campustijdschrift koninklijk instituut woluwe k i woord · 2015. 1. 29. · (voor het insturen van...
Post on 15-Sep-2020
11 Views
Preview:
TRANSCRIPT
K i WOORD
IRIS
PRISMA
Ri4
TOR
Maart 2008 - nr 6DRIEMAANDELJKS
Campustijdschrift KONINKLIJK INSTITUUT WOLUWE
Maart 2008 - nr 6 2
COLOFON
RedactieraadMarc Brans, Michèle Denys, Lut Devroede,
Jos Leemans, Anita Mertens, Geert Van Daele,
Peter Van Mossevelde, Vera Verbeken,
Paul Vervloessem
HoofdredacteurLut Devroede, Jos Leemans, Anita Mertens
CorrectiesNicole Van Noyen, Nick De Clippel en Marc Lontie
Redactiesecretariaatlut.devroede@fracarita.org
(voor het insturen van teksten)
Foto’s en tekeningenOlivier Givron, Tom Dehondt, Leen Ameye, Erik
Chabert, projectgroep HIRL, Geert Van Daele en
leerkrachten BuBaO, Kris Van Lent, Nicole Inzé,
Lut Deboeck, Joke Geirnaert, Piet Ketele, Peter
Van Mossevelde
Verantwoordelijke uitgeverPaul Vervloessem
Opmaak en drukDrukkerij De Ridder
Stationsstraat 36
1745 Opwijk
Contactgevens:Koninklijk Instituut Woluwe
Georges Henrilaan 278
1200 Sint-Lambrechts-Woluwe
Tel. 02/735.40.85
Fax 02/733.24.63
ki.doven.en.blinden@fracarita.org
K i WOORD verschijnt vier maal per jaar en is gratis voor alle
bewoners en personeelsleden van de campus
Koninklijk Instituut Woluwe.
Oplage: 500 exemplaren
Webversie: www.kiwoluwe.org
IN DIT NUMMER
3
4
6
7
8
9
10
12
12
16
17
18
22
23
24
Voor-KiWOORD
Door de steppe naar het
beloofde land
De Duplopologie
Nieuw gezicht bij IRIS
Teacch-principes
Verslag Gebruikersraad 28/2/08
De springplank viert
carnaval
Stage in 6 en 7 kantoor
Voel je goed, voel je beter
Activiteiten Iris/Prisma
Kvraaghetaan
In de bloemetjes
Activiteiten Ri4
Tewerkstellingsinitiatieven
Kanunnik Triest
Lief en leed
Agenda
De lucht in - Lentefeest
Artists at work
Met de steun van ✓ Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap
✓ Vlaamse Gemeenschapscommissie
directie Welzijn en Gezondheid
✓ Patronaat van het Koninklijk Instituut Woluwe.
K i WOORD
IRIS
PRISMA
Ri4
TOR Maart 2008 - nr 6
DRIEMAANDELJKS
Campustijdschrift KONINKLIJK INSTITUUT WOLUWE
Bekijk ook onze vernieuwde website:
www.kiwoluwe.org.
Koen Cordier maakte er werk van.
De website is ook toegankelijk voor blinden.
Maart 2008 - nr 83
VOOR-K i WOORD
Dag lezer,
misschien heeft u het ook gemerkt, er was iets met het licht in februari. Mogelijk zat Licht-mis, u weet wel, het feest met de kaarsen en de pannenkoeken, er voor iets tussen of was het dat gat in de ozonlaag waardoor we wat meer van het ongefi lterde zonnelicht voelden … Ondraaglijk was het niet, deze lichtheid, zoals Kundera het zo mooi zegt, maar het gaf wel een heerlijk gevoel. Wat het ook moge ge-weest zijn, het viel me op tijdens een avond-spits begin februari ...
Ik rijd in de fi le op de Brusselse Ring en lange rijen rode lichtjes slingeren zich het viaduct van Vilvoorde op. Het is een maandagavond, putje winter, maar heel de dag hebben we de lente gevoeld, een nieuwe prikkel in de lucht, heerlijk toch! Alhoewel, de weerman in mijn autoradio klinkt niet bepaald enthousiast. Smogalarm, veel te hoge temperaturen waar-genomen ... dat is minder, weg ‘goed gevoel’. Gedaan met genieten want de kwaliteit van de lucht is vuil, zo vuil als het zeil van de Poolse truck die hardnekkig voor mij blijft rijden. Een gele knipper, eindelijk, hij heeft het begrepen en zwenkt uit. Goed zo, een nieuwe kijk, frisse lucht, en veel licht. Plots heel veel licht. Ver-rast kijk ik op, de snelweg baadt in een hevig roze gloed. Even vergeet ik het gaspedaal en word ik bedwelmd door het oranjeroze van de
lucht waarin de zwarte silhouetten van de kale bomen zich scherp aftekenen. Adembenemend mooi, net een droom, een fata morgana! Maar lang dromen mag hier niet, en terwijl ik dit heerlijk gevoel nog even wil vasthouden ver-andert het decor en zie ik het donkere Brus-sel links aan mij voorbijglijden. Een nerveuze chauffeur in de achterspiegel fl itst me weer wakker. De betovering is weg.
Het was een momentopname, maar één ding weet ik nu wel zeker, februari is een keerpunt in de winter. De Kelten wisten het en vier-den het lengen van de dagen, de christenen maakten er het feest van Lichtmis van. Ook de verkleedpartij met carnaval heeft een antro-pologische betekenis van omkering: de maat-schappelijke rollen worden omgekeerd en met een masker op je snoet mag je ongezouten je mening zeggen. Dit is meteen een link naar de cover. Het is Alison van de Springplank, en prinses voor één dag. Wat een feest!Februari, een keerpunt in de winter, een hoog-tepunt bij ons! Het schooljaar zit er half op, en we trekken alle registers open. Artikels over ‘stage’, vastenactie, een babbel met een turn-meester, een grabbel uit de website van Ri4, artistieke bijdrages, info uit de psycho- en de sociale dienst, voorstelling van TWI, de ge-bruikelijke ‘gebruikersraad’, allemaal zijn het impressies van het voorbije trimester.Ondertussen is het maart: vastentijd, toet-sen, stages, paaseieren. En buiten groeien de blaadjes, geeft de zon nog meer licht, want Pasen komt in zicht (dat rijmt).
Een zalige Pasen en een heerlijk lichte vakantie … vanwege de redactie (licht, lichter, lichtst … wij doen het met ‘light‘ van Danone).
Jos Leemans
Eh…(wv
Maart 2008 - nr 6 4
Shabunda, een dorp in Oost-Kongo, draagt een zwaar kruis.
De kinderen en jongeren van onze school
helpen het kruis lichter te maken door hun acties en solidariteit.
DOOR DE STEPPE NAAR
HET BELOOFDE LANDsolidair om mensen rechtop te helpen
• Een meisje uit Shabunda is ziek in haar hoofd. Ze hoort stemmen en krijgt plotse woedeaanvallen.
Ze maakt een diepe ellendige depressie door. Daarom leeft ze permanent met angst … Haar familie-
leden zijn bang van haar. Ze maken zich kwaad of zijn beschaamd.
• Meer dan tien jaar was oostelijk Kongo een strijdtoneel, onzichtbaar voor de camera’s van de
wereldpers. In die gruwelijke oorlog kwamen zo’n drie miljoen mensen om door oorlogsmisdaden,
maar ook door ziekte en honger.
• Mapenzi was 12 jaar toen de Mai-Mai-rebellen hem uit zijn bed lichtten en meenamen. Hij kreeg
drankjes die hem drogeerden. Die hielpen tegen de kogels, zei men hem, maar blijkbaar niet voor
veel van zijn vrienden. Bantu was 15 toen de rebellen hem inlijfden. Er gebeurden vreselijke dingen
om hem heen.
vergeten
geïsoleerd
uitgeput
ellende
armoede
gevangen
beschuldigd
gefolterd
geslagen
veroordeeld
bespot
vermoord
vernederd
gebroken
alleen
kindsoldaat
weeskind
honger
hoop
jij en ik
broeder Johan
broeder Innocent
geloof
hulp liefde
haat
oorlog
verwoesting
Geïsoleerd, vergeten, gebroken,
uitgeput
De reactie van God?
“Leid hen weg uit de ellende” Ex’,27
Onze reactie?
Horen, zien en zwijgen???
Ontsteek samen met ons
het vuur
Maart 2008 - nr 85
Vier bijbelwoorden die uitnodigen om de liefde van God te vertalen in concrete daden.
welkom op de Afrikaanse markt
Alles kan voor wie gelooft. Mc 9,23
Ik was vreemdeling en jullie hebben
me opgenomen. Mt 25,35
Hun droefheid verander Ik in blijdschap
Jr 31,13
Laat de hoop u blij maken. Rom 12,12
Christiane De Mesmaeker
Maart 2008 - nr 6 6
De duplopo-
pologie is een
methode in de
hulpverlening
waarbij duplo-
poppetjes ge-
bruikt worden
als hulpmiddel
om een volle-
diger beeld te
krijgen over de persoon die
we voor ons hebben. Deze
methode kan zowel in ge-
sprekken met ouders als met
kinderen gebruikt worden.
