Dağlarım Saraybosna

Senaryo: Doğancan SAVAŞ

Sinopsis

Yıl 1992, Saraybosna’da kan ve savaş devam etmektedir. Savaşın başındaki komutan Yüzbaşı Amar’ın eşi Sırplar’ın yaptığı katliam sırasında öldürülmüştür. Ona ilk mermiyi Yüzbaşı İllya sıkmıştır. Amar ise karısı Amina’nın intikamını almak için elinden geleni yapacaktır. Amar’ın askerleri şans eseri İllya’yı esir almıştır. Amar ise, İllya’yı askerleri Gorgan, İbroma, Resulova’yla birlikte, İllya’yı öldürüp kaçarlar. Bu sırada savaşın karargahtaki komutanları General Hasanovic, Mehmedovic ve Bosna Emniyet Müdürü Alia, ekibiyle birlikte Amar ve askerlerinin peşine düşer. Türk İstihbaratının güçlü olduğunu duyan Alia, Türk İstihbarat Müsteşarı Seyfi ve bir dönem istihbarat müsteşarlığı yapmış Leman Uluör’den yardım ister. Leman ve Seyfi, Sırbistan’dan Amar ve askerlerinin infaz edilip cesetlerinin illagal yolarla kendilerine teslim edilmesi yönünde emir alır, fakat

bunu Saraybosna’ya söylemezler ve onlardan gizli tutarar.

Amar, Resulova ve İboma, İbroma’nın köyüne giderler. İbroma’nın evinde saklanacaklardır. İbroma’nın kardeşi Susan’a onlara yardımcı olacaktır. Amar, Susana’ya aşık olmuştur. İbroma bunu duyar ve Amar’ın karşısına dikilir. Amar her şeye rağmen Susan’yı seviyordur. Ama İbroma’nın umurunda değildir. İbroma’nın haince bir planı vardır. İbroma, Gorgan ve Resulova’yla birlikte gizlice kaçar ve Amar’ı ihbar ederler. Amar, askerlerle çatışmaya girer. Amar ve Susan’a dağlara kaçar. Amar ve Susana’nın kaçtığını duyan İbroma’da peşlerine düşer. Amar’ın peşinde artık ölüm ve kan vardır. Amar tehlikelerden sıyrıla bilecek ve Susana’yla kavuşacak mıdır?

Sahne 1

Amar’ların Evinin Önü/Dış/Gece

(Sırp Askerler, Halk, İllya)

Sırp askerleri silahlar gelir. Askerler evlere, sağ sola girip halkı öldürür. İllya ve sekiz askeri Amar ve evinin önüne gelir.

Sahne 2

Amar’ın Evi/İç/Gece

(Amar, Amina, İllya ve Askerler)

Amar ve Amina korkulu bir şekilde evin içindedir. Amar’ın elinde silahı vardır.

Amina: Amar Amar bir şey yap!

Amar: Korkma.

İllya ve askerleri kapıyı kırıp eve girip ateş ederler. Amar siper alıp ateşe karşılık verir ve bir askeri vurur.

Bir asker de Amar’ı bayıltır. Amina korkmaktadır. İllya, Amina’yı sıkıştırır ve öldürür.

Sahne 3

Boşnak Cephesi/Dış/Gün

(Amar, Goran, İbroma, Resulova, Askerler)

Amar ve diğer askerler hücuma hazır bir şekilde beklemektedir. Amar, Amina’nın resmine bakar.

Amar: Amina, gülüm.

Goran gelir…

Goran: Yüzbaşım…

Amar: Hazır mıyız?

Goran: Talimatınızla.

Amar: Tamam öyleyse.

Sahne 4

Sırp Cephesi/Dış/Gün

(İllya, Askerler)

İllya ve Sırp askerleri cephede oturmaktadır. Bu sırada Amar ve askerlerinin hücum sesleri duyulmaktadır.

İlya: Dikkatli olun.

İlya ve askerleri silahlarını alıp, Amar ve diğer Bosna askerlerine ateş eder. İki taraf birbirini ateş altında bırakır. Goran bir askeri vurur. İbroma, Amar’ın yanına gelir.

İbroma: Yüzbaşım tam zamanı hemen indire biliriz, size çok yakında.

Amar: Böyle olmaz, İbroma git getir.

İbroma: Emre edersiniz.

İbroma, İlya’ya doğru yaklaşır ve onu bacağından vurur, İlya yere yığılır. Bir asker tam İbroma’yı vuracakken, Boşnaklı birkaç asker, onunla birlikte sekiz askeri vurur, dört askeri rehin alıp kaçar.

Sahne 5

Yol/Dış/Gün

Cepheden çıkan askerlerin araçlarını esir kampına giderken konvoy halinde görürüz.

Sahne 6

Askeri Kamyonet/İç/Gün

(İbroma, Amar, Goran, Resulova, İllya, Askerleri)

İlya, Askerleri, İbroma, Amar, Goran ve Resul’ün içinde oldukları askeri kamyonetle esir kampına gidiyordur. İlya ayılır.

İlya: Nereye götürüyorsunuz bizi.

Amar: Gidince görürsün.

Goran: Kampa gitmiyoruz değil mi?

Amar hayır anlamında başını sallar.

