bdw - editie 1507

23
N° 1507 VAN 28 JANUARI TOT 4 FEBRUARI 2016 ¦ WEEK 4: WEEKBLAD, EEN UITGAVE VAN VLAAMS-BRUSSELSE MEDIA VZW, FLAGEYPLEIN 18, 1050 ELSENE, REDACTIE: 02-650.10.96, ABONNEMENTEN: 02-650.10.80, E-MAIL: [email protected], WWW.BDW.BE JOACHIM LAFOSSE OVER ZIELTJES REDDEN IN SOEDAN En ook: Viviane De Muynck, Haider Al Timimi en Tame Impala. AFGIFTEKANTOOR BRUSSEL X P303153 28 01 16 TUNNEL TRAUMA BRUSSEL – De Brusselse regering krijgt een nieuw probleem op haar bord: de mobiliteit. Wegens instortingsgevaar moet de Stefaniatunnel dicht. Misschien wel een jaar lang. Wat erger is: de 25 Brusselse tunnels blijken allemaal in barslechte staat. Dat was al langer bekend, maar het Brussels Gewest heeft de renovatie jarenlang voor zich uitgeschoven. Nu kan ze er niet meer onderuit. Dat is een flinke streep door de rekening. De kostprijs kan oplopen tot 1 miljard euro. Geld dat het Brussels Gewest niet heeft. De regering denkt er dan ook aan om aan te kloppen bij de automobilist. Een tolheffing is niet langer ondenkbaar, zegt minister Pascal Smet (SP.A) op pagina 10. Mobiliteitsexpert Michel Hubert (Saint- Louis) noemt stadstunnels dan weer een achterhaald idee (pagina 4). SVG/HUB ‘Ik heb een hekel aan het woord Beer Palace’ GENTSE ARCHITECT PAUL ROBBRECHT ZET ZIJN ZINNEN OP BRUSSEL: LEES P. 6-7 ‘De Islamitische Staat heeft zijn hand overspeeld’ LEES P. 8-9 FRANSE POLITOLOOG GILLES KEPEL IN MOLENBEEK: FOTO: BART DEWAELE

Upload: brusselnieuwsbe

Post on 25-Jul-2016

248 views

Category:

Documents


1 download

DESCRIPTION

Brussel Deze Week van 27 januari 2016

TRANSCRIPT

Page 1: BDW - editie 1507

N° 1507 VAN 28 JANUARI TOT 4 FEBRUARI 2016 ¦ WEEK 4: WEEKBLAD, EEN UITGAVE VAN VLAAMS-BRUSSELSE MEDIA VZW, FLAGEYPLEIN 18, 1050 ELSENE, REDACTIE: 02-650.10.96, ABONNEMENTEN: 02-650.10.80, E-MAIL: [email protected], WWW.BDW.BE

JOACHIM LAFOSSE OVER ZIELTJES REDDEN IN SOEDANEn ook: Viviane De Muynck, Haider Al Timimi en Tame Impala.

AFGIFTEKANTOOR BRUSSEL X P303153

28 0116

TUNNELTRAUMA

BRUSSEL – De Brusselse regering krijgt een nieuw probleem op haar bord: de mobiliteit. Wegens instortingsgevaar moet de Stefaniatunnel dicht. Misschien wel een jaar lang. Wat erger is: de 25 Brusselse tunnels blijken allemaal in barslechte staat. Dat was al langer bekend, maar het Brussels Gewest heeft de renovatie jarenlang voor zich uitgeschoven. Nu kan ze er niet meer onderuit. Dat is een flinke streep door de rekening. De kostprijs kan oplopen tot 1 miljard euro. Geld dat het Brussels Gewest niet heeft. De regering denkt er dan ook aan om aan te kloppen bij de automobilist. Een tolheffing is niet langer ondenkbaar, zegt minister Pascal Smet (SP.A) op pagina 10. Mobiliteitsexpert Michel Hubert (Saint-Louis) noemt stadstunnels dan weer een achterhaald idee (pagina 4). SVG/HUB

‘Ik heb een hekel aan het woord Beer Palace’

GENTSE ARCHITECT PAUL ROBBRECHT ZET ZIJN ZINNEN OP BRUSSEL:

LEES P. 6-7

‘De IslamitischeStaat heeft zijn hand overspeeld’LEES P. 8-9

FRANSE POLITOLOOG GILLES KEPEL IN MOLENBEEK:

FOTO: BART DEWAELE

Page 2: BDW - editie 1507

BDW 1507 PAGINA 2 - DONDERDAG 28 JANUARI 2016

VAN DE REDACTIE

StadhuistheaterVlaams minister-president Geert Bourgeois (N-VA) wil par t ijgenoot-parlements-voorzitter Jan Peumans overtuigen om de 11-juli-toespraak niet langer in het Brussels stadhuis te houden, maar in de KVS bijvoorbeeld, of in het Vlaams parlement. Ooit werd die toespraak in het parlement gehouden, maar dankzij de strijd van

voormalig VU-voorzitter en voormalig staatssecreta-ris Vic Anciaux wordt ze al jaren in het stadhuis ge-houden. Brusselse Vlamingen van alle politieke kleu-ren hebben in het nabije verleden moeten vechten om die locatie te behouden. Wat bezielt Bourgeois?Bourgeois zegt dat de verandering van locatie nodig is om praktische redenen. Hij wil er een groots evene-ment van maken en daar is het stadhuis te klein voor. Niet weinigen dichten Bourgeois andere motieven dan praktische toe. Maar ook al zijn de motieven puur praktisch, dan nog vergist de minister-president zich. De symbolische waarde van het stadhuis stijgt boven het praktische uit. Dit zou een zwaardere klap beteke-nen voor 11 juli dan de verhuis van de VRT naar Ant-werpen waar een paar jaar geleden sprake van was.De 11-juliviering is een viering van de Vlaamse Ge-meenschap, niet van een toevallige politieke meerder-

heid. Het is het Vlaams parlement – meerderheid en oppositie – dat door de Stad Brussel uitgenodigd wordt. Zonder de grote slogans boven te halen – Vlaanderen laat Brussel los – duidt de vraag van Bourgeois wel op een verwijdering tussen de Vlaamse Gemeenschap en de Brusselse Vlamingen. En daar worden noch Brus-sel noch Vlaanderen beter van. Ook niet als een aantal Vlaamse verkozenen zich de jongste jaren niet echt welkom voelden.Tussen Vlaanderen en Brussel is het al langer een rela-tie van aantrekken en afstoten. Dat is niet eens erg. De Brusselse Vlamingen mogen best kritisch zijn voor de Vlaamse regering. Maar dat mag geen eenrichtings-verkeer zijn. Net zoals de Vlamingen in Vlaanderen moeten de Brusselse Vlamingen zich af toe bezinnen over hun relatie. En daar speelt symboliek een grote rol. Het nieuwe logo van de Stad Brussel BXL was in deze een misser van formaat. De Vlaamse Gemeen-schapscommissie omvormen tot Nederlandstalige Gemeenschapscommissie zou een even grote flater kunnen zijn. En dan is er het trieste spektakel van het Nederlandstalige Anneessens-Funckinstituut dat al meer dan een decennium ondergefinancierd wordt.Mijnheer de voorzitter van het Vlaams parlement, hou die 11-julitoespraak in het Brusselse stadhuis. Mijn-heer de burgemeester, misschien moet u de ontvangst dit jaar niet delegeren aan de Vlaamse schepen, maar zélf de Vlamingen verwelkomen. Dat zou een sterk signaal zijn.

WAUTER MANNAERT

POLITIEK > GROTE MOSKEE MOET ANDERS, ZEGT YAMILA IDRISSI (SP.A)

‘STEUN ALTERNATIEVE ISLAMDENKERS’BRUSSEL – De Franse polito-loog en islamhervormer Rachid Benzine heeft zich terugge-trokken na zware bedreigingen aan zijn adres en dat van zijn familie. Dat zegt Vlaams parle-mentslid Yamila Idrissi (SP.A), die Benzine goed kent. Tege-lijkertijd herhaalt Idrissi haar oproep aan alle regeringen om de band met Saoedi-Arabië te herzien, en om van de Grote Moskee in Brussel een centrum voor open islam te maken.

Benzine was betrokken bij het ‘deradicaliseringsproject’ voor Brusselse jongeren van Brussels-minister president Rudi Vervoort (PS), waartoe ook theatermaker Ismaël Saïdi behoorde. Beide trokken zich echter terug na kri-tiek en “bedreigingen”. Over die bedreigingen is weinig concreet geweten. Volgens Yamila Idrissi kwamen die zowel vanuit isla-mistische hoek als van extreem-rechts. Volgens onze informatie echter vooral vanuit islamisti-sche hoek. Idrissi wil ook dat de federale re-gering versneld de erfpachtover-eenkomst met de Grote Moskee van Brussel opzegt. Die grootste moskee van ons land ligt onder vuur omdat ze nog te veel ruimte laat voor de extreme Saoedische-wahabitische variant van de islam. “Moreel is onze samen-leving het verplicht om gewoon-weg niet meer samen te werken met Saoedi-Arabië, dat op grote schaal mensenrechten schendt.” Volgens Idrissi kan er van een gematigde, Europese islam pas

door Danny Vileyn

POLITIEK > GROTE LIJNEN ‘KANAALPLAN’ JAMBON BEKEND

MINISTER KUIST KANAALZONE OPBRUSSEL – De grote lijnen van het deradicaliseringsplan van Binnenlandminister Jan Jambon (N-VA) zijn bekend.

Na de aanslagen van 2015 in Pa-rijs en de terreurdreiging in ons land beloofde Jambon een stren-gere aanpak van radicaliserende moslims. Dat resulteerde in het zogenaamde ‘Kanaalplan’, dat de Brusselse gemeenten Molenbeek, Sint-Gillis, Anderlecht, Koekel-berg, Laken, Schaarbeek, Sint-Joost-ten-Node en het Vlaamse Vilvoorde moet ondersteunen. Concreet wil Jambon er respect voor de wet, beter controleren wie er woont, Syriëstrijders op de voet volgen en de illegale economie die

terrorisme financiert aanpakken. Jambon wil ook de korpschef-fen van de Brusselse politiezones uitnodigen om na te denken over de voordelen van een fusie van de Brusselse politiezones. Tegelij-kertijd belooft Jambon dat er geen wetswijziging komt zonder gron-dig debat in het parlement.In het Brussels parlement heeft oppositielid Johan Van den Dries-sche (N-VA) eerder deze week nog minister-president Rudi Vervoort (PS) aan de tand gevoeld over de fusie. “MR wil niet dat de PS te veel invloed krijgt op de politie en binnen de PS wil men niet dat Vervoort de leiding krijgt over één grote politiezone,” luidt het bij Van den Driessche. � CD

sprake zijn wanneer alle banden in Europa met dit land worden ver-broken. De socialiste pleit voor een gematigde vorm van de islam, maar weet dat de politiek daar grondwet-telijk niet in tussenbeide kan ko-men. “Vandaar ook dat mensen als Benzine en Saïdi zo belangrijk zijn. Bij deze een oproep aan iedereen om hen te ondersteunen,” aldus Idrissi.De erfpachtovereenkomst tussen de federale Staat, Saoedi-Arabië en Ma-rokko werd eind jaren 1960 geslo-ten. Koning Boudewijn gaf toen een stuk grond in bruikleen om een Is-lamitisch centrum te vestigen, met de grootste moskee van ons land er op. De Belgische regering kan die overeenkomst eenzijdig opzeggen om redenen van openbaar nut, maar moet daarbij wel een opzegtermijn van één jaar in acht nemen. Volgens onze informatie is het contract nog niet opgezegd. CD

Lees ook het opiniestuk van Idrissi op www.brusselnieuws.be/idrissibenzine

Page 3: BDW - editie 1507

BDW 1507 PAGINA 3 - DONDERDAG 28 JANUARI 2016

GASTRONOMIE > BRUSSELS BEER PROJECT OP BRITSE TELEVISIE

JAMIE HOUDT VAN BRUSSELS RECYCLAGEBIERTJEBRUSSEL – De Britse tv-kok Jamie Oliver heeft zijn oog laten vallen op Babylone, het biertje dat Brussels Beer Project maakt van oud, onverkocht brood.

Brussels Beer Project is een klein brouwerij, die vorig jaar een eigen brouwzaal opende in de Dansaertstraat. Behalve de – inmiddels bekende - bieren als Delta en Grosse Bertha, produceert de brouwerij sinds kort ook een recyclagebier, Babylone, gemaakt van oud brood.De brouwerij werkt hiervoor samen met de vzw Groot Eiland, aan de overkant van het kanaal.Babylone, dat meteen op veel persbelangstelling kon rekenen, wist intussen ook de aandacht te trekken van de populaire Britse kok Jamie Oliver. Dat ging

HEIZEL WORDT KNOOP-PUNT VOOR TRAMS

MOBILITEIT > OPERATIE MOET TEGEN 2019 AFGEROND ZIJN

De halte Heizel wordt omgevormd tot een heus knooppunt voor het tramverkeer in het noorden van Brussel. Naast Paleis 12 komt een nieuw depot en lijnen 3, 7 en 9 zullen er allemaal toekomen. Lijn 9 wordt meteen doorgetrok-ken tot op het plateau. Dat maakt Brussels minister voor Mobiliteit Pascal Smet (SP.A) bekend.

De aanleg van tram 9 is al in volle gang. In een eerste fase zal de nieu-we tram maar rijden tot het UZ in Jette. Maar de MIVB en het Gewest hebben nu ook een akkoord over het tracé dat tram 9 naar de Heizel moet brengen.Het verlengde tracé van lijn 9 zal dan de huidige metrohaltes Koning Bou-dewijn en Heizel aandoen en wordt aangesloten op de eindpunten van lijn 7 (Heizel) en lijn 3 (Esplanade).Het hele net moet ook aangesloten worden op Brabantnet, het grote tramplan van De Lijn. Die voorziet een verbinding vanuit de Heizel naar Willebroek, een ringtram tussen het UZ en de luchthaven en een lijn naar de luchthaven vanuit Brussel-Noord.Om dat alles in goede banen te lei-den komt er een nieuw depot naast

De�toekomstige�tramlijn�verbindt�de�tramlijnen�51�en�93�met�tram�7�en�tram�3�en�met�de�metrostations�Koning�Boudewijn�en�Heizel�en�bedient�zo�het�nieuw�te�bouwen�voetbalstadion�op�parking�C.�Er�komt�ook�een�nieuwe�stelplaats.

© IN

FO

GR

AF

IEK

: © VB

M

BDWVOORGROND

Paleis 12. Er komt ook een verlen-ging van de sporen tot op Parking C. Daar moet in de toekomst het nieuwe Anderlechtstadion en de bij-behorende overstapparking komen.De verschillende uitbreidingen van het spoornet zullen in totaal 55,9 miljoen euro kosten. De verplaat-sing van de huidige eindhalte van de tram aan de Heizel en de bouw van een nieuwe tramstelplaats zullen dan weer 63 miljoen kosten.In principe moet de hele operatie te-gen 2019 afgerond zijn.Er is wel een belangrijke kantteke-ning bij de tramplannen van het Ge-west. De piste voor een tram naar de nieuwe pool op Thurn & Taxis wordt begraven. “Alvast voor de eerste tien jaar”, aldus Smet. De nieuwe bewo-ners van de zone zullen het moeten stellen met het nieuwe GEN-station daar en een verbeterde busverbin-ding.� Jelle�Couder

Lees ook het interview met Pascal Smet op p.10-11

Sébastien Morvan (links) en Jamie Olivier verbroederen met Babylone.

�STADION�

�STELPLAATS�

�KONING�BOUDEWIJN�

�HEIZEL�

�TRAM�51�EN�93�

�TRAM�7�

�TRAM�3�

O�UZ�JETTE�

�PARKING�C�

TOEKOMSTIGE INFRASTRUCTUUR

BESTAANDE INFRASTRUCTUUR

“De piste voor een tram naar de nieuwe pool op Thurn & Taxis wordt alvast voor de eerste tien jaar begraven”

�TRAM�9�

zo: Sébastien Morvan van Brussels Beer Project ontmoette vorig jaar op een congres Tristram Stu-art, een Britse campaigner tegen voedselverspilling. “Hij vroeg ons om hem te helpen met het brouwen van een soortgelijk broodbier in Londen. Dat is er intussen en het heet Toast,” vertelt Morvan.De plannen kwamen ter ore van Oliver, een kennis van Stuart. Ook Oliver blijkt begaan met de proble-matiek van voedseloverschotten. Rond Kerstmis kookte hij in zijn tv-programma op Channel 4 een saus met Babylone. En afgelopen vrijdag wijdde hij een uitzending aan de lancering van de Londense variant Toast. De kok verwerkte het broodbier in een heerlijke British pie.

Bettina�Hubo

MINISTER VAN MOBILITEIT PASCAL SMET (SP.A):

© C

HA

NN

EL

4

Page 4: BDW - editie 1507

Het plaatselijke zwembad van Molenbeek, Louis Namèche, gaat na twee jaar renoveren weer open. Het zwembad werd al feestelijk ingehuldigd door Beliris, het Gewest en de gemeente Molenbeek. Zwemmers die van een olympisch bad van 50 meter houden, kunnen er vanaf zaterdag terecht.

DE WEEK IN BEELD DOOR BART DEWAELE

‘TUNNELS NIET MEER VAN DEZE TIJD’

UITGELICHT > MOBILITEITSEXPERT HEKELT BESLISSING OM ALLE TUNNELS TE RENOVEREN

B russel  staat  dezer  dagen opnieuw  in  een  slecht  dag-licht.  Deze  keer  betreft  het 

de belabberde staat van de tunnels. Nadat  er  in  november  brokstuk-ken  naar  beneden  waren  gekomen in  de  Rogiertunnel,  werden  eerder deze  maand  scheurtjes  ontdekt  in het  plafond  van  de  Stefaniatunnel. Afgelopen  weekend  dan,  moest  de Leopold II-tunnel enkele uren dicht omdat er brokken beton van het pla-fond waren gevallen.Vrijdag  kondigde  Mobiel  Brussel aan  dat  de  Stefaniatunnel  een  jaar zou  dichtblijven  voor  renovatie. Daarop regende het verontwaardig-de reacties, met name van automo-biel-  en  ondernemersorganisaties. Zo  schamperde  Beci  dat  de  slechte staat van de tunnels al jaren bekend was en dat een sluiting van één jaar 

dramatisch  was  voor  de  Brusselse economie. Oppositiepartijen MR en N-VA  eisten  meteen  een  parlemen-taire  commissie,  om  uit  te  vlooien wie verantwoordelijk is voor dit de-bacle. Begin deze week lieten Brussels mi-nister-president  Rudi  Vervoort  (PS) en minister van Mobiliteit en Open-bare  Werken  Pascal  Smet  (SP.A) weten  dat  de  Stefaniatunnel  mis-schien toch weer voor een tijd open zou kunnen. Als er een veilige koker kan gemaakt worden, zou de tunnel tijdens  de  studiewerkzaamheden openblijven.Meteen  werd  ook  toegegeven  dat alle Brusselse tunnels – er zijn er 25 – verouderd zijn en in slechte staat. “Ze  staan  onder  voortdurende  in-spectie,”  zei  Smet.  “Zo  houden  we het risico beheersbaar.”

BRUSSEL - “Het is niet omdat de Brusselse regering plots geconfronteerd wordt met een onvoorziene tunnelcrisis dat ze nu gauw-gauw moet beslissen om heel het tunnelnet te renoveren. Dan zijn we weer vertrokken voor dertig jaar tunnels,” waarschuwt mobiliteitsexpert Michel Hubert.