Duplopoppetjes bestaan in al-
lerlei maten, soorten, genera-
ties en culturen. Er kunnen ook
attributen gebruikt worden, zo-
als bv. een blokje waarop een
poppetje geplaatst wordt om
aan te geven dat een persoon
dominant is. Of een stokje om
aan te geven dat er een schei-
ding is.
Elk individu wordt voorgesteld
door 2 poppetjes, een groot
en een klein. Het grote is het
individu zelf in het hier en nu;
het kleine is zijn innerlijke kind,
dat hij meedraagt uit zijn verle-
den met zijn ‘schatten’ en zijn
‘schade’. Het kleine is steeds
aanwezig in ons handelen. Door
deze poppetjes op tafel te zet-
ten, krijgen we een beter beeld
van de onderlinge relaties tus-
sen ouder, kind en zijn omge-
ving. Op die manier is het ook
voor de ouder en het kind mo-
gelijk om de situatie van bui-
tenuit te bekijken. Praten over
de aanwezige problemen is dan
makkelijker, omdat er over de
poppetjes gepraat wordt, in de
derde persoon.
Deze ‘duplopopologie’ is over-
gewaaid uit Nederland en wordt
nu ook in België meer en meer
gebruikt in de hulpverlening.
Ook in onze instelling worden
de poppetjes al eens gebruikt
om meer duidelijkheid te krijgen
over bepaalde situaties.
Leen Ameye
De Duplo-wat? De Duplopopologie
In het eerste
Kiwoord van
dit schooljaar
konden jullie
lezen dat Ka-
telijne Domen
het stafteam
kwam vervoe-
gen.
Zij heeft echter elders een nieu-
we uitdaging gevonden en ver-
liet het team …
Er werd niet stilgezeten en er
werd meteen voor opvolging ge-
zorgd. Sandy Van Den Abbeele
staat nu in voor de coördinatie
Nieuw gezicht bij IRISvan de handelingsplanning voor
de jongeren met visuele beper-
kingen. Ze combineert haar job
in het K.I.Woluwe met de functie
van orthopedagoge in Ganspoel
en een opleiding (Equine As-
sisted Therapy – Hippotherapie
aan de Artevelde Hogeschool in
Gent).
Via het telefoonnummer
02-735 40 85 is zij bereikbaar.
Indien zij niet aanwezig is, kan
u steeds een boodschap achter-
laten bij één van de collega’s.
Sandy Van Den Abbeele
Maart 2008 - nr 87
Velen onder jullie zullen al
wel gehoord hebben van
het begrip “teacch”. Hier in
Woluwe opteren wij om deze
teacch-principes te integre-
ren in onze werking voor
kinderen/ jongeren met au-
tisme. Maar wat houdt dit
nu eigenlijk in?
TEACCH staat voor Treatment
and Education of Autistic and
related Communication Han-
dicapped CHildren. Het is een
door Schopler en zijn staf ont-
wikkeld interventieprogramma
dat tot doel heeft de individu-
ele vaardigheden door middel
van een zeer gestructureerde
educatieve omgeving te stimu-
leren. Visualisering en voorspel-
baarheid staan centraal in het
programma.
Naast aandacht voor de tekor-
ten van mensen met autisme
heeft men binnen het Teacch
ook aandacht voor hun sterke
kanten. Ook het aanleren van
functionele vaardigheden ge-
richt op het maximaliseren van
de zelfstandigheid is een be-
langrijk gegeven binnen het
Teacch-programma.
Het programma is wereldwijd
geïmplementeerd in allerlei
scholen. Ouders worden actief
betrokken bij de uitvoering van
het programma. Er wordt hen
naargelang de behoefte en in de
mate van het mogelijke aange-
leerd dezelfde strategieën in de
thuissituatie toe te passen. Een
multidisciplinaire benadering
wordt zowel ten aanzien van de
diagnostiek als ook t.a.v. de be-
handeling onderstreept.
Teacch is een veelzijdig pro-
Teacch-principes voor personen met autisme
gramma dat aandacht besteedt
aan de verschillende aspecten
en fasen in het leven van de
persoon met autisme. Zo werden
er werkmethoden ontwikkeld
waarin het hoofdaccent voor
alle leeftijden op communica-
tie, sociale vaardigheden, werk
en vrijetijdsbesteding komt te
liggen.
Wat kan TEACHH bieden ten op-
zichte van andersoortige manie-
ren van aanpak?
• Respect voor het anderszijn
van personen met autisme,
in welke vorm het autistische
syndroom zich ook voordoet.
• Respect voor de ouders en
oudergroepen als “betrokke-
nen” binnen het programma
(meerdere dagen per week
concrete info in het heen-en-
weerschrift, oudercontact,
prioriteitenlijst ingevuld
door ouders voorafgaand aan
de kindbesprekingen, ouders
zijn aanwezig bij de kindbe-
sprekingen, extra overleg op
vraag van school of ouders)
• Er wordt ook geluisterd naar
de berichten van de perso-
nen met autisme zelf, waar-
door een maximum aan com-
municatie mogelijk wordt
gemaakt.
Wie TEACCH wil toegepast zien
in zijn of haar hulpvraag zal daar
niet zoveel moeite voor moeten
doen. In de meeste Vlaamse en
Nederlandse instellingen en ge-
specialiseerde scholen voor au-
tisme is het uitgangsstramien
hierop gebaseerd, weliswaar in-
en aangevuld volgens de eigen
inzichten en ervaringen.
Deze aanpak krijgt wel eens de
kritiek dat er wellicht in een
aantal gevallen onnodige struc-
tuurafhankelijkheid gecreëerd
wordt. Toch lijkt het me evident
dat we, net zoals we personen
met een motorisch handicap een
rolstoel aanbieden, ook aan kin-
deren wiens handicap inhoudt
dat ze ‘chaotisch’ denken, een
zekere vorm van structuur moe-
ten aanbieden. Voorts wordt er
evenals bij vele andere peda-
gogische benaderingen totaal
geen rekening gehouden met de
eventuele medisch-biologische
oorzakelijke achtergronden.
Besluit:
Teacch is binnen het weten-
schappelijke onderzoeksveld
een van de meest onderzochte
benaderingen voor autisme,
het effect van de behandeling
is meestal gunstig. Teacch is
tevens een zeer goede weten-
schappelijk gefundeerde inter-
ventievorm die zowel rekening
houdt met de persoon met au-
tisme als met de omgeving. Er
is grote aandacht voor evaluatie
en individualisatie. Ondanks de
kritiek die de benadering soms
krijgt, blijft ze na 30 jaar nog
steeds haar degelijkheid bewij-
zen, iets wat van vele andere
behandelingsmethodes niet kan
gezegd worden.
Nick Bos
Maart 2008 - nr 6 8
Op onze oproep tot kandi-
daten voor de Gebruikers-
raad kregen we heel wat
antwoorden uit de afde-
ling Prisma. Wij danken de
ouders die zich kandidaat
gesteld hebben. We willen
alsnog de ouders uit de an-
dere afdelingen oproepen
om zich kandidaat te stellen
bij de maatschappelijk assi-
stente van hun afdeling.
Na goedkeuring van
het verslag maakt de
raad kennis met Nele
De Breucker, die sinds
1/12/07 onze nieuwe
kwaliteitscoördina-
tor is. Nele is kinesiste
van opleiding en geeft
– naast haar deeltijdse
job als kwaliteitscoör-
dinator ook enige uren
kinesitherapie.
Daarna worden de kandidaturen,
vooral uit de afdeling Prisma,
voor de Gebruikersraad overlo-
pen. De ouders van de andere
afdelingen zijn mogelijk volgend
jaar niet meer vertegenwoordigd
in de raad.
Dhr. Van Laer, onze voorzit-
ter, laat weten dat hij ontslag
neemt vanaf september. Voor
volgende vergadering worden
toch alle kandidaten uitgeno-
digd en wordt er ondertussen
bij de jongvolwassenen (+ 18j.)
geïnformeerd wie aan de Gebrui-
kersraad wil deelnemen.
Valerie Bellen (m.a.) geeft een
overzicht van de resultaten
van de enquête bij de nieuwe
ouders over de dienstverlening
in ons O.C. Globaal zijn de nieu-
we ouders tevreden tot zeer te-
vreden over de dienstverlening.