Sahne 7

Yol/Dış/Gün

Amar, İbroma, Goran, Resulova’nın içinde bulundukları kamyonet yol ayrımına girer.

Sahne 8

Orman/Dış/Gün

(Amar, İbroma, Goran, Resulova, İlya, Askerleri)

Amar, İbroma, Goran ve Resulova, İlya ve askerlerini ormana getirir ve diz çöktürür.

Amar: Bana dikkatli bak İlya.

İlya: Sen.

Amar: Ben ya!

İlya: Ne yapacaksın bana!

Amar silahını alır ve İlya’yı vurur, İlya ölür, Amar’ın askerleri de diğer askerleri öldürür.

Amar: Şuandan itibaren savaş suçlusuyuz arkadaşlar, artık yüzbaşı Amar yok.

Sahne 9

Karargah/İç/Gün

(Hasanovic, Mehmedovic, Komutanları, Alia)

Karargahta olağan üstü hal edilmiştir. Hasanovic ve Mehmedovic odaya girer, komutanlar ayağa kalkar ve daha sonra otururlar.

Hasanovic: Cephedeki subayımız Amar Orotova ve üç askeri hem savaş suçu işlemiş hem de cinayet.

Mehmedov: Biran önce bulunması lazım.

Hasanovic: Üst yönetim bastırıyor arkadaşlar.

Mehmedov: Yakalandıklarında savaş mahkemeleri hesabını soracak.

Alia odaya girer.

Hasanovic: Emniyet Müdürü Alia Zermova.

Alia: Merhaba.

Mehmedov: Ne yaptınız müdürüm.

Alia: Cinayeti araştırması için özel bir ekip kurduk. En kısa zamanda bir şeyler yapacaklar.

Mehmedov: Size güveniyoruz.

Sahne 10

Köy Yolu/Dış/Gün

(Amar, Goran, İbromavci, Resulova, Susana)

Amar, Goran, İbromavci ve Resulova yürümeye devam ediyordur.

Amar: Yolumuz uzun mu İbromavci.

İbromavic: Az kaldı, geldik.

İbromavic’in evinin önüne gelirler. Susana’a evin önünde onları karşılar.

Susana: Hoş geldiniz.

Goran: Hoş bulduk.

Resulova: Burası ha.

İbromavic: Aynen.

Amar: Merhaba, Amar ben.

Susana: Susana.

İbromavic: Kız kardeşim.

Sahne 11

İbromavic’lerin Evi/İç/Gece

(İbromavic, Amar, Susana, Resulova, Goran)

İbromavic, Amar, Susana, Resulova Goran evde sobanın başında oturmuş kestane yemektedir.

Amar: Abin senden çok bahsetti Susana.

Susana: Ne diye?

Goran: Kız kardeşim şöyle iyi böyle iyi diye.

Susana: Eksik olmasın.

İbromavic: Babamızdan uzun zamandır haber alamıyoruz, annemizde Sırplar tarafından öldürüldü.

Goran: Neyse, birinin nefesini kestik.

Resulova: Aslında yüzbaşım bıraksa cephede hepsininkini keserdik ama.

Amar: Öyle gerekti.

Susana: Neyse.

Sahne 12

Gizli Karargah/İç/Gece

(Mehmedov, Hasanov, Alia)

Mehmedov, Hasanov ve Alia, bir otelde toplantıdadır.

Hasanova: Ne yaptınız müdürüm.

Alia: Fazla uzaklaşmış olamazlar

Alia bir harita çıkartır.

Alia: Cinayet burada işlemiş, şurada ayak izleri başlıyor, şurada bitiyor.

Hasanova: O tarafta köyler var.

Mehmedov: Hemen bir şeyler yapmamız lazım.

Alia: Ekipler her yeri ablukaya aldı.

Hasanova: İstihbaratta peşlerindeymiş herhalde.

Alia: Aslında bizim istihbarat dört asker ve biri tecrübeli bir subayı bulması zor olur.

Mehmedov: Ne öneriyorsunuz müdürüm.

Alia: Türk İstihbaratında tecrübeli tanıdıklarım var.

Hasanova: Seyfi Dirmenoğlu deme sakın.

Alia: Seyfi Dirmenoğlu, kaç süikast olayını çözdü biliyor musun general. Ama sadece o değil, birde Leyla Ataparca, eski istihbarat bölge müdürü İstanbul’un, kulağı kesik, ulusal ve uluslar arası muhbirleri var.

Hasanova: O zaman uçakta yerlerini ayırt yarın sabah hemen gelsinler.

Alia: Merak etmeyin en kısa zamanda burada olacaklar.

Sahne 13

Türkiye, İstanbul

Park/Dış/Gün

(Leyla, Firdevs, Sinan)

Leyla, yardımcıları Firdevs ve Sinan’la birlikte parkta gezmektedir. Bu sırada Seyfi çaktırmadan Leyla’nın yanına gelir.

Seyfi: Uslu durmuyorsun hala Leyla.

Leyla: Senin ne işin var burada.

Seyfi: Gidiyoruz.

Leyla: Nereye?

Seyfi: Saraybosna’ya.

Leyla: Savaş var orada hiçbir yere de gideme ayrıca.

Seyfi: Savaş suçlusunun peşindeyiz zaten, Bosna istihbaratına yardımcı olacağız, istersen ekibini de al.

