jak skończyć kurs szybkiego pisania?blog.piskle.pl/_email/kurs-email-piskle.pl.pdf · kurs...
Post on 24-Aug-2020
4 Views
Preview:
TRANSCRIPT
Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska
Jak skończyć kurs
szybkiego pisania? Kurs email od piskle.pl
Anna Mandzewska Grzegorz Frątczak
sierpień 2011 wersja 1.0
1
O autorach
Anna Mandzewska
Ukończyłam Liceum Ekonomiczne o specjalności technik ekonomista oraz
Akademię Ekonomiczną, specjalizacja: informatyka ekonomiczna. Uprawnienia
pedagogiczne uzyskałam jeszcze w trakcie studiów licencjackich. Pracując już
jako nauczyciel uzupełniłam kwalifikacje w kierunku nauczania matematyki.
Pisania na maszynie uczyłam się w liceum, jeszcze w sali wyposażonej w
prawdziwe, stare maszyny do pisania. Na studiach pracowałam już jednak
wyłącznie na komputerach. Po studiach przez rok pracowałam w prywatnej firmie
jako informatyk – programista współpracując zarówno z kierownictwem, jak
i szeregowymi pracownikami: sekretarkami, księgowymi, telemarketerami.
Tworzyłam dla nich programy, lub indywidualizowałam i dopasowywałam do ich
potrzeb istniejące. Dlatego też jako nauczyciel zostałam przydzielona głównie
(choć nie wyłącznie) do nauczania przedmiotów związanych z szeroko pojętą
techniką biurową, w tym także nauką pisania na klawiaturze komputera.
Grzegorz Frątczak
Jestem pasjonatem efektywności osobistej. W przeszłości sam miałem z tym
wiele problemów, które ostatecznie doprowadziły mnie do momentu, w którym
podjąłem decyzję o tym, że chciałbym coś zmienić w swoim życiu, coś co by
sprawiło, że stanę się bardziej efektywny. Zacząłem czytać , uczyć się , szkolić,
implementować różne techniki w swoim życiu. Bazując na swoim doświadczeniu i
drodze, którą przebyłem od tego czasu chcę pomóc innym w drodze do
osiągnięcia mistrzostwa w efektywności osobistej.
Kiedy narodził się pomysł na piskle.pl? Pewnego razu podczas wizyty u lekarza
zauważyłem, że cały personel medyczny, a w szczególności lekarze nie potrafią
szybko pisać na klawiaturze. Wypisanie recepty, czy wprowadzenie prostej
historii choroby do komputera zajmuje im bardzo dużo czasu i energii.
Pomyślałem, że w XXI wieku, w którym komputer stanowi podstawowe narzędzie
pracy w większości instytucji to wstyd nie używać wszystkich dziesięciu placów
do pisania. W tym właśnie momencie zdecydowałem, że spróbuję stworzyć
produkt, który pomoże takim osobom… Tak właśnie powstał pomysł portalu
piskle.pl.
2
Spis treści
O autorach ....................................................................................... 1
– 00 – Wstęp ................................................................................... 3
– 01 – Pobij siebie na głowę, czyli... jak skutecznie skończyć kurs? ......... 5
– 02 – Krótko o klawiaturze - przyjaciel czy wróg? .............................. 10
– 03 – Jak wygodnie przygotować się do nauki? rady praktyczne ......... 12
– 04 – Ręce na start, czyli jak ułożyć dłonie? ..................................... 15
– 05 – Kto lub co jest wrogiem publicznym? Czyli co nieco o
podglądactwie. ............................................................................... 18
– 06 – Duże litery? Mały problem. .................................................... 21
– 07 – O klawiaturowym feudalizmie, czyli … każdy palec ma swój
podwładny klawisz. ......................................................................... 24
– 08 – Dlaczego nie musisz uczyć się na błędach? .............................. 26
– 09 – Piękne frazy! - wreszcie praca z tekstem z sensem. ................. 29
– 10 – Trudny orzech do zgryzienia? Sięganie palcami do cyfr arabskich i
rzymskich. ..................................................................................... 32
– 11 – Koniec... czyli masz kurs w małym palcu ................................. 35
3
– 00 –
Wstęp
Na czym będzie polegał kurs?
Chcemy podpowiedzieć Ci na czym skupić się podczas nauki szybkiego pisania.
Kurs zawiera praktyczne informacje i wskazówki. Niektóre z nich będą Ci z
pewnością znane, ale niektóre mogą być nowością. Już z pierwszej lekcji dowiesz
się jak skutecznie skończyć kurs szybkiego pisania, ponieważ główną przyczyną
porzucania kursu jest zazwyczaj problem z wytrwałością i solidnością.
Jak osiągnąć cel?
Chcemy podpowiedzieć Ci także jak osiągnąć cel jakim jest szybkie pisanie z
Twoją wymarzoną prędkością XXX znaków na minutę.
A ile to jest w Twoim przypadku?
[odpowiedziałeś już? To przewiń poniżej… ]
Jak będzie wyglądał kurs?
Wskazówki będą proste. Czasami pomyślisz „to przecież banalne”, jednak bez
wypracowania nowych przyzwyczajeń i Twojej determinacji nie uda się daleko
zajść. Z tego powodu poradzę Ci także jak odnaleźć w sobie motywację i jak
czerpać z tego dalsze korzyści.
4
Kurs będzie miał 10 lekcji, codziennie dostaniesz jedną z nich. Każda składać się
będzie z małego spisu treści, głównej treści i podsumowania, w sumie około 900
wyrazów.
Czy to dużo? To tylko 4-5 minut czytania, albo krócej w zależności od tego jak
szybko czytasz. Kurs jest praktyczny, mówi o ciekawych rzeczach, z tego powodu
wierzę, że będzie dla Ciebie wartościowy.
Potrzebna pomoc?
Jeśli uznasz, że kurs nie odpowiada na jakieś pytania lub coś okaże się dla Ciebie
niezrozumiałe napisz do mnie. Ja Ci odpowiem, a Twoje uwagi posłużą do jego
poprawienia i ulepszenia.
Będę także wdzięczny za wszelkie opinie o portalu piskle.pl, jak i również o
kursie email, który będziesz otrzymywać już od jutra.
pozdrawiam Cię serdecznie
Grzegorz Frątczak
właściciel i twórca piskle.pl
konsultant ds. poprawy efektywności i optymalizacji
5
– 01 –
Pobij siebie na głowę, czyli... jak skutecznie skończyć kurs?
W tej lekcji opowiem Ci:
- o najskuteczniejszym sposobie ukończenia kursu,
- o motywacji,
- o celu,
- o formule „Najpierw najważniejsze”,
- o tym co ćwiczyć.
Nauka bezwzrokowego pisania jest całkiem prosta i jak często podkreśla Ania -
może być także przyjemna;) W pierwszej lekcji skupimy się jednak na
skutecznym ukończeniu kursu, co okazuje się być największym problemem dla
większości osób Pokażę Ci, dlaczego nie warto się poddawać!
By pomóc Ci cieszyć się efektami ukończenia kursu, stworzyłem krótką, 15-
minutową lekcję, która zawiera kilka cennych wskazówek. Kolejne lekcje będą
już krótsze. Obiecuję.
Sama wiedza, którą Ci przekażę, nie zaprocentuje jednak bez Twojego
zaangażowania, dlatego też poproszę Cię o wykonanie kilku zadań. Jeśli zrobisz
je zgodnie z poleceniami, to gwarantuję Ci , że efekt końcowy będzie znacznie
lepszy. Jeśli jednak nie masz ochoty na ćwiczenia, to od razu zapraszam Cię do
następnej lekcji.
Kilka mocnych powodów, dla których warto szybko pisać
Najważniejsze jest by odpowiedzieć sobie na pytanie „Dlaczego?”
Dlaczego uczę się szybkiego pisania?
Odpowiedź na to pytanie da Ci motywację na długi czas. Wszyscy lubimy
wiedzieć po co coś robimy i po co czemuś poświęcamy czas. Bez tej podstawowej
informacji realizacja większości naszych zamierzeń staje w miejscu już po
krótkim czasie. Dlatego weź kartkę i długopis i odpowiedz sobie na pytanie:
Dlaczego chcę się uczyć?
6
[przewiń w dół, gdy skończysz wypisywać …]
[wypisałeś już z 5 powodów Dlaczego? ]
Rozumiem, że masz już swoją listę. Dodatkowo ze strony piskle.pl mogę
podrzucić Ci kilka mocnych argumentów:
oszczędność czasu – stosując tę metodę piszesz nawet do trzech razy
szybciej w porównaniu do tradycyjnej metody dwupalcowej;
większa wydajność pracy;
odpowiednia higiena pracy – dbasz o swoje zdrowie ponieważ nie
nadwyrężasz stawów, barków oraz dłoni;
większa wygoda w użytkowaniu komputera na co dzień;
umiejętność bezwzrokowego pisania znajduje coraz większe uznanie na
rynku pracy;
możliwość śledzenia aktualnie pisanego tekstu bez konieczności ciągłego
spoglądania na klawiaturę;
7
Grosz do grosza, minuta do minuty...
