ab gida gÜvenlĐĞĐ ab gida gÜvenlĐĞĐ polĐtĐkasi ve … · gıda güvenliği ve mevzuatı...
TRANSCRIPT
AB GIDA GÜVENLĐĞĐ AB GIDA GÜVENLĐĞĐ AB GIDA GÜVENLĐĞĐ AB GIDA GÜVENLĐĞĐ POLĐTĐKASI VE TÜRKĐYE’NĐN UYUM SÜRECĐPOLĐTĐKASI VE TÜRKĐYE’NĐN UYUM SÜRECĐPOLĐTĐKASI VE TÜRKĐYE’NĐN UYUM SÜRECĐPOLĐTĐKASI VE TÜRKĐYE’NĐN UYUM SÜRECĐ
Çağrı DoğanÇağrı DoğanÇağrı DoğanÇağrı Doğan
AB Masası Uzman YardımcısıAB Masası Uzman YardımcısıAB Masası Uzman YardımcısıAB Masası Uzman Yardımcısı
Ocak 2011Ocak 2011Ocak 2011Ocak 2011
1
1.1.1.1. AB’nin Gıda Güvenliği PolitikasıAB’nin Gıda Güvenliği PolitikasıAB’nin Gıda Güvenliği PolitikasıAB’nin Gıda Güvenliği Politikası
Gıda Güvenliği ve MevzuatıGıda Güvenliği ve MevzuatıGıda Güvenliği ve MevzuatıGıda Güvenliği ve Mevzuatı
Gıda ürünleri ihracatı ve ithalatında dünyada en önlerde yer alan Avrupa Birliği, uluslararası
gıda ticaretinin yönlendirilmesinde önemli bir rol oynamaktadır. Dünya Ticaret Örgütü verilerine göre en
büyük gıda ihracatçısı ülkeler sıralamasında AB başı çekmektedir. AB’nin ardında ABD, Kanada, Çin,
Avustralya yer almaktadır. En büyük gıda ithalatçısı ülkeler ise AB, ABD, Japonya ve Çin’dir.
Gıda güvenliği konusu Avrupa Birliği’nde gittikçe önem kazanan bir konudur. Bunda son on
yılda karşılaşılan gıda krizlerinin yarattığı bir duyarlılık etkili olmuştur. AB’de gıda güvenliğinin önem
kazanmasının bir diğer nedeni, AB tarım politikalarının geçirmekte olduğu evrimdir. Başlangıcından
günümüze tarım kesimine büyük korumalar getiren ve yaklaşık AB bütçesinin yarısını eriten tarım
politikaları, yüksek maliyetleri ve düşük etkinlikleri nedeniyle eleştirilere tabi tutulmakta ve fiyatların
piyasada oluşmasına daha çok imkân tanıyan, tüketicilerin beklentilerini daha çok önemseyen bir
yapıya doğru çevrilmekte ve destek araçlarını bu alanlara kaydırmaktadır.1 Kırsal kalkınma, hayvan ve
bitki sağlığı, organik tarım ile gıda kalitesi ve güvenliği konuları yeni politika odaklarındandır. AB’nin
gıda alanındaki düzenlemeleri incelendiğinde ana unsurun, Topluluk içinde arz edilen gıdanın güvenli
olmasının ve orijinine bakılmaksızın gıda güvenliğinin aynı standartta uygulanması hedefi olduğu
görülmektedir.
Gıdaya ilişkin AB mevzuatı; Avrupa Topluluklarını kuran Roma Antlaşması hükümlerine
dayanmaktadır. Roma Antlaşması’nda, iç pazarın tesis edilmesi için gerekli olan ulusal kanunların
yakınlaştırılması, ortak ticaret ve halk sağlığı politikası ve tüketicilerin korunması konusunda yetkiler
açıkça Topluluğa verilerek gıda alanında mevzuat oluşturulmasının yolu açılmıştır.2
AB’de gıda mevzuatının uygulanmasına ilişkin en önemli araçlardan biri olan “Beyaz Kitap”
gıda güvenliğinin sağlanmasına yönelik bir şekilde Avrupa Komisyonu tarafından 12 Ocak 2000
tarihinde hazırlanmıştır. Beyaz Kitabın amacı, gerçekleştirilen tartışmalar ışığında, mevcut AB gıda
mevzuatını tamamlamak ve modernleştirmek için gerekli bir dizi kapsamlı faaliyet alanını belirlemek,
gıda mevzuatını daha uyumlu, anlaşılabilir ve esnek hale getirmek, mevzuatın daha iyi uygulanmasını
teşvik etmek, tüketicilere karşı şeffaflığı artırmak ve yüksek derecede bir gıda güvenliğini garanti etmek
üzere önerilerde bulunmaktır.3
1 http://ekutup.dpt.gov.tr/ab/guderg/gida.pdf 2http://diabk.tarim.gov.tr/AB'ye%20g%C4%B1da%20%C3%BCr%C3%BCnleri%20ihracat%C4%B1n%C4%B1n%20g %C4%B1da%20g%C3%BCvenli%C4%9Fi%20a%C3%A7%C4%B1s%C4%B1ndan%20de%C4%9Ferlendirilmesi_Tu%C4%9FbaAd%C4%B1g%C3%BCzel.pdf 3 http://europa.eu/legislation_summaries/other/l32041_en.htm
2
AB’nin AB’nin AB’nin AB’nin Kullandığı Gıda Denetim Sistemleri ve Denetim KurumlarıKullandığı Gıda Denetim Sistemleri ve Denetim KurumlarıKullandığı Gıda Denetim Sistemleri ve Denetim KurumlarıKullandığı Gıda Denetim Sistemleri ve Denetim Kurumları4444
• Tüketicinin Korunması ve Sağlık Genel Müdürlüğü (DG SANCO)Tüketicinin Korunması ve Sağlık Genel Müdürlüğü (DG SANCO)Tüketicinin Korunması ve Sağlık Genel Müdürlüğü (DG SANCO)Tüketicinin Korunması ve Sağlık Genel Müdürlüğü (DG SANCO)
Tüketici çıkarlarının ve insan sağlığının korunması ve geliştirilmesi, gıda güvenliğinin
sağlanması, hayvan ve bitki sağlığının korunması ve hayvan refahının geliştirilmesi amacıyla
görev yapmaktadır. DG SANCO gıda zincirinin güvenliği, hayvan sağlığı ve refahı alanlarında
AB’de bir sorun tespit edildiğinde, sorunu çözmek üzere öneriler getirmektedir. Bu alanlarda
ulusal veya bölgesel seviyede yetkili otoritelerin bir sorunla karşılaşması durumunda, bu
makamlara destek sağlamaktadır.
• Avrupa Gıda Güvenliği Otoritesi (EFSA)Avrupa Gıda Güvenliği Otoritesi (EFSA)Avrupa Gıda Güvenliği Otoritesi (EFSA)Avrupa Gıda Güvenliği Otoritesi (EFSA)
EFSA’nın ana görevi Topluluk mevzuatı ve politikaları için bilimsel tavsiye ve bilimsel ve
teknik destek sağlamaktır.5 EFSA ulusal ve uluslar üstü mevzuat düzenleyici yapılar ağında en
yetkili yapı olup; Birlik için bilimsel referans noktasıdır. EFSA faaliyetlerini çeşitli komiteler,
paneller ve müdürlükler altında yürütmektedir. Bilimsel komite ve paneller risk değerlendirme
konusunda uzman kişilerden oluşmaktadır.