Leyla, ıslık çalar, Filiz ve Sinan yanına gelir.

Sinan: Hayırdır şefim.

Filiz, Seyfi’yi görür.

Filiz: Siz.

Seyfi: Şişş, özel bir görevimiz var Bosna’ya gidiyoruz.

Sinan: Şefim.

Leyla: Bana güvenin.

Sahne 14

Apron/Dış/Gün

Seyfi, Leyla, Sinan ve İstihbarat ekibinin içinde bulunduğu uçak havaalanır.

Sahne 15

Uçak/İç/Gün

(Seyfi, Leyla, Suna, Sinan, Murat, Filiz)

Seyfi, Leyla, Seyfi’nin özel kalemi Suna ve Müsteşar Yardımcısı Murat uçakla gitmektedir. Filiz, Leyla ve Sinan’da uçaktadır. Seyfi cebini kurcalarken bir not bulur.

Seyfi Dış Ses: İstihbarat Müsteşarı Seyfi Ereboz’un dikkatine, Amar ve beraberindeki askerleri sakın ama sakın Bosna’ya teslim etmeyin, buluruz bulmaz bize getirin, ama cesetlerini.

Leyla: Seyfi.

Seyfi: Yok bir şey.

Suna: Müsteşar bey.

Seyfi: İyim arkadaşlar.

Sahne 16

Bosna Havaalanı/Dış/Gün

Seyfi ve ekibinin bulunduğu uçak havaalanına iner.

Sahne 20

Depo/İç/Gün

(Seyfi, Alia, Mehmedov, Leyla, Sinan, Filiz, Suna, Murat)

Seyfi, Suna, Murat, Leyla, Filiz, Sinan gizli depoya gelir. Mehmedov, Alia, Hasanova onları karşılar.

Hasanova: Hoş geldiniz.

Seyfi: Hoş bulduk, ekibimi takdim edeyim. Özel Kalemim Suna. Müsteşar Yardımcım Murat.

Murat: Memnun oldum.

Filiz: Ben Filiz.

Alia: İstihbaratçı mısınız?

Filiz: Sayılır, Leyla Şefim bizi sokacak ama.

Leyla: Durun bakalım.

Hasanova: Oturun lütfen.

Herkes oturur.

Mehmedov: Amar Lumo, yüzbaşıydı,

kurttu. Ama birkaç esiri öldürdü.

Leyla: Bizden yardım istiyorsunuz, ama sizin istihbaratınız da var.

Alia: Türk istihbaratının kulağı kesikmiş, hem sizin muhbirleriniz varmış Leyla Hanım.

Leyla: Evet.

Mehmedov: Bize yardımcı olacak mısınız?

Seyfi: Elbette.

Alia: O zaman hemen size bilgileri verelim.

Alia haritayı çıkartır.

Alia: Cinayet burada işlenmiş, katillerin ayak izleri şuradan dümdüz gitmişler.

Mehmedov: O tarafta köyler var.

Seyfi: Tamam o zaman o işi bize bırakın.

Sahne 21

Tepe/Dış/Gün

(Susana, Amar, Köylü Çocuk)

Susana ve Amar tepede bir yerde oturmaktadır.

Amar: Karım, Amina, bir gece onu benden aldılar.

Susana: Sende o pisliklerden nasibini almışsın.

Amar: Merak etme, birini bitirdim. Zaten karımada o şerefsiz kıydı.

Susana: Sevdiğin için gözünü kırpmadan katil ola biliyorsun demek.

Amar: Sevmekte onu gerektirmiyor mu zaten.

Susana, Amar’ın ellerini tutar. Bu sırada bunu köylü bir çocuk görür.

Susana: Sence benimde olur mu böyle bir sevdiğim.

Amar: Var ya.

Susana:…

Sahne 22

İbroma’ların Evinin Önü/Dış/Gün

(İbroma, Goran, Resulova, Köylü Çocuk)

İbroma, Goran ve Resulova, evin önünde odun kırmaktadır. Köylü çocuk telaşla gelir.

Çocuk: İbroma İbroma.

İbroma: Ne var lan.

Çocuk: Bir adam Susana’nın ellerini tutuyordu.

Goran: Kim ola bilir?

Resulova: Yoksa…

İbroma: Tabi ya.

Sahne 23

İbroma’ların Evinin Önü/Dış/Gece

(İbroma, Amar)

Evin önünde ateş yanmaktadır. İbroma ve Amar bir köşede sert bir şekilde konuşmaktadır.

İbroma: Bak kardeşim bana annemin babamın emaneti, onu sana vermem anlıyor musun?

Amar: Kardeşini seviyorum İbroma.

İbroma: Ya demek seviyorsun. Bende seni son kez uyarıyorum, olmaz bu iş!

Amar: Demek öyle.

Sahne 24

Depo/İç/Gece

(Seyfi, Leyla, Suna, Murat, Sinan)

Seyfi, Leyla, Suna, Murat, Sinan depoda bir ateşin etrafında toplanmış konuşmaktadır.

Leyla: Ne diyorsun sen Seyfi.

Seyfi: Aynen, öldürün cesedini getirin diyorlar.

Suna: Bu iş olmaz müsteşar bey.

Seyfi: Kızım, ailenden olmak istemiyorsan yap.