Poniżej wzór, dzięki któremu dowiesz się, ile czasu oszczędzisz osiągając
poszczególne prędkości pisania. Wykonaj proste działanie:
Obecną prędkość pisania w znakach na minutę pomnóż przez swój średni
czas pisania na dzień, a następnie podziel przez docelowa prędkość pisania.
Od tego wyniku następnie odejmij swój średni czas pisania dziennie.
Jeśli masz z tym problem, to stworzyliśmy dla Ciebie specjalny kalkulator, który
jest tutaj.
Jeśli nie znasz swojej obecnej prędkości pisania to możesz to sprawdzić na teście
w piskle.pl.
Obliczona wartość to czas, który możesz codziennie oszczędzić.
Atrakcyjna wizja, prawda? Warto to sobie przypominać w momentach
zwątpienia:)
Robię to, bo... wyznacz cel
Kolejnym krokiem po odpowiedzi na pytanie „Dlaczego?” jest wyznaczenie sobie
celu. Zastanów się, w jakim czasie chcesz osiągnąć konkretny poziom szybkości i
poprawności.
Chcesz przyśpieszyć ze 120 znaków/minutę? Piszesz dwoma palcami?
Potrzebujesz około 2 tygodni codziennych ćwiczeń, a opanujesz podstawy
bezwzrokowego pisania. Jeżeli chcesz przyspieszyć do 300 znaków/minutę,
potrzebujesz około 30 dni codziennych ćwiczeń.
Pamiętaj - to jest w zasięgu Twojej ręki. Sam to osiągnąłem, więc wiem o czym
mówię ;) Bardzo ważne jest precyzyjne określenie swojego celu.
Na przykład:
Do 20 maja 2011 będę pisał z prędkością 300znaków/ minutę z
dokładnością 98%.
(98% to takie minimum).
W początkowej fazie trudno zmierzyć postępy, dlatego warto napisać podobne
zdanie, ale z określeniem czasu poświęconego na codziennie ćwiczenia. To
zdecydowanie lepszy cel, ponieważ jest bardziej mierzalny.
8
Na przykład:
Do 10 maja 2011 będę ćwiczył szybkie pisanie przynajmniej 20 minut
dziennie.
Oba te zdania warto napisać na kartce, na której będziesz notował swoje
codzienne postępy. Po co? Zapisanie swoich oczekiwań (konkretnej daty,
docelowej szybkości i dokładności) uporządkuje Twoją drogę do celu. Co raz
lepsze rezultaty to także najlepsza motywacja do dalszej pracy, dlatego warto je
wizualizować.
Przygotowałem dla Ciebie specjalną formatkę, w której codziennie zapisuj swoje
wyniki. Formatkę znajdziesz tutaj.
Cele wytyczone? Zapisz je. Obok zapisz początkowy wynik, dzięki czemu łatwo
będzie porównywać go z Twoją obecną prędkością. Dla przypieczętowania
obietnicy podpisz formularz. Następnie powieś go w widocznym miejscu albo
trzymaj go przy sobie w trakcie ćwiczeń.
Przed codziennym rozpoczęciem ćwiczeń warto rzucić okiem na nasze
zapiski, aby przez cały czas być skoncentrowanym na wykonaniu planu.
Zapisane cele mają potężną moc. Poprzez ich zapisanie stają się bardziej
namacalne i realne. Często stosuję tę prostą metodę. Jednym z moich
„zapisanych” celów jest między innymi stworzenie tego kursu. Codziennie
wieczorem lub rano notuję swoje wyniki. Przy okazji patrzę wstecz i widzę, ile
pracowałem i ile osiągnąłem. To daje niesamowite poczucie satysfakcji i
motywuje do dalszej pracy.
Kolejną prostą i bardzo niedocenianą metodą jest zwyczajne pochwalenie się
rodzinie i znajomym swoim zamierzeniami. Taka pozytywna presja świetnie
sprawdza się zwłaszcza wtedy, kiedy dopada Cię zwątpienie, co przecież może
zdarzyć się nawet najlepszym.
Jeśli chciałbyś poznać inne techniki motywacyjne - napisz do mnie. Na pewno coś
doradzę.
Bez wymówek - najpierw najważniejsze
Aby ukończyć kurs warto zapoznać się z podstawową zasadą skutecznego
działania: Najpierw najważniejsze. Skoro zacząłeś kurs, to zakładam, że jest
on dla Ciebie ważny. Nabyte umiejętności pozwolą Ci na oszczędzenie czasu już
9
po pierwszym miesiącu, dzięki czemu wygospodarujesz go na inne wartościowe i
ważne rzeczy.
Na początku proponuję Ci wyrobienie sobie jednego, prostego nawyku. Po
włączeniu komputera, ale przed uruchomieniem jakiegokolwiek programu,
załaduj piskle.pl z kursem i zrób 20 minutowe ćwiczenia.
Oczywiście możesz stwierdzić, że masz do zrobienia coś ważniejszego, ale
zastanów się: czy nie jest to tylko wymówka przed zmianą swoich
przyzwyczajeń? Konieczne jest minimum zaangażowania. W przeciwnym
wypadku istnieje niestety duże ryzyko, że nie pociągniesz dalej kursu. W ciągu
dnia może pojawić się tyle ważnych zadań, że czas na ćwiczenia niepostrzeżenie
skurczy się do zera. Czyż nie doświadczyłeś tego już wcześniej?
Jeśli rzeczywiście nie jesteś w stanie poświęcić 20 minut zaraz po włączeniu
komputera, to zacznij od 5 minut, by po tygodniu z łatwością przejść do
10minut, a następnie do kwadransa. Gwarantuję Ci, że po wypróbowaniu tego
sposobu stwierdzisz, że 20 minut poświęconych na ćwiczenia to nie tak dużo.
Indywidualny program ćwiczeń
Dobrą wiadomością jest to, że nie musisz robić wszystkich ćwiczeń, ale tylko
takie, z którymi masz problemy i takie, które będą Ci potrzebne. Przypuśćmy, że
jesteś księgowym i Twoim jedynym zadaniem jest wpisywanie cen produktów do
katalogu. W takim przypadku zacznij od nauki bezwzrokowego pisania cyfr na
klawiaturze alfanumerycznej. Na tym etapie nie potrzebne Ci są literki…
Wierzę, że będziesz wiedział jak dobrać ćwiczenia do swoich potrzeb. Jeśli jednak
miałbyś problem z doborem ćwiczeń, to napisz do mnie. Pomogę Ci.
To już koniec. Uff...
Tak, na dziś już kończę. Jeśli masz jakieś pytania - napisz do mnie.
A teraz oddaje głos Ani…
już od następnej lekcji.
10
– 02 –
Krótko o klawiaturze - przyjaciel czy wróg?
W tej lekcji opowiem Ci o:
- o najpopularniejszym micie o klawiaturze, - krótko o rodzajach klawiatur - jak wybrać klawiaturę do nauki
Decydując się na naukę bezwzrokowego pisania metodą dziesięciu palców, to
klawiatura będzie urządzeniem, które na długo skupi Twoją uwagę.
Paradoksalnie, bo cel kursu jest taki, by na klawiaturę niepotrzebnie nie zerkać.
Warto więc przyjrzeć się jej dobrze teraz i uświadomić sobie jej cechy, wady i
zalety, aby nauka była łatwiejsza i rzeczywiście efektywna.
O micie
W centrum klawiatury znajdują się klawisze z literami alfabetu. To one stanowią
pierwszy cel nauki, choć ostatecznie poznacie klawiaturę jako całość. Układ tych
klawiszy na klawiaturze jest w zasadzie jednakowy, niezależnie od tego z jakiej
klawiatury korzystacie. Popularnym mitem dotyczącym klawiatury jest
przeświadczenie, że układ klawiszy został dobrany do wygody piszącego, aby
łatwiej było odnajdować poszczególne klawisze.
W rzeczywistości układ nie ma nic wspólnego z alfabetem, a pogląd o układzie
dla wygody piszącego upada bardzo szybko - już podczas nauki pisania.
Zazwyczaj pierwszą ofiarą pada mały palec lewej ręki, który, choć najsłabszy,
obsługuje jedną z najpopularniejszych liter w alfabecie czyli „a”. Jednak o historii
powstania najpopularniejszego układu klawiatury kiedy indziej.
Rodzaje klawiatury – do wyboru, do koloru!
