การจั�ดการเร�ยนร��แบบค้�นพบ

( Discovery Method )

ค้วามหมาย การจั�ดการเร�ยนร��แบบค้�นพบ เป็�นกระบวนการเร�ยน

ร �ที่��เน�นให้�ผู้ �เร�ยนค้�นห้าค้�าตอบ ห้ร�อค้วามร �ด้�วยตนเองโด้ยผู้ �สอนจะเป็�นผู้ �สร�างสถานการณ์!ในลั#กษณ์ะที่��ผู้ �เร�ยนจะเผู้ชิ&ญก#บป็(ญห้าซึ่*�งในการแก�ป็(ญห้าน#,นผู้ �เร�ยนจะใชิ�

กระบวนการที่��ตรงก#บธรรมชิาต&ของว&ชิาห้ร�อป็(ญห้าน#,น เชิ/น ผู้ �เร�ยนจะศึ*กษาป็(ญห้าที่างชิ�วว&ที่ยา ก1จะใชิ�ว&ธ�

เด้�ยวก#นก#บน#กชิ�วว&ที่ยาศึ*กษา ด้#งน#,นจ*งเป็�นว&ธ�จ#ด้การ เร�ยนร �ที่��เน�นกระบวนการ เห้มาะส�าห้ร#บว&ชิาว&ที่ยาศึาสตร!

ค้ณ์&ตศึาสตร! แต/ก1สามารถใชิ�ก#บว&ชิาอ��นๆ ได้� ในการแก� ป็(ญห้าน#,นผู้ �เร�ยนจะต�องน�าข�อม ลั มาที่�าการว&เค้ราะห้!

ส#งเค้ราะห้! แลัะสร4ป็เพื่��อให้�ได้�ข�อค้�นพื่บให้ม/ห้ร�อเก&ด้ค้วามค้&ด้รวบยอด้ในเร��องน#,น

การจั�ดการเร�ยนร��แบบค้�นพบ อาจ แบ/งได้� 2 ร ป็แบบ ค้�อ

• การค้�นพบที่��ม�แนวที่าง (Guide Discovery Method) เป็�นว&ธ�การที่��ผู้ �สอนน�าผู้ �เร�ยนเข�าส /เน�,อห้า

โด้ยการใชิ�ค้�าถามที่��สร�างข*,นอย/างเห้มาะสม แลัะอธ&บายเพื่��อให้�ผู้ �เร�ยนได้�ค้�นพื่บค้วามค้&ด้รวบยอด้ห้ร�อห้ลั#กการ

• การค้�นพบด�วยตนเอง (Pure Discovery Method) เป็�นว&ธ�การที่��ค้าด้ห้ว#งว/าผู้ �เร�ยนจะน�าไป็ส /ค้วามค้&ด้รวบยอด้แลัะห้ลั#กการได้�ด้�วยตนเองโด้ยไม/ต�องร#บค้�าแนะน�าจากผู้ �สอน

ว�ตถุ�ประสงค้�

• เพื่��อชิ/วยให้�ผู้ �เร�ยนได้�ฝึ7กที่#กษะการส#งเกต การค้&ด้ ว&เค้ราะห้! ที่�าให้�เก&ด้การเร�ยนร �แลัะสามารถสร4ป็ห้ร�อ

ค้�นพื่บห้ลั#กการ กฎเกณ์ฑ์! ป็ระเด้1นส�าค้#ญห้ร�อค้วามจร&งได้�ด้�วยตนเอง

• เพื่��อชิ/วยให้�ผู้ �เร�ยนได้�เร�ยนร � ห้ลั#กการห้ร�อกฎเกณ์ฑ์! ต/างๆ แลัะสามารถน�าไป็ใชิ�ในการแก�ป็(ญห้าใน

สถานการณ์!ที่��ห้ลัากห้ลัายได้�

ขั้� นตอนการจั�ดการเร�ยนร��• ขั้� นน!าเขั้�าส�"บที่เร�ยน ผู้ �สอนกระต4�นแลัะเร�าค้วามสนใจของผู้ �เร�ยนให้�สนใจที่��จะศึ*กษาบที่เร�ยน• ขั้� นเร�ยนร�� ป็ระกอบด้�วย 1 ผู้ �สอนใชิ�ว&ธ�จ#ด้การเร�ยนร � แบบอ�ปน�ย ในตอนแรก เพื่��อให้�ผู้ �เร�ยนค้�นพื่บข�อสร4ป็

2 ผู้ �สอนใชิ�ว&ธ�จ#ด้การเร�ยนร � แบบน#รน�ย เพื่��อให้�ผู้ �เร�ยนน�าข�อสร4ป็ที่��ได้� ในข�อ 1 ไป็ใชิ� เพื่��อเร�ยนร �ห้ร�อค้�นพื่บข�อสร4ป็ให้ม/ในตอนที่��สอง โด้ย

อาศึ#ย เที่ค้น&ค้ การซึ่#กถามโต�ตอบ ห้ร�ออภิ&ป็รายเพื่��อเป็�นแนวที่างในการค้�นพื่บ3 ผู้ �เร�ยนสร4ป็ขั้�อค้�นพบห้ร�อค้วามค้&ด้รวบยอด้ให้ม/

• ขั้� นน!าไปใช้� ผู้ �สอนให้�ผู้ �เร�ยนน�าเสนอแนวที่างการน�าข�อค้�นพื่บที่��ได้�ไป็ใชิ�ในการแก�

ป็(ญห้า อาจจะใชิ�ว&ธ�การให้�ที่�าแบบฝึ7กห้#ด้ห้ร�อแบบที่ด้สอบห้ลั#งเร�ยน เพื่��อป็ระเม&น ผู้ลัว/าผู้ �เร�ยนเก&ด้การเร�ยนร �จร&งห้ร�อไม/

ขั้�อด�• ชิ/วยให้�ผู้ �เร�ยนได้�ค้&ด้อย/างม�เห้ต4ผู้ลั• ชิ/วยให้�ผู้ �เร�ยนจด้จ�าส&�งที่��ค้�นพื่บได้�นานแลัะเข�าใจอย/างแจ/มแจ�ง• ผู้ �เร�ยนม�ค้วามม#�นใจ เพื่ราะได้�เร�ยนร �ส&�งให้ม/อย/างเข�าใจจร&ง• ชิ/วยให้�ผู้ �เร�ยนม�พื่#ฒนาการที่างด้�านค้วามค้&ด้• ป็ลั กฝึ(งน&ส#ยร#กการค้�นค้ว�าเพื่��อห้าค้�าตอบด้�วยตนเอง• ก/อให้�เก&ด้แรงจ งใจ ค้วามพื่*งพื่อใจในตนเองต/อการเร�ยนส ง• ผู้ �เร�ยนร �ว&ธ�สร�างค้วามร �ด้�วยตนเอง เชิ/น การห้าข�อม ลั การ

ว&เค้ราะห้! แลัะสร4ป็ข�อค้วามร �• ที่#กษะที่��เร�ยนการการค้�นพื่บจะถ/ายที่อด้ไป็ย#งการเร�ยนเร��องให้ม/ได้�โด้ยง/าย

• เห้มาะก#บผู้ �เร�ยนที่��ฉลัาด้ม�ค้วามเชิ��อม#�นในตนเองแลัะม�แรงจ งใจส ง

ขั้�อจั!าก�ด• ต�องใชิ�เวลัาในการสอนมากพื่อสมค้วร• ไม/เห้มาะก#บชิ#,นเร�ยนที่��ผู้ �เร�ยนม�ค้วามสามารถที่างการเร�ยน

แตกต/างก#นมาก เพื่ราะผู้ �เร�ยนที่��เร�ยนร �ได้�ชิ�าจะเก&ด้ค้วามที่�อแที่�ใจเม��อเห้1นเพื่��อนในห้�องที่�าได้�

• ว&ธ�การสอนแบบค้�นพื่บเห้มาะส�าห้ร#บเน�,อห้าบางตอน แลัะเน�,อห้าที่��ไม/เค้ยเร�ยนมาก/อนเที่/าน#,น

• ว&ธ�การสอนแบบค้�นพื่บที่��ต�องค้&ด้เห้ต4ผู้ลัแลัะต#,งสมม4ต&ฐานเห้มาะก#บผู้ �เร�ยนในว#ยที่��สามารถเร�ยนร �เก��ยวก#บนามที่ธรรมได้�

• ผู้ �เร�ยนที่��ม�ค้วามสามารถไม/มากน#ก จะม�ค้วามย4/งยากใจมาก ในการเร�ยนโด้ยว&ธ�น�, โด้ยเฉพื่าะที่��ต�องสร4ป็บที่เร�ยนด้�วย

ตนเอง

การจั�ดการเร�ยนร��โดยใช้�การเร�ยนร��โดยใช้�

ผั�งค้วามร��แบบว�( Knowledge Vee diagramming )

ค้วามหมาย การจ#ด้การเร�ยนร �โด้ยใชิ�ผู้#งค้วามร �แบบว�เป็�นกระบวนการจ#ด้การเร�ยนร �ที่��ผู้ �เข�ยนแผู้นผู้#งที่��

แสด้งถ*งค้วามส#มพื่#นธ!ระห้ว/าง ที่ฤษฎ� ห้ลั#กการ มโน ที่#ศึน! ก#บว&ธ�การ การที่ด้ลัองห้ร�อการจ#ด้กระที่�าข�อม ลั

ข�อค้วามร �ที่��เก&ด้จากกระบวนการส�บเสาะ เป็�นแผู้นผู้#ง ร �ต#วว� (Vee diagram) จะที่�าให้�ผู้ �เร�ยนเข�าใจถ*งว&ธ�การ

ศึ*กษาธรรมชิาต&ของค้วามร � ซึ่*�งป็ระกอบด้�วยกระบวนการการแสวงห้าค้วามร �แลัะขอบเขตของค้วามร �แลัะผู้ลัผู้ลั&ตของค้วามร �

ว�ตถุ�ประสงค้�1. เพื่��อให้�ผู้ �เร�ยนร �จ#กการส#งเกต จ�าแนกแยกแยะ

เป็ร�ยบเที่�ยบค้วามส#มพื่#นธ!ระห้ว/างที่ฤษฎ�แลัะ ห้ลั#ก การมโนที่#ศึน!ก#บว&ธ�การจ#ด้กระที่�าข�อม ลั ข�อค้วามร �

โด้ยการน�าเสนอเป็�นแผู้นผู้#งค้วามร �แบบว�ได้�2. เพื่��อให้�ผู้ �สอนแลัะผู้ �เร�ยนม�ค้วามเข�าใจลั*กเข�าใจลั*กเข�าไป็ถ*งโค้รงสร�างของค้วามร �แลัะกระบวนการการของการผู้ลั&ตค้วามร �

องค้�ประกอบขั้องผั�งค้วามร��แบบว�

องค้�ประกอบขั้องผั�งค้วามร��แบบว�1. ค้!าถุามส!าค้�ญ (Focus Question) การต#,งค้�าถามส�าค้#ญน#,นจะต�องค้�าน*งถ*ง

มด้นมต&ห้ร�อห้ลั#กการเด้&มที่��ผู้ �เร�ยนม�อย /แลั�ว เพื่��อใชิ�ในการ ป็ฏิ&บ#ต&การส�บเสาะให้�ได้�ค้วามร �ให้ม/ ค้�าถามส�าค้#ญที่��จะต�องบ/งชิ�,

ให้�ที่ราบถ*งว&ธ�การที่��จะศึ*กษาเห้ต4การณ์!แลัะห้ร�อว#ตถ4ส&�งของ ลั#กษณ์ะของการบ#นที่*กข�อม ลั นอกจากน�,ค้�าถามส�าค้#ญจะบ/ง

บอกให้�ที่ราบถ*งค้วามแตกต/างของค้วามร �ที่��ได้�มากลั/าวโด้ยสร4ป็ แลั�วลั#กษณ์ะค้�าถามส�าค้#ญที่��ด้�น#,นจะต�องม�ลั#กษณ์ะ ด้#งน�,ค้�อ

(1) เป็�นต#วก�าห้นด้ห้ร�อชิ�,แนะมด้นมต& ห้ลั#กการ ที่ฤษฎ� เห้ต4การณ์! แลัะห้ร�อว#ตถ4 ส&�งของที่��จะใชิ�ในกระบวนการส�บเสาะเพื่��อให้�ได้�

ค้วามร �ให้ม/(2) ชิน&ด้ของค้�าถามส�าค้#ญที่��แตกต/างก#น ได้�แก/ ค้�าถามส�าค้#ญที่��

ใชิ�ค้�าว/า อะไร(What) อย/างไร (How) ห้ร�อที่�าไม (Why) จะที่�าให้�เก&ด้ข�อค้วามร �ที่��แตกต/างก#น

2. ว�ตถุ�ขั้องส#�งขั้อง (Objects) ว#ตถ4ส&�งของเป็�นส&�งที่�� เราต�องการส�บเสาะห้าค้วามร � ซึ่*�งจะเก��ยวของ

ก#บเห้ต4การณ์!ที่��เก&ด้ตามมา ว#ตถ4ส&�งของจะแตก ต/างจากมโนมต& ค้�อว#ตถ4ส&�งของเป็�นส&�งที่��

ต�องการจะตรวจสอบ3. เหต�การณ์� (Events) ค้�อ ส&�งที่��ต�องการศึ*กษาใน

กระบวนการส�บเสาะ เห้ต4การณ์!น�,จะเป็�น เห้ต4การณ์!ที่��สามารถที่�าให้�เก&ด้ข*,นได้� เป็�นส&�งที่��ผู้ �

เร�ยนจะต�องที่�าการบ#นที่*กซึ่*�งเห้ต4การณ์!ที่��ที่�าการศึ*กษาน�,จะต�องสามารถตรวจสอบได้�ในค้ร#,งต/อๆไป็

4. มโนมต# (Concept) ห้มายถ*ง ค้วามค้&ด้ค้วามเข�าใจที่��สร4ป็ เก��ยวก#บส&�งใด้ส&�งห้น*�งใด้ห้ร�อเร��องใด้เร��องห้น*�ง อ#นอาจ

เก&ด้จากการส#งเกตห้ร�อได้�ร#บป็ระสบการณ์!เก��ยวก#บส&�งน#,นห้ร�อเร��องน#,นห้ลัายๆแบบแลั�วใชิ�ค้4ณ์ลั#กษณ์ะของส&�ง

น#,น ห้ร�อเร��องน#,นมาป็ระมวลัเข�าด้�วยก#นให้�เป็�นข�อสร4ป็ใน การเร�ยนร �ข�อเที่1จจร&ง การสร4ป็รวม (Generralization) ห้ร�อ

ห้ลั#กการเก��ยวก#บเร��องน#,นมาก/อน แลัะย#งจะต�องสามารถระลั*กได้�ว/าส&�งน#,นห้ร�อเร��องน#,นม�ลั#กษณ์ะเฉพื่าะอะไรบ�างค้�อสามารถแยกแยะลั#กษณ์ะเฉพื่าะของส&�งของน#,นออกมาจากส&�งอ��นได้�อย/างชิ#ด้เจน

มโนมต& ป็ระกอบด้�วย มโนมต&ให้ม/ที่��ผู้ �เร�ยนร �มาก/อนแลัะเก��ยวข�องก#บเน�,อห้าห้ร�อเร��องที่��ก�าลั#งเร�ยนร �แลัะมโนมต&ที่��ผู้ �เร�ยนได้�เร�ยนร �จากเน�,อห้าด้#งกลั/าว

5. หลั�กการ (Principle) เป็�นข�อค้วามที่��แสด้งถ*งค้วาม ส#มพื่#นธ!ระห้ว/างมโนมต&ใชิ�เป็�นค้วามร �ห้ลั#กที่#�วไป็ ห้ลั#ก

การจะต�องเป็�นค้วามจร&งที่��ใชิ�อ�างอ&งได้�สามารถน�ามาที่ ด้ลัองซึ่�,าโด้ยได้�ผู้ลัเห้ม�อนเด้&ม ห้ลั#กการป็ระกอบด้�วย

ห้ลั#กการในด้�านว&ธ�การจะเป็�นส&�งชิ�,แนะถ*งแนวที่างที่��จะที่�าการส�บเสาะแลัะห้ลั#กการที่��เก&ด้จากข�อค้วามร �ที่��ได้�มาจากการศึ*กษาค้�นค้ว�า