Zowel het onthaal en het eerste
gesprek als de observatiedag
(Prisma) worden als positief
ervaren. Minder tevreden zijn
ze over de onduidelijkheid van
de facturatie en de berekening
van hun bijdrage. Op hun vraag
zullen de maatschappelijk assi-
stentes aan de ouders opnieuw
uitleg bezorgen. Verder vragen
de ouders meer details over de
inhoud van de dienstverlening:
wie doet wat? Wat gebeurt er op
woensdagnamiddag? Welk zijn
de combinatiemogelijkheden
van internaat, semi-internaat
en therapie? Bij het begin van
het schooljaar zal hierover een
“kennismakingsronde” georga-
niseerd worden. Ook over het
gebruik van het heen-en-weer-
schriftje en van een “mailplat-
form voor ouders” wisselt men
van gedachten. Wordt zeker ver-
volgd.
Bij Iris-Prisma werd ook een
enquête gehouden rond de ver-
langens van de ouders i.v.m. de
vakantiewerking in deze afde-
ling. Nu is er al één vakantie-
kamp voorzien, maar wat ver-
wacht men nog meer? Er werden
86 vragenlijsten verspreid en
we kregen 22 antwoorden. Een
meerderheid van de ouders die
geantwoord hebben verlangen
een ruimere vakantiewerking
onder de vorm van een semi-
internaatsopvang (79 % van de
antwoorden). Het mag een ge-
mengde werking zijn met kinde-
ren van verschillende leeftijden
en met activiteiten als sport,
spel, uitstapjes … Als de orga-
nisatie van het vervoer een pro-
bleem is mag er gewerkt worden
met gezamenlijke opstapplaat-
sen. De vraag naar vakantieac-
tiviteiten wordt vooral gesteld
voor de grote vakantie (86%),
minder voor de paasvakantie
(26%) of tijdens de andere va-
kanties (7%). Ondertussen is er
een werkgroep “vakantiewer-
king” opgestart bestaande uit
medewerkers van de afdelingen
Ri4 en Iris-Prisma.
Voor de laatstejaars van het
BuSO wordt er naast een reis
ook nog een vormingsprogram-
ma opgezet dat hen moet voor-
bereiden op tewerkstelling. De
vorming bestaat uit informatie
over de thema’s wonen, wer-
ken en (verder)studeren. Tevens
wordt per leerling een mentor of
“coach” aangeduid. Op de ver-
gadering werd de vraag gesteld
of over deze thema’s ook voor
de ouders een vorming of infor-
matievergadering kan georgani-
seerd worden.
Tenslotte komt ook de vorming
van het personeel ter sprake.
Er wordt aandacht besteed aan
een “inloopparcours” voor de
nieuwe opvoeders en aan vor-
ming.
De volgende vergadering is ge-
pland op dinsdag 13 mei om
19.30 u.
Paul Vervloessem
N
h
r
D
1
k
t
v
–
j
d
Verslag Gebruikersraad
28 februari 2008
Maart 2008 - nr 89
De springplank viert carnaval
De laatste dag voor de krokus-
vakantie besloten de gasten van
de springplank samen met hun
opvoeders een spetterend car-
navalsfeest te houden.
Een week op voorhand vond er
een vergadering plaats. Hoe zou
iedereen zich verkleden? Wat
gingen we eten en drinken? Hoe
zouden we de leefgroep versie-
ren?
De taken werden verdeeld. Anke
maakte mooie slingers. Myriam
zorgde voor een koffer vol kle-
ren en juwelen.
Een paar dagen later knutselden
we samen blitse maskers met
veel glitter en goud en iedereen
kon zijn verkleding kiezen uit
de koffer van Myriam.
Op donderdag 31 januari kon het
feest dan eindelijk beginnen.
Naarmate de gasten toekwamen
van school spoedden ze zich
naar de keuken om het buffet
voor te bereiden.
Het resultaat was mooi en zag
er heel lekker uit. Eenmaal het
buffet klaar kon iedereen zich
gaan verkleden.
Wat later verscheen er een bont
gezelschap in de leefgroep:
Alison (zie cover) voelde en ge-
droeg zich als een prinses, Kevin
C. keek rond als een sjeik, My-
riam speelde de oosterse diena-
res, Kevin V.D.K. was een echte
gentleman, Sandra bewoog zich
sierlijk en gracieus en Noah ge-
noot ervan op hoge hakken rond
te lopen want ja met carnaval
kunnen we even ècht iemand
anders zijn.
Allen bedienden zich
van het buffet van
aardappelsla, kip-
pennuggets, groen-
tesalade, worst-
jes, chips, nootjes,
kaasjes, ijsjes en
frisdrank. Er werd
gesmuld en gela-
chen met op de ach-
tergrond de gepaste
carnavalmuziek.
Iedereen heeft ook
echt zot gedaan.
Tierlantijnen en slin-
gers vlogen in het
rond, veel gefluit
en een voorzichtig
dansje tot het tijd
was om alles op te
ruimen. Om tot rust
te komen werd er
nog een beetje tv gekeken en
dan was het alweer tijd om naar
bed te gaan …, nadat eerst al
de schmink verwijderd werd na-
tuurlijk.
De kussenslopen lieten ’s ande-
rendaags nog wel een spoortje
zien van het ludiek feest dat
jammer genoeg geen 3 dagen
duurde, maar zo waren we wel
opgewarmd om er een echte
carnavalvakantie van te maken.
Myriam Kempenaars
TOR
Maart 2008 - nr 6 10
Stage in 6 en 7 kantoor
afdelingen IRIS en PRISMA
Zowel binnen de afdeling Prisma als binnen de afdeling Iris, gaan de leerlingen van de
richting Kantoor op stage: het zesde jaar één dag per week, het zevende jaar anderhalve
dag per week.
Leerlingen op stage sturen heeft
diverse redenen. De overheid
heeft het nut van stages al lang
geleden ingezien en daarom
vormen ze een verplicht onder-
deel van het lesprogramma in
de richting Kantoor.
In onze kantoorklas kunnen we
situaties simuleren en inoefe-
nen via een virtueel kantoor,
maar dat blijft een schoolse
omgeving. Tijdens de stage ko-
men de leerlingen effectief op
de werkvloer terecht en krij-
gen ze een beeld van het leven
na de leerplicht. Ze komen er
meestal in contact met kantoor-
apparaten die verschillen van
het materiaal dat wij op school
gebruiken en waardoor ze hun
kennis verruimen. Door diverse
opdrachten en participatie in
de werking van het stagebedrijf
krijgen de leerlingen de kans om
in de praktijk toe te passen wat
ze op school hebben geleerd. De
leerlingen werken samen met
personeelsleden die dikwijls al
jaren ervaring hebben en die
bereid zijn goede raad te geven,
misschien om onze jongeren te
behoeden voor fouten die ze
zelf ooit maakten. Het stagebe-
drijf wordt een plaats om kennis
en ervaring op te doen en om te
laten zien wat men al kan.
Door onze jongeren op stage te
laten gaan in de buurt van hun
woonplaats kunnen ze zich al
van hun beste kant tonen aan
een mogelijke toekomstige werk-
gever. Sommige van onze leer-
lingen staan huiverig tegenover
sollicitatieprocedures. Wanneer
een stagegever tevreden is over
de inzet van onze student, kan
dit misschien een deur naar vast
werk openen, zonder lastige sol-
licitatiegesprekken.
In een ideale situatie is een sta-
ge een win-winsituatie waarbij
zowel de stagiair, de stagegever
als de school beter van worden.
Tijdens de twee schooljaren dat
we vanuit deze richting stages
organiseren zijn de ervaringen
overwegend positief. Vanzelf-
sprekend zijn er soms eens mis-
verstanden, maar de plooien
worden altijd zeer snel gladge-
streken in het belang van de
jongere.
De stageplaatsen waarin onze
leerlingen terecht komen zijn
zeer verschillend. Sommige leer-
lingen willen liefst een zuivere
kantoortaak terwijl anderen zich
beter voelen bij een opdracht
waarbij wat meer praktisch
werk komt kijken. De stage-
overeenkomst wordt afgesloten
tussen de school en de stage-
gever, maar het spreekt voor
zich dat de leerling vanaf een
verkennende fase en gedurende
het hele proces sterk betrokken
wordt bij het geheel.
Dit schooljaar zitten onze sta-
giairs verspreid over heel Vlaan-
deren, van Oostende tot Tienen,
van Brussel tot Antwerpen. Ze
werken mee in de administratie
van een bibliotheek of van een
lagere school, zetten zich in bij
een locale vzw, werken bij grote
organisaties als de federale po-
litie of de VDAB of dragen een
steentje bij in de werking van
internationaal gekende ketens
als IKEA. Sommige leerlingen
opteren voor een meer speci-
fieke stage en zijn mee verant-
woordelijk voor het computer-
netwerk in een centrum voor
volwassenenonderwijs of kiezen
voor het logistieke in een su-
permarkt.
De leerlingen uit het zesde jaar
werken een geïntegreerde proef
(GIP) uit die nauw verbonden is
met de stage. Ze moeten zeer
regelmatig informatie over de
stageplaats opvragen of opzoe-
ken, en deze verwerken in hun
GIP. Op die manier leren zij hun
stageplaats goed kennen en
krijgen ze zicht op het groter
geheel.
