Apenverdriet Een appartement in de stad. - In de ene kamer staat Juliette en in een andere staat Mara te dansen. JULIETTE Zit zij nu aan de drugs? Allez, waarom gaat zij nu niet weg? Sommige mensen, hein? Subiet gaat ze nog vragen of ze mag blijven slapen. MARA Hebt ge liever dat ik wegga? JULIETTE Neenee. Blijft, alstublieft. - gaat naar de andere kamer - MARA - volgt haar - Spijtig dat t gedaan is. t Was echt goed, uw feest. Zijt ge zelf wat kontent? JULIETTE Ja, absoluut. Dr is heel veel gegeten. MARA t Was ook zo lekker. JULIETTE Dr is wel veel over. MARA Ge hebt veel te veel gemaakt. JULIETTE Ge wilt toch niet meemaken dat er te weinig is. MARA Het was zeker niet te weinig. Zo nen overvloed. Zoveel keuze. Heel veel dingen die ik niet ken. Die kleine hapkes. JULIETTE Libanees MARA Ge hebt dat allemaal zelf gemaakt - JULIETTE Jaja. Niets van den traiteur. Vier dagen voorbereiding. Hakken. Snijden. Fileren. Op schotels schikken. Garnieren. Versieren. Alleen, hein. MARA Serieuze onderneming. JULIETTE Zesentachtig gasten. Johan wou absoluut gans zijn familie

en al zijn vrienden. Ik zeg: Johan, we hebben daar niet de tafels en de stoelen voor. - Dat gaat gaan, snoezeke. MARA Vermoeiend. JULIETTE We hadden iets te vieren. Ons terug bijnkomen. - Zesentachtig gasten. Het had toch iets intiemer gemogen. Het is niet zo groot, ons appartement. Het was te vol. MARA Dat is juist zo gezellig. Iedereen zo op mekaar gepresd. Zo close. Wat de mensen mij niet allemaal komen vertellen zijn. Details dat ik gehoord heb. Heavy. JULIETTE Ik krijg mijne klop. MARA Het was heel schoon. Zo harmonieus. Zo elegant allemaal. De vrouwen in t lang. De mannen in smoking. JULIETTE - kijkt naar haar - Dat stond wel zo op de uitnodiging. MARA - gaat naar de gang - JULIETTE Ik kan mijn eigen op een vuilblik vegen. MARA - terug op - Hij blijft lang weg, uwe man. JULIETTE Johan? Hij is Sabine naar huis gaan voeren. - Pauze. - MARA Het was echt goed, uw feest. JULIETTE Mijn benen. MARA Excellent. JULIETTE Ik heb alles gegeven. Ik ben op. MARA Dat zal wel. Ik heb u zien vliegen. Ge hebt mogen rotsen en draven heel den avond, servietten en borden aansleuren, glazen bijgieten, gemorste sausen opkuisen. En dat met ne constante glimlach. JULIETTE Het lot van de gastvrouw.

MARA Werken en anderen laten genieten. Feitelijk zijt ge niet meer dan ne paal - JULIETTE Waar iedereen kan aan hangen, ja. MARA Ik ken dat gevoel. Ik heb zo een beroep. JULIETTE Ah ja? MARA Ik werk voor Familiezorg. Ik rijd met zon autootje rond. Ouwe mensen gaan verzorgen aan huis. Eelt afkrabben. Haartjes uittrekken. Nekeer wat mascara voor ne schoneren oogopslag. Voor wat? Dr kijkt niemand meer naar u. Ze staan allemaal op dieet. Daisy. Ik zet ze op de schaal: tweennegentig kilo. De week daarop: vierennegentig kilo. Ik zeg: Het is wel ik die u moet heffen. - Ga bij uwe vakbond. Ik zeg: Ik ga limieten gaan afdwingen. Als ge te zwaar wordt, ga ik in staking. Blijft ge hier alleen drijven in uw vet, dooie muffe walrus. Ik ben bij Maritte moeten gaan omdat ik dooie muffe walrus heb gezegd tegen Daisy. Ik kom bij Daisy: Allez, Daisy, gij belt naar Mariette en nu moet ik u in bad doen? Geen schrik dat ik u ga laten verzuipen, Daisy? Ik moet echt ander werk zoeken. Dr gaat nekeer een ongeluk gebeuren. - pauze - Hebt ge echt niets meer om te drinken? JULIETTE Nee. Alles is op. MARA Ik heb hele groten dorst. JULIETTE Pakt water van de kraan. MARA Allez, het feest is gedaan. Den drank is op. Efkes zag het eruit dat het ging losbreken. Dat ze gingen dansen. JULIETTE Mijn geburen. MARA Ja. En ook, zonder muziek.

