณคา อยางพี่อยากผอม อยากดูดี ก็ตองพยายาม เหนื่อยมั้ย เหนื่อยแตทําไงไดเราเลือกแลวในเมื่อเลือกเองไมไดมีใครมาบังคับเราตัดสินใจเองก็ตองอดทนรอใหเห็นผลที่เราทําไปซิ หลอไมไดหมายความวาหนาตาอยางเดียว มันรวมหมดรูปราง หนาตา บุคลิกตองดูโดยรวมแลวดี หนาตาดีอยางเดียวแลวไง แตอวนใครจะเอาเดี๋ยวก็เหมือนเดิมหรอก”(หัวเราะ)

พี่ชัยกลาววานอกจากการออกกําลังกายในสปอรตคลับแลว ส่ิงที่สําคัญอีกประการคอืการรับประทานอาหารโดยพี่ชัยกลาววาตัวเขาตองเพิ่มการรับประทานกลวย นม มากขึ้นสําหรับการสรางกลามเนื้อแตตองตัดอาหารจําพวกไขมันจากสัตวที่เคยชอบรับประทานออกไป และตองรับประทานอาหารใหครบทั้งสามมื้อ ซ่ึงเดิมทีนั้นพี่ชัยจะไมรับประทานอาหารเชาเพราะไมเคยชิน แตเมื่อเขาสูการลดน้ําหนักเขาจึงตองเร่ิมรับประทานอาหารเชาซึ่งเปนอาหารจําพวกขาวตม ไขดาว นมและกลวยหอม ซ่ึงการรับประทานอาหารเชานี้มีผลใหเขารับประทานอาหารในมื้อถัดมาในปริมาณที่นอยลง และไมใชเฉพาะผูหญิงที่ตองคุมอาหารผูชายหรือใครก็ตามที่ลดน้ําหนักตองใสใจกับอาหารที่กินเขาไปดวย พี่ชัยเองก็ตองทําแตคงไมถึงกับแบบของผูหญิง เพราะเขาเคยเปดดูเหมือนในนิตยสาร เชน นิตยสารเชพและรูสึกวาอาหารเชนนั้นใหพลังงานนอยไปสําหรับผูชาย เขาเห็นวา

117

ผูชายออกกําลังกายหนัก อาหารที่กินนาจะเพิ่มพลังงานมากขึ้นดวย แตไมใชการทานตามใจตัวเองอยางที่เคยเปนมาแมจะมีการดื่มเบียร เหลาบางแตไมไดมากนัก “เพราะมันลงพุง(หัวเราะ)” กระบวนการดูแลรางกายของพี่ชัยเร่ิมตนจากการตื่นนอนที่เร็วข้ึนกวาเดิมเพื่อออกกําลังกายเองที่บาน เชนการยกเวท การซิตอัพดวยตนเอง หรือวายน้ําหลังจากรับประทานอาหารเชาเสร็จ เมื่อทํากิจกรรมในชวงเชาเสร็จก็ไปทํางานตามปกติ มื้อกลางวันของพี่ชัยโดยสวนมากจะเลือกทานเปนกวยเตี๋ยวหรือกวยจั๊บเพราะเขาคิดวาเปนอาหารที่มีสวนประกอบหลายอยางในหนึ่งจานจะทําใหไมรูสึกอยากทานอีก ในมื้อกลางวันพี่ชัยจะทานไมเกินสองจาน ซ่ึงเปลี่ยนแปลงไปจากกอนการลดน้ําหนักอยางมากเนื่องจากชวงกอนการลดน้ําหนัก พี่ชัยจะรับประทานอาหารที่หนักทองมากกวานี้แมจะปริมาณการรับประทานจะเทาๆ กันคือ หนึ่งถึงสองจานแตประเภทอาหารที่ทานตางกัน เชน ขาวขาหมูซ่ึงเปนอาหารจานโปรด เปนตน อาหารเชนนี้ในปจจุบันพี่ชัยจะเลี่ยงแตบางครั้งก็กลับมาทานบาง และการออกกําลังกายจะเริ่มตนอีกครั้งที่สปอรตคลับตั้งแตเวลาประมาณหาโมงเย็นถึงหนึ่งทุม พี่ชัยกลาววาชวงเวลาที่ออกกําลังกายเขาทุมเทเวลาใหเปนพิเศษหลังจากออกกําลังที่สปอรตคลับแลว เขาจะกลับไปรับประทานอาหารเย็นกับครอบครัวหรือเพื่อนที่รานของเขาซึ่งอาหารที่ทานในมื้อเย็นนั้นพี่ชัยจะเนนผักและปลาเปนพิเศษทานขาวหนึ่งจานปกติจะไมเกินไปจากนี้ จากกระบวนการทั้งหมดที่พี่ชัยทําดูเหมือนวาจะเปนสิ่งที่หนักหนาพอสมควรแตสําหรับพี่ชัยแลวกิจกรรมเหลานี้เปลี่ยนจากความหนักหนามาเปนความเคยชินและเปนสิ่งที่ตองทํา และไดรับกําลังใจจากเพื่อนฝูงที่เขาเห็นวาอาจเพราะสงสารเขาดวยก็เปนได

“แรกๆ ก็หนักเหมือนกันเพราะไมเคยทําขนาดนี้ มีเบื่อบางแตพอทําไปเรื่อยๆ มันก็ชิน รูสึกวาทําไมเราตองทรมานตัวเองขนาดนี้ของชอบก็ไมไดกินแตพอนึกวาออกกําลังกายไปตั้งเยอะจะมาเพิ่มดวยการกินเขาไปอีกก็อยาดีกวา ความรูสึกพี่พอมาเห็นตัวเองมีการเปลี่ยนแปลงก็เร่ิมชอบเหมือนพวกหลงตัวเองเลย คิดวามันดูดีจังแฮะ(หัวเราะ) ตอนนี้ทุกอยางที่ทํามันเปนความเคยชินกลายเปนกิจวัตรประจําวันไปเลย คิดอยูในใจวาถาไมอยากกลับไปเปนแบบเดิมอีกก็ตองทําอยางนี้ กลัวอวน”

ผูศึกษาคิดวาพี่ชัยคงชินแลวจริงๆ เนื่องจากเคยไปที่สปอรตคลับขณะที่พี่ชัยออกกําลังกายอยูนั้น สีหนาทาทางของเขาดูสบายๆ และหลังจากเสร็จสิ้นกิจกรรมแลวเขายังดูสดชื่น ไมมีทาทางของความเหน็ดเหนื่อยปรากฏใหเห็น เขากลาววา “มันก็ชินแตในใจเราคิดวาเราตองทํา ตองทํา ฉันไมอยากอวนอีกแลว ประมาณเนี้ยแตเราไมไดแบบเหนื่อยมากเหมือนตอนเริ่มใหมๆ”

118

เดิมทีพี่ชัยไมรูสึกวาตัวเองอวน แตเมื่อเกิดเรื่องราวความผิดหวังในครั้งนั้นจึงเหมือนเปนส่ิงที่สะกิดใจเขา ทําใหเขาหันมามองตัวเอง แมบางครั้งจะคิดวาเปนตัวของต ัวเองดีกวาจะสนใจทําไม เมื่อคิดดูดีแลวเขาเห็นวาไมใชเพื่อเร่ืองผูหญิงเพียงอยางเดียว ถึงตอนแรกจะคิดเชนนั้นก็ตาม แตเมื่อลดน้ําหนักไปเรื่อยๆ พี่ชัยคิดขอบคุณเรื่องที่เกิดขึ้นเชนกันที่ทําใหเขาหันมาดูแลตัวเอง“ทาํใหเราดูดีขึ้นทั้งในสายตาเราเองและคนอื่นๆ ไมอยากอวนแลว อวนแลวมีเร่ืองใหเจ็บเยอะนะเนี่ย” พี่ชัยใหความคิดเห็นตอกระบวนการลดน้ําหนักที่มีอยูในปจจุบันของสังคมไทยวาคนที่หันมาลดน้ําหนักลวนมีจุดมุงหมายดวยกันทั้งสิ้น บางคนไมไดมาเพื่อดูแลสุขภาพอยางที่กลาวอาง แตอาจจะมาแบบตัวเขาที่มาเพื่อทําตัวเองใหดูดีก็เปนได วิธีการที่มีในปจจุบันก็เปนทางออกใหคนไดเลือกใช บางคนเขาสถาบันที่มีช่ือเสียงก็อาจจะสบายขึ้น ไมตองออกแรงมากเพื่อ แตใชเครื่องมือเทคโนโลยีทั้งหลายชวย ยิ่งมีทางเลือกมากขึ้นคนก็ยิ่งหันมาสนใจกันมากขึ้น แตสําหรับพี่ชัยการออกกําลังกายคือส่ิงที่ดีที่สุด แมจะชาแตก็แนนอนสําหรับเขาและเหตุที่ไมเลือกไปสถาบันลดน้ําหนักตางๆ เพราะเขารูสึกวานาจะเหมาะสมกับผูหญิงมากกวาหาก ผูชายเขาไปคงแปลกๆ และที่สําคัญคือ“ไดยินมาวาคอรส หนึ่งๆ ราคาแพงมากเหมือนกันไดผลจริงรึเปลาก็ยังไมแนใจ พี่คงไมมีเงินมากพอไปทําอยางนั้น มันแพงอะ”

“พี่ชอบหุนตัวเองตอนนี้มากที่สุดพอใจมากๆ เพราะมันดูดีที่สุดแลวในความคิดของพี่คนอื่นๆ ก็ชอบนะ อยางเมื่อกอนที่ไมไดอวนก็รูสึกเฉยๆ เคยผอมก็จริงแตวามันดูไมดีเทาไร มันไมเฟรม ออกจะแหงๆ ออนแอๆ ยังไงไมรู พอมาอวนขึ้นแบบกอนที่จะลดก็ไมเอานะ ดูไมเทหอะ(หัวเราะ) มันก็ตัวอยางนี้แหละ แตวาไมมีกลามเนื้อแบบตอนนี้ ชอบแบบนี้ที่สุดแลว แตไมรูจะเปนแบบนี้ไดอีกกี่ป(หัวเราะ) ถาเปนไดอยางนี้ตอไปอีกนานๆ ก็ขอเปนแบบนี้นี่แหละยืนยันครับ”

นี่คือคําตอบของพี่ชัยตอความพอใจในรูปรางของตนเอง ดูเหมือนวาความพอใจในรูปรางของพี่ชัยจะผูกติดอยูกับความคิดของคนอื่นๆ ที่อยูรอบขางเขาดวยเชนกัน นวดสลายไขมันวิธีการลาสุดของ พี่เปล ภายในระยะเวลากวาสิบปที่มีชีวิตอยูกับการลดน้ําหนัก แมวาบางชวงก็เปนเพียงการควบคุม รักษาระดับน้ําหนักใหคงที่หรือบางชวงจะหางหายไปบางก็ตาม อาจจะกลาวไดวาพี่เปลก็

119

เปนหญิงสาวคนหนึ่งที่ช่ืนชอบกับรูปรางที่ผอมบางตามแบบฉบับของเธอ คือหนักไมมากไมนอยไปกวา 49 กิโลกรัม พี่เปลเร่ิมเขาสูกระบวนการจัดการรางกายใหผอมตั้งแตอายุ 19 ยางเขา 20 ป ในครั้งแรกของการลดน้ําหนักหลังจากที่โดนเพื่อนทักวาอวนซึ่งเปนเหตุการณที่ไมเคยเกิดขึ้นกับเธอมากอนหากไมนับรวมชวงชีวิตในวัยเด็ก เมื่อพบกับเหตุการณดังกลาวแรกเริ่มนั้นเธอรูสึกวาสิ่งที่เพื่อนพูดนั้นจริงหรือไม จึงกลับไปถามครอบครัว คนในครอบครัวบอกวาเธออวนขึ้นแตไมมากมายอะไรและไมไดดูนาเกลียด เธอจึงเริ่มเบาใจขึ้น แตเมื่อเพื่อนหลายคนเริ่มทักเปนเสียงเดียวกันวาเธออวน เธอจึงตัดสินใจวาจะตองลดน้ําหนักลงใหไดภายในสามเดือนของชวงการปดภาคเรียนเนื่องจากความไมคุนเคยกับเสียงทักทายเหลานั้น ไมคุนเคยกับการตองเปนคนอวน พี่เปลเร่ิมกระบวนการในคร้ังนี้โดยการลดปริมาณอาหารทุกมื้อ เพื่อขจัดน้ําหนักที่เกินมาถึง 6 กิโลกรัมนั้นออกไป ในครั้งแรกที่ลดน้ําหนักพี่เปลไมรูวาจะตองทําอยางไร เธอเคยไดยินแตการลดอาหาร อดอาหารจึงตามที่เคยไดยินมา รูวาดาราควบคุมอาหารก็ทําตามโดยคิดวาดาราทําไดเธอก็นาจะทําไดเหมือนกัน แมจะมีความคิดแรกๆ วาจะใชยาลดน้ําหนักหรือไม แตคิดไปคิดมาแลวเธอก็กลัวทั้งการใชยาวาทานไปแลวอาจเปนอะไรขึ้นมาได และกลัวพอแมจะรูเพราะปดเทอมตองอยูบาน เธอกลาววาขณะที่ลดอาหารเปนการลดอยางจริงจังอาจดวยอารมณแคนเคืองเพื่อนที่มาวาเธออวนไดอยางไรซ่ึงเธอไมชอบและรับไมได พี่เปลจึงใชวิธีทานขาวตอนเชาประมาณ 1 ทัพพี ทานแตผัก ไมทานเนื้อ-หมู มื้อก็เชนเดียวกัน มื้อเย็นไมทานขาวแตจะดื่มน้ําเตาหู 1 ถุง บางวันดื่มน้ําผลไมปนสลับกันไปอยางนี้ทุกเย็น จนในชวงหลังแมบอกใหเธอทานเนื้อทานหมูบางการอดเชนนี้ไมดีนัก พี่จึงทานบางแตเนื้อติดจะไมทาน ไมเชนนั้นจะไมไดผล