Iris/Prisma
Maart 2008 - nr 811
Ervaring van de
stagebegeleidster
afdeling IRIS
Toen Marc
Brans me
twee jaar
g e l e d e n
vroeg om
de stages
Kantoor te
begeleiden
van de leerlingen uit de Iris-af-
deling, leek het me meteen een
fantastische uitdaging. Dat ge-
voel overweegt nu nog steeds.
Ik vind het aangenaam om leer-
lingen individueel te begelei-
den. Samen op zoek gaan naar
een geschikte stageplaats, het
takenpakket aanpassen aan hun
mogelijkheden en dan geduren-
de de stage hun vaardigheden
en attitudes evalueren. We gaan
dus samen een hele weg! En
soms is dat niet zo eenvoudig!
Om er voor te zorgen dat som-
mige taken uitgevoerd kunnen
worden, moet ik soms samen
met collega’s of therapeuten op
zoek gaan naar het juiste hulp-
middel.
Een ander interessant aspect is
het contact met de stageplaat-
sen. Eerst organisaties overtui-
gen om stagiairs met een visuele
beperking de kans te geven zich
te bewijzen en dan samen met
de mentoren zinvolle evaluaties
schrijven. De meeste organisa-
ties zijn wel overheidsbedrijven
of non-profit organisaties, want
‘time is money’.
Het contact met de stagemen-
toren is heel boeiend. Ik leer
bij over verschillende sectoren
(Federale Politie, OCMW, soft-
ware) en tegelijk zie ik hoe de
kantoortechnieken evolueren op
het werkveld. Hierdoor kunnen
we onze leerlingen nog beter
voorbereiden op hun toekom-
stige job.
Een boeiende opdracht dus!
Titia Melkebeke
Ervaring van de
s t a g ebege l e i d e r
afdeling PRISMA
Toen ik
twee jaar
geleden in
deze school
kwam wer-
ken, kreeg
ik meteen
de verant-
woordelijkheid voor het voorbe-
reiden, opvolgen en evalueren
van de stages. Ik had wat erva-
ring met blokstages in de hout-
en metaalsector, maar een al-
ternerende stage in de richting
kantoor is toch net iets anders.
Geen bezoek aan bouwwerven
hier, wel meestal een warm ont-
haal bij een kopje koffie.
Ik vind het positief dat ik als
stagebegeleider leerlingen mag
coachen: dat creëert een andere
band. Je krijgt het gevoel dat
je de jongeren een stukje op
weg zet in de richting van het
leven na de school. Verder leer
je boeiende mensen kennen in
de bedrijfswereld.
Binnen mijn urenpakket kan ik
mijn werk zelf plannen en dat
vind ik een ander pluspunt. Er
zijn zeer drukke periodes terwijl
het er op sommige dagen iets
rustiger aan toe gaat.
Zijn er minpunten? Ach, dat valt
allemaal best mee. Het is wel zo
dat ik door de spreiding van de
stageplaatsen nogal wat kilo-
meters moet afleggen en dat er
soms kostbare tijd verloren gaat
in de files. Omdat een deel van
mijn werk zich buiten Woluwe
situeert, kom ik niet elke week-
dag op school en dan gebeurt
het wel dat ik enkele collega’s
niet zo vaak zie.
Patrick Januarius
Iris
/Pri
sma
d lijkh id
Maart 2008 - nr 6 12
Voel je goed, voel je beterIn het BuSO staan drie psychologen ter beschikking voor de leerlingen.
Op deze bladzijde kun je lezen waarvoor iemand naar een psycholoog /
psychotherapeut of ‘praatdokter’ kan komen en wat deze voor jou kan
betekenen.
Je kan naar een psycholoog
gaan als er iets is waar je je
slecht bij voelt en waar je over
wil praten.
Je kunt je slecht voelen als je
problemen hebt op school, thuis,
bij het studeren, met vrienden,
met je liefje of door iets dat je
hebt meegemaakt.
Het kan ook zijn dat je je ge-
woon ongelukkig voelt zonder
zelf te weten hoe dat komt.
Hier volgen enkele voorbeel-
den:
• Je hebt het gevoel dat het le-
ven wat te snel gaat of dat je
niet goed weet hoe je moet
omgaan met de drukte. Veel
mensen samen in één ruimte
kunnen je zenuwachtig ma-
ken en dan wordt het moei-
lijk om een overzicht over de
situatie te bewaren.
• Je weet niet goed wat je kunt
zeggen tegen je vrienden of
vriendinnen. Of je wou iets
vertellen, maar opeens zegt
iemand iets anders waardoor
je niet meer kan zeggen wat
je gepland had.
• Je ouders gaan scheiden en
je voelt je hier heel ongeluk-
kig door.
• Je voelt je alleen en bang.
• De zaken lopen niet zoals je
wenst.
• Er verandert iets in je lichaam
en je begrijpt niet goed wat
je overkomt.
• Je wordt voor de eerste keer
heel hevig verliefd. Je voelt
je aangetrokken tot iemand.
Je hebt het moeilijk om hier-
voor uit te komen, omdat
je denkt dat je zal afgewe-
zen worden of omdat je niet
durft.
Als je naar een psycholoog gaat,
kan je er je verhaal doen in alle
rust en vertrouwen.
Doordat je jezelf beter leert
kennen en samen met de psy-
choloog oplossingen zoekt, kan
je in de toekomst problemen
vermijden en je gewoon beter
in je vel voelen.
Kim Lerouge, Koen Bayens en
Kristin Goethals
Iris/Prisma
Proximus Diamond GamesWe zijn op woensdag 13 februari 2008 naar de Proximus
Diamond Games geweest. We waren al om 6.30 uur in het
Antwerpse Sportpaleis aangekomen. De match begon om
half acht. Eerst kregen we een artiest te zien, namelijk
Brahim, en niet veel later werden de ballenjongens en
–meisjes voorgesteld. Tenslotte werden de speelsters één
voor één voorgesteld. De match zelf was leuk en soms
spannend. De Belgische Yanina Wickmayer verloor in 2 sets, maar al bij al
heeft ze goed gespeeld.
Toen de match gedaan was bleven we zitten voor het dubbelspel dat we wel niet helemaal uitke-
ken. Toen de eerste set gedaan was keerden we terug naar Brussel, maar ik persoonlijk vond het
niet erg, want ik ging vrijdag toch nog eens naar het tennis met mijn zus.
Christophe Van Geel
Maart 2008 - nr 813
De musical
En toen was er dikke-truiendag!
Op dinsdagavond 19 februari
2008 zijn we met de leefgroep
en nog een paar andere leerlin-
gen van Iris 1 en Prisma naar
de algemene repetitie van de
musical The Sound of Music
geweest, die plaats vond in de
sportzaal van Zaventem. We
konden er gratis naartoe omdat
normaal gezien onze gods-
dienstleerkracht zou meezin-
gen. Ze kon echter niet aanwe-
zig zijn omdat ze al een paar
weken te kampen had met erge
stemproblemen. Ze hebben dus
een vervangster moeten vragen
om in haar plaats te zingen.
Om kwart over zeven zijn we
met de busjes naar de opvoe-
ring van de musical gereden. Er
was veel ambiance en iedereen
was erg benieuwd hoe het zou
worden. Het was een redelijk
lange opvoering van ongeveer
drie uur en half.
Er werd knap geacteerd en
gezongen.
Dit jaar hielden we in Woluwe
dikke-truiendag een dagje vroe-
ger dan in de rest van België!
Omdat de Iris-leerlingen zich
vrijdag in het zweet gingen
werken op hun jaarlijkse sport-
dag en we niemand het plezier
van de koude wilden ontzeggen,
Het verhaal gaat over de fami-
lie Von Trapp, zeven kinderen
met een kapitein als vader.
Omdat hun gouvernante is ver-
trokken moet er natuurlijk een
nieuwe komen, en dat wordt
Maria. Die zit in het klooster
en wil binnenkort non worden.
Maar ze vindt het leven bij
de kinderen heel leuk en later
trouwt ze zelfs met de kapitein.
Mooie liedjes duren echter niet
lang en op een dag moeten ze
vluchten omdat er oorlog is,
maar het loopt allemaal goed
af.
vond onze klimaatdag uitzon-
derlijk plaats op donderdag 14
februari.
Traditiegetrouw startten we
deze dag met een spetteren-
de schoolopwarming. Hand in
hand, in een grote kring, dans-
ten en sprongen we ons hele-
maal warm.
Ook onze knalwedstrijd ‘Mijn
mooie dikke-truienklas’ was an-
dermaal een enorm succes! De
meeste klassen waren erg origi-
neel! Maar ere wie ere toekomt:
1B1 betoverde de jury met hun
knallende dikke-truiencatwalk.
Nieuw dit jaar was onze zoek-
tocht naar het ‘dikke-truienlied
2008’. We kregen echt goede
Het was echt prachtig. Het
orkest was ook fantastisch.