Normaal rond dit uur ben ik aan het dansen. De zaterdagavond, ik moet mij kunnen geven. Ik heb maar n avond dat ik kan uitgaan. De zondag moet ik al weer werken. - pauze - Yves met zijn vet haar. Die wou anders wel dansen. Amaai, zo ne kleffen. Hij zag mij helegans zitten. JULIETTE Hij is het mij komen zeggen in de keuken: Juliette, die daar met haar blauwe broek, die leren vest en de dansschoenen van Johan - tegen publiek - Ik weet niet wie dat dat is? Wat doet die hier? Wie is dat? MARA Dat zijn er van uwe man? Ik stond hier op mijn flipflops. Ik zag die staan in de gang. Ik heb ze efkes geleend. Hij is nen danser uwe man? JULIETTE Lang geleden deed hij tango. MARA Ik ga ze afdoen. JULIETTE Nee. Houdt maar aan. - pauze - Yves is nen treffelijke jongen. MARA Treffelijk? JULIETTE Van een heel goeie familie. MARA t Zou rap tegensteken. Sorry, ik ben niet uit op zo iemand. Op wat ben ik eigenlijk uit? Niet op zo ene. Zo oppervlakkig. Zon muis. Sorry, zun, zo ne gast dat klopt met niets van t diepste van mijn binnenste. Trouwens ik ben met Micki. JULIETTE Met Micki. MARA De zanger van John C. Strong.

JULIETTE Oei. Nooit van gehoord. MARA Ze doen zo crooners. Die groep is niet goed. Maar hij, hij is goed. Micki is echt goed. - pauze JULIETTE Yves was bijna mijne schoonzoon. MARA Ja? Oei. JULIETTE Hij was echt zot van haar. Hij is vier jaar met mijn dochter geweest. Hij heeft gestudeerd in Oxford. Hij is bioloog. Die heeft afgezien. Ze heeft hem laten staan. MARA Voor nen anderen - JULIETTE Voor de Heilige Jenny. MARA Uw dochter heeft een relatie met JULIETTE Ik weiger dat een relatie te noemen. MARA Okee. JULIETTE t Is een verschrikkellijk mens. Hij ging eerst niet komen vanavond - Yves. Ik heb gezegd: We gaan niet zo beginnen, hein, Yveske? Ge moet u niet opdringen, maar toont u aan Isabel. Maar bon. Ze is niet gekomen, mijn dochter. - pauze - Mijne gelei was niet pico bello. MARA Zo afbreuk doen aan uw eigen. Hij was perfect. JULIETTE Nee. Ik heb er te veel dingen bijgekapt. Diene kookboek, dat was gene goeien uitleg. De mix van mensen was ook niet goed. Johan zijn familie en zijn vrienden, die zijn allemaal ouder. Ik heb niet zoveel dat ik daar tegenover kan zetten. Ik heb maar twee vriendinnen. MARA Uw bloemen, die waren fantastisch, die hadden heel veel succes.

JULIETTE Johan zijn bloemen. Rozen. Aronskelken. Ridderspoor. MARA En en al varitiet. JULIETTE Lelies. Lathyrus. MARA In van die grote vazen en schalen. De mensen vonden dat prachtig. Overal applaus. JULIETTE Ik heb ze allemaal weggezet subiet nadat iedereen weg was. Als ge er wilt hebben, pak maar mee. Ik vind dat niets, dooie bloemen. - pauze - Constant diene commentaar: Juliette, wat bloemen zijn dat? Wat wijn is dat? Wat kaas is dat? Als er geen kaartjes of vlagskes bijstaan, worden ze ongelukkig, Johan zijn familie. Vooral zijn moeder. Lily den bulldozer. Isabel heeft geld van haar geleend. Juist van haar. Ze had dat niet mogen doen. Ge hebt van oma geld geleend, kindje en t is niet den eerste keer. Neen, we zijn niet kwaad, Isabel, maar triestig. Ge laat u zo verschrikkelijk opstoken door die Jenny, meisje. Met hare lelijke groene mantel. - pauze - Dat vind ik t verschrikkellijkste, als ze beginnen rotten, die bloemen. Vooral die lelies. MARA Ze is aan de deur geweest. JULIETTE Wie? Mijn dochter? Ja? MARA Ik stond aan de voordeur te roken. Dr kwam een meiske een sigaret aan mij vragen. JULIETTE Isabel? MARA Kwam er in ene keer zo een dikke naar boven.

