bibi sahiba

Writer: عبدالرزاق ميمڻ : تحرير (عورت ڪٿا سلسلي جي ڪهاڻي بيبي صاحبه Contact : 0300 2895691

سلسلي جي ڪهاڻي (عورت ڪٿا)اسڪرين پلي

آپا خير! * * بيبي صاحبه تحرير ، مڪالما ۽ منظر ڪشي

عبدالرزاق ميمڻ

ون الئين اسٽوريزرسرت ، درد يا ؼشت ڪڏنهن به اؼيري طظيري يا پيري ؼريدي نه ډدندس آهي رزا اصهيء دان

ن عي ڀشڳڻش پشندس جڏنهن زرسرت پشندي آهي يا ڪش ذخص درد ۾ سچزجڻ سارس هشندس آهي ته ا

جي (آپا خير! بيبي راحبه)ادانجي هن چراؼي ۾ به درد هڪ اهزي زرسرتؼند صشرت بناـ . آهي. درد ڪٿا آهي جنهنعي جڏنهن درد سچزجي سيش ته هشء پاڻ ڇڏائڻ صء در در ساجهائيندي رهي

اها بيبي جيڪا پاڻ صظيتدؼندن جي زرسرت ۽ درد جي دصا ۽ دسا ډئي آجش ڪرائيندي هئي پر چطينس جي بنغػي ۾ رهندڊ آپا خير ڪا صاػؼه يا ! دندد جان آجي ڪرائڻ سارس ڪش نه هش

صاؼػه نه هئي نه ئي هشء غهڻي تصػين ياطته يا حاطظ ظرآن يا حديثن ۽ دصائن جي ايترس ڄاڻش به نه غڏس غڏ هشء هڪ جشان ۽ ڪنشاري ڇيء . هئي، دشاء پرهيسغاري ۽ نيڪ نؼازڻ هئڻ جي ڪري

عيس ڇيء ۽ پٽ جا هٿ به پيال ڪرڻا هئا پر . رزشانه ۽ جشان پٽ نبيم جي بيشاهه ؼاء هئيدندد غهڻش سظت غهر جش خرچ هالئڻ صء اتطاظي سشر تي ؼػيم ډات جيڪا جن عيس دؼاج جي صظيدتؼندن ۽ زرسرتؼنن صء بيبي راحبه بڻائي ڇڏيش ۽ ډدندي ډدندي هن جي ؼريدياڻين

بضخر هن جي پٽ صدـ تشجهه جي ڪري ڪشرٽ ؼيريج ڪري سرتي ۽ . جش تصداد ته سڇندس سيشبيبي ايڏي . ڇيء صؼر جي حد ڪراد ڪرڻ ػڳي پر هشء ظدرت جي راند عي رسڪي نه دغهي

صػچڻ به نه هئي تنهنڪري دؼاع جي ؼحطم رڳش جؼصي جي رات پنهنجي ئي غهر جي هڪ آخر هشء به هن دؼاج جش حرش هئي ۽ انهيء دؼاج جي هڪ ؼاء به ۽ . ڪؼري ۾ ڪرڻ ػڳي

دس به، دنيا جي درد جي دسا ڪندي ڪندي پنهنجش درد ػڪائي نه دغهي اچش ته دندد . ڪٿا پزهشن ته اؼير ضريب يا پير طظير ڪيئن ۽ ڪهزين درد ڪٿائن ۾ سچزجي رهيش آهي

ڪردار داؿ55صرػ بيبي راحبه صؼر : آپا خير داؿ35صؼر (صظيدتؼند)ٻه داهزيشن : راصظه ۽ رسبي نهن صؼر : نبيم ۽ ثشبيه

داؿ20بيبي راحبه جش پٽ ۽ ن

داؿ25بيبي راحبه جي ڪنشاري ڇيء صؼر : رزشانه ۽ ٻيا ايڪدٽرا


سلسلي جي ڪهاڻي (عورت ڪٿا)اسڪرين پلي

آپا خير! * * بيبي صاحبه تحرير ، مڪالما ۽ منظر ڪشي

عبدالرزاق ميمڻ

. 1دين نؼبر رائظه ۽ رسبي: ډينهن جش ڪردار : ڪش چرائنل رسـ سظت : ؼنشر

ڪنهن صاػيذان بنغػي جش چرائنل رسـ ٻه داهزيشن ، هڪ پريذان پاڻ ۾ ڳاػهائين پيشن ؼزد ! ڀال ذاديء عان پشء ! اها به ڪهزي ڳاػهه ٿي ! ڀيڻ : رسبي

ؼائي ادان به ذادي ! عي اڳٺ ۾ ٿشڊي ٻڌي رعبش آهي ! ڪئي يا

ؼنهنجي ته ٻڌي ! بػڪم بدػجي سيش آ (ٽذشء دان ڳشڊها اغهندي): رائظه !ڪنشارس هش ته دڄي رات اغهاڊي پيرين بيٺش هشندس هش ! ئي نٿش

غهشر پئي سيندي ! پر ؼزيئن تشن به ڪانه ! دؼجهايش به هش ؼئين : رسبي نهن تان

!ته اهشئي نتيجش نڪرندس نه ! ايڏي ڈؿ ډنئي ! هئين ن

اؽ عڻي به نٿش! جڏنهن عان هن ډائڻ جي چنبي ۾ ڦاٿش آهي : رائظه ! نهاري

!زرسر ڪش ڪارس صػن ڪرايش هشندائين ! پشء پڪ : رسبي پر پشء به پٽ پڇڻ! تڏنهن ته هر سظت بيؼار ٿي رهان ! هان : رائظه

!ذاديء عان پشء رطا بدػجي سيش آ ! به نٿش اچين دندد غهر ۾ هر جؼصي رات ! آپا خير عان سڃي دصا پزهائي اچ : رسبي

! پر رڳش هڪ ډينهن صء ! با برڪت ؼحطم ػڳندي اٿئي ! ٽشني ! جادس ! صاػؼه ! ؼسػب ! ڇا ڪا پهتم بيبي آ ! آپا خير : رائظه

! تصشيس ڪاٽ سضيره جي ؼاهر ڪنهن بسرؾ سٽان ډات ؼػي! بس نيڪ نؼازڻ آهي ! نه نه : رسبي

!اصهي صظيدتؼند ذطاياب ٿيا آهن !! اٿس !پر ؼشن ته بيبي راحبه جش هجرس ډٺشئي ڪشنهين : رائظه هڪ ! غهر اٿس پنهنجش ! هجري ساري بيبي ڪانهين (عػي): رسبي

ررػ جؼصي جي رات! ڪؼرس ؼخرشر ڪري رعيش اٿس !جتي ؼضرب عان پشء دڀ صظيدت ؼند دصا پنڻ ايندا آهن! صء

ٿي): رائظه ! جؼصي رات اينديس ! تياري ٿي سيهجئين ! ٺيڪ (ا

! ؼضرب عان پشء هػندادشن ٿن ٿيشن ، رسبي عيس غهر جي غيٽ تائين ڇڏي اچي ٿي

(ڪٽ). ٻئي ا


. 2دين نؼبر بيبي خير ۽ ٻيشن ؼايشن: رات جش ڪردار : ڪش سډس ڪؼرس سظت : ؼنشر

خاؼشذيء جي صاػن ۽ پرادراريتي ؼاحشؿ ۾ ٽاپ سيش دان ڪئؼرا پين ڪندي درين ۽ درسازن ، سيٺم تي پزدا ػڳم بند ڪؼري جش هڪ انڌيرس پر ادرار ؼاحشؿ ډيعاريندي، جنهن۾ داؼهشن ڀت دان ٻنهين پادن ۾ رعيم

بيبي )سشػن جي سچ ۾، ؼڪؼم اڇي ػباد ۾ ؼػبشد، نؼاز سانغر پشري چهري جي غرد سڊهيم رئي دان ، آػتي پاػتي ؼاري سيٺم ۽ ؼٿس سجد ساري آهي ۽ ؼدػدم ڪنڌ عي ڇسڻي اهلل اهلل جش سردان (آپا خير! راحبه

دندد ڀردان ٻنهين پادن جي ڪنڊن ۾ پيم ٽيبػن تي ؼيڻ بتين جي نارنغي رسذنيء ۾ اغر . پئي ڪري ډندڊ دسنهشن ڪؼري جي ؼاحشؿ عي سڇيڪ دشغشار بڻائي بيٺش آهي ، بيبي راحبه جي صين

بتين جش ا

داؼهشن راصظه ڪنڌ جهڪائي سيٺم، جنهن تي به هشء ڪجهه پزهي بار بار ذشڪاري رهي آهي ۽ پشيان بيبي راحبه جي داڄي هٿ جي آڱشٺي ۽ اذهد . سيٺم ٻيشن صشرتشن به خا،سذيء دان ؼتشجه ٿي رهيشن آهن

سيٺػن ۾ . جي آڱر سچ ۾ هڪ تهه ڪيم ڪاضذ به آهي جيڪش هشء چپن ۾ پزهندي غهؼائي رهي آهيهڪ پشڊهي صشرت عي به غرؼي ۽ دسنهين عان هر هر پريذان ٿيندي ډيعاربش، جيڪا پشء پريذان ٿي ڀردان ٻي

.صشرت عي ! ډاڈي غرؼي! ٿشرڊا پردا ته درڪائي ڇڏ ! ڇيء ! اؼان (درغشذي): پشڊهي

جا آساز اچن ٿا ۽ ڀردان ساري صشرت پشڊهيء عي.... ذش .. هڪدـ هر سرػ عان درغشذن ۾ ذش ! بيبي راحبه ! ډدين نه پئي ! ربر ڪر اؼان (درغشذي): صشرت

!چدٽرب ٿي سيندي! پنهنجي ؼئڪػن دان پئي ڳاػهائي !ڇاڪريان ! پر ڇيء ؼنهنجش ته داهه پيش ؼنجهي (آهدتي): پشڊهي !بيبي راحبه آخري دـ پئي ڪري ! بس اجهش ختن ٿيش : صشرت

دـ ڪندي ڪندي ڪجهه دير عان پشء بيبي راحبه چهرس ؼٿي عنيش ۽ داؼهشن سيٺم رائظه عي !پاڻي يا چانهه ۾ غهشػي پٽ عي پياري ڇڏجانء ! هن عي نيراني : بيبي

! اهلل غهريش ته زرسر ذطاياب ٿيندس هٿ ۾ پيم تهه ڪيم ڪاضذ ډي ٿي جيڪش هشء احتراـ دان چؼي سٺي ٿي

!پنج سظتي نؼاز جي پابندي هر حاؿ ۾ ڪجائن ! ۽ ها : بيبي !زرسر ڪنديس ! جي بيبي : صشرت

بيبي خسبي جي انداز ۾ دڀني سيٺم صظيدت ؼندن عيڪنهن به رشرت ۾ ! دصا عان صالسه ! ٻانهين ۽ اهلل جش رابسش : بيبي

! ؼؼڪن ڪشنهين !بيذڪ ! بيذڪ (هڪ زبان ٿي): دڀئي باظي جيڪا اهلل ! ادان جش ته ڪن آهي ررػ دسا ۽ دصا ډيڻ : بيبي