“Zonder de Brusselse tunnels moet de capaciteit van de MIVB met tien procent omhoog, die van de NMBS met dertig procent”

BDW 1507 PAGINA 4 - DONDERDAG 28 JANUARI 2016

maal niet op kon. De stad zou zich aanpassen aan de auto.  Maar nu zijn het andere tijden, op economisch en op  klimaatvlak.  Ondergrondse  in-frastructuur is heel duur in bouw en onderhoud.  Dat  is  niet  meer  te  be-talen. We moeten daarom naar een lichtere  infrastructuur.  Bovendien willen  we  minder  uitlaatgassen  en dus  minder  auto’s  in  de  stad.  Dan 

De  minister  heeft  geen  zin  om  nu een  polemiek  te  beginnen  over wiens  schuld  het  allemaal  is.  “Ik ben  bezig  met  vandaag  en  morgen. Ik  heb  een  erfenis  gekregen  en  die moet ik nu oplossen.” De  oplossing  is  inmiddels  bekend. Daar waar een  tijd geleden nog her en  der  voorzichtig  geopperd  werd 

–  ook  binnen  de  meerderheid  -  dat misschien niet alle tunnels moeten openblijven,  is de regering vandaag duidelijk: alle tunnels zullen worden gerenoveerd.  Geschatte  kostprijs: 500 miljoen tot één miljard.Mobiliteitsexpert  Michel  Hubert, ook  hoogleraar  aan  Saint-Louis, heeft  bedenkingen  bij  deze  optie. “Natuurlijk  moet  er  voor  de  korte termijn een oplossing komen zodat het  beeld  van  Brussel,  dat  al  te  lij-den had onder de commotie rond de voetgangerszone  en  de  lockdown, niet verder beschadigd wordt.”

ReputatieMaar Hubert vindt het niet verstan-dig  dat  de  Brusselse  overheid,  voor wie de tunnels jarenlang geen prio-riteit  waren,  nu  plots  snel-snel  be-slist  om  alle  tunnels  te  renoveren. “Alleen omdat haar reputatie op het spel staat en ze wil tonen dat ze op-gewassen is tegen de situatie.”Volgens  Hubert  zijn  de  overvolle stadstunnels  niet  meer  van  deze tijd.  “De  eerste  Brusselse  tunnels dateren van net voor Expo  ‘58. Dat was  de  glorieuze  tijd  dat  het  alle-

Page 5: BDW - editie 1507

WEEKOVERZICHTWOENSDAG 20 JANUARIWILL TURA IS BRUSSELS KETJE.  De Stad Brussel reikt een nieuwe titel ‘Brussels Ketje’ uit. Die wordt voortaan jaarlijks uitgedeeld aan een bekende Belg die een grote verbondenheid heeft met de hoofdstad. Derste in de rij is Brusselaar Will Tura (alias Arthur Blanckaert), die op het stadhuis werd gehuldigd door schepen van Burgerlijke Stand en Senioren Alain Courtois (MR).

DONDERDAG 21 JANUARIGEENS ROEPT MOSLIMEXECUTIEVE OP MATJE. Fede-raal minister van Justitie Koen Geens (CD&V) vraagt de zeven-tien leden van de Moslimexecutieve voor een gesprek op zijn ka-binet. De herziening van de interne werking verloopt moeizaam, een aantal leden die banden hebben met de zeer conservatieve Al Khalil-moskee uit Molenbeek houden de vernieuwing tegen.

COMPENSATIE VOOR INKOMSTENVERLIES DOOR TERREURDREIGING. Brussels minister van Economie Didier Gosuin (Défi) heeft 400.000 euro veil voor een promocampagne voor tien handelswijken in de Vijfhoek. De campagne komt er als compensatie voor een inkomstenverlies van twintig procent, vanaf november vorig jaar. De handelsvereniging Beci kloeg de handelsschade aan wegens ‘lockdown’ van de benedenstad.

POST BEROOfD MET BIJL. Het postkantoor aan de Ko-ninklijke Sinte-Mariastraat in Schaarbeek wordt rond 10 uur overvallen door een man met een bijl. De dader die met de buit aan de haal ging bedreigde de aanwezigen, maar er vielen geen gewonden.

VRIJDAG 22 JANUARI11-JULIVIERING WEG UIT STADHUIS. Vlaams minister-president Geert Bourgeois (N-VA) stelt voor om het traditioneel officiële gedeelte van Vlaanderen Feest (de 11-juliviering) in Brussel niet meer in het stadhuis te laten plaatsvinden. Een alternatief kan de KVS zijn. Nederlandstalige Brusselse politici van andere partijen zien dat niet zitten.

STEfANIATUNNEL MOET 1 JAAR DICHT. Na een grondige stabiliteitsstudie laat Brussel Mobiliteit weten dat de Stefania-tunnel tussen Louizalaan en (uitrit) Poelaertplein voor een jaar ontoegankelijk blijft. De tunnel ging op 12 januari dicht wegens ‘scheurtjes’, maar is er dus erger dan verwacht aan toe. De ver-keersellende stapelde zich van de eerste sluitingsdag al op. 

ZATERDAG 23 JANUARIAUTOSTUREN GESTOLEN. Rtl.be bericht dat in de politiezo-ne Zuid een rage van diefstallen van autosturen woedt, vooral bij het automerk Mercedes. Mogelijk voor de airbags en/of de inge-bouwde gps-module. De politiezone heeft het aantal patrouilles opgedreven, en bekent dat er al acht sturen zoek zijn.

ZONDAG 24 JANUARILEOPOLDTUNNEL GESLOTEN. Rond de middag valt een brokstuk naar bene-den in de Leopoldtunnel, ter hoogte van Sainctelette richting Basiliek. De tunnel gaat voor een poosje dicht. Een nachte-

lijke controle door Brussel Mobiliteit geeft aan dat de tunnel op maandagochtend om zes uur gerust terug open kan. 

AUTOSALON KLOKT Af OP 550.000 BEZOEKERS. Met zowat vier procent minder bezoekers tegenover in 2014 blijft Febiac tevreden over de opkomst voor het 94ste Autosalon.

MAANDAG 25 JANUARIANDERLECHT HUURT fILIP DJURICIC. De 24-jarige internationale topvoetballer Filip Djuricic (Benfica) wordt in Neerpede officieel voorgesteld door coach Besnik Hasi en Anderlecht-directeur Herman Van Holsbeeck. De Serviër speelt tot het einde van het seizoen bij paars-wit.

DINSDAG 26 JANUARIDADER STEEKPARTIJ IN TITECA OPGEPAKT. Een tienerpatiënt van negentien die eveneens in behandeling was in het psychiatrisch centrum Jean Titeca (Schaarbeek) is opgepakt. De nacht voordien verwondde hij zeven patiënten, waarvan nog twee in kritieke toestand verkeren.

Afgelopen weekend moest de Leopold II-tunnel enkele uren dicht omdat er brokken beton van het plafond waren gevallen.

zullen er tunnels dicht moeten want tunnels zuigen wagens aan.”Wat  Brussel  volgens  Hubert  drin-gend  nodig  heeft,  is  een  coherent mobiliteitsplan,  een  globale  visie: wat  houden  we,  wat  renoveren  we. In  dat  plan  moet  de  volledige  on-dergrondse  infrastructuur  opgeno-men  zijn.  “Ook  de  Noord-Zuid-ver-binding. Want ook die  is  in slechte 

staat. Als de  jonction ooit dicht zou moeten: dat zou pas een regelrechte catastrofe zijn.”Hubert  pleit  er  dan  ook  voor  dat Brussel  deze  crisis  aangrijpt  voor een  grondig  mobiliteitsoverleg  met de  federale  overheid  en  de  gewes-ten,  over  de  financiering  en  over alternatieven.  “De  tunnels  worden veel  gebruikt  door  de  pendelaars. 

Begrijpelijk,  want  er  zijn  voor  hen niet  altijd  geschikte  alternatieven. Die moeten eerst gerealiseerd wor-den. Ik heb berekend dat zonder de Brusselse  tunnels de capaciteit  van de  MIVB  met  tien  procent  omhoog moet en die van de NMBS met dertig procent.  Daarover  moet  nu  gepraat worden.” Bettina Hubo

In deze barre tijden moet Rudi Vervoort, socialist en dus ongelukkig, zijn plaats kennen. Die plaats kan overal zijn, als het maar ver van de macht is”

Collega-journalist Marc Reynebeau maakt een weemoedig-ironisch portret van minister-president Rudi Vervoort (In De Standaard).

Brussel. De rosse buurt. Ik vind het romantisch, zelfs poëtisch dat dat kan bestaan. Een grootstad moet een ruige, ranzige kant hebben”

Volkszanger Guido Belcanto geeft antwoordt op de vraag welke zijn geliefde cultuurstad is (in De Morgen).

De Brusselse regering heeft een oplossing gevonden om de  brokkeltunnels  te  lijmen.  Er  zullen  zeven  tunnelin-genieurs worden aangeworven: externe consultants die de  administratie  moeten  versterken.  Een  tunnelingeni-eur  heeft  kaas  gegeten  van  betonrot,  waterdichting  en brandbelasting.  Zeven  plotse  aanwervingen  lijkt  op  pa-

niekvoetbal  nu  het  land  in  rep  en  roer  staat  omdat  de tunnels niet meer veilig zijn, of voor  renovatie gesloten moeten worden. Of het betekent gewoon dat het Brussels Gewest toegeeft het probleem te lang voor zich te hebben uitgeschoven. SVG

TunnelingenieurHETWOORD

© BART DEWAELE

““

MEER NIEUWS DE HELE WEEK ROND OP

SURF NAAR BRUSSELNIEUWS.BE EN SCHRIJF JE IN OP DE NIEUWSBRIEF

BDW 1507 PAGINA 5 - DONDERDAG 28 JANUARI 2016

Samengesteld door Jean-Marie Binst

Page 6: BDW - editie 1507

ARCHITECTUUR > ROBBRECHT EN DAEM ONTWERPT VRT ÉN BELGIAN BEER PALACE

‘Verwacht van ons geen sculptuur waar mensen doorheen worden gejaagd’

GENT - Architectenbureau Robbrecht & Daem had al een stevige reputatie opgebouwd in andere

landen en steden, maar zal na het winnen van de architectuurwedstrijden voor het nieuwe VRT-gebouw

en het bierbelevingscentrum in het Beursgebouw plots ook erg aanwezig zijn in onze hoofdstad. Tijd voor een

tegenbezoek aan hun mooie atelier in Gent om hun concrete plannen te laten toelichten.

H et architectenkoppel Paul Robbrecht en Hilde Daem, wier zoon Johannes inmid-

dels ook het team versterkt heeft, vond acht jaar geleden zijn ideale plek net buiten de binnenstad. Zo-wel het woonhuis als het kantoor met ruime vergaderzalen en ruimte voor de maquettes, zijn gericht op een grote overwelfde binnenplaats. Daarvoor werd een voormalige houtopslagplaats omgetoverd tot een kleine parking, annex fietsen-stalling, ontspanningsruimte, arbo-retum en zwemvijver. Het zonlicht valt gedoseerd binnen. Geothermie sluist aardwarmte naar de binnen-ruimten. De generositeit, de kwali-teit en de kunstzinnigheid die het geheel uitademt is exemplarisch voor de manier waarop Robbrecht en Daem al zijn ontwerpen aanpakt. “We hebben met dit gebouw veel kunnen uitproberen voor onszelf,” beaamt Paul Robbrecht niet zon-der voldoening. “Als een mens veel en hard werkt, dan moet dat op een kwaliteitsvolle manier kunnen. Ik denk dat dat hier lukt.”

Brussel verandertOm te leven verkiest Robbrecht de rust van de Gentse periferie, maar hij heeft een grote liefde voor Brus-sel en veel Brusselse vrienden, verzekert hij. Dat begon al in zijn jeugd, toen hij Expo ‘58 herhaalde malen bezocht met zijn ouders. De creatieve explosie op de wereldten-toonstelling heeft er toe bijgedra-gen dat hij vandaag architect is. Al schuwt Robbrecht en Daem wel het grote gebaar waarmee Expo ‘58 im-poneerde. “Van ons Concertgebouw in Brugge kan je misschien zeg-gen dat het de stad een twintigste-eeuws cultuurhart heeft gegeven. Maar van ons moet je geen gebouw verwachten als een sculptuur waar mensen doorheen worden gejaagd. Wij vertrekken – en eigenlijk is het belachelijk dat een architect dat moet zeggen – van de mensen.”Met ‘de mensen’ bedoelt Robbrecht in de eerste plaats de gebruikers van zijn ontwerpen. Maar doorheen het gesprek vraagt hij ook herhaalde-lijk om de namen te vermelden van mensen die met Robbrecht en Daem hebben samengewerkt, hun gebou-wen hebben mogelijk gemaakt, of hebben geïnspireerd. En daar zijn inderdaad heel wat Brusselaars bij. Anne Teresa De Keersmaeker be-schouwt Robbrecht als de grootste kunstenaar die hij al ontmoette. Via de Rosas-connectie zorgde Rob-brecht en Daem overigens voor de restauratie van café Greenwich, dat hij een levendiger toekomst toe-wenst. Voor de transformatie van het Filmmuseum tot Cinematek speelde de band van de architecten met Bozar een rol, waar de huidige Vlaamse bouwmeester ad interim

Stefan Devoldere destijds tot de ar-chitectuurcel behoorde. Robbrecht en Daem werkt momenteel ook sa-men met de Brusselse Horta-speci-aliste Barbara Van der Wee aan de realisatie van het nieuwe Bozarcafé dat nog dit jaar moet opengaan.In Brussel realiseerde Robbrecht en Daem in het verleden ook de gale-rieën Meert en Vanhaerents. Maar vergeleken met de VRT, het Beurs-gebouw, en een groot woonproject in de nabije toekomst waarover Robbrecht nu nog niets wil prijsge-ven, waren dat toch eerder kleinere punctuele ingrepen. Robbrecht: “Brussel heeft nog een hele weg af te leggen op het vlak van verkeer en openbare ruimte, maar op het vlak van architectuur is er ondertussen toch al heel wat veranderd. Tot in de jaren 1990 heerste het façadisme in het centrum en gingen veel projec-ten naar heel commerciële bureaus. Ondertussen is eerst in Vlaanderen en nu ook in Brussel het bewustzijn gegroeid dat bouwen in de stad een veel groter potentieel heeft – bij be-leidsmensen én bij projectontwik-kelaars. De rol van de Vlaamse en de Brusselse bouwmeester (Kristi-aan Borret, red.) is daarbij funda-menteel.”

Respect voor stadsweefselBeide bouwmeesters begeleiden ook de plannen voor de VRT en het belevingscentrum van de Belgische bierbrouwers in het Beursgebouw. Voor het eerste project werkt Rob-brecht en Daem samen met de jonge Gentse Dierendonckblancke Archi-tecten en voor de buitenruimtes met de Brusselse landschapsarchitect Bas Smets. Voor het bierbelevings-centrum ging het dan weer een as-sociatie aan met Brussels architec-tenbureau Baneton-Garrino.Uit de maquettes blijkt hoeveel aan-dacht de architecten besteedden aan de inpassing van het VRT-gebouw in het stedelijk weefsel aan de Reyer-slaan. Dat resulteerde in een twee-ledig gebouw met een representatief ‘hoofd’, en een groter lichaam dat de kantoren herbergt. Tussen de twee wordt bewust een gedeelde niet vol-gebouwd om licht en zicht te laten doorstromen. “De doorbraak in ons denkproces kwam er op het moment dat we besloten tot een driehoekig gebouw dat met één punt in het stedelijk weefsel verankerd zit. Dat bruggenhoofd toont het gezicht van de VRT aan de onmiddellijke omge-ving, zonder dat het buitenpropor-tioneel groot hoeft te zijn. De lange zijde van het gebouw grenst volledig aan het nieuwe park. Aan die zijde maken we tuinkamers met een win-tertuin die het personeel moet toela-ten ook tijdens de werkuren voeling te hebben met de buitenruimte. Het is een gebouw zonder voor- of ach-terkant waar de open ruimte om- en

en lichaam van het gebouw. Waar de twee op elkaar aansluiten over-kapt de vloer een nieuwe publieke ruimte die als ‘droogloopplek’ voor de parkwandelaars kan functione-ren, en waar Robbrecht als muziek-liefhebber graag concerten zou zien plaatsvinden: “We hebben daarover in ieder geval al enthousiaste mail-tjes gekregen van het Brussels Phil-harmonic.”

As door BeursgebouwHet bierbelevingscentum in het Beursgebouw dan. Is dat eigenlijk wel een project dat binnen de inte-ressesfeer van Robbrecht en Daem past? Paul Robbrecht: “Ik heb wel een hekel aan het woord Beer Pala-ce. We zoeken dus nog naar een andere benaming. Maar het Beurs-gebouw is één van die gebouwen uit de Beaux-Arts-periode die een enorme stedelijke présence heb-ben. Dat markante punt willen we

BDW 1507 PAGINA 6 - DONDERDAG 28 JANUARI 2016

doorheen vloeit. Over de inrichting van die buitenruimte moet nog een onderhandeling plaatsvinden met de andere eigenaars en bouwheren op de site, maar in ons masterplan stelt Bas Smets onder meer voor om de oude topografie van de Roode-beekvallei opnieuw te visualiseren.”Tijdens het ontwerpen heeft Rob-brecht ook teruggedacht aan het Flageygebouw. “Dat was behalve een omroepgebouw ook een publiek cultuurgebouw waar mensen naar concerten kwamen en de studio’s in konden. Daarom willen wij de nieuwsstudio ook in het hoofd van het gebouw plaatsen en nadenken hoe we die verder kunnen ontslui-ten. We zijn bijvoorbeeld op bezoek geweest in de nieuwe BBC-studio’s in Glasgow. Dat is een echt theater waarin ook het publiek kan rondlo-pen.”De nieuwsvloer zal in ieder geval de verbinding maken tussen hoofd

“Om te wonen verkies ik de rust van Gent, maar ik hou van Brussel en heb er veel vrienden”

PAUL ROBBRECHT:

© IVA

N P

UT

Page 7: BDW - editie 1507

graag ontsluiten. Ook voor mensen die niet meteen het museum wil-len bezoeken. Heel de foyer onder die grote koepel moet een nieuwe publieke ruimte worden. Dat inte-resseert ons. En daarnaast drink ik zelf uiteraard ook graag een trappist en denk ik dat het een goede zaak is dat de brouwers zich om dit gebouw hebben bekommerd.”In het winnende ontwerp wordt een hoek aan de kant van de Tabo-rastraat opengemaakt om door het gebouw een wandelas te creëren van Grote Markt naar Beursplein. Vol-gens Robbrecht kan de Commissie voor Monumenten en Landschappen zich in dat stedenbouwkundig idee vinden. Via een trage trap en een aantal ‘aanraakpunten’ zoals een glazen straatbar waarin alle leidin-gen zichtbaar zouden zijn, komen de bezoekers en voorbijgangers dan in de kruisvormige ruimte waarin opnieuw natuurlijk licht moet val-len, brouwingrediënten als hop en granen vertegenwoordigd zijn in hangende tuinen, en een sculptuur van Valerie Mannaerts voor meer-waarde moet zorgen. “Op de hogere niveaus komt dan het belevingscen-trum, uitgevoerd door het Engelse bureau Mather&co. Maar ook daar zorgen we voor zichten naar bene-den en veel prikkels die de architec-tuur zichtbaar maken.”Over de skybar met de gouden lui-fel is wel al een scheef woord ge-vallen. Critici zien in de simulaties van de luifel een wafel – wat op een biermuseum neerkomt op een on-

Architect Paul Robbrecht in zijn Gentse atelier: “Wij zijn niet zo dol op 3D-simulaties en werken met tekenaars en schetsers.”