JULIETTE Jenny. MARA Ge moogt niet van mij, Isabel. Ik verbied het u. Dan geeft ge toe aan uw moeder. Die dikke ging beneden op haar wachten. JULIETTE Wat zei ze, Isabel? MARA Dat het haar vanavond niet ging lukken. Dat ze rare dingen ging doen. En dat wou ze niet. JULIETTE Dat ze nu n week naar hier zou komen. MARA Die dikke in de trapzaal, riep zo naar boven: Niet toegeven! Ge gaat mij verraden! Nu komen! Uw dochter is dan naar beneden gegaan. JULIETTE Als nu voor ene keer weer samen kunnen zijn, papa, gij en ik. Mekaar niets verwijten. Gewoon feest vieren. - pauze Ze is aangerand geweest, mijn dochter, als ze zestien was. En ik heb daar toen niet goed op gereageerd. Dat waren ruzies. Al mij schone borden op de grond. Ze heef dan haar studies opgegeven. Ik was daar niet mee akkoord. En dan die Jenny. Isabel heeft al haar oude schoolschriften van vroeger van haar moeten verbranden. Ik kan zelfs geen water in een glas doen voor Jenny, mijn hand blokkeert. In die periode, ik was zelf labiel en teveel aan het drinken. Op de rand van drover, met bevingen en al. Dat maakt veel kapot. Mama, ik wil u efkes niet meer zien. Dat is ondertussen bijna aan jaar. Ik had zoveel hoop vanavond. Ze had gebeld dat ze ging komen. Maar dan toch niet - Ze is aan de deur geweest, mijn dochter. Dat is al iets. - Ze dansen samen tango. MARA Dat is wel een ruig type, hein, dienen Benno? Dat was ne fameuzen entre.

Dienen Benno die zo binnenkwam met diene grote pluchen aap. Waar is hij trouwens naar toe? JULIETTE Gaan vliegen. MARA Daar keken ze van op, de saaie pieten. Dat bracht direct leven in de brouwerij. Ik zei: Schonen aap. - Cadeauke voor Juliette. Zei hij. Wat een caruur. Met zijn leren vest. Tegen mij: Gij hebt ook een leren vest? Hij wou direct al t verbond van de leren vesten met mij sluiten. Hij is niet zo lang gebleven, hein? JULIETTE Nee. MARA Ik heb hem niet zien weggaan. Allez, dienen aap is weg. JULIETTE Ja, dienen aap is weg. Zo belachelijk. MARA Hij kent u van in de dierentuin. Gij zat daar bij de kooi van de apen. JULIETTE En in ene keer stond hij daar: Me Tarzan, you Jane MARA Ge zijt biologe? Echt interessant. JULIETTE Ik ben niet meer aan de beesten. Gedaan. Geen apen niet meer in mijn kot. Ik wil daar niet over spreken. Verstaan? MARA Okee. - Pauze. - JULIETTE Wat vond ge van mijnen toren? MARA Dat vond ik t geweldigste van allemaal. Allemaal groenten. JULIETTE Dr is niet van gegeten. MARA Ik heb massas selderij geknabbeld. Massas bloemkool zitten dippen in die sauskes. JULIETTE Ze zijn allemaal veel te gezond. Ze eten dat niet, Johan zijn familie.

Geen groenten. Alleen vlees. Met hoe meer bloed, hoe beter. Ze stonden op de loer. Ik kwam nog maar binnen, ze snokten het van mijne plateau. Hop, hun tanden erin. De aaseters. MARA Zonde. Want uw boontjes waren ook superlekker. Ik vond hem echt geweldig uwen toren. Met die pinklichtjes, die slingers en die kerstlampkes. JULIETTE Zij vond er niets aan, den bulldozer. Juliette, precies een kermisattractie. Ik blijf ze ontvangen, zijn moeder. t Is omdat ik Johan heel graag zie. - pauze Ik had zoveel hoop vanavond. MARA Serieus. Tien op tien. Zon feest, ik moet er niet aan beginnen. t Zou trouwens ook niet gaan in mijne studio. Hij staat ver vol met apparaten. Fruitpers. Soepmixer. Broodbakmachine. Droogkast. Strijkmachine. Allemaal cadeaus van Micki. Ons kot is een kopie van nen elektrowinkel. Hij is zo serieus geworden, Micki. Hij wil niet gaan dansen. Als hij niet moet optreden, blijft hij thuis. t Is verschrikkellijk. In t begin, hij kon zo dingen doen dat ik dubbel lag. Dat dwarse, dat wat krapuleuze, dat is niet hem, zegt hij. Dat was onbedoeld. Hij wist van niet beter. Het is een doolhof ons kot. Overal kabels. Mijn stopcontacten zijn niet eens geaard. Mijn vader moest hij t weten. Hij is pompier geweest. Als er daar brand uitbreekt, binnen de minuut is dat daar ne fakkel. - pauze Hebt ge echt niets meer om te drinken? JULIETTE Nee.