Wbrew pozorom klawiatury nie są jednakowe i wybór klawiatury, na której
będziesz się uczył, może Ci pomóc w późniejszej pracy albo utrudnić korzystanie
z nowych umiejętności. Klawiatury w różnych krajach różnią się. W Polsce można
wybierać między klawiaturą programisty – to typowa klawiatura dostępna w
polskich sklepach (określana nazwą QWERTY), albo klawiatury maszynistki,
zawierającej polskie klawisze: ą, ę, ś, ć, ź, ż, ó, ł, ń (zwana QWERTZ, przy użyciu
zwykłej klawiatury i odpowiednich ustawień w systemie komputerowym).
11
Wybierz klawiaturę dostosowaną do Twoich
indywidualnych potrzeb.
Świadomość tego, na jakiej klawiaturze będziemy pracować najczęściej, np. w
pracy, może nam pomóc w wyborze klawiatury, na której mamy się uczyć.
Powyższe różnice mogą być trudne do ominięcia, gdyż obecnie kursy opierają się
na klawiaturze programisty. Jednak warto zwrócić uwagę na inne różnice w
wyglądzie i układzie klawiatur. Dotyczą one przede wszystkim układu pozostałych
klawiszy i funkcjonalności klawiatury.
Ucząc się pisania na klawiaturze, uczymy nasze palce i ręce odpowiedniej pracy –
ruchów, przesuwania się o odpowiednie odległości. Jeśli siądziemy przy innej
klawiaturze – palce odruchowo będą przebywać tą samą drogę, ale będą trafiać
w inne klawisze lub nie trafiać precyzyjnie. Praca rąk nad klawiaturą staje się
odruchowa, podobnie jak przyzwyczajenie do wyłącznika światła na ścianie i
sposobu wyłączania i włączania światła. Jeśli zdarzyło się Ci kiedyś w trakcie
remontu zmienić wyłącznik np. z tradycyjnego na dotykowy, odwrócić przyciski
do góry nogami lub wręcz przesunąć wyłącznik w inne miejsce, to wiesz pewnie,
ile czasu zajmuje przyzwyczajenie się do nowego i wypracowanie nowych
odruchów.
To samo dzieje się, kiedy siadamy do klawiatury, która różni się od tej, na której
pracujemy lub uczymy się. O tym, jak wybierać nową klawiaturę napiszę w
następnej lekcji.
W kolejnych „lekcjach” opiszę jak przygotować biurko i klawiaturę do nauki, co
zrobić z rękami, oraz jak ćwiczyć, aby było to efektywne.
Zdecydowałeś się na naukę pisania na klawiaturze. To dobra decyzja. Jeśli w
niej wytrwasz, czeka Cię nagroda w postaci nowej, cennej umiejętności,
satysfakcji i większej wygody pracy. I tego Ci życzę.
Podsumowując
– Klawiaturę należy dobrać do naszej wygody i komfortu.
– Najlepiej uczyć się na klawiaturze takiej samej, lub jak najbardziej podobnej do
tej, na której będziemy w przyszłości pracować. Jeśli klawiatura do nauki bardzo
różni się od tej do pracy – warto rozważyć zakup klawiatury jak najbardziej
podobnej do tej drugiej.
12
– 03 –
Jak wygodnie przygotować się do nauki? rady praktyczne
W tej lekcji opowiem Ci o:
- biurku, krześle i postawie,
- pracy dłoni,
- pierwszych sygnałach, gdy coś jest nie tak,
- pracy z dokumentami,
- problemach z paznokciami i innymi ozdobami rąk.
Nauka pisania na klawiaturze jest prosta, a może być nawet przyjemnością. Pod
warunkiem, że prawidłowo się do niej przygotujesz i dobrze zorganizujesz swoje
miejsce pracy. Poniższe porady, a także informacje zawarte w kolejnych lekcjach
są wskazówkami, ze stosowania których nikt Cię nie będzie sprawdzał – możesz
je stosować, ale nie musisz. Są to porady sprawdzone, dzięki którym nauka
będzie łatwiejsza, (nie tylko ta pisania). Warto wyrobić prawidłowe nawyki, by
pracowało się lepiej.
Choć komputery w znacznym stopniu ułatwiają pracę i eliminują wiele
uciążliwości pisania na maszynie, to praca przy komputerze zazwyczaj jest
dłuższa, czasem trwa wiele godzin każdego dnia i jest bardziej wymagająca dla
organizmu. Prawidłowe, zdrowe i wygodne korzystanie z klawiatury
komputera wymaga spełnienia tych samych zasad, co praca na
komputerze w ogóle. To znaczy odpowiednie dopasowanie biurka, krzesła i
własnej pozycji.
Wybierz komfortowe biurko
Dobrze, jeśli biurko ma wysuwaną półkę na klawiaturę. Wygodniej pisze się na
klawiaturze, jeśli jest ona niżej, niż blat do pisania odręcznego. Dzięki temu blat
pozostaje wolny dla dokumentów potrzebnych przy pracy. Krzesło powinno być
na takiej wysokości, aby kolana zginały się pod kątem 90 stopni i nogi nie były
uciskane przez brzeg siedziska krzesła. Jeśli pojawia się dyskomfort, warto
rozważyć zakup podpórki pod stopy. To rada szczególnie dla pań noszących w
pracy buty na obcasie. Plecy powinny być proste, odpowiednio podparte, aby
utrzymanie prostej sylwetki było naturalne i nie wymagało wysiłku. Łokcie
powinny zginać się pod kątem prostym.
13
Dobre rady dla Twojej dłoni... od ręki!
Dłonie utrzymuj nad klawiaturą w powietrzu. Sporadycznie, np. podczas
dłuższych przerw w pisaniu, możesz je oprzeć dolną częścią o podpórkę pod
klawiaturą. Podczas pisania, dłoni nie podpieraj. Chociaż wydaje się, że
trzymanie dłoni nad klawiaturą w powietrzu będzie męczące, warto pamiętać, że i
tak dłonie będą cały czas pracować. Natomiast podpieranie dłoni o blat przed
klawiaturą wymaga silniejszego odgięcia nadgarstków. A taka pozycja szybko
prowadzi do skurczów nie tylko mięśni dłoni i przedramienia, ale może objawiać
się przeciążeniem i bólem różnych mięśni przedramienia, ramienia, barku a
nawet pleców. Dyskomfort? Siedź prosto!
Jeśli podczas pracy szybko odczuwasz dyskomfort, pogorszenie samopoczucia, to
znaczy że przyjąłeś złą pozycję przy biurku. Dobra pozycja to taka, której
utrzymane nie wymaga od nas wysiłku i która nie skutkuje dolegliwościami
bólowymi, drętwieniem, uciskiem jakichkolwiek partii ciała. Sygnałem
alarmowych powinno być już wiercenie się na krześle – to często pierwszy
objaw, jeszcze przed uświadomieniem sobie bólu czy dyskomfortu.
Pracuj z głową
Pisanie metodą bezwzrokową to unikanie patrzenia na klawiaturę – wzrok
powinien być skupiony na przepisywanym tekście, (dozwolone jest tu zerkanie na
monitor, ale w taki sposób, aby nie zakłóciło to ciągłości odczytywanego tekstu)
albo skupiony na monitorze, jeśli tworzymy teksty z głowy lub pracujemy na
tekstach wyświetlanych na monitorze.
Jeśli korzystasz z materiałów papierowych warto położyć je tak, aby nie leżały
płasko na biurko. Dlaczego? Będziesz odruchowo pochylać się nad tekstem
psując sobie pozycję pracy. Dokument unieś w swoją stronę. Można do tego celu
wykorzystać specjalne podpórki na dokumenty, lub położyć je np. na teczce,
ułożonej pod kątem 30-60 stopni, podpartej np. o stos innych dokumentów,
pudełko śniadaniowe, pojemnik na artykuły biurowe itp.
Klawiatura a kosmetyka? Czas na paznokcie
Należy także zadbać o dłonie. Ważne, aby zapewnić sobie wygodę ruchu palców i
odpowiednie czucie opuszków. Dłonie powinny być zadbane, o krótko obciętych
paznokciach. Krótko – to znaczy? Tyle, aby można było swobodnie dotykać
opuszkami palców powierzchni klawiszy, a paznokcie nie zahaczały przy
przechodzeniu na dalsze i bliższe klawisze, więc jest to sprawa indywidualna.
Oczywiście z długimi paznokciami też można pracować, ale może to utrudnić
14
naukę, a w przypadku uderzania w klawisze paznokciami – powodować ból w ich
podstawie, a nawet zmiany w budowie paznokcia. Nie polecam tego, szczególnie
podczas nauki.
