Aalborg Universitet

Intuitive Music

A Mini-Handbook: Version 2009f

Bergstrøm-Nielsen, Carl

Publication date:2009

Document VersionAccepted author manuscript, peer reviewed version

Link to publication from Aalborg University

Citation for published version (APA):Bergstrøm-Nielsen, C. (2009). Intuitive Music: A Mini-Handbook: Version 2009f.

General rightsCopyright and moral rights for the publications made accessible in the public portal are retained by the authors and/or other copyright ownersand it is a condition of accessing publications that users recognise and abide by the legal requirements associated with these rights.

? Users may download and print one copy of any publication from the public portal for the purpose of private study or research. ? You may not further distribute the material or use it for any profit-making activity or commercial gain ? You may freely distribute the URL identifying the publication in the public portal ?

Take down policyIf you believe that this document breaches copyright please contact us at vbn@aub.aau.dk providing details, and we will remove access tothe work immediately and investigate your claim.

Downloaded from vbn.aau.dk on: March 08, 2020

ΔΙΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

Ένα Μικρό Εγχειρίδιο

Νέα, αναθεωρημένη και διευρυμένη έκδοση 2009

του Carl Bergstrøm-Nielsen Συνθέτης, Μουσικοθεραπευτής,

υποψήφιος Διδάκτωρ Φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο Aalborg, Δανία

Ενημερώσεις για το κείμενο μπορούν να βρεθούν εδώ:

http://vbn.aau.dk/da/publications/intuitivemusic%2862d5ad70-002d-11da-b4d5-000ea68e967b%29.html (εναλλακτικά, μπορείτε να απευθυνθείτε στο www.vbn.dk και να ψάξετε το μικρό εγχειρίδιο)

Μετάφραση: Δημήτριος Ψύχας, 20131

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

I ΕΙΣΑΓΩΓΗ

II ΟΙ ΑΣΚΗΣΕΙΣΕισαγωγή στις κατηγορίες των ασκήσεωνΠροτάσεις σχετικά με τις στρατηγικές για την Εργασία Διάφοροι τύποι των ομάδωνΔείκτης ΑσκήσεωνΠεριγραφή των ασκήσεων

III ΓΕΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑΞεκινώντας Εκπαίδευση για την ΑναγνώρισηΟμάδα DynamicsΠαράμετροι του μουσικού ήχουΙστορικόΚάνοντας Αστερισμοί

IV ΑΛΛΕΣ ΠΗΓΕΣΗχογραφήσειςΛογοτεχνίαΟργανισμοίΥλικό

V ΚΛΕΙΣΙΜΟ: ΜΕΡΙΚΑ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑMax Eugen Keller (CH): Psychogramm (1971)Joergen Lekfeldt (DK): Madison Music (1976)Carl Bergstroem-Nielsen (DK): Fire-Music (1976)Carl Bergstroem-Nielsen (DK): Παιχνίδι των αντιθέσεων (1980)Carl Bergstroem-Nielsen (DK): Αφιέρωμα στον Niels Harbo (1986)Carl Bergstroem-Nielsen (DK): IF-THEN VIII και IX (1991)

2

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ( 2009)

Μετά την αναθεώρηση και τροποποίηση επί σειρά ετών, το βιβλίο αυτό εμφανίστηκε το 2001 ως ένα στατικό κείμενο, το οποίο καταχώρησα δίνοντάς της τον αριθμό ISBN 87-91425-01-8. Έφθασε πλέον η ώρα να προχωρήσουμε πέρα από αυτό σε μια πιο συνολική αναθεώρηση τόσο στις ασκήσεις όσο και σε άλλα μέρη του κειμένου και να λάβουμε υπόψη πολλές σημαντικές νέες ασκήσεις. Μέχρι νεωτέρας, αυτές οι εκδόσεις είναι χωρίς αριθμό ISBN, διότι μπορεί να είναι ακόμα σε εξέλιξη.

Αυτή εξακολουθεί να είναι μια μικρή επιλογή ασκήσεων που γνωρίζω, αλλά περισσότερο ή λιγότερο αποτελούν ένα πυρήνα που αποτελείται από ό, τι μπορούσα να θεωρήσω “δικό μου” και κάποια ακόμη περισσότερα που αισθάνομαι στενά συνδεδεμένος. Έχω εργαστεί με την πλειοψηφία τους αναρίθμητες ή πολλές φορές σε μικρές ή πολύ διαφορετικές συνεδρίες, τόσο στο Πανεπιστήμιο Aalborg της Δανίας, όσο και διεθνώς. Για περισσότερο υλικό για να αντλήσετε έμπνευση, ανατρέξτε στις παραπομπές που δίνονται στο τέλος .

Οι άνθρωποι με ρωτούν συχνά για τον όρο “διαισθητική μουσική”. Εισήχθη από τον Stockhausen το 1968 σε σχέση με κομμάτια του με διαφορετική σημειογραφία, και με τον όρο αυτό ήθελε να τονίσει την διαισθητική, όχι κοινότυπη πτυχή.

Στην Ομάδα για Διαισθητική Μουσική από το 1975 και μετά, έχω παίξει πολλά από αυτά. Ο τίτλος των μαθημάτων κατάρτισης αυτοσχεδιασμού μου στο Πανεπιστήμιο Aalborg που εξακολουθούν να λαμβάνουν χώρα, ςίναι “Intuitive Music” (διαισθητική μουσική) από την αρχή.

Όταν αναφέρονται άλλοι συγγραφείς, οι ασκήσεις τους, είτε εμφανίζονται με την άδεια τους ή το πλαίσιο με έχει πείσει ότι θα μπορούσα να τις παραθέσω με ασφάλεια . Οι ανεπιθύμητες παραθέσεις φυσικά θα διαγραφούν σε πρώτη ζήτηση.Ευχαριστίες σε όλους τους συναδέλφους και τους συμμετέχοντες στα εργαστήρια που έχουν δείξει το ενδιαφέρον τους!

ΠΡΟΛΟΓΟΣ (1992)

Το βιβλίο αυτό, οι πρώτες εκδόσεις του οποίου χρονολογούνται από το 1990 , απευθύνεται τόσο σε νέους όσο και ενήλικες. Ασχολείται με τις πρακτικές πτυχές της συμμετοχής σε συλλογική, αυτοσχέδια μουσική δημιουργία ως δημιουργική διαμόρφωση του ήχου. Απευθύνεται σε όλους τους ενδιαφερόμενους, όπως οι εξής: καθηγητές μουσικής, μουσικοί , συνθέτες και μουσικοθεραπευτές.

Η συλλογή του υλικού έχει την πηγή της στις δραστηριότητές μου ως συνθέτης, ερμηνευτής και εκπαιδευτής διαισθητικής μουσικής. Έχω εμπλακεί στις δύο προηγούμενες δραστηριότητες από το 1972, και η εκπαιδευτική μου δραστηριότητα έχει κατά κύριο λόγο σχέση με το Τμήμα Μουσικοθεραπείας του Πανεπιστημίου Aalborg ( AAU ), στη Δανία , με το οποίο έχω ήδη συνδεθεί από το 1983.

3

Όταν άρχισα να ενδιαφέρομαι για τη σύγχρονη και πειραματική “κλασική” μουσική, ο αυτοσχεδιασμός μου έγινε ιδιαίτερα ελκυστικός, επειδή προσφέρεται τόσο εύκολα για την επικοινωνία και τη συλλογική ανακάλυψη. Παρόλο που το παρελθόν μου στην ψυχοδυναμική μουσικοθεραπεία που απέκτησα αργότερα, μπορεί μερικές φορές να είναι εμφανές, πρωταρχικός μου στόχος στην παρούσα εργασία δεν είναι το πεδίο των θεραπευτικών τεχνικών. Θέματα όπως οι δυναμικές της ομάδας και η εκπαίδευση της επίγνωσης προσεγγίζονται, αλλά μόνο όσον αφορά τις γενικές πτυχές της μουσικής αυτοσχεδιάζοντας συλλογικά και όχι στο πλαίσιο της συνεργασίας με ανθρώπους σε ψυχοθεραπευτικό πλαίσιο. Μουσικοθεραπευτές μπορεί, ωστόσο, να επωφεληθούν από την συμπλήρωση των γνώσεών τους των ψυχολογικών στοιχείων με μεγαλύτερη κατανόηση των διαδικασιών αυτοσχεδιασμού μουσικής από μια μουσική άποψη.

Ο ελεύθερος αυτοσχεδιασμός - χωρίς προηγούμενους υποδεδειγμένους προφορικούς ή σημειογραφικούς περιορισμούς - είναι μια σημαντική, απελευθερωτική μορφή της μουσικής. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα δημιουργική μορφή της μουσικής, δεν μπορεί να αντικατασταθεί από κάτι άλλο και ποτέ δεν θα πρέπει να συγχέεται με συγκεκριμένους συνθέτες, ούτε στυλ. Δεν υπάρχει όμως, κανένας λόγος να μην γίνονται αμοιβαίες συμφωνίες όσο αφορά τις κατευθυντήριες γραμμές για μια συνεδρία αυτοσχεδιαστικού μουσικού παιχνιδιού, εαν κάποιος το επιθυμεί. Αυτή η προετοιμασία (ή προσυμφωνία), μπορεί να σας βοηθήσει να πάτε βαθύτερα στη μουσική εμπειρία. Αυτό το βλέπω αυτό ως μια θετική χρήση της μουσικής σύνθεσης όχι επικεντρωμένης γύρω από την εξύμνηση των ατομικών “ιδιοφυιών”, αλλά στην υπηρεσία της συλλογικής δημιουργικότητας.

Σε πολλές παραδοσιακές μουσικές, υπάρχουν βουνά θεωρίας και ανάλυσης, που αρκετές φορές αντιμετωπίζονται με σχολαστικούς τρόπους. Επειδή αυτή η τεχνική γνώση μπορεί να επιβάλλεται, θα μπορούσε να οδηγήσει μερικούς ανθρώπους να μην προτιμούν την εννοιολόγηση και τις θεωρίες σε σχέση με την αυτοσχεδιαστική μουσική. Ωστόσο, πιστεύω ότι ένα εύλογο ποσό από αυτό το θεωρητικό κομμάτι, που ακόμα σέβεται την ελευθερία της σκέψης θα πρέπει να απολαμβάνουμε σε καλλιτεχνικά θέματα, θα είναι επωφελές.

Αυτό το μίνι - εγχειρίδιο χωρίζεται σε τρία τμήματα: 1) ο πρόλογος και η εισαγωγή, στην οποία ήθελα να συστήσω την ανάγνωση πριν προχωρήσουμε περαιτέρω, 2) μια συλλογή από ασκήσεις που πρέπει να χρησιμοποιούνται ανάλογα με τις ανάγκες, με μια εισαγωγή, ένα κατάλογο και 3) ενότητες για συγκεκριμένα θέματα, όπου μπορεί κανείς να πάει βαθύτερα σε ορισμένες περιοχές της εξερεύνησης.

Όλες αυτές οι ασκήσεις έχουν δοκιμαστεί από εμένα στην πράξη και είμαι εξοικειωμένος με την πλειοψηφία τους από την εκτεταμένη εμπειρία μου σε διάφορα ακαδημαϊκά και μη ακαδημαϊκά μαθήματα.

Οι ασκήσεις αυτές έχουν επιλεγεί από τον κατάλογο. Σχεδιάζοντας μια άσκηση για μένα είναι κάτι πολύ παρόμοιο με το σχεδιασμό μιας σύνθεσης και μια εξίσου δημιουργική εργασία. Ορισμένες ασκήσεις παρατίθενται και διαμορφώνονται από την εργασία άλλων. Κάποιες είναι οι δικές μου εκδοχές από δραστηριότητες που αργότερα ανακάλυψα ότι έχουν δημιουργηθεί από άλλους, επίσης, από διακριτικά

4

και διαφορετικά ενδιαφέροντα.Αντλώ ευχαρίστηση στην ανακάλυψη τέτοιας συλλογικότητας, η οποία

μαρτυρεί μια κοινή, δημιουργική αναγκαιότητα. Χάρη στην Διεθνή Επιτροπή στο Πανεπιστήμιο Aalborg που πλήρωσε για αυτό, η Αγγλική έκδοση αυτού του έργου αναθεωρήθηκε το Νοέμβριο του 1992 από τον μουσικοθεραπευτή Kenneth Aigen, DA, CMT.Το μίνι-εγχειρίδιο μόνιμα επεκτείνεται και αναθεωρείται από τον συγγραφέα. Ως εκ τούτου, σελίδες γραμμένες από ένα αρχείο WordPerfect αναφέρουν την ημερομηνία εκτύπωσης. Οι αριθμοί σελίδων από διαφορετικές εκτυπώσεις δεν χρειάζεται να ταιριάζουν μεταξύ τους.

Αυτή η έκδοση είναι για ελεύθερη χρήση και μπορεί να αντιγραφεί σε χαρτί, δισκέτα και οποιοδήποτε σύστημα αποθήκευσης, συμπεριλαμβανομένων των“Madison Music” και “Psychogramm” που έχουν συμπεριληφθεί με την άδεια των συνθετών.

Ο συγγραφέας καλωσορίζει σχόλια και έρευνα από τον αναγνώστη. Γράψτε στο:

Ο Carl Bergstroem-NielsenTeglgaardsvej 649, 3 tvDK 3050 HumlebaekΔανίαΤηλέφωνο (45) 2820 5688.E-mail: μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη φόρμα στην ιστοσελίδα http://www.intuitivemusic.dk/intuitive/imail.htm

5

Ι. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Για να συμμετάσχει κάποιος στις δραστηριότητες που περιγράφονται εδώ, προϋπόθεση είναι να υπάρχει ένα κίνητρο για δημιουργία “μουσικής φαντασίας” ή κάτι που μοιάζει με αυτό. Αν εργάζεστε με παιδιά , θα πρέπει να προσαρμόσετε και να μετατρέψετε τις ιδέες σε πιο προσιτές για αυτά.

Σε πολλές περιπτώσεις αρκετοί μουσικοί που αυτοσχεδιάζουν κάνουν ασκήσεις για να τονωθεί η συνειδητοποίηση τους και να δοκιμάσουν νέες δυνατότητες, και εκπαιδευτικοί μουσικής χρειάζονται τρόπους για την παρουσίαση και ανάπτυξη της δραστηριότητας .

Εκτός αυτού, κάποιοι μουσικοί εξασκούνται παίζοντας κομμάτια συνθέσεων για αυτοσχεδιασμούς κάτι που θεωρώ αυτό ως μια επικαιροποιημένη μορφή σύνθεσης. Γιατί θα πρέπει η μουσική σύνθεση να παραμένει κάτι καταγεγραμμένο με κάθε λεπτομέρεια όταν διαθέτουμε νέους τρόπους καταγραφής και σημειογραφίας και η διαδικασία της εξάσκησης μπορεί να γίνει πιο ενδιαφέρουσα για όσους εμπλέκονται σε αυτήν.

Οι ασκήσεις που παρουσιάζονται είναι επίσης καλή προετοιμασία για μια τέτοια δραστηριότητα σύνθεσης. Θα μπορούσαμε επίσης να τις ονομάσουμε "κομμάτια", " συνταγές " ή " κανόνες παιξίματος".

Δεν χρειάζεστε εξειδικευμένα εργαλεία ούτε ειδικές μουσικές δεξιότητες εκ των προτέρων . Αλλά θα πρέπει να κάνετε προσπάθειες για να διερευνήσετε προσεκτικά και να καλλιεργήσετε οργανικές και φωνητικές δυνατότητες. Η δραστηριότητα έχει απαιτήσεις από τους συμμετέχοντες ως προς την ανοχή τους σε απρόβλεπτους ήχους και καταστάσεις, καθώς και την ικανότητά τους να επικεντρώνονται.

Όσον αφορά τα μουσικά όργανα, θα έλεγα, "όσο περισσότερα, τόσο το καλύτερο!" Εννοώντας ότι πολύ συχνά θα ευεργετείστε έχοντας στη διάθεσή σας πολλές ηχητικές πηγές. Τα ηλεκτρικά όργανα και οι ντραμς είναι συχνά προβληματικά, ωστόσο, λόγω των προβλημάτων ισορροπίας με τα ακουστικά όργανα, προτείνω να τα αφήνετε στην άκρη έως ότου η ομάδα έχει κάποια εμπειρία στο ομαδικό παίξιμο, ή τουλάχιστον λάβετέ το υπόψη σας. Μικρά κρουστά, σφυρίχτρες και μελόντικες είναι χρήσιμα. Αυτοσχέδια, χειροποίητα όργανα είναι απολύτως κατάλληλα για χρήση και δεν είναι απαραίτητο για τα όργανα αυτά να είναι κουρδισμένα. Χρήση άλλων αντικειμένων (για παράδειγμα , πίνακες, τασάκια, δέσμες κλειδιών) μπορεί να χρησιμοποιούνται με προσοχή, με την προϋπόθεση ότι

6

ένα έντονο ενδιαφέρον για τον ήχο τους υπάρχει . Φωνές και μελωδικά όργανα έχουν ένα ειδικό πλεονέκτημα να είναι σε θέση να διατηρούν τον ήχο τους . Κατά την εξερεύνηση των οργάνων, ίσως πέσει στην αντίληψή σας το γεγονός ότι πολλά παραδοσιακά όργανα προσφέρουν καλές δυνατότητες για ποικίλες πολλών παραμέτρων του ήχου .

Όσον αφορά τα εκπαιδευτικά πλαίσια , θεωρώ έναν εκπαιδευτή ή συντονιστή που φροντίζει για την διαδικασία να είναι ένα σημαντικό στοιχείο. Όταν παίζουν μαζί, ο συντονιστής ενθαρρύνεται να συμμετάσχει, αλλά θα πρέπει, όσο το δυνατόν να μην αναλάβει ηγετικό ρόλο κατά την διαδικασία. Είναι αναπόφευκτο ότι οι μαθητές/συμμετέχοντες θα προσέχουν ιδιαίτερα τι κάνει ο συντονιστής, αλλά αυτός/αυτή θα πρέπει να γνωρίζει και να περιορίσει τις δραστηριότητές του σύμφωνα με τις διαπιστωθείσες ανάγκες στην ομάδα της και ενθαρρύνει την πρωτοβουλία ή αντίθετα, να δίνει την ελευθερία στην ομάδα να ενεργεί μόνη της. Αν και θα αναφερθώ στο "δάσκαλο" παρακάτω, ομάδες που θέλουν να εμπλακούν σε αυτές τις μουσικές εμπειρίες χωρίς έναν συντονιστή, σίγουρα ενθαρρύνονται να το πράξουν.

Εάν είναι δυνατόν, θα πρέπει να αλλάζετε ελεύθερα μεταξύ των οργάνων και φωνών κατά το παιχνίδι, φροντίζοντας να συμμετέχετε σε μια περίοδο φωνητικής προθέρμανσης ή προετοιμασίας, ιδίως σε εκπαιδευτικά περιβάλλοντα. Φωνητικές προετοιμασίες ξεχωριστά ή σε κύκλο μπορεί να γίνουν για το σκοπό αυτό. Χρησιμοποιήστε φωνές στους αυτοσχεδιασμούς ελεύθερα μαζί με μουσικά όργανα.

Ο συντονιστής θα πρέπει να αρχίσει τη δραστηριότητα, παρέχοντας παραδείγματα για το τι πρέπει να κάνουν συμμετέχοντας (όχι διευθύνοντας). Αυτό δεν σημαίνει ότι η συγκεκριμένη δραστηριότητα πρέπει να είναι από το παρελθόν γνωστή στον συντονιστή.

Για μένα , το ιδανικό μέγεθος για μια ομάδα είναι 4-12 άτομα. Αυτό είναι αρκετά μεγάλο μέγεθος για το άτομο για να λάβει μια ποικιλία από ερεθίσματα και αρκετά μικρό για να κάνει τον εαυτό του να ακουστεί ένα σημαντικό μέρος της ομάδας, τόσο παίζοντας μουσική, όσο και κατά τη διάρκεια συζητήσεων.

Κάποιος μπορεί φυσικά να κάνει το πείραμα και με άλλα μεγέθη ομάδων, αλλά, πολύ μεγάλες ομάδες πρέπει πιθανώς να χωριστούν μετά από μια γενική εισαγωγή με αυτό τον τρόπο που το παιχνίδι προσφέρεται. Σε αντίθετη περίπτωση, η πρόθεση της ενασχόλησής σε ελεύθερη φόρμα παιχνιδιού θα μπορούσε να υπονομευθεί από το ποσό του ελέγχου των συντονιστών που απαιτείται σε τέτοιες μεγάλες ομάδες.

Ο συντονιστής μπορεί να περιπλανηθεί μεταξύ των ομάδων ή να μείνει σε μια, επιτρέποντας στους άλλους να ακούσουν και να σχολιάσουν.

Έχουν γίνει προσπάθειες για να καταστεί όσο το δυνατόν ευκολότερο να βρεθεί το σχετικό υλικό για την έναρξη - ίσως τότε αργότερα μπείτε σε λεπτομέρειες σχετικά με διάφορα θέματα . Ιδέες για την έναρξη της μουσικής δημιουργίας δίνονται κατά την έναρξη του επόμενου κεφαλαίου. Οι παρατηρήσεις σχετικά με τις κατηγορίες των ασκήσεων εξηγούνται στις αντίστοιχες ενότητες στο κεφάλαιο "γενικά θέματα". Αυτές παρουσιάζονται τόσο για το ιστορικό του συντονιστή, καθώς και να έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν αυτές τις πληροφορίες στην ομάδα

7

- ενδεχομένως σε προσαρμοσμένη μορφή - εάν αυτό χρειάζεται.Ως μέθοδος θα ήθελα να προτείνω την επιλογή κάποιων ασκήσεων από

διαφορετικές κατηγορίες και εναλλαγή μεταξύ κατηγοριών, έτσι ώστε να διευρύνετε την εμπειρία και να ενισχύσετε την ευελιξία των μουσικών . Μπορείτε να περιπλανηθείτε και να επιστρέψετε σε ασκήσεις που κάνατε πρωτύτερα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ασκήσεις μπορούν να συνδυαστούν , αν το κρίνετε σκόπιμο. Συζητείστε για τη μουσική και την εμπειρία μεταξύ των ασκήσεων, εφόσον αυτό είναι ενδιαφέρον για όσους ασχολούνται .