MARA In uwe kelder? Onder de pompsteen? JULIETTE Nee. MARA Normaal op dit uur, heb ik wel al vier vodkas binnengetikt. - pauze Ik doe hier gelijk dat ik alkoholiekster ben, maar dat is maar pose, zun. Ik drink bijna niet. Ik heb een heel groot alarm in mij dat zegt als ik moet stoppen. Mijn vader heeft cirose. JULIETTE Hij heeft cirose. Ai. MARA Het is niet van te drinken. Zegt hij. Niet van den drank. Ah, nee, pa, van wat dan wel? Verleden jaar, ik passeerde hem op straat. Hij was zo zat. Ccile, zijn nieuw lief, moest hem ondersteunen. Hij stond ne meter van mij, hij heeft mij niet herkend. Hij ligt nu in t hospitaal. JULIETTE Ai. MARA Hij heeft weer bloedingen gehad. Ik ben er vanmiddag nog bijgeweest. t Is aftellen. - pauze Uwe man blijft wel heel lang weg. Woont die ver, die Sabine? JULIETTE Vijf straten verder. Op t tiende. MARA Juliette? Drinkt een drankske met mij. Please. JULIETTE Nee. Ik wil nuchter blijven. MARA We kunnen het gebruiken alletwee. JULIETTE Ik zeg: nee. MARA Dat is toch niet zo erg?

Zo wat tipsy. Als uw man thuiskomt, dat gij hier staat een beetje in de wind. Komaan, zo n glazeke. JULIETTE Nee. MARA Moet ik u niet helpen uw meubels terugzetten? JULIETTE Nee. MARA Waar zijn die trouwens? JULIETTE Hieronder. Bij Adelbert. MARA Oh ja, met al dat volk, ge hebt alles moeten wegzetten. JULIETTE Heel zijn living staat volgestampt. Johan zijn schilderijen, zijn Breughelmeubels, zijn hertegeweien, zijn gekruiste sabels. Ik weet nog niet of ik ze ga terughangen. Zo al mijn muren leeg, dat is ook nekeer een optie. - pauze - MARA De vestiare vanavond, dat is normaal uw slaapkamer. Uw bed? Ge hebt dat ook weggezet? JULIETTE De kleerkast ook. Alles zit in koffers. MARA Ge gaat uw bed toch terugzetten? Waar ge gaat slapen vannacht? Op de grond? JULIETTE Ik blijf op. MARA Gij gaat de nacht doorsteken? Dat overkomt mij elk weekend. Buitenstrompelen met Sandra: Fuck, het is al dag. Sandra is zon dom wijf. Alleen bezig met kleren. Ze heeft vier kleerkasten. Ik doe altijd t zelfde aan. Zelfde broek. Zelfden T-shirt. Ik zou dr mee in de wasmachine kruipen. Sandra, dat is kleren en venten. Komt ze in het toilet op mijn deur slaan: Mara? Hebt ge een verse onderbroek bij? - Altijd, hein, Sandra.

- Geef ze mij, ik ga mee met ne gast. Saluukes, hein! Hoer. - pauze - Ge zijt wel een sadiste. JULIETTE Helaba. MARA Echt een sadiste. Dr is geen ander woord voor. Alcoholvrij bier serveren bij zo lekker eten. Dat is sadistisch. JULIETTE Allez, honderdzestig flessen wijn. MARA Ik drink dat niet. Gewoon bier voor de gewone mens. En niet van dienen alcoholvrije paardepis. JULIETTE Op t gemak, hein, gij. Johan wou geen bier. MARA Het moest een aristocratisch feestje zijn. Met wijn. En professor Hugo. Ik mocht direct Hugo tegen hem zeggen. Ik moest hem van mijn lijf krabben. JULIETTE Hugo is nen hele goeie vriend. Hij heeft mij altijd heel goed aangevoeld. MARA Ik heb wel wat anders gevoeld. JULIETTE We zingen al twintig jaar samen in t koor. MARA Zingen in zijn broek, ja. Zo staan zeveren in mijn oor. t Speeksel liep van mijn vest. JULIETTE Hugo heeft mij Moussorgsky leren kennen. MARA Ik heb wat anders leren kennen JULIETTE Schnberg. Mahler. Janacek. Hugo is ne chique mens. MARA Zo stinken uit zijn bakkes. JULIETTE Nen hele grote meneer. MARA Grote meneer?