6. ที่ฤษฎี� (Theory) ค้�อ ข�อค้วามที่��มน4ษย!สร�างข*,นมาเพื่��อใชิ� ในการอธ&บายห้ร�อค้าด้ค้ะเนป็ฏิ&ส#มพื่#นธ!ระห้ว/างมโนมต&

เห้ต4การณ์! แลัะข�อค้วามร � ที่ฤษฎ�ใชิ�ในการอธ&บาย ป็รากฏิการณ์!ต/างๆ แต/ไม/สามารถอธ&บายถ*งต#วที่ฤษฎ�

เองได้� ที่ฤษฎ�ป็ระกอบด้�วยค้วามส#มพื่#นธ!ระห้ว/างห้ลั#กการแลัะมโนมต&ของที่ฤษฎ�น#,น

7. การบ�นที่/กขั้�อม�ลั (Records) เป็�นการบ#นที่*กข�อม ลัเก��ยวก#บเห้ต4การณ์!แลัะห้ร�อว#ตถ4ส&�งของที่��ได้�จากการร#บร �ของ

ป็ระสาที่ส#มผู้#ส การบ#นที่*กอาจอย /ในร ป็แบบของการเข�ยนเป็�นห้ลั#กฐานภิาพื่ถ/ายห้ร�อเที่ป็บ#นที่*ก

8. การจั�ดกระที่!าขั้�อม�ลั (Transformations) เป็�นการน�าเสนอผู้ลัที่��ได้�จากการบ#นที่*กข�อม ลัมาจ#ด้กระที่�าให้ม/เพื่��อให้�อย /

ในร ป็แบบที่��เข�าใจได้�ง/ายข*,น ลั#กษณ์ะของการจ#ด้กระที่�า ข�อม ลัจะบ/งบอกป็ระเภิที่ของข�อค้วามร �ที่��ได้� การจ#ด้

กระที่�าข�อม ลัแตกต/างจากการบ#นที่*กข�อม ลัในลั#กษณ์ะที่��ว/าการบ#นที่*กข�อม ลัน#,นได้�มาจากการร#บร �ของป็ระสาที่

ส#มผู้#ส แต/การจ#ด้กระที่�าข�อม ลัน#,นต�องอาศึ#ยการจ#ด้การ เก��ยวก#บข�อม ลัที่��ได้�ร#บร �ห้ลัายๆ อย/างที่��เห้มาะสม เชิ/น

การค้�านวณ์ เป็�นต�น

9. ขั้�อค้วามร�� (Knowledge Claims) ข�อค้วามร �เก&ด้จาก กระบวนการส�บเสาะ ซึ่*�งกระบวนการส�บเสาะน��จะ

ต�องอาศึ#ยส/วนป็ระกอบต/างๆ ค้�อ การต#,งค้�าถาม ส�าค้#ญ มโนมต& ห้ลั#กการเห้ต4การณ์!แลัะห้ร�อว#ตถ4 ส&�งของ การบ#นที่*กข�อม ลั แลัะการกระที่�าข�อม ลั ซึ่*�ง

จะที่�าให้�ได้�มาซึ่*�งค้วามร �ด้#งกลั/าวลั#กษณ์ะส�าค้#ญของ ค้วามร �ม� 2 ป็ระการ ค้�อ

(1) เป็�นการตอบค้�าถามที่��ถามไว�ก/อนด้�าเน&นการ ที่ด้ลัอง ซึ่*�งก1ค้�อข�อค้วามร �ที่��ได้�น# �นเอง

(2) เป็�นเค้ร��องชิ�,แนะค้�าถามให้ม/ ส�าห้ร#บการเร&�มต�นกระบวนการส�บเสาะให้ม/ต/อไป็

การใช้�ผั�งค้วามร��แบบว�หร0อมโนมต#ร�ปต�วว�ในการจั�ดการเร�ยนร�� โนแวค้ (Novak) กลั/าวถ*งการน�ามโนมต&ร ป็

ต#วว�ไป็ใชิ�ในการเร�ยนการสอนได้�ว/า มโนมต&ร ป็ต#วว�สามารถน�าไป็ใชิ�ในก&จกรรมการเร�ยนการสอนได้�ที่#,ง

ก/อนการสอน ระห้ว/างการสอนแลัะใชิ�เป็�นเค้ร��องม�อ ในการเร�ยนร � ด้#งน�,

(1) การใช้�มโนมต#ร�ปต�วว�เป1นเค้ร0�องม0อเตร�ยมการสอน โด้ยผู้ �สอนสามารถใชิ� มโนมต&ร ป็ต#วว�ในการว�เค้ราะห้!การป็ฏิ&บ#ต&การที่ด้ลัองก/อนที่��จะน�าเสนอแก/

น#กเร�ยน แลัะใชิ�มโนมต&ร ป็ต#วว�ในการก�าห้นด้ว&ธ�การ ที่ด้ลัองที่��ม�อย /แลั�ว เพื่��อให้�ผู้ �เร�ยนเก&ด้การเร�ยนร �

อย/างม�ค้วามห้มายได้� โด้ยมโนมต&ร ป็ต#วว�จะเป็�นเค้ร��องป็ระเม&นมโนมต&ที่��ผู้ �เร�ยนจะต�องม�มาก/อนที่��จะ

ด้�าเน&นการที่ด้ลัอง นอกจากน�,มโนมต&ร ป็ต#วว�ย#งใชิ�เป็�นกลัไกในการออกแบบการที่ด้ลัองของแต/ลัะบ4ค้ค้ลัได้�ด้�วย

(2) การใช้�มโนมต#ร�ปต�วว�เป1นเค้ร0�องม0อในการสอน มโนมต&ร ป็ต#วว�เป็�นเค้ร��องม�อที่��ใชิ�อภิ&ป็รายถ*งการที่ด้ลัอง

โด้ยการสร4ป็ย/อ ผู้ �สอนสามารถน�ามโนมต&ร ป็ต#วว�มาใชิ� ก/อนการป็ฏิ&บ#ต&การที่ด้ลัอง โด้ยให้�ผู้ �เร�ยนระบ4ส&�งที่��

เร�ยนร �มาก/อนที่างด้�านซึ่�ายม�อ เพื่ราะจะเป็�นส&�งที่��ชิ/วย ให้�ผู้ �เร�ยนได้�ที่ราบถ*งว&ธ�การ แลัะลั#กษณ์ะของของม ลัที่��

จะต�องบ#นที่*กพื่ร�อมที่#,งการจ#ด้กระที่�าข�อม ลัเพื่��อชิ/วย ให้�การเร�ยนในบที่เร�ยนน#,นๆ ง/ายข*,นแลัะเป็�นไป็อย/าง

รวด้เร1ว

(3) การใช้�มโนมต#ร�ปต�วว�เป1นเค้ร0�องม0อในการเร�ยนร��ขั้องผั��เร�ยน โด้ยให้�ผู้ �เร�ยนสร�างมโนมต&ร ป็ต#วว�แลัะ

ป็ระเม&นการสร�างมโนมต&ร ป็ต#วว�จากส/วนต/างๆ ที่��เป็�นองค้!ป็ระกอบของมโนมต&ร ป็ต#วว�แลั�วให้�ค้ะแนนตาม

เกณ์ฑ์!ที่��ต# ,งไว� กลั/าวค้�อ ผู้ �เร�ยนสามารถใชิ�มด้นมต&ร ป็ต#วว�เป็�นเค้ร��องม�อในการเร�ยนร �น# �นเอง

(4) การสอนว#ธี�การสร�างมโนมต#ร�ปต�วว� โนแวค้ แลัะ โค้เวน (Novak and Cowen) ได้�กลั/าวไว�ว/า ใน

การสอนให้�ผู้ �เร�ยนสามารถสร�างมโนมต&ร ป็ต#วว�น#,น ผู้ �สอนค้วรด้�าเน&นการด้#งน�,

• เร&�มต�นโด้ยให้�ผู้4�เร�ยนที่�าค้วามเข�าใจก#บค้วามห้มายแลัะลั#กษณ์ะของมโนมต&เห้ต4การณ์!แลัะห้ร�อว#ตถ4ส&�งของ

• แนะน�าการบ#นที่*กข�อม ลัแลัะการต#,งค้�าถามน�า โด้ยชิ�,ให้�เห้1นว/าลั#กษณ์ะของการบ#นที่*กข�อม ลัน#,นข*,นอย /ก#บลั#กษณ์ะของค้�าถาม