Ένα κοινό εμπόδιο για την επιτυχή εμπειρία με ελεύθερη μουσική είναι η τάση για συμμετοχή σε μουσικά “κλισέ”. Εμπιστευθείτε τον ήχο μιας και είναι ικανός για απόλυτη ευελιξία κάνετε κάτι γι 'αυτό, αν αυτό δεν είναι η περίπτωση . Για παράδειγμα, επιλέξτε μια νέα άσκηση, η οποία προσβάλλει το πρόβλημα! Ένας πρώτος "κανόνας" θα μπορούσε να είναι: Απαγορεύεται να παίξετε κάτι γνωστό εκ των προτέρων. Το "Τώρα " - ο κοινός τόπος συνάντησης - θα πρέπει να γίνεται σεβαστό και να διατηρείται “φρέσκο”. Είναι ένα μέρος που πρέπει να “πατήσετε πόδι” αλλά όχι να “καταπατήσετε”. Η επόμενη εντολή (για τους πιο έμπειρους παίκτες) θα μπορούσε να είναι: Στο σωστό μέρος, στη σωστή ποσότητα, με το σωστό τρόπο, όλα επιτρέπονται .

Όταν εκτελείτε τις ασκήσεις, αρχίζετε και τελειώνετε συλλογικά, όλοι μαζί. Κάνετε επαφή με τα μάτια για να βεβαιωθείτε ότι όλοι οι άλλοι είναι επίσης έτοιμοι. Αν κάποιος είναι έτοιμος να τελειώσει, μπορεί να παύσει.

Οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν παθητικά αυτή τη στιγμή , τόσο περισσότερο θα γίνει κατανοητό προς τους άλλους για να τελειώσει το κομμάτι ως ομάδα. Με κάποια εμπειρία, μαθαίνει κανείς να παρατηρεί αν η ομάδα είναι έτοιμη για το τέλος και αυτό μπορεί συμβεί και με ξαφνικούς τρόπους. Μην “κλέβετε” την αρχή από τους άλλους, ξεκινώντας πριν αυτοί να είναι έτοιμοι, κάνοντας έτσι μια “κακή” έναρξη. Και, μην “κλέβετε” την κατάληξη, το τέλος με μια σολιστική δραστηριότητα μετά από μια συλλογική διαδικασία “κλεισίματος”. Όταν η δραστηριότητα γίνεται για πρώτη φορά , ο δάσκαλος μπορεί να σταματήσει να παίζει, σχετικά σύντομα, αν επιθυμεί κάτι που πρέπει να επιχειρείται για λίγα λεπτά.

Επικεντρωθείτε στην παρουσίαση και εξήγηση των κανόνων του παιχνιδιού παιχνίδι κράτους και σταματήστε πριν το ενδιαφέρον και η συγκέντρωση αρχίζει να χαλαρώνει .

Μπορείτε επίσης να εναλλάσσετε παίζοντας ασκήσεις με κανόνες και ελεύθερο παίξιμο για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα . Θα πρέπει να αισθάνεστε ελεύθεροι να πειραματιστείτε εδώ .

ΙΙ. ΟΙ ΑΣΚΗΣΕΙΣ

Εισαγωγή στις κατηγορίες των ασκήσεων

ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΚΑΛΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑΡΞΗ: Σε αυτή την ενότητα , έχουν

8

συλλεχθεί ασκήσεις που μπορεί να αυξήσουν την εμπιστοσύνη και να καθησυχάσουν τους φόβους εκείνων που έχουν μικρή εμπειρία με τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις ασκήσεις από την κατηγορία αυτή με πιο έμπειρα άτομα, εντείνοντας τις απαιτήσεις.

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΕΠΙΓΝΩΣΗΣ: Εδώ, η επίγνωση και η φαντασία έχει εκπαιδευτεί στο μουσικό - ο μουσικός είναι το σημαντικότερο όργανο!

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΔΥΝΑΜΙΚΗΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ: Όλοι οι συμμετέχοντες στην διαισθητική μουσική είναι ίσοι. Αυτές οι ασκήσεις εξασκούν στο να γνωρίσουνκαι να ακούσουν ο ένας τον άλλο και να ενισχύσουν την ικανότητα να ανταποκρίνονται σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο κοινωνικό περιβάλλον στη μουσική.

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΩΝ: Πρόκειται για τεχνικές ασκήσεις που έχουν να κάνουν άμεσα με τον ήχο. Συνιστώνται προκειμένου να οξύνουν το συναίσθημα του μουσικού με τον ήχο, για να βάλει τα πράγματα σε μια ευρύτερα θεωρητική και ιστορική προοπτική και να παράσχει μια πρόκληση - μια συλλογική πρόκληση για μια κοινή εργασία. Συνήθως είναι καλύτερο να χρησιμοποιούνται αφού αποκτήσουν κάποια προηγούμενη εμπειρία, εκτός εάν η συγκεκριμένη ομάδα αποτελείται από ανθρώπους που προτιμούν να ξεκινήσουν πολύ συστηματικά.

Προτάσεις σχετικά με τις Στρατηγικές για Διάφορα Είδη Ομάδων

1) Μια ομάδα με προδιάθεση προς τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό και χωρίς ιδιαίτερες αναστολές.

(ΒΑΣ) Οργανική-Θύελλα(ΒΑΣ) Αφιέρωμα στον Nils Harbo(ΒΑΣ) Καταλήξεις(ΒΑΣ) Πολυ-άσκηση(GRD) Αναμετάδοση αγώνα(PAR) Ασκήσεις παραμέτρων (κλπ.)

Βασική αρχή: Για να εκπαιδεύσει μια ποικιλία από ικανότητες, που φυσικά είναι μια αρχή που ισχύει για όλες τις ομάδες.

2) Οι μουσικοί που έχουν συνηθίσει να παίζουν γνωστή μουσική με πρόβες, αλλά δεν αυτοσχεδιάζουν:

(ΒΑΣ) Γραφικές παραστάσεις (Μουσική φωτιάς ή το παιχνίδι των αντιθέσεων)(ΒΑΣ) Αφιέρωμα στον Nils Harbo(ΒΑΣ) Οργανική-Θύελλα

9

(GRD) Αφαιρώντας υλικό(ΒΑΣ) Πολυ-άσκηση(GRD) Αναμετάδοση αγώνα (κλπ.)

Βασική αρχή: Για να μετακινηθείτε από κάτι οικείο σε δράσεις με ολοένα μεγαλύτερη έμφαση στη φαντασία.

3) Μια “καλοπροαίρετη” ομάδα που δέχεται τη δραστηριότητα, αλλά πρέπει να βρει το δικό της κίνητρο:

(AWA) Ταξίδι Φαντασίας(ΒΑΣ) Αφιέρωμα στον Nils Harbo(GRD) Αφαιρώντας υλικό(ΒΑΣ) Instrument-Θύελλα(ΒΑΣ) Φωνητικός Αυτοσχεδιασμός σε κύκλο(Δρχ.) Αν-Τότε(ΒΑΣ) Γραφικές παραστάσεις (κλπ.)

Βασική αρχή: να αποκλείσει αρχικά δραστηριότητες που μπορεί να φαίνονται ασήμαντες ή παιδαριώδεις και στη συνέχεια εισάγουν παιχνιδιάρικες δραστηριότητες.

4) Μια “ήσυχη” ομάδα που χρειάζεται να προσαρμοστεί στην ελεύθερη κατάσταση:

(GRD) Ο ένας ακολουθά τον άλλο (μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την προθέρμανση φωνής)(GRD) Γύροι(ΒΑΣ) Φωνητικός Αυτοσχεδιασμός σε κύκλο(AWA) Ταξίδι Φαντασίας(ΒΑΣ) Αφιέρωμα στον Nils Harbo(GRD) Αν-Τότε (κλπ.)

Βασική αρχή: Για να ξεκινήσετε με εύκολες, να ακολουθηθούν δραστηριότητες, κινούμενοι σταδιακά σε άλλες που απαιτούν ανεξαρτησία και πρωτοβουλία.

5) Μια “θορυβώδης” ομάδα, της οποίας τα μέλη έχουν την τάση να “εκτονώνονται” ατομικά, που μπορεί να χρειάζονται εκπαίδευση στη συγκέντρωση και στο να ακούν τους άλλους:

(ΒΑΣ) Γραφικοί Συμβολισμοί και (AWA) Ακρόαση(GRD) Αναμετάδοση αγώνα(ΒΑΣ) Αφιέρωμα στον Nils Harbo

10

(GRD) Αφαιρώντας υλικό (κλπ.)

Βασική αρχή: Για να καταστεί δυνατή η απελευθέρωση της ενέργειας, ενώ ταυτόχρονα απαιτείται μια κριτική στάση στα αποτελέσματα.

6) Μια “σκεπτική” ομάδα που χρειάζεται να κατανοήσει νοητικά τη δραστηριότητα:

(PAR) Ασκήσεις Παραμέτρων(ΒΑΣ) Αφιέρωμα στον Nils Harbo(AWA) Παίζοντας χαλαρά(ΒΑΣ) Γραφικοί Συμβολισμοί και Αυτοσχεδιασμός χωρίς κανόνες (κλπ.)

Μετά το παιχνίδι, ακούστε την ηχογράφηση και να συμμετάσχουν στην ανάλυση των παραμέτρων (βλ. (PAR) ασκήσεις παραμέτρων και το κεφάλαιο Παράμετροι του Μουσικού Ήχου κάτω από το ΓΕΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ). Αυτό μπορεί να επαναληφθεί.

Βασική αρχή: Αρχίζοντας μόνο με όργανα, τονίζοντας ασκήσεις παραμέτρων και με την ανάλυση των ηχογραφήσεων οι συμμετέχοντες θα αυξήσουν την αναλυτική κατανόηση του ήχου και θα πρέπει να ενθαρρύνονται να συμμετέχουν σε κατάλληλες δραστηριότητες πιο ελεύθερης φύσης, όταν τους δίνεται η ευκαιρία.

7) Μία “ήσυχη”, “θορυβώδης και “σκεπτική” ταυτόχρονα ομάδα

(GRD) Γύροι(ΒΑΣ) Αφιέρωμα στον Nils Harbo(ΒΑΣ) Οργανική Θύελλα και (AWA) Ακούγοντας την Ηχογράφηση(ΒΑΣ) Φωνητικός Αυτοσχεδιασμός σε κύκλο (κλπ.)

Βασική αρχή: Μάθηση ισορροπίας

8) Μια “σοβαρή αλλά μικτή” ομάδα που μπορεί για παράδειγμα να είναι τόσο εκπαιδευμένοι και ανεκπαίδευτοι αυτοσχεδιαστές, καθώς και καλλιτέχνες από άλλους τομείς.

(ΒΑΣ) Φωνητική Προθέρμανση(ΒΑΣ) Αφιέρωμα στον Nils Harbo(PAR) Ασκήσεις Παραμέτρων (ίσως τονίζοντας τον όγκο και το ηχόχρωμα σαν μια προετοιμασία για την επόμενη)Fire-Music (ή μια διαφορετική ανοιχτή σύνθεση)

Βασική αρχή: να είναι φιλόδοξοι για τη δημιουργία ενός στόχου προς επίτευξη, ενώ

11

την ίδια στιγμή επιτρέπει αρκετό χρόνο για να πρακτική στα ενδιάμεσα στάδια και αν ο χρόνος είναι αρκετός, ορισμένοι, ποικίλη χρήση των οργάνων και του μουσικού υλικού (αν ο χρόνος δεν είναι αρκετός, όλα θα μπορούσε να είναι προπαρασκευαστικές ασκήσεις για το τελικό κομμάτι - κάπως παρόμοια με μια “τυπική κατάσταση πρόβας”).

Κατάλογος Ασκήσεων

(ΒΑΣ) ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ, ΚΑΛΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ(ΒΑΣ) Γραφικές ιόντα Notat(ΒΑΣ) Voice Warm-Up(ΒΑΣ) Άμεση αι συνθέσεις t ion(ΒΑΣ) Αφιέρωμα στον Ni LS Harbo(ΒΑΣ) Φωνητικός Αυτοσχεδιασμός σε κύκλο(ΒΑΣ) Οργανική Θύελλα(ΒΑΣ) αναχώρηση t ING στ rom μια Καταγραφή(ΒΑΣ) Mul t i-άσκηση(ΒΑΣ) δύο κινήσειςβλ. επίσης:(ΔΥΝ) Γύροι(ΔΥΝ) Ακολουθώντας ο ένας τον άλλο(ΠΑΡ) Αφιέρωμα στον Ni LS HarboΑκούγοντας την Ηχογράφηση(ΠΑΡ) Ασκήσεις Παραμέτρων, ιδιαίτερα:Διάρκειες 3), Σωστές Διάρκειες, Με Παλμό, χωρίς Παλμό. Πυκνότητα

(ΔΥΝ) ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣα: ακολουθούν την ομάδα ή τον ήχο της ομάδαςβ: εξασκούν την ικανότητα ανταπόκρισης ενώ γίνεται ακρόαση του ήχου της ομάδας.

(ΔΥΝ) Χωρίζοντας την ομάδα β(ΔΥΝ) Αναμετάδοση αγώνα της Charlotte β(ΔΥΝ) Αντιδρώντας σε απρόβλεπτο σύνθημα β(ΔΥΝ) Ο κύκλος της ζίνας(ΔΥΝ) Αλληλεξάρτηση β(ΔΥΝ) Ακολουθώντας ο ένας τον άλλο α(ΔΥΝ) Γύροι α, β(ΔΥΝ) Μειώνοντας το Υλικό β(ΔΥΝ) Άσκηση Ταξίμετρο β

12

(ΔΥΝ) Αν - Τότε ββλ. επίσης:(ΒΑΣ) Φωνητικός Αυτοσχεδιασμός σε κύκλο α, β(ΠΑΡ) Ασκήσεις παραμέτρων, Διάρκειες 3),Σωστές Διάρκειες β

(ΕΠΙ) ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΕΠΙΓΝΩΣΗΣ(ΕΠΙ) Ακούγοντας το Περιβάλον(ΕΠΙ) Ακούγοντας την Ηχογράφηση(ΕΠΙ) Αναλύοντας την Ηχογράφηση(ΕΠΙ) Ταξίδια Φαντασίας(ΕΠΙ) Παίζοντας χαλαρά(ΕΠΙ) Παίξτε για μεγάλο χρονικό διάστημα(ΕΠΙ) Μινιατούρες(ΕΠΙ) Κατάληξη (φινάλε)(ΕΠΙ) Άσκηση Χουντίνιβλ. επίσης:(ΠΑΡ) Ασκήσεις Παραμέτρων(ΒΑΣ) Οργανική Θύελλα(ΔΥΝ) Μειώνοντας το Υλικό(ΔΥΝ) Αν - Τότε(ΔΥΝ) Αντιδρώντας σε απρόβλεπτο σύνθημα(ΒΑΣ) Δύο κινήσεις

(ΠΑΡ) ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΩΝ(ΠΑΡ) Ασκήσεις Παραμέτρων(ΠΑΡ) Μικρή Άσκηση Παραμέτρων(ΠΑΡ) Χτίστε Ασκήσεις Παραμέτρων(προηγούμενα: Μεγάλη Άσκηση Παραμέτρων)(ΠΑΡ) Συνδυασμοί Δύσκολων Παραμέτρων(ΠΑΡ) Προσαρμόσιμες Τονικότητεςβλ. επίσης:(ΠΑΡ) Αφιέρωμα στον Nils Harbo

Περιγραφές των ασκήσεων

(ΒΑΣ) Γραφικοί Συμβολισμοί

Υπάρχει ένα παράδειγμα μιας ελεύθερης σημειογραφίας τύπου “μουτζούρωμα” ("Madison Music" από τον Joergen Lekfeldt ).Θα πρότεινα την μετάφραση της οπτικής εντύπωσης άμεσα σε μουσική χωρίς προηγούμενες συμφωνίες μεταξύ των μουσικών ως προς τη σημασία των οπτικών

13

συμβολισμών. Έχω συμπεριλάβει επίσης παραδείγματα των συμβολισμώνμε τα σύμβολα που έχουν συγκεκριμένες σημασίες, αν δεν είναι συγκεκριμένες αποχρώσεις. Τα σύμβολα πρέπει να μελετηθούν προσεκτικά πριν από το παίξιμο.

Πριν από το παιχνίδι “Ψυχόγραμμα”, η εξήγηση πρέπει να διαβάζεται προσεκτικά.

Ανατρέξτε στις ενότητες “Σύνθεση για αυτοσχεδιασμό” και “Αναπαραγωγή Υλικού” στην παράγραφο που ασχολείται με τα συγκεκριμένα θέματα . Για λόγους πνευματικών δικαιωμάτων, δεν μπορούν τα πάντα να αναφέρονται εδώ.Και, παρακαλώ δημιουργείστε τους δικούς σας συμβολισμούς.

(ΒΑΣ) Φωνητική Προθέρμανση

Σταθείτε σε έναν κύκλο . Τεντώστε τα χέρια ψηλά στον αέρα, όσο μπορείτε .... και όταν ο συντονιστής δώσει το σύνθημα αφήστε τα να πέσουν κάτω, όλοι μαζί, αφήνοντας έναν δυνατό αναστεναγμό. Επαναλάβετε αυτό πολλές φορές - και την τελευταία φορά, πείτε στους ανθρώπους να συνεχίσουν τον ήχο ( πριν από την τελευταία φορά ή αφού έχει αρχίσει ο ήχος). Θα πρέπει να είναι ένας ανοιχτός, γεμάτος ήχος.

Χρησιμοποιήστε τα μέσα που θέλετε να που θα κάνει τους ανθρώπους να επεκτείνουν και να κάνουν παραλλαγές – με κινήσεις , λεκτικές προτάσεις ... Στη συνέχεια , πρέπει να έρθουν σε επαφή με υψηλότερες τονικότητες των φωνών με αυτόν τον τρόπο: πείτε στους ανθρώπους να φανταστούν ένα μεγάλο δωμάτιο, όπως ένα καθεδρικό ναό, στο κεφάλι τους, και να κάνουν ελαφρούς, “λεπτούς” ήχους που ταξιδεύουν μέσα σε εκείνο το δωμάτιο (μπορείτε να υποδείξετε πώς να ξεκινήσουν).Ίσως σε αυτό το σημείο να προσπαθήσετε να επεκτείνετε τον αυτοσχεδιασμό πουείναι ήδη σε εξέλιξη, με την κίνηση ή προφορικές προτάσεις ή και τα δύο - αυτό μπορεί ή δεν μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα αρχή , θα μπορούσε επίσης να είναι σηματοδότηση " παρακαλώ συνεχίστε" αλλά θα μπορούσε να περιλαμβάνει και κάτι σαν " τώρα, χρησιμοποιείστε και τα δύο είδη των ήχων".

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε οποιαδήποτε πρόταση, σύμφωνα με τις ιδέες και τις δυνατότητες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, απαιτείται βοήθεια για την περαιτέρω τόνωση, λέγοντας “Τώρα φανταστείτε...” - ίσως από καιρού σε καιρό. Πάντα, κατά περίπτωση .

Αυτό που με συναρπάζει είναι ότι ο σκοπός της “προθέρμανσης”, συχνά μπορεί να λειτουργήσει ως μια απλή “κάλυψη” ή “δικαιολογία” για ό, τι μπορεί να αποδειχτεί ως μια πραγματική δημιουργική δραστηριότητα .

(ΒΑΣ) Στιγμιαία Σύνθεση

Αποφασίστε σχετικά με ένα θέμα και μια απλή περιγραφή του υλικού: για

14

παράδειγμα, 1) Ένα θέμα θα μπορούσε να είναι “φανταστικός χορός” και η περιγραφή θα μπορούσε να είναι “ένας παλμός και μελωδίες με τονισμούς, έμφαση ανάμεσα στα μέτρα”. 2) Ένα θέμα θα μπορούσε να είναι “μυστική σηματοδότηση” με το υλικό “σημεία και ήχοι ξεχωριστά, από μόνοι τους”.

Το θέμα μπορεί να είναι: μια ένδειξη ενός είδους μουσική που θα ήθελα να κάνω, και η περιγραφή κάτι ευφάνταστο, μια ατμόσφαιρα, ένας φανταστικό είδος μουσικής κλπ. Η περιγραφή του υλικού θα πρέπει να θέσει αυτή η ιδέα σε όρους όσο το δυνατόν πιο συγκεκριμένη. Μια απλή, κατανοητή υπόδειξη θα βοηθήσει να προσδοθεί ένας αναγνωρίσιμος χαρακτήρας στη μουσική, καθώς τα παραδείγματαεδώ απεικονίζουν λίγα στοιχεία, που θα καθοριστεί αρκεί να κάνουν ένα πρόχειρο και απλό σκίτσο. Αυτό θα ζωντανέψει φυσικά, μέσα από το αυτοσχέδιο παιχνίδι σας!

Μια παραλλαγή: δηλώστε τρεις διαφορετικές συναισθηματικές προσεγγίσεις ή ατμόσφαιρες (τα πρώτα γράμματα μπορεί να δοθούν ώστε να κάνουν μια ελεύθερη συμμετοχή ευκολότερη). Γίνεται μια αλληλουχία τριών κινήσεων . Μπορείτε να επιλέξετε να συνεχίσετε με θέματα που έχουν άμεση σχέση με τους συμμετέχοντες.

(ΒΑΣ) Αφιέρωμα στον Nils Harbo

Δείτε τη συνταγή (περιλαμβάνεται).Τώρα συνήθως τη χρησιμοποιώ ως μια βασική εκπαίδευση στη δημιουργία

διαφορετικών και αντικρουόμενων ειδών μουσικών ήχων, και τη χρήση των επιμέρους εννοιών (στακάτο – legato κλπ.) για ολόκληρη την ομάδα εναλλάξ. Αυτά τα λόγια μπορούν να διαβαστούν φωναχτά, αποφεύγοντας έτσι την αναγκαιότηταφωτοτυπιών. Όπως θα δείτε, οι κατηγορίες ήχων τότε λαμβάνεται μια προς μια, αποφεύγοντας την παχιά υφή χρήσης πολλών ταυτόχρονα. Η άσκηση λειτουργεί πολύ καλά ως προετοιμασία για ασκήσεις παραμέτρων, αλλά χρησιμοποιεί περισσότερο γνωστές λέξεις.