JULIETTE Ja! MARA Een klein vies ventje, ja. - pauze - Gij zijt de enige die niet gescheiden is. Een mirakel. Zeggen ze. Ongelooflijk dat die nog altijd samen zijn. Johan en Juliette. Het laatste fort. Ik vind dat wel grof, zun: fort. Of raakt u dat niet? JULIETTE Het is zo. herhaalt - Het is zo. - Pauze. - MARA Moet ik niet helpen afwassen? JULIETTE Nee. MARA Komaan. Er staat daat voor uren en uren afwas. Dat zilver, dat kristal, dat is allemaal met de hand. Daar kan niets van in t machine. Dat we wat te doen hebben JULIETTE Nee. MARA Gij moet het weten, zun, als ik niet mag, doet t maar alleen. - pauze - Het is hier doef, de zuurstof is op. JULIETTE - beslist ineens - Ik ga wat koffie zetten en dan bel ik u nen taxi. MARA Neenee, dat wil ik niet. Taxi is niet nodig en koffie - Hey, ge zijt vanavond al genoeg bezig geweest. Laat ons ne koffie gaan drinken. Hier in n van die bars. Kom, dan kan dat hier ondertussen wat verluchten. Pakt uw jas. - neemt haar bij de arm

JULIETTE Au. Ge zijt wel heftig. MARA Kom, efkes naar buiten, over en t weer tot aan de fontein. Gij zijt zo lijk vastgelijmd aan ik weet niet wat. Ik zou u willen losweken. JULIETTE Uit mijn buurt. Gaat ge nu een beetje met uw klittende handen van mij blijven? MARA Ge hebt zo een matheid over u, dat ik denk: Kom los, sta op en ga weg. Gaat gij nooit uit? Nekeer iets gaan drinken? Ge zet u zelf op straf. Hoe houdt gij dat hier uit? Ik ben hard maar dat moet. Doe hier die gordijnen weg. Wordt ge daar niet asmatisch van? JULIETTE Ik weet niet wie dat gij zijt. Wie zijt gij? MARA Dat zoudt ge wel willen weten, hein? Gij hebt heel den avond naar mij staan loeren. Gij hoorde zelfs niet wat uw vriendinnen aan t zeggen waren, zo hard waart gij aan t opgaan in mij. Beken het maar. Ge staat daar zo met uw handen achter uwe rug. Ge zijt aan t twijfelen, hein? Gaat ge mij buitensteken? Of gaat ge mij strelen? Alles is rood, Juliette, gereed om op groen te springen. Ik pak u mee naar de Staircase. Wij gaan Caiperinha drinken. JULIETTE Dat is veel te luide muziek. MARA Dat moet juist, die zware bassen die in uw maag bonken. JULIETTE Ik ben daar te oud voor. MARA Ik ben ook oud. In die clubs ben ik nen dinosaurus. Ze laten meiskes van veertien binnen. JULIETTE Gij oud? Gij hebt nog alles tegoed. Uw lief kan u nog blij maken met nen nieuwen bikini.

MARA Gij hebt een schoon appartement. JULIETTE Alles is onderkomen. Uitgeleefd. Kapot. Niemand die luistert. MARA Efkes op straat! JULIETTE Ik kan dat niet achterlaten. MARA Laat hem afzien. Een leeg huis. JULIETTE Ik kan niet! - duwt Mara tegen de muur - - Pauze. MARA Hebt gij niet wat crme? Mijn vel staat droog. JULIETTE Pakt maar in de badkamer. MARA Mag ik mij ook efkes een douche pakken? Ik zal wel ne gebruikten handdoek bezigen. En geeft het niet dat ik ook nen T-shirt van u leen? Ik moet echt iets anders aandoen. Deze is echt niet meer fris. JULIETTE Pakt alles wat ge wilt. MARA Zo bedoel ik dat niet. JULIETTE Vazen. Schoenen. Servies. Pak mee. Alles zit in dozen en valiezen. Anders moet ik het toch verbranden. Of door t venster smijten. Of op straat laten dwarrelen. We hebben niets meer nodig. MARA - Die ruzie met uw man, daar beneden aan den auto, - ik stond juist op het terras te roken - dat was wel heftig. JULIETTE Onze ruzies zijn altijd - MARA Ik heb niet gehoord waarover dat het ging. JULIETTE Hij heeft dingen gezegd. Juliette, ge zijt een wier. MARA Een wat?

JULIETTE Zon hard stuk in een plank waar ge uw zaag op kapotzaagt, Juliette. Hij is weggereden. - pauze - Johan is Sabine naar huis gaan voeren. Hugo? Zullen wij ons lied zingen? MARA Zeg, trek het nu niet te hard aan. t Schoonste van t feest heeft hij gemist. Uw lied met Hugo, nog zon een hoogtepunt. - pauze t Is toch zo gene, uwe man, die tegen nen boom zou knallen? JULIETTE Johan doet niets impulsief. - Pauze. - MARA Ik heb u dat nog niet gezegd. Ik heb in de keuken die ouwe schaal gebroken. Is het ene van uw over- overgrootmoeder? Ik had ze vast en ineens brak ze. JULIETTE Is mijn schaal kapot? MARA Volgens mij zat er wel al een barst in. JULIETTE Wat wilt ge dat ik zeg? Het is maar porcelein. Het moest nekeer kapot. Zulke dingen gebeuren. Gij verlangt wel heel veel van mij. MARA Sorry, zun. Zet mij op den elektrische stoel. Ge zou ook kompassie kunnen hebben. Ge zou mijn arm hoofd kunnen strelen. JULIETTE - streelt haar hoofd en stopt MARA Doe voort. - pauze Ziet hij niet goed, uwe man? JULIETTE Hij heeft heel slechte ogen.