Ozdoby? Mogą utrudniać sprawną pracę dłońmi. Ciężką biżuterię, plastry
oklejające opuszki palca lub stawy, zwisające elementy bransoletek, wyraźnie
ciężki zegarek lepiej zdjąć na czas pisania na klawiaturze. Dłonie nie będą się
tak męczyć.
Podsumowując
– Pozycja przy biurku powinna być wygodna i komfortowa, a przede wszystkim
bezpieczna i zdrowa dla naszego organizmu – wtedy będziemy mogli popracować
dłużej bez konsekwencji dla naszego samopoczucia.
– Odpowiednie zorganizowanie biurka może nam pomóc w nauce, a odpowiednie
przygotowanie rąk do pracy pozwoli uniknąć połamanych paznokci i bólu.
Więcej o prawidłowej pozycji przy klawiaturze możesz znaleźć w kursie online:
O doborze biurka
O prawidłowym trzymaniu rąk
a także dużo więcej w kursie online piskle.pl -> podstawy teoretyczne ->
prawidłowa pozycja przy komputerze
15
– 04 –
Ręce na start, czyli jak ułożyć dłonie?
W tej lekcji opowiemy Ci o:
- prawidłowym trzymaniu rąk na klawiaturze,
- pozycji palców na klawiaturze,
- pracy kciuka,
- ćwiczeniach rozluźniających,
Każdy kurs pisania na klawiaturze zaczyna się od nauki obsługiwania
poszczególnych klawiszy. I nieodmiennie jest to środkowy rząd zawierający litery
ASDF oraz JKL i znak ;.
Który palec obsługuje który znak? – informacje znajdziesz w kursie. Ja podam
jedynie garść praktycznych porad.
Trzymaj ręce przy..kładnie!
Ważne, aby spoczywały swobodnie na swoich miejscach, bez silnego uginania lub
naciągania.
Maczaj palce w klawiszach
Pozycja palców pewnie jest Ci już znana. Ważne, aby spoczywały swobodnie na
swoich miejscach, bez silnego uginania lub naciągania. Powinny delikatnie
dotykać opuszkami palców powierzchni „swoich” klawiszy. Jeśli oprzesz delikatne
palce na klawiszach, spróbuj wyczuć drobną nierówność pod palcami
wskazującymi – to klawisze F oraz J. Na klawiaturach oznaczane są wypukłą
kropką lub kreseczką, aby bez patrzenia na klawiaturę można je było odnaleźć
palcami. Jeśli odnajdziesz te dwa klawisze, reszta palców ułoży się sama. Jeśli
nie układają się – nie martw się, to przyjdzie z czasem.
Ruszaj kciukiem!
Kciuki obsługują klawisz spacji. Na razie tylko ten. Kursy nauki zazwyczaj
pomijają spację - pamiętaj, że spację zawsze wciskamy kciukiem
przeciwnej ręki, tzn. jeśli ostatni znak przed spacją wcisnęliśmy palcem lewej
16
ręki – spację wciskamy kciukiem prawej. Jeśli ostatni znak wymagał użycia palca
prawej ręki, spację obsługuje lewy kciuk.
Wskazówka praktyczna – kciuk nie powinien ani chować się pod dłoń, ani być
bardzo wysunięty – powinien być ułożony swobodnie. Jeśli przy tym będziesz
pamiętał, by wciskać spację naciskając ją w miarę blisko środka, a nie po
bokach, masz szansę uniknąć problemów z przesiadaniem się na klawiaturę o
węższej spacji.
Gimnastyka dla rześkich rąk, dłoni i palców
Jeśli zaczniesz ćwiczyć pisanie na klawiaturze, a wcześniej nie pisałeś dużo,
szybko odczujesz męczenie rąk, dłoni i palców. To normalne. Jeśli będziesz
stosował się do zaleceń dotyczących odpowiedniej pozycji, to zmęczenie będzie
mniejsze i organizm łatwiej przystosuje się do tych pozycji. Warto jednak, jeśli
pojawi się taki problem – wykonać kilka ćwiczeń. Proponuję rozpocząć od palców
i dłoni, poprzez nadgarstek, łokieć i bark, po czym powrotem wrócić do dłoni i
palców.
Ćwiczenia na bark: zrób ramionami kółka w przód i w tył, mając opuszczone
ręce. Unieś ręce do góry, opuść. Unieś ramiona i opuść. Podnieś ręce do poziomu
z przodu, przenieś do tyłu i z powrotem do przodu.
Ćwiczenia na łokcie: zegnij ręce w łokciach maksymalnie jak możesz, po 2 , 3
sekundach wyprostuj również najmocniej jak się da, napinając rękę w łokciu.
Pozwól rękom swobodnie opaść wzdłuż ciała i spróbuj nimi potrząsnąć, jakbyś
wyobrażał sobie, że nie ma w nich kości.
Ćwiczenia na nadgarstek: odginaj dłoń w górę, a po chwili w dół – na zmianę
przynajmniej kilka razy, tak by na zmianę pracowały mięśnie na górze oraz na
dole przedramienia. Pokręć kółka dłonią tak, aby pracował nadgarstek. Na koniec
rozluźnij ręce i strzepnij je kilkakrotnie, jakbyś próbował otrzepać je z wody.
Ćwiczenia na palce: napnij dłoń tak, aby rozprostować wszystkie palce – nie
próbuj ich utrzymywać razem – naturalnie się rozsuną. Zwiń dłoń w pięść i
ściśnij. Możesz powtórzyć obydwie pozycje kilka razy na zmianę. Wyprostuj palce
złączone razem. Odsuń palec wskazujący, po czym pojedynczo dokładaj do niego
kolejne palce – środkowy, serdeczny i mały. Ponownie otwórz dłoń i wyprostuj
palce, po czym spróbuj je zgiąć tylko w ostatnim stawie. Wyprostuj, spróbuj
zgiąć w drugim stawie. Wyprostuj, zegnij palce tak, aby były całe wyprostowane i
prostopadłe do reszty dłoni.
Pamiętaj, że to tylko przykłady ćwiczeń, możesz je wykonywać, ale nie musisz.
Może znasz inne, które też ci pomagają. Ćwiczenia możesz wykonywać przed
17
pisaniem na klawiaturze, albo w dowolnym momencie, kiedy wyda Ci się to
potrzebne. Pamiętaj jednak, że te ćwiczenia mają rozluźnić stawy i mięśnie
– więc powinny trwać krótko. Zbyt długie ćwiczenia zmęczą dłonie, a przecież
nie o to chodzi.
Więcej informacji znajdziesz na piskle.pl w lekcji ćwiczenia usprawniające pracę
dłoni i palców
Podsumowując
– Prawidłowo trzymaj ręce nad klawiaturą. Dla wszystkich początkujących to
trudne, ale dobry nawyk szybko się opłaca. A podpieranie dłoni nie tylko będzie
dłużej powodowało dyskomfort, ale nie pozwoli osiągnąć optymalnego tempa
pisania.
– Palce powinny znać swoje miejsce i znajdować się albo tuż nad „swoimi”
klawiszami, albo nawet lekko ich dotykać. Prawidłowy układ można odnaleźć
dzięki oznaczeniu klawiszy J i F.
– Spacji używamy na krzyż – zawsze uderzamy ją kciukiem drugiej ręki, wobec
ręki która wbiła ostatni przed spacją znak
– Jeśli odczuwasz dyskomfort, poćwicz palce, dłonie, nadgarstki, a jeśli trzeba to
także resztę ręki aż do barku. Wybierz ćwiczenia które przynoszą ci ulgę.
18
– 05 –
Kto lub co jest wrogiem publicznym? Czyli co nieco o podglądactwie.
W tej lekcji opowiem Ci o:
- wrogu publicznym numer 1, czyli zerkaniu,
- walce z wrogiem,
- wrogu publicznym numer 2, czyli szybkości.
Opanowanie zasad techniki bezwzrokowej i pisanie wszystkimi palcami to Twoje
cele kursu. Efektywny sposób pisania, którego chcesz się właśnie nauczyć,
zwany jest też metodą dziesięciopalcową.
Największym wrogiem w osiąganiu efektywności jest... nawyk zerkania na
klawiaturę podczas pisania!
Wróg publiczny w akcji
Konsekwencje zerkania na klawiaturę to dwa problemy:
1. Ciągłe zerkanie i wyszukiwanie klawiszy bardzo spowalnia –
poszukiwanie klawiszy powoduje niepotrzebne przerwy między kolejnymi
wpisywanymi znakami. Także później nawyk zerkania na klawiaturę
pozostaje, odruch ten nie mija z czasem, trzeba świadomie się go wyzbyć.