• Gıda ve Veterinerlik Ofisi (FVO)Gıda ve Veterinerlik Ofisi (FVO)Gıda ve Veterinerlik Ofisi (FVO)Gıda ve Veterinerlik Ofisi (FVO)
Gıda ve Veterinerlik Ofisi (FVO) gıda güvenliği, hayvan sağlığı, hayvan refahı ve bitki
sağlığı alanlarında Topluluk mevzuatının etkin olarak uygulanmasında görev üstlenmektedir.
AB içinde ve AB’ye ihracat yapan ülkelerde, AB gıda güvenliği ve kalitesi ile bitki ve hayvan
sağlığı müktesebatına uyumluluğu denetlemek, gıda güvenliği ve kalitesi ile bitki ve hayvan
sağlığı alanlarında AB politikalarının gelişimine katkıda bulunmak ve ilgili tarafları yaptığı
değerlendirmeler hakkında bilgilendirmek, ofisin başlıca görevleri arasındadır. FVO, Topluluk
içinde ve AB’ye ihracat ile ilgili olarak üçüncü ülkelerde AB standartlarına uygunluğu
değerlendirmek ve kontrol sistemlerinin etkinliğini sağlamak için denetimler
gerçekleştirmektedir. FVO denetimleri belirli bir programa bağlı kalınarak yürütülmektedir. Bu
programda denetlenecek ülkeler ve öncelikli alanlar belirlenmekte ve programa uyumun
sağlanması için gerektiğinde güncellemeler yapılmaktadır.
4http://diabk.tarim.gov.tr/AB'ye%20g%C4%B1da%20%C3%BCr%C3%BCnleri%20ihracat%C4%B1n%C4%B1n%20g%C4%B1da%20g%C3%BCvenli%C4%9Fi%20a%C3%A7%C4%B1s%C4%B1ndan%20de%C4%9Ferlendirilmesi_Tu%C4%9FbaAd%C4%B1g%C3%BCzel.pdf 5 http://www.abveteriner.org/dosyalar/gida2.pdf
3
• Gıda ve Yem Hızlı Alarm Sistemi (RASFF)Gıda ve Yem Hızlı Alarm Sistemi (RASFF)Gıda ve Yem Hızlı Alarm Sistemi (RASFF)Gıda ve Yem Hızlı Alarm Sistemi (RASFF)
RASFF, gıda güvenliği açısından ortaya çıkabilecek tüm tehlikelere karşı tüketiciyi
korumak ve üye ülkeler arasında hızlı bilgi alışverişi sağlamak, gıda güvenliğine yönelik kontrol
ve denetim mekanizmaları arasındaki bilgi akışını sağlamak üzere oluşturulmuş bir sistemdir.
Hızlı uyarı sistemiyle, ürün pazara girer girmez, tüketici açısından bir risk içeriyorsa bütün üye
ülkeler ve ilgili makamlara alarm verilmektedir. Ayrıca ürün pazara girmeden de, risk içeren
ürünün sınırda durdurularak ülkeye girmesi engellenmektedir. Böylece sorunlu üründen
kaynaklanabilecek bir tehlikeden bütün topluluk tüketicileri korunmaktadır. RASFF sisteminde
tüzük; üye devletler, Komisyon ve Avrupa Gıda Güvenliği Otoritesi arasında gıda güvenliğine
ilişkin oluşturulacak bilgi akışının içeriğini ve niteliğini belirlemektedir. Bu durum, Tüzüğün
yerleştirmek için büyük çaba harcadığı “tarladan sofraya gıda güvenliği” yaklaşımının da bir
göstergesidir.6
• Tehlike Analizi ve Kritik KoTehlike Analizi ve Kritik KoTehlike Analizi ve Kritik KoTehlike Analizi ve Kritik Kontrol Noktaları (HACCP)ntrol Noktaları (HACCP)ntrol Noktaları (HACCP)ntrol Noktaları (HACCP)
Tehlike Analizi ve Kritik Kontrol Noktaları (HACCP), Gıda ve Gıda Ambalajı üretiminde
hammaddeden başlayarak tüketime kadar her bir aşama veya noktada tehlike analizi yaparak
kritik kontrol noktaları belirleyen, izleyen ve sorunun henüz daha oluşmadan önlenmesini
amaçlayan ve belirlenmiş normlara uyan gıdanın üretilerek tüketiciye sunulmasını sağlayan
koruyucu ve önleyici bir gıda güvenliği sistemidir.7 AB’de HACCP prosedürlerinin uygulama
zorunluluğunun getirilmesinde küçük işyerleri için esnekliğinin sağlanması konusunda özel
olarak dikkat edilmiştir. Ancak bu esnekliğin gıda güvenliğini tehlikeye düşürmemesine özen
gösterilmiştir.
HACCP ilk olarak 1971 yılında Amerika Birleşik Devletleri Tarım ve Gıda Dairesi
tarafından astronotların tüketeceği gıdanın güvenliğine ilişkin olarak oluşturulmuş,
hammaddeden son ürüne kadar bilimsel kontrollerinin yapılması ile gıda risklerinin
önlenmesine dayalı bir sistem haline gelmiştir. HACCP’in ilkeleri; tehlike analizi, kritik kontrol
noktalarının belirlenmesi, kabul limitleri ve kriterlerinin oluşturulması, izlemenin yürütülmesi,
düzeltici işlemlerin uygulanması, doğrulama ve kayıt altına alma şeklinde belirlenmiştir.8
HACCP sisteminde; özellikle halk sağlığını tehlikeye atabilecek üretimin engellenmesi
hedeflenmiştir. Böylelikle muhtemel tehlikelerin tespit edilerek, gereken önlemlerin
alınmasıyla, üretimdeki firelerin azaltılması sağlanıp, karlılığa katkıda bulunulmaktadır.
Sistemin esnekliği ve bütün işletmelere uygulanabilir olması, avantajlardan en önemlileridir.
6 Durmaz, S. Akdeniz Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, 2010 7 http://ekutup.dpt.gov.tr/gida/öik664.pdf 8 http://www.saglik.org.tr/Content/Pdf/Turkiye_Gida_guvenligi.pdf
4
HACCP sisteminin ürün kalitesinin artırılmasına katkısı olacağı için firmaların, tüketicilerine
gıda güvenliğini sağladıkları konusunda bir kanıta sahip olması, ilgili firmanın satışlarında
artışa da neden olmaktadır.
• ISO 22ISO 22ISO 22ISO 22000 Gıda Güvenliği Sistemi000 Gıda Güvenliği Sistemi000 Gıda Güvenliği Sistemi000 Gıda Güvenliği Sistemi9999
1 Eylül 2005’te yayınlanan ISO 22000 Gıda Güvenliği Yönetim Sistemi; dünya çapında
güvenli gıda üretim zinciri oluşturmak amacıyla oluşturulmuş uluslar arası bir standarttır.