Seyfi’nin telefonu çalar. Seyfi telefonu açar ve hapörlöre verir. Kime ait olduğu bilinmeyen kalın bir ses duyulmaktadır.

Kalın Ses: Bu işi inkar etme gibi bir lüksünüz yok. Aileniz, işiniz, hepsi biter. Şakam yok,

bir gecede bütün hayatınızı yok ederim.

Seyfi: Duydunuz mu?

Leyla: Kimsin sen!

Kalın Ses: Kim olduğumu boş ver, dediğimi yapmaya bak. Yoksa olacaklardan sorumlu değilim. Amar ve adamlarının kellesini önüme istiyorum. Sadece dört ay vaktiniz var!

Dıııt dııt sesi duyulur.

Seyfi: Şimdi, Bosna Polisine, askerine, istihbaratına emniyetine bir şey söylemiyoruz.

Leyla: Tamam.

Seyfi: Suna, Murat ne yapacağınızı biliyorsunuz, olası bölgelerde gezinmeye

bakın, gerçi kimse kalmamıştır. Savaş filan.

Murat: Tamam.

Leyla: Sinan, Filiz size bir adres vereceğim hemen oraya gidin, selamımı söyleyin.

Filiz: Tamam.

Filiz, Sinan, Murat ve Suna çıkar.

Sahne 25

İbroma’ların Evi/İç/Gece

(İbroma, Goran, Resulova)

İbroma ve Goran bir köşede toparlanmaktadır. Resulova elinde valizle gelir.

İbroma: Uydular mı?

Resulova: Evet.

Goran: Kaçmamız şart mı?

İbroma: Kendi kendimizi mi ihbar edelim.

Resulova: Çabuk olalım, civar köylerin kulağına kar suyunu kaçırdım.

İbroma: Hadi o zaman.

İbroma, Goran ve Resulova hızlıca evden çıkarlar.

Sahne 26

Yol/Dış/Gece

(İbroma, Resulova, Goran)

İbroma, Resulova ve Goran hızlı adımlarla yürümektedir.

Goran: Nereye gidiyoruz?

İbroma: Şu taraflarda bir yerlerde mağaralar var oraya.

Goran: Susana’yı da alsaydık.

İbroma: Olmaz, bizimle çatışmaya sokamam.

Sahne 27

Yol/Dış/Şafak

(İbroma, Goran, Resulova)

İbroma, Goran ve Resulova dağlarda gezmektedir. Gün yavaş yavaş ağrıyordur.

İbroma: Şu tarafta dinlenelim biraz.

İbroma, Goran ve Resulova bir ağacın altında oturmaktadır.

Goran: Sence iyi mi ettik İbroma.

İbroma: Ne konuda?

Resulova: Kaçıp Amar’ı ihbar etmek konusunda.

İbroma: Kız kardeşime göz koymadan önce

düşünecekti onu. Daha benim kim olduğumu bilmiyor.

Sahne 28

Köy/Dış/Gün

(Suna, Murat, Köylü Çocuklar)

Suna ve Murat bir arabayla köye girer. Araba bir süre sonra arıza verir. Suna ve Murat arabadan iner.

Suna: Çocuklar.

Çocuk: Evet.

Murat: Ya bizim arabamız arıza yaptı, kim yapar bu arabayı.

Çocuk: Bir bakalım.

Bir çocuk gider, diğerleri oyuna devam eder. Suna çaktırmadan bir başka tarafa yönelir.

Sahne 29

Köy/Dış/Gün

(Suna, Susana)

Susana çeşmeden su doldurmaktadır. Suna onu görür ve selamlaşır.

Susana: İlk defa mı geliyorsunuz.

Suna: Evet, tesadüfen geçiyorduk, arabamız bozuldu.

Susana: Gelin bize, bizde kalın.

Suna: Arabamız yapılsın gideriz.

Murat gelir…

Murat: Suna, araba yarından önce çıkmıyor.

Suna: Aaa.

Susana: Tamam bizde kalın.

Sahne 30

Susana’ların Evi/İç/Gün

(Susana, Suna, Amar, Murat)

Susana, Suna ve Murat eve girer. Amar onları karşılar.

Murat: Merhaba, Murat.

Suna: Suna bende.

Susana: Arabaları bozulmuş, yarına kadar…

Amar: Ev senin zaten.

Murat: Anlamadım.

Susana: Misafir misafir, abimle birlikte kalıyorum gelir birazdan oda.

Amar: Sahi o nerede?

Susana: Bilmem.

Murat ve Suna birbirine bakar.

Murat: Lavabo ne tarafta.

Susana: Şu ileride.

Murat çıkar…

Sahne 31

Susana’ların Evi/İç/Gün

(Murat)

Murat cebinden çağrı cihazı çıkartır ve Seyfi’ye gönderir.

Sahne 32

Kırsal Alan/Dış/Gün

(Filiz, Sinan, Muhbir)

Muhbir ağacın altında, Filiz ve Sinan’ı beklemektedir. Filiz ve Sinan gelir.

Muhbir: Şu yukarıdan hiç sapmadan dümdüz gibin, daha sonra bir tepe çıkacak, o tepeyi aşın ileri de bir köy var, orada saklanıyorlar.

Sinan’ın çağrı cihazı faaliyete girer. Sinan, Filiz’e işaret verir ve hareket ederler.