“บางวันพี่ก็ไมกินขาวเย็นเลยนะ ตองทําใจใหไมหิว ถาหิวก็กินน้ําเอา เชื่อมั้ยสามเดือนเปดเทอมผอมเลย แตไมไดหนักเทาเดิมนะ อวนกวาตอนเขาปหนึ่งใหมๆ โลหนึ่งเอาใจที่บานเคาไมอยากใหผอมพี่เลยเพิ่มใหโลหนึ่ง(หัวเราะ)”

ประสบการณจากการโดนทักจากเพื่อนในครั้งนั้นทําใหพี่เปลดูแลเรื่องการรับประทานอาหารของตัวเธอเองโดยตลอดระยะเวลาที่เรียนอยูในรั้วมหาวิทยาลัย จากการลดน้ําหนักลงไดแลวในชวงที่เรียนมหาวิทยาลัยเรียกไดวาพี่เปลมีชีวิตอยูแบบการเฝาระวังตัวเองโดยตลอด เนื่องจากวิธีในการรับประทานอาหารของเปลไมไดเปลี่ยนแปลงไปเลยจากชวงที่ลดน้ําหนัก มีบางเปนบางมื้อเชนมื้อเย็นที่พี่ เปลหันมารับประทานอาหารแทนน้ําเตาหูหรือน้ําผลไมปน ซ่ึงวันแบบนี้จะมีประมาณ 3-4 วันตอสัปดาห และมีบางชวงที่เธอไมควบคุมการรับประทานอยางเครงครัดเนื่องจากเปนชวงสอบเธอจึงรับประทานมากขึ้นกวาเดิมเนื่องจากความเครียดและไมอยากใหรางกายขาด

120

อาหาร ซ่ึงเธอคิดวาเปนชวงที่สําคัญ นอกจากเวลานี้แลวชวงเวลาอื่นก็ยังคงอยูภายใตการควบคุมเชนเดิม ผูศึกษาเคยถามพี่เปลวาเหตุใดจึงตองทําขนาดนั้น เธอกลาววาเพื่อเปนการทําใหเกิดความอยูตัวของน้ําหนักและเปนความเคยชิน ไมเพียงเทานี้ เทคนิควิธีการที่พี่เปลนํามาใชในการลดน้ําหนักตลอดตั้งแตชวงที่เรียนมหาวิทยาลัยถึงปจจุบันเพื่อใหผอมบางคือ การแขมวหนาทองเกือบตลอดเวลา เธอกลาววาเปนวิธีการที่ใชไดผล เพราะจะทําใหหนาทองกระชับ ตึงและไมยื่นไดงาย เมื่อทําบอยๆ จะเกิดความเคยชินไปเองและยังทําใหหนาทองไมยื่นอีกดวย รูปรางของเธอจะดูดีมากขึ้น“ทําบอยๆ ก็จะชินไปเอง แลวหุนจะดีนะ เพราะวาไมมีหนาทองยื่นนูน ใสเอวต่ําไดสบาย” หลังจากที่ผานพนชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยมาแลวนั้น ชีวิตประจําวันในเรื่องของอาหารการกินของพี่เปลก็เปลี่ยนแปลงไป เนื่องมาจากการตองใชชีวิตในวัยทํางาน พี่เปลกลาววาในครั้งนี้ความอวนเริ่มเขามาทักทายเธอซึ่งมีสาเหตุมาจากความเครียดในการทํางาน เพราะเมื่อเธอเริ่มทํางานไปไดหกเดือนก็เร่ิมสังเกตวาเสื้อผาที่สวมใสนั้นคับ แนน และสรางความอึดอัดใหกับเธอ เธอจึงแนใจแลววาความอวนมาเยือนเธอแลว คร้ังนี้พี่เปลใชวิธีการแบบเกาผสมแบบใหมเขามาชวยแกไขปญหาความอวนที่เพิ่มขึ้นมาจากเดิมจํานวน 4 กิโลกรัม “คราวนี้พี่ใชวิธีกินมื้อเชาเปนพวกโจกบาง น้ําเตาหูบาง ตอนกลางวันกินธรรมดากับเพื่อนที่ทํางานแตวาของมัน ของทอดงดไปเลย เพราะชวงที่มาทํางานตามใจปากมากกวาตอนเรียนทั้งที่ตอนเรียนก็คุมไดนะ แตพอมาทํางานอยากก็กินอะ เครียดไมสนเลย พออวนขึ้นถึงสํานึกไดวาไมนาเลย(หัวเราะ) ตอนเย็นพี่กินยําบาง สมตําบางแลวก็ใชอาหารเสริมมาชวย เปนสารสกัดจากเมล็ดดอกทานตะวัน จากสมุนไพรอะไรนี่แหละ เพื่อนที่ทํางานบอกมาวามันจะชวยจับไขมันอะไรประมาณนี้ พี่ก็เลยไปซื้อมากิน กินวันละเม็ด มันเปนแผง กินงายมาก พี่กินทุกวันนะ ทําอยางที่บอกมานี่ทุกวัน ที่ตองใชตัวชวยเพราะวาไมชอบออกกําลังกายแตอยากหุนดีไง ทําอยางนี้อยูประมาณ 4 เดือนเห็นผลลดลงมาเทาเดิมเลย ลดไดก็ดีใจมาก คือความรูสึกมันเหมือนกับวาเรากลับมาเปนเราแลว ไมอวนแลว ตั้งแตนั้นมาก็ตองคอยปรับอาหารการกินใหมอีกเพราะวาอาหารเสริมนั่นเวลาผอมแลวก็กินบางไมกินบาง แตก็ยังกินอยูนะไมไดเลิก แตจะเนนที่การกินมากกวา มื้อเชาก็พยายามกินขาวทุกวันแลว ไปลดมื้ออ่ืนแทน ลดพวกแปงถาเล่ียงไดก็เล่ียงไปเลย เพราะมันจะทําใหอวนงายมากๆ ของมันก็ตองลดหรืองดไปเลย แลวเพิ่มผลไมเพิ่มผักเอา พี่วาถาเราควบคุมตัวเราเองไดมันก็จะไมอวนนะ แตบางทีเราก็เครียดจนหลุดไง” จากประสบการณที่ผานมาทั้งสองครั้งของพี่เปลทําใหพี่เปลมีความคิดในการหาวิธีการมาปองกันความอวนที่จะเกิดขึ้นกับตัวของเธอเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งวิธีการคือ การออกกําลังกาย คร้ังนี้พี่เปลใชวันอาทิตยซ่ึงเปนวันวางไปออกกําลังกายโดยการวิ่งที่สวนสาธารณะขางที่พักของเธอเองในชวงเชาและในชวงเย็นของแตละวันถาเธอมีกําลังพอเธอจะเตนแอโรบิกคนเดียวตามวิดีโอที่เธอหาซื้อมา

121

โดยพี่เปลใหเหตุผลวาแมจะไมชอบการออกกําลังกายมาแตไหนแตไรแลวก็ตาม แตเธอก็ตองทําหากทําไดเพราะอยางนอยวิธีการนี้ก็จะเปนสวนหนึ่งที่ชวยเพิ่มความมั่นใจตอตัวของเธอเองวาเธอไดปองกันอยางเต็มที่แลว “พี่คิดวาถาทําไดอยางเต็มที่มันก็ทําใหเรามีความมั่นใจมากขึ้น ไปออกกําลังกายก็ไปวิ่งบาง แอโรบิกเอาบาง ไมไดทําทุกวันหรอก ถาวางและมีแรงก็ทําคะ” หลังจากที่ไมเคยประสบกับความอวนมาเปนระยะเวลานาน โดยรักษาน้ําหนักอยูที่ 47-48 กิโลกรัมเรื่อยมานั้น เมื่อประมาณสองปที่ผานมาไดเกิดเหตุการณซ่ึงพี่เปลไดกลาวไปแลว เปนเหตุใหพี่เปลตองอวนอีกครั้งตามความคิดของเธอ และในครั้งนี้เปนการหาทางออกโดยวิธีการที่พี่เปลกลาววาเปนวิธีการที่ไมถูกตองและเกิดผลเสียตอตัวเธอเอง ในครั้งนี้พี่เปลมุงเขาหาการใชยาลดน้ําหนักโดยเธอคิดวามันเปนวิธีการที่ทําใหน้ําหนักของเธอลดลงอยางรวดเร็วที่สุด ทั้งที่คร้ังที่ผานๆ มาพี่เปลไมเคยใชยาลดน้ําหนักเลย แตในครั้งนี้พี่เปลใชมันเพียงเพราะเห็นวามันรวดเร็วและครั้งนี้พี่เปลก็ไดรับผลกระทบทางสุขภาพดวย

“คร้ังนี้เพราะเห็นวามันขึ้นเยอะขึ้นมา 6 โลไดไมกี่เดือนเองอะ พี่ก็คิดวาเอาไงดี เลยนึกถึงยาจากเคยกลัวใชมั้ย แตตอนนั้นคิดวาเราก็โตแลวนี่หวา แลวใชยาจากคลินิกที่คอนขางมีช่ือเสียงดวย ก็เลยไปปรึกษาที่คลินิก เคาก็ถามพี่วาจะลดกี่กิโล พี่บอกวาประมาณ 6 กิโล เคาก็จัดยามาให พี่ตองกินยาเชา-เย็น คร้ังละเม็ด กินอยูประมาณ 4-5 อาทิตยเองมันก็ลดลงไปเหลือเทาเดิมเลยนะ พี่ก็โอโหเร็วจัง หลังจากนั้นพี่ไมไปอีกเลยนะเพราะคิดวาลดไดแลว ดวยความที่กลัวมันเกิดโยโยพี่ก็คุมอาหารอยางที่เคยทํามาแตแบบวาหนักเลยนะเหมือนตอนที่ลดตอนอยูมหาลัยเลยอะ มันดูเหมือนงายนะ แตขอบอกวากวาจะผานมาไดแทบแยเลยนะ โทรมเหมือนกัน”

จากการควบคุมน้ําหนักตัวเองอยางหนัก พี่เปลจึงเห็นวาตัวเธอนั้นดูโทรมเกินไปทั้งที่เมื่อกอนเธอก็หนัก 47 กิโลกรัม พี่เปลจึงตัดสินใจเพิ่มน้ําหนักอีกสองกิโลกรัมเปน 49 กิโลกรัม เพื่อใหตัวเธอดูดีขึ้นในสายตาของเธอและคนรอบขาง ในการเพิ่มน้ําหนักนั้น พี่เปลใชวิธีการเพิ่มปริมาณของอาหารและประเภทอาหารที่กินใหมากขึ้น เชน เพิ่มปริมาณของขาว เพิ่มการทานของวางบาง ซ่ึงใชเวลาอยูเกือบสองเดือนพี่เปลมีน้ําหนัก 49 กิโลกรัม ในระดับน้ําหนักนี้พี่เปลไดรับคําชมจากเพื่อนๆ และเพื่อนรวมงานรวมถึงสมาชิกในครอบครัววาพี่เปลดูดีขึ้น สดใสขึ้น ซ่ึงพี่เปลเองก็ภูมิใจกับคํากลาวชมนั้น และตั้งใจอยางแนวแนวาเธอจะตองผอมแบบนี้ตอไป “พี่พอใจมากๆ เลย