Αυτό μπορεί να επίσης να πραγματοποιηθεί πολυφωνικά με μελωδία ή σε ένα τόνο, με λίγες ή πολλές παραμέτρους που καθορίζονται για κάθε μουσικό. Προσέξτε, όμως, ότι οι ήχοι δεν γίνονται πολύ παχιοί. Είναι επίσης καλοί για την κατάρτιση του αυτοσχεδιασμού στη jazz, rock , και άλλες δημοφιλείς μορφές . Αυτό μπορεί να γίνει με αυτοσχεδιασμό που ακολουθά κλίμακες , επίσης.

(ΒΑΣ) Φωνητικός Αυτοσχεδιασμός σε κύκλο

Αυτό θα μπορούσε να είναι καλό για την έναρξη ενός μαθήματος . Ο κύκλος συγκεντρώνει τους ανθρώπους και υποδεικνύοντας στους συμμετέχοντες να κλείσουν τα μάτια τους, τους βοηθά να έχουν αυτοπεποίθηση στην δημιουργία των ήχων τους. Οι οδηγίες είναι υποστηρικτικές χωρίς να είναι περιοριστικές.

Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να κάθονται σε κύκλο. Ο δάσκαλος αναφέρει ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα τα μέλη της ομάδας θα κλείνουν τα μάτια τους. Θα παρέχει στη συνέχεια έναν ήχο για να αρχίσει η διαδικασία. Η ίδια η ομάδα ανακαλύπτει τότε τι πρέπει να κάνει με τον ήχο.

Ο αρχικός ήχος μπορεί να καθορίσει την επακόλουθη διαδικασία, ειδικά αν η

15

ομάδα είναι νέα και δεν έχει ακόμη έρθει εξοικειωθεί. Μπορείτε να ξεκινήσετε , για παράδειγμα , με χαμηλόφωνο με glissando 'ννν” κινούμενο ελαφρώς σε υψηλότερες τονικότητες, σαν ένα παράδειγμα για κάτι κατάλληλο για τη σταδιακή προθέρμανση. Ή ο αρχικός ήχος θα μπορούσε να είναι λίγο πιο δύσκολος. Ο αυτοσχεδιασμός θα μπορούσε να διαρκέσει για περίπου δέκα λεπτά - παραμένει μέχρι η ίδια η ομάδα να αποφασίσει πότε θα σταματήσει. Όταν ο αυτοσχεδιασμός τελειώσει, οι άνθρωποι καθοδηγούνται να ανοίξουν τα μάτια τους, εάν δεν το έχουν έχει ήδη κάνει αυτό από μόνοι τους.

(ΒΑΣ) Οργανική Θύελλα

Επιλέξτε ένα όργανο και – αντί να εστιαστείτε προς τα έξω στην ομάδα - προσεγγίστε το εξερευνώντας πιθανούς τρόπους επαφής, όπως το πώς να το αγγίξετε, να το μεταχειριστείτε, και να το κουνήσετε. Εξερευνήστε την ποικιλία των ήχων που μπορεί να παράγει. Καθώς τα άτομα έχουν εμπλακεί για αρκετό χρόνο με αυτό, συνεχίστε, αλλά κατευθύνετε την προσοχή σας σε όλους τους ήχους στο δωμάτιο και εστιαστείτε στο ότι παίζετε όλοι μαζί. Εάν ο χρόνος το επιτρέπει , εναλλάσσετε την εστίαση της προσοχής σας ελεύθερα μεταξύ εσωτερικής και εξωτερικής εστίασης.

Παραλλαγές : 1) Χρησιμοποιήστε ένα όργανο με το οποίο δεν είστεεξοικειωμένοι. 2) Χρησιμοποιήστε ένα όργανο που γνωρίζετε καλά, αλλά χρησιμοποιείστε το με νέους τρόπους. 3) Κατά την αναπαραγωγή , να είστε ενεργοί με το σώμα σας και έχετε την επίγνωση ότι εργάζεται σκληρά και κουράζεται. (προληπτικά μέτρα μπορούν να ληφθούν με τη μορφή προειδοποιήσεωνακόμη και ωτοασπίδες για να αποτρέψετε την πιθανή βλάβη από το δυνατό θόρυβο). Μετά από αυτό , να παίξετε, ενώ είστε σε κατάσταση πλήρους ηρεμίας. 4) Χρησιμοποιήστε ένα υλικό που δεν χρησιμοποιείτε πολύ (για παράδειγμα, μέταλλο, δέρμα, ξύλο, κλπ). 5) Καθίστε ή να σταθείτε ακίνητοι χωρίς κίνηση (όχι με ένταση, χαλαρά). 6) Δοκιμάστε το χορό. 7) Δοκιμάστε να παίξετε “όμορφα”, “άσχημα”, κλπ. 8) συνδυάστε με τις οδηγίες προσαρμοσμένες σε άλλες ασκήσεις.

(ΒΑΣ) Αναχωρώντας από μια ηχογράφηση

Ακούσετε μια ηχογράφηση. Αν η άσκηση είναι πολύ εύκολη, να επιλέξετε κάτι που δεν είναι πάρα πολύ δύσκολο για μίμηση (θα μπορούσε να είναι από την αυτοσχέδια ή πειραματική μουσική). Παίξτε για λίγο μιμούμενοι μετά το τέλος της ακρόασης. Παίξτε για λίγο “κάνοντας το αντίθετο”. Καθώς αυτό είναι μια μάλλον αμφίσημη έννοια , αστεία πράγματα μπορεί να συμβούν ενώ οι συμμετέχοντες εξακολουθούν να έχουν τις προσωπικές τους ιδέες τους για αυτό το αντίθετο. Παίξτε με την επινόηση νέων οδηγιών που σχετίζονται με κάποιο τρόπο με ό, τι συνέβαινε πριν - “κάτι διαφορετικά” - “όπως πριν, αλλά ...”- “όπως πριν, αλλά πιο γρήγορα / με πιο αργό ρυθμό”, κλπ.

16

Αυτή η άσκηση συνδυάζεται άριστα με την ( GRD) Διαχωρίζοντας την ομάδα Η διαφορά στο παίξιμο μπορεί να προκύψει από ομάδες που παίζουν απλά εναλλάξ χωρίς κατ 'ανάγκη να έχουν οδηγίες.

(ΒΑΣ) Πολυ- Άσκηση

Δημιουργήστε δύο σειρές γραπτών απλών οδηγιών με μαρκαδόρο σε φύλλα χαρτιού που διαβάζονται αμέσως από την ομάδα. Κάποιες θα μπορούσε να είναι πολύ συγκεκριμένες οδηγίες, όπως “μακρόσυρτοι ήχοι”, “μελωδίες”, “πολύ ατομικές δυναμικές” κλπ. Άλλες θα μπορούσε να είναι μια πιο αφηρημένες ή παράδοξες, ακόμη και παράλογες, όπως “φυσαλίδες”, “σαν τον ήλιο”, “κάτι που δεν μου αρέσει”, “βαρετό”, κλπ. Συστήνω οι σελίδες να είναι έτοιμες, αριθμημένες, σε χωριστές ενότητες, και να υπάρχει ένα φύλλο ευρετηρίου για το δάσκαλο που να δείχνει όλες τις οδηγίες. Στη συνέχεια, θα είστε ελεύθεροι να επιλέξετε από ενότητα σε ενότητα για να βρίσκετε την επιθυμητή σελίδα γρήγορα.

Επίσης, συνιστώ να διαθέτετε ένα μαρκαδόρο και κάποιες κενές σελίδες - ποιος ξέρει αν θα εμπνευστείτε με κάποια νέα ιδέα ...

Ενημερώστε τους συμμετέχοντες ότι σε κάθε ενότητα, θα καθορίζετε (δείχνοντας με τα δάχτυλα) τον αριθμό των ατόμων που πρόκειται να παίξουν. Μέσα σε 10 δευτερόλεπτα, πρέπει κανείς να αποφασίσει αν θα συμμετάσχει αυτή τη φορά ή όχι - αυτό θα πρέπει να γίνεται με κάποια προσοχή ώστε να δούμε και να ακούσουμε γύρω μας. Οι ενότητες διαρκούν σύμφωνα με την βούληση του συντονιστή – δασκάλου – και τερματίζουν, όταν δίνεται ένα σήμα, ακολουθούμενο από νέο σινιάλο με το χέρι για τον αριθμό των συμμετεχόντων και μια νέα σελίδα.

(ΒΑΣ) Δύο κινήσεις(από τον Christoph Baumann)

Κάντε δύο διαφορετικούς αυτοσχεδιασμούς, με σαφή, μακρά παύση ανάμεσά τους. Το γεγονός αυτό απαιτεί από τους συμμετέχοντες να ακροαστούν και με την συλλογική διαίσθηση για να δημιουργήσουν ένα διαφορετικό είδος μουσικής, μετά την παύση.

(ΔΥΝ) Διαχωρίζοντας την ομάδα

Μια ομάδα μπορεί να διαιρεθεί σε πολλές διαφορετικές μικρότερες, οι οποίες κατά πάσα πιθανότητα θα αποκαλύψουν πολύ διαφορετικούς τρόπους παιξίματος! Και θα παρουσιάσουν διαφορετικά είδη προκλήσεων σε κάθε μουσικό. Το εβδομαδιαίο φεστιβάλ αυτοσχεδιασμού της εταιρείας του Derek Bailey και άλλες συνθέσεις είναι χτισμένα σε αυτή την απλή αρχή. - μεγάλες ομάδες μπορούν να διαιρεθούν σε υποομάδες που παίζουν εναλλάξ ή ακόμη και με σειρά - αυτό μπορεί να αναπτυχθεί περαιτέρω από την ομάδα ακρόασης περιγράφοντας τις συσχετίσεις και κάνοντας έναν τίτλο ως σημείο εκκίνησης για εκ νέου παιχνίδι, ίσως με τη

17

βοήθεια του δασκάλου - συντονιστή.Δείτε επίσης το τμήμα παρακάτω (με τον τίτλο “Γενικά θέματα “).

(ΔΥΝ) Αγώνας Σάρλοτ Relay

Φανταστείτε να στέκεστε σε έναν κύκλο ρίχνοντας μια μπάλα ο ένας στον άλλον. Αυτός που έχει την μπάλα σύντομα τη ρίχνει έξω στη μέση του κύκλου, όπου κάποιος άλλος την πιάνει. Κάποιος μπορεί, ωστόσο, να σας πάρει την μπάλα.

Κάνετε το ίδιο πράγμα με τη μουσική: καθένας με τη σειρά του, παίζει για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και “ρίχνει την μπάλα” (δηλαδή, κάνει παύση). Αντιστρόφως, η μπάλα μπορεί να “αρπαχτεί” από κάποιον άλλο (δηλαδή, το άλλο άτομο παίζει και το πρώτο πρέπει να σταματήσει).

Εδώ είναι μια παραλλαγή που επιτρέπει σε περισσότερα άτομα να “αδράξουν την μπάλα” την ίδια στιγμή (δηλαδή , να παίξουν ταυτόχρονα): Φανταστείτε ότι η μπάλα, όταν παίζεται, μπορεί, για ένα μικρό χρονικό διάστημα χωρίζεται σε αρκετές μπάλες – πόσο πολλές και για πόσο χρόνο μπορεί να προσυμφωνηθεί. Με αυτήν την παραλλαγή, η άσκηση προσεγγίζει έναν ελεύθερο αυτοσχεδιασμό ενώ η διαδικασία της ταχύτατης αλλαγής συμβάλλει στη διατήρηση της μουσικής.

(ΔΥΝ) Αντίδραση σε απρόβλεπτα συνθήματα(από την Pauline Oliveros)

Οι συμμετέχοντες κλείνουν τα μάτια και να περιμένουν ένα σύνθημα απότον συντονιστή ή ένα καθορισμένο συμμετέχοντα. Μπορεί να είναιένα χειροκρότημα των χεριών, άλλοι πολύ σύντομοι ήχοι θα μπορούσε επίσης να δοκιμαστούν. Στο σύνθημα, όλοι πρέπει να αντιδράσουν με ένα σύντομο φωνητικό ήχο σε αυτό, χωρίς να σκεφτούν πρώτα.

Στον ήχο που προκύπτει θα ακουστεί πιθανά ,κάποια ποικιλία χρονικού διαστήματος που θα μεσολαβήσει ανάμεσα στο σύνθημα και την αντίδραση.

Συζητήστε με τους συμμετέχοντες σε ποιο βαθμό πέτυχε και δοκιμάστε ξανά . Θα πρέπει να είναι εφικτό να αντιδρούν σε περίπου ένα δέκατο του δευτερολέπτου.

(ΔΥΝ) Ο κύκλος της Ζήνας(από την Pauline Oliveros*)

Σταθείτε μαζί σε ένα κύκλο με ενωμένα τα χέρια και τα μάτια κλειστά. Ένα πρόσωπο έχει ορισθεί ως “πομπός”. Όταν ο χρόνος φαίνεται σωστός, ο πομπός ξεκινά ένα παλμό που ταξιδεύει γύρω στον κύκλο, χρησιμοποιώντας το δεξί χέρι για να σφίξει το αριστερό το χέρι του στο διπλανού. Το σφίξιμο πρέπει να γίνει γρήγορα και απότομα, για να μοιάζει με ένα ελαφρύ τράνταγμα ηλεκτρικής ενέργειας. Στη συνέχεια, πρέπει να περάσει από το αριστερό στο δεξί του χέρι αυτού που το δέχεται,

18

γρήγορα σαν αντανακλαστικό, χωρίς σκέψη. Ταυτόχρονα με το σφίξιμο, κάθε ένας φωνάζει “ααχ”. Βεβαιωθείτε ότι αυτή η κραυγή γίνεται με πλήρη κοιλιακή υποστήριξη, χρησιμοποιώντας τους μυς του διαφράγματος βαθιά στο σώμα. Θα είναιδυνατό να εκτιμηθεί από τη στιγμή που χρειάζεται να ακουστεί ο ήχος και να περάσει μέσα από τον κύκλο αν ένα υψηλό επίπεδο αντανακλαστικής αντίδρασης έχει επιτευχθεί - αυτή θα είναι η περίπτωση όταν η χρονική καθυστέρηση φτάσει το ένα δέκατο του δευτερόλεπτο ανά συμμετέχοντα.

Παραλλαγές μπορεί να είναι: η αναστροφή της κατεύθυνσης - κάνοντας αρκετούς κύκλους όλο και πιο γρήγορα, ίσως συνεχώς – κάθε πρόσωπο επιλέγει σε ποια κατεύθυνση θα στείλει τον παλμό.(ο πομπός συνεχίζει να ελέγχει την έναρξη και τον τερματισμό ενός κύκλου).

* Βλ. τη συλλογή των ασκήσεων / κομματιών από την Oliveros: Sonic Meditations, Βοστώνη ( Smith Εκδόσεις ) 1974, για μια πιο εμπεριστατωμένη περιγραφή.

(ΔΥΝ) Αλληλεξάρτηση(από την Pauline Oliveros*)

Φωνητική εκδοχή: ελεύθερη επιλογή μεταξύ των ήχων “χο”, “χα”, “χε”, και “χου”, εκφέροντάς τους όσο το δυνατόν πιο μικρούς σε διάρκεια. Πριν από την εκφώνηση του ήχου, να αποφασίστε αν θα λειτουργήσετε ως αποστολέας ή παραλήπτης. Στη συνέχεια, προσθέστε μακρούς, στατικούς τόνους (τόσο ως πομπός όσο και ως δέκτης). Στη συνέχεια, προσθέστε σχεδόν ανεπαίσθητα αργά glissandos ( μόνο ως δέκτες). Όταν δέχεστε μακρόσυρτους ήχους, περιμένετε μέχρι ολοκληρωθούν. Μπορείτε να εκτελέσετε τώρα το κομμάτι σε τρία τμήματα (ένα νέο κομμάτι ξεκινά όταν κάποιος εισάγει νέο υλικό) και συλλογικά να βρείτε πώς να το τελειώσετε.

* Η περιγραφή που δίνεται εδώ είναι μια παράφραση του τρόπου με τον οποίο ηάσκηση / κομμάτι καθοδηγήθηκε από την Pauline Oliveros στο Openform Festival στο Όσλο, 29.November 2009. Μπορείτε να δημιουργήσετε οργανικές ή μικτές παραλλαγές επίσης (τα glissandos γίνονται μόνο όταν αυτό είναι εφικτό να γίνει από τα όργανα που συμμετέχουν). Βλ. επίσης την έκδοση που έχει κυκλοφορήσει “FourMeditations for Orchestra”, Deep Listening Εκδόσεις 1996, όπου η “Αλληλεξάρτηση” εμπεριέχεται.

(ΔΥΝ) Ακολουθώντας ο ένας τον άλλο

Προπαρασκευαστική άσκηση: Σταθείτε σε έναν κύκλο , ενώ κρατάτε τα χέρια. Πολύ αργά, αρχίστε να γονατίζετε, και, μετά από αυτό, σηκωθείτε ταυτόχρονα χωρίςκάποιος να καθοδηγεί . Ακόμη και αν αυτό σας φαίνεται αδύνατο, συνεχίστε τις

19

προσπάθειές σας! Συνέχεια παίζοντας μουσική, για παράδειγμα, επιτρέποντας την ένταση του ήχου ή την τονικότητα, να ανεβοκατεβαίνει.

(ΔΥΝ) Γύροι

Ενώ η ομάδα κάθεται σε έναν κύκλο, κάθε συμμετέχων παίζει για ένα σύντομο χρονικό διάστημα πριν παίξει ο επόμενος. Αυτό μπορεί να γίνει φωνητικά ή / και οργανικά. Τι παίζει κάθε συμμετέχων μπορεί να είναι μια παραλλαγή της αμέσως πριν από αυτόν μουσικής ή μια ελεύθερη ανταπόκριση σε αυτήν.

Ρυθμικά μοτίβα μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Ο σκοπός μπορεί να είναι να συνεργαστούν με ενότητα (κάνοντας κάτι συλλογικά) ή με ποικιλία ( να ρισκάρουν να κάνουν μια προσωπική δήλωση). Μπορεί επίσης να γίνει με μια μεγάλη ομάδα με υπο- ομάδες αντί για ατομική συμμετοχή (βλ. επίσης “Διαχωρίζοντας την ομάδα”.

(ΔΥΝ) Μειώνοντας το υλικό(Από τον Mauricio Kagel)

Επιδοθείτε σε ελεύθερο αυτοσχεδιασμό για λίγα λεπτά. Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να έχουν μόνο ένα ή δύο σύντομους ήχους ή γεγονότα στη διάθεσή τους. Αυτόαποδυναμώνει την εστίαση της προσοχής από τη συνέχεια στο ατομικό παίξιμο κάποιου ενδυναμώνοντας τον ήχο ως σύνολο.

Συχνά, με την εκ των υστέρων ακρόαση της ηχογραφημένης μουσικής δημιουργίας (το οποίο συστήνω ανεπιφύλακτα !), οι άνθρωποι θα εκπλαγούν με το πόσο πολλά παρ 'όλα αυτά συμβαίνουν, και θα είναι προφανές πώς η διαδικασία αποσαφηνίζεται όταν δεν είμαστε συγκλονισμένοι από την υπερβολική πυκνότητα του ήχου.

Παίζοντας με αυτόν τον τρόπο μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται απογοητευμένοι ή αμηχανία – πιθανώς γιατί απαιτεί μεγαλύτερη προσοχή και αποφασιστική πρωτοβουλία, ενώ ταυτόχρονα η συνεχής φυσική δραστηριότητα δεν είναι δυνατή. Μάλλον, ένα είδος διαλογιστικής ησυχίας πρέπει να αναζητηθεί.

(ΔΥΝ) Άσκηση Ταξίμετρο

Αυτή η δραστηριότητα είναι προσανατολισμένη στο να αφήνει περιθώριαγια τους άλλους και να γίνεται οικονομική χρήση του κοινόχρηστου μουσικού χώρου. Οι συμμετέχοντες χωρίζονται σε δύο ομάδες που παίζουν η μια για την άλλη, με τη σειρά, χρησιμοποιώντας την “Αρχή του ταξιμέτρου”. Αυτή η αρχή σημαίνει ότι η διάρκεια του ήχου πολλαπλασιάζεται με τη δυναμική ένταση των ήχων ισούται με

20

την “κατανάλωση” του μουσικού υλικού. Από την πλευρά του συμμετέχοντα: αν παίζετε για κάποιο χρονικό διάστημα, χωρίς παύσεις, αν παίζετε δυνατά ή ανκάνετε και τα δύο, αυτό θα πρέπει να εξισορροπηθεί με το να είστε αναλογικάήσυχοι σε άλλες χρονικές περιόδους. Μπορείτε να φανταστείτε ότι η μουσικήσας προσφέρει ένα ορισμένο ποσό του χώρου και είστε υπεύθυνοι για το δικό σας χώρο. Και μπορείτε να φανταστείτε ένα ταξίμετρο το οποίο επηρεάζεται τόσο απότην διάρκεια όσο και από το πόσο δυνατά παίζετε.

Η ομάδα ακρόασης επισημαίνει, όταν η μουσική διαδικασία είναι σαφής σε αυτούς και όταν συμβαίνει “υπερκατανάλωση”, δημιουργώντας έναν ήχο “λάσπη”. Αυτό μπορεί να γίνει με κάθε μέλος σηκώνοντας το χέρι, όσο ψηλότερα τόσο πιο θορυβώδη θεωρούν την μουσική να γίνεται.

(ΔΥΝ) Αν-Τότε

Τα κομμάτια Αν-Τότε VIII και IX (βλ. Το τμήμα στο κλείσιμο) απευθύνονται στην κρίσιμη επίγνωση των συμμετεχόντων κατά πόσον η μουσική διαδικασία είναι ενδιαφέρουσα ή όχι! Αυτό είναι, τελικά, ο λόγος που συμβαίνουν όλα αυτά.

Διαφορετικές απόψεις μπορεί να υπάρχουν, αλλά αυτό δεν καθιστά λιγότερο το νόημα να έχουμε μια σαφή αντίληψη του και να ανταποκρινόμαστε υπεύθυνα. Αυτά τα κομμάτια εξασκούν την προσοχή σε μια ταλαντευόμενη διαδικασία μεταξύ του τι ακούγεται εκεί έξω και την προσοχή στις προσωπικές παρορμήσεις και φαντασία κάποιου.