© IVAN PUT

BDW 1507 PAGINA 7 - DONDERDAG 28 JANUARI 2016

Critici zien in de ontwerpschetsen van de luifel op de skybar van het nieuwe bierbelevingsmuseum in het Beursgebouw een kitscherige wafel. Paul Robbrecht: “Ik zou mij geen zorgen maken. Goud speelt in de kunstgeschiedenis een belangrijke rol. In ons ontwerp zullen messing en goudkleur punctueel aanwezig als een subtiel motief doorheen het hele gebouw. Dat heeft ook te maken met de kleur van bier, van de korenaren, en zelfs met het materiaal van de oude beurskorven die we zullen recupereren.”

Het VRT-gebouw van Robbrecht en Daem en Dierendonckblancke heeft een transparante kiosk als ‘hoofd’, en een ‘lichaam’ van aangename, open kantoorruimtes. Paul Robbrecht: “De doorbraak in ons denkproces kwam er op het moment dat we besloten tot een driehoekig gebouw, dat met één punt in het stedelijk weefsel verankerd zit. Dat bruggenhoofd toont het gezicht van de VRT aan de onmiddellijke omgeving, zonder dat het buitenproportioneel groot hoeft te zijn. De lange zijde van het gebouw grenst volledig aan het nieuwe park.”

gewilde hommage aan het surre-alisme. Ook het woord kitsch is al gevallen. Robbrecht reageert licht verwonderd. “Wij zijn niet zo dol op 3D-simulaties en werken met teke-naars en schetsers. Ik zou mij geen zorgen maken. Goud speelt in de kunstgeschiedenis een belangrijke rol. In ons ontwerp zullen messing en goudkleur subtiel aanwezig zijn als een motief doorheen het hele gebouw. Dat heeft ook te maken met de kleur van bier, van de koren-aren, en zelfs met het materiaal van de oude beurskorven die we zullen recupereren. Daar voegen we in de skybar en buiten onder de colon-nades nog een hele reeks lusters in messing aan toe die voor een zacht licht zullen zorgen.”Tot slot koestert Robbrecht voor het Beursgebouw nog een opmerkelijke droom. “We hebben ook ideeën ge-formuleerd om de cultuur van het brouwen te integreren in de bredere context van de Belgische cultuur. Dan denk ik bijvoorbeeld aan de Bruegel van de landschappen rond Brussel en aan Ensor. Mijn droom is dat we een replica op ware grootte van Ensors Intocht van Christus in Brussel in het gebouw zouden kun-nen integreren. Dat doek is verge-lijkbaar met het Lam Gods hier in Gent. Die kans moeten we wagen.”

Michaël Bellon

www.canvas.be/reyers-2020, www.robbrechtendaem.com

“Ik heb een hekel aan het woord Beer Palace. We zoeken nog naar een andere benaming”

PAUL ROBBRECHT:

VRT

BIERMUSEUM

© IVA

N P

UT

©R

OB

BR

EC

HT

EN

DA

EM

EN

DIE

RE

ND

ON

CK

BL

AN

CK

RO

BB

RE

CH

T E

N D

AE

M E

N D

IER

EN

DO

NC

KB

LA

NC

KE

Page 8: BDW - editie 1507

‘E en  gewijde  stilte.”  Zo  om-schreef  Gilles  Kepel  de avond  zelf,  nadat  het  pu-

bliek  meer  dan  een  uur  geboeid naar hem had zitten luisteren in de lokalen  van  de  Molenbeekse  vzw Foyer.  Tijdens  de  uiteenzetting  van de Franse politoloog kon men inder-daad  een  speld  horen  vallen.  Veel vragen  toch  ook,  nadien.  Een  kriti-sche noot of twee, slechts, die Kepel kon wegwuiven met veel aura, zon-der protest. Het  enige  ernstige  minpunt:  de mensen waarover het  in hoofdzaak ging,  moslims,  waren  er  niet.  Toch allesbehalve massaal.Kepels boodschap is dan ook niet te min: ‘islamofobie’, de term waarmee in media en politiek angst of haat te-genover  moslims  wordt  bedoeld,  is 

volgens de Franse hoogleraar koren op de molen van het islamisme. Op die  manier  heeft  het  invloedrijke Moslimbroederschap  elke  gods-dienstkritiek  onmogelijk  gemaakt, ook en vooral in het Westen.Maar  wie  denkt  dat  Kepel  alleen de hand van de politieke  islam ziet achter  het  hedendaagse  jihadisme, waarvoor  Brusselse  jongeren  gaan vechten in Syrië en bereid zijn aan-slagen te plegen, vergist zich. Cruci-aal  in Kepels denken zijn de  tegen-stellingen die in de twintigste eeuw zijn gegroeid  tussen het Westen en de  islamitische  wereld,  en  die  veel oudere wortels hebben. Maar even-goed  hecht  de  Fransman  heel  veel belang  aan  14  februari  2005,  toen YouTube  werd  geregistreerd  in  de Verenigde Staten. Dat luidde het be-

gin  in  van  de  derde  golf  jihadisme, zegt Kepel, gekenmerkt door ‘gene-ratie Y’, geboren in de jaren 1980 en na  2000  aan  het  begin  van  de  vol-wassenheid.

CIAModern  jihadisme kende al drie  fa-sen.  De  eerste  golf  was  die  van  de Sovjetinvasie  in  Afghanistan,  in 1980,  toen  in  heel  de  islamitische wereld  werd  opgeroepen  om  tegen de goddeloze communisten te vech-ten. Saoedi-Arabië, het hartland van de  islam, speelde daarin een cruci-ale  rol,  en  de  Amerikaanse  inlich-tingendienst CIA ook, om het com-munisme in te dijken. Saoedi-Arabië had echter andere belangen, name-lijk  het  gevecht  om  de  hegemonie met het sjiitische Iran over de radi-

SINT-JANS-MOLENBEEK – Gilles Kepel is een bekende Franse politoloog met specialisatie in jihadisme en arabistiek. Hij was vorige week op bezoek bij Foyer in de kanaalgemeente, waar hij het publiek verbijsterde met zijn volledige analyse. “Molenbeek lijkt op een Franse banlieue.”

Op de Gentsesteenweg in Molenbeek mocht Gilles Kepel geen foto’s nemen van omstaanders. © BART DEWAELE

SAMENLEVING > FRANSE JIHADISMESPECIALIST OP BEZOEK IN SINT-JANS-MOLENBEEK

DE ISLAM VAN GENERATIE Y

de Taliban in Afghanistan, en na de oorlogen  in  Joegoslavië,  waar  isla-misten  mee  vochten,  kwam  er  een einde  aan  de  eerste  golf  jihadisme. Die golf had volgens Kepel de Fax als voornaamste communicatiemiddel.De  tweede  golf  werd  gedomineerd door Al-Qaeda, dat vanaf eind jaren 1990 het monopolie op het jihadis-me kreeg en zich richtte tegen natie-staten in het Midden-Oosten, die als een Westerse creatie werden gezien. De  aanslagen  in  New  York  en  Lon-den  waren  de  grootste  wapenfeiten van  deze  groep,  maar  konden  we-reldwijd te weinig moslims enthou-siasmeren, zegt Kepel. Satelliettele-foon,  Arabische  nieuwszenders  en een top-downstructuur met Osama Bin  Laden  als  ‘baas’  kenmerkten deze golf.

InternetDe  derde  golf  ten  slotte  begon  in 2005, met de opkomst van Youtube, jihadismemanifesten  die  vrijelijk circuleerden  op  het  internet  en  de rellen in de Parijse voorsteden. Daar wordt  Kepel  echt  verrassend.  “Een hele generatie jonge moslims lieten toen  duidelijk  blijken  dat  de  islam hun voornaamste drijfveer zou wor-den, en niet meer hun  integratie  in de  Franse  samenleving.”  Dankzij het  internet kon er makkelijk geëx-perimenteerd  worden  met  extreme interpretaties  van  de  islam.  Uit-eindelijk  resulteerde  dat  in  de  aan-slagen  in  Europa  zelf,  dat  volgens de  jihadi’s  van  deze  golf  ‘decadent’ en  ‘ongelovig’  wordt  genoemd.  De hele  samenleving  wordt  geviseerd, op  een  manier  die  niet  meer  ‘pyra-midaal’  is,  zoals  ten  tijde  van  Al-Qaeda: aanslagen plegen is een zaak van  absolute  gelijkheid.  Iedereen kan het doen, zelfs de kleinste krui-meldief op eigen initatief, en zonder strak  opgezet  plan.  Een  summiere opleiding in Syrië en via het internet volstaat.

GevangenisTot  zover  de  grote  lijnen.  Kepel  fo-cust ook op de figuren die de jongste jaren aanslagen pleegden in Europa, en  die  bijna  allemaal  een  link  met Brussel hadden. Uit die beschrijving valt op hoe Frans het jihadisme in West-Europa eigen-lijk is, en hoezeer de Franse politiek in  de  perceptie  van  jihadi’s  speelt. Mohammed Merah, die joden dood-de  in  Toulouse,  was  bijvoorbeeld geïnspireerd door de Algerijnse on-afhankelijkheidsoorlog  in  de  jaren 1960,  en  de  daaruit  voortgevloeide haat  die  hij  van  thuis  mee  kreeg tegen  de  Franse  kolonisator.  Meh-di  Nemmouche,  die  in  het  joodse museum  in  Brussel  mensen  dood-schoot, was een delinquent die in de gevangenis  radicaliseerde.  Ahmed Coulibaly,  die  in  januari  aanslagen pleegde in Parijs, was eveneens een delinquent  die  radicaliseerde  in  de Franse  gevangenis.  De  gevangenis speelt  volgens  Kepel  een  cruciale rol in radicalisering; mensen op het slechte  pad  krijgen  er  een  snelcur-sus beter mens worden, en die cur-sus  heet  islam.  Daarnaast  valt  ook het  in  de  Franstalige  wereld  sterke complotdenken  op:  Kepel  spreekt van de controversiële Franse humo-rist Dieudonné en figuren als Alain Soral,  die  schipperen  tussen  com-munisme en extreemrechts en zich 

Gilles Kepel* (1955) is arabist en en politoloog, werkzaam aan ‘Sciences Po’, het Parijse instituur voor politieke wetenschappen. Hij heeft verschillende populaire boeken over de islam, het jihadisme en de Arabische wereld op zijn naam staan.

* Hij was in Molenbeek om zijn laatste boek, ‘Terreur dans l’Hegagone’ voor te stellen.

BDW 1507 PAGINA 8 - DONDERDAG 28 JANUARI 2016

cale islam. In 1979 was in dat laatste land immers de Sjah verdreven door een revolutie. De islamist Khomeini was de morele eindwinnaar van die revolutie, waardoor Perzië een  the-ocratie  werd.  Saoedi-Arabië  en  de soennitische islam wonnen de strijd om de hegemonie echter, ook al om-dat tegelijkertijd de VS de oorlog van Irak  tegen  Iran  steunden.  Pas  eind jaren  1990,  met  de  installatie  van 

Page 9: BDW - editie 1507

P-PRAAT

CHIEN ÉCRASÉ

Allez hop , we zijn weer vertrokken voor een rond-je Québec. Een lichtbak heeft minder bekijks van konijnen dan de grootste Franstalige provincie van Canada aangegaapt wordt door Franstalige Brusselaars. In de nieuwste  Brussels Studies , de offi cieuze persdienst van al wie voor een Brusselse gemeenschap is, is het weer van dat: “ Toegang tot scholen van gemeenschappen met een kwetsbare taal: een Canadees perspectief .” We hebben de boel even doorgenomen, en grosso modo komt het erop neer dat 1) De Vlamingen vroeger wel probleempjes hadden met hun taal in Brussel maar 2) dat een irrelevante strijd is geworden door de migratie. Maar goed, uw com-mentator heeft niets tegen wetenschappen, en zeker niet tegen sociale, want daar weet je ten-minste zeker dat je uitkomt bij wat je vooropge-steld hebt. Erger is een artikeltje in  La Dernière Heure  over het studiewerk: “ Le lecteur bruxellois ne manquera pas de faire le parallèle avec les visions de l’accès à l’enseignement néerlandophone à Bruxelles, qui oscillent entre facilité linguistique pour une communauté minoritaire et outil de (re)fl amandisation de Bruxelles .”

Toegegeven, dat is nog kernachtiger verwoord dan wat uw commentator zegt. Gelukkig maar, anders verstaat Brussels onderwijsschepen Faouzia Hariche het niet.

Maar tout va très bien, madame la marquise. In een editoriaal van  Het Laatste Nieuws  wordt ge-zegd dat de Brusselse tunnelsaga een zoveelste bewijs is van  l’état PS , en in  De Tijd  wordt deze mooie stad  Capital of Decline  genoemd. Mis-schien moeten ze op die redacties eens naar een Brusselse CallBrussels-promotelefooncel bellen. En die telefooncentrale uitbesteden aan Brussels Studies. Wetenschappelijk verantwoord.

Proudly sponsored by Prozac. 

Blijkbaar is het onder de radar gebleven, maar enkele medewerkers van Jacqueline Galant, federaal minister van Mobiliteit (MR), worden door zeven Brusselaars voor het gerecht gedaagd wegens vermeende malversaties. En de directeur van Belgocontrol moet er eveneens aan geloven. De klagers viseren het kabinet van Galant, en meerbepaald de demarche van Galant om haar fameuze vliegwet uit te besteden aan een advo-catenkantoor zonder daarvoor een procedure te volgen. Voorts melden de klagers ook dat er nog altijd te veel inbreuken zijn tegen de Brusselse vliegnormen, en dat de veiligheid van de Brus-selaars in gevaar is bij overvlieging.

Daarmee komt er natuurlijk nog altijd geen vliegwet. En komt ze er misschien nooit.

Bij het Zuidstation is het de NMBS die nog wacht om haar investeringsplan af te sluiten, waarna we echt zullen weten wanneer het Zuidstation gerenoveerd wordt, waarna de datum met een jaar of tien wordt verlengd, waarna een nieuwe minister het dossier zal oprakelen, waarna het wordt verkocht als een grote overwinning. Overi-gens mag het niemand ontgaan dat de medewer-kers van Jacqueline Galant allemaal met de trein naar het werk komen, want haar kabinet ligt naast het Zuidstation. Tenminste een minister die geen schuld heeft aan dat tunnelgedoe hier in Brussel.

Als het goed is, zeggen we het echter ook: bravo voor de halte Mouterij in Elsene. Dat is nu eens goede mobiliteit in de stad. Wel zien dat u uw trein om het uur niet mist.

BDW 1507 PAGINA 9 - DONDERDAG 28 JANUARI 2016 ADVERTENTIE

na  2005  zouden  opwerpen  als  ver-dedigers  van  de  moslims  tegenover het  ‘zionistisch-joodse  complot’.  In ons  land  was  Dieudonnés  discipel parlementslid  Laurent  Louis,  over wiens denken en het succes bij mos-lims daarvan deze krant in 2014 een uitvoerige reportage bracht.

Mei 1968Kepel  heeft  dus  een  heldere  hypo-these over het moderne jihadisme en zijn oorsprong: het is de mengvorm tussen geopolitieke gebeurtenissen, de  opkomst  van  identiteitsdenken, ook in Frankrijk bij het Front Natio-nal en ten tijde van president Nicolas Sarkozy,  de  islam,  het  internet,  het (vermeende)  kolonialisme,  het  zio-nisme, de economische crisis en de militante vrijzinnigheid.  In de bele-ving  van  jonge  moslims  speelt  veel perceptie,  zegt  Kepel:  propaganda over  de  vrijzinnigheid  als  model dat  de  moslims  wordt  opgedrongen gaat er goed in, evenals de terugkeer naar  apocalyptisch  denken,  waar-bij  men  denkt  dat  de  hedendaagse strijd  er  een  is  tussen  beschavin-gen,  net  zoals  in  de  zevende  eeuw, toen  de  islam  zijn  expansie-oorlog moest  voeren  tegen  Perzen,  Byzan-tijnen  en  Franken.  Een  illustratie van  dat  denken  was  volgens  Kepel de  talrijk  door  moslims  de  wereld ingestuurde  boodschap  op  sociale media  #jenesuispascharlie , waarmee men vorig jaar te kennen gaf dat men de  vrijheid  van  meningsuiting  niet ondersteunde nadat de redactie van  Charlie Hebdo   was  uitgemoord,  en waarmee men te kennen gaf dat vrij-zinnigheid en godsdienstkritiek à la mei 1968 zoals uitgedragen door dat satirische blad  geen te volgen model was.Gilles Kepel heeft echter een kente-ring  gezien  onder  Franse  moslims: na 13 november waren er geen  #je-nesuispascharlie  meer. Dat komt om-dat  tijdens  die  aanslagen  ook  mos-lims  gedood  werden.  Kepel  denkt dat  Islamitische  Staat  daarmee zijn  hand  overspeelde.  Voorzichtig klonk  er  afstand  tot  het  radicalere discours. Kepel merkt echter op dat dat verzet tegen de radicalere bood-schappen nog erg stilzwijgend is, en dat  er  onder  gewone  moslims  nog veel angst bestaat om door de radi-calere minderheid als  ‘slechte mos-lim’ te worden gezien.Daarmee is het verzet tegen het vrij-zinnige perspectief dat West-Europa kenmerkt nog niet van de baan, zegt Kepel.  “Er  zijn  genoeg  moslims  die het moeilijk hebben met het feit dat in een neutrale staat de islam maar één van de wereldbeschouwingen is. Dat  wordt  nog  vaak  gezien  als  on-derdrukkend  in  deze  erg  paranoïde tijden.”Kepel blijkt Molenbeek goed door te hebben:  het  lijkt  erg  op  een  Franse banlieue, zegt hij, met dezelfde ma-nier  van  samenleven,  dezelfde  so-ciale  codes  en  dezelfde  problemen. Aan  oplossingen  of  voorspellingen wil Kepel zich echter niet wagen. Of toch:  de  situatie  kan  beteren  wan-neer er een nieuwe machtsbalans in het Midden-Oosten wordt gevonden. Identiteitspolitiek zal ook in Europa een  deel  van  de  toekomst  bepalen. Dat  doet  het  nu  al  toch  volop,  vol-gens Kepel.

Christophe Degreef

BRUSSELS’

MET LIVE O.A. EMMA BALE,

LANGE JOJO, ... //

BOEREMET APERO // DEBATTEN //

EETSTANDS // PARTY //

KOOPJESNACHT //

KLEURENPARADE

30.01COLOURS

VOLG BRUSSELS’ COLOURS LIVE VIA

WIN!Een VIP duoticket

voor het debat

in de Beurs

*Stuur je naam naar [email protected] met als onderwerp Brussels’ Colours en win een VIP duoticket. De wedstrijd eindigt op 29/01 om 12u.