122

นะกับหุนที่เปนอยู เพราะวามันกําลังดี เพรียวงาม รูสึกดีและมีความสุขกับรูปรางของตัวเอง พี่วาพี่ดูไมนาเกลียดนะ ออกแนวกะทัดรัด พอใจมาก” พี่เปลกลาววาที่ผานมาพี่เปลก็ชอบและพอใจกับรูปรางของตนเองวาโดยตลอดหากไมนับชวงเวลาที่น้ําหนักขึ้น ซ่ึงอาจจะพอใจมากกวารูปรางที่เปนอยูในตอนนี้ แตพี่เปลคิดวาเมื่อมีอายุที่มากขึ้นการผอมจนเกินไปก็อาจจะไมใชส่ิงที่ดีสําหรับตัวเอง และอาจจะทําใหเธอดูโทรมมากกวาผอมในแบบที่สวยงามอยางที่ตองการ เธอจึงตัดสินใจเพิ่มน้ําหนักขึ้นอีกสองกิโลกรัมดังที่กลาวมา สําหรับในอนาคตพี่เปลกลาววาอยากใหรูปรางคงอยูอยางที่เปนอยูในปจจุบัน หากเปนไปไดก็ขออยาใหอวนกวานี้มากนักเพราะไมมั่นใจวาตัวเองจะดูดีหรือไม ในปจจุบันนี้พี่เปลใชวิธีการในการจัดการรางกายทั้งการควบคุมอาหาร ออกกําลังกาย ทานผลิตภัณฑเพื่อชวยในการลดน้ําหนัก และวิธีการลาสุดที่พี่เปลใชคือ การนวดสลายไขมันจากสถานเสริมความงาม โดยใชวิธีนี้มาประมาณ 7-8 เดือนซึ่ง เพื่อนของเธอแนะนํามาเนื่องจากเห็นรานนวดและสปาที่ใชบริการอยู มีการนวดแบบนี้จึงลองและมาชวนพี่เปลไปดวย ซ่ึงเธอรูสึกวาสบายตัวดี พี่เปลเคยถามทางรานวาน้ํามันหรือครีมที่ทาทํามาจากอะไรไดรับคําตอบวาเปนสมุนไพร เวลาที่นวดจะรูสึกรอนเล็กนอย จะนวดวนเปนวงกลมคลึงไปมาที่หนาทอง ตนขา เพราะพี่เปลเนนสองที่นี้มากที่สุด เปนการนวดเฉพาะสวน ไปทําเดือนละครั้ง เสียคาใชจายครั้งละประมาณหนึ่งพันบาท เธอชอบและคิดวาเหมือนกับเปนการดีทอกซไขมันใหออกจากรางกาย โดยรวมแลวพี่เปลก็ใชวิธีการในการจัดการรางกายที่หลากหลายและมีการจัดการรางกายที่อยูในระดับที่เกือบเขมขน มีการเฝาระวังตนเองอยูตลอดเวลาโดยเฉพาะเรื่องของการรับประทานอาหารและวิธีการปจจุบันที่ใชอยูตลอดระยะเวลา 7-8 เดือนที่ผานมา ซ่ึงเราจะเห็นไดวาชวงเวลากวาสิบปที่ผานมาพี่เปลอยูกับการจัดการรางกายตลอดมา น้ํากับการเฝาระวังตนเอง จากการเปนนักกีฬาที่มีแตการบํารุงรางกายอยางดีเพื่อใหรางกายมีความสมบูรณ และความที่ไมเคยคิดวาตัวเองมีรูปรางอวน ตัวใหญอยางที่คนอื่นบอกเมื่อเขามหาวิทยาลัย เมื่อเกิดความจําเปนที่จะตองจัดการกับรางกายของตนเองใหผอมลง น้ําจึงไดรับคําแนะนําจากรุนพี่ที่ดูแลเธอขณะที่เธอเขาเปนเชียรลีดเดอร วิธีการที่น้ําใชในการลดน้ําหนักครั้งแรกนั้น น้ํากลาวถึงประเด็นนี้วา ตนเองตองใชความพยายามอยางมากในการลดปริมาณอาหารจนกระทั่งตองควบคุมอาหารบางประเภทที่เปนไขมัน อาหารหวาน และอาหารจําพวกแปง ซ่ึงน้ํากลาวในภายหลังวาเปนความรูสึกที่ลําบากและทรมาน

123

มากในชวงแรกๆ เพราะเธอตองอดทานอาหารหลายอยางที่เคยชอบ “ดวยการไมเคยอดและตองมาอดมันลําบากเหมือนกันนะ แตในเมื่อคนอื่นไมกิน น้ําก็ตองไมกินดวย ไมเชนนั้นน้ําหนักก็จะไมลดลง และถาเราผานชวงนั้นมาไดมันก็จะสบายขึ้นคะ แตน้ําแทบจะไมไดใชการออกกําลังกายซึ่งน้ําใหเหตุผลวาไมมีเวลาพอที่จะไปออกกําลังกายเนื่องจากตองซอมวันละหลายช่ัวโมง แตการซอมก็เปนสิ่งหนึ่งที่ชวยใหน้ําผอมลง หลังจากที่ผานการเปนเชียรลีดเดอรมาแลว และมีกิจกรรมอื่นๆ ที่น้ําไดเลามาจึงตองทําการลดน้ําหนักอีกเนื่องจากการลดในครั้งแรกยังไมไดรูปรางที่พอดีในความคิดของรุนพี่ของเธอและในความคิดของน้ําเอง น้ําจึงเขาสูกระบวนการในการจัดการรางกายใหผอมลงอีกครั้ง โดยมีเจ (รุนพี่กะเทยที่ชักชวนน้ําเขาประกวดและทํากิจกรรมตางๆ) มาชวยดูแลน้ําเรื่องอาหารการกิน การออกกําลังกาย พาเธอไปวิ่งบาง เลนแบตมินตันบาง บางทีก็พาไปอบตัว ดูแลน้ําแทบทุกอยาง เจบอกกับน้ําวาตองลดน้ําหนักลงอีกเพราะน้ํายังดูตัวใหญอยูซ่ึงเธอก็เห็นดวย คือเมื่อไปเทียบกับคนอื่นน้ําเห็นวาเธอตัวหนากวา ดูตางกับคนอื่น การ ลดน้ําหนักครั้งนี้เธอรูสึกวางายกวาครั้งแรก เนื่องจากเคยทําไดมาครั้งหนึ่งแลวจึงคิดวามันไมยากเทาไร อีกทั้งมีคนคอยเชียร ทําใหรูสึกสนุก ในครั้งนี้น้ําตองลดลงมาอีกประมาณ 3 กิโลกรัม แตไมมีจํากัดเวลาในการลดเธอทําไปเรื่อยๆ พรอมกับการประกวดซ่ึงมีไมบอยนักภาคเรียนละ 1-2 คร้ัง บางครั้งก็ไปเปนพริตตี้เกี่ยวกับคอมฯ ทอคกิ้งดิกทบาง สลับกันไป คุณพอคุณแมของเธอไมวาอะไรเพราะน้ํายังเรียนไดเกรดที่นาพอใจอยู และเปนกิจกรรมที่เสร็จภายในวันเดียว ไมเหนื่อยมากและไมอันตราย “แมชมน้ําดวยนะวาสวยขึ้นไมเปนการดบาสอีกแลว แตตอนแรกแมก็ไมอยากใหลดหรอกพอลดไปลดมาก็เห็นดวยเฉยเลย (หัวเราะ)”

กลาวไดวาตั้งแตเขาเรียนในมหาวิทยาลัยจนถึงปจจุบันน้ําก็ยังไมไดออกจากกระบวนการในการจัดการรางกายของตนเองเลย ดวยความจําเปนตอการเขารวมกิจกรรมตางๆ ที่มีผูแนะนําใหทําและความสนใจของตนเองที่จะทํา น้ําจึงมีการจัดการตนเองอยูตลอดเวลา วิธีการที่น้ําใชมาโดยตลอดชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย คือการงดทานอาหารที่มีไขมันและของหวาน การจํากัดปริมาณอาหารอยางเครงครัด พรอมทั้งมีการออกกําลังตามสถานที่ที่เปดบริการ เชน ฟตเนส หรือ การวายน้ํา เหลานี้เปนกระบวนการหรือวิธีการในการลดน้ําหนักของเธอ

ปจจุบันน้ํากลาววาไมตองลดน้ําหนักอีกแลว เพียงแตควบคุมน้ําหนักเทานั้น วิธีการที่น้ําใชในการควบคุมน้ําหนักคือการออกกําลังกายพรอมทั้งควบคุมอาหารมื้อเย็นที่จะทานแตอาหารเบาๆ เทานั้นหลังจากที่น้ําออกกําลังกายเสร็จ น้ํากลาววาเปนความเคยชินในการรับประทานไปแลว เพราะในปจจุบันมีโอกาสนอยมากที่น้ําจะทานของหวานตางๆ เนื่องจากความไมรูสึกอยากในสิ่งนั้น ซ่ึงในตอนนี้น้ําเองก็ไมไดตั้งใจวาจะไมทาน และการออกกําลังกายสวนใหญของน้ําจะใชการ

124

วิ่งกับลูวิ่งและการออกกําลังกายแบบกระชับสัดสวนซึ่งน้ําไดรับคําแนะนํามาจากเพื่อนและการดูหนังสือหรือบางครั้งก็วายน้ําแลวแตความสะดวก

แมวาในปจจุบันน้ําจะกลาววาตัวเธอไมไดลดน้ําหนักแลวก็ตาม แตน้ําก็ยังมีการจัดการรางกายของตนเองโดยการควบคุมน้ําหนักอยู ผูศึกษาจึงสังเกตไดวาน้ําจะมีการเฝาระวังพฤติกรรมการรับประทานของตัวเองอยูตลอดเวลา ซ่ึงเธอเรียกสิ่งนี้วาความเคยชิน ในการพบกันอีกครั้งหนึ่งกับน้ํา ผูศึกษาตองการดูวิถีชีวิตโดยทั่วไปของน้ํา เราจึงนัดพบกันที่แหลงพบปะซึ่งเปนที่นิยมของวัยรุนในเมืองหลวง ในครั้งนี้น้ําแตงกายดวยเสื้อปลอยชาย คอเชิ้ต สีชมพูออน และใสกระโปรงยีนสส้ันสีซีด สะพายกระเปาใบใหญพอประมาณสีขาวครีม สวมรองเทาผาใบ และแตงหนาออนๆ ตามสมัยนิยม วันนี้เรามีนัดทานขาว เดินดูของและสนทนากันไปเรื่อยๆ ซ่ึงทั้งผูศึกษาและน้ําเดนิเขาไปนั่งที่รานอาหารแหงหนึ่งและไดส่ังอาหารมาทานกันคนละจาน ผูศึกษาสังเกตไดวา อาหารที่น้ําส่ังจะประกอบดวยผักเพราะน้ําสั่งขาวและยําผักบุงกุงสด ในขณะที่ผูศึกษาสั่งขาวชุดแกงเขียวหวาน จะเห็นไดวาอาหารของน้ําจะไมมีไขมันหรือเนื้อสัตวใหญเลย เมื่ออาหารมาเสิรฟ เราทั้งคูก็นั่งกินไปเร่ือยๆ สักพักน้ํารวบชอน สอมวางลงขางจานและดื่มน้ํา ผูศึกษาถามวาน้ําอิ่มแลวหรือ เพราะผูศึกษาเห็นวาขาวในจานของน้ําและยําที่น้ําสั่งมาลดลงไปเพียงครึ่งจานเทานั้น น้ําจึงตอบกลับมาวา “อ่ิมแลวคะ พี่กินตอเหอะ ไมตองรีบนะเพราะน้ําคิดวาน้ํากินพอแลวอะ”

หลังจากที่ออกจากรานอาหารเราทั้งสองคนไดเดินไปดูและเลือกซื้อของกัน ผูศึกษาชวนน้ําเขารานขายเสื้อผายี่หอหนึ่ง แลวหันไปถามความคิดเห็นของน้ําวาเปนอยางไรบาง ซ่ึงน้ําก็ตอบกลับมาวาดี เสื้อแบบนี้ใสไดตลอดไมตกเทรนด สุดทายเราทั้งสองก็ออกมาจากรานนั้นโดยที่ไดเสื้อติดมือมาคนละตัว ซ่ึงเปนแบบเดียวกัน คนละสีแตที่สําคัญเราทั้งสองใสเสื้อไซสเดียวกัน ทั้งที่ความสูงของเราตางกันเปนสิบเซนติเมตร หลังจากนั้นผูศึกษาถามกับน้ําวาน้ําเคยใชยาลดความอวนบางหรือไม น้ําตอบวาไมเคยใชยาลดความอวน เพราะไมมีความจําเปนสําหรับตนเองและถาที่บานทราบเธอคงถูกตําหนิ น้ํากลาวตอวาทราบมาวาคนที่ใชยาลดความอวนจะผอมไดไมนาน และจะดูโทรมอยางเห็นไดชัด เธอจึงหลีกเลี่ยงวิธีการนี้ในการลดน้ําหนัก อีกทั้งเธอมีสูตรการลดน้ําหนัก อีกทั้งยังมีรุนพี่ดูแลใหคําแนะนําสูตรอาหารในการลดน้ําหนัก คอยเตือนเรื่องการกิน การออกกําลังกาย และน้ํายังคนหาสูตรในการลดน้ําหนักที่เปนสูตรเรงรัดจากอินเตอรเน็ตที่ชวยลดน้ําหนักไดภายในเจ็ดวัน น้ําเลาวาชวงนั้นมื้อเชาจะทานขนมปงโฮลวีต 1 แผน นม 1 แกว หรือผลไม 1 ผล มื้อกลางวันจะทานกวยเตี๋ยวปลาไมใสกระเทียมเจียว 1 ชาม มื้อเย็นทานสลัดผักหรือตมจืดสาหรายกับขาวเปลา 1 ถวย ถาหิวระหวางวันน้ําจะเลือกกินผลไมจําพวกฝรั่งหรือแอปเปล และออกกําลังกายทุกวัน วันละประมาณ 1 ช่ัวโมง ซ่ึงน้ําบอกวาเปนสูตรที่ไดผลดีกับเธอ

