IPTNMCG

Bioenergija

Podgorica, Montenegro

Muharem Memovic PhD. EM

26-Aug-12

Contact: mmcobo@yahoo.com

BIOENERGIJA 1

OSNOVNE SILE U SVEMIRU 2

KOSMIČKA I ZEMLJINA SILA 3

GLAVNI ENERGETSKI TOK 5

ŽIVOTNA ENERGIJA 5

KRVOTOK 6

CENTRI PSIHICKIH ENERGIJA 6

SEDAM ČAKRI (ENERGETSKIH CENTARA) 7

KVALITET I KVANTITET ENERGIJE 8

KRETANJE (KOLANJE) ENERGIJE KROZ ENERGETSKE CENTRE 8

ČETIRI NIVOA POSTOJANJA 9

ISCELJENJE BIOENERGIJOM 9

ISCELJENJE BOLESNIKA BIOENERGIJOM 11

BOL 11

ISCELJENJE BIOENERGIJOM I AKUPUNKTUROM 12

OPŠTI DIO 13

PRENOS BIOENERGIJE 14

ODNOS PREMA PRIRODI 15

ISHRANA 15

RADISTEZIJA 15

KO SVE ZRAČI I KAKVA ZRAČENJA POSTOJE 16

AMBIJENTALNO POLJE ZRAČENJA 17

ELEKTOMAGNETNA SVOJSTVA LJUDSKOG ORGANIZMA 17

ELEKTROMAGNETNO POLJE U NAMA I OKO NAS 17

HARTMANOVA I KERIJEVA MREŽA 18

RAŠLJARSTVO 18

VISAK 19

BIOENERGIJA

Tokom vjekova čitave zajednice raznih kultura i civilizacija kao i pojedinci, su razvijali, održavali i prenosili metod isceljivanja bioenergijom.

U Kini je upotrebljavana akupunktura, kao način povećanja životne energije, i otklanjanja blokada protoka energije. Teorija harmonije, osnovni je princip koji se odnosio i na život i na smrt.

Život je prema tome shvaćen kao međuigra, stalne ravnoteže i harmonija dviju osnovnih snaga ,,janga” i ,,jina” koji su u stalnoj suprotnosti. Ravnoteža između ove dvije snage predstavlja harmoniju života odnosno zdravlje. U slučaju da jang ili jing postane dominantan, dolazi do poremećaja ravnoteže, odnosno bolesti.

Prema kineskom učenju meridijani igraju odlučujuću ulogu u životu, smatrali su da energija (“ći”) prolazi duž meridijana poput vode koja teče koritom ili poput nervnog impulsa koji ide duž nerva. I najmanje grane Meridijana napajaju ljudsko tijelo, kao što rijeka napaja Zemlju.

Iglama za akupunkturu direktno se otklanja blokada protoka energije, odnosno povećava snaga energetskog toka. Čovjek koji želi biti zdrav i živjeti bolje i bogatije, može to postići jedino ako otvori svoje srce životu i ljubavi. Energetska ravnoteža ljudskog organizma velikim dijelom počiva na načelima mentalne higijene, koja čini osnovu ili zdravlja ili bolesti.

Cilj će biti ostvaren kada usvojite osnove teoretskog znanja ove metode, poznate pod nazivom terapija bioenergije ili bioterapija. Djelovanje bioenergijom nije privilegija izabranih pojedinaca.

Uz određene uslove, svaka psihofizički zdrava osoba, sposobna je prenijeti bioenergiju ovom metodom svojim bližnjima.

OSNOVNE SILE U SVEMIRU

Zakoni fizike u svemiru uspostavljeni su prilikom njegovog stvaranja. Ovi zakoni suzasnovani na četiri osnovne sile koje su poznate savremenoj fizici.

Vrijednosti sila: medjusobni odnosi

1.Jaka nuklearna sila - ogromna snaga u jezgru 15

2.Slaba nuklearna sila - siguronosni pojas atoma 7,03×10-3

3.Gravitaciona sila - sila koja drži svemir zajedno 5,90×10-39

4.Elektromagnetna sila - sila koja održava elektrone u orbiti 3,05×10-12

1.Jaka nuklearna sila - Ova sila obezbeđuje da protoni i neutroni u jezgru atoma ostaju zajedno, i da se ne odvajaju. Jezgro atoma formirano je na taj način, zbog toga se male čestice koje posjeduju tu silu zovu “gluoni” što na latinskom znači “lepak”.

2. Slaba nuklearna sila -jedna je od najznačajnijih činilaca u održavanju reda na Zemlji, to je ravnoteža u okviru atoma. Ta ravnoteža obezbeđuje da objekti ne počnu iznenada da se raspadaju ili da emituju štetno zračenje. Ova sila je odgovorna za tu ravnotežu između protona i neutrona u atomskom jezgru. Za vrijeme održavanja ove ravnoteže, neutron ako je potrebno može da se promjeni u proton.Pošto se na kraju tog procesa broj protona u jezgru mijenja. Atom se takođe mijenja i postaje drugi atom. Rezultat toga je veoma značajan. Atom se transformiše u različiti atom bez dezintegrisanja i nastavlja svoje postojanje, sigurnosni pojas štiti žive organizme od opasnosti koje bi nastale od čestica koje se nekontrolisano oslobađaju i štete ljudima.

3.Gravitaciona sila- sila koja drži svemir zajedno. To je sila koju svakodnevno osećamo, poznata kao gravitacona, ta sila se u stvari zove, sila privlačenja masa, iako je to najslabija sila u poređenju sa drugim silama, njom se međusobno privlače veoma velike mase. Ova sila je razlog zbog koga galaksije i zvijezde u svemiru ostaju u orbitama jedne sa drugima.

Ova sila je razlog da zemlja i druge planete ostaju u određenoj orbiti oko sunca, a nama je omogućava da hodamo po zemlji. Kada bi nastao pad u vrijednosti te sile, zvijezde bi se udaljavalje. Zemlja bi bila otrgnuta od svoje orbite, a mi bismo se rasuli po svemiru. U slučaju najmanjeg porasta ove sile zvijezde bi se sudarale jedne sa drugima, zemlja bi ubrzano krenula prema Suncu,a mi bismo bili uvučeni u zemljinu koru.