*

Page 10: BDW - editie 1507

BDW 1507 PAGINA 10 - DONDERDAG 28 JANUARI 2016

‘TUNNELTOL IS EEN O PTIE’Brussels minister van Mobiliteit Pascal Smet (SP.A): “Brussel zal op termijn sterker worden van het doorknippen van de centrale lanen.” © BART DEWAELE

A utorijdend  Brussel  stond  afgelopen weekend op zijn kop toen bleek dat de Stefaniatunnel  minstens  een  jaar  ge-

sloten  zal  blijven  door  een  afbrokkelend  pla-fond. Het zoveelste incident in de autotunnels in  de  hoofdstad  maakte  een  brede  discussie los over de mobiliteit in Brussel. De vraag van het moment: wat is er aan de hand en wat nu?Pascal Smet: “Het beton van het plafond van de Stefaniatunnel is in zeer slechte staat. Een extern gespecialiseerd bureau heeft een gron-dige analyse uitgevoerd en geconcludeerd dat er een risico is op stabiliteitsverlies in de tun-

nel. Een eerste onderzoek van Brussel Mobili-teit, samen met externe specialisten, wijst op een sluiting van een jaar, maar we gaan er alles aan doen om de termijn van sluiting en de uit-eindelijke werken zo kort mogelijk te houden.” Er werd al voorgesteld om de voetgangerszone opnieuw open te stellen, of geld van de metro naar Schaarbeek te gebruiken om de tunnels op te lappen.Smet:  “We  willen  met  de  federale  regering samenzitten  over  de  financiering  van  de  re-novatie  van  de  tunnels.  Maar  ik  ga  niet  ak-koord  om  het  budget  voor  het  openbaar  ver-

BRUSSEL – Het kan verkeren in de politiek. Net toen Mobiliteitsminis-ter Pascal Smet (SP.A) met de autovrije Elsensesteenweg een mooie pluim op zijn hoed kon steken, besloot het dak van de Stefaniatunnel de geest te geven. Gevolg: grote heisa in het hele land. “We hebben een

Tinder voor carpooling nodig: een systeem dat mensen een volwaardig alternatief biedt voor hun eigen auto”

INTERVIEW > VERBROKKELENDE TUNNELS DOEN BRUSSELSE MOBILITEITSDISCUSSIE LOSBARSTEN

maken  met  de  voetgangerszone  in  de  stad.” De afbrokkelende tunneldaken zijn een urgent probleem. Moet het Gewest hier geen mea culpa slaan voor het slechte onderhoud?Smet: “Ik wil niet de rekening van het verle-den maken. Ik wil vooral de tunnels vandaag en  morgen  in  veilige  omstandigheden  open kunnen stellen. Brussel Mobiliteit heeft daar het laatste woord over. Ik heb hen opgedragen om de veiligheid te laten primeren.”“De  inspectie  van  de  tunnels  is  nu  aan  de gang. Op basis daarvan kunnen we een reno-vatieplan opstellen en vastleggen welke wer-ken prioriteit moeten krijgen.” Het ligt wel al vast dat zoiets een bom geld zal kosten.Smet: “Het is bij de Leopold II-tunnel een op-tie om dat door de gebruiker te laten betalen. 

voer  in  Brussel  daarvoor  in  te  krimpen.  De investeringen  in  de  metro  in  het  Brussels Gewest moeten verder blijven gaan. En de re-novatie  van  de  Stefaniatunnel  heeft  niets  te 

PASCAL SMET:

Page 11: BDW - editie 1507

ADVERTENTIE

BDW 1507 PAGINA 11 - DONDERDAG 28 JANUARI 2016

ANDERLECHT DE TUINEN DER POËZIE 2 of 3-gevelwoningen met

3 slaapkamers en nog af te werken zolder

kwalitatieve afwerking naar keuze van de koper

dichtbij het openbaar vervoer en gemakkelijk bereikbaar via de belangrijkste wegen

prijzen vanaf €324.000 excl. kosten

Opendeurdag in onze modelwoningop 31 januari van 11u tot 16u :Tegenover de Van Souststraat 509

SINT-AGATHA-BERCHEM AMANDELBLOESEM 14 woningen 3 of 4 slaapkamers met

nog af te werken zolder 17 appartementen, 4 penthouses

1, 2 of 3 slaapkamers kwalitatieve afwerking naar keuze van

de koper rustige en centrale ligging woningen vanaf €331.500 excl. kosten appartementen vanaf €165.500 excl.

kosten

Opendeurdag in ons verkoopkantoorop 31 januari van 11u tot 16u: Tegenover de Groot-Bijgaardenstraat 34

Stedenbouwkundige informatie beschikbaar op de site www.matexi.be. Deze informatie is tevens gratis op papier te verkrijgen op aanvraag.

T 02 761 70 60www.matexi.be - [email protected]

voor meer informatie en gedurende de opendeurdag, bel

BEZOEK UW NIEUWE THUIS TE BRUSSEL!ZONDAG 31 JANUARI VAN 11U TOT 16U

160112_AD_BrusselDezeWeek_125x178.indd 1 12/01/2016 14:06:05

‘TUNNELTOL IS EEN O PTIE’

Dat is nog niet beslist, maar het ligt op tafel. Als  we  de  werken  via  een  publiek-private  sa-menwerking financieren,  ligt het  risico bij de privé en hebben die firma’s inkomsten nodig, bijvoorbeeld via een tolheffing.”“We moeten dan wel bekijken of dat geen extra problemen  oplevert;  of  mensen  daardoor  de tunnel  ontwijken  en  zo  het  verkeer  boven  de grond toeneemt. Bij de andere renovaties moet de regering beslissen over de financiering er-van. We sluiten in ieder geval niets uit.” Urbanist Rien van de Wall zei in onze krant dat minstens een deel van de tunnels op de Kleine Ring dicht moet. Wat denkt u daarvan?Smet: “Op termijn zal dat het geval zijn. Een aantal  tunnels  zal  dicht  gaan,  maar  de  stad is daar vandaag nog niet klaar voor. Voor een sluiting  is  heel  wat  voorbereiding  nodig,  dat kan niet van de ene dag op de andere.  Ik heb de  vraag  gesteld  voor  de  Leopold  II-tunnel, maar zowel in de regering als in het parlement is daar nog geen meerderheid voor. Het is wel duidelijk dat we ons op die  toekomst moeten voorbereiden.  Iets  wat  in  het  verleden  nooit gebeurd is.” Twee weken terug maakte u bekend dat de Elsensesteenweg autovrij wordt. Hoe hebt u de gemeente Elsene zo ver gekregen?Smet:  “Het debat  is heel emotioneel gevoerd en  het  is  van  bovenuit  gevoerd,  al  sinds  de zaak begon. Mensen van wie  je zou verwach-ten  dat  ze  voor  de  tram  zouden  zijn,  waren allemaal  tegen. Handelaars, bewoners én het gemeentebestuur,  de  zaak  zat  geblokkeerd. De tram was een verdelend project, terwijl het openbaar vervoer net mensen met elkaar moet verbinden.”“Ik wou daarom luisteren naar alle betrokken partijen en het dossier objectiveren. De tram is een  middel  om  mensen  te  verplaatsen,  maar de bus is dat ook. Als de bus tijdens de piek-uren regelmatig rijdt, kunnen we de capaciteit met 66 procent verhogen en dan zitten we nog vijftien  jaar goed. Tegen dan moet de stad er helemaal anders uitzien, met meer fietsers en systemen voor autodelen. Als dat niet het ge-val is, dan hebben we collectief gefaald.”

derale overheid nodig om onze zwaarste mo-biliteitsproblemen op te lossen. In plaats van firmawagens  zou  men  beter  een  huurbonus toekennen, of huur aftrekbaar maken. Het is toch goed dat je in de buurt van je werkplaats woont?” Hoe staat het met het fietsplan? Dat is een jaar geleden goedgekeurd, maar daar bestaat nog onduidelijkheid over?Smet: “Ik wou dat intern houden om te ver-mijden dat men zou zeggen: ‘ze zijn daar weer met een plan’. Het is soms beter om te wach-ten  tot  je  met  concrete  dossiers  kan  komen. Zo  is  de  bouwvergunning  aangevraagd  voor de  Poincarélaan,  de  Rooseveltlaan  en  het stuk Kleine Ring tussen IJzer en Sainctelette.”“We komen binnenkort ook met onze visie op de Kleine Ring en ook die zal voor een groot deel in het teken van de fiets staan.” Over de Kleine Ring: is er nu meer verkeer met de voetgangerszone in de Vijfhoek?Smet: “Op het stuk tussen de Ninoofsepoort en  Sainctelette  wel.  We  pakken  dat  samen met de Stad aan, maar het is wat het is. Je kan daar geen  tunnel graven of het kanaal over-bruggen. Het is onmogelijk om daar een vol-waardig Ringonderdeel van te maken.”“Dankzij  de  autovrije  zone  is  een  deel  auto-verkeer  verdwenen.  Dat  heeft  gevolgen  voor de  handelaars,  bijvoorbeeld  in  de  Dansaert-straat. Anderzijds is er minder file in het cen-trum  en  is  de  luchtkwaliteit  verbeterd,  dat ruik je gewoon.”“We moeten vooral werken aan de communi-catie. De droom moet beter verkocht worden. De  stad  moet  dat  trekken,  maar  dat  is  ook een  zaak  van  het  Gewest  en  de  handelaars 

zelf. Als die laatsten rondbazuinen dat ze niet meer  bereikbaar  zijn  met  de  auto,  wat  trou-wens niet klopt, moet je niet verbaasd zijn als de mensen dat geloven.”“Het  doorknippen  van  de  centrale  lanen  is als  een  operatie  op  een  levend  wezen.  Door onze ingreep is er in eerste instantie een ver-zwakking. De operatie kwam misschien wat snel en onverwacht, maar ze was nodig om te overleven. Het is nu aan ons en de Stad om de juiste  zorgen  toe  te  dienen  en  het  herstel  in te zetten. Uiteindelijk zal Brussel hier sterker van worden.” U bezoekt ook heel veel steden in het buitenland. Levert dat iets op voor Brussel?Smet: “Het is goed voor ons imago. Je moet niet  onderschatten  hoeveel  meningen  er  in het  buitenland  zijn  over  Brussel.  Deze  stad trekt  heel  veel  internationale  ambtenaren aan. Door met hen te gaan praten kan je het bestaande beeld corrigeren.”“Anderzijds  kan  je  ook  veel  leren  van  ande-ren.  Ik  probeer  ook  een  netwerk  van  steden aan te  leggen, bijvoorbeeld om Europese be-grotingsregels  aan  te  passen.  Je  ziet  zo  ook dat alle steden aan het veranderen zijn. Zelfs Italiaanse en Spaanse steden zijn de auto op zijn plaats aan het zetten. Als de bourgeois-conservatieve  Partido  Popular  het  centrum van  Madrid  autovrij  wil  maken,  dan  weet  je hoe laat het is.” Tot slot: wat zijn uw plannen voor na de volgende verkiezingen in 2018?Smet: “Ik ben terug bij mijn oude liefde, jullie zijn nog niet van me af (lacht).” Jelle Couder

en Steven Van Garsse

“Voor mij is dit een verhaal van levenskwaliteit. De vraag  is hoe we  in dat gedeelte  van Elsene konden  investeren  om  er  een  aangename  plek van te maken.” U belooft een frequentie op de 71 van een bus om de drie minuten. Zelfs voor een metro is dat ambitieus. Is dat wel realistisch?Smet: “De grootste problemen situeren zich op het  stuk  tussen  Naamsepoort  en  het  Flagey-plein. Op de rest van de lijn is er capaciteit over. We  kunnen  dan  beter  een  zeer  performante verbinding  inleggen  op  het  drukste  deel.  We hebben  aan  de  MIVB  gevraagd  om  minstens een ‘BXL-IXL-expreslijn’ in te leggen tussen De Brouckère  en  Flagey.  Daar  kan  je  ook  op  vlak van stadsmarketing mee aan de slag.”“Het hele project voor de Elsensesteenweg en de rest van de bovenstad zal een mooi visitekaartje voor  Brussel  zijn.  We  investeren  20  miljoen 

euro en creëren een ruimte die de concurren-tie kan aangaan met nieuwe shoppingcentra als Neo en Dockx.” Stapt de gemeente hier niet vooral in mee omdat het Gewest de werken betaalt?Smet:  “Ik  vind  dat  logisch.  We  doen  het-zelfde  met  het  Spiegelplein  in  Jette  en  het Dumonplein in Sint-Pieters-Woluwe bijvoor-beeld. De centrale stelling is dat de steenweg autovrij  wordt.  Het  Gewest  moet  daarin  de partner van de gemeente zijn.” Houdt de regering nog vast aan de doelstelling om het autoverkeer met 20 procent te verminderen tegen 2018?Smet:  “Ja,  maar  we  moeten  ons  niet  blind-staren op cijfers. Op termijn zal die doelstel-ling wel gehaald worden. Het belangrijkste is dat er een mentaliteitswijziging aan de gang is. Toen ik twaalf jaar geleden in de Brusselse politiek ging, was het afbreken van het Rey-ersviaduct of een autovrije Vijfhoek nog on-denkbaar.”“Nu  kunnen  we  die  zaken  wel  doorvoeren, net door die mentale omslag. De jongere ge-neratie hecht minder belang aan de auto, en zelfs  de  oudere  mensen  zijn  mee.  Mensen hebben  door  dat  luchtkwaliteit  en  levens-kwaliteit belangrijk zijn. Dat we niet zomaar auto’s moeten slikken vanuit een fout begre-pen vorm van moderniteit.”“Elkaar  ontmoeten  is  voor  mij  de  essentiële opdracht van de stad, net als samenleven. Uit die  twee  zaken  vloeit  creativiteit  voort,  wat dan weer economisch heel wat oplevert. Maar elkaar ontmoeten doe je niet in de auto, wel op de fiets en als voetganger.” Hecht u dan meer belang aan autovrije ruimtes dan aan de luchtkwaliteit?Smet: “Nee, die twee zijn evenwaardig voor mij.  Pas  op,  ik  heb  niets  tegen  de  auto,  op sommige  momenten  hebben  we  allemaal een auto nodig. Denk maar aan zware bood-schappen die moeten gedaan worden.”“We moeten de mensen echter het idee geven dat ze geen eigen auto nodig hebben. Dat kan door bijvoorbeeld autodelen te promoten, ook bij  privévoertuigen.  Het  systeem  Car2Go  is op komst en er zullen andere operatoren vol-gen. In een eerste fase moeten we voldoende aanbod creëren van gedeelde wagens. Je moet het  gevoel  krijgen  dat  een  auto  beschikbaar is, als je hem nodig hebt. Naast die autodeel-systemen, moeten er ook meer openbaar ver-voer,  meer  fietspaden  en  meer  overstappar-kings komen.” Brussel is dus klaar voor een toekomst met minder auto, zegt u?Smet: “Dat begint, het lijkt alsof we een keer-punt voorbij zijn. Wat we vooral moeten doen is het aanpakken van de 250.000 pendelaars die elke dag met hun eigen wagen naar Brus-sel komen. Daar zit het werkelijke probleem. Die auto’s nemen heel veel plaats  in, zorgen voor  slechte  luchtkwaliteit  en  veroorzaken files. Als we al een deel van die mensen over-tuigen om te carpoolen, hebben we geen pro-bleem meer.” Is dat geen oud idee? Men probeert mensen al jaren te overtuigen en het aandeel neemt toch af.Smet: “Klopt, maar met de smartphone is er nu een game changer. Eigenlijk hebben we een Tinder  voor  carpooling  nodig,  een  systeem dat  flexibel  genoeg  is  om  mensen  een  vol-waardig alternatief te bieden voor hun eigen auto. Daarnaast is er de federale overheid: die beloont  mensen  om  met  de  auto  te  komen. Wonen op het platteland is goedkoper, firma-wagens worden voor 4 miljard euro per  jaar ondersteund en het GEN staat al  jaren in de steigers, maar raakt niet af.”“Merkwaardig genoeg hebben we net die fe-

Page 12: BDW - editie 1507

BDW 1507 PAGINA 12 - DONDERDAG 28 JANUARI 2016

ANDERLECHT > WALTER VANDENBOSSCHE (CD&V) WIL DAT BRUSSELSE VLAMINGEN VOORTOUW NEMEN

‘RADICALISERING BETREFT NIET ENKEL LOSGESLAGEN INDIVIDUEN’

Walter Vandenbossche: “Een accuraat deradicaliseringsbeleid mag zich niet beperken tot teruggekeerde Syriëstrijders.” © BART DEWAELE

B innen  de  politie  van  de  Zone Zuid – Anderlecht, Sint-Gillis en Vorst – is er een cel Radica-

lisering, maar de richtlijnen volgens welke  deze  cel  moet  werken,  zijn geheim.  Dat  is  wat  Vandenbossche een  paar  maand  geleden  als  ant-woord kreeg tijdens een zitting van de  politieraad.  In  december  kreeg 

een deel van het traject af, anderen wijzen het Belgisch moslimgedach-tegoed en het moslimgedachtegoed van  de  geïntegreerden,  resoluut  af en vertrekken naar Syrië.” Politiek antwoordNochtans  zijn  er  al  heel  wat  initi-atieven  om  radicalisering  tegen  te gaan,  al  worden  sommige  alweer afgevoerd  nog  voor  ze  van  start gaan.  Theatermaker  Ismaël  Saïdi trok  zich  terug  uit  een  deradicali-seringsproject  onder  druk  van  zijn gemeenschap,  met  laster  en  be-dreigingen als wapen. De voorzitter van  de  moslimexecutieve  gaf  ook toe dat er  leden van zijn executieve tegen een Westerse islam zijn. Van-denbossche:  “Ik  ben  de  laatste  om te  beweren  dat  er  niets  gebeurt. Er  is  een  waaier  aan  initiatieven, maar er  is geen eenheid, geen rode draad.  Brussel,  VGC,  Cocof,  de  fe-derale staat, Vlaanderen, Wallonië, de  gemeenten  en  de  politiezones moeten  uit  één  mond  spreken.  De eerstelijnshulp moet worden geopti-maliseerd. In essentie gaat het over democratisch  burgerschap.  Onder-wijs,  welzijn,  jeugdhulp,  trajecten naar werk en lokale besturen beho-ren hiertoe. Maar we moeten oplet-ten  om  niet  alles  op  de  schouders van  de  leerkrachten  te  leggen.  Die moeten  ook  aan  kennisoverdracht doen. De ouderbetrokkenheid moet de  voornaamste  hefboom  blijven. In mijn laatste jaar als raadslid van de VGC heb ik het Eindhovenproject voorgesteld:  ouders  kunnen  kiezen voor opvoedingsbegeleiding, ze krij-gen steun van de conceptie van het kind tot de leeftijd van 25 jaar. Maar er is vandaag voldoende nagedacht, we  moeten  nu  de  jongeren  op  weg naar  radicalisering  uitleggen  waar-om  teruggekeerde  Syriëstrijders naar de gevangenis moeten, anders worden deze laatsten bij hun terug-keer als helden geëerd.”Om  een  doeltreffend  deradicalise-ringsbeleid te voeren, zegt Vanden-bossche, moet iemand het initiatief nemen om alle  initiatieven te coör-dineren: “Voor Brussel moet de VGC een essentiële rol spelen. De VGC is de  kleinste  van  de  instellingen,  ze kan alle institutionele partners over partijen  en  ideologieën  heen  bijeen brengen.  Ze  moet  zich  inspireren op  de  rol  die  de  Brusselse  Vlamin-gen  hebben  gespeeld  bij  de  oprich-ting  van  het  Brussels  Gewest.  De VGC moet zichzelf  terug uitvinden, en  opnieuw  in  het  centrum  van  de Brusselse politiek plaatsen.” �� Danny�Vileyn

“De VGC moet zichzelf opnieuw in het centrum van de Brusselse politiek plaatsen”

BD

W R

EGIO

ANDERLECHT - Radicalisering gaat niet over een paar enkelingen, maar over een grondstroom. Dat zegt Walter Vandenbossche (CD&V), gemeenteraadslid in Ander-lecht en lid van de politieraad van de Zone Zuid. “Wie dat niet ziet, is blind.”

hij van de commissaris te horen dat er uit de zone Zuid 21 jongeren naar Syrië  vertrokken  zijn,  er  kwamen er  vijftien  terug.  Maar  Vandenbos-sche wou ook een politiek antwoord van de voorzitter van de politieraad, de  PS’er  Charles  Picqué.  “PS-bur-gemeester  van  Sint-Gillis  Charles Picqué  zegt  dat  de  vorming  van  de lokale politie volstaat voor normale maatschappelijke  omstandigheden, maar  niet  voor  uitzonderlijke  situ-aties  zoals  terreur  of  terreurdrei-ging.  Een  opmerkelijke  uitspraak. Picqué  betreurt  ook  het  tekort  aan politiemannen  en  aan  middelen. Een nabijheidspolitie  is broodnodig om  het  vertrouwen  te  winnen  van de buurtbewoners om te weten wat er reilt en zeilt in de wijken, ook wat radicalisering aangaat. Picqué vindt het erg dat de federale regering heeft bespaard op de toelages voor de po-litiezones. En hij heeft gelijk, dat is erg.”Vandenbossche  was  niet  van  plan om met de antwoorden die hij in de 

politieraad  kreeg  naar  de  media  te stappen, maar toen hij het interview in BDW las met VUB-professor Eric Corijn  (BDW 1505, p.6-7)  stond hij naar eigen zeggen perplex.

