Babamın Sihirli KüresiAYTÜL AKAL

B a B a m ı n S i h i r l i K ü r e S i

© 2011, Tudem eğitim hizmetleri San. Tic. a.Ş.1476/1 Sok. No:10/51 Alsancak-Konak/İZMİR

Y a Z a r : Aytül Akalr e S i m l e Y e n : Mustafa DelioğluK a P a K T a S a r ı m ı : Cemil Denizer

B a S K ı V e C i l T : Ertem Basım Yayın Dağıtım San. Tic. Ltd. Şti. Eskişehir Yolu 40. Km. Başkent OSB 22. Cadde No:6 Malıköy/Ankara Tel: 0 312 284 18 14

B i r i n c i B a s k ı : Şubat 2011

S e k i z i n c i B a s k ı : Nisan 2017 (3000 adet)

(İlk yedi baskı toplam 17.000 adet)

(İlk üç baskı Uçanbalık Yayınları tarafından gerçekleştirilmiştir.)

ISBN: 9 7 8 - 9 9 4 4 - 6 9 - 9 5 1 - 8

Yayınevi sertifika no: 1 1 9 4 5

Matbaa sertifika no: 1 6 0 3 1

Tüm hakları saklıdır. Bu yayının hiçbir bölümü, telif hakkı sahibinin önceden yazılı izni olmaksızın tekrar üretilemez, bir erişim sisteminde tutulamaz, herhangi bir biçimde elektronik, mekanik, fotokopi, kayıt ya da diğer yollarla iletilemez.

w w w . t u d e m . c o m

Babamın Sihirli KüresiAYTÜL AKAL

Aytül AkalBüyüyünce yazar ya da şair olmak, Akal’ın çocukluk düşüydü. 1974’te başlayan yazın serüvenini, 150’ye yakın şiir, öykü, masal, tiyatro oyunu ve roman tür-lerinde eserle sürdürdü. Çocukların kişilik gelişimi ve kendilerini tanımaları konusunda çalışmalar yaptı.

Pek çok masalı ve öyküsü, Almancaya, İngilizceye, İspanyolcaya, Farsçaya, Bulgarcaya, Macarcaya ve

Arapçaya çevrilerek Almanya, Bulgaristan, İran, Mısır, Bolivya, Macaristan, Avusturalya ve Azerbaycan’da yayımlandı.

Tudem Yayınlarından çıkan kitapları:

Süper Gazeteciler 1 (roman)Süper Gazeteciler 2 – Parktaki Esrar (roman)Süper Gazeteciler 3 – Likörlü Çikolata (roman) Süper Gazeteciler 4 – Belalı Davetiye (roman)Kayıp Kitaplıktaki İskelet 1 (roman, Mavisel Yener ile)Kayıp Kitaplıktaki İskelet 2 – Yaşayan Ölüler (roman, Mavisel Yener ile)Kırmızı Arabanın Hayaleti (roman)Süper Çocuklar-1 Renk Delisi (roman)Süper Çocuklar-2 Ses Delisi (roman)Babamın Sihirli Küresi (öykü)Benim Babam Sihirbaz (öykü)Kızım Nerdesin? (öykü)Oğlum Ben Çocukken (öykü)Kızım Ben Çocukken (öyküBabam Duymasın (öykü)Annem Neden Çıldırdı? (öykü)

iÇiNDEKiLER

MOR SAPKAM ...................................................................... 7

BABAMIN SiHiRLi KÜRESi ................................................. 35

OKULUMUZDA BAHAR ....................................................... 61

,

7

MOR SAPKAMBabaannem şapka dikti bana. Tam istediğim

gibi oldu. Mor keçe kumaşı kesti, çekiştirdi, büktü, dikti... Harika bir şapkaya dönüştürdü. Üzerine de pembe bir çiçek kondurdu. Merak etseniz de çiçeğin adını söyleyemem, çünkü ne olduğu anlaşılmıyor; ama olsun, çiçeği andıran bir topak işte...

Çok sevdim şapkamı.

,

8

Babaannemin buruşuk yanaklarına koca-man ıslak iki öpücük kondurdum.

“Canım babaannem. Çok teşekkür ederim.”“Okula gidip gelirken kullanırsın, başın

üşümesin,” dedi.Yalnız okula gidip gelirken mi? Gece yatar-

ken bile takarım ben bu şapkayı. Öyle güzel bir şapka işte!

İşe bakın! Annem izin vermedi şapkamı oku-la götürmeme... Çok gösterişli şapkaymış, ayıp olurmuş. Anlamıyor ki, şapkayı çok sevme-min nedeni bu zaten; gösterişli olması... Beni yaşımdan büyük gösteriyor. Onu takıp yürü-düğümde, kendimi dizilerde başrol oyuncusu gibi hissediyorum.

Bir odadan ötekine, kaç gündür bütün evi tanıdı. Ama şapkam biraz da gökyüzünü, so-kakları, binaları görmek; okuluma gitmek is-tiyor.

9

10

Sonunda razı ettim annemi. Hemen öptüm iki yanağından, karşısında hoplayıp zıpladım. Tabii annemin karar değiştirmesinde “Canım Annem” başlıklı bir şiir yazıp eline tutuştur-mam da etkili oldu. Şiiri okuyunca burnu kı-zardı, gözleri sulandı. O, şiiri üçüncü kez okur-ken, ben de araya sıkıştırıverdim sorumu:

“Anneciğim, yarın okulda tiyatro günümüz. Şapkamı giyip gitsem...”

Şiiri seviyorum. Şiire bayılıyorum. Şiire aşı-ğım. Ne zaman bir derdim olsa, hayatımı ko-laylaştırıveriyor. Babama şiir, babaanneme şiir, dedeme şiir...

Öğretmenimin de hoşuna gidiyor şiirlerim, ama notlarımın yükselmesinde pek işe yaramı-yor. Hem zaten bütün öğrenciler öğretmene şi-irler yazıyor. Evde ise, benim sihirli değneğim... Hele annemde hiç şaşmaz...

Sabah sevinçle kalkıp hazırlandım. Hava so-ğuk ve yağmurluydu. Paltomu giydim, şapka-mı taktım, saçlarımı kenarından sarkıttım. Ka-pıdan çıkmadan aynada kendime baktım; tek kelimeyle harikaydım. Yolun kenarında bekle-yen servisime doğru koşarken, annem arkam-dan seslendi:

“Çabuk geri dön, okul çantanı unuttun!”