AYLA ÇINAROĞLUResimleyen: MUSTAFA DELİOĞLU

© 1995, Uçanbalık • Cumhuriyet Bulvarı No: 302/104 35220 Alsancak - İZMİR

Yazar: Ayla ÇınaroğluResimleyen: Mustafa DelioğluYayın Yönetmeni: İlke Aykanat ÇamBaskı: Ertem Matbaa • 0 312 284 18 14

Birinci Basım: 1995 (İlk üç baskı toplam 6000 adet)

Dördüncü Basım: Eylül 2010 (3000 adet)

ISBN: 978 - 975 - 8039 - 80 - 7

Tüm hakları saklıdır. Bu yayının hiçbir bölümü, telif hakkı sahibinin önceden yazılı izni

olmaksızın tekrar üretilemez, bir erişim sisteminde tutulamaz, herhangi bir biçimde elektronik, mekanik, fotokopi, kayıt ya da diğer yollarla iletilemez.

www.ucanbalik.com.tr

DE Yayınevi - Masal Yarışması1984 İkincilik Ödülü

3

Masalc›n›n öndeyifli:

Var, var m›ym›fl yok muymufl? Kimler açm›fl kim tokmufl?Soran yok, sormayan var.

Kim demifl, niye demifl? Bu naneyi kim yemifl?Bilen yok, bilmeyen var.

Kimler ekmifl, kim biçmifl? Bu yerden kimler geçmifl?Gören yok, görmeyen var.

Gel gidelim elo€lu, Gidelim do€ruya do€ru.Giden yok, gitmeyen var.

4

Bir varm›fl, bir yokmufl. Giden gitmez, soran sormaz, bilen bilmez, gören görmezken, köylerden bir köyde Kara Yusuf ad›nda bir delikanl› yaflarm›fl.Babas›n›n en küçük o€luymufl Kara Yusuf. ‹ki a€abeyi s›ralar› gelip evlenmifl, babalar›n›n en güzel tarlalar›ndan, en verimli hayvanlar›ndan, ba€lar›ndan bahçelerinden paylar›n› alm›fl çekilmifller.S›ra Kara Yusuf’a gelince babas›: – Eee o€ul, sona kald›n, dona kald›n. Sana verecek bir tarlam kald›. ‹ki öküz, üç de koyun. Tarlan›n içinde bir dam, bir de kuyu var haa. Adam olana bu da yeter, demifl. Kara Yusuf’u evlendirmifl eli yüzü düzgün bir k›zca€›zla, o da köflesine çekilmifl.Bakm›fl ki Kara Yusuf, tarla dedi€i üç befl dönümlük bir yer. O da k›raç m› k›raç, tafll› m› tafll›. Ev y›k›k dökük, öküzler s›ska.Koyunlarda da bir dirhem et, süt arama.Kendi kendine: – Ah baba ah, demifl, beni yoksullu€a koydun... Baflka da bir hoflnutsuzluk göstermemifl.

Bir varm›fl, bir yokmufl. Giden gitmez, soran sormaz, bilen bilmez, gören görmezken, köylerden bir köyde Kara Yusuf ad›nda bir delikanl› yaflarm›fl.Babas›n›n en küçük o€luymufl Kara Yusuf. ‹ki a€abeyi s›ralar› gelip evlenmifl, babalar›n›n en güzel tarlalar›ndan, en verimli hayvanlar›ndan, ba€lar›ndan bahçelerinden paylar›n› alm›fl çekilmifller.S›ra Kara Yusuf’a gelince babas›: – Eee o€ul, sona kald›n, dona kald›n. Sana verecek bir tarlam kald›. ‹ki öküz, üç de koyun. Tarlan›n içinde bir dam, bir de kuyu var haa. Adam olana bu da yeter, demifl. Kara Yusuf’u evlendirmifl eli yüzü düzgün bir k›zca€›zla, o da köflesine çekilmifl.Bakm›fl ki Kara Yusuf, tarla dedi€i üç befl dönümlük bir yer. O da k›raç m› k›raç, tafll› m› tafll›. Ev y›k›k dökük, öküzler s›ska.Koyunlarda da bir dirhem et, süt arama.Kendi kendine: – Ah baba ah, demifl, beni yoksullu€a koydun... Baflka da bir hoflnutsuzluk göstermemifl.

6

Kar›s› da hofl gönüllü bir kad›nca€›zm›fl. Çorab›n› örer, çorbas›n› piflirir, etliye sütlüye kar›flmaz, gününü geçirirmifl. Böylece, az›c›k afl›m kayg›s›z bafl›m, demifl, kendi halce€izlerinde yaflamaya koyulmufllar.

Koyulmufllar ama, hani ne yapsak da k›rsak flu yoksullu€unbelini dememifller. Tarladan tafl› ay›klasak, evi onarsak birgüzel, öküze koyuna taze ot bulsak diye düflünmemifller hiç.S›ska öküz ne sürdüyse, tafll› tarlada ne bittiyse, c›l›z koyun ne verdiyse onunla yetinmifller.

Gel zaman git zaman üç de k›zlar› olmufl. Eh, üç bafl, üç kafl›k daha... Elde yok, avuçta yok, yoksulluk iyice can›na tak demifl Kara Yusuf’un. Bir gün k›raç tarlan›n köflesindeki ahlat›n dibine oturmufl da: – Aah, diye geçirmifl içinden, flöyle bir kese dolusu alt›n›m olsayd› neler yapard›m neler...