Почетоците на романтизмот во Франција со сигурност се лоцираат во делата на Мадам де

Стал и Франсоа Рабле де Шатобријан

Политичар со напредни идеи, писателка и теоретичарка

Интересна и невообичаено либерална и конфликтна личност

Надоврзување на нејзините романи со романите на ставот и ужасот и сентименталните романи (клише љубовни заплети)

Во делото „За книжевноста“ ја споредува литературата на источните народи.

Става крај на класицистичката теорија

Романи: Делфина и Корина( застапува први феминистички гледишта, критика кон „машкото општество“

Ја воведува омилената тема на романтичарите –правото на страст како и темата на несреќна и невозвратена љубов

Голем дел од животот е во прогонство ( сметана е за непријател на Наполи )

Белег на предромантичарските романи- не постои стога граница меѓу прозата и поезијата

„заматени“,„магливи“ претстави на светот

Неговото дело (според критичарите) иако е во прозна форма, изобилува со многу поезија

Се интересира за политика, религија и интензивното, романтичарско доживување и соживување со природата (особено со новите, неоткриени светови)

Прозни дела: Атала и Рене(автобиографска димензија)

Политичко прогонство

Разгорување на неговата фантазија по нови и непознати светови и предели

Рене- средбата на писателот со Новиот свет (Америка); бегство од Европа, далеку од своето детство и инцестуозната љубов кон неговата сестра

Славење на единството со природата и нејзино величење како извор на непознатото, тајното, мистичното.

Природата- мелем за напатената душа на поетот-скитник, но и извор на нови сознанија

По Шатобријан романтичарскиот лик е вечен патник без дом, аналитичар на душата,

записничар на страстите на срцето, човек на природата и противник на општеството и неговата студена немилосрдност кон сите

слободи што срцето ги посакува, а разумот ги забранува.