Dubbel fenomeenVandenbossche:  “De  teruggekeerde Syriëstrijders  vormen  een  tikkende tijdbom  in  onze  directe  omgeving, maar een passend beleid, een accu-raat  en  duurzaam  beleid,  mag  zich niet  beperken  tot  deze  individuen alleen. Ik stond versteld van de stel-ling  van  professor  Eric  Corijn  die radicalisering effectief herleidt en er aan toevoegt dat rechts en extreem-rechts de problemen aangrijpen om een  regime  van  law and order  in  te stellen.  Maar  net  daar  moet  in  al deze wijken van Molenbeek, Ander-lecht, Schaarbeek en Laken, de wet-telijkheid hersteld worden, waar de Syriëstrijders  vandaan  komen.  Law and order  betekent  eenvoudigweg dat de overheid haar machtspositie moet heroveren.”

Maar  er  is  meer  nodig,  vindt  Van-denbossche. “In wijken zoals Kure-gem  moeten  we  passende  maatre-gelen  treffen om de sociale cohesie te  bevorderen,  daarin  ben  ik  het eens  met  professor  Corijn.  Radica-lisering  is  een  dubbel  fenomeen: jongeren  zijn  onderweg  naar  radi-calisering  of  komen  terug  van  Sy-rië.  Hun  zoektocht  naar  een  eigen identiteit  brengt  hen  op  dit  pad.  In onze  migrantengemeenschappen  is er vandaag een grondstroom die on-noemelijk  veel  individuen,  op  zoek naar  een  eigen  identiteit  en  eigen waarden,  vatbaar  maakt  voor  radi-calisering.  Sommigen  leggen  maar 

ADVERTENTIE

Deze dienst wil u de nodige informatie bezorgen om u wegwijs

te maken in uw zoektocht naar mogelijkheden, voorzieningen voor

personen met een handicap

Bezoeken enkel op afspraak

0800-15045�alle werkdagen van 9 tot 12u30,

maandag, dinsdag en donderdag van 13 tot 15u30

Puzzel

[email protected]

WALTER VANDENBOSSCHE:

Page 13: BDW - editie 1507

ADVERTENTIE

ZENITH2016 beurs voor actievelevensgenietersvan don. 4 februari tot en met ma. 8 februari 2016. Je vindt ons op stand 9230 paleis 9, Brussels Expo.Kom sjoelbakken bij deMens.nu en win een leuke prijs!

Voor meer info: huisvandeMens BrusselSainctelettesquare 171000 BrusselTel 02/242 36 02Fax 02/242 56 17E-mail: [email protected]

ON

DER

AU

SPIC

IËN

VAN

UN

IE V

RIJZ

INN

IGE

VERE

NIG

ING

EN V

ZW.

Developing Urban Harmony

In de nieuwe leefwijk Erasmus Gardens heb je alles in de buurt: Brussel centrum (15 min. met de metro), het groen, ontspan-ning, werkgelegenheid, winkels, ... En dat voor een onklopbare prij s!

TE KOOP SFEERVOLLE APPARTEMENTEN IN DE NIEUWE WOONWIJ K ERASMUS GARDENS

3 slaapkamerapp.vanaf € 279.500*

2 slaapkamerapp.vanaf € 199.500*

1 slaapkamerapp.vanaf € 139.800*

4 REDENEN OM NU JE PLAZA-APPARTEMENT TE KOPEN:1. Vlakbij Brussel, in de rust en het groen van het Pajottenland.2. Je kiest voor warme, sfeervolle architectuur in een unieke autoluwe

woonomgeving.3. Nergens anders vind je zoveel levenskwaliteit: werk, ontspanning,

shopping, bereikbaarheid, …4. Je geniet nu van uitzonderlijke lanceringsvoorwaarden!

NOG MEER REDENEN? SURF NAAR WWW.ERASMUSGARDENS.BE OF BEL 02 / 661 18 50

AFRIT ULB ERASME (15a)

RO

* Prijzen excl. btw, notariskosten en aansluitingskost nutsvoorzieningen.

ADVERTENTIE

Page 14: BDW - editie 1507

18 november 2015. Duizenden mensen komen samen op het Molenbeekse Gemeenteplein om de wereld een sterk signaal te geven, voor verdraagzaamheid en tegen terrorisme.

© IVAN PUT

TERREUR > NIEUWJAARSSPEECH VAN SCHEPEN ANNALISA GADALETA (GROEN)

HET JAAR 2015 HEEFT DIEPE SPOREN NAGELATEN

Z oals  jullie  allen  weten  heb-ben we hier een moeilijk  jaar achter  de  rug.  Het  afgelopen 

jaar  werd  Molenbeek  namelijk  ge-bombardeerd  tot  hoofdstad  van  de Jihad  en  wieg  van  de  terreur.  Alles begon begin vorig  jaar met de aan-slag op Charlie Hebdo  in Parijs, na-dien werd een terreurcel opgerold in Verviers, in de zomer werd een aan-slag verijdeld op de Thalys, en op 13 november  eindigde  het  jaar  –  waar alles begonnen was – met opnieuw een  gruwelijke  aanslag  in  Parijs. Telkens werd op één of andere ma-nier de link gelegd met Molenbeek.Enkele  dagen  na  de  aanslagen  in Parijs hebben veel organisaties zich verenigd en het initiatief ‘Molenbeek 

geeft  licht’  gelanceerd.  Op  woens-dag  18  november  zijn  duizenden mensen samengekomen, om zich te verenigen rond verlichte kaarsen op het Gemeenteplein, om zo de wereld een sterk signaal te geven: het licht van het samenzijn tegen de donkere dagen van angst en geweld.Er waren veel mensen aanwezig. De dag  nadien  heb  ik  me  afgevraagd: waar  waren  de  gewone  mensen? De  buurtbewoners,  de  winkeliers, de  leerkrachten,  de  mensen  van  de andere  kant  van  het  kanaal.  Want, ook al was het initiatief ‘Molenbeek geeft  licht’  warm,  sterk  en  zinvol, niet iedereen was er. De afgelopen weken heb ik gesprek-ken gehad met mensen die niet aan-

wezig waren. Er zijn er die niet zijn gekomen uit angst, omdat men – in hun  geboorteland,  waar  geen  de-mocratie en vrijheid is – zoiets niet doet. Er zijn er die niet zijn gekomen uit  schroom,  want  wat  zouden  an-deren  daarvan  kunnen  denken?  Er zijn er die niet zijn gekomen omdat ze het ondertussen beu zijn om zich telkens  te  moeten  verantwoorden dat ‘moslims’ geweld en terrorisme afkeuren. Er zijn er die niet zijn ge-komen  uit  moedeloosheid:  het  zal nooit iets veranderen. Er zijn er die niet zijn gekomen omdat ze het sim-pelweg niet begrepen hebben. En er zijn er die niet zijn gekomen omdat ze het niet willen begrijpen.Maar ik wil ook mijn hand, hart en ziel reiken aan zij die er niet waren: Molenbeek  is van ons, deze stad  is van ons, dit  land is van ons, en we moeten er samen iets van maken.Beste vriend, medeburger, wees niet bang. Onze democratie is zeker niet perfect, maar garandeert aan  ieder van ons het recht op vrije menings-uiting, om op te staan en te betogen, 

op pers- en godsdienstvrijheid. Ge-boren  uit  de  miljoenen  doden  van twee  wereldoorlogen,  hebben  velen voor  ons  de  weg  getimmerd  naar de  huidige  vrijheid.  Wat  de  andere van  je  denken,  maakt  niet  veel  uit. Bevrijd je van de sociale controle die een  hele  buurt  op  jou  kan  uitoefe-nen,  wees  jezelf  met  al  jouw  talen-

ten,  jouw  vragen,  jouw  eisen  voor rechtvaardigheid en waardigheid.Het klopt: het valt vandaag niet mee om  moslim  te  zijn  in  onze  gesecu-lariseerde maatschappij, waar meer welvaart  zich  niet  altijd  vertaalt  in meer  welzijn,  waar  we  bijna  verge-ten  zijn  dat  gedeelde  waarden  wél het cement van de samenleving zijn. Beste  vriend,  medeburger,  Je  hebt gelijk,  ik  zou  niet  graag  in  jouw plaats willen zijn. Want een moslim kan vandaag nooit goed genoeg zijn. Of  zoals  mijn  vriendinnen  Malika en Aziza me zeiden: we dragen een hoofddoek  en  zijn  daarom  te  veel moslims  voor  de  enen;  terwijl  we ook  geëngageerde  burgers  zijn, voorzitster  van  de  ouderraad  en  lid van de cultuurraad. Wij sturen onze kinderen naar de circus- en muziek-school,  wij  staan  met  beide  voeten in de maatschappij. En net daarom zijn  wij  dan  weer  niet  moslim  ge-noeg voor de anderen. Het lijkt nooit goed genoeg.

Wikken en wegenBeste  vriend,  beste  medeburger:  je bent moe, ik ook. Moe om telkens te moeten uitleggen dat niet alle gebo-ren  en  getogen  Vlamingen  racisten zijn.  Moe  om  je  telkens  te  moeten geruststellen en te zeggen dat het ok is, dat je mag zijn wie je bent.Ik  ben  moe  om  telkens  mijn  woor-den te moeten wikken en wegen uit schrik om als rechtse afgeschilderd te  worden,  moe  om  niet  te  mogen zeggen  wat  mijn  vriend  Karim  een keer  tegen  me  zei:  “Mijn  vader  is naar  hier  gekomen,  hij  mocht  naar de moskee gaan en zijn lange kleren dragen. Niemand heeft hem dit ooit verboden.  Als  er  mensen  zijn  die deze vrijheid niet aan iedereen gun-nen, dan mogen ze gerust naar hun land van herkomst vertrekken.” Tja, als Karim het zegt, zal het waar zijn, maar  als  ik  iets  gelijkaardigs  zou zeggen  dan  doe  ik  aan  discrimina-tie. En daar word ik ook moe van.Net  zoals  ik  moe  word  van  het hoofddoekkendebat;  sinds  wanneer moeten in onze beschaafde samen-leving de intelligentie van een vrouw meten  aan  de  hand  van  het  aantal vierkant  centimeters  stof  waarmee ze haar hoofd bedekt?Als  je  het  nog  niet  begrepen  zou hebben, dan wil ik je het gerust uit-leggen. Het zijn turbulente, moeilij-ke tijden, maar de geschiedenis leert ons dat we onwetendheid, armoede, zelfs  oorlog  kunnen  overwinnen. Helaas  gebeurt  dat  niet  vanzelf. Verzet en inzet zijn daarbij absoluut noodzakelijk, en we hebben je inzet en verzet dan ook absoluut nodig.Als  je het niet wil begrijpen, dan is het  ook  niet  te  laat.  Ik  laat  je  toch niet  los,  totdat  we  een  gemeen-schappelijke  weg  vinden  die  ons naar  een  rechtvaardigere  samenle-ving voor iedereen zal brengen.

Annalisa Gadaleta is schepen van Leefmilieu, Energie, Duur-

zame ontwikkeling en Neder-landstalige Aangelegenheden

in Sint-Jans-Molenbeek

“De geschiedenis leert ons dat we onwetendheid, armoede, zelfs oorlog kunnen overwinnen. Helaas gebeurt dat niet vanzelf”

SINT-JANS-MOLENBEEK – 2015 heeft diepe sporen achtergelaten in Molenbeek. In haar nieuwjaarsspeech blikt schepen Annalisa Gadaleta (Groen) terug op het moeilijke voorbije jaar, waarin Molenbekenaars opnieuw op zoek moeten naar warmte en identiteit. Om een oorlog te overwinnen, zijn verzet en inzet noodzakelijk, aldus Gadaleta.

BDW 1507 PAGINA 14 - DONDERDAG 28 JANUARI 2016

BDWOPINIE

Page 15: BDW - editie 1507

BR

IEVE

N V

AN

LEZ

ERS

[email protected]

Fietsbeleid Vorst

Ik wens even te reageren op de lezersbrief over het fiets-beleid in Vorst (BDW 1505, p.15). De drie leden van CD&V Vorst hebben het artikel in het gemeentelijk infoblad of-wel niet gelezen, ofwel niet begrepen. Het  is net omdat in de gemeente geen veilig fietsbeleid wordt gevoerd dat de  woordvoerder  van  de  partij  MR  met  zijn  bijdrage  in Vorst Info de aandacht van het college van Burgemeester en Schepenen hierop heeft willen vestigen. Het is tevens een reactie op de ‘anti-auto’-houding van de schepen voor Mobiliteit (het aanleggen van straten met verlies van tien-tallen parkeerplaatsen is hiervan een flagrant bewijs) ter-wijl de MR geen  ‘anti-fiets’-houding kan worden verwe-ten. Meerdere bewoners hebben trouwens een collectief opgericht, ‘Ca suffit’, dat zich tegen het huidige verkeer-beleid kant. Een bewijs van het stuntelige verkeersbeleid van  de  huidige  meerderheid  is  onder  meer  het  tekenen van fietspaden tussen de tramsporen en in eenrichtings-straten. Zij geven de fietsers de valse indruk dat ze veilig zijn  op  deze  plaatsen,  maar  dat  is  geenszins  het  geval. Even vermelden dat deze laatste weken twee schepenen, de schepen voor Financiën en de schepen voor Mobiliteit, een ongeval met de fiets hebben gehad, de eerste met een klaplong, de tweede met een armbreuk. Tot> slot nog een bedenking: met een elektrische fiets zijn de hellingen in 

Vorst  inderdaad geen obstakel meer, maar wie kan zich een dergelijke fiets aanschaffen? Camille Rongé, Onafhankelijk raadslid Vorst

Haren

Het dorpscafé ‘The old times’ in Haren zou ik geen twee-de maal willen betreden. Toen ik er op 22 oktober 2014 iets  ging  drinken,  wilde  de  uitbaatster  geen  woord  Ne-derlands  tegen  mij  spreken,  zelfs  geen  ‘alstublieft’  kon er vanaf. Het bedrag van de rekening diende vertaald te worden door een bemiddelende klant. Overigens  zijn  de  overheidsdiensten  in  deze  gemeente, waar nog veel Nederlands gesproken, in hetzelfde onza-lige bedje ziek. Toen ik van een bestuurster van een wa-gentje van de post wilde weten waar er een postkantoor in de buurt was, antwoordde ze: “Vous voulez savoir où se trouve un bureau de poste?” “Ja,” antwoordde ik. “Il n’y en a plus à Haeren.” In  het  Buurthuis  op  hetzelfde  plein  stelde  ik  dezelfde vraag naar een postkantoor aan een man met een grijze polo met daarop ‘Maison de quartier – Buurthuis’. Deze man begreep mijn vraag eerst  totaal niet en riep er een andere, even onkundige medewerker bij. Beiden hadden blijkbaar  nog  nooit  meegemaakt  dat  een  Vlaming  Ne-

derlands wilde spreken. Na wat overleg hadden ze mijn vraag dan toch min of meer begrepen (“post, ah ja poste”) maar enkel in het Frans kreeg ik de nodige uitleg naar de Haachtsesteenweg, die door een wegomlegging langs een andere kant bereikt kon worden.Naast  het  politiebureel  bevindt  zich  ook  een  ‘Verbin-dingsbureau’. Naast de deur van het bureautje hing een bericht met de openingsuren – enkel in het Frans. Plotse-ling kwam er een dame uit dit  lokaal die  tegen ons zei: “Vous venez pourquoi?” Toen ik zei dat ik inlichtingen wil-de voor een verhuizing, antwoordde ze “Ah, c’est pour mon collègue.” Ik mocht me tegenover de collega zetten, zij zat aan  een  bureautje  links  van  hem.  De  collega  vroeg  me mijn identiteitskaart. Ik herhaalde dat ik enkel inlichtin-gen wil en nu werd het pas moeilijk voor hem. “Qu’est-ce qu’il veut?” vroeg hij aan zijn vrouwelijke collega. De dame kende blijkbaar toch wat Nederlands, zelfs meer dan hij en ze vertaalde nu tussen mij en hem. Toen nam hij zijn gsm, toetste er wat op en vond nog wat informatie die hij aflas. Ik wist genoeg, beiden verontschuldigden zich toch nog voor hun krakkemikkelige Nederlands. Achteraf ben ik  één  en  ander  gaan  doorspoelen  in  café  In  De  Poort, waar  men  toch  wat  klantvriendelijker  was.  Schepen  An Persoons (SP.A) zou ik aanraden om de personeelsleden van deze Harense diensten eens aan te sporen om deel te nemen aan Nederlandse conversatietafels.

Karel Adams, Gent

SPELREGELS VOOR LEZERSBRIEVEN: Mail uw bijdrage naar [email protected]. Schrijven kan naar BDW-Brieven van Lezers, Flageyplein 18, 1050 Elsene; faxen naar 02-226.45.69. Vergeet niet uw adres te vermelden, ook in e-mails: zonder het adres van de afzender beschouwen we een brief als anoniem, en wordt hij niet gepubliceerd. De maximumlengte van een bijdrage is 2.500 tekens, inclusief spaties. Wilt u graag een langere, meer uitgewerkte opiniebijdrage schrijven (max. 5.000 tekens)? Neem dan eerst contact met ons op voor overleg via [email protected]. De redactie mag lezersbrieven redigeren of weigeren. Moties, manifesten of omzendbrieven worden niet (in deze rubriek) opgenomen.

BDW 1507 PAGINA 15 - DONDERDAG 28 JANUARI 2016

ADVERTENTIE

Vastgoedprojecten op toplocaties02/201 00 01

www.thechambon.be

OPENDEURDAG OP ZONDAG 7 FEBRUARICHAMBON. KOM VAN ONZE OPENDEURDAG PROEVEN EN BEZOEK HET NIEUWE MODELAPPARTEMENT.WOLVENGRACHT 48, 10-17U.

RESIDENTIAL

SERVICES

INCLUDED

Aanbod van praktische

en persoonlijke diensten

NU 2 JAAR

GRATIS

HAD U GRAAG EEN VOORSMAAKJE VAN ONS NIEUWE

MODELAPPARTEMENT?