Sahne 33

Köy/Dış/Gece

Köyü komple kuş bakışı görmekteyiz.

Sahne 34

Susana’ların Evi/İç/Gece

(Susana, Suna, Murat, Amar)

Susana, Suna, Murat ve Amar yemek yemektedir.

Murat: Amar.

Amar: Efendim.

Murat: Askerliği nerede yaptın?

Amar: Ben, ya savaş zamanı sorulacak soru mu bu?

Suna: Tabi canım.

Sahne 35

Susana’ların Evinin Önü/Dış/Gece

(Sinan, Filiz, Leyla, Seyfi)

Sinan, Filiz, Leyla ve Seyfi bir araçla evin önüne gelir. Ellerinde silah vardır. Sinan kapıyı deli gibi çalar.

Sahne 36

Susana’nın Evi/İç/Gece

(Susana, Suna, Amar, Murat)

Kapı deli gibi çalınır, Susana ve Amar panikler.

Amar: Ne oluyor?

Suna ve Murat çaktırmadan silahlarını çıkartır. Susana fark eder ve Suna’yı bayıltır. Susana silahı alır ve Murat’ı bacağından vurur. Amar panikler.

Amar: Ne oldu?

Susana: Amar, bunlar bizi bitirmeye gelmiş.

Amar, Murat’ın silahını alır ve Susana’yla birlikte hızlıca kaçar.

Sahne 37

Evin Önü/Dış/Gece

(Sinan, Filiz, Seyfi, Leyla)

Dışarıdan sesler duyulur, Seyfi, Sinan, Filiz, Leyla panikler ve kapıyı kırmaya çalışır. Sinan, Amar ve Susana’yı fark eder.

Sinan: Kaçıyorlar.

Amar ateş eder, Sinan, Filiz, Leyla ve Seyfi, siper alıp ateşe karşılık verir. Seyfi, Sinan ve Filiz, Amar ve Susana’nın peşinden gider. Amar ateş etmeye devam ediyordur. Amar bir ağacın altına saklanır. Sinan onu aramaktadır. Amar, Sinan’ı bayıltır ve silahını alıp Susana’yla birlikte hızlıca kaçar.

Sahne 38

Köy Evi/İç/Gece

(Memedovic, Hasanovic, Leyla, Seyfi, Suna, Murat, Alia, Sağlık Ekibi, Askerler)

Leyla, Seyfi, Suna, Murat, köy evindedir. Sağlık ekipleri Murat’ı sedyeyle çıkartmaktadır. Mehmedovic, Hasanovic ve Alia, askerlerle, polislerle gelir.

Hasanovic: Böyle mi konuştuk Seyfi Bey.

Seyfi: Derdest edip size getirecektik general.

Mehmedovic: Sizin göreviniz bize bildirmek. Operasyon bizim işimiz müsteşar.

Alia: Adamınız yaralandı, çok tehlikeli bir işe kalkıştınız.

Leyla: Ama.

Hasanovic: Zaten gayrıresmi çalışıyoruz, bu yüzden başımız dertte sayılır, ayrıca savaştayız, biraz dikkat lütfen.

Mehmedovic: Sakın ama sakın bir daha ters bir şey yapmayın müsteşar.

Sahne 39

Dağlar/Dış/Gün

(Susana, Amar)

Susana ve Amar dağlarda dolaşmaktadır.

Sahne 40

Dağ/Dış/Gün

(Susana, Amar, Miladen, Delic, Eşkıyalar,)

Susana ve Amar dağda hızlı adımlarla yürümektedir. Miladen, Delic ve sekiz eşkıya pusuda beklemtekdir. Miladen, Delic ve diğer sekiz eşkıya onları görür ve saklandıkları yerden tüfekle çıkar. Amar panikler, Susana’yı geri çekip iki silahı çıkartır ve eşkıyalarla çatışmaya girer. Amar birini vurur, eşkıya ölür. Bu sırada dört eşkıya ve Miladen, Amar ve Susana’yı bayıltır.

Sahne 41

Mağara/Dış/Gün

(Miladen, Delic, Tahirovic, Eşkiyalalar, Susana, Amar)

Amar ayılmaya başlar Susana ondan önce ayılmıştır. Amar, Tahirovic’i görür ve şaşırır.

Amar: Tahiovic.

Tahirovic: Yüzbaşı.

Susana: Siz.

Amar: Tahirovic benim askerimdi.

Miladen: Kusura bakma yüzbaşı.

Tahirovic: Ah be kardeşim daha dikkatli olun bak birini kaybettik, ama olsun, artık başımızda kapı gibi Amar yüzbaşı var. Bana bakın bundan sonra bu dağlar Amar Yüzbaşının.

Amar: Madem öyle, sizden tek bir isteğimiz var.

Tahirovic: Olmaz onu unut, burada istek yok yüzbaşı burada emir var, burada sana itaat var.

Amar: O zaman bizi derhal buradan kaçırın.

Tahirovic: Sen bilirsin komutan, ama bir şartla.

Amar: Nedir o?

Tahirovic: Bizde geliyoruz, nereye kaçacağımıza sen karar ver.

Amar: Batum’a gideceğiz, Türkiye üstünden.

Tahirovic: Miladen, hemen planları çıkartın.