Η δράση πρέπει τότε να ακολουθήσει. Μπορείτε να διαλέξετε ότι ένα από τα δύο ταιριάζει καλύτερα ή να πάρετε το ένα μετά το άλλο να επαναλάβετε την προσπάθεια από μία ελαφρώς διαφορετική οπτική (ακουστική) γωνία.

(ΕΠΙ) Ακούγοντας το Περιβάλλον

Ακούστε το περιβάλλον σας για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, ίσως ένα λεπτό, με κλειστά τα μάτια. Στη συνέχεια μετά την περίοδο ακρόασης, γράψτε ό, τι ακούσατε. Χρησιμοποιείστε συγκεκριμένους όρους που θα περιγράφουν την ποιότητα των ήχων όσο το δυνατόν ακριβέστερα. Για παράδειγμα, “στριφογύρισμα και κροτάλισμα” θα ήταν καλύτερο για τους σκοπούς της παρούσας άσκησης απ’ ότι θα ήταν “λειτουργεί η καφετιέρα”Μοιραστείτε τις περιγραφές σας δυνατά με τους άλλους.

(ΕΠΙ) Ακούγοντας την Ηχογράφηση

Ακούγοντας μια ηχογράφηση ενός αυτοσχεδιασμού αμέσως μετά τη δημιουργία του είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να κερδίσει κάποιος μια ευρύτερη προοπτική. Ακούμε με διαφορετικά αυτιά τη στιγμή που βρισκόμαστε στη

21

μέση του παιχνιδιού. Αυτό παίρνει σημαντικό χρονικό διάστημα, ιδιαίτερα όταν η συζήτηση της μουσικής ακολουθεί την ακρόαση.

Μπορεί να γίνει σε μία επαναλαμβανόμενη διαδικασία. Ο συνθέτης Helmer Nørgaard περιγράφει μια πρακτική πρόβας για ένα μουσικό συγκρότημα που έπαιζε τακτικά μαζί. Άρχιζαν κάθε φορά παίζοντας για τριάντα λεπτά χωρίς προηγούμενες προφορικές συμφωνίες ως προς τη φύση της μουσικής. Ολόκληρη η ηχογράφηση στη συνέχεια αναπαραγόταν.

Ακούγοντας μπορεί επίσης να ασχολούνταν περισσότερο επιλεκτικά.Ακούγοντας αυτοσχέδια μουσική που δεν έχει δημιουργηθεί από το ίδιο το

συγκρότημα μπορεί να βοηθήσει να επεκταθεί η προοπτική.

Δείτε επίσης : Αναλύοντας Ηχογραφήσεις

(ΕΠΙ) Αναλύοντας Ηχογραφήσεις

Ο δάσκαλος ή οι συμμετέχοντες παίρνουν στο σπίτι από ένα αντίγραφο της ηχογράφησης και την αναλύουν με ένα στόχο που ταιριάζει στην ομάδα και την κατάσταση. Εάν συγκεκριμένες ενότητες του αυτοσχεδιασμού είναι να σχολιαστούν, τότε θα πρέπει ηχογραφηθούν σε ξεχωριστό αντίγραφο, για τη διευκόλυνση στη διαθεσιμότητα τους. Εάν η αναλυτική εργασία είναι πολύπλοκη (όπως συχνά συμβαίνει) ή επίσης θέλετε να εξοικονομήσετε χρόνο, κατά τη διάρκεια τουαυτοσχεδιασμού, μπορείτε να σημειώσετε το χρόνο (ή τα ψηφία της θέσης) σημαντικών σημείων. Αυτή η άσκηση είναι καλή για την ανάδειξη της σημασίας του αυτοσχεδιασμού ως σύνολο , καθώς και τα συγκεκριμένα τμήματά του.

(ΕΠΙ) Ταξίδια Φαντασίας

Οι συμμετέχοντες ξαπλώνουν με κλειστά τα μάτια σε στρώματα ή σε κάποια άλλη άνετη θέση. Ο/η συντονιστής παρέχει οδηγίες για τη διευκόλυνση της χαλάρωσης των συμμετεχόντων. Μπορεί να ειπωθεί μια ιστορία και να γίνουν ερωτήσεις από τους συμμετέχοντες σχετικά με τις δικές τους φαντασίες - ήχοι και τη μουσική μπορεί να ακούγονται ταυτόχρονα. Συνιστάται ιδιαίτερα για να κάνουν αυτό το ταξίδι χωρίς ήχους και μουσική ως μια εισαγωγή, επιτρέποντας στους συμμετέχοντες να παίξουν στη συνέχεια.

Για την άσκηση αυτή, ο εκπαιδευτής θα πρέπει να έχει την εμπειρία της προσωπικής του συμμετοχής. Μια πρακτική ιδέα για να ξεκινήσετε είναι ο εκπαιδευτής να αναζητήσει ένα κατάλληλο θεραπευτή ή ψυχολόγο ( μέσω συστάσεων από γνωστούς σας, από εφημερίδες, περιοδικά, ή στον τηλεφωνικό κατάλογο) και να κλείσετε ραντεβού για ένα ταξίδι φαντασίας . Επίσης, είναι δυνατόν να συνεργαστείτε με άλλα ενδιαφερόμενα πρόσωπα χρησιμοποιώντας ο ένας τον άλλο ως πειραματικά υποκείμενα.

Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να γνωρίζουν τι είναι ένα ταξίδι φαντασίας και να

22

αποδέχονται την ιδέα της συμμετοχής τους σε κάτι τέτοιο. Σε αντίθεση στην εργασία με ενήλικες , στην χρησιμοποίηση αυτής της τεχνικής με παιδιά, ο εκπαιδευτής πρέπει να αναλάβει την ευθύνη να αποφασίσει εάν οι συμμετέχοντες είναι αρκετά ώριμοι για να επωφεληθούν από αυτήν.

Οι οδηγίες χαλάρωσης μπορεί να έχουν μια απλή μορφή παραπέμποντας σε διάφορα μέρη του σώματος, όπως τα εξής: “Νιώσε το κεφάλι σας που βρίσκεται στο στρώμα - αφεθείτε και αφήστε το να χαλαρώσει”. Όλες οι οδηγίες θα πρέπει να είναι σε θέση να ακολουθούνται από τον εκπαιδευτή μαζί με τους άλλους συμμετέχοντες.

Το ταξίδι πραγματοποιείται αποκλειστικά στο παρόν ακόμα και όταν οι οδηγίες είναι να κοιτάξουμε πίσω στο χρόνο: “Και τώρα, φανταστείτε τον εαυτό σας κοιτάζοντας πίσω σε ότι έχει συμβεί . Υπάρχει κάτι που παρατηρείτε ειδικά εκεί;”

Είναι μια κεντρική τεχνική το να κάνετε ερωτήσεις σχετικά με το τι ο συμμετέχων βιώνει, έτσι ώστε να μπορούν να δημιουργήσουν το δικό τους περιεχόμενο. Η ιστορία πρέπει να ενσωματώνει συνήθως ένα ευρύ πλαίσιο. Οι παύσεις, κάποιες φορές μεγάλης διάρκειας, είναι σημαντικές, και οι ερωτήσεις πρέπει πάντα να ακολουθούνται από παύσεις.

Ξεκινώντας από την ιστορία , οι συμμετέχοντες θα πρέπει να επικοινωνήσουν με τα δικά τους συναισθήματα και φαντασία, και την πρακτική του “Ταξιδιού Φαντασίας” ενθαρρύνει την ανάπαυση της συνειδητής και ορθολογικής δράσης. Υποσυνείδητο και ασυνείδητο υλικό μπορεί να προκύψει και η εμπειρία μπορεί ναείναι σαν σε όνειρο καθώς νέες πτυχές της προσωπικότητας έρχονται στην επιφάνεια. Κατά καιρούς, έντονα, καταπιεσμένα συναισθήματα μπορεί να εμφανιστούν.

Με αυτή τη δραστηριότητα , έχω χρησιμοποιήσει θέματα όπως “The Forgotten Music” και “Playing Among Foreign Musicians”. Ως συγγραφέας των ταξιδιών, ξεκινήστε με απλά σενάρια, όπως ταξίδια και αφίξεις σε χώρους. Και πάλι, το πλαίσιο πρέπει να είναι σαφώς μπορεί ξεκάθαρο στη φαντασία από τονεκπαιδευτή κατά την προετοιμασία! Μπορείτε να βρείτε περισσότερες εμπνεύσεις στην βιβλιογραφία της ψυχολογίας.

Ο εκπαιδευτής θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη τόσο για την παροχή ενός ασφαλούς περιβάλλοντος όσο να έχει καλή επίγνωση της διαδικασίας. Κανείς δεν θα πρέπει να εισέλθει στην αίθουσα μετά την αρχή της ιστορίας (βάλτε ένα μήνυμα στην πόρτα και κλειδώστε, αν αυτό είναι δυνατόν) και το δωμάτιο θα πρέπει να παραμείνει ήσυχο. Διακοπές του ταξιδιού δεν μπορεί να γίνουν αποδεκτές - αυτό θα μπορούσε σε μεγάλο βαθμό να ενοχλήσει τους συμμετέχοντες.

Δεν είναι δυνατόν να “επιδιορθώνετε” τυχόν σφάλματα ή ούτε διαταραχές - θα πρέπει να ενσωματωθούν στο το σύνολο! Παρ 'όλες τις προφυλάξεις, αν ένας ενοχλητικός εξωτερικός θόρυβος, ωστόσο, συμβεί, θα μπορούσαμε να ενεργήσουμε με τον ακόλουθο τρόπο. Ας υποθέσουμε ότι στη μέση του ταξιδιού έχετε πει: “Είστε πλέον πολύ μακριά από οποιουσδήποτε θορύβους. Αυτό είναι ένα πολύ ήσυχο μέρος. ” Σε αυτό το σημείο, κάποιος χτυπά πολύ δυνατά στην πόρτα (παρά την ενημέρωση των ανθρώπων έξω). Ένας πιθανός τρόπος για να ενσωματώσετε την διαταραχή είναι να πείτε: “Ξαφνικά , σκέφτεστε μια ενοχλητική εμπειρία που είχατε κάποτε. Τι είδους ενοχλητική εμπειρία ήταν αυτή;” Τότε, εκεί γίνεται παύση, ο συντονιστής λαμβάνει μέτρα για να σταματήσει τον ενοχλητικό θόρυβο, και η ειρήνη επιστρέφει

23

και πάλι . Ο συντονιστής παίρνει το χρόνο για να πάει πίσω στο σημείο στη δική του φαντασία εκεί όπου η διατάραξη έγινε: “Πώς ήταν η εμπειρία σας από αυτό; (Παύση) Τώρα, πηγαίνετε πίσω στο το τοπίο. Πώς αισθάνεσαι στη γαλήνηεδώ;”

Στην περίπτωση που ένας συμμετέχων μπαίνει σε μια έντονη συναισθηματική κατάσταση μετά το τέλος της δραστηριότητας - κλάμα , για παράδειγμα - ο εκπαιδευτής και η ομάδα θα πρέπει να σέβονται αυτά τα συναισθήματα και να φροντίζουν το εν λόγω άτομο.

Ωστόσο, μην προσπαθήσετε να ηρεμήσετε υπερβολικά το άτομο - τα συναισθήματα έχουν τους λόγους τους για να έρχονται στην επιφάνεια και συνήθως οι προσωπικές άμυνες θα περιορίσουν την έκφραση σε ένα επίπεδο που θα είναι ασφαλές. Εάν συμβεί επιθετική κριτική της μορφής του ταξιδιού, δεν θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε προσωπικό επίπεδο. Εάν ο εκπαιδευτής πιστεύει ότι οι εσωτερικές δυνάμεις του ατόμου το πιέζουν πολύ μακριά, τότε θα πρέπει να προσπαθήσει να ανακατευθύνει την προσοχή στο μυαλό του ατόμου, στη διερεύνηση που έχει αμοιβαία προσυμφωνηθεί ως ο στόχος του ταξιδιού φαντασίας.

Μετά από το ταξίδι, οι άνθρωποι παίρνουν οδηγίες σχετικά με τη σταδιακή επιστροφή από την φαντασία: “Και τώρα, επιστρέφεις πίσω στον εαυτό σου, που βρίσκεται εδώ. (Παύση) Όταν είστε έτοιμοι, αρχίστε να κινείτε το σώμα σας σιγά σιγά και ανοίξτε τα μάτια σας. ( Παύση) Σταδιακά, σηκωθείτε και αρχίστε να παίζετε όπως αισθάνεστε”.

(ΕΠΙ) Παίζοντας Χαλαρά(από τον Eckhard Weymann)

Παίξτε άνετα μαζί , χωρίς να ψάχνετε για τίποτα το ιδιαίτερο, αλλά να είστε ανοικτοί για το τι θα μπορούσε να συμβεί απροσδόκητα, και στη συνέχεια ακολουθήστε ότι προκύψει με αποφασιστικότητα! (Να περιμένετε το απροσδόκητο).

Το κόλπο εδώ δεν είναι να βρεθεί πολύ γρήγορα, αλλά να παραταθεί αυτή η πρώτη στιγμή της διαφάνειας, του να μην γνωρίζετε, αυτή η κατάσταση της αγωνίας που “προηγείται της δημιουργίας του κόσμου”, όχι να ξεκινήσετε τα “μπαλώματα” γύρω γύρω, αλλά να αναμένετε σε μια ενεργή κατάσταση νου, παίζοντας, έως ότου κάτι πραγματικά απροσδόκητο συμβεί, κάτι πειστικό και συναρπαστικό.

(ΕΠΙ) Παίξτε για μεγάλο χρονικό διάστημα

Για συμμετέχοντες με προηγούμενη εκπαίδευση. Παίξτε μαζί για μεγάλο χρονικό διάστημα - μια ώρα ή αρκετές ώρες. Αυτό θα επιτρέψει μια ποικιλία υφών να αναδυθεί και αλλαγής ρόλων, με φυσικό τρόπο. Στα εκπαιδευτικά περιβάλλονταμπορεί να βιωθεί από τους συμμετέχοντες ως απελευθερωτική εμπειρία, καθώς θα έχουν μεγαλύτερη ελευθερία να αποφασίζουν για τον εαυτό τους περά από το συνηθισμένο.

24

Η πρακτική αυτή είναι επίσης πιθανό να παράγει ενδιαφέρον υλικό, αν το ηχογραφήσετε και να κάνετε ακρόαση αργότερα σε αποσπάσματα - βλέπε ( AWA) Ανάλυση ηχογράφησης.

(ΕΠΙ) Μινιατούρες

Αυτή είναι “κλασική” άσκηση μεταξύ αυτοσχεδιαστών. Παίξτε πολλά σύντομα “κομμάτια” διάρκειας ενός λεπτού το καθένα. Αυτό φέρνει τους συμμετέχοντες σε εγρήγορση ώστε να αδράξουν την ευκαιρία πριν να είναι πολύ αργά, καθώς επίσης και του τρόπου με τον οποίο οι καταλήξεις λαμβάνουν χώρα.

(ΕΠΙ)Τερματισμός(από τον Tom Hall)

Μαθαίνοντας πώς να ακούμε και να δημιουργούμε καταλήξεις είναι εξίσου σημαντικό όπως και κάθε άλλο μέρος του αυτοσχεδιασμού, για ένα απλό λόγο - κάτι πρέπει να τελειώσει, ώστε κάτι άλλο να ξεκινήσει. Αυτό ισχύει για κάθε τμήμα τηςμουσικής, είτε πρόκειται για έναν ήχο, μια φράση, ένα μέρος ενός αυτοσχεδιασμού, ένας ολοκληρωμένος αυτοσχεδιασμός, ή μια ολόκληρη παράσταση.

Όλοι αντιλαμβανόμαστε τις καταλήξεις, επειδή η ζωή μας είναι γεμάτη από αρχές και καταλήξεις. Αυτό το καθιστά εύκολο να μάθουμε πώς να χρησιμοποιούμε την έννοια των καταλήξεων στον αυτοσχεδιασμό. Το μόνο που χρειάζεται είναι να έχουμε την επίγνωση όταν οι πιθανές καταλήξεις εμφανίζονται, και να είμαστε έτοιμοι και πρόθυμοι να ολοκληρώσουμε ανά πάσα στιγμή.

Μόλις μια ομάδα έχει αναπτύξει την ικανότητα να αναγνωρίζει καταλήξεις και κάνει την χρήση αυτών, αυτό γίνεται ένα σημαντικό εργαλείο σύνθεσης . Αλλά για να χρησιμοποιήσετε αυτό το εργαλείο, η ομάδα πρέπει να αναπτύξει την κοινή ευαισθητοποίηση ότι η δυνατότητα για τον τερματισμό έχει προκύψει, και ότικάποιος έχει κάνει την επιλογή να τελειώσει ή να μην τελειώσει.

Αυτή η απλή άσκηση είναι μεγάλη για την ανάπτυξη της ευαισθητοποίησης που είναι σχετική με την ολοκλήρωση. Αυτό μπορεί να γίνει με οποιοδήποτε αριθμόανθρώπων, αλλά έχω βρει ότι τα ντουέτα φθάνουν σε αυτό το σημείο ταχύτερα. Βοηθά πολύ να έχουμε έναν έμπειρο “ολοκληρωτή” που να ακούει και να επισημαίνει πιθανές καταλήξεις.

Άσκηση

Ξεκινήστε να παίζετε .Σταματήστε όταν η πρώτη πιθανή κατάληξη εμφανίζεται.

Μόλις αυτό έχει κατακτηθεί, εδώ είναι μια σειρά από παραλλαγές αυξανόμενης

25

πολυπλοκότητας!

Παραλλαγή 1Να είστε ενήμεροι για την πρώτη κατάληξη και επιλέξτε αν θέλετε ή όχι να

συνεχίσετε.

Παραλλαγή 2Να είστε ενήμεροι για την πρώτη κατάληξη και επιλέξτε αν θέλετε ή όχι να

συνεχίσετε. Εάν επιλέξετε να συνεχίσετε, έχετε την επίγνωση αν αυτό που κάνετε είναι μια συνέχεια του προηγούμενου μέρους ή αν πρόκειται για ένα νέο μέρος.

Παραλλαγή 3Να είστε ενήμεροι για την πρώτη κατάληξη και επιλέξτε αν θέλετε ή όχι να

συνεχίσετε. Εάν επιλέξετε να συνεχίσετε, αντιληφθείτε αν αυτό που κάνετε είναι μιασυνέχιση του πρώτου μέρους ή ένα νέο μέρος. Αν υπάρχει ένα τρίτο μέρος, είναι μια συνέχιση του πρώτου μέρους, η συνέχεια του δεύτερου μέρους, ή ένα νέο τρίτο μέρος;

(ΕΠΙ) Άσκηση Χουντίνι(από τον Cornelius Cardew)

Παίξτε με τα χέρια σου δεμένα μεταξύ τους πισθάγκωνα. Θα πρέπει να εφεύρετε άλλους τρόπους για να χρησιμοποιήσετε το όργανο πέρα από τους συνηθισμένους, ίσως και πολύ πρωτόγονους και περίεργους. Κρατήστε αυτή την άσκηση χρησιμοποιώντας όργανα έτσι ώστε η χρήση φωνής να μην είναι η εύκολη διέξοδος.

Την έχω χρησιμοποιήσει αρκετές φορές για να ταρακουνήσω αποτελεσματικά έμπειρους παίκτες πάρα πολύ από τη ρουτίνα. Περισσότερος πειραματισμός και παιχνιδιάρικη διάθεση ήταν το αποτέλεσμα και το πιο ενδιαφέρον, πολύ περισσότερο αυθόρμητη αλληλεπίδραση.

Συνιστάται να έχετε μια σειρά από κομμένα από πριν, μικρά κομμάτια σχοινί έτοιμα εκ των προτέρων. Ο Χουντίνι ήταν ένας μάγος διάσημος για τις παραστάσεις με θέμα την απόδραση, που περιελάμβαναν τη χρήση χειροπέδων και άλλων παρόμοιων εξαρτημάτων.

(ΠΑΡ) Ασκήσεις Παραμέτρων

Με βάση τις έννοιες που συνδέονται άμεσα με τη μουσική να κινείται ελεύθερα μέσα σε ένα μεγάλο ηχητικό σύμπαν, αυτές οι ασκήσεις τονώνουν τόσο τη μουσική όρεξη να διερευνήσει “αυτό που δεν έχω δοκιμάσει ακόμα” και ταυτόχρονα εξασκούν την αντίληψη τι συμβαίνει στο το σύνθετο ήχο. Κάθε ένα είναι σημαντικό

26

και έχει ιδιαίτερη σπουδαιότητα για την μουσική. Δεν χρειάζεται να εξασκηθείτε με τη σειρά που δίνεται παρακάτω. Η πυκνότητα επηρεάζει τη δυναμική της ομάδας με ένα συγκεκριμένο ριζοσπαστικό τρόπο και μπορεί να γίνει πρώτα, για παράδειγμα, με μια προχωρημένη ομάδα. Και σε συνεργασία με τον παλμό – κανένας παλμός δεν μπορεί να λύσει ένα βασικό πρόβλημα που πολλοί αρχάριοι έχουν.

Εξασκηθείτε σε αυτοσχεδιασμούς εστιάζοντας σε μια παράμετρο / μια πτυχή κάθε φορά και προσπαθήστε να την διερευνήσετε μέσα από διαισθητικές αλλαγές.

Τονικό ύψος:- Τονικές περιοχές: κάνετε χρήση κατά τη διάρκεια του αυτοσχεδιασμού όλου του χώρου μεταξύ της υψηλότερης και της χαμηλότερης περιοχής (ένας “ορχηστρικός” ήχος μπορεί να προκύψει).