Tedarikçiler, kullanıcılar, yasal otoriteler, tüketiciler ve tüm ilgili birimler arasında iletişimi ve
bu sayede güvenli gıdanın her basamakta izlenebilirliğini sağlamayı esas almaktadır. Bu
standart, gıda zinciri boyunca son tüketime kadar gıda güvenliğini sağlamak için takip eden
genellikle anahtar öğeler olarak kabul edilen öğeleri birleştiren gıda güvenliği yönetim sistemi
için ihtiyaçları tanımlamaktadır.
ISO 22000 sisteminin uygulanması, tedarikçilerin, sektör tarafından sıkça talep gören
ürünlerinin üretim ve servis süreçlerini geliştirerek insan sağlığı açısından güvenli, firma
açısından da daha karlı bir hale dönüştürmesini sağlamaktadır. ISO 22000 sistemi HACCP
sistemini prensiplerini ve uygulama basamaklarını tamamlamakta, yönetimin
sorumluluklarının eğitimi ve sürekli iyileştirme faaliyetlerini tanımlaması nedeniyle de ISO
9001 ile uyum oluşturmaktadır. Bu sayede hem güvenli gıda üretimini sağlamakta hem de
firmaların kurumsallaşma süreçlerini hızlandırarak gelişimlerine destek vermektedir.
ISO 22000 standardı kapsamında belgelendirme yapılabilecek olan kuruluşlar;
çiftçiler, hasatçılar, yem üreticileri, gıda bileşeni üreticileri, gıda üreticileri, gıda satıcıları, gıda
servisleri, hazır yemek firmaları, temizlik ve sanitasyon hizmeti veren kuruluşlar, taşıyıcılar,
depolama ve dağıtım kuruluşları şeklinde sıralanabilmektedir.10
2.2.2.2. Türkiye’de Gıda Güvenliği Türkiye’de Gıda Güvenliği Türkiye’de Gıda Güvenliği Türkiye’de Gıda Güvenliği
Türk Gıda Mevzuatı ve Gıda GüvenliğiTürk Gıda Mevzuatı ve Gıda GüvenliğiTürk Gıda Mevzuatı ve Gıda GüvenliğiTürk Gıda Mevzuatı ve Gıda Güvenliği
Türkiye’de 28.000 civarında gıda işletmesi bulunmakta olup, bunların 16.832’si Tarım ve Köy
Đşleri Bakanlığınca tutulmakta olan gıda siciline kayıtlıdır. Gıda işletmelerinin büyük çoğunluğu küçük
işletmeler olup yaklaşık 2000’inde modern teknolojileri uygulama kapasitesi bulunmaktadır. Un ve
unlu mamuller sanayi gıda sektöründe en fazla paya sahip olan alt sanayi dalıdır. Un ve unlu mamuller
sanayini, süt ve süt ürünleri sanayisi ve meyve ve sebze işleme takip etmektedir.11
9 http://www.wcs.com.tr/iso22000_kalite_nedir.htm 10 http://home.anadolu.edu.tr/~mkaplan/dokuman/TS%20EN%20ISO%2022000%20.pdf 11 Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, 2004:4-5 ve DPT Müsteşarlığı, 2003a:5.
5
Türkiye’deki GıdaTürkiye’deki GıdaTürkiye’deki GıdaTürkiye’deki Gıda üreten işyeri üreten işyeri üreten işyeri üreten işyeri sayısı: 28sayısı: 28sayısı: 28sayısı: 28.000.000.000.00012121212
Unlu Mamuller : % 63
Et Ürünleri : % 2
Süt Ürünleri : % 12
Su Ürünleri : % 0.20
Meyve sebze işleme : % 11
Bitkisel yağ : % 3,5
Şekerli ürünler : % 3
Alkollü Ürünler : % 0.23
Meşrubatlar : %0.31
Tasnif dışı gıdalar : % 5
Ülkemiz dünya gıda üretiminde önemli bir yere sahip olmakla birlikte, üretilen gıdaların
güvenilirliği ve kalitesi bakımından ciddi sorunlar yaşamaktadır. Nitekim, tüketilen gıdaların sağlıklı
koşullarda üretilmiş olması ve insan sağlığına zarar vermeyecek bir içeriğe sahip olması gibi konular
kamuoyunda oldukça fazla tartışılmaktadır. Buna örnek olarak; AB sınırından geri dönen biberler, her
yıl yaşanan kuş gribi vakaları, Rusya ile yaşanan gıda krizi, kaçak et satışları hafızamızda yer edinen
gıda güvenliği denilince akla gelen haberlerden sadece birkaçıdır.
Dünya gıda üretiminde önemli bir yere sahip olan Türkiye’de, gıda ürünleri ihracatının ülke
ekonomisine katkısı giderek artmaktadır. Bunda gıda ticaretinde gıda güvenliğinin gittikçe artan
önemine paralel olarak, 2000’li yıllarla birlikte gıda güvenliğinin sağlanması konusunda gerek özel
sektörde gerekse kamu yönetiminde önemli atılımlar yapılmasının katkısı büyüktür. AB ile imzalanan
Gümrük Birliği anlaşması ve sonrasında aday ülke ilan edilmemiz ve taraf olduğumuz DTÖ kapsamında
imzalanan Sağlık ve Bitki Sağlığı Anlaşması (SPS) ile gıda güvenliği konusunda yükümlülüklerin
artmasına bağlı olarak yeni yasal düzenlemelere gidilmiştir ve gün geçtikçe de ilerlemeler
sağlanmaktadır.13
Gıda güvenliği konusunda temel mevzuatı Avrupa Birliği’ne uyum kapsamında hazırlanan ve
Haziran 2004 tarihinde çıkarılan 5179 Sayılı “Gıdaların üretimi, tüketimi ve denetlenmesine dair
kanun hükmünde kararnamenin değiştirilerek kabulü hakkında kanun’u oluşturmaktadır. Bu kanun ile
1995 yılında Gümrük Birliği çerçevesinde yayımlanarak yürürlüğe giren 560 sayılı Kararname ile
başlanan gıda alanında düzenlemeler daha ileri bir seviyeye taşınmıştı.
12 http://www.zmo.org.tr/resimler/ekler/87524833eaf98eb_ek.doc? 13 http://www.dpt.gov.tr/DocObjects/Download/3101/oik664.pdf
6
Kanun; gıda güvenliğinin teminine, her türlü gıda maddesinin ve gıda ile temasta bulunan
madde ve malzemelerin hijyenik ve uygun kalitede üretimine, tasnifine, işlenmesine, katkı ve gıda
işlemeye yardımcı maddelere, ambalajlama, etiketleme, depolama, nakil, satış ve denetim usulleri ile
yetki, görev ve sorumlulukları ile risk analizine, ihtiyatî tedbirlere, gıda ile tüketici haklarının
korunmasına, izlenebilirlik ve bildirimlere dair hususları kapsamaktadır.14
Türk Gıda KodeksiTürk Gıda KodeksiTürk Gıda KodeksiTürk Gıda Kodeksi15151515
560 sayılı Gıdaların Üretimi, Tüketimi ve Denetlenmesine Dair Kanun Hükmünde Kararnamenin
7’nci maddesine göre hazırlanan ve 1997 yılında yayınlanan Türk Gıda Kodeksi Yönetmeliği ile üretici
ve tüketici menfaatlerinin ve halk sağlığının korunması, gıda maddelerinin tekniğine uygun ve hijyenik
şekilde üretilmesi, hazırlanması, işlenmesi, muhafazası, depolanması, taşınması ve pazarlanmasının
sağlanması amaçlanmaktadır.