125

หลังจากเดินดูของกันเสร็จแลวผูศึกษาชวนน้ําเขารานไอศกรีมและบอกใหน้ําสั่ง เธอจึงส่ังไอศกรีมชอคโกเลต ผูศึกษาสั่งไอศกรีมมะมวง ซ่ึงเราทั้งสองคนจะไดไอศกรีม 3 สกูปเทากัน เมื่อไดรับไอศกรีมผูศึกษาก็ชวนน้ํากินและพูดคุยกันวาน้ํามีดาราที่ช่ืนชอบหรือไมหรือวาน้ํามีใครเปนแบบอยาง น้ําใหคําตอบวา

“ชอบอั้ม พัชราภา คะเปนผูหญิงที่มีเสนหมาก ไมตองแตงหนาก็สวย แตงตัวดูดี หุนดีมาก เคาตัวเล็กนะคะเตี้ยกวาน้ํานิดเดียวแตเราหนักประมาณเดียวกันคะ น้ําชอบสไตลของเคาทั้งการแตงตัว ทั้งการแสดง คือมันดูดีแบบที่ไมตองทําอะไรมาก ใครๆ ก็ชอบเคาคะ สําหรับน้ําเคาเปนคนที่เพอรเฟคนะ”

ผูศึกษาพูดคุยกับน้ําไดไมนาน น้ําก็บอกวาเธอกินพอแลว ผูศึกษาจึงถามวาอิ่มหรือ น้ํากลาววา “มันนาจะพอไดแลวคะ” ซ่ึงในขณะนั้นน้ํากินไอศกรีมไปไดเพียง 1 สกูปเทานั้น เมื่อผูศึกษาถามวาน้ําชอบอานนิตยสารอะไร น้ําตอบวานิตยสารเซเวนทีน ซ่ึงเปนนิตยสารสําหรับวัยรุนหญิงและเปนนิตยสารหัวนอก ซ่ึงน้ํากลาววาในนั้นจะมีเร่ืองราวตางๆ มากมายทั้งเรื่องของแฟชั่น การดูแลรูปรางของผูหญิง เร่ืองสุขภาพ เร่ืองผิวพรรณและผม เซเวนทีนเปนนิตยสารที่น้ําอานเปนประจําและอานมาตั้งแตอยูป 2 แลว เมื่อกินเสร็จเราก็แยกยายกันกลับ

สวนคําวา “มันนาจะพอไดแลว” ของน้ํานั้น หมายความวา “ในวันนี้น้ํากินไอศกรีมเทานี้ก็เพียงพอแลว” โดยน้ําใหเหตุผลวาเพราะเพิ่งทานขาวเที่ยงไปไมนาน (ประมาณ 2 ช่ัวโมง) จึงไมควรกินเยอะ โดยปกติถาน้ําทานไอศกรีมจะทานไมเกิน 2 สกูปเพราะน้ําคิดวาไมใชอาหารจําเปนสําหรับรางกายและทําใหอวนได สวนขาวเที่ยงที่น้ําทานไปเพียงครึ่งจานนั้นน้ําใหเหตุผลวาเพราะมื้อเชาเธอทานขาวเชาและแซนวิชในตอนสายมาแลว ถาทานเยอะกวานี้จะรูสึกอึดอัด เนื่องจากจะเปนวันที่ทานเยอะกวาปกติได เพราะปกติในชีวิตประจําวันของน้ําชวงนี้จะทานขาวเชาเปนขาวตม หรือ โจก หรือขาว และกับขาวที่บาน สวนมื้อกลางวันก็ทานอาหารตามปกติแตจะขอขาวนอยๆ ประมาณครึ่งจาน และมื้อเย็นจะทานอาหารที่เบาทอง เชนยํา สลัด หรือขาวที่มีกับขาวไมมันและไมเนนเนื้อสัตวเทาไรนัก

จะเห็นไดวาแมน้ําจะผานกระบวนการลดน้ําหนักมาแลว แตส่ิงที่เธอปฏิบัติอยูนั้นแทบจะไมตางจากวิธีการที่เธอใชในการลดน้ําหนักเลย และตัวน้ําเองจะมีการเฝาระวังตัวเองโดยตลอดดวยเชนกัน

พี่มายดกับการลงโทษตัวเองดวยการลวงคอ

126

เดิมทีไมเคยสนใจในรูปรางของตนเองแตเมื่อมีโอกาสไดทดลองลดน้ําหนักแลว ก็พบวาตัวเองสวยขึ้นและเปนความคิดที่ไดรับการตอบรับเชนเดียวกันกับความเห็นของเพื่อนๆ เมื่อเปนเชนนี้จึงทําใหพี่มายดติดใจในรูปรางที่ผอมบางของตนเอง

คร้ังแรกของการลดน้ําหนักพี่มายดตัดสินใจลองใชวิธีการที่ญาติผูใหญของเธอแนะนํา เธอทดลองใชยาลดน้ําหนักที่นํามาจากโรงพยาบาลในกรุงเทพจํานวน 1 ชุด เปนเวลา 2 สัปดาห ซ่ึงผลที่ไดรับคือรูปรางที่ผอมบางลง น้ําหนักจาก 52 กิโลกรัมลดลงเหลือเพียง 44 กิโลกรัม รอบเอวของพี่มายดแค 24 นิ้วเทานั้นเพราะน้ําหนักลดลงเยอะมาก “พี่ไมคิดจะลดมากอนเลยนะแตพอลดแลวมันรูสึกดีมากเลย รูสึกวาเราสวยขึ้น ทุกคนก็ชมวาพี่สวยขึ้น น้ําหนักลดลงเยอะมาก กับเวลาแค 2 อาทิตยเอง” พี่มายดกลาววาตัวเธอคิดวาเมื่อผอมแลวสวย ก็ตองผอมและไมอยากกลับไปอวนอีก เพราะกลัวจะไมสวยเหมือนเดิม

หลังจากที่กินยาลดความอวนไปแลวนั้นพี่มายดก็ผอมไดสักระยะและกลับมาอวนขึ้นอีกเนื่องจากโยโยเอฟเฟคที่เกิดมาจากการไมไดทานยาหยุด น้ําหนักจึงเพิ่มขึ้นมาเปน 55 กิโลกรัม เมื่อความอวนกลับมาอีกครั้ง พี่มายดจึงตัดสินใจใชวิธีการใหมโดยไมพึ่งยาลดความอวนอีก จึงเปลี่ยนวิธีการ มาเปนการเปลี่ยนแปลงอาหารการกิน งดขนมจุกจิก กินอาหารหลักนอยลง กินอาหารประเภทตมจืด ผักตม น้ําพริก งดของทอดทุกชนิด

วิธีการของพี่มายดที่ทําเปนกิจวัตรในชวงการลดน้ําหนักครั้งที่สองคืองดอาหารเชา กลางวันทานขาวเพียง ¼ ถวยตวง ทานกับตมจืดไมเอาเนื้อหมู หรือไมก็เปนตมจืดเตาหูกับผัก ถากินกวยเตี๋ยวจะไมใสกระเทียมเจียว ในตอนเย็นจะกินขนมจีนกับน้ําปลาและถั่วฝกยาว พรอมกับสับปะรด นอกจากนั้นการลดน้ําหนักในครั้งนี้พี่มายดยังใชวิธีการออกกําลังกายอยางหักโหมถงึเวลา2-3 นาฬิกาของเชาวันใหม จึงมีเวลานอนเพียงนิดเดียว จนบางครั้งรูสึกเหมือนตนเองเปนโรคที่กินไปแลวจะรูสึกผิดมากๆ เพราะเวลาที่คิดวาตนเองกินเยอะก็จะใชวิธีการลวงคอใหอาเจียนออกมา กระทั่งติดการกินแลวตองอาเจียนออก จนมีอยูวันหนึ่งเธอไปอานหนังสือเกี่ยวกับสุขภาพมีหมอตางประเทศเขียนถึงเรื่องโรคพวกนี้วาการลวงคออาเจียนจะมีผลกระทบทําใหเกิดการขึ้นของขนผิดที่ กลามเนื้อออนแรงเนื่องจากขาดน้ําตาล ซ่ึงเธอก็มีอาการดังกลาวคือขนคิ้วข้ึนระหวางคิ้วทั้งสองขางจนคิ้วติดกัน และเวลาที่ถือของอยูในมือของก็ตกลงไปเฉยๆ ทั้งที่เธอไมไดปลอย รูสึกออนเพลียมากกวาปกติและมีอาการกลามเนื้อออนลา

พี่มายดกลาววาเธอรูถึงโทษของพวกนี้ดี และแมวาจะรูเร่ืองของอาหารและโภชนาการเปนอยางดีก็ไมสามารถจะปฏิบัติตามหลักการกินอาหารที่ถูกตองไดเนื่องจากเปนกังวลอยูกับการลดน้ําหนัก รูสึกหลอนอยูตลอดเวลาวาตัวเองอวน มีอาการซึมเศรา ไมมีสมาธิในการเรียน มีอาการเบลอ พูดไมรูเร่ือง พูดผิดๆ ถูกๆ รูสึกวาสมองสั่งการชา พี่มายดคิดวาสิ่งที่เกิดขึ้นนาจะเนื่องมาจาก

127

การขาดคารโบไฮเดรตของรางกาย ซ่ึงวิธีการที่ตนเองใชในครั้งนี้ก็ไดผลเร็วมาก จึงทํามาเรื่อยๆ บางครั้งก็น้ําหนักขึ้นมาบาง จนกระทั่งเมื่อเรียนจบปริญญาตรีในระยะแรกๆ พี่มายดอยากผอมลงกวาเดิมจึงไปกินยาชุดของหมอที่คลินิกแหงหนึ่งซึ่งเปนการกลับไปใชวิธีกินยาลดน้ําหนักเปนครัง้ที่สองของเธอ ปรากฏวาในครั้งนี้พี่มายดเกิดอาการแพยา เพราะมีอาการคันตามเนื้อตัว ผ่ืนขึ้น ซ่ึงตอนที่ไปหาหมอหมอก็ไมตรวจเช็คหรือใหช่ังน้ําหนัก มีแคการซักถามวาเธอตองการลดกี่กิโลกรัม เธอจึงบอกไปวาตองการลด 3 กิโลกรัมภายใน1 สัปดาหหมอก็จัดยามาให พี่มายดใหเหตุผลของการกลับมากินยาลดความอวนในครั้งที่สองวา เพราะตองการลดน้ําหนักในระยะเวลาอันรวดเร็วซ่ึงเห็นวายาลดน้ําหนักจะชวยสนองความตองการของตนเองได หลังจากการแพยาในครั้งนี้ พี่มายดก็ไมเคยกลับไปลดน้ําหนักโดยใชยาลดความอวนอีกเลย