Miladen: Tamam.

Miladen ve iki eşkıya gider.

Amar: Susana, bizi abin ele verdi.

Susana: Abime bir şey yapma ne olur?

Amar: İbroma Marata, onu ve beraberindekileri bulup getirin.

Tahirovic: Duydun değil mi Delic.

Delic: Tamam.

Sahne 42

Kırsal/Dış/Gün

(İbroma, Resulova, Goran, Delic, Eşkiyalar)

İbroma, Resulova ve Goran bir tepenin başında oturmaktadır.

İbroma: Ne dersin Resulova Amar yakalanmış mıdır?

Resulova: İstihbarat muhbirlerine üfledik, çoktan birileri almıştır.

Goran: İbroma, nereye gideceğiz.

İbroma bir harita çıkartır.

İbroma: Şuradan dümdüz gittik mi, sınır kapısı. Buradan çaktırmadan sağ döneriz, sonra ver elini Hırvatistan, ama birimiz burada kalacağız.

Delic ve Eşkiyalar, İbroma, Resulova, Goran’a ateş etmeye başlar.

İbroma: Buda ne!

İbroma, Resulova ve Goran siper alıp ateşe karşılık verir. İbroma, dört eşkıyayı vurur. Tam Delic’i vuracakken, Delic onu omzundan ve kolundan vurur. İbroma saklanır. İbroma saklandığı yerden ateş etmeye devam ediyordur. Bu sırada mermisi biter. Bir eşkıya ona yaklaşmıştır. İbroma eşkıyayı bayıltır. Diğer eşkıyalar da Resulova ve Goran’ı bir şekilde derdest eder. İbroma ateş ederek kaçmaya başlar, kaçarken bacağından vurulur. İbroma izini kaybettirir.

Sahne 43

Tepe/Dış/Gün

(İbroma)

İbroma sakat bir şekilde yürümektedir. Birden gözü kararır ve yere yığılır.

Sahne 44

Marija’nın Evi/İç/Gece

(Marija, Dalala, İbroma)

İbroma yaralı bir şekilde yatmaktadır. Yavaş yavaş kendine gelir ve karşısında Marija’yı görür.

İbroma: Kimsin sen, yoksa, ben…

Marija: Adım Marija, burada güvendesin, benim evimdesin.

Dalala gelir.

Dalala: Misafirimiz kendine geldi demek.

Marija: Annem, Dalala.

İbroma: Benim gitmem lazım.

Marija: Olmaz, çok kötü yaralanmışsın. Biraz dinlenmen lazım. Hemen ayaklanmak olmaz.

Sahne 45

Mağara/İç/Gece

(Tahirova, Delic, Miladen, Susana, Amar, Resulova, Goran)

Delica, Miladen ve diğer eşkıyalar, Goran ve Resulova ve Goran’ı bağlamışlardır. Susana ağlamaklı başlarında oturuyordur. Amar ve Tahirova gelir.

İbroma: Amar.

Amar: Amar ya o sattığınız Amar.

Resulova: Amar, Amar biz yaptık sen yapma.

Tahirova: Bu iş tamam ne yapacağız bunları.

Susana: Abimi bulmadan dokunamazsın bunlara.

Amar: Nerede İbroma.

Resulova: Bilmiyoruz.

Tahiova kuru sıkı bir silah çıkartır. Delica ve Miladen hariç bütün adamları vurur, adamlar ölü takliti yapar.

Tahirova: Nerede İbroma!

Amar: Ne yapa bileceğimizi gördünüz.

Goran: Bilmiyoruz Resulova.

Amar: Bana bakın saklıyorsanız eper

Tahirova: Bence hala şansınız var.

Eşkıyalar kalkar.

Amar: Şansınıza kuru sıkı kullandık.

Amar silahını çıkartır ve bir eşkıyayı başından vurup öldürür.

Amar: Ama bu kuru sıkı değildi.

Susana: Amar ne yapıyorsun sen!

Amar: Susana!

Goran: Bilmiyoruz Amar gerçekten bilmiyoruz.

Susana: Goran yalvarırım söyle.

Resulova: Yapma Amar sen böyle değildin.

Amar: Onu beni satmadan önce düşünecektin Resulova.

Sahne 46

Depo/İç/Gece

(Suna, Seyfi, Sinan, Filiz, Leyla)

Suna, Sinan, Filiz ve Leyla depoda oturmuş bilgisayarları kurcalamaktadır.

Filiz: Ne durumdayız?

Leyla: Muhbir arıyoruz.

Seyfi ve çoban Rosov gelir.

Seyfi: Çoban Rosov.

Rosov: Siz…

Leyla: Şişşş, gizli görevdeyiz.

Rosov: Ne istiyorsunuz.

Suna: Senin yerine geçmek, dağda sürüyü biz otlatacağız.

Filiz: Merak etme seni burada koruyacağız.

Leyla: Ordu, polis, hepsi seni korumak için hazır.

Rosov: Tamam o zaman.

Alia gelir.

Alia: Ben Emniyet Müdürü Alia Zernov, bir müddet korumam altındasın Rosov.

Rosov: Tamam müdürüm.

Sahne 47

Dağ/Dış/Gün

(Sinan, Köylü)

Sinan, büyük ve küçükbaş hayvanları çoban kılığında gütmektedir. Sinan kavalda çalıyordur. Köylü, Sinan’ın yanına gelir.