هشئي ٿيندس ! جي ؼرزي !ا

! بيذڪ ! بيذڪ : دڀئي !دسا ۽ دصا دان غڏ ٻيش ڪن به ڪرڻ هشندس آهي : بيبي

ؼيد ۽ ڪشذش ڪرڻ ئي ٻنهين عي ڪاؼيابي ډئي ٿي ! اهلل ۾ ا


هڪ ذان ۽ بي نيازيء دان ؼاين عي خساب ڪري ؼين ډي نهاري ٿي ...اهلل .... اؿؿه ! .... اهلل ! حق ! حق ! حق ؼرذد : دڀئي

هٿ جي اذاري دان خاؼشذ ڪرائي ۽ ڪؼري ۾ چشڇاري نشر ڦيرائي ڪنهن ! ڪؼري ۾ ساظصي دسنهشن ۽ غهٽڻ ٿي پئي آهي ! ۽ ها : بيبي

ٿشرڊا ! هاڻ دريشن عشػي ! عي داهه جي تڪػيف به ٿي دغهي ٿي ؼتان ادانجي ڪري ڪش بي آراؼي ؼحدشد ! پزدا به هٽائي ڇڏيش

! نه ڪري ػن ٿا

(ڪٽ)ؼايشن اڳيان اچي بيبي راحبه جي هٿ چؼن ٿيشن ! در درسازا ع

.3دين نؼبر

آپا خير ، رزشانه، نبيم ۽ ثشبيه: رات جش ڪردار : بنغػي جي صبي سظت : ؼنشر دان (بيبي)بنغػي جي ڪذادي صبيء ۾ دطيد ػباد ۽ رئي ۾ ، جالػي چهري دان آپا خير صرػ

ذار پر ڪاسڊ . غڏ دندد ڇيء رزشانه به بيٺم آهي ٻئي حػئي ۽ ڪپزن ؼان نيڪ ۽ صبادت غ

۾ ػڳن ٿيشن دندن داؼهشن غهشٽ ۽ ڪنشار جي پشذاڪ ۾ نبيم ۽ ثشبيا جش جشڊس ذذدر بيٺم .آهي

سډي ۽ ڪنشاري ڀيڻ غهر ۾ ! ذرـ نه آيش تشعي بيضرت : خير ۽ تشن دشؿ ؼيريج ڪري غهر ۾ غهزي آيش ! سيٺم آهي

! ؼنهنجي ؼرزي ۽ اجازت جي ڳاػهه ته ٿي پري ! آهين ! ؼشنعي اسالع ډيڻ به ؼنادب نه دؼجهيئي

تشهان ! ! اؼي ؼان تشهانعي ؼدػدم ٻڌائيندس رهيس : نبيم ۽ آخر ۾ اهش به! عي ؼنٿ دؼاجت به ڪندس رهيس

ته جي تشهان ؼنهنجي ذادي ڪرڻ ۾ دير ڪئي! چين پر تشهان عي! ته آئشن ڪشرٽ ؼئريج ڪري ايندد

! ؼنهنجي ڳاػهه ٻڌڻ جي طررت ؼػي نه دٻ دٻي دان ايترس ته زسر دان ڳػهائيندي جش ثشبيا چڄي نبيم جي ٻانهه پڪزي سٺندي

۽ ڳاػهه ! ؼشن تنهنجي ڳاػهه ٻڌي ڪانه هئي ! ته ڇا : خير ! پشري ڪرڻ جش سصدس به ته ڪشنه ڪيش هشـ

پنهنجي ڳاڊهين اعين دان ثشبيا عي غهشري ډديتشعي ؼاء جي ڳاػهه ! پر تشتي ته صذق جش جن دشار هش : خير

! ڪٿان دؼجهه ۾ اچي دغهي ها ثشبيا جا ؼائٽ ! ؼشن سٽ ايترس سظت ڪشنه هش اؼي : نبيم


۽ آئشن ! دندد ذادي ٻئي هنڌ ڪري چڪا هجن ها ! تشهانجي سصدي جي انتشار ۾ سيٺش هجان ها

ن جش ! ۽ هاڻ جش جيجم ؼاء جش دؿ ډعايش اٿئي : خير رب عي ا

! ڪهزس جشاب ډيندين تيسيء دان ظدـ اڳتي سڇائي اچي ٿي ۽ ثشبيا سيتر چڄي سڃي ٿي

! آهي ڪش جشاب تشډي ان جش ! چئش : خير نبيم ثشبيا عي ٻانهن عان اڳتي ڪري، ؼٿي سيندڊ ډاڪڻن ډانهن اذارس ڪري

پهريشن ڪؼرس ؼنهنجش آهي انتشار ! تشن ؼٿي سڃ ! ثشبيا : نبيم ! آئشن اچان ٿش ! ڪر

هٿ چغهيري ، زسر دان رڊ ڪري ثشبيا ډي نهاريهي ؼنهنجش ! هيء ڇشڪري ؼٿي ڪانه سيندي ! هرغس نه : خير

هن غهر ۾ ڪير! ۽ ؼنهنجي اجازت سٺڻ بنان ! غهر آهي ! به داخم نٿش ٿي دغهي

هن جش نه ته ؼنهنجش ئي عڻي خياؿ ! خدا جي سادسي !اؼي : نبيم ! بعيش ! اڃايم ! آئشن ربح عان در بدر آهيان ! ڪريش

!ؼتان ! ؼشنعي سڇيڪ پريذان نه ڪريش ! خدارا ثشبيا جي ٻانهه جهػي اڳيان ڪري

!هػيا ثشبيه : نبيم ثشبيا جي ٻانهه ڇڪييندس تيسيء دان ډاڪڻشن چزهندس ؼٿي سٺي سڃيس ٿش ، ثشبيا خشػ ۾

پشيان نهاري به ٿي ۽ چزهندي به سڃي ٿي ، ٻئي ؼاء ۽ ڇيء ٻنهين عي نطرت ڀريم نشرن دان سيندي (ڪٽ). ډدن ٿيشن

. 4دين نؼبر

خير ۽ ٻيشن ؼايشن: ٻي جؼصي رات جش ڪردار : داڳيش سډس ڪؼرس سظت : ؼنشر داڳي خاؼشذيء جي صاػن ۽ پرادراريتي ؼاحشؿ ۾ بند ڪؼري جش هڪ انڌيرس پر ادرار ؼاحشؿ ډيعاريندي،

جنهن۾ داؼهشن ڀت دان ٻنهين پادن ۾ رعيم سشػن جي سچ ۾، ؼڪؼم اڇي ػباد ۾ ؼػبشد، نؼاز سانغر آػتي پاػتي ؼاري سيٺم ۽ ؼٿس سجد ساري آهي ۽ (آپا خير! بيبي راحبه)پشري چهري جي غرد سڊهيم رئي دان ،

دندد ڀردان ٻنهين پادن جي ڪنڊن ۾ پيم . ؼدػدم ڪنڌ عي ڇسڻي اهلل اهلل جش سردان پئي ڪري ډندڊ دسنهشن ڪؼري جي ؼاحشؿ عي سڇيڪ دشغشار

ٽيبػن تي ؼيڻ بتين جي نارنغي رسذنيء ۾ اغر بتين جش ا

بڻائي بيٺش آهي، ٿشرڊي دير عان پشء ڪنڌ ؼٿي ڪري ڳاڊهين اعين دان صظيدت ؼند تي هڪ نشر سجهي !ؼنهنجا ؼئشڪم ؼشنعي ٻڌائين پيا ! تشهان جي دػين جا دشاؿ : خير


هڪ پشڊهي صشرت تي نشر هڻندي

هر دس عي ! جيڪش چشان ٿي ررػ ٻڌندي سڃجائن ؼائي : خير نهن صء

اهش غهر هؼيذه ! نرـ رسيش رعڻ غهرجي ! پنهنجي ن

نهن عي به ڇيء! جنهن ۾ دس ! خشذحاؿ ۽ با برڪت رهندس ن

! دؼجهي هػندي هڪ سيٺم ڇشڪريء عي

!ٻين دڀني طرزن عان طزيػت ساري آهي ! ؼاء پيء جي خدؼت : خير هڪ ٻي صشرت عي

ذق ۽ سدشدش ! ڪڏنهن به ؼراد نٿش پائي ! سدشدي رعڻ سارس : خير . نيڪيء عي عايش ڇڏي

پشء دڀني عي خسبي جي انداز ۾هن هطتيشار با برڪت ؼحطم ۾ زؼاني جشن دڀ دتايم صشرتشن : خير

هي پزهيم ػعيم ۽ ؼاچرن سبظي دان تصػق رعن ! اچن ٿيشن پشء ڀػي ا

ذاريندڊ دڀ پنهنجي ايؼان ۽ اصتظاد تحت! يا صاـ غهريػش زندغي غ

! ته ڪي تصشيذ سٺن ٿيشن ! دردن جي دصا يا ڦيڻش ڪرائين ٿيشن سٺڻ عان پشء انهن عي عشػڻ يا ! تصشيسن تي ػشح ظرآني ػعبش آهي

پر تصشيذ به ! اهش ئي بسرغن جش ظشؿ آهي ! عشػي پزهڻ ؼنع آهي ! جڏنهن تشهان پنجئي سظت نؼاز جا پابند رهندئش ! تڏنهن اثر ڪندا

يا ڇيئرن جي ! بيؼاري ! ۽ اهلل عان ئي دصا غهري غهر ۾ نحشدت هر نؼاز عان پشء ! رذتن ۾ رڪاسٽ صء سشيطا ۽ چال ڪاٽينديئش

! هاڻ دڀ هٿ عڻي دٿا غهرس ! دصا جي سډي اهؼيت آهي ٿندي نشرانا ډئي هٿ چؼي پشئتي پير ؼشٽن ٿيشن

. دڀ صظيتدؼندياڻيشن دصا غهرن پيشن ۽ پشء ا

. 5 دين نؼبر (ڪٽ)

رسبي ۽ رائظه : ډينهن ڪردار : رسبيء جي غهر جش چرائل رسـ سظت : ؼنشر ٻنهين جي هٿن ۾ چانهه جا ڪشپ، رائظه چانهه جش ڈڪ ڀريندي

! رائظه ؛ تش ته چيش پئي ته بيبي دصا ڦيڻي جا پئده ڪانه غهرندي آهي پر جي ڪش صظيدت ؼند دؿ جي خشذيء دان نذرانش ډئي سڃي : رسبي

! ٿش ته ان عي ؼشٽائڻ به ته ناذڪري آهي نه ٻه ٽي ! سډس ڪارسبار ٿيش ! اهش به ته هڪ غهٽ خرچ باص نذين : رائظه

!ڪي ٽي چار آيتشن پزهيشن! اغربتيشن هڪ ٻه ؼيڻ بتيشن ٻاريشن ! پشء ٻيزس ئي پار

جش ڇا اهش به ادان تي! هڪ بي دهارا صشرت ۽ ٻن ٻارن جي ؼاء : رسبي


خاػي پيٽ ته ! غهري ته ڪانه ٿي ڪنهن عان ! حق ڪشنهين !طي دبيم اهلل نٿي ڪري دغهجي نه ! خدؼت خػق