Bu Yönetmelik; gıdaların kalite ve hijyenle ilgili özelliklerini, katkı ve aroma maddelerini,
pestisit ve veteriner ilaç kalıntılarını, gıda bulaşanlarını, ambalajlama, depolama ve taşıma kurallarını,
numune alma ve analiz metotlarını kapsamaktadır.
Türkiye’de Gıda Güvenliği’ne Đlişkin Denetim MekanizmasıTürkiye’de Gıda Güvenliği’ne Đlişkin Denetim MekanizmasıTürkiye’de Gıda Güvenliği’ne Đlişkin Denetim MekanizmasıTürkiye’de Gıda Güvenliği’ne Đlişkin Denetim Mekanizması
560 sayılı KHK ile Türkiye’de gıda ve gıda katkı maddeleri ile gıda maddeleri ile temasta
bulunan ambalaja yönelik izin işlemlerini yürütmekle sorumlu birimler yeniden tanımlanmıştır. Bu
kapsamda, gıda güvenliği kontrolleri üretim, işleme, muhafaza, depolama, paketleme, pazarlama,
ithalat ve ihracat aşamalarında Tarım ve Köy Đşleri Bakanlığı tarafından, gıda işletmelerine çalışma izni
verilmesi sırasında ve gıda satış noktalarında ise Sağlık Bakanlığı tarafından yapılmaktadır.16
Türkiye’de gıda güvenliğini sağlamakla yükümlü bakanlıklar ve muhtelif denetim kurumları
mevcuttur. Bunlardan kısaca bahsetmek, Türkiye’deki mevcut durumun gözler önüne serilmesi ve
AB’nin sahip olduğu denetim mekanizması ile karşılaştırılması konusunda fikir vermesi açısından önem
arz etmektedir.
• Tarım ve Köy Đşleri Bakanlığı Tarım ve Köy Đşleri Bakanlığı Tarım ve Köy Đşleri Bakanlığı Tarım ve Köy Đşleri Bakanlığı
Tarım ve Köy Đşleri Bakanlığı kuruluş amaç ve görevlerinden biri de 441 sayılı KHK
gereğince "Gıda standartları ve kalite kontrol hizmetleri için temel prensip ve kriterleri
belirlemek, duyurmak, uygulamalarını denetlemek, diğer kuruluşlarla işbirliği içinde Türk Gıda
Kodeksini hazırlanması ve uygulanmasını gerçekleştirmek, mecburi uygulanan standartların
kontrolünü yapmak ve gıda kontrolüne yardımcı olmaktır. Ülkemizde gıda güvenliği hizmetleri;
Tarım ve Köy Đşleri Bakanlığı'nın ana hizmet birimlerinden Koruma ve Kontrol Genel Müdürlüğü
bünyesinde bulunan üç Daire Başkanlığı ve illerde Tarım Müdürlüklerindeki Kontrol Şube 14 Adıgüzel, T. AB’ye Gıda Ürünleri Đhracatının Gıda Güvenliği Açısından Değerlendirilmesi, 2008, sf.49-50 15 http://www.mevzuat.adalet.gov.tr/html/20994.html 16 Güder, G. DPT, Eylül 2006, Yayın No:2696
7
Müdürlükleri ile yetkilendirilmiş ilçe Müdürlükleri tarafından yürütülmektedir. Koruma ve Kontrol
Genel Müdürlüğü dışında Bakanlığa bağlı olarak çalışan diğer kontrol birimleri ise; Gıda
Kontrol Hizmetleri Daire Başkanlığı, Gıda Dış Ticareti ve Kontrolü Şube Müdürlüğü, Halk Sağlığı
Hizmetleri Daire Başkanlığı, Yem ve Gıda Tescil Hizmetleri Daire Başkanlığı ve Tarımsal
Araştırmalar Genel Müdürlüğü’dür.17
• Sağlık BakanlığıSağlık BakanlığıSağlık BakanlığıSağlık Bakanlığı
Sağlık Bakanlığı, 5179 Sayılı Gıdaların Üretimi, Tüketimi ve Denetlenmesine Dair
KHK’nin Değiştirilerek Kabulü Hakkında Kanun’un hükümlerine göre; doğal kaynak, doğal
maden, içme, tıbbi sular ile işlenmiş içme, işlenmiş kaynak ve işlenmiş maden suyu üretimi
uygun şekilde ambalajlanması ve satış esaslarına ilişkin hizmetler ile özel tıbbi amaçlı diyet
gıdalar, tıbbi amaçlı bebek mamaları ile ilaç olarak kullanımı bilimsel ve klinik olarak
kanıtlanmış ancak reçeteye tabi olmayan ürünlerin üretim, ithalat, ihracat ve denetimine ilişkin
hizmetleri yürütmekle yükümlüdür.18 Ayrıca Sağlık Bakanlığı bünyesindeki Beslenme ve Fiziksel
Aktiviteler Daire Başkanlığı’na bağlı Beslenme Araştırmaları Şube Müdürlüğü, Sağlık
Bakanlığı’nın görev alanına giren gıda sağlığı hizmetlerini yürütme ve Türk Gıda Kodeksi ile ilgili
çalışmaları koordine etme faaliyetlerini yürütür.19
• Türk Standartları Enstitüsü (TSE)Türk Standartları Enstitüsü (TSE)Türk Standartları Enstitüsü (TSE)Türk Standartları Enstitüsü (TSE)
Gıda denetiminde doğrudan görev almamakla birlikte, gıda kalite ve standartlarını
belirlemede ve belgelendirmede yetkili kuruluş olan Türk Standartları Enstitüsü (TSE) 132 sayılı
Kanunla kurulmuştur. TSE, standartlarla ilgili araştırma maksadıyla ve ihtiyari standartların
tatbikatında kontrol için laboratuarlar kurmak, muayene, analiz ve deneyleri, resmi veya hususi
sektörün talep edeceği teknik çalışmaları yapmak ve rapor vermek görevlerini üstlenmiştir.
