Орхидея- Խոլորձ  

 

Այս շքեղ ծաղկի առաջացման առասպելը ողբերգական է և գաղտնիքներովլի: Խոլորձ անվանել են անսովոր գեղեցկություն ունեցող աստվածուհուն ,

որի հայրն էր ազնվության Աստվածը, իսկ մայրը` ուրախությանԱստվածուհին: , , Խոլորձն ինչպես մյուս աստվածային էակները ապրում էր

աշխարհի չորս մայրցամաքների երկրում, բայց առանձնանում էր մյուսներից ոչ միայն իր մոգական գրավչությամբ , այլ նաև տարօրինակ

աշխարհայացքով: , Զմայլված լույսով՝ նա չէր տեսնում մութն ու շողքերը նրա համար անծանոթ ու անհասկանալի էին կոպտությունը, տխրությունը

և չարիքը: Այդ տարօրինակությունը դուր չեկավ բազմաթիվ աստվածների, նա նրանց թվում էր անքաղաքավարի, , նրանք մտածում էին որ նա չի

կարող իմանալ , թե ինչ է իրական բարությունը: Կախարդական գեղեցկուհուն Աստվածները մեղադրեցին, որ նա իմաստուն չէ, դա

նշանակում էր, որ նա տեղ չունի իրենց մեջ: , Բայց գտնվեցին և նրանք ովքեր պաշտպանեցին խոլորձին, հույս ունենալով , որ նրա

աշխարհայացքը շատ ավելի մաքուր է և ճիշտ: Անտարբերությունը և չարիքի անտեսումը նրանք համարեցին իրական իմաստություն: Պաշտպան Աստվածների և մեղադրողների միջև բռնկվեց թեժ և չմարողվեճ, որը դարձավ իսկական դատավարություն:  

Այդ ժամանակ խոլորձին կալանավորեցին բանտում՝ արգելելով հանդիպել որևէ մեկին : Իսկ նա ուզում էր հանդիպել

արվեստների հովանավոր Աստծուն: Այդ երիտասարդ Աստվածը սիրահարվեց խոլորձի զարմանալի բարի և լուսավոր

, , հոգուն թեպետ հասկանում էր թե ինչքան տարբեր են իրենցաշխարահայացքները, քանի որ շողքերը և կոշտ գծերը պետք

էին մարդկանց ստեղծագործել սովորեցնելու համար: Օրեցօր աճում էին նրա սերն ու ցանկությունը, իսկ վարպետությունը

հեռանում էր և խելագարվելով՝ նա համարձակվեց առևանգել իր սիրելիին: Աստվածները չգնահատեցին նրա հույզերը և

արտաքսեցին իրենց երկրից : Խոլորձը հասկանալով , որ ինքն , էլ է սիրում գնաց նրա հետևից մարդկանց աշխարհ,

անտառային հրաշալի ծաղկի կերպարով: Երկար անձրևային եղանակները խոլորձին դարձնում էին յուրահատուկ վառ և

հրաշալի: Ոչ մի ծաղիկ չէր համարձակվում վիճել, երբ խոլորձին անվանում էին ծաղիկների թագավորության թագուհի: Խոլորձը

օգնւմ է կանանց իրենց աշխարհը դարձնել լուսավոր և մաքուր: 

Джаникян Гор

Мак - Կակաչ

Կակաչը բերքատվության խորհրդանիշ է: Այդ պատճառով նա Գերա աստվածուհու մշտական ատրիբուտն էր: Գերան բերքատվության և

ամուսնության աստվածուհին է: Հին հույները գտնում էին, որ այդ ծաղիկը ստեղծված է եղել քնի աստված Հիպնոսի կողմից Դեմետրայի համար, երբ

նա հոգնել էր իր կորած աղջկան՝ Պերսեֆոնային, փնտրելուց, որին առևանգել է Աիդը, որը չէր կարողանում ապահովվել հացի աճը: Այդ

ժամանակ Հիպնոսը նրան տվեց կակաչ, որպեսզի նա քնի և հանգստանա: Քնի հիասքանչ պատանի աստված Հիպնոսը այս ու այն

կողմ էր գնում իր թևերով երկրի վրա, կակաչի գլուխները ձեռքին ու լցնում էր կոտոշներից քնաբեր հեղուկ: Նուրբ հպվելով իր հիասքանչ

գավազանով մարդկանց աչքերին, կամաց փակում էր կոպերը՝ սուզելով մահկանացուներին քաղցր քնի մեջ:

Меликян Ованнес 

Гвоздика- Մեխակ

Մեխակ ծաղկի անունը թարգմանվում է որպես Զևսի կամ աստվածային ծաղիկ: Ինչպես պատմում

է հին հունական առասպելը՝ մի անգամ աստվածուհի Արտեմիսը, վրդովված անհաջող

որսից, ճանապարհին հանդիպում է սիրուն հովվի, որն իր սրինգով անհոգ նվագում է մի պարզունակ երաժշտություն: Արտեմիսն համարում է, որ հենց