پر ديني ! ڀػي دنياسي تصػين ساجبي هجي! ادي رحيح ٿي چئين : رائظه جنهن دان ؼشن جهزي ! تصػين ؼان ڪنهن عي ڪجهه ډجي

!ڀػش آهي ! ضريب جش ڪش ڀػش ٿئي سڃي ته ته ايندڊ صشرتن عي! بيبي راحبه جش اهش به ته غڻ غهٽ ڪشنهين : رسبي

ؼجاؿ آ! هؼيذه پيار ، ؼحبت ۽ حدن اخالؼ جش ئي درد ډين ٿيشن جش ڪڏنهن ڀػجي به دطػي صػن يا ڪاري جادسء دان ڪنهن

! جش صالج ڪيش هجين اڳيان! بس! ڪنهن ڪن جي غيرنٽي ته بيبي راحبه ډي نٿي : رائظه

!چئي پنهنجي ؼئڪػن دان بسي ٿيش سڃي! اهلل عي جيڪش ؼنششر ز سجهبش ايترس ؼٺش : رسبي

! تشن به ادپيذم پيڪيج ڪرائين ها ! جيترس ڳ

!پٽهين به ڪدٽن ۾ آهي ! ايڏي به بك ته ڪشنه اٿئي ! اؼان !ادپيذم پئڪيج : رائظه تش جهزي چطيس رهشادڻين صء ! ضريب ۽ صاـ ؼائين صء جدا ته ! ها : رسبي

!جي پاڻ هٿ دان تصشيذ ػعي ډيندي ته غهڻش سٺندي ! جدا ريٽ اٿس ! پير جي دصا ۽ ڦيڻش ته پشء جنرؿ ريٽ اٿس

دصا ڦيڻا ته ! ؼشن به چيش هش ؼانس ته بيبي ؼشنعي تصشيذ ډجائن : رائظه !تڏنهن ته پٽ به اهؼيت ډئي پيش هاڻ ! جڏنهن سڃي اثر ڪن

! بيبي راحبه! تشعي رڳش اهش ٻڌائڻ آئي هيس ته ! هاڻ هالن ٿي (اٿي) ! ؼشنعي ٻئي ډينهن تي اڪيػش غهر ۾ غهرايش آهي

! هاڻ پڪ دان پٽهين ! پشء ته تنهنجشن پنجئي غيهه ۾ ! هان (اٿي): رسبي نهن جي ڦاٿم چنبي ؼان نڪري ئي نڪري

! ن

ٻئي غهر جي ؼين غيٽ سرػ سڇن ٿيشن، رائظه غيٽ عان ٻاهر نڪري ٿي ۽ رسبي در بند ڪرڻ ساري آهي ته رائظه جهٽ سري در عشػي

نهن عي سالؼ ډياري : رائظه !ٻي ڪري اينديس ! آئشن به هن ن

(ڪٽ)در سرائي ٻاهر سڃي ٿي ۽ رسبي دشچڻ ۾

.6دين نؼبر نبيم ۽ ثشبيه: رات جش ڪردار : نبيم جش بيڊ رسـ سظت : ؼنشر

نبيم ۽ ثشبيه ؼختػف پادي ډانهن ؼنهن ڪري ۽ هڪ بيڊ جي ڪنڊن تي اعيشن عشػي ػيٽيم نبيم پريذان ۽ ناراز ته ثشبه جي اعين ؼان ػزڪن جي ٽؼٽار ۽ دڏڪا

!آئشن ته جنڊ جي ٻنهين پاٽن ۾ پيش پيدجان نه (پادش ؼشڊي): نبيم


طػحم هن غهر! بيرسزغار جش آهيان ! ڪريان ته ڇا ڪريان جيدين ڪش ٻاهر سڃڻ جش! ۾ رهڻ ؼنهنجي ؼجبشري آهي

! بندسبدت ٿئي ! ؼهنش اچي ٿيش آ ذاديء عي ۽ هن ڪؼري ۾ ظيدياڻي بڻي : ثشبيه

ؼجاؿ آهي جش چاچي يا رزشانه هڪ ػؼحي صء اچن ۽ ؼنهن ن تي ٿي رئان! ډئي ڳاػهائين

!ؼٿان تشن به اچين رات جش دير! ا

! ڪنهن ٻي ؼصذشظه ډي ڪشنه ٿش سڃان (ڳاػهه ڪٽي): نبيم پادپشرٽ، سيسا ۽ ! هڪ ڪين اها نڀايان ته ڪاطي آهي

! نشڪريء صء ايجنٽن جي ڳشص ۽ چڪرن ۾ آهيان داهرن جش يا ! ڪش هڪ پادش ته پنهنجش ڪريشن ها : ثشبيه

!ته ايڏا ډعيا ڪشنه ٿيشن ها ! پيڪن جش تنهنجا داهرا ۽ ؼنهجا داهرا جي هن ذاديء ۾ خشذ هجن ها : نبيم

! ته ڪشرٽ ؼيريج ڪشنه ڪريشن ها !اضشا جش ڪيس ڪرائي ڇڏيش ته ! ثشبيه ؛ ۽ جي بابا دائين سارن

تشعي ! تڏنهن ته دبئي سڃي نشڪري ڪرڻ جش دشچيش اٿن : نبيم هن ڪؼري ۾ ! ډعيا دعيا ! به دغهش ئي غهرائي سٺندد

ذاري سٺ !پشء دك ئي دك ! ڪي ډينهزا غ

! دڀ غهر ۾ ڪشنه هشندا آهن يا رات جش دؼهين رهندا آهن : ثشبيه ! پشء آئشن ؼاني به ػڪي ػڪي ڪچن ۾ عڻي ايندي آهيان

! تشن دبئي هػيش سئين ته ؼتان پشء بس ! اؼان اهزي به ڪٺشر دؿ ڪانهين (ڳاػهه ڪٽي): نبيم

! صارزي ڪاسڊ ڪندي پشء ډدجانء تشؽ به اعين تي رعندي ؼشنعي به ته! سډي ڀيڻ ڪنشاري غهر هشندي (ٿڌس داهه عڻي)

پر تنهنجي طشن ؼٿا طشن ! ذادي ڪرڻ ڪشنه جڳائيندس هش !نه ته! سارس ڪر ڊي سارس ڪر ! هئي ته ډينهن پيا ٻڌجن

!تش به اعين جش ډٺش ! ڇا پشء ائين ڪشنه هش ڇا (ڪٽي عػي): ثشبيه ! ربح جش جػدي سيسا ػڳارائڻ سڃڻش آهي ! چڱش هاڻ دؼهي رهه : نبيم

! اؼان اديء عان ؼصاطي تالطي ڪري سڃي ؼنٿ ؼيزي ڪندد !پشء عين ؼنهنجي به داڻن پيار ۽ سطا جش يظين ډيارجئين : ثشبيه (ڪٽ). ٻئي پدا بدصئي دؼهين رهن ٿا


.7دين نؼبر آپا خير ، رزشانه، ۽ نبيم ، ثشبيه: ډينهن ڪردار : بنغػي جي صبي سظت : ؼنشر

صبي يا ٽي سي صئشنج يا چرائنل رسـ ۾ هڪ رشطي تي دطيد ػباد ۾ سيزهيم آپا خير تدبيح پئ پزهي ، داؼهشن نبيم دندد پيرن ۾ جهڪي ؼصاطيشن پيش سٺي جڏنهن ته ٻي رشطي تي رزشانه عين غهشري رهي آهي، ثشبيه به آهدتي آهدتي ػي ډاڪڻ تي اچي ڳاػهيشن ٻڌي ٿي

تشهانجي ! هلل هاڻ ته ؼشنعي ؼصاػ ڪري ڇڏيش ! اؼي ! اؼي : نبيم اؼي ! ان بيرخيء ؼنهنجش دڪشن تباهه ڪري ڇڏيش آهي

ؼشن تشهانجي اجازت عان دشا اهش ظدـ ؼجبشرن ! يظين ڪريش ! عنيش هش

آپا خير ؼنهن ٻئي پادي سرائي چهري تي نطرت ۽ نارازغيء جا تاثر ډي ٿي نبيم سري ان سرػ ڦري اچي غز غزائي ٿش

عي آهي ! ؼشن عان ؼنهن نه ؼشڊيش اؼي جان : نبيم ! ؼنهنجش دؿ به ډ

! جش اسهانجش دؿ ډعائي سيٺش آهيان آپا خير چهرس ڦيرائي دڌي سهي ٿي ۽ تيس تيس تدبيح جا داڻا ڦيرائيندي سڃي ٿي

تشهان عي ٻڌائڻ آيش آهيان ته ؼنهنجش دبئي نشڪريء جش ! اؼي : نبيم ؼيدن عان سڇ ! يظين ڪريش ! ڪن ٿي سيش آهي

ثشبيه تشهانجي ا

! خدؼتغار نڪرندي آپا خي سري چهرس ڦيرائي ٻي رخ ۾ ۽ نبيم داؼهشن اچي

هشء ! تشهانجي دڀني ډعن جي تالطي ڪندي ! ظدن دان : نبيم ٿشري تشجه ۽ ؼحبت ! ررػ تشهانجي ؼحبت جي بعايم آهي

!تشهانجي ضالـ بڻجي سيندي ! ډيشد ڳاػهيشن ٻڌندي ٻئي رشطي تان رزشانه چزي نبيم عي

جشء جشن نيڪيشن ٻڌي هاڻ ؼانغهيئين ڪن ٿا ! بس ڀاء بس: رزشانه اهزي ڀػي هئي ته عيس ػڪي ػڪي ذادي ڪرڻ جي ! پچن

! ڪهزي زرسرت هئي نبيم ػؼحي صء خاؼشذ ٿي عيس تڪيندس پشء

ان جي غهر سارن به ذرس رعيش هش ته هش اؼي جانيء جي! ادي : نبيم ! رزاؼنديء عان بضير دندد ذادي ؼشندان ڪشنه ڪندا

ته انهن دندد رذتش ٻئي ! پر اؼي جاني جڏنهن ؼڃيش ڪشنه ! هنڌ ڪرائڻ جش دشچيش


تنهنجي جشء جي ته ؼن جي ؼراد پشري ! سيچارا ؼائٽ (سنس دان): رزشانه ذريش هشندس ! ٿي

! پر دندد سيچارن ؼاء پيء دان پشيان ڇا غ

!چ چ .. عيس دشچڻ جش ٽائين به ذايد اڃا نه ؼػي دغهيش آهي ډدين نه پئي ته آئشن ! تشدان ڪشنه آهيان ! تشن ته چپ رهه : نبيم

! ته اؼيء عان ؼصاطي پيش غهران ٺيڪ! ؼشنعي پيش چپ ڪرائين ! ؼنهنجي سات بندي ! اس هش : رزشانه

پر ڪنهنجي (تيس ػهجي ۾)! ٿي سڃان ٿي بػڪ چپ ! آ ! ڪنهنجي زبان جهػيندي

! ؼشن عي اؼي جانيء عان دشاء ڪنهنجي پرساهه ڪانهين : نبيم !ؼشنعي رڳش اسهان عان ؼصاطي ٿي غهرجي (ؼاء عي ؼخاسب ٿي)