TSE’ye bağlı Ankara- Merkez, Đzmir, Kayseri, Denizli ve Çorum olmak üzere 5 ayrı Müdürlükte
TSE uygunluğu test etmek üzere çalışmalar yapılmaktadır.20
Türk Standartlarına Uygunluk Belgesi; Türk Standardı bulunan konularda, Đmalata
Yeterlilik Belgesi almaya hak kazanmış firmaların söz konusu ürünlerinin ilgili Türk Standardına
uygunluğunu belirten sözleşme ile TSE Markası kullanma hakkı verilen firma adına düzenlenen
ve üzerinde TSE Markası kullanılacak ürünlerin ticari Markası, cinsi, sınıfı, tipi ve türünü
belirten, geçerlilik süresi bir yıl olan belgedir.21
Türk Standartlarına Uygunluk Belgesi’nin yanı sıra TSE’nin yapmış olduğu güncel bir
çalışma çerçevesinde, Đslami usullere uygun şekilde hazırlanan gıdaları tüketmek isteyenlerin
17 Durmaz, S. Akdeniz Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, 2010 18 http://www.agri.ankara.edu.tr/economy/1189_1205240514.pdf 19 http://www.gidamo.org.tr/resimler/ekler/7f7fb873eaf2952_ek.pdf?dergi=19 20 http://www.gidamo.org.tr/resimler/ekler/7f7fb873eaf2952_ek.pdf?dergi=19 21 http://www.tse.org.tr/Turkish/ithalmallari/2010-1teblig.htm
8
ihtiyacını karşılamak üzere “helal gıda standardı” adı altında bir belgenin de çalışmalarının
önümüzdeki dönemlerde tamamlanacağı belirtilmiştir. Söz konusu uygulama Malezya
tarafından uzun zamandan beri uygulanmaktadır.22
• Dış Ticaret Dış Ticaret Dış Ticaret Dış Ticaret Müsteşarlığı (DTM)Müsteşarlığı (DTM)Müsteşarlığı (DTM)Müsteşarlığı (DTM)
Dış Ticaret Müsteşarlığı, teknik düzenlemeleri ilgili kamu kurumlara bağlı olmak
üzere ülkeye ithal edilecek veya ülkeden ihraç edilecek tüm ürünlere yönelik düzenlemeler
yapmaktadır. Bu kapsamda Dış Ticaret Müsteşarlığı'nca her yıl yayımlanan "Dış Ticarette
Standardizasyon Tebliğleri’ne göre gıda ve gıda ile temasta bulunan madde ve malzemelerin
ithalat aşamasındaki gıda güvenliği ve kalitesine yönelik kontrolleri yürütmek üzere Tarım ve
Köy Đşleri Bakanlığı Koruma ve Kontrol Genel Müdürlüğü ve/veya Tarım Đl Müdürlüğü tarafından
ithalat gerçekleştirilmeden önce "Kontrol Belgesi" onaylanmakta ve gıda ve gıda ile temasta
bulunan madde ve malzemelerin gıda kalitesi ve güvenliğine yönelik kontroller Tarım ve Köy
Đşleri Bakanlığı tarafından yapılmaktadır.23
3.3.3.3. AB’nin Gıda Güvenliği Politikası’nın Üyelik Sürecinde Türkiye’ye YansımasıAB’nin Gıda Güvenliği Politikası’nın Üyelik Sürecinde Türkiye’ye YansımasıAB’nin Gıda Güvenliği Politikası’nın Üyelik Sürecinde Türkiye’ye YansımasıAB’nin Gıda Güvenliği Politikası’nın Üyelik Sürecinde Türkiye’ye Yansıması
Mevcut Durum ve AB Müktesebatına Uyum Đçin Yapılması GerekenlerMevcut Durum ve AB Müktesebatına Uyum Đçin Yapılması GerekenlerMevcut Durum ve AB Müktesebatına Uyum Đçin Yapılması GerekenlerMevcut Durum ve AB Müktesebatına Uyum Đçin Yapılması Gerekenler
AB müktesebatı 100.000 sayfa civarında olup, bunun yarısı tarım konularını kapsamaktadır.
Tarım konularının büyük bir bölümü de gıda güvenliği, bitki ve hayvan sağlığıyla ilgilidir.
AB Müktesebatının Üstlenilmesine Dair Türkiye Ulusal Programında büyük bölümü gıda
güvenliği, bitki ve hayvan sağlığı konularında olmak üzere tarımla ilgili 161 mevzuat uyumu çalışması
bulunduğu görülmektedir. Bunun 26’sı hayata geçirilmiş olup, gerçekleşme oranı yüzde 16’dır.
Türkiye’nin gıda güvenliği konusunda gelmiş olduğu son noktayı belirtmek gerekirse; Türkiye,
Đspanya’nın dönem başkanlığının son günü olan 1 Temmuz 2010 tarihinde Đspanya’nın “son dakika
golü” olarak belirttiği ve AB nezdindeki daimi temsilcilerden oluşan COREPER'in Türkiye ile
müzakerelerde 12 numaralı başlık olan "Gıda Güvenliği, Veterinerlik ve Bitki Sağlığı" faslının
açılmasını oybirliğiyle kabul ettiğini belirtmiştir. Bu başlığın açılmasıyla birlikte Türkiye faslın açılış
kriterlerini başarıyla yerine getirdiğini göstermiş ve AB’nin mevzuat olarak uyumlaştırılması en zor kabul
ettiği bu başlığı açarak, başlığa tam uyum ve Topluluğa tam üyelik konusunda üzerine düşenleri hızla
gerçekleştireceğinin sinyallerini vermiştir.24
Bundan sonraki süreçte Avrupa Komisyonu tarafından açıklanan kapanış kriterlerine göre
Türkiye’nin yeni bir Müzakere Pozisyon Belgesi hazırlaması; ardından da AB’nin yeni gelişen
22 http://www.hurriyet.com.tr/ekonomi/9951158.asp 23 Durmaz, S. Akdeniz Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, 2010 24 http://www.euractiv.com.tr/ab-ve-turkiye/article/ispanya-giderayak-trkiye-ab-gda-gvenlii-baln-at-011032
9
müktesebat ve Türkiye’nin yeni Pozisyon Belgesi ışığında yeni bir Ortak Pozisyon Belgesi oluşturması
beklenmektedir.25
Türkiye, gerçekleşmesini uzun zamandır beklediği bu olayın tamamlanmasıyla birlikte mevcut
mevzuat ve yasalarını hızlı bir şekilde AB mevzuat ve müktesebatıyla uyumlaştırmalıdır. Bu uyum
sürecinin hızla tamamlanması için aşağıdaki hususların gerçekleştirilmesi gerekmektedir. Bunlar;26
� Müktesebatın üstlenilmesi,
� Bir genel strateji oluşturulması,
� Đlgili Bakanlıklar arası yakın işbirliği,
� AB ile uyumlu yeni mevzuat çıkartılması,
� Ulusal Parlamento ile işbirliği,
� Komisyon ile işbirliği,
� Bu alanda çalışacak personelin etkin bir şekilde eğitimi,
� Đlgili tüzükler için gerekli idari yapıların kurulması,
� Ulusal yasaların buna uydurulması,
� Direktiflerin ulusal mevzuata aktarılması,
� Yüksek ortak standartlara sahip bir iç pazara girmeyi sağlayacak, çevre, gıda güvenliği gibi
konularda AB mevzuatının gereğinin yerine getirilmesi,
� Kapasitenin güçlendirilmesi (mevzuatı uygulayacak kuruluşların oluşturulma veya varsa
güçlendirilmesi, gerekli parasal kaynak ve elemanların sağlanması, mevcutlarının eğitimi,
