As benaventuranzas resultarán extrañas a unha sociedade que con frecuencia vive

na superficialidade e parece ter perdido o gusto

polas cousas de Deus e do espírito.

Con todo, estas palabras de Xesús revelan a toda persoa, crente ou non creente, a máis fonda verdade

do ser humano.

Os valores fundamentais dunha sociedade

que queira ser humana e humanizadora.

As benaventuranzas son un don de Deus para que poidamos dirixir a El os nosos pasos.

As benaventuranzas son un don de Deus para que poidamos dirixir a El os nosos pasos.

Nelas, Xesús dicíanos cómo era Deus.

A solemnidade de Todos os Santos é unha auténtica mensaxe profética de:

anuncio, denuncia e renuncia.

Unha persoa que, coa graza de Deus, logra descubrir a fonda realidade do ser humano.

As benaventuranzas anuncian un tipo de persoa que ama a verdade.

Un mundo que confunde a satisfacción coa felicidade.

Un mundo que nos ofrece como valores o que soamente son enganos.

As benaventuranzas denuncian a arrogancia deste mundo.

As benaventuranzas indican o camiño

dunha renuncia que conduce á auténtica liberdade.

O presente, aínda sendo difícil, ábrese a un futuro de esperanza e de gloria.

As benaventuranzas son, sen dúbida, sobrenaturais. Iso non quere dicir que sexan antinaturais.

En realidade reflicten o “super” da natureza.

As benaventuranzas son, sen dúbida, sobrenaturais. Iso non quere dicir que sexan antinaturais.

En realidade reflicten o “super” da natureza.

Nelas está a verdadeira alegría.

A esperanza do máis alá axúdanos a construír

o máis acá.

Señor Xesús, hoxe alegrámonos por

tantos intercesores que nos precederon no signo da fe e

do amor.

Neles vemos alentada a nosa esperanza de seguir o

camiño da verdade que leva á vida que non acaba.

Amén.

Texto: José Román Flecha Andrés PALABRA DO SEÑOR –Salamanca Presentación: Antonia Castro PaneroMúsica: Relax5