!پهرئين پنهنجي غهر جي صست ؼان ! ساهه ! ساهه (تاڊي سڄائي): رزشانه ۽ ! پشء پرائي نياڻي ڀڄائي اچجي ! سداري سيهجي ! دؼاجي ؼرتبش

! ؼاذا اهلل ! دبحان هلل ! پشء اچي پيرن تي ڪري ؼصاطي سٺجي ! ذاندار هيپي اينڊنل

سچ ۾ تشن پنهنجي اها اجائي بڪشاد ڪرڻ (ڪاسڊ ۾ اچي): نبيم !ائين ڪشنهين جيئن تشن دشچين ٿي ! بند ڪر

غهران ڀڄي ذادي ڪرڻ ! خبر به اٿئي ته ! ٺيڪ ته چشي ٿي : خير ! سارن عي زؼانشن ڪهزن ڪهزن ناػن دان ٿش دڏي

!آئشن ٿي ياد ډياريانس ته ! ؼتان سدري سيش هجيس اؼي : رزشانه ! ڪاري ! ڪاري چئبش آهي انهن عي

ډاڪڻن تي بيٺم ثشبيا اهش ٻڌي چڄي سڃي ٿي!پشء تشعي اندازس آهي ان ڳاػهه جش : خير زؼانشن داڊ ۽ ؼحرسؼيء ۾ ! ٺيڪ آهي ؼڃان ٿش اؼي (ؼاء عي): نبيم

يا ٻئي ! هر پيار ڪرڻ ساري عي ڪارس ۽ ڪاري چشندس آهي دهڻي ! پر هر ڪنهن عي نه ! ڪنهن ناػي دان دڏيندس هشندس

اهي ته ڪارا ! ػيػه ۽ ظيس ! ؼشؼم راڻشن ! ددئي پنهشن ! ؼيهار ! نه دڏيا

پر ! زؼانشن انهن عي برن ناػن دان نٿش دڏي ! بػڪم ! رحيح : خير ررػ ! نه پنهنجش ندب ډٺش نه خاندان ! تش به ته! ضزب خدا جش

! ذڪم تي طدا ٿي ػڪي ذادي ڪري سڇئي


آساز عي رسڻهاڪار بڻاڻي زبرددتي رئشن سات ۾ سجهندي ضن جش تاثر ډئي ؼيد هرغس ! بيشاهه ؼاء جش خياؿ نه ڪندي : خير

تش ؼان ته اها ا

(رسئڻ ػڳي ٿي)! ڪشنه هئين نبيم ! ارادس ڪشنه هش ! چين نه (سڇي ڀاڪر پائي، پرچائي آهدتي ): نبيم

ثشبيه پاڻ به دٺي ڪردار ! ؼجبشريء ۾ ظدـ عڻي سرتن اؼي !اهش ظدـ عڻڻ ان صء به آدان ڪشنه هش ! جي آهي

نبيم هڪدـ ؼاء جا غشډي پڪزي ٽنغن عي زسر ډئي ٿش ته آپا خير جا هڪدـ تيشر بدػجن ٿا ۽ هشء انهي ػت دان عيس ڇڪش ډيندي پشئتي اڇالئي ٿي ۽ هش پري ڪري ٿش

خشب دڃاڻان ٿي اهزين جي ! جشء جا ؼڄش ! هم بيضرت : خير م ٽيزي آئي هشندي ! ڪردارن عي

پاڻ! اصهي ڪهزا ڪهزا غ

ؼهنجي دؿ ٽشڊڻ ! ياد رؽ ! صء ؼصاطي ته تشن هاڻ سداري ڇڏ ! جي دسا تشعي زرسر ؼػندي

ٿي ): نبيم ! ؼشنعي تشهانجي ڪاسڊ جش ته احداد هش اؼي (ڪاسڊ ۾ ا

! پر اهش اندازس ڪشنه هش ته ڪش تشهان بد دصائن تي به ػهي ايندا پر جنهن ؼاء جي ڪنشاري! ؼان تشعي بد دئائشن ڪشنه پئي ډيان : خير

۽ ننڍس پٽ ڪشرٽ ؼيريج ڪري غهر! ڇيء غهر ۾ سيهي سڃي ها ! ډعايم ؼاء جي دؿ ؼان جيڪا به آهه نڪرندي آ ! اچي ته

ا

! هاڻ ٽري سڃ ؼنهجي نشرن ؼان ! پنهنجش اثر به زرسر رعندي آ ! ؼشنعي تشدان بػڪم ڳاػهائڻش ڪشنهين

نبيم رزشانه عي ڪاسڊ ۾ غهشري ډدي ٻاهر نڪري سڃي ٿش ۽ ثشبيه چڄي چڄي ساپس ڪؼري ! ۾ اچي پنهنجي بيڊ جش درسازس اندران بند ڪري بيڊ تي ډڪندي ډڪندي ػيٽي پئي ٿي

(ڪٽ)

.8دين نؼبر آپا خير ۽ رزشانه: رات ڪردار : خير جي بنغػي جي ڪؼري ۾ سظت : ؼنشر

جؼع رات جي ؼحطم ختن ۽ صظيدتؼندن عي ڪؼري ؼان نڪرندي يعارڻ عان پشء انهيء دندد هٿ ۾ . ڪؼري جي هڪ درسازي ؼان نڪري آپا خير رزشانه جي ڪؼري ۾ اچي ٿي

ؼخؼم جش هڪ سډس دٻش آهي، رزشانه آئني ۾ پاڻ عي دينغاري ٿي ۽ ؼٿي ۾ پيم هڪ اڇي سار عي ڪينچيء دان ڪٽڻ ػڳي ٿي ، دٻي ؼان هڪ هار ڪڍي

ڪيڏس خشبرشرت بردػيٽ ! هي ډد ! رزشانه ڇيء : خير


! آهي اؼي ڪيڏس نه ! هاء اهلل (سٺي ډدندي خشذ ٿي): رزشانه

!ڪٿان آيش ! خشبرشرت ڪنغڻ آهي ػهي ؼائي ڪانه هئي چطينس ساري : خير

ها جنهن جش! هشء ٿ

ا

نذراني ! ها رائظه ! ڇا ناػش اٿس ! پٽ ڪدٽن ۾ آهي !ڪن ٿي سيش هشندد (نڪ چاڊهي)! ۾ ډئي سئي آهي

ٿالئي پٿالئي ډدي): رزشانه ! ڪيرترس پيارس ۽ خشبرشرت آهي (ا

! ايترسئي ؼنهنغش به هشندس نه اؼي آپا خير ٿڌس داهه عڻي بيڊ تي سيهي ٿي ۽ رزشانه ڪنغن پائي پاڻ عي آئيني ۾ ډدي چهڪي ٿي

ذري سين (ٿڌس داهه عڻندي): خير ! هسار پنج دئش ! صؼر غ

! آنٽي رسبيء جي ؼهربانيء دان ! نذرانشن سٺندي سٺندي ! ػڳي ٿش ته هاڻ ارم ڦم عائڻ جش سظت به اچي پڳش آهي

ؼطت! آنٽي رسبي به ڪؼاؿ جي صشرت آهي اؼان (عػي): رزشانه !پشرس چطينس غهيري ٿي اچي ! جي پبػدٽي بينڪ

ؼٿي تان نؼاز سانغر ٻڌؿ رئش صهي، تهه ڪري رعنديٽي ڪنشاريشن ڇيئرسن ! دئاسن به اهزيشن ٿي ػعي ډيانس : خير

! دڀئي سډن غهرن ۾ پرڻائي ڇڏيئين ! هيس غهر ۾ ! ڪش ؼطت ۾ پبػدٽي ڪانه ٿي ڪري

رزشانه عي ذشؼ دان اڇي رئي عي تهه ڪندي ډدي ٿيته تشصء به ڪش اهزس دڻڀش غهراڻش! ؼشن به چيش اٿؼانس : خير

ادػي بدػي تي هڪ سډس غهرانش به ډدي آئي ! ڳشػي ډي اصهي ڪٿان ! بدنريب نبيم (ؼنهن بغاڊي )! پر! آهي

ته ادػي ! هجي ها نه ڪنشارس ! طظيرياڻي پڻجي آيش آهي ٻئي ڪرسڊن ۾ ! عي بدػي ۾ دڱ ڪرائي ڇڏيان ها

!آئشن به ظبر ۾ سڃي دك جش داهه عڻان ها ! پيا عيڏس ها ته ! اڃا به جي هن طظيرياڻيء عي سالؼ ډئي ڇڏي نه : رزشانه

! سظت سيش ڪشنهين !تڏنهن نه ! پر ان حراطه جش جادس به دؼاغ ؼان ػهيس : خير !دشچي پاڻ پريذان ڪري نه ٿڪايش اؼي : رزشانه

(ڪٽ). هر هر ڪنغڻ عي ډدي خشذ ٿئي ٿي ۽ خير عيس پريذانيء ؼان ډدي ٿي)


.9دين نؼبر نبيم، ثشبيه، خير ۽ رزشانه: رات ڪردار : نبيم جش بيڊ رسـ ۽ صئشنج سظت : ؼنشر

ثشبيه نبيم جا ڪپزا سجهي دشٽ ڪيس تيار پئي ڪري نبيم بيڊ تي سيهي داڪس پيش پائي زرسرت پئي ته دبئي ۾ ئي خريد! غهڻا جشڊا نه سجهجان : نبيم

!اجايش سزن عڻي سڃڻ جش طائدس ! ڪري سٺندد ايترا ته هجن (آخري زپ ػڳائيندي)پغهار تي سٺندي نه : ثشبيه

!پنج جشڊا ته آهن ! جش تيدين ته هػن چاڪشؼينٽس ته! ها ٺيڪ آ (بشٽ ۾ پير سجهندي): نبيم

! دڀ سجهي ڇڏيئي نه ؿ عان دشاء دڀ سڇا .پادپشرٽ ۽ ؼشبا! ٽڪيٽ ! ها بابا : ثشبيه

(ډديس ٿي، اعين ۾ ڳشڊها ڀرجي اچنس ٿا)! اٿن ٿي پيار ڪندي): نبيم

ائين ڪنديئن ته پشء دبئي خاڪ (ا

غهر سٺي جػد غهرائيندس(بيل عڻندي)! سڃي دغهندد (هيٺ ػهي ٿش)! دئين

غهندي عيس ػهندي ډدي): ثشبيه خير ! بس (اعين جا ػزڪ ا

!اهلل جي اؼانت ۾ ! دان نبيم ػهي اچي ! هيٺ صئشنج ۾ خير صذا جي نؼاز پئي پزهي ۽ رزشانه دالـ ڦيري چڪي آهي

پادي تي رعي ! خاػي رشطي تي ؼاء جي نؼاز ختن ٿيڻ جش انتشار ڪري ٿش، رزشانه ؼدػش سيزهي ڀاء ڀردان اچي سيهي ٿي پيار ڪري

! پريذان نه ٿجان ! خير خيريت جي خبر ډيندس رهجان : رزشانه !بس ايترس چشندد ! ثشبيه جي پارت اٿئي : نبيم