• อธ&บายให้�ผู้ �เร�ยนเข�าใจเก��ยวก#บการจ#กกระที่�าข�อม ลั ซึ่*�ง สามารถจ#กกระที่�าได้�ห้ลัายๆ ร ป็แบบว&ธ�การ ซึ่*�งลั#กษณ์ะ

การจ#ด้การกระที่�าข�อม ลัน#,นจะเป็�นต#วบ/งชิ�,ถ*งข�อค้วามร �ที่��ได้�• อธ&บายให้�ผู้ �เร�ยนเข�าใจค้วามห้มายของห้ลั#กการแลัะที่ฤษฎ�

นอกจากน�, โนแวค้ (Novak) ได้�ให้�ข�อเสนอแนะถ*งการน�ามโนมต&ร ป็ต#วว�ไป็ใชิ�ในก&จกรรมการ

เร�ยนการสอน ด้#งน�,

• ค้วรใชิ�ในกรณ์�ที่��เน�,อห้าของบที่เร�ยนเป็�นการ ป็ฏิ&บ#ต&การที่ด้ลัอง ไม/ค้วรน�าไป็ใชิ�ในบที่เร�ยนที่��ม�

เน�,อห้าเป็�นนามธรรม• ผู้ �สอนไม/ค้วรว&ตกก#งวลัว/า ผู้ �เร�ยนจะต�องเข�าใจ

โค้รงสร�างมโนมต&ร ป็ต#วว�ที่# ,งห้มด้ที่#นที่� ค้วรจะให้�ผู้ �เร�ยนได้�เข�าใจในแต/ลัะส/วนของโค้รงสร�างมโนมต&ร ป็ต#วว�

• เม��อผู้ �เร�ยนเข�าใจค้วามห้มายของศึ#พื่ที่! ที่��เป็�นองค้! ป็ระกอบต/างๆ เป็�นอย/างด้�แลั�ว ผู้ �สอนค้วรจะแนะน�า

ให้�ผู้ �เร�ยนสร�างมโนมต&ร ป็ต#วว� ซึ่*�งอาจจะให้�สร�าง เฉพื่าะบางส/วน ห้ร�ออาจจะให้�ผู้ �สร�างมโนมต&ร ป็ต#วว�ที่��

สมบ รณ์!ของที่#,งห้มด้ห้ลั#งจากป็ฏิ&บ#ต&การที่ด้ลัองแลั�ว• เม��อผู้ �เร�ยนค้4�นเค้ยก#บมโนมต&ร ป็ต#วว�มากข*,น อาจจะให้�ผู้ �เร�ยนเข�ยนด้�านซึ่�ายม�อของมโนมต&ร ป็ต#วว�มาก/อน

ด้�าเน&นการที่ด้ลัอง ห้ร�อให้�เป็�นการบ�านส�าห้ร#บผู้ �เร�ยน• ผู้ �สอนอาจจะน�ามโนมต&ร ป็ต#วว�ที่��สมบ รณ์!แลั�ว ต&ด้บอร!ด้ไว�ให้�ผู้ �เร�ยนด้ โด้ยเฉพื่าะที่ฤษฎ�แลัะห้ลั#กกา

รส�าค้#ญๆ รวมที่#,งมโนมต&ร ป็ต#วว�ก1จะชิ/วยกระต4�นให้�ผู้ �เร�ยนเก&ด้การเร�ยนร �มากย&�งข*,น

ขั้�อด�• ชิ/วยให้�ผู้ �สอนแลัะผู้ �เร�ยนม�ค้วามเข�าใจลั*กเข�าไป็ถ*งโค้รงสร�างของค้วามร �แลัะกระบวนการของการผู้ลั&ตค้วามร �

• ชิ/วยฝึ7กที่#กษะการส#งเกต การจ�าแนกแยกแยะ แลัะเป็ร�ยบเที่�ยบค้วามส#มพื่#นธ!ของที่ฤษฏิ�ก#บว&ธ�การ

• ชิ/วยฝึ7กให้�ผู้ �เร�ยนสามารถสร4ป็องค้!ค้วามร �ได้�ด้�วยตนเอง

ขั้�อจั!าก�ด • ผู้ �สอนจะต�องที่�าค้วามเข�าใจแลัะเลั�อกใชิ�ให้�เห้มาะสมก#บเน�,อห้าว&ชิา

• เป็�นว&ธ�การที่��ค้/อนข�างให้ม/ในวงการศึ*กษาไที่ย ผู้ �สอนแลัะผู้ �เร�ยนอาจจะย#งไม/ค้4�นเค้ย

การจั�ดการเร�ยนร��แบบพยากรณ์�

( Forecastor Prediction Method )

ค้วามหมาย การจ#ด้การเร�ยนร �แบบการพื่ยากรณ์!เป็�นกระบวนการเร�ยนร �ที่��เน�นให้�ผู้ �เร�ยนค้&ด้อย/าง

เป็�นระบบต/อเน��องแลัะม�เห้ต4ม�ผู้ลั โด้ยอาศึ#ยข�อม ลั ในอด้�ต ป็(จจ4บ#น แลัะการค้าด้ค้ะเนเห้ต4การณ์!ที่��จะ

เก&ด้ข*,นในอนาค้ต เพื่��อชิ/วยให้�มองเห้1นผู้ลักระที่บที่�� จะเก&ด้ข*,นในอนาค้ต ซึ่*�งจะเป็�นแนวที่างในการ

ต#ด้ส&นใจที่��จะเลั�อกกระที่�าห้ร�อห้ลั�กเลั��ยงการกระที่�า เพื่ราะการค้�าน*งถ*งผู้ลักระที่บที่��จะเก&ด้ข*,นในอนาค้ต

ด้#งน#,น กระบวนการเร�ยนร �แบบพื่ยากรณ์!จ*งเป็�นการที่#กษะการพื่ยากรณ์!มากกว/าค้วามร �

ว�ตถุ�ประสงค้�• เพื่��อให้�ผู้ �เร�ยนได้�เร�ยนร �ถ*งแนวโน�มการเป็ลั��ยนแป็ลังแลัะการจ#ด้การเร��องอนาค้ต

• เพื่��อให้�ผู้ �เร�ยนได้�เห้1นแนวที่างว/าค้วามค้&ด้ห้ร�อการก ระที่�าต/างๆ จากอด้�ตก�าลั#งจะก�าวไป็ส /อนาค้ต

อย/างไร• เพื่��อฝึ7กการค้&ด้ว&เค้ราะห้!อย/างม�เห้ต4ผู้ลัแลัะสามารถค้าด้ค้ะเนห้ร�อพื่ยากรณ์!เห้ต4การณ์!ที่��จะเก&ด้ข*,นในอนาค้ตได้�

• เพื่��อฝึ7กให้�ผู้ �เร�ยนน�าส&�งที่��ได้�เร�ยนร �ไป็ใชิ�ในชิ�ว&ต ป็ระจ�าว#น โด้ยการต#ด้ส&นใจที่��จะเลั�อกกระที่�าห้ร�อ

ห้ลั�กเลั��ยงการกระที่�า

องค้�ประกอบส!าค้�ญ การจ#ด้การเร�ยนร �แบบการพื่ยากรณ์!ม�องค้!