parasal kaynakların planlanması ve zamanında tahsisi, bu arada yeni üye devlet
deneyimlerinden yararlanma)
� Uygulayıcı yapıların güçlendirilmesi (gümrükler, sınır kontrol noktaları, denetim sistemi ve
kontrol laboratuarları)
AB’nin Gıda Güvenliği Başlığı’na uyumu iki şekilde gerçekleşmektedir. Bunlardan ilki direkt
kamu sektörüyle ilgili olan özellikle gıda ile ilgili kontrollerin etkin yürütülmesi, hayvan hastalıklarının
engellenmesi ve küçük ve büyükbaş hayvanların kimliklendirilmesiyle alakalı idari ve hukuki altyapının
geliştirilmesi için kamu sektörlerine büyük iş düşmektedir. Ancak bu süreçte, gerekli idari personelin
alımı ve eğitimi, altyapısal dönüşüm için gerekli olan finansman, bu alanda aşılması gereken başlıca
engeller arasındadır. Uyumun diğer şekli ise çiftçiler ve diğer gıda üreticilerinin ve aynı zamanda gıda
depolayan ve satışını yapan işletmelerin, gıda güvenliği alanındaki standartlarını, AB seviyesine
çıkarma zorunluluğuna işaret etmektedir.27
25 http://www.ikv.org.tr/images/upload/data/files/gida_guvenligi_veterinerlik_ve_bitki_sagligi_politikasi_basli
gi_ab_ile_muzakerelerde_acilan_13__baslik_oldu.pdf 26 http://ekutup.dpt.gov.tr/gida/öik664.pdf 27 http://www.ikv.org.tr/images/upload/data/files/iso_dergisi-eylul_2010-3.pdf
10
2010 Đlerleme 2010 Đlerleme 2010 Đlerleme 2010 Đlerleme Raporu Işığında Türkiye’nin DurumuRaporu Işığında Türkiye’nin DurumuRaporu Işığında Türkiye’nin DurumuRaporu Işığında Türkiye’nin Durumu28282828
Türkiye’nin konu ile ilgili durumu AB Katılım Müzakerelerinde 12. Fasıl olan “Gıda Güvenliği,
Veterinerlik ve Bitki Sağlığı” başlığı altında değerlendirilmektedir. 2010 Đlerleme Raporu’na göre
Türkiye; gıda güvenliği konusundaki AB müktesebatının iç hukuka aktarılması ve uygulanması
konusunda önemli derecede ilerleme kaydetmiştir. Veterinerlik Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem
Çerçeve Kanunu kabul edilmiştir. Türkiye, ayrıca müktesebatın iç hukuka aktarılması, uygulanması ve
yerine getirilmesi için detaylı bir strateji hazırlamıştır. Veterinerlik politikası konusunda, AB
müktesebatının iç hukuka aktarılması ve uygulanmasında bazı ilerlemeler kaydedilmiştir. Đthalat
kontrol sistemlerine ilişkin mevzuat uyumu hala tamamlanmamıştır. Türkiye’nin, sığır türü hayvanların
kimliklendirilmesi ve hareketlerinin kaydı sisteminin, AB müktesebatıyla tam uyumlu hale getirilmesine
yönelik çabaları devam etmiştir. Sistem, işletmelere giren ve buralardan çıkan hayvanların hareket
bildirilmlerinin etkin çapraz kontrolüne imkan verecek şekilde etkili bir denetime izin vermek üzere
güçlendirilmiştir.
Tarım ve Köyişleri Bakanlığı’nın idari kapasitesi, bilgilendirme ve personel ile paydaşların
eğitim faaliyetleri gibi yollarla geliştirilmiştir. Koyun ve keçi türü hayvanların kimliklendirilmesi ve kayıt
altına alınması uygulamasına tüm ülke çapında başlanmıştır. Hayvanların kimliklendirilmesi ve kayıt
altına alınması sisteminin uygulanması bu fasılda katılım müzakereleri için kilit bir unsurdur.
Türkiye’nin hayvan hastalıkları ile mücadele alanındaki çabaları devam etmiştir, bu konudaki
temel odak noktası hala Şap hastalığıdır. Ancak, hala Şap hastalığına ilişkin bir acil durum planı
oluşturulmamıştır ve Şap hastalığının kontrolüne ilişkin düzenleme yürürlüğe girmemiştir. Rapor
döneminde, kuş gribi vakası görülmemiştir ve Tarım ve Köy Đşleri Bakanlığı bu konudaki
kampanyalarına ve tatbikatlarına devam etmektedir.
Veterinerlik denetimleri ve kontrollerinin finansmanına ilişkin mevcut sistem AB
müktesebatıyla uyumlu değildir. Canlı hayvanlar ile hayvan ürünlerinin ithal şartlarını AB kurallarıyla
uyumlu hale getirmek yönünde ilerleme kaydedilmemiştir. Türkiye, zootekni konularında veya hayvan
refahı konusunda ilerleme kaydetmemiştir. Hayvan refahı, bu fasıldaki katılım müzakerelerinin kilit
faktörüdür.
Gıda ve yem ve hayvansal yan ürünlerinin piyasaya arzı konusunda sınırlı ilerleme
kaydedilmiştir. Bu faslın müzakereleri açısından kilit unsur olan hijyen paketi henüz iç hukuka
aktarılmamıştır. Hijyen rehberleri hazırlanmış ve bazı sektörlerde uygulanmasına başlanmıştır. Risk
esaslı denetimler ve kontroller uygulanmaktadır. Gıda güvenliği bilgi ağı sistemi kısmen faaliyete
geçmiştir. Ulusal Gıda ve Yem Acil Uyarı Sistemi geliştirilmiştir. Tarımsal gıda ve hayvansal yan ürün
işletmelerinin sınıflandırılması AB müktesebatıyla uyumlu şekilde tamamlanmıştır. Bununla birlikte,
28 http://www.abgs.gov.tr/files/AB_Iliskileri/AdaylikSureci/IlerlemeRaporlari/turkiye_ilerleme_rap_2010.pdf
11
söz konusu işletmeleri AB gerekliliklerine uygun hale getirmek yönünde kayda değer bir eylemde
bulunulmamıştır.
Türkiye, aroma maddeleri, gıda takviyeleri ve yeni gıdalar konusunda iç hukuka aktarımını
henüz tamamlamamıştır. Biyogüvenlik Kanunu ve iki uygulama yönetmeliği yürürlüğe girmiştir. Ancak
bu konuda hâlâ daha fazla uyum gerekmektedir. Gıda ile temas eden malzemeler konusunda sınırlı
ilerleme kaydedilmiştir.29
Sonuç olarak raporda, faslın katılım müzakerelerine yönelik tüm kilit unsurlarında ilerleme
kaydedildiği belirtilmiş ve Veteriner Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem Çerçeve Kanunu, Türkiye’nin
gıda güvenliği, veterinerlik ve bitki sağlığı politikası alanında uyumlaştırma sürecine önemli ölçüde
katkı sağlandığı ortaya konmuştur. Fakat raporda Tarım ve Köy Đşleri Bakanlığı’nın yeniden
yapılandırılması konusunda bir ilerleme kaydedilmediği söylenmiş ve tam bir uyum stratejisinin
benimsenmesi, bu alanda ilgili AB müktesebatının iç hukuka aktarılması ve uygulanmasını
kolaylaştırması gerekliliği üzerinde durulmuştur.