พี่มายดกลาววาในปจจุบันเธอใชวิธีการควบคุมการกินอาหารอยางเครงครัดและออกกําลังกายอยางสม่ําเสมอ ถาวันไหนกินมากก็ตองออกกําลังกายใหเกิดการเผาผลาญมากขึ้นตามไปดวย โดยปกติพี่มายดออกกําลังกายทุกเย็นโดยการปนจักรยานดวยเครื่องปนเพื่อใหเกิดการเผาผลาญในรางกายวันละ 600 กิโลแคลอรี่ นอกจากนั้นก็จะออกกําลังกายเพื่อบริหารหนาทองดวยการซิตอัพวันละ100 คร้ัง โดยแบงเปนตอนเชา 50 คร้ัง และตอนเย็นอีก 50 คร้ัง ถาวันไหนที่รูตัววากินมากกวาที่กําหนดไวก็จะเพิ่มการออกกําลังกายใหมากขึ้น ในดานของการรับประทานนั้นพี่มายดกลาววาในตอนเชาจะทานอาหารตามปกติใหไดมากที่สุด ทั้งขนมและขาว และจะมาทานอาหารอีกคร้ังตอนบายสองโมงซึ่งเปนอาหารวางที่จัดเตรียมเอาไว เชน ฝร่ัง แตงโม สับปะรด ถาเปนมะมวงจะทานเพียง 2 ช้ินเทานั้นเพราะวามะมวงเปนแปง หรือไมก็จะทานขนมเล็กๆนอยๆ ในตอนเย็นประมาณ 5โมงเย็นจะทานขาวเย็นซึ่งเปนขาวกลองผสมขาวขาวประมาณ 2 ชอนโตะ กินกับตมจืด ผักตมโดยจะเนนผักเปนพิเศษ และจะดื่มน้ําใหได 2 ลิตรตอวันเพื่อที่จะไดไมหิวและเปนผลดีตอผิวทําใหผิวสวยและชุมชื่น นอกจากนี้เนื้อสัตวสวนใหญจะทานเนื้อวัว เนื้อไกและเนื้อปลาเนื่องจากเปนเนื้อที่มีไขมันนอย ซ่ึงสวนใหญถาโอกาสอํานวยพี่มายดจะเลือกเนื้อปลาเปนหลัก ถาเลือกไมไดก็จะไปทานเนื้อไกหรือเนื้อวัวแทน

พี่มายดกลาววาตองมีวินัยกับการทานไมเชนนั้นจะทําใหอวนขึ้นอีก และตองรูวาอาหารประเภทใดควรทานไดเทาไรถึงจะทําใหรางกายไมอวน เพราะถามีการควบคุมที่ดีและมีวินัยในการทาน ออกกําลังกายอยางสม่ําเสมอใหเพียงพอก็จะไมอวนอีก พี่มายดกลาววาที่เธอตองควบคุมดูแลมากมายขนาดนี้ก็เพราะวาเปนคนที่อวนงายมาก ถาไมดูแลอยางจริงจังโอกาสที่น้ําหนักจะขึ้นก็งายมากดวยเชนกัน และยิ่งอายุมากขึ้นการเผาผลาญก็จะยิ่งยากขึ้นดวย เพราะฉะนั้นการปฏิบัติเชนนี้ก็จะเปนสิ่งที่ชวยปองกันความอวนได พี่มายดเลาวาในอดีตเธอเคยชั่งอาหารที่จะกินในแตละมื้อเพื่อหาคาพลังงานของอาหารและนําคาที่ไดในแตละมื้อมาบวกกันเพื่อไมใหเกินคาพลังงานที่เธอตั้ง

128

เอาไว แตในปจจุบันไมไดช่ังอาหารแลวเพราะติดจนเปนนิสัยและควบคุมตนเองไดวาควรจะทานเทาไรในแตละวัน ทุกเชาหลังจากเขาหองน้ําเรียบรอยแลวพี่มายดจะใสชุดที่มีเนื้อผาบางและเบาเพื่อทําการชั่งน้ําหนักของตนเองทุกวัน และยังมีการใชวิธีการลวงคออยูบางเวลาที่รูสึกวาทานเยอะเกินไป

“พี่ยังลวงคออยูบางนะ แอบไปลวงในหองน้ําถาอยูที่ทํางานนะ คือมันรูสึกผิดที่เรากินเยอะ ลวงออกใหส่ิงที่กินเขาไปออกมา แลวก็เปนการลงโทษตัวเองที่กินเยอะ เพราะมันรูสึกผิดนะ”

ในปจจุบันนอกจากการควบคุมอาหารที่ทําเปนประจําและปฏิบัติอยางเครงครัดกับตัวเองแลว พี่มายดยังไดรับขอมูลขาวสารดานการดูแลรูปรางของตนเอง วิธีการกินอาหารและการออกกําลังกายแบบตางๆ จากนิตยสารสลิมมิ่ง (Slimming) นิตยสารที่เนนเรื่องการดูแลรักษาสุขภาพและรูปรางใหดูสวยงามอยูเสมอโดยเฉพาะกับกลุมผูหญิง พี่มายดกลาววาสลิมมิ่งเปนนิตยสารที่เธอชอบอานดูวาในนิตยสารมีการแนะนําวิธีการอะไรบางที่ชวยในการลดน้ําหนัก และบอยคร้ังที่พี่มายดนําขอมูลที่ไดจากนิตยสารมาใชในชีวิตประจําวัน สําหรับวิธีการที่ใชในการลดน้ําหนักที่มีอยูในปจจุบัน พี่มายดแสดงความคิดเห็นวา ขณะนี้มีหลายวิธีใหใชเยอะขึ้นแลวแตใครจะชอบแบบใด ทําแลวไดผลหรือไม สําหรับพี่มายดเธอเลือกแบบของตัวเองเพราะรูสึกวาเหมาะสมที่สุดและยังไมคิดจะลองวิธีอ่ืน ดวยความไมแนใจวาผลจะเปนอยางไรและเธอก็รูสึกวาตัวเองหุนดีแลว “มีวิธีลดเยอะๆ ก็ดี แสดงวามีคนหลายคนที่สนใจลดน้ําหนักหรือตองการลดถึงไดมีวิธีลดน้ําหนักหรือสถาบันตางๆ เปดขึ้นเยอะมาก” 3.3 ผลของการจัดการรางกายกับสุขภาวะ การจัดการรางกายของบุคคลใหเขาสูสภาวะของรางกายที่สังคมอยากใหเปนนั้น ไมวาบุคคลจะใชวิธีการใดๆ ผูศึกษาคิดวากระบวนการหรือวิธีการนั้นยอมมีผลตอสุขภาวะดวยเชนกัน ผลที่ไดรับนั้นเปนทั้งผลที่ดีและไมดีซ่ึงสามารถเกิดขึ้นได รวมทั้งการที่บุคคลเขามาสูกระบวนการจัดการรางกายของตนเอง อาจไมใชเพียงเพื่อใหเกิดความสมบูรณแข็งแรงกับรางกายเทานั้นหากยังสามารถทําเพื่อเปนใหเกิดผลตอสุขภาวะดานอื่นๆ ไดเชนกัน เกรซกับความโทรมของรางกายในสายตาของคนรอบขาง ผูศึกษาได รับรูมาแลวว าในชวงหนึ่ งของการลดน้ํ าหนักของเกรซนั้นมี เสี ยงวิพากษวิจารณจากผูคนที่อยูรอบขางตัวเธอวาเธอโทรมมาก ผูศึกษาไดมีโอกาสถามคนที่รูจักกับ

129

เกรซถึงตอนที่เธอมีลักษณะอยางที่พวกเขารูสึกกันวา “โทรม” นั้นหมายถึงอะไร มีลักษณะเปนเชนไร จึงไดรับเสียงตอบกลับมาวาเธอผอมมาก ผอมจนหนาตาที่สดใสของเธอตอบลง รางกายดูไมมีแรง ซีดเซียวแมวาตัวของเธอยังมีอารมณที่สดใส คุยเลนกับเพื่อนๆ และคนรอบขางไดเหมือนเดิมในชวงแรกๆ เธอไมคิดวาตัวเองโทรม รูเพียงแตวาผอมลง สวนที่ดูเหมือนไมมีแรงนั้น เธอก็ยัคงงวิ่งไปเขาชั้นเรียนได แตจะมีเหนื่อยงายบาง เธอเริ่มมาคิดมากตอนที่ทุกคนบอกวาถาเธอยังเปนแบบนี้อยูไมไดแนๆ ดูไมดีเลย เกรซเลยตองเพิ่มน้ําหนักขึ้น แลวมานั่งนึกดูก็รูวาตัวเองโทรมจริงๆ

“ตาโหลเลยนะ แกมตอบมากผิดจากตอนที่อวนเลยเพราะเวลาเกรซอวนจะออกแกมเปนอยางแรกเลย และลงที่ขาตอดวยที่พุง มันจะเห็นความแตกตางชัดมาก”

การที่เราจะรูสึกอยางไรกับตัวเราบางครั้งความคิดเห็นของคนอื่นก็เปนแนวทางชักนําใหเราเห็นตามดวยเมื่อผานชวงเวลาที่เราเคยเห็นแยงมาแลว เชนเดียวกันกับที่เกรซเปน ผูศึกษาจึงเขาประเด็นเรื่องของผลตอสุขภาวะที่เกรซไดรับหลังจากจัดการกับรางกายใหผอมอยางที่ เกรซตองการแลว เกรซคิดวาเธอแข็งแรงดี มีความสุขดี ซ่ึงพอใจแลวและคิดวาอีกไมนานก็ไดงาน เธออยากกลับไปทํางานมากและคิดวาเธอผอมพอดีแลว ดูดีแลวและดูดีกวาตอนที่เธออวน ความอวนไมดีสําหรับเกรซเพราะเธอตองทํางานและไมเคยอวนมากอนแตนั่นไมไดหมายความวาคนอวนไมดี เธอเห็นวาบางคนอวนแตสุขภาพดีแข็งแรง อยูที่วาเราดูแลตัวเองหรือไม หากใหเลือกระหวางอวนกับผอม เธอก็เลือกความผอมหลังจากทําทาทางคิดอยูสักพัก “เกรซไมไดอยากแคทํางานตอนเรียน เกรซอยากทําเปนอาชีพ โตขึ้นกวานี้จะเปดบริษัทออรแกไนซของตัวเอง อวนไมไดแนๆ” นอกจากนี้ยังอธิบยายคําวาสุขภาพ(ดี) ของเธอวา“ตองไมเหนื่อยงาย แข็งแรง กระฉับกระเฉง คลองตัว สดใส มีความสุข(เกรซหันมาถามผูศึกษาวา มีความสุขนี่ถือวาใชสุขภาพหรือไม ผูศึกษาจึงตอบกลับไปวาแลวแตเธอจะใหความหมายออกมาไมมีผิดหรือถูก เธอจึงใหขอมลูตอไป) คนอวนทุกคนไมใชสุขภาพไมดีเพราะเธอเห็นหลายคนมีความสุข ไปวิ่ง มีความคลองตัว แตเธอก็ไมทราบวาจริงๆ แลวคนนั้นไมสบายหรือไม ในขณะที่คนผอมบางคนก็ไมแข็งแรง ปวยออดแอดก็มี และความสุขของเธอคือการมีความสุขใจอยูบนโลกนี้ ในสังคมนี้ มีความสุขในตัวเอง ผูศึกษาถามเกรซวาใชยาลดน้ําหนักไมกลัวเกิดโยโยเอฟเฟกตหรือ เกรซกลาววามีความรูสึกกลัวเหมือนกัน แตคิดวาไมนาจะเกิดขึ้นกับตนเอง เพราะคิดวาตัวเองนาจะควบคุมเหตุการณตรงนั้นได เธอไมติดยาลดน้ําหนักและใชยาในขั้นออนจึงไมตองใชยาหยุด และเธอใชยาเพื่อใหน้ําหลักลดเทาที่ตองการแลวเธอจะคอยๆ หยดยาไปเองจึงคิดวาไมนาจะอันตรายทุกอยางขึ้นอยูกับจิตใจของตัวเรามากกวาซึ่งตอนนี้เกรซสบายดี ไมมีอาการอะไร

130

หลังจากที่ผูศึกษาไมไดพบกับเกรซตัวตอตัวมาเปนเวลาหนึ่งเดือน ผูศึกษามีโอกาสไดพบเกรซอีกครั้ง ในครั้งนี้เกรซยังคงสดใส พูดจาคลองแคลวเชนเดิม ผูศึกษาสังเกตวาเกรซยังคงมีรูปรางที่ผอมบางเหมือนเดิมแตเปนแบบที่สดใส เชนเดิมกับที่เราเคยพบกันในทุกครั้ง ผูศึกษาจึงมีโอกาสไดถามเกรซวาเธอยังกินยาลดความอวนอยูหรือไม เกรซใหคําตอบวายังกินอยูแตลดลงแลว ไมไดไปหาหมอทุกสัปดาห บางวันเธอก็กินแตบางวันก็ไม ตอนนี้เธอเริ่มทานของทอดบางแตไมเยอะเพราะไมไดชอบอาหารประเภทนี้เทาไรเนื่องจากกลัวเล่ียน แตลองดูเพราะบางทีไปกับเพื่อนก็เลือกทานไมไดมากนัก ผูศึกษาจึงถามเธอวาเปนอยางไรบาง แลวมีความสุขของเธอที่เคยบอกไวคืออะไร เกรซตอบกลับมาวา

“ตอนนี้แข็งแรงดีคะ ยังเหมือนเดิมออกกําลังกายบาง ผอมแตแข็งแรงนะ เกรซจะเริ่มรับงานแลวรอดูจังหวะกอน มีความสุขของเกรซคือสุขที่หุนกลับมาเหมือนที่เคยเปนสุขที่เราสามารถกลับไปมีงานทําได ไมตองมาอึดอัดใจกับรูปรางตอนนั้นมันเครียด มันเซ็งเหมือนกันนะที่อวน แตตอนนี้ทุกอยางสบายมากคะ”