4. Elektromagnetna sila- sila koja održava elektrone u orbiti. Ova sila između tih električnih naelektrisanja, obezbeđuje da se čestice sa suprotnim naelektrisanjem međusobno privlače, i da se čestice sa istim naelektrisanjem odbijaju. Time obezbeđujući da se atomi u jezgru atoma i elektroni koji putuju u orbitama oko njega međusobno privlače. Zahvaljujući vrijednosti ove sile procesi u atomskom jezgru nesmetano se odvijaju.ona je povezana za bijohemijskim reakcijama u telu covjeka.

KOSMIČKA I ZEMLJINA SILA

Kosmička Energija: obuhvata energije koje dopiru iz svemira. Među njima najznačajniji uticaj imaju energije koje prenose elektromagnetna zračenja.

Po drevnim shvatanjima, posebno na istoku (Indija, Kina, Japan…) najznačajniji prijem energije vrši se na vrhu temena glave preko određenih centara za razmjenu energije između tela I okruženja. Recimo po hinduistočnom shvatanju to je čakra sahasrara.

Zanimljivo je da su čakre povezane sa radom hormonalnih žlezda.U tom smislu čakri sahasrari odgovara žlezda epifiza…

Takođe elektromagnetizam iz same zemlje prenosi se i djeluje na tijelo čovjeka.U međudejstvu (interakcije) tih energija (kosmičkih zemaljskih i onih unutar čovjeka)… od te ukupne energije umnogome zavise biohemiske reakcije koje održavaju ravnotežu u radu ćelija kada one brane, isceljuju i u izvesnom smislu, podmlađuje sebe.

Poremećajem te ravnoteže ćelije dobijaju pogrešne elektromagnetne poruke, a time se remete biohemijske reakcije i stvaraju se uslovi koji dovode do poremećaja i bolesti.

Bioenergija vraća neophodnu ravnotežu, a sa njom i ponovo pokretanje onih biohemijskih reakcija sa kojima ćelije brane i isceljuju sebe…

Zemljina energija ulazi kroz bazu kičmenog stuba (repak) unutar organizma te dvije energije prelaze duž centralnog kanala i na određenim mjestima se ukrštaju.

Satreperavanjem (rezonansom), interferencijom i drugim fizičkim procesima dolazi do međudejstva sila i energija koje one prenose, što je bitno za stanje u kome se nalazi naš organizam. Transformacijom tih dviju sila nastaje nova energija koja zrači prema spoljnem svetu. Područje ove emanacije (promene) nastale ukrštanjem energetskih tokova najjače su u predjelu tankog crijeva, želuca, srca, grla i mozga. Na istoku ti centri se nazivaju “čakre” u prevodu znači “točak” koji simbolično ukazuje na vječno kretanje.

Na osnovu toga dvije energije različite po svom mjestu odakle dolaze, transformišu se iz jednog stanja u drugo i poprimaju karakteristike živog organizma.

Vitalne sile razvode se putem meridijana, energetskih tokova od organa i organskih cjelina. Tijelo kao energetski sastav je u stalnoj energetskoj interakciji (izmjeni) sa svojom sredinom svi smo osetljivi i prijemljivi na sile ili energije koje nas okružuju.

Iz iskustva sa praktičnom primjenom bioenergije, mogao bih da predpostavim, da pored poznatih ispoljavanja tih sila, zapravo energija,one imaju i neka svojstva koja nauka tek treba da otkrije i prepozna.

U tom smislu bioenergetičari govore i o “životnoj energiji”.

Čitavo naše fizičko i mentalno tijelo stalno se snadbijeva tom životnom energijom, bez koje je život nemoguć. Protok te nevidljive energije omogućava život na zemlji. Kad stojimo naš vertikalni položaj omogućava zemljinoj i kosmičkoj energiji dinamično proticanje (frekvencijom i od oko 8 herca, što predstavlja rezonantnu frekvenciju, naše planete). To je u nauci poznata Šumanova rezonanca.

Usled toga funkcionisanje svih naših organa postaje aktivno. Kad smo u ležećem stavu punjenjenje energije gubi na snazi i sve fizičke funkcije se usporavaju. Te sveukupne univerzalne energije nazivaju se meridijani koji su prisutni kod čovjeka, biljaka i životinja.

I sama Zemlja sadrži mrežu energetskih linija. Jedan deo energetskih tokova u ljudskom organizmu klasifikovala je i opisala pre više hiljada godina Kineska medicina. Zapadna medicina nije priznavala postojanje tih meridijana.

Sve dok njihovo postojanje nisu potvrdila istraživanja Dr. Žan Klod Darasa i Prof. Dr. Verneula sa klinike za nuklearnu medicinu u Praškoj bolnici–Neker. U početnu tačku određenog meridijana ubrizgavanjem izotopa “tehnicijuma”, te se posebnim skenerima pratilo kretanje te supstance.

Na taj način potvrđeno je postojanje energetskih puteva meridijana u našem tijelu, biološki sat i stalna izmjena energija.

Bioenergija to su u nauci jo š nerazjašnjena ispoljavanja prirodnih sila, od kojih je, zbog njene uloge u biohemiji, najznačajnija elektromagnetna sila.

GLAVNI ENERGETSKI TOK

Glavni energetski tok prolazi u telu neznatno ispod kičme (repak) i povezuje pojedine centre-čakre.

Kako se zemlja stalno okreće energija iz svemira i energija iz zemlje ne ulaze u tijelo pravolinijski, već spiralnom linijom. U tijelu se ove energije isprepliću, slično dvostrukoj spirali DNK- lanca, s jednim krajem koji predstavlja kosmičku silu i drugim krajem koji predstavlja zemljinu silu. Ovaj večni protok je izvor naše vitalne energije, njegovo neometano kretanje presudno je za zdravlje čovjeka.

ŽIVOTNA ENERGIJA

Postoji mnogo teorija o proticanju životne energije u ljudskom tijelu. Činjenica je da se energija u tijelu neprekidno transformiše (preobražava). To se odvija bez prekidanja njenog toka iako ona koristi za svoje proticanje različite medije, slično kao što električna struja protiče kroz različite provodnike, na sličan način struja psihičke snage, povezana sa moždanim zračenjima kao jedan transformisani oblik energije koristi disanje, krvotok, nervni sistem kao svoje provodnike. No ona se može isto tako kretati i izvan tih medija u beskonačnom prostoru, ako se koncentriše i usmeri.