ٿي سٽس سڃي ٿش ٿي ٿي ته نبيم عيس ڀاڪر پائي ! ؼاء به دالـ ڦيري ٿي نبيم ا

!هشء ا

جػد ؼصاػ ! خبر اٿن ته ناراز آهيش (اعين ۾ ػزڪ): نبيم !پشء به پنهجي دصائن ۾ ياد رعجش! ڪشنه ڪندئش

تز تڪز ۾ بيل عڻي ٻاهر نڪري سڃي ٿش، ؼٿان ډاڪڻن تان (ڪٽ). ػزڪ ڳاڊيندڊ ثشبيه به عيس سيندس ډدي ٿي

.10دين نؼبر

ثشبيه ۽ ادؼاء: ډينهن ڪردار : طشن ٽاڪي بيڊ رسـ ؼان سظت : ؼنشر ٿي ديم ڳشػي ڪش نؼبر

ثشبيه بيڊ تي پريذان هر هر بك عان پيٽ تي ٻئي هٿ رعي ٿي پشء ا


ػڳائي ٿي، رنل سڄڻ عان پشء ڪش طشن عڻي ٿش! تشدان ڪانه ٿي ڳاػهايان ! هم بيشطا ! ثشبيه ! ڪير : ادؼاء

! ڪيترا ؼهنا ٿيا آهن تشن ؼػڻ به ڪانه آئي آهين هڪ ڪؼري ۾ ظيدياڻي جش بڻجي سئي ! يار ؼجبشري آ : ثشبيه

! آهيان !رسػش غهؼندڊ ۽ غهر ۾ ظيدياڻي ! ايڏي آزاد خياؿ ! ڇش ڇش : ادؼاء

!دؼجهي سيس ! هشن ! ؼشن پيار ۾ ڪشرٽ ؼيريج ڪري سڇي آ ! ها ادؼاء يار : ثشبيه

ته داهرن به نش ػطٽ جش بشرچ ! هاڻ اؼان بابا به ناراز آهن ! نبيم به ٻه هطتا ٿيا دبئي هػيش سيش ! ! هڻي ڇڏيش آهي

!ظدن دان انجشاء ڪندادشن ! پشء ؼشن سٽ هػي اچ نه : ادؼاء جي نڪتيس ته ! يار غهر عان به ٻاهر نڪري نٿي دغهان : ثشبيه

ؼان ! ڪريان ته ڇا ڪريان ! ساپس سڃي نه دغهنديس ! ته پريذان ٿي سئي آهيان

هش ئي ڪيئي نه ! آخر جيڪش دشچيئي پئي : ادؼاء ته پٽ هاڻ ! ا

! صذق ته آهي ئي ظربانين جش ناػش! برداذت به ڪرڻ دك !ډيندي سڃ ! ډيندي سڃ

!پر بك جي نه ! يار آزاديء جي ظرباني ته ډئي دغهان ٿي : ثشبيه !داهرا ضريب يا بعيا اٿئي ڇا جش ٽڪر به نٿا ډينئي ! ڇش : ادؼاء پر ؼانيء جي سظت تي ڪش دڏي غڏ ! دعيا دتابا آهن : ثشبيه

ػڪي ػڪي ڪچن ۾ بچيم سڃي عائيندي! عارائي به نه !ڪڏنهن سڇ ته ڪڏهن ڪك ڀرڻ جيتري به نه! آهيان

ذر رهيش آ. بس پاڻيء ته سڃي غ

رسٽ ! طرج ۾ جشد! ائين ته بعي ؼري سينديئن ! اڊي : ادؼاء ڦم ط

!دؼجهجئين ته چائٽنل تي آهين ! ته هشندا ئي نه غهڻش ياد پئي ! هاڻ ننڊ پئي اچي! بس يار (اسٻادي ډيندي): ثشبيه

نبيم به! دش عڻي ڪاؿ ڪيؼئي ! ڪين ۽ بشر پئي ٿيس پبػڪ بشٿ ؼان ڪڏنهن ! پنهنجش ديم هتي سداري سيش

! چڱش اهلل حاطظ ! ڪڏنهن ٿش ڳػهائي ڪٽ (ٻئي طشن بند ڪري رعن ٿيشن)! اهلل حاطظ : ادؼاء


.11دين نؼبر خير، رسبي، رائظه ۽ صظيدتؼند : رات ڪردار : جؼع رات جش درد سظت : ؼنشر

. 12دين ثشبيه : ثشبيه ڪؼري ؼان ڪچن ۾ ۽ پشء چرائنل رسـ ڪردار : ؼنشر

جؼع رات جش درد ذرسع آهي، آپا خير ! دين يارهشن ۽ ٻارهشن ڪٽ انٽرڪٽ ۾ ٿيندا : نشٽ ثشبيه آهدتي . (ڪٽ)تي حدب ؼصؼشؿ سجدان ساري آهي ۽ انڌيري ۾ پرادرار نشر پيش اچي

آهدتي چڄندي چڄندي ډاڪڻ تان هيٺ ػهي ڪچن ۾ ؼانيء جي ڳشص ۾ سڃي ٿي ، خاػي اسچتش ! ديڳزيشن ۽ ٿانش ډدي پريذان ۽ پشء صبيء ۾ رعيم طرج عي عشػي ٿي جيڪش خاػي پيش آهي

ػيم درسازي تي پئي اڳيان سڇي پشرس عشػي ډدي ٿي ۽ دندد نشر درد ساري ڪؼري جي ٿشري ع

ػڻ دان درد ساري ڪؼري ۾ رسذني (انٽر ڪٽ)داؼهشن جش ؼنشر ډدي حيرت ۾ ، درسازي ع

ٿئي ٿي ۽ آپا خير اسچتش سجدان ؼان نڪري در سرػ بيٺم ثشبيه عي ډدي ٿي، صظيدتؼند به ثشبيه ببي خير جي ڳاڊهين اعين ساري نشرن عي ډدي خشػ ؼان . رسذني ډدي پشيان نهارين ٿا

آپا خير (ڪٽ). هڪدـ در بند ڪري تيس تي چسڊي ساپس پنهنجي ڪؼري ۾ سڃي ٿي صظيدت ؼندن عي

!ؼاء ۽ ڀاء صؼرس ڪرڻ سيا اٿس ! يتين ٻارڊي آهي سيچاري : خير صؼرس ڪري! ڪجهه ډينهن صء ؼشن سٽ ڇڏي سيا اٿس

! ايندا ته پنهنجي غهر سٺي سيندد ڪشرد جي انداز ۾ زسر دان

! دبحان اهلل ! دبحان اهلل : دڀئي !اهلل برڪت ډي ! حق اهلل : رسبي (ڪٽ)! اهلل درجا بػند ڪري بيبي راحبه جا : رائظه

. 13دين

ثشبيه ۽ ادؼاء: داڳيش رات ڪردار : ٽيػطشن ٽاڪي سظت : ؼنشر ڪؼري ۾ اچي حيران س پريذان ثشبيه هٿ ؼٿي عڻي اهلل عي ٻاډائي پئي

ڪٿي ڪيئن ته ڪٿي! هي ڪهزي ؼاجرا آهي ! يا اهلل : ثشبيه ! جن ڀشت ڪڍڻ ساري ! آنٽي ڇا صاؼػه آهي ! ڪيئن

هڪدـ ڳشػي طشن عڻي ادؼاء دان ؼيشٽ ۾ ڳاػهائي حاصت ٻڌائي ٿي ادؼاء عي ٻڌائڻ عان پشءڪٿي آنٽي دـ ڦيڻش ! هاڻ چپ پيش ٿئين ! يار ادؼاء : ثشبيه

!يا نبيم جي دؿ ! ڪري ؼنهنجش دؼاغ نه ڦيري سٺي


ػڳي ٿش ته ڀائش نبيم جي جدائيء ۾ چري (عػي، ٽهڪ ډئي): ادؼاء ؼاڻهشن اڪيػش هشندس آهي نه ته اهزا خيا ؿ ته ! پئي ٿين

! دتائيندا ئي آهن خدا جش ظدن خياؿ ڪشنه ! ادؼاء تشعي يظين ڇش نٿش اچي : ثشبيه

! آهن !آئشن اچان ٿي تشدان ؼػڻ ! چڱشن ڀال ائين ٿا ڪريشن : ادؼاء !ؼانغهين ؼارائينديء تشن ! چري ٿي آهين ڇا ! نه! نه : ثشبيه اڄ به ته جؼع ! ان ۾ ڀال چري ٿيڻ جي ڪهزي ڳاػهه آهي : ادؼاء

آئشن به انهن سانغر ! ؼايشن اينديشن آهن نه دصا سٺڻ ! رات آ بس! ڪهزي خبر پشندي ته تش غهرايش آهي ! اچي سينديس

غيٽ تي پهچي بيم سڄايان ! تشن رڳش غهر جش نظذش دؼجاء (ڪٽ)! ډاڪڻن تائين هػي اچئين ! ته ٽيرد تان ډدي

. 14دين ثشبيه ۽ ادؼاء: داڳييش رات ڪردار : غهر جش غيٽ سظت : ؼنشر

ثشبيه در عشػي ٿي ته ڪاري چادري پاتم ادؼاء جي هٿ ۾ ڪش ذپ به آهي داؼهشن عيس ډدي ڀاڪر پائي رسئي ٿي غيٽ تي ئينبيم به اڃان تائين ! آئشن اصئي ڪٿي اچي ڦاٿي آهيان : ثشبيه

چيائين پئي ته غهر ! پنهنجش طشن نؼبر ڪشنهين ؼشڪػيش ڇا ! ايڊريس به ؼدتظم ؼانه اٿس ! بدصئيندس رهندس آهي

!دؼجهه ۾ نٿش اچي ! ڪريان آهدتي آهدتي دڀ ! اهلل تي يظين رؽ (تدػي ډيندي): ادؼاء

طػحاؿ هن ۾ ڪجهه طرسٽ (ذاپر ډيندي)! رحيح ٿي سيندس عير ۽ جشد ! چپس جا پيڪٽ ! بدڪيٽ ! چاڪػيٽ

! اٿئي ؼان تنهنجش هي احدان ڪيئن صهي دغهنديس (ذاپر سٺي): ثشبيه

! ادؼاء ته اهشئي ؼنهنجي! تشن هن احدان عي ياد نه ڪندئين نه : ادؼاء

هطتش عن ! چڱشن هاڻ ؼان هالن ٿي ! احدان جش بدػش هشندس ذاري سٺ

پشء نيڪدٽ جؼصي رات تي غهڻش ڪجهه! غ

(هػي سڃي ٿي ڪٽ)! عڻي اينديس


. 15دين ثشبيه ۽ رزشانه: رات ڪردار : ثشبيه جش ڪؼرس سظت : ؼنشر

ثشبيه پنهنجي بيڊ تي غهري ننڊ ۾ رزشانه آهدتي آهدتي دندد ڪؼري جش درسازس عشػي اندر اچي ٿي ڪؼري ۾ هر جاء تي نشر سجهندي دندد نشر ؼشبائم تي پش ٿي جيڪش دائيڊ ٽيبم