- Άλλες χρήσεις του τονικού ύψους:1) Φανταστείτε (σιωπηλά, με τη φαντασία σας) διακυμάνσεις στην ένταση για

περίπου 15 δευτερόλεπτα. Στη συνέχεια, τραγουδήστε ή να παίξτε μουσική με διακυμάνσεις στην τονικότητα σύμφωνα με αυτήν την φαντασία για περίπου 20δευτερόλεπτα. Έτσι, οι φαντασιώσεις για τις διακυμάνσεις στην ένταση στη φανταστική μουσική μετατρέπονται σε τονικές διακυμάνσεις στην πραγματική μουσική. Αφήστε αυτές τις τονικές διακυμάνσεις να είναι το πιο σημαντικό πράγμα σε αυτή τη μουσική.

Επαναλάβετε τη διαδικασία. Αυτό λειτουργεί καλά, εάν οσυντονιστής συγχρονίζει τα διάφορα τμήματα και κάνει σήματα για να σταματάμε και να παίζουμε. Ο σκοπός είναι να αλλάξετε παλιές συνηθισμένες μελωδικές ιδέες.

2 ) Αυτοσχεδιάστε , ενώ εστιάζεστε σε κινήσεις πάνω-κάτω, μια ορολογία που προτείνω να χρησιμοποιήσετε αντί για τη λέξη “μελωδία”, η χρήση της οποίας ν θαπιθανόν να οδηγήσει σε ένα διαφορετικό μουσικό προϊόν, παρόλο που οι δύο οδηγίες είναι πανομοιότυπες. Και πάλι, η επέκταση των συνηθισμένων μελωδικών ιδεών είναι το σημείο εστίασης.

Η ένα (1) μπορεί να γίνει με άλλους συνδυασμούς παραμέτρων και η δύο (2)με άλλες παραμέτρους εκτός της τονικότητας. Στην περίπτωση αυτή , βρείτε το μόνοι σας ...

Διάρκειες:1) Κυμαίνονται μεταξύ πολλών μεγεθών από κλάσματα του δευτερολέπτου

μέχρι πολύ μεγάλα (10 δευτερόλεπτα και ίσως πολύ περισσότερο). Προκειμένου να ακούγονται μεγάλοι σε διάρκεια, οι ήχοι πρέπει να είναι στατικοί! Για να κάνετεμακριούς , συνεχείς και πραγματικούς ήχους, μπορεί να χρειάζεται εκπαίδευση πριν συμβεί αυτό. Για ξυλόφωνα, πιάνα, και άλλα κρουστά, τρέμολο και παρόμοιες τεχνικές είναι πιο σημαντικό να είστε εξοικειωμένοι με αυτές, έτσι ώστε να μην αποκλείεται η δυνατότητα να παίζετε μακρόσυρτους ήχους.

2) Χρησιμοποιήστε ηχητικά υλικά ανάλογα με “κουκίδες”, “τελείες”, ή άλλους σύντομους ήχους που διαρκούν μόνο χιλιοστά του δευτερολέπτου, ή όχι περισσότερο

27

από δύο δευτερόλεπτα καθένας. Μετά από αυτό, συμμετέχοντες αναφέρουν πώς βίωσαν το είδος της μουσικής επικοινωνίας που πραγματοποιήθηκε.

Αυτό μπορεί να γίνει με μια σειρά αυτοσχεδιασμούς, ιδίως στην περίπτωση που ο πρώτος δεν απεικονίζει τις δυνατότητες ενός μουσικού “ρεύματος συνειδητότητας” - ο συντονιστής θα μπορούσε να κάνει υποστηρικτικά σχόλια αν χρειάζεται για να συμβεί αυτό. Άλλοι πιθανοί τίτλοι για αυτοσχεδιασμούς εδώ θα μπορούσε να είναι “πινγκ πονγκ” ή “ποπ κορν”. Μια ηχογράφηση του ‘ποπ κορν’ θα μπορούσε να ακουστεί!

3 ) Σωστές διάρκειεςΗ δραστηριότητα αυτή φέρνει την προσοχή των συμμετεχόντων στη

συλλογική αίσθηση για τις διάρκειες των ήχων και των παύσεων, βοηθώντας το άτομο να περιορίσει το ποσό της δραστηριότητας του. Υπογραμμίζει, επίσης, πώς το συναίσθημα για διάρκειες αλλάζει με ένα “σεισμογραφικό” τρόπο.

Οι προφορικές οδηγίες για αυτοσχεδιασμό σε αυτό το κομμάτι του Karlheinz Stockhausen έχουν ως εξής :

Παίξτε έναν ήχο. Παίξτε μέχρι να νιώσετε θα πρέπει να σταματήσετε. Παίξτε έναν άλλο ήχο. Παίξτε αυτό μέχρι να αισθανθείτε ότι πρέπει να σταματήσετε. Αλλά είτε παίζετε είτε όχι, να ακούτε τους άλλους συνεχώς.

Παίξτε κατά προτίμηση όταν κάποιος ακούει .Μην κάνετε πρόβες .

Οι τελευταίες δύο προτάσεις μπορεί να παραλείπονται, όταν οι οδηγίες διαβάζονται σε μια ομάδα. Ωστόσο, είναι ασφαλέστερο να το γράψετε αυτό (σε μαυροπίνακα, για παράδειγμα) από ό, τι να το διαβάσετε, επειδή δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία για το κείμενο.

Αυτές οι προτάσεις σίγουρα υλοποιούνται πιο εύκολα με όργανα που μπορούν να παράγουν μακρόσυρτους ήχους, όπως πνευστά και έγχορδα όργανα που παίζονται με δοξάρι και φυσικά με φωνές. Το πιάνο και κρουστά όργανα θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν τρέμολο και παρόμοιες τεχνικές – αποφύγετε την πάλη με αυτό το πρόβλημα εκτός εάν οι μουσικοί έχουν αρκετή εκπαίδευση για να γίνει αυτόεύκολα!

Εάν το δωμάτιο παράγει αντήχηση, αυτό μπορεί να επιμηκύνει όλους τους ήχους σημαντικά. Αν αυτή είναι η περίπτωση, οι συμμετέχοντες θα πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη για την επιμήκυνση της διάρκειας ήχου. Δεν πρέπει ναθεωρείται ως “κάτι για το οποίο δεν έχουμε κανέναν έλεγχο”.

Ηχοχρώματα:ποικίλλουν μεταξύ1) Τονικότητα ----- θόρυβος ( εξεύρεση κατάλληλων οργανικών τεχνικών. Με

τις φωνές πειραματιστείτε με τα συμφώνα)2) Σκληρό ---- μαλακό ( προσπαθήστε να το διαχωρίσετε αυτό από το

δυνατά --- χαμηλά)

28

Δυναμικές:1) Δημιουργείστε ενδιαφέροντα ηχητικά μοτίβα, φτιάχνοντας ξεχωριστές

διαφοροποιήσεις στις δυναμικές, γρήγορα και αργά.2) Συλλογικά , προσπαθήστε να κάνετε μόνο απότομες αλλαγές δυναμικών

επιπέδων μαζί. Αυτή είναι η αποκαλούμενη “δυναμικές οροφής” της μπαρόκπεριόδου . Όπως πάντα σε αυτό το πλαίσιο, δεν χρειάζεται μαέστρος φυσικά. Προσπαθήστε να επιτύχετε μια αποτελεσματική προσέγγιση με ιδιαίτερη έμφαση στο παίξιμο μεταξύ των συμμετεχόντων.

Πυκνότητα:Αυτή η παράμετρος είναι στρατηγικής σημασίας για την δυναμική της ομάδας.Ρεαλιστικά ορίζεται εδώ, ως το πόσα μέρη ηχούν ταυτόχρονα (πολυφωνική

πυκνότητα). Παίξτε και αφήστε την πυκνότητα διαφέρει διαισθητικά. Αυτή είναι μιασυλλογική εργασία που μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο μέσω ακρόασης και προθυμίας να αναληφθεί πρωτοβουλία ή να γίνει παύση για μια στιγμή, σύμφωνα με την κατανόηση της ανάγκης της μουσικής ολότητας.

Ο στόχος για την πλήρη ισότητα της πυκνότητας “βαθμολογείται” από το μηδέν (δεν παίζει κανείς ) στο μέγιστο (όλοι παίζουν) συναρτήσει του χρόνου - και, επίσης, να συμβεί αυτό με αυθόρμητη τρόπους. Μπορείτε να φανταστείτε μια συσκευή μέτρησης που δείχνει αυτή την μεταβολή... Έτσι ώστε όταν ακούτε πολλούς συνδυασμούς και παραλλαγές αυτών, κάποιες φορές ένα σόλο, μπορεί να έχουν πολύ διαφορετικές διάρκειες, κλπ.

Ακόμα και αν αυτό το ιδανικό μπορεί να είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί ή ακόμα και να προσεγγιστεί, κάθε βήμαπρος τα εμπρός μπορεί να ωφελήσει το παιχνίδι στη συνέχεια. Σαφώς, είναι πράγματι μια θεμελιώδης πτυχή ενός αυτοσχεδιαστικού συνόλου που μπορείτε να ζήσετε τόσο με διαφορετικές υπο – ομάδες εκτός από το συνολικό παίξιμο της ομάδας..

Με παλμό – χωρίς παλμό:Αυτή η παράμετρος είναι στρατηγικής σημασίας για την ένταξη

παραδοσιακά – μουσικών ιδιωμάτων με παλμό με αυτά χωρίς παλμό, με πιο ελεύθερη ροή. Η σύγκρουση μεταξύ αυτών μπορεί να ένα μεγάλο εμπόδιο στον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό, ειδικά για αρχάριους. Αλλά με την εμπειρία ότι μια επιτυχημένη εναλλαγή παλμού – μη παλμού μπορεί να συμβεί, σύμφωνα με την έμπνευση της ομάδας, είναι δυνατή, αυτό μπορεί να αλλάξει ριζικά.

Παίξτε , εστιάζοντας στο να επιτρέπετε ελεύθερες μεταβάσεις μεταξύ από κοινού παλμού στο “άρρυθμο” (ή, τουλάχιστον, όχι από κοινού). Ενδιάμεσα στάδια μεταξύ του άκρων περιλαμβάνουν ατομικούς αλλά διαφορετικούς, καθώς και στάδια όπου ο παλμός δεν γίνεται εύκολα διακριτός αλλά μπορεί να υπονοηθεί ότι κάπου υπάρχει βαθύτερα. Είναι , φυσικά, ενδιαφέροντες (οι παλμοί αυτοί) από μόνοι τους. Οι αλλαγές μπορεί να συμβαίνουν συχνά και ποικιλοτρόπως με διάφορες ταχύτητες, αλλά μην θεωρείτε ότι μπορεί να είναι μόνο λίγες και αργές.

Η αυθόρμητη, συλλογική συμμετοχή σε μια νέα ρυθμική ιδέα μπορεί να

29

συμβεί μέσα σε δευτερόλεπτα, όταν η έμπνευση είναι παρούσα, και εφόσον έχετε την επίγνωση, συλλογικό αίσθημα του πότε είναι αυτό αρκετό εμφανίζεται με αυθορμητισμό, (αν και δημιουργικές συγκρούσεις και διαπραγματεύσεις δεν εξαιρούνται). Ο δάσκαλος μπορεί να ενθαρρύνει πολλές και γρήγορες αλλαγές, για μια προηγμένη παραλλαγή.

Προπαρασκευαστική άσκηση: κτυπήστε παλαμάκια μαζί (ή, καθισμένοι, κτυπήστε τους μηρούς σας για μια πιο ήσυχη έκδοση) με ρυθμό. Ακριβώς το βασικό παλμό, χωρίς υποδιαιρέσεις! Συνεχίστε, εξασφαλίζοντας ότι ο παλμός είναι πραγματικά αισθητός με ένα συλλογικό ρυθμό, με groove, και ακριβής. Στη συνέχεια, σταδιακά αφήστε το να μεταλλαχτεί επιτρέποντας να αποκλίνει και να κυμανθεί ελαφρά πιο αργό ή πιο γρήγορο από τον αρχικό. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα “μετάλλαξης” και ανώτατου ορίου απρόβλεπτου, επιστρέψτε στον αρχικό παλμό σιγά-σιγά και πάλι.

Βαθμοί αντίθεσης :1 ) - μεταβαλλόμενοι βαθμοί αντίθεσης ή ομοιότητας μεταξύ των επιμέρους τμημάτων / παικτών.2 ) - μεταβαλλόμενοι βαθμοί αντίθεσης μεταξύ των τμημάτων στοναυτοσχεδιασμό (έτσι ώστε να προκύπτουν “αρκετά παρόμοια”, “διαφορετικά”, “εντελώς διαφορετικά”, κλπ μέρη).3 ) - μεταβαλλόμενοι βαθμοί συνέχειας, δηλαδή, να μετακινηθείτε ελεύθεραμε συνεχείς αλλαγές που να κυμαίνονται από το να μην υπάρχουν καθόλου μέρη, αντί για σταδιακές αλλαγές – και στο να υπάρχουν πολλές συλλογικές, ξεκάθαρες σημαντικές αλλαγές.

Εξασκηθείτε αυτά , ξεχωριστά το καθένα κάθε φορά. Δημιουργώντας τέτοιες αλλαγές είναι, ασφαλώς, για μια ακόμη φορά, θέμα συλλογικής διαίσθησης. Το μόνο που μπορούν να κάνουν οι συμμετέχοντες, καθένας ξεχωριστά, είναι νανα δώσουν προσοχή και να είναι έτοιμοι να συμμετέχουν.

(ΠΑΡ) Μικρή Άσκηση Παραμέτρων

Αυτή είναι μια πιο εύκολη εκδοχή της προηγούμενης άσκησης, για αρχάριους. Παραλλάξτε ένα τόνο από την άποψη των δυναμικών, της διάρκειας, (επίσης ακανόνιστα), παύσεις, ηχοχρώματα, κλπ. Αναλύστε τι κάνατε και τον αριθμό τωνδιαστάσεων που μπορεί να παραλλάσσεται.

(ΠΑΡ) Χτίστε μια άσκηση παραμέτρων( προηγουμένως: μεγάλες ασκήσεις παραμέτρων)

Αυτό μπορεί να γίνει ως εναλλακτική για τις ασκήσεις παραμέτρων με έμφαση σε μία παράμετρο κάθε φορά, του χρόνου, ή ως συμπλήρωμα σε αυτές.

Οι συμμετέχοντες αυτοσχεδιάζουν , σύμφωνα με οδηγίες που ποικίλουν όσο το

30

δυνατόν περισσότερο για ένα δεδομένο χρονικό διάστημα, π.χ. ένα λεπτό. Αυτό το οποίο η ομάδα πρέπει να κάνει είναι να ηχεί όσο το δυνατόν πιο παραλλαγμένα έτσι ώστε να απαιτείται συλλογική υπευθυνότητα για το αποτέλεσμα. (Μια συζήτηση για το εδώ - και - τώρα στη μουσική μπορεί να προηγηθεί). Μετά την ακρόαση μιας ηχογράφησης του υλικού, ο συντονιστής επισημαίνει τι δεν άλλαζα.

Επαναλαμβάνεται ο αυτοσχεδιασμός με ευαισθησία για το τι συμβαίνει στηδιαδικασία της εργασίας της ομάδας. Σε ένα κατάλληλο σημείο, ο συντονιστής ρωτά ποιές παράμετροι και διαστάσεις μπορούν να αλλάξουν, με μια διάσταση να μια αλλαγή ως προς ένα χαρακτηριστικό.

Μια σύντομη επεξήγηση σχετικά με την ακουστική φύση της μουσικής και της τονικότητας, το ηχόχρωμα, την ένταση και τη διάρκεια ως θεμελιώδεις ιδιότητες μπορεί να προσφέρεται εδώ, αλλά μια μακρά συζήτηση δεν θα πρέπει να γίνεται αμέσως πριν ή μετά τον αυτοσχεδιασμό. Μια καλή ιδέα είναι να κάνετε μια λίστα σε ένα πίνακα των προτεινόμενων παραμέτρων που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη από όλους . Ανατρέξτε στις (PAR) Ασκήσεις παραμέτρων για μια λίστα των παραμέτρων και προτάσεις σχετικές με το πώς να εργάζονται με αυτές.

Αυτή η άσκηση θα πρέπει να γίνεται όσο έχει νόημα λογική ανάλογα με την κατάσταση και μπορεί να είτε να οδηγήσει με ευαισθησία σε άλλες δραστηριότητες είτε απλά να την κατανοήσουν οι συμμετέχοντες. Εδώ ένα απόσπασμα από ένα συμμετέχοντα: “Πολλά συνέβησαν στη μουσική σε αυτό το μάθημα”.(Αν και το παίξιμο κράτησε μόνο 5 φορές επί 1 λεπτό, ωστόσο, έντονα!) Μπορείτε να καταλήξετε με την ακρόαση όλων των αυτοσχεδιασμών εστιάζοντας στην ανάπτυξητους.

Παρατίθεται εδώ μια αληθινή ιστορία για την προϊστορία της άσκησης αυτής: Σε μια συναυλία με την Ομάδα για Διαισθητική Μουσική στη Γάνδη 1977, ζήτησα από τον μηχανικό φωτισμού κατά τη διάρκεια της πρόβας να αλλάζει το φωτισμό όσο το δυνατόν περισσότερο. Αυτός άλλαζε την ένταση στα διάφορα φώτα πάνω κάτω σε τακτικά χρονικά διαστήματα. “Όχι, εννοώ όλες τις παραμέτρους” του είπα. “Ω, όλες τις παραμέτρους”, απάντησε. Επειδή ήταν εκπαιδευμένος στη νέα μουσική και τον αυτοσχεδιασμό ήταν σε θέση να κάνει αμέσως αυτό που επιθυμούσες.

(ΠΑΡ) Μικρή άσκηση παραμέτρων

Αυτή είναι μια ακόμη πιο εύκολη εκδοχή των ασκήσεων παραμέτρων για αρχάριους. Παραλλάξτε ένα τόνο από την οπτική των δυναμικών, διάρκειες (επίσης ακανόνιστα) παύσεις, ηχοχρώματα, κλπ , όσο το δυνατόν περισσότερος αριθμός των παραμέτρων μπορεί να αυξάνεται αργά και νέες μπορούν να εισάγονται κατά τη διάρκεια μιας χρονικής περιόδου.

(ΠΑΡ) Δύσκολοι Συνδυασμοί παραμέτρων

Όσο περισσότερο μπορείτε να χρησιμοποιήσετε παραμέτρους ανεξάρτητα, τόσο περισσότερες δυνατότητες και μεγαλύτερη ευελιξία θα έχετε με τον μουσικό

31

ήχο. Προσπαθήστε τους παρακάτω συνδυασμούς:- Γρήγορα, σε χαμηλή ένταση (pianissimo)- Αιχμηρά ηχοχρώματα (περιττοί αρμονικοί), pianissimo- Μαλακά ηχοχρώματα , δυνατά... και ίσως και περισσότερες παράμετροι που μπορεί να σας φαίνονται περίεργοι συνδυασμοί.

(ΠΑΡ) Προσαρμοσμένες τονικότητες

Αν και δεν είναι ανήκουν απόλυτα στις ασκήσεις παραμέτρων σύμφωνα με τον ορισμό μου, αυτές σχετίζονται μαζί τους, επειδή έχουν σχέση με μουσικό υλικό πουμπορεί να θεωρηθεί μόνο ένα μέρος του συνολικού. Προφανώς, συνέχειες συγχορδιών, τόσο χαρακτηριστικό στοιχείο του τι συνήθως ονομάζουμε “τονικότητα”, απαιτούν ένα σημαντικό στοιχείο οργάνωσης και επακόλουθης προβλεψιμότητας η οποία θα μπορούσε να έρχεται σε αντίθεση με την ιδέα του ελεύθερου αυτοσχεδιασμού. Ωστόσο, κάποιες απλούστερες μορφές τονικότητας μπορεί να χρησιμοποιηθούν, αλλά και να γίνει εξάσκηση σε αυτές έτσι ώστε οι συμμετέχοντες να αποκτήσουν μια πιο ενθουσιώδη επίγνωση όταν αυτές εμφανίζονται.

1) Ισοκράτημα: να συμφωνήστε σε έναν ήχο . Θα πρέπει να έχει διάρκεια (sustain) και να είναι χαμηλός συχνοτικά, αλλά το παίξιμό του θα μπορούσε κάλλιστα να μοιραστεί μεταξύ πολλών παικτών παίζοντας ελεύθερα καλύπτοντας ο ένας τον άλλο, έτσι ώστε, να μπορούν ελεύθερα να αλλάζουν ρόλους κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης. Άλλοι παίκτες παίζουν ελεύθερες μελωδίες αναχωρώντας και επιστρέφοντας στον αρχικό τόνο. Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να αισθάνονται ελεύθεροι να συμμετάσχουν σε έναν πολυφωνικό ιστό, αν και θα πρέπει επίσης να ακούνε καλά και να κάνουν παύσεις ώστε να αποφευχθεί μια πάρα πολύ σφιχτή υφήπου θα μπορούσε να θολώσει τη μελωδία και τις σχέσεις με το ισοκράτημα.

2) Παρέμβαση - τονικότητα : αυτή η μορφή χρησιμοποιεί τις περισσότερες άμεσες μορφές απόλυτης τονικότητας, καθώς στηρίζεται σε εκείνες τις δονήσεις που παράγονται από δύο ή περισσότερους τόνους με πολύ κοντινή σε άλλο συχνότητα. Ο ήχος που προκύπτει μπορεί να ακούγεται σαν ένας τόνος με ένα δονούμενο, σύνθετο περιβάλλον. Αυτό το φαινόμενο συχνά αναφέρεται ως η χρήση “μικροτόνων - μορίων”, αν και το σημείο εδώ είναι η σταδιακή με ολίσθηση (με glissando) αλλαγή τονικότητας, και όχι με σταδιακή κίνηση.

Οι συμμετέχοντες πρέπει να είναι σε θέση να διατηρήσουν και σταδιακά να αλλάξουν τον τόνο τους. Αυτό αποκλείει μια σειρά από όργανα, αλλά η χρήση φωνών είναι πολύ καλή, , και μπορεί να είναι ο πιο εύκολος τρόπος για να ξεκινήσει κανείς. Την πρώτη φορά , να επισημάνετε ορισμένους συμμετέχοντες, οι οποίοι διατηρούν ένα σταθερό, συμφωνημένο τόνο (ισοκράτημα), ενώ οι άλλοι κάνουν ελεύθερα, ολοένα και πιο μικρά γλιστρήματα (glissandi) μακριά και από αυτό.

