ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ 1ο Γυμνάσιο Ναυπάκτου

(Τάξη Α')Σχ.Έτος 2014-2015

Επιβλέπων ΕκπαιδευτικόςΤέφας Σωτήριος Κ.Φ.Α.

Ανάλυση Ερωτηματολογίου

Συνοπτική παρουσίαση των αποτελεσμάτων του

ερωτηματολογίου για το σχολικό εκφοβισμό

Στο ερωτηματολόγιο απάντησαν 72 μαθητές και μαθήτριες της Α' τάξης του 1ου Γυμνασίου Ναυπάκτου (27 αγόρια και 45 κορίτσια) όπως φαίνεται και στον παρακάτω πίνακα.

Πρόθεσή μας με τη χρήση του ερωτηματολογίου είναι η διερεύνηση της κατανόησης από τα παιδιά γενικότερα του φαινομένου του σχολικού εκφοβισμού και η δυνατότητα συσχέτισης με τη δική τους σχολική εμπειρία.

Επίσης, να αντιληφθούμε συναισθήματα που δημιουργούνται στα παιδιά όταν είναι θύματα ή μάρτυρες περιστατικών εκφοβισμού.

Τέλος να καταλάβουμε τη στάση των παιδιών του σχολείου μας απέναντι στην αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου.

Στην ερώτηση, «Τι νομίζεις ότι είναι ο σχολικός εκφοβισμός» παρατηρούμε ότι το 63% περίπου των παιδιών αντιλαμβάνεται την πολυπλοκότητα του φαινομένου, αντίθετα σχετικά χαμηλά είναι τα ποσοστά 13,50% και 22% των παιδιών που περιορίζουν το φαινόμενο στα πλαίσια της σωματικής και συναισθηματικής βίας αντίστοιχα.

Αρκετά υψηλό είναι το ποσοστό των παιδιών της Α' τάξης που δήλωσαν θύματα κάποιας μορφής σχολικού εκφοβισμού.

Το γεγονός αυτό πρέπει να μας προβληματίσει, να μας ενεργοποιήσει για να αναλάβουμε δράσεις τέτοιες ώστε να μειωθούν αυτού του είδους τα περιστατικά στο σχολείο μας.

Σε περιπτώσεις που τα παιδιά γίνονται θύματα σχολικού εκφοβισμού, δηλώνουν ότι το εμπιστεύονται στους γονείς τους 38,70% και στις / στους εκπαιδευτικούς 24,50%.

Σημαντικό ποσοστό παιδιών 22,50% επιλέγει τους φίλους για να του εμπιστευθεί το θέμα αυτό.

Όταν τα παιδιά γίνονται μάρτυρες επεισοδίων σχολικού εκφοβισμού, δηλώνουν τα περισσότερα (45,40%) ότι θα βοηθήσουν το θύμα, ενώ κάποια ενημερώνουν και τους/τις εκπαιδευτικούς (30,60%).

Βέβαια μόνο καθησυχαστικό δεν θα πρέπει να είναι το γεγονός ότι, ένα σημαντικό ποσοστό παιδιών δηλώνουν αμέτοχα, καθώς επίσης ελάχιστα παιδιά συζητούν το θέμα με τους γονείς τους.

Τα παιδιά δηλώνουν ότι ο σχολικός εκφοβισμός τους προκαλεί μια σειρά συναισθημάτων με πιο σημαντικά το φόβο, το άγχος και την ανάγκη για εκδίκηση.

Εδώ αξίζει να παρατηρήσουμε ότι ενώ αρκετά παιδιά νιώθουν την ανάγκη για εκδίκηση, όμως ένα πολύ μικρό ποσοστό απάντησε στην ερώτηση 4) περί ανταπόδοσης.

Φόβος, αγανάκτηση, απορία και κυρίως η στενοχώρια είναι το συναίσθημα που κυριαρχεί στα παιδιά που είναι μάρτυρες επεισοδίων σχολικού εκφοβισμού εναντίον συμμαθητών τους.

Μπορούμε να συμπεράνουμε χωρίς επιφύλαξη ότι τα πιο πάνω συναισθήματα που επικρατούν στα παιδιά που είναι θεατές εκφοβιστικών επεισοδίων, υποδηλώνουν ένα είδος προβληματισμού από τα ίδια τα παιδιά.

Τέλος ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία της μικρής αυτής μελέτης, είναι η απάντηση των παιδιών στην τελευταία ερώτηση του ερωτηματολογίου.

Συγκεκριμένα, στην ερώτηση «Τι περιμένεις να κάνουν οι γονείς ή οι καθηγήτριές /τες σου» για να αντιμετωπιστούν τα φαινόμενα σχολικού εκφοβισμού, τα παιδιά περιμένουν την τιμωρία των ενόχων σε ποσοστό 56%, περιμένουν επίσης, τη συμπαράσταση των ενηλίκων και ταυτόχρονα την εμπιστοσύνη τους.

Συμπερασματικά η μικρή αυτή μελέτη, μας έδωσε να καταλάβουμε ότι φαινόμενα σχολικού εκφοβισμού συμβαίνουν και στο Σχολείο μας, ίσως όχι σε πολύ μεγάλη κλίμακα, όμως τα παιδιά νιώθουν αρνητικά συναισθήματα εξαιτίας αυτών των φαινομένων και περιμένουν από τους εκπαιδευτικούς κατά κύριο λόγο να τα αντιμετωπίσουν.