2. Zamiast skupiać się na kolejnym znaku do wpisania, skupiamy się na
każdym kolejnym uderzanym klawiszu. To tak, jakbyście czytając,
próbowali skupiać się na każdej literze w czytanym tekście…To da się
zrobić. Ale trudno przy tym skupić się na treści. A brak skupienia to błędy,
pomyłki, rozproszenie myśli, trudności w budowaniu zdań i wiele innych.
Technika „wzrokowa”, a właściwie „zerkania” przynosi same straty –
spowolnienie pracy, błędy i konieczność poprawek.
Jak zwalczyć wroga publicznego numer 1?
Pozbycie się tego złego nawyku nie jest trudne. W zasadzie chodzi tylko o dwie
sprawy:
1. Zapamiętanie gdzie leżą poszczególne klawisze.
19
2. Wyrobienie sobie nawyku w palcach – nawyku sięgania do konkretnych
klawiszy na odpowiednią odległość, aby osiągnąć zamierzony efekt.
Trzeba zapamiętać ok. 50 klawiszy. Wyćwiczenie palców to tylko kwestia czasu i
praktyki. Każdy z nas wiele czynności wykonuje odruchowo – zapalamy światło,
chwytamy klamkę, otwieramy szafkę, ocieramy łzę. Nie zastanawiamy się, gdzie
powinna powędrować dłoń, jak daleko – w końcu to gesty, które robiliśmy już
tyle razy…
Sposoby na wroga publicznego...
Trening czyni mistrza – ten frazes nadal jest prawdziwy. Jednak, aby pomóc
sobie warto zastosować prostą sztuczkę – przykryj klawiaturę i dłonie na czas
nauki. Ważne, aby bez problemu operować palcami na klawiaturze – odpada
zatem przykrycie rąk np. bawełnianą koszulką, bo jest za miękka i będzie Ci
przeszkadzać. Sposobów jest wiele, ale podam dwa przykłady, które można
zaaranżować niskim kosztem.
Proponuję dwa warianty:
Jeśli klawiatura znajduje się na półce wysuwanej spod blatu biurka,
można do brzegu blatu przykleić taśmą klejącą kartkę papieru tak, aby
wystawała poza blat i przykrywała klawiaturę. Schowanie półki z klawiaturą pod
blat, ogranicza miejsce na dłonie, utrudnia ruchy i pogarsza postawę.
Jeśli klawiaturę masz na blacie biurka, to do zamocowania kartki wykorzystaj
stos książek. Ustawiaj klawiaturę w wygodnej pozycji, za klawiaturą ustaw wieżę
z książek, a wysokość dopasowuj metodą prób i błędów, do swojej wygody. Pod
brzeg ostatniej książki wsuń kartkę w taki sposób, aby większość kartki opadała
swobodnie nad klawiaturą i ją przykrywała.
Jeśli miałbyś wątpliwości – w obydwu przypadkach ręce wkładamy POD papier,
tak że nie widzimy ani klawiatury, ani palców;) Ukrywanie klawiatury stosuje się
tak długo, aż wyeliminujesz odruch zerkania na ręce. Gdy zauważysz, że odruch
zniknął – można usunąć barierę. Może się zdarzyć, że zauważysz nawrót tego
złego nawyku – wtedy warto osłonkę klawiatury przywrócić.
Szybkość czy bezbłędność - oto jest pytanie...
20
Podczas treningów od początku zwróć uwagę na problem szybkości i
bezbłędności pisania. Większość osób stawia sobie za cel pisać szybko. I
dobrze. Ale pamiętaj, że głównym celem kursu jest najpierw zaznajomienie
się z klawiaturą, a dopiero potem ćwiczenie szybkości. Osoby które od
początku stawiają na szybkość, zwracają większą uwagę na tempo wpisywanych
znaków, a mniejszą na ich poprawność.
Tymczasem wyćwiczenie odpowiedniego tempa dla osoby, która bezbłędnie wbija
klawisze jest tylko kwestią czasu, często nie wymaga nawet specjalnych
treningów, bo tempo zwiększa się podczas codziennej pracy. Natomiast
pozbycie się błędnych nawyków, jeśli są już utrwalone, jest szczególnie
trudne u osób, które piszą szybko.
Dlatego początkowo należy skupić się na opanowaniu wszystkich potrzebnych
znaków klawiatury. Jeśli zdarzają się błędy – nie martw się. Lepiej zwolnić
tempo, by błędy skutecznie wyeliminować. Poprawianie błędów w tekście
zabiera zazwyczaj więcej czasu - nie zaoszczędzisz ani minuty na szybkim,
ale nieuważnym pisaniu.
Podsumowując
- Celem nauki jest pisanie wszystkimi palcami, bez zerkania na klawiaturę.
- Podczas nauki dobrze jest przykryć klawiaturę, aby pozbyć się nawyku
zerkania.
- Czas nauki to czas na wyćwiczenie poprawności i skuteczności pisania. Poprawa
tempa to zadanie na resztę życia :)
21
– 06 –
Duże litery? Mały problem.
W tej lekcji opowiem Ci o:
- klawiszu SHIFT,
- klawiszu ALT,
- klawiszu CAPSLOCK.
Nauka pisania wielkich liter wymaga użycia dwóch klawiszy. Podobnie
wpisywanie polskich znaków. Nauka pisania wymaga w tym momencie innego
podejścia.
Aby uzyskać wielkie litery, należy wcisnąć klawisz SHIFT i trzymając go wciśnięty
– klepnąć klawisz z odpowiednią literą. O klawiszu CAPS LOCK, napiszę za chwilę.
Polskie litery wyposażonych w znaki diakrytyczne – kreski, ogonki, kropki, jak
np. ą, ó, ż wymagają, aby w analogiczny sposób przytrzymać klawisz ALT.
Jeśli nauczysz się prawidłowo stosować SHIFT i ALT, napisanie: Świdnica,
Żywiec, Łódź, czy Ćmielów nie tylko nie sprawi Ci kłopotu, ale nawet nie
spowolnią tempa pisania. Więc po kolei zasady.
Kłopot z SHIFT
1. Na klawiaturze znajdują się dwa klawisze SHIFT – po prawej i po lewej
stronie. Do ich wciśnięcia używaj odpowiednio małego palca prawej ręki i
małego palca lewej ręki.
2. Zawsze najpierw wciskasz klawisz SHIFT do oporu i przytrzymujesz, potem
potrzebny znak – krótko, na koniec puszczasz SHIFT, (chyba że musisz
wpisać kolejny znak wielką literą). Jeśli wpisujesz więcej niż jedną wielką
literę, np. w skrócie PKO, PKP, SHIFT wciskaj przed pierwszym znakiem, a
puszczaj po wpisaniu ostatniego.
3. Obydwa klawisze SHIFT działają identycznie, więc nie ma znaczenia,
którego użyjesz, jeśli chodzi o efekt w tekście. Sprawność pisania będzie
lepsza, jeśli nauczysz się używać ich naprzemiennie względem
wpisywanej litery: jeśli litera, którą mamy wpisać z użyciem SHIFT
wymaga użycia lewej ręki, np. ż ź ć ś ą ę, to SHIFT wciskaj prawą ręką.
Jeżeli wpisujesz znak prawą ręką, np. ó ł ń, to SHIFT wciskaj lewą ręką.
22
Kłopot z ALT
1. Na klawiaturze znajdują się dwa klawisze ALT, ale standardowo tylko
prawy służy do tworzenia typowo polskich liter. Do drugiego
zazwyczaj przypisywane są inne funkcje, ale to nie znaczy, ze tak jest
zawsze. Jednak w najpopularniejszych programach tekstowych w systemie
Windows i platformach UNIX-owych zachowana jest ta zasada.
2. Do wciśnięcia klawisza ALT używaj kciuka lub palca wskazującego prawej
ręki. Jednak pamiętaj – jeśli zdecydujesz się na kciuk, to ucz się używać
kciuka i używaj go na stałe, podobnie jeśli zdecydujesz się na palec
wskazujący. Nie zaleca się używania tych palców zamiennie.
Wybór ten zależy jedynie od wygody, chyba że oprócz pisania po polsku,
tworzymy pisma w innym języku. Jeśli zdecydujesz się na palec
wskazujący, nie będziesz mógł wcisnąć klawiszy j, u oraz m, gdyż są one
przez ten palec obsługiwane. W języku polskim nie tworzą one żadnych
liter ze znakami diakrytycznymi, jednak w innych językach mogą one
tworzyć nowe litery, dlatego jeśli to możliwe – warto przemyśleć sprawę
już na etapie nauki.