Ze speelden met tweehonderd
vijftig mensen op de scène. De
musical werd vroeger al door
anderen gespeeld maar het
blijft toch mooi om naar te
kijken en te luisteren. Er is ook
een fi lm van gemaakt in het
Engels.
We waren pas rond half een
terug op school. Iedereen was
moe, maar heel tevreden. Echt
heel mooi gedaan.
Liesbet Dewael
liedjesteksten toegezonden, die
allen stuk voor stuk pareltjes
waren. Toch kan er maar één de
beste zijn en dit jaar was het
REC 2 die erop los rockten op de
speelplaats.
Woluwe, jullie waren werkelijk
subliem op dikke-truiendag!
Wij, het klimaat en onze aard-
bol danken jullie voor jullie en-
thousiasme! En nu vol spanning
aftellen naar de volgende dikke-
truien/klimaatdag!
Kim Appels
Iris
/Pri
sma
Net op tijd genezen voor de uitvoeringen:
Nausikaä Droste in de rol van Maria
Maart 2008 - nr 6 14
De GON-ners met ASS gaan bowlen
Op woensdag 19 december 2007
werden alle GON-leerlingen op-
getrommeld om deel te nemen
aan een gezamenlijke GON-ac-
tiviteit. Wegens het overdonde-
rende succes van vorig jaar, werd
er voor de tweede maal gekozen
om een balletje te gooien in
een bowlingcenter. Hierop werd
zo massaal gereageerd door de
leerlingen, dat er naast de bow-
ling in de Naamsestraat, ook
nog uitgekeken moest worden
naar een tweede bowlingcenter.
Hiervoor viel de keuze op de
bowling aan de Bodart-parking.
Om 13.45 u. was het verzame-
len geblazen aan de ingang van
de bowling. Zelf zat ik in het
groepje dat naar de Bodart-
parking uitweek. Zo’n vijftig-
tal leerlingen gaven er in ge-
mengde groepen het beste van
zichzelf. Regelmatig werden er
zelfs enkele strikes genoteerd.
Door de leuke sfeer vloog de tijd
snel voorbij. Na afloop kregen
we naast uitleg over JONASS
ook nog een vragenlijst van de
GON-leerkrachten. Via deze vra-
genlijst informeerden ze onder
meer of er interesse was in een
nieuwe activiteit. Wie zou daar
na afloop van zo’n leuke bow-
lingnamiddag nu nee op willen
zeggen?
Tom, 19 jaar
Mijn naam is Kristof Donvil en
ik ben mee gaan bowlen in Leu-
ven.
Ik vond het heel gezellig; toffe
mensen en coole GON-begelei-
ders.
Er mogen meer van die dagen
komen, ik ben zeer tevreden.
De gasten zijn ondertussen
goeie vrienden van mij gewor-
den.
En van de meisjes, dat mag ook
wel eens gezegd worden, waren
er een paar heel hot (ik noem
geen namen)!
Ik heb wel niet gewonnen, want
die meisjes zijn echte professio-
nals.
Andere GON-leerlingen mogen
mij nog steeds contacteren
(vooral de meisjes, jéé)!
Salu, ciao en tot de volgende.
PS Mijn e-mailadres is
kristofdonvil@hotmail.com
Kristof
“Ik vond het bowlen zeer tof,
want ik heb toffe mensen le-
ren kennen, met vrienden kun-
nen bijpraten en vooral heel
Iris/Prisma
veel kunnen lachen. Dit is al de
derde GON-activiteit waaraan ik
meedoe en ik krijg er maar niet
genoeg van. Ik kijk altijd met
plezier naar de GON-activiteiten
uit.”
Robin, 16 jaar
“Ik vond de bowling keitof want
ik heb er nieuwe vriendinnen le-
ren kennen en er waren knappe
jongens daar!”
Steffie, 12 jaar
Volgende GON-activiteit: film
op woensdag 19 maart!
Maart 2008 - nr 815
Project: Herinrichting van de kelder-
ruimteDerdejaars studenten van het Hoger Instituut voor Readaptatiewetenschappen te Loven-
joel kregen de opdracht in groep een project te realiseren in samenwerking met een orga-
nisatie die werkt met een specifi eke doelgroep. Ze stellen hier graag hun werking voor aan
de lezers van KiWOORD.
Waarom we kozen voor de sa-
menwerking met het Koninklijk
Instituut te Woluwe?
Één van de leden van onze groep
loopt stage in het instituut. Ze
kende de werking van het in-
stituut en zag de mogelijkheid
voor een boeiend project toen
ze de kelderruimtes ontdekte.
Die waren perfect geschikt voor
een ontspanningsruimte voor
de jongeren. Het project en
de samenwerking met dove en
blinde jongeren bleken voor de
meesten van onze klasgroep een
leuke uitdaging.
Wat houdt jullie project dan juist
in?
We gaan één van de kelderruim-
tes ombouwen tot een gezel-
lige ruimte waar de leerlingen
tot rust kunnen komen en zich
ook kunnen uitleven. Het is de
bedoeling dat de jongeren mee-
werken aan alle aspecten van
het project en zo zicht krijgen
op hun mogelijkheden om zelf
grote opdrachten te realiseren.
Hoe betrekken jullie de doel-
groep?
De doelgroep speelt een zeer
belangrijke rol in de uitvoering
van het project. Van in het be-
gin werden de voorstellen van
de jongeren centraal gesteld.
Communicatie gebeurt via ver-
gaderingen en brieven naar de
leefgroepen. We willen de jon-
geren zo veel mogelijke ver-
schillende ervaringen bieden en
de kans geven om sociale con-
tacten op te bouwen, nieuwe
vaardigheden op te doen en ta-
lenten te gebruiken. De jonge-
ren zijn actief in de sponsoring
van het project, in de planning
en uitvoering.
Deze week heeft
een deel van de
groep snoepzakjes
gemaakt en ver-
kocht terwijl een
ander deel in de
kelder de eerste
laag verf op de mu-
ren zette. Zwaarder werk wordt
om veiligheidsredenen door de
klasgroep Hirl gedaan.
Wat gaat er de komende weken
nog gebeuren?
De groep is nog volop bezig met
de sponsoring. Bij winkels die
willen sponsoren wordt materi-
aal gezocht voor de inrichting
van de ruimtes. Zowel de klas-
groep Hirl als de jongeren zelf
zijn op zoek naar meubelen,
kussens, stripverhalen, cd’s en
alle mogelijke zaken die ervoor
zorgen dat de ruimte keileuk
wordt.
Projectgroep HIRL
Marlene, Melissa, Adriaan, Je-
roen, Sara, Wim, Ester, Truus,
Dorien
Iris
/Pri
sma
Maart 2008 - nr 6 16
Goedemorgen Geert,
turnleraar, webmaster, presenta-
tor, start to run … je hebt veel
talent en engagement.
Wedden dat je uit de jeugdbe-
weging komt.
Goed geraden! Tijdens mijn
jeugdjaren in Lint (Lier) was ik
bij de scouts. Voor mijn hogere
studies zakte ik af naar Brussel
en ontmoette in mijn vrienden-
kring de Chiroleiding uit Groot-
Bijgaarden. Daar was leiding
tekort en ik werd meteen chi-
roleider.
En je bent er gebleven.
Ja, nog steeds. Na 6 jaar leider-
schap ga ik nu nog jaarlijks mee
op kamp om te koken. En tijdens
het jaar ben ik bij de ‘staf’, dat
zijn de oud-leden die ook regel-
matig bijspringen in de groep.
Jeugdleiders die kiezen voor het
onderwijs, dat komt wel meer
voor. Of zitten de genen er voor
iets tussen?
Ja, dat zal wel zeker. Mijn twee
grootouders stonden in het La-
ger Onderwijs, mijn mama is
kleuterleidster en twee tantes
zijn LO leerkracht.
Ik heb twee oudere broers. Als
kleine jongen was ik het die
animeerde en improviseerde tij-
dens familiefeestjes.
En dat heb je nog niet afgeleerd,
een verkleedpartij sla je niet af.
We kennen je als de ludieke pre-
sentator op het Lentefeest. Dat
brengt ons bij je job als turn-
leraar bij Ri4. Een traditionele
vraag: hoe ben je hier terecht-
gekomen?
Via Rita Van Riet, onderwijze-
res hier en kookmoeder bij onze
chirogroep, kon ik stage lopen
in KIW. Ik vond het werk boei-
end, solliciteerde en had een
beetje geluk. Ik kon beginnen
als vaste vervanger in alle klas-
sen. Dat was in 1999. Toen de
turnlerares mevr. Hermine met
pensioen ging, werd ik haar op-
volger.
Je geeft bewegingsopvoeding
aan gehoorgestoorde kinderen,
kinderen met taalachterstand,
kinderen met autisme en meer-
voudig gehandicapte kinderen.
Verschillende doelgroepen die
een specifi eke aanpak vragen, is
het niet?