Gıda Güvenliği Politikası’nın Günlük Hayatımıza Etkileri Gıda Güvenliği Politikası’nın Günlük Hayatımıza Etkileri Gıda Güvenliği Politikası’nın Günlük Hayatımıza Etkileri Gıda Güvenliği Politikası’nın Günlük Hayatımıza Etkileri
Gıda Güvenliği başlığına uyumun hem yapısal dönüşüm hem de maliyetler açısından büyük
zorluklar içerdiği bilinmektedir. Fakat gerek üreticiler gerekse tüketiciler açısından durum
derinlemesine analiz edildiğinde, aslında uyum çabalarının hiç de boşa sarf edilmeyeceği de açıktır. Bu
başlık kapsamında yapılacak çalışmaların günlük hayatımıza yönelik etkileri ve kazanımları şu şekilde
özetlenebilir30:
� Vatandaşlar güvenli gıdaya ve tükettiği gıda konusunda doğru bilgiye erişim sağlayacaktır.
� Gıda ile ilgili düzenlemeler konusunda vatandaşın görüşü alınacak, karar alma sürecine
katılımları sağlanacaktır.
� Gıda zincirinde izlenebilirlik daha etkin biçimde sağlanacaktır.
� Gıda ve yeme ilişkin daha sıkı kontroller yapılacak, bu kontroller için ayrıntılı kontrol planları
hazırlanarak uygulanacaktır.
� Yapılan kontrollerde gıdada bir sorun tespit edilmesi durumunda, hızlı alarm sistemine bilgi
girilerek, geriye dönük takibi yapılabilecek ve sorunlar kaynağında tespit edilebilecektir.
� Gıda ve yemlerden kaynaklanan ve insanlarda ciddi sağlık sorunları oluşturan acil durumlarda
ve kriz anında uygulanmak üzere planlar oluşturulacak ve zaman kaybetmeden müdahale
edilebilecektir.
� Gıdanın güvenli olmadığı anlaşılırsa, ilaçlar gibi piyasadan toplatılacaktır.
29 http://siyasaliletisim.org/pdf/2010Turkiyeilerlemeraporudegerlendirmesi.pdf 30 http://www.abgs.gov.tr/files/Bas%C4%B1nMusavirlik/haberler/gida_guvenligi.pdf
12
� Lokanta, restoran, satış yerleri, soğuk hava ve depolama yerleri dahil, bitkisel ürünleri işleyerek
gıda üreten işyerleri ve yem üreticileri kayıt altına alınacak ve kendileri için belirlenen hijyen
kurallarına uyacaktır.
� Balıkçı tekneleri de hijyen kurallarına uyacak ve kayıt altına alınacaktır.
� Et, süt, su ürünleri, yumurta gibi hayvansal ürünleri işleyenler onaya tabi olacak ve daha sıkı
hijyen kurallarına uyacaktır.
� Gıda güvenliği ile ilgili tüm sorumluluk gıda işi yapanlarda olacak, bunlar çalışanlarının hijyeni
ve eğitimini sağlayacaktır.
� Hayvan hastalıklarının kontrol altına alınmasıyla çiğ sütün kalitesi artacaktır.
� Gıda ile bulaşan hastalıkların oranı azalacaktır.
� Koyun, keçi ve sığır türü hayvanların hepsi doğduklarından itibaren küpelenecek, nereye
satıldığı nerede kesildiği gibi bilgiler kayıt altına alınacaktır.
� At ve katırlar da kimliklendirilerek kayıt altına alınacaktır.
� Tüketicilerimiz marketten aldığı etin hangi hayvandan elde edildiğini, bu hayvanın annesinin
kim olduğunu, bu hayvanın kimler tarafından alınıp satıldığına dair bilgilere, kaç doğum
yaptığı, nerelere seyahat ettiği, uygulanan ilaçlar, aşılar gibi verilere istediği takdirde
ulaşabilecektir.
� Çiftlikte yetiştirilirken, nakil esnasında ve kesim anında hayvanların refahı ve korunması
sağlanacaktır. Ahırlar, nakil araçları ve kesimhaneler belirlenen kurallara göre tasarlanıp, inşa
edilecektir.
� Kullanılan zirai mücadele ilaçlarının sayısı azaltılacak, çevre ve insan sağlığı için risk teşkil
edebilecek olanların piyasaya girişi engellenecektir.
� Gıdalar üzerindeki zirai mücadele ilacı kalıntısı seviyeleri AB ile uyumlu hale gelecek, AB’ye
ihracattan dönen sevkiyat sayısında bir düşüş olacaktır.
� Gıda güvenliğinin önemli bir parçası olan gıdalar ile her aşamada temas eden ambalaj vs.
maddelere ilişkin güvenlik kriterleri revize edilecek ve sahada uygulanacaktır.
� AB kriterlerine uygun olarak üretim yapan işletme sayısı ile bu işletmelerin
� AB’ye ihracatı artacak, AB listelerini referans alan ülkelerle ihracat gelişecektir.
Tüm bu değerlendirmeler, ortaya konan saptamalar, sayısal değerler ve derinlemesine
hazırlanan ilerleme raporları ışığında, Türkiye’nin çoğu kurumu ve denetim mekanizmalarıyla birlikte
gıda güvenliği konusunda AB standartlarına uyum çabalarının varlığından söz edilebilmektedir.
Türkiye’nin bundan sonraki tüm enerjisini bu faslın kapanış kriterlerini tamamlamaya yönelik
harcaması gerekliliği, gerek AB tarafından gerekse Türkiye’de yer alan ve gıda güvenliği konusunda söz
sahibi olmuş hem akademik hem de ticari faaliyetler açısından büyük başarılara imza atmış kurum ve
kuruluşlar tarafından dile getirilmektedir.
13
Türkiye’nin bundan sonra daha da geliştirmesi beklenen bir diğer önemli hususun gıda
denetimi konusunda olması gerektiği vurgulanmaktadır. Son yıllarda azalma eğilimi gösterse de, son 3
yılda Türkiye’nin, Hızlı Alarm Sistemi (RASFF)’ne takılan özellikle kuru incir, biber, domates, antep
fıstığı, kayısı ve kayısı çekirdeği, fındık, kuru üzüm gibi ihraç ürünleri, Türk Gıda Mevzuatı’nda hala bazı
eksikliklerin olduğunu ve denetim sistemlerinin tam etkin çalışmadığını göstermektedir. 2009 RASFF
bildirisinde, Türkiye’nin 278 alarm bildirimiyle Çin’den sonra en çok ikaz alan ikinci ülke olması bu
tespitleri doğrulamaktadır.31
Türkiye’de küçük ölçekli işletme sayısının fazlalığı dikkate alındığında, AB standartlarında
üretim yapabilecek işletme sayısı çok az kalmaktadır. Bu noktada ihracat potansiyeli olan firmaların
önünün açılması için, yetkili otorite olarak Tarım ve Köy Đşleri Bakanlığı’nın işletmelerin AB
standartlarına göre sınıflandırması ve AB mevzuatına uygunluğu denetleyebilmesi için her türlü gerekli
araca sahip olması gereklidir.
Sonuç olarak, gelinen noktada Türkiye AB standartlarında üretimin gerçekleştirilebilmesi için,
mevzuatını yenileyerek ve yeni uygulamalar devreye sokarak gıda güvenliği alanında önemli ilerlemeler
kaydetmiştir. Ancak yapılanların yeterli olduğunu söylemek mümkün değildir. AB tarafından beklenilen
seviyeye ulaşmak için, gıda güvenliğinin tüm unsurları ile birlikte ele alınarak, bir program çerçevesinde
ilerleme kaydedilmesi gerekmektedir.