Polecałabym jednak używanie kciuka, gdyż wtedy nie tylko nie musisz
się martwić dokumentacją obcojęzyczną, ale będzie to zdecydowanie
wygodniejsze zarówno w przypadku klawiatury z szeroką spacją, jak i przy
częstych zmianach klawiatur czy korzystaniu z różnych zestawów
komputerowych. Jeśli używa się programu wykorzystującego obydwa ALT,
lepiej wprowadzić zasadę naprzemienności, podobnie jak przy używaniu
SHIFT
3. Zawsze najpierw wciskasz klawisz ALT do oporu i przytrzymujesz, potem
potrzebny znak – krótko, na koniec puszczasz ALT, (chyba że musisz
wpisać kolejny znak z ALT-em). Jeśli wpisujesz więcej niż jedną polską
literę, np. w słowach: słów, żółty, róża wciskasz ALT przed pierwszym
znakiem, a puszczasz po wpisaniu ostatniego.
Jeśli klawisza ALT musisz użyć razem z klawiszem SHIFT, to wszystkie
powyższe zasady pozostają aktualne – najpierw wciskasz te dwa klawisze
(między nimi kolejność nie ma znaczenia, można jednocześnie), a na
końcu klawisz z odpowiednią literą – krótko. Puszczanie klawiszy SHIFT i
ALT może odbyć się w dowolnej kolejności, także jednocześnie.
23
Kłopot z CAPS LOCK
Klawisz CAPS LOCK daje ten sam efekt, co klawisz SHIFT, ale jego wciśnięcie
powoduje zmianę trybu wpisywania na wielkie litery, czyli bez przytrzymywania
żadnego klawisza – wszystkie litery będą wielkie.
Może kusić początkujących, by tym klawiszem zastępować klawisz SHIFT i unikać
przytrzymywania i wciskania podwójnych klawiszy, ale warto sobie uświadomić,
że wyłączenia trybu wielkich liter wymaga ponownego wciśnięcia klawisza CAPS
LOCK (albo SHIFT – w zależności od ustawień komputera), co sprawia, że
wpisanie tego samego znaku wymaga nie dwóch uderzeń w klawisze, a trzech.
Z tego trybu korzysta się, gdy do wpisania jest więcej znaków wielkimi literami,
np. tytuły czy wyróżnienia w tekście. Wpisywanie skrótów należy rozważyć
osobno, bo seria skrótów, wymienianych jednym ciągiem np.: PKP, PKS, KZK
GOP może być wygodniejsza z użyciem CAPS LOCK, ale już np. skrót WPKiW,
wymagający użycia w środku małej litery niekoniecznie.
Podsumowując
- Jeśli do uzyskania pożądanego znaku konieczne jest wciśnięcie dwóch lub
więcej klawiszy, to najpierw wciska się klawisze SHIFT i ALT, które przytrzymuje
się, a następnie krótko klawisz z potrzebną literą.
- Jeśli to możliwe, to SHIFT i ALT używa się naprzemiennie w stosunku do
klawisza z literą.
- CAPS LOCK powinien być wykorzystywany rozważnie, tylko wtedy, gdy
ewidentnie skorzystamy na ilości używanych klawiszy w stosunku do użycia
klawisza SHIFT, zazwyczaj do wpisywania wielkimi literami całych zwrotów, zdań
czy tytułów.
24
– 07 –
O klawiaturowym feudalizmie, czyli … każdy palec ma swój podwładny klawisz.
W tej lekcji opowiem Ci o:
- o rozkładzie klawiszy na klawiatury,
- zmienianiu przydziałów palców.
Typowa klawiatura zawiera: 26 znaków z literami, 10 znaków z cyframi, 10
znaków z najczęściej wykorzystywanymi znakami takimi jak np.: -];/?. Aby
sprawnie pisać wykorzystuje się także klawisze ALT, SHIFT, CASPS LOCK,
BACKSPACE, ENTER, TAB, a do obsługi programu tekstów także CTRL i 12
klawiszy przeznaczonych do zadań specjalnych oznaczonych od F1 do F12.
A palców jest tylko 10. Jeśli wydaje Ci się, że to za mało, to przypomnij sobie,
że jeszcze niedawno pisałeś używając 2… Jeśli dwa wystarczą do pisania, to 10
wystarczy do pisania efektywnego.
Bo do tanga trzeba dwojga, a nawet więcej czyli... przydział palców do klawiszy
Typowy przydział palców do klawiszy – podawany w każdym kursie – uwzględnia
wszystkie 10 palców. Nie znaczy to, że istnieją jakieś demokratyczne reguły
wśród palców - jedne są bardziej obciążone, drugie mniej. Wskazujące obsługują
mniej więcej dwa razy więcej niż pozostałe, kciuki tylko spacje, (choć to
najczęściej używany klawisz), małe palce lewej ręki mniej niż te prawej.
Za tym tradycyjnym układem przemawia doświadczenie niezliczonych rzeszy
maszynistek, sekretarek i użytkowników maszyn do pisania i komputerowych
klawiatur,. Choć pamiętać trzeba, że układ ten jest wskazówką, podpowiedzią, a
nie żelazną regułą.
Oznacza to, że dozwolone jest użycie innych palców niż wskazane w kursie, jeśli
będzie to wygodniejsze i bardziej efektywne. Przykładem tego może być
opisywane wcześniej obsługiwanie klawisza ALT, które wynika przede wszystkim
ze zmian w samej klawiaturze – dopasowujących do wymagań komputera. Można
szablon zmienić - dlaczego nie? W końcu nikt nie będzie Cię rozliczał w pracy za
to, czy używasz prawidłowych palców, ale czy piszesz sprawnie, szybko,
bezbłędnie.
25
Rewolucje „klawiszowe” - warto czy nie warto?
Jednak choć zmiany są dopuszczalne – nie zachęcam do nich. W nielicznych
przypadkach i tylko dla niektórych osób zmiany takie będą korzystne. Pamiętać
też należy, że jakiekolwiek zmiany byłyby wprowadzane, nie można łamać
podstawowej zasady – na klawiaturze piszemy 10-ma palcami. Nie możesz
wyeliminować któregoś palca, bo łatwo się męczy. Całkowite wyeliminowanie
użycia któregoś palca to sytuacje ekstremalne, takie jak całkowity brak palca lub
jego części a także jego niesprawność.
Muszę także zwrócić uwagę na fakt, że choć palce poruszają się o kilka
centymetrów w górę i w dół nad klawiszami (a także często na boki), to
powinny zawsze wracać „na swoje miejsce”. Pozycja wyjściowa rąk i palców
nie jest tylko układem przyjmowanym na rozpoczęcie korzystania z klawiatury.
Powinna być przyjmowana po każdym uderzeniu klawisza.
Nie jest to trudne, ale początkowo należy się skupić na pamiętaniu o
prawidłowym układzie nad klawiaturą. Wyćwiczenie właściwych nawyków
szybko zaprocentuje - jeśli palce będą zawsze w tym samym miejscu, to
sięgnięcie do jakiegokolwiek klawisza będzie szybsze, bo:
- droga palca nad klawiszami będzie krótsza, ale także dokładność uderzeń
będzie większa,
- do każdego znaku palec zawsze będzie wykonywał tą samą drogę – początek i
koniec ruchu zawsze w tych samych miejscach.
Efekt? Wyeliminowanie pewnej liczby błędów, które wynikają z niedokładnego
uderzania w klawisze.
Podsumowując
- Schemat przynależności klawiszy do poszczególnych palców jest sugestią, a nie
regułą bez wyjątków, ale jest rozsądnie opracowany i wykorzystywany
efektywnie przez pokolenia użytkowników, dlatego choć zmiany w schemacie są
dozwolone, a czasami konieczne, powinny być dokonywane z rozwagą i w
sytuacjach faktycznej konieczności
- Pozycja wyjściowa palców i dłoni powinna być przyjmowana cały czas w trakcie
pisania, po każdym uderzeniu w klawisze, dzięki temu unikasz popełniania
niektórych błędów i poprawiasz sprawność i efektywność pisania.
26
– 08 –
Dlaczego nie musisz uczyć się na błędach?
W tej lekcji opowiem Ci o:
- tekstach do nauki,
- literówkach i co wtedy,
- priorytecie bezbłędności pisania,
- wymaganej ilości ćwiczeń.
Pisanie na klawiaturze to technika, która wymaga wielu ćwiczeń, ale w której
każdy może dojść do mistrzostwa. Nie potrzeba do tego talentu ani dodatkowych
umiejętności, jak np. do gry na skrzypcach.
Choć obserwując mistrzów klawiatury, którzy pisząc bez popełniania błędów,
osiągają prędkości nawet powyżej 500, 800 czy 1000 znaków na minutę może
wydawać się, że to wirtuozeria wymagająca talentu albo magii. Tak naprawdę
potrzeba do tego ćwiczeń i skupienia. Tylko tyle. Albo aż tyle, bo jednak
ćwiczyć trzeba, a im więcej, tym szybciej widać efekty.