พี่วีกับรูปรางที่พอใจมากขึ้นและสุขภาพที่ดีขึ้น เทาที่ไดกลาวถึงพี่วีมาแลวในสวนกอนหนานี้วาพี่วีมีความพอใจกับรูปรางในปจจุบันนี้มากขึ้นกวาเมื่อ 4-5 ปกอน แตรูปรางในตอนนี้ก็ยังไมใชส่ิงที่พี่วีพึงพอใจที่สุด แตในวันหนึ่งเขาเชือ่วารูปรางที่เขาปรารถนาคงจะมาถึง ผูศึกษาซักถามวาขณะที่อยูในชวงของการจัดการรางกายเพื่อใหผอมนั้นพี่วีเครียดหรือไม หรือกดดันมากไหม พี่วีกลาววาเขาไมรูสึกเครียดกับการลดน้ําหนักในคร้ังเลยเพราะไมไดเรงรีบอะไร และที่สําคัญในครั้งนี้เขาทําอยางจริงใจพรอมกับกําลังใจที่ดีที่ไดรับจากคนรอบขางและคนที่รักทําใหเขาไมเครียดและกดดันแมจะมีความจริงจังในครั้งนี้ก็ตาม “ไมเครียดเลย ไมกดดันดวย สบายๆ” ในเรื่องของการจัดการรางกายที่มีผลตอสุขภาวะที่ผูศึกษาไดรับขอมูลจากพี่วีนั้น แนนอนแลววาพี่วีมีสุขภาพจิตใจที่ดีเพราะเขากลาววาไมรูสึกเครียดและกดดัน พรอมกับรูปรางที่เปนอยูก็มีความพอใจมากขึ้น มีความมั่นใจในรูปรางและภาพลักษณ บุคลิกภาพของตนเองมากขึ้นแตถาจะใหดีขึ้นกวานี้ก็ตองลดน้ําหนักลงใหไดมากกวาที่เปนอยู “รูสึกดี รูปรางดีขึ้นก็พอใจแตก็ตองการใหมันดีกวานี้ จะไดหาเสื้อผางายขึ้น รูปรางสมสวนมากขึ้น” นอกจากการลดน้ําหนักใน

131

คร้ังนี้จะนํามาซึ่งความพึงพอใจในรูปรางของตนเองแลว ผลลัพธที่ไดตามมาอีกหนึ่งอยางคือการมีสุขภาพที่แข็งแรงขึ้น

“สุขภาพดีขึ้นกวาตอนที่อวนกวานี้ ไมเจ็บปวยออดๆ แอดๆ แลว แข็งแรงมากขึ้น จากแตกอนอะไรนิดอะไรหนอยก็ไมสบาย เดี๋ยวนี้ดีขึ้นแลว ไมเหนื่อยงายเหมือนเดิม มันก็ดีนะที่เราลดแลวเรารูสึกวาแข็งแรงขึ้น สุขภาพก็คือไมเจ็บไมไข ไมเปนโรค รางกายเปนปกติ มาทํางานไดพูดคุยสังสรรคได มีความคลองตัว มีความแข็งแรง ไมเครงเครียด พี่วานี่คือความหมายของสุขภาพและเปนสุขภาพที่ดีสําหรับพี่นะ”

ผูศึกษาไดรับขอมูลจากพี่วีวาการไมเจ็บปวยออดๆ แอดๆ งายเชนในอดีตเปนเครื่องชี้วัดอยางหนึ่งที่ทําใหเขาคิดวาในปจจุบันเขามีสุขภาพแข็งแรงขึ้น “จะพอใจมากถารางกายและสุขภาพของตัวเองจะดีขึ้นไปเรื่อยๆ แข็งแรง กระฉับกระเฉงคลองตัวถามันไดดีกวานี้ก็ดี แตนับวาตอนนี้ก็ดีกวาที่เคยเปน” พี่วีกลาวถึงความพึงพอใจกับสุขภาพรางกายและรูปรางของตนเองหลังจากที่เขาสูกระบวนการในการจัดการรางกายใหเขาสูภาวะที่สังคมอยากใหเปน “หมอก็บอกวาดีแลว อยาอวนมากเพราะถาอวนมันจะทําใหสุขภาพเราไมดีไปดวย จะเปนโรคนั้นโรคนี้ไดงาย” พี่วีตอบคําถามของผูศึกษาที่ถามไปวาเขายังไปตรวจสุขภาพกับคุณหมออยูหรือไมและคุณหมอกลาวกับพี่วีวาอยางไรบาง ผูศึกษาไดรับขอมูลเพิ่มเติมวาการไปหาหมอของพี่วีเปนการไปหาเพื่อตรวจสุขภาพรางกายโดยทั่วไป พี่วีไมไดมีโรคประจําตัวใดๆ แตที่คุณหมอแนะนําใหพี่วีลดน้ําหนักเนื่องจากไมตองการใหพี่วีมีภาวะความเสี่ยงตอการเกิดโรคที่มาจากความอวน ซ่ึงพี่วีก็รับฟงและการลดน้ําหนักในครั้งนี้ของพี่วีแมจะยังไมสามารถลดไดเทาที่ตั้งใจเอาไวแตพี่วีก็สามารถลดไดในระดับหนึ่งแลว (พี่วีขอไมเปดเผยตัวเลข) นอกจากรูปรางที่ดีขึ้นผลพลอยไดจากครั้งนี้อีกประการหนึ่งคือ การมีสุขภาพที่พี่วีกลาววา “แข็งแรงขึ้นกวาเดิม” สุขภาพที่ตองดีขึ้นของ อาเอ หลังจากที่ไดรับแรงจูงใจที่มีอิทธิพลตอการลดน้ําหนักและเปนกําลังใจที่ดีใหกับตนเองแลว อาเอ สามารถลดน้ําหนักลงไปได 3 กิโลกรัม ซ่ึงเปนสิ่งที่สรางความพอใจใหกับเขาเปนอยางมาก จุดมุงหมายหลักของอาเอในการลดน้ําหนักในครั้งนี้เพราะเขาไมตองการใหภรรยาเกิดความ

132

กังวลใจและเปนหวงสุขภาพของเขาเอง ทั้งที่เขาเปนเจาของรางกายและสุขภาพของตนเอง ส่ิงนี้จึงเปนแรงจูงใจที่สําคัญของเขา รองลงมาคือความตองการที่จะมีภาพลักษณที่ดีขึ้นหรือส่ิงที่อาเอเรียกวา “ดูดี” รวมถึงการใสเสื้อผาไดงายขึ้น แมวาสิ่งที่ตองการสําหรับอาเอเมื่อผอมหรือความผอมของเขาคือการไมมีพุง แตส่ิงนี้ก็เปนนัยยะหนึ่งที่เกี่ยวของกับภาวะสุขภาพ เพราะในทางการแพทยการมีพุงจะเพิ่มความเสี่ยงตอการเกิดโรคตางๆ ไดอีกมากมาย จะเห็นวาในปจจุบันสังคมไทยเองมีโครงการรณรงคใหคนไทยทั้งชายและหญิงลดความอวน ลดพุง ลดรอบเอวลงเพื่อปองกันความเสี่ยงดังกลาว รวมทั้งคําแนะนําที่ไดรับจากแพทยใหเขาลดน้ําหนักลงบาง นั่นเปนที่มาทั้งหมดของการเขาสูกระบวนการลดน้ําหนักของอาเอในครั้งนี้ ซ่ึงผลตอสุขภาพที่อาเอไดรับจากการลดน้ําหนักก็เปนไปในทางที่ดีขึ้น โดยกอนหนานั้นอาเอก็หวังไววา “คิดวาสุขภาพตองดีขึ้น” อาเอใหความคิดเห็นตอภาวะสุขภาพของตนเองหลังจากเขาสูกระบวนการจัดการรางกายของตนเองวาหลังจากที่ลดน้ําหนักลงไปในชวงแรกๆ ยังเห็นไดไมชัดวาสุขภาพดีขึ้นหรือไม เพราะวาอยูในชวงของการเริ่มตนและโดยปกติแลวคนอวนจะมีปญหาเรื่องของการเหนื่อยงายอยูแลว ยิ่งคนอวนที่ไมคอยไดออกกําลังกายเชนเขา “มันมีบางนะชวงกอนที่จะมาลดถาเดินดูงาน ไปโนนมานี่ไมมากเทาไหรเราจะรูสึกวาโอโหเหนื่อยเหมือนกัน” แตหลังจากมาออกกําลังกายไดสักระยะเขารูสึกวาดีขึ้น แข็งแรงมากขึ้นเดินไดไกลขึ้นโดยที่ไมไดรูสึกวามันเหน็ดเหนื่อยอะไรมากนัก หลังจากที่ไดลดความอวนแลวอาเอยังคงตองไปเช็ครางกายตามที่หมอนัดอยูเพราะคลอเรสเตอรอลในเลือดสูงไปบาง ซ่ึงเขาเห็นวาเวลาออกกําลังกายแลวมันจะคอยๆ ดีขึ้นไปตามลําดับ คร้ังลาสุดที่ไปพบแพทย(กอนการสัมภาษณประเด็นนี้ 1 สัปดาห) แพทยบอกเขาวาระดับคลอเรสเตอรอลลดลง มันเปนสิ่งที่นายินดีสําหรับเขาที่ตั้งใจทําแลวไดผล เขาเห็นวาอาจเปนเพราะกําลังใจดีทุกอยางมีสวนชวยผลักดัน ใหมีสุขภาพที่ดีขึ้นซึ่งอาจจะยังไมที่สุด แตก็ดีกวาที่เคยเปนมา เปนสัญญาณที่ดีสําหรับการหันมาลดความอวนและใสใจกับสุขภาพของเขามากขึ้น

“ตอนนี้คิดวาสุขภาพโอเคมากขึ้นนะ สุขกายสบายใจ สบายใจเพราะภรรยาก็สดใสขึ้นเพราะเคาไมตองกังวลกับเรามาก อาก็รูสึกสดชื่นขึ้นนะ เวลาที่ออกกําลังกายมันเหนื่อยก็จริงยิ่งตอนมาออกใหมๆ นี่เหนื่อยมากแตพอนานเขา มันจะไดสดชื่นขึ้น ดีจริงๆ เครียดกับงานมาออกกําลังกายนี่ชวยไดเยอะ พุงก็ลด รางกายก็ดีขึ้นและมันตองดีขึ้นเรื่อยๆ”

เมื่อไดทราบวาภายหลังจากการลดน้ําหนักแลวอาเอกลาววาตนเองมี “สุขภาพดีขึ้น สุขกายสบายใจ” ผูศึกษาจึงถามความคิดเห็นหรือความหมายตอคําวา สุขภาพ ของอาเอวาเปนเชนไร

133

ซ่ึงไดรับคําตอบจากอาเอวา “สุขภาพ หมายถึงความแข็งแรง สมบูรณทั้งกายและใจ สมบูรณไมไดหมายความวาคนพิการจะไมสมบูรณนะ แตหมายความวาแข็งแรงดี เขมแข็งดี” ผูศึกษาจึงถามตอวา “สมบูรณทั้งกายและใจ” นั้นหมายความวาอยางไร อาเอใหคําอธิบายวา “คือมีความแข็งแรง ทั้งกายและใจที่ไมมีความเครงเครียด กังวล ทําใหทั้งสองอยางแข็งแรงไปพรอมๆ กัน แลวความสมบูรณของกายและใจก็จะเกิดขึ้นกับเรา”

“สุขภาพที่ดีก็หมายถึงทั้งรางกายและจิตใจสามารถทําใหเรามีชีวิตอยูไดในแตละวันโดยไมเจ็บไมปวย มีความสดชื่น ไมกังวลเครงเครียด มีพลังในการทําสิ่งตางๆ ไดอยางที่เราเคยทําและทําไดอยางเต็มที่ ถาเรามีสุขภาพที่ดีเราก็จะอยูไดอยางมีความสุข สภาพจิตใจก็สําคัญกับรางกายตองทําใจใหสบายเมื่อใจสบายรางกายเราก็พรอมที่จะทําสิ่งตางๆ ตอไปได”