Αργότερα, εναλλαγή μεταξύ του ισοκρατήματος και της ολίσθησης μπορεί να

32

λάβει χώρα ελεύθερα. Με τόσο των ανδρικών όσο και των γυναικείων φωνών, προσπαθήστε να βρείτε μια τονικότητα και για τις δύο, χαμηλά για τις γυναικείες και άνετα σε κάποια θέση υψηλά για τις ανδρικές. Εάν αυτό δεν είναι εφικτό, μιαδιαφορά οκτάβας μπορεί να λειτουργήσει ούτως ή άλλως (για παράδειγμα, όταν το ένα φύλο είναι στην πλειοψηφία). Αν εξακολουθεί να είναι δύσκολο, προσπαθήστε να χωρίσετε την ομάδα σε μικρότερες. Ακούστε και απολαύστε ...

3) Φράσεις: αυτή είναι η δυνατότητα, για ατελείωτες εισαγωγές γνωστών μουσικών φράσεων στον αυτοσχεδιασμό. Περιγράφεται στις (PAR) Ασκήσεις παραμέτρων.

4) Τονικές επαναλήψεις : οι γρήγορες επαναλήψεις καθιερώνουν ένα είδος“οικείας” τονικότητας - ίσως μια πολυτονικότητα – σε πρώτο άκουσμα. Δοκιμάστε το, μόνο του ή σε συνδυασμό με άλλο υλικό. Αποφύγετε τριάδες και συγχορδιακές δομές που μπορεί να κλειδώσουν τον ήχο που πρέπει να παραμένει ανοιχτός.

5) Δομές μουσικών διαστημάτων: βεβαιωθείτε ότι ο καθένας μπορεί να κάνειsustained, παρατεταμένους τόνους - αλλιώς εξασκηθείτε πριν (τρέμολο και παρόμοια - θα πρέπει να ακούγεται όσο το δυνατό ομοιόμορφα).

Παίξτε ή και τραγουδήστε διαφορετικά μέρη πολυφωνικά με μεμονωμένεςπαύσεις. Όπως και πριν, αποφύγετε τρίφωνες συγχορδίες που μπορεί να κλειδώσουν τον ήχο που θα πρέπει να παραμένει ανοικτός (Αυτό θα μπορούσε να ονομαστεί “ατονάλ συγχορδίες”, την παρά την αυστηρή έννοια του “τονικού κέντρου”, που για κάποιους ανθρώπους ακούγεται σαν “θορυβώδες και γρατζούνισμα”, που δεν χρειάζεται καθόλου να είναι η περίπτωση. Αυτό θα μπορούσε παρά να γίνει ένα είδος “μουσικής δωματίου” - κάτι ανάμεσα στην παραδοσιακή τονική μουσική και τη μουσική με όλα τα είδη των ήχων).

III ΓΕΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Ξεκινώντας

Αν και η διαισθητική μουσική φαίνεται μοναδική διότι δεν είναι γνωστή, είναι από μόνη της ένα ευρύ πεδίο όπου πολλές τάσεις μπορούν να διακριθούν και να ακολουθηθούν. Μπορεί να εφαρμοσθεί σε οποιαδήποτε από τα ακόλουθα πλαίσια:ως μια διαλογιστική δραστηριότητα (εργασία με τις σκέψεις, φαντασία, ενέργειες), ως δραματική δραστηριότητα που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στο θέατρο ή σε μια ταινία, ως ψυχοδραματική δραστηριότητα, για την καθαρή απόλαυση του παιξίματος μουσικής, και λαμβάνοντας υπόψη την μουσική εκτέλεση κυρίως ως μια κοινωνική δραστηριότητα. Αυτοί οι πολύ διαφορετικοί τύποι δραστηριοτήτων αποτελούν παραδείγματα που έχω επανειλημμένα ακούσει από ανθρώπους που συσχετίζουν με την διαισθητική μουσική.

33

Ο δάσκαλος / συντονιστής ενθαρρύνεται να ανακαλύψει που έγκειται το δικό του ενδιαφέρον κατά την εκκίνηση. Αυτό θα καταστήσει δυνατό να δημιουργήσει ένα εργαστήριο και να συλλάβει ιδέες για το πώς συνεχίσει με συγκεκριμένους σκοπούς. Καθώς η ομάδα ξοδεύει περισσότερο χρόνο μαζί, συνιστάται η ομάδα η ίδια να βρίσκει την κατεύθυνση προς την οποία θα ήθελε να πάει.

Κάθε μία από τις ασκήσεις μπορεί να θεωρηθεί ως μια μορφή συνεχούς, δυναμικής δραστηριότητας στην οποία μπορείτε να επιστρέψετε. Για παράδειγμα, καλλιεργώντας κάθε μία από τις κατηγορίες του ήχου και της αντίδρασης σε ένα “Παιχνίδι αντιθέσεων”, επιστρέφοντας στην “Οργανική θύελλα” σε νέες παραλλαγές, ακούγοντας συχνά τις ηχογραφήσεις, κάνοντας ολοένα και περισσότερες ασκήσεις παραμέτρων, κλπ.

Εκπαίδευση ΕπίγνωσηςΜε το μοντέλο που δημιουργήθηκε από τον ιδρυτή της θεραπείας Gestalt, Fritz

Perls, η ανθρώπινη προσοχή, λειτουργεί σε τρεις ζώνες: την εξωτερική, την ενδιάμεση και την εσωτερική ζώνη. Η εξωτερική ζώνη περιλαμβάνει την αίσθηση του εξωτερικού κόσμου. Η ενδιάμεση ζώνη περιλαμβάνει ιδέες, συμπεριλαμβανομένων των φαντασιώσεων και των σκέψεων. Η άμεση επαφή με την πραγματικότητα λαμβάνει χώρα μέσω της εξωτερικής ζώνης (η εξωτερική πραγματικότητα) και μέσω της εσωτερικής ζώνης (εσωτερική πραγματικότητα). Η επαφή συμβαίνει πάντα στο συνεχώς μεταβαλλόμενο εδώ - και - τώρα. Αντιλήψεις, σκέψεις, φαντασιώσεις της ενδιάμεσης ζώνης είναι “μοντέλα πραγματικότητας μέσα στο κεφάλι σας”.

Ένας κοινός, μη ισορροπημένος τρόπος λειτουργίας είναι να χρησιμοποιείται το κεφάλι και η ενδιάμεση ζώνη πάρα πολύ και οι άλλες ζώνες πολύ λίγο, σύμφωνα με τον Perls. Η εξάσκηση της αίσθησης (εδώ: ακρόαση) χωρίς παρέμβαση είναι μια ισχυρή άσκηση που διευρύνει την μουσική σας πραγματικότητα. Η εξάσκηση απαιτεί να αποφεύγετε κάθε είδους εξηγήσεις και έννοιες σχετικά με ότι ακούτε, επιτρέποντας έτσι μια πιο αγνή και “καθαρή” αντίληψη αντ 'αυτού. Ας εξετάσουμε τις ακόλουθες πιθανές αντιδράσεις:

1) Τώρα, ο πιανίστας παίζει άλλα αντί άλλων, τώρα το φλάουτο παίζει μια αστεία “φλύαρη” φράση με τρίτες.

2 ) Ακούω πολλούς γρήγορους ήχους πιάνου, ακούω τους ακούω να έχουν ηχώ, ακούω να δυναμώνουν σε ένταση τώρα. Τώρα αλλάζει μεταξύ υψηλών και χαμηλών Ακούω ένα άλλο ηχόχρωμα .

Το παράδειγμα ένα (1) χαρακτηρίζεται από ερμηνεία και αξιολόγηση καθώς οι πιθανές διαθέσεις των μουσικών εικάζονται και τα στοιχεία αξιολογούνται ως περισσότερο ή λιγότερο ενδιαφέροντα. Αυτό το είδος της γνωστικής στάσης μειώνει και απομακρύνει τον ακροατή από την αφθονία των δεδομένων στην ακρόαση. Για να είμαστε σίγουροι, οι δεκτικές ικανότητες συνεργάζονται με τις ικανότητες να ανάληψης πρωτοβουλίας με μια στενή αλληλεπίδραση, κατά την εξάσκηση, όταν παίζουμε σύμφωνα με τις προτιμήσεις μας, αλλά η ακρόαση είναι επίσης μια σημαντική πρόκληση από μόνη της.

34

Στο “Ακούγοντας Περιβάλλον” κάποιος λειτουργεί με προσοχή όσον αφορά τους πανταχού παρόντες, προϋπάρχοντες ήχους. Στην άσκηση “Ακρόαση μιας ηχογράφησης” θα έχετε την δυνατότητα να ακούτε ένα μεγαλύτερο ποσό του ήχουαπό ό, τι όταν παίζετε. Η “Οργανική Θύελλα” αφήνει περιθώρια για τη διερεύνηση της σχέσης του σώματος στη φυσική παρουσία του οργάνου, καθώς και τον ήχο του. Στην άσκηση “Μειώνοντας το υλικό” απαλλάσσεστε από μεγάλο μέρος της ανταγωνιστικής συμμετοχής και αναγκάζεστε να ακούσετε.Στο “Φανταστικό Ταξίδι” η ενδιάμεση ζώνη προσοχής, εξασκείται καθώς νέα πηγή έμπνευσης μπορεί να αποκτηθεί από τη φαντασία σας και την διεύρυνση τωνεννοιών για το τι είναι μουσική είναι και τι είναι πιθανό. Στην άσκηση “Αν – τότε” η κριτική αξιολόγηση και η διασφαλισμένη δράση ενθαρρύνονται – οι αποφάσεις κατά τη διάρκεια της συμμετοχής πορεία σίγουρα παίζουν ένα ρόλο στην αυτοσχεδιαστική μουσική.

Οι ασκήσεις παραμέτρων βοηθούν στο να κάνουν τον ήχο περιγράψιμο και ως εκ τούτου πιο εύκολο να παραμείνει στη συνειδητή αντίληψη. Στην άσκηση “Χτίστε μια άσκηση παραμέτρων” η εργασία στην εξωτερική ζώνη προσοχής υποστηρίζεται συστηματικά από την συνειδητή εργασία στην ενδιάμεση ζώνη καθεαυτή παίζοντας εκτός προκαθορισμένων αντιλήψεων.

Δυναμικές ΟμάδαςΟ ελεύθερος αυτοσχεδιασμός μπορεί, κατά καιρούς, να οδηγήσει σε χαοτικές

και απογοητευτικές καταστάσεις, όπου ο ανταγωνισμός στο να γίνει κάποιος ακουστός είναι η κυρίαρχη δυναμική. Με αυτές τις ασκήσεις, ένας διαφορετικός τρόπος έκφρασης αναπτύσσεται ο οποίος η οποία προάγει τη συλλογική ανακάλυψη.Σημαντικά στοιχεία στην εξέλιξη αυτή είναι ότι ο συμμετέχων

1) κάνει παύσεις2) δίνει προσοχή στο πλαίσιο των ήχων γύρω του, και3) είναι σε θέση να αναλάβει πρωτοβουλία

Αυτό καθιστά δυνατό να ακούσει τι συμβαίνει στην μουσική. Επίσης, δίνει χώρο για τις αμοιβαίες, γρήγορες αντιδράσεις που πληρούν τις εδώ και τώρα απαιτήσεις. Ωστόσο, για να εξελιχτεί αυτό απαιτείται οι συμμετέχοντες να έχουν εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλον. Για το σκοπό αυτό, οι ασκήσεις που ασχολούνται με το να ακολουθεί ο ένας τον άλλο (να περιμένουν οι συμμετέχοντες την σειρά τους για να παίξουν) μπορεί να σας βοηθήσουν ώστε να γνωριστούν καλύτερα. Ακόμη και καθιερωμένες ομάδες μπορούν να ωφεληθούν από την εργασία στο θέμα αυτό.

Η άσκηση “Ακολουθώντας ο ένας τον άλλον”" Μετά από κάθε Άλλο" έχει θέμα στην εστίαση της προσοχής των συμμετεχόντων σε ένα κοινό στοιχείο μέσα από το συναίσθημα, την οπτική επαφή και την ακρόαση. Ο ρόλος του ατόμου είναι να “υποτάξει” τις δικές του άμεσες ανάγκες. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό όταναρχίζει ή τελειώνει ένας αυτοσχεδιασμός και όταν συμφωνηθούν κανόνες που πρέπει να ακολουθούνται. Διαφορετικά, η “υποταγή” δεν θα πρέπει στην πραγματικότητα

35

να πραγματοποιηθεί καθόλου εκτός εάν προκύπτει με την μορφή μίας αυθόρμητηςσυμφωνίας, ώστε να μην υπερβάλλουμε σε αυτήν την άσκηση! Εκτός από τη χρήση της ώστε να καταστήσει σαφές ότι είναι καλό να έχουμε μια σαφή έναρξη και λήξη του αυτοσχεδιασμού, μπορεί να είναι χρησιμοποιηθεί για προθέρμανση ή όταν χρειάζεται για να παρέχονται οδηγίες ή κατευθύνσεις σε μια πιθανή ομάδα. Μια άλλη δυνατότητα (που δεν έχω συναντήσει στην πρακτική) είναι να χρησιμοποιηθεί με ανθρώπους που είναι τόσο συνηθισμένοι σε έλλειψη ατομικής οργάνωσης, μη συνεργατική συμπεριφορά που δεν είναι εξοικειωμένοι με την εμπειρία πουπαρέχεται από μια απλή, από κοινού δραστηριότητα.

Η άσκηση “Γύροι” μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παρουσίαση και την ανάπτυξη νέων ιδεών στο παιχνίδι. Ο “Φωνητικός Αυτοσχεδιασμός σε κύκλο”, εστιάζει στην κατάσταση της ομάδας - οι συμμετέχοντες είναι σωματικά κοντάμεταξύ τους, ενώ έχουν την τάση να συγχωνεύονται σε ένα σύνολο, μόνο με το να γίνονται ακουστοί χωρίς οπτική επαφή.

Ασκήσεις που ασχολούνται με την εξάσκηση της ικανότητας ανταπόκρισης ακούγοντας τον ήχο της ομάδας είναι ανεπιφύλακτα έντονα για να συνιστάται - η πρώτη κατηγορία μπορεί να θεωρηθεί ως προπαρασκευαστική για αυτό. Στην άσκηση “ Γύροι” η ικανότητα ανταπόκρισης εξασκείται με ένα προβλέψιμο και τελετουργικό τρόπο, και ο βαθμός της αντίθεσης μπορεί να είναι ποικίλει γεγονός που και πάλι μπορεί να συναντήσει απαιτήσεις για ένα σταδιακό και συστηματικό ξεκίνημα.

Στην άσκηση “ Σκυταλοδρομία της Charlotte” η προβλέψιμη πτυχή έχει αφαιρεθεί και αντ 'αυτής υπάρχει μια ρεαλιστική κατάσταση συγκρίσιμη με το ελεύθερο παίξιμο. Ωστόσο , η επίδραση του κανονισμού θα είναι να εισαγάγει παύσεις και να προκαλεί συνεχώς τους συμμετέχοντες να είναι σε ετοιμότητα, να ακούν και να ανταποκρίνονται. “Η μείωση Υλικού” έχει μια παρεμφερή επίδραση στην μουσική. Η άσκηση “Ταξίμετρο” εφιστά την προσοχή στην ένταση (amplitude) του μουσικού και προσφέρει ανατροφοδότηση από μια ομάδα ακροατών.

Η ακρόαση και εστίαση της προσοχής στους άλλους θα πρέπει να συνδυάζεται με τη θέληση για αυτοέκφραση, θάρρος και πρωτοβουλία από κάθε συμμετέχοντα ώστε η μουσική για να γίνει ενδιαφέρουσα! Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι συμμετέχοντες πρέπει να ενθαρρυνθούν. Ο δάσκαλος (συντονιστής) πρέπει να αποφασίσει πού να εστιάσει την πρόκληση, όταν αρχίζει! Εάν πρέπει να ενθαρρυνθεί η πρωτοβουλία, μια άσκηση εξάσκησης της επίγνωσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί (βλ. παράγραφο: εξάσκηση επίγνωσης), ενθαρρύνοντας την φαντασία και τη μετατροπή της σε μουσική (για παράδειγμα, “Ταξίδια Φαντασίας” - Βλέπε ενότητα Ασκήσεις). Ή μια άσκηση που ασχολείται με την Εσωτερική ζώνη προσοχής ενθαρρύνοντας τους συμμετέχοντες να εκφράσουν με μουσική, τι αισθάνονται στο “εδώ και τώρα” μπορεί να χρησιμοποιηθεί - ίσως και στην έμμεση μορφή αφήνοντάς τους να αντιδρούν σε δεδομένα ηχητικά ερεθίσματα. Μπορείτε να βρείτε μια άσκηση για τον εαυτό σας. Το “Psychogram” (βλ. παράρτημα) έχει συχνά φανεί πολύ χρήσιμο όταν το θέμα ήταν η ενίσχυση της πρωτοβουλίας.

36

Η κατάσταση όπου το άτομο έχει το δικαίωμα να αναλάβει την πρωτοβουλία και να επηρεάσει τη διαδικασία σε κάθε δεδομένη στιγμή, δημιουργεί μια κατάσταση με πολύ υψηλό βαθμό ελευθερίας και ταυτόχρονα υπευθυνότητας. Το να κάνω παύσεις δεν χρειάζεται να σημαίνει καθόλου ότι παραιτούμαι από κάτι. Αν βιώνω την εμπειρία να είμαι μέρος μιας προαποφασισμένης διαδικασίας, τότε, και οι ήχοι των άλλων επίσης γίνονται “δικοί μου”! Και δεν είναι μια ελεύθερη αλληλεπίδραση ανάμεσα στην ακρόαση και την αυτοέκφραση ακριβώς αυτό που χαρακτηρίζει το είδος συμπεριφοράς που οι άνθρωποι έχουν όταν δείχνουν αυθόρμητο, αμοιβαίο ενδιαφέρον μεταξύ τους.

Στην προ - συνθεμένη μουσική, τα μέρη είναι σταθερά σε ένταση, αρμονία και άλλα όρια με ένα τυποποιημένο τρόπο της τακτοποίησης στοιχείων. Ενδεχομένως να υπάρχουν σόλο που υπάρχουν ως “αποκλειστικές, ρεζερβέ θέσεις” για ιδιαίτερη, ατομική δραστηριότητα. Στη διαισθητική μουσική - όπου αυτά τα όρια και οι “ρεζερβέ θέσεις” δεν υπάρχουν - μπορεί να παίξετε σε μια πιο ελεύθερη αλληλεπίδραση, επηρεαζόμενοι τόσο από την κατάσταση όσο και σύμφωνα με την δική σας έφεση και προτίμηση. Η συμμετοχή κάποιου μπορεί να κυμαίνεται μεταξύ του να κάνει το ίδιο πράγμα όπως και άλλοι (από μια καθαρά ατομική τάση να ξεχνάμε τον εαυτό μας σε μια συνειδητή συνοδεία) να “κάνει το δικό του” (που κυμαίνεται από το να είναι ανατρεπτικό μέχρι το να κάνει σχόλια). Η έννοια του “κακού” παιξίματος στην παραδοσιακή μουσική θα αντιστοιχεί εδώ με το να μην κάνει παύσεις, να κυριαρχεί (για παράδειγμα, παίζοντας δυνατά όργανα χωρίς πρόσθετες παύσεις ή παίζοντας ήσυχα) και να μπλοκαριστεί η αυτοέκφρασή του. Ομοίως, το να “βγαίνει από το ύφος” εδώ θα αντιστοιχεί με την προσκόλληση σε ένα στυλ, όπως ένα κλισέ που αποτρέπει τις εξελίξεις στο εδώ και τώρα.

Κοινοί τρόποι διασφάλισης ότι οι συμμετέχοντες δεν καλύπτουν ο ένας τον άλλο μέσω της υπερβολικής έντασης, περιλαμβάνουν την καθιέρωση ενός κοινού παλμό ή και ένα κατά προσέγγιση επίπεδο έντασης. Αντί να απευθύνονται οι τεχνικές αυτές, υποστηρίζω τις αρχές που περιγράφονται εδώ . Εκπαιδεύοντας τον πολυφωνικό, δημιουργικό διάλογο στη μουσική, όχι με την τυπικότητα! Με άλλα λόγια, επιμένω ότι ο “ελέφαντας” και το “ποντίκι” θα πρέπει να είναι σε θέση να συνυπάρχουν ελεύθερα. Μια άσκηση που δίνει έμφαση σε αυτό θα μπορούσε ναείναι να αφήσουμε μια φυσαρμόνικα και μια ντραμς να παίξουν ένα ντουέτο. Αισθανθείτε ελεύθεροι να δημιουργήσετε ασκήσεις σαν την παραπάνω για περισσότερους από δύο παίχτες....

Τα μέλη της ομάδας θα πρέπει να αισθάνονται ελεύθερα να εκφράσουνεπικρίσεις και εποικοδομητικές ιδέες για την ομαδική διαδικασία.

Βλέπε επίσης “Εκπαίδευση Επίγνωσης”.

Παράμετροι του μουσικού ήχουΤο “Αφιέρωμα στον Nils Harbo” αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα πώς

μπορεί να δοθούν στον ήχο διαφορετικές μορφές ανεξάρτητα από παραμέτρους όπως παραδοσιακή δεξιοτεχνία, κλίμακες και συγχορδίες. Σίγουρα θα ήταν σκόπιμο για

37

τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμός να υπάρχει μια θεωρία της μουσικής που να αντιπροσωπεύει τον ήχο ως σύνολο.