(ڪٽ). تي پيش هش، هشء ؼشبائم عڻي اڳئي سريظي دان ٻاهر نڪري سڃي ٿي

. 16دين رزشانه ۽ آپا خير: ډينهن ڪردار : رزشانه جش ڪؼرس سظت : ؼنشر

رزشانه آنٽي جي داؼهشن پاڻ عي ډدي سارن ۾ جشڊس پئي ٻڌي ٽيبم تان دي عڻي ٽهڪ ډئي عػي ٿي ته آپا خير اندر اچي ؼشبائم ډدي

!ڪڏنهن عڻي آئينء ؼٿان ! نبيم جش ؼشبائم تش سٽ ! هي : خير غهري ننڊ ۾ دتم هئي ! ها غهشدزس ڀاڄائي! ڇا چشانس اؼي : رزشانه

!پار ڪري آئي آهيان ! ٽيبم تان هطتش عن ٿيش ڇش پئي هر هر ؼٿان جهاتيشن ! آئشن به چشان پريذان ڇش آ : خير

! پائي ډدي ۽ نئي پڄي ! نه پڇي دغهي ! نه ڪڇي دغهي ! ڇاڪري : رزشانه

!سيچاري (ٽرڊائپ دان)! دغهي ! پڇيائين پئي ته اصئي ڇش جشڻس ! نبيم طشن ڪئي هئي : خير

! اصئي ابا ! ؼشن به چئي ډنشؼانس ! ؼشبائم بند ڪري رعيش آ عائڻ صء ڪچن ۾ ڪجهه ! اؼان ! نه سادسش ! ادانجش نه ناتش

!ؼتان بك ؼري ادانجي ڳچيء ۾ نه پئي ! بچائي رعندي ڪر رزشانه اڇش رئش عڻي ډيس ٿي ان عي سٺي نؼازين سانغر سيزهي پئي

!هن جش ڇا ڪريان (ؼشبائم ډيعاري): رزشانه !اچي ٻڌايائين ٿي ! ڪٻٽ ۾ ػڪائي رؽ : خير

! اػؼاڊيء عي صڪ ڪري ڇڏجانء ؼتان (سيندي ؼزي) ؼتان سري ! در ډئي سيهجئين ! دصا صء سڃان ٿي ! ها (ڪٽي)

اهلل ڪندس ته ! ٻيش ته اڄ رسبي آنٽي به ايندي ! ػهي نه اچي ! جػد تنهنجي هٿن ۾ به ؼيندي ػڳندي

(ات ۾ رئش سجهي ؼدڪرائي ٿي)! تشن به زسريء ! اؼان (ذرؼائي): رزشانه (ڪٽ). خير نڪري سڃي ٿي ۽ صبيء ؼان دؼاع جي ڪؼري جشدر عشػي اندر داخم ٿئي ٿي


. 17دين ثشبيه ۽ رزشانه: رات ڪردار : ؼنشر ثشبه جش ڪؼرس سظت

ٿي ٿي ته ڪڏنهن جهاتي پائي ثشبيه پنهنج ڪؼري ۾ پريذان، ڪڏنهن سيهي ٿي، ڪڏنهن ا

هيٺ نهاري ٻه ٽي ډاڪا ػهي، صبيء ۾ رزشانه عي سيٺش ډدي سري ساپس ڪؼري ۾ اچي ڇـ ٿي بيڊ تي پاڻ ڇڏي پريذانيء ۾

دشچي ٿي ۽ سائيس اسسر ۾ذري سيش : ثشبيه

ايندي به ! ادؼاء به ڪانه آئي آهي ! هطتش غ

ؼشبائم آهي ڪشنه جش ڪا ڪري اچڻ جش! ڪيئن ٿي ٿي)! سظت ٻڌايانس ها

نبيم به طشن ڪري ته (سري ا

هنن عي ته ! اصئي ڇا دشچيندس هشندس ! ڪيئن ڪري ػ اهلل! ؼجاؿ آ جش ٻڌائين عڻين ! زرسر ڪئي هشندائين

ا

۽ انهن دان انهن ! ڇا ڪشرٽ ؼيريج ڪرڻ ؼدئػش آهي يا رڳش اهي تڪػيطشن ! تڪػيطن عي دهڻش پشندس آهي

ٻنپهرن عان ؼاني به ڪانه ! ؼنهنجي نريب ۾ آهن ڪچن ۾ سڃي عڻي اچان ها پر اڄ اصئي ! عاڇي اٿن

! اص ! رزشانه به ڇش ڇاپش هڻي صبيء ۾ سيهي رهي آهي ! ڪريان ته ڇا ڪريان

ٺزڪش ٿئي ٿش ۽ دشچ ؼان نڪري اچي ٿي ۽ سري آهدتي ٻه ډاڪا ػهي هيٺان جهاتي پائي ډدي ڇػي

ػڻ جي آساز ۽ آپا خير نڪرڻ تي ساپس پاڻ عي اچي بيڊ تي ا

ٿي ۽ درد ڪؼرس جش درسازس ع

(ڪٽ)ٿي

. 18دين خير ۽ رزشانه: داڳي رات ڪردار : ؼنشر چرائنل رسـ يا صبي سظت

درد عان پشء آپا خير ساپديء تي در عشػي ٿڪاسٽ ۽پريذانيء جي انداز ۾ صبيء ۾ اچي رشطي تي سهي ٿي رزشانه عيس پريذان ډدي

ش نه ! خير آهي نه اؼي : رزشانه پريذان ! سبيصت ته رحيح اٿ

! ڇش ٿي سيا آهيش بس اڄ آنٽي رسبي درد ۾! رحيح آهي ! ها ! ها : خير

ڪڏنهن جش! ته پريذان ٿي سيس ! ڪانه آئي نه ! ناضش ڪشنه ڪندي آ


!ان ۾ پريذانيء جي ڪهزي ڳاػهه آهي اؼي جان : رزشانه !پاڻ عي تڪػيف ڇشٿا ډيش! طشن ڪري پڇشد عڻي

ؼرذد صظيدتؼندن عي طشن ڪشنه ڪندا ! نه ٻچا : خير ؼريد ئي پاڻ زرسرت پشڻ تي طشن ڪندا آهن! آهن

! يا حازري ڀريندا آهن ٿڌس داهه عڻي دؼجهائي

ته! ؼشن عان پشء اها غادي تشعي ئي دنڀاػڻي آهي : خير صظيتؼندن دان غهرس نه ! سيهڻ سظت ياد رعجئين

ٿيڻ غهرجي ۽ عين ڪنهن زرسرت صء نه طشن ؼرذد جي حيثيت ۽ اثر ! ڪجي نه غهر غهرائجي

!اها نريحت اٿئي ! غهٽ ٿي سيندس آهي پٽ اچي سيندي ٻي جؼع رات ! پشء پريذان ڇش پيا ٿيش : رزشانه

! ساري درد ۾ ٻي ڪا ؼائي ؼشڪػي دصا ! ذايد پاڻ بيؼار هجي : خير

! پزهي ډنؼانس ! جش پزهيم پاڻي غهرايش هئائن جڏنهن به آني بهاني ناضش ڪندي آ ته ڪا نئين : رزشانه

! جيئن آنٽي رائظه ! ؼائي زرسر ؼشڪػيندي آ ! جنهن ؼشتين سارس ڪنغڻ نذراني ۾ ډنش هش

نذراني ۾ پنڌرهن هسار ته هيء ؼائي به ! ها (دشچي ): خير (رئي جي ٻڌؿ ڳنڍ ډيعاريس ٿي) ډئي سئي آهي

!پشء زرسر ان جش به ڪش ؼدئػش هشندس (ؼدڪرائي): رزشانه نهن جي پريذاني! اهشئي داڳيش هر دس جش : خير

!پٽ ن

اؼي پاڻ صء ! جيئن ادان سٽ آهي (ؼدڪرائي): رزشانه ! ڪش ڦيڻش ڪشنهين

پر پاڻ ! پنهنجش ڦيڻش ڪشنه ػڳندس آهي ! نه ٻچا : خير !بس تشن ډدندي سڃجان ! سٽ ان صء دسا زرسر آهي

نه صاػن نه ! اؼي پاڻ ڪي پير طظير ته آهيشن ڪشنه : رزشانه !ته پشء اهش ڈسنل ڪيدتائين هػندس ! صاػؼه

۽ اهزا بيشظشػ ؼػندا رهندا ! جيدتائين جهاػت هػندي : خير ؼشن ٿشڊي اصالن ڪري غهرايش اٿؼان ته آئشن ڪا


! پاڻهين ٿا اچي ؼزن ! پهتم طظيرياڻي يا سػياڻي آهيان ! ؼسب ته پاڻ رڳش نشٽ ۽ نذرانا سٺندا سڃشن : رزشانه ! ؼٿين ڪؼائي ته ائين ئي ػٽبي نه ! شاهر آهي اؼان : خير

۽ ! ؼايشن پنهنجا اخالؼ ۽ سريظه دڌارين ڪشنه نه ! نه نؼازسن پزهن ! ذڪشهه ذڪايتشن ٻين نجشن

! ۽ ذڪشاهه ڪن بيدڪشنيء جي اهلل عان ! رسزا رعن نهن عي پشري ! ذابس هجيس ؼائيء عي

پنهنجي ن

! ؼجػس جي داؼهشن ايتريشن ته غهٽ سڇ پئي چيائين ڀال ٻڌاء سيچاريء دان اڪيالئيء ۾ ڇا ڪندي هشندي

!سيچاريء تي ترد پئي آيش ! ؼشنعي ته بنان ډٺي رزشانه ٻڌي عػي عػي داڻي پئي ٿي

!ڪهزس آدرس ډنشد ! پشء اؼي تشهان ڇا ڪندئش : رزشانه ادن ! درسد پزهي پاڻي پزهي ډنؼانس ! ڪرڻش ڇا هش : خير

ٻي هطتي ! اصشن جش هطتي صء سرد ڪرڻ جش چيشؼانس !پنج هسار ډئي سيندي ! اچي ته تصشيذ ػعي ډينديدانس

رزشانه عػي عػي خيري ٿي!تشهان به ! اڊي اؼي : رزشانه پيء تنهنجش ٿي سيش ! پيٽ ته خرچ غهري ٿش نه پٽ : خير

ڀاء جش حاؿ ! تشهان ٻنهين عي ڳچيء ۾ سجهي ! ؼرهيات پشء ! جيڪش ڪؼائيندس ډيندس جشڻس عي ! داؼهشن اٿئي

ڪنهن جي ! رب ته ردتا رزؼ جا عشيندس نه ! تشن ۽ آئشن حراـ عائڻ ! پر ها ! حالؿ ڪؼائي ته نريب ڪانه ٿيندي

!آخر ڪندا ڪيڏانهن ! سارن دان حرش زرسر ٻڌؿ آهي يا ڪيندر ۽ ؼشذي بيؼارين ۾ يا ڀتن ۽ ڪشرٽ ڪيدن