KRVOTOK

Uloga krvotoka jednog od faktora u transformaciji kosmičke i Zemljine energije posebno je zanimljiva za «bioterapiju». Krv kao nosioc životne energije, protičući organizmom, ona ga hrani i čisti. Dok sa našeg gledišta, ona je prije svega specifična tečnost s energetskim nabojem. Njeno dopiranje do svakog dijela u organizmu daje život. Krv u tijelu sudjeluje u transformaciji zemljine i kosmičke energije, jer sastojci krvi imaju paramagnetne osobine. Paramegnetni materijal poprima magnetna svojstva. Unutar jakog magnetnog polja, kiseonik poprima njegova svojstva.

Kao prenosilac višeg stepena energije i parametara zemljinog magnetnog polja on unutar same ćelije aktivno sudjeluje u energetskoj transformaciji. Pogrešno je životnu energiju upoređivati ili poistovjećivati sa disanjem, krvotokom ili nervnim sistemom. Životna energija kao transformacija kosmičke i ostalih energija, iznad je tih fizioloških funkcija u organizmu, jer se bez nje ne bi mogle odvijati.

CENTRI PSIHICKIH ENERGIJA

Sedam centara psihickog tijela odražavaju dinamičku strukturu svemira, koja je u neprestalnom kretanju, razvoju i preobražaju.

Simbolički se prikazuju raznim geometrijskim likovima ističući u čovjeku centre ukrštanja dveju dopunjujućih sila. Ovi centri predstavljaju i stepene transformacije vitalne energije u njenom neprekidnom kretanju: od grubog materijalnog stanja do suptilnog-nematerijalnog stanja; od podsvjesti do prosvjetljenje svijesti. Dinamička priroda stvarnosti je princip vječne kosmičke mijene, taj vječni princip kretanja je sveukupni ritam kosmičnih energija.U Kini je ovaj proces univerzalne promjene simbolizovan dijagramom jina i janga, prije nekoliko hiljada godina. Dinamičko preplitanje ovih arhetipskih i komplementarnih polova suprotnosti bit je svih prirodnih pojava.

Kružni kineski simbol (Tai –či) naglašava dinamičku ravnotežu svih pojava. Jedinstvo koje leži iza Jina i Janga naziva se Tao. Kako su sve suprotnosti međuzavisne, njihov sukob nikad neće dovesti do potpune dominacije jedne od suprostavljenih strane. U razmatranju energetskog koncepta poteklog iz tradicije Dalekog istoka gdje se spominju «čakre» taj izraz se najčešće prevodi kao energetski centar u ljudskom organizmu. Energetski centri u bioterapiji predstavljaju mjesta koja skupljaju, transformišu i razvode snage koje kroz njih protiču. Na tim mjestima se energetske snage i telesne funkcije stapaju i prožimaju jedna drugu. Energija podstaknuta u procesu isceljenja ostvaruje se na fizičkoj ravni preko ovih energetskih centara. Ti centri su primarna mjesta za bioenergetsko djelovanje, smješteni su duž kičmenog stuba, buđenjem njihiove aktivnosti možemo uticati na čovjeka. Povezanost psihičkih i fizioloških funkcija u navedenim centrima stvara uslove za djelovanje bioenergije koja je specifično usmjerena mislima terapeuta. On koristi neograničene mogućnosti kreativne misli, i time vrši vrhunsku transformaciju energije u isceljujući oblik.

Prenos energije misli vrši se preko moždanih elektromagnetnih zračenja.Dokaz za to je sam govor. Recimo, misli pokreću moždane ćelije a one izračuju (zrače) živčane struje koje se prostiru preko živčanog kanala vagusa do grla. Čovjek prepoznaje i izgovara sadržaj misli jer je „upisan“ u tom elektricitetu živčanih struja.

SEDAM ČAKRI (ENERGETSKIH CENTARA)

Fiziološke funkcije su sledeće:

1. Energetski centar ili korijenski centar nalazi se u bazi kičmenog stuba (repni dio kičme). Ovo je najniža čakra smještena u korijenu kičme koja sadrži elemente Zemlje. Kontroliše rad bubrega i kicmenog stuba. Fiziološki analogni organi su nadbubrezne zlijezde.

2. Drugi energetski centar nalazi se u visini sakaralnog dijela krsta, i povezano je sa unutrašnjim organima reprodukcije. Fiziološki analnogni organi su polne zlijezde.

3. Treći energetski centar-SOLARNI PLEKSUS nalazi se u visini pupka. Učestvuje u funkcijama sastava varenja i metabolizma. Fiziološki analogni organ je PANKREAS.

4. Četvrti energetski centar-SRČANI CENTAR smješten je u visini srca, povezan je sa elementom vazduha. Kontroliše i upravlja organima za disanje, krvnim sudovima i radom srca. Fiziološki analogni organ je žlezdica timus.

Taj centar vrlo je važan za isceljiteljski rad, koji zavisi o njegovoj evolutivnoj ravni i pročišćenosti. Bioenergetičar dobija informaciju potrebnu za iscjeljivanje, zavisno o stepenu razvijenosti ovog centra.

Ove četiri čakre prestavljaju osnovne elemente koji povezuju čovječje tijelo sa zemljom. Naredne tri čarke povezuju tijelo sa univerzumom.

5. Peti energetski centar-ili grleni centar smešten je u centru grla ili visini štitne žlezde. Vratni splet koji zajedno sa mišićnim spletom kontroliše gornje udove, kao element sadrži vazduh. Fiziološki analogni organ je tiriodna žlezda.

6. Šesti energetski centar – (TREĆE OKO – takozvano) između obrva izuzetan psihički centar smješten na vrhu kičme u centru glave, u oblasti malog mozga, ušiju i očiju. Ova čakra kontroliše funkcije svih čulnih organa. Osobina joj je visok nivo svesti, koji omogućava komuniciranje sa umom druge osobe.Fiziološki analogni organ je hipofiza. Veoma je značajna za bioenergičare.

