ΜΙΑ ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ
1
Επαναστάτης; ψευτοαριστερός; η ταμπελοποίηση αυτή είναι η αποτυχημένη -επίτρεψε μου- προσπάθεια απλοποίησης της πραγματικότητας της κατάστασης που ζούμε. Είναι η μέθοδος χειραγώγησης των λαών, η παρουσίαση της ζωής σαν μια λίστα επιλογών μαύρου / άσπρου σχεδιασμένη έτσι ώστε να ακολουθείται πάντα η προεπιλεγμένη οδός. Είναι η προσπάθεια ερμηνείας και σχεδίασης οικονομικών συνθηκών λαμβάνοντας υπόψη μόνο τα οικονομετρικά στοιχεία απομονωμένα από τα κοινωνικά. Σου βάζω μια ταμπέλα επαναστάτη ψευτο αριστερού και αυτόματα ο λόγος σου δεν έχει αξία γιατί αντιπροσωπεύεις τη ρήξη με τη λογική. Και όμως τι από αυτά που είπα δεν είναι λογικά; Δεν είναι αισχρό αυτό που έκαναν οι τραπεζίτες στην Ιρλανδία; Εάν δεν υπήρχαν οι ξένες επενδύσεις να στηρίζουν την οικονομία τους τι πιστεύεις ότι θα ψήφιζαν οι Ιρλανδοί; Βέβαια ψήφισαν την σταθερότητα για να μην χάσουν τις ξένες επενδύσεις. Αλήθεια όμως ποιες είναι αυτές οι ξένες επενδύσεις στην Ιρλανδία και τι σχέση έχουν με τις ξένες επενδύσεις που γίνονται στην Ελλάδα αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθήθηκε 35 χρόνια τώρα; Δεν είναι αλήθεια ότι οι ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα έχουν να κάνουν με την εσωτερική κατανάλωση (τροφοδοτούμενη από τον δανεισμό) και την απομύζηση των κερδών εκτός της χώρας μέσω του κοινού νομίσματος; Δεν είναι αλήθεια ότι οι ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα δεν δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας; (Γιατί ακόμα και οι αποκρατικοποιήσεις δεν δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας καταργούν τις παλιές και κατά κανόνα δημιουργούν λιγότερες.) Δεν είναι αλήθεια ότι αυτές οι επενδύσεις είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολούθησαν οι συγκεκριμένοι πολιτικοί τα 35 τελευταία χρόνια; Ναι λες αλλά οι «κακόμοιροι» εκβιάζονταν από την «κρατικοδίαιτη παρασιτική συνδικαλιστική νομενκλατούρα» που τώρα τελευταία εσύ μέμφεσαι. Και ρωτώ ποιός την έφτιαξε και τη γιγάντωσε αυτήν; Εγώ; Και ρωτώ επίσης ποιος έδωσε τις αναπηρικές συντάξεις μαϊμού στην Κρήτη και στη Ζάκυνθο; Εγώ; Δεν θέλω να πάω στους κουμπάρους και στους Τσοχαντζόπουλους γιατί τότε το έργο μου θα ήταν πολύ απλό και είπαμε ότι η απλοποίηση είναι το όπιο των λαών. Αυτούς όλους θα τους αφήσουμε να συνεχίσουν το έργο τους απρόσκοπτα; Δεν έχουν κάνει τραγικά λάθη; Δεν πρέπει να τιμωρηθούν; Αρκεί ένα συγνώμη ή η μια αλαζονική έκφραση του στιλ το πήραμε το μήνυμα των εκλογών; Δεν πρέπει να τους εξαφανίσουμε για πάντα; Εγώ δεν μίλησα για γουδί. Εγώ μίλησα για πολιτική εξαφάνιση. Δεν τους χρειαζόμαστε τους συγκεκριμένους. Έχουν αποτύχει οικτρά. Ας δώσουμε την ευκαιρία στο νέο. Στο όποιο νέο. Δεν είναι το θέμα αν θα είναι αριστερό ή δεξιό αλλά να μπορεί να δώσει μια ελπίδα ανάτασης. Η μόνη ελπίδα μας είναι να πιστέψουμε ότι μπορούμε να βγούμε από το τέλμα στο οποίο βρισκόμαστε αναμφισβήτητα σαν κοινωνία. Οι πολιτικοί αυτοί δεν μπορούν να το κάνουν αυτό. ΕΙΝΑΙ ΧΡΕΩΚΟΠΗΜΕΝΟΙ και όχι καταχρεωμένοι σαν εμένα. Αυτοί που οδηγούν μηχανή θα σου πουν ότι αν σε κλείσουν δυο λεωφορεία από αριστερά και δεξιά ό μόνος τρόπος για να ξεφύγεις είναι να κοιτάς την χαραμάδα μπροστά για να μπορέσεις να βγεις από την στενωπό. Έτσι είναι και σε αυτές τις εκλογές. Πρέπει να δώσουμε το μήνυμα στον εγκέφαλο μας ότι μπορούμε να πάμε παρακάτω. Δεν πρέπει να επιλέγουμε το παλιό επειδή φοβόμαστε το νέο. Πρέπει να επιλέγουμε να συν διαμορφώνουμε το νέο, αυτοί που μπορούμε τουλάχιστον, με τις επιλογές μας.