Absoluut. De kinderen uit de
Zeepbel hebben veel structuur
nodig tijdens de les; steeds
hetzelfde ritueel: wachten, om-
kleden, kruisjes uitdelen, klok
zetten, de opdrachten uitleg-
gen. Een groene hoepel is de
start, een rode het stopteken
enz enz.
Zo een gestructureerde aanpak
vraagt nogal wat inspanning
voor mij, want dat is niet echt
mijn ‘natuur’ zie je.
In de kleuterklas zijn het ook
allemaal kleine individuutjes
die liefst alleen bezig zijn. Toch
doe ik met hen aan ‘samenspel’,
ze moeten leren communiceren
in spelvorm, leren in groep spe-
len, tikkertje bijvoorbeeld. Dat
is niet zo vanzelfsprekend voor
die kleintjes hoor.
De dove kinderen krijgen een
‘visuele aanpak’ met gebaren. Zij
hebben ook extra evenwichtsoe-
feningen nodig omwille van hun
gehoorprobleem.
Al deze dingen krijg je niet in
je opleiding en dus blijf ik me
bijscholen. Ik probeer zoveel
mogelijk op te steken, mezelf
steeds in vraag te stellen en ant-
woorden te zoeken bij collega’s
in het werkveld, therapeuten …
Ik volg ook de VOBO–opleiding
om de leefwereld en de proble-
matiek van deze kinderen be-
ter te leren kennen. Dat maakt
mijn werk zinvol en de respons
die je dan krijgt van een kind
geeft mij grote voldoening. Dat
is het mooie aan Buitengewoon
Onderwijs.
Ri4
KVRAAGHETAAN.........Een jongeman van 32jaar. Hij draagt een sportpak en een bril.
Hij is sportief, creatief, actief, lief (als je ’t mij vraagt).
Een sympathieke collega, met een hart voor kinderen en een grote inzet.
Hij heeft even tijd gemaakt, deze bezige bij, op maandagmorgen voor de schoolbel gaat,
en zijn werkweek begint als leraar bewegingsopvoeding ‘turnmeester‘, in de afdeling Ri4.
Geen ochtendhumeur voor Geert Van Daele, zijn ogen lachen, hij heeft er zin in.
Maart 2008 - nr 817
Je moet dus wel polyvalent zijn
in de turnzaal. Maar ook buiten
de turnzaal ben je dat. Je bent
‘webmaster’ van Ri4 , en mede-
redacteur van Kiwoord.
Ja, op het intranet zet ik de
verslagen en berichten voor het
personeel. Op de internetpagi-
na’s komen de foto’s en versla-
gen van de activiteiten van klas
en leefgroep. Elke klas heeft een
eigen pagina met foto’s. Dat
geeft de ouders en de bezoekers
een beeld van onze school.
Je maakt ook tijd voor ‘team-
building’ met de collega’s. Je
begon ‘start to run’ tijdens de
middagpauze.
Ja, we gaan voor de 20 km van
Brussel! We lopen 2 X per week
en zijn momenteel aan een
duurloop van 10 km. En de mo-
tivatie blijft …
Maar niet alleen sport brengt
ons samen, ook fi lm, bowlen,
handballen … Ik vind het heel
belangrijk deze ontspannende
collegiale momenten buiten de
schoolmuren, dat schept een
band.
Heb je nog wat vrije tijd voor
jezelf?
Eenmaal per week speel ik zaal-
voetbal in competitie. Ik hou
ook van muziek. Ik kocht laatst
een platendraaier, en luister naar
Lp’s, da’s een beetje nostalgie.
Verder ben ik thuis de keuken-
piet. Tijdens de grote vakantie
werk ik mee met de sportweek
In de bloemetjes!
Omdat meester Geert altijd klaar staat met zijn fototoestel
(zodat we dag in dag uit het reilen en zeilen van de school
en de kinderen kunnen volgen op www.ri4.be)
Omdat meester Geert altijd alle verslagen op intranet zet
(zodat wij dag in dag uit op de hoogte zijn van het reilen en
zeilen in de teams en alles kunnen nalezen op www.ri4.be )
Omdat meester Geert al zijn vrije momenten achter de
computer kruipt (zodat de school kan uitpakken met het meer
dan geweldige www.ri4.be)
Willen wij hem graag eens in de bloemetjes zetten!
De collega’s van Ri4
Ri4
voor de kinderen van mijn ge-
meente, een landelijk dorp in de
rand van Brussel.
We wonen in het hartje van het
dorp in de conciërgewoning van
de parochiezaal. Elke maand
organiseren we een spelletjes-
avond in de zaal …
Daar zijn weer de pretlichtjes in
zijn ogen. De bel gaat.
Oei, is ’t al zo laat …
en hij haast zich naar zijn kinde-
ren, deze speelvogel, duiveltje-
doet-al, maar vooral gedreven
‘meester’ en onmisbare collega.
Bedankt Geert!
Interview: Jos leemans
Maart 2008 - nr 6 18
Winterfeest19 januari begint met regen en wind, het begint stilaan een
gewoonte te worden. Alles opstellen in de regen. Zeilen worden
aangespannen, tenten stevig vastgezet, uien gesneden, tafels
verschoven, vuurtonnen gevuld. En dan is het eindelijk vier
uur. De regen is gestopt, de eerste gasten komen aan, dus de
workshops kunnen beginnen. Een sneeuwman in een potje, een
snoepsaté en tot slot een mooie lampion, na al dat knutselen
tijd voor een mooie winterwandeling. In groep door de school
met een verteller, het is weer eens iets anders.
Om zes uur begeeft iedereen zich naar de refter, de kinderen zoeken hun juf of meester, ouders, broers
en zussen zoeken een goed plaatsje voor het podium en dan kan een spetterende show beginnen.
Samen met Kidsrock dansen en zingen de kinderen, waardoor ook
de ouders, broers en zussen niet kunnen blijven stilzitten.
Tot slot nog snel een lekkere wafel, pannenkoek, hamburger, hot-
dog of tartiflette, iets drinken en dan keren al onze gasten huis-
waarts.
Voor ons team zit er dan niets anders op dan alles terug af te
breken, tafels en stoelen terug op hun plaats, tenten afbreken,
natuurlijk ook restjes opeten om dan allemaal moe maar tevreden
huiswaarts te keren.
Lies
Een woensdagnamiddagactiviteit bij
de Waterval kleutersOm 11.40 u. rijd ik met de wagen over de speelplaats. Stapvoets,
en er mij van bewust dat dit een grove inbreuk op het campus-
reglement is. Toch wil ik vlakbij onze leefruimte een plaatsje
vinden. Reden? Simpel! Mijn koffer ligt vol met in der haast aan-
gekocht materiaal voor de namiddagactiviteit. We gaan met onze
kleuters bloembakken vullen. Daar heb je heel wat voor nodig:
een zak potgrond, bloembakken, plantjes, schepjes, enz. Wan-
neer ik rond 14 u. de kleuters aan tafel samenroep en alle beno-
digdheden voor ze uitstal, blijken ze echt enthousiast te zijn om
mee te werken. Nadat de voorwerpen en ingrediënten benoemd
worden, rollen we letterlijk de mouwen op. Per team van twee krijgen de kleuters een lege bloembak
toegewezen die ze mogen vullen met bloemenaarde. Daarna worden er plantjes met rode bloemen en
groene plantjes ingezet. Opnieuw wat aarde bij, goed aandrukken en vervolgens water geven. Dat is pas
echt leuk en dat doen we dan ook buiten. Kwestie van de hele leefruimte niet achteraf te moeten dwei-
len. Fier over het resultaat gaan ze nog elke dag kijken naar de vensterbank waarop onze bloembakken
staan en regelmatig gaan we voelen of de bloemenaarde nog nat genoeg is of dat de plantjes moeten
gegoten worden als ze te droog staan. Ook hier wordt taal aangebracht … op een woensdagnamiddag …
spelenderwijze: bloembak, rood, groen, plantjes, bloemenaarde, leeg ><vol, droog><nat.
Karen, Nicolas, Aadil, Wannes, Lies, Maud, Nicholas en Nicole
Ri4
Maart 2008 - nr 819
Sportdag voor
type 6 en 7
Het onthaal van maandag 18
februari was een drukke be-
doening. Iedereen wou aan het
woord komen dus moest ik even
scheidsrechter spelen om ieder-
een de kans te geven zijn zegje
te doen. Ze hadden het uitge-
breid over de sportdag van de
vorige vrijdag.
“Vrijdag was het leuk, ik wil nog
fi etsen op de speciale fi etsen!”
gebaart Tunçer met blinkende
ogen.
“Ja, ik ook! Het steppen was
heel plezant, ik heb heel snel
gestept. Met heel zijn lichaam
beeldt Joey uit welke bewegin-
gen hij gemaakt heeft. Zijn ge-
zicht spreekt boekdelen over de
snelheid en kracht waarmee hij
zich op de stepfi ets door de af-
gebakende straat bewoog.
“Dat is waar, die rode stepfi et-
sen waren het leukst! beves-
tigt Sarina. “Maar het pingpong
vond ik ook wel fi jn.”