7. Sedmi energetski centar-je u ravni tjemena glave.To je mjesto ulaska početne transformacije kosmičke energije.Ujedno je to i predio stapanja i razgraničenja kosmičke sveprožimajuće svijesti,i svoje ograničene svijesti. Snažna emanacija energije iz tog centra stvara u auri oko glave izuzetno svijetlu krunu. Od davnina se slikala nad glavama prosvećenih ljudi kao simbol više proširene svijesti. Fiziološki analogni organ je žlezda epifiza i veći dio mozga, središte naše stvaralačke volje i svijesti, svega što se u nama i oko nas zbiva.

Mozak istovremeno pripada i šestom energetskom centru smještenog između obrva. Sa radom mozga povezana je i šesta čakra smeštena između obrva.

KVALITET I KVANTITET ENERGIJE

Kada govorimo o bioenergiji onda imamo u vidu njen kvalitet odnosno kvantitet. Kvantitet energije danas je merljiv dok kvalitet energije zavisi od srca, odnosno emocija.

Kvalitet možemo meriti samo srcem. Čisti i najfiniji aspekt bioenergije je težnja čoveka da pomogne čovjeku.

Ljudsko srce ima veoma važnu ulogu kao prijemnik i kao predajnik od strane bioenergičara.

Ljubav kao bitna odlika svakog srca pokreće bioenertski potencijal i usmjerava ga u željenom pravcu. Suštinska dobrota i ljubav prema svemu daje snagu biotarapeutu, tako da se bez ljubavi ta djelatnost ne može uspješno obavljati.

Svaki čovjek može veoma lako da aktivira sebe, no u pitanju je kvalitet njegovog biodinamičnog polja i koliko se njegovo biodinamičko polje u najobičnijem ljudskom susretanju projektuje na obolelog. Svaki bioterapeut trebalo bi da bude pre svega savršeno zdrav psihički i fizički pa tek tada tu svoju jačinu - bioenergiju da prenese drugom čovjeku. Svako ko želi da se bavi bioenergijom morao bi da poznaje u globalu anatomiju čovjeka. Bioenergija pokušava probuditi odnos između čovjeka i prirode, učvrstiti vezu psihičkih snaga i telesnih funkcija.

KRETANJE (KOLANJE) ENERGIJE KROZ ENERGETSKE CENTRE

Vitalna energija cirkulše kroz energetske centre i ukoliko kroz njih putuje nesmtano do pojedinih organa i tkiva, mogućnost da nastane bolest je smanjena, Ako centri postanu mjesto zastoja ili onemogućuju nesmetano kretanje energije s vremenom dolazi do

energetske neravnoteže. Energetski poremećaj će se manifestovati kao bolest ukoliko se na vreme ne uklone faktori koji podstiču ili uzrokuju poremećaje u kretanju energije.

Polazeći od pretpostavke da osim materijalnog postoji i energetsko tijelo, na koje se može djelovati. Smatra se da većina obolenja najpre nastaje kao energetska ne ravnoteža, nakon čega uslede hemijski i biohemijski poremećaji, pa tek onda nastaju promjene u ćeliji, tkivu i organizmu.

ČETIRI NIVOA POSTOJANJA

U ljudskom životu postoje četiri nivoa postojanja: duhovni, mentalni, emocionalni i fizički. Sva četiri oblika ili aspekta našeg bića moramo da iscelimo, razvijemo i integrišemo u sebi, kako bi smo bili uravnoteženi, cjeloviti i zadovoljni svojim životom.

Duhovni nivo je temelj za razvoj drugih nivoa. Mentalni aspekt je naš intelekt, naša sposobnost da razmišljamo i zaključujemo. Um nam je najveći dar. Kad razvijemo mentalni nivo našeg bića, možemo jasno da razmišljamo, da budemo razumno otvoreni, a da pri tome inteligentno odlučujemo. Pomoću uma skupljamo znanje i mudrosti iz naših životnih iskustava, i sveta oko nas.

Emocionalni aspekt je naša sposobnost da život duboko doživimo, da se vezujemo s drugima, i sa svetom na osećajnom nivou. Fizički aspekt je naše tijelo. Ono posjeduje sposobnost da preživi i postoji u materijalnom svijetu.

ISCELJENJE BIOENERGIJOM

Isceljenje bioenergijom je postupak, gdje bioterapeut putem misaonih procesa usmerava sopstvenu energiju ka bolesniku. Za isceljenje bioenergijom mogu se postaviti početna pravila, odnosno princip rada, kojim treba da se izvrši kompletno isceljenje bolesnika do samoizlečenja. Principi rada su sledeći:

1. Isceljivanje postupkom bioenergije se obavlja tako što se tretira kompletna površina energetskog omotača bolesnika. Ovaj princip je od izuzetne važnosti iz dva razloga:

a) Kosmička i zemljina sila dolaze u organizam bolesnika preko više ulaza od kojih su najvažniji sedam energetskih centara.

b) Pronalaženje uzročnika oboljenja je najvažniji i najdelikatniji dio posla za svakog bioterapeuta.

2. Pokreti rukama tokom tretmana su najvažniji faktori koji doprinose pozitivnim efektima isceljivanja.Još u vrijeme starih civilizacija bilo je poznato da desna ruka ima pozitivna (jang) a lijeva ruka negativna (jin) svojstva.

a) Kružni pokreti ruke odnosno šake bioterapeuta sa rastavljenim i ispruženim prstima, u smjeru kazaljke na satu. Doprinosi da se energija bioterapeuta na najadekvatniji način prenese na bolesnika. Odnosno pomaže bolesnicima u slučaju da je njihova energija nedovoljna za borbu protiv konkretne bolesti. Postupak se definiše kao davanje energije.

b) Kružni pokreti ruke, odnosno šake bioterapeuta sa rastavljenim i ispruženim prstima, u smjeru suprotnom od kazaljke na satu. Ovaj postupak ima suprotan efekat u odnosu na predhodni, odnosno doprinosi da se višak energije, kao posledica neke bolesti u organizmu bolesnika na najadekvatniji način neutrališe, postupak se definiše kao oduzimanje štetne (negativne) energije.