Jeśli chodzi o ćwiczenia w pisaniu, to praktycznie każde są efektywne, jeśli
pamiętamy o kilku zasadach.
Ćwicz z przyjemnością na odpowiednich tekstach
Każdy tekst nadaje się do ćwiczeń. Jedyny warunek, który tekst musi spełniać, to
dopasowanie tekstu do zakresu poznanych lub poznawanych klawiszy,
ale to też tylko na etapie nauki. Początkowo korzysta się z tekstów specjalnie
przeznaczonych do nauki, gdyż wykorzystują one tylko ograniczoną, określoną
pulę klawiszy – liter.
Po opanowaniu pełnego zestawu liter można ćwiczyć na tekstach popularnych,
jeśli tylko nie zawierają np. cyfr lub nawiasów. Po opanowaniu górnego rzędu
praktycznie nie ma ograniczeń. Teksty do ćwiczeń zawarte są w kursach, ale
można też znaleźć gotowe w Internecie lub skorzystać z książek do nauki pisania
lub starych podręczników do techniki biurowej. Potem można wybierać spośród
wierszy, powieści czy artykułów w gazetach. Jak tylko fantazja podpowiada.
27
Literówki? I z nimi sobie poradzisz!
Jeśli popełniasz w tekście dużo literówek, to najprawdopodobniej ćwiczysz na
tekście, który znasz. Zorientuj się, że nagle zaczynasz wypisywać wyrazy czy
zdania z pamięci, a to nie jest dobre przy nauce bezbłędnego pisania. Praca z
losowym układem znaków bez żadnej treści to dobra i ciekawa metoda. Na czym
ona polega? Przepisujesz teksty o treści totalnie niezrozumiałej lub zbyt trudnej,
tzn. - wystukujesz na klawiaturze tekst w obcym lub branżowym języku. To
działa!
Nauka ma na celu wyuczenie odpowiednio szybkiego i bezbłędnego wpisywania
znaków na klawiaturze, a nie czytania ze zrozumieniem. Teksty przepisujemy
litera po literze. Dobrze, jeśli kolejne litery następują po sobie jak najszybciej.
Pamiętaj, że efektem na być tekst bez błędów – jeśli chcesz się zapoznać z
treścią tekstu, to możesz go przeczytać w spokoju, bez dźwięku klawiszy:)Nudny
tekst? I na to jest sposób!
Jeśli teksty na skutek wielokrotnego wykorzystywania stają się nudne i zniechęca
to Was do ćwiczeń, spróbujcie przepisywać teksty od końca – litera po literze, ale
od ostatniej do pierwszej
Szlifuj bezbłędność do perfekcji
Podczas ćwiczeń priorytetem powinno być uzyskanie jak najlepszych wyników
bezbłędności pisania. Zawsze warto pamiętać, że tempo pisania przychodzi z
czasem, ale wyeliminowanie utrwalonych błędów jest bardzo trudne i
czasochłonne.
Ile i kiedy ćwiczyć?
Im częściej wykonuje się ćwiczenia, tym lepszy efekt. Codzienne ćwiczenia po 20
minut dają lepszy efekt, niż 2 razy w tygodniu po godzinie, choć czas włożony w
naukę jest taki sam. Z drugiej strony codzienne ćwiczenia po 45 minut dadzą
szybciej efekt, niż codzienne po 20 minut. Należy jednak we wszystkim zachować
umiar.
Ćwiczenia powinny być wykonywane, kiedy jesteśmy wypoczęci, a przynajmniej
nie zmęczeni, kiedy możemy się skupić na wykonywanym zadaniu. Lepiej ćwiczyć
co drugi dzień w dobrej kondycji, niż codziennie przy zmęczeniu. Najlepiej
ćwiczyć regularnie – systematyczności nic nie zastąpi. Jeśli bez praktyki
poświęcasz na trening 3 godziny, to zamiast efektywności uzyskasz jedynie
zmęczenie, ból rąk i palców, zniechęcenie.
28
Zamiast podsumowania
Jeśli nudzą Cię zestawy używane w trakcie nauki, nie opanowałeś jeszcze całego
zestawu liter, a chciałbyś poćwiczyć na innym tekście, wyszukaj „Mankografy” .
To zbiór tekstów autorstwa Barańczaka -teksty w formie wierszy. Napisane
żartobliwie, wykorzystują tylko część znaków na klawiaturze .Pisanie zaczyna się
od kilku znaków, które stanowią postawę nauki, później poziom trudności się
zwiększa. Całość jest zgodna z zasadami kursu Tymi tekstami trudno się znudzić!
29
– 09 –
Piękne frazy! - wreszcie praca z tekstem z sensem.
W tej lekcji opowiem Ci o:
- używaniu enter'a,
- używaniu spacji,
- automatycznym poprawianiu błędów,
- odpowiednim czasie na formatowanie tekstu.
Prawdziwy tekst, z jakim zmagamy się w codziennej pracy przy komputerze, to
nie zestaw liter i słów, a całe zdania z określonym sensem, akapity i określone
funkcje edytora tekstu.
W porównaniu do pisania na maszynie, to pisanie w edytorze tekstu wiele działań
mamy ułatwione. Praca może być znacznie szybsza i bardziej efektywna, jeśli
będziemy sobie zdawali z tego sprawę i wykorzystywali te ułatwienia wtedy,
kiedy trzeba.
Enter jak wygodny fotel
Przede wszystkim w edytorze tekstu nie musimy martwić się o koniec linii tekstu
i odpowiednie rozmieszczenie wyrazów – na końcu lub na początku nowego
wiersza. Edytor sam zadba o przeniesienie tekstu, który nie mieści się w wierszu
do nowej linii, w związku z tym z klawisza ENTER należy korzystać tylko wtedy,
kiedy to konieczne, tzn. na końcu akapitu, punktu, gdy jest konieczność przejścia
do nowej linii po zakończeniu pewnej sekcji w tekście. Pilnowanie tego ułatwi
późniejsze formatowanie tekstu.
Między słowami – spacja
Spacja to odstęp między wyrazami i do tego powinna być wykorzystywana.
Zawsze używa się tylko jednej spacji pod rząd. Jeśli potrzeba zwiększyć odstępy
miedzy wyrazami w celu estetycznego rozmieszczenia tekstu w wierszu –
korzysta się z opcji wyjustowania. Jeśli potrzebujemy większej przerwy np. w
celu stworzenia kolumn tekstu – używa się tabulatora.
30
Spacja zawsze następuje po znakach interpunkcyjnych takich jak: kropka,
przecinek, średnik, wykrzyknik, pytajnik. Jednocześnie znaki te stawia się zaraz
po tekście, bez spacji przed nimi.
Edytor – przyjaciel czy wróg?
Edytory tekstu często mają włączone automatyczne poprawianie popularnych
błędów. Jednak podczas nauki, kiedy błędów popełnia się więcej i często są one
nietypowe – warto wyłączyć poprawianie błędów, ponieważ lepiej mieć tekst
z błędem, który łatwo poprawić. Edytor często podkreśla na czerwono wyrazy,
które nie są zgodne z szablonem w słowniku, więc większość błędów jest łatwo
widoczna. Gdy edytor sam poprawi wyraz, nie będzie on zaznaczony, a możliwe
że zupełnie nie będzie na miejscu, nie pasujący do treści tekstu ani do zdania.
Na marginesie – poprawianie błędów warto także wyłączyć jeśli pracujemy z
tekstem o nietypowych słowach, których nie ma w słownikach, nazwiskach.
Warto też wiedzieć, że zazwyczaj kontrola wyrazów nie obejmuje wyrazów i
tekstów wpisanych wielkimi literami.
Edytor myśli za Ciebie – skup się na pisaniu
Edytor zdejmuje z Twojej głowy dużo obowiązków. Nie musisz już planować –
wystarczy automatyczne formatowanie, z którego bez problemu można korzystać
podczas pisania czy po nim, co znacznie ułatwia pracę. Z maszyną do pisania jest
już zdecydowanie gorzej:)
Jedynym zagadnieniem, które powinno przykuwać uwagę piszącego, powinno
być sprawne, bezbłędne wpisanie potrzebnego tekstu.
A skoro nie musisz podczas pisania myśleć o estetyce, formatowaniu,
rozmieszczaniu tekstu, to tym bardziej powinieneś przyłożyć się do efektywnego,
bezbłędnego i w odpowiednim tempie wpisania tekstu.
Podsumowując
- pisząc w edytorze tekstów należy używać klawisza ENTER tylko tam, gdzie to
konieczne, a spacji tylko raz pod rząd.
- spacja zawsze występuje po znakach interpunkcyjnych, a nigdy przed
- automatyczne poprawianie błędów ułatwia pracę, ale nie zawsze warto z niego
korzystać.