MARA Hij heeft nen bril met hele zware glazen. Ik ben ook geen impulsieve. JULIETTE Nee? Ik wel. Ik ben veel t impulsief. Juliette, ge moet dat afzwakken. MARA Ik smijt mij nooit. Hij vindt dat zo erg. Micki. Doe nekeer iets uit uw hertjen, moat. Altijd zo peinzen in t leven. Een beetje pozie, een beetje zachter zijn. gij zet altijd zo uw stekels op. - pauze Misschien moet ik toch beter weggaan? JULIETTE Neenee, alsutublieft. MARA Ge zult wel willen gaan slapen. JULIETTE Nee, ik blijf op. MARA Als het u te veel wordt, ge smijt ge mij maar buiten, hein? - pauze Ge hebt echt niets meer? Dat mag zo slechte likeur zijn. Zo bocht. Om t even. JULIETTE Nee. Ik heb niets meer. Alleen eten. MARA Ik moet naar t toilet. JULIETTE Gaat ge het vinden? MARA Ik ken mijne weg al ondertussen. - gaat uit de kamer - JULIETTE Roept als er geen papier is. Met uw dunne benen. MARA - komt terug binnen - JULIETTE Is hij goed voor u, Micki? MARA Als er geen brood is

- we hebben nen bakker om den hoek hij bakt toch brood. Hij is zo ene lijk gij, hij maakt altijd eten. JULIETTE Hij ziet u graag. MARA Hij heeft mij gered. JULIETTE Ah ja? MARA Ik had op nen avond ambras met ne gast die mij beu was en mijn geld wou en mij in een beek heeft geduwd. Micki heeft mij dr uit gevist. JULIETTE Dat zou ik ook doen. Zon schoon meiske. MARA Ik ben t groot lot van den tombola. Zegt hij. Gij zijt de reden van mijn leven, moat. Wat kan ik daar op zeggen? Hij heeft mij gered. JULIETTE Wat een co-incedentie! MARA Een wat? JULIETTE Ge hebt mij gered. Zonder u was ik nooit uit dat park geraakt! Zo heb ik Johan leren kennen. MARA Nu maakt ge mij curieus. JULIETTE Ik zag hem in dat park. Hij stond daar met zijn ogen knipperen. Helegans in paniek. Ik zeg: Kan ik u helpen, alstublieft? Hij keek wie dat ik was. Of toch een poging tot, hij zag niet. Mijn lens is uit mijn oog gevallen. Misschien heb ik ze kapot getrapt. Ik zeg: Maar pas op. Sta stil. Hier, ik heb ze. Ze hing aan uw hemd. - Dank u, u hebt mij gered. Ik moet u zo vreselijk bedanken. Gaan we samen iets drinken? Patati en patata. En ik hing vast aan hem. - denkt dat ze iets hoort, en gaat naar de gang -

MARA Hoe lang zijt ge al samen? JULIETTE Achttien jaar. MARA Micki en ik, achttien maand. We zijn serieus plekken aan t maken in ons schriftje. Amaai. - pauze Juliette, dienen enen, dienen italiaan? Is dat een ex van u? JULIETTE Gilberto? Nee. MARA Maar dienen anderen, dienen ruigen, dienen Benno, met zijnen aap wel, hein. JULIETTE Hij was niet genviteerd. MARA Hij zegt van wel. JULIETTE Per abuis. Dat hij dat gedurfd heeft? Naar hier komen? Zo grof. Hij kwam binnen, ik dacht: Judas is daar, het is hier het laatste avondmaal. Judas met ne pluchen aap. Ik had hem twintig jaar niet meer gezien. Ik was hem vergeten. MARA Hij is u niet vergeten. Juliette, for ever. JULIETTE Ik had schrik dat Johan Benno ging vragen weg te gaan. Benno ging beginnen vechten. Dat is zo enen. Johan, kom mee naar de slaapkamer. - Kent gij hem, Juliette? Ik heb hem alles verteld. Hij wist daar niet van. Van de zoo. Van mijn relatie met Benno. - Juliette, wat weet ik van u? - Johan, dat is meer dan twintig jaar geleden. Dat was niets. Een bagatel. - Niets weet ik van u, Juliette! - Johan, zo ne perfecte mens als gij. Ik moet daar niet mee afkomen. met al mijn belachelijkheden van vroeger. Ja. Ik heb met junkies gewoond. Ja. Ik heb mijn pedalen verloren.