c) Pravolinijski pokreti ruku odnosno šaka sa rastavljenim i ispruženim prstima, koji se koriste za tretiranje, pre svega obolenja nogu, ruku, i kičmenog stuba. Ovi pokreti se izvode od vrhova prstiju prema kukovima-ramenu, i uvek u pravcu srca. Ovi pokreti se mogu izvoditi sa jednom ili obema rukama i to sa šakama u paralelnom položaju. Definicija ovog postupka je dovođenje energije.

d) Pravolinijski pokreti ruku odnosno šake sa rastavljenim i ispruženim prstima, koji se koriste za tretiranje pre svega obolenja nogu i ruku bolesnika. Pokreti se izvode od ramena odnosno kukova-prema vrhovima prstiju, i uvek od srca ka perferiji. Ovi pokreti se izvode najčešće jednom rukom, a ako bolesnik leži i sa obije ruke i to sa šakama u paralelnom položaju. Definicija ovog pokreta je oduzimanje negativne (štetne) energije.

e) Postavljanje ruku na površini energetskog omotača gdje se one zadržavaju jedan određeni vremenski period u tom položaju, imaju funkciju uspostavljanja energetskog toka odnosno podsticanje direktnog samoizlečenja bolesnika.

f) Pravolinijski pokret samo jedne ruke od osnove prema gornjem dijelu (noge, ruke, ili kičme). Dok se prsti nalaze na vrhu gornjeg dijela (noge, ruke, ili kičme) doprinose uspostavljanju energetskog toka i imaju funkciju povećanja energetskog potencijala bolesnika.

g) Svako direktno postavljanje obije ruke na tijelo bolesnika treba da prati odgovarajuća vizuelizacija. Sa zatvorenim očima, bioterapeuta.

3. Svi pokreti koje izvodi bioterapeut treba da su prirodni, komotni i da se rade bez napora, ..............

ISCELJENJE BOLESNIKA BIOENERGIJOM

Sprovođenje ovog postupka po fazama rada su:

1. Ulazak u energetko polje bolesnika, otvaranje i prečišćavanje energetskih centara (čakri).

2. Iscelivanje bolesnika u stojećem stavu.

3. Iscelivanje bolesnika u sedećem stavu uz postupak vizuelizacije prilikom dodira rukama.

4. Iscelivanje bolesnika u ležećem stavu uz postupak vizuelizacije sa dvije ruke.

5. Završetak tretmana i izlazak iz energetskog polja bolesnika.

Navedene faze se odnose na jedan tretman i one nisu strogo određene. Redosled je promenljiv, zavisno od toga što je povoljnije za bolesnika i što će dovesti do ubrzanja samoizlečenja. Ovakav model isceljenja je proistekao iz mog višegodišnjeg iskustva u radu sa bioenergijom. Smatram da je sve ovo lakše objasniti praktično, zato što je riječima teško predstaviti nešto što se oseća intuitivno, odnosno što moje tijelo radi, automatski.

BOL

Bol je jedan od najčešćih uzroka, zbog kojeg bolesnici dolaz kod bioterapeuta. Bol je subjektivna propratna pojava, koja u određenim uslovima može da promjeni normalne fiziološke funkcije organizma.

Intezitet bola može biti visokog intenziteta i niskog intenziteta, samo na osnovu subjektivnog osjećaja bolesnika. Bol bi se mogao smatrati neprijatnim senzorsko-emocionalnim osećanjem koje je izazvano oštećenjem tkiva. Bol se prenosi preko nervnih vlakana, i nervnih puteva do centra za bol u centralnom nervnom sistemu, kičmenoj moždini i kori velikog mozga).

Bol se završava u dva centra i to:

1. Primarni centar – kičmena moždina (zadnj rogovi kičmene moždine)2. Sekundarni centar – kora velikog mozga (analiza bola)

Bol se prenosi od mjesta nastanka do kičmene moždine nervnim vlakanima.Od kičmene moždine kao primarnog centra, bol se prenosi preko nervnih puteva do sekundarnog

centra za bol. A to je kora velikog mozga, gdje se analizira bol (bol od ranjavanja raznim predmetima, bol od opekotine i dr.).

Svi ovi bolovi se različito analiziraju u kori velikog mozga, čije funkcije možemo da raspoznamo i ako se nalazimo i u stanju spavanja – sna (sekundarno brzo razlikujemo bol od čega je nastao). Bioenergetskim tretmanom kod svih vrsta bolova, učinak je jako brz i uspješan.

ISCELJENJE BIOENERGIJOM I AKUPUNKTUROM

Između bioenergetskog isceljenja i lečenja akutpunkturom ili igloterapijom ima mnogo teoretskih i praktičnih sličnosti. Kod bioenergije se vrši postupak prenosa energije na bolesnika sa ili bez dodira i pritom se energetski deluje na akupunkturne tačke. Sličnost između ove dvije oblasti omogućava nam da sopstvena znanja i iskustvo iz bioenergije unapredimo i podignemo na viši nivo. Tako što ćemo dio znanja iz akupunkture proveriti u praksi. Iz nauke o akupunkturi izdvojio bih sistem meridijana na površini kože, u akupunkturi se posmatra u jedinstvenom sistemu unutrašnjih organa. Ukupno ima dvanaest sistema ili akupunkturnih kanala.

U sistemu akupunkturnih kanala najvažnije su akupunkturne tačke (releji) koji se nalaze (za mnoge bolesti) u pravcima kretanja navedenih kanala. Set akupunkturnih tačaka koje se nalaze na ušnoj školjci. Za mnoge bolesti izuzetno su važne, jer draženjem tih tačaka akupunturologa. U stanju je da dovede oboleli organ u fiziološko stanje to jest izlečenje.

Akupunktura se može izvoditi na dva načina, preko specifičnih igala, sa zaravljenim vrhom i sa specijalnom aparaturom koja radi sa strujom, nadražajem na akupunkturne tačke. To predstavlja veoma pogodnu metodu akupunkture bez igala, koje predstavljaju drastičnu metodu i izazivaju strah kod bolesnika. Uvjek postoji mogucnost da akupunturolog ne pogodi akupunkturnu tačku, posebno ako se ovom metodom bave nestručne osobe.