31
- automatyzacja pracy i liczne funkcje pomagają w pracy z tekstem, ale
bezbłędne i szybkie pisanie nadal zależy od naszych umiejętności i wyćwiczenia i
jest nie do zastąpienia przez żadne usprawniające pracę funkcje.
32
– 10 –
Trudny orzech do zgryzienia? Sięganie palcami do cyfr arabskich i rzymskich.
W tej lekcji opowiem Ci o:
- problemach z cyframi arabskimi,
- klawiaturze numerycznej,
- krótko o cyfrach rzymskich,
- podstawowych zasadach pisania cyfr.
Jak dosięgnąć cyfr arabskich?
Cyfry arabskie (tzn. używany u nas system cyfr od 1 do 9 oraz 0) to specyficzne
wyzwanie podczas nauki pisania, przynajmniej jeśli chodzi o fizyczny wysiłek
palców. Wynika to z faktu, że do klawiszy cyfr palce trzeba wyciągnąć najdalej –
większość używanych podczas pisania klawiszy znajduje się albo w głównym
wierszu albo wiersz w górę lub w dół. Rząd cyfr (a także znaków
matematycznych +, -, =, okrągłe nawiasy oraz klawisz BACKSPACE) znajduje się
o dwa wiersze w górę od wiersza bazowego.
Często zły układ rąk, np. opieranie podstawy dłoni przed klawiaturą, układ
palców zbyt wyprostowanych, sztuczny układ dłoni nad klawiaturą czy nadmierne
wygięcie nadgarstków powoduje, że wyciąganie palców do rzędu cyfr staje się
bardzo utrudnione i niewygodne. Często skutkiem jest przesuwanie całej dłoni i
przesunięcie palców znad podstawowych klawiszy w górę. Prawidłowy układ
palców nad klawiaturą ma tutaj szczególne znaczenie.
Co w znaczny sposób ułatwi wygodne sięganie do oddalonego rzędu
klawiszy? Unieś nadgarstki i ułóż dłonie nad klawiaturą tak daleko, aby ugięte
palce opadały prawie pod kątem prostym na klawisze..
W rzędzie tym nie ma znaków, które wymagałyby używania klawisza ALT, ale
każdy poza klawiszem BACKSPACE posiada drugi symbol uzyskiwany z pomocą
klawisza SHIFT. Odległość, na jaką trzeba wyciągnąć palce, aby uderzyć w
klawisz wymaga szczególnie pilnego przestrzegania zasady używania obydwu rąk
–jedną ręką klawisz SHIFT, a drugą ręką odpowiedni klawisz.
33
Klawiatura numeryczna prawie jak kalkulator
Warto też tutaj zauważyć, że klawiatury komputera posiadają klawiaturę
numeryczną, której nie było w klawiaturach maszyn do pisania. Jest ona
wygodna jak kalkulator i przy wpisywaniu dużej ilości cyfr często jest nie tylko
wygodniejsza, ale także umożliwia uzyskanie większej szybkości pisania. Istotny
jest tu też fakt, że znaki matematyczne mają własne klawisze i wywoływane są
bezpośrednio, bez używania klawisza SHIFT (na głównej klawiaturze trzeba w ten
sposób wpisywać znak mnożenia czyli * oraz znak dodawania czyli +).
Klawiaturę numeryczną obsługuje się prawą ręką utrzymując palce na
środkowym rzędzie „4 5 6”. Tak jak na klawiaturze tekstowej dla wygody
oznakowano klawisze F i J, tak na klawiaturze numerycznej oznaczono klawisz 5,
który obsługiwany jest palcem środkowym. Jednak przy wpisywaniu liczb
zawartych w tekście wygodniejsze i szybsze jest używanie rzędu cyfr nad
klawiaturą podstawową niż przenoszenie całej dłoni na klawiaturę numeryczną i
wracanie z powrotem.
I krótko o cyfrach rzymskich
Wpisywanie cyfr rzymskich jest nawet łatwiejsze niż cyfr arabskich. Rzymskie
cyfry składają się z dużych liter I, V, X, L, C, D, M. Wpisanie tych liter wymaga
użycia klawisza SHIFT… i to cała sztuka.
Warto jednak pamiętać o tym, że cyfry arabskie wpisujemy zawsze wielkimi
literami, małymi literami dopuszcza się właściwie tylko numerowanie punktów w
numerowaniu konspektowym (podpunkty w ramach punktów), po wykorzystaniu
typowych sposobów numerowania: 1, 2, 3…, a, b, c…, I, II, III…, A, B, C…
Na koniec jeszcze podpowiedź – ucząc się wpisywać cyfry i liczby warto od razu
nauczyć się 3 podstawowych zasad:
przed i po liczbach powinna znajdować się spacja, wyjątkiem jest sytuacja,
gdy za liczbą znajduje się znak interpunkcyjny, np. spacja lub kropka, albo
specjalny symbol: %, $,
liczby stosowane jako liczebniki, np. pierwszy, trzydziesty oznacza się
kropką postawioną zaraz za liczbą: „1.” „30.”,
jeśli za liczbami wstawiamy jednostkę miary, to przed oznaczeniem tej
jednostki powinna znajdować się spacja.
34
Podsumowując
- Wygodne i sprawne pisanie cyfr arabskich w dużej mierze zależy od
prawidłowego ułożenia dłoni,
- Klawiaturę numeryczną obsługuje się prawą ręką, a klawisz „5” jest oznaczony
dla łatwiejszego odnalezienia miejsca wiersza bazowego,
- Cyfry rzymskie to wielkie litery alfabetu wpisywane z użyciem SHIFT.
35
– 11 –
Koniec... czyli masz kurs w małym palcu
Czy wiesz, ile zyskałeś?
Gratuluję - to była dobra inwestycja w czas. I ulga dla rąk i kręgosłupa.
Dziś krótko.
Wczoraj otrzymałeś ostatnią lekcję z kursu. Dziś już nie będzie kolejnej. To, co Ci
wysłaliśmy razem z Anią, to naprawdę porządna dawka wiedzy. Mam nadzieję, że
cel tego kursu został zrealizowany. Z jednej strony chciałem, by klawiatura była
dla Ciebie, jak własna kieszeń, (na nią też nie zerkasz!;)) a z drugiej - by Cię
zmotywować do częstszego zaglądania na stronę piskle.pl, dzięki której
przekazane informacje możesz wygodnie wykorzystać w praktyce.
Co teraz? Niespodzianka!
Tak jak obiecałem – mam dla Ciebie małą niespodziankę. Jest to pełny kurs w
wersji pdf.
Teraz masz wszystko w jednym miejscu. Możesz ten pdf przekazywać znajomym
– na pewno się im przyda. Dobrze by było, gdyby zapisali się na kurs w piskle.pl.
Dzięki niemu wiedzę mogą efektywnie wdrażać w życie.
Specjalista ds. rachowania się z czasem
Specjalizuję się w efektywnym wykorzystywaniu czasu, więc mam się czym
dzielić! Pozwolę sobie co jakiś czas wysyłać Ci dodatkowe informacje czy to o
szybkim pisaniu, czy o poprawie swojej efektywności osobistej. Wychodzę z
założenia, że skoro chcesz szybciej pisać, to chcesz mieć więcej czasu. Sam
przeszedłem kurs szybkiego pisania. Wciąż jednak walczę ze sobą i klawiaturą.
Staram się o tytuł mistrza:)
Coś ekstra
Zapraszam do założenia konta premium na piskle.pl. Dlaczego? Konto premium
daje ekstra możliwości i jeszcze więcej satysfakcji i jeszcze więcej pozytywnych
36
efektów. W zasięgu Twojej ręki jest cenny certyfikat, dodatkowe lekcje, do tego
brak reklam.
Dowiedz się więcej na stronie o koncie premium
Coś ekstra
Za symboliczną cenę możesz wykupić nie tylko coś ekstra, ale i niezbędną
motywację. Psychologicznie udowodniono, że lepiej się angażujesz w sprawę,
która wymaga od Ciebie choć minimum nakładu finansowego. To tak jak w
szkole – na lekcji nie słuchasz, a na korepetycjach jesteś wyjątkowo
skoncentrowany. Płacisz – zyskujesz samozaparcie i gwarancję, że kurs
ukończysz. Kolejne lekcje będą dla Ciebie nie tylko pustą obietnicą, ale
wywiązaniem się z umowy. Konto premium to większa pewność, że zostaniesz
mistrzem klawiatury.
Możesz zyskać jeszcze więcej - do tego łatwiej, szybciej i przyjemniej.
By kurs mieć nie tylko w małym palcu, ale nawet w dziecięciu palcach.
Do usłyszenia,
Pozdrawiam serdecznie
Grzegorz Frątczak
top related