Bibliografia – jest to uporządkowany (alfabetycznie lub chronologicznie) spis dokumentów dobranych według ustalonych kryteriów, spełniający zadania informacyjne.

Są różne rodzaje bibliografii: bieżąca, narodowa (rejestrująca materiały opublikowane na terenie całego kraju), osobowa (utwory danego autora lub o danym autorze), retrospektywna (rejestrująca dokumenty z określonego, zakończonego odcinka czasu), specjalna i załącznikowa.

To bibliografia, będąca spisem źródeł, które autor wykorzystywał przy pisania pracy lub które poleca czytelnikowi jako związane z tematem pracy. Zazwyczaj umieszczana na końcu książki lub artykułu. Inaczej jest nazywana literaturą.

To uporządkowany według określonych zasad zespół danych o dokumencie służących do jego identyfikacji.

Nazwisko autora, autorów (autorzy są wymienieni wg kolejności występowania na karcie tytułowej)

Imię autora Tytuł dokumentu Oznaczenie wydania ( jeśli jest to wydanie 1

lub nie ma w książce informacji, które to jest wydanie – ten element opisu pomijamy. Informacje o zmianach dokonanych w wydaniu należy skrócić np.: Wyd. 5 popr. uzup. zmien. skr.)

Wydawca Miejsce wydania ( nazwa miejscowości w której znajduje się wydawnictwo; jeśli wydawnictwo ma kilka siedzib – podajemy pierwszą nazwę miejscowości z wymienionych)

Rok wydania ( element obowiązkowy opisu)

Objętość książki

To wszystkie dokumenty, poddawane analizie. Mogą to być dzieła literackie, dzieła sztuki, fragmenty muzyczne, fotografie, plakat, film i inne.

Pozycje krytyczno – literackie, które posłużyły do opracowania tematu, czyli publikacje o przedmiocie pracy, o cytowanych dziełach czy autorach.

Opisy powinny być uporządkowane w kolejności alfabetycznej lub w kolejności cytowania w tekście i kolejno ponumerowane,

jeżeli autorów jest dwóch lub trzech – należy podawać nazwiska i imiona oddzielając je od siebie przecinkami,

jeżeli autor nie jest znany, lub jeśli autorów jest więcej niż trzech – opis zaczyna się od tytułu,

jedynym elementem opisu bibliograficznego, który umieszczamy w cudzysłowie jest tytuł czasopisma,

znaki przestankowe :;,. - / () należy stosować konsekwentnie!!! Każdy element opisu należy wyraźnie oddzielić od następnego przyjętym znakiem interpunkcyjnym.

Imię nazwisko, klasa Temat: I. Literatura podmiotu: II. Literatura przedmiotu: III. Ramowy plan wypowiedzi: 1. Określenie problemu: 2. Kolejność prezentowanych treści: 3. Wnioski: IV. Materiały pomocnicze:

Ramowy plan wypowiedzi – ułożone po kolei i wypunktowane zagadnienia, których chcesz mówić w swojej prezentacji.

Materiały pomocnicze – wszystko poza konspektem, czego zamierzasz użyć podczas prezentacji. Może to być karta z cytatami, reprodukcja obrazu, fragment filmu, fotografia czy nagranie muzyczne.

1. Gombrowicz W., Ferdydurke, Kraków 1994. 2. Habielski R., Osica J., Między niewolą a wolnością,

Warszawa 1998. 3. Polityka gospodarcza, red. B. Winiarski, Warszawa

1999. 4. Staff L., Kowal [w:] Poezje, Lublin 1986.