31 http://www.gidamo.org.tr/resimler/ekler/aae339c4d89fc10_ek.pdf?tipi=3&turu=D&sube=0
14
KAYNAKÇAKAYNAKÇAKAYNAKÇAKAYNAKÇA
Avrupa Birliği Genel Sekreterliği, “Gıda Güvenliği, Veterinerlik ve Bitki Sağlığı Politikası Faslı”
http://www.abgs.gov.tr/files/Bas%C4%B1nMusavirlik/haberler/gida_guvenligi.pdf
Avrupa Birliği Genel Sekreterliği, “2010 Đlerleme Raporu”
http://www.abgs.gov.tr/files/AB_Iliskileri/AdaylikSureci/IlerlemeRaporlari/turkiye_ilerleme_rap_2
010.pdf
Avrupa Birliği Resmi Sitesi, “White Paper on food safety”
http://europa.eu/legislation_summaries/other/l32041_en.htm
Adalet Bakanlığı, “Türk Gıda Kodeksi”
http://www.mevzuat.adalet.gov.tr/html/20994.html
ABHABER, “Gıda Güvenliği, Bitki ve Hayvan Sağlığı Faslı Açıldı”
http://abhaber.com/ozelhaber.php?id=6713
Anadolu Üniversitesi, “TS-EN-ISO-22000”
http://home.anadolu.edu.tr/~mkaplan/dokuman/TS%20EN%20ISO%2022000%20.pdf
Devlet Planlama Teşkilatı, “AB Gıda Güvenliği Politikası ve Üyelik Sürecinde Türkiye’ye Yansıması”
http://ekutup.dpt.gov.tr/ab/guderg/gida.pdf
Devlet Planlama Teşkilatı, “Gıda Güvenliği, Bitki ve Hayvan Sağlığı”, Dokuzuncu Kalkınma Planı
http://www.dpt.gov.tr/DocObjects/Download/3101/oik664.pdf
DPT Müsteşarlığı, Đktisadi Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü, Ulusal Gıda ve Beslenme
Stratejisi Çalışma Grubu Raporu (Ulusal Gıda ve Beslenme Eylem Planı I. Aşama Çalışması Eki Đle),
Ankara, Mart 2003. (2003a)
ERTUĞRUL, Cemil, “Gündem 2000 Çerçevesinde AB Ortak Tarım Politikasının Yeniden Yapılandırılması
ve Türkiye,” Planlama Dergisi, DPT’nin Kuruluşunun 42. Yılı Özel Sayısı, 2002, Ankara, ss. 293-308.
Euractiv, “Đspanya giderayak Türkiye-AB Gıda Güvenliği başlığını açtı”
15
http://www.euractiv.com.tr/ab-ve-turkiye/article/ispanya-giderayak-trkiye-ab-gda-gvenlii-baln-at-011032
Euractiv, “AB’nin Gıda Standartlarına Uymayan Đşletmeler” Kapatılacak
http://www.euractiv.com.tr/ab-ve-turkiye/article/abnin-gda-standartlarna-uymayan-iletmeler-
kapanacak-012668
Gıda Mühendisleri Odası, “RASFF 2009 Raporu”
http://www.gidamo.org.tr/resimler/ekler/aae339c4d89fc10_ek.pdf?tipi=3&turu=D&sube=0
Gıda Mühendisleri Odası, “Türkiye ve Dünya’da Gıda Denetimi ve Laboratuvarları”
http://www.gidamo.org.tr/resimler/ekler/7f7fb873eaf2952_ek.pdf?dergi=19
Hürriyet Gazetesi, “TSE: Helal Gıda Standardında Son Aşamaya Geldik”
http://www.hurriyet.com.tr/ekonomi/9951158.asp
Đktisadi Kalkınma Vakfı, “Müzakere Sürecinde Kaydedilen Gelişmeler”
http://www.ikv.org.tr/icerik.asp?konu=katilimmuzakereleri&baslik=Kat%FDl%FDm%20M%FCzakereleri
Đktisadi Kalkınma Vakfı, “Gıda Güvenliği Başlığı Açılan 13. Başlık Oldu.”
http://www.ikv.org.tr/images/upload/data/files/gida_guvenligi_veterinerlik_ve_bitki_sagligi_politi
kasi_basligi_ab_ile_muzakerelerde_acilan_13__baslik_oldu.pdf
Đktisadi Kalkınma Vakfı, “GDO’lara Đlişkin Avrupa Birliği Mevzuatı ve Türkiye’deki Gelişmeler”
http://www.ikv.org.tr/images/upload/data/files/gdomakaleisodergi011209v3(3).pdf
Đktisadi Kalkınma Vakfı, “Gıda Güvenliği Başlığına Uyum Nasıl Gerçekleşecek”, Sanayi Dergisi
http://www.ikv.org.tr/images/upload/data/files/iso_dergisi-eylul_2010-3.pdf
Radikal Gazetesi, “Bu fasıl kapandığında sofralar 'AB kalitesi'nde kurulacak!”
http://www.radikal.com.tr/Radikal.aspx?aType=RadikalHaberDetay&Date=&ArticleID=1005692&C
ategoryID=97
16
Tarım ve Köy Đşleri Bakanlığı, “AB’ye Gıda Ürünleri Đhracatının Gıda Güvenliği Açısından
Değerlendirilmesi”
http://diabk.tarim.gov.tr/AB'ye%20g%C4%B1da%20%C3%BCr%C3%BCnleri%20ihracat%C4%B1n
%C4%B1n%20g%C4%B1da%20g%C3%BCvenli%C4%9Fi%20a%C3%A7%C4%B1s%C4%B1ndan%2
0de%C4%9Ferlendirilmesi_Tu%C4%9FbaAd%C4%B1g%C3%BCzel.pdf
Türk Standartları Enstitüsü, “Dış Ticarette Standardizasyon Tebliği”
http://www.tse.org.tr/Turkish/ithalmallari/2010-1teblig.htm
TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, “Türkiye’de Gıda Güvenliği ve Mevzuatı”
http://www.saglik.org.tr/Content/Pdf/Turkiye_Gida_guvenligi.pdf
Türkiye VII. Tarım Ekonomisi Kongresi, “Gıda Güvenliği ve AB Uyum Sürecinde Türkiye’de Yaşanan
Gelişmeler”
http://www.agri.ankara.edu.tr/economy/1189_1205240514.pdf
Tarım ve Köy Đşleri Bakanlığı, Gıda Güvenliği Komisyonu Çalışma Belgesi, II.Tarım
Şurası, Ankara, 2004, s.5.
World Certification Services, “ISO 22000 – HACCP Gıda Güvenliği Yönetim Sistemi”
http://www.wcs.com.tr/iso22000_kalite_nedir.htm
Ziraat Mühedisleri Odası, “Ziraat Mühendisleri Odası Gıda Komisyonu Raporu”
http://www.zmo.org.tr/resimler/ekler/87524833eaf98eb_ek.doc?
17
EK-1:
18
EK-2:
19
20