Λέγοντας παραμέτρους εννοώ συγκεκριμένες, ακουστικές παραμέτρους του ίδιου του ήχου, σε αντίθεση με παραμέτρους για την αντίληψη, την εμπειρία ή τηνπαραγωγή του ήχου. Τονικότητα, διάρκεια, ηχόχρωμα και ένταση μπορεί (ιδανικά) να περιγράφονται με ακουστικά ακριβή τρόπο σε μια δεδομένη στιγμή και θα πληρούν τη ζήτηση, είναι συνεχώς μεταβλητά από το ένα άκρο στο άλλο, σε αντίθεση για παράδειγμα με την “ένταση” που χρησιμοποιείται συχνά ως ένα σύνολο αντιλήψεων, όχι ως ένα σαφώς καθορισμένο χαρακτηριστικό του ήχου. Ο κατάλογος των παραμέτρων από μια ομάδα φοιτητών φαίνεται παρακάτω:

Ένταση (loudness)ΠυκνότηταΤέμπο (Timbre) (σκούρο --- φωτεινό)Με παλμό – Χωρίς παλμό (τακτικότητα)ΔιάρκειεςΤονικότητες

Δεν είναι ασυνήθιστο για τον όγκο και την πυκνότητα να εκλαμβάνονται ως πιο σημαντικά στοιχεία από την τονικότητα στους αυτοσχεδιασμούς. Η πυκνότητα μπορεί να εκφραστεί με όρους όπως πόσοι ήχοι παράγονται ανά μονάδα χρόνου ή να αφορά τον αριθμό των παικτών που παράγουν ήχο κατά τη διάρκεια μιας δεδομένης χρονικής περιόδου. Ορισμένες παράμετροι απαιτούν μια ερμηνευτική δραστηριότητα που πρέπει να καθοριστεί. Αυτή είναι η περίπτωση με την πυκνότητα, καθώς και με τον “βαθμό αντίθεσης”, με μία από ερμηνείες του, να είναι η ιδιότητα της μουσικής να περιγράφεται σε μια κλίμακα “συνέχειας” και “διαίρεσης των μερών”. Ακόμα, οι όροι αυτοί έχουν χρησιμότητα όταν το νόημά τους γίνεται αρκετά σαφές για όλους.

Περισσότερες παράμετροι περιλαμβάνουν: ηχόχρωμα (σκληρό / μαλακό), παράμετροι που περιγράφουν την πηγή (πηγές) του ήχου στο χώρο, με ανάπτυξη / στατικό, υλικό “σε μια κατάσταση καθαρής καλλιέργειας” (pure cultivation) / φράσεις οικείων στοιχείων. Αυτή η λίστα είναι ατελείωτη.

Στην ενότητα ασκήσεις , έχω τοποθετήσει παραμέτρους με την “κλασσική σειρά με την τονικότητα, διάρκεια και δυναμικές να είναι πρώτες. Αυτές οι τρεις μπορεί να ορίζονται ακριβώς σε συχνότητες , μονάδες του χρόνου και ντεσιμπέλ. Τέτοιες έννοιες από την ακουστική ενέπνευσαν σειραϊστές στην Ευρώπη μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ εργάζονταν τόσο με τα νέα ηλεκτρονικά μέσα όσο και με την ορχηστρική μουσική επίσης. Μεταξύ άλλων , χρησιμοποίησαν μιαιστορική άποψη, επισημαίνοντας ότι κατά τη διάρκεια της μουσικής ιστορίας, όλο και περισσότερες παράμετροι τέθηκαν σε συνειδητή χρήση και ενσωματώθηκαν στη μουσική σημειογραφία. Έτσι το μονοφωνικό άσμα επικεντρώθηκε σε μια ποικιλία από τονικότητες, αργότερα ρυθμικές περιπλοκές καλλιεργήθηκαν σταδιακά, μόνο με την μπαρόκ περίοδο ξεκίνησαν ενδείξεις σε σχέση με τις δυναμικές, κλπ. Ακόμη καιαν και ο πρώιμος σειραϊσμός υπήρξε αμφιλεγόμενος, οι παραμετροποιημένοι τρόποι σκέψης παρέμειναν βασικοί για πολύ στη νέα και πειραματική μουσική μέχρι σήμερα

38

(2009). Αυτό δεν υπήρξε συγκρατημένο ούτε στην Ευρώπη – ο John Cage, επίσης,επινόησε διακυμάνσεις καθιστώντας πολλές “αλληλοδιαπερνόμενες μεταβλητές” ταυτόχρονα στα έργα του “Παραλλαγές”.

Για τους πειραματιστές, η μουσική έγινε ένα φαινόμενο επικεντρωμένο γύρω από το ανοιχτό και απείρως εξερευνήσιμο φαινόμενο του ήχου, και ο ήχος έγινεπολυφωνικά από μόνος του, τόσο μεταφορικά, όσο και κυριολεκτικά, καθώς οι διαφορετικές παράμετροι μπορούν να ποικίλουν ανεξάρτητα μεταξύ τους. Για τους αυτοσχεδιαστές , η πολυφωνία ήταν επίσης ένα φυσικό μέρος του τι έκαναν μαζί, παρά από το να βασίζεται η μουσική σε αρμονικά συστήματα, συγχορδίες και μπασογραμμές.

Η δημιουργία ενός “χάρτη” του μουσικού “τοπίου”, μπορεί να εξυπηρετήσει πολλούς συναφείς σκοπούς. Μπορεί να: παρέχει ένα νοητικό εργαλείο για την ενθύμηση του τι συνέβη, να διευκολύνει την καινοτομία στην παραγωγή μουσικής, να παρέχει μια γενική επισκόπηση ενός δεδομένου αυτοσχεδιασμό, να βοηθήσει κάποιον να εξοικειωθεί περισσότερο με ένα συγκεκριμένο μουσικό κομμάτι, και, να παρέχει τη βάση για ιστορική ή υφολογική κριτική και σύγκριση. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο “ήχος” δεν είναι μόνο “ο ήχος”!

Μπορεί επίσης να είναι διδακτικό να ακούσετε διάφορα παραδείγματα μουσικής εντελώς μέσα από την οπτική των παραμέτρων – και να τα αναλύσετε βάσει αυτών. Οι συμμετέχοντες γνωρίζονται μεταξύ τους εστιάζονται σε διαφορετικά σημεία κατά την ακρόαση και μια μετέπειτα εργασία θα μπορούσε να περιλαμβάνει την εστίαση της προσοχής σε μια παράμετρο που ο ακροατής δεν το είχε προσέξει κατά τη διάρκεια μιας προηγούμενης ακρόασης.

Σίγουρα , αυτό που θα μπορούσε από την άποψη αυτή να ονομαστεί “μη παραμετρικές ιδιότητες” επίσης υφίσταται - παραμετρικές ιδιότητες ", επίσης υπάρχουν - ήχοι που δεν παραμένουν ίδιοι και δεν μπορούν να τοποθετηθούν μέσα σε ένα συνεχές ως προς ένα σταθερό χαρακτηριστικό. Ο Trevor Wishart πρότεινε τον όρο “Σπόρος” (Grain) για τον ήχο που έχει μια ποικίλη “εσωτερική ζωή”. Οι αναλυτικοί όροι του Robert Moog, οι οποίοι έχουν γίνει οι βασικοί που περιγράφουν τον ήχο των synthesizer είναι επίσης γνωστοί: attack – sustain – decay – release (μέτωπο – διάρκεια – εξασθένηση - αποδέσμευση).

Αν για κάποιο λόγο δεν μπορείτε να βρείτε τις έννοιες που χρησιμοποιούνται εδώ για τις παραμέτρους κατάλληλες για χρήση άμεσα στη διδασκαλία σας , μπορείτε να τις “μεταφράσετε” στις παραδοσιακές, μελωδία , αρμονία και ρυθμό , ως παιδαγωγικό τέχνασμα που έντονα επιτείνει τη συνέχεια με το ιστορικό background.

Η μελωδία δεν χρειάζεται να είναι όπως στο “λυρικό τραγούδι”, αλλά θα μπορούσε επίσης να αποτελείται από μικρές φιγούρες, ξεσπάσματα, “δεξιοτεχνικά φαινόμενα” (βλ. ιστορικό παραδείγματα όπως bebop ή συμφωνική ορχήστρική μουσική). Οι δυναμικές της μπορεί να αλλάξουν, ίσως και δραματικά. Μπορεί να είναι εξαιρετικά γρήγορη ή εξαιρετικά αργή. Μπορεί να αλληλεπιδρούν περισσότερες μελωδίες (πολυφωνία) και μπορούν να έχουν μια σχέση μουσικού διαλόγου μεταξύ τους κλπ.

Η αρμονία δεν χρειάζεται να βασίζεται σε συγχορδίες, αλλά στις ιδιότητες του

39

ήχου: σκληρό, μαλακό, φωτεινό, σκοτεινό, στατικό, με αλλαγές, κλπ.Ο ρυθμός μπορεί επίσης να περιλαμβάνει αλλαγές στο tempo, οποιουσδήποτε

συνδυασμούς σύντομου και όχι, ρυθμικούς τονισμούς, πολλά είδη κανονικότητας ήπαρατυπίας, οποιαδήποτε κατανομή του χρόνου, επίσης, όλα όσα σχετίζονται με το χρόνο, κλπ.

Σύνθεση για ΑυτοσχεδιασμόΣυστήνω να επινοήσετε δικές σας “συνταγές” για αυτοσχεδιασμό. Αν έχετε το

χρόνο, κάθε μέλος της ομάδας μπορεί να προσφέρει τις δικές του ιδέες και μπορείτε τελικά να παίξετε με κάποια σειρά τις ιδέες όλων. Μια ενισχυμένη εκδοχή, κατάλληλη για τις ομάδες που δεν παίζουν τακτικά, είναι να επινοήσετε ένα έργο στο οποίο κάθε μέλος της ομάδας συμμετέχει όταν έρθει η σειρά του, π.χ., τη δημιουργία ενός κομματιού που κάνει χρήση της κίνησης στο χώρο.

Αντίθετα, μια πιο οικονομική εκδοχή είναι να αφήσετε τα τμήματα της σύνθεσης να είναι απλά και να παίζονται το ένα μετά το άλλο, σαν ενότητες (για παράδειγμα, ένα λεπτό το καθένα) σε μια συλλογική σύνθεση για αυτοσχεδιασμό.

Ιστορικό background H αυτοσχεδιαστική μουσική υπήρχε στη λαϊκή μουσική της δυτικής

κουλτούρας, σαν προσθήκη τμημάτων σε μια δεδομένη μελωδία. Έχει, επίσης, υπάρξει στην εκκλησιαστική μουσική και τις αίθουσες συναυλιών. Κατά το δέκατο έβδομο αιώνα, οι οργανοπαίκτες στον Καθεδρικό Ναό της Βενετίας ήταν ακόμακαλούνταν να αποδείξουν τις ικανότητές τους, αποκλειστικά και μόνο αυτοσχεδιάζοντας. Στη συνέχεια , ο αυτοσχεδιασμός έχασε τη σημασία του καθώς ηεκτύπωση της μουσικής, που σχετιζόταν με μια αγορά, ήρθε στο προσκήνιο και αναπτύχθηκε ως σημειογραφία ώστε να είναι σε θέση να απεικονίσει με ακρίβεια τον αυξημένο αριθμό των παραμέτρων.

Με την εμφάνιση της Jazz στη Δύση η αυτοσχεδιαστική μουσική ήρθε εκ νέου σε επαφή με το ευρύ κοινό. Ο Carl Orff ήταν ένας κλασικός συνθέτης πουανέπτυξε μια συστηματική εκπαιδευτική μέθοδο, με μεγαλύτερη έμφαση στην κοινή προσβασιμότητα των μουσικών οργάνων και στη δημιουργική πτυχή από ό, τι ήτανσυνηθισμένο για την εποχή. Στην μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο περίοδο, οι συνθέτες και οι μουσικοί πειραματίζονταν με τον αυτοσχεδιασμό και, ιδιαίτερα στη δεκαετία του εξήντα, οι προσπάθειες κατευθύνονταν στην εκ νέου ανακάλυψη του αυτοσχεδιασμού, τόσο στο πλαίσιο των “ανοικτών” έργων που απαιτούν μια αυτοσχεδιαστική δραστηριότητα από τον ερμηνευτή, αν και η λέξη δεν χρησιμοποιούνταν συχνά, και πιο φανερά, στο πλαίσιο των συνόλων αυτοσχεδιασμού. Μερικά από αυτά ήταν καθοδηγούνταν ή ξεκίνησαν από τους συνθέτες: Nuova Consonanza (Franco Evangelisti, Vinko Globokar).

Οι Δυτικές κοινωνίες μετά το 1945 χαρακτηρίζονταν σε υψηλό βαθμό από την ταχεία ανάπτυξη της εκβιομηχάνισης και της αστικοποίησης. Ο ατομικισμός (έχονταςκάποιος το δικό του δωμάτιο, η επιλογή του επαγγέλματος, κλπ.), καθώς και νέα είδη

40

ομάδων και κοινοτήτων ήταν το επακόλουθο. Οι Avantgarde καλλιτέχνες όλων των ειδών διερευνούσαν το δημιουργικό τομέα και προσπάθησαν να προχωρήσουν πέρα από τις παραδοσιακές νόρμες. Στην οπτικές τέχνες, το κολάζ έγινε δεκτό στο ίδιο επίπεδο με τη ζωγραφική με χρώματα λαδιού. Οι εκπαιδευτικοί άρχισαν να δίνουν έμφαση στη μαθησιακή διαδικασία, αντί για το προϊόν. Και στη μουσική μπορούν να αναφερθούν τόσο μουσικοί της Jazz - όπως ο Albert Ayler – όσο και εκείνοι με ένα κλασικό background – όπως ο John Cage – που δήλωναν ότι ο ήχος είναι η αληθινή και ουσιαστική μορφή ύπαρξης για τη μουσική, και δεν εννοούν τον ήχο που έχει περιοριστεί σε ένα άκαμπτο σύστημα.

Ο Jazz μουσικός Ornette Coleman, εφευρέτης της έκφρασης “free jazz”, πειραματίστηκε το 1960 με τον συλλογικό αυτοσχεδιασμό να συμβαίνει μέσα στα ενορχηστρωμένα κομμάτια του. Αυτός αναφέρεται στο συλλογικό αυτοσχεδιασμό εφιστώντας την προσοχή στην αρχική του θέση στην Jazz της Νέας Ορλεάνης. Άλλοι πήγαν ακόμη πιο μακριά, ιδιαίτερα στην ευρωπαϊκή jazz (Oxley, Parker, Prévost, Schlippenbach / Johansson και πολλοί άλλοι) και έκαναν τον ομαδικό αυτοσχεδιασμό ένα κύριο στοιχείο της μουσικής τους.

Στην κλασσική μουσική, avant - garde πειράματα με τον αυτοσχεδιασμό ξεκίνησαν αργότερα, αλλά είχαν συχνά μια ριζοσπαστική φύση. Μπορούν να πούμε ότι ξεκίνησαν από τον John Cage και άλλων συνθετών της λεγόμενης “σχολής της Νέας Υόρκης”. Η ελευθερία στην εκτέλεση μιας από τις συνθέσεις τους μπορεί, στην πράξη, να είναι σημαντική. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 και μετά (όπου η μουσική ροκ και για μια σύντομη περίοδο επίσης περιελάμβανε ελεύθερο συλλογικό παίξιμο), ένας αριθμός συνθετών πειραματίστηκε με ευρεία σχεδίαση, μερικές φορές με γραφικά σημειογραφημένες συνθέσεις για αυτοσχέδια απόδοση. Σημαντικά μέλη αυτής της ομάδας είναι ο Karlheinz Stockhausen, Vinko Globokar, Cornelius Cardew, Christian Wolff και Robert Moran.

Στις εκφραστικά δηλωμένες προσεγγίσεις και θεωρίες τους, ορισμένοι συνθέτες αυτού του είδους προσπάθησαν να εισαγάγουν τον αυτοσχεδιασμό ως ένα καινοτόμο στοιχείο και ως φαινόμενο από μόνο του. Ένα παράδειγμα είναι η“Διαισθητική μουσική” του Stockhausen, που ανήκει στην άμεση ιστορική παράδοση του τι κάνω. Οι αυτοσχεδιαστικές ομάδες μουσικών έγιναν ακόμη πιο κοινές από το 1970 περίπου και μετά - κάποιες απορρέουν από την κλασική avant garde, ορισμένες έχουν τις ρίζες τους στον κόσμο της τζαζ, και άλλοι συνδυάζουν και τις δύο παραδόσεις. Αυτή η συνεύρεση έγινε εφικτή από οργανώσεις που συστάθηκαν για να αναλάβουν τη φροντίδα των κοινών εργασιών, όπως την εύρεση χώρων για πρόβες και την οργάνωση συναυλιών. Ως σημεία συνάντησης, αυτές οι οργανώσεις έκαναν τις περαιτέρω αναμείξεις μεταξύ των μουσικών εφικτές και συνέβαλαν στο να τεθούν τα θεμέλια για μια εδραίωση του φαινομένου της “αυτοσχέδιας μουσικής”.

Οργανώσεις αυτού του είδους εξακολουθούν να υπάρχουν στη Σουηδία, την Αγγλία, το Βέλγιο, τη Γερμανία και πιθανώς σε αρκετά άλλα μέρη. Μέρη με τακτικές συναυλιακές δραστηριότητες είναι, μεταξύ άλλων, η Στοκχόλμη, το Λονδίνο, η Γάνδη (Βέλγιο), η Ζυρίχη, η Βρέμη, το Βούπερταλ, το Βερολίνο, η Νέα Υόρκη και το Τόκιο. Από το Πρώτο Φεστιβάλ Σκανδιναβικού Αυτοσχεδιασμού το

41

1995, η Κοπεγχάγη μπορεί να ειπωθεί για να εμφανίζεται στο χάρτη σε τουλάχιστον κάποιο μικρό βαθμό.

Κατά το ίδιο χρονικό διάστημα , η ιδέα για την συλλογική δημιουργικότητα εκδηλώθηκε στη Γερμανία υπό την επιρροή εκπαιδευτικών μουσικής, όπως οι Friedemann και Meyer - Denkmann. Μια παράλληλη δράση από τη Δανία, μπορεί να είναι η συλλογή της ηλεκτρονικής μουσικής με γραφικές παρτιτούρες," Båndtropering " επεξεργασμένη από τον Finn Egeland Hansen (από τη δεκαετία του 1980) για χρήση σε αυτοσχεδιαστικό παιχνίδι από παιδιά δημοτικού σχολείου.

Ομοίως, η δεκαετία του '70 ήταν επίσης η εποχή κατά την οποία οι θεραπείες μέσω της Τέχνης, συμπεριλαμβανόμενης της μουσικοθεραπείας (ανάμεσα σε άλλα είδη αυτή που εξασκώ με ελεύθερο αυτοσχεδιασμό) ξεπήδησαν και άρχισαν να έχουν τα δικά τους θεσμικά πλαίσια και εκπαιδευτικούς χώρους.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ΄80 και μετά, τα “λαϊκά” και “σοβαρά” είδη αναμειγνύονταν όλο και περισσότερο, και η εξάσκηση στον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό προσέλκυσε γενιές νέων μουσικών. Νέα περιοδικά που εξειδικεύονται στην αυτοσχεδιαστική μουσική όπως το Improvisor (USA), Resonance (U) και Hurly Burly (ESP) εκδόθηκαν, και η κυκλοφορία δίσκων αυτοσχεδιαστικής μουσικής άρχισε να αυξάνεται.

Από την αρχή του 21ου αιώνα, εξειδικευμένα έντυπα περιοδικά έχουν σε μεγάλο βαθμό αντικατασταθεί με το διαδίκτυο. Αλλά ο ελεύθερος αυτοσχεδιασμός ευδοκιμεί περισσότερο από ποτέ ως μια μορφή μουσικής από μόνος του, όσον αφορά τον αριθμό των συναυλιών, τα φεστιβάλ , τις δισκογραφικές και εκδοτικές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων των διδακτορικών (PhD), αφιερωμένων σε αυτόν.

Κάνοντας “Αστερισμούς”

Οι “Αστερισμοί” είναι η κοινή ονομασία για τους διαφορετικούς συνδυασμούς των μουσικών για μια συναυλία ή μια συνεδρίας με ελεύθερους αυτοσχεδιασμούς. Πριν από μια συναυλία, οι μουσικοί μπορούν να συμφωνήσουν σε μια σειρά από ντουέτα, τρίο, tutti κλπ, τα οποία θα εξασφαλίσουν ένα ποικίλο πρόγραμμα. Ένα από τα πρώτα, και ίσως πιο δημιουργικά, παραδείγματα αυτού ήταν το Φεστιβάλ του Derek Bailey με τίτλο “Εβδομάδα Παρέας” που πραγματοποιήθηκε από το 1977 μέχρι 1994. Ο Bailey κάλεσε μουσικούς, έκανε ορισμένες προτάσεις σχετικά με “αστερισμούς” (συνδυασμούς) και άφησε τους μουσικούς να επιλέγουν ομάδες (σύμφωνα με τον David Toop, 2010).

Ένα τέτοιο μοίρασμα σε “αστερισμούς” γίνεται τόσο σε συναυλίες όσο και σε πολλά μέρη που “τρέχουν” τακτικές (συνήθως μηνιαίες) ανοικτές συνεδρίες για αυτοσχεδιαστές, ωστόσο, με ενδιαφέρουσες διαφορές. Στο Βερολίνο στο Exploratorium (2009) Open Scene οι συμμετέχοντες αναζητούσαν αυτούς με τους οποίους θα ήθελαν να παίξουν και έγραφαν καταλόγους με τα ονόματά τους σε ένα πίνακα, ανάλογα σε μαυροπίνακα - ο συντονιστής μεριμνά ώστε το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα δεν θα το υπερβούν, δέκα λεπτά είναι μια κανονική διάρκεια. Στο Βισμπάντεν στο “ImprovisOhrium”, διαφορετικές λίστες για το πρώτο και δεύτερο σετ, αναρτούνται, επιτρέποντας νέες ιδέες που προκύπτουν με την εξέλιξη του

42

γεγονότος (RG 2004, βλ. παρακάτω). Στη Χαϊδελβέργη το κοινό επίσης συμμετέχει στη συζήτηση του πώς να γίνουν οι “αστερισμοί” (RG 2004). Στην Ιαπωνία (Οσάκα 2005, Kobe 2009) υπήρξε μια συντονίστρια που περισυνέλεγε τα ονόματα και “συναρμολογούσε” τους “αστερισμούς” Στην Οσάκα γινόταν μια κοινή συζήτηση εκ των υστέρων, που προέδρευε η συντονίστρια. Στο Kobe, ένα μικρό παιχνίδι γινόταν, όπου οι μουσικοί τραβώντας λαχνούς, καθορίζονταν ο “ηγέτης”, ρόλος που έμενε κρυφός κατά τη διάρκεια του παιξίματος. Το “μοντέλο του συντονιστή” χρησιμοποιείται επίσης στη Βιέννη (RG 2004). Στην Κοπεγχάγη στοφεστιβάλ αυτοσχεδιασμού “The Expedition” το 2008 και 2009, μια σειρά από ντουέτα, τρίο κλπ, ορίζονταν από τους διοργανωτές, και στη συνέχεια, γινόταν κλήρωση για να καθοριστεί ποιος θα παίξει με ποιον. Στο συνέδριο Διαισθητικής Μουσικής της Δανίας έχει γίνει εκτεταμένη χρήση των τυχαίων συνδυασμών των μουσικών κατά τις πρώτες ημέρες από το τέλος της δεκαετίας του '90, που ακολουθείται από κάτι παρόμοιο με το “μοντέλο του Βερολίνου” (βλέπε παραπάνω).