Ja. Ik heb met mijne kop op de sporen gelegen. Nee, ik heb u dat nooit of nooit verteld. Wat weet ik van u, vent? Gij zit altijd in uw vesting. Of in uw berghut waar dat ge tienduizend keer wilt zijn. Of ge gaat bij Sabine. Met haar spreekt ge tien talen. Met mij kunt ge dat niet. - Gij plat wijf! Gij hebt mij in de val gelokt van uw dwaas leven. Ik ben weg. Ik stond voor zijne Mercedes. Hij reed in achteruit. Over dienen aap. Weer vooruit. Weer over dienen aap. Zo vijf keren. Dienen aap helemaal onder den auto. Johan, wacht. Erg, hein? MARA Het is af! JULIETTE Maar wat een co-incidentie. MARA Zegt hij gisteren: Sharon mijn ex, dr is daar nog gerief van mij bij haar dat ik moet gaan halen. Ik zie dat niet zitten. Gaat gij er niet om voor mij, moat? Ik doe dat nog voor hem ook. Ik heb die tevoren nooit gezien, die Sharon. Die doet open, ik kijk in ne fucking spiegel. Die heeft mijn broek aan. Mijne pull. Mijn botten. Die heeft t zelfde haar. Fuck, Micki, gij hebt haar gedumpt, en gewoon een andere Sharon gepakt. Wat ben ekik voor u? Een nieuwe Sharon! Ik doe mijn broek uit: ik heb de benen van Sharon. Ik doe mijn kleren uit: hier staat Sharon. En ook, ze zegt dat gij vr dat ge met haar waart alleen maar met gasten zijt geweest. Dat is toch hallucinant. Die wilt trouwen. Die wilt ne kleine. Sharon spreekt mij daar over Sven. Mike. William. JULIETTE Zo erg.

MARA Neenee, ge moet u dat niet zo hard aantrekken. Ik wist dat ge daar op ging flippen. Niet crashen, moat, please Het was juist zo goed. Het was juist zo plezant. Ik ga u dat allemaal nekeer opschrijven in ne langen brief. Ik streel u toch alle dagen. Ik wil u toch alle nachten? Ge vindt dat zo zalig om met mij te vogelen. Ge zijt zon vuil wijf. Nu in ene keer wilt ge mij niet meer? Mijn hert. Dat raakt, zun. Met uw franke toot Ik ben nu zo triestig. Dat is al maanden dat ik hem zeg dat ik ander werk wil. t Gaat zijn schuld zijn als ik op nen dag zon ouwe laat verzuipen in haar bad. Ik ga efkes gaan dansen. Heb ik gezegd. Ik ga mij efkes gaan bezatten, Micki. Misschien wil ik wel efkes stoppen. Misschien wil ik wel efkes dood. JULIETTE Ja. En ik heb niets meer in huis - MARA Ik heb kou. Ik heb nog zo n flodderjasje. Maar dat zit in de droogkast. JULIETTE Ik heb nog zon blazerke van Isabel dat ze nooit heeft aangedaan. In zo heel lichte mohair. Geel met zon fijn wit streepke. MARA Geel? Vanzeleven niet. JULIETTE Doet dat nekeer aan. MARA Een blazerke, dat is zo madam. Mijn moeder zou wel willen dat ik dat aan doe. Ik kleed mij lijk nen bouwvakker, zegt ze. JULIETTE Awel. Doe dat aan. Ze zal kontent zijn, uw moeder. MARA We zien mekaar niet meer. JULIETTE Ai.

MARA Oh, ja, ze woont nu in Spanje. Ik wil er wel eens bijgaan, maar ze heeft dat liever niet. Ik doe haar te veel denken aan de pompier. Aan mijn vader. JULIETTE Dat versta ik nu niet. MARA Zo twee keer in t jaar belt ze mij op of dat ik wel genoeg liefde krijg? Niet volgens haar. Ze voelt dat. Ik zit niet in het leven, zegt ze, ik loop er ergens naast. Ahja, mama? Wat is uw remedie? Daar kan ze mij niet bij helpen Daar moet ik zelf achterkomen. Misschien nekeer mijn bloed laten trekken? - pauze - Mijn vader in het hospitaal, Hij ligt zo in dat bed. Zo hulpeloos. Hij ligt daar lijk een plant. Die buiskes in zijne neus. Die zuurstof die zo sist. En ik die daar daarnaast zit te bleiten. Hij mist vooral t vuur, zeidt hij vandaag. Hij heeft zo schoon verteld. Over de onvoorwaardelijkheid. Dat de collegas elke seconde op u moeten kunnen rekenen, en gij op hen. Dat het anders niet gaat. Ne muur die gaat instorten, ne vloer die gaat inzakken, nen trap die in ene keer vlam pakt, dan moet ge echt samen zijn. Vroeger als ik klein was en hij kwam thuis, mijn pa, sprong ik altijd direct in zijn armen: Wat was het vandaag, papa? Ne groten brand of kleinen brand? - Nen omgekipte frietketel, poeske. Een ontplofte gasfles. Een omgevallen kaars. Iemand in slaap gevallen met een sigaret. Maar weet gij t gevaarlijkste is van allemaal? JULIETTE Nee. MARA De muizen die met stekskes spelen.