EEN VASTE WAARDE OP EEN UNIEKE LOCATIE• Uniek historisch erfgoed: een duurzame investering

• Prime location in het hart van de Europese hoofdstad

• Met exclusief dienstenpakket

• Een “once in a lifetime opportunity”

Page 16: BDW - editie 1507

‘I n de Rivolistraat in Parijs vind je gebou-wen met zulke zuilengangen, architect Victor Demeester van Immobilière Bel-

go-Suisse S.A. moet er zijn inspiratie gehaald hebben,” zegt Francesco Rossi van de galerie Rossicontemporary: “In een seventieskleedje dan, met een maaswerk van decoratief beton rond de hele sokkel van het appartementsblok. Het vormt een geheel met de betonnen gevel-platen van de Inno aan de overkant, de tweede vestiging in Brussel. De winkelgalerij op de begane grond en een mezzanine was oor-spronkelijk bedoeld voor luxezaken, daarbo-ven zijn nog steeds twee verdiepingen bureaus en acht verdiepingen appartementen, en er zijn

ook drie verdiepingen ondergrondse parking. Toen ik hier in 2008 toekwam, waren bijna alle commerciële ruimtes nog in handen van de oorspronkelijke eigenaars. Ze hadden het verval van de galerij meegemaakt en geloofden niet meer in Le Rivoli. Er werd geen euro meer in geïnvesteerd en om nog wat huurgeld op te strijken, verhuurden ze aan de eerste de beste, vaak echte brolwinkels. Nu had de galerij ook echt iets sinisters en de zaken gingen een na een failliet. Wat mij het meest heeft gecho-queerd was dat eigenaars en huurders zich gedroegen alsof hun buren niet bestonden, terwijl wat je doet nu eenmaal afstraalt op de ander. Daarom probeerde ik nieuwe kopers te

ELSENE/UKKEL - Het Rivoli-gebouw aan de Bascule/Waterloosesteenweg staat pal op de grens van Elsene met Ukkel. Voor het gebouw met zijn sinistere winkelgalerij was het jaren kantje boord, maar nu is Galerie Rivoli op weg om Brussels belangrijkste centrum voor hedendaagse kunst te worden. “Kom hier een mooie namiddag doorbrengen.”

VADROUILLEDE CULTUUR- EN VRIJETIJDSBIJLAGE VAN BRUSSEL DEZE WEEK

© C

OU

RTE

SY O

F GA

LE

RIE R

IVOL

I

BDW 1507 PAGINA 16 - DONDERDAG 28 JANUARI 2016

gen ding met alle chaos van dien. Nu zijn bij-voorbeeld alle ramen egaal zwart, terwijl die vroeger twintig verschillende kleuren hadden. Er kwam een uniforme, hedendaagse verlich-ting. De middenpatio en de vloer met de acht-hoekige tegels werden opgefrist. Het vroeg wat overredingskracht om de deurklinken, in luxueus cederhout, in hun originele staat te laten restaureren. Een jonge grafi cus, Emma-nuel Blondiau van Neutre, heeft onze huisstijl ontworpen voor de huisnummers, de etikette-ring van de brievenbussen, het plan van de ga-lerij en de uithangborden van de drie ingangen (Waterloosesteenweg, Depraetere- en Emile Clausstraat). Hij herneemt daarvoor het mo-tief van de zuilengang (een soort vierpuntige ster met gebogen lijnen, AD) dat ook terug-komt op de gemeenschappelijke website. De Deense kunstenares Ane Vester werd door de commerciële galerij gevraagd om de kleuren te kiezen. Ze zou uiteindelijk ook de renovatie

vinden voor een kwaliteitsvol, globaal project, op zo’n manier dat de oude eigenaars hun zaak verkochten. Nu is er een nieuwe generatie ei-genaars, bereid om te investeren in renovaties, zowel van de private als van de gemeenschap-pelijke delen.”

Poort “Jarenlang was de winkelgalerij een dood ge-wicht voor het Rivoli-gebouw, maar vanaf de eerste renovatiefase in 2013 werd ze plots de poort naar een heropleving voor de rest van het gebouw. De galeriehouders vestigden de aandacht voor het eerst op de architectuur van het gebouw. Vroeger deed elke winkel zijn ei-

ERFGOED > MARKANT SEVENTIESGEBOUW WORDT CONTEMPORARY ART GALLERIES DISTRICT

RIVOLI: PIJLER VAN HEDENDAAGSE KUNST

Page 17: BDW - editie 1507

Als een jonge artiest het in de Rivoli kan maken, kan hij het overal. Rechtsboven: Galeriehouder Francesco Rossi in een baken van licht.

van de ingangen van de woningen en bureaus onder handen nemen. De oorspronkelijke vuilbakken, authentiek Italiaans design van Zanotta, werden gerestaureerd in eenzelfde gele kleur. Voor de liftdeuren en brievenbus-sen stelde ze nieuwe kleuren voor, omdat de oude vaak heel somber waren.”

Hufkens is hierGalerie Rivoli verwijst met de grote aanwezig-heid van kunstgalerieën naar de middeleeu-wen, toen ambachten zich elk in hun eigen straat concentreerden. Het zijn dan ook ideale ruimtes voor zaken die geen stockageruimte nodig hebben, maar Rossi’s charisma was wellicht nog doorslaggevender: “In Brussel is dit het belangrijkste district voor galerieën van hedendaagse kunst. Behalve de twaalf van Galerie Rivoli – tegen de lente worden er dat al achttien – zijn er nog dertien andere op minder dan 300 meter hiervandaan, richting Sint-Joris- en Abdijstraat, waaronder som-mige nationale en internationale leiders in de sector, zoals Xavier Hufkens, Almine Rech, Mot International en Meessen De Clercq.

Aan Louiza-Stefania zijn er ook hedendaagse kunstgalerieën, maar die liggen meer ver-spreid, en die in de laagstad kennen dan weer veel verloop. De Zavel etaleert eerder etnische en ook wel erg commerciële kunst. Galerie Ri-voli toont werk van jonge artiesten of artiesten halverwege hun carrière, niet de grote sterren. Onze vernissages organiseren we gezamen-lijk, zodat we van elkaars publiek kunnen pro-fiteren. Dat ook Xavier Hufkens hier opende, was een opsteker voor de relatief jonge, kleine galerieën. Nu gebruiken we dat natuurlijk als lokmiddel: “Hufkens zit hier ook!””Verder zijn hier ook vertegenwoordigd: Dear Future Me, een van de oudste galerieën van Keulen, het Vlaamse oMs Pradhan, Artitude, Plagiarama, Intuiti, Galery Ledune. Naast Galleries zijn er ook Windows, vitrines dus, van galerieën elders: Art Contest, Francis Carrette, Hopstreet Gallery (ook uit de Sint-Jorisstraat, en oorspronkelijk uit de Hopstraat in Brussel-Stad) en van JAP (Jeunesse & Arts Plastiques) dat kunstboeken van jonge arties-ten uitgeeft.Op de mezzanine, waar bureaus kwamen

© S

AS

KIA

VA

ND

ER

STI

CH

EL

E

“Het vroeg wat overredingskracht om de deurklinken, in luxueus cederhout, in hun originele staat te laten restaureren”

een reactie oproept, waarna het verhaal of het zelfonderzoek in gang wordt gezet.”Galerie Rivoli wil in de toekomst ook andere kwaliteitszaken aantrekken, zoals een biolo-gisch eethuis. Toch hielden ook enkele zaken stand, vooral aan de kant van de Emile Claus-straat, zoals een kapper, een naaiwinkeltje, een communicatiebureau en de Evangelische kerk. Van deze laatste bekwamen de galerie-houders dat er aan de kant van de galerij een afscheidingswand kwam met een kunstvitri-ne. Aan de straatkant zien we aan de visuele drukte waarom: “Het is een heel andere stijl.” De samenwerking met de aanwezige KBC was cruciaal: “De bank deelde onze wens om het Rivoli-gebouw en de Bascule een nieuw elan te geven, en bood ons de renovatie van de hoofd-ingang aan de Waterloosesteenweg aan. Ei-genlijk zit de galerij wat verstopt, waardoor er voor winkels niet genoeg passage was, maar voor kunstgalerieën is dat net weer goed. Zo stap je een beetje een ander universum bin-nen.”

An Devroe www.galerierivoli.be

nadat daar de winkels als eerste dichtgin-gen, is er al een bureau opnieuw getransfor-meerd tot galerie: “Mathilde Hatzenberger kwam er als een van de laatste galeriehouders bij, en is al een van de meest enthousiaste.” Hatzenberger verwelkomt ons in de huise-lijke atmosfeer die ze creëerde in de geest van de foto’s die Estelle Lagarde maakte voor haar reeks L’Auberge. Daarop staart een ge-cultiveerde vrouw ons aan met om haar nek een halssnoer van worsten: “Als kunst maar

© S

AS

KIA

VA

ND

ER

STI

CH

EL

CO

UR

TES

Y O

F G

AL

ER

IE R

IVO

LI

Page 18: BDW - editie 1507

SCHAARBEEK - “De bouwvergunning was een administratieve nieuwig-heid waaraan de gevelkleur werd gekoppeld.” De lezing die ULB-histo-ricus Christophe Loir op 1 februari geeft in het Huis der Kunsten gaat verder dan de gevelarchitectuur. Hier oefent hij alvast wat tussen het afnemen van mondelinge examens in.

GESCHIEDENIS > LEZING OVER HET NEOCLASSICISTISCH ERFGOED

SCHAARBEEK, WAAR NEOCLASSICISME HUISHIELD

Homogeen bleek in de Koninklijke-Sint-Mariastraat en het Huis der Kunsten aan de Haachtsesteenweg.

© G

EM

EE

NTE S

CH

AA

RB

EE

K / ©

KIK

-IRP

A

BDW 1507 PAGINA 18 - DONDERDAG 28 JANUARI 2016

ERFGOED > OVER BIER EN JENEVER IN VLAAMS-BRABANT SINDS 1800

DRINKCULTUUR IS OOK CULTUURBRUSSEL - Vrinden neemt u plaisier. Openbaar Kunstbezit Vlaanderen heeft met de provincie Vlaams-Brabant, het Liberaal Archief en andere partners een stuk nostalgische drankcultuur in woord en beeld gevat. Titel van de lijvige publicatie is ‘Vlaams-Brabant drinkt. Bier- en jene-vercultuur sinds 1800’. Ook de brouwerijen, distributie en consumptie in Brussel ontbreken niet. Dat het boek bruist van de joie de vivre is één ding, maar er wordt ook wijselijk over ‘matig gebruik’ geschreven.

Dat Brussel lang voor Leuven in de Middeleeuwen een bruisende bier-productiestad was, staat buiten kijf. Mensen moesten nu eenmaal drink-baar vocht consumeren; gewoon water kon die kwaliteit niet garan-deren. De echte sociale drankcul-tuur, met brouwerijen, bierstokerij-en, (jevener)stokerijen én de obligate volkscafés kent zijn maatschappelij-ke en architectonische verankering met de stad pas na 1800. En met de heropleving van soorten drank van-daag, past het dan ook om een regio duidelijker te belichten, naar produ-centen, handelaars en verbruikers.Het boek begint met een Liedeken

gezongen door de Vrienden van de opregte Eendragt, van café Uyt de Klok, in de Zavelstraat, ter gelegen-heid van Loven Kermis in september 1860. Vrinden neemt u plaisier. (...) Want als den Brusselaer is by den Lovenaer kan er zoo ik vermeyn, geen grootter vriendschap zyn, zo gaat het refrein. De liederenschat is alvast één invalshoek om het erfgoed van bier- en jenevercultuur te belichten. De negentiende eeuw heeft met zijn indrustrialisering de productie van het vloeibare brood contouren gege-ven. Een goed inzicht in de brouw- en stookprocessen wordt in het Trai-té complet de fabrication des bières et

de la distillation de grains, pommes de terre, vins, betteraves, mélasses, ... (1865) door Georges Lacambre uit-gelijnd. Stilaan verandert ook de beeldvorming over dronkenschap, van een persoonlijk naar maat-schappelijk fenomeen. En dat in een

hebbers in 1930 met White Star. Ook keukenbier als van De Palm-boom (Werchter) moet het hebben van depots in Brussel (Jollystraat). En Brusselaars trekken er in het weekend graag op uit, zoals naar Café du Centre in Beersel. Dat brengt ons bij een hoofdstuk over de gevaren van alcohol, zo-als de Ligue patriotique contre l’Alcoolisme Bruxelles waarschuwt op een affi che: ‘ceux qui en vivent, et ceux qui en meurent’ . Het staat inderdaad tegenover het naoorlogse expansieverhaal van de grote brou-werijen. Gedaan met het geuzeglas van Brasseries Unies Koekelberg, het bierviltje van Belle-Vue (Van-denstock) en Brasserie Leopold. De bieraanmaak in de hoofdstad over-leeft met oud (Cantillon) en nieuw (Brasserie de la Senne), maar die laatste komt niet voor in het boek. Wel toont het bierfestival op de Grote Markt, dat sinds 1986 veel volk trekt, dat de drankcultuur blijft smaken. Jean-Marie Binst

Publicatie via www. vlaamsbrabant.be/cultuur

tijd dat elk dorp zijn eigen bier(en) heeft. Aan fotomateriaal van Brus-selse relicten trouwens geen gebrek in het boek. Een bierkruik in Brus-sels porselein met illustraties van een moutstok en bezinkselzeef. Een schilderij Smokkel bij de Hallepoort, door C.F. Coene (1828). Een foto van 1900 van een enorm depot aan bier-vaten in het distrubitiecentrum van Delhaize in de Ossegehemstraat. Of de bottelarij, waar Delhaize in het Interbellum het bier zelf op fl essen trok. Het zijn maar enkele voorbeel-den.

TreinwagonbestemmingOpvallend is het cafénetwerk in de stad, met chique etablissementen als het Muntpleincafé Trois Suisses, waar Brasserie Löwenbrau Mün-chen de Duitse bieren ingang doet krijgen. De doorbraak van de bui-tenlandse bieren teert immers op de arbeider die stilaan wat meer geld verdient. Brussel wordt de trein-wagonbestemming voor Hofbrau, Grüber, Spatenbräu, Löwenbräu en andere lagegistingsbieren. De Brus-selse brouwerij Leopold speelt in op die markttrend, en verleidt de lief-

“Hoewel het neoclassicisme overal is, is de stijl weinig bekend en daar-door potentieel in gevaar. Er zijn in Schaarbeek wel een paar panden

beschermd, zoals de Sint-Jan- en Niklaaskerk, het Huis der Kunsten of het oude Walckiers-domein, maar het overgrote deel is dat niet.

Het is fragiel erfgoed omdat het om een integraal stedenbouwkun-dig systeem gaat, met gevelrijen en pleinen die op een specifi eke manier ingeplant zijn. Het volstaat om één element te wijzigen om het geheel in het gedrang te brengen. Dat geldt trouwens voor heel het gewest. De opkomst van het neoclassicisme valt samen met de bevolkingsgroei

en de verstedelijking van de voorste-den in de negentiende eeuw. Dat valt nog op in Brussel-Stad (Konings-, Munt-, Groot Godshuiswijken, Mar-telarenplein) en in de gemeenten van de eerste gordel zoals Sint-Joost, El-sene, Schaarbeek, Sint-Gillis en Mo-lenbeek.”Een stijl die chique oogt, al zijn de bleke gevels intussen afgeblad-

derd of overschilderd in een pittig kleurtje: “In de beginperiode, op het eind van de achttiende eeuw, was het vooral de aristocratische en de burgerlijke elite die panden liet oprichten in deze stijl, bijvoor-beeld in de Koningswijk en rond het Martelarenplein. In de loop van de volgende eeuw werd het neoclas-sicisme gangbaar onder alle lagen

Page 19: BDW - editie 1507

van de bevolking, bij herenhuizen en lustoorden, zoals het kasteel van Eenens-Carlier (nu het Huis der Kunsten), tot arbeiderscités zoals Cité Gomand in Elsene. Er waren vooral veel gewone huizen in min-dere of meerdere mate versierd met elementen die naar de klassieke pe-riode verwijzen. Al werden er toen al kamers verhuurd, toch was het pas in de twintigste eeuw dat veel van deze eengezinswoningen verbouwd werden tot appartementen. De over-heid liet destijds een bouwvergun-ning, een administratieve nieuwig-heid van die tijd, afhangen van een bleke gevelkleur, over het algemeen de kleur van Franse steen. Dit zorg-de niet alleen voor een homogeen

Koud buiten, grijs? Koop eens een kokosnoot. Je brengt er de tropen mee in huis. En oude avontu-renfilms over piraten en muiterij.

De Cocos nucifera is een lid van de familie der Are-caceae, een palmboom dus. Eigenlijk is dat geen boom zoals wij dat gewoon zijn. Palmen behoren, zoals de maïs en orchideeën, tot de groep der Een-zaadlobbigen. Het hout is anders gestructureerd, het heeft bijvoorbeeld geen jaarringen, zoals we bij ‘echte’ bomen kunnen zien. Maar toch is het houtig genoeg om voor allerhande toepassingen te dienen waar we ook ‘echt’ hout voor gebruiken. Huizen bouwen en vuurtjes stoken en zo. Men zegt vaak dat de kokospalm de nuttigste plant ter wereld is. Ik zal er op terugkomen. Het is in ieder geval een fascinerende plant.Waar hij oorspronkelijk vandaan komt, is verdwe-nen in de nacht der tijden. Men denkt ergens in het noorden van Zuid-Amerika, aan de kant van de Stille Oceaan. De zeestromingen en vooral de mens hebben hem verder verspreid. De kokosnoot kan jarenlang op zee ronddobberen en dan op een verlo-ren strand beginnen te schieten. Daarom staan bij-na alle kokospalmen met hun voeten bij de Zee. Een kokosnoot kan niet tegen de heuvels oprollen. Ko-kospalmen in het binnenland zijn altijd een bewijs dat er op die plek ooit mensen hebben gewoond. Toen Columbus in de Caraïben aankwam, groeiden er nog geen kokospalmen, in West-Afrika ook niet. Zo taai is de kokosnoot dat vandaag in Noorwegen kokosnoten aanspoelen die met de Golfstroom zijn meegevoerd. Ze zijn vaak nog levenskrachtig en zelfs lekker. Een kokosnoot is geen noot, maar een steenvrucht. Een volledige vrucht kan anderhalve kilogram we-gen. Het ‘vruchtvlees’ is zeer vezelachtig en zorgt voor het drijfvermogen op zee. Daaronder zit een houtige schelp met daarin het zaad. Hier in de win-kels vinden we meestal de rijpe noot, waarvan het vruchtvlees, de kokosvezel, is verwijderd. Bij de be-tere tropische supermarkt komen we ook wel eens de onrijpe vruchten tegen, sierlijk geschild tot een vijfhoekig schrijn. In de onrijpe noot zit zeer veel zoete heldere vloeistof, maar nog bijna geen ‘zaad-vlees’. Die vloeistof noemen we kokoswater. In de rijpe koksnoot zit er minder vloeistof, en die is melkachtig wit. Dat is kokosmelk. Kokosroom, ten slotte, wordt gemaakt door het geraspte kokosvlees

uit te persen. Het vetgehalte daarvan is veel hoger dan bij de twee vorigen.