อาเอเห็นวาเปนสิ่งสําคัญที่ตองดูแลและรักษาใหรางกายหรือสุขภาพของแข็งแรง สมบูรณอยูเสมอ เพราะเมื่อใดก็ตามที่เร่ิมไมสบาย การมีรางกายที่แข็งแรงจะทําใหเราสามารถตอตานการเจ็บปวยนั้นได ทําใหไมปวยหนัก สุขภาพเปนสิ่งสําคัญของคน บางคนคิดวาเดี๋ยวคอยดูแลรักษา แตมันไมใชส่ิงที่ถูกเพราะเมื่อวันใดที่ตองอยูในภาวะเสี่ยงหรือเจ็บปวย จะรูสึกเสียดายที่ไมยอมดูแลมาตั้งแตตน และการรักษาสุขภาพของใหดีอยูเสมอไมใชส่ิงสําคัญสําหรับเราคนเดียวแตมันยังหมายถึง คนในครอบครัวดวย นอกจากเราดูแลสุขภาพรางกายของเราแลวเรายังชวยใหคนในครอบครัวของเราเกิดสบายใจไดอีก เพราะฉะนั้นเปนสิ่งสําคัญที่เราจะตองดูแล ทําไดหลายอยางหลายวิธีแลวแตเราจะเลือกใช ขางตนเปนการกลาวถึงลักษณะของการมีสุขภาพที่ดีและความสําคัญของสุขภาพวาเปนอยางไร สุขภาพที่ดีของอาเอสัมพันธกันทั้งทางรางกายและจิตใจและมีความสําคัญตอการทําสิ่งตางๆ ในชีวิตประจําวัน นอกจากนี้จะเห็นวาความสําคัญของสุขภาพสําหรับอาเอมีความสําคัญตอทั้งตัวของเขาเองและครอบครัวดวยเชนกัน พี่ชัยกับความสดชื่นของรูปรางใหม จากการลดน้ําหนักลงสิบกิโลกรัมและเปนการลดน้ําหนักที่กระชับและสรางกลามเนื้อไปในตัวภายในระยะเวลาหนึ่งปที่ผานมาของพี่ชัย มีส่ิงที่สรางความประทับใจใหเกิดขึ้นกับเขา แมวากวาจะถึงวันนี้เขายอมรับวาเหน็ดเหนื่อยกับกระบวนการจัดการรางกายที่เขาทําอยูพอสมควร แตส่ิงที่เขาไดรับในวันนี้เปนสิ่งที่สรางความสดชื่นใหกับเขาไดเปนอยางดี

134

ผูศึกษาพูดคุยกับพี่ชัยถึงประเด็นที่วาหลังจากที่ผานการลดน้ําหนักหรือจัดการรางกายมาแลวรูสึกวาเปนอยางไรและสุขภาพมีการเปลี่ยนแปลงหรือไม อยางไร พี่ชัยไดใหคําตอบวา

“พี่รูสึกวามันมีการเปลี่ยนแปลงบางอยางเกิดขึ้นกับรางกายเปนการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้น ถึงกอนหนานั้นพี่จะไมใชคนเจ็บปวยอะไรออดๆ แอดๆ แตรูสึกไดวาเวลาที่เราไดดูแลตัวเอง ไดออกกําลังกาย กินสิ่งดีๆ ถึงบางทีจะรูสึกกดดันตัวเอง แตพอเราผานชวงนั้นสักพัก เราจะปรับตัวไดเอง พี่วาการทําแบบนี้มันทําใหเราแข็งแรงขึ้น รูสึกสดชื่นขึ้น สดใส มันเบาและมีความสุขดี รูสึกวามันจะทําอะไรไดเต็มที่ เหมือนพลังมันเยอะ ปกติพี่ก็พลังเยอะนะเพราะใหญ(หัวเราะ) แตตอนี้มันรูสึกวาไมเหมือนกัน มันรูสึกดีกวา”

ผูศึกษาถามพี่ชัยวา “รูสึกดี” เปนอยางไร พี่ชัยอธิบายวา เปนความรูสึกที่ตัวเขาเองมีความสดใส สดชื่นขึ้น รูสึกดีกับตัวเอง รูสึกวาสิ่งที่ทําอยูเปนสิ่งที่ดี และคิดวาตัวเขาเลือกสิ่งที่ดีใหกับรางกายของเขาเอง หากกลาวถึงสุขภาพเขานึกถึงความแข็งแรง ความเขมแข็งของตัวมากกวา และเห็นวาสุขภาพนี่ก็เปนสิ่งจําเปน มีความสําคัญกับชีวิตความเปนอยู ถาสุขภาพดีจะสามารถทําสิ่งตางๆ ไดหลายอยาง ไมยาก เหมือนมีแรงที่จะทํา พรอมที่จะทําไมวาจะทํางานหรือทําอะไรก็ตาม การมีสุขภาพที่ดีจึงชัยไปกวาครึ่งสําหรับตัวเขา

“สุขภาพที่ดี ก็นาจะหมายถึงความแข็งแรงของเรา ของตัวเรา ของใจเรา สุขภาพดีก็ตองมีความสุขสมบูรณทั้งกายทั้งใจ ดีก็นาจะหมายถึงการไมมีโรคภัยมาเบียดเบียนเราประมาณนี้ คือ ไมมีโรคแลวก็มีความสุข สุขภาพที่ดี อยูที่ตัวของทุกคนที่จะสรางมันขึ้นมา ไมใชวาทุกคนจะเกิดมาแลวจะแข็งแรงเหมือนกันหมด มันเปนสิ่งที่เราตองสราง ตองดูแล ไมงั้นมันก็แย ก็ไมแข็งแรง ไมสมบูรณ สุดทายตัวเราก็จะแยเอง พี่วาเราสรางเสริมมันได เราปองกันดูแลสุขภาพของเราได และก็เปนสิ่งจําเปนนะ”

พี่ชัยกลาวทิ้งทายวา ตัวเขาเองเล็งเห็นถึงความสําคัญของสุขภาพเมื่อไดเขามาลดความอวนแลว รูสึกถึงการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น เขาจึงคิดวาสุขภาพเปนสิ่งที่สําคัญ แมวาในชวงแรกๆ เหตุจูงใจในการลดน้ําหนักของเขานั้นจะมาจากเหตุผลอยางอื่นที่ไมใชการทําเพื่อสุขภาพ แตเมื่อไดเขามาสูกระบวนการลดน้ําหนักเรื่อยมา พี่ชัยจึงไดตระหนักและใหความสําคัญกับสุขภาพมากขึ้น โดยที่เขาบอกกับผูศึกษาวาที่เปนเชนนั้นอาจจะมาจากความรูสึกที่ดีตอการไดดูแลตัวเอง

135

ของเขา ซ่ึงถาเขาไมไดเขามาสูการลดน้ําหนักเขาอาจจะไมแข็งแรงอยางที่เปนอยูในทุกวันนี้ พี่ชัยวัดความแข็งแรงของตัวเขาเองจากการไมเจ็บปวยงายและการที่มีอารมณที่สดชื่น แจมใส “มันมีความสุข สดชื่นดี กับรูปรางกับหุน แลวมันก็รูสึกวาไมใชแคหุนเราจะดีอยางเดียวแตพี่รูสึกวาภายในรางกายของเรามันก็แข็งแรงขึ้น อารมณดีขึ้นดวย” คร้ังหนึ่งกับผลกระทบตอสุขภาพจากการลดน้ําหนักของ พี่เปล ดวยประสบการณในการลดน้ําหนักมาอยางยาวนานของพี่เปล และในการลดน้ําหนักทุกคร้ังผลที่ไดรับคือความพึงพอใจ ความรูสึกยินดีกับรางกาย/รูปรางของตัวเอง พี่เปลกลาววาในทุกคร้ังของการลดน้ําหนักสิ่งที่เกิดขึ้นเปนประจําคือการออนเพลียของรางกาย แตภายในระยะเวลาไมนานรางกายก็จะปรับตัวได ความรูสึกก็จะกลับมาเหมือนเดิม ซ่ึงเปนเชนนี้โดยตลอด สวนในชวงที่ใชชีวิตปกติไมไดอยูในขั้นตอนของการลดน้ําหนักแตเปนการควบคุมนั้น รางกายจะไมออนเพลีย เพราะการรับประทานอาหารจะถูกปรับอยูตลอดเวลา แตก็ไมใชการรับประทานตามความอยากของตัวเอง

“ถาเปนชวงที่ลดรางกายจะรูสึกเพลียอยูแลว เพราะโหมลด แลวก็จะแบบกดดันเหมือนกันนะ พี่วาเพราะรางกายมันตองปรับตัวกับสิ่งที่เรากินเขาไป ปรับกับสิ่งที่เคยเปนกอนหนานั้น แตพอชวงหลังลดใหมๆ นี่มันจะเหมือนชวงที่ลดนั่นแหละ มีออนเพลียบางแตพอนานๆ ไปสักพัก มันจะเริ่มเขาที่ เพราะเราควบคุมอาหารอยางเดียวไมไดเครงครัดมากกับการลด เพียงแตงดอาหารบางอยาง ไมไดอดแบบทั้งวันไมกินอะไรเลย แตก็ไมตามใจปาก เอาตามความจําเปน เปนมื้อไปตัวเรามันก็จะปรับไปอยางนี้เร่ือยๆ”

พี่เปลกลาววาถาเปนเรื่องของสุขภาพนั้น ตัวเขาเองไมไดดูแลสุขภาพดวยวิธีการทีม่ากนกั เพราะเธอออกกําลังกายตอสัปดาหไมบอยนัก แตถาเปนเรื่องของสุขภาพจากการรับประทานเธอคิดวาสุขภาพของเธอนาจะดีกวา เพราะวาเธอหลีกเลี่ยงการรับประทานของมัน ของทอด อาหารจําพวกแปง อยูแลว จะมีบางที่ทานแตก็เปนสวนนอย สุขภาพภายหลังจากการลดน้ําหนักของตัวเธอเองนัน้ เธอคิดวารางกายของเธอก็มีสุขภาพที่ถือวาดีในระดับหนึ่ง เพราะเธอไมไดมีอาการเจ็บปวยอะไรแตก็ไมถึงกับวาไมเคยไมสบาย จะมีบางที่ออนเพลียและเครียด ซ่ึงพี่เปลกลาววาสุขภาพตัวเธอเองไมถึงกับสมบูรณแข็งแรงดีรอยเปอรเซ็นต

136

“สุขภาพพี่คิดวามันหมายถึงความสุขที่เกิดจากการที่เรามีรางกายดี จิตใจดี สังคมดี เพราะวาถาสังคมไมดีเราก็เครียดอีก ใจเราเครียดก็สงผลตอรางกาย เชน ปวดหัวบาง ปวดทองบาง อะไรอยางนี้ สุขภาพมันตองสัมพันธกันระหวางกายกับใจของเราเองนะ ถาสองอยางนี้ดีมันก็จะดี ถาสิ่งแวดลอมรอบตัวดีอีกอยางมันก็จะดีขึ้นอีก”

แตก็มีส่ิงที่เกิดขึ้นกับสุขภาพรางกายของพี่เปลจากวิธีการที่พี่ใชในการลดน้ําหนักครั้งที่สามของเธอ ซ่ึงเปนผลมาจากการใชยาลดความอวน ตอนที่พี่เปลใชยาเธอรูสึกที่ดีใจที่น้ําหนักลดแตมาสังเกตตัวเองวารางกายโทรมมาก รูปรางผอมแตสุขภาพพี่เปลแยลง ไมมีแรง เฉื่อยชา เบลอ เหมือนวารับรูอะไรชาไปกวาปกติ

“ คือเวลาที่กินยาไปแลวผอม พี่ก็หยุดใชมั้ย ดวยความกลัวเกิดโยโยอีก โหมหนักเลยเปนเรื่องคือโทรมจนรูสึกไดเองเลยนะ ทั้งที่แตกอนก็ 47 เหมือนกัน คนอื่นก็ทัก พี่ก็เพิ่มน้ําหนัก มันก็ดีขึ้น รูสึกวาสดชื่นขึ้น ดูเปนผูเปนคนมากขึ้น มีเร่ียวมีแรง แบบโอเคขึ้นกวาเดิม แตขอย้ําวาไมเพิ่มไปกวานี้แลวนะ เดี๋ยวอวน มันจะสดใสเกินไปละแบบนั้น”

จากเหตุการณที่ผานมาในการลดน้ําหนักครั้งสุดทายที่สงผลตอสุขภาพรางกายของเธอ จึงมีสวนสําคัญตอการดูแลรูปรางในแบบ “ที่ถูกที่ควร” ตามความคิดของตัวพี่เปลที่คิดวาการลดน้ําหนักเปนสิ่งที่ทําได แตควรดูดวยวาสิ่งที่เราทําสงผลอยางไรตอเราบาง ใครที่จะทําควรดูสุขภาพของตัวเองประกอบดวยจะดีมาก นอกจากรูปรางดี หุนดีที่เปนเปาหมายหลักแลว จะไดไมเปนการทําลายสุขภาพของเราเองดวย “สุขภาพก็ดีคะ” ของน้ํา แมวากระบวนการจัดการรางกายที่เกิดขึ้นของน้ําในชวงแรกๆ จะมาจากการทําไปเพราะเกรงใจรุนพี่ของเธอและเปนการจัดการรางกายภายใตการแนะนําของรุนพี่อีกเชนกัน และการจัดการรางกายในชวงเวลานั้นจนถึงปจจุบันนี้เร่ืองของสุขภาพจะยังไมไดเปนสวนที่น้ําเห็นเปนสิ่งที่สําคัญที่สุดตอการเขามาสูกระบวนการจัดการรางกายของตนเอง แตภายใตการจัดการรางกายในเวลาที่ผานมา การคํานึงถึงสุขภาพก็เปนสิ่งที่ยังแฝงอยูดวยเสมอสําหรับน้ํา