ป็ระกอบส�าค้#ญ ด้#งน�,• เน�,อห้าสาระ ห้ร�อป็(ญห้า ห้ร�อเห้ต4การณ์!ส�าห้ร#บการเร�ยนร �

• กระบวนการค้&ด้ว&เค้ราะห้!ของผู้ �เร�ยน• ผู้ลัการเร�ยนร �ของผู้ �เร�ยน

ลั�กษณ์ะขั้องการพยากรณ์� การพื่ยากรณ์!ไม/ใชิ/การพื่&ส จน!ว/าอะไรจะเก&ด้ข*,นห้ร�อไม/แต/บอกว/าโอกาสที่��น/าจะเก&ด้ข*,น

ลั#กษณ์ะการพื่ยากรณ์!ม� 3 ลั#กษณ์ะ ค้�อ• การพยากรณ์�ปฐมภู�ม# ( Primary Forecast ) เป็�นการพื่ยากรณ์!ในลั#กษณ์ะที่��ส&�งน#,นห้ร�อ

เห้ต4การณ์!น#,นม&เค้ยเก&ด้ก/อน ไม/ม�ส&�งใด้ที่��เป็�นม ลัเห้ต4 ให้�ส&�งน#,นเป็ลั��ยนแป็ลังไป็ การพื่ยากรณ์!ลั#กษณ์ะน�,ไม/

ค้/อยม�ที่างเลั�อก แต/ม�ค้วามเชิ��อม#�นส ง ส/วนมากใชิ�ส�าห้ร#บการพื่ยากรณ์!ชิ/วงระยะป็านกลัาง

• การพยากรณ์�ที่�ต#ยภู�ม# ( Secondary Forecast ) เป็�นการพื่ยากรณ์!ในลั#กษณ์ะที่��ส&�งน#,นเค้ยเก&ด้ข*,นแลัะ

ส&�งน#,นม�ต#วแป็รที่�าให้�เป็ลั��ยนแป็ลังไป็ ได้� น/าจะ เป็ลั��ยนแป็ลังไป็ในลั#กษณ์ะใด้บ�าง ห้ากม�ผู้ลักระที่บจาก

ต#วแป็รแต/ลัะต#วห้ร�อห้ลัายต#วรวมก#นจะม�ผู้ลัที่�าให้� เห้ต4การณ์!ที่��เป็�นอย /ม�โอกาสเป็ลั��ยนไป็จากเด้&ม ส/วน

มากใชิ�ในการพื่ยากรณ์!ในชิ/วงระยะเวลัาไกลั• การพยากรณ์�ตต#ยภู�ม# ( Tertiary Forecast ) เป็�นการพื่ยากรณ์!ในลั#กษณ์ะที่��เห้ต4การณ์!น#,นเป็�นส&�ง

ที่��ใกลั�ต#วมาก ค้�อ เป็�นชิ/วงเวลัาใกลั�ๆ ซึ่*�งจะบอกว/าจะ เก&ด้ข*,นแน/นอน ไม/เป็ลั��ยนแป็ลัง แลัะโอกาสของค้วาม

เป็�นไป็ได้�มากที่��ส4ด้

ขั้� นตอนการจั�ดการเร�ยนร��• ขั้� นน!า เป็�นข#,นที่��ผู้ �สอนสร�างค้วามสนใจห้ร�อเร�าใจแก/ผู้ �เร�ยนเพื่��อให้�ผู้ �เร�ยนพื่ร�อมที่��จะเร�ยนร �ได้�แก/– ผู้ �สอนสนที่นาซึ่*กถามผู้ �เร�ยนเก��ยวก#บเห้ต4การณ์!ห้ร�อ

สภิาพื่ป็(ญห้าที่��น/าสนใจที่��ก�าลั#งเก&ด้ข*,น ห้ร�อเก��ยวก#บเร��องที่��ผู้ �เร�ยนได้�เร�ยนไป็แลั�ว– ที่บที่วนค้วามร �เด้&ม เพื่��อให้�ผู้ �เร�ยนก/อนที่��จะให้�ผู้ �เร�ยนร �เน�,อห้าให้ม/ต/อไป็– แจ�งว#ตถ4ป็ระสงค้!การเร�ยนร �– เสนอป็(ญห้าห้ร�อสถานการณ์!ที่��จะศึ*กษาห้ร�อเร�ยนร �

โด้ยใชิ�ว�ด้�ที่#ศึน! ข/าวจากห้น#งส�อพื่&มพื่! กรณ์�ต#วอย/าง เกม ห้ร�อสถานการณ์!จ�าลัอง ฯลัฯ

• ขั้� นเร�ยนร�� เป็�นข#,นของการจ#ด้ก&จกรรมที่��เห้มาะสมก#บเน�,อห้าสาระ

จ4ด้ป็ระสงค้! เพื่��อให้�ผู้ �เร�ยนได้�ศึ*กษาค้�นค้ว�า ค้&ด้ ว&เค้ราะห้! อาจที่�าได้�ด้#งน�,

2.1 แบ/งกลั4/มผู้ �เร�ยนศึ*กษาค้�นค้ว�า2.2 ผู้ �เร�ยนเก1บรวบรวมข�อม ลัที่��เก��ยวข�องที่#,งในอด้�ตแลัะป็(จจ4บ#น2.3 แนะน�าห้ร�อแจกเอกสาร ห้ร�อส��อป็ระกอบการเร�ยนให้�แก/ผู้ �

เร�ยน เพื่��อศึ*กษาเพื่&�มเต&ม2.4 ระด้มสมองเพื่��อศึ*กษาป็(ญห้า โด้ยอาศึ#ยข�อม ลัในอด้�ตแลัะป็(จจ4บ#น

2.5 เข�ยนแนวค้วามค้&ด้ที่��ได้�จากการระด้มสมอง เป็�นลั#กษณ์ะ การจ#ด้อบรมมโนที่#ศึน!ในร ป็แบบต/างๆ ซึ่*�งผู้ �เร�ยนสามารถจะ

เลั�อกใชิ�ได้� ที่#,งน�,ข*,นอย /ก#บลั#กษณ์ะของข�อม ลั

• ขั้� นสร�ป เป็�นข#,นที่��ผู้ �สอนแลัะผู้ �เร�ยนร/วมก#นสร4ป็แนวที่างเลั�อกที่��ค้วรเป็�นไป็ได้�อาจที่�าได้�ด้#งน�,– แต/ลัะกลั4/มน�าเสนอผู้ลังานการศึ*กษาค้�นค้ว�า– ผู้ �เร�ยนที่4กค้นร/วมก#นอภิ&ป็รายซึ่#กถาม– ผู้ �สอนแลัะผู้ �เร�ยนร/วมก#นสร4ป็ ห้ร�อพื่ยากรณ์!เห้ต4การณ์!แนวโน�มที่��อาจเก&ด้ข*,นในอนาค้ต

• ขั้� นประเม#นผัลั เป็�นข#,นที่��ผู้ �สอนแลัะผู้ �เร�ยนร/วมก#นป็ระเม&นผู้ลัการเร�ยนร �อาจที่�าได้�ด้#งน�,– ส#งเกตจากการอภิ&ป็ราย ซึ่#กถาม ห้ร�อการตอบค้�าถามของผู้ �เร�ยน– ตรวจผู้ลังานการศึ*กษา ค้�นค้ว�า ห้ร�อรายงาน– ผู้ �เร�ยนป็ระเม&นผู้ลัการเร�ยนร �ด้�วยตนเอง

ขั้�อด�แลัะขั้�อจั!าก�ดขั้�อด�

• เป็�นการเป็Aด้โอกาสให้�ผู้ �เร�ยนได้�ค้&ด้ว&เค้ราะห้!แลัะแสด้ง ค้วามค้&ด้เห้1น ห้ร�อให้�ข�อเสนอแนะได้�อย/างเสร�

• ฝึ7กให้�ผู้ �เร�ยนค้&ด้ว&เค้ราะห้!อย/างม�เห้ต4ผู้ลั เพื่��อน�าไป็ส /ที่#กษะการพื่ยากรณ์!

• เป็�นว&ธ�การที่��ป็ระห้ย#ด้เพื่ราะลังที่4นน�อย• เป็�นการฝึ7กการต#ด้ส&นใจเลั�อกที่��จะป็ฏิ&บ#ต&ห้ร�อเส��ยงการป็ฏิ&บ#ต&แลัะที่�าให้�ผู้ �เร�ยนเก&ด้ค้วามตระห้น#ก

ขั้�อจั!าก�ด• เป็�นว&ธ�การที่��ใชิ�เวลัาค้/อนข�างมาก• ผู้ �สอนต�องด้ แลัเอาใจใส/แลัะชิ/วยเห้ลั�อผู้ �เร�ยนอย/างใกลั�ชิ&ด้

การจั�ดการเร�ยนร��แบบ วรรณ์�

( Wannee Thaching Model )

ค้วามเป1นมา รองศึาสตราจารย!วรรณ์� โสมป็ระย ร แห้/งค้ณ์ะ

ศึ*กษาศึาสตร! มห้าว&ที่ยาลั#ยศึร�นค้ร&นที่รว&โรจ เป็�นผู้ �ค้&ด้สร�างว&ธ�สอนห้ร�อร ป็แบบการสอนค้ณ์&ตศึาสตร!ระด้#บชิ#,น