Köylü: Kolay gelsin.

Sinan: Sağol dayı.

Köylü: Sen mi güdüyorsun artık Rosova nerede?

Sinan: Bilmem, beni çağırdılar, hem bende Rosova’nın akrabasıyım.

Köylü: Ha, dikkat et bak, şu dağın

arkasında eşkıyalar var.

Sinan: Nasıl ya?

Köylü: Söylemedi deme valla.

Sahne 48

Tepe/Dış/Gün

(Amar, Tahirova, Susana, Tahirova)

Amar ve Susana tepede oturmaktadır.

Susana: Ne zaman bitecek Amar, ne zaman duracağız.

Amar: Az kaldı Susana, çok az kaldı.

Tahirova gelir.

Tahirova: Amar.

Amar: Bitti değil mi Tahirova.

Tahirova: Az kaldı Amar, çok az kaldı. Bu gece.

Amar: Bu gece değil mi?

Tahirova: Aynen.

Sahne 49

Marija’ların Evi/İç/Gün

(Marija, Dalala, İbroma)

Marija ve Dalala bir köşede oturmaktadır.

Dalal: Gazete de okudum savaş suçlusuymuş bu, askeri polis her yerde arıyormuş.

Marija: Ben onu seviyorum anne.

Dalal: Seviyorsun ha.

Dalala hemen bir telefon çıkartr.

Dalal: Alo, çok acil yardımınız lazım.

Marija bir bıçak alır ve Dalal’a saplar. Dalal kanlar içinde yere yığılır. İbroma gelir.

İbroma: Ne yaptın?

Marija: Yürü, yürü hadi.

İbroma ve Marija çıkar…

Sahne 50

Tepe/Dış/Gün

(Marija, İbroma)

Marija ve İbroma dağlarda ve tepelerde hızlıca koşmaktadır.

İbroma: Ne yaptın sen, öz anneni mi öldürdün!

Marija: Seni ihbar edecekti İbroma.

İbroma: Adımı nereden biliyorsun?

Marija, İbroma’nın künyesini gösterir.

Marija: İşte burada.

İbroma: Yürü, yürü hadi, askeri, polis peşimizde zaten.

Sahne 51

Tepe/Dış/Gün

(Marija ve İbroma)

Marija ve İbroma’yı tepelerde hızlıca koşarken kuşbakışı görürüz.

Sahne 52

Dağ/Dış/Gün

(İbroma, Marija)

İbroma yorulur ve yere yığılır.

İbroma: Dur, dur.

Marija: Marija, adım Marija.

İbroma: Ne güzel isimmiş.

Sahne 53

Depo/İç/Gün

(Seyfi, Leyla, Filiz, Murat, Suna, Sinan, Alia, Mehmedov, Hasanov)

Seyfi, Leyla, Filiz, Hasanov, Mehdov, Alia, Sinan, Suna depoda toplantı yapmaktadır. Murat koltuk değnekleriyle gelir.

Murat: Dinlenseydin demeyin hiç, bu iş bitmeden dinlenmeyeceğim.

Seyfi: Neyse.

Sinan: Şehre yakın bölgede hücre evi vari oluşumlar var.

Filiz, haritanın üstünde gösterir…

Filiz: Biri şurada.

Leyla: O tarafta köyler var ama, köylerin iki metre uzağında iki ev var.

Hasaova: Tamam o zaman hemen harekata başlıyoruz.

Mehmedov: Ben talimatları veriyorum.

Hasanova, Mehmedov gider. Bu sırada on dokuz kişilik bir infaz timi gizlice depoya girer. Seyfi işaret verir.

Alia: Ne oluyor?

Seyfi silahını çıkartır ve Alia’ya doğrultur. Alia’nın korumaları ve şoförü tam depoya girecekken infaz timi onlara ateş eder. Alia, Leyla, Filiz, Suna, Murat ve Sinan, polislerle çatışır, Seyfi’nin kurduğu infaz timi de istihbarat ekibine destek verir. Leyla ve Seyfi, Alia’yı vurur Alia ölür, Bosna polisi, Türk infaz timi tarafından öldürülür.

Seyfi: Burası tamam.

Sahne 54

Yol/Dış/Gün

Seyfi, Leyla, Suna, Murat, Filiz, Sinan ve infaz timinin içinde bulunduğu araçları kuşbakışı görmekteyiz.

Sahne 55

Yol/Dış/Gün

(Seyfi, Leyla, Filiz, Murat, Sinan, Suna, Polisler)

Birkaç polis kontrol yapmaktadır. Türk istihbarat ekibinin içinde bulunduğu araçları gören polisler hemen yola barikat kurup siper alır. Bu sırada, Seyfi, Sinan, Leyla, Filiz, Murat, Sinan ve infaz timi sağ sola ateş eder. Polisler ateşe karşılık verir.

Seyfi: Dikkatli olun.

Polisler: Teslim olun!

Filiz dört polisi indirir. Bu sırada destek ekipler gelmektedir. İnfaz timi onlarla çatışmaya başlar. Polisler bir infazcıyı vurur.

Leyla: Seyfi, Allah cezanı versin, ne hallere düşürdün bizi.