ուրախ երաժշտությունն է եղել իր անհաջողության պատճառը: Զայրացած աստվածուհին մեղադրում է պատանուն, որ իր ամբողջ որսը ցրել է և որոշում է

սպանել անմեղ պատանուն:

Гвоздика- Մեխակ

Խեղճ հովիվը սկսում է արդարանալ և աղաչում է, որ իրեն ների, իսկ Արտեմիսը կատաղած հարձակվում է պատանու վրա և հանում նրա աչքերը: Երբ անցնում է զայրույթը, աստվածուհին գիտակցում է իր մեղքը և ընկնում է գետնիվայր ու հեկեկում: Նա տեսնում է այդ պատանու անմեղ աչքերը, և մի ակնթարթում այդտեղ աճում են երկու գեղեցիկ վառ կարմիր մեխակներ, որը հետագայում բոլորին հիշեցնում է թափված անմեղ արյան մասին:

  Киракосян Григор

Жасмин-Հասմիկ

Ծաղիկների և բուրմունքի թագավոր, գիշերների թագուհի, ինչպես ասես չեն անվանում հասմիկին: Այս զարմանահրաշ

բույսը հայտնի է մեզ շատ հնուց: Այս ծաղկի մասին մեզ հասել են լեգենդներ, նրան խառնում են սննդին,

օգտագործում կոսմետիկայի և բուժման նպատակով: Նույնիսկ փոքր քանակությունը առաջացնում է կենսունակության զգացողություն, ազատում

ճնշվածությունից և հանգստացնում նյարդային համակարգը: Վերջերս ճապոնացի հոգեբանները պարզել

են, որ հասմիկը ոչ պակաս խթանում է ուղեղի աշխատանքը, քան կոֆեինը: Հասմիկի հետ կապված շատ առասպելներ ու լեգենդներ կան: Ըստ նրանցից մեկի, երբ աշխարհում բոլոր ծաղիկները սպիտակ էին, հայտնվում է

մի նկարիչ իր ներկապնակով և որոշում է ներկել ծաղիկները այնպիսի երանգներով, ինչպիսին ցանկանում էին նրանք: Նկարչին ամենամոտ գտնվում էր հասմիկը: Նա

շատ էր ցանկանում դառնալ ոսկեգույն, ինչպիսին էր իր սիրելի արևը:

Жасмин-Հասմիկ Սակայն նկարիչին դուր չեկավ, որ հասմիկն ուզում էր առաջ

ընկնել վարդերից, և որոշեց պատժել ամբարտավան բույսին՝ ստիպելով նրան սպասելու, մինչև ինքն ավարտի բոլոր ծաղիկների գունավորումը: Արդյունքում` ոսկեգույն-դեղին երանգը բաժին հասավ խատուտիկներին: Հպարտ հասմիկը այլևս չխնդրեց նկարչին և հրաժարվեց նրա առջև խոնարհվել՝ նախնտրելով կոտրվել, բայց ոչ ծունկի գալ: Այսպիսով հասմիկը մնաց նուրբ- սպիտակ:Իտալիայում մեկ այլ լեգենդ է առաջացել հասմիկի մասին: Շատ վաղուց այնտեղ բնակվում էր մի դուքս, որն ուներ հասմիկի միակ թուփը: Նա իր այգեպանին խստորեն արգելել էր որևիցե մեկին նվիրելու հասմիկի փնջից: Սակայն այգեպանը սիրահարվում է մի գեղեցկուհու և նվիրում հասմիկի ճյուղերից մի փունջ: Այդ ժամանակից ի վեր Իտալիայում հասմիկը համարվում է սիրո խորհրդհանիշ, որը չի վախենում արգելքներից ու խոչընդոտներից:

Петросян Асмик

Золотые ключики-Գինարբուկ Հին հույները պատմում են լեգենդ այն մասին, թե ինչպես գինարբուկը

ընկավ Երկիր: Հետաքրքրասեր երիտասարդը հետազոտեց բոլոր երկրային

գիտությունները և որոշեց հետազոտել երկինքը, սակայն դրա համար, նրան անհրաժեշտ էր դարբնել ոսկե բանալիներ, անցնել արծաթե-

աստղային ճանապարհով դեպի Գալակտիկա, և ոսկե բանալիներով բացել նրա դարպասները:

Դա այդքան հեշտ չէր անել: Աստղերը բազմաթիվ փորձություններ էին պատրաստել պատանու համար , բայց նա համառ էր: Դարբնեց ոսկե

բանալիներ ու գնաց Ծիր կաթինով:

Երկնային լռության մեջ աստղերը նրան շշնջում էին, և նրանցից մեկը ասում է,

-Դու պետք է մոռանաս այն ամենը ինչ եղել է անցյալում՝ կանաչող երկիրը, հայրենիքը և ծնողներիդ:

Золотые ключики-Գինարբուկ

Այստեղ երիտասարդը չդիմացավ, ձեռքերն ու ոտքերը դողացին, գլուխը պտտվեց, նրա շուրջը զնգացին աստղերը:

Երբ նա ուշքի եկավ,պարզվեց ,որ պառկած է երկրի վրա: Իսկ ոսկե բանալիները, որը նա պահել էր իր ձեռքում, թողեցին արմատներ ու վերածվեցին ոսկե ծաղիկների:

Գինարբուկը հնագույն ժամանակներից հայտնի է որպես դեղաբույս:

Ոսկե բանալիներ ժողովրդական անվանումը ստացել է նրա համար, որ ծաղիկները նման են մի փունջ բանալիների: Հին Հունաստանում գինարբուկը անվանում են 12 աստվածների ծաղիկ, այն համարվում էր Օլիմպի բուժիչ ծաղիկ: Հույները հավատում էին, որ նրա մեջ է բոլոր հիվանդությունների բուժման սկիզբը:

Халатян Давид

Маргаритка-Մարգարտածաղիկ

Մարգարտածաղիկը թարգմանվում է որպես մարգարիտ: Իսկապես նրա անհամար փոքր ծաղիկները նման են փոքրիկ մարգարիտների: Նրանց ծագման մասին կա

այսպիսի լեգենդ: Մի տպավորվող աղջիկ քնելուց առաջ նայելով աստղերով լի երկնքին՝ մտածմունքով շշնջում

էր.«Աստղե՛ր, աստղե՛ր, խնդրում եմ ծաղիկներ դարձեք , որ ես կարողանամ ձեզ հետ խաղալ»: Աստղերը լսելով աղջկա

խնդրանքը՝ արտացոլվեցին ցողի կաթիլների մեջ: Երբ աղջիկը զարթնեց, նա տեսավ , որ իրենց տան առջև գտնվող մարգագետինը ամբողջությամբ փայլփլում է

սպիտակ արծաթագույն մարգարտածաղիկներով:

Маргаритка-Մարգարտածաղիկ

Առավոտյան արևը հարցրեց մարգարտածաղիկին.- Դու գո՞հ ես, և արդյո՞ք չես ցանկանում էլի ինչ-որ բան:

-Շնորհակալություն,- ասաց մարգարտածաղիկը:- Ես գոհ եմ: Միայն թող ինձ ծաղկել տարվա ցանկացած ժամանակին: Ես շատ եմ սիրում երեխաներին և շատ եմ սիրում, երբ նրանք ինձ հետ խաղում են, թող որ այդ ուրախությունը երբեք չվերջանա: Արևն ի պատասխան դիպավ մարգարտածաղկին իր շողերից մեկով և ծաղկի մեջտեղում թողեց դեղին շրջան, ու ծաղիկների թերթիկները բացվեցին այնպես , որ կարծես թե արևի շողեր լինեին:

Кешишян Ваагн

Гладиолус-Թրաշուշան

Հին հռոմեական լեգենդը հավաստում է, եթե թրաշուշանի արմատները կախես կրծքից, դրանք ոչ միայն կօգնեն հաղթել

մենամարտում, այլև կպաշտպանեն մահից: Լատիներենից թարգմանված «гладиолус» նշանակում է թուր,

այդ պատճառով հռոմեացիները այն համարումեն գլադիատորների ծաղիկ:

Գոյություն ունի այսպիսի լեգենդ:Դաժան հռոմեացի հրամանատարը գերի էր վերցրել զինվորների և հրամայել էր նրանց դարձնել գլադիատորներ: Հրամանատարը հրահանգեց, որ սկզբում միմյանց հետ կռվեն ամենահամարձակ, թեթև և հավատարիմ ընկերները՝ Սեվտը և Տերեսը: Հաղթողին

նա խոստացավ իր աղջկա ձեռքն ու ազատություն:

Гладиолус-Թրաշուշան

Թմբկահարումը համարձակներին կանչում էր կռվի: Բայց Սեվտն ու Տերեսը թրերը խրեցին հողի մեջ և գրկաբաց վազեցին դեպի իրար:

Հանդիսատեսն աղմկեց: Նորից հնչեցին թմբուկները: Եվ երբ երիտասարդները նորից չհամաձայնվեցին կռվել միմյանց հետ, արյունարբու հռոմեացիները նրանց դատապարտեցին մահվան:

Բայց երբ նրանց մարմինները դիպան հողին, նրանց թրերի բռնակներից աճեցին թրաշուշաններ, որոնք մինչ այսօր համարվում են ընկերության, հավատարմության, հիշողության և առաքինության ծաղիկներ:

Манвелян Акоб

Георгина- Գեորգենա

Այդ այգում աշխատում էր երիտասարդ այգեպան Գիորգի անունով: Եվ նա ուներ սիրեցյալ, որին նա մի անգամ նվիրեց գեղեցիկ գեորգենը: Նա թագավորական այգուց գաղտնի դուրս էր հանել ծաղկի ծիլը և գարնանը այն տնկել իր հարսնացուի տան առջեւ: Դա չէր կարող մնալ գաղտնիք, և թագավորի ականջին հասան լուրերն այն մասին, որ իր այգու ծաղիկը այժմ աճում է նաև նրա պալատների սահմաններից դուրս: Թագավորի բարկությունը սահման չուներ: Նրա հրամանով այգեպան Գիորգին բռնեցին և գցեցին բանտ , որտեղից նրան վիճակված չէր երբևիցե դուրս գալ: Իսկ գեորգենը այդ ժամանակներից դարձել է բոլոր այն մադկանց սեփականությունը, ում սրտով էր այդ ծաղիկը:: Ի պատիվ այգեպանի ծաղիկը կոչվեց գեորգեն:

Саргсян Марк

Нарцис-ՆարգիզԵրբ հիասքանչ անտառային աստվածուհու մոտ երեխա ծնվեց,

մայրը խնդրեց գուշակ ել, թե իր երեխան մինչև ծերություն կապրի˚: ''Եթե ինքն իրեն չճանաչի'', - հնչեց անհասկանալի պատասխանը:Տղային կոչեցին Նարգիզ: Նա դարձավ բարեկազ մի շատ գեղեցիկ պատանի: Շատ աղջիկներ էին նրան սիրում, բայց Նարգիզը չէր

ուզում նրանց նկատել: Մի օր նրան տեսավ հավերժահարս Արձագանքը և սիրահարվեց նրան: Մի անգամ չէր նա ուզում մոտենալ Նարգիզին և պատմել

նրան իր սիրո մասին: Աստվածները զայրացա ն շատախոս Արձագանքի վրաև որպես պատիժ զրկեցին նրան երկխոսությունը

սկսելու ունակությունից: Այդ օրվանից Արձագանքը կարող էր միայն ուրիշների խոսքերը կրկնել: Այդիսկ պատճառով նա լուռ քայլում էր

Նարգիզ հետևից:Բայց Նարգիզը մի օր զգում է, որ իր հետևից մեկը քայլում է, և նա գոռաց. ''Ո˚վ է այստեղ'': ''Այս տեղ''- պատասխանեց Արձագանքը: “Արի այստեղ~” – կանչեց Նարգիզը, բայց պատասխան ստացավ իրիսկ խոսքերը: Նա երկար որոնում էր անտեսանելի զրուցակցին

և,զայրացած գոռաց. ’’Թող մենք հանդիպենք’’:’

Нарцис-Նարգիզ “Հանդիպենք’’- ուրախությամբ ասաց Արձագանքը և դուրս եկավ

նրա մոտ ծառերի մոտից: Բայց երբ Նարգիզը տեսավ նրան, նա զայրացավ. ''Կորչիր: Ավելի լավ է մեռնեմ, քան քոնը լինեմ’’: Արձագանքը, ամոթից վառվելով, անհայտացավ անտառում:

Բայց սերը նրան չթողեց: Օրերով նա մտածում էրՆարգիզի մասին: Արձագանքը նիհարում էր, ուժերը լքում էին նրան: Վերջապես, նրանից մնաց միայն ձայնը: Այդ օրվանից ոչոք նրան չէր տեսել, չնայած մեկ-մեկ լսվում էր նրա ձայնը:

Ինչպես Արձագանքը խաբվեց հպարտ պատանու գեղեցկության մեջ, այդպես էլ ուրիշ հավերժահարսերը խաբվեցին: Եվ մի օր նրանցից մեկը անիծեց Նարգիզին. ''Թող նա ինքն իրեն սիրի և երբե երջանիկ չլինի իր սիրո մեջ~’’:Աստվածները լսեցին նրա ձայնը: Մի օր Նարգիզը տեսավ իր շողքը անտառային առվակում և պաղեց տեղում տեսած գեղեցկությունից: Նա կռացավ առվակի մոտ, որ համբուրի իր շողքը, բայց նրա շրթունքները կպան միայն սառը ջրին: Երկար նա կանգնեց առվակի մոտ, մինչև կյանքի ուժերը նրան չլքեցին նույնպես, ինչպես նա մի օր լքեց խեղճ Արձագանքին: Մի փոքր էլ ժամանակ անցավ, և առվակի ափին պաղած երիտասարդը դառձավ դեղին ծաղիկ, որը մինչև օրս էլ կռանում է իր շողքի վրա:

 Геворгян Ашот