“Neen,
ik niet!” zegt Lauren met een
afkeurende blik. “Ik vond de op-
geblazen mat het tofst van al!”
“Ik heb er met Yentl wedstrijd
op gelopen en ik ben gewon-
nen!” gebaart ze fi er.
“Ik moest tegen Sven lopen, en
ik ben ook gewonnen!” knikt
Sarina hevig.
“De bal, de bal, de bal!” roept
Labib gesticulerend. “Oh ja,
dat is waar”, helpt Sarina hem,
“Labib vond het omgooien van
de kegels leuk!”Wij hebben sa-
men gespeeld, leuk hé Labib!”
“jajaja!”bevestigt Labib de
woorden van Sarina onder hevig
geknik.
“Ik, 2” gebaart Tunçer, “Heb jij
twee kegels omgerold?” vraag ik
hem vol verbazing. Met grootse
fi erheid beaamt hij mij.
“Maar ik” komt Joey er tussen “ik
heb 3 keer met het pingpongbal-
letje in de bak gescoord!” “Ja,
niemand kon dat, alleen Joey!
Zelfs Geert verschoot
er van! Roept Lauren
luid terwijl ze gebaart dat
haar ogen uit haar oogkassen-
vallen van verbazing.
“Ik wil nog stepfi etsen!” ge-
baart Tunçer verdrietig. “Jam-
mer jongen, je zal weer een
jaartje moeten wachten alvo-
rens de Vlaamse Gemeenschaps-
commisie nog eens een speciale
sportdag voor jongeren met een
auditieve of visuele beperking
organiseert.”
Lut Deboeck
Ri4
“Sportdag!,
alles met de bal”Donderdagnamiddag 10 januari was het sportdag. De leerlingen van
de Schelp, de Waterval en de Regenboog gingen samen sporten. Twee
schoolbusjes brachten ons veilig naar het domein van de Vrije Universi-
teit Brussel. Ook leerlingen van andere scholen deden mee.
“Alles met de bal” was het thema. Met zelfklevers in kleur werden al de
kinderen in groepen verdeeld. Cedric, Bikena, Charlotte en ik vielen
in dezelfde groep. Groen was onze herkenningskleur.
De balspelen waren verschillend en erg leuk. Het spel met de
grote, roze bal die langzaam naar beneden kwam,
deed ik het liefst.
Ja, het was een leuke sportnamiddag!!
Ceren Oz - De Schelp
Maart 2008 - nr 6 20
20 km door Brussel - checkpoint 2:
10 km
10 februari 2008. Putteke win-
ter maar het lijkt wel lente.
Om 11.10 u. stonden we met 9
super gemotiveerde sportieve-
lingen aan de ingang van “den
averechten” een mooi natuur-
domein te Heist-op-den-berg.
Kirsten en Joke hadden er voor
ons een schitterend parcours
van 3 km 300 m uitgestippeld.
In het kader van onze training
voor de 20km van Brussel in mei
2008 was dit de 2e “grote test”.
Kunnen we 10 km lopen? Om
dit te weten te komen was het
de bedoeling dat we 3 maal het
parcours zouden afl eggen.
Na het overlopen van het te
volgen pad, enkele opwarming-
oefeningen en wat peptalk werd
het startschot gegeven. Jody,
Geert en Yves schoten als een
peil uit een boog naar voren.
Binnen de kortste keren zag je
die al niet meer. Gelukkig waren
er ook nog collega’s die het wel
wat rustiger aan wilden doen.
De eerste honderd meter werd
er nog wat tegen elkaar gespro-
ken maar nadien werd het stil
op onze zware ademhaling na.
“10 km” klinkt het in mijn
hoofd. “Zal dat wel lukken?” Ge-
lukkig is het een leuk bospad in
een mooie omgeving en geeft
de zon het geheel een vakantie-
gevoel. Ik heb mijn MP-3-speler
meegebracht en Moby, Milow,
en ettelijke anderen houden me
in beweging. Af en toe spreekt
Evy Gruyaert me bemoedigende
woorden toe. Ze zegt dat ik
goed bezig ben! En gelijk had
ze want na 1uur en 5 minuten
kwam ik voor de derde maal aan
de ingang van “den averechten”.
Daar stonden al enkele collega’s
te stretchen, te drinken en na
te praten.
Ik ben blij dat het me gelukt is
Jody en Geert hebben ons, net
als vorige keer, een diploma be-
loofd.
En nu, hop, naar de 15 km. Het
zal weer trainen worden om
daarin te slagen. Maar ik doe het
met plezier. Ik bereik een dubbel
doel: mijn conditie verbetert en
dankzij jullie bijdrage (de 20
km is een gesponsorde loop
voor onze school) kunnen we
extra materiaal voor de kin-
deren aankopen of misschien
wel dat reeds lang gedroomde
afdak.
Dus aarzel niet, grijp die por-
tefeuille, neem dat overschrij-
vingsformulier, of kruip ach-
ter je computer en meld je op
de online-banking! Zelfs het
kleinste bedrag is welkom.
Wij trainen alvast verder en
houden jullie op de hoogte van
onze sportieve prestaties.
Lut Deboeck
Ri4
Jullie kunnen het gekozen
bedrag overmaken op reke-
ningnummer:
428-9094811-27
op naam van Patronaat van
het Koninklijk Instituut
voor Doven en blinden (met
vermelding sponsoring 20
km door Brussel). De spon-
sors worden vermeld op
www.ri4.be.
Maart 2008 - nr 821
Ri4Carnaval in zeepbel A
Zo vierden wij carnaval dit jaar:
eerst verkleden en schminken,
dan een dansje maken op het podium.
Chips en cola hoorden er natuurlijk ook bij op dit feestje!
Daarna ging de muziek weer aan
en dansten we aan één stuk door!
Confetti gooien en slingers blazen vonden we ook heel fijn!
Na al dat dansen, zingen en springen
werden we wel een beetje moe en gingen nog even uitblazen in de leefgroep.
Joke Geirnaert
Koken met de oudste kleuters van de zeepbelChloë, Bart, Jan, Zeno en Brecht was-
sen snel hun handen om dan aan de
grote tafel in de leefgroep te gaan zitten. Daar
vertelt Lies wat er gekookt gaat worden en hoe
ze eraan kunnen beginnen. Ieder krijgt zijn
taak en zo koken ze samen elke week een nieuw
recept. Om vier uur smullen ze dit samen met
de kleinste kleuters op.
Lies
DikketruiendagOp 15 februari mochten we onze dikke
truien weer uit de kast halen. Met 1 °C
en heel veel mist konden we die extra
kleding best gebruiken. De verwarming in
de klassen werd 2 graden minder gezet.
Onze milieubewuste schooldag kon beginnen.
Een stevige opwarming op de speelplaats deed
het bloed in onze aders stromen. Op de liedjes
van Xink, K3 en kabouter Plop danste iedereen
mee. Gelukkig kwam de zon die dag regelmatig
tevoorschijn zodat onze klassen aangenaam
warm werden.
Om de dag “WARM” af te sluiten, dronken we
nog een tas warme chocolademelk.
Stéphanie & Sofie
Nationale Gedichtendag
KleurenkastDe winkel is open
Wat wil je kopen?
Dat schilderij van de zon?
Dat is geel!
Of dat van de bron?
Het kost wel veel
Waarom kies je niet kikkergroen?
Er is niet veel aan te doen
Of die penselen? Ja!
Die hebben geen kleur
Zo ga ik me niet vervelen
Lekker voor in mijn kleurenkast!
Gedichtje van Simon (zeepbel L.S.)
C
s
g
v
z
t
re
Maart 2008 - nr 6 22
In 1995 werden in de feestzaal
en de oude schrijnwerkerij van
het BuSO een aantal industriële
activiteiten opgestart. Het werd
wat zoeken om te weten te ko-
men waarin we ons moesten
specialiseren als beschutte werk-
plaats in Brussel. We probeerden
via metaal- en houtbewerking en
zelfs een heuse bakkerij om als
bedrijf van de grond te komen.
Echt doorbreken deden we pas na
het opstarten van onze verpak-
king- en mailingsactiviteiten en
onze enclavewerking.
Vandaag stellen we zo’n 160 ar-
beiders met een arbeidshandicap
te werk binnen een beschermd
en aangepast kader. Binnen dit
kader willen we iedereen op een
respectvolle manier ruimte geven
om zichzelf te zijn en te ontwik-
kelen en dit als arbeider van een
echt bedrijf. Om onze mensen te
begeleiden zijn we met een ploeg
van 14 monitoren, een sociaal
medewerkster, twee maatschap-
pelijk assistenten, een boekhou-
der en een directeur.