Seyfi: Korkma Leyla.

Leyla: Seyfi.

Seyfi: Seni seviyorum Leyla.

Leyla: Şimdi sırası değil.

Seyfi, bütün polisleri tek başına vurur ve timle birlikte kaçarlar.

Sahne 56

Karargah/İç/Gün

(Hasanov, Mehmedov)

Hasanov ve Mehmedov karargahta telaşlı bir şekilde hazırlanmaktadır.

Hasanov: Bir yandan savaş, bir yandan Türk İstihbaratının katliamı.

Mehmedov: Merak etme general bu günlerde geçecek.

Milli Savunma Bakanı odaya girer.

Hasanov: Sayın bakanım.

Bakan: Bitti, buraya kadar senin yapacağın iş bu kadar olur Hasanov.

Hasanov: Ama…

Bakan: Zimmetine verdiğimiz ne varsa bırak git. Mehdov savaşın komutası ve bu Türk istihbaratının ele geçirilmesi sende,

Amar’ı da unutmayın.

Sahne 57

Tepe/Dış/Gün

(Amar, Tahirov, Susana, Delic, Miladen, Eşkıyalar, Goran, Resulova)

Amar, Tahirova, Susana onları kaçıracak olan kamyona eşyalarını yüklüyordur.

Susana: Bu son değil mi?

Amar: Son, merak etme.

Delic, Miladen ve diğer eşkıyalar, Goran ve Resulova’yla gelir.

Miladen: Bunları ne yapalım?

Amar: Satacak mısınız lan beni bir daha.

Resulova: Tabi ki hayır.

Miladen: Amar.

Amar: Tamam bizimle geliyorlar, esir olarak değil, dost olarak.

Sahne 58

Tepe/Dış/Gün

(İnfaz Timi, Seyfi, Suna, Leyla, Murat, Sinan, Filiz, İbroma, Marija)

Türk istihbarat ekibi ve infaz timi tepede Amar, Tahirova, Miladen, Delic, Susana ve eşkıyalara bakmaktadır.

Leyla: Seyfi, bu infaz timi…

Seyfi: İyi çocuklar merak etme, birazdan hepsini hal edecek

Seyfi, infaz timine döner.

Seyfi: Amar’ı canlı istiyorum.

Leyla: Onu biz hal edeceğiz.

İnfaz timi dürbünlü tüfekleriyle görüş alır.

Seyfi, Sinan, Leyla, Suna, Filiz ve Murat, Amar’ların olduğu yere yaklaşır. İnfaz timi, Miladen, Tahirova hariç bütün eşkıyaları vurup öldürür. Sinan, dur işareti yapar.

Amar: Bu ne!

Tahirova: Allah kahretsin!

Amar, Tahirova, Miladen, Resulova, Goran, istihbaratçılarla çatışmaktadır. Susana bir yerde saklanmaktadır. İnfaz timi de birkaç tane saydırmaktadır. Resulova ve Goran hemen mağaraya geçer. Ellerinde on beş bombayla gelir, sağ sola atarlar. Bombalar infaz timinin üstünde bulunduğu tepede patlar. Amar, Seyfi’yi vurur, Seyfi kanlar içinde yere yığılır.

Leyla: Seyfi! Seyfi!

Seyfi: Leyla.

Murat: Müsteşar bey.

Leyla: Seyfi gitme gitme.

Seyfi ölür, Leyla daha sert bir şekilde ateş eder. Mermilerden biri Tahirova’ya isabet eder.

Amar: Tahirova!

Leyla, Amar’ı omzundan vurur, Resulova, Leyla’ya ateş eder, Leyla hemen yere yatıp siper alır. Resulova, Goran, Miladen, kamyona yönelir. Susana’da kamyona biner Leyla daha şiddetli ateş eder mermiler kamyonun lastiğine isabet eder. İstihbaratçılar etraflarını sarar.

Leyla: İnin oradan.

Suna, Sinan, Filiz, Murat, zor kullanarak onları indirip diz çöktürür.

Leyla: Köpekler!

Amar: Kimsiniz siz!

Sinan: Azrail.

Susana: Yapmayın yapmayın ne olur!

Leyla: Buraya kadar ha Amar. Ama dur önce tahmin edeyim, sen bu kızı seviyorsun! Sende az önce benim sevdiğim adamı öldürün.

Amar: Bana bak.

Sinan, Amar’a vurur, Amar yere yığılır. Leyla, Susana’nın başına silah dayar tam ateşleyecekken. İbroma gelir, Leyla’yı ve diğer istihbaratçıları vurur.

İbroma: Bensiz nereye?

Amar: Sen!

İbroma: Olanı biteni unut, hadi gidelim.

Hepsi gider.

Sahne 60

Türkiye- Ankara

Ankara Genel Görüm/Dış/Gün

Radyo Dış Ses: Bosna’da savaş ve kan devam ederken. Dün öğlen, İstihbarat Müsteşarı Seyfi Orsan ve beraberindekiler Emniyet Müdürü Alia Zernova’yı ve ekibini infaz etti. Akşam saatlerinde ise Müsteşar Orsan ve beraberindekiler kırsalda Savaş suçlusu Amar Orono ve birkaç kimliği belirsiz kişi tarafından katledildi, soruşturma hala sürüyor.

Son.