Akupunkturni kanali Osetljivost u vremenu1. Akupunkturni kanal srca 11h-13h2. Akupunkturni kanal srčanog omotača 19h-21h3. Akupunkturni kanal želudca 7h-9h4. Akupunkturni kanal slezene 9h -11h5. Akupunkturni kanal bubrega 17h-19h6. Akupunkturni kanal mokraćne bešike 15h-17h7. Akupunkturni kanal pluća 3h-5h8. Akupunkturni kanal debelog crijeva 5h-7h9. Akupunkturni kanal žučne kese 23h-01h10. Akupunkturni kanal jetre 1h-3h11. Akupunkturni kanal tankog crijeva 13h-16h

12. Akupunkturni kanal sanđao ili sistem tri centra 21h-23h

Pod sistemom tri centra (sanđao) ima se u vidu energetski sistem čije zadatak da se energija pravilno rasporedi u odnosu na organe grudnog koša, trbušne duplje i donjeg dijela trbušne duplje (mala i velika karlica). Pored ovog postoje još dva analogna sistema, jedan koji objedinjuje funkciju velikog mozga i kičmene moždine sa radom unutrašnjih organa i drugi koji povezuje energetske procese urogenitalnog sistema.Drugim riječima su svi organi između sebe u funkcionalnoj i energetskoj vezi.

Veoma važan momenat u akupunkturi je učenje o ritmičkom kretanju energije kroz organizam. Karakteristično je da su bioenergetski ciklusi tačno povezani sa osnovnim kosmičkim ciklusom naše planete. Cijelo bioenergetsko kruženje u organizmu obavlja se za 24 sata. Na osnovu ovoga proističe da svaki organski sistem stiče naročitu osetljivost u određeno doba dana i noći.

I pored velikog broja akupunkturnih tačaka, postoje izvesne tačke koje se tretiraju pri svakom obolenju:

Tačka koja se nalazi na nadlanici nedaleko od korena palca- je tačka meridijana debelog crijeva.

Tačka na nozi, ispod kolenske čašice- je tačka meridijana želudca.

Tačka ispod sredine ključne kosti- je tačka meridijana jetre.

Tačka sa spoljne strane noge, iznad skočnog zgloba- je tačka meridijana žučne kese.

Tačka sa unutranje strane noge, u pravcu palca- je tačka meridijana pluća.

Ove tačke se nazivaju opšte relaksirajuće - i od nekih od njih počinje svaki slučaj lečenja akupunkturom. Iz mog iskustva bioenergijom se jako uspješno tretiraju svih dvanaest akupunkturnih kanala.

OPŠTI DIO

Kompletan naš život kao i sve što nas okružuje protiče u znaku ravnoteže. Skoro svaki čovjek zna da u životu sve treba da se radi uravnoteženo kako bi duže živjeli i bili srećniji. Sa druge strane nauka je zadnjih nekoliko stotina godina dokazala da princip ravnoteže egzistira kao nešto što je neminovno i prirodno.

Mnogi naučni dokazi su išli u ovom pravcu:

-kretanje naelektrisanih čestica kao njihovo privlačenje u slučaju suprotnog naelektrisanja-Arhimedov zakon-Darvinova teorija o očuvanju vrste-Njutnovi zakoni akcije i reakcije-zakon entropije S≥ 0

U tačnost stavova običnih ljudi koji su potkrepljeni i naučnom dokazima ne treba sumnjati. Treba samo sumnjati u to da li znamo sve o našem okruženju i da li znamo dovoljno. Moja razmišljanja o bioenergiji u osnovi imaju dva stava:

1. način verifikacije postojanja energetskih polja, snimljenih stanja molekula i atoma, kao i otkriće energetskog omotača čovjeka snimljenog metodom koju su postavili naučni bračni par Kirlian.

2. Lična iskustva i lična potvrda da bioenergija stvarno postoji i kakve su njene mogućnosti u pogledu isceljivanja do samoizlečenja bolesnih

PRENOS BIOENERGIJE

Da bi zdravlje čovjeka bilo dobro potrebno je da njegova ukupna energija bude veća ili jednaka u odnosu na neophodnu energiju, postoje tri slučaja:

Ukoliko je čovjekova delotvorna energija manja od neophodne energije rezultanta toga je bolest (E) (En)

Ukoliko je čovjekova djelotvorna energija veća od neophodne energije rezultanta je dobro zdravlje kao što je to slučaj sa bioterapeutima (E) (En)

Ukoliko je čovjekova djelotvorna energija jednaka neophodnoj energiji reultanta je i dalje dobro zdravlje (E) = (En)

Stvaranje viška djelotvorne energije kod bioterapeuta je permanentan proces i on se ne gubi prilikom transfera na bolesnika. Ovo podrazumijeva da je bioterapeut u toku tretmana potpuno posvećen isceljenju sa punom koncentracijom. Prenos energije se vrši samo u jednom smjeru i to od bioterapeuta čija je energija veća od neophodne (E) (En).

Razmjene energije se vrši na osnovu principa različitih potencijala.

Tokom tretmana bioterapeut drži pod kontrolom samo višak energije i samo taj dio može da prenese na bolesnika. Prenošenjem bioenergije na bolesnika on ujedno pobuđuje (aktivira) odbrambeni mehanizam bolesnika koji mu omogućava da samostalno savlada bolest.

Posle određenog broja tretmana, odnosno iz tretmana u tretman, bolesnikov energetski omotač se popravlja, tako da se na kraju postiže neophodna energija, odnosno zdravlje.

Ukoliko je manjak energije kod bolesnika relativno mali onda je vjerovatnoća ozravljenja u kratkom vremenskom periodu velika.

Ukoliko bioterapeut ima relativno mali višak energije u odnosu na neophodnu, postupak isceljenja bolesnika će da bude dugotrajan.

Ukoliko je ukupna bioenergija bioterapeuta na granici neophodne onda on ne može da isceljuje bolesne.

ODNOS PREMA PRIRODI

Prirodi se treba obraćati kao svojoj majci hraniteljici, koja nas rađa i održava u životu, liječi i štiti od raznih zdravstvenih nevolja.

Umjesto toga se nekontrolisano zagađuje, tlo, voda i vazduh. U ime civilizovanog napretka čovjek uništava mnoge biljne i životinjske vrste na kojima počiva naša ekologija. Otuda su u porastu alergijska i zarazna oboljenja, ekcemi nepoznatih etiologija.