ป็ระถมศึ*กษาข*,น โด้ยม�เป็Bาห้มายห้ลั#กที่��ส�าค้#ญเพื่��อใชิ�ในการแก�ป็(ญห้าแลัะพื่#ฒนาการเร�ยนการสอนค้ณ์&ตศึาสตร!ส�าห้ร#บ

เด้1กไที่ยในระด้#บป็ระถมศึ*กษาโด้ยเฉพื่าะ ซึ่*�งได้�ที่ด้ลัองใชิ�แลัะ ป็ร#บป็ร4งแก�ไขแลั�วจ*งเร&�ม แพื่ร/ห้ลัายอย/างเป็�นที่างการ

ต#,งแต/ป็C พื่.ศึ.2524 เร��อยมาจนมาถ*งป็(จจ4บ#น น#บว/าเป็�น ป็ระว#ต&ศึาสตร! การศึ*กษาของชิาต&ไที่ยที่��ได้�ม�ค้ร ไที่ย

สร�างสรรค้!ร ป็แบบการสอนข*,นใชิ�สอนเด้1กไที่ยเป็�นผู้ลัส�าเร1จ ถ�อว/าเป็�นนว#ตกรรมภิ ม&ป็(ญญาที่��เป็�นของค้นไที่ย โด้ย

ค้ร ไที่ยแลัะเพื่��อเด้1กไที่ยโด้ยเฉพื่าะ สมค้วรได้�ร#บการยกย/องจากวงการศึ*กษาไที่ยเป็�นอย/างย&�ง

ค้วามหมายแลัะค้�ณ์ลั�กษณ์ะ• เป็�นร ป็แบบการสอนค้ณ์&ตศึาสตร!ที่��ป็ระกอบด้�วยกระบวนการ

สอน 8 ข#,นตอน ซึ่*�งส#มพื่#นธ!แลัะเชิ��อมโยงก#นอย/างต/อเน��องแลัะ เป็�นระบบ แต/ผู้ �สอนก1สามารถจะย�ด้ห้ย4/นห้ร�อป็ร#บเป็ลั��ยนได้�

ข#,นตอนเห้ลั/าน�,เข�าใจง/ายไม/ซึ่#บซึ่�อนห้ร�อย4/งยาก แลัะสามารถใชิ� ว&ธ�สอนห้ร�อก&จกรรมต/างๆ ได้�อย/างห้ลัากห้ลัาย รวมที่#,งส��อ

การเร�ยนการสอนแลัะว#สด้4อ4ป็กรณ์!ที่��ใชิ�ป็ระกอบก1ย#งห้าง/ายอ�กด้�วย

• ในร ป็แบบการสอนม�ข#,นน�าแลัะข#,นที่บที่วนแยกออกจากก#นเพื่��อชิ/วยส/งเสร&มแลัะสน#บสน4นให้�ข# ,นสอนสามารถด้�าเน&นไป็ได้�

อย/างม�ป็ระส&ที่ธ&ภิาพื่ส ง แลัะย#งม�ข# ,นสร�างเจตค้ต&อ�กต/างห้ากเพื่��อชิ/วยโน�มน�าวจ&ตใจให้�ผู้ �เร�ยนเก&ด้ศึร#ที่ธาแลัะมองเห้1นค้4ณ์ค้/าของค้ณ์&ตศึาสตร!แลัะร#กว&ชิาค้ณ์&ตศึาสตร!เพื่&�มมากข*,น

• ที่4กข#,นตอนในร ป็แบบการสอนเน�นให้�ผู้ �เร�ยนเป็�นศึ นย!กลัางแลัะม�อ&สระ ในการค้&ด้การแสด้งออกแลัะการป็ฏิ&บ#ต& เพื่��อสร�างเสร&มค้วามค้&ด้

สร�างสรรค้!ที่��สามารถน�าไป็ใชิ�ในการแก�ป็(ญห้าต/างๆแลัะสร�างองค้!ค้วาม ร �ให้ม/ รวมที่#,งให้�ผู้ �เร�ยนม�โอกาสฝึ7กที่#กษะที่างค้ณ์&ตศึาสตร!ได้�อย/างเต1ม

ที่��• ชิ/วยเพื่&�มบรรยากาศึสนที่ร�ย!การเร�ยนกรสอนค้ณ์&ตศึาสตร!ให้�ม�ชิ�ว&ตชิ�วา

น/าสนใจแลัะสน4กสนาน ซึ่*�งที่�าให้�ที่# ,งผู้ �สอนแลัะผู้ �เร�ยนเร�ยนร �ร /วมก#น อย/างม�ค้วามส4ข เพื่ราะถ�อว/าค้วามน/าเบ��อห้น/ายแลัะค้วามเค้ร/งเค้ร�ยด้

น#,นเป็�นอ4ป็สรรค้ที่��ส�าค้#ญต/อการเร�ยนร �• เน�นว#ตถ4ป็ระสงค้!เชิ&งพื่ฤต&กรรมที่4กๆ ด้�านในลั#กษณ์ะขององค้!รวม ผู้ลัการเร�ยนร �ที่��ได้�ร#บจากการน�าร ป็แบบการสอนไป็ใชิ�จ*งอย /ในเกณ์ฑ์!ส ง

อย/างน/าพื่อใจเสมอ โด้ยเฉพื่าะอย/างย&�งที่างด้�านผู้ลัส#มฤที่ธ&Dที่างการ เร�ยน ค้วามค้งที่นในการเร�ยนร �แลัะค้วามค้&ด้สร�างสรรค้! ซึ่*�งพื่บจากผู้ลั

การว&จ#ยแบบส#งเค้ราะห้!งานว&จ#ยห้ลัายค้ร#,งว/า ได้�ผู้ลัส งกว/าร ป็แบบการ สอนอ��นๆ ที่��ผู้ �สอนที่#�วไป็ใชิ�ก#นอย /ภิายในป็ระเที่ศึ

• ม4/งเน�นให้�ผู้ �เร�ยนเก&ด้ผู้ลัการเร�ยนร �ที่4กด้�านในลั#กษณ์ะผู้สมผู้สานห้ร�อบ รณ์าการเป็�นห้ลั#ก

ว�ตถุ�ประสงค้�

• เพื่��อให้�ผู้ �เร�ยนได้�ม�โอกาสค้&ด้ค้�นค้ว�าแลัะค้�นพื่บองค้!ค้วามร �แลัะสร�างมโนมต&ได้�จากป็ระสบการณ์!ของ

ตนเอง แลัะสามารถน�าส&�งที่��ค้�นพื่บไป็ใชิ�ให้�เก&ด้ป็ระโยชิน!ในชิ�ว&ตป็ระจ�าว#นได้�อย/างแที่�จร&ง

• เพื่��อส/งเสร&มให้�ผู้ �เร�ยนได้�เร�ยนร �แบบม�ส/วนร/วมโด้ยการให้�ผู้ �เร�ยนเป็�นศึ นย!กลัางแลัะให้�แสด้ง

พื่ฤต&กรรมห้ร�อที่�าก&จกรรมต/างๆ ด้�วยตนเองมาก ที่��ส4ด้ พื่ร�อมที่#,งเน�นการเร�ยนร �ด้�วยการกระที่�า

ป็ระกอบส��อการสอนที่��ม�ป็ระส&ที่ธ&ภิาพื่

ว�ตถุ�ประสงค้� (ต"อ)

• เพื่��อให้�ผู้ �เร�ยนร �จ#กเร�ยนแลัะที่�างานอย/างม�ระเบ�ยนแลัะเป็�น ระบบ อ#นจะส/งผู้ลัชิ/วยให้�ยกระด้#บศึ#กยภิาพื่ในการเร�ยนร �

ห้ร�อม�การเป็ลั��ยนแป็ลังพื่ฤต&กรรมได้�อย/างสมบ รณ์!ที่4กๆ ด้�าน โด้ยเฉพื่าะอย/างย&�งในด้�านแรงจ งใจใฝึEส#มฤที่ธ&D ค้วาม

ค้&ด้สร�างสรรค้!รวมที่#,งให้�เร�ยนว&ชิาค้ณ์&ตศึาสตร!ด้�วยค้วามส4ขแลัะร#กว&ชิาค้ณ์&ตศึาสตร!มากข*,น

• เพื่��อชิ/วยยกระด้#บผู้ลัส#มฤที่ธ&Dที่างการเร�ยนในว&ชิา ค้ณ์&ตศึาสตร!ระด้#บป็ระถมศึ*กษา ซึ่*�งก�าลั#งเป็�นป็(ญห้าของผู้ �

เร�ยนตามโรงเร�ยนที่#�วไป็ที่#,งในส/วนกลัางแลัะส/วนภิ ม&ภิาค้รวมที่#,งเพื่��อชิ/วยยกระด้#บค้วามค้งที่นในการเร�ยนร �ค้วบค้ /ก#นไป็ด้�วย

องค้�ประกอบส!าค้�ญ1. บที่เร�ยนห้ร�อเน�,อห้าให้ม/2. ก&จกรรมป็ระกอบด้�วย 2.1 ก&จกรรมเร�าค้วามสนใจ 2.2 ก&จกรรมสร�างค้วามเข�าใจ 2.3 ก&จกรรมเสร&มค้วามเข�าใจ 2.4 ก&จกรรมสร4ป็ค้วามเข�าใจ3. แบบฝึ7กห้#ด้ที่#กษะ4. ผู้ลัการเร�ยนร �ของผู้ �เร�ยน

ขั้� นตอนการจั�ดการเร�ยนร��• ขั้� นน!า เป็�นข#,นเร�าค้วามสนใจของน#กเร�ยนเพื่��อให้�ต��นเต�น

กระต�อร�อร�น แลัะอยากเร�ยนร �ในบที่เร�ยน เพื่ราะค้วามสนใจ ของเด้1กเป็�นรากฐานของค้วามต#,งใจเร�ยนอย/างแที่�จร&ง ด้#งน#,น

ข#,นแรกน�, ผู้ �สอนต�องพื่ยายามใชิ�ก&จกรรมป็ลั4กเร�าค้วามสนใจ ให้�ผู้ �เร�ยนด้�วยค้วามสน4กสนาน ร/าเร&ง เร�ยนด้�วยค้วามสน4ก

แลัะม�สมาธ&ไป็ด้�วยพื่ร�อมๆก#น เพื่��อให้�เก&ด้ค้วามพื่ร�อมที่��จะ เร�ยน

• ขั้� นที่บที่วน เป็�นข#,นที่บที่วนค้วามร � ห้ร�อที่#กษะพื่�,นฐานค้ณ์&ตศึาสตร!

ที่��ม�อย /เด้&มแลัะที่��ส#มพื่#นธ!ก#บเน�,อห้าให้ม/ที่��จ�าเป็�น เพื่��อนน�าไป็ส /เน�,อห้าให้ม/แลัะเป็�นการเชิ��อมโยงค้วามร �เด้&มเข�าก#บค้วามร �ให้ม/

ให้�ม�ส/วนสน#บสน4นซึ่*�งก#นแลัะก#น โด้ยค้ร อาจจะใชิ�เกม น&ที่าน ป็(ญห้า สถานการณ์! การค้&ด้ในใจ แลัะก&จกรรมอ��นๆ พื่ร�อมที่#,ง

ใชิ�ส��อการสอนห้ร�อว#สด้4อ4ป็กรณ์!แสด้งป็ระกอบ

• ขั้� นสอน เป็�นข#,นที่��ค้ร น�าเสนอบที่เร�ยนให้ม/ห้ร�อเน�,อห้าให้ม/

ซึ่*�งค้วรแบ/งออกเป็�นตอนๆ เพื่��อให้�เข�าใจง/ายโด้ยเฉพื่าะ เด้1กเลั1กค้วรแบ/งเป็�นตอนส#,นๆ จะสะด้วกย&�งข*,น เม��อผู้ �

เร�ยนเข�าใจด้�แลั�วก1จ�าเป็�นจะต�องให้�ฝึ7กป็ฏิ&บ#ต&ตามบที่ เร�ยนที่4กๆตอนเห้ลั/าน#,นด้�วย ข#,นตอนน�,ม�ค้วามส�าค้#ญ

มากแลัะม#กจะต�องใชิ�เวลัามากกว/าข#,นอ��นๆ เพื่��อเป็�นข#,นที่��ที่�าให้�เก&ด้แนวค้&ด้มโนมต& โด้ยค้ร ค้วรใชิ�ของจร&งห้ร�อ

ของจ�าลัอง ร ป็ภิาพื่ แลัะส#ญลั#กษณ์! พื่ร�อมที่#,งยก ต#วอย/างก&จกรรมป็ระกอบเน�,อห้าน#,นๆ เพื่��อน�าไป็ส /การ

ค้&ด้ว&เค้ราะห้! การค้&ด้สร�างสรรค้! การส��อสาร การค้าด้ ค้ะเน การแก�ป็(ญห้า แลัะการค้&ด้ค้�านวณ์ได้�ด้�ในที่��ส4ด้

• ขั้� นสร�ป ข#,นสร4ป็น�,ม�ที่# ,งสร4ป็ค้วามเข�าใจ สร4ป็ว&ธ�ที่�า

แลัะสร4ป็ว&ธ�แก�ป็(ญห้า เพื่��อต�องการให้�ผู้ �เร�ยนชิ/วย ก#นสร4ป็มโนมต& ห้ลั#กการ ว&ธ�แก�ป็(ญห้าแลัะป็ระโยค้

ส#ญลั#กษณ์! การค้&ด้ค้�านวณ์ ว&ธ�ลั#ด้ ข�อค้วรส#งเกต ส ตรแลัะกฎ โด้ยค้ร อาจใชิ�ค้�าถามเพื่��อถามน�าที่#,งต#ว

ค้�าตอบแลัะว&ธ�การที่��จะได้�ค้�าตอบน#,นๆ มาด้�วยการ ใชิ�เที่ค้น&ค้การถามห้ลัายๆแบบ แลัะให้�ที่4กๆค้นได้�ม�

ส/วนร/วมรวมที่#,งค้วรจะยกย/องชิมเชิยห้ร�อให้�แรงเสร&มแลัะก�าลั#งใจไป็ด้�วยพื่ร�อมๆก#น

• ขั้� นสร�างเจัตค้ต# การสร�างเจตค้ต&ในที่��น�,ค้วรเร&�มด้�วยการจ#ด้สภิาพื่แวด้ลั�อมที่��เอ�,ออ�านวยต/อการเร�ยนร �การสร�างส#มพื่#นธภิาพื่ด้�วยม&ตรไมตร�แลัะค้วามเป็�น

ก#นเอง การสร�างบรรยากาศึที่��ม�ส4นที่ร�ยภิาพื่แลัะ ถ กส4ขลั#กษณ์ะ รวมที่#,งบ4ค้ลั&กภิาพื่แลัะส4ขภิาพื่ที่าง อารมณ์!ของค้ร แลัะพื่ฤต&กรรมการสอนห้ร�อการ

ค้วบค้4มชิ#,นเร�ยนก1ม�ส/วนร/วมด้�วยเป็�นอย/างมากที่#,งน�,เน��องจากผู้ �เร�ยนม&ใชิ/เร�ยนโด้ยการใชิ�สมอง

ห้ร�อสต&ป็(ญญาเที่/าน#,น แต/เขาต�องเร�ยนด้�วย ร/างกาย จ&ตใจ อารมณ์! แลัะส#งค้มไป็ด้�วยพื่ร�อมๆ

ก#น

• ขั้� นน!าไปใช้� ในการสอนว&ชิาค้ณ์&ตศึาสตร!น#,น นอกจากค้วรจะสอนให้�ผู้ �

เร�ยนค้&ด้เป็�น ที่�าเป็�น แก�ป็(ญห้าเป็�นแลั�ว ค้ร ย#งค้วรจะต�องชิ/วยให้�ผู้ �เร�ยนสามารถน�าค้วามร �แลัะป็ระสบการณ์!ที่างด้�านค้ณ์&ตศึาสตร!ไป็ใชิ�ให้�เก&ด้ป็ระโยชิน!ในชิ�ว&ตป็ระจ�าว#นได้�อย/างแที่�จร&งด้�วยเฉพื่าะอย/างย&�งการน�าค้วามร �ที่��ร #บไป็ใชิ�ได้�ที่#นที่�จะเก&ด้ค้วามป็ระที่#บในแลัะเป็�นการเร�ยนร �ที่��ม�ค้วามค้งที่นได้�นานมาก