Kies een goede rijpe noot. Die kan je herkennen door ermee te schudden:

goede noten zitten ongeveer half-vol vocht en klutsen dus gul. Een noot helemaal boordevol water kan een aanduiding zijn voor min-der vruchtvlees, géén vocht kan bederf verraden. Een kokosnoot openen gaat eenvoudig, maar u hebt een stevig groot mes nodig: een Machete, als U er één hebt lig-

gen, of een Chinees hakmes. Hou de noot in de éne hand en geef met

rug (de achterkant) van het mes een droge dreun op het midden, halverwe-

ge de top en de ‘ogen’: op de evenaar, zeg maar! Wentel de noot een kwartslag om zijn

evenaar en geef nog een mep. Na drie meppen op verschillende plekken zal je zien dat de noot netjes middendoor barst. Als je er nu een kom onder hebt gezet, kun je het vocht ook nog opvangen en eventu-eel filteren door een theezeefje, want bij het breken van de bast komen er altijd wel wat vezels los.Nu kun je het vruchtvlees loswrikken en de noot zó leeg snoepen. Het is een lekker tijdverdrijf. Maar op de eilanden gaat men hiermee voornamelijk kokos-room bereiden. Om kokosroom te maken moet je het zaadvlees ras-pen. Hier in de Westerse wereld kan je het zaadvlees gewoon in de mixer gooien, samen met het beetje sap en een kop warm water. Hoe minder water, hoe dikker de kokosmelk. Eénmaal de boel tot puree herleid, wring je het moes krachtig door een doek boven een kom. In die kom krijgt je dan een vette vi-taminerijke room, in de doek blijft een vezelige pulp achter die je nog kunt proberen te drogen of snel in koekjes kunt gebruiken.Voor wie dit allemaal te veel werk lijkt: de tropi-sche supermarkt stockeert ook kokosroom (coconut cream) in blik, in brik, en zelfs in oplosblokjes. Je

kunt het gebruiken in Curries of om groenten in te sudderen. Ik geef U hier een bijzonder gerecht uit Fiji voor Kokonda: Koop verse visfilet bij uw lokale visboer: wat voor vis maakt niet uit, als die maar héél, héél vers is. Snij de vis in dikke teerlingen, strooi er grof zout over en het sap van enkele citroenen (groene citroen of, indien vindbaar, limoen is nog beter). Laat marineren in de koelkast. Nu en dan even omroeren. Hoe langer je ze laat trekken, hoe minder rauw de vis er zal uitzien, maar Fijianen zijn na een uurtje al tevreden. Zeef de gemarineerde sappen weg en spoel de vis eventueel wat na wanneer hij te zout of te zuur zou blijken. Hak jonge ajuintjes (schalullen) fijn met hun groen, ook wat groene en rode poivron en voeg bij de vis, samen met een gulp dikke kokosmelk. Maak pittig, indien gewenst, met cayennepeper en/of geraspte verse gember. Schep de vis op een blad ijsbergsla en dien ijskoud op. Smullen maar, ogen dicht, en dro-men van de ruisende passaatwind doorheen de pal-men op het strand. Smakelijk.

[email protected]

De hele reeks nalezen?www.brusselnieuws.be/trachet

Kokosnoot

BRUSSEL EN DE WERELD CULINAIR ONTDEKT

Nick Trachet

ADVERTENTIE

“De kokosnoot is vandaagzo taai dat in Noorwegen kokosnoten aanspoelen die met de Golfstroom zijn meegevoerd. Ze zijn vaak nog levenskrachtig en zelfs lekker”

BDW 1507 PAGINA 19 - DONDERDAG 28 JANUARI 2016

Sociale Verhuurkantoren (SVK)

Gegarandeerde huur elke maand

Verzekerd verhuurbeheer

Onderhoud van uw woning

www.fedsvk.be02 412 72 44

a

a

a

a

a

Verhuur uw woning

zonder risico en zonder zorgen

Hulp bij renovatie

Fiscale voordelen

uitzicht, maar het hielp ook om de straatverlichting, ook al iets nieuws, beter te verspreiden.”Loir stelt deze wandeling voor: “Wandelen werd toen trouwens de meest gegeerde vrijetijdsbesteding. Daarom ging veel aandacht naar privétuinen en openbare parken (het Warandepark was het eerste openbaar park, red.). Voor het eerst werden ook lanen met bomen aan-geplant. Start aan het landhuis van Eenens-Carlier, die de stijl introdu-ceerde in een toen nog erg landelijke rand. De lakenhandelaar Charles-Louis Eenens en zijn echtgenote lieten hun kasteel al bouwen in de jaren 1820, en hun afstammelingen zouden tuin en gebouw aanpassen, maar altijd binnen de beperkingen die stedenbouw oplegde. Rond 1900 werden allerlei neoclassicistische en eclectische aanpassingen doorge-voerd. Daal via de Koninklijke Sint-Mariakerk af naar de Noordwijk langs nog goed bewaarde neoclas-sicistische straten zoals de Broe-derschapsstraat en de Dupontstraat en de opmerkelijke Sint-Jan- en Niklaaskerk. Ontdek in de Konink-lijke-Sint-Mariastraat hoe het neo-classicisme vermengd raakte met andere neostijlen, zoals de Vlaamse neorenaissance van het gemeente-huis op het Colignonplein.”Al noemt Loir enkele grote namen van Schaarbeek zoals Tieleman Franciscus Suys en Jean Baptiste Vifquin, toch zijn de meeste archi-tecten en ingenieurs van deze perio-de anoniem gebleven. Dat geldt niet voor Willem Geefs, een neoclassi-cistische beeldhouwer, die als bur-gemeester het uitzicht van Schaar-beek grondig zou veranderen.

An Devroe

Lezing (in het Frans) op 1 februari om 20 uur, Huis der Kunsten, Haachtsesteenweg 147, Schaarbeek, reservatie via 02-240.34.82 of [email protected]

CHRISTOPHE LOIR (ULB):

“In de negentiende eeuw werd het neoclassicisme gangbaar onder alle lagen van de bevolking”

Page 20: BDW - editie 1507

BDW 1507 PAGINA 20 - DONDERDAG 28 JANUARI 2016

MUZIEK > ACCORDEONISTEN ANNE NIEPOLD EN GWEN CRESENS MAKEN DUOALBUM

‘VOOR ONS TELT ENKEL DE MUZIEK’

I  n de folk, in de jazz, in hedendaagse of we-reldmuziek, Anne Niepold is altijd wat te-gendraads geweest. Dat ligt aan haar ka-

rakter en aan haar instrument, de diatonische accordeon, een typisch folkinstrument waar-op zij eerder jazz en andere genres wil spelen. “Ik ben begonnen in de folk, maar toen ik naar de jazz overstapte, was niemand nog tevreden van mijn spel. In de jazz vonden ze het te folk, en in de folk te jazz...”

Ruimte voor uitwisselingEen  echt  buitenbeentje  in  een  stad  waar  je eigenlijk toch wel anders mag zijn. “Ik ben in Duitsland geboren en ben op mijn negende in Brussel terechtgekomen. Sindsdien is Brussel mijn  nationaliteit.  Veel  mensen  zijn  gehecht aan  het  toebehoren  tot  een  bepaalde  natie, voor  mij  is  dat  totaal  bijkomstig.  Ik  voel  me goed  in mijn vel  in Brussel: de culturele ver-menging, de melting pot. Noem me maar ge-woon bruxelloise!”Diatonische  accordeon  is  het  kleine  broertje van  de  bekendere  chromatische  accordeon. Het grootste verschil zit hem in het spelen: de diatonische maakt een verschillend geluid als 

je trekt of duwt. Een aartsmoeilijk instrument dat daarbij helemaal niet in de jazz of in de he-dendaagse  muziek  thuishoort.  Waarom  dan voor dat  instrument kiezen? “Het  is per  toe-val gekomen. Ik speelde wat piano, ‘zoals alle kinderen’  die  een  instrument  moeten  leren. Maar zoals dat vaak gaat, was ik het rond mijn twaalf  jaar  beu.  Naar  de  muziekschool  gaan werd een karwei,” vertelt Niepold. “Mijn vader was  amateurmuzikant  in  het  milieu  van  de traditionele muziek, folkbals en jamsessions. Ik heb de accordeon ontdekt toen ik met hem naar  een  muziekstage  ging.  Ik  vond  de  sfeer van  die  stages  super  leuk,  heel  verschillend van de muziekschool. Het was een volwasse-nenwereld waar werd gefeest, met veel ruimte voor uitwisseling. Zo’n stage ademde muziek uit.”Toen ze een  jaar  later opnieuw mee wilde op stage, “vooral voor het zwembad” geeft ze zelf toe, moest Niepold van haar vader ook een in-strument leren spelen. Veel keuze was er niet. Accordeon dan maar. “Het is verbazend dat ik daarop nu mijn leven uitbouw,” zegt de 34-ja-rige accordeoniste al lachend. “Al babysittend bij de buren heb ik een oude Duitse accordeon 

Accordeoniste Anne Niepold: “Gwen en ik zijn echte antipoden. Net dat maakt onze samenwerking zo sterk.” © MICHEL LORIAUX

ELSENE – Vrijdag stelt accordeoniste Anne Niepold haar album Monochromatic voor bij Muziekpublique, een duoplaat met de bekende Belgische accordeonist Gwen Cresens van tangogroep Orquesta Tanguedia. “We zijn antipoden, dat is wat deze ontmoeting zo sterk maakt.”

van mijn grootvader ontdekt, hij speelde blijk-baar in het legerorkest.”Vandaar geeft Niepold zelf les tijdens de sta-ges,  maar  ze  vindt  die  plekken  nog  steeds heerlijk.  “Het  is  intergenerationeel,  iedereen komt  van  een  andere  plek.  Niemand  vraagt wat je doet in je leven. Je komt gewoon samen voor de liefde voor het instrument en om mu-ziek te spelen.”

Nergens welkomAllemaal goed en wel, maar hoe kom je dan in het  jazzconservatorium  van  Brussel  terecht? “Ik heb lang getwijfeld tussen muziek en iets anders.  Ik  was  al  ingeschreven  aan  de  unief toen  ik  toch  maar  naar  het  conservatorium ging.  Dat  was  in  2001.  Toen  waarschuwde iedereen me over het gebrek aan openheid op een klassiek conservatorium. Ik had reeds ge-experimenteerd met improvisatie in een folk-context en zou beter naar de jazz gaan. Maar ook daar was mijn instrument niet welkom,” vertelt  Niepold.  “Jazz  had  net  zijn  stek  ver-overd en had een erkend conservatorium, dus moest jazz echt jazz blijven. Ze hadden dezelf-de reactie als in klassiek: zichzelf opsluiten in hun nest. Ik was negentien jaar, wist niets af van jazz, was zeer leergierig maar kreeg te ho-ren dat ik ‘een echt instrument’ moest uitkie-zen. Ik heb dan maar de opleiding compositie en arrangement gedaan.”Uiteindelijk  was  Niepold  ook  in  de  muziek nergens  meer  helemaal  welkom.  “In  de  jazz moest ik meer chromatismes spelen, en in de folk vroegen ze me op te stoppen al die synco-pes  te  spelen...  Ik  had  zin  om  te  modernise-ren, steeds nieuwe dingen uit te proberen. Ik zat constant gewrongen tussen twee stoelen. Dat is jarenlang niet makkelijk geweest, maar vandaag  zie  ik  het  als  een  rijkdom.”  Haar tegendraadsheid  en  doorzettingsvermogen hebben gebaat: ze won in 2008 als allereerste accordeonist de Toots Thielemans Award voor haar eindwerk aan de jazzconservatorium.

Festival van HuyDe  samenwerking  met  Gwen  Cresens,  chro-matische accordeonist bekend van de tango-groep  Orquesta  Tanguedia,  ontstond  op  het Festival d’Art de Huy, waarvoor ze carte blan-che  kreeg  in  2013.  Die  carte  blanche  heeft vorig jaar reeds het soloalbum Musette is not dead  opgeleverd,  en  nu  dus  Monochromatic. “We  kregen  op  Facebook  vaak  de  vraag  wat dat nu is diatonisch, chromatisch, diastereo-typisch,  monochromatisch...  Wat  maakt  het uit? Wat ons betreft telt enkel de muziek. Het geluid, een mooi ritme, een mooie melodie, of het nu gaat om een cover of een compositie.”Naast het verschil in instrument valt ook het verschil tussen de twee muzikanten op. Cre-sens is groot en breed, Niepold klein en ten-ger.  “Gwen  is  een  echte  Vlaming  terwijl  ik toch echt Franstalig ben. Hij zit rustig op zijn stoel terwijl ik tijdens een concert in alle rich-tingen beweeg. We zijn echt antipoden, en dat is  net  wat  deze  ontmoeting  zo  sterk  maakt. We zijn gewoon onszelf, zonder compromis-sen te sluiten. We brengen elk onze touch en onze finesse. Een echt duo.”Het album telt enkele composities van Niepold en  van  Cresens,  en  daarnaast  covers  gaande van klassiek tot grunge, die door het duo gear-rangeerd zijn. “We zijn beide rock van geest. We houden van de confrontatie tussen reper-toires. Stel je voor wat een ontmoeting tussen Bach en Kurt Cobain had kunnen geven!”

Benjamin Tollet

Cd-voostelling Monochromatic van Anne Niepold en Gwen Cresens op vrijdag 29 januari om 20u bij Muziekpublique, Naamsepoortgalerij, Bolwerksquare 3 te Elsene. Tickets kosten 8/12/14 euro.Meer info op www.muziekpublique.be en www.anneniepold.be

ANNE NIEPOLD: “Al babysittend bij de buren vond ik een oude accordeon waarop ik ben beginnen te spelen”

gevonden  waarop  ik  ben  beginnen  te  spelen. Later heb ik thuis op zolder ook de accordeon 

Page 21: BDW - editie 1507

ADVERTENTIE

BDW 1507 PAGINA 21 - DONDERDAG 28 JANUARI 2016

CINEMA VENDÔMEMet  enige  regelmaat  maken  we  de  begrafe-nis  van  een  buurtbioscoop  mee.  De  laatste in  een  lange  rij  was  Styx  in  Elsene.  De  Styx overschreed met haar budget ook zichzelf, en belandde zo na een lange doodsstrijd in de on-derwereld.Maar er zijn ook rari nantes die overleven. Ci-nema Vendôme is misschien net  iets  te groot om  tot  de  categorie  van  kleine  buurtcinema’s te behoren, maar de morfologie en atmosfeer van de bioscoop zijn gelijkaardig en mogen dus gekoesterd worden. Vendôme staat netjes in de huizenrij van de Waversesteenweg, maar haar gevel  begroet  de  voorbijgangers  met  een  ga-lante  buiging.  Die  schuin  overhellende  gevel-partij  is  typisch  voor  oude  buurtcinema’s,  en ik vraag me af of ze ook altijd al de bedoeling heeft  gehad  om  nieuwsgierigen  meteen  op  te slokken  in het magische filmuniversum. Zo’n oude cinema is in ieder geval één van de wei-nige gebouwen waarvan de vorm de specifieke functie verraadt. Je kan je afvragen waarom ar-chitectuur niet vaker zo’n conventionele vorm aan een bepaalde functie koppelt.Van  de  twee  loketten  is  alleen  het  linkse open. Een  jonge gast met achter zich affiches van oude films, schuift het  luikje opzij achter de  uitgespaarde  halve  cirkel  waardoor  onze transactie  zich  voltrekt:  ik  geef  acht  euro,  en krijg  in  ruil  een  filmticket.  Hier  dringt  zich een  overpeinzing  op  over  het  fenomeen  ‘tic-ket’ - een ons zeer vertrouwd, maar toch ook zeer curieus en archaïsch stukje waardepapier. 

Hoe lang zullen tickets nog bestaan? Binnen-kort  zwaaien  we  namelijk  allemaal  eens  met de smartphone als we ons ergens toegang tot willen verschaffen. Onze kinderen zullen ons dan  vragen  wat  uitdrukkingen  als  ‘een  ticket naar de zon’ of ‘een ticket naar de ondergang’ wel  mogen  betekenen.  Het  zal  ons  dan  niet helemaal meevallen om hen uit  te  leggen wat wij  voorheen  - bijvoorbeeld  in een bioscoop  - dan  wel  precies  deden  met  die  tickets.  Nadat ik mijn blauwe filmticket heb gekregen en de glazen toegangsdeur ben binnengegaan, moet ik  het  meteen  weer  afgeven  aan  de  mevrouw die  daar  staat  te  wachten.  Voor  deze  nieuwe transactie wordt mij een vrij te bepalen bedrag aan drinkgeld aangerekend. Het kind aan wie je dit  ritueel uitlegt zal zich misschien afvra-gen waarom de eerste man achter het loket per se de hulp van een voorbijganger nodig had om zijn  blauwe  papiertjes  naar  zijn  collega  twee meter verderop te laten transporteren. Het zal zich misschien ook afvragen of de personeels-kost die met dit ritueel gepaard gaat niet nefast was  voor  een  sector  die  al  als  zieltogend  ge-boekstaafd stond. De kans bestaat dat het kind concludeert  dat  tickets  de  ondergang  van  de cinema hebben betekend, in plaats van te be-grijpen dat tickets kopen en weer afgeven leuk is, en dat het eigenlijk ook geen pas geeft om zonder filmticket naar de film te gaan.Op de verdieping van Vendôme is een zithoek met  een  toog  en  daarop  een  mandje  met  wat chips en chocolade. Allemaal zeer aandoenlijk 

is erg netjes. Pas geschilderd en heringericht op een sobere en smaakvolle manier. Ik  haast  me  echter  naar  zaal  4,  want  het  ont-breekt hier aan reclamespots die het gelijk van een verstokte  laatkomer als  ik zouden kunnen bewijzen.  In  de  zaal  zitten,  ikzelf  inbegrepen, vijf  toeschouwers.  Toch  gebruiken  we  voor  de sport nog al onze  jassen en sjaals om ons ter-ritorium af te bakenen en ervoor te zorgen dat niemand  het  in  zijn  hoofd  haalt  naast  of  voor ons te komen zitten.De  lichtkegel  van  de  projector  markeert  het golvende silhouet van de zee lege stoeltjes voor mij. Rechts aan de muur hangt een brandblus-apparaat. Links staat een vuilbak voorzien van een  strakke  nieuwe  zak,  klaar  voor  de  dienst. Laag-bij-de-grondse schemerlichtjes verlichten de vloer, maar er zitten geen LED-strips op de trappen.  Het  is  hier  dus  nog  altijd  toegestaan om te struikelen in het wormgat dat je naar de realiteit van de geprogrammeerde film katapul-teert.In  dit  geval  ligt  die  realiteit  nauwelijks  een kilometer  ver.  Regisseur  Manu  Riche  filmde Problemski Hotel  immers  in  het  leegstaande Fortisgebouw naast Bozar. Dat  is goed gezien. Zijn film vertoont zo eenheid van plaats, tijd en handeling,  kon  gedraaid  worden  op  een  goed-kope  locatie,  en  brengt  hulde  aan  gebouw  dat straks tegen de vlakte gaat. De ironie waarmee Riche  een  bankgebouw  als  asielcentrum  kan laten  doorgaan  is  meegenomen,  en  is  precies mogelijk omdat architectuur liever niet te vaak een conventionele vorm aan een bepaalde func-tie  koppelt.  Benieuwd  wat  zich  ooit  in  cinema Vendôme zal afspelen als die zijn oorspronke-lijke functie van magische kijkdoos zal hebben verloren.  Michaël Bellon

De hele reeks nalezen?www.brusselnieuws.be/laptopia

ELKE WEEK SCANT MICHAËL BELLON MET

ZIJN LAPTOP EEN PLEK IN BRUSSEL DIE TOT DE VERBEELDING

SPREEKT, EN GEEFT HIJ AAN WAT ER

EVENTUEEL NOG AAN KAN VERBETEREN

DINSDAG 19 JANUARI, 21.40 UUR LA

PT

OP

IA

Schrijf u in op www.be-organic.be

Vanaf 3 februari zal Sint-Lambrechts-Woluwe net zoals de 7 andere deelnemende gemeenten meedoen aan de ophaling van organisch afval.

Meer dan 8 000 vrijwilligers sorteren hunorganisch afval al. En u?

zal Sint-Lambrechts-Woluwe net zoals de 7 andere deelnemende gemeenten

Nieuw in Sint-Lambrechts-Woluwe !

De ophaling van organisch afval loopt in volgende gemeenten: Etterbeek, Evere, Oudergem, Schaarbeek, Sint-Gillis, Sint-Lambrechts-Woluwe, Sint-Pieters-Woluwe en Vorst.

vergeleken met de cholesterollercoaster die je in de Kine-, Metro-, en Utopolissen naar de zalen brengt. Het interieur van Vendôme 

Page 22: BDW - editie 1507

BRUSSEL – De Belgische snow-boarders zijn een goede reputatie aan het opbouwen. Seppe Smits en Sebbe De Buck kende u misschien al, maar ook Loranne Smans (18) mag zeker tot die aanstormende talenten gerekend worden. Zij is sinds dit schooljaar ingeschreven aan de Vrije

Universiteit Brussel en is zeer tevreden over de begeleiding die ze daar krijgt. Die is ook nodig, want momenteel zit ze meer in de bergen dan thuis.

