BENBÜYÜKÜM

ÇOCUĞUMA MASALLAR - 1

Aytül AkalResimleyen: Serap Deliorman

Bandrol uygulamasına ilişkin usul ve esaslar hakkındaki yönetmeliğin 5. maddesinin değişik g bendi çerçevesinde bandrol taşıması zorunlu değildir.

B E N B Ü Y Ü K Ü M

© 1998, Tudem Yayın Grubu1476/1 Sok. No:10/51 Alsancak-Konak/İZMİR

Y A Z A R : Aytül AkalR E S İ M L E Y E N : Serap Deliorman

B A S K I V E C İ L T : Ertem Basım Yayın Dağıtım San. Tic. Ltd. Şti. Eskişehir Yolu 40. Km. Başkent OSB 22. Cadde No:6 Malıköy/Ankara Tel: 0 312 284 18 14

B i r i n c i B a s k ı : Temmuz 1998

Ye d i n c i B a s k ı : Haziran 2017 (3000 adet)

(İlk altı baskı toplam 13.000 adet)

ISBN: 9 7 8 - 9 7 5 - 5 8 7 - 1 1 8 - 9

Yayınevi sertifika no: 1 1 9 4 5

Matbaa sertifika no: 1 6 0 3 1

Tüm hakları saklıdır. Bu yayının hiçbir bölümü, telif hakkı sahibinin önceden yazılı izni olmaksızın tekrar üretilemez, bir erişim sisteminde tutulamaz, herhangi bir biçimde elektronik, mekanik, fotokopi, kayıt ya da diğer yollarla iletilemez.

UÇANBALIK, Tudem Eğitim Hizmetleri San. Tic. A.Ş.’nin tescilli markasıdır.

w w w . u c a n b a l i k . c o m . t r

3

BEN BÜYÜKÜM

Üç yaşında mini mini bir çocuk varmış. Küçücük elleri, küçücük ayakları, küçücük bir burnu varmış. Bu çocuğun bir de ağabeyi varmış. Ağabeyin elleri, ayakları, burnu kocamanmış.

Küçük kardeş çok üzülürmüş. “Ben ne zaman büyüyüp ağabeyim gibi olacağım?” dermiş. Ağabeyi ile ellerini üst üste koyarlarmış. Ağabeyin eli daha büyük çıkarmış. Ayaklarını alt alta koyarlarmış, yine büyüklük yarışını ağabeyi kazanırmış. Küçük kardeş ağabeyine çok kızarmış o zaman. “Ben senden büyüküm! Ben senden büyüküm!” diye bağırırmış. Ağabeyi yalnızca gülermiş ona.

5

Aslında üç yaşındaki bütün diğer çocuklar gibiymiş o da. Bebek değilmiş elbette, ama henüz büyük bir çocuk da değilmiş!

Annesi onu kucağına alıp “Benim canım bebeğim,” diye saçlarını okşadığında, annesine de çok kızarmış. “Ben bebek değilim! Ben kocamanım, BÜYÜKÜM!” dermiş. Annesi yalnızca gülermiş ona.

Bu küçük kardeşin kendisi gibi küçücük oyuncakları varmış. Küçük hayvanları, küçük askerleri, küçük adamları, renk renk arabaları... Hepsi de küçük çocuktan küçükmüş. En çok da küçük ayısını ve bebeğini severmiş küçük kardeş. Onlar da küçük kardeşten çok küçüklermiş. Bütün oyuncaklarının yanında küçük kardeş KOCAMANMIŞ, ama evde kimse bunun farkında değilmiş. Herkes ona, “Sen küçüksün!” der dururmuş.

Bir gece yatağına yatmış pencereden yıldızları seyrederken, camda bir tıkırtı duymuş. “Tık tık tık!” Küçük kardeş bir de bakmış, minicik bir kuş. Gagasıyla cama vuruyor... Hemen yatağından fırlayıp kuşun yanına gelmiş.

“Merhaba küçük kardeş,” demiş kuş.