Naš svakodnevni život postao je sve neprirodniji, počev od oblačenja, neprekidnog izlaganja štetnom elektromagnetnom zračenju na radnom mjestu ili kod kuće. Ovi spoljni faktori vrlo se nepovoljno odražavaju na zdravlje.

Elektromagnetna zračenja znatno slabe prirodnu sposobnost našeg odbrambenog sistema. Zdrav razum nalaže da nastojimo sačuvati integritet prirodne sredine, od koje zavisi naš život.

ISHRANA

U održavanju zdravlja Hipokrat otac medicine posvećivao je veliku pažnju ishrani i sredini u kojoj čovjek živi. O ishrani on kaže: «Neka hrana bude tvoj lijek, a lijek tvoj neka bude hrana». Njegov stav da je porijeklo bolesti prirodnog, a ne neprirodnog porijekla, predstavljalo je tada raskid sa prošlošću, i postavio je temelje medicine budućnosti.Ishrana integralnim žitom i povrćem, kao glavna hrana, pripremana je hiljadama godina, svuda u svijetu.

Ovakav način ishrane postepeno je nestao. Ona je zamijenjena savremenom hranom koju danas uzimamo i koja se sastoji od velikih količina proizvoda životinjskog porijekla, prerađenog žita, rafinisanog šećera i dr. Industrijska hrana sa hemijskim dodacima nametnuta je neprirodnom ishranom. Pravilna ishrana održava organizam u životu, uspostavlja ravnotežu i doprinosi očuvanju zdravlja.

RADISTEZIJA

To je složenica latinske riječi (radius) što znači zrak, i grčke riječi esthesija, čije je značenje osetljivost. Prema tome radiostezija znači osetljivost na zračenje. Pod zračenjem podrazumijevamo zračenje svih supstancionalnih entiteta, odnosno svih bića i organizama, kao i svih neživih sistema u prirodi.Da bi detektovali zračenje radiostezisti koriste razna pomagala (rašlje, visak, membrana) pa se može govoriti o više tehnika radiosteziske detekcije. Prema tome: radiostezija je skup postupaka koji omogućavaju detekciju zračenja (energija) živih i neživih sistema, koji su zasnovani u djelovanju tih zračenja na ljudski organizam.

KO SVE ZRAČI I KAKVA ZRAČENJA POSTOJE

Svi materijalni objekti i sistemi u prirodi su sastavljeni od atoma, a ovi od neutralnih čestica neutrona i naelektrisanih čestica protona i elektrona. Neutroni i protoni se nalaze u jezgru atoma, oko koga kruže elektroni, po približno kružnim orbitama različitih poluprečnika. Elektroni ne ostaju uvijek na istim orbitama, nego mogu prelaziti, i prelaze sa jedne orbite na drugu.

Kada prelaze sa veće na manju orbitu oni emituju energiju, zračeći elektromagnetne talase. A da bi prešli sa manje na veću orbitu moraju apsorbovati energiju iz okoline. Elektromagnetno zračenje sve što postoji u supsancionalnom obliku, svi predmeti, svi živi i neživi sistemi zrače elektromagnetne talase. I inače pored zračenja elektromagnetnih talasa koji potiču iz samih atoma i molekula, do njihove emisije dolazi uvek kada postoje vremenske promjene, magnetnog i električnog polja.

Tada se ubrzavaju ili usporavaju naelektisane čestice.

Takav je slučaj sa elektronima u električnim provodnicima i električnim kućnim uređajima. Drugim riječima izvor zračenja elektromagnetnih talasa je svaki električni provodnik kroz koji protiče vremenski promenljiva elektična struja, kao što je naizmjenična struja. Samim tim svaki uređaj u domaćinstvu koji radi na naizmjeničnu struju. Iz predhodnog slijedi, sve što postoji zrači elektromagnetne talase ili ih aspsorbuje. Pored toga i svaki predmet i živi sistem može emitovati i apsorbovati toplotu.

Kada se hladi emituje je, a apsorbuje je kada se grije. Zatim neki sistemi emituju svetlost različitih boja, a postoje sistemi koji svetlost apsorbuju.

Toplotno zračenje i svjetlost su elektromagnetni talasi. Mehanički talasi su zračenja za koje u svakodnevnom životu koristimo razne nazive: zvuk, muzika, buka, itd. Svi ti nazivi odnose se na mehaničke talase, koji je u stanju da registruje naše uho.U savremenoj nauci pored podjela na elektromagnetne talase i mehaničke talase, govori se još o jednoj fundamentalnoj podjeli zračenja.

Zračenja koja čine kvanti energije :zračenja elektromagnetnih talasa iz sistama živog i neživog, predstavlja zračenja elektromagnetne energije. Međutim ma koliko bila, količina i zračenja elektromagnetne energije ona uvijek predstavlja cjelokupni umnožak neke karakteristične minimalne energije koja se naziva kvant energija, naime kao što svaka količina šljiva sadrži isti broj košpica. Tako i svaka količina elektromagnetne energije sadrži ceo broj kvanta energije.

Zračenja koja čine skupovi čestica:neki radioaktivni elementi emituju alfa i beta zrake, koji su skupovi čestica. Alfa - zraci su skupovi jezgra helijuma. Beta – zraci su skupovi elektrona, jedni i drugi izračeni iz jezgra radioaktivnog elementa. Inače radioaktivni elementi zrače i gama zrake, ali to zračenje je elektromagnetne prirode i predstavlja skup Kvanta energije.

AMBIJENTALNO POLJE ZRAČENJA

Svako se zračenje može okarakterisati fizičkim veličinama. Najčešće se srijećemo sa: intezitetom i snagom zračenja. Prva određuje ukupnu količinu energije koje izvor zračenja emituje u prostor. A druga količina energije koja se emituje u datom pravcu. Svako zračenje, prosturući se kroz prostor, prenosi i određenu energiju, koja je određena snagom izvora zračenja.