ڪن جي ! ائي ها (دشچي)! ۾ باظي ادان جي نريب صء ! ذيء ؼانغهئين سدري نه سڃين

رئي جش پاند ڳشػي هڪ ؼان ڳنڍ ڇشڊي ڪا ننڍي ذيذي ڪڍي ٿي ۽ پشء ڪنهن زهريػي نانغڻ سانغر ڦڻ ڪڍي

هن ؼان رسز رات جش ؼٿين ٻػيء صء بچيم عير ۾ ٻه ! هي سٺ : خير زا سجهي ڇڏجان

ڪٽ (ٻنهين جش اعين ۾ ؼيديج)! ڦ


. 19دين ثشبيه: رات ڪردار : ڪچن سظت : ؼنشر

ثشبيه ػڪي ػڪي ډاڪڻن تان هيٺ ػهي ڪچن ۾ سڃي ٿي، ڪچن ؼان ٻشڊ ۽ ؼاني ڪڍي ڪجهه غرهه ڀري پشء طرج عشػي ٿي ۽ ان ۾ رعيم عير جش پيڪيج عشػي پي ساپس پنهنجي

(ڪٽ)ڪؼري ۾ اچي دؼهين رهي ٿي

. 20دين خير ۽ نبيم: ډاينهن ڪردار : سظت (ٽيػطشن ٽاڪي)صبي : ؼنشر

صبيء ۾ رعيم ديم طشن جي غهنٽي سڄي ٿي خيران آساز تي نڪري طشن اٽينڊ ڪري ٿي ٻئي سرػ نبيم طشن تي

خدارا! اؼي پنڌرهن ډينهن عان رسزانشن طشن پيش ڪريان : نبيم ؼٿي سڃين رڳش ايترس پڇي ډيش ته ؼشبائم آػ ڇش ڪري

! رعيش اٿس !ادانجش نه ناتش نه سادسش ! اچين ته پاڻهين اچي پڇجئينس : خير ؼنهنجي ثشبيه!ڪجهه ػڪايش پيا ته خدارا ائين نه ڪريش : نبيم

ؼان پريذان ٿي سيش ! دان رڳش هڪ دطصش ڳاػهه ڪرايش !تشهان دؼجهش ڇش نٿا ! آهيان

ډينهن ! تشعي ڇا دؼجهايان ! اڊي ؼان ته دڀ دؼجهان ٿي : خير ؼجاؿ آهي جش هيٺ ! رات ڪؼري ۾ پئي هشندي آهي

رزشانه ڀيڻ ! ػهي ڀػجي به ڪنهن ڪن ۾ هٿ سجهائي جڏنهن به دڏڻ صء ڪؼري ۾ سيس ! دڀ ڪجهه سدار

ؼجاؿ آ جش ٽس عان ؼس ! عشنغهرن ۾ هشندي آهي ! ته آئشن پاڻ به پريذان ٿي سيندي آهيان ته ڇا ڳاػهه ! ٿئي

! آهي داڻس !هشا تي پئي هػي ڇا ! ته ڇا ؼاني ٻاني ڪشنه عائي : نبيم ادان دا عائي نه عائي ! ابا ؼانيء جش ته سيػش به ڪنه ٽاري : خير

آئشن دندد حرش پاڻ هٿن دان ڪچن ۾ رعائي ٿي عائي ! ڇڏيندي آهيان

ٿي ا

ادان ! ته جنهن ؼهم به ا

پنهنجن ڪؼرن ۾ سينديشن آهيشن ته پشيان ػهي اچي! عائي سيندي آهي


!چڱش ڀال هيئنر ته سڃي ؼشندان ته ڳاػهرايشد ! ائين آ : نبيم هشػڊ (هٿ هٽائي)! هشن (ؼنهن چاڊهي طشن تي هٿ رعي ): خير

! سڃان ٿي (ڪٽ)خيران ؼنهن غهنجائي ډاڪڻ چزهي سڃي ٿي

. 21دين

خير ، ثشبيه۽ نبيم: ډينهن داڳيش ڪردار : سظت (ٽيػطشن ٽاڪي)ثشبيه جش : ؼنشر ثشبيه پنهنجي بيڊ تي دتم ڄڻ نذي ۾ آهي ، خير هڪ هٿ ۾ ؼشبائم اندر داخم ٿي ، ؼشبائم عي

داؼهشن رعي آهدتي ثشبيه عي آساز ډي ٿيٿ نبيم جش طشن اٿئي : خير

ٿ نه ! ثشبيه ڇيء ا

نبيم جش طشن! ڇيء ا

ٿي نٿي (نبيم عي) ػڳي ٿش ! ابا غهڻشئي جهنجهشڊيانس پئي ا

! ڪش نذش ڪري دتي آهي ! ثشبيه اهزي ڪانهين ! اؼان ڪهزيشن پيا ڳاػيشن ڪريش : نبيم

ٿاريشد ! سري ا

ٿاري ٿي ته ثشبيه هشن ڪندي سري پادش بدصئي ! هشن !آپا خير هاڻ عيس زسر دان جهنجهشڊي ا

دندد هشن هشن جش آساز ديم تي نيم عي ٻڌائي ٿي، پشء! دؼهي رهي ٿي هشء ته پنهنجي ! هاڻ ته پڪ ٿيئي نه ابا ! ٻڌي ! هشن ! هشن : خير

! حشادن ۾ ئي ڪانهين !ته ڪا ثشبيه ! اؼي يظين نه پيش ٿئي : نبيم پر ػڳي ٿش ته ! ابا دؿ ته ؼنهنجي به نٿي ؼڃين (ڪٽي): خير

اڪيػي پڻ ۽ تنهنجي جدائيء ۾ ننڊ جشن غشريشن سٺڻ ػڳي (سنس عان پنهنجي اؽ ڦزڪائي ٿي)! آهي

ته دندد ان اڪيػي ! اهش ته اؼي تشهان به دؼجهش ٿا نه : نبيم ! پڻ جي ذؼيشار هشء پاڻ اڪيػي ڪانهين

! ڪيزا ته رڳش ادان ؼاء ڇيء ۾ ئي آهن ! ها ها (چزندي): خير ! باظي جشڻهين ته عير ۾ سنهنجي آئي آهي

پػيس هشء ۾ ڀيڻ رسزينه سانغر ڪنهنجي ڇيء! اؼي خدارا : نبيم !پاڻ دؿ راػ نٿا رعي دغهش ! ٻين عي دد ډيش ٿا ! آهي

!تشن ته چاهين ٿش ته سڃي ؼاء ڇيء دندد پير ڇسئي پيشن : خير خير ؼنهن غهنجائي هيٺ ػهي ٿي اچي

.(ڪٽ)ڪاسڊ ۾ نبيم طشن بند ڪري ٿش ڇڏي ۽ آپا


. 22دين ثشبيه۽ رزشانه: رات ڪردار : ثشبيه جش ڪؼرس سظت : ؼنشر

ٿاريس ثشبيه بيڊ تي ننڊهاڊڪ ػيٽيم ، رزشانه عير جش غالد عڻي ڪنڌ عان سيٺم جهنجهشڊي ا

ٿي ته هشء عيس دتم ذهن دان زبرددتي اعيشن عشػي ډدي ٿي ، رزشانه عيس عير جش غالد رزشانه عيس . زبرددتي پياري ٿي ۽ هشء ؼدهشذ ضٽ ضٽ ڪري پئي ٿي ۽ پشء ػيٽي پشي ٿي

(ڪٽ). حظارت دان ډدي ڪنڌ ڇسڻي هيٺ ػهي اچي ٿي

. 23دين داڳيش رات ڪردار رزشانه ۽ آپا خير: صبي سظت : ؼنشر

رزشانه هٿ ۾ خاػي عير جش غالد هيٺ ػهي آپا خير سٽ اچي ٿي جيڪش ڪش ڪتاب پزهي رهي آهي اچي عيس ډدي ڪتاب بند ڪري ٿي ڇڏي ، ٽيبم تي ؼشبائ پيش آهي

!اؼي آخر اهش ڪيدتائين ڪندي رهنديس (اڪتاهٽ دان): رزشانه خشاؼخشاهه سظت زايع ڪرڻ ! ؼان به اهشئي دشچيان پئي ! ها : خير

! جش طائدس ڪشنه ٿي ډدان (ڪٽ)خير غهرس دشچي سري ڪتاب عشػي پزهڻ ۾ ػڳي سڃي ٿي ته رزشانه ؼشبائم عڻي ٿي

. 24دين

رات ڪردار رزشانه ۽ ڪا ڪاري چريس ۾، رزشانه ۽ آپا خير: صبي سظت : ؼنشر اڇ ؼئي انداز ۾ داهه جي تيس تنطس دان ثشبيه دڌي ػيٽيم آهي يني ؼٿان دندد ٻنهين پادن تي

ػيم سار دندد چهرس غشډن ڀر سيٺػڪش ڪاري چريس ۾ هٿ ۾ سهاڻشن اٿس ۽ جنهن جا ع

ػڪائين ٿا جيئن سهاڻي جش دٻاء ؼحدشد ڪري ٿي ته هشء هٿن دان سهاڻش هٽائڻ جي ڪشذش ٿي ڪري ۽ هشء زسر دان اهه عڻندي بي جان جدن دان ػؼحي ڀر دشچي ٿي

ڇا ڪير ؼشنعي ؼارڻ پيش چاهي: دشچ پشري ظشت دان ؼٿان سيٺم عي ڇڪيػڻ جي ڪشذس ٿي ڪري، جهڪيم ذخص ٿزجي ٿش ته ٿڻ جي ڪشذش ۾ بيڊ تان هيٺ ڪري پشي ٿي ۽ ذخص پشء دندد سار

هشء ؼدهشذ انداز ۾ ا

ڇڪي غهػڻ جي ڪشذش ڪري ٿش ته داڳي ؼدهشذيء ۾! ڇڏ ؼشنعي ! ڇڏ ! ڇڇ ! څ : ثشبيه

پشري ساظت ررػ ڪري به ڇڏائڻ جي ڪشذش، پشء هٿ جي غرطت ڪؼسسر ۽ ڈير ، ذخص عيس ڇڪيػي درسازي عان ٻاهر ڪڍي ډاڪڻن تي آڻي ڇڪش ډيس ٿش، ػزهڪندي هيٺ صبيء


سڃي ڪري ٿي ۽ اسډي ؼهم طجر جي بانل ٻڌڻ ۾ اچي ٿي، ذخص بيٺم آپا خير عي اذارس آپا خير پشء رزشانه عي. ڪري نڪري سڃي ٿش ۽ رزشانه حيرت ۾

طػحاؿ غهران نڪري آنٽي رسبيء سٽ ! بيل عڻ ! هم : خير ! پاڻ دڀاڻ غهر ۾ ساپس اينددشن ! هػشن ٿا

صذ پنهنجي غهران ؼػندس ته پشػيس عي ڪهزس جشاب: رزشانه ! ډيندادشن

ادان ته آنٽي رسبيء سٽ رهڻ سيا ! ادانعي ڪهزي خبر : خير ! هشء غشاهي ډيندي ! هئادشن

!ظتم جش جشاز ته هشندس نه : رزشانه نذي جشن غشريشن ! ادانعي ڪهزي خبر ! چين نه : خير