Ωστόσο, καθώς οι τυχαίοι συνδυασμοί δεν εξασφαλίζουν τη μέγιστη ποικιλία καθώς αναμειγνύονται, έχουμε πειραματιστεί και με άλλες διαδικασίες επίσης. Μία από αυτές είναι παρόμοια με αυτό που έγινε στο Λονδίνο στο Φεστιβάλ Relay της δεκαετίας του '90: διαφορετικά σύνολα σε διαφορετικά σημεία, και σε κάποια διαλλείματα, μερικοί μουσικοί φεύγουν, προκειμένου να ενταχθούν σε μία άλληομάδα, και άλλοι θα έρθουν και να ενταχθούν στην ομάδα, από την οποία άλλοι έφευγαν, κλπ. Μια διαφορετική “σομπρέρο” μέθοδος ( εφαρμόστηκε στο Ντίσελντορφ το 2010 ή πριν), για τις ομάδες που έπαιζαν μεταξύ τους, αποτελούνταν από το να αφήνουν ένα μουσικό να αρχίζει να παίζει μετά από κλήρωση με λαχνούς, μικρά κομμάτια χαρτιού με το όνομα κάθε μουσικού, ο κληρωθείς τραβούσε άλλον ένα λαχνό για συμπαίχτη και ούτω καθ' εξής, μέχρι κάποιος να επιλέξει να μην γίνει η ομάδα μεγαλύτερη.

Συνδυάζοντας μια από πριν σχεδιασμένη εμφάνιση με προσκεκλημένους μουσικούς με μια ανοικτή συνεδρία έχει επίσης γίνει - αυτό μπορεί να θυμίζει χαλαρά το “jam session” από την παλιά τζαζ εποχή. Στην Κοπεγχάγη, το “Meetda Lama” (2004-05) και το “Club Cactus” (2010) διεξάγονται με τον τρόπο αυτό. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, οι ομάδες και τα άτομα που θα μπορούσαν να κληθούν από τον διοργανωτή, αλλά σχηματίζονται αυθόρμητα τα μουσικά σύνολα.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, το σύνολο παραμένει μαζί καθ' όλη τη διάρκεια της συνεδρίας. Εξ όσων γνωρίζω, αυτή ήταν η περίπτωση με την Maggie Nichols και με τα εβδομαδιαία εργαστήρια του Eddie Prevost στο Λονδίνου τηνδεκαετία του '90 και πέρα - με τον Prevost μπορούσε επίσης να υπάρξει συζήτησηκαι σχόλια κατά τη διάρκεια, ενώ οι συνευρέσεις του Nichols που έζησα το 1997 δεν διακόπτονταν αφού ξεκινούσαν. Οι συζητήσεις ανάμεσα στα παιξίματα παίζουν σημαντικό ρόλο στο Improvisiakum, ένα συμπόσιο διάρκειας Σαββατοκύριακου που διοργανώνεται από τον Reinhard Gagel στην Κολωνία από το 1999, το οποίο διαθέτει τόσο διαφορετικές ομάδες που παίζουν σε διαφορετικά δωμάτια, όσο και τη διάδραση των διαφόρων ομάδων (το επισκέφτηκα το 2002).

Φαίνεται, μεταξύ άλλων, ότι υπάρχει μια βασική επιλογή των μουσικών που παίζουν μαζί που προκύπτει μέσα από τυχαίες διαδικασίες, ότι ο συντονιστής μπορεί

43

να έχει ένα περισσότερο ή λιγότερο ενεργό ρόλο, ότι υπάρχει μια επιλογή για σχολιασμό σχετικά με την μουσική ή όχι, και ότι υπάρχουν λεπτές διαφορές στο πώς το πρόγραμμα μπορεί να διαμορφώνεται συμφώνως προς τις επιθυμίες των μουσικών. Ο αριθμός των συμμετεχόντων είναι ένα πάρα πολύ στρατηγικό στοιχείο. Ανακαλύψτε τον δικό σας τρόπο!

(RG 2004 σημαίνει Ringgespräch über Gruppenimprovisation Juni 2004, το οποίο είχε μια λίστα με ανοικτές μουσικές σκηνές).

IV ΑΛΛΕΣ ΠΗΓΕΣ*********************************

Οι περισσότερες από τις ηλεκτρονικές πηγές που αναφέρονται παρακάτω, είναιπροσβάσιμες από την αρχική μου ιστοσελίδα, μαζί με πληροφορίες σχετικά με το συνέδριο διαισθητικής μουσικής της Δανίας (μια ετήσια διεθνή συνάντηση αυτοσχεδιαστών). Το Μήνυμα του Μήνα σχετικά με την αυτοσχεδιαστική μουσική (με ένα συνεχώς αυξανόμενο αρχείο) και ακόμα περισσότερα:

http://www.intuitivemusic.dk/ *********************************

A. Ηχογραφήσεις – Cds:

Μια λίστα από το 2000 περίπου βρίσκεται εδώ:http://www20.brinkster.com/improarchive/legno1uk.htm

Η ιστοσελίδα του Peter Stubley’s website lέχει πολλές λεπτομέρειες, πολλές δισκογραφικές εταιρείες και άλμπουμς:http://www.efi.group.shef.ac.uk/

Η δική μου δισκογραφική εταιρεία, Intuitive Records:www.angelfire.com/ut/irecords/

Μια γενική σύσταση είναι να ψάξετε ορισμένα μεγάλα, αλλά ειδικευμένα καταστήματα δίσκων στο διαδίκτυο, όπωςwww.sound323.comwww.minimamedia.de

- και να ψάξετε και να ακολουθήσετε τα links.

B. CD σχόλια

Υπάρχουν μερικά σχόλια στην προσωπική μου ιστοσελίδα:www.intuitivemusic.dk/intuitive/irev.htm

44

Επίσης δοκιμάστε:www.allmusic.comhttp://members.chello.at/jazzlive/(Έντυπα περιοδικά το The Wire καθώς και το Neue Zeitschrift für Musik, το Ringgespräch über Grupenimprovisation and MusikTexte (German),Improjazz (France) σχολιάζουν αρκετά CDs αυτοσχεδιασμού…)

Υπάρχει μια μεγάλη ιστορική συλλογή στοhttp://www20.brinkster.com/improarchive/ (ψάξτε στο Cochrane).

Ακόμη μια ιστορική συλλογή:http://www.onefinalnote.com/

C. Recordings - Streaming and download:

Ελεύθερα:Στην προσωπική μου ιστοσελίδα:

www.intuitivemusic.dk/intuitive/clis.htmΚοιτάξτε κάποια links στην προεπισκόπησή μου:

www.intuitivemusic.dk/intuitive/irev.htm . Τόσο η “Insubordinations” όσο και η “AudioTong” παρέχουν “δίσκους” στην παλαιά μορφή (βινύλιο), μόνο που ο ήχος στις ημέρες μας είναι υπέρ συμπιεσμένος (highly compressed), και τόσο η μουσική όσο και το προς εκτύπωση υλικό για CD διατίθενται ελεύθερα για ακρόαση και “κατέβασμα ή (download).Ερευνήστε επίσης, τις ιστοσελίδες μεμονομένων μουσικών και μουσικών σχημάτων, συμπεριλαμβανομένου του Myspace και του last.fm και οτιδήποτε σχετικό.

Πωλήσεις:

Η δική μου δισκογραφική εταιρεία:www.angelfire.com/ut/irecords/ (ακολουθείστε το link “Bilka” στο "Download")

Βιβλιογραφία

Υπάρχει μια τεράστια και αυξανόμενη βιβλιογραφία, συμπεριλαμβανομένων των πηγών του διαδικτύου - τόσο γύρω από την πρακτική (συμπεριλαμβανομένων άλλων συλλογών με ασκήσεις) και τη θεωρία. Θα μου φέρει πάρα πολύ πονοκέφαλο για να προσπαθήσω να φτιάξω μια λίστα με τα αγαπημένα μου αντικείμενα εδώ, καθώς υπάρχουν τόσα πολλά και ποικίλα! Παρακαλώ μεταφερθείτε απευθείας στη σχολιασμένη βιβλιογραφία μου με προσθήκες - μόνο η πρώτη διαθέτει λίστα με πάνω από 650 αντικείμενα, συχνά με μεγάλες περιλήψεις:

45

http://www20.brinkster.com/improarchive/legno1uk.htm

http://www20.brinkster.com/improarchive/legno1uk add.htm

Οργανισμοί :

Denmark's Intuitive Music Conference.www.intuitivemusic.dk/intuitive/dimc.htmΕτήσιες συναντήσεις για αυτοσχεδιαστές μουσικούς. Συνήθως τον μήνα Αύγουστο.

Logos Foundation, Kongostraat 35, B-9000 Ghent, Belgien. www.logosfoundation.org

Κέντρο πληροφόρησης και αρχείο για αυτοσχεδιαστική και πειραματική μουσική.Ring für Gruppenimprovisation. C/o Matthias Schwabe, Wilskistrasse 56, D-14163 Berlin,www.impro-ring.deΔιοργανώνει συναντήσεις και σεμινάρια στην Γερμανία. Εκδίδει ένα περιοδικό, το “Ringgespräch über Gruppenimprovisation”.

Soundplay Festival. Φεστιβάλ δημιουργικής μουσικής για αυτοσχεδιαστές. Κάθε χρόνο, το καλοκαίρι. Καλό σημείο για αρχή, εάν σκέφτεστε να πάτε στην Ιαπωνία! Επαφή:wakaoyu(at)nifty.com

Υλικό για παίξιμο

Παρακάτω, θα βρείτε κάποιες ανοικτές συνθέσεις που έχουν εκδοθεί, οι οποίες μπορούν να εκτελεστούν μαζί με ασκήσεις και “συνταγές” του εγχειρίδιου. Περισσότερα κομμάτια για ελεύθερη χρήση (εφ' όσον η χρήση δεν γίνεται για εμπορικούς σκοπούς), υπάρχουν στο IIMA, International Improvised Music Archive:http://www20.brinkster.com/improarchive/και σε αυτήν την δική μου εργασία:www.intuitivemusic.dk/intuitive/par/

Η εταιρεία για την έκδοση Δανέζικης Μουσικής διαθέτει μια ειδική “Text & Graphix” σειρά. Ο κατάλογος, καθώς και ένα δικό μου άρθρο το οποίο περιγράφει κάποια κομμάτια, μπορεί να βρεθεί εδώ: www.intuitivemusic.dk/intuitive/tg_uk.htm

Επιπρόσθετοι κατάλογοι μπορούν να βρεθούν στις βιβλιογραφίες μου (παρακαλώ, κοιτάξτε παραπάνω στο “Βιβιλιογραφία”).

AUB, μια τεράστια ερευνητική βιβλιοθήκη στο πανεπιστήμιο Aalborg, μπορεί

46

να χρησιμοποιηθεί επιπρόσθετα για να αξιολογηθούν στοιχεία ώστε να διευκολυνθεί η περαιτέρω έρευνα:http://www.aub.aau.dk

Bergstrøm-Nielsen, Carl: Shareware Compositions,http://www20.brinkster.com/improarchive/cbn_cfw.htm

Cardew, Cornelius: Treatise (1963-67). Buffalo (Gallery Upstairs Press), 1967.Το Cardew tour-de-force με μια ειδική μορφή ελεύθερης γραφικής σημειογραφίας μέσω της οποίας η με οπτική γλώσσα επιδιώκει να αφήσει το θεατή να βρει τη δική του ερμηνεία. Κατά τη στιγμή της δημιουργίας του, ο Cardew απασχολήθηκε ως συντάκτης.

Colding-Jørgensen, Henrik: MUSEIK. (1979) (The Society for the Publication of Danish Music).Ένας αριθμός από γραφικές παρτιτούρες που συνδυάζονται σε μια έγχρωμη παρτιτούρα μαέστρου. Για ελεύθερο download στο:www.hc-j.dk/sheets/museik.htm

Detoni, Dubravko: Graphik IV, Schott Workshop 8, cop. 1972.Αυτό το έργο περιέχει πολλές γραφικές εικόνες για να παιχτούν όπως θέλετε. Δεν υπάρχουν όρια όσο αφορά τα μουσικά όργανα και μπορεί να παιχτεί σε πολλά επίπεδα.

Hoch, Peter: Tableaus. 10 graphische Blätter zur musikalischen Realisation. Bundesakademie Trossingen, 1991.10 παρτιτούρες με απλές φόρμες σε πλήρη ανάπτυξη (όπως κυματιστές γραμμές, πλαίσια, κλπ). Τα σχόλια είναι στην γερμανική γλώσα. Distr. by Peter Hoch, www.peterhoch.info.Αυτό είναι ένα από τα πολλά κομμάτια διαθέσιμα στην ίδια ιστοσελίδα.Ichiyanagi, Toshi: Sapporo. Ed . Peters , Ν.Υ. Cop . 1963.Εδώ είναι ένα απλό σύστημα σημειογραφίας με ευθείες γραμμές, λοξές γραμμές και τελείες για τους διαρκείς ήχους, τους συρόμενους ήχους και τους σύντομους ήχους.

Επιπλέον, σημάδια για απλές ενέργειες υπάρχουν (για παράδειγμα , για να κοιτάξουμε και να ακούσουμε χωρίς να παίζουμε), οι οποίες ( σε σύγκριση με τις εδώ ασκήσεις επίγνωσης!) επηρεάζουν τη μουσική. Δεν υπάρχουν όρια εδώ σε σχέση με τα όργανα εκτός από την αναγκαιότητα να έχουν όλοι ένα μελωδικό όργανο. Με κάποιο πειραματισμό, θα μπορείτε, ωστόσο , να μάθετε να παράγετε συρόμενους ήχους σε πολλά όργανα. Σε ορισμένες περιπτώσεις , 2 με 3 ήχοι είναι ιδανικά για να εκτελεστούν ταυτόχρονα, και ως εκ τούτου , 2 μελωδικά όργανα ή ένα συν την φωνή σας θα χρειαστεί, αλλά μην αφήσετε αυτό να σας τρομάξει – θα επιτρέπεται να έχετε την επιλογή σας.

Stockhausen, Karlheinz: Aus den Sieben Tagen ( Από το Seven Days).47

Universal Edition. 1968.καιStockhausen, Karlhein: Fuer Kommende Zeiten ( Για τους Καιρούς που έρχονται ) . (1968-1970 , Εκδ. 1976). Stockhausen - Verlag, www.stockhausen.org

Οι συλλογές αυτές έχουν γερμανικά και αγγλικά κείμενα (η τελευταία στα γαλλικά, καθώς και η πρώτη έχει μια ιδιαίτερη γαλλική έκδοση). Τα έργα αποτελούνται από προφορική σημειογραφία, διαλογιστικές συνταγές, τριάντα δύο στο σύνολο. Εκτός από την ποιητική εμφάνισή τους, παρέχουν πιο συγκεκριμένες οδηγίες για την εκτέλεση από ότι νομίζουν οι άνθρωποι. Την ίδια στιγμή προκαλούν σε πολλά επίπεδα. Η μουσική που παράγετε από αυτά μπορεί να είναι πολύ διαφορετική από το πώς ακούγεται στις ηχογραφήσεις του Stockhausen. Δοκιμάστε το!

Μερικά φυλλάδια, CD παρέχουν μια συντόμευση για τα κείμενα, αναφέροντας μερικά ή πολλά από αυτά . Αυτά είναι:Stockhausen Complete Editon, βιβλίο με το CD 14AG (12 κείμενα από τα 17) και το φυλλάδιο με το Stockhausen Complete Edition CD 17.1 (6 κείμενα από 17).

Wolff, Christian: EDGES. Για οποιοδήποτε αριθμό παικτών, οποιοδήποτε αριθμό οργάνων (1969). Edition Peters no. 66315.

Ένα Αγγλικό σύνολο κάνει αφιέρωμα σε αυτό το κομμάτι παίρνοντας το όνομά του από αυτό! Το κομμάτι αποτελείται από ένα αριθμό συμβόλων που απλώνονται σε μια σελίδα, κάθε ένα σημαίνει μια συγκεκριμένη ποιότητα του ήχου. Όπως αντιλαμβάνομαι το κομμάτι, θα πρέπει ιδανικά όλα να λαμβάνονται ταυτόχρονα υπόψη από τους παίκτες . Αυτό είναι εξαιρετικά απαιτητικό και ταυτόχρονα υπέροχα χωρίς οδηγίες (το οποίο ισχύει, τυχαία, (?), και για το έργο του Cage Παραλλαγές III – και τα δύο έργα μπορούν να παραγγελθούν από το Edition Peters).

V: ΚΑΠΟΙΑ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΤΙΚΆ ΚΟΜΜΑΤΙΑ

PSYCHOGRAM Max Eugen Keller, Jan. 1971

Παρατηρήσεις:

Το κομμάτι είναι γραμμένο για 3-9 συμμετέχοντες με τα όργανα να επιλέγονται ελεύθερα. Εάν παίζουν τέσσερις μουσικοί, ο καθένας κάνει παύσεις κατά τη διάρκεια τουλάχιστον του 25% του χρόνου παιξίματος, εάν παίζουν πέντε κάνουν παύσεις κατά το 40%, αν έξι κατά το 50%, αν επτά κατά το 55%, εάν οκτώ κατά το 65% και αν εννέα κατά το 75%. Ο συνολικός χρόνος παιξίματος μπορεί είτε να είναι προσυμφωνημένος (περίπου 10-30 λεπτά) είτε να αποκαλυφθεί κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.

48

Κάθε συμμετέχων - σε μια ακολουθία που προσδιορίζεται αυθόρμητα από τον ίδιο – επιλέγει από τις σημειωμένες οδηγίες σχετικά με τις διάφορες μορφές που σχετίζονται με την αντίδραση στην ομάδα ή τον καθένα - η διάρκεια του κάθε στοιχείου είναι ελεύθερη. Πηγαίνοντας από το ένα στοιχείο στο άλλο μπορεί είτε να εκτελεστεί ως μια σταδιακή μετάβαση ή κάποιος μπορεί να μεταπηδά από το ένα στο άλλο.

Δεν μπορεί κάποιος να ετοιμάσει ένα σχέδιο για τη συμμετοχή. Αντ 'αυτού, κατά την αναπαραγωγή θα πρέπει να αποφασίσει, λαμβάνοντας υπόψη του τη μουσική στο σύνολό της, πότε για να κάνει τι.

Όσοι παίζουν ενδείξεις γραμμένες με κεφαλαία, π.χ., ΔΥΝΑΜΙΚΑ, ΨΙΘΥΡΙΣΤΑ, αυτές δεν είναι περιγραφικές των μορφών διάδρασης προς τους άλλους, αλλά οριοθετούν άμεσα μια μουσική δομή. Χρησιμοποιούνται κατά τον ίδιο τρόπο όπως και οι άλλες ενδείξεις και χρησιμεύουν επίσης ως μέσα για να αρχίσει ηκομμάτι.

49

P S Y C H O G R A M Max Eugen Keller, Jan. 1971

Υποστηρίξτε ό ένας τον άλλοΚυριαρχείστε πάνω από τους άλλους

Μην επιτρέψετε να ενοχληθείτεΜην ακούτε τους άλλους

Αντίθετα από όλους τους άλλους

ΣΘΕΝΑΡΑΣυνοδέψτε κάποιον συμπαίχτη

Κοροϊδέψτε κάποιο συμπαίχτη

ΨΙΘΥΡΙΣΤΑΜιμηθείτε κάποιο συμπαίχτη

Κάνετε διάλογο με κάποιο συμπαίχτηΠάρτε πρωτοβουλία

Συνοδέψτε το σύνολοΣυμμετέχετε με κάποιον άλλο

Παίξτε αντίθετα από όλους τους άλλουςΑντίθετα από κάποιον άλλο

ΒΙΑΣΤΙΚΑ, ΑΛΛΑ ΗΣΥΧΑ

Εναλλαγή μεταξύ των αντιθέσεων, χωρίς μεσολάβηση

Αποκοπείτε από την ομάδαΥποταχτείτε στην ομάδα

Μεσολάβηση ανάμεσα σε αντιθέσεις

ΕΙΡΩΝΙΚΑ

Παίξτε ενάντια σε κάποιο συμπαίχτη

50

51

52

53

54

ΑΝ – ΤΟΤΕ VIII (1991)

Προς την ομάδα Διαισθητικής Μουσικής

Εάν αυτό που ακούτε είναι

ΙκανοποιητικόΞεκάθαροΠειστικό

ΤΟΤΕ

Συμμετέχετε ή κάνετε παύση

Εάν δεν είναι

ΤΟΤΕ

Κάνετε ότι μπορείτε ώστε να αλλάξει αυτή η κατάσταση προς την κατεύθυνση που περιγράφεται παραπάνω

ΑΝ – ΤΟΤΕ IX (1991)

Προς την ομάδα Διαισθητικής Μουσικής

Εάν αυτό που ακούτε είναι

ΑποδεκτόΕνδιαφέρονΣας προσκαλεί για συμμετοχή

ΤΟΤΕ

Συμμετέχετε και μετά κάνετε παύση διαρκείας της αρεσκείας σας

Εάν δεν είναι

55

ΤΟΤΕ

Κάνετε μια παύση για λίγο

ή (με ελεύθερες εναλλαγές)

Κάνετε σχόλια σχετικά με το παίξιμο των άλλων παίζοντας ο ίδιος (για παράδειγμα, επιτρέπεται να διακωμωδείτε το παίξιμο των άλλων, να είστε επιθετικοί, να απαιτείτε μια απάντηση).

56