- pauze - Ik heb zo dinges. Ik durf het niet meer zeggen. Dorst. JULIETTE Ik heb nog een fles achterwege gezet. De lievelingsdrank van Johan. MARA All right. JULIETTE Voor als de mensen weg gingen zijn. Een fles Pomerol. Voor vannacht. MARA Awel, ja, een glazeke, als t mag. Trek maar open. In afwachting dat hij terugkomt. Sorry, Johan, ze is leeg. - pauze - JULIETTE Wat vond ge van mijn kroketten? MARA Verschrikkellijk lekker. Verse kroketten. Ik zou dat alle dagen kunnen eten. Ik voel mij nu zo wreed verantwoordelijk voor u. Ge zijt in zon toestand. Morgen pak ik mij kongee. En overmorgen ook. Desnoods blijf ik hier een week. Misschien moet ik hier wel blijven wonen? JULIETTE Past maar op, ik ga u vetmesten. MARA Alle avonden voor den open haard. Onder een dekentje. Met ne whisky in ons een hand. Nen Jameson met ijs. JULIETTE De tafel gedekt, met een schoon kleed, elk ons bord, elk ons tasje. Gij het tasje met de kroon. MARA En alle dagen rosbief met kroketten. - Pauze. JULIETTE Tien jaar geleden is Johan gepereerd geweest aan zijn ogen. Hij heeft maanden met een verband

rond zijn hoofd gelopen. Zijn ogen moesten rusten. Ik moest hem bij alles helpen. Hij was zo opstandig, kon dat niet aanvaarden. Hij heeft nog op het terras gestaan, jaja, klaar om over de reling te klimmen, een hele fles whisky uit. Ik heb zijn hand vastgepakt: Ik ga uw ogen zijn. Ik zie wolken. Daar een vrouw. Een slapend kind. Ne reus. Dr valt niet veel te vertellen over wolken. Ik had een cassettespeler, dus als ik naar mijn werk moest of boodschappen deed, stopte ik aan het park en ik nam dat op: Ik zie een hele mooie berk. Ik nam ook geluiden op. Spelende kinders. Ne straatmuzikant. Zo wel tien dozen vol kassetjes. Ik liet dat bij thuis hem om naar te luisteren als ik naar mijn werk was. Ik die een bos beschrijf: Ik zie bomen. Vogels. Daar ne vogel met een kuif. Daar ne vogel - Ik ben dat beginnen opzoeken. Ik heb mij een boek gekocht, Vogels in de Benelux, om mij te documenteren. Voil, ne specht. Daar ne koekoek. De Vlaamse Gaai. Soms verrapte ik mijn stappen, stond het gekraak van de takken er op. Mijn gehijg. Ik ging ook naar musea. Ik sta voor een beeld. Ik zie de oorsprong van de wereld. Nen tableau met vijf dansende vrouwen. Op een keer zeidt hij: Lijk gij dat beschrijft, Juliette. dat moet een heel schoon schilderij zijn. We waren bij mekaar. Dat was een zo gelukkige periode. - pauze Ik wil naar Stromboli, op de rand van de krater gaan staan, zoetje.

Den eerste keer is Johan in het hotel gebleven, stond ik daar alleen boven. Dat is een sensatie, ge staat in de rook, door de rook heen ziet ge de lava. Hij werkt nog, jaja. Af en toe barst hij nog uit. In 2002 heeft er nog een duitse toeriste een brok lava tegen haar kop gekregen. t Zelfde jaar is er een dorp overspoeld en hebben ze de mensen van t eiland moeten evacueren. In 2007 weer. Maar ze blijven daar wonen, de 450 bewoners van Stromboli. Deze keer wil ik dat Johan meegaat met mij naar boven en daar staat, op de Stromboli. MARA Gaat ge hem erin duwen? JULIETTE Ik wil dat hij dat voelt. MARA Hebt ge geen plaats in uw valies? Ik ga mee. Stromboli, here I come. - pauze - JULIETTE Hoe laat is t nu? MARA Half drie. JULIETTE Ge moet nog maar nekeer komen eten als t past. MARA Ik ga dat doen.