پشدٽ ؼارٽن ۾ به شاهر ٿيندس ! ادتصؼاؿ ڪندي هئي ! ػهندي ډاڪڻ تان ڪري پئي ! ته نذش ڪندي هئي

(اؽ ڀڃي)! هڪ ؼنٽ نبيم دان به ڳاػهائي سٺان نبيم عي طشن ڪري ٿي نبيم اٽينڊ ڪري ٿش

ٿي ڪانه ٿي ننڊ ۾ آهي ! پٽ : خير ادان سڃشن ! جشڻهين ته ا

تي هڪ طيؼػي ايندي ؼتان ! ٿيشن آنٽي رسبيء جي غهر ا

! بيڻ رسزينه جي رذتي جي ڳاػه نڪري اچي ! ها هر ذيء پچائي ڪچن ۾ رعي پئي سڃان ! ها (ٻڌي)

هن عي ! ٺيڪ آ پشيان غهر به صڪ ڪري سيندادشن ! دڀاڻ ذاـ تاين اچي سيندادشن ! ڪهزس ٻاهر سڃڻش آهي

(طشن بند ڪري ٽيبم تي رعي ٿي)! اهلل حاطظ ۽ چاٻيشن! اؼي بيل ته تيار آهي تردش ته آئشن بيل اچان : رزشانه

! عڻي اچان ته غهر صڪ ڪري هػشن جػديء ۾ ؼشبائم ٽيبم تي رهجي سڃييس ٿش ۽ هش ٻئي هڪ نشر پٽ تي پيم ثشبيه تي هڻي

(ڪٽ). تڪز ۾ ٻاهر نڪري سڃن ٿيشن

. 25دين ادؼاء ۽ دندد ؼزد: ډينهن ڪردار : ادؼاء جش غهر سظت : ؼنشر

ادؼاء جش ؼزد ٽي سي پيش ډدي ، ٽيبم تي رعيم طشن سڄي ٿش پر هش ڇيان نٿش ډي ٽي سيء جش ذشر ۾ طشن جي غهنٽي بار بار سڄي ٿي ادؼاء باٿ رسـ ؼان نڪري ؼزد عي


ديادي تبررن ۾ ايترا ؼحش ٿا ٿي سڃش جش طشن جي : ادؼاء ! غهنٽي به نه پيا ٻڌس

! تشن ئي عڻي جشاب ډينديئن نه ! تنهنجش طشن آ : ؼزد ! ؼشنعي ڪهزي خبر ته ڪير هشندس

! اهي ؼئا خبرن جا چئنم (اچي ٽيػطشن عڻندي): ادؼاء ڀا آساز ته غهٽ (ؼزد عي)! هػش ! هػش (طشن عڻي)

ڪير ! ها ( ؼزد ساػيشـ ؼيشٽ ٿش ڪري ( ڪر آ !غهر نه ! ڪٿي آهين تشن ! چئش ! ها ! ها ! ثشبيه

! ها ! ها بابا ادؼاء ئي آهيان ! ٻڌان پئي ! ها ! ها رسئنديئن ته ڇا ! چئش ؼنهنجي جان ٻڌان پئي ! ها

ؼزد عي )! ها ها ؼان اچان پئي ! ٻڌڻ ۾ ايندس جػدي غاډي ! ٽي سي بند ڪر ؼصشن ( رسئيندي

(ڪٽ)ثشبيه جي حاػت غهڻي خراب آ ! ڪڍ

. 26دين ثشبيه: داڳيش ډينهن ڪردار : صبي سظت : ؼنشر

صبي ۾ ٽيبم تي ؼشبائم رعندي ثشبيه عي ډيعاربش جنهن جا هٿ رت ۾ ڀريم ، چهري تي ڇڪن جا نذان ، تڪيف عان ؼٿي تي هر هر هٿ رعي ٿي ؼٿي ؼان نڪتم رت دڪيم سارن ۾ چنبزيم

دشچ ۾ ؼنشر جا ڪجهه حرا ډدي ٿي ، پشء هر هر ڪري سري ! پاڻ دان بيتي ياد ڪري ٿي ٿي دڏ ڪري ٿي

ضنشديء ۾ ا

(هٿن تي دٻاء سجهي اٿي)! نبيم ! رزشانه ! اؼي : ثشبيه !اؼي ! نبيم ! رزشانه ! ڪير آهي غهر ۾ ! ڪير

اسچتش دندد نشر دندد هٿ تي پشي ٿي جيڪش خشن ۾ ڀريم آهي ډدي زسر دان دانهن ڪري هٿ ػڳائي ؼٿي جي دشر جي تڪػيف عي ؼحدشد ڪري ٿي ، ۽ هيٺ سيهي زر دان رسئڻ . ٿي

ػڳي ٿي رسئندي رسئنديادؼاء جػدي ! ڪڏنهن اينديئن ! ادؼاء (پيزهن ۾): ثشبيه

!ؼشنعي چپ پيش ٿئي ! ؼنهجش ؼٿش پيش ڦاٽي ! اچ در تي ؼاڻهن جش غشڊ ۽ زسر دان در ٺزڪائڻ . اسڇنغارس ډئي پيزهن دان سي رسئڻ ذرسع ٿي ڪري

ٿندي چپ ۾ عيس خياػن ۾ صتصداد .. جا آساز ٺڪ ٺڪ ڇڪ ڇڪ آساز ٻڌي ؼذڪم دان ا

اڇا ڪارا دايه ډدڻ ۾ اچن ٿا جيڪي هي هي ها هش جي آساز دن صؼارا پيا ډين پاڻ چڄي


ذايد ! ڪش ته آهي (پاڻ دان سڦػندي)! ڪير آهي : ثشبيه آنٽي ! هي غهر جنن ۽ ډائڻن جش ؼدڪن بڻيش هشندس

هي آزاد ٿي خيراػنداء سٽ جيڪي جن هشندا يظينن ا

ؼشنعي غهر ۾ ! چرائڪشص هشندا ! ها ها ! سيا هشندا ! نه نه ! اڪيػش ډدي ذايد ؼنهجشخشن پيئڻ پيا اچن

ؼشن تشهانعي ظيد ! چرائڪشصز ! ؼنهنجش رت نه پيئش آنٽي خيراػنداء ظيد ڪيش! ڪري ڪشنه رعيش آهي

! اٿش ظدن دان ؼشن ظيد ڪشنه ڪيش آهي ڇرڪ ڀري خياػن ؼان نڪري اچي ٿي ۽ حيران س پريذان ن يظين ڪرڻ جي انداز ۾ جڏنهن

داؼهشن ادؼاء ۽ ؼزد عي ٻين ؼاڻهن ۽ پشػيس عي بيٺم ډدي ٿي جيڪي درسازس ٽشڊي اندر آيا آهن

! آئشن آهيان ادؼاء ! ثشبيه اعيشن عشؿ ! ثشبيه : ادؼاء . اعيشن عشػي ډدي تدػي ڪري رسئي عيس ػپٽجي سڃي ٿي

! هم ؼنهنجي غهر! بس تشن هاڻ هتي ڪشنه رهنديئن : ادؼاء تنهنجش پادپشرٽ ٺهرائي تشعي نبيم ډي دبئي

هاڻ ډدان ته تنهنجي اها ! ؼشڪػي ڇڏينيديس ڈسنغي دس ۽ نڻان اهش صاؼػه جش چراؼشن ڪيئن ٿا

ؼهػي سارن عي طراچ صاؼػه جي خبر پئجي سئي ! رچائين تنهنجي دس نه هجي ها ته جيم ڪرايانس ها ! آهي

ٿ ادؼاء ؼنهنجي پياري ڀيڻ ! هم ا

(ڪٽ )هٿ عان پڪزي سٺي سڃيس ٿي

. 27دين آپا خير ۽ نبيم: ډينهن ڪردار : سظت (ٽيػطشن ٽاڪي)صبيء ۾ : ؼنشر

آپا خير نبيم دان طشن تي ڳاػهائي پئيداؿ ته ٿي سيش ! ابا تشن غهر ڪڏنهن ؼشٽندي : خير

رزشانه جش به ڪي رذتش نه پيش بڻجي ؼان ! آهي ! پريذان ٿي سئي آهيان

آئشن پاڪدتان !اڃان به چئش ٿا ته غهر اچان : نبيم تشهان جيڪش ثشبيه! ڪڏنهن ڪشنه ايندد اؼي


! سداري ته نٿش دغهي ! دان ڪيش ابا جشڻهين ته چراؼشن ڪري ؼنهنجش ڪارسبار ئي بند : خير

جيڪش ؼشڪػين ٿش ان ! ڪرائي تش سٽ هػي آئي ذر نٿش ٿئي ابا

ڇا تشن ؼنهنجي ؼئم ! ؼان غهر جش غ

! چهري جي انتشار ۾ آهين نهن جش پيار نه ډسڪز ٿا غهرجن: نبيم

! اؼان تشعي پٽ ۽ ن

! دش ډسڪز سڇ ڪري هر ؼهني ؼشڪػيندس رهندد (ڪٽ). طشن بند ڪري ٿش ڇڏي ۽ آپا خير به ؼنهن ٺاهي سيهي ٿي رهي

. 28دين

رسبي ۽ رائظه: ډينهن ڪردار : رائظه جش غهر سظت : ؼنشر رائظه جي چرائنل رسـ ۾ رسبي ۽ رائظه ڳاػهائين پيشن

نهن ! رائظه : رسبي هاڻ ته بيبي راحبه ڦيڻن ۽ تصشيذن تنهنجي ن

بيبي راحبه زسر پئي ڀري ته! عان پٽ عان سالؼ به سٺارائي تشن پنهنجي پٽ جي ذادي بيبي راحبه جي ڇيء رزشانه

! دان ڪراء ! اهش تشن پئي چئين ! هڻيس عڏ ۾ : رائظه !تشبهن تشبهن ڪر : رسبي هنڌ ! جڏنهن عان ڇيڻس عي ډدي آئي آهيان ! يظين ڪر : رائظه

اڊي ڀال اهزي جهاڊ ڦشڪ ڪرڻ ! دان سڃي چهٽي آهيان ايڏس جػدي ظبر جش ؼنهن ! ساري صاؼػه جي ڇيء غهر ۾ آڻي

! ډدڻ نٿي چاهيان !طائدس سٺي هاڻ : رسبي

پتي! سيٺي سيٺي ! جهاڊ ڦشڪ ڇا ڪراين ! طائدس (ڪٽي): رائظه اڃان آپريذن ؼان ٻاهر ئي نه ! ۾ پٿري نڪري آئي

رسبي اجائي ! ډاڪڻ تان پير دػپ ٿي سيش ! نڪتيس ته نهن دان ڇا ! سرطداري نه ڪرين

ډٺئي نه پنهنجي ن

دس عي به ډاڪڻ تان ! غهر سٺي اچانس ته ! ڪيائشن ! نه بابا نه ! ڇڪش ډئي ؼاري سجهي

ختن ذد (ڪٽ)ٻنهين هٿن دان ڪن تي تشبهن ۽ نڪ تي ؼصاطي سٺي ٿي دين طريس

bibi sahiba

Education