137

น้ํากลาวกับผูศึกษาวา ภายหลังจากการลดน้ําหนักครั้งแรกในชีวิตของเธอที่เกิดขึ้นในชวงของการเขาสูร้ัวมหาวิทยาลัยนั้น เธอรูสึกวาการลดน้ําหนักที่เธอทําตามคําแนะนําของเจ(รุนพี่ที่ดูแลเธอ) ไมสรางปญหาดานสุขภาพตอตัวเธอแตอยางใด มีเพียงสิ่งที่เห็นชัดเจนขึ้นคือ รูปรางของเธอผอมลง แมวาในชวงแรกๆ ของการลดน้ําหนักเธอจะรูสึกวาไมเคยชินและมีหิวบาง แตก็ไมไดทําใหเธอเกิดการเจ็บปวยแตอยางใด

“ชวงที่น้ําลดก็โอเคดีนะคะ ไมมีปญหาอะไร มีหิวบางเพราะมันยังไมชิน แตตอมาก็โอเคแลวคะ หลังจากชวงที่ลดมันก็ไมไดเจ็บปวย อะไร เพราะเคาไมไดใหอดอาหาร เจเคาเขามาดูแลควบคุมวาอันนี้กินได อันนี้กินไมได และน้ําก็มีแมดูแลอยูดวย แตมันจะมีอาหารเหนื่อยบาง ลาบาง แตน้ําคิดวามันนาจะมาจากการซอมมากกวา และที่น้ําไมไดรูสึกวาเปนอะไรมาก ยังแข็งแรงดีอยูก็อาจจะเปนเพราะวาพื้นฐานของน้ําดีเพราะน้ําเปนนักกีฬามากอน น้ําออกกําลังกายมาตั้งแตเด็ก แข็งแรงอยูเปนทุนเดิมอยูแลว ก็เลยไมเกิดผลกระทบตอสุขภาพรางกายเทาไรคะ”

น้ํามีความคิดวาเธอยังคงมีสุขภาพที่สมบูรณแข็งแรงดีอยู แมวาเธอจะใชชีวิตอยูกับการลดน้ําหนักและดูแลควบคุมน้ําหนักอยูตลอดระยะเวลาที่เรียนอยูในมหาวิทยาลัยจนกระทั่งถึงปจจุบันนี้ เธอยังคงยืนยันวาสุขภาพตนเองยังแข็งแรงดีอยู

“น้ําวาถึงตอนนี้น้ําก็ยังโอเคอยูถาถามวาลดน้ําหนักแลวเปนยังไงบาง เพราะวาน้ําไมไดลดอยางเดียวโดยการลดอาหารหรืออดอาหาร อยางที่บอกน้ําก็ออกกําลังกายเอาดวย น้ําจึงคิดวา น้ํามีสุขภาพที่ดีอยู ไมไดเปนอะไร สุขภาพที่น้ําบอกวาดีน้ําก็ดูจากการที่น้ํายังแข็งแรงดี น้ํายังเบิกบาน แจมใส ไมไดเจ็บปวยเปนอะไร น้ํายังใชชีวิตประจําวันไดตามปกติ ยังไมไดไปหาหมอเพราะปวยเปนนั่นเปนนี่ และน้ําก็คิดวาน้ําไมไดทําอะไรที่ไมดีตอตัวเอง น้ําก็เลยคิดวาสุขภาพของน้ํายังแข็งแรงดีอยูคะ”

น้ําใหคําอธิบายตอความหมายของคําวาสุขภาพดี สําหรับตัวเธอเปนอยางไร และน้ําไดใหความหมายของสุขภาพไววา สุขภาพหมายถึงความแข็งแรง ความสมบูรณของกายและใจ และการจะมีสุขภาพที่ดีก็ขึ้นอยูกับวาคนนั้นจะดูแลตัวเองอยางไร ใหความสําคัญกับสุขภาพของตัวเองมากนอยแคไหน สําหรับตัวน้ํานั้น เธอคิดวาไมวาจะเปนชวงกอนการลดน้ําหนักและหลังการลดน้ําหนักก็ไมมีความแตกตางกันสําหรับสุขภาพของเธอ เพราะเธอยังคงแข็งแรงเหมือนเชนตอนที่

138

เปนนักกีฬาแมวาตอนนี้เธอจะไมใชนักกีฬาแลวก็ตาม จะมีเพียงสิ่งหนึ่งที่เปลี่ยนแปลงไปคือรูปรางที่ผอมเพรียวลงแตเปนรูปรางที่เธอกลาววา “น้ําผอมแบบวาสุขภาพก็โอเคดีคะ” พี่มายด กับความผอมที่ไมสนใจสุขภาพ พี่มายดเปนอีกบุคคลหนึ่งที่คลายคลึงกับเกรซที่วัดสุขภาพจากความสุขของตัวเอง แตจะตางกันตรงที่พี่มายดไมสนใจวาวิธีการที่เธอใชอยูจะสงผลกระทบตอสุขภาพอยางไร แมวาสิ่งที่เธอทําอยูนั้นเธอจะรับรูถึงผลที่จะเกิดขึ้นตามมาก็ตาม เกือบทุกครั้งที่พี่มายดใชวิธีการจัดการรางกายของตัวเองนั้น ไดเกิดผลกระทบตอสุขภาพของตัวเธอเองทุกครั้ง ซ่ึงพี่มายดกลาววาไมใชวาเธอไมรู เธอรูแตเธอก็จะทํา เพราะเธอคิดวามันเปนวิธีการที่ชวยทําใหเธอผอมลงและเมื่อเธอผอมสิ่งที่ไดมาก็คือความสวยงามแมวาสุขภาพจะเปนอยางไรก็ตาม นั่นไมใชส่ิงที่สําคัญกับเธอมากนัก คร้ังแรกที่พี่มายดใชยาลดน้ําหนัก ทําใหเธอตื่นตัวตลอดเวลา ใจมันสั่น ไมตองการกทานอะไรเลยเวนแตน้ํา เธอตองหางานทําทั้งวัน เวลาที่ทานยาก็จะไมอยากทานขาว ทานไดนิดเดียวก็อ่ิมเพราะยาไปกดสมองใหไมรูสึกหิว ในครั้งนั้นเมื่อลดน้ําหลักไดเธอรูสึกดีใจ เพราะพบวาตัวเองสวยขึ้นสวยขึ้นจริงๆ มีคนเขามาทัก แมวามันจะดูโทรมไปบางแตก็ยังมีความสวย เธอยอมรับวาไมไดสนใจเทาไรนัก วาสุขภาพจะเปนอยางไร แตเมื่อไมไดกทานยาก็เกิดการโยโยเอฟเฟคจากไมหิวเปลี่ยนเปนกินทั้งวันอยากกินตลอดเวลา จนน้ําหนักขึ้นมา 55 กิโลกรัม นอกจากนั้นรางกายก็ไมแข็งแรงดีนะ ซ่ึงเปนผลกระทบจากการใชยา หลังจากการลดน้ําหนักในครั้งแรกผานไป ผลกระทบที่เกิดขึ้นกับรางกายก็ถือไดวารุนแรงเชนกัน แตเมื่อรูปรางของเธอกลับมาอวนขึ้นอีก ดวยการที่เรียนมาทางดานโภชนาการ พี่มายดจึงรูวาอาหารที่ทานเขาไปใหพลังงานเทาไร และควรจะงดอะไร ตองทานเทาไรจึงจะไดพลังงานตามที่ตองการ ดวยวิธีการเชนที่พี่มายดเลามาในชวงของกระบวนการลดน้ําหนักไปแลวนั้น ในครั้งนี้ไดเกิดผลตอสุขภาพรางกายของเธอชัดมากขึ้น

“ตอนที่คุมอาหารเอง พี่รูอยูแลววารางกายขาดสารอาหารอะไร เพราะเราเรียนมาแตพี่ไมทําตามเพราะพี่ตองการควบคุมพลังงานที่กินเขาไป ตอนนั้นคือมือไมไมมีแรงเลยนะ เบลอมาก เรียนไมรูเร่ืองเลย มันจะลอยๆ อยูพักนึง เพราะรางกายเราขาดสารอาหารที่จําเปนอยางที่บอกไป คือเรียนมารูก็มากแตไมทําเพราะอยากสวยมากกวา รางกายมันไมถึงกับโทรมนะ แตมันไมมีแรง กลามเนื้อไมมีแรงออนลาขนาดหิ้วถุงยังไมอยูเลย สมองก็ส่ังการ

139

ชา ไมมีสมาธิเพราะสารอาหารไมพอกับความตองการของรางกาย ขาดคารโบไฮเดรต แตเปนวิธีการที่ใชไดผลเร็วมาก”

พี่มายดไมไดรับผลกระทบตอสุขภาพที่เกิดจากการลดน้ําหนักเทาที่กลาวมาแลวเทานั้น แตผลกระทบตอสุขภาพจากวิธีการที่พี่มายดเคยใชและยังใชอยูบางในปจจุบันไดสงผลตอสุขภาพรางกายของพี่มายดเกี่ยวกับคอดวย

“พี่ลวงคอใหอาเจียนออกมา เวลาที่ทําบอยๆ เขามันจะเคยชิน เราจะคิดวาถาเรากินมากไปตองเอาออก ทีนี้เวลาที่ลวงคอบอยๆ มันมีการเสียดสีกับลําคอ หลอดอาหารอะไรแบบนี้ เพราะกรดมันไหลยอนขึ้นมา ทําใหเจ็บคอมากๆ แสบคอ มีกล่ินปากทั้งที่เราก็แปรงฟน มันมาจากการลวงคอนี่แหละ พี่ก็ไปหาหมอนะแตไมบอกหมอวาไปทําอะไรมา กลัวเคาวาดวย หมอก็ตรวจๆ ดู พี่ก็บอกวาเจ็บคอ หมอก็บอกพี่วาคออักเสบแลวก็จายยามาให มันก็ไมหายหรอก เพราะพ่ีก็ยังลวงคออยูบาง รูนะวามันอันตรายแตก็พยายามหยุดอยูไมไดทําบอยเหมือนเมื่อกอนแลว”

พี่มายดกลาวถึงความหมายของสุขภาพวาหมายถึง ความแข็งแรง การไมเจ็บปวย การไมมีโรค การมีความสุขกับชีวิต ซ่ึงการมีสุขภาพที่ดีนั้นก็ตองมีคุณสมบัติตามที่เธอไดกลาวไปแลว แตไมใชวาทุกคนจะมีสุขภาพที่สมบูรณครบหมดทุกดาน อาจมีบางที่เจ็บไขไดปวยแตก็ยังรางกายแข็งแรง และมีความสุขอยู นั่นก็หมายถึงการมีสุขภาพที่ดีไดเชนกัน “สุขภาพตอนนี้เหรอก็ดี ถาไมนับรวมถึงเรื่องเจ็บคอนะ ทุกอยางก็ดี มีความสุขกับชีวิตดี สบายๆ คะ พี่ไมไดสนใจจะวาไมไดสนใจก็ไมไดคือเรารูอยูแลวละวาบางอยางที่เราทํามันอันตรายตอสุขภาพ แตก็มองขามมันไปเพราะพี่อยากผอมมากกวา เวลาผอมแลวก็จะสวย เร่ืองอื่นก็ไมไดสนใจอะไรเทาไรนัก” พี่มายดเลาถึงภาวะสุขภาพของตัวเธอเองที่เปนอยูในปจจุบัน จะเห็นวาพี่มายดใหความสําคัญกับความผอมของรูปรางและความสุขของตัวเองมากกวาผลกระทบตอสุขภาพที่เธอไดรับ จากเรื่องราวทั้งหมดของผูใหขอมูลหลักทั้งเจ็ดคนที่กลาวมาแลวนั้น จะเห็นไดวาในบางเร่ืองบางความคิดเห็นผูใหขอมูลหลักก็มีความคิดเห็นที่คลายคลึงกัน บางมุมก็มีความแตกตางกันออกไป รวมทั้งความหมายของความผอม การจัดการรางกายและสุขภาวะของแตละบุคคลดวย ซ่ึงขอมูลที่ไดรับทั้งหมดนี้ผูศึกษาจะนําไปทําการวิเคราะหผลการศึกษาในบทตอไป