Als wij dit weer zien;

dan kunnen wij zingen:

zang Stafke Fabri

‘t is wer veurbij, die vuile winter

‘t is eindelijk gedaan meh al dad ùste‘k ad van diê winter mijnen buik al vol

We kwame buite zjust mor als we mùsteen dan nog meh een trui men oêge kol.

En alleman dad is kurieus,doe’ druppeltshes in zijne neus,

want aenders blefde loêpe meh et snot.

En pillekes vör ‘t reumatiek pakt iederiên ofda niks isen kattevet vör a’ge wintervoeten ed

‘t is weer vörbij diê vuile winterda rotweer ùng al laenk m’n voeten uitIk docht da’ der gin enden on zou kome

Want al da sneeuwe en da’ vrieze da trekt ùp gin fluit.

De rijke mensen die kunne gon skieëDie trekken un van al diê sniê niks aan.

Mor ik ad na iên sniêvlaag al blau knieë ‘k was meh mijne velo durnen draad gegaan

En s’morgens ga’ de wekkerbel ‘t is dan zù dùnker als ‘n hel

dan blijf ik gere liggen in m’n bedEn dan nog mor is rondgedraaidmor niks te dùng, ge mùt deruit

‘k eb in da smerig weer m’n kas al ùpgefret.

‘t is weer vörbij diê vuile winterda rotweer ùng al laenk m’n voeten uitIk docht da’ der gin enden on zou kome

Want al da sneeuwe en da’ vrieze da trekt ùp gin fluit.

Nou kriebelt in m’n bloed toch al de lentede zomer is in ‘t zicht zei Armand Ping

da wörd dan wer den tijd dad al de ventenor wefkes in bikini kunne zing

Gedaan meh lakes van flanelen otto’s vol meh anti-gel

lang onderbrùkke drage da’s gedaanDe stoof wörd al wa toe gezet

de waermwaterblaas die vliegt uit bedet ijs zal s’nachts niet miêr ùp onze piespot staan.

‘t is weer vörbij diê vuile winterda rotweer ùng al laenk m’n voeten uitIk docht da’ der gin enden on zou kome

Want al da sneeuwe en da’ vrieze da trekt ùp gin fluit.