ก&จกรรมในข#,นน�,เป็�นข#,นที่ด้สอบค้วามเข�าใจของผู้ �เร�ยนจ*งม4/งที่��จะลัองฝึ7กให้�ผู้ �เร�ยนร �จ#กน�าป็(ญห้าตามธรรมชิาต&ที่��ห้ลัากห้ลัายแลัะที่�าที่ายค้วามค้&ด้ในชิ�ว&ตป็ระจ�าว#นที่#,งของส/วนต#วแลัะ

ส/วนรวมไป็ฝึ7กแก�ไขในการเร�ยนว&ชิาค้ณ์&ตศึาสตร! เพื่��อจะได้�น�า ว&ธ�การห้ร�อแนวที่างในการแก�ป็(ญห้าถ/ายโยงไป็ใชิ�ในชิ�ว&ตจร&งได้�

โด้ยเน�นให้�ผู้ �เร�ยนได้�ที่�าก&จกรรมร/วมก#นแลัะชิ/วยเห้ลั�อซึ่*�งก#นแลัะ ก#น กลั/าวค้�อ ต�องการให้�ผู้ �เร�ยนม�ค้วามสามารถที่#,ง การพื่*�งพื่า

ตนเองแลัะพื่*�งพื่าก#นเอง

• ขั้� นฝึ6กที่�กษะ เป็�นข#,นฝึ7กค้วามร �แลัะค้วามเข�าใจให้�เก&ด้ป็ระ

เป็�นที่#กษะการค้&ด้ค้�านวณ์ ที่#กษะการแก�ป็(ญห้าแลัะ เก&ด้ค้วามค้งที่นในการเร�ยนร � เพื่��อน�าไป็ใชิ�ในการ

เร�ยนว&ชิาค้ณ์&ตศึาสตร!แลัะแก�ป็(ญห้าในชิ�ว&ตป็ระจ�า ว#น รวมที่#,งน�าไป็ใชิ�ในการเร�ยนว&ชิาอ��นๆด้�วย โด้ยให้�

ผู้ �เร�ยนฝึ7กที่�าแบบฝึ7กห้#ด้จาก แผู้นภิ ม บ#ตรงาน ห้น#งส�อเร�ยนแลัะแบบฝึ7กห้#ด้เสร&มที่#กษะ ซึ่*�ง

ก&จกรรมที่��จ#ด้ข*,นค้วรจะม�ที่#,งก&จกรรมรายบ4ค้ค้ลัแลัะแบบที่��ที่�าร/วมก#น

• ขั้� นประเม#นผัลั เป็�นข#,นส4ด้ที่�ายของกระบวนการสอน ม�จ4ด้ม4/งห้มายเพื่��อส�ารวจตรวจสอบผู้ลัการเร�ยนร �ว/าเป็�นไป็ตาม

ว#ตถ4ป็ระสงค้!ของบที่เร�ยนห้ร�อไม/อย/างไร โด้ยค้ร จะที่�าการป็ระเม&นตามสภิาพื่ค้วามเป็�นจร&งที่��ผู้ �เร�ยนสามารถ

ป็ฏิ&บ#ต&ก&จกรรมการเร�ยนร �ตลัอด้เวลัา ค้ร อาจใชิ�ว&ธ�ว#ด้ผู้ลั ต/างๆเชิ/น ส#งเกตการตอบค้�าถามห้ร�อการถามค้�าถามที่4ก

ข#,นตอนการสอนที่��ผู้/านมาก ส#งเกตการป็ฏิ&บ#ต&ก&จกรรม การเร�ยนแลัะการม�ส/วนร/วม รวมที่#,งการตรวจผู้ลังาน

การที่ด้สอบย/อยแลัะที่ด้สอบรวมโด้ยเฉพื่าะอย/างย&�งใน การใชิ�ค้�าถามของค้ร เพื่��อให้�ได้�ค้�าตอบที่��ชิ#ด้เจน แน/นอน

แลัะถ กต�องจากเด้1กน#,น น#บว/าเป็�นส&�งส�าค้#ญมากส�าห้ร#บ การเร�ยนการสอนในระด้#บป็ระถมศึ*กษา ค้ร ผู้ �สอนจ�าเป็�น

ต�องม�เที่ค้น&ค้ห้ร�อศึ&ลัป็ะที่��ด้�ในการถาม

การจ#ด้การเร�ยนร �แบบวรรณ์� สามารถน�าเสนอเป็�นแผู้นภิ ม&ได้�ด้#งน�,

ขั้�อด�1. ผู้ �สอนสามารถเร�ยนร �เข�าใจง/าย ป็ฏิ&บ#ต&ตามเง��อนไขได้�สะด้วก ไม/ย4/งยากแลัะสลั#บซึ่#บซึ่�อน

2. เป็�นว&ธ�สอนที่��สามารถให้�ผู้ลัการเร�ยนร �ถ*ง 5 ด้�าน ในระด้#บส งได้�แก/

(1) ผู้ลัส#มฤที่ธ&Dที่างการเร�ยน (2) ค้วามค้งที่นในการเร�ยนร �

(3) ค้วามค้&ด้สร�างสรรค้! (4) เจตค้ต& (5) แรงจ งใจใฝึEส#มฤที่ธ&D

3. เห้มาะส�าห้ร#บการสอนว&ชิาค้ณ์&ตศึาสตร!แลัะเป็�นว&ธ�การสอนที่�� แป็ลักให้ม/ น/าสนใจ

4. ผู้ �เร�ยนเร�ยนร �อย/างม�ค้วามส4ข สน4กสนาน เพื่ลั&ด้เพื่ลั&น ได้�ม�โอกาสลังม�อป็ฏิ&บ#ต&แลัะค้�นพื่บค้วามร �ตลัอด้จนการสร�างองค้!ค้วามร �ในว&ชิาอ��นๆได้�

ขั้�อจั!าก�ด• ม�ข# ,นตอนการสอนค้/อนข�างมาก เพื่ราะม�ถ*ง 8 ข#,น

ตอน ด้#งน#,นผู้ �สอนจ�าเป็�นจะต�องศึ*กษาเร�ยนร �ให้�เข�าใจจ*งจะน�าไป็ใชิ�ได้�ผู้ลัด้�

• การจ#ด้ก&จกรรมการเร�ยนร �ค้/อนข�างใชิ�เวลัามาก• ผู้ �สอนจะต�องม�เที่ค้น&ค้การสอนที่��ห้ลัากห้ลัายที่��จะ

น�ามาใชิ�ป็ระกอบ เชิ/น การใชิ�เพื่ลังป็ระกอบที่/าที่าง เกม น&ที่าน สถานการณ์! จ*งจะที่�าการเร�ยนการสอน

ได้�ผู้ลัด้�

ต�วอย"าง แผันการสอนที่��ใช้�ว#ธี�สอนแบบวรรณ์� เร0�อง การบวกที่��ม�ผัลัลั�พธี�ไม"เก#น 20 ( เวลัา 6 ค้าบ)

• ค้วามค้#ดรวบยอด/หลั�กการ การบวกที่��ต#วบวกเป็�นเลัขห้ลั#กเด้�ยว ผู้ลัลั#พื่ธ!ไม/เก&น 20 อาจใชิ�

ว&ธ�เด้�ยวก#บการบวกที่��ผู้ลัลั#พื่ธ!ไม/เก&น 9

• จั�ดประสงค้�• เม��อก�าห้นด้ภิาพื่ห้ร�อโจที่ย!ป็(ญห้าเก��ยวก#บการบวกซึ่*�งม�ผู้ลับวกไม/เก&น 20 ให้�สามารถเข�ยนเป็�นป็ระโยค้ส#ญลั#กษณ์!แลัะห้าค้�าตอบได้�

• เม��อก�าห้นด้ป็ระส#ญลั#กษณ์!แสด้งการบวกของเลัขสองจ�านวนซึ่*�งม� ผู้ลับวกไม/เก&น 20 ให้�สามารถห้าผู้ลับวกตามแนวนอนแลัะแนวต#,ง

ได้�• เน0 อหา การบวกจ�านวนเลัขที่��ได้�ผู้ลัลั#พื่ธ!ไม/เก&น 20 ส��อการเร�ยนการสอน เชิ/น ของจร&งห้ร�อของจ�าลัอง บ#ตร

เลัข แถบป็ระโยค้ บ#ตรภิาพื่ แผู้นภิ ม& เกม

จบการน�าเสนอสว#สด้�ค้#บ