Ambijentalno polje zračenja:

Sve što postoji zrači talase koji mogu biti elektromagnetne energije, toplote, svjetlosti, gama zračenja ili mehaničkih talasi. Slijedi da je cio prostor ispunjen tim zračenjima odnosno elektromagnetnim i mehaničkim talasima i odgavarajućim energijama, koje ti talasi nose sa sobom. Taj skup zračenja stvara ambijentalni polje zračenja. Promjene u datom dijelu ambijentalnog polja zračenja ne ostaju lokalizovane na mjestu gdje su se desile, nego se određenom brzinom prenose na druge djelove prostora. Promjena elektromagnetnih svojstva ambijentalnog polja se brzinom svjetlosti, znači praktično trenutno prenose i u najudaljenije djelove zemlje i zemljine atmosfere, dok se promjene mehaničkih talasa prenose brzinom zvuka.

ELEKTOMAGNETNA SVOJSTVA LJUDSKOG ORGANIZMA

Po našim neuronima teku električne struje,ove teku iz svake naše ćelije u okolinu i obrnuto, tako da u u svakom dijelu našeg organizma postoje promenljiva električna i magnetna polja. Što znači da su svi fiziološki procesu u našem organizmu praćeni promjenama električnih i magnetnih polja u nekim njegovim djelovima. Osnovna kontrola skoro svih funkcija i mnogih procesa obavlja se preko nervnog sistema, a po njemu se kreću nervni impulsi koji su često elektromagnetne prirode. Zahvaljujući tim strujnim impulsima radi naš mozak, pokrećemo mišiće, kontrolišemo i regulišemo rad srca itd.

ELEKTROMAGNETNO POLJE U NAMA I OKO NAS

Poznato je da je svaka ćelija ograničena ćelijskom membranom. Kada se ćelija nalazi u živom tkivu, onda između unutrašnje i spoljašnje površine membrane postoji električna potencionalna razlika od oko 90 mV (transmembranski potencijal). Unutrašnja površina membrane je pozitivno naelektrisana a spoljašnja negativno. Transmembranski potencijal omogućava razmenu materija između ćelije i njene okoline. Elektromagnetna polja su svuda oko nas, u prostoru oko nas ali i svuda u nama.

Svaka od poznatih energija (zračenja) može imati blagotvoran i štetan uticaj na ljudski organizam. Tako umjereno sunčanje je korisno, dok prekomjerno izlaganje suncu je opasno i pospešuje razvoj melanoma (rak kože), ili slaba električna struja se koristi za elektro-masažu i mišićnu relaksaciju, dok jaka struja je smrtonosna.

HARTMANOVA I KERIJEVA MREŽA

Među radiostezistima su vrlo popularnea Hartmanova I Kerijeva mreza. Mreže štetnih zračenja koje u obliku paralelnih i uzajamno normalnih traka prekrivaju celu površinu planete. Globalna mreža Dr. Hartmana ima između meridijana raspon od dva i po metra, a između paralela dva metra što izdužuje pravougaona polja u pravcu istok-zapad. Ako na Hartmanovu mrežu projektujemo dijagonalno Kerijevu mrežu, vidjet ćemo da je svaki drugi Hartmanov ujedno i Kerijev čvor, tako da nema odstupanja. Oko tih patogenih čvorišta pravougaona polja postaju štetna i patogena. Štetnost tih polja prostire se naizmenično, kao šahovska tabla, odnosno neka polja mogu da emituju izrazito (jin) odnosno (jang) zračenja.

Ove trake nazivaju se zone štetnih zračenja. Njihova širina je 20 cm (Hartmanova) odnosno 50 cm (Kerijeva).

RAŠLJARSTVO

Neki ljudi vrlo su osetljivi na devijacije zemljinog magnetnog polja, koje su izazvane podzemnim vodenim tokovima. Jer voda ima izrazito magnetna svojstva. Takvu vrstu osetljivosti imaju rašljari. To su ljudi koji se prvenstveno bave, pronalaženjem podzemnih voda radi kopanja bunara.

Rad najsavremenijih elektronskih uređaja za nalaženje podzemnih voda zasnovan na detekciji istog fenomena, odnosno na detekciji i analizi pomenutih devijacija zemljinog magnetnog polja do kojih uvek dolazi u blizini podzemnih skladišta (rezervoara) vode.

Rašlje su izrađuju vrbovog pruća, elastičnih metalnih žica i traka, elastične plastike.One moraju imati oblik slova (V) ili (Y) sa kracima koji su dovoljno dugački da se mogu uhvatiti šakama. Rašlje se drže objema rukama. Kad se naiđe na devijacije elektromagnetnog polja izazvanih prisustvom podzemnih voda ili nekih drugih izvora zračenja. Nesvesni pokreti mišića ruku izazivaju pomjeranje rašlji. Zato vrh rašlji počinje da se pomjera naviše ili naniže ili cijele rašlje počinju da rotiraju oko ose.

VISAK

Visak je najčešće korišćeno radiestezijsko pomagalo izrađuje se od drveta, metala, kamena, kristala, stakla, gline i plastike. A kači se o konac, metalni lanac i elastičnu metalnu oprugu. Najčešći oblik je «čigra», a ima i drugih oblika. Uloga viska, a i svakog drugog radiestezijskog pomagala nije da vrši detekciju zračenja, jer to čini sam radiestezista. Nego da posluži kao indikator, koji pokazuje da li je radiestezista detektovao zračenje ili ne. Radiestezista sam na neki neobjašnjiv način, detektuje i analizira zračenje podzemnih voda. Postoji negdje u našem organizmu, najvjerovatnije u mozgu, neki centar u našoj podsvijesti. To je biofizički detektor, koji detektuje i analizira zračenje. Teško je dokazati ova hipotetička tvrđenja ali svakodnevna radiestezijska praksa ih nepobitno potvrđuje.

Bibliography1. Domancic, Zdenko. Neslucene Sposobnosti Covjeka. poljana : s.n., 1987.2. Brown, Gerald Edward and A. D. , Jackson. The Nucleon-Nucleon Interaction. Amsterdam : North-Holland Publishin, 1976.3. Maciocia, Giovanni. he foundations of Chinese Medicine. Churchill Livingstone : s.n., 1989.4. Hartman, J. E. Radionics and Radiesthesia. New York : s.n., 1999.5. Darras, Jean-Claude. Acupuncture: A Course of Study. Las Vegas : Society of Ultramolecular Medecine, 1985.