“Mijn ouders zijn fervente skiërs, dus kreeg ik als driejarig meisje al skilatten onder mijn voeten,” vertelt Smans. “Leren skiën deed ik op de indoorpiste Snow Valley in Peer. Dat is maar een half uur rijden van mijn thuis in Mol. Het is pas toen mijn jongere broer met snowboarden begon, dat ik het voor het eerst probeerde. Ik wou niet dat hij iets kon dat ik niet kon (lacht) .”Smans beklaagt zich die beslissing niet, want ze kreeg de smaak meteen te pakken. Een jaar na hun eerste les schreven zij en haar broer zich in bij het Freestyle Team van Snow Valley, waar ze hun eerste sprongen en tricks leerden uitvoeren. Die ontwikkelde ze verder door regelmatig deel te nemen aan rookiekampen tijdens de schoolvakanties. En daar viel ze op.“Toen ik dertien was, kreeg ik het voorstel om over te stappen naar de topsportschool in Wilrijk. De beslissing om in te gaan op dat voorstel was weloverwogen. Ik snowboardde

Loranne Smans: “De tricks die ik onder de knie heb zijn, denk ik, clean.”

© OPHELIA DE SCHRIJDER

‘IK WIL FINALES HALEN’SNOWBOARD > LORANNE SMANS COMBINEERT TOPSPORTCARRIÈRE MET STUDIES AAN DE VUB

“De kans is reëel dat ik dat ticket voor de Olympische Spelen te pakken krijg. Daar geloof ik alvast in”

BDW 1507 PAGINA 22 - DONDERDAG 28 JANUARI 2016 BDW

SPOR

T

graag en kreeg de kans om dat nog meer te doen. En het diploma dat ik er kon behalen is evenwaardig aan dat van andere secundaire scholen. Het is wel zo dat je er veel voor moet opgeven, maar toch. Indien ik niet naar de

VAN MOL NAAR BRUSSEL

topsportschool was geweest, dan was ik nooit zo goed geworden als ik vandaag ben.”“Mijn trainingsuren gingen uiteraard meteen de hoogte in. Wij waren de sporters die het meeste afwezig waren tijdens het schooljaar. We hebben nu eenmaal bergen nodig… Som-mige jaren waren we tussen de kerstvakantie en Pasen amper twee à drie weken op school. Jaarlijks zat ik een zestal maanden in het bui-tenland, en dat is ondertussen nog meer ge-worden. Aan de universiteit is het gemakkelij-ker om op afstand te studeren.”Het vele reizen is geen probleem voor Smans. Ze doet wat ze graag doet en heeft steeds een leuke groep rond zich. Meestal is ze het enige meisje in het gezelschap. “Dat heeft zo zijn voor- en nadelen, denk ik. Een ander meisje had mij vroeger bijvoorbeeld kunnen pushen om nog meer te doen en beter te worden. Met de jongens is het niveauverschil gewoon te

Loranne Smans is topsportstudente aan de VUB, waar ze Psychologie studeert. Een treinrit van haar thuis in Mol naar de campus duurt meer dan anderhalf uur. “Als er op de topsportschool iemand uitleg kwam geven over wat je als topsporter kunt doen na je secundaire studies, was dat altijd wel iemand van Brussel,” legt Smans uit. “De meeste van mijn klasgenoten studeren hier voort. Topsporters krijgen een goede begeleiding aan de VUB. Ik ben de mensen van de universiteit zeer dankbaar, zoals bij het plannen van mijn examens. Ik spreid mijn schooljaar over twee jaar. De toekomst zal uitwijzen of dat vlot zal gaan.”

groot, maar ik board wel graag met hen. Daar-bij, meestal kom ik meisjes van andere natio-naliteiten tegen op de berg.” Frontside Rodeo 720Het is vooral tijdens de twee laatste jaren van het secundair dat Smans veel progressie boekte. Het is ook in die periode dat ze haar huidige trainer leerde kennen. Zijn individuele begeleiding trekt haar prestaties omhoog. Het klikt tussen hen, er is vertrouwen. Ze werd in 2014 onder meer vijfde op de wereldbeker Big Air in Turkije, werd vorig jaar zevende op de Wereldkampioenschappen Big Air, … “Maar mijn beste resultaat tot nu toe was mijn vijf-de plaats op de World Cup Winter Games in Nieuw-Zeeland, vorig jaar. Je moet weten dat de eerste plaats daar naar Jamie Anderson ging, de Olympische kampioene.”“Ik heb al heel veel fi jne herinneringen ver-zameld, te veel om op te noemen. Gewoon al al die mooie plekken die ik bezoek, dat is gewoonweg fantastisch. Elk jaar gaan we bij-voorbeeld naar Nieuw-Zeeland, we trekken regelmatig naar de Verenigde Staten … Alleen China was een eerder speciale ervaring. Dat viel wat tegen, onder meer omdat het eten niet goed was.”Smans beoefent de stijlen Big Air (één grote jump) en Slopestyle (meerdere jumps afgewis-seld met obstakels). Kunt u zich daar niets bij voorstellen? Tik dan eens haar favoriete trick in op Google: de Frontside Rodeo 720. Haar eigen stijl beschrijven vindt ze moeilijk. “De tricks die ik onder de knie heb zijn, denk ik, clean. In het algemeen boarden vrouwen min-der clean dan mannen. Weinig vrouwen heb-ben een mooie stijl.”“Het grote verschil tussen mannen en vrou-wen ken ik niet. Is het kracht? Is het zelfver-trouwen? Geen idee. Wat ik wel weet, is dat hun niveau momenteel veel hoger ligt dan het onze. Maar ik zie het niveau onder de vrouwen ook wel sterk toenemen.”Aanstormende talenten als Smans steken dan ook heel wat tijd en moeite in hun sport. Ze zit zeer veel in het buitenland en is ook professi-oneel bezig met snowboarden. Ze let op haar voeding, traint naast de piste bij, ze is veel bezig met de ontwikkeling van haar tricks, enzovoort.“Ik denk regelmatig na over wat ik nog kan doen, wat ik kan verbeteren. Daar ben ik wel mee bezig, maar fi lmpjes bekijken van ande-ren doe ik niet echt. Behalve van mijn idolen dan. Af en toe sta ik naast hen op de piste en dat is toch wel een grote motivatie. De echte toppers zijn iets ouder dan mij, meestal tus-sen de twintig en de 25.” PyeongchangOm op termijn tot dat selecte kransje te be-horen, krijgt Smans onder meer de steun van de federatie. Samen met Seppe Smits en Sebbe De Buck behoort ze tot het Belgische eliteteam en reist ze van bergtop naar bergtop. Ze heeft duidelijke doelen voor ogen en weet maar al te goed waar ze wil zijn in februari 2018. “De Olympische Spelen van Pyeongchang zijn ab-soluut een doel, ja. In augustus beginnen de kwalifi catiewedstrijden en ik hoop daar uiter-aard goed te presteren. Welke resultaten je op die verschillende tornooien moet neerzetten om een ticket voor de Olympische Spelen te pakken te krijgen, hangt af van je nationali-teit. Als Belgische heb ik daar wel een voor-deel, aangezien hier veel minder concurrentie is dan in de Verenigde Staten, bijvoorbeeld.”“De kans is reëel dat ik dat ticket voor de Olympische Spelen te pakken krijg. Daar ge-loof ik alvast in. Een deelname aan de Spelen en de X-Games zijn mijn voornaamste doe-len in mijn carrière. En daar goed presteren, uiteraard. Dit seizoen wil ik eerst en vooral fi nales halen. Ik heb nog progressiemarge, hopelijk komt dat er snel uit.�� Tim�Schoonjans

© OPHELIA DE SCHRIJDER

© K

AAT D

E MA

LS

CH

E

Page 23: BDW - editie 1507

IS SQUASH IETS VOOR U?

BK VOOR JUNIOREN IN SINT-JOOST

SINT-JOOST-TEN-NODE – Sportclub Win-ner’s haalt het Belgisch kampioenschap squash voor junioren naar Brussel. Het kadert in de inspanningen die de club doet om de sport terug onder de aandacht te brengen. “Ik herinner me dat we in de jaren 1990 van vrijdag tot zaterdag volledig vol zaten,” ver-telt eigenaar Luc Pellegrini. “We moesten zelfs mensen weigeren. Vandaag is dat sterk afgezwakt. Sommige mensen kennen squash zelfs niet meer. Nochtans is het een sport die het verdient om herontdekt te worden. Het is leuk en je bent er snel mee weg.”Sportclub Winner’s probeert voor een zekere dynamiek te zorgen op zijn acht squashvel-den. Ze hebben al een eigen interclubploeg waarin een veertigtal spelers zitten, en ook een ploeg van de Europese instellingen komt er regelmatig langs. Om nieuwe spelers aan te trekken, organiseren ze verscheidene ac-ties. “Op maandag organiseren we boxes, waarin spelers van alle niveaus onderling wedstrijden kunnen spelen. Op vrijdag heb je vanaf negentien uur dan weer de Club Night: voor acht euro kan je heel de avond lang te-gen verschillende tegenstanders spelen.”“Op zaterdag geeft onze coach, Alain Crabbé, collectieve lessen volgens het niveau van de

spelers. Dat is een uitstekende manier om na te gaan of squash iets voor u is. Al die activi-teiten zorgen ervoor dat er toch wel iets be-weegt en dat er bij ons terug wat volk squash speelt.” De beste jongerenDit weekend zal het nog wat drukker zijn op de club, want tot en met zondag wordt het Belgisch kampioenschap voor junioren (van -11 tot -23 jaar) afgewerkt bij Winner’s. Franstalige en Nederlandstalige clubs wisse-len elkaar jaarlijks af, en deze keer is het aan Brussel. “We hebben ons kandidaat gesteld omdat we willen dat men in Brussel over squash praat. Twee jaar geleden hebben we voor onze dertigste verjaardag al een inter-nationaal squashtornooi georganiseerd, dit past in dat rijtje.”“Het wordt zeker de moeite om eens langs te komen. Er zijn 130 jongeren ingeschreven en daar zit toch wel wat talent bij. Het is leuk om te zien en helemaal gratis. Ik speel met het idee om in de nabije toekomst ook opnieuw een internationaal tornooi te organiseren. Als men maar over squash blijft praten.“�� Tim�Schoonjans

Meer info op www.winnersclub.be

Als geboren voetbalfan is mijn grootste jeugdidool vreemd genoeg een basketspeler. Terwijl mijn baskettende neef enigszins re-bels voor Charles Barkley supporterde, koos ik lekker mee met de flow voor His Airness. Een waardevolle mening kon je mij niet toe-dichten, want ik kende Air Jordan vooral van de highlights en van Space Jam met Bugs Bunny. Volledige wedstrijden heb ik nooit gezien. Net daarom heeft hij voor mij waar-schijnlijk dat mythische aura. Je kan je dus wel inbeelden welke dosis endorfine ik moet onderdruk-ken, om als sportjournalist niet te lyrisch te worden telkens een ‘onbreek-baar’ record van MJ sneuvelt. Begin ja-nuari was Jordan opnieuw een record armer. Jimmy Butler scoorde maar liefst 40 punten in één wed-strijdhelft én dat in het shirt van de Chicago Bulls. In datzelfde shirt zette Jor-dan in 1989 het record op 39. Butler bleef bescheiden – zoals het een but-ler betaamt – en wilde niet met Jordan ver-geleken worden, omdat “hij te veel voor de sport betekend heeft.” Dat enorme respect van een andere topper lijkt me als sporter het hoogste goed. David Beckham eerde Jordan bij Madrid door rugnummer 23 op te spelden en de twee hedendaagse sportgoden Cristiano Ronaldo en Usain Bolt steken hun wederzijdse bewondering niet onder stoelen of banken. De strafste stoot in dit NBA-seizoen moet Butler mogelijk aan de Golden State Warri-ors laten. De Warriors verpulverden alvast de beste seizoensstart van vijftien overwin-ningen op een rij en strandden uiteindelijk op 24, maar dat is slechts de entrée. Met de goede start worden ze geacht het onbreek-baar gewaande seizoensrecord van 72-10 van – wie anders dan – Jordan en zijn Bulls uit ’95-’96 te breken. De bookmakers wrij-ven zich in de handen, want de Warriors zit-ten intussen met 41 overwinningen tegen slechts vier verliespartijen nog steeds op recordspoor.Een gokje ga ik niet wagen, eerder enkele kaarsen branden om Jordan van dit nieuwe recordverlies te behoeden. Misschien moet

ik dat ook maar eens doen voor ‘mijn’ Basic-Fit Brussels in eigen land. In de Scooore! League is Basic-Fit Brussels namelijk ook aan een opmerkelijke reeks bezig dit sei-zoen. Terwijl ze thuis al zeven wedstrijden ongeslagen zijn, hebben ze op verplaatsing al zevenmaal het onderspit moeten delven. Het heeft wel een enorme impact op de be-leving. Tijdens de laatste uitwedstrijd tegen Kangoeroes Willebroek reisden er zo bij-voorbeeld heel veel fans mee... Om de ploeg

nog maar eens te zien verliezen. In eigen huis is de sfeer op zeven wed-

strijden tijd enorm veranderd. Waar ik als speaker op

speeldag 1 de vlam in de pan moest jagen bij het begin van de wedstrijd om de fans op het ein-de uiteindelijk gewoon nog te dirigeren, was de sfeer bij aanvang

van Brussels – Verviers afgelopen weekend ge-

woon uitzinnig. De aankon-diging van de spelers verdronk,

ondanks de micro en stereoinstal-latie, in de talrijke “Nous sommes chez nous” en “Waar is dat feestje?” Op het einde merkte ik dan weer gewen-ning bij de supporters. Verliezen is geen optie meer, winnen met 30 punten de logica zelve. Dat geloof speelt ook bij de spelers en trainers. Hoe vaak hoor je ze niet zeggen dat “bij één overwinning de trein weer vertrok-ken is” of “we gewoon een reeks moeten neerzetten.” Het is bij elke wedstrijd bang afwachten of Brussels eerst het uitspook dan wel de thuisdroom verjaagt. Terwijl reeksen en records voor sporters een psychologische rol spelen, lijken ze voor journalisten meer en meer een wiskundig onderscheidingsmiddel dat met de verbeter-de statistieken overdreven proporties aan-neemt. Zo maak ik op mijn voetbalniveau vast aanspraak op het record van het aantal opeenvolgende thuiswedstrijden waarin een flankspeler binnen de 4 minuten en 43 se-conden de bal beroert met zijn rechterteen-nagel. Dat de Butlers en Warriors van deze aarde me dat maar proberen af te pakken!

Tvbrussel-sportman David Nassel ziet sport als een onontbeerlijk onderdeel van zijn levensvisie

Reeksen en records

BDW 1507 PAGINA 23 - DONDERDAG 28 JANUARI 2016

ONS MAILEN? Al onze mailadressen zijn volgens dezelfde structuur opgebouwd: [email protected] (losse bestanddelen van voornaam of naam aan elkaar, en zonder trema’s, verbindingsstrepen en andere tekens).

ESTAFETTE > DAVID NASSEL@ldelforge Finishing last but what a progression we made! So proud to be part of this team @belredfoxes #WBINT #EHI2016 #TeamCacalipo

De dames van onze nationale zaalhockeyploeg zijn afgelopen weekend laatste geëindigd op het Europees kampioenschap in de A-divisie. Ze verloren hun eerste drie wedstrijden en speelden twee keer gelijk, tegen Oostenrijk en Oekraïne. Door deze laatste plaats zakken de dames terug naar de B-divisie. Een ontgoocheling, maar dat betekent niet dat ze de kopjes laten hangen. Van deze ploeg zult u ongetwijfeld nog horen.

TS

© V

SF

Het wielerseizoen is uit de startblok-ken geschoten. ROYAL CUREGHEM SPORTIF houdt haar PLOEGVOOR-STELLING komende vrijdag in zaal Destelheide (Dworp). De op één na oudste wielerclub van het land deelt om 19 uur de kledij uit aan de ren-ners, om acht uur begint de voorstel-ling. De SCHOOLGRAPPLINGS

van de Brussels Brazilian Jiujitsu Academy moeten we niet meer voorstellen. Vrijdag is het opnieuw de beurt aan de leerlingen uit het eerste en tweede leerjaar van verschil-lende Molenbeekse lagere scholen om het tegen elkaar op te nemen in sportzaal Vic-toria (Léon Autriquestraat in Koekelberg). De school met het meeste aantal overwin-ningen krijgt de School of Grappling Trofee.

Een dag later staat er met de INTERBAN-KENVELDLOOP van Axa Belgium terug een vaste afspraak op het programma. Heel de voormiddag lang zullen lopers in verschil-lende leeftijdscategorieën het parcours in

het Zoniënwoud afleggen, in de buurt van het ADEPS centrum aan de Waversesteen-weg. Alle informatie vindt u op www.kibsu-ursib-cross.be. Op de twintigste editie van SWIM FOR LIFE hebben we (door de ter-reurdreiging) even moeten wachten, maar zondag is het terug van dat. Plaats van af-spraak is nog steeds zwembad Victor Boin in Sint-Gillis, waar van elf tot negentien uur ge-zwommen zal worden om geld in te zamelen voor het goede doel. Alle nodige informatie vindt u op swimforlife.bgs.org. Volgende week woensdag vindt dan weer een interes-sante INFOAVOND plaats in gemeenschaps-centrum Essegem (Leopold I-Straat 329 in Jette) over SPORTBELEVING IN BRUSSEL. Tijdens het eerste deel van de avond spreekt Sarah Deblieck over de relatie tussen sport en empowerment. Ze liep daarvoor even mee met Les Gazelles de Bruxelles. Daarna vol-gen er heel wat tips en praktische informatie. De inkom is gratis.

TS�

SPOR

T K

ORT

REDACTIE BRUSSEL DEZE WEEK Flageyplein 18, 1050 Brussel, 02-650.10.65, fax 02-650.10.38, [email protected], www.bdw.be. ABONNEMENTEN Josiane De Troyer ([email protected]), 02-650.10.80, 02-650.10.38. Gratis binnen het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Rest van België 20 euro per jaar; IBAN: BE73 7340 3974 6060, BIC: KREDBEBB van Vlaams Brusselse Media vzw. Buiten België 30 euro per jaar. OPLAGE 62.609 exemplaren. PROMOTIE EN DISTRIBUTIE Ute Otten, Maurice Droogh. MARKETING & SALES Frederik Welslau: 0474-52.02.84. ADVERTEREN? Melissa Giardina, 0479-30.60.62, [email protected]. ALGEMENE HOOFDREDACTIE Jeroen Roppe. CHEF PRINT Steven Van Garsse. EIND REDACTIE Ken Lambeets ([email protected]). VORMGEVING Peter Dhondt. REDACTIE Jean-Marie Binst, Christophe Degreef, Bettina Hubo, Danny Vileyn. ZAZIE Kim Verthé. MEDEWERKERS Michaël Bellon, An Devroe, Elien Haentjens, Wauter Mannaert, Bruno Schols, Tim Schoonjans, Benjamin Tollet, Georges Tonla Briquet, Nick Trachet. FOTOGRAFEN Bart Dewaele, Ivan Put, Saskia Vanderstichele, Jo Voets. FINANCIËLE ADMINISTRATIE Manu De Hertogh. VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Steven Van Garsse, BDW, Flageyplein 18, 1050 Elsene. ALGEMENE DIRECTIE Jo Mariëns. Brussel Deze Week en Agenda worden uitgegeven door de Vlaams Brusselse Media vzw en worden gedrukt op de persen van de nv Roularta, Meiboomlaan 33, 8800 Roeselare en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap en de Vlaamse Gemeenschapscommissie.