De activiteiten zijn voldoende di-
vers en geven ons de mogelijkheid
om de arbeiders naar een geschik-
te arbeidsomgeving te oriënte-
ren. Voor onze verpakkingsacti-
viteiten plooien en plakken we
allerlei materiaal samen om dat
vervolgens onder plastiekfolie of
in dozen te verzamelen. Bij onze
mailingactiviteiten gaan we voor
onze klanten brieven en postpak-
ketten voorbereiden. We printen
de adresetiketten,
kleven ze op de brieven en pak-
ketten, frankeren ze en bren-
gen alles naar de post. Indien
de klant dat wil, zorgen we ook
voor het intikken en beheren van
zijn adressen op een databank.
Wegens plaatsgebrek wordt een
groot deel van onze activiteiten
buitenshuis in onze zogenaamde
“enclave”-werking gerealiseerd.
Daardoor kunnen we meer mensen
werk aanbieden. Een enclave is
een specifi ek op maat uitgevoerd
tewerkstellingsproject bij klanten
op de werkvloer. Wij komen ter
plaatse de arbeid, uitvoeren, on-
der begeleiding van onze monito-
ren. Typische activiteiten die we
uitvoeren zijn het afwassen van
het bestek en servies voor de TGV
of het vliegtuig, het prijzen van
speciale producten, of verpak-
kingsactiviteiten bij de klant. Be-
langrijke bedrijven waarvoor we
dergelijke activiteiten uitvoeren
zijn BOSCH, DREAMLAND, RAIL-
GOURMET, … Een speciaal type
van enclavewerking hebben we
sinds eind 2006 met de broeders
Alexianen te Tienen. Met het psy-
chiatrische ziekenhuis hebben we
een samenwerking opgezet om
hun patiënten of ex-patiënten
aan het werk te zetten als werk-
nemers van ons bedrijf, maar dit
in lokalen van het ziekenhuis te
Tienen. Naast deze enclaveactivi-
teiten voeren we ook andere bui-
tenactiviteiten uit.
We verzorgen tuinen en parken
van steden en ziekenhuizen, zo-
als de tuinen van het psychia-
trische ziekenhuis, een ouderlin-
gentehuis te Grimbergen, en de
parken van Kraainem en Evere.
Daarnaast verzorgen we ook wat
kleinere tuintjes bij particulieren
in Woluwe en omstreken.
Om al deze activiteiten vlot te
laten verlopen, beschikken we
over een vloot van zo’n 8 mini-
busjes en een paar aanhangwa-
gens. Waarschijnlijk kennen jullie
deze wel van op de parking aan
de bovenspeelplaats of voor de
hoofdingang. Als je ons dus in de
toekomst daar of in de omgeving
tegenkomt, zwaai dan maar even
want ook wij horen erbij.
Piet Ketele, directeur TWI
Tewerkstellinsinitiatieven
Kanunnik TriestAan het K.I.W. is ook een beschutte werkplaats verbonden. Zo’n 12 jaar geleden werd aan
een groep oud-leerlingen en pas afgestudeerden van de school de kans geboden om hun
eerste werkervaringen op te doen in een echt bedrijf. Er werd een aparte VZW opgericht,
met de voor zichzelf sprekende naam “Tewerkstellingsinitiatieven Kanunnik Triest”, afge-
kort tott TWI.
Maart 2008 - nr 823
LIEF EN LEEDNieuwelingen op onze planeet
✓ 9/12/07 AMELIE, dochtertje voor Olivier Givron (orthopedagoog TOR)✓ 22/12/07 FLO, dochtertje van Lien Degryse (GON-begeleidster BuSO)✓ 6/01/08 JITSKE, dochtertje voor Tim Schampheleer (opvoeder PRISMA)✓ 9/01/08 PAULIEN, dochtertje voor Annigje Claes (GON-begeleidster BuBaO)✓ 31/01/08 KYAN, zoontje voor Nathalie Notelaers (opvoedster Ri4 in tijdskrediet)✓ 23/02/08 JUUL, dochtertje voor Koen Cordier (netwerkbeheerder M.P.I.)
We vergeten de langdurig zieken niet
✓ Broeder Gustaaf Machielsen, Houssain El Yazami en Annick Billoy wensen we een spoedig en geheel herstel.
Onze overledenen
✓ 4/02/08 Marcel Wyffels (echtgenoot van Huguette Janssen – TBD)
Ons oprecht medeleven met de beproefde families en vrienden.
Er zijn nog andere mensen die dierbaren verloren hebben maar
wiens naam we hier niet noemen. Ook met hen voelen we mee.
AGENDABuBaO - Ri4
BuSO – IRIS – PRISMA – REGENBOOG 2
TORENTJES
De lucht in
Programma
11.30 – 14.00 u.:
restaurant
11.30 – 18.00 u.:
aerobar
13.00 – 18.00 u.:
sport en spel voor
jong en oud
14.30 – 15.30 u.:
optreden Ri4 “Ster-
ren in de lucht“
16.30 – 18.00 u.:
optreden secun-
daire school
rondleiding in de
secundaire school -
openklas De Zeepbel
18/03/08 toneel “Geen spijt” (Waterval L.S.)
14/04/08 tem 18/04/08 projectweek Circus
23/04/08 tem 25/04/08 openluchtklassen Waterval L.S.
08/05/08 toneel “Kom weg” (Waterval L.S. 2 en 3)
28/05/08 tem 30/05/08 openluchtklassen Schelp L.S.
04/06/08 tem 06/06/08 openluchtklassen Schelp en Waterval kleuters
11/06/08 tem 13/06/08 openluchtklassen Zeepbel L.S.
17/06/08 gordel voor scholen (L.S.)
24/06/08 avonturentocht Huizingen (Zeepbel L.S.)
11/04/08 tem 14/04/08 Studiereis Buchenwald
14/04/08 begin stageperiode 5de jaar OV3 – BuSO IRIS
26/04/08 tem 30/04/08 Barcelonareis 6de en 7de jaars Kantoor IRIS en PRISMA
10/05/08 Gezinsuitstap personeel BuSO en GON
02/06/08 vrije dag
12/06/08 begin grote toetsen
25/06/08 en 26/06/08 schorsingsdagen: geen school voor de leerlingen;
(semi-)internen worden opgevangen door het internaat.
De opvang tijdens de paasvakantie gaat door in de leefgroep AHADI.
24/03/08 tem 06/04/08 paasvakantie
24/05/08 Lentefeest
VOOR ALLE GEÏNTERESSEERDEN
Maart 2008 - nr 6 24
Artists at workDe tekenschool
Woensdag kwart voor zes.
Terwijl ik het schoolbusje naar de slagboom van de speelplaats
manoeuvreer, komen enkele leerlingen druppelsgewijs de speelplaats
opgestapt. Zeven zijn het er ondertussen die samenkomen voor hun
wekelijkse tekenavond in de kunstacademie van Woluwe.
Het was nochtans allemaal erg klein begonnen. Liesbeth en Jordy
waren de eersten die hun tekentalenten wat wilden bijschaven. Een
paar jaar later kwamen er enkele jongeren van de afdeling prisma
bij. En ondertussen zijn ze met zeven. Zeven leerlingen die op hun
eigen tempo, en uiteraard op hun eigen niveau door leraar Roland de
tekenknepen van het vak worden bijgebracht.
De ene leerling heeft natuurlijk al meer of minder talent dan de
andere, en het ene werkje is uiteraard al wat sterker dan het andere,
maar er hangen aan de muren van de tekenklas ondertussen toch wel
enkele tekeningen en schilderijen op die best mogen gezien worden.
Peter Van Mossevelde
Toon verbaast ons weer!!
Van 2 tot 29 februari hield Toon De Winter, oud-leerling Prisma een
Fototen”Toon”stelling. Toon is 19 jaar en woont in Nieuwmoor bij
Kalmthout. Hij liep gedurende 6 jaar school bij ons. Al vroeg merkte
we op dat Toon zeer creatief was en een voorliefde had voor kunst.
Knutselen, tekenen en schilderen behoorde tot zijn lievelingsacti-
viteiten. Voor deze tentoonstelling fotografeerde hij allerlei details
van natuurverschijnselen die nadien veranderden of verdwenen zoals:
ijs-, zon- en wolkeneffecten. In totaal maakte Toon 31 werken die allemaal een plaats kregen in het
natuurre-educatiecentrum te Kalmthout.
Elk werk voorzag Toon van een bijpassende naam: wiebelend zonwater, ventje met grote voeten, ijsge-
bit, … Voor de praktische hulp kon hij rekenen op zijn zus Leen die een creatief atelier oprichtte voor
personen met een beperking. In een rustige ruimte kan elk zich ‘creatief’ of zich zelfs ‘beeldend’ uiten
en uitleven. Die uitleving hebben we zeker kunnen bewonderen bij de foto’s van Toon. We hebben
genoten van zijn werk en kijken uit om nieuwe creaties van hem te zien.
Anja Spiessens & Marlies Vandewynckel
Werk van Liesbeth Paeleman
Jordy Lammens aan de tekentafel
Arteau De Meester at work
An Vanoppens-5 kan Prisma: Chester
